Met twee kameraadjes op avonturenreis nnnniin De Heer is mij een helper WIJLEN MGR. AENGENENT HET VERDWENEN ELFTAL mumiiD Kerkelijk Leven WOENSDAG 4 SEPTEMBER 1935 Een Vader heengegaan BENOEMINGEN Paters Jesuïeten \<v BOETE-PROCESSIE L.T.B. 26 September De „Kievit” naar Indië vertrokken Mgr. Aengenent en de Juliaantjes Ex-koning Alfonso in ons land Wat Mgr. tot stand bradht PLAAT VAN Z. H. EXC. MGR. J. D. J. AENGENENT De dood van Koningin Astrid KA THOLIEKENBESTRIJDING IN DUITSCHLAND VA1- Bericht voor de priesterstu denten van het Grootsemi narie van 't Bisdom Haarlem Een herdenkingsrede door prof. mr. P. Aalberse Het wapen van Z. H. Exc. Mgr. dr. J. de Jong, coadjutor van 2. H. Exc. Mgr. Jansen RECTOR HULSHOF BEDIEND r wat, roet step trein verUokte? Heen, x/oot- Gee" ?e(S, burQ'*'3 U^e'° 6' stander van hun geest en de grondbeginselen H M 1 b n 9 W1 hi J door Arthur Morruon zoover (Wordt vervolgd) van uur Op den grond stonden mijnheer Delmon te. de stuurman en Paulette en keken met out- setting naar omhoog. Wat was er gebeurd, hoe kwam het toestel daar eensklaps In de lucht, wie zaten er In? Met ontzetting zagen ze de angstwekkende toeren die de machine maakte. Zou Pietje er meer van weten? Hedenmorgen te 6 uur is het K. l>. M.-vMeg- tuig de „Kievit” naar Indië vertrokken, met als gezagvoerder den heer Frijns. vernemen Is tot kapelaan der kerk H Ignatius Zaaier i te Amsterdam tot H. B Mede namens de Juliaantjes J JORNA S.J., pastoor Bisschoppelijk bestuurder der 8t. Jullanacongregatie d< ■I d< kt de te HAMBURG 4 Sept. (Reuter). De politie heeft alle confessioneele jeugdvereenigingen, die geen zuiver religieus doel hebben, ontbonden. Het dragen van Insignes en uniformen etc. Is den betrokken leden verboden, evenals het hou den van vergaderingen of excursies. Hem gaf spr hek wat aou I Ital m» he n> va 1 1 1 1 1 1 i TASK IN President. J. H NIKKEI. Directeur. MEDAN. 4 Sept. (Aneta) Bewoners van Deli brachten geld bijeen om namens Dell een krans te doen leggen op het graf van Koningin Astrid. Aan een oud-Deliaan, te Brussel woonach tig, Is hiertoe 3 September telegrafisch opdracht gegeven. loc he 1 hu ste asu tea re« op grc ZOT dat int 1 bei en adi I bij, leei I bel lan Oi Et ec< loj ka trc V D ven het van van kan bon F bon Is grle Voll aan U tege steil aan Naar wij van den benoemd de Weleerw. Pater J. Koper S.J. Z. H Exc. Mgr. A. F. Diepen benoemde assistent der Rectorale Hulpkerk van den Joseph te Nijmegen den Weleerw. Pater Vroom S.J. Riiniit, daar vlogen zij vooruit. Nog een knop indrukken en daar verhief zich het toestel. Pietje deed alles veel te haastig en het toestel begon bedenkelijk te schomme len. Weer drukte hü op een knop en het vliegtuig maakte opeens een scherpe bocht. Wietje gaf een gil van angst. langstelling, tot in de kleinste bijzonderheden, te „En hoeveel zullen we jeggen roor de drie, mr. Mc. Nab?" „Ik zal eerst eens al dat papier en stroo weg- De heeren studenten van het Groot-Semina- rie. theologlcum en philosophicum te Warmond, worden verzocht met toog en superplie aanwe zig te zijn Vrijdagavond te half acht om de Metten en Zaterdagmorgen te 10 uur om de Lauden en overige gezangen mee te helpen uit voeren Zij. die op verren afstand wonen, zoodat ze Vrijdagavond na afloop der Metten het ouder lijk huls niet meer kunnen bereiken, kunnen zich van het gevolg geven aan deze ultnoodiging ontslagen rekenen. In verband hiermee wordt de vacantie ver lengd. De heeren. zoowel van philosophlcum als theologlcum worden niet Donderdag en Vrijdag as, maar Zaterdagavond 7 Sept, verwacht met de treinen, die 1851 uit de richting Rotterdam en 19 09 uit de richting Amsterdam te Warmond stoppen. komen opdagen. En de volle vijftig pond sou hij moeten neerleggen. Nee. nee. „WU Je ze niet hebben?" vroeg Smith voor den laatsten keer. „Ik bied je geen cent meer hoor. anders zou Ik er zelf geen winst van maken. Trouwens. JU krijgt er zelf ook niet meer voor. Voor het laatst dus, nog eens, wil Je dertien of niet?” „Voor 't laatst mr. Smith, antwoordde Mc. Nab met een glimlach van vermakelijke supe- rlteit, „voor het laatst, ik zal het niet doen.” ,MU goed, houd se dan, niets aan verloren." vloekte Smith, en hü stak het geld nijdig teiug 1n zijn zak. en wandelde naar bulten Het duurde toch wel lang, eer Hahn teiug kwam van de bank. Zelfs voor een vreemdeling op een Engelsche bank was het lang. HIJ zat er nu al meer dan een uur. En het personeel van het hotel begon hem met argwaan aan te sten Eindelijk kwam een van de portiers die eerst op het kantoor om inlichtingen was gaan vragen op hem af. en vroeg hem met allen eerbied: „Wacht u soms op iemand, mijnheer?" „Ja,” antwoordde Mc. Nab. <op mr. Hahn." „Maar mr. Hahn is al hen uur geleden ver trokken. mijnheer.” „O ja dat weet ik heel goed. Ik wacht tot hfj terugkomt." De man keek verrast op. „Maar hij is voor goed vertrokken mijnheer, met den trein. H|j heeft zijn bagage naar het station laten brengen, juist voordat u hier binnenkwam." De jaarlijksche Boete-processie van den L.T. B te Heiloo, welke aanvankelijk was vastge steld op 27 Juni J.I., doch op veler verzoek uit de afdeellngen in verband met de bedrijfs- drukte werd uitgesteld, zal worden gehouden Donderdag 26 September. Op massale deelname, zooels vorige jaren wordt gerekend. De plechtige H. Mis begint om tien uur. In het Amstelhotel te Amsterdam werd Dins dagavond verwacht de ex-koning van Spanje. Alphonso XIII, die hier telefonisch een viertal appartementen had besproken onder den naam tan Duke de Toledo. De ex-koning reed per hij is niet met den trein vertrokken. Hij zei tegen mij dat hij zoo terug zou komen." De man keek een beetje vreemd op het hooren van deze woorden, en er kwam een heel dun glimlachje op zn lippen. „Ik zal even den kruier laten roepen.” zei hij. „Die heeft de bagage zelf naar het station gebracht." De kruier kwam, en verklaarde, dat hij niet alleen de bagage naar het station had gebracht, maar net zoo lang had gewacht, totdat de heer Hahn zelf op het perron was gekomen, an met den trein van twaalf uur tien was vertrokken naar Londen. Daar viel met geen mogelijk heid aan te twijfelen, set de x ruler Want hu had zün oogen niet in zijn zak, maar vel een vijf shilllng-stuk, dat mr. Hahn hom voor rlin moeite had gegeven, en dat hü nu trjomfan- telijk te voorschijn haalde. „Mr. Hahn had een telegram gekregen.” legde de portier nog uit „en Het toen direct om zijn bagage vragen. De kruier was toen naar zijn kamer gegaan, terwijl mr. Hahn zijn rekening betaalde. En toen hij daar Juist mee gereed was, bent u binnengekomen, mijnheer. Ik zie hem met u praten, en op zijn norloge kijken, en toen Ineens hard wegloopen om tenminste zijn trein niet te missen." „Ja” kwam de kruier er nog eens tusschen met de spraakzaamheid die dit soort menschen eigen is. „HU haalde den trein nog net. Ik gooide het portier voor hem open, ik had zün valies al vast in den trein gezet Er viel niet meer aan te twijfelen. De be- telMMQde Mc. Nab kwam tot de ontdekking. <Uh Het toestel vervoert één passagier Amster dam-Calcutta, één passagier Amsterdam-Ran goon, één passagier Amsterdam-Bandoeng en twee passagiers Boedapest-Medan. Verder is aan boord 131 Kg. vracht, 185 Kg. brlefppst en 12 Kg. pakketpost. zonder ooit de groote algemeene belangen, wel geestelijke als materieele uit het oog verliezen. Met welk een oprechte vreugde volgde In Mgr Aengenent z.g hebben de Juliaantjce een krachtigen beschermer en. wU durven het zeggen, een trouwen vriend verloren. Dankbaar herinneren wij ons met de Juliaan tjes hoe Mgr Aengenent z.g. in de meest waar- deerende woorden de goedkeuring der Congre gatie van Mgr. Callier z.g. hernieuwde, hoe hij den eersten en krachtlgsten stoot gaf aan de oprichting van het Moederhuis der Juliaantjes. hoe hü zelf den eersten steen wilde leggen en zelf de kapel van het Moederhuis wilde consa- creeren. Bij al deze gelegenheden sprak hü zün groote voldoening uit, zoowel over den goeden geest, die in de Congregatie zelf heerscht a’.s over het groote nut en de vruchtbare werk zaamheid naar buiten. Nog in het voorjaar wilde hü zelf de keuze van de Alg. Overste voorzitten, gaf daarbü nogmaals zün groote tevredenheid te kennen over den goeden geest en eensgezind heid der Zusters en drukte de hartelükste wen- schen uit voor den bloei der Congregatie, dien hü overal zooveel mogelük wilde bevorderen. De Juliaantjes zullen dan ook Mgr. Aengenent blüven beschouwen als den grootsten weldoener jier Congregatie en hem vooral nu gaarne haar oprechten dank brengen in de gebeden voor de rust züner ziel. A. B K.deerekoper schrüft inv.Het Volk": Het is wel büzonder moellük, zich er reken schap van te geven, waarom men ook op een afstand zoo sterk reageert op zeer enkele per sonen uit het openbare leven, ook als men die zelf toch nooit gezien of gesproken heeft. „Nooit gezien" is misschien niet juist meer tegenwoordig. Want men krügt voortdurend hun portret vóór zich. Vooral in een klein land, waar het verschot gering is, en daardoor dezelf de figuren voortdurend terugkeeren. Maar een portret, een foto althans, geeft al léén den buitenkant van een gelaat En een Bü .-Ars Catholica” te Leiden is een prachtige, goed-gelükende plaat van Z. H. Exc. Mgr. J. D. J. Aengenent z.g. uitgegeven. Het formaat be draagt 26 X 33 c.M. Wü stellen deze plaat voor onze lezers, afge haaid aan ons bureau, beschikbaar f 0.25. 4» „Ja mijnheer, drie ongeschonden flesachen uit de partij die b|j Utweon te koop Is aange boden en u krijgt ze zoo voordeel ig als 'enigs zins mogelijk is, mr. Hahn, ofschoon de kerel waarvan ik se heb moeten koooen me den laatsten druppel bloed heeft af getapt" Hahn keek op zijn horloge Ieder jaar maakte Mgr. zeker mee den Stillen Omgang te Amsterdam, terwül Mgr. de feest- week ter eere van het H. Mirakel immer zelf opende en met grooten luister sloot. Ook het H Sacramentfeest te Amsterdam op het Be gijnhof mocht als het kon rekenen op de te genwoordigheid van onzen Bisschop en nog in den afgeloopen zomer was het Mgr. Aengenent, die het Allerheiligste ondanks de stroomen- de regens rondleidde langs het in-devote 3a- gimhof. Veel hebben we reeds opgenoemd en toch dit arbeidzaam leven is er nog slechts gebrekkig mee uitgestippeld. Wü willen niet eindigen zonder nog een paar feiten te noe men: 1932 inwüding van het Moederhuis de Tuten berg te Vogelenzang1933 consecratie van de Juliaantjeskapel in het Moederhuis te Heiloo; 1933 de luisterrüke viering van de St. Llduina- feesten te Schiedam, waarbü bultenlandsche bisschoppen en prelaten de gasten waren van Mgr Memoreeren wü even, dat het proces tot Heiligverklaring van Pater Joannes Root haan zün beslag kreeg onder dit episcopaat, dan meenen we het voornaamste te hebben belicht. 28 Juni van het jaar 1935 bracht Mgr. zün laatste officieel bezoek en wel ter gelegenheid van hét zilveren jubllé van het retraitenhuis te Noordwükerhout. Onvermeld mag hier ze ker niet blüven dat als eerste in Nederland door Mgr Aengenent werd opgericht eert Bls- schoppelüke rechtbank welk voorbeeld later door het aartsbisdom werd gevolgd aan het hoofd waarvan Mgr aanstelde een Offlciaal de eerste functionaris was Dr. Vlaming een instituut dat zün bestaansrecht wel ten volle heeft bewezen. men heen ren leelüke poets had gespeeld. Zün hart draalde in zün lijf om van schrik. Het telegram.... Nu herinnerde hü zich, dat Hal.tv een telegram in de hand had. En het schoot hem nu ook te binnen, dat Hahn erg verstrooid was geweest, maar dat kwam natuuiljfk uit. Want hü had zooveel haast om weg te komen. naar de bankzooals Mc. Nab onnoozel S<* noeg geweest was om te veronderstellen. De twee menschen van het hotel zagen ren beetje meewarig neer op den armen hof meester, die het slachtoffer was geworden van een der menigvuldige trucs, waaraan »|j in hun leven waren gewend geraakt. Toen schoot Mc. Nab ineens uit. „De bankWaar is in de stad de bank van mr. Hahn?” De portier keek eens naar den kruier, en de kruier zag eens naar den portier. Toen schud den ze samen het hoofd. „Hü had hier geen bank münheer. ik weet. Hü woont hier immers niet. Hü hier van te voren maar eens eenmaal geweest, en dat was enkele dagen geleden." De man ging naar het kantoortje, en Het Mc. Nab enkele onrustige oogenblikken alleen, waarin deze gelegenheid vond om zich geheel te ver diepen in de ontstellende ervaring, dat rr,en hem beduveld had. dubbel en dwars beduveld. Toen kwam de portier met een bedrukt ge zicht naar hem terug. wegingen werd gestoord door de komst van Smith, die hügend en puffend op hem af kwam gestormd. „Ha, heb ik Je eindelük,” riep de arme man buiten adem. „Ik dacht wel, dat JU hier was numa” „Dat halen," zei mr. Mc. Nab. het antwoord hier door wat verschuivend. „Ik zal eent eens al dat spul wegnemen en dan moet u eens zien wat voor mooie fleeechen of dat zün. Juweelen van flesachen, zeg ik u." „Ach, doe geen moeite met al dat uitpakken. Hoeveel voor dat partijtje?” Mc. Nab haalde heel diep adem en keek zün klant heel strak in de oogen. „Vüftlg pond.” zei hü „In orde antwoordde Hahn nerveus ,MU beet Ik moet even naar de bank om geld te halen. Wacht hier even in de hal, mr. Mc. Nzb. t dankgebed naar God op. dat hl Aengenent Bisschop van Diocees Het zün. K Vlug deed Plet bet deurtje open, duwde de thans weifelende Wietje. die zich toch liever maar niet aan dit avontuur waagde naar binnen en volgde zelf. Hü zette den motor aan, gaf gas, drukte op een paar knoppen. En deze Mgr. Aengenent leverde het beeld van een büzondere aantrekkelükheid. Zonnig vrtendclük, goed, buitengewoon menschelük en wüs. Zoo van iemand, die alles begrijpen en dus vergeven kan. Haarlemsche kindertjes hebben eens op een Boomplantdag den tuin aangelegd rondom zün kathedraal. De Bisschop heeft ze toen gewel dig getracteerd en een preek tegen ze gehou den Maar wat voor een preek! Ik glimlach nog bü de herinnering. Zóó tot kinderen te kun nen spieken, is slechts weinigen gegeven. Toen ik dat las. dacht ik: „Om zoo’n ktnderpreek te houden, daar heb je nu echt een gezicht voor!” Deze man was een geleerde van beteekenis onder de priesters één van de eersten, die den socialen kant van de roeping züner Kerk op den voorgrond stelde. Hierdoor was hü ook in onzen kring in aanzien. Maar hü was bovenal een, vooral ten onzent aut>, zeldzame, verschüning, van wie wijsheid, goedheid, warmte uitging. Dat die verschüning nu tot herinnering Is verstild, stemt tot weemoed De heraldische omschrüvlng van het bisschops wapen van Mgr. Dr. J. de Jong luidt als volgt: van azuur met een rechtsgewenden wasse naar van zilver en een schildhoofd van sabel beladen met drie linker schulnbalken in goud. Als wapenspreuk koos Mgr. De Jong de woor den: „Domlnus mlhl adjutor” (De Heer is mij een helper), ontleend aan den 117en Psalm van David. In dezen moellüken tjjd stelt de nieuwe bis schop zün volle vertrouwen op Gods onont- beerlüke hulp; slechts door deze hulp zal vruchtbare arbeid mogelük zün Zonder God, die de bron is van alle kracht en alle licht, ver mag de mensch niets Deze gedachten, die tut uitdrukking komen in het gekozen devies, zün ook op symbolische en heraldische wüze weer gegeven in het wapenschild. Van ouds reeds is de zon als bron van alle licht een beeld van God. terwül de maan, die het van de zon ontvangen licht weerkaatst, een beeld is van de Kerk en haar bedienaren, die slechts door Gods licht leiding en leering kun nen geven. Dit beeld is wel van büzondere toe passing op den nieuwen kerkvorst, die in zün devies zün vertrouwen op Gods hulp zoo sterk tot uitdrukking heeft willen brengen. Zoo zün dus zon en maan in het wapen weer gegeven; de drie gouden stralen (heraldische „balken”) op een zwart veld dulden op het licht der 0zon. terwül de zilveren maansikkel (heraldisch „rechtsgewende wassenaar") op een blauw veld, de maan uitbeeldt. Ook de kleuren steunen deze symboUekdoor het zwart aer sombere tüden dringen de gouden Uchtstralcn van Gods hulp en genade, welke weerkaatst door de Kerk, licht en klaarheid brengen (blauw). Deze samenstelUng uit slechts weinige, zeer eenvoudig gevormde „stukken" leidde tot een sober, maar krachtig sprekend wapen, zroals deze ontstonden in de vroege middeleeuwen, den bloettüd der heraldiek. Naturalistische voorstel lingen en een overlading met velerlei ingewik- kelde teekens en symbolen, behooren in een wapen te worden vermeden, een goed wapen moet niet meer zün dan een duldelük sprekend heraldisch herkenningsteeken van den drager. Eenvoud is ook hier het kenmerk van het ware. Behalve de aangegeven hoogere beteekenis draagt het wapen nog de büzondere herinnering in zich aan den geboortegrond van den nieuwen bisschop. Hoewel anders ingedeeld en geplaatst, toont nJ. het wapen van de oude vrüe heer- lükheld. thans gemeente Ameland dezelfde kleuren en dezelfde stukken als dat van zijn thans tot den bisschopszetel verheven zoon. Het wapenschild wordt omgeven met de Insignia waartoe de nieuwe dignitaris gerech tigd is en die het kenmerk zün ven zün waar digheid en rang. Het zün de müter, de krom staf en het dubbele kruis. Tot het opnemen van dit dubbele kruis in het wapen, dat tot de büzondere voorrechten van den aartsbisschop- pelüken rang behoort, is Mgr. De Jong gerech tigd als Titulalr-Aartablsschop van Ruaio. Om dezelfde reden is ook de groene bisschoppelüke hoed, die het geheel bekroont, versierd met tien afhangende kwasten aan elke züde. het aantal, dat uitsluitend aan aartsbisschoppen is .voorbehouden Op een banderol onder het wapen is het reeds door Mgr. gekozen devies aangebracht. Het wapen is ontworpen door den edelsmid Jan-Eloy Brom te Utrecht, wiens ontwerp dezer dagen met volledige instemming, defini tief door den nieuwen bisschop-coadjutor van bet Aartsbisdom werd aanvaard. Met welk een oprechte vreugde volgde Hü den groei van onze, bü den aanvang van Zün bestuur nog zoo kleine groep; hoe hielp Hü ons bü de stichting van het Moederhuis de Tu tenberg. overtuigd <s Hü was, dat een diep en degelük geestelük leven steeds de allervoor naamste grondslag zün moet van het Aposto- Het kan een kwartiertje duren, of iets langer misschien. Maar je blüft toch vast en zeker op mü wachten, nietwaar mr. Nab? Je blüft wach ten." „O ja, ik zal wel op Je wachten.” ant woordde Mc. Nab heel bereidvaardig. Hü had nooit durven hopen, dat Hahn zoo gemakkelük op het lokaas af zou schieten. HU zocht ren plaatsje op. terwül Hahn zich snel uit de voeten maakte. Dat was een mooie winst, en toch was hü weer woedend. HU had nooit vermoed, dat Hahn zoo een, twee, drie toe sou geven, en nu werd hü verteerd van woede, dat hü niet meer gevraagd had. Dan had Hahn wat afgedongen, maar toch nooit tot op de helft. Maar hoe had hü kunnen weten, dat Hahn zoo'n grcot bedrag had willen besteden? In ieder geval kwam vüf- tlg pond voor deze drie, overeen met de ontzag- HJke som. die Merrick voor de twaalf had gegeven. De troost.dlen hü hier wederom in vond, werd verduisterd, door de overweging, dat hü. Mc. Nab. aan dezen zelfden Merrick een flesch had gegeven voor vüf pond. Mc. Nab vond het minderwaardig voor een mllHonnalr om een armen hofmeester zoo uit te bulten. Er ging een heel tüdje voorbü. en nog steeds werd Hahn vastgehoudfcn op de bank Maar het vooruitzicht van een winstje van vierhonderd procent maakte Mc. Nab geduldig. Toen kreeg hü nog de voldoening op den koop toe, dat hü glansrük zegevierde over Smith. Want de hofmeester zat niet •>ens zoo l»ng te wachtaa, toen hü in zün gakelükt 9W- Rector J. B Hulshof, van het Pensionaat Mariénburg te Bussum. is in het 8t. Bonlfa- ciusgesticht te Lichtenvoorde, alwaar hü we gens een ernstige ziekte verpleegd wordt, voor zien van de H. H. Sacramenten der Stervenden. Prof. Mr. P. J. M. Aalberse, Minister Staat, zal Zondagmiddag as. van 3.303.50 een herdenkingsrede houden voor de K R. O - microfoon. gewüd aan de nagedachtenis van Z H. Exc. Mgr. J. D. J. Aengenent. De plechtige uitvaart ’op Zaterdag 7 Septem ber om 10 uur in de Kathedraal te Haarlem, wordt eveneens door den K. R. O. uitgezonden. Moeder Marguérite. Alg. Overste der Vrou wen van Nazareth, schrüft ons: Monseigneur Aengenent is voor ons ’n Vader I geweest in den vollen zin des woords. En wü kunnen onze gevoelens' op dit droevig oogenblik niet anders weergeven; wü zün als kinderen, die hun Vader hebben verloren. Zün warme belangstelling voor het Gesel schap der Vrouwen van Nazareth. Zün füne tact en diep inzicht in de dingen van het gees telük leven, de vurige overtuiging. waarmede Hü wist aan te moedigen en te steunen, zullen ons onvergetelük blüven. Hoe vaak verscheen Hü niet op den Tuten berg. eenvoudig en joviaal als altüd. Dan had Hü niet alleen voor eik een vrlendelük woord, maar toonde ook in leder een persoonlüke be- Zn een chapelle ardente van sombere pracht rust in het Bisschoppeliik paleis te Haarlem het stoffelijk overschot van Z. H. £xc. Mgr. J. D. J. Aenpenent is erg vrlendelük van u, mr. Smith," antwoordde Mc. Nab Jlemerig. „Hoeveel winst zoudt u mü willen geven?" „Ik zal je geven.” zet Smith, „....vier pond per flesch.” „Nee, nee mr. Smith." antwoordde hü. „dat zal u niet lukken.... Om uw eigen voorden eens te gebruiken, ik moet nu minstens 30 pond per flesch hebben." „Twintig. Ph, onzin. *KUk eens. zoo zal het best gaan, hé. Twaalf pond of laat ons zeg gen. vooruit, dertien. Toe man. ik sou nu maar gauw toehappen. Ut vind dertien al meer dan genoeg" Hü begon met het geld in zün band te rammelen. Doch de ander scheen niet In het minst gevoelig voor het heldere geluld der gouden schüven Mc Nab schudde weer ont kennend het hoofd, en scheen daar een bijzon der genoegen in te stelten. Het was duldelük, dat Smith door de een of andere manier op de hoogte was gekomen van de zuivere waarde der fleeachen Misschien wie weet was hü daar bulten Hahn wel tegengekomen, en had deze hem bewogen, om de fleseclten «at «oed- kooper 1<m te krügen Maar, dat 'oclletje zou bü Mc. Nab stel JuUMü Hahn mtMK u>U O®' 1 van hun constituties. Ook de Graalbeweging heeft alles aan te danken. Hü stuwde de Beweging en haar richting Met Zün breed Inzicht en groot fünvoelend hart stond Hü open voor alle nieu we denkbeelden en nieuwe nooden van dezen tüd; met Zün rustige wüsheld remde Hü. waar het noodlg was; met de zichzelf vergetende, al leen op Gods Eer gerichte streefkracht, die Hem eigen was, wist hü door te zetten, waar wü voor de moeilükheden dreigden te blüven steken. Ja inderdaad aan de Graalbeweging heeft Hü de warme belangstelling van Zün gulle hart en blüe persoonlükheid geschonken. Leden en leidsters wisten dat Hü als ’n echte Vader Zün hoop ook op hen gesteld had, op hun jeugdige edelmoedigheid, op hun vurig heid in het geloof Dat Hü voor hen bad. dat z|j als jonge vrouwen hurj groote taak in dit leven zouden begrijpen en een komend geslacht met een diepen katholieken geest zouden vóórt brengen. HU sprak hen toe. Hü moedigde hen aan. En door Hem wisten zü. dat niet de Graalbeweging, zelfs niet de Bisschap, neen dat God hun vroeg om met alle geluk en tin teling .van een jongemeisjesleven. met alle schoonheid en blüheid die daarin geborgen is, ook van hun kant mee te bouwen aan die grootste aller organisaties, aan de Moederkerk. Zün bezielende kracht was het die hen dreef en waardoor de Graalbeweging haar hechten grondslag en haar vasten wil om zich door God te laten gebruiken tot Zün grootere glorie, verkreeg. En nu is Hü heengegaan, ons nog één groot voorbeeld gevend: de overgave aan Gods Hei ligen Wil. Zoo werd Zün leven voor ons één diepe bewondering. En wü trachten ondanks droefheid en verbüstering Zün laatste woorden na te zeggen: „Zooals God wil zoo is ’t goed.” WÜ weten zeker, dat Hü voor geheel Zün Diocees bü God een voorspraak zal zün en wü bidden vol vertrouwen, dat Hü van boven ook de Vrouwen van Nazareth en de Graal zal blüven helpen, zooals hü dat op aarde altüd gedaan heeft. En met onze gebeden, dat hü het loon Zijner werken reeds moge ontvangen. gacA tevens een hü Monseignaur het Haarlemsche Weinigen zullen er een idee van hebben wat deze onvermoeibare herder van Haarlems diocees in zün betrekkelük korte Bisschops- loopbaan heeft weten te verrichten. Een leder weet wat een zorg de organisatie van het jeugdwerk van dezen Bisschop heeft gevraagd. Doch daarnaast bleven toch bestaan de zorgen, die een diocees van niet minder dan 915.812 Katholieken aan zün bestuurder oplegt. Voor de historie mag echter wel bewaard blüven het feit, dat Mgr. in zün korte bestuursloopbaan niet minder dan 55 kerk- en altaarconsecra- ties verrichtte, dat hü niet minder dan 195 le vieten uit eigen Bisdom het H. Priesterschap toediende; dat hü nog tüd vond om in 1933 de H. Priesterwüding toe te dienen aan de Pa ters Krulsheeren te Cuyck (hieronder was een neef van Mgr terwül hü tüdens de ziekte van Z. H. Exc.Mgr. J. H. G. Jansen de Dlakenwüding op het Groot-Semlnarie Rüsenburg verricht te. Doch dit alles is nog slechts één ding. Niet minder dan 137.912 diocesanen werden door Mgr. Aengenent z. g. gevormd, waarbü Mgr. zich niet ontzag op één dag soms in 5 kerken het H. Vormsel toe te dienen, en mocht het zün dat op het eind vin zulk een zwaar beladen dag een rector het verzoek tot Mgr. richtte om in zün inrichting ook nog even te komen vor men, dan was. Mgr direct hiertoe bereid en was de zesde plechtigheid op één dag voor Mgr. geen bezwaar. Tusschen 1928 en 1933 verrezen niet minder dan 21 nieuwe parochies in het nu verweesde Bisdom, n.l. St. Jeroen te ’s-Gravenhage, H Theresia te Rotterdam, Breezand, Hoogkarspel, de Lier, Lisse H. H. Engelbew., de Schermer, Vijfhuizen, Zuldermeer, Aalsmeer, Rotterdam H. Bonifacius, Wassenaar. Hillegersberg, Zoe- terwoude. ’Den Haag H. Theresia v. h. Kindje Jesus; Koog a. d. Zaan. Santpoort. Slootdorp, Amsterdam 8t. Stefanus, Schiebroek en Am sterdam H. Augustinus. Het oprichten van het Phllosophicum te Warmond in 1930 was een daad van groote beteekenis; terwül het voor Mgr. een glorie dag was, toen Hü op 24 April 1934 voor de eerste en helaas eenlgeunaal de H. Bisschops- wüdlng mocht toedienen aan Z. H. Exc. Mgr. B. Hilhorst in de al-oude Posthoorn te Am sterdam. Voor het in eere herstellen der dio- oesane bedevaarten heeft Mgr. sterk propa ganda gevoerd door zelf het voorbeeld te geven. De consecratie van de Bedevaartskerk in Brielle in 1932 en het in eere herstellen van het Schllderü van O. L. Vrouw van den Polder te Middelburg in 1932 waren hoogtüdagen in Mgr 's episcopaat. Gememoreerd mag zeker nog wel worden de groote liefde van onzen Bisschop voor het Al lerheiligst Sacrament, een liefde, die hü niet op hield te prediken door wooru en voorbeeld. auto van Frankfort naar ons land, waar hü een viertal dagen zal verblüven. Dinsdag in den vooravond was reeds een kamerdienaar gearriveerd, die toezicht hield op het transport der bagage. De ex-koning reist in gezelschap van secretaris. gelaat is op zichzelf al eén buitenkant voor wie daarvan de trekken nooit leven en bewegen zag. Zoo ging het mü met den Bisschop van Haar lem. dien ik nooit in levenden lüve heb gezien. Ik sta er zelf verbaasd van. dat de dood van dezen, mü vreemden mensch mü zoozeer leed aoet. Van dat zün ziekte bekend werd (reeds het eerste bericht gaf een duldelük besef, dat het vonnis geveld was), heb ik dit innerlük» leed-gevoel zoo sterk gehad, dat ik er zelf ver wonderd over was, omdat het toch een mü volkomen onbekende gold. En nu geloof ik toch, dat dit komt, doordat wü. onder den invloed van het altüd-maar por tretten zien in de krant, meer dan voorheen op ons oog zün gaan leven. laat der Vrouwen van Nazareth. De Vrouwen van Nazareth hebben aan hun Bisschop den snellen groei vkn hun Gezelschap in de laatste zeven jaren te danken; zü vonden in Hem. dep grooten promotor van het leeken- apostolaat. een diep begrüpend en Overig voor-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 16