en Met twee kameraadjes op avonturenreis Missiecongregatie van het Goddelijk Woord 1 «an den Aaq idio I F 750. STUDIELUST HET VERDWENEN ELFTAL „Kunst S.O.S.” MAANDAG 9 SEPTEMBER 1935 6OJARIG BESTAAN God* zegen zichtbaar H. Bernstein overleden Grotten-onderzoek De bibliotheek van Mr. Fleming EN wn ?1« rooms 1M vlauvs jt1* echiktheld tot werken door 17 MJ oen ongeval met I? MJ verlies van een hand :1de beenen of belde oogen F OVJa" doodelljken afloop 1. £ÜV«" een voet of oen oog AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Hat Missiewerk I De veront schuldiging Uit een onooglyh begin is een Congregatie gegroeid, wier arbeiders over de geheele wereld zijn verspreid In Europa L I r F a schrijven onderdanig, dat WelEd. Oeb. Heer. van A DE RECHTER, B.VD. O. Meisjeskop van G A. Graff SS. f waar terecht gekomen Inmiddels was bet nacht geworden en ook aan- tante dekte. door Arthur Morrison onderzoekingstocht hou» MW- Wordt vervolgd) »»nl«n Groot» Het voelde zich zoo diep ongelukkig, dat hy zich op het zand liet neervallen en in tranen uitbarstte. Wletje was haar boosheid weer vergeten en knielde bij den bedroefden Het neer en trachtte hem te troosten. kouder. De kinderen besloten thans te gaan slapen en kropen onder het sell van het val scherm, dat een goede "beschutting tegen de koude bleek te bieden. <3> (1) (1) (773) (511) (1315) (3023) Meisjesportret van G. A. Smith op de tentoonstelling SOS te Den Haag I UXB klets en voer revoert t> pond revoerd nutam I- heimen 250- Merode 30. Ad at 4J0, gevoerd al U- o pond serd- 0-1M Inljboo- igurken Bond KMI «neten Met- 1.’ - lem 1 4—10 130— iteleta Rood» ikom- Zoet BL Witte 18— mine- 130— e bUtes gurtén: houden ilgende i. Idem Lanvoer Sept, ■d ww- -34. «1 matig. eontr. Aan- 1—TM, ulea: utte vitte r eem,, euk o- Preek. 'gevoerd mum telingen gele X> etnta Reunen 300 kg. cijfers tusschen Bisschoppen Apost. Pref. Apost. Admin. Paters Fraters Broeders Studenten In het NO. van Italië, met name te Postumla en omgeving, wordt het wetenschappelijk grot- tenonderzoek stelselmatig voortgezet. In de laatste zes Jaren werden niet minder dan 5000 grotten, holen, ravijnen en spelonken onder zocht, in beeld en kaart gebracht en gecatalo giseerd. Niet slechts de geografische ligging, ook de geologische, meteorologische, mlneraloglsche en biologische gesteldheid van dit merkwaardige gebied werden nauwkeurig bestudeerd. Gedu rende deze werkzaamheden werden tallocae fos sielen van voorhistorische menschen. dieren en planten ontdekt. Een groot deel van dit ma teriaal Is intusschen overgebracht naar het Museum van het Grottenkundlg Instituut te Postumla. In een groot, eenzaam gelegen huls te Londen vond men deser dagen een zekeren mr Fleming, die reeds eenlgen tijd dood scheen te zUn. In de omgeving stond hl) algemeen bekend onder den naam van den .JBchotschen kapitein" Men hield hem voor een armen man. Maar In de kelders van z(jn woning vond men een enorme bibliotheek, die uit vele duizenden boeken be stond. waaronder lal loose waarde volle werken. Blijkens het testament heeft mr. Fleming al deze boekenschatten aan het Brttoch Museum nagelaten. In de laatste twintig Jaren was He ining zoo zonderling geworden, dat hy niet eens meer naar bed ging, maar af en toe eens In zijn stoel sliep. Zijn geheels leven heeft hij slechts aan de boeken gehangen, die hl) nu toch moest achterlaten. i. Bon- i Bhn. Idas 5 Mal en 45— ooi: te 2G0 k«. I SJ0-. t. »h- JD«n 45 Het missiewerk van de Congregatie van het Goddelijk Woord In Zuid-Sjantoeng dateert van Den eersten schooldag na vacantie Zat de klas weer bij elkaar. Vroolijk keken de gezichten, Studieboeken lagen klaar.... Toen de goede, grijze leeraar Den katheder weer beklom. Zei hij met een vriend’ltjk woordje Allen hartelijk wellekom. En hij sprak van de vacantie, Reisjes naar het buitenland, Nieuwe geestdrift voor de studie. Ijver, opgefrischt verstand „Jongelui," zoo klonk zijn slotwoord, „Wij beginnen weer vol vlijt. Heeft er iemand van u allen Wellicht nog een moeilijkheid?” En een vinger kwam te voorschijn, (Stiekum lachte heel de klas), En een stem vroeg kwasi-emstig Hoe gauw kerstvacantte wast HARRY POLL Pietje was den volgenden morgen het eerste wakker. De nachtrust had hem goed bfj levenslange geheele a verlies van belde armen. ïew»M- PoetJ M “5*vo« l«en w. a 37-?J» Jtkoeiea kw. n gewicht, vleaacz. et., nr». 9 p*r «tuk. ‘'geroest 1 matig, acht'i- HmmH Boll ipelwen: We sluiten met een overzicht te geven den tegenwoordlgen stand van de Congregatie. De geven de getallen van 1925. 10 3 1 1315 970 1575 4155 Moge God, die tot nu toe het Gezelschap van het Goddelijk Woord en zijn apostollschen ar beid allerwegen zoo rijk heeft gezegend, dit In de toekomst ook blijven doen. I D hSs gevestigd Is te Steyl, zijn zestig-Jarig I Die zestig jaren getuigen van de le- I -ZXtbaarheid van het werk van Pater Arnold I OP 8 Sept. 1875 opende hl) In het kleine E Steyl, het missiehuis St. Michael, met I ^bedoeling, de Dulteche katholieken, die tot f An toe geen eigen opleidlngs-lnstltuut voor I urionarissen hadden. In de gelegenheid te meer actief deel te nemen aan het I Missiewerk. Uit dit onoogUjk begin Is gegroeid. I mlfU armoede, miskenning en moeilijkheden van Xrlei aard, de Missiecongregatie van het t noddelljk Woord, die thans hare arbeiders I JSt in deelen van den Wijngaard des Heertn (Mh zegen bt) de nieuwe stichting was zlcht- I t-ar reeds vier jaar na de opening van het Mtwiehirts te steyl konden de twee eerste mls- jjonarlssen naar China gezonden worden. Met het oog op materieelen steun voor zijn atlabtlng begon Pater Janssen een drukkerij. I Aanvankelijk ging het uiterst armoedig en pri mitief. De Stichter self draalde uren lang de I sjeine handpers. Tegenwoordig verspreidt de Congregatie van uit twaalf centra: 26 tijdschriften en 30 kalen den In tien verschillende talen Bovendien nog literstuur van ascetlschen, wetenschappelljken en belletristlschen aard, en schoolboeken. Het. penapostolaat Is in het 8teyler-mlsslewerk een «eentleele factor geworden. Van meer gewicht is nog, de snelle verspreiding van mlssiekenms en he langstelling In Dultschland, Neder - 1 fcnd, Oostenrijk en Zwitserland. Op oostenrij kschen bodem verrees het tweede hids vso de S.VD., het groot seminarie St. Oa- triel bt) Weenen In 1589. Door retraites voor Priesters en leeken heeft dit huis een groot aanded gehad in de geestelijke vernieuwing van derus en volk in Oostenrijk. Het heeft zich ont wikkeld tot een centrum van katholieke weten- waar baanbrekend werk is verricht op gebied van Ethnologie en Linguïstiek. Sedert m wijdt P. Wilhelm Schmidt sich aan desa studie. In 1906 richtte hij het tijdschrift .A.n- thropcs” op. Tot 1933 was htj daarvan redac teur. (19231931 P. Koppers 8 V.D, vanaf 1932 p Höltker BVD.). Z. P. Paus Plus XI waar deerde het werk van P. Schmidt ten zeerste en legde mede in zijn handen de leiding van de miwietentnan«telling tn Rome (1935) en be noemde hem 3 Jaren later tot directeur van het PsueelUk mlssiemuseum van Lateranen. Het werk van P. W. Schmidt is uitgegroeid tot het bekende „Anthropos-lnstltuut". Het Is samen gesteld uit leden van de S.VD. en heeft een bede etaf van teeken-medewerkers. Dit instituut geeft uit: een taalkundige Anthropos-bibliotheek (tot nu toe 13 banden), een ethnologischs bi bliotheek (14 banden) en een expeditie-serle (PP Ouslnde-Koppers over Vuurland, P Schs- beeta over Malakka en Belg. Congo). Het be- «chlkt over een vakbibliotheek van circa 30.000 banden en 340 tijdschriften, -een foto-verzame ling. een lichtbeelden-serie (1500 stuks) en een phonogram-archlef (met inheemsche gezangen) Tusschen de Jaren 1890 en 1935 werden in Europa opgericht: 26 hulzen: 15 gymnasia, 3 Kholastleaten (met noviciaat). 6 hulsen voor öelsorg en 3 vacantie- en herstellingsoorden. Vtn 1935—1935 werden 16 nieuwe huizen op gericht, verdeeld over Italië (generalaatshuls). Zwitserland. Oostenrijk. Hongarije. Polen, Tsjecho Slowakije, Dultschland. Nederland. Bel- gte en Engeland. Terstond valt op. dat het in de laatste tien jaren in nog sneller tempo ging dan voorheen, terwijl de verspreiding thans eek meer landen omvat. Vu den beginne af aan waren in Steyl ook HbUandsche studenten, en ondanks den grooten hinderpaal, die de Dultsche taal voor hen vomde. maakten zU 10 pCt. van de leerlingen Ut. Bent onder het generalaat van P. Blum. den opvolger van den Stichter z«. werd t eerste HoUsndsche huls. 8t. Wllllbrord te Uden. ge opend (1911). In 1915 werd het huls te Tete- hngen bij Breda Ingewijd, waar de hoogere etudies voltooid worden. Door bemiddeling van een edelen weldoener kreeg de Congregatie in 1919 een eigen noviclaatehuls, 8t. Lambertus In Helvoirt. waas tevens de Filosofie wordt gedo teerd. St. Jam te Soesterberg nam In 1934 de «ente jongens op. terwijl het In 1932 geopend huis te Heide-Kalmpthout bU Antwerpen voor- I°opig nog dienst zal doen als propagandahuls centrum voor retralte-werk. September 1924 •ert de Hollandsche afdeellng tot zelfstandige provincie verheven. De zetel van het provinciaal bestuur Is Teteringen. gedaan en tn het warme sonnetje dat reeds aan den hemel stond, rekte h(J slch eens flink uit. Wat zouden u nu gaan doen. Loo- pen zou moeilijk gaan. Ze wisten niet ze terecht gekomen waren en at ze lang souden moeten loopen om In een of andere plaats te komen. Uw geëerd schrijven dxL 13 dezer kwam In goede orde In ons bezit en naar ons reed* uit ambtelijke berichten bleek is uw ernstige klacht volkomen gegrond. Wij Meden u daarom voor de van ons ondergane behandeling, onze nederige excuses aan en In de hoop dat u zoo goed wilt zijn dese te aanvaarden, zullen wD u verklaren, hoe deze vervuilde wagen In den dienst terechtkwam. De wagon waarin u uw reis maakte, de H.C. 11840 is In gebruik geweest voor het vervoer van vluchtelingen uit het overstroomlngsgeMed van den Missouri. Nadien Is hij ter reiniging en desinfecteering uit den dienst genomen en te Kansas-City, voor onze werkplaatsen al daar, op dood spoor gezet. Daar de chef van de werkplaatsen een algeheele opknapbeurt, met oversehlMeren en assenrevisie, noodzakeiljk achtte, heeft deze wagon daar geruimen tijd op zijn beurt moeten wachten. Nu schijnt het ge beurd te zijn en bij bet voortdurend rangee- ren dat daar noodlg is, kan aooiete gebeuren dat deze wagen van het terrein der werkplaat sen op de banen terechtkwam en omdat een personenwagen op een rangeerterrein niet thuis hoort, naar het station werd gereden. Daar één der voor uw trein bestemde slaapwagens wegens een defect aan de verlichting uitviel, heeft men snel den H.C. 11840 tngelaacht. Had de hoofdconducteur van uw trein zijn plicht gedaan, dan had hU eiken wagon waar iets aan haperde dus zeer zeker den H .C 11849 moeten weigeren. Deze functionaris, hoe bekwaam ook als trelnvoerder, deed dien avond voor het eerst dienst als hoofd begeleider op een personennachttrein en heeft, uit vrees voor ver tragingen. geen gebruik van zijn bevoegdheden durven maken. Daarvoor Is hl) dan ook disci plinair gestraft. U zult het met ons eens zijn, dat een derge- Ujke samenloop van omstandigheden een uni cum is en daarom verzoeken wjj u beleefd zich niet van onze maatschappij af te wenden Gelet op oAze strenge voorzorgsmaatregelen, kunt u zich In leder opzicht veilig aan onze service toevertrouwen. Wij geven het grif toe: de fout lag geheel bjj ons. doch wfj zouden het ten zeerste apprecieeren. als u ons, na deae uit eenzetting van het geval, zoudt willen vergeven Wat nu de door u gevraagde restitutie van den slaapwagentoeslag betreft, spijt het ons ten zeerste dat wij hoezeer ook overtuigd van uw moreel recht daartoe niet mogen over gaan. U heeft trouwens in deze aangelegenheid den verkeerden weg bewandeld. Had u zich tij dens de reis tot het treinpersoneel gewend, dan had men u volgaarne een ander compartiment gegeven of, by gebreke daarvan, een restitutie- biljet voor den slaapwagen toeslag overhandigd Nu echter heeft u den slaapcoupé gebruikt en al is dit het ergste beswaar niet, wy kunnen om geen precedent te scheppen, ónmogelijk van onze eenmaal vastgeetelde voorschriften afwli- geestelljken te hulp, om In de schrijnende be hoefte aan priesters te voorzien. De Congregatie ging op de dringende ultnoodlglng In, en begon het restauratiewerk In de provincie Abra. Thans werken op de Philippljnen 51 patters en 15 broeders, In het aartsbisdom Manila en in de diocesen Llpa, Vlgan en Slgayen. Verleden jaar werd in Manila een missiehuis geopend. In Vl gan zijn het seminarie en het bisschoppelijk college aan de S.VD. toevertrouwd. Wenden we ons nu naar het Zuiden dan stoe ten we op het groote koloniale Rijk der Neder landen. In 1912 werden de KL Beende -Eilanden, met uitzondering van Flores, van de PP. Jesuïten overgenomen. In 1913 werd de missie Apost. Prefectuur onder Mgr. Noyen en In 1914 werd Flores erbij gevoegd. In 1923 werd de Prefectuur Apost. Vicariaat en Mgr. A. Verstraelen de eer ste bisschop. Een tijd van ongeëvenaarden bloei brak aan. Vooral door middel van scholen wer den velen tot de H. Kerk gebracht. In 1933 werd aan den uitdrukkelljken wensch van den H. Va der voldaan en begon men met *n klein seminarie. Plotseling werd Mgr. Verstraelen uit zijn werk opgeroepen. Mgr. H. Leven volgde hem op. Steeds meer heeft de missie te kampen met gebrek aan priesters, daar het aantal Katho lieken te snel toeneemt In verhouding tot het getal missionarissen. Moeilijkheden van heel anderen aard Medt de missie van N. Goinea. Sedert 1896 zijn de Pa ters van het Goddelijk Woord daar werkzaam en bedienen er twee Apost. Vicariaten met te- samen 29 000 katholieken. Tot voor korten tijd werd practisch alleen langs de kust gemlsslon- neerd; slechte enkele stations lagen wat verder In het binnenland. Met het oog op verdere mis- slonneerlng In de binnenlanden werden 'n paar expeditle-tochten ondernomen, waarbij twee missionarissen door da inlanders werden ver moord. Nog een enkel woord over de jongste missie In Britsch-Indlë, Indore. Tot 1933 bewerkten de PP. Capucljnen daar In hoofdzaak het berg land van Malva. Van de 67 mlllloen bewoners zijn er 10006 katholiek De 31 S.VD.mlssiotia- rissen en hun helpen hebben dus nog werk in overvloed. 1883. BU de overname was er een kleine chris tengemeente van 158 zielen in een gebied van 13.000.000 heidenen. Eerst na tien jaren hard werken was de eerste merkbare vooruitgang te constateeren. Sedertdien bleef de missie sich voorspoedig ontwikkelen. Langzaamaan tracht men *n Inheemschen clerus te vormen In bet se minarie te Yenchowfoe, waaruit reeds verschil lende priesters voortkwamen. In 1926 werd het Oostelüke deel van Z. SJantoeng afgescheiden en In 1938 tot Ap. Vicariaat verheven. 1933 bracht wéér een splitsing: de Ap. Prefectuur van Yankoe werd aan de Chlneesche priester Thomas Tien S.VD. toevertrouwd. Dit jaar bracht nogmaals verdere splitsing van de gebie den: Tsaochowfoe werd Apost. Vicariaat. Het Apost. Vicariaat West-Kanaoe omvat het eigenlijke West-Kansoe, Öoet-Turkestan (Ill), Alachan en Koekoenor, alles samen een gebied zoo groot als hélf Europa. De bevolking telt slechts 7500.000 Inwoners. Hiervan werd in 1931 Slnklang als zelfstandig missiegebied afgeschei den. Van groot toekomstig belang te het semi narie ter opleiding van priesters tdt bet eigen volk. In het jaar 1931 namen de Mlsirtninarissen van Steyl de missie van Z. O. Honan over, met 5 6.000 000 heidenen en slechte 3000 christenen. In 1933 werd de Prefectuur tot Apost Vicariaat verheven. In den loop van 1933 werd een deel afgescheiden en als Apost. Prefectuur aan den Inheemschen clerus toevertrouwd. Tegen het einde van hetzelfde jaar nam het Gezelschap nog een missie over in N. Honan. Op 35 April 1933 vertrouwde de H. Stoel de zorg voor de Katholieke Unlverslteit van Pe king aan het Geselschap toe. Dese unlverslteit werd opgericht In 1935, voorlooptg erkend door de regeering In 1937, definitief In 1931. In het afgeloopen schooljaar bedroeg het aantal inge schreven studenten 594. waaronder 85 katholie ken. Het nieuwe semester werd begonnen met 674 studenten, 76 legden eindexamen af. Aan de unlverslteit werken 15 paters en 3 broeders. Moeilijk en weinig hoopvol stemmend is het missiewerk van de missionarissen In Japan. In 1907 werd de missie geopend en thans verzorgen de missionarissen van het Goddelijk Woord er twee Apost. Prefecturen, nj. Nllgata en Nagoya. Meer succes oogsten de missionarissen op de PhilippUnen. Ontzettend groot was daar de nood der zielen. Z. H. Paus Leo XIII regelde de ker- kelUke toestanden opnieuw en riep de reguliere benut. De dikke laag stof die den vloer be toonde duidelijk voetsporen in belde richtingen, en het slot van de deur was nog pas geolied „We hebben onze handen op leege plaatsen geslagen, maar ze zijn hier geweest, dat staat vast. Zo hebben niets anders gegeten dan brood. Een Engelschman sou In leder geval meer meegebracht hebben, al was het alleen maar bier. Ze zljb vertrokken, en er rest ons niets anders, dan aoo spoedig mogelijk te weten zien te komen, waar ze zich op het oogenbllk bevinden. Ook moeten ws eens probeeren uit te visschen, hoe zU hier zijn binnengekomen Ze hebben gebruik gemaakt van een sleutel Hoe BUn ze daar aan gekomen T" Ze keerden nog eenmaal terug en stelden voor het laatst een onderzoek In naar de keuken. „Gewone zwervers zouden zich niet de moeite gegeven hebben om overal netjes kran ten te leggen." zei Wlckes. Engotechen zouden het nooit in hun hoofd halen om teder aan een kant van bet vertrek te gaan zitten Wlckes en Crook begonnen nauwkeurig alles na te külttei. In de lade van do provisiekast vonden ze nog jen brood, dat alvast In tweeën was gesnedttn, omdat het anders niet geborgen kon worden, maar overigens onaangeroeid was gebleven Het was gewikkeld in een zuiver stuk wit katoen. Daarnaast lag een fleach nog bUna halt vol met water. De vluchtelingen hadden sich met het allemoodzakelUkste tevreden ge steld. Toen si) juist van plan waren om de jteuken de sekerheid. dat het hcele pand door een fabrikant was aangekocht tan er kantoren in te vestigen, en by verdere nasporlngen op het kantoor van dezen fabrikant, kreeg Wlckes te hooren dat een aannemer t'lt de buurt on zich had genomen om «en omheining te zetten «m den heelen boel binnen een maand met den vloer gelijk te maken. Eerat teg?n twaalf uur was de azmnemer ge vonden. Het was een groote onbehouwen en toch vreesachtige kerel, die telkens angstig informeerde of er toch vooral geen moeilijk heden voor hem uit voortvloeten zoutten HU had op zich genomen, om den heelen boel bln- rten ren maand met eten grond gelUk te maken, en daarom zag hU niet tn. waarom hU niet een paar pond extra winst sou maken, door eten sleutel af te staan Toen Wlckes hem nog maals versekerd had. dat hU beslist nergens eenlge schade van zou ondervinden, doch hem van den anderen kant met gerechtelUke ver volging bedreigde. Indien hU weerspannig bleef zwygen, draalde de aannemer ineens bij. Een paar dagen geleden was er een heer naar hem toegekomen, juist toen hy de schutting bUna af had De man zag er heel netjes gekleed uit. HU zei dat hy ren agent was jan een maat schappij in verhuizingen on oiMlagplaabien, die toevallig een beetje «noeilUk tn hun plaats ruimte zaten en gaarne hier tn deze buurt Jets wilden huren e eenzaamheid heeft onmiskenbaar haar I 1 bezwaren, doch als men een slaapwagen- bed met een aantal en bytlustige mede bewoners moet deelen, voelt men zich eveneens zwaar te kort gedaan. En zoo was het ook met den heer Barrows uit Kansas-City, die na lang beraad over de koeten was iteengvstapt en voor de lange reis naar Chicago een slaapcoupé had gehuurd. Wakker gehouden door de vinnige Insecten, die van zyn bloed een bacchanaal aanrichten, had hU tevens gelegenheid zijn compartiment eens goed te beschouwen en ondanks zUn wei nig huiahoudelUke talenten, ontging bet hem ook niet dat het een en ander aan de inrich ting haperde. Zooveel zelfa, dat hier met het grootste recht van „Bootje" of een „janbende gesproken mocht worden. De lakens waren, behalve bevolkt, uitgespro ken goor, het karpetje leek meer op de vloer mat van een kolenwerkerszehaftlokaal, de bed gordijnen scheen men tot het schoonmaken van fietsen te hebben gebruikt en de waschtafel bleek na bet laatste gebruik zoo te zien door een stoker of grondwerker niet te zUn schoon gemaakt. Ook de overige Inrichting vertoonde een schromelUk gebrek aan onderhoud. De verf was allerwegen betast en smoezelig, het koper werk in langen tyd niet gepoetst, de ruiten wa ren modderig, terwyi Barrows bepaald als speciale attractie een bundel gebruikte lijf goederen onder zijn bed aantrof. Wat Barrows gedurende dien vreeeelUken nacht dacht en zei. zullen we welstandshalve overslaan. We vermelden slechts dat hU. ge broken en jeukend te Chicago aangekomen, zich door een taxi naar zjn schoondochter liet rijden, ctear allereerst een bad nam en ver volgens geen seconde wachtte om de directie der Central Western Railway Company eens een plttlgen brief te schrijven. In de felste kleuren schilderde hy den af- achuweiyken wantoestand, zooals hy dien had aangetroffen, het lyden dat hy had ondergaan, de walging die hem vervuld had HIJ besloot zyn brief met een eisch tot restitutie van den slaapwagentoeslag. Dit met de bedreiging dat hy als men hem geen volle genoegdoening verschafte geen voet meer in een wagen der Central Western sou setten In dat geval zou hy, hoever het traject ook omreed, voortaan de concurrentie begunstigen. Het schryven van den heer Barrows zcheen Indruk te hebben gemaakt. Twre dagen later Uep, in een deftige enveloppe, op zwaar, rijk bedrukt papier, het antwoord binnen. En dat antwoord was zóó tegemoetkomend, zóó beleefd en zóó onderdanig, dat ook de grimmigst: Nurks daarmee tevreden moest zijn. Het luidde aldus: een klein weer te verlaten, bemerkte Crook In een don keren hoek achter de deur iets, wat hy aan- vankeiyk voor een stukje wit papier had aan gezien HU draaide het een paar keer om. en zag toen, dat het eenzelfde stukje wit katoen was, als waarin men het brood had geboren Er scheen iets in te zitten, en toen hij het ten slotte met zyn vingers greep en naar zich toe trok, rolde er iets uit. Het was een groene steen, een schitterende groene steen. In den vorm van een ovaal, van anderhalve Inch doorsnee. „Kyk rensf’’ Hep Crook, terwUl hy overeind sprong en het juweel in zijn uitgestrekte hand hield. ..Kijk eens wat ik hier vind In dit stukje katoen op den grond I” .Groote genade.' schreeuwde Merrick, terwyi hU om het hevigst mond en oogen open spalkte, „het Groene oog van Goonal" Alle drie stqnden verschrikt en verwonderd toe te zien, en selfa de nuchtere detective, die het zich tot een eer scheen te rekenen nooit beïnvloed te worden door de omstandigheden, stond een oogenbllk versteld, en toonde tee- kenen van levendige belangstelling In deze ont dekking. voel me verplicht, om dit ding In beslag té nemen," zei Wlckes, „Ik moet zoo spoedig moteiyk naar de Yard." „Waarom zouden ze het toch achtergelaten hebbenT" vroeg Merrick. Wlckes schudde het hoofd. .Dat zou ik u niet kunnen zeggen,” sel hy. ..want zelfs al zouden zU tot een vlucht zijn gedwongen, dan zou dit voorwerp nooit een by een woningbureau in -ie buurt, gaven hun De bekende Amerikaaneche journalist en schrijver Herman Bernstein, is dezer dagen In Sheffield (Massachusetts) op 58-Jarigen leef- cyd overleden. Bernstein was op 21 September 1876 In Russisch-Polen geboren en In 1893 naar de Vereenlgde Staten geëmigreerd. HU heeft verscheidene werken van Tolstoi en Gorki en van Dulteche schrijvers vertaald, doch heeft de groote bekendheid verkregen als Journalist HU heeft „The Day" opgericht, een nationaal Joodach dagblad. terwUl hU van 1916 tot 1919 hoofdredacteur was van The American Hebrew. In 1917 trad hy als buitengewoon correspon dent op van de New-York Herald om de re volutie tn Rusland te beschrijven. In 1918 was hU oorlogscorrespondent van de Herald In Si berië en in de Oeral. terwUl hU het blad voorts vertegenwoordigde op de Vredesconferentie te Parijs. Bovendien heeft hü voor de Tribune een enquête Ingesteld naar de Progroms In Polen. Van 1930 tot 1933 was hU gezant van de Ver eenlgde Staten In Albanië. dagen herdacht het Gezelschap het Ooddeiyk Woord, welks moeder- beletsel zUn geweest om het bU zich te dragen. Nee, Ik zou eerder verwachten dat ren van hen het bewaarde tot grooter zekerheid. Ik zie niet In, wat hen bewogen kan hebben, cm net hier zoo maar te laten rondslingeren op den vloer Voor my steekt er wat achter, maar enfin, we zulten het spoedig te weten komen. Dit ding geeft ons wel heel veel voldoening, maar voor my als politieman gaat het er om. de hand te leggen op den waren misdadiger Dit is ten slotte maar een verloren goed van ontzag- IUke waarde maar voor my slechts van bijkomstige beteekenls Deze ontdekking kwam zoo onverwacht, dat Wlckes onmlddeliyk begon niet ren vernieuwden door het geheeie huis Alles werd letterlUk overhoop gehaald, de kel ders. de laden, het waschhok Ieder m< geiyk plekje, waar Iemand met <le acherpainnlgheld en bet Instinct van een Oosterling maai Iets verbergen kon. werd afgezocht Het scheen ongelooflyk. dat men den steen daar zoo maar had achtergelaten Hun tweede nasporing leverde evenmin wat op als de eerste. Bulten hen was er geen levend wezen In het huls aan wezig Zoo verlieten zU ten slotte, ten prooi Mn de wildste gedachten en béeplegellngen. dit vreemde huls Alle schade werd zoo goed mogelUk hersteld, en de manschappen bezetten opnieuw hun ultkUkposten want het was dul- deiyk. dat de vluchtelingen souden terupseeren om hun met opeet of by toeval achtergelaten bezittingen terug te halen Enkele inlichtingen A I I 17 A D °P dlt blad d« vensekerlngsvoorwaarden tegen /Al «I «Ft >A IbI. 11 IH Li O ongevallen verzekert} voor een der volgende ultkeerlngen ken. Temeer niet, omdat dese ongebrulkeiyke retourpost de grootste verwarring In onze ad ministratie zou aanrichten. Daarom raden wij u, by eventueel voorkomende klachten, niet zwy- gend te dulden en rich later tot het hoofdkan- toor te wenden, doch op staanden voet het dea- betreffende personeel te waarschuwen. Al onze medewerkers, van hoog tot laag, hebben de strengste opdracht om onze passagiers in alles te gerieven Hopende dat u hlerrhee genoegen wilt nemen, bieden wy u nogmaals onze verontschuldigingen aan en teekenen, met de meeste hoogachting, p/o. Central Western Railway Company Douglas W. Longley Het laat zich begrijpen, dat Barrows met dit schrijven In leder opzicht bevredigd was. Wel iswaar kreeg hy zyn geld niet terug, maar om van zoo'n machtig lichaam een zóó nederigen excuusbrief te mogen ontvan gen. Is haast nog meer waard. Zichtbaar verge noegd las en her las hl) het schril- 1 ven, bewonderde welwillend het Imposante briefhoofd en sloot hem vervolgens, als ren hooggeschat docu ment, weer veilig In de deftige enveloppe. Vanzelfsprekend hield Barrows de eer van deze rechtvaardiging niet voor zichzelf Inte gendeel. hU Het den brief lezen aan maag, buur en vriend. Kortom aan leder die in aanmer king kwam en belangstelling koesterde. En ri» kreeg s avonds zyn zoon dit epistel In handen. Ook hü was met dit keurige antwoord volko men bevredigd en hield, met de securiteit die den waren ambtenaar kenmerkt, de deftige en veloppe tegen het licht, om te zien of zij geen bylage bevatte. Zoo ontdekte men opgevouwen blaadje papier en dat bleek het schryven van den heer Barrows, dat aldus, abusievelijk, tot den schrijver terugkeerde. En als een domper op de zlelevreugd stond onder aan met onverschillige jx>tloodhand neerge krabbeld: „Stuur dien vent bet luizensmoesje Geen restitutie." Ze gingen dus naar beneden naar de keuken, en hier was het maar al te duldeiUk, dat er nog heel kort te voren menschen hadden gewoond, want op den houten vloer lagen overal kruimels en stukken krant aan eiken kant vze het vertrek, en op een van deze kranten lag een aangesneden stuk brood, dat hoogstens een dag oud kon zUn. ,KUk eens," merkte Wlckes op, „daar heeft hier iemand op deze kranten gezeten, en wel met ópgetrokken hielen, zie je de sporen? Verder liggen de kranten aan twee tegenovergeetelde kanten van het vertrek. Mr Crook, U bent een beetje op de hoogte van het leven der Indiërs. Wat zegt u van dit alles?'’ .Mehta Singh en Jatterji." antwoordde Crook zonder dralen „Mehta Sing zou er nooit aan gedacht hebben om met Jatterji samen te eten, selfs indlen zy niet aten, zou hy er op staan, dat Jatterji het benedeneinde van het vertrek Innam Dese menschen mogen zich er* beleefd voordoen in het geselschap der Europeanen, als zy onder elkander rijn, komen zelfs In zoo'n netelige pf^ltle als deze, hun trots en kastenverschll weer boven.” Het was duldeiUk, dat noch Mehta 81ng noch Jatterji In het gebouw aanwezig waren De voordeur was sinds lang niet meer geopend, dat was duldeiUk genoeg, en de ramen hadden zoo heftig weerstand geboden dat nier ook daaruit kon opmaken, dat niemand rich langs dezen weg toegang had verschaft Er bleef dus uitsluitend over de achterdeur In Rooks'reet. Een ondersoek wees uit. dat dese zoowel voor het binnenkomen als voor het uitgaan was •J? h*1 bleven ze allen een oogenb'ik staan Niet het minste geluld werd verno- Ze gingen een paar stappen verder, en ™“*teen nog eens. Weer hoorden se niets, ging de trap op, gevolgd door de •noeren «enigszins gerond verstand heb- merkte hü op, .ritten ze den heelen dag ^ven. omdat ae daar ren prachtig “tncht hebben als se tenminste tn huis sUn Kll kwamen echter tot de ontdekking, dat prooi óf geen gezond verstand had. dan "Vl niet In huls was. Want se traden kamer h ™ner binnetf. doch kamer na kamer bood “n “**t« anders dan wat stof en spinrag en “n ooren vingen slechts het geluld van hun ’’omstappen en hun eigen gefluister op. -inch te hier iemand feweeet," zet Wlckes. voor heel kort, rie je wel, dat in elke d» voetstappen het stof een beetje heb- vwetoord. Ik vermoed dat wy te laat sUn. J?"* benetfen waren, souden re ontvlucht y IBa*r <l«n souden de anderen ze toch heb- °9B»vangen.* een uitgebreide crisls-exposltle geopend, welke door den burgemeester van 's Graven - hage, mr. C. J. R. de Monchy. eere-voorzitter van het comité .Kunst 8.0B." werd Ingeleld. De tentoonstelling was gearrangeerd ten bate der kunstenaars uit Den Haag en omgeving, voor zoover zy lid zUn van de Ned. Federatie van Beeldende Kunstenaarsvereenlglngen en wy moeten erkennen, hoezeer ook elke beperking tot een bepaalde groep te betreuren valt en wU mede daardoor Juist bet werk van eenige. veel belovende jonge Katholieke schilders misten, dat er een belangrijke collectie doeken byeence- bracht was. Overwegend doeken, want beeld houwwerk Is er alleen van G. A. Graff. F. Ble slot, van wien wU „Madonna met Kind" In hout en „Bazuinblazer” mogen vermelden, benevens van Dirk Bus. Hein van Essen. J. van Lunteren en M. Pietersen BU de schilders ontmoet men verschillende oude bekenden en hier en daar plotseling een verrassend nieuw werkstuk. P. van Alff, wiens doeken ons reeds bü een vorige gelegenheid van belang leken, heeft hier een opvallend schilderij .Menschen en duinen"; Hubert Bekman plaat ste twee goede genre-stukken naast elkaar: „Clrcusmenschen" en „Herinneringen uit Lim burg.” MUndert van den Berg te ook hier weer tegenwoordig met zyn ..Merwede bU Gorinchem". Hendrik van Bloem en Louis Bron hebben er representatief werk, waarnaast een „Kruis afname" van J. van Heel, zeer suggestief ge schilderd, sterk opvalt. Han Krug en Louis Meys hebben er nieuwe doeken hangen, van P I£rom- jong vermelden we een „Landschep" vol gevoel gedaan. Voorts vindt men er P. Stordian, L. Sologoub, Weyers en Wltjens, Verstynen en Ver donk, allen met werk In goeden stUl. terwijl hier tenslotte de volle aandacht nog even heb ben mag het werk van den bekroonden jongen schilder van de Eerste Nel. Vrije Studio G. A. Smith die er een van zyn beste meisjesportret ten heeft hangen. Dr. H. E. van Gelder, dlr. van bet Haagsch Gezoeentemuseum leidde den burgaswester ezrst in. Beider redevoeringen waren zooals men se op exposities gewend te, doch In die van den burgemeester ontbrak „de daad” niet, toen hU meedeelde, dat het gemeentebestuur besloten had om f 600.toe te staan voor aan koop van schilderijen uit deze tentoonstelling, waarmee de localltetten van bet nieuwe ge meenteziekenhuis opgelulsterd sullen worden. Een voorbeeld der overheid!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 3