Europa en Afrika worden met
r.
<KdwbAaal
den dag
aan
elkaar verbonden
L
I
I
i
Met twee kameraadjes op avonturenreis
VAN GIBRALTAR
Moeder
HET VERDWENEN
ELFTAL
TUNNEL IN DE STRAAT
Prins „Siggie”
In
r-aiKSt!
r
■II
inniiniii
DINSDAG 27 AUGUSTUS 1935
1
m
m
el
Waar is Zahar off?
Curiositeiten
101
I
JA ZEKÉR U OOK!
F
Politiepatrouille redt
een kat
I gl
„Het ie fijn, om tarnen te werken
met gewone menschen’*
Behalve dubbele poor, zullen er ook
telefoon-, telegraaf- en kracht-
kabele worden gelegd
Uitgangspunt van nieuw
groot verkeersnet
„Sprekende boeken”
voor blinden
z
M'
ten
an
'i-i!
15
uitgesloten.
Bx-prtru Siffvard Bernadotte van Zweden
tt
ft.
n
di
i
I IB
op genezing.
op dit blad zijn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen
bij levenslange gebeele ongeschiktheid tot werken door
door Arthur Morrison
X.
meer
(Wordt vervolgd)
Maar wü zün
f
i
B
i
r
d
n
r
Ie
!t
menschenlevens heeft
te bereiken en meer
Acht weken nadien was de moeder van haar
brandwonden genezen en werd uit het gast
huis ontslagen.
De vrouw werd overgebracht naar een inrich
ting voor onherstelbaar-krankzinnigen.
B
I.
De vrouw was gered. Ben ambulance-wagen
reed haar naar het gasthuis.
Toén stortten met donderend geraas de pui
nen van het brandende huls tegen de kelen.
En onder de steeds aanwassende menschen-
menigte ging de droeve mare rond:
,Jk is een kind verbrand."
m
tg
k
n
niet
voor-
Ns» komt «r rwotl Mm afa svw
bod i ge geiukkslgnelen warbodea
075.— boete I). 'tWerd tijd: a»
toeterden er maar op loal Wie „7
n-
ag
I
ur.
Jle
o-
id
de
én voor-
De stuurman had zich nu bü hen gevoegd
en toen bracht mijnheer Delmonte ben naar
een groote loods. Neen maar, daar stond een
schitterend vliegtuig volgens de nieuwste vin
ding, prachtig met kostbaarheden versierd.
De stuurman en Plet waren stom van ver
bazing. Zoolets hadden ze niet verwacht. De
heer Delmonte noodigde belden uit.
Mijnheer Delmonte noodigde Pietje uit om
eens met hem mee te gaan. HU voerde hem
door prachtige zalen, de een nog mooier dan
de andere en de kostbaarste dingen waren
overal uitgestald. Piet keek zijn oogen uit.
In Brooklyn was een grijs met witte kat op
haar omzwervingen op een plaats tusschen
twee gebouwen gekomen, waar zij niet te be
reiken was. Toen de eerste kreten van de In
het nauw geraakte kat werden vernomen, en
geconstateerd was, dat het dier inderdaad niet
voor- of achteruit kon, trachtten katlievende
menschen met een bakje melk het beest te ver
leiden tot een enormen sprong naar zijn vrijheid.
Zij werden echter teleurgesteld. Ook andere po
gingen tot verteedering faalden Jammerlijk, zoo-
dat men ten einde raad de politie te hulp riep.
Acht politiemannen mitsgaders een brigadier
verschenen ter aangegeven plaataèen pijnigden
hun hersens over het probleem. Zk kwamen
tot de conclusie, dat het beste mlddePwas een/
gat In den muur van een der gebouwen
ken, doch derzelver eigenaars, die niet zooveel
met katten op hadden, verzetten zich met zulk
een kracht, dat men dit plan liet varen. Ver
schillende politiemannen begonnen nu katers
na te doen om haar kat te verlokken van haar
plaats te komen, doch het gemlauw van de
mannen maakte het geval slechts vroolljker.
Als uiterste middel nam men toen een lan
gen stok ter hand, waarmede de kat de vrijheid
In geduwd werd.
Dagen tevoren werd het experiment,
kleinste bijzonderheden besproken
bereid.
Een week na den „brand in het sanatorium1*
reed de moeder met haar kindje genezen huis
waarts.
Maar dien avond, toen de moeder haar kind
je in slaap gezongen had, sloeg zij de armen om
den hals van haar man, en fluisterde:
..Ik zal voor dit kindje zorgen, m'n Jongen,
alsof het onze lieveling was. Maar nóóit zal het
de wetenschap gelukken, een vrouw te maken
tot de moeder van een kind, dat baar eigen
kind niet is.
meisje In scène zetten. HU zal op een gegeven
oogenblik uw vrouw het meisje haastig in de
armen drukken, en haar tezamen met het kind
In veiligheid brengen.
In het-vertrek, waarin uw vrouw gebracht
wordt, zult u zich bevinden. Daar zult u zoo ge
trouw mogelijk uw gedragingen bü het uitbre
ken van den brand nabootsen. Met alle teeder-
held zult u het meisje aan het hart drukken,
het bü den naam en vleinaampjes van uw
dochtertje noemen, uw vrouw zult u overgeluk
kig In de armen sluitenkortom, u zult zich
gedragen, alsof uw dochtertje in werksSljkheid
aan den dood ontsnapt ware.
„Acht u zich
daartoe In staat?”
A I 17 A °p d,t blad zlJn Ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen E1 *7CA bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door T7 7KA MJ een ongeval met T7 OCA bij verlies van een hand
«I T. rïDVni’lj kJ ongevallen verzekerd voor een der volgende nltkeerlngen 1 f UV«" verlies van belde armen, beide beenen ot beide oogen F UVe" doodelijken afloop 1 een voet ot een oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Sir Basil Zaharoff is zoek.
Sinds een paar maanden heeft men den 36-
jarigen rijkaard, die een reusachtig vermogen
heeft büeengebracht door klandestiene wapen
leverantles en allerlei andere duistere zaken,
een man die duizenden
opgeofferd om zijn doel
dan wie ook In zün banier heeft geschreven dat
geld niet stinkt, niet meer gezien. Hü Is niet In
zün paleis aan de Avenue Hoche en hü is ook
niet In een van de bekende badplaatsen. Het
Foreign Office zou echter heel graag weten,
waar hü zich bevindt, want.er Is Iets te
doen In Abessinië, naar verluidt, en men
spreekt over onbevoegde wapenleverantles vla
Engelsch gebied, van munitlezendingen, die de
bevoegde instanties niet passeeren en van het
Investeeren van een heeleboel kapitaal in zeker
zwart Afrlkaanach land. Dat alles klopt pre
cies met de gewone methoden van Zaharoff.
waarbü hü steeds door de mazen van bet net
wist te krulpen. Zal het hem ook ditmaal luk
ken? De ouwe rot Is er, ondanks zün jaren,
handig genoeg voor.
Sinds een paar dagen vertoeft de heer Chris
tophe Zalmis In Londen. Dit is een polyglot, die
niet minder dan zeven of acht talen uitstekend
beheerscht, en afwisselend optreedt als Orlek,
als genaturaliseerde Franschman, als Arme
nische vluchteling of als Amerikaan. Dat hangt
van zün opdracht af, want als we Zaharoff
den Don Quichot mogen noemen, is Zalmis
diens Sancho Panza. Zü behooren bü elkaar,
maar zün het overigens zelden. Daarvoor Is de
nering te druk. Zalmis achünt thans tot taak te
hebben veel effecten te verkoopen, om Veni-
zelos aan geld te helpen en aldus de monar
chistische beweging In Griekenland een slag te
geven. Want Zaharoff is heelemaal geen voor
stander van al dat royalisme. Hü is een keer op
minder aangename wüze in botsing gekomen
met een der vrienden van ex-konlng George en
sindsdien heeft hü het koningshuis onverzoen-
lüken haat gezworen.
Er doen over Zalmis en zün taak veel berich
ten de ronde. Of ze alle waarheid bevatten,
daarvoor kunnen we niet Instaan. Maar In
goed-lngellchte kringen wordt verteld, dat Za
haroff een gokje gaat doen op de olievoorraden
In Abessinië. Aan de olie heeft hü bü zün leven
al schatten verdiend. Het schünt, dat ook Ame
rlkaansche ondernemingen zich In Abessinië
licenties hebben weten te verschaffen en zelfs
oliehoudend land hebben opgekocht. Zaharoff
heeft nu zün vermogen saamgetrokken naar
Frankrük. Men zegt, dat eenlge goudzendlngen
uit Zwitserland, Holland en Engeland daarop
wijzen. Daarvoor beeft hü reeds voor groote
y
I
alles,” zei hü- „Waarom zou Pritchard naar
Izaacs zün gegaan? Nee, daar zit meer achter.
Wü weten allen, dat hü slechts zestig a zeven
tig pond aan bankbiljetten en goudgeld uit
de brandkast van zün weldoener heeft gestolen
Maar daarvoor behoefde hij toch niet naar
Izaacs te gaan?’’
„Nee, dat vind ik ook. U denkt natuurlük
aan bet groene oog van Goona."
.De steen zat in leder geval in een van de
twaalf flesschen en ik heb er al heel wat ge
opend gezien zonder eenig succes. Maar wü
hebben alle twee een flesch ontdekt, die reeds
geopend was door den moordenaar van nir.
Clifton. Ik geloof werkaüjk, dat het de moeite
waard is dit plan te volgen, het lükt me uit
stekend.’1
„Zelfs beter dan het uwe?"
„Mün eigen spoor heeft tot niets geleid. Ik
betwüfel zelfs of het de. moeite wel waard is.
het nog verder te volgen. U begrijpt toch wel,
dat al die flesschen zoo langzamerhand ge
opend zullen zün. Menschen die zoo'n enkele
flesch van zoo n zeldzamen wün koopen, houden
die niet lang onaangeroerd In de kast. Ik
veronderstel, dat een van de koopers den steen
reeds gevonden heeft. Indien het een of ander
onbekend persoon Is. schiet Ik er weinig mee
op, mün onderzoeklngan verder uit te strekken,
maar zou Pritchard hem hebben, dan loont
het de moeite, dan hebben wü tenminste een
kans/’
„En Indien hü er reeds mede bü Izaacs is
geweest?”
„Ook dan misschien nog.
een
- een
I tunnel, die In de Straat van Gibraltar onder
I bet zeewater zal liggen.
I Het plan om aldus Europa en Afrika te ver-
I binden is al ’n zeventigtal jaren oud. Het werd,
I evenals het plan voor het Suezkanaal, dooreen
Franschman gemaakt. Men hield het project
destijds voor een utopie. Afrika Immers was
nog niet, gelük thans 1 geval Is, de voorraads-
kamer van Europa op het stuk van ruwe stof
fer en het handelsverkeer van het zwarte
werelddeel naar het blanke had niet büster
veel haast, al het moois uit den geparfumeerden
Oriënt werd met zeilschepen en acht knoo-
pen loopende stoombooten overgebracht en
dat tempo vond men in dien gelukkigen tüd
ruim voldoende. Men hield er de gelegenheid
bü om over het rük van muzelmannen en
negers schoone droomen te droomen Ook Is de
vraag gewettigd of de ingenieurskunst van dien
tüd, die nog niet over electrlsche luchtdruk-
boren kon beschikken, het werk wel zou heb
ben aangekund.
Maar eenmaal ontstaan, Is de gedachte aan
een tunnel bü de rota van Gibraltar toch niet
heelemaal opgegeven. De korte golfslag In de
straat en de baal, zoo bekoorlük voor den toe
rist, is weliswaar voor de moderne scheep
vaart geen beletsel, maar het verkeer kan
vlugger en op ruimer schaal geschieden, wan
neer men een tunnel heeft.
Ook vermüdt men dan de moellükheden in
de haven van Tanger, die zeer ondiep Is, zoo-
oat groote schepen altüd een eind bulten de
kust voor anker moeten en genoodzaakt zün
hun passagiers en vrachten op kleine booten
ever te laden. Na den oorlog vatte de Spaan-
sche officier Pedro Jevemoia het plan weer
op en hü wist er de belangstelling van Primo
de Rlvera voor te wekken. Deze gaf de op-
Prlns Sigvard Bernadotte, kleinzoon van ko-
nlng Gustaaf van Zweden, die afstand heeft
gedaan van het recht op den troon om een mor
ganatisch huwelük aan te gaan, werkt thans te
Hollywood in de filmindustrie en is «jaritant-
alrector” voor de film „Tarzan en de Vam
piers”.
Voor het eerst In mün leven word ik als een
gewoon mensch behandeld, en dat mag ik
graag, zeide hü in een onderhoud met Reuter.
Hier ben Ik niet langer de prins, hier ben Ik de
.assistant-director",
Hü moet des morgens een half uur eerder op
zijn post zün dan de directeur of de acteurs,
teneinde alles te controleeren opdat terstond
met het werk kan worden begonnen. Wanneer
allen vertrokken zün. blüft hü nog In de stu
dio, om het werk van den volgenden dag te
regelen.
De geheele fllmmaatachappü spreekt hem
aan met „Siggie". Hü gebruikt zün lunch In de
studio tecamen met de leden van het technisch
personeel, kortom, voorzoover Hollywood be
treft, is hü Prins af en zoo denkt hü er zelf
ook over.
Hü bewoont met zün vrouw een bescheiden
villa aan de kust van Santa Monica. Zü bezit
ten een kleinen auto, veel kleiner dan de wagens
van velen züner collega’s.
„Het is fijn, om samen te werken met ge
wone menschen die mü als een der hunnen be
schouwen,” vertelaarde hü. Bü de UFA te Ber
lijn was dat anders. De menschen daar schenen
niet te kunnen vergeten, dat Ik een prins was.
Zü lieten dat merken in hun houding. Met nie
mand kon Ik bevriend worden. Hier in Holly
wood ben ik gewoon een onderdeel van het ge
heel.”
De ex-prins van Zweden bedient zich reeds
van het Amerlkaansche „slang” en vooral ook
van de fraseologie welke in Amerlkaansche
filmstudio’s gebruikelük is.
hier uit is de weg over deh Atlantlschen Oceaan
het kortst. De vierde spoorweg tenslotte wordt
een verlengstuk van de Noord-Afrlkaansche
kustlün, die thans vrü plotseling aan de grens
van Tripolis ophoudt.
Men ziet het, deze plannen zullen er zéér
toe büdragen dat het woeste Afrika wordt ge
civiliseerd en gemoderniseerd. De geheimen
van het zwarte werelddeel zullen niet lang meer
geheimen blüven, al zal er dan ook nog heel
wat water door de Straat van Gibraltar moeten
vloeien, alvorens men hier kan spreken van
Europeesche toestanden. De koeten van deze
plannen zün uiteraard enorm. Maar men be-
iioeft er niet aan te twüfelen, dat zü commer
cieel groot voordeel zullen afwerpen. Het han
delsverkeer zal er sterk door worden versneld
en vooral In tüd van oorlog zal de tunnel van
groot belang zün voor de in Afrika kolonisee-
rende mogendheden. Tegen dit soort verbin
dingen kan de sterkste vloot niets uitrichten,
als men er niet In slaagt een leger aan land te
zetten.
Lord Nuffield heeft een schenking van 5000
Pohd Sterling gedaan aan het Engelsch Matta-
naal Bllnden-Instltuut om uitvoering te geven
aan een reeds gerulmen tüd bestaand plan, n.l.
het opnemen op gramofoonplaten of fllmstroo-
ken van den gesproken tekst van verschillende
boeken, bestemd om mechanisch gereprodu
ceerd te worden door apparaten ten gebrulke
van blinden. Reeds zün 25 werken gekozen, die
op deze wüze gesproken en opgenomen zullen
worden. Tot deze selectie behooren zoowel het
Evangelie van Johannes als eenlge moderne
griezelromans.
In de werkkamer van den geneesheer-dlrec-
teur vroeg de van zün bezoek teruggekeerde
echtgenoot:
„Is de toestand van mün vrouw absoluut ho
peloos. dokter?"
„Het gex^l njet alleenstaand." antwoordde
de geneesheer. ,jKet name in de oorlogvoerende
landen is het meer dan eens vóórgekomen, dat
het slachtoffer tengevolge van >en plotaeïfrifcim,
hevlgen schok büvoorbeeld na de ontploffing
van, een granaat of eenig ander catastrofaal
onheil van dat oogenblik af het herinne
ringsvermogen voor goed verloren heeft.
Bü den patiënt schünen alle begrippen om
trent het heden, het verleden en de toekomst
lëeggevaagd te zün. Zü leven, dag in dag uit, in
een toestand, waarin slechts de Indrukken van
het moment zelf vat op hun verbeelding schü
nen te hebben. Al het andere, de gebeurtenis
sen uit hun vroeger leven, de omstandigheden
waaronder zü leven of geleefd hebben, zün voor
hun. ik zou het willen noemen onnoozel denk
vermogen onbevattelük."
„Is er niet de geringste kans
dokter?"
,,Ik mag u den ernst van den toestand niet
verhelen, mijnheer. Onze wetenschap, hier zoo
wel als In andere landen, staat tegenover deze
gevallen vrijwel machteloos. Alles wat wü ver
mogen te doen, is, het leed zooveel mogelük te
verzachten.
Nochtans ben Ik, met uw toestemming, be
reid. een experiment te ondernemen. Het toe
val wil. dat ik onder mün toezicht dit is van
persoonlüken aard een weesje heb van onge
veer denzelfden leeftüd als uw zoo noodlottig
om het leven gekomen dochtertje.
Onder bepaalde voorwaaiden ben Ik niet on
genegen, deze voogdü op u over te dragen, en
te trachten uw vrouw, zü het dan slechts In
haar verbeelding, haar kind terug te geven. Een
en ander vanzelfsprekend slechts na uw volle
instemming.”
..Niets Is mü teveel, dokter. Indien ik hier
door de mogelükheid bevorder, mün vrouw te
doen genezen."
„Welnu dan. Ik wil één dezer dagen, op een
mü daarvoor geschikt voorkomend moment,
voor uw vrouw een brand hier In het sanato
rium fingeeren.
Een brandweerman In uniform, tevoren zorg
vuldig geïnstrueerd, zal de redding van het
Aan de Columbia Unlversltelt verlangen de
examinatoren van leder „slachtoffer” een vin
gerafdruk, daar het meermalen voorkwam, dat
diegene, wien examen moest worden afgeno
men, een plaatsvervanger stuurde. Zoodoende
kwamen verscheidene examlnanten op oneer
lijke wüze aan een diploma.
Is het examen met goed gevolg afgelegd, dan
wordt de vingerafdruk vernietigd.
Een groote schrijfmachinefabriek in Kansas
heeft vóór den Ingang van de fabriek een reus
achtige schrüfmachlne van staal doen bouwen,
welke machine vier meter hoog 1» en op een
marmeren voet rust. Deze machine dient ten
tceken van de voortschrüdlng der techniek en
tevens ten teeken van de welvaart.
dlngsweg onbruikbaar zal maken.
Het plan Is een dubbelen tunnel te maken,
bestaande uit twee geweldige buizen, die op
verscheidene plaatsen onderling verbonden zul
len zün. Behalve het dubbelspoor zal de tunnel
ook telegraaf-, telefoon- en krachtkabels be
vatten. De spoorbaan wordt electrlsch en de
nt van den eenen kant naar den anderen zal
«en half uur duren.
Met behulp van dezen tunnel komen Europa
«n Afrika dus In een zeer directe verbinding.
Bovendien wordt de tunnel het uitgangspunt
voor een groot nieuw verkeersnet In Afrika.
Ponta Felguera is gedacht als het knooppunt
tan vier groote spoorwegen^ die Afrika naar
oe verschillende richtingen zullen doorkruisen.
Twee daarvan komen dwars door de Sahara te
“open; daarvan zal er een Nigeria doorsnüden,
ooi te Stanleyville, in den Belgischen Congo,
««binding te krügen met de reeds büna vol
tooide lün Kaïro—Kaapstad. De andere gaat
“aar de Westkust van Afrika. Deze twee lünen
MJn al onderhanden en worden aangelegd door
Ptansche Ingenieurs, met Fransch kapitaal. De
“rde spoorweg wordt een voortzetting van de
Wr TengerMarakech en gaat van deze laat-
plaats naar Dakar. Deze In Senegal ge
legen havenstad heeft in den laataten tüd voor-
groote beteekenls gekregen, doordat zü het
hoofdstatlon Is geworden van het Fransche en
Dultsche luchtverkeer naar Zuld-Amerika. Van
zeker te beweren. En tenslotte een stuk mar
mer, dat u bü eiken steenhouwer kunt vinden,
en een stukje van een koperen püp. Dat is
alles. Mr. Merrick, u vertelde dat er geen brief
In dit pakje was. U vergist zich, dit is de brief."
„De brief?”
„Ja, de brief, een Indische geheime brief, uit
allerlei gebruiksvoorwerpen bestaande maar met
een onmiskenbaar alphabeth voor wie eenlgs-
zlns met de teekenen van deze taal bekend
is. U kunt echter aan het stempel zien, dat
het pakje niet uit Engelsch-Indlë afkomstig
is. maar door een Londensch bükantoor is
ontvangen, en wel in het W, C. district. Ik zou
me al erg mpeten vergissen. Indien het niet
sterk verband houdt met het Groene oog van
Goona. Vooruit, dit geeft ontzettend veel te
denken.”
.Maar ik begrüp niet.wat
.Den oogen blik Je. ik begrijp er ook nog niet
veel van. Maar ik geloof dat Ik er misschien
in slagen kan. een en ander te achterhalen."
.Maar indien dit een brief moet verbeelden,
en dan nog wel een brief over dien groenen
diamant, waarom moetan ze dien dan naar mü
zenden?”
„U hebt een flesch Tokayer In uw bagage.
De afzender flenkt wellicht dat de diamant zich
daarin bevindt. Ik twüfel er zelfs niet meer
aan, of dit moet het geval zün. Het Is maar
al te duldelük. Trouwens de Inlanders zün met
dit soort verbindingsmiddelen uitstekend ver
trouwd. zü maken er altüd gebruik van. Indien
zü Iets willen meedeelen. dat niet aan de opeii-
heeft u op eigen gelegenheid nog iets
«Och, neen, dat mag geen naam hebben.
*tar u weet, dat ik er niet da man naar oen
J®* zitten. Daarom loop Ik den heelen dag
deze vermomming rond, otfi te zien, of ik
™“chlen meer succes zal hebben dan dc
Ik heb nog eens speciaal de wacht be-
"“en bü dat straatje in Charing Cross, maar
ton *C**^nt nlet veel ot> 16 leveten. Zü zün er
“Wwens den boel aan het opbreken, daarom
Zn vanlr>lddag hier In de buurt geloopen. en
omtrek eens afgekoekeloerd, omdat wü
“«wdle twee schurken niet de flesch Tokayer
bezig gezien. Misschien staan zü in ver-
verband met dien Pritchard Het i«
^7*?, er« saai en Je merkt haast niet, of je
wniet of niet. Ik kan niet zeggen, dat ik
4™*®lük eenig resultaat heb geboekt, maar
JZzL** doe m’n best, hoe gek het ook klinken
ft*’ Jk hou dus maar getrouw de wacht.”
v*b°k dacht enkele minuten na.
Et toch een kern van waarheid in dit
„Is er geen brief bü?” vroeg Daisy.
„Niets van dat alles. Niets dan deze rom
mel.”
Merrick zocht nog eens üverlg na en schudde
den heelen Inhoud van de doos op tafel uit
Ook Harvey Crook bukte zich vol belangstel
ling over deze zonderlinge verzameling.
„Mag Ik ook eens küken,” vroeg hü.
„Natuurlük. U zult het wel grappig vinden
Kük, we zullen eens even den inventaris op
maken. Een stuk marmer, een kurk, een stuk
groen glas, een stuk geel kotter, een verflenste
tulp, wat kruidnagels en wat zaad. Wat maakt
u daar uit op?”
Crook bestudeerde de wonderlüke verzame
ling met alle aandacht, nam toen de doos oft
en rook er eens aan.
„Die doos is van sandelhout,” zei hü lako-
niek. „Komt uit Indlë.”
„Indlë?"
„Ja. laat mü deze zaadjes eens tellen, nebt
u geen krant of een stuk wit papier?”
Daisy nam een handdoek uit het buffet, en
spreidde dien op tafel uit. Crook nam den heelen
Inhoud van de sandelhouten doos, terwül hü
er nauwkeurig voor zorgde, dat niet één zaadje
in de doos achterbleef. Toén begon hü de ver
schillende voorwerpen te rangschikken, e»
soort bü soort te leggen.
„Om te beginnen," zei hü. ..hebben wü bier
een stuk groen glas. Dan een kurk uit een
flesch, en de tulp. Een roode tuin. Ziet u wel,
bloedrood. Dan zün er verder tien kruidnagels
en nog achttien andere zaden, die Ik niet ken.
Ik zou zeggen hennep. Maar Ik durf het niet
intusschen reeds aan ons hotel gekomek,”
Mr. Merrick gaf een extra duw op het bruine
pakje en stapte als een zeer net gekleed heer
uit de taxi, tot groote verbazing van den chauf
feur. Twee minuten later drukte Crook har lelijk
de hand van. Daisy Merrick. Die vond het
blükbaar erg leuk om hem te ontmoeten en
waarschünlük nog leuker, dan ze liet blüken.
Ofschoon tenslotte een paar dagen toch niet
zoo lang is om van een vriend te worden ge
scheiden. van een gewonen vriend tenminste.
Daisy stak haar vader over de tafel een
klein pakje toe. dat hü met eenlge aandacht
en belangstelling onderzocht.
„Het Is kort na de lunch gekomen," zei ze
„Hé." ael haar vader. „Ik verwacht heele
maal niets. Ik wist niet, dat Ik hier nog vrien
den had. die mü eadeautjes zonden Of het zou
een erg fldeele kerel moeten zün. die vond, dal
bet niet meer dan billük Is. om mü den diamant
terug te zenden, dien hü zelf uit de flesch had
opgediept. Ik betwüfel echter, of dergelüke
menschen wel bestaan.”
Hü scheurde tamelük zenuwachtig het papier
los en zag toen een houten doos. Die opende
hü en op tafel viel een bonte verzameling van
zaad, stukjes glas, kurk, rubber en kruid
nagelen.
„Wat Is dat!?” zei Merrick ten zeerste ver
rast. „Dat lükt wel een surprise. Als het nog
één April was, zou ik het kunnen begrüpen.
Hoewel ik niet snap hoe Iemand zich al deze
moeite wil getroosten om mü In dit land een
dergelük pakket te zenden. Trouwens het is nu
eenmaal niet één April"
kapitalen aan geweren en munitie naar Abes
sinië weten te zenden en den Negus een onbe
perkt credlet gegeven inzake wapenleverantles.
Deze zou hierop geantwoord hebben met het
verleenen van zekere rechten aan Zaharoff,
waarvan de Amerikanen koud zün gebleven.
Winnen de Italianen, dan loopt het voor hem
ook niet verkeerd af, want er zullen groote
sommen noodlg zün om de olievelden In exploi
tatie te brengen en de heer Zaharoff kan die
het best verschaffen.
Het klinkt fantastisch, maar de concentratie
van kapitaal te Parüs, de wapenzendingen naar
Abessinië, die bekend zün. en de beweeglükheld
van Zaharoff's agenten te Londen zün veel
zeggende dingen. De man heeft al meer fan
tastische plannen tot een gelukkig slagen we
ten te brengen. En dat de oude heer zelf ver
dwenen is zonder achterlating van vacantie-
adres, dat doet de deur dicht. Het Is lang niet
onwaarschünlük, dat hü, alvorens te sterven,
nog eens een geweldigen slag wil slaan.
Binnen niet te langen tüd hoopt men
aanvang te maken met den aanleg van
„Ter genezing
van mün vrouw
acht Ik mü tot
alles In staat,
dokter!”
„Ik acht het niet uitgesloten.... let wel.
münheer. het Is een experiment.... ik acht het
niet geheel uitgesloten, dat uw vrouw het wees
je voor haar eigen kind aanziet, en nadien, zoo
al niet geheel normaal, dan toch zonder gevaar
vrijelük aan den kring van uw gezin kan terug
gegeven worden.”
y n volle vaart, onder het jammerend geloei
I van de sirene en het aanhoudend, oorver-
doovend gelui van de rinkelljde brandweer-
bel, schoof de wagen, bemand met tien, twaalf
in volle uitrusting gestoken brandweerlieden,
naar de ptaata des on hel la.
Een dichte zwarte walm van rook en op
spattende vonken verkondigde reeds van verre
den beduidenden omvang van bet snel om zich
heen grüpende vuur, en nauwelüks op het ter
rein van den geweldigen brand aangekomen,
besefte de commandant maar al te spoedig.
hier geen ingrüpen meer baten kon.
Op de korte, snel-ultgestooten commando’s
der aanvoerders worstelden de mannen in een
regen van vonken, verblind büna in den ver-
stlkkenden damp van rook en vuurhltte, zwü-
gend de tanden en lippen vast-opeengeklemd,
met doodsverachting tegen de steeds heviger
ultlaalende vlammen.
Ben see van water, met volle kracht uit zes.
zeven slangen omhoog gespoten, verdampte tot
niets in de verzengende hitte van den fel-
gloelenden vuurpoel.
Het gemanoeuvreer met de brandladder leek
ren artnelük, niets-begonnen kinderspel tegen
het machtige, niet te stuiten geweld van het
woedende, ongebreidelde element.
Een kreet van afgrijzen klonk er door de
dlcht-opeengepakte menschenmenlgte. ver vsm
hei terrein des onheils saamgestroomd
„Een vrouw en een kindEen vrouw met
een kind!”
In het in lichterlaaie brandende woonhuis
moest zich ergens in de bovenverdiepingen nog
ren vrouw en een kind bevinden!
Daar leek haast geen redding meer mogelük.
Wat viel hier nog uit te richten tegen een
steeds feller uitlaaiende vuurzee? Wie zou nog
ren poging durven wagen, een vrouw en een
kind te redden uit deze hel van damp en vlam
men en brandend neerstortend puin?
Toen, plotseling, onder de ademlooae span
ning der angstig-toeziende menschenmenlgte,
fladderden glasscherven en stukgeslagen ven
sterkozijnen hoog uit de vierde verdieping om
laag. Een roetzwarte wolk, vlammen en von
ken persten naar bulten.... de gedaante van
een brandweerman In volle wapenrusting werd
zichtbaar, vaag zich aftrekenend In een gloed
van vlammen om zich heenhü helde voor-
ict naar bulten in de onzekere ruimte
*d den sprong....
Het reddlngzell ving hem op In zün armen
knelde hü met vlammende kleeren een gillende
vrouw:
,Mün kind!.... mün kind!"
baarheid kan wortten prijsgegeven. Maar ik
moet er nog eens over denken."
Op dit oogenblik draaide Daisy zich om en
sloot het buffet. Crook nam de gelegenheid
waar, om haar vader een teeken te geven. HJ
wees met zün vinger naar de deur en toen snel
naar beneden, en mr. Merrick begreep, dat de
ander he«n wilde spreken, waar Daisy niet bü
was
„Het diner begint pas om half acht We
hebben dus nog büna een uur. Dat is voor Daisy
maar net genoeg om zich te kleeden. En ik
moet me hoognoodig scheren. U kunt net zoo
goed op mün kamer het raadsel van die doos
oplossen nietwaar mr. Crook T
„Ja Ik ga met u mee.” antwoordde Crook.
„We zullen de dingen weer In de doos terug
doen, als u er niets op tegen hebt. We weten
nu toch wat het is. We hebben ze trouwens niet
meer noodlg. Deze voorwerpsbrieven vragen
elgenlük meer van den geest, dan van de
oogen.”
Toen zü eenmaal veilig en wel in MemcK’s
kamer waren, vroeg de Amerikaan onmlddellük:
„Zeg me nu eens mr. Crook wat beteekent
dat allemaal?"
„Ten eerste Is het duldelük. dat er meerdere
menschen op Jacht zün naar het Groene oog
van Goona, en meer dan wü hebben vermoed.
We hebben ditmaal met Engelsch-Indlërs te
doen, en die schünen het ding tamelük zuiver
op het spoor te zün gekomen."
Weldra waren ze Ingestapt en zacht brom
mend verliet de machine den hangar om di
rect pülsnel op te stelgen. Weldra cirkelden
ze op groote hoogte boven de bergen. Wat
genoten ze Na een korten tüd In de lucht
te hebben gezweefd zette münheer Delmonte
de machine weer op den grond, vlak voor den
hangar. Piet en de stuurman waren over
deze vlucht erg enthousiast.
In New York had laatst een zonderlinge pro-
eesBWHttWMftig ptaata De direetetir YBT* een
variété-theater had een komiek ontslagen, daar
deze man, „Green Bibbie” genaamd, de be
zoekers In zulk een luidruchtige stemming
bracht, dat bü iedere voorstelling glazen stuk
geslagen werden en meubelen vernield.
„Green Bibbie”, die de zaak voor bet gerecht
gooide, heeft hiermee een prachtige reclame
gemaakt. Hü heeft thans uit te zoeken tusschen
verscheidene aanlokkelüke aanbiedingen van
andere theaterdirecteuren, die den komiek
graag willen engageeren!
dracht om een concreet project te ontwerpen.
Er werd vervolgens een commissie benoemd,
die niet naliet het geweldige plan van alle kan
ten te beküken. Deze commissie heeft betrek-
keUjk vlug werk geleverd. Commissies zün nu
eenmaal van nature traag, zooals men weet,
maar in dit gevat, mag men niet klagen, het
rapport Is er en het spreekt de overtuiging
mt, dat onoverkomelüke moellükheden
bestaan, al Is het plan dan ook zonder
teeld In de wereld, waaraan men zich even
tueel zou kunnen spiegelen.
De tunnel zal komen te liggen tusschen de
ëpaansche kuststad Tarifa, die zich nog een
eind van Gibraltar en Algeciras af naar den
kant van den Atlantlschen Oceaan bevindt, en
de Marokkaansche stad Ponta Felguera. Hü
wordt 36 kilometer lang en daarmee de langste
tunnel van de wereld. Maar tevens de diepst-
bggende, want op één plaats komt hü niet
minder dan 330 meter onder den zeespiegel te
liggen. De lengte Is vooral daarom zoo groot,
wijl men aan weerskanten ren heel eind van
de zeekust af met graven moet beginnen. Bo
vendien bevordert die lengte het gelükmatlge
Bfhellen en vooral ook Is ren voordeel, dat het
verre liggen van de zeekust der tunnelmonden,
deze beveiligt tegen schrepskanonnen, in geval
van oorlog, wanneer een vüand van Spanje
natuurlük heel gaarne den practischen verbin-
Wc”