en
Met twee kameraadjes op avonturenreis
Missiecongregatie van het
Goddelijk Woord
1
«an den Aaq
idio
I
F 750.
STUDIELUST
HET VERDWENEN
ELFTAL
„Kunst S.O.S.”
MAANDAG 9 SEPTEMBER 1935
6OJARIG BESTAAN
God* zegen zichtbaar
H. Bernstein overleden
Grotten-onderzoek
De bibliotheek van
Mr. Fleming
EN
wn
?1«
rooms
1M
vlauvs
jt1*
echiktheld tot werken door 17 MJ oen ongeval met I? MJ verlies van een hand
:1de beenen of belde oogen F OVJa" doodelljken afloop 1. £ÜV«" een voet of oen oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Hat Missiewerk
I De veront
schuldiging
Uit een onooglyh begin is een
Congregatie gegroeid, wier
arbeiders over de geheele
wereld zijn verspreid
In Europa
L
I
r
F
a
schrijven
onderdanig, dat
WelEd. Oeb. Heer.
van
A DE RECHTER, B.VD.
O.
Meisjeskop van G A. Graff
SS.
f
waar
terecht gekomen
Inmiddels was bet nacht geworden en ook
aan-
tante
dekte.
door Arthur Morrison
onderzoekingstocht
hou»
MW-
Wordt vervolgd)
»»nl«n
Groot»
Het voelde zich zoo diep ongelukkig, dat
hy zich op het zand liet neervallen en in
tranen uitbarstte. Wletje was haar boosheid
weer vergeten en knielde bij den bedroefden
Het neer en trachtte hem te troosten.
kouder. De kinderen besloten thans te gaan
slapen en kropen onder het sell van het val
scherm, dat een goede "beschutting tegen
de koude bleek te bieden.
<3>
(1)
(1)
(773)
(511)
(1315)
(3023)
Meisjesportret van G. A. Smith op de
tentoonstelling SOS te Den Haag
I
UXB
klets
en voer
revoert
t> pond
revoerd
nutam
I-
heimen
250-
Merode
30. Ad
at 4J0,
gevoerd
al U-
o pond
serd-
0-1M
Inljboo-
igurken
Bond
KMI
«neten
Met-
1.’ -
lem 1
4—10
130—
iteleta
Rood»
ikom-
Zoet
BL
Witte
18—
mine-
130—
e bUtes
gurtén:
houden
ilgende
i. Idem
Lanvoer
Sept,
■d ww-
-34. «1
matig.
eontr.
Aan-
1—TM,
ulea:
utte
vitte
r eem,,
euk o-
Preek.
'gevoerd
mum
telingen
gele
X> etnta
Reunen
300 kg.
cijfers tusschen
Bisschoppen
Apost. Pref.
Apost. Admin.
Paters
Fraters
Broeders
Studenten
In het NO. van Italië, met name te Postumla
en omgeving, wordt het wetenschappelijk grot-
tenonderzoek stelselmatig voortgezet. In de
laatste zes Jaren werden niet minder dan 5000
grotten, holen, ravijnen en spelonken onder
zocht, in beeld en kaart gebracht en gecatalo
giseerd.
Niet slechts de geografische ligging, ook de
geologische, meteorologische, mlneraloglsche en
biologische gesteldheid van dit merkwaardige
gebied werden nauwkeurig bestudeerd. Gedu
rende deze werkzaamheden werden tallocae fos
sielen van voorhistorische menschen. dieren en
planten ontdekt. Een groot deel van dit ma
teriaal Is intusschen overgebracht naar het
Museum van het Grottenkundlg Instituut te
Postumla.
In een groot, eenzaam gelegen huls te Londen
vond men deser dagen een zekeren mr Fleming,
die reeds eenlgen tijd dood scheen te zUn. In
de omgeving stond hl) algemeen bekend onder
den naam van den .JBchotschen kapitein" Men
hield hem voor een armen man. Maar In de
kelders van z(jn woning vond men een enorme
bibliotheek, die uit vele duizenden boeken be
stond. waaronder lal loose waarde volle werken.
Blijkens het testament heeft mr. Fleming al
deze boekenschatten aan het Brttoch Museum
nagelaten. In de laatste twintig Jaren was He
ining zoo zonderling geworden, dat hy niet eens
meer naar bed ging, maar af en toe eens In
zijn stoel sliep. Zijn geheels leven heeft hij
slechts aan de boeken gehangen, die hl) nu toch
moest achterlaten.
i. Bon-
i Bhn.
Idas
5 Mal
en 45—
ooi: te
2G0 k«.
I SJ0-.
t. »h-
JD«n 45
Het missiewerk van de Congregatie van het
Goddelijk Woord In Zuid-Sjantoeng dateert van
Den eersten schooldag na vacantie
Zat de klas weer bij elkaar.
Vroolijk keken de gezichten,
Studieboeken lagen klaar....
Toen de goede, grijze leeraar
Den katheder weer beklom.
Zei hij met een vriend’ltjk woordje
Allen hartelijk wellekom.
En hij sprak van de vacantie,
Reisjes naar het buitenland,
Nieuwe geestdrift voor de studie.
Ijver, opgefrischt verstand
„Jongelui," zoo klonk zijn slotwoord,
„Wij beginnen weer vol vlijt.
Heeft er iemand van u allen
Wellicht nog een moeilijkheid?”
En een vinger kwam te voorschijn,
(Stiekum lachte heel de klas),
En een stem vroeg kwasi-emstig
Hoe gauw kerstvacantte wast
HARRY POLL
Pietje was den volgenden morgen het
eerste wakker. De nachtrust had hem goed
bfj levenslange geheele a
verlies van belde armen.
ïew»M-
PoetJ
M
“5*vo«
l«en w.
a 37-?J»
Jtkoeiea
kw. n
gewicht,
vleaacz.
et., nr».
9 p*r
«tuk.
‘'geroest
1 matig,
acht'i-
HmmH
Boll
ipelwen:
We sluiten met een overzicht te geven
den tegenwoordlgen stand van de Congregatie. De
geven de getallen van 1925.
10
3
1
1315
970
1575
4155
Moge God, die tot nu toe het Gezelschap van
het Goddelijk Woord en zijn apostollschen ar
beid allerwegen zoo rijk heeft gezegend, dit In
de toekomst ook blijven doen.
I D hSs gevestigd Is te Steyl, zijn zestig-Jarig
I Die zestig jaren getuigen van de le-
I -ZXtbaarheid van het werk van Pater Arnold
I OP 8 Sept. 1875 opende hl) In het kleine
E Steyl, het missiehuis St. Michael, met
I ^bedoeling, de Dulteche katholieken, die tot
f An toe geen eigen opleidlngs-lnstltuut voor
I urionarissen hadden. In de gelegenheid te
meer actief deel te nemen aan het
I Missiewerk. Uit dit onoogUjk begin Is gegroeid.
I mlfU armoede, miskenning en moeilijkheden van
Xrlei aard, de Missiecongregatie van het
t noddelljk Woord, die thans hare arbeiders
I JSt in deelen van den Wijngaard des
Heertn
(Mh zegen bt) de nieuwe stichting was zlcht-
I t-ar reeds vier jaar na de opening van het
Mtwiehirts te steyl konden de twee eerste mls-
jjonarlssen naar China gezonden worden.
Met het oog op materieelen steun voor zijn
atlabtlng begon Pater Janssen een drukkerij.
I Aanvankelijk ging het uiterst armoedig en pri
mitief. De Stichter self draalde uren lang de
I sjeine handpers.
Tegenwoordig verspreidt de Congregatie van
uit twaalf centra: 26 tijdschriften en 30 kalen
den In tien verschillende talen Bovendien nog
literstuur van ascetlschen, wetenschappelljken
en belletristlschen aard, en schoolboeken. Het.
penapostolaat Is in het 8teyler-mlsslewerk een
«eentleele factor geworden. Van meer gewicht
is nog, de snelle verspreiding van mlssiekenms
en he langstelling In Dultschland, Neder -
1 fcnd, Oostenrijk en Zwitserland.
Op oostenrij kschen bodem verrees het tweede
hids vso de S.VD., het groot seminarie St. Oa-
triel bt) Weenen In 1589. Door retraites voor
Priesters en leeken heeft dit huis een groot
aanded gehad in de geestelijke vernieuwing van
derus en volk in Oostenrijk. Het heeft zich ont
wikkeld tot een centrum van katholieke weten-
waar baanbrekend werk is verricht op
gebied van Ethnologie en Linguïstiek. Sedert
m wijdt P. Wilhelm Schmidt sich aan desa
studie. In 1906 richtte hij het tijdschrift .A.n-
thropcs” op. Tot 1933 was htj daarvan redac
teur. (19231931 P. Koppers 8 V.D, vanaf 1932
p Höltker BVD.). Z. P. Paus Plus XI waar
deerde het werk van P. Schmidt ten zeerste en
legde mede in zijn handen de leiding van de
miwietentnan«telling tn Rome (1935) en be
noemde hem 3 Jaren later tot directeur van het
PsueelUk mlssiemuseum van Lateranen. Het
werk van P. W. Schmidt is uitgegroeid tot het
bekende „Anthropos-lnstltuut". Het Is samen
gesteld uit leden van de S.VD. en heeft een
bede etaf van teeken-medewerkers. Dit instituut
geeft uit: een taalkundige Anthropos-bibliotheek
(tot nu toe 13 banden), een ethnologischs bi
bliotheek (14 banden) en een expeditie-serle
(PP Ouslnde-Koppers over Vuurland, P Schs-
beeta over Malakka en Belg. Congo). Het be-
«chlkt over een vakbibliotheek van circa 30.000
banden en 340 tijdschriften, -een foto-verzame
ling. een lichtbeelden-serie (1500 stuks) en een
phonogram-archlef (met inheemsche gezangen)
Tusschen de Jaren 1890 en 1935 werden in
Europa opgericht: 26 hulzen: 15 gymnasia, 3
Kholastleaten (met noviciaat). 6 hulsen voor
öelsorg en 3 vacantie- en herstellingsoorden.
Vtn 1935—1935 werden 16 nieuwe huizen op
gericht, verdeeld over Italië (generalaatshuls).
Zwitserland. Oostenrijk. Hongarije. Polen,
Tsjecho Slowakije, Dultschland. Nederland. Bel-
gte en Engeland. Terstond valt op. dat het in
de laatste tien jaren in nog sneller tempo ging
dan voorheen, terwijl de verspreiding thans
eek meer landen omvat.
Vu den beginne af aan waren in Steyl ook
HbUandsche studenten, en ondanks den grooten
hinderpaal, die de Dultsche taal voor hen
vomde. maakten zU 10 pCt. van de leerlingen
Ut. Bent onder het generalaat van P. Blum.
den opvolger van den Stichter z«. werd t eerste
HoUsndsche huls. 8t. Wllllbrord te Uden. ge
opend (1911). In 1915 werd het huls te Tete-
hngen bij Breda Ingewijd, waar de hoogere
etudies voltooid worden. Door bemiddeling van
een edelen weldoener kreeg de Congregatie in
1919 een eigen noviclaatehuls, 8t. Lambertus In
Helvoirt. waas tevens de Filosofie wordt gedo
teerd. St. Jam te Soesterberg nam In 1934 de
«ente jongens op. terwijl het In 1932 geopend
huis te Heide-Kalmpthout bU Antwerpen voor-
I°opig nog dienst zal doen als propagandahuls
centrum voor retralte-werk. September 1924
•ert de Hollandsche afdeellng tot zelfstandige
provincie verheven. De zetel van het provinciaal
bestuur Is Teteringen.
gedaan en tn het warme sonnetje dat reeds
aan den hemel stond, rekte h(J slch eens
flink uit. Wat zouden u nu gaan doen. Loo-
pen zou moeilijk gaan. Ze wisten niet
ze terecht gekomen waren en at ze lang
souden moeten loopen om In een of andere
plaats te komen.
Uw geëerd schrijven dxL 13 dezer kwam In
goede orde In ons bezit en naar ons reed*
uit ambtelijke berichten bleek is uw ernstige
klacht volkomen gegrond. Wij Meden u daarom
voor de van ons ondergane behandeling, onze
nederige excuses aan en In de hoop dat u zoo
goed wilt zijn dese te aanvaarden, zullen wD u
verklaren, hoe deze vervuilde wagen In den
dienst terechtkwam.
De wagon waarin u uw reis maakte, de H.C.
11840 is In gebruik geweest voor het vervoer
van vluchtelingen uit het overstroomlngsgeMed
van den Missouri. Nadien Is hij ter reiniging
en desinfecteering uit den dienst genomen
en te Kansas-City, voor onze werkplaatsen al
daar, op dood spoor gezet. Daar de chef van de
werkplaatsen een algeheele opknapbeurt, met
oversehlMeren en assenrevisie, noodzakeiljk
achtte, heeft deze wagon daar geruimen tijd op
zijn beurt moeten wachten. Nu schijnt het ge
beurd te zijn en bij bet voortdurend rangee-
ren dat daar noodlg is, kan aooiete gebeuren
dat deze wagen van het terrein der werkplaat
sen op de banen terechtkwam en omdat een
personenwagen op een rangeerterrein niet thuis
hoort, naar het station werd gereden. Daar één
der voor uw trein bestemde slaapwagens wegens
een defect aan de verlichting uitviel, heeft men
snel den H.C. 11840 tngelaacht.
Had de hoofdconducteur van uw trein zijn
plicht gedaan, dan had hU eiken wagon waar
iets aan haperde dus zeer zeker den H .C 11849
moeten weigeren. Deze functionaris, hoe
bekwaam ook als trelnvoerder, deed dien avond
voor het eerst dienst als hoofd begeleider op een
personennachttrein en heeft, uit vrees voor ver
tragingen. geen gebruik van zijn bevoegdheden
durven maken. Daarvoor Is hl) dan ook disci
plinair gestraft.
U zult het met ons eens zijn, dat een derge-
Ujke samenloop van omstandigheden een uni
cum is en daarom verzoeken wjj u beleefd zich
niet van onze maatschappij af te wenden Gelet
op oAze strenge voorzorgsmaatregelen, kunt u
zich In leder opzicht veilig aan onze service
toevertrouwen. Wij geven het grif toe: de fout
lag geheel bjj ons. doch wfj zouden het ten
zeerste apprecieeren. als u ons, na deae uit
eenzetting van het geval, zoudt willen vergeven
Wat nu de door u gevraagde restitutie van
den slaapwagentoeslag betreft, spijt het ons ten
zeerste dat wij hoezeer ook overtuigd van
uw moreel recht daartoe niet mogen over
gaan. U heeft trouwens in deze aangelegenheid
den verkeerden weg bewandeld. Had u zich tij
dens de reis tot het treinpersoneel gewend, dan
had men u volgaarne een ander compartiment
gegeven of, by gebreke daarvan, een restitutie-
biljet voor den slaapwagen toeslag overhandigd
Nu echter heeft u den slaapcoupé gebruikt en
al is dit het ergste beswaar niet, wy kunnen
om geen precedent te scheppen, ónmogelijk van
onze eenmaal vastgeetelde voorschriften afwli-
geestelljken te hulp, om In de schrijnende be
hoefte aan priesters te voorzien. De Congregatie
ging op de dringende ultnoodlglng In, en begon
het restauratiewerk In de provincie Abra. Thans
werken op de Philippljnen 51 patters en 15
broeders, In het aartsbisdom Manila en in de
diocesen Llpa, Vlgan en Slgayen. Verleden jaar
werd in Manila een missiehuis geopend. In Vl
gan zijn het seminarie en het bisschoppelijk
college aan de S.VD. toevertrouwd.
Wenden we ons nu naar het Zuiden dan stoe
ten we op het groote koloniale Rijk der Neder
landen.
In 1912 werden de KL Beende -Eilanden, met
uitzondering van Flores, van de PP. Jesuïten
overgenomen. In 1913 werd de missie Apost.
Prefectuur onder Mgr. Noyen en In 1914 werd
Flores erbij gevoegd. In 1923 werd de Prefectuur
Apost. Vicariaat en Mgr. A. Verstraelen de eer
ste bisschop. Een tijd van ongeëvenaarden bloei
brak aan. Vooral door middel van scholen wer
den velen tot de H. Kerk gebracht. In 1933 werd
aan den uitdrukkelljken wensch van den H. Va
der voldaan en begon men met *n klein seminarie.
Plotseling werd Mgr. Verstraelen uit zijn werk
opgeroepen. Mgr. H. Leven volgde hem op.
Steeds meer heeft de missie te kampen met
gebrek aan priesters, daar het aantal Katho
lieken te snel toeneemt In verhouding tot het
getal missionarissen.
Moeilijkheden van heel anderen aard Medt de
missie van N. Goinea. Sedert 1896 zijn de Pa
ters van het Goddelijk Woord daar werkzaam
en bedienen er twee Apost. Vicariaten met te-
samen 29 000 katholieken. Tot voor korten tijd
werd practisch alleen langs de kust gemlsslon-
neerd; slechte enkele stations lagen wat verder
In het binnenland. Met het oog op verdere mis-
slonneerlng In de binnenlanden werden 'n paar
expeditle-tochten ondernomen, waarbij twee
missionarissen door da inlanders werden ver
moord.
Nog een enkel woord over de jongste missie
In Britsch-Indlë, Indore. Tot 1933 bewerkten de
PP. Capucljnen daar In hoofdzaak het berg
land van Malva. Van de 67 mlllloen bewoners
zijn er 10006 katholiek De 31 S.VD.mlssiotia-
rissen en hun helpen hebben dus nog werk in
overvloed.
1883. BU de overname was er een kleine chris
tengemeente van 158 zielen in een gebied van
13.000.000 heidenen. Eerst na tien jaren hard
werken was de eerste merkbare vooruitgang te
constateeren. Sedertdien bleef de missie sich
voorspoedig ontwikkelen. Langzaamaan tracht
men *n Inheemschen clerus te vormen In bet se
minarie te Yenchowfoe, waaruit reeds verschil
lende priesters voortkwamen. In 1926 werd het
Oostelüke deel van Z. SJantoeng afgescheiden
en In 1938 tot Ap. Vicariaat verheven. 1933
bracht wéér een splitsing: de Ap. Prefectuur
van Yankoe werd aan de Chlneesche priester
Thomas Tien S.VD. toevertrouwd. Dit jaar
bracht nogmaals verdere splitsing van de gebie
den: Tsaochowfoe werd Apost. Vicariaat.
Het Apost. Vicariaat West-Kanaoe omvat het
eigenlijke West-Kansoe, Öoet-Turkestan (Ill),
Alachan en Koekoenor, alles samen een gebied
zoo groot als hélf Europa. De bevolking telt
slechts 7500.000 Inwoners. Hiervan werd in 1931
Slnklang als zelfstandig missiegebied afgeschei
den. Van groot toekomstig belang te het semi
narie ter opleiding van priesters tdt bet eigen
volk.
In het jaar 1931 namen de Mlsirtninarissen van
Steyl de missie van Z. O. Honan over, met 5
6.000 000 heidenen en slechte 3000 christenen.
In 1933 werd de Prefectuur tot Apost Vicariaat
verheven. In den loop van 1933 werd een deel
afgescheiden en als Apost. Prefectuur aan den
Inheemschen clerus toevertrouwd. Tegen het
einde van hetzelfde jaar nam het Gezelschap
nog een missie over in N. Honan.
Op 35 April 1933 vertrouwde de H. Stoel de
zorg voor de Katholieke Unlverslteit van Pe
king aan het Geselschap toe. Dese unlverslteit
werd opgericht In 1935, voorlooptg erkend door
de regeering In 1937, definitief In 1931. In het
afgeloopen schooljaar bedroeg het aantal inge
schreven studenten 594. waaronder 85 katholie
ken. Het nieuwe semester werd begonnen met
674 studenten, 76 legden eindexamen af. Aan de
unlverslteit werken 15 paters en 3 broeders.
Moeilijk en weinig hoopvol stemmend is het
missiewerk van de missionarissen In Japan. In
1907 werd de missie geopend en thans verzorgen
de missionarissen van het Goddelijk Woord er
twee Apost. Prefecturen, nj. Nllgata en Nagoya.
Meer succes oogsten de missionarissen op de
PhilippUnen. Ontzettend groot was daar de nood
der zielen. Z. H. Paus Leo XIII regelde de ker-
kelUke toestanden opnieuw en riep de reguliere
benut. De dikke laag stof die den vloer be
toonde duidelijk voetsporen in belde
richtingen, en het slot van de deur was nog
pas geolied
„We hebben onze handen op leege plaatsen
geslagen, maar ze zijn hier geweest, dat staat
vast. Zo hebben niets anders gegeten dan brood.
Een Engelschman sou In leder geval meer
meegebracht hebben, al was het alleen maar
bier. Ze zljb vertrokken, en er rest ons niets
anders, dan aoo spoedig mogelijk te weten
zien te komen, waar ze zich op het oogenbllk
bevinden. Ook moeten ws eens probeeren uit
te visschen, hoe zU hier zijn binnengekomen
Ze hebben gebruik gemaakt van een sleutel
Hoe BUn ze daar aan gekomen T"
Ze keerden nog eenmaal terug en stelden
voor het laatst een onderzoek In naar de
keuken.
„Gewone zwervers zouden zich niet de
moeite gegeven hebben om overal netjes kran
ten te leggen." zei Wlckes. Engotechen
zouden het nooit in hun hoofd halen om teder
aan een kant van bet vertrek te gaan zitten
Wlckes en Crook begonnen nauwkeurig alles
na te külttei. In de lade van do provisiekast
vonden ze nog jen brood, dat alvast In tweeën
was gesnedttn, omdat het anders niet geborgen
kon worden, maar overigens onaangeroeid was
gebleven Het was gewikkeld in een zuiver stuk
wit katoen. Daarnaast lag een fleach nog bUna
halt vol met water. De vluchtelingen hadden
sich met het allemoodzakelUkste tevreden ge
steld.
Toen si) juist van plan waren om de jteuken
de sekerheid. dat het hcele pand door een
fabrikant was aangekocht tan er kantoren in
te vestigen, en by verdere nasporlngen op het
kantoor van dezen fabrikant, kreeg Wlckes te
hooren dat een aannemer t'lt de buurt on zich
had genomen om «en omheining te zetten «m
den heelen boel binnen een maand met den
vloer gelijk te maken.
Eerat teg?n twaalf uur was de azmnemer ge
vonden. Het was een groote onbehouwen en
toch vreesachtige kerel, die telkens angstig
informeerde of er toch vooral geen moeilijk
heden voor hem uit voortvloeten zoutten HU
had op zich genomen, om den heelen boel bln-
rten ren maand met eten grond gelUk te maken,
en daarom zag hU niet tn. waarom hU niet
een paar pond extra winst sou maken, door
eten sleutel af te staan Toen Wlckes hem nog
maals versekerd had. dat hU beslist nergens
eenlge schade van zou ondervinden, doch hem
van den anderen kant met gerechtelUke ver
volging bedreigde. Indien hU weerspannig bleef
zwygen, draalde de aannemer ineens bij. Een
paar dagen geleden was er een heer naar hem
toegekomen, juist toen hy de schutting bUna af
had De man zag er heel netjes gekleed uit.
HU zei dat hy ren agent was jan een maat
schappij in verhuizingen on oiMlagplaabien, die
toevallig een beetje «noeilUk tn hun plaats
ruimte zaten en gaarne hier tn deze buurt Jets
wilden huren
e eenzaamheid heeft onmiskenbaar haar
I 1 bezwaren, doch als men een slaapwagen-
bed met een aantal en bytlustige mede
bewoners moet deelen, voelt men zich eveneens
zwaar te kort gedaan. En zoo was het ook met
den heer Barrows uit Kansas-City, die na lang
beraad over de koeten was iteengvstapt en voor
de lange reis naar Chicago een slaapcoupé had
gehuurd.
Wakker gehouden door de vinnige Insecten,
die van zyn bloed een bacchanaal aanrichten,
had hU tevens gelegenheid zijn compartiment
eens goed te beschouwen en ondanks zUn wei
nig huiahoudelUke talenten, ontging bet hem
ook niet dat het een en ander aan de inrich
ting haperde. Zooveel zelfa, dat hier met het
grootste recht van „Bootje" of een „janbende
gesproken mocht worden.
De lakens waren, behalve bevolkt, uitgespro
ken goor, het karpetje leek meer op de vloer
mat van een kolenwerkerszehaftlokaal, de bed
gordijnen scheen men tot het schoonmaken van
fietsen te hebben gebruikt en de waschtafel
bleek na bet laatste gebruik zoo te zien door
een stoker of grondwerker niet te zUn schoon
gemaakt. Ook de overige Inrichting vertoonde
een schromelUk gebrek aan onderhoud. De verf
was allerwegen betast en smoezelig, het koper
werk in langen tyd niet gepoetst, de ruiten wa
ren modderig, terwyi Barrows bepaald als
speciale attractie een bundel gebruikte lijf
goederen onder zijn bed aantrof.
Wat Barrows gedurende dien vreeeelUken
nacht dacht en zei. zullen we welstandshalve
overslaan. We vermelden slechts dat hU. ge
broken en jeukend te Chicago aangekomen,
zich door een taxi naar zjn schoondochter liet
rijden, ctear allereerst een bad nam en ver
volgens geen seconde wachtte om de directie
der Central Western Railway Company eens
een plttlgen brief te schrijven.
In de felste kleuren schilderde hy den af-
achuweiyken wantoestand, zooals hy dien had
aangetroffen, het lyden dat hy had ondergaan,
de walging die hem vervuld had HIJ besloot
zyn brief met een eisch tot restitutie van den
slaapwagentoeslag. Dit met de bedreiging dat
hy als men hem geen volle genoegdoening
verschafte geen voet meer in een wagen der
Central Western sou setten In dat geval zou
hy, hoever het traject ook omreed, voortaan de
concurrentie begunstigen.
Het schryven van den heer Barrows zcheen
Indruk te hebben gemaakt. Twre dagen later
Uep, in een deftige enveloppe, op zwaar, rijk
bedrukt papier, het antwoord binnen. En dat
antwoord was zóó tegemoetkomend, zóó beleefd
en zóó onderdanig, dat ook de grimmigst:
Nurks daarmee tevreden moest zijn. Het luidde
aldus:
een klein
weer te verlaten, bemerkte Crook In een don
keren hoek achter de deur iets, wat hy aan-
vankeiyk voor een stukje wit papier had aan
gezien HU draaide het een paar keer om. en
zag toen, dat het eenzelfde stukje wit katoen
was, als waarin men het brood had geboren
Er scheen iets in te zitten, en toen hij het
ten slotte met zyn vingers greep en naar zich
toe trok, rolde er iets uit.
Het was een groene steen, een schitterende
groene steen. In den vorm van een ovaal, van
anderhalve Inch doorsnee.
„Kyk rensf’’ Hep Crook, terwUl hy overeind
sprong en het juweel in zijn uitgestrekte hand
hield. ..Kijk eens wat ik hier vind In dit stukje
katoen op den grond I”
.Groote genade.' schreeuwde Merrick, terwyi
hU om het hevigst mond en oogen open spalkte,
„het Groene oog van Goonal"
Alle drie stqnden verschrikt en verwonderd
toe te zien, en selfa de nuchtere detective, die
het zich tot een eer scheen te rekenen nooit
beïnvloed te worden door de omstandigheden,
stond een oogenbllk versteld, en toonde tee-
kenen van levendige belangstelling In deze ont
dekking.
voel me verplicht, om dit ding In
beslag té nemen," zei Wlckes, „Ik moet zoo
spoedig moteiyk naar de Yard."
„Waarom zouden ze het toch achtergelaten
hebbenT" vroeg Merrick.
Wlckes schudde het hoofd.
.Dat zou ik u niet kunnen zeggen,” sel hy.
..want zelfs al zouden zU tot een vlucht zijn
gedwongen, dan zou dit voorwerp nooit een by een woningbureau in -ie buurt, gaven hun
De bekende Amerikaaneche journalist en
schrijver Herman Bernstein, is dezer dagen In
Sheffield (Massachusetts) op 58-Jarigen leef-
cyd overleden. Bernstein was op 21 September
1876 In Russisch-Polen geboren en In 1893 naar
de Vereenlgde Staten geëmigreerd. HU heeft
verscheidene werken van Tolstoi en Gorki en
van Dulteche schrijvers vertaald, doch heeft de
groote bekendheid verkregen als Journalist HU
heeft „The Day" opgericht, een nationaal
Joodach dagblad. terwUl hU van 1916 tot 1919
hoofdredacteur was van The American Hebrew.
In 1917 trad hy als buitengewoon correspon
dent op van de New-York Herald om de re
volutie tn Rusland te beschrijven. In 1918 was
hU oorlogscorrespondent van de Herald In Si
berië en in de Oeral. terwUl hU het blad voorts
vertegenwoordigde op de Vredesconferentie te
Parijs. Bovendien heeft hü voor de Tribune een
enquête Ingesteld naar de Progroms In Polen.
Van 1930 tot 1933 was hU gezant van de Ver
eenlgde Staten In Albanië.
dagen herdacht het Gezelschap
het Ooddeiyk Woord, welks moeder-
beletsel zUn geweest om het bU zich te dragen.
Nee, Ik zou eerder verwachten dat ren van hen
het bewaarde tot grooter zekerheid. Ik zie niet
In, wat hen bewogen kan hebben, cm net hier
zoo maar te laten rondslingeren op den vloer
Voor my steekt er wat achter, maar enfin, we
zulten het spoedig te weten komen. Dit ding
geeft ons wel heel veel voldoening, maar voor
my als politieman gaat het er om. de hand
te leggen op den waren misdadiger Dit is ten
slotte maar een verloren goed van ontzag-
IUke waarde maar voor my slechts van
bijkomstige beteekenls
Deze ontdekking kwam zoo onverwacht, dat
Wlckes onmlddeliyk begon niet ren vernieuwden
door het geheeie huis
Alles werd letterlUk overhoop gehaald, de kel
ders. de laden, het waschhok Ieder m< geiyk
plekje, waar Iemand met <le acherpainnlgheld
en bet Instinct van een Oosterling maai Iets
verbergen kon. werd afgezocht Het scheen
ongelooflyk. dat men den steen daar zoo maar
had achtergelaten Hun tweede nasporing leverde
evenmin wat op als de eerste. Bulten hen was
er geen levend wezen In het huls aan
wezig
Zoo verlieten zU ten slotte, ten prooi Mn de
wildste gedachten en béeplegellngen. dit
vreemde huls Alle schade werd zoo goed
mogelUk hersteld, en de manschappen bezetten
opnieuw hun ultkUkposten want het was dul-
deiyk. dat de vluchtelingen souden terupseeren
om hun met opeet of by toeval achtergelaten
bezittingen terug te halen Enkele inlichtingen
A I I 17 A D °P dlt blad d« vensekerlngsvoorwaarden tegen
/Al «I «Ft >A IbI. 11 IH Li O ongevallen verzekert} voor een der volgende ultkeerlngen
ken. Temeer niet, omdat dese ongebrulkeiyke
retourpost de grootste verwarring In onze ad
ministratie zou aanrichten. Daarom raden wij
u, by eventueel voorkomende klachten, niet zwy-
gend te dulden en rich later tot het hoofdkan-
toor te wenden, doch op staanden voet het dea-
betreffende personeel te waarschuwen. Al onze
medewerkers, van hoog tot laag, hebben de
strengste opdracht om onze passagiers in alles
te gerieven
Hopende dat u hlerrhee genoegen wilt nemen,
bieden wy u nogmaals onze verontschuldigingen
aan en teekenen, met de meeste hoogachting,
p/o. Central Western Railway Company
Douglas W. Longley
Het laat zich begrijpen, dat Barrows met dit
schrijven In leder opzicht bevredigd was. Wel
iswaar kreeg hy zyn geld niet terug, maar om
van zoo'n machtig lichaam een zóó nederigen
excuusbrief te
mogen ontvan
gen. Is haast
nog meer waard.
Zichtbaar verge
noegd las en her
las hl) het schril- 1
ven, bewonderde
welwillend het Imposante briefhoofd en sloot
hem vervolgens, als ren hooggeschat docu
ment, weer veilig In de deftige enveloppe.
Vanzelfsprekend hield Barrows de eer van
deze rechtvaardiging niet voor zichzelf Inte
gendeel. hU Het den brief lezen aan maag, buur
en vriend. Kortom aan leder die in aanmer
king kwam en belangstelling koesterde. En ri»
kreeg s avonds zyn zoon dit epistel In handen.
Ook hü was met dit keurige antwoord volko
men bevredigd en hield, met de securiteit die
den waren ambtenaar kenmerkt, de deftige en
veloppe tegen het licht, om te zien of zij geen
bylage bevatte. Zoo ontdekte men
opgevouwen blaadje papier en dat bleek het
schryven van den heer Barrows, dat aldus,
abusievelijk, tot den schrijver terugkeerde. En
als een domper op de zlelevreugd stond onder
aan met onverschillige jx>tloodhand neerge
krabbeld: „Stuur dien vent bet luizensmoesje
Geen restitutie."
Ze gingen dus naar beneden naar de keuken,
en hier was het maar al te duldeiUk, dat er
nog heel kort te voren menschen hadden
gewoond, want op den houten vloer lagen
overal kruimels en stukken krant aan eiken
kant vze het vertrek, en op een van deze
kranten lag een aangesneden stuk brood, dat
hoogstens een dag oud kon zUn.
,KUk eens," merkte Wlckes op, „daar heeft
hier iemand op deze kranten gezeten, en wel
met ópgetrokken hielen, zie je de sporen? Verder
liggen de kranten aan twee tegenovergeetelde
kanten van het vertrek. Mr Crook, U bent een
beetje op de hoogte van het leven der Indiërs.
Wat zegt u van dit alles?'’
.Mehta Singh en Jatterji." antwoordde Crook
zonder dralen „Mehta Sing zou er nooit aan
gedacht hebben om met Jatterji samen te eten,
selfs indlen zy niet aten, zou hy er op staan,
dat Jatterji het benedeneinde van het vertrek
Innam Dese menschen mogen zich er* beleefd
voordoen in het geselschap der Europeanen,
als zy onder elkander rijn, komen zelfs In
zoo'n netelige pf^ltle als deze, hun trots en
kastenverschll weer boven.”
Het was duldeiUk, dat noch Mehta 81ng noch
Jatterji In het gebouw aanwezig waren De
voordeur was sinds lang niet meer geopend,
dat was duldeiUk genoeg, en de ramen hadden
zoo heftig weerstand geboden dat nier ook
daaruit kon opmaken, dat niemand rich langs
dezen weg toegang had verschaft Er bleef dus
uitsluitend over de achterdeur In Rooks'reet.
Een ondersoek wees uit. dat dese zoowel voor
het binnenkomen als voor het uitgaan was
•J? h*1 bleven ze allen een oogenb'ik staan
Niet het minste geluld werd verno-
Ze gingen een paar stappen verder, en
™“*teen nog eens. Weer hoorden se niets,
ging de trap op, gevolgd door de
•noeren
«enigszins gerond verstand heb-
merkte hü op, .ritten ze den heelen dag
^ven. omdat ae daar ren prachtig
“tncht hebben als se tenminste tn huis sUn
Kll kwamen echter tot de ontdekking, dat
prooi óf geen gezond verstand had. dan
"Vl niet In huls was. Want se traden kamer
h ™ner binnetf. doch kamer na kamer bood
“n “**t« anders dan wat stof en spinrag en
“n ooren vingen slechts het geluld van hun
’’omstappen en hun eigen gefluister op.
-inch te hier iemand feweeet," zet Wlckes.
voor heel kort, rie je wel, dat in elke
d» voetstappen het stof een beetje heb-
vwetoord. Ik vermoed dat wy te laat sUn.
J?"* benetfen waren, souden re ontvlucht
y IBa*r <l«n souden de anderen ze toch heb-
°9B»vangen.*
een uitgebreide crisls-exposltle geopend,
welke door den burgemeester van 's Graven -
hage, mr. C. J. R. de Monchy. eere-voorzitter
van het comité .Kunst 8.0B." werd Ingeleld.
De tentoonstelling was gearrangeerd ten bate
der kunstenaars uit Den Haag en omgeving,
voor zoover zy lid zUn van de Ned. Federatie
van Beeldende Kunstenaarsvereenlglngen en wy
moeten erkennen, hoezeer ook elke beperking
tot een bepaalde groep te betreuren valt en wU
mede daardoor Juist bet werk van eenige. veel
belovende jonge Katholieke schilders misten, dat
er een belangrijke collectie doeken byeence-
bracht was. Overwegend doeken, want beeld
houwwerk Is er alleen van G. A. Graff. F. Ble
slot, van wien wU „Madonna met Kind" In hout
en „Bazuinblazer” mogen vermelden, benevens
van Dirk Bus. Hein van Essen. J. van Lunteren
en M. Pietersen
BU de schilders ontmoet men verschillende
oude bekenden en hier en daar plotseling een
verrassend nieuw werkstuk. P. van Alff, wiens
doeken ons reeds bü een vorige gelegenheid van
belang leken, heeft hier een opvallend schilderij
.Menschen en duinen"; Hubert Bekman plaat
ste twee goede genre-stukken naast elkaar:
„Clrcusmenschen" en „Herinneringen uit Lim
burg.” MUndert van den Berg te ook hier weer
tegenwoordig met zyn ..Merwede bU Gorinchem".
Hendrik van Bloem en Louis Bron hebben er
representatief werk, waarnaast een „Kruis
afname" van J. van Heel, zeer suggestief ge
schilderd, sterk opvalt. Han Krug en Louis Meys
hebben er nieuwe doeken hangen, van P I£rom-
jong vermelden we een „Landschep" vol gevoel
gedaan. Voorts vindt men er P. Stordian, L.
Sologoub, Weyers en Wltjens, Verstynen en Ver
donk, allen met werk In goeden stUl. terwijl
hier tenslotte de volle aandacht nog even heb
ben mag het werk van den bekroonden jongen
schilder van de Eerste Nel. Vrije Studio G. A.
Smith die er een van zyn beste meisjesportret
ten heeft hangen.
Dr. H. E. van Gelder, dlr. van bet Haagsch
Gezoeentemuseum leidde den burgaswester
ezrst in. Beider redevoeringen waren zooals
men se op exposities gewend te, doch In die
van den burgemeester ontbrak „de daad” niet,
toen hU meedeelde, dat het gemeentebestuur
besloten had om f 600.toe te staan voor aan
koop van schilderijen uit deze tentoonstelling,
waarmee de localltetten van bet nieuwe ge
meenteziekenhuis opgelulsterd sullen worden.
Een voorbeeld der overheid!