De “a^ewiik wtfaal den dag van Met twee kameraadjes op avonturenreis L i I 4 R van H D Het Tanameer en de bronnen den Blauwen Nijl K ie HET VERDWENEN ELFTAL GEEN SPRAKE VAN! W t.’ Het leitje Nieuw strafrecht ■III llllllllllll ENGELSCH-EGYPÏISCHE SAMENWERKING TWEE BIJENVOLKEN NAAR NED.-INDIË I ZATERDAG 24 AUGUSTUS 1935 J MMi De Duce schaakmat gezet Lodewyk XVI Uit den Haagtchen Dierentuin Een gemoedelijk stel vliegers Apen ontsnapt V - i N Wordt vervolgd) a o n op dit blad zijn ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeerlngen 1. n Politieke overwegingen haalden oen ttreep door de apeculatie» van de Italianen /rt „Hittoria" AT T r* A °P dlt blad *Un Ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen *7 CO bij levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door T7 ongeval met C* bU verlies van een hand I «I «r, r> vx TX I v I-» O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeerlngen 1 Jv«“ verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen x doodelljken afloop 1. MkJUa" een voet of een oo< AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ^LLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL WWW in I mondeling. i 3) grootst ■f kwartel!" deed wien langstrekkende Arabieren geroofd llt» D door Arthur Morrison r gespeeld. verblijf i i 1 i Daarna dringend g I uit In de leitje lag ru le n b/ Een advertentie behoeft geen ..kapitalen*' M koeten. Plaats maar eena een Omroeper! Rubrt- ceering en gelijkvormige aetvljae. Billijk baa- deUtariet e beroemde historische kwestie betref fende Lodewük XVII en Naundorff trekt den laatsten tijd weer bijzonder de aan dacht, niet alleen In Frankrijk, maar ook in ons land, dat met het drama van den ont vluchten, ongelukkigen koningszoo^/in nauwe relatie staat. Wild van opwinding is een troep van 175 apen uit een particulier dierenpark op Long Island heden ontsnapt. Schreeuwende verspreidden zü zich langs de Zuidkust. De eigenaar heeft het publiek en de politie verzocht de dieren zoo eenigszins mogelijk levend bij hem terug te brengen. Inmiddels zijn de politieagenten na een Jacht, die een geheelen dag geduurd heeft, er pas in geslaagd twee apen te krijgen. de man. zijn geschiedenis te vertellen, yas volstrekt geen Arabier, maar Fransch- man van geboorte. Immers, het Is bekend, dat Lodewük XVII. die zich tüdens zün tragisch leven onder den schuilnaam Naundorff verborg, in het jaar 1845 een toevlucht vond In Delft, waar hü In het zelfde jaar overleed. Sindsdien vertoeven zün nakomelingen In ons land en hebben alhier, meest militaire, functies bekleed. a I Spoedig waren ze de beste vrienden en toen begon mijnheer Delmonte, zoo heette Hü Sommige geschledschrüvers hebben de identi teit van Naundorff met den zoon van Lodewük Toen zü buiten kwamen en kalm huns weegs gingen, zou niemand, selfs de meest gesiepen detective niet, in hen een paar misdadigers ver moed hebben. Een paar straten verder verdwenen ook hun petten in de actetasch, de perspomp werd in een urinoir gedeponeerd, zü liepen verder, wenkten een taxi en noemden den naam van een straat in de binnenstad. Een kwartier later waren de sieraden voor nog geen derde van de waarde aan Manke Jet verkocht. In Dultschland zün sedart ruim 30 jaar voor bereidende werkzaamheden verricht voor een hervorming van het strafrecht. Thans zün door de nationaal-socialistlsche regeerlng de definitieve plannen gereed gemaakt, waarover door Rüksminister dr. Guertner op het Elfde Internationale Congres voor Strafrecht en Ge vangeniswezen te Berlün een en ander is mee gedeeld. Het geldende wetboek voor strafrecht van het Duitsche Rük bevat in paragraaf 2 den volgenden beroemden zin: ..Een handeling kan slechts dan worden gestraft, wanneer de straf wettelük bepaald was, voor de handeling werd, gepleegd.” Het practlsche resultaat van deae leer is, dat wanneer de rechter in geval hü een kwestie moet beoordeelen, geen straf voorschrift in de wet vindt, hü den beschuldigde moet vrij spreken, ook Indien hü dezen strafbaar vindt, en Indien hü ervan overtuigd la, dat de wet gever voor dit geval een straf had willen op leggen. De natlonaal-soclalistlsche rechtspraak ver- eischt, dat Iedere strafbare daad ook dan moet worden gestraft, wanneer het iemand anders zou gelukken door de mazen van het net heen te sluipen. Het nationaal-socialisme stelt het strafrecht een nieuwe taak. De wetgever, is zich ervan bewust, dat hü voor alle gevallen, die zich in het leven voordoen, geen uitgewerkte rege ling kan verschaffen. Hü vertrouwt derhalve den rechter toe eventueele leemten aan te vul len. De rechter zal, evenals iedere individueels volksgenoot, zich moeten laten leiden door de natlonaal-soclalistlsche wereldbeschouwing. Men geeft den rechter de bevoegdheid binnen zekere grenzen niet alleen recht te vinden, doch ook recht te scheppen. Het principe van de leidersgedachte beteekent niet, dat de leider zelf ieder detail moet regelen. De leider be paalt veeleer de grondgedachte. Binnen het kader dezer bepalingen werken de ambtenaren evenals de rechters. Een bevestiging van den wil van den leider vindt de rechter in t volks bewustzijn. Een tweede principe voor het nieuwe Dult sche strafrecht zal zün het principe van het strafrecht van den wil”. Het geldende Dult sche strafrecht volgt dit principe slechts in ge ringe mate. In tal van gevallen legt het veeleer gewicht op het resultaat. Het nieuwe Dultsche strafrecht verlaat deze gedachtenwereld, omdat het meent, het niet te kunnen vereenlgen met het doel der gerechtigheid. De gerechtigheid elscht, dat iedere schuld naar haar ernst wordt gestraft. De rechter moet In ieder geval de straf opleggen overeen komstig de intensiteit van den mUdadlgen wti. niet naar het resultaat van de misdaad In de toekomst zal men reeds het begin van een misdaad straffen, en dat nbw alleen bij ernstige misdaden, doch bü alle strafbare fei ten. «Daar zitten we nul zei Crook. ..Wat hebben nu eigenlük bereikt» We weten dat zich achter die. deur een flescn wün bevindt die in •feldon street eerst geope’ d en toen van een •hauwe kurk ia voorzien.” ••Die naam Isaacs." zei Merrick, „wüst anders op een handelaar m >anianten of zoo Iets, Je ook niet?" •Ja. maar waarom hebben ze die flesch hoodlg? En waarom moest die zoo zorgvuldig *an een nieuwe kurk en een nieuw lak worden Voorzien? Trouwens, een man als Pooley zal niet in zün hoofd halen om een steen, •ooals het Oog van Goona, in Londen te ver- J°°jen Hü zal er eerder mee naar het vaste- “n“ gaan. Amsterdam waarschUnlük. Hü zou °a>r vrü zün in z’n handelen en ook 'n groo- J5r’“Prü» kunnen maken van zün buit. Nee. begrijp niets van dit alles Hier v«ak onder kantoor als wü toch moeten wach- kunnen wü het net zoo goed daar doen au^a ln leder geval, indien het noodig “ocnt zün, kunnen vluchten." Dezer dagen vertrokken per Baloeran van den Rotterdamschen Lloyd twee büenvolken naar Ned. Indlë. De Dierentuin te Soerabaja staat, zooals men weet, in nauwe verbinding met den Haagschen Dierentuin en zoodoende vinden er steeds ruilingen van dieren plaats. Nu was het de wensch van den Dierentuin te Soerabaja een paar volken Italiaansche büen te ontvangen en men wendde zich tot den Die rentuin in Den Haag, die zooals bekend, een büenhuis heeft, waar het leven dezer interes sante Insecten voor het publiek gedemonstreerd wordt. Daar Den Haag geen Italiaansche vol ken had, moesten in Italië eenige Koninginnen gekocht worden: deze kwamen in het voorjaar aan en al spoedig mocht het gelukken deze vreemde volken te wennen en op te kweeken. De Directie van den Rotterdamschen Lloyd had wederom haar goedkeuring gehecht aan het verzoek om deze speciale, veel zorg verelschen- de zending met de ..Baloeran” te vervoeren. De volken zün in speciaal voor deze reis ingerichte kasten verpakt en in de koelkamers van de Baloeran opgeborgen. Dit geschiedde om den lust tot uitvliegen te verhinderen; anders zou den de passagiers er last van kunnen onder vinden. Hiervan is nu geen sprake en als er geen onvoorziene moellükheden op de reis ont staan. is aan te nemen, dat Soerabaja spoedig in het bezit zal zün van de Italiaansche büen, waarmede dan verder geteeld zal worden. Er zün ook weer dieren uit Indië onderweg naar Den Haag en deze worden nog vóór Sep tember verwacht, waardoor de acclimatisatie de meeste kans van slagen heeft. om als slaaf te worden verkocht, hü was echter ontsnapt en had een schuilplaats gezocht in de bergen. Langzamerhand was hü opge groeid en dreef handel met voorbütrekkende karavanen en hü was een rük man gewor den. Hü liep op den gebonden man toe en vroeg hem in de Fransche taal: ..Wie bent u eigen lük»" De man schrok „Wat is dat. praat u Fransch, wie bent u?" De stuurman begon hartelük te lachen en maakte ülings de tou wen los en daarna begonnen de beide man nen elkaar vlug uit te leggen, wie en wat ze waren. Tegen twee uur, bü haar thuiskomst, vond de terugkeerende vrouw haar vader aan den fauteuil gebonden, terwül hü. ondanks in spanning van alle krachten, er niet in geslaagd was zich uit zün banden los te werken. Maar met één oogopslag begreep zün dochter wat er gebeurd was Zü greep een mes uit de openslaande commode-lade en sneed de tou wen door, waarop de oude heer met een voor zün leeftüd zeldzame vlugheid omhoog sprong, en naar het telefoontoestel snelde. Daar belde hü de politie op en gaf een kort, duidelük verslag van wat er gebeurd was. Hü vermeldde hoe hem de gedachte te binnen ge schoten was. met behulp van het schoolleitje van zün kleinkind doofstomheid te slmuleeren. bü Intuïtie voelend dat dit hem op de een of andere manier redding zou kunnen brengen. Hü gaf een nauwkeurig signalement van de mis dadigers en herhaalde de opgevangen woorden ,.Tinus, Mike en Manke Jet.” Deze laatste aanwüzing bracht de politie spoedig op het spoor en tien minuten later wa ren de bandieten en de heelster achter slot en grendel en was de buit in zün geheel terecht. Maar mama's lieveling begreep niet waarom opa hem den volgenden dag de mooiste spons, de mooiste griffel en de allermooiste spik splinternieuwe lei meebracht.... en dat nog wel, terwül hü den dag tevoren vergeten had z’n spullen mee naar school te nemen. namen zü de actetasch, de perspomp veegden nogmaals de lei schoon en onderna men den terugtocht, den weerloosen ouden heer aan zün lot overlatend. De trappen afloopend. borgen ze hun maskers in de actetasch en zet ten de gasfabrtekpetten wederom op het hoofd ZÜ gingen naar de bewuste kamer. Men hoorde boven niets. Ze bleven maar wachten en het begon hun op het laatst danig tg vervelen. „Kom.” zei Crook tenslotte, „ik heb zin in eten, en ik durf wel te wedden, dat wü het verstandigst doen, door er een eind aan te maken. De politie wenscht Pooley te vangen, wü weten, waar hü zit New-Scotland Yard is vlak bü....” Van de kamer boven hen kwam een lang gerekt menschelük geluid Het was geen zucht, het was geen snik, het was gwn gil, maar het had iets van dit alles Toen werd het stil een luide uitbarsting van een door- gelach, een dwazen, schreeuwer igen lach, die almaar steeg en steeg, totdat de lon gen het tenslotte schenen te begeven. Daarna werd het weer stil. Crook en Merrick keken elkander aan Ze wisten niet, wat ze er van denken moesten, daarna hoorden ze boven weer een vloed van vlugge, onsamenhangend, hooguitgegllde woor den, waarvan men er geen een duidelük kon onderscheiden en toen weer die wonderlijke snikkende zucht van daarstraks Door alles heen klonk een geheimzinnige büna ondraag- lüke toon van duivelsche spottemü- .Tiet lijkt wel, of al de gillen van <*n gekken huis in dat eene geluid zün samen gestroomd.” sei Merrick. En nog terwül hü dit velde begon het ge lach opnieuw, met z’n verstikkende uitgelaten vlagen. zün verschrikkelüke, onmenschelük» uitvallen. handen en teekens ..Doofstom Wat wilt u?" De ander rukte hem het leitje uit de hand, veegde de teekens weg en schreef er de woor den op: „Waar is uw geld’ Schrüf op! Gauw!" Hü hield hem het geschrevene voor oogen gaf een veeg met den spons over de lel. en stopte hem de griffel opnletn^ in de bevende handen. Andermaal schreef het oude heertje„Geld is achter in slaapkamer Kistje onder bed.” De schurk las. veegde de letters uit, liep naar achteren in de slaapkamer en fluisterde onder het gaan den andere toe: „Blüf bü hem. dat ie niks uithaalt. Tinus! Laat hem opschrüven waar de rest zit gauw!” Dan sloop hü naar de aangewezen plaats, vond er het geldkistje, brak het open, stak het goudgeld en bankpapier vlug bü zich en liet de rest onaangeroerd. Toen hü terugkwam, vond hij Tinus in ge bogen houding voor de commode, terwül hü bezig was zün zakken vol te stoppen met gou den en juweelen sieraden, ringen, een bracelet, oorhangers, een platina dasspeld. „Allemaal voor Manke Jet! Hou die sufferd in de gaten. Mike!” fluisterde hü den ander toe Deze bond den sidderenden grijsaard nog wat vaster aan den stoel, riep onderwül den ander toe op te schieten, waarschuwde hem dat het tüd werd. Dan 1203 gelukte het, een verdrag af te sluiten, waarbü Abessinië zich verplichtte geen stuw dammen aan het Tana-meer op te richten of te leten oprichten, zonder toestemming van de Engelsch-Egyptische regeerlng van Soedan. Eenige jaren geleden stelden de Amerikanen pogingen in het werk om toestemming te krü- gen tot het oprichten van een dam, en onlangs verschenen zelfs plotseling de Japanners ten toe nee le, die katoenplantages wilden aanleg gen aan het Tana-meer. Nu is het kort geleden de Egyptisch-Engelsche regeerlng gelukt, een Een bericht in het Egyptische blad „Mokka- tam” heeft in den maalstroom der problemen, die zich ontwikkelen rondom het conflict tus- schen Italië en Abessinië, in zekeren sin een nieuw kristallisatle-centrum geschapen. Het Egyptische blad wist namelük te berichten, dat Ingeval van een treffen tusschen Italië en Abessinië een Engelsch-Egyptisch expeditie corps zal worden geformeerd, hetwelk het ge bied van het Tana-meer zal bezetten en er de Engelsche en Egyptische vlag zal hüschen, om op deze wüze te zorgen, dat dit gebied reeds Engelsch bezit is, voor het geval dat het den Italianen mocht gelukken, zoover door te drin gen. Ook andere Egyptische bladen wezen met nadruk op de noodzakelükheld van dezen maatregel, om te verhinderen dat het Tana- meer en de bronnen van den Blauwen Nül in Italiaansche handen vallen. Deze berichten zün tot dusverre van Engel sche zijde niet tegengesproken. Nu begrijpt men ook de groote belangstelling, die Engeland aan den dag legt ten aanzien van de verscherping van het hangende conflict, want inderdaad zou Engeland er niet stllzwügend in kunnen berus ten, dat het voornaamste waterreservoir van den Nül in andere handen overging. Engeland beheerscht het in naam zelfstan dige Egypte niet alléén --door middel van zün vliegmachines, machinegeweren en tanks, doch vóór alles door den Nül. welks toevoer van wa ter het van den Soedan uit regelt. De mach tige, kolossale stuwdammen te Assoean verlie zen al hun beteekenis. als de Engelsche bewind voerder over den Soedan in het Opper-Nül- gebied den watertoevoer afsluit. Zonder den Nül en zün overstroomlngen. die door de stuw dammen in het Zuiden en in Boven-Egypte worden geregeld, is Egypte en daarmede het ganache land aan den economlschen ondergang blootgesteld. Staatsrechtelük is de Soedan een Britech-Egyptisch candominion, doch sinds meer dan tien jaar la-hét land uitsluitend En gelsch bezit. Toen in het jaar 1924 de Engel sche Gouverneur-Generaal Stack ln Cairo door Egyptische nationalisten werd vermoord maak te Engeland eenvoudig een einde aan de Egyp tische mede-regeering en wist het eveneens door te zetten, dat de natlonaal-Egyptische troepen uit den Soedan werden teruggetrokken. Engeland beschikt derhalve ln den Soedan over de alleenheerachappü. De machtspositie, die het Britsche Rük daardoor ten aanzien van Egypte heeft verworven, is van zooveel gewicht voo» de Engelsche politiek en er zijn zooveel voordeelen aan verbonden, dat het tot nog toe Weigerachtig is gebleven om gehoor te geven aan het aandrtngen van Egypte op herstel van den status quo. De Egyptische natlonaal-socla- listen hebben zelfs den eisch gesteld, dat En geland zün troepen uit den Soedan zou terug roepen en dit territorium onder Egyptische op- perheerschappü zou stellen; doch Engeland heeft verklaard, dat het hierover zelfs niet in discussie wenschte te treden. Hoewel Engeland dus een absoluut afwijzen de houding heeft aangenomen tegenover de po litieke eischen van Egypte, verklaarde het zich daarentegen bereid tot samenwerking op eco nomisch gebied, vooral hierin bestaande, dat aan het Tana-meer een dam zal worden ge bouwd Dit meer, ook Tsana-meer genoemd, is het grootste meer van Abessinië. Het ligt op een hoogte van 1840 meter boven de zee en is ontstaan doordat een lavastroom den af voer van het water heeft gestremd. Het beslaat een oppervlakte van 3830 vierkante kilometer en er monden meer dan 30 rivieren ln uit Het water stroomt af door den Abal of den Blauwen Nül In den regentijd stügt de spiegel van het meer ongeveer meter, tengevolge waarvan onge veer 600 vierkante kilometer land langs oevers wordt overstroomd. De door het achtergebleven slib oorzaakte vruchtbaarheid had in vroeger tijden de landstreek rondom het meer tot een graanzolder van Abessinië gemaakt. Evenals voor den Soedan bracht ook voor dit deel van Abessinië de opstand van den Mahdi ln 1888 groot onheil te weeg, waarvan men de gevol gen nog steeds niet te boven is gekomen. Het land werd zoo grondig verwoest, dat de bevol king. die door den jarenlangen strüd zware verliezen had geleden, er niet in slaagde, zich geheel te herstellen. De bevolking is zeer weinig talrük De vele eilanden in het Tana-meer zijn voor een deel geheel onbewoond. Het ligt voor de hand, dat het denkbeeld, om den vroegeren toestand te herstellen door het oprichten van een stuwdam en het ultvoeren van verder daarmede verbonden werken niet in de laatste weken of maanden is opgekómen Reeds ln het begin van deze eeuw stelde En geland pogingen in het werk., om de conces sie van Abessinië los te krügen. doch eerst in Op zün vüftiende jaar. toen hü met zün ouders in Marokko woonde. was hü door Een politiepatrouille, welke onlangs in den omtrek van de stad Bilce ln. Bessarabië de ron de deed, keek heel gek op, toen zü ln een land een Russisch vliegtuig zag liggen, met twee zwaar snurkende Russische piloten ernaast. Toen het tweetal wakker was geschud, waren de vliegers stom van verbazing, dat zü op Roe- meensch gebied waren te lande gekomen. Op het politiebureau vertelden zü, dat zü te Odessa dermate de bloemetjes hadden buiten gezet, dat niets hen meer kon bevredigen, behalve een middemachtelüke vlucht naar Kiew. Zü vaken de wolken in, doch waren spoedig de juiste richting kwüt, waardoor zü zonder het te we ten de Roemeensche grens óverkwamen. Een onweerstaanbaar verlangen naar slaap hen landen op het eerste het beste veld. De minister van buitenlandschc zaken het geval werd voorgelegd, lachte op een be grijpende wüze en gaf den vrooiüken vliegers verlof hun vlucht naar Kiew te hervatten begin van uitvoering aan het plan te geven. Egypte draagt het grootste deel van de kos ten. Enkele maanden geleden heeft het beslo ten, ongeveer 270 millioen gulden uit te trek ken voor de uitvoering van het plan, verdeeld over een tijdsruimte van 5 Jaar Tot deze wer ken behoort, naast het aanbrengen van ver beteringen aan reeds bestaande stuwdammen, in de eerste plaats het bouwen van een dam aan het Tana-meer, waarvoor 30 millioen gul den is bestemd. Hierdoor wordt de regeling van den Blauwen Nül bereikt en tevens vrucht bare grond gewonnen voor den aanleg van katoenplantages. Het valt niet te ontkennen, dat Engeland het meeste voordeel zal trekken uit dit samengaan met Egypte, want katoen is het voornaamste ultvoer-product van den Soedan. Komt nu het gebied, liggende tusschen den Soedan en het Tana-meer aan den Soedan, waarop Engeland blijkbaar aanstuurt, dan zou op die wüze een katoenaanplantgebied van reusachtige uitge strektheid onder Engelsche heerschappü ont staan, dat volgens Engejsche berekeningen in staat kan worden geacht, geheel te kunnen voorzien ln Engelands behoefte aan ruwe ka toen. Abessinië heeft zich des te eer geneigd be toond om aan het verlangen van Engeland en Egypte tegemoet te komen, wül naast den dambouw ook gezorgd zal worden voor den aanleg van waterleidingen en wegen, kanali satie en bouw van betere huizen voor de bevol king. Natuurlük speelden ook politieke over wegingen een groote rol, want door het feit, dat de Negus den voorma ligen graanzolder van Abessinië aan de Engelschen afstond, haalde hü een streep door de speculaties der Italia nen. die het In de allereerste plaats voorzien hadden op dit. uit economisch oogpunt bezien, kostbaarste gedeelte des lan^s. Engeland is Italië voor geweest. Aan het Tana-meer is Italië reeds ln economisch en politiek opzicht schaakmat gezet. Dat men zich daarover in Italië gruwelük ergert en wei nig vriendelük tekeer raat tegen Engeland in demonstraties aanplakbiljetten en kranten, is dus begrüpelük genoeg. gummlballetje, met *n minutieus spuitje, zoo klein, dat Pooley het gemakkelük ln zün handpalm kon verbergen en dus naar verkie zing den inhoud aan een der drie glazen zon toevoegen Crook had dus vanuit zijn observa tiepost niets anders meegemaakt, dan de eerste onderzoekingen naar de practlscho uitvoerbaarheid van dit experiment. Isaacs was blijkbaar gewillig ingegaan op de uttnoodlgtng, om een glas van dezen zeldzamen ouden wün te drinken, dien Pooley had meegebracht, et* zoo hadden de twee schurken hun snoode spel gespeeld. Er werd geen diamant gevonden, noch in de flesch. noch op Pooley, noch in zün nieuwe In Londen. Hü had maar al te vlug moeten werken na zün terugkomst, en vooral met een dergelük slachtoffer. Want, toen Izaacs even later ziek en uitgeput weer bükwam. zat hü even erg in het nauw als Pooley Het spreekt vsrv self, dat de papieren, die de schurken hadden wllten ontvreemden, op hun beurt weer gestolen waren. Zoo kwam het. gat Isaacs' moellükheden eerst begonnen, waar die van sen normaal mensch. bü het voorkomen van e*n diefstal ln den regel plegen te eindigen Daar de wet over het algemeen erg streng is tegen een heler, zün die onaan gename gevolgen voor Izaacs voorloopig nog zeer voelbaar. lük was. dat de andere huurders door al dit lawaai niet verontrust werden. Mr Merrick haastte zich, zooals hü sinds jaren niet meer gedaan had en. ofschoon Crook vond, dal hü erg lang weg bleef, was hü binnen tien minuten weer terug. Hü had Wickes en twee van diens assistenten meege bracht. Crook ontmoette hen op de trap, en samen gingen zü naar de bovenste verdieping Juist toen ze daar aankwamen, ging de deur open en stond Pooley voor hen. met het vkliea in de hand. Hü sprong onmlddellük terug, maar Wickes was hem juist tg vlug af. en hleid de deur open. „Ha. ha.” zei hü hartelük „Goeden morgen Rob. of Pooley, net zoo als Je wilt! en Wide James ook al. zie Ik! Ik denk, dat we jullie maar alle twee In moeten rekenen. Wie ia dis vroolüke oude heer?” In een gemakkelüken stoel, die voor de tafel stond, zat een kleine man. met een uitgespro ken Joodsch gezicht. Hü zat te grlnneken en te glimlachen en stiet allerlei onsamenhan gende geluiden uit, maar wist niet wat hü deed Zün geest was geheel afwezig Op de tafel stond een groote flesch Tokayer. met drie glazen De brandkast ln den hoek stond open en er lagen verschillende papieren op den giond verspreid. Weer begon de man In den stoei hoog en schel te lachen, totdat hü opnieuw in zün murmelend zwügen verviel. „Ha. is dat het spelletje zei Wickes, terwül hü naar de flesch wees. „Het spüt me dat ik jullie even een armbandje moet aanleggen. et plan voor de misdaad was goed ln elkander gezet; er was geen fout in den opzet en ook in de uitvoering zou geen fout gemaakt worden. Dagen, weken tevoren hadden ze het terrein verkend, nauwlettend de minste kleinigheid uitgespeurd en iedere moge- lüke bükomstigheid hadden zü in aanmerking genomen. Eiken schooldag, *s middags om één uur. bracht de jonge vrouw haar acht- of negen jarig zoontje van het ln de afgelegen stadswük gelegen buitenhuisje naar school. Kort daarop, vermoedelük na het opruimen van de koffietafel, vertrok het daghltje, en tot de terugkomst der vrouw, meestal tegen een uur of twee, zat het oude heertje altüd op dezelfde plaats voor het venster zün sigaartje te rooken en zün courantje te leaen. Geen sterveling was dan verder in het af gelegen villaatje aanwezig, en in dit tijdsver loop dus, tusschen kwart over één en uiterlük kwart voor twee, moest de slag geslagen wor den. Ongetwijfeld zou het oude heertje weinig weerstand kunnen bieden. Hü zou niet tot ver weer in staat zün tegen het brute geweld van twee pootige, niets ontziende krachtpatsers. Zonder dralen en gewillig ^ou hü hun de plaats van het geld en de kostbaarheden aanwüzen. Er wks. er huisde van alles, véél, meer mis schien nog dan ze hadden uitgevlscht. en zü zouden het er vandaan weten te krügen ook! En de geringste tegenstand zou hem zün lichtje koeten. Wat<maalden zü om het leven van een ouden, rüken nietanutter! Het liep pracht^, gesmeerd, gemakkelüker nog dan zü oott hadden durven hopen. Samen kwamen zü in kajtnen. regelmatigen, on-opvallenden stap aanloopen Beiden droegen ze de uniformpet van de gemeentelüke gas fabriek, voorzien van de letters G.G.; de een droeg een actetasch, de ander een perspomp. Zü belden aan en bemerkten toen tot hun niet geringe voldoening dat de deur aan stond. Het dienstmeisje had de buitendeur blükbaar niet goed achter zich teruggetrokken. Meteen konden zü dus binnenstappen. Zü liepen naar binnen, wierpen de deur ach ter zich in het slot en stamjrten de trap op. On derwijl brachten ze hun masker voor het ge laat en haalden een browning te voorschün. Boven smeten ze de deur van de woonkamer open, sprongen naar binnen en richtten hun wapen op den doodelük verschrokken grijsaard. ..Handen hoog en gauw! Geen geluid -., of je bent er geweest!" De hevig-ontdane oude heer begon te sidde ren over alle ledematen. Met angstlg-openge- sperde oogen en wüdgeoperiden mond zag hü zwügend toe. hoe de bandieten koorden te voor schün brachten. Zü bonden hem met armen en beenen aan den fauteuil, dien zü daarop naar het midden van de kamer bü de tafel sleepten. Dan siste één van hen hem dreigend toe: „Vooruit! Zeg op....! Waar is Je geld....» I> juweelen van Je dochter!” Hü greep hem aan. trok de portefeuille uit zijn Jaszak, z’n horloge.... z*n portemonnale rukte hem met geweld een ring van de bevende vingers. ..Nou! Sc hick je óp of niet....! Waar zit Je geld?” De grijsaard sloeg zwügend een blik in de richting van de tafel. Dan maakte hü met de bevende handen een gebaar van onmacht. Hij wees trillend op mond en ooren. knikte van neen en strekte, voorzoc- ver hem dit mogelijk was. de hand richting van de tafel, waarop een met een griffel en een spons. „Die sufferd is zoo doof als een zei een der bandieten begrüpend. en hü duwde den ongelukkige het leitje met de griffel in de hand. Het oude heertje nam de let in de bevende schreef met onregelmatige lettcr- XVI in twüfel getrokken en zelfs nu nog zün niet allen overtuigd, ofschoon, vooral door de onlangs gepubliceerde grondige studies van den Deenschen historicus Hans Roger Madol, het aantal der „croyants” in de laatste jaren aanmerkelük is toegenomen. De ..Haagsche Courant” wijdde onlangs eeni ge kolommen aan de kwestie, evenals de „Haag, sche Post", de „Nieuwe Apeldoornsche Cou rant", de „Geldersche Bode” enz. .Jlistoria”. het eenlgen tüd geleden nieuw opgerichte maandblad voor geschiedenis, houdt zich reeds van zün oprichting af met het vraagstu**~bëzig. In het laatste nummer publiceert de heer M. G. Wildeman die algemeen doorgaat voor een der beste Nederlandsche kenners dezer ..cause célèbre" een artikel, waarin hü zegt, na een studie van ruim 50 jaren inzake het pro en contra in de dleptreurige zaak Louis XVII. de geloofsbelüdenls van het orgaan La Légitimlté onvoorwaardelük te hebben onder schreven. Het lükt ons nuttig, deze geloofsgronden van La Légitimlté, om hun samenvattende waarde, hier eens In het Nederlandsch te vertalen. Zü lulden als volgt: 1) omdat Naundorff de peraoonlüke herin neringen had van den Dauphin. Twintig die naren van Lodewük XVI. die den kroonprins ln zün jeugd hadden gekend, hebben zulks be vestigd op grond van hun veelvuldige betrek kingen met den zich noemenden „Naundorff”, in den loop der jaren 1833. 34. 35. 36 en 40. en zij hebben daarvan mondeling, schrlftelük. notarieel en gerechtelük getuigenis afgelegd. 2) omdat Naundorff dezelfde toevallige lld- teekens had als de Dauphin; dezelfde inen- tingsteekensdezelfde oogen. haren, voorhoofd, hetzelfde kuiltje in de kin, dezelfde borst, ge heel hetzelfde uiterlük; de dubbele gelükenls van gelaatstrekken, gebaren, gang. stem, van belde hulzen van Bourbon en van Oostenrük; denzelfden stand van het gebit, dezelfde eigen aardige rimpels om den hals; eenzelfde van de natuur ontvangen vlek in den vorm van een vliegende duif; omdat Naundorff zelf ervan overtuigd was. de Dauphin te zün. Hü heeft het bezit dier overtuiging met de grootst mogelijke nauwgezetheid bewezen a) door zich te onderwerpen aan het onder zoek van allen, die een eventueel bedrog zou den hebben kunnen ontmaskeren: de vroegere dienaren van Lodewijk XVI. de hertogin van Angoulëmg. de Fransche rechtbanken; b> door de standvastige bevestiging van zijn identiteit, zonder ooit een enkele aarzeling noch tüdens de afschuwelükste vervolging en de wreedste ellende, door die bevestiging ver oorzaakt. noch in uren van vreugde of in den meest vertrouwelüken omgang, zooals blükt uit de brieven aan zün vrouw, die 60 Jaar na zün dood zün uitgegeven. 4) omdat de regeerlngen van Pruisen, Frank rijk en Nederland de overtuiging hebben gehad, dat „Naundorff" werkelijk Lodewük XVII was Daarom: moet Naundorff Lodewük XVII zün. 9 „Wat Is er daar boven toch aan de hand?’, riep Merrick verschrikt uit. We kunnen hier toch niet blüvén zitten, terwül wü al dat duivel sche lawaai hooren.” Crook legde zün hand op den arm van zün megezel. en luisterde opnieuw Nu was het. alsof een klein beetje van een spottend ge- glchel naar beneden kwam gestort, dat echter luider en luider werd, en tenslotte veranderde, in een schreeuwerig, onmuzikaal gezang. Een geluld, dat iemand In staat van delirium pleegt voort te brengen. ..Er zün daar boven op zün minst drie man nen. maar al dit geluld komt van één persoon De twee anderen zwijgen als het graf Ik ge loof dat we maar niet langer moeten wachten Ik weet nog niet wat er daar boven aan de hand ia maar zelfs, al aou het de diamant zün. dan moeten we het riskeeren. Ik blüf hier, u gaat zoo snel mogelük naar New-Bcotland Yard, en probeert Wlckes mede te brengen Spring in de eerste de beste taxi die je tegen komt. Het is hier vlak bü Laat Wickes vooral fern tüd verlieaen, en nog enkele mannetjes mede brengen Zeg natuurlük. dat wü Pooley te pak ken hebben.” Juist toen Merrick wilde vertrekken, hoortten ze 'n nieuwen lach-aanval. en dit verhaastte slechte zün schreden Crook bleef achter om te luisteren, terwül daar boven hen telkens geluiden van een ongewone opgewektheid weerklonken, afgebroken door een doodelük» stilte. Crook begon zich af te vragen, hoe net moge- Reeves, ik geloof, dat Jü beter een dokter kunt halen Crook en Merrick kregen langzamerhand een idee, van wat zich hier had afgespeeld. Daarvoor had de flesch Tokayer dus moeten dienen Men had er wat aan toegevoegd, zoodat men het slachtotfer geheel van zün geestvermogens had beroofd, en zich intusschen van den ifihoud van zün brandkast meester gemaakt. Crook zag nu Ineens, waarom Pooley de flesch Tokayer had gekocht Want het verdoovingsmiddel zou in een gewone flesch zich hebben verraden door een afwüking in de kleur en den smaak, doch zich minder manlfesteeren ln een oude flesch Tokayer. die ook voor het slachtoffer Iets onbe kends moest zün. De dokter kwam binnen, snoof even aan het glas, «n zei toen: „Indische hennep of aoo Iets, en mog wat.” Dat verklaarde ineens meer. Pooley had het verdoovlngsmlddeltje dus uit Indlë meege bracht. Het was de beruchte Indische hennep. Bhang of Hashisch geheeten Dit brengt Iemand aan het lachen en net gillen ln een staat van nerveuze vroolükheid. waarna het slachtoffer uitgeput in elkander zakt Het was nu wel duidelük, dat Pooley den Tokayerwün uitslui tend gekocht had, omdat deae hem büzonder geschikt leek voor zün misdadig doel. Aanvankelük scheen het moeilijk te ontraad selen. hoe de drie uit dezelfde flesch hadden kunnen drinken, maar een verder onderzoek gaf ook hier de noochge opheldering: het ver doovingsmiddel waa toegediend uil een klein

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 17