Europa en Afrika worden
ÏÏCetucïAaal
met
elkaar verbonden
Met twee kameraadjes op avonturenreis
1
B
gft
i
r
o
ll!
den daq
meisje in scène zetten. Hij zal^op een gegeven
oogenblik uw vrouw het meisje haastig in de
armen drukken, en haar tezamen met het kind
in veiligheid brengen.
ti
II
'F
I
I
V
Lr!
HET VERDWENEN
ELFTAL
■mi
■■i
tl’-
Li
UN
TUNNEL INDE STRAAT
VAN GIBRALTAR
Moeder
Prins „Siggie”
DINSDAG 27 AUGUSTUS 1935
van
r
Ex-prlns Sigvard Bernadotte van Zweden
Waar is Zahar off?
en
Curiositeiten
\L
4D
(Wordt vervolgd)
Maar wij zijn
I
I
STILTE
MEER
JA ZEkER^...
OOK!
Politiepatrouille redt
een kat
Sprekende boeken**
voor blinden
„Het ia fijn, om tarnen te werken
met gewone menachen”
W
Behalve dubbelspoor, zullen er ook
telefoon-, telegraaf- en kracht-
kabela worden gelegd
Uitgangspunt van nieuw
groot verkeersnet
bfj verlies van een hand
een voet of een oog
Al A op dit blad zijn Ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door 17 7CA bij een ongeval met I? QCA
T-\l ,r< /ADwlll’I-i O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen I UV.’ verlies van beide armen, beide beenen of belde oogen X MV." doodelljken afloop 1 dUaJVFe"
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
WL
„Ook dan misschien nog
?r-
i
e
staat.
helm
en
*len
M>,
os-
genezing,
verscheidene plaatsen onderling verbonden zul-
en
en
er
10
door Arthur Morrison
:r
meer
8
J
een
een
IpaT
Uit
Acht weken nadien was de moeder van haar
brandwonden genezen en werd uit het gast
huis ontslagen.
De vrouw werd overgebracht naar een inrich
ting voor onherstelbear-krankzlnnlgen.
De vrouw was gered. Een ambulance-wagen
reed haar naar het gasthuis.
Toén stortten met donderend geraas de pui
nen van het brandende huis tegen de keien.
En onder de steeds aanwassende tnenschen-
menlgte ging de droeve mare rond:
„Er Is een. kind verbrand."
mr. Merrick begreep, dat de
SJJreken. waar Daisy niet b(j
ld. er
m 96
dan
nstig
eld
ey-
iag
te
IC'.
v
de N.
vond-
reveer
Olde-
den
rails
maar
j het
een
ten.
imers
lis te
chine
deele
reed-
iken.
wa-
r.og
:nde
niet
ten
den
?en-
verd
iden
neer
o-
gade
iden,
s uit
die
kend
heu-
titen.
icht,
mo-
V).
kes
ot
8.
0.
!S
m
el
h
sr
I-
Ste-
ven-
ko-
hy
aan-
nt.
«9
50.
fit.
1.5
40
ijn
M).
it.
en
it,
J2
at
0
t
e
0
5
ond,
ield.
zal
a.s.
iche
4
w-
kapitalen aan geweien en munitie naar Abee-
slnië weien te aenden en den Negus een onbe
perkt credlet gegeven inzake wapenleverantles
Deze zou hierop geantwoord hebben met het
verleenen van zekere rechten aan Zaharoff,
waarvan de Amerikanen koud ztfn gebleven.
Winnen de Italianen, dan loopt het voor hem
ook niet verkeerd af, want er zullen groote
sommen noodig zijn om de olievelden in exploi
tatie te brengen en de heer Zaharoff kan die
het best verschaffen.
Het klinkt fantastisch, maar de concentratie
van kapitaal te Parijs, de wapenzendlngen naar
Abesslnië, die bekend zijn, en de beweeglijkheid
van Zaharoffs agenten te Londen zijn veel
zeggende dingen. De man heeft al meer fan
tastische plannen tot een gelukkig slagen we
ten te brengen. En dat de oude heer zelf ver
dwenen is aonder achterlating van vacant» -
adres, dat doet de deur dicht. Het is lang niet
onwaarschijnlijk, dat hij, alvorens te sterven,
nog eens een geweldigen slag wil slaan.
Mijnheer Delmonte noodlgde Pietje uit om
eens met hem mee te gaan. HU voerde hem
door prachtige zalen, de een nog mooier dan
de andere en de kostbaarste dingen waren
overal uitgestald. Plet keek zijn oogen uit.
De stuurman had zich nu by hen gevoegd
en toen bracht mijnheer Delmonte hen naar
een groote loods Neen maar, daar stond een
schitterend vliegtuig volgens de nieuwste vin
ding. prachtig met kostbaarheden versierd.
De stuurman en Plet waren stom van ver
bazing. Zooiets hadden ze niet jrerwacht. De
heer Delmonte noodlgde beldén uit.
In Brooklyn was een grijs met witte kat op
haar omzwervingen op een plaats tusschen
twee gebouwen gekomen, waar zij niet te be
reiken was. Toen de eerste kreten van de in
het nauw geraakte kat werden vernomen, en
geconstateerd was, dat het dier inderdaad niet
voor- of achteruit kon, trachtten katllevende
menschen met een bakje melk het beest te ver
leiden tot een enormen sprong naar zijn vrijheid.
Zjj werden echter teleurgesteld. Ook andere po.
gingen tot verteederlng faalden jammerlijk, zoo-
dat men ten einde ragd de politie te hulp riep.
Acht politiemannen mitsgaders een brigadier
verschenen ter aangegeven plaatse en pijnigden
hun hersens over het probleem. Zij kwamen
tot de conclusie, dat het beste middel was een
gat in den muur van een der gebouwen te ma
ken, doch derzelver eigenaars, die niet zooveel
met katten op hadden, verzetten zich met zulk
een kracht, dat men dit plan liet varen. Ver
schillende politiemannen begonnen nu katers
na te doen om haar kat te verlokken van haar
plaats te komen, doch het gemiauw van de
mannen maakte het geval slechts vrooUJker.
Als uiterste middel nam men toen een lan
gen stok ter hand, waarmede de kat de vrijheid
In geduwd werd.
Str Basil Zaharoff is zoek.
Sinds een paar maanden heeft men den 86-
jarlgen rijkaard, die een reusachtig vermogen
heeft bijeengebracht door klandestlene wapen-
leveranties en allerlei andere duistere zaken,
een man die duizenden menschenlevens heeft
opgeofferd om zijn doel te bereiken en meer
dan wie ook in zijn banier heeft geschreven, dat
geld niet stinkt, niet meer gezien. HIJ is niet In
zijn paleis aan de Avenue Hoche en hij is ook
niet in een van de bekende badplaatsen. Het
Foreign Office zou echter heel graag weten,
waar hij zich bevindt, wanter is iets te
doen in Abesslnië, naar verluidt, en men
spreekt over onbevoegde wapenleverantles vla
Engelsch gebied, van munitlezendlngen, die de
bevoegde instanties niet passeeren en van het
investeeren van een heeleboel kapitaal In zeker
zwart Afrlkaansch land. Dat alles klopt pre
cies met de gewone methoden van Zaharoff.
waarbij hij steeds door de mazen van het net
wist te krulpen. Zal het hem ook ditmaal luk
ken? De ouwe rot is er, ondanks zijn jaren,
handig genoeg voor.
Sinds een I
tophe Zalmls
r dagen vertoeft de heer Chris-
Londen. Dit Is een polyglot, die
niet minder dan zeven of acht talen uitstekend
beheerscht, en afwisselend optreedt als Griek,
als genaturaliseerde Franschman, als Arme
nische vluchteling of als Amerikaan. Dat hangt
van zijn opdracht af, want als we Zaharoff
den Don Qulchot mogen noemen, is Zatmis
diens Sancho Panza. Zjj behooren bij elkaar,
maar zijn het overigens zelden. Daarvoor is de
nering te druk. Zalmls schijnt thans tot taak te
hebben veel effecten te verkoopen, om Venl-
zelos aan geld te helpen en aldus de monar
chistische beweging In Griekenland een slag te
geven. Want Zaharoff Is heelemaal geen voor
stander van al dat royalisme. Hij Is een keer op
minder aangename wijze in botsing gekomen
met een der vrienden van ex-konlng George en
sindsdien heeft hij het koningshuis onverzoen-
11)ken haat gezworen.
Er doen over Zalmls en zijn taak veel berich
ten de ronde. Of ze alle waarheid bevatten,
daarvoor kunnen we niet Instaan. Maar in
goed-ingellchte kringen wordt verteld, dat Za
haroff een gokje gaat doen op de olievoorraden
in Abesslnië. Aan de olie heeft hjj bij zijn leven
al schatten verdiend. Het schijnt, dat ook Ame
rikaansche ondernemingen zich in Abesslnië
licenties hebben weten te verschaffen en zelfs
oliehoudend land Rebben opgekocht. Zaharoff
heeft nu zijn vermogen saamgetrokken naar
Frankrijk. Men zegt, dat eenlge goudzendlngen
uit Zwitserland. Holland en Engeland daarop
wjjzen. Daarvoor heeft hjj reeds voor groote
Lord Nuffield heeft een schenking van 5000
Pond Sterling gedaan aan het Engelsch Natio
naal Bllnden-Instituut om uitvoering te geven
aan een reeds geruimen tijd bestaand plan. n.l.
het opnemen op gramofoonplaten of filmstroo-
ken van den gesproken tekst van verschillende
boeken, bestemd om mechanisch gereprodu
ceerd te worden door apparaten ten gebruike
van blinden. Reeds zijn 25 werken gekozen, die
op deze wijze gesproken en opgenomen zullen
worden. Tot deze selectie behooren zoowel het
Evangelie van Johannes als eenlge moderne
griezelromans.
a
hier uit is de weg over den Atlantlschen Oceaan
het kortst. De vierde spoorweg tenslotte wordt
een verlengstuk van de Noord-Afrikaansche
kustlijn, die thans vrij plotseling aan de grens
van Tripolis ophoudt.
Men ziet het. deze plannen zullen er zéér
toe bijdragen dat het woeste Afrika wordt ge
civiliseerd en gemoderniseerd. De geheimen
van het zwarte werelddeel zullen niet lang meet
geheimen blijven, al zal er dan ook nog heel
wat water door de Straat van Gibraltar moeten
vloeien, alvorens men hier kan spreken van
Europeesche toestanden. De kosten van deze
plannen zijn uiteraard enorm. Maar men be
hoeft er niet aan te twijfelen, dat zU commer
cieel groot voordeel zullen afwerpen. Het han
delsverkeer zal er sterk door worden versneld
en vooral in tjjd van oorlog zal de tunnel van
groot belang zijn voor de in Afrika kolonlsee-
rende mogendheden. Tegen dit soort verbin
dingen kan de sterkste vloot niets uitrichten,
als men er niet in slaagt een leger aan land te
zetten."
door de
ver van
alles," zei hij. „Waarom zou Pritchard naar
Izaacs zijn gegaan? Nee, daar zit meer achter
Wij weten allen, dat hij slechts zestig zeven
tig pond aan bankbiljetten en goudgeld uit
de brandkast van zijn weldoener heeft gestolen
Maar daarvoor behoefde nij toch niet naar
Izaacs te gaan?"
„Nee. dat vind Ik ook. U denkt natuurlijk
aan het groene oog van Goona.”
„De steen zat In leder geval In een van de
twaalf flesschen en ik heb er al heel wat ge
opend gezien zonder eenig succes. Maar wl)
hebben alle twee een fiesch ontdekt, die reeds
geopend was door den moordenaar van mr.
Clifton. Ik geloof werkelijk, dat het de moeite
waard is dit plan te volgen, het HJkt me ult-
stekend.’-
„Zelfs beter dan het uwe?”
Mjjn eigen spoor heeft tot niets geleid. Ik
betwijfel zelfs of het oe moeite wel waard is.
het nog verder te volgen, begrijpt toch wel,
dat al die flesschen zoo langzamerhand ge
opend zullen züu. Menschen die zoo’n enkele
fiesch van zoo n zeldzaxnen wijn koopen, houden
die niet lang onaangeroerd in de kast Ik
veronderstel, dat een van de koopers den steen
reeds gevonden heeft. Indien het een of ander
onbekend persoon is. schiet ik er weinig mee
op. mijn onderzoekingen verder uit te strekken,
maar zou Pritchard hem hebben, dan loont
het de moeite, dan hebben wij tenminste oen
kans.”
„En Indien hli er reeds mede bij Izaacs is
geweest?"
In het vertrek, waarin uw vrouw gebracht
wordt, zult u zich bevinden. Daar zult u zoo ge
trouw mogelijk uw gedragingen bij het uitbre
ken van den brand nabootsen. Met alle teeder-
held zult u het meisje aan het hart drukken,
het by den naam en vleinaampjes van uw
dochtertje noemen, uw vrouw zult u overgeluk
kig in de armen sluitenkortom, u zult "zich
gedragen, alsof uw dochtertje in werkelijkheid
aan den dood orftsnapt ware.
„Acht u zich
daartoe in staat?" i
genezing i
mjjn vrouw i
zeker te beweren En tenslotte een stuk mar
mer. dat u by eiken steenhouwer kunt vinden,
en een stukje van een kcjjeren pijp. Dat ts
alles. Mr. Merrick, u vertelde dat er geen brief
In dit pakje was. U vergist zich, dit is de brief."
„De brief?"
..Ja. de brief, een Indische geheime brief, uit
allerlei gebruiksvoorwerpen bestaande maar met
een onmiskenbaar alphabeth voor wie eenigs-
zlns met de teekenen van deze taal bekend
ts. kunt echter aan het stempel zien, dat
het pakje niet uit Engelsch-Indlë afkomstig
is. maar door een Londensch bijkantoor is
ontvangen, en wel in het W. C. district. Ik zou
me al erg moeten vergissen. Indien het niet
sterk verband houdt met het Groene oog van
Goona. Vooruit., dit geeft ontzettend veel te
denken."
„Maar ik begrijp niet.wat
„Een oogenbllkje. ik begrijp er ook nog niet
veel van. Maar ik geloof dat ik er misschien
in slagen kan. een en ander te achterhalen.”
„Maar indien dit een brief moet verbeelden,
en dan nog wel een brief over dien groenen
diamant, waarom moeten ze dien dan naar mij
aenden?”
„V hebt een fiesch Tokayer in uw bagage
De afzender denkt wellicht dat de diamant zich
daarin bevindt. Ik twijfel er zelfs niet meer
aan. of dit moet het geval zijn. Het is maar
al te duidelijk. Trouwens de inlanders zijn met
dit soort verbindingsmiddelen uitstekend ver
trouwd, zij maken er altijd gebruik van. indien
zij Iets willen meedeelen. dat niet aan de ope>i-
komt «r rwtl Nd zijn owr
bodige geluidssignalen verboden
(f 75 - boete I). t Werd tijd: aa
toeterden er maar op lost Wie—.7
Aan de^ Columbia Universitelt verlangen de
examinatoren van ieder „slachtoffer" een vin
gerafdruk, daar hét meermalen voorkwam, dat
diegene, wien examen moest worden afgeno
men, een plaatsvervanger stuurde. Zoodoende
kwamen verscheidene examlnanten op oneer
lijke wijze aan een diploma.
Is het examen met goed gevolg afgelegd, dan
wordt de vingerafdruk vernietigd.
Een groote schrljfmachlnefabrlek in Kansas
heeft vóór den ingang van de fabriek een reus
achtige schrijfmachine van staal doen bouwen,
welke machine vier meter hoog is en op een
marmeren voet rust. Deze machine dient ten
teeken van de* voortschrijding der techniek
tevens ten teeken van de welvaart.
Dagen tevoren werd het experiment tot in de
kleinste bijzonderheden besproken en voor
bereid.
Een week na den ..brand in het sanatorium”
reed de moeder met haar kindje genezen huis
waarts.
Maar dien avond, toen de moeder haar kind
je in slaap gezongen had, sloeg zjj de armen om
den hals van haar man. en fluisterde:
Ik zal voor dit kindje zorgen, m n jongen,
alsof het onze lieveling was. Maar nóóit zal het
de wetenschap gelukken, een vrouw te maken
tot de moeder van een kind, dat haar eigen
kind niet is.
„Is er geen brief bij?” vroeg Daisy.
„Niets van dat alles. Niets dan deze rom
mel."
Merrick zocht nog eens Ijverig na en schudde
den heelen inhoud van de doos op tafel uit
Ook Harvey Crook bukte zich vol belangstel
ling over deze zonderlinge verzameling.
„Mag ik ook eens kijken,vroeg hjj.
„Natuurlijk. U zult het wel grappig vinden
Kijk, we zullen eens even den inventaris op
maken. Een stuk marmer, een kurk, een stuk
groen glas, een stuk geel koper, een verflenste
tulp, wat kruidnagels en wat zaad. Wat maakt
u daar uit op?"
Crook
het machtige, niet te stuiten geweld
woedende, ongebreidelde element.
Een kreet van afgrijzen klonk er
d.'cht-opeengepakte menschenmenlgte.
heC terrein des onheils saamgestroomd
„Een vrouw en een kind! Den vrouw met
een kind!"
In bet in lichterlaaie brandende woonhuis
moest zich ergens in de bovenverdiepingen nog
een vrouw en een kind bevinden!
Daar leek haast geen redding meer mogelljK
Wat viel hier nog uit te richten tegen een
steeds feller uitlaaiende vuurzee? Wie zou nog
een poging durven wagen, een vrouw en een
kind te redden uit deze hel van damp en vlam
men en brandend neerstortend puin?
Toen, plotseling, onder de ademlooze span
ning der angstig-toezlende menschenmenlgte.
fladderden glasscherven en stukgeslagen ven
sterkozijnen hoog uit de vierde verdieping om
laag.... Een roetzwarte wolk, vlammen en von
ken persten naar bultende gedaante var.
een brandweerman in volle wapenrusting werd
zichtbaar, vaag zich afteekenend in een gloed
van vlammen om zich heenhjj helde voor
over naar bulten in de onzekere ruimte
deed den sprong....
Het reddlngzell ving hem op. In zijn armen
knelde hjj met vlammende kleeren een gillende
vrouw:
,JdUn kind!..., mijn kind!”
„Ter
van l—...
acht Ik mij tot i
alles in i
dokter 1
„Ik acht het niet uitgesloten.... let wel.
mijnheer, het is een experiment.... ik acht het
niet geheel uitgesloten, dat uw vrouw het wees
je voor haar eigen kind aanziet, en nadien, zoo
al niet geheel normaal, dan toch zonder gevaar
vrijelijk aan den kring van uw gezin kan terug
gegeven worden.”
bestudeerde de wonderlijke verzame
ling met alle aandacht, nam toen de doos op.
en rook er eens aan.
„Die doos is van sandelhout.” zei hu lako-
nlek. Komt uit Indlë."
„Indlë?”
„Ja. laat mU deze zaadjes eens tellen, hebt
u geen krant of een stuk wit papier?”
Daisy nam een handdoek uit het buffet en
spreidde dien op tafel uit. Crook nam den heelen
Inhoud van de sandelhouten doos, terwijl hl)
er nauwkeurig voor zorgde, dat niet één zaadjs
in de doos achterbleef. Toen begon hij de ver
schillende voorwerpen te rangschikken.
soort bij soort te leggen.
„Om te beginnen.' zei hjj. ..hebben wl) hier
een stuk groen glas. Dan een kurk uit een
fiesch, en de tulp Een roode tulp. Ziet u wel.
bloedrood. Dan zijn er verder tien kruidnagels
en nog achttien andere zsden, die ik niet ken.
Ik zou zeggen hennep. Maar Ik durf het niet
Prins Sigvard Bernadotte, kleinzoon van ko
rting Gustaaf van Zweden, die afstand heeft
gedaan van het recht op den troon om een mor
ganatisch huwelijk aan te gaan, werkt thans te
Hollywood in de filmindustrie en is .assltant-
dlrectoc” voor de film .Tarzan en de Vam
piers”.
Voor het eerst in mijn leven word ik als een
gewoon mensch behandeld, en dat mag ik
graag, zelde hij in een onderhoud met Reuter.
Hier ben ik niet langer de prins, hier ben ik de
.assistant-director”.
HU moet des morgens een half uur eerder op
zijn post zijn dan de directeur of de acteurs,
teneinde alles te controleeren opdat terstond
met het werk kan worden begonnen. Wanneer
allen vertrokken zUn, blüft hU nog in de stu
dio, om het werk van den volgenden dag te
regelen.
De geheele filmmaatschappij spreekt hem
aan met „Siggie". HU gebruikt zUn lunch in de
studio tezamen met de leden van het technisch
personeel, kortom, voorzoover Hollywood be
treft, is hU Prins af en zoo denkt hU er zelf
ook over.
HU bewoont met zUn vrouw een bescheiden
villa aan de kust van Santa Monica. ZU bezit
ten een kleinen auto, veel kleiner dan de wagens
van velen zUner collega’s.
„Het is fün, om samen te werken met ge
wone menschen die mu als een der hunnen be
schouwen,” verklaarde hU. BU de UFA te Ber
lijn was dat anders. De menschen daar schenen
niet te kunnen vergeten, dat ik een prins was
ZU lieten dat merken in hun houding. Met nie
mand kon ik bevriend worden Hier in Holly
wood ben ik gewoon een onderdeel van het ge
heel.”
De ex-prins van Zweden bedient zich reeds
van het Amerikaansche .slang'' en vooral ook
van de fraseologie welke Amerikaansche
filmstudio’s gebruikelUk is.
isschen reeds aan ons hotel gekomen.”
x. Merrick gaf een extra duw op het bruine
Je en stapte als een zeer net gekleed heer
de taxi, tot groote verbazing van den chauf
feur. Twee minuten later drukte Crook hartelUk
de hand van Daisy Merrick. Die vond het
blUkbaar erg leuk om hem te ontmoeten en
waarachUnlUk nog leuker, dan ze liet blijken.
Ofschoon tenslotte een paar dagen toch niet
zoo lang is om van een vriend te worden ge
scheiden. van een gewonen vriend tenminste.
Daisy stak haar vader over de tafel een
klein pakje toe. dat hu met eenlge aandacht
en belangstelling onderzocht.
„Het is kort na de lunch gekomen," zei ze
„Hé.” aei haar vader. „Ik verwacht heele
maal niets. Ik wist niet, dat ik hier nog vrien
den had, die mU cadeautjes zonden Of het Sou
een erg fldeele kerel moeten zUn. die vond, dat
het niet meer dan btllUk is. om mU den diamant
terug te aenden. dien hU zelf uit de fiesch had
opgediept. Ik betwijfel echter, of dergelUke
menschen wel bestaan.”
HU scheurde tamelUk zenuwachtig bet papier
los en zag toén een houten doos, fcie opende
hjj en op tafel viel een bonte verzameling van
zaad. stukjes glas, kurk, rubber en kruid
nagelen.
„Wat is datl?" zei Merrick ten zeerste ver
rast. „Dat lUkt wel een surprise. Als het nog
één April was, zou ik het kunnen begrijpen
Hoewel ik niet snap hoe Iemand zich al deze
moeite wil getroosten om mU in dit land een
dergelUk pakket te zenden. Trouwens het is nu
eenmaal niet één April.”
n volle vaart, onder het jammerend geloei
van de sirene en het aanhoudend, oorver-
doovend gelui van de rinkelljde brandweer-
beL schoof de wagen, bemand met tien, twaalf
in volle uitrusting gestoken brandweerlieden,
naar de plaats des onheils.
Een dichte zwarte walm van rook en op
spattende vonken verkondigde reeds van verre
den beduidenden omvang van het snel om zich
heen grUpende vuur, en nauwelijks op het ter
rein van den geweldigen brand aangekomen,
besefte de commandant maar al te spoedig, dat
hier geen ingrijpen meer baten kon.
Op de korte, snel-ultgestooten commando’s
der aanvoerders worstelden de mannen in een
regen van vonken, verblind bijna in den ver-
stikkenden damp van rook en vuurhitte, zwU-
gend de tanden en lippen vast-opeengeklemd,
met doodsverachting tegen de steeds heriger
uitlaaiende vlammen.
Een zee van water, met volle kracht uit zes.
zeven slangen omhoog gespoten, verdampte tot
■Mets in de verzengende hitte van den fel-
gloeienden vuurpoel.
Het gemanoeuvreer met de brandladder leek
een armelijk, niets-begonnen kinderspel tegen
van het
tyeldra waren ze ingestapt en zacht brom
mend verlig de machine den hangar om di
rect pUlsnel op te stelgen. Weldra cirkelden
ze op groote hoogte boven de bergen. Wat
genoten ze Na een korten tUd in de lucht
te hebben gezweefd zette mijnheer Delmonte
de machine weer op den grond, vlak voor den
hangar. Plet en de stuurman waren over
deze vlucht erg enthousiast.
dingsweg onbruikbaar zal maken.
Het plan is een dubbelen tunnel te maken,
bestaande uit twee geweldige buizen, die op
kr. zyn. Behalve het dubbelspoor zal de tunnel
ock telegraaf-, telefoon- en kraehtkabels be
rstten. De spoorbaan wordt electrlsch en de
nt van den eenen kant naar den anderen zal
**n half uur duren.
Met behulp van dezen tunnel komen Europa
en Afrika dus in een zeer directe verbinding
Bovendien wordt de tunnel het uitgangspunt
voor een groot nieuw verkeersnet in Afrika.
Ponta Felguera is gedacht gis het knooppunt
van vier groote spoorwegen, die Afrika naar
óe verschillende richtingen zullen doorkruisen.
Twee daarvan komen dwars door de Sahara te
“open; daarvan zal er een Nigeria doorsnijden,
o® te Stanleyville, in den Belgischen Congo,
verbinding te krijgen met de reeds bijna vol
tooide Ijjn KairoKaapstad. De andere gaat
“a*r de Westkust van Afrika. Deze twee lijnen
yr al onderhanden en worden aangelegd door
rtansche Ingenieurs, met Fransch kapitaal. De
«rde spoorweg wordt een voortzetting van de
Uir. HangerMarakech en gaat van deze laai
de plaats naar Dakar. Deze in Senegal ge
legen havenstad heeft in den laatsten tijd voor-
groote beteekents gekregen, doordat zij het
boofdst^tlon is geworden van het Fransche en
Dultsche luchtverkeer naar Zuld-Amerika. Van
baarheid kan worden prijsgegeven. Maar ik
moet er nog <*ns over denken."
Op dit oogenblik draalde Daisy zich om en
sloot het buffet. Crook nam de gelegenheid
waar, om haar vader een teeken te geven. Hij
wees met zijn vinger naar de deur en toen snel
naar beneden, en
ander hem wilde1
was
„Het diner begint pas om half acht. We
hebben dus nog bijna een uur. Dat is voor Daisy
maar net genoeg om zich te kleeden. En ik
moet me hoognoodlg scheren. U kunt net zoo
goed op mijn kamer het raadsel van die doos
oplossen nietwaar mr. Crook?"
„Ja. ik ga met u mee." antwoordde Crook.
„We zullen de dingen weer in de doos terug
doen, als u er niets op tegen hebt. We weten
nu toch wat het is. We hebben ze trouwens niet
meer noodig. Deze voorwerpsbrieven vragen
eigenlijk meer van den geest, dan van de
oogen."
Toen zij eenmaal veilig en wel in Merrick's
kamer waren, vroeg de Amerikaan onmiddellUk:
„Zeg me nu eens mr. Crook wat beteekent
dat allemaal?"
„Ten eerste is het duidelijk, dat er meerdere
menschen op jacht zijn naar het Groene oog
van Goona. en meer dan wy hebben vermoed.
We hebben ditmaal met Engelsch-Indlërs te
dien, en die schijnen het ding tamelijk zuiver
op het spoor te zijn gekomen.”
Binnen niet te langen tjjd hoopt men
aanvang te maken met den aanleg van
tunnel, die in de Straat van Gibraltar onder
bet zeewater zal liggen.
Het plan om aldus Europa en Afrika te ver
binden is al ’n zeventigtal Jaren oud. Het werd,
evenals het plan voor het Suezkanaal, door een
Franschman gemaakt. Men hield het project
destijds voor een utopie. Afrika immers was
nog niet, gelijk thans ’t geval is, de voorraads-
tamer van Europa op het stuk, van ruwe stof
fer en het handelsverkeer van het zwarte
werelddeel naar het blanke had niet bijster
veel haast, al het moois uit den geparfumeerden
Oriënt werd met zeilschepen en acht knoo-
pen loopende stoombooten overgebracht en
dat tempo vond men in dien gelukkigen tijd
ruim voldoende. Men hield er de gelegenheid
bil om over het rijk van muzelmannen en
negers schoone droomen te droomen. Ook is de
vraag gewettigd of de tngenieurskunst van dien
tijd, die nog niet over electrische luchtdruk-
boren kon beschikken, het werk wel zou heb
ben aangekund.
Maar eenmaal ontstaan, is de gedachte aan
een tunnel bjj de rots van Gibraltar toch niet
heelemaal opgegeven. De korte golfslag in de
straat en de baai, zoo bekoorlijk voor den toe
rist, is weliswaar voor de moderne scheep
vaart geen beletsel, maar het verkeer kan
vlugger en op ruimer schaal geschieden, wan
neer men een tunnel heeft.
Ook vermijdt men dan 0e moeilijkheden in
de haven van Tanger, die zeer ondiep is, zoo
mt groote schepen altijd een eind buiten de
kust voor anker moeten en genoodzaakt zijn
hun passagiers en vrachten op kleine booten
over te laden. Na den oorlog vatte de Spaan
se!» officier Pedro Jevemoia het plan weer
op en hij wist er de belangstelling van Primo
de Rivera voor te wekken. Deze gaf de op
dracht om een concreet project te ontwerpen.
Kr werd vervolgens een commissie benoemd,
die niet nallet het geweldige plan van alle kan
ten te bekijken. Deze commissie heeft betrek-
keljjk vlug werk geleverd. Commissies zijn nu
eenmaal van nature traag, zooals men weet,
maar in dit geval mag men niet klagen, het
rapport is er en het spreekt de overtuiging
mi. dat onoverkomelijke moeilijkheden niet
bestaan, a! is tyit plan dan ook zonder voor
beeld in de wereld, waaraan men zich even
tueel zou kunnen spiegelen.
De tunnel zal komen te liggen tusschen de
Bpaansche kuststad Tarifa. die zich nog een
eind van Gibraltar en Algeciras af naar den
tent van den Atlantlschen Oceaan bevindt, en
de Marokkaansche stad Ponta Felguera. Hjj
wordt 36 kilometer lang en daarmee de langste
tunnel van de Wereld. Maar tevens de diepst-
liggende, want op één plaats komt hij niet
minder dan 330 meter onder den zeespiegel te
liggen. De lengte is vooral daarom zoo groot,
wijl men aan weerskanten een heel eind van
de zeekust af met graven moet beginnen. Bo-
rendien bevordert die lengte het gelijkmatige
afhellen en vooral ook Is een voordeel, dat het
verre liggen van de zeekust der tunnelmonden.
deze beveiligt tegen scheepskanonnen, In geval
ten oorlog, wanneer een vijand van Spanje
natuurlijk heel gaarne den practischen verbin-
^^t?heeft u op eigen gelegenheid nog iets
■•Och, neen, dat mag geen naam hebben,
•tear u weet, dat ik er niet de man naar oen
te zitten. Daarom loop Ik den heelen dag
deze vermomming rond, om te zien, of ik
"“chlen meer succes zal hebben dan dc
I E”*-Pt heb nog eens ovcclaal de wacht be-
“’«ken by dat straatje in Charing Cross, maar
«chynt niet veel op te level en zy zijn er
<ten boel aan het 3Pbreke“ daarom
ik vanmiddag hier m de buurt geloopen, en
hiH „omtrelt eens afgciicekeioerd, omdat wy
<Ue twee schurken met de fiesch Tokayer
®öen bezig gezien. Misschien staan zy in ver-
oaerd verband met dien Pritchard Het Is
c® erg saai en je merkt haast niet of je
of niet. Ik kan niet neggen, dat ik
ir’ddniDk eenig resultaat heb geboekt, maar
Z#omi kI?oe m’n best, hoe gek het ook klinken
~*”-Ik hou dus maar getrouw "e wacht."
^ok dacht enkele minuten na.
•*r zit toch een kern van waarheid in dit
In New York had laatst een zonderlinge pro-
cesbehandeling plaats. De directeur van een
varlété-theater had een komiek ontslagen, daar
deze man. „Green Bibble" genaamd, de be
zoekers in zulk een luidruchtige stemming
bracht, dat by iedere voorstelling glazen stuk
geslagen werden en meubelen vernield.
„Green Bibble", die de zaak voor het gerecht
gooide, heeft hiermee een prachtige reclame
gemaakt. Hu heeft thans uit te zoeken tusschen
verscheidene aanlokkelyke aanbiedingen van
andere theaterdirecteuren, die den komiek
graag willen engageeren!
In de werkkamer van den geneesheer-direc-
teur vroej^de van zijn bezoek teruggekeerde
echtgenoot
„Is de toestand van myn vrouw absoluut ho
peloos. dokter?"
„Het geval is niet alleenstaand." antwoordde
de geneesheer. .Met name in de oorlogvoerende
landen is het meer dan eens voorgekomen, dat
het slachtoffer tengevolge van een plotsellngen.
hevlgen schok byvoorbeeld na de ontploffing
van een granaat of eenig ander catastrofaal
onheil van dat oogenblik af het herinne
ringsvermogen voor goed verloren heeft.
Bij den patiënt schijnen alle begrlpi>en om
trent het heden, het verleden en de toekomst
weggevaagd te zyn. Zij leven, dag in dag uit, in
een toestand, waarin slechts de indrukken van
het moment zelf vat op hun verbeelding schy-
nen te hebben. Al het andere, de gebeurtenis
sen uit hun vroeger leven, de omstandigheden,
waaronder zij leven of geleefd hebben, zyn voor
hun, ik zou het willen noemen onnoozel denk
vermogen onbevatteiyk.”
„Is er niet de geringste kans op
dokter?”
Ik mag u den ernst van den toestand niet
verhelen, mynheer. Onze wetenschap, hier zoo
wel als in andere landen, staat tegenover deze
gevallen vrijwel machteloos. Alles wat wy ver
mogen te doen, is, het leed zooveel mogelyk te
verzachten.
Nochtans ben ik, met uw toestemming, be
reid. een experiment te ondernemen. Het toe
val wil, dat ik onder mijn toezicht dit is van
persooniyken aard een weesje heb van onge
veer denzelftien leeftijd als uw zoo noodlottig
om. het leven gekomen dochtertje.
Onder bepaalde voorwaaiden ben ik niet on
genegen. deze voogdy op u over te dragen, en
te trachten uw vrouw, zy het dan slechts in
baar verbeelding, haar kind terug te geven Een
en ander vanzelfsprekend slechts na uw volle
instemming.”
..Niets is my teveel, dokter, indien ik hier
door de mogeiykheld bevorder, nujn vrouw te
doen genezen."
„Welnu dan. Ik wil één dezer dagen, op een
my daarvoor geschikt voorkomend moment,
voor uw vrouw een brand hier in het sanato
rium fingeeren.
Een brandweerman in uniform tevoren zorg
vuldig geïnstrueerd, zal de redding van het
