den dag
can
Met twee kameraadjes op avonturenreis
draaksteken te beesel
Een spionne
r
F 750.
i
H£T VERDWENEN
ELFTAL
■HUI
KALKOEN STREMT HET
VERKEER
MAANDAG 26 AUGUSTUS 1935
vorm
De overdachte
dankbetuiging
Legendarische drakendooders
Anna von Schuschniggi*
Traditie te Beesel
i
Schietonderricht voor
de rijpere jeugd
r
r
Gevecht tusschen slang
en spin
ZEVENJAARLIJKSCH
FEEST
u
ee
er
et
I-
le
Ie
De landelijke
De moeder van den Oostenrijk-
schen Bondskanselier
Fantastisch begin en midden
van haar levensbaan, die
bly eindigde
geschiktheid tot werken door 17 Dtf een omgeval met E* OKfl v*n Dana
belde beenen of beide oogen Ol/ea doodelljken afloop X mUv«" een voet of een oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Uit het antwoord bleek dat dit met allen het
De Draak van Beesel, waar heden het zev enjaarlijkache drakenfeest getierd wordt
tn.
5
I
door Arthur Morrison
VI
DOOS MET ALLERLEI BROKSTUKKEN
op
•net
(Wordt vervoiadj
f
I
I
ten-strijd-geschiedenissen i
van wezen. Of men tilt daar den overwinnaar
n
n
n
bij levenslange geheels oni
verllee van belde armen.
dat?” zei hb.
bet hotel te.
een nieuwe!
Wicke» v
Alsoo was dees' juffrouw bleven
Onbeschadight en in t leven,
Daerom wlrt sy catholUk
En het gansche coninckrUk.
vreugde
inderdaad
dochter van mijnheer Delmonte verpleegde
de kindertjes en deze hadden een prachtig
tehuis.
Dit was de geschiedenis van mijnheer Del
monte Piet en Wletje gingen pu met de
kindertjes spelen en de stuurman kreeg een
prachtig gewaad om aan te trekken Sjonge,
wat zag hjj er nu mooi uit.
iemand
zoowat
een kaartje voor Uinden heeft
phui
late
m
et
V
U
a.
din was van een graaf, die de vertrouwensman
was van de hoogste militaire kringen, slaagde
de Fransche spionnagedlenst erin. Sonja voor
zich te winnen. ZU slaagde er bovenmate ver
dienstelijk in om het haar aangeboren splo-
nagetalent te exploiteeren Haar diensten voor
de Entente gedurende den oorlog werden zoo
buitengewoon hoog gehonoreerd, dat zij schat
rijk werd. Het hoogtepunt van haar fantasti
sche loopbaan vormde echter haar huwelijk met
een der rijkste mannen van Zuid-Amerlka,
Ollvlera uit Rio de Janeiro. Sonja Menschnlko-
wa was nu verstandig genoeg om haar spio-
nagebedrijf niet langer voort te zetten. Natuur
lijk speelde zij in Rio de Janeiro een leidende
maatschappelijke rol. Een zware ziekte heeft
een einde gemaakt aan haar leven. Zij was nog
geen 40 jaar oud. Kort voor haar dood heeft
zij haar herinneringen gedicteerd en deze sul
len weldra in druk verschijnen. Men verwacht
opzienbarende onthullingen over haar leven als
spionne en lieht in tal van zaken, die thans
nog duister zijn.
de
heeft
llchaams
p1 jUt tandelUk milieu veranderen deze dra-
- - -1 noodzakelijkerwijze
Zwitserland
wiens
lag.
Hij
door
Van opvatting, dat uitstalling in een etalage
waarvoor het beest bestemd was niet de
beste weg was om het ver in de wereld te bren
gen. klom een meterhooge kalkoen uit een
mand in een delicatesaenwinkel in New Jersey
en schommelde de straat op. Zijn statige gang
leverde een verkeersstremming in de drukke
straat on en de eigenaars van den kalkoen, wier
aandacht weM' getrokken door het getoeter van
wanhopige automobilisten, keken naar bulten
en ontdekten hun kalkoen midden op straat.
Het hoen werd bij een vlerk gegrepen en we
derom den winkel binnengebracht, doch toen
kwam men tot de ontdekking, dat de vogel te
groot was voor de etalage. De kalkoen mocht
dien nacht vrij in den winkel rondloopen Den
volgenden dag werd er in de etalage ruimte
gemaakt.
Te Chalons-sur-Marne heeft men besloten
verplichte schietoefeningen in te voeren voor
alle jongens van 18 jaar en ouder. De gewes-
telijke raad heeft dit besluit in de volgende re
solutie neergelegd: Overwegende, dat het nuttig
is maatregelen te nemen tegen eenlge gebeur
lijkheid door lichamelijke oefening te geven
aan jongelieden, besluit de gewestelijke raad
van Chalons, dat alle jongelieden van 18 jaar
tot aan X oogenblik van hun militairen dienst,
verplicht zullen zijn zich bij de naaste schlet-
club aan te sluiten voor practlache doeleinden
Een oudere leider zal aanwezig zijn om hun de
eerste militaire oefeningen te leeren.
^ot de indrukwekkende overleveringen, die
I in het Llmburgsche landschap nog zoo'
talrijk zjjn, behoort voorzeker het om de
zeven ja ren wederkeerend „draaksteken” te
Beesel. dat vermoedelijk zijn aanleiding vindt
in de bekende legende omtrent Sint Georgius
of Sint Joris, die een monster, dat een konings
dochter als prooi had opgevorderd, wist te
dóórsteken en zoodoende de vrijheid hergaf
aan de prinses met het gevolg, dat zij zich tot
den godsdienst van haar redder bekeerde:
Deze liet hij kostbaar meublleeren en In-
stalleeren en hier sleet hij zijn verder leven.
Zijn dochtertje groeide op en toen zij ouder
werd vond zjj het leven hier niet meer zoo
aantrekkelijk Haar vader had zijn bedien
den er op uitgestuurd om verschillende wee»
zen op te zoeken, die nu een liefderijk ont
haal vonden en Paulette, zoo heette de
In Bronx ontdekte een vrouw een slang In
haar huls, die met den kop was verward in een
buitengewoon stevig sptnneweb. ZU riep een
buurman, die de grapte zwarte spin en de 20
c.M. lange ringslang naar bulten werkte. Hier
hebben den. heelen dag tal van menschen staan
kijken, hoe de spin een dikken draad om den
kop van de slang weefde, terwijl de slang al
zwakker en zwakker werd. De spin was duide
lijk aan de winnende hand. Toen de slang het
bijna begaf kwam een lid van de dierenbescher
ming een eind aan den strijd maken.
s grossier in koloniale waren, Breebaart.
was erg rijk en erg precies en rookte den geval was.
dag van *s morgens vroeg tot
De kwaliteit der sigaren, die
De Oostenrijksche bondskanselier Dr. Kurt
von Schuschnlgg. het vorig jaar zeer geschokt
door den gewelddadigen dood van Dollfuas en
pas kortgeleden zoo zwaar getroffen door het
verlies van zjjn gade bij het vreeseltjke auto-
ongeluk. is thans opnieuw door een diepe smart
getroffen. Zjjn moeder, Frau Anna von
Schuschnlgg. aan wie hU met innige liefde was
gehecht, is na een lange en smartelijke ziekte in
den ouderdom van 64 jaren overleden. Het lot
spaart den bondskanselier in geen enkel op
zicht. De goede Schuschnlgg, in Weenen be
kend om Zijn keurig verzorgd ulterlijk, is In de
laatste weken geheel grijs geworden.
Velen zullen met hem mede lljdea b(j dik
nieuwe smartelijke verlies
Frau Anna von Bchuachnlgg leed al langen
tijd aan een kwaadaardige nierziekte, die ten
slotte een opname in een ziekenhuis nocdzake-
lük maakte. De moeder van den kanselier werd
opgenomen in de Weensche kliniek van Prof.
Dr Jagic en met groote zorg verpleegd. De
tragische dood van haar schoondochter werd
haar eerst twee dagen nadat het ongeluk ge
beurd was, terwijl er een verbetering in haar
toestand was ingetreden, op voorzichtige wijze
meegedeeld, want er bestond vrees, dat de psy
chische schok haar al te zeer zou aangrijpen.
In de laatste weken echter was de toestand
van de patiënte zeer verergerd en bet werd
duidelijk, dat dokterskennls en opofferende ver
pleging hier niet meer konden baten. Prau
Anna von Schuschnlgg bleef tot in haar laat
ste oogenblikken bu volle bewustzijn Op haar
verzoek Werden haar reeds een week geleden
door haar biechtvader. Lector P Josef van het
Capuctjnenklooster te Innsbrück. de H.H. Sa
cramenten der Stervenden toegediend.
Bij het sterven waren tegenwoordig de bonds
kanselier. zijn vader GenerasU-majoor von
Schuschnlgg. en zijn broeder Dr. Artur von
Schuschnlgg. Verder de broer van de overle
dene, Prof. Wopfner. Prof. Jagic had zijn ver
lof tien dagen onderbroken, om de stervende te
kunnen bijstaan
Prau Anna von Schuschnlgg stamde uit de
oude Ttroolscbe patriciërsfamilie Wopfner en
was In den echt verbonden met Generaal-ma
joor von Schuschnlgg, een huwelijk, dat zeer
gelukkig werd genoemd Haar broeder K pro
fessor aan de unlversltelt van Innsbrück. ZU
schonk het leven aan twee zoons, waarvan er
een zou worden geroepen tot de hooge waar
digheid van bondskanselier. Te Innsbrück stond
tij hoog in eere, niet het minst om haar uitge-
bretden phllantroplschen en charitatieven ar
beid, maar vooral om haar innig goed karak
ter.
De begrafenis zal op zeer eenvoudige wUze
geschieden. De bondskanselier heeft verzocht
alle geld, dat men "eventueel voor bloemen sou
willen besteden, beschikbaar te stellen voor
liefdadige doeleinden.
Zoo meldt het oude lied, dat nog heden bij
dc zevenjaarlijksche plechtigheid te Beesel
wordt gezongen. Die plechtigheden worden dit
Jaar weer gehouden, n.l. heden, 26 Augus
tus. Sint Joris is inmiddels niet de eenlge le
gendarische held, die zegevierend uit den strijd
met een draak te voorschijn trad. In de oude
sagenwereld is de draak een veel voorkomend
requisiet, waaromtrent we eigenlijk niet zoo
bijster goed ingelicht zijn.
heelen
's avonds laat,
mijnheer Breebaart rookte, was echter van dien
aard, dat zelfs s'n jongste bediende er den neus
voor optrok.
Het zal dus niemand verwonderen, dat. toen
als contra-beleefdheid op de nieuwjaarswen-
schen van het kantoorpersoneel. aan ieder een
kistje sigaren namens den patroon werd over
handigd. de vreugde niet bijster groot was Het
leek dat personeel uitgesloten, dat de patroon
een beter merk aan z'n ondergeschikten zou
geven, dan hij zelf gewoon was te rooken.
De procuratiehouder zette z'n kistje dan ook
achter in een la van z'n bureau; de boekhou
der zette het boven op de kast, de eerste klerk
stiet het naar het uiterste puntje van s'n
schrijftafel. Alleen de jongste bediende nam
s'n cadeau mee naar huls. Aangeaien daar ech
ter steeds een kistje stond, gevuld met een uit
stekend merk sigaren van z'n vader, liet ook
hij het kistje van z'n patroon onaangeroerd
De stemming onder het personeel van mijn
heer Breebaart stond op laag peil, omdat allen
bovendien het vorig jaar een heel aardige at
tentie in contanten van hem hadden ontvan
gen.
En nu? Die ongenietbare sigaren, waarvan de
tabak wie weet waar gegroeid was. maar zeker
niet op de geurige velden van Havana.
Een paar weken later prijkte in het plaatseltjg
dagblad onder: Stadsnieuws. de mededeeling.
dat een der meest geziene burgers en kooplie
den der gemeente, de heer B .men” had
verzocht den naam niet voluit ie noemen
binnenkort z’n zeventigsten verjaardag hoopte
te vieren. Familie vrienden en kennissen, verve-
niglngen en zakenrelaties zouden ongetwijfeld
niet nalaten dien dag tot een onvergetelUken
feestdag voor den bescheiden jubilaris te maken.
Zoo luidde het bericht in het (MatselUk dag
blad. dat natuurlijk ook door hét kantoorper
soneel van den aanstaanden Jubilaris, den heer
Breebaart. werd gelezen. en dat tot elkaar zei
„We moeten natuurlijk den ouwe wat geven."
De eerste klerk had dan ook al voorgeeteld
dat leder een geldelijke bijdrage zou storten
toen de boekhouder dit voorstel van de hand
wees en zelde:
„Wie van jullie heeft z'n nieuwjaarsgeschenk
nog ongeschonden in zn bezit?”
Na verloop van jaren vestigde hij zich te
Cairo als tapijtenhandelaar Daar was hij
getrouwd, kreeg een dochtertje en maakte
goede zaken. Helaas stierf zijn vrouw aan
den beet van een venijnig Insect. Gebroken
door verdriet deed hij zijn zaken aan den
kant en trok met zijn dochtertje de bergen
In. waar hii zich in de rotsen een aantal
zalen liet uithouwen.
sche vierkante jas. een lichte bA en op
zichtige molières met gespen Waar een boord
had moeten zitten zat een blauwe zijden das,
en in zijn hand droeg hU een bruin pakje.
Het was iemand, die zich vermomd had.
daar hoefde men geen oogenblik aam te twijfelen,
maar het kostte mr. Crook toch weinig moeite
om in die vermomming Lyman W Merrick uit
Merrick’s Ville Pennsylvania te ontdekken
„Hallo!” riep Crook. „Geluk? Heelemaal niet.
Niet het minste geluk Maar waarom heb Je Je
zon toegetakeld?”
„Dat is mijn vermomming,” antwoordde
Merrick met renlgen trots, „fijn idee hé? Zou
ik ook zeggen. Ik heb het eerst met een rooden
baard geprobeerd, dien had Ik bij een hande
laar in feestartikelen gekocht op Covent Gar
den. Maar ik hield X niet uit van de pijn, en ik
ben onmlddelliik een hotel ingeloopen, waar
tk me met heet water dat smerige ding van
het gezicht heb getrokken. Het was de nieuwste
vinding, zeiden ze, maar die kan me gestoten
worden. MU krijgen ze er niet meer voor. Maar
ga je met ons dineeren? Ja toch zeker! Roep
maar even een taxi aan. Daarin leg ik mijn
vermomming steeds weer af."
Ze hadden spoedig een auto gevonden, en mr.
Merrick zat nog te genieten van zijn spitvoa-
cllge vermomming
„Dat geeft nog heel wat moeiiukbeden, om in
soon deftig hotel een paaser.de vermomming
te vinden, en niet door den eersten den besten
kellner ontdekt te worden. Als je telkens als de
een of andere boef in en uit loopt, trek je maar
onnoodlg de aandacht, In al die opzichtige
het wakkere schuttersgilde J3t. Joris’*, de
boeiende legende uit de oudheid opvoeren, en
wel, wat distinctie en cachet niet weinig ver
hoogt, in de omgeving van het historisch kas
teel ..Nieuwenbroek”, die tot een practisch ult-
voeringsterreln is geïmproviseerd. Het prach
tige. adellijk goed van het aanzienlijk geslacht
von Splintervon Ruys-Nieuwenbroeck, waar
men pog een pré-hlstorlschen cultus vermoedt,
waar reeds in de jaren 1300 verschillende hof
rechters zetelden, de heerlijke huizing met haar
entrée van majestueus geboomte, haar fraaie
ingangspoort, waarop het wapen der familie
Ruys nog troont, het monumentale gebouw met
zijn typische trapgevelconstructie en deftige
singelgrachten, riante ligging, schitterend bloe-
mengewaad, overvloedig struweel van groen.
Kon de uitvoering dus wel meer „ridder
matig” geschieden dan hier, waar de geheele
entourage nog is omweven van een ridderlijk
waas?
Ten slotte wijkt ook het motief der vertoo-
nlng niet bijzonder af van dat te Flirt in
Beieren, waaraan eertijds een zoo groote repu
tatie verbonden was Te Fürt doopen de boerin
nen doeken In het bloed van den draak en ze
stoppen ze daarna In de velden tot gedijen van
het vlaszaad.
Zoo is dan, als we ons niet verglasen. Beesel
nog de eenlge plaats in geheel Europa (behalve
een paar ongenoemde plaatsen, als tenminste
het gebruik er nog bestaat), waar de hoogst
merkwaardige drakenhistorie let wel, ik be
doel speciaal .het draaksteken” in zjjn oor
spronkelijk historische, tradltioneele en folklo
ristische beteekenis in kleuren en geuren,
als een Survival der heldenfiguur St. Georgius,
door het St. Joris- en St. Sebastlaansgllde den
volke nog wordt vertoond, de eenlge plaats,
waar bet primitief gebeuren in zijn geheel tot
uiting, tot uitbeelding komt, en de motieven
verwerkelijkt worden, als In deze onze draken
studie gedétallleerd. Temeer nog is dat stre
ven zoo loffelijk, omdat Ter Gouw zegt: „Thans
is de herinnering aan den Sint en zijn spel
bijna overal verdwenen”.
Wat blijkt tenslotte na deze beschouwing
over de oer-oude drakenhistorie? Wat is er in
Europa van deze schoone, treffende, zooveel
besproken en beschreven legendarische ver-
tooning ten slotte overgebleven? Waar kan
het hlstorie-mlnnende volk, dat behoefte
gevoelt aan de weergave van de heer
lijke oude reden en gewoonten onzer voor
vaderen, van de heldhaftige figuur van een
St. Georgius. St. Gregorius of St. Joris, nog
een vertegenwoordiger bewonderen? Nergens
meer, dan in het eenvoudige, landelijke, Lim-
burgsche plaatsje Beesel. Deze bekentente moet
voor ons volk zijn als een openbaring van
spontanen eerbied. Een bescheiden, maar lief
lijk Limburgsch landschap. dat nog permanent
(alle zeven jaren) hiermede vertolkt de his
torie der eeuwen, door zijn folklorisehen inslag,
rijn eenvoud en hartelijkheid van volksaard,
zijn eendracht en samenwerking, torenhoog
uitstekend boven het vaak bedenkelijk vermo-
dernlseerd gedoe en geflirt van de groot-we-
reldsche brouha; dat elke zeven Jaren op schit
terende wijze het record slaat in de van tijd
tot tijd nog eens, maar heel zwakjes opsmeu-
lend voorvaderlijke gebruiken in onze kwasi,
„villes lumlères". Hulde, driewerf hulde!
Ook dit Jaar weer, en wel op kermismaandag
26 Augustus, zal Beesel. door het initiatief van
„Wat was dat voor spoor?”
„Nou. zooals u weet, kwamen ze tot de ont
dekking. dat Izaacs die aanvankelijk voor het
verloate slachtoffer door moest gaan, een even
grtote schurk was als zij zelf Alle effecten, die
sjj hadden willen ontvreemden, waren inderdaad
reeds gestolen. Nu begon de politie dat zaakje
wat verdef uit te werken. Het bleek, dat Isaacs
een heelen handel op touw had gezet in ge
stolen effecten en juweelen. Hij was de grootste
heler van Londen. Ze begonnen overal naspo-
ringen te do*n. met behulp van een in hun
dienst zijnden handlanger, een aoog'giaaniden
pieper die hun de namen wist op te geven
van de voornaamste klanten, die Isaacs be-
sochten, en anderen, waarvan hjj de namen
niet kende, wtat hU aan te dulden, door een
typeerend signalement, of de plaats waar men
hen vermoedelijk vinden kon. Een van hen was
reling in de onderwereld, en detective
vond dat zijn omschrijving verdacht
veel overeen kwam, met het signalement van
Pritchard HU stelde zich dus met Southamp
ton in verbinding, en vandaar stuurde men hem
een fotografie van Pritchard, die men ergens
had weten op te dtepen. Toen zjj deze aan non
spion lieten zien, herkende hij onmiddelljjk den
door hem opgegeven klant van Izstecs
„Hé, nou dat ziet er goed uit. Maar voor-
loopig zijn ze niet veel verder gekomen. De
politie wil niet zeggen, wat me»; van plan ia.
Ze zijn zeker bang, dat ik hun spelletje Md
bederven.”
vier flesschen Tokayer had gekocht. Orook
wist natuurlijk op geen stukken na, of de wijn
firma elgftilUk in Londen thuis hoorde maar
hU vond, dat hem voor het oogenblik niets
beters te dpen over bleef, dan üverig navra-
gingen te doen bu alle mogelUke groothande
laren in wjjn. Het spreekt van zelf, dat ditmaal
bet handelsadresboek hem uitstekend te pas
kwam. Hjj maakte een lijst op en zette zich
blUmoedlg aan een tamelijk vervel'nd karweitje.
De geheele eerste dag ging nagenoeg verloren met
vruchtclooze nasporingen, naar den verkeerden
mr. Smith, want het bleek dat een der eerste
firma’s waar hU zich vervoegde, inderdaad een
Smith in dienst had. Toen Crook den be-
wusten reiziger eindelijk na enkele uren had
opgeduikeld, bleek hu rijn hantfcn op een leege
plek te hebben geslagen want de arme man
was niet alleen absoluut onbekend met
Southampton, maar had nog nooit van zijn leven
Tokayer wijn gezien.
Toen kwam het Crook eenigszins waarschijn-
lük voor, dat er nog meer wunreizlgers be
stonden die luisterden naar den naam Smith, en
hij besefte nu pas, in welk een onontwarbaat
kluwen hij zich had gewerkt.
HU eindigde dezen eersten dag In de wacht
kamer van Euston Station en was juist van
plan het station te verlaten toen Iemand hem
bU den arm greep.
„Wel. en hebt u nogal geluk met het oog van
Goona?” vroeg een stem vlak aan zUn oor.
De spreker was een tamelUk groot man. In een
zonderlinge combinatie van vreemde kleeren. HU
droeg een hoogen grijzen hoed, een oudeiwel-
boven het menscbelüke uit en laat hem b.v. een
reut, zUn. of men past hem aan bU dezelfde at
mosfeer en vergrooft daardoor natuurlijker
wijze ook de strijd methode Een huzaar als
drakendooder heeft nog eenlge overeenkomst
met den ridder, maar een met 'n bUl gewapende
boer, een koe- of schaapherder met graven
knuppel of zelfs met steenen als eenlg wapen,
burgers, die het monster slechte met behulp
van een spiegel, of slaapdrank overwinnen
kunnen, en boeren, die het ondier in den rook
lan een tot dit doel aangelegd vuur verstikken,
neen, zulke drakenbestrUders laten hun helden-
afkomst nauwelUks doorschemeren. Het zUn in
dit milieu niet meer de strUdmetbode. de moed
en de heldhaftige houding, welke interesseeren
en imponeeren. maar alleen het feit, dat het
afschuwelijk monster op een andere wijze
werdt onschadelUk gemaakt. Is het dus won
der, dat daardoor de echte strijders en de juiste
strüdwUze zoo sterk op den achtergrond tre
den. dat zU somwUlen niet eens meer vermeld
worden, of dat in andere gevallen de
loop van het drakengevecht voor den overwin
naar met een tragisch einde besluit?
Vaak wordt bericht, dat in Venetië draken
gevechten bestaan; evenals bU andere de-
monen-gevechten worden gewUde kogels tot
het neerleggen van het ondier aanbevolen. In-
plaate van den mensch als kampvechter, ver
schijnt in de Zwlteersche drakenstrUd-sagen
soms een witte stier, die den draak doodt maar
dan zelf aan zUn wonden bezwijkt. Dit 'herin
nert aan het drakengevecht, waarvan ons Saxo,
bijgenaamd „Grammaticus”, verhaalt, waarbU
de held, in een ossenhuid gekleed. verachUnt.
Het motief van het draken dooden door een
walglUke spijs komt reeds in den bUbel voor
In dezen voornoemden landelUken drakenstrijd
zün het een vergiftigd kalf, ongebluschte kalk
in een kalfsvel genaaid, of een dood schaap,
lil welks bulk men spitse weerhaken verbergt,
welke den dood van het ondier veroorzaken.
Ook dit soort van draken-overwinning schUnt
van burgerlUk-boeren afkomst te zUn. en plaatst
rich dus naast de andere, boven aangehaalde
wijze van niet heldhaftige drakenbestrijdlng.
Deze landelUke gebruiken hadden eens plaats
bü de boeren van Noord-FrankrUk.
bü
den
het
wel
door geestkracht, door gebed en het toonen
van het kruis neergelegd. BU Füssen heeft de
H. Mangold den draak, die hem den weg ver
sperde. overwonnen Op andere plaatsen wor
den als drakenbestrijders vereerd: de H. Adel-
bisschop van Mets (om het jaar 400. een
sgende. in 1506 uitgegeven); bisschop Lu
pus von Seus (t 623); de Algku-Apostel Magnus
<»ste eeuw)bisschop Narzlss van Gorona (ge
marteld in 306; door Ulrich Apt met draken
afgeschilderd)de H.H. Godehard. Servan. Nl-
eolaas Procop. Clemens. In Frankrijk: Urgin.
Annel en Romain. ZU allen leggen den draak
beer, welker symbolische beteekenis de meeste
legenden verdonkeren, deels door gebed, deels
door werkelUken strUd. en zU vinden In St.
Margaretha. wier legende laat na die van SL
Georgius werd geopenbaard, een vrouwelUke
weerga. Vermeld zU hier ook nog de ridder-
heilige drakenbestrUder Goeon, wiens helden
daad Schiller In een ballade verheeriUkte.
evenals ook het feit, dat Christus ,Jn de le
unde” als drakendooder verschUnt. HU zal
eenmaal den draak vormigen antichrist in
u Pritchard achterna? Kunt u betere resultaten
meedeelen dan ik?”
Merrick schudde ontkennend" het hoofd.
„Nee,” zet hU. „jammer genoeg niet, ik moet
eerlijk toegeven dat alles wat tot heden gedaan
is. door de politie werd gedaan ZU hebben het
spoor van Pritchard in Londen gevonden, of
meenen in leder geval het gevonden te hebben.”’
„Zoo, dat is nieuws voor mU, vertelt u mij
daar eens meer van."
„Nou, ze hebben heel wat activiteit ontplooid.
Het schUnt. dat de moordenaar, op den avond
van den moord, de wijk heeft genomen door
de velden. Er was in Southampton nergens een
spoor van hem te vinden. Maar na heel wat
mislukkingen, zUn ze tot de ontdekking geko
men, dat iemand in Shawford. een klein
stationnetje, zoowat tien kilometer buiten
Southampton
genomen HU was in den vroegen morgen reeds
het station gekomen, en had Shawford
verlaten, met den trein van 6 32. Wat hU in-
tuaachen gedaan heeft, is nog met bekend,
maar het staat vast, dat hU nergens een kamer
heeft genomen, zoodat het er wel naar uitziet,
da hU den heelen nacht buiten is geweest.
Dat was alles wat ze aanvankelUk te weten
zUn gekomen NatuurlUk worden alle haven
steden trouw bewaakt Maar ons klein avon
tuur met Wide James en Rob. of Pooley zoo
ala hU op de Rajapur genoemd werd, heeft
Wickes nog ren anderen meevaller bezorgd. HU
meent hierdoor een nieuw spoor te hebben
gevonden. Maar voorloopig sUn aa toch met
veel verder gekomen, en ik ook niet.’
Het leven van spionnen is ruk aan avontuur
en afwisseling, maar in den regel neemt bet
geen vroolijk eind. De geschiedenis van Mats
Hart is bereids klassiek geworden. Een ganache
serie andere vrouwelUke spionnen eindigen met
kogel, strop of kerkerstraf. Onlangs nog onder
ging de in Frankrijk veroordeelde Lydia Stahl
haar droevig lot.
Het leven en de daden van Sonja Menschnl-
kowa vormen een uitzondering op dezen regel
Zeer zeker werd ook haar leven door gevaren
bedreigd, doch het eindigde temidden van ge
neugten van een niet alleen zeer gelukkige,
doch tevens zeer kleurrUke echtverbintenis
Het begin en het midden van haar levensbaan
is echter fantastisch genoeg. ZU stamt van
een Russische Nihlllstenfamille Zoowel haar
vader als haar moeder werden ter dood ge
bracht ZU hadden aan een aantal bloedige
aanslagen deelgenomen, bU enkele alleen aan
de voorbereidingen, bU andere weer aan de uit
voering zélf. Als nauwelUks negen-Jarlg meisje
kwam Sonja tn Warschau, waar zU in een bak
kerswinkel werd aangesteld en kon wonen.
Hier ontwikkelde zU reeds haar talenten van
luisteren en bespionneeren De bakkerswinkel
lag in de buurt van een politiewacht en de po-
litiemenschen waren gewoon hun bakkerswaren
uit den bakkerswinkel te laten komen, waar
Sonja bediende, vooral de polltie-agenten, die
nachtdienst hadden Daar zU geen acht sloegen
op het kleine meisje, spraken zU vrU uit over
hun dienst-orders, over hun successen en mis
lukkingen.
Sonja had echter den band met de nihilisten,
die met haar ouders bevriend geweest waren,
niet verbroken. Tengevolge daarvan deelde zU
alles, wat zU door dit luisteren te hooren kreeg,
aan haar vrienden mee. zoodat deze weldra
precies wisten wat de politie tegen de leden
der organisatie in het schild voerde en welke
voorzorgsmaatregelen men wilde nemen om de
naar Warschau komende hooge militaire auto
riteiten of de leden van het KeiaerlUk Huis
tegen nihilistische aanslagen te beveiligen. De
nihilisten maakten de voorzorgsmaatregelen
der politie onschadelUk. zoodat een aantal
aanzienlUke personen aan hun aanslagen ten
offer vielen. Voordat de politie van Warschau
de kleine Sonja kon arresteeren, wist zU te ont
vluchten. Tenslotte was men toch acht op haar
gaan slaan en men lette op haar gedragingen.
Waar zU in den tusschentUd geweest was,
bleef onbekend BU het begin van den oorlog
dook zU plotseling in ParUs op. ZU was opge
groeid tot een beeldschoon meisje en viel niet
alleen door haar schoonheid, doch tevens door
hare intelligentie overal op. Daar zU de vrten-
A T T p A Q 1AJ 1\J T7 ’C op dit blad zijn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen
«I ,1^, /A I v 61» O ongevallen verzekerd voor een der volgende oltkeerlngen
Ha het avontuur, waaruit duldeUJk was ge-
Vorden, dat het mysterie rond de magnum van
®r. Pooley niets had uit te staan met den
kermisten diamant, verloren Harvey Crook <sn
^r, Merrick ge ruimen tUd met hun vruchte-
pogingen. Harvey Crook keerde terug naar
“oiithampton. en verspilde daar enkele dagen.
*n nuttelooze achtervolging, van mogelUke
y^Pers HU werd weer braaf geholoen door
Oymons Mr. Merrick ging ook naar Southamp-
maar dat duurde korter. ZUn doel was,
weten, hoever de politie gevorderd was
arrestatie van Pritchard, den moor-
van zUn ouden vriend mr. Clifton
_"roc* verliet Southampton en ging weer
y*r landen terug met de vaste bedoeling om
J*™1, op te sporen, <»en reiziger in wUnen,
o«tzU voor zichzelf, hetaU voor zUn patroon.
Jfu hreren." hernam de boekhouder, „laten
we dan eenvoudig die stinkstokken aan den
schenker terugschenken. H U rookt ze ten
minste.”
Allen stemden met dit voorstel in. Toen de
zeventigste ver-
jaardag van den
heer Breebaart i
daar was, prijkte j
op de groote ta-
fel naast de an- j
dere gescte-nk^Lj
een viertal5op'"l.
kaar gestapelde kistjes sigaren, ieder kistje
voorzien met den naam van den gever.
Grinnekend bekeek de jarige de gaven van z*n
trouwe medewerkers HU zei echter niets, maar
Inviteerde hen allen 's middags op de thee.
D- was echter heel wat meer, heel wat anders
dan thee, veel meer dan de heeren van hun
patroon verwacht hadden De eene toast volgde
op den anderen. ElndelUk nam wethouder van
Vulpen onder ademlooze stilte het wodïd en
sprak:
„Vrienden, ik gevoel mU gedrongen een dronk
uit te brengen op het personeel van den jubi
laris Het ligt niet op m U n weg hun verdien
sten als trouwe medewerkers van hun vereer-,
den patroon in 't licht te stellen. In mijn hoe-*
danigheid echter van lid van het burgerlUk
armbestuur, moet ik hun mUn hartelUken dank
betuigen, daar nujn hooggeachte vriend Bree
baart zich zeker niet vergist zal hebben in de
onderstelling, dat de enveloppe» met Inhoed.
□Ie op den bodem lagen der kistjes sigaren, die
zu op dezen gedenk waardlgen dag aan bun pa
troon ten gesebenke hebben gegeven, voor onie
noodlijdende medeburgers, voor onze hongeren
de kinderen bestemd waren. Op uwe gezond
heid. mune heeren. op uwe edelmoedigheid le
dig ik dit glas, zooals gU uwe beurzen geledigd
hebt voor uwe behoeftige medemenschen I
Den volgenden dag stond in het plaatseluk
dagblad de volgende rekening en verantwoor
ding te leien van het burgerlUk armbestuur:
Ontvangen van den procuratiehouder B -
150.van den boekhouder N.... 100.
van den klerk K.... ?5; van den bediende
V.... 50 In totaal 300. Allen mllden gevers
hartelUk dank!!!"
Siegfried, Dit rich van Born, Tristan, Frotho
en Fridler zUn b v. allen draken-overwinnaars,
en volgens de Wllklndsage draagt Wittich op
helm en zadel, wapenrok en vaan het draken
beeld als symbool van zUn moed en ridder-
krscht. Vele dezer sagen werden gelocaliseerd,
b.v Siegfried's drakengevecht in Bohemen,
Gantram en Waltram in Zwitserland en Beie
ren. waarbU meestal de zaak zoo werd voor
gesteld, dat de een der twee broeders den
anderen uit nood uit de kaken of zelfs uit den
buik van het monster bevrijdt.
Uit dit beginsel nu ontstaan dan lokaal-
ragen met onbekende zelfs ongenoemde rld-
derlUke drakenbevechters als helden. Deze
locaalsagen knoopen zich vaak vast aan kro-
kodilhuiden die door kruisvaarders of handels-
lleden als curiosa aan kerken, raadhuizen of
aanzienlUke personen geschonken werden, zoo-
als ook over het algemeen juist de kruistochten
aan het drakengeloof nieuw leven hebben in
gegeven. (B.v. bekendheid met oostersebe dra
kensagen, fantastische verbooging van zelf
geziene dieren als krokodillen, vliegende hage
dissen. enz.).
BU deze ongetwUfeld naar het voorbeeld der
oudheid gevormde ridderlUke drakengevechten
komen nu de christelUke legenden van den
strUd met de ondieren, welke allereerst den kamp
van den heilige met den booze, de overwinning
van het christendom op het heidendom moeten
symboliseeren, in haar vorm en wezen toch tal
rijke trekken aan de ridderlUke drakengevech
ten ontleenen.
De aartsengel Mlchaèl speelt onder ben niet
de beduidende rol, welke wU van hem als aan-
•poorder verwachten moesten. HU is overwoe
kerd en verdrongen door locale heiligen en lie-
velingspatronen. onder wie de H Georgius
op de eerste plaats staat. Het drakengevecht
van St. Georg is een literarische nieuwe vorm
oer tweede eeuw, verwerkt naar het voorbeeld
van andere oud-christelUke drakendooders, zoo
als ConstantUo. Theodurus en Demitrius, wier
daden naar een formulier door Grieksche ha
giografen op den groeten martelaar Georgius
werden overgedragen, en door den Byzantun-
achen kunst-cultuurgang. waarin ze sinds de
12de eeuw werden vervaardigd, zich naar Mid-
del-Europa verspreidden (vergl. hier en daar
de muurfresco’s met Gregorius’ drakengevecht
sinds 1300).
Zoo bestaat uit den geestelUken bestrijder
van het heidendom, wiens aanval op Apollo
(die den draak Python versloeg) Diocletlaan
met zijn onthoofding weer goed maakte, de
ndöerlUke drakenbestrljder. dien de ..Legenda
aurea” populair maakt. St. Georgius’ kapellen
en beelden getuigen van weelderig woekerende
lokale legenden, vooral In veel Dultsche
gewesten In Zwitserland vertegenwoordigt
de H. Beatus. wiens kluizenaarshol
het Thunermeer lag, de rol van
drakenbestrUder. HU heeft weliswaar
ongedierte niet door llchaams-, maar
Htda, waar St. Georgius begraven ligt, ver
staan. Dat in den tUd der protestanten vaak
8t Georgiusbeelden voor Christus, die „den
kop der slang vertrapte", werden gehouden, er
langt in dit verband een verhoogde beteekenis.
kleeren. Van een baard moet ik ook niets meer
hebben. Want, wanneer zie je nou elgenlUk
iemand met een rooden baard? Alleen op bet
tconeel of in een vennonimiug. Wie van
nature een rooden baard heeft, doet alle
moeite om dat ding zoo goed mogelUk te ver
bergen. Daarom dacht ik: ik zal er maar een*
als een echte mUnheer uitzien. Bnap je?”
HU deed bet bruine pakje open, en er kwam
een keurige lichte overcoa*. en fantasie hoed te
voorachUn.-HU deed de lichte overcoat over de
gekierde jas aan, en knoopte deze toe. Stak den
grUzcn hoed In zUn zak ornent den fantasie
hoed weer in zUn model, want die was in het
pakje leelUk in dc verdrukking gekomen, en
plantte hem op zUn hoofd. Toen wendde hU
zich triomfantelUk tot Orook. „Hoe staat me
„Denk je dat er één kellner in
die mU nu herkent? Het bruine
papier en dien hoed :aat Ik tan de zorpen van
den chauffeur over Je zou niet zeggen, cat ik
n vermomming aan heb. hé?”
Crook moest hard vechten, tegen de beko
ring om zUn besten vriend niet eerlUk te be
kennen, dat er van vermomming niet veel
sprake was geweest. Maar hu wilde Merrlck's
niet bederven, en zei dus. dat er
weinigen zouden zUn, die mr. M.
Merrick sou herkennen. Toen begon ook hU
naar nieuws te informeeren.
„Ik heb u al gezegd, dat ik weinig geluk heb
gehad,” zei Orook. „Ik begin zoon beetje te
wanhopen. Ik geloof, dat Ik al mUn tUd maar
aan het vermorsen ben. Maar waarom hebt u
zich elgenlUk in deze vermomming gestoken? Kit
Wie
rooden baard heeft