Europa en Afrika worden met r. <KdwbAaal den dag aan elkaar verbonden L I I i Met twee kameraadjes op avonturenreis VAN GIBRALTAR Moeder HET VERDWENEN ELFTAL TUNNEL IN DE STRAAT Prins „Siggie” In r-aiKSt! r ■II inniiniii DINSDAG 27 AUGUSTUS 1935 1 m m el Waar is Zahar off? Curiositeiten 101 I JA ZEKÉR U OOK! F Politiepatrouille redt een kat I gl „Het ie fijn, om tarnen te werken met gewone menschen’* Behalve dubbele poor, zullen er ook telefoon-, telegraaf- en kracht- kabele worden gelegd Uitgangspunt van nieuw groot verkeersnet „Sprekende boeken” voor blinden z M' ten an 'i-i! 15 uitgesloten. Bx-prtru Siffvard Bernadotte van Zweden tt ft. n di i I IB op genezing. op dit blad zijn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen bij levenslange gebeele ongeschiktheid tot werken door door Arthur Morrison X. meer (Wordt vervolgd) Maar wü zün f i B i r d n r Ie !t menschenlevens heeft te bereiken en meer Acht weken nadien was de moeder van haar brandwonden genezen en werd uit het gast huis ontslagen. De vrouw werd overgebracht naar een inrich ting voor onherstelbaar-krankzinnigen. B I. De vrouw was gered. Ben ambulance-wagen reed haar naar het gasthuis. Toén stortten met donderend geraas de pui nen van het brandende huls tegen de kelen. En onder de steeds aanwassende menschen- menigte ging de droeve mare rond: ,Jk is een kind verbrand." m tg k n niet voor- Ns» komt «r rwotl Mm afa svw bod i ge geiukkslgnelen warbodea 075.— boete I). 'tWerd tijd: a» toeterden er maar op loal Wie „7 n- ag I ur. Jle o- id de én voor- De stuurman had zich nu bü hen gevoegd en toen bracht mijnheer Delmonte ben naar een groote loods. Neen maar, daar stond een schitterend vliegtuig volgens de nieuwste vin ding, prachtig met kostbaarheden versierd. De stuurman en Plet waren stom van ver bazing. Zoolets hadden ze niet verwacht. De heer Delmonte noodigde belden uit. Mijnheer Delmonte noodigde Pietje uit om eens met hem mee te gaan. HU voerde hem door prachtige zalen, de een nog mooier dan de andere en de kostbaarste dingen waren overal uitgestald. Piet keek zijn oogen uit. In Brooklyn was een grijs met witte kat op haar omzwervingen op een plaats tusschen twee gebouwen gekomen, waar zij niet te be reiken was. Toen de eerste kreten van de In het nauw geraakte kat werden vernomen, en geconstateerd was, dat het dier inderdaad niet voor- of achteruit kon, trachtten katlievende menschen met een bakje melk het beest te ver leiden tot een enormen sprong naar zijn vrijheid. Zij werden echter teleurgesteld. Ook andere po gingen tot verteedering faalden Jammerlijk, zoo- dat men ten einde raad de politie te hulp riep. Acht politiemannen mitsgaders een brigadier verschenen ter aangegeven plaataèen pijnigden hun hersens over het probleem. Zk kwamen tot de conclusie, dat het beste mlddePwas een/ gat In den muur van een der gebouwen ken, doch derzelver eigenaars, die niet zooveel met katten op hadden, verzetten zich met zulk een kracht, dat men dit plan liet varen. Ver schillende politiemannen begonnen nu katers na te doen om haar kat te verlokken van haar plaats te komen, doch het gemlauw van de mannen maakte het geval slechts vroolljker. Als uiterste middel nam men toen een lan gen stok ter hand, waarmede de kat de vrijheid In geduwd werd. Dagen tevoren werd het experiment, kleinste bijzonderheden besproken bereid. Een week na den „brand in het sanatorium1* reed de moeder met haar kindje genezen huis waarts. Maar dien avond, toen de moeder haar kind je in slaap gezongen had, sloeg zij de armen om den hals van haar man, en fluisterde: ..Ik zal voor dit kindje zorgen, m'n Jongen, alsof het onze lieveling was. Maar nóóit zal het de wetenschap gelukken, een vrouw te maken tot de moeder van een kind, dat baar eigen kind niet is. meisje In scène zetten. HU zal op een gegeven oogenblik uw vrouw het meisje haastig in de armen drukken, en haar tezamen met het kind In veiligheid brengen. In het-vertrek, waarin uw vrouw gebracht wordt, zult u zich bevinden. Daar zult u zoo ge trouw mogelijk uw gedragingen bü het uitbre ken van den brand nabootsen. Met alle teeder- held zult u het meisje aan het hart drukken, het bü den naam en vleinaampjes van uw dochtertje noemen, uw vrouw zult u overgeluk kig In de armen sluitenkortom, u zult zich gedragen, alsof uw dochtertje in werksSljkheid aan den dood ontsnapt ware. „Acht u zich daartoe In staat?” A I 17 A °p d,t blad zlJn Ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen E1 *7CA bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door T7 7KA MJ een ongeval met T7 OCA bij verlies van een hand «I T. rïDVni’lj kJ ongevallen verzekerd voor een der volgende nltkeerlngen 1 f UV«" verlies van belde armen, beide beenen ot beide oogen F UVe" doodelijken afloop 1 een voet ot een oog AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Sir Basil Zaharoff is zoek. Sinds een paar maanden heeft men den 36- jarigen rijkaard, die een reusachtig vermogen heeft büeengebracht door klandestiene wapen leverantles en allerlei andere duistere zaken, een man die duizenden opgeofferd om zijn doel dan wie ook In zün banier heeft geschreven dat geld niet stinkt, niet meer gezien. Hü Is niet In zün paleis aan de Avenue Hoche en hü is ook niet In een van de bekende badplaatsen. Het Foreign Office zou echter heel graag weten, waar hü zich bevindt, want.er Is Iets te doen In Abessinië, naar verluidt, en men spreekt over onbevoegde wapenleverantles vla Engelsch gebied, van munitlezendingen, die de bevoegde instanties niet passeeren en van het Investeeren van een heeleboel kapitaal in zeker zwart Afrlkaanach land. Dat alles klopt pre cies met de gewone methoden van Zaharoff. waarbü hü steeds door de mazen van bet net wist te krulpen. Zal het hem ook ditmaal luk ken? De ouwe rot Is er, ondanks zün jaren, handig genoeg voor. Sinds een paar dagen vertoeft de heer Chris tophe Zalmis In Londen. Dit is een polyglot, die niet minder dan zeven of acht talen uitstekend beheerscht, en afwisselend optreedt als Orlek, als genaturaliseerde Franschman, als Arme nische vluchteling of als Amerikaan. Dat hangt van zün opdracht af, want als we Zaharoff den Don Quichot mogen noemen, is Zalmis diens Sancho Panza. Zü behooren bü elkaar, maar zün het overigens zelden. Daarvoor Is de nering te druk. Zalmis achünt thans tot taak te hebben veel effecten te verkoopen, om Veni- zelos aan geld te helpen en aldus de monar chistische beweging In Griekenland een slag te geven. Want Zaharoff is heelemaal geen voor stander van al dat royalisme. Hü is een keer op minder aangename wüze in botsing gekomen met een der vrienden van ex-konlng George en sindsdien heeft hü het koningshuis onverzoen- lüken haat gezworen. Er doen over Zalmis en zün taak veel berich ten de ronde. Of ze alle waarheid bevatten, daarvoor kunnen we niet Instaan. Maar In goed-lngellchte kringen wordt verteld, dat Za haroff een gokje gaat doen op de olievoorraden In Abessinië. Aan de olie heeft hü bü zün leven al schatten verdiend. Het schünt, dat ook Ame rlkaansche ondernemingen zich In Abessinië licenties hebben weten te verschaffen en zelfs oliehoudend land hebben opgekocht. Zaharoff heeft nu zün vermogen saamgetrokken naar Frankrük. Men zegt, dat eenlge goudzendlngen uit Zwitserland, Holland en Engeland daarop wijzen. Daarvoor beeft hü reeds voor groote y I alles,” zei hü- „Waarom zou Pritchard naar Izaacs zün gegaan? Nee, daar zit meer achter. Wü weten allen, dat hü slechts zestig a zeven tig pond aan bankbiljetten en goudgeld uit de brandkast van zün weldoener heeft gestolen Maar daarvoor behoefde hij toch niet naar Izaacs te gaan?’’ „Nee, dat vind ik ook. U denkt natuurlük aan bet groene oog van Goona." .De steen zat in leder geval in een van de twaalf flesschen en ik heb er al heel wat ge opend gezien zonder eenig succes. Maar wü hebben alle twee een flesch ontdekt, die reeds geopend was door den moordenaar van nir. Clifton. Ik geloof werkaüjk, dat het de moeite waard is dit plan te volgen, het lükt me uit stekend.’1 „Zelfs beter dan het uwe?" „Mün eigen spoor heeft tot niets geleid. Ik betwüfel zelfs of het de. moeite wel waard is. het nog verder te volgen. U begrijpt toch wel, dat al die flesschen zoo langzamerhand ge opend zullen zün. Menschen die zoo'n enkele flesch van zoo n zeldzamen wün koopen, houden die niet lang onaangeroerd In de kast. Ik veronderstel, dat een van de koopers den steen reeds gevonden heeft. Indien het een of ander onbekend persoon Is. schiet Ik er weinig mee op, mün onderzoeklngan verder uit te strekken, maar zou Pritchard hem hebben, dan loont het de moeite, dan hebben wü tenminste een kans/’ „En Indien hü er reeds mede bü Izaacs is geweest?” „Ook dan misschien nog. een - een I tunnel, die In de Straat van Gibraltar onder I bet zeewater zal liggen. I Het plan om aldus Europa en Afrika te ver- I binden is al ’n zeventigtal jaren oud. Het werd, I evenals het plan voor het Suezkanaal, dooreen Franschman gemaakt. Men hield het project destijds voor een utopie. Afrika Immers was nog niet, gelük thans 1 geval Is, de voorraads- kamer van Europa op het stuk van ruwe stof fer en het handelsverkeer van het zwarte werelddeel naar het blanke had niet büster veel haast, al het moois uit den geparfumeerden Oriënt werd met zeilschepen en acht knoo- pen loopende stoombooten overgebracht en dat tempo vond men in dien gelukkigen tüd ruim voldoende. Men hield er de gelegenheid bü om over het rük van muzelmannen en negers schoone droomen te droomen Ook Is de vraag gewettigd of de ingenieurskunst van dien tüd, die nog niet over electrlsche luchtdruk- boren kon beschikken, het werk wel zou heb ben aangekund. Maar eenmaal ontstaan, Is de gedachte aan een tunnel bü de rota van Gibraltar toch niet heelemaal opgegeven. De korte golfslag In de straat en de baal, zoo bekoorlük voor den toe rist, is weliswaar voor de moderne scheep vaart geen beletsel, maar het verkeer kan vlugger en op ruimer schaal geschieden, wan neer men een tunnel heeft. Ook vermüdt men dan de moellükheden in de haven van Tanger, die zeer ondiep Is, zoo- oat groote schepen altüd een eind bulten de kust voor anker moeten en genoodzaakt zün hun passagiers en vrachten op kleine booten ever te laden. Na den oorlog vatte de Spaan- sche officier Pedro Jevemoia het plan weer op en hü wist er de belangstelling van Primo de Rlvera voor te wekken. Deze gaf de op- Prlns Sigvard Bernadotte, kleinzoon van ko- nlng Gustaaf van Zweden, die afstand heeft gedaan van het recht op den troon om een mor ganatisch huwelük aan te gaan, werkt thans te Hollywood in de filmindustrie en is «jaritant- alrector” voor de film „Tarzan en de Vam piers”. Voor het eerst In mün leven word ik als een gewoon mensch behandeld, en dat mag ik graag, zeide hü in een onderhoud met Reuter. Hier ben Ik niet langer de prins, hier ben Ik de .assistant-director", Hü moet des morgens een half uur eerder op zijn post zün dan de directeur of de acteurs, teneinde alles te controleeren opdat terstond met het werk kan worden begonnen. Wanneer allen vertrokken zün. blüft hü nog In de stu dio, om het werk van den volgenden dag te regelen. De geheele fllmmaatachappü spreekt hem aan met „Siggie". Hü gebruikt zün lunch In de studio tecamen met de leden van het technisch personeel, kortom, voorzoover Hollywood be treft, is hü Prins af en zoo denkt hü er zelf ook over. Hü bewoont met zün vrouw een bescheiden villa aan de kust van Santa Monica. Zü bezit ten een kleinen auto, veel kleiner dan de wagens van velen züner collega’s. „Het is fijn, om samen te werken met ge wone menschen die mü als een der hunnen be schouwen,” vertelaarde hü. Bü de UFA te Ber lijn was dat anders. De menschen daar schenen niet te kunnen vergeten, dat Ik een prins was. Zü lieten dat merken in hun houding. Met nie mand kon Ik bevriend worden. Hier in Holly wood ben ik gewoon een onderdeel van het ge heel.” De ex-prins van Zweden bedient zich reeds van het Amerlkaansche „slang” en vooral ook van de fraseologie welke in Amerlkaansche filmstudio’s gebruikelük is. hier uit is de weg over deh Atlantlschen Oceaan het kortst. De vierde spoorweg tenslotte wordt een verlengstuk van de Noord-Afrlkaansche kustlün, die thans vrü plotseling aan de grens van Tripolis ophoudt. Men ziet het, deze plannen zullen er zéér toe büdragen dat het woeste Afrika wordt ge civiliseerd en gemoderniseerd. De geheimen van het zwarte werelddeel zullen niet lang meer geheimen blüven, al zal er dan ook nog heel wat water door de Straat van Gibraltar moeten vloeien, alvorens men hier kan spreken van Europeesche toestanden. De koeten van deze plannen zün uiteraard enorm. Maar men be- iioeft er niet aan te twüfelen, dat zü commer cieel groot voordeel zullen afwerpen. Het han delsverkeer zal er sterk door worden versneld en vooral In tüd van oorlog zal de tunnel van groot belang zün voor de in Afrika kolonisee- rende mogendheden. Tegen dit soort verbin dingen kan de sterkste vloot niets uitrichten, als men er niet In slaagt een leger aan land te zetten. Lord Nuffield heeft een schenking van 5000 Pohd Sterling gedaan aan het Engelsch Matta- naal Bllnden-Instltuut om uitvoering te geven aan een reeds gerulmen tüd bestaand plan, n.l. het opnemen op gramofoonplaten of fllmstroo- ken van den gesproken tekst van verschillende boeken, bestemd om mechanisch gereprodu ceerd te worden door apparaten ten gebrulke van blinden. Reeds zün 25 werken gekozen, die op deze wüze gesproken en opgenomen zullen worden. Tot deze selectie behooren zoowel het Evangelie van Johannes als eenlge moderne griezelromans. In de werkkamer van den geneesheer-dlrec- teur vroeg de van zün bezoek teruggekeerde echtgenoot: „Is de toestand van mün vrouw absoluut ho peloos. dokter?" „Het gex^l njet alleenstaand." antwoordde de geneesheer. ,jKet name in de oorlogvoerende landen is het meer dan eens vóórgekomen, dat het slachtoffer tengevolge van >en plotaeïfrifcim, hevlgen schok büvoorbeeld na de ontploffing van, een granaat of eenig ander catastrofaal onheil van dat oogenblik af het herinne ringsvermogen voor goed verloren heeft. Bü den patiënt schünen alle begrippen om trent het heden, het verleden en de toekomst lëeggevaagd te zün. Zü leven, dag in dag uit, in een toestand, waarin slechts de Indrukken van het moment zelf vat op hun verbeelding schü nen te hebben. Al het andere, de gebeurtenis sen uit hun vroeger leven, de omstandigheden waaronder zü leven of geleefd hebben, zün voor hun. ik zou het willen noemen onnoozel denk vermogen onbevattelük." „Is er niet de geringste kans dokter?" ,,Ik mag u den ernst van den toestand niet verhelen, mijnheer. Onze wetenschap, hier zoo wel als In andere landen, staat tegenover deze gevallen vrijwel machteloos. Alles wat wü ver mogen te doen, is, het leed zooveel mogelük te verzachten. Nochtans ben Ik, met uw toestemming, be reid. een experiment te ondernemen. Het toe val wil. dat ik onder mün toezicht dit is van persoonlüken aard een weesje heb van onge veer denzelfden leeftüd als uw zoo noodlottig om het leven gekomen dochtertje. Onder bepaalde voorwaaiden ben Ik niet on genegen, deze voogdü op u over te dragen, en te trachten uw vrouw, zü het dan slechts In haar verbeelding, haar kind terug te geven. Een en ander vanzelfsprekend slechts na uw volle instemming.” ..Niets Is mü teveel, dokter. Indien ik hier door de mogelükheid bevorder, mün vrouw te doen genezen." „Welnu dan. Ik wil één dezer dagen, op een mü daarvoor geschikt voorkomend moment, voor uw vrouw een brand hier In het sanato rium fingeeren. Een brandweerman In uniform, tevoren zorg vuldig geïnstrueerd, zal de redding van het Aan de Columbia Unlversltelt verlangen de examinatoren van leder „slachtoffer” een vin gerafdruk, daar het meermalen voorkwam, dat diegene, wien examen moest worden afgeno men, een plaatsvervanger stuurde. Zoodoende kwamen verscheidene examlnanten op oneer lijke wüze aan een diploma. Is het examen met goed gevolg afgelegd, dan wordt de vingerafdruk vernietigd. Een groote schrijfmachinefabriek in Kansas heeft vóór den Ingang van de fabriek een reus achtige schrüfmachlne van staal doen bouwen, welke machine vier meter hoog 1» en op een marmeren voet rust. Deze machine dient ten tceken van de voortschrüdlng der techniek en tevens ten teeken van de welvaart. dlngsweg onbruikbaar zal maken. Het plan Is een dubbelen tunnel te maken, bestaande uit twee geweldige buizen, die op verscheidene plaatsen onderling verbonden zul len zün. Behalve het dubbelspoor zal de tunnel ook telegraaf-, telefoon- en krachtkabels be vatten. De spoorbaan wordt electrlsch en de nt van den eenen kant naar den anderen zal «en half uur duren. Met behulp van dezen tunnel komen Europa «n Afrika dus In een zeer directe verbinding. Bovendien wordt de tunnel het uitgangspunt voor een groot nieuw verkeersnet In Afrika. Ponta Felguera is gedacht als het knooppunt tan vier groote spoorwegen^ die Afrika naar oe verschillende richtingen zullen doorkruisen. Twee daarvan komen dwars door de Sahara te “open; daarvan zal er een Nigeria doorsnüden, ooi te Stanleyville, in den Belgischen Congo, ««binding te krügen met de reeds büna vol tooide lün Kaïro—Kaapstad. De andere gaat “aar de Westkust van Afrika. Deze twee lünen MJn al onderhanden en worden aangelegd door Ptansche Ingenieurs, met Fransch kapitaal. De “rde spoorweg wordt een voortzetting van de Wr TengerMarakech en gaat van deze laat- plaats naar Dakar. Deze In Senegal ge legen havenstad heeft in den laataten tüd voor- groote beteekenls gekregen, doordat zü het hoofdstatlon Is geworden van het Fransche en Dultsche luchtverkeer naar Zuld-Amerika. Van zeker te beweren. En tenslotte een stuk mar mer, dat u bü eiken steenhouwer kunt vinden, en een stukje van een koperen püp. Dat is alles. Mr. Merrick, u vertelde dat er geen brief In dit pakje was. U vergist zich, dit is de brief." „De brief?” „Ja, de brief, een Indische geheime brief, uit allerlei gebruiksvoorwerpen bestaande maar met een onmiskenbaar alphabeth voor wie eenlgs- zlns met de teekenen van deze taal bekend is. U kunt echter aan het stempel zien, dat het pakje niet uit Engelsch-Indlë afkomstig is. maar door een Londensch bükantoor is ontvangen, en wel in het W, C. district. Ik zou me al erg mpeten vergissen. Indien het niet sterk verband houdt met het Groene oog van Goona. Vooruit, dit geeft ontzettend veel te denken.” .Maar ik begrüp niet.wat .Den oogen blik Je. ik begrijp er ook nog niet veel van. Maar ik geloof dat Ik er misschien in slagen kan. een en ander te achterhalen." .Maar indien dit een brief moet verbeelden, en dan nog wel een brief over dien groenen diamant, waarom moetan ze dien dan naar mü zenden?” „U hebt een flesch Tokayer In uw bagage. De afzender flenkt wellicht dat de diamant zich daarin bevindt. Ik twüfel er zelfs niet meer aan, of dit moet het geval zün. Het Is maar al te duldelük. Trouwens de Inlanders zün met dit soort verbindingsmiddelen uitstekend ver trouwd. zü maken er altüd gebruik van. Indien zü Iets willen meedeelen. dat niet aan de opeii- heeft u op eigen gelegenheid nog iets «Och, neen, dat mag geen naam hebben. *tar u weet, dat ik er niet da man naar oen J®* zitten. Daarom loop Ik den heelen dag deze vermomming rond, otfi te zien, of ik ™“chlen meer succes zal hebben dan dc Ik heb nog eens speciaal de wacht be- "“en bü dat straatje in Charing Cross, maar ton *C**^nt nlet veel ot> 16 leveten. Zü zün er “Wwens den boel aan het opbreken, daarom Zn vanlr>lddag hier In de buurt geloopen. en omtrek eens afgekoekeloerd, omdat wü “«wdle twee schurken niet de flesch Tokayer bezig gezien. Misschien staan zü in ver- verband met dien Pritchard Het i« ^7*?, er« saai en Je merkt haast niet, of je wniet of niet. Ik kan niet zeggen, dat ik 4™*®lük eenig resultaat heb geboekt, maar JZzL** doe m’n best, hoe gek het ook klinken ft*’ Jk hou dus maar getrouw de wacht.” v*b°k dacht enkele minuten na. Et toch een kern van waarheid in dit „Is er geen brief bü?” vroeg Daisy. „Niets van dat alles. Niets dan deze rom mel.” Merrick zocht nog eens üverlg na en schudde den heelen Inhoud van de doos op tafel uit Ook Harvey Crook bukte zich vol belangstel ling over deze zonderlinge verzameling. „Mag Ik ook eens küken,” vroeg hü. „Natuurlük. U zult het wel grappig vinden Kük, we zullen eens even den inventaris op maken. Een stuk marmer, een kurk, een stuk groen glas, een stuk geel kotter, een verflenste tulp, wat kruidnagels en wat zaad. Wat maakt u daar uit op?” Crook bestudeerde de wonderlüke verzame ling met alle aandacht, nam toen de doos oft en rook er eens aan. „Die doos is van sandelhout,” zei hü lako- niek. „Komt uit Indlë.” „Indlë?" „Ja. laat mü deze zaadjes eens tellen, nebt u geen krant of een stuk wit papier?” Daisy nam een handdoek uit het buffet, en spreidde dien op tafel uit. Crook nam den heelen Inhoud van de sandelhouten doos, terwül hü er nauwkeurig voor zorgde, dat niet één zaadje in de doos achterbleef. Toén begon hü de ver schillende voorwerpen te rangschikken, e» soort bü soort te leggen. „Om te beginnen," zei hü. ..hebben wü bier een stuk groen glas. Dan een kurk uit een flesch, en de tulp. Een roode tuin. Ziet u wel, bloedrood. Dan zün er verder tien kruidnagels en nog achttien andere zaden, die Ik niet ken. Ik zou zeggen hennep. Maar Ik durf het niet intusschen reeds aan ons hotel gekomek,” Mr. Merrick gaf een extra duw op het bruine pakje en stapte als een zeer net gekleed heer uit de taxi, tot groote verbazing van den chauf feur. Twee minuten later drukte Crook har lelijk de hand van. Daisy Merrick. Die vond het blükbaar erg leuk om hem te ontmoeten en waarschünlük nog leuker, dan ze liet blüken. Ofschoon tenslotte een paar dagen toch niet zoo lang is om van een vriend te worden ge scheiden. van een gewonen vriend tenminste. Daisy stak haar vader over de tafel een klein pakje toe. dat hü met eenlge aandacht en belangstelling onderzocht. „Het Is kort na de lunch gekomen," zei ze „Hé." ael haar vader. „Ik verwacht heele maal niets. Ik wist niet, dat Ik hier nog vrien den had. die mü eadeautjes zonden Of het zou een erg fldeele kerel moeten zün. die vond, dal bet niet meer dan billük Is. om mü den diamant terug te zenden, dien hü zelf uit de flesch had opgediept. Ik betwüfel echter, of dergelüke menschen wel bestaan.” Hü scheurde tamelük zenuwachtig het papier los en zag toen een houten doos. Die opende hü en op tafel viel een bonte verzameling van zaad, stukjes glas, kurk, rubber en kruid nagelen. „Wat Is dat!?” zei Merrick ten zeerste ver rast. „Dat lükt wel een surprise. Als het nog één April was, zou ik het kunnen begrüpen. Hoewel ik niet snap hoe Iemand zich al deze moeite wil getroosten om mü In dit land een dergelük pakket te zenden. Trouwens het is nu eenmaal niet één April" kapitalen aan geweren en munitie naar Abes sinië weten te zenden en den Negus een onbe perkt credlet gegeven inzake wapenleverantles. Deze zou hierop geantwoord hebben met het verleenen van zekere rechten aan Zaharoff, waarvan de Amerikanen koud zün gebleven. Winnen de Italianen, dan loopt het voor hem ook niet verkeerd af, want er zullen groote sommen noodlg zün om de olievelden In exploi tatie te brengen en de heer Zaharoff kan die het best verschaffen. Het klinkt fantastisch, maar de concentratie van kapitaal te Parüs, de wapenzendingen naar Abessinië, die bekend zün. en de beweeglükheld van Zaharoff's agenten te Londen zün veel zeggende dingen. De man heeft al meer fan tastische plannen tot een gelukkig slagen we ten te brengen. En dat de oude heer zelf ver dwenen is zonder achterlating van vacantie- adres, dat doet de deur dicht. Het Is lang niet onwaarschünlük, dat hü, alvorens te sterven, nog eens een geweldigen slag wil slaan. Binnen niet te langen tüd hoopt men aanvang te maken met den aanleg van „Ter genezing van mün vrouw acht Ik mü tot alles In staat, dokter!” „Ik acht het niet uitgesloten.... let wel. münheer. het Is een experiment.... ik acht het niet geheel uitgesloten, dat uw vrouw het wees je voor haar eigen kind aanziet, en nadien, zoo al niet geheel normaal, dan toch zonder gevaar vrijelük aan den kring van uw gezin kan terug gegeven worden.” y n volle vaart, onder het jammerend geloei I van de sirene en het aanhoudend, oorver- doovend gelui van de rinkelljde brandweer- bel, schoof de wagen, bemand met tien, twaalf in volle uitrusting gestoken brandweerlieden, naar de ptaata des on hel la. Een dichte zwarte walm van rook en op spattende vonken verkondigde reeds van verre den beduidenden omvang van bet snel om zich heen grüpende vuur, en nauwelüks op het ter rein van den geweldigen brand aangekomen, besefte de commandant maar al te spoedig. hier geen ingrüpen meer baten kon. Op de korte, snel-ultgestooten commando’s der aanvoerders worstelden de mannen in een regen van vonken, verblind büna in den ver- stlkkenden damp van rook en vuurhltte, zwü- gend de tanden en lippen vast-opeengeklemd, met doodsverachting tegen de steeds heviger ultlaalende vlammen. Ben see van water, met volle kracht uit zes. zeven slangen omhoog gespoten, verdampte tot niets in de verzengende hitte van den fel- gloelenden vuurpoel. Het gemanoeuvreer met de brandladder leek ren artnelük, niets-begonnen kinderspel tegen het machtige, niet te stuiten geweld van het woedende, ongebreidelde element. Een kreet van afgrijzen klonk er door de dlcht-opeengepakte menschenmenlgte. ver vsm hei terrein des onheils saamgestroomd „Een vrouw en een kindEen vrouw met een kind!” In het in lichterlaaie brandende woonhuis moest zich ergens in de bovenverdiepingen nog ren vrouw en een kind bevinden! Daar leek haast geen redding meer mogelük. Wat viel hier nog uit te richten tegen een steeds feller uitlaaiende vuurzee? Wie zou nog ren poging durven wagen, een vrouw en een kind te redden uit deze hel van damp en vlam men en brandend neerstortend puin? Toen, plotseling, onder de ademlooae span ning der angstig-toeziende menschenmenlgte, fladderden glasscherven en stukgeslagen ven sterkozijnen hoog uit de vierde verdieping om laag. Een roetzwarte wolk, vlammen en von ken persten naar bulten.... de gedaante van een brandweerman In volle wapenrusting werd zichtbaar, vaag zich aftrekenend In een gloed van vlammen om zich heenhü helde voor- ict naar bulten in de onzekere ruimte *d den sprong.... Het reddlngzell ving hem op In zün armen knelde hü met vlammende kleeren een gillende vrouw: ,Mün kind!.... mün kind!" baarheid kan wortten prijsgegeven. Maar ik moet er nog eens over denken." Op dit oogenblik draaide Daisy zich om en sloot het buffet. Crook nam de gelegenheid waar, om haar vader een teeken te geven. HJ wees met zün vinger naar de deur en toen snel naar beneden, en mr. Merrick begreep, dat de ander he«n wilde spreken, waar Daisy niet bü was „Het diner begint pas om half acht We hebben dus nog büna een uur. Dat is voor Daisy maar net genoeg om zich te kleeden. En ik moet me hoognoodig scheren. U kunt net zoo goed op mün kamer het raadsel van die doos oplossen nietwaar mr. Crook T „Ja Ik ga met u mee.” antwoordde Crook. „We zullen de dingen weer In de doos terug doen, als u er niets op tegen hebt. We weten nu toch wat het is. We hebben ze trouwens niet meer noodlg. Deze voorwerpsbrieven vragen elgenlük meer van den geest, dan van de oogen.” Toen zü eenmaal veilig en wel in MemcK’s kamer waren, vroeg de Amerikaan onmlddellük: „Zeg me nu eens mr. Crook wat beteekent dat allemaal?" „Ten eerste Is het duldelük. dat er meerdere menschen op Jacht zün naar het Groene oog van Goona, en meer dan wü hebben vermoed. We hebben ditmaal met Engelsch-Indlërs te doen, en die schünen het ding tamelük zuiver op het spoor te zün gekomen." Weldra waren ze Ingestapt en zacht brom mend verliet de machine den hangar om di rect pülsnel op te stelgen. Weldra cirkelden ze op groote hoogte boven de bergen. Wat genoten ze Na een korten tüd In de lucht te hebben gezweefd zette münheer Delmonte de machine weer op den grond, vlak voor den hangar. Piet en de stuurman waren over deze vlucht erg enthousiast. In New York had laatst een zonderlinge pro- eesBWHttWMftig ptaata De direetetir YBT* een variété-theater had een komiek ontslagen, daar deze man, „Green Bibbie” genaamd, de be zoekers In zulk een luidruchtige stemming bracht, dat bü iedere voorstelling glazen stuk geslagen werden en meubelen vernield. „Green Bibbie”, die de zaak voor bet gerecht gooide, heeft hiermee een prachtige reclame gemaakt. Hü heeft thans uit te zoeken tusschen verscheidene aanlokkelüke aanbiedingen van andere theaterdirecteuren, die den komiek graag willen engageeren! dracht om een concreet project te ontwerpen. Er werd vervolgens een commissie benoemd, die niet naliet het geweldige plan van alle kan ten te beküken. Deze commissie heeft betrek- keUjk vlug werk geleverd. Commissies zün nu eenmaal van nature traag, zooals men weet, maar in dit gevat, mag men niet klagen, het rapport Is er en het spreekt de overtuiging mt, dat onoverkomelüke moellükheden bestaan, al Is het plan dan ook zonder teeld In de wereld, waaraan men zich even tueel zou kunnen spiegelen. De tunnel zal komen te liggen tusschen de ëpaansche kuststad Tarifa, die zich nog een eind van Gibraltar en Algeciras af naar den kant van den Atlantlschen Oceaan bevindt, en de Marokkaansche stad Ponta Felguera. Hü wordt 36 kilometer lang en daarmee de langste tunnel van de wereld. Maar tevens de diepst- bggende, want op één plaats komt hü niet minder dan 330 meter onder den zeespiegel te liggen. De lengte Is vooral daarom zoo groot, wijl men aan weerskanten ren heel eind van de zeekust af met graven moet beginnen. Bo vendien bevordert die lengte het gelükmatlge Bfhellen en vooral ook Is ren voordeel, dat het verre liggen van de zeekust der tunnelmonden, deze beveiligt tegen schrepskanonnen, in geval van oorlog, wanneer een vüand van Spanje natuurlük heel gaarne den practischen verbin- Wc”

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 11