Met twee kameraadjes op avonturenreis lï H IP ■■I !i i 4 I De Dubbelgangster I door Charites Garvice Triomphantelijke 14-steden-tocht n F Ct. WIJ TOERDEN DOOR EUROPA I GEEN SPRAKE VAN! IH-] BB ::4! X i- VRIJDAG 18 OCTOBER 1935 3 Te w kafie enat SCHERMER f Nederlandsche film- i scenario’s AUTOBUSDIENST 416 POLITIE-STOPTEEKENS Ker kil j sten SCHOORL f ife f Vreugdevolle en aan doénlijke momenten Verbond van Engeland Spanje en Portugal? Mevr, RanucciBeekman wint de pryavraag van den N.B.B. HET ONTSMETTEN VAN BLOEMBOLLEN h i 4 4 4 4 b f 1 t- 4 4 4 VOOR f 16.- FRANCO THUIS Nataar- en atedenachoon ala in kaleidoakoop Mededeelingen van den Planten- ziektenkundigen dienst NEMING „HUNGARIA" 1:4:1 l#il B-f'i t Verrottende publicatiea van een Portugeeach blad Kt r >3 ’T. J Mij i KI I de met teno- Een reisgroep der V. K. P. 10 Een der punten van het door den Nederland- het i u4«t tor van Znalm. moet." HOOFDSTUK XVII I. ■S T 1 ÜMSckM I «tewckea 1 Itowchea 1 DhkBm 1 flerak 1 flaacli V-l verkssr. Ast <tea qaal F A TH.. J. VAN HEININGEN. St. Bonlfacius-Missiehuis Hoorn. Postrek 130937 niemand de stad!.. buiten „Irene VRIJDAG, kwart voor 8 voor Cornell* Zwa german. ZATERDAG, kwart voor 8 voor Joannes van Assen; ’s namiddags 37 uur blechthooren. De gebeden worden verzocht voor Adrianus Schouten, Joanna Kager—de Waard, die met de H.H. Sacramenten der Stervenden zijn voor zien en voor Wilhelmina ZwagermanRit. die in den Heer Is overleden. Hebt U In Hongarije den wijn v.n dit land leeren waardeeren? Wenscht gij met deze „Parel der Wijnen" kennis te maken7 Ie beide gevallen ie 'i adres WUNIMPOBT ONDER, Veer varkear, dat dea agent van vaneen echteree nadert. Ij m ii, -U30, -14.50, -1730, -81.80, 2400 0.05— 1235- 8M~ AW It noot. ösan. tot este- op- kant 13 flesschen Voor redbaar, dat dan agaat van reran nadert. t zoo’n zegetocht te beschrQven? We zullen ons er niet aan wagen: de veel heid en de intensiteit der relsgenietlngen doemen iedere poging bU voorbaat tot mis lukking. Maar iets willen wy toch stamelen van wat God ons in enkele weken tljds van zyn onvol prezen acheppingsschoon te genieten gal. De tocht voerde over Minden, waar een «r beroemdste waterbouwwerken de over- AoMtarSaai v. teglMnrirsst «4 - Talat. W« levering aan particulieren Vraagt prijslijst! Saatalt nog boden data kleine proef uit onzen grooten voorraad: tttS-er CMtsra PSipSkl (rood).. 1tl»-e» Sgrl Mkavte (rood) ittl-er Bakster (droog wit) IMlraar trivaal (halfdroog wit) UMer TokaJI Siaateredal (droog) 1W-e<Toka|l SarwM (roet) Poppelstock bij toch komen, die hem allee omtrent hun avonturen vertelde. De com mandant riep daarop zijn eerste officier en gelastte hem goed voor den professor en de kinderen zorg te dragen.. HU vroeg aan den professor die aandachtlg Dèt Is reizen geweest In grooten, voornamen «ijl: trlompheerend over afstanden en de eene schoonheid na de andere tot een welbehagen en een vreugde voor Altyd veroverend, toerden w<j door Europa: de wereld was óns! En het schoonste zomerweer bleef ons ver hullen, terwyi in bet vaderland de regen neerplaste en de Zuid-Wester bulderde. Frl till aria’s en lelies, die nogal eens last kun nen hebben van aantasting door Rhyzoctonla (dezelfde van de pootaardappqlen) en van Fu sarium. kan men weer goed ontsmetten met ,-Aretan". Deze zwammen zijn gemakkeiyker te dooden dan vele anderen, omdat het swam-, weefsel op de bolopperv lakte voorkomt en niet in den vorm van een sctorotle. Wil men een of ander bolgewas ontsmetten, dan dient men er voor te zorgen, dat bet ge schiedt voor de wortelkrans aan het werken Is. Houdt men hiermede geen rekening, dan loopt men kans op beschadiging van dien wortelkrans en een slechtere opkomst van de bollen. In het algemeen moet er voor gewaarschuwd worden, geen al te hooge verwachtingen van de resultaten te koesteren. Tegen vele bekende ziekten is tot nu toé geen ontsmetUngsmethode bekend. Dat ontsmettingen onverwacht gunstig resultaat opleveren komt echter menigmaal voor en moet wellicht worden toegeschreven aan de aanwezigheid op de knollen of bollen van grond- schimmels of zwammen, zwammen, die soms in bet geheel niet bekend staan als echte zlek- tenverwekkers. Dat laat den kweeker echter koud. Hoofdzaak Is voor hem, dat het ontsmet ten tot resultaat heeft, dat hy meer en betere bollen róolt. lijkt er niet op. 1 Bovenstaande is niet anders dan wat ge krabbel: een nietig gemoedeiykheldje over een in veler leven groots en grootsche gebeurtenis. ebben wij dan tóch een reisverhaal ge schreven? Lieve lezer en nog lievere lezeres, bet om een langer verbiyf te maken op de teruc dagétapes afleggen moest: van Budapest naar Weenen én (na een verpoozlng van enkele uren) van Weenen naar Linz! Hy Is er volko men in geslaagd, dank zij zijn vakbekwaamheid én..... zyn „Lindbergh”l Over Neurenberg en Koblenz en Dusseldorp bereikten wy weer het kleine, maar lieve va derland. en ste- Bbk her- ié maar een rZen wy aange- rujoóe Kruis- i: de burgemees. ■Ischap. in die ZONDAG. 7.30 voor een overledene: 10 uur voor de parochie; ’s middags 2.30 Lof ter eere van Maria met rozenkransgebed. MAANDAG, kwart vóór 8 voor Hendrik Folie. DINSDAG, kwart voor 8 voor Andreas Louwe. WOENSDAG, kwart voor 8 voor Wilhelmina Rit (als lid van de Broederschap der H H. Mar telaren van Gorkum). DONDERDAG, 8 uur voor Cornells Rooeen- daal en Gertrudls Schut; 's avonds 8 uur Lof ter eere van Maria, met rozenhoedje In verband hiermede wordt een in de „Diano de Notlcias” van Lissabon verschenen artike. weergegeven, volgens hetwelk Engeland de Por- tugeesch-jppaansche vriendschap, die van groote Internationale beteekenis Is, „gesanctlonneerd” heeft. J8 e lijker tol Nooit zou ik slecht over u kunnen denken. Neem me niet kwalyk. maar wat u daar zegt, klinkt absurd!” En weer glimlachte hy. Ze keek naar hem op, en In baar ollk lag half-verwonderde dankbaarheid, zoowel als een soort ontzetting om zyn blind vertrouwen. „Wat zei u dat wonderiykl Wat wat bent u toch altyd goed voor me.” „We zyn zulke oude vrienden,” zei hy rus tig. „En daarom waag ik u ook te vragen: vertelt u me, wat u van plan bent te doen.” Ze schudde bet hoofd. Uk weet niet wat ik wel sou wilton geven, als Ik t b kon vertellen; maar dat kan ik niet. Het bet is niets slechts.” Ze glim lachte. .Maar méér kan ik niet zeggen Enkel dit nog: als u bet by toeval zoudt ontdekken, moet u er met niemand over spreken, en zeker niet met myik zou het niet kunnen ver dragen. En beloof me verder nog dat, wat er ook gebeurt, wat ik ook zou doen u nooit zult trachten, in te grijpen, zelfs wanneer u zoudt denken, dat 't voor mUn bestwil was.” „Ik beloof bet," zei hij. Ze stak hem haar hand toe. Hij wilde ze aan zijn lippen brengen, bedacht zich nog tntyds, maar bleef ze vasthouden. Twee mannen kwamen aandrentelen en gerutochloos, handig, zonder van houding te veranderen, trok hij de gordynen wat verder voor de diepe raamnls waar sU zaten, aoodat zij geheel verborgen waren. De twee mannen bleven op een paar pas afstands staan. Het belden staatslïe<fen van beteekenis. en Een drievoudig verbond tusschen Engeland. Spanje en Portugal zou op deze wyse kunnen worden geschapen, dat ook de gemeensebappe- lUke belangen In den Atlantlschen Oceaan en In de Mlddellandsche Zee vertegenwoordigt. In politieke kringen hebben de publicaties van dit Portugeesche blad groote verrassing teweeg gebracht. Onze deelnemers hebben dank zy ook de luxueuze hotels en de voor *n Lucullus geélgende maaltyden allerwegen een reis genoten, zóó ryk en zóó schoon, als zy zich voor het vertrek niet hebben kunnen droomen. Een raadsel Is het allen gebleven, hoe de Ver eenigde Katholieke Pers voor ’n zoo gering be2 drag veertien dagen lang een zóó exquis en overstelpend reisgenot schenken kon: allen wa ren het er over eens, dat men genoten had voor meermalen de reissom. In velerlei vormen heeft de dankbaarheid der deelnemers zich op treffende wyze geopenbaard: In tafelspeeches, In dankschryvens aan de direc tie der VK.P, In allerlei attenties, maar voor, al in harteiykheld jegens de relsleidlng. Allen hebben het uitgesproken: wy hopen het volgend jaar weer V.K.P. op reis te mogen gaanl Een advertentie behoeft geen „kapitalen" te kosten. Plaats maar eens een Omroeperl Rubrl- ceertng en geWlrvormlge aetwyae. Billijk han dels tarief. Irene zou dien avond met de hertogin bU vrienden dlneeren, en de oude dame kwam baar als gewooniyk afhalen. Toen de knecht het portier van den auto voer haar openhield, viel het licht vol op haar gezicht, en de hertogin ultte een kreetje. UTn kind, tnli neve Irene, wat zie je bleek! Ben je niet in orde?" „O, ik voel me uitstekend." zei het metaje, maar de hertogin was niet tevreden gesteld. .Weet je dat wei eeker?” vroeg ze bezorgd. T «t wonder is geschied! U Het wonder! Wie toch had tot voor 1A slechts weinige jaren durven droomen, een reisgezelschap met behulp van een agen focomotlef-treln in veertien dagen tyds Un Europeesche rondreis sou maken, zonder di minste vermoeienis een afstand van bijna MO KM- afleggend en niet minder dan veer tien steden bezoekend en belevend de klei, un steden, waar slechte even gepauzeerd jenL niet eens mee-gerekend! Hulde aan de moderne techniek, die ons den ronder-wagen den fraaien, gestroomlijnden, •rodgelakten .Xindbergh” leverde, welke dm naam van den vllegmeester eer aan. joente met de zekerheid en veiligheid van «n Jtheingotó" of een .edelweiss”, zlng- menmnd en gezellig ronkend, met eleganten nrwr ons gezelschap droeg van stad tot stad, na land tot land door Holland, door Dultochland, door TBjecho.Slowakye, door Oos- rnrtjk, door HcmgarUe, en wéér door Occten- rpk en Duitechland en Holland van verras. smg tot verrassing, van vreugde tot vreugde, na verrukking tot verrukking, iedere rels- gealetlng. telkens weer nieuw. tenzine-zuchtje! Onderweg “en voor een Nederlandi “tonne, op weg naar Abess ter van Znalm. die ons ZONDAG. 19e Zondag na Plnksteren, Missie- Zondag; 7 uur Cotnmunle-ultrelken; 7.30 H. Mis ter eere van den H. Gerardus Majella; 10 uur Hoogmis voor ons aller geestelijk en tjjde- lUk welzijn. Men denke aan de aflaten. die we kunnen verdienen: een volle aflaat voor hen, die te Communie gaan en bidden voor de bekeering der ongeloovigenonder de H. MIs preek en egllecte voor de Missie; 130 voorbereidlngs- catechlsmus; 2 uur Lof en gebeden van de Oc- tobermaand. MAANDAG, H. Mis voor alle geloovlge zielen. DINSDAG, H. Mis voor een overleden pries ter. WOENSDAG. H. MIs tot zekere intentie; na de H. Mis congregatie voor de meisjes. Alle le den moeten niet alleen komen, maar ook hun medailles dragen; om 7 uur jongelingen-con gregatie en daarna Studieclub. DONDERDAG. H. MIs voor vader. VRIJDAO. H Mis voor Gerrit Groot. ZATERDAG, H. Mis voor de familie Kotttng en Nelis. As. ZONDAG, feest van Christus Konlng; H. Mis voor Jacobus Serrarens. Gedoopt: Gerardus Maria KuiJs. trteng van de rivier de Weser door het Mlt. trimdksnaal bewonderd werd; vóórt ging de tocht, waar in de verte majestueus hoog <tne» de Porta Westfallca, het monument ter pisstee, waar de natuur de toegangspoort naar de Noord-Duitsche vlakte schiep, waar eenmaal de Germanen verwoed streden met de Romeinen. Het Wfserberglandschap krijgt meer en meer kinkter. Ha me In! We doorkruisen het antieke stadje na den legendarischen rattenvanger, werpen eea blik op het huis met den Weser-renals- ■nce-gevel, waarachter de geheimzinnige wre- ter gewoond zou hebben. Terloops „ontdekken” wy het meesterstuk nn mlddeleeuwsche architectuur en sculptuur: Haile; in dit huis werd Handel geboren, In dst kloosterachtig gebouw stierf Luther; random gindsche bastions thans omgeven na een paradyseiyk wandelpark woedde de «.Jarige oorlog, en daar In de verte, aan den stsdszoom, verrijzen de onafzienbare kazernes »oor slechts een heel klein dee! van Dultsch. isnds enorme nieuwe legers. Leipzig biedt ons gelegenheid voor een kleintje koffie, en na het porcelelnen stadje Helssep doorgetoerd te zijn, arrlveeren wy m de Elbestad Dresden, waar alleen al *t pano- nma van ons hotel uit bet uitzicht op den Zwinger, 1 Museumkwartier de heele reis ten TOÜe waard is; het blééf echter niet bU de be- ahouwing van dit panorama! En wy hoorden wis reisplannen maken met Dresden als hoofddoel I ToenPraag! De stad der rijk-ge- totende, antieke architectuur, in haar ligging «n voorproef van wat on* in Budapest wacht; n bezoeken er in den schemer de oudste lyna- loge van Europa, het Joodsche kerkhof, waar torre eeuwen ons in het gebladerte het eeuwige Ued van den dood toe-zoemen; we werpen een blik in de dwerghuisjes. waarbinnen de my sterieuze alchimisten in de middeleeuwen goud Probeerden te vervaardigen; we rUden over de beddenryke Moldau-brug, waar de H. Johan. Nepomucenus, slachtoffer van het biechtge heim, den dood in de golven vond, en we stor. ten een gebedje voor het wondéz^eeld van het beroemde Kindje Jezus van Pr Van Praag naar Weenen: "t Ged. Staten van Noord-Holland hebben be sloten. aan de N. V. Waco, te Hoorn, vergun ning te verleenen tot het in werking brengen van een autobusdtenst van Medembllk over Mlddenmeer en Wleringerwerf naar Den Oever en terug langs de volgende wegen: Medembllk (Kaasmarkt) langs de Kaasmarkt, de Westerhaven, de Steg, de Oude Haven, den Wester ZeedUk, den Medémbllkkersluisweg, dén Hoomscheweg, den Slootweg, den Schagerweg. den Wester Tferpweg, den Priescheweg, den Nieuwlanderweg en den StonteldUk naar begin van den Afsluitdijk te Den Oever, De by besluit van 11 Januari 1933 aan de N. V. Waco, te Hoorn, verleende vergunning tot bet uitoefenen van een autobusdienst van Den Oever over De Haukes, Slootdorp. Wieruigvr- werf en Medembllk naar Hoogkarspel en terug te wyzigen in dien zin. dat daaruit het opge legde vervoerverbod voor het traject Den Oever Slootweg hoek Wleringerrandweg vervalt. De btj besluit van 7 Juni 1933 aan de N V. Waco, te Hoorn, verleende vergunning o. m. tot het in werking houden van een autobusdtenst van Edam naar Amsterdam en terug te wyzl- gen in dien zin, dat de autobussen de volgende wegen volgen: Voor den dienst EdamAmsterdam en terug: Van Edam (Trampleln) langs den Monniken dammerweg, den Jaagweg. den Nleuwendam, de Dorpstraat (Monnikendam), Den Jaagweg, den Monnikendammerweg, den Dorpsweg (Broek), den Broekermeerdyk. den Weg Schouw, den Ryksweg door den Bulkslotermeerpolder, den BulksloterdUk, de Meeuwenlaan, de Havlkslaan. het Kraaienpleln, den Westeiyken Kanaaldijk en den Bulksloterweg naar de standplaats voor de autobussen nabU de Tolhuispoort te Am sterdam. Voor den dienst EdamPurmerend (op Dins dag) en terug: Van Edam (Trampleln) langs het Groot Wes- terbulten, den Edanimerweg, den Westerweg, den KwadUkerweg. den Rlngdyk en den Pur- mersteenweg naar het Looyerspleln te Pur merend. Weest kinderlijk, niet kinderachtig. Kinderen willen graag als groote menschen doen; groote menschen doen ook vaak als kinderen en. het doet hun dikwyis goed. Pa speelt met het autootje van zijn jongsten zoon; moeder kleedt de pop van kleine zus: stll-huiselUk geluk! Plaatjes kijken is prettig werk: kinderen gry- pen naar het prentenboek en groote menschen vragen vaak: staan er plaatjes In? Chesterton, de groote Engelsche schryver, heeft eens ge zegd: „Ik heb myn sprookjesboeken in de kin derkamer laten liggen en sedert heb Ik nooit meer zulke verstandige boeken gezien.” Sprookjes en legenden zyn niet echt gebeurd. Toch kunnen zy leerzaam zyn. Hier is er één. God gaf, na de schepping, aan boomen en planten verlof óm daarheen te gaan, waarheen zy 1 liefste wilden En dadelijk gingen zjj heen. De palmboom naar het zuiden, naar warme 8e- werten. De trotsche pynboom wilde zijn eeuwig groen graag toonen aan ijs en sneeuw. De lichte berk ging de bergen in en de wilgeboom koos den waterkant, om zich te spiegelen in den vloed. Het klimop zocht steun, waarlangs bet omhoog kon klimmen en bloemen verspreidden zich overal. Alleen het heldeplantje bleef staan en voelde zich zoo klein. En toen de Heer het vroeg: ..waarom gaat ook gy niet heen,” toen kwam heel schuchter het mooie antwoord: „ik wachtte om te zien of er geen plaats was, waarheen niemand ging. Zie, Heer, ginds ligt een groote vlakte, verlaten en doodsch; mag ik daarheen gaan, om daar te spreken van Uw grootheid. Uw goedheid en Uw macht?” En de Heer keek het vriéndelijk aan en boog zich naar het plantje neer en zei: -ga, en wees gezegend.” Wat of de levensdroom van onze jongens is? Missionaris worden, dat is: daarheen gaan, waar anderen niet zyn. om ook daar tot men schen, die God niet kennen, te spreken van Gods goedheid en liefde en macht. het geval volgde of hy met Wletje bulten mocht spelen. De professor knikte en ylings gingen de twee vriendjes naar bulten. Op de binnenplaats was het echter warm en <to kinderen hadden spoedig genoeg van het spelen. 21 z -Irene, Irene! Is dat dan/zóóveeL wat Ik «vraag? We zouden töchZvroeg of laat «•- teouwd zyn dat heb je me beloofd. En je “•loofde me óók, dat je me zoudt helpen, als Je hulp hard noodlg bad; en. hemel, kun “n ernstiger geval bedenken dan dit? «“«ter. Ik heb alles geregeld. Ato je toestemt en dat zul je doen, liefste! dan treffen «•elkaar op den boek van Wellington Bar- 2***, Donderdagmorgen om tien uur. Je kunt ,““0 taxi komen; niemand ml je sten of “•[kennen, geen tnensch uit onsen kring is Jroe« daar in die buurt.” «y zweeg even om adem te scheppen en ging “•n voort, maar met «6ó zachte stem, dat niet teder woord kon verstaan. -Donderdagmorgen om tien uur Ik zal dan wachten. De speciale vergunning heb Ik in myn zak. Het zal een stil en prozaïsch ~Wel|jk zyn. heel iets andere dan ik me gedroomd had maar het moét. *e eenmaal getrouwd zijn haar werd donkerrood .xaj ik je dadelijk laten gaan, Ik bedoel,'* se praatten ernstig en met gedempte stem, maar slechts het gordijn scheidde hen van Redmayne en Irene, en dezen konden elk woord verstaan. ,4* de toestand ziet er donker genoeg uit," cel de een. „Wat een zegen dat we Mm hebben! Als er Iemand Is, die ons er doorheen kan helpen, dan is hy het. Ik zou niet weten, boe het gaan moest, als we hem verloren, vóór deze zaak tot een goed einde Ie gebracht.” „We hebben Redmayne nog," aei de ander. ^Ta, hy Is knap genoeg en je kunt on hem bouwen ato op een rots, maar ten slotte to hij nog jong en heeft niet die ruime ervaring van den chef. Heb je hem gezien vóór zijn ver trek? zóó ellendig beeft hy er nog nooit uit gezien.” De ander knikte. „Ja, maar dat to eigenlijk al een heel poosje zoo, al hebben de meeaten van ons bet niet gemerkt En hij beeft nergens over geklaagd. Maar dat to niet vreemd: hy klaagt nooit. Hemel, als ik bedenk, wat hjj allemaal beeft doorgemaakt en hoe hij het gedragen heeftl Je kunt niet anders doen dan hem bewonde ren De meesten muden er aan te gronde zijn gegaan.' „Je bedoelt bet verltes van zijn vrouw natuurlijk?" „Ja. dat geheimzinnige mysterie, dat over zijn teven ligt" „Niemand weet eigenlijk precies, wat er van haar geworden is of wat er achter baar verdwijning stak, nietwaar?" iXpnU vervolgd) >1 Met natui Ipende hlsto i en zang; vanaf^ien rama, in Grinzing dronken wy den jongen land^ wijn; maar Weenen bood ook veel ernstigs- onder de KapucUnerkerk bezochten wy den grafkelder der Habsburgers, waarin o*, keizer Franz Josef rust, en waar een versierd podium de bUzetting van konlng Karei wacht; op den Bahhausplatz reconstrueerden wy ons den fatalen 25sten Juli van het vorig jaar. toen van het balcon van het mlnisterie-gebouw af majoor Fey onderhandelde met de oproer makers, terwyi Dollfuss te sterven lag; bij de graftombe van Dollfuss in de crypte der Ge- dfcchtnlskirche, waar ook de onvergetelMke Mgr. Setpel bygeeet is, konden velen onzer hun aandoening niet bedwingen; een wandeling door Weenen voerde ons nog langs het be scheiden bovenhuis, waar Dollfuss met zyn ge zin eens woonde en waar nóg een posteeren- de politieman herinnert eraan de familie Dollfuss verbluft; ontroerende momenten waren het ook te Weenen toen Mgr. Dr. Hor- nyklewitz in zijn St. Barbarakerk voor onze deelnemers een plechtige Grleksch-Katholleke H. Mis opdroeg. Van Weenen naar Budapest: nog immer sterker wordt de spanning De .schóne, blaue Donau" wijst ons den weg naar het einddoel, waar we leven in een nieuw uitgevonden aardsch paradijs. Zlgeunermuziek en Tokayer-wyn scheppen een sfeer van gezelligheid (banaal woord voor zóóiets ongeloofiyks), waaraan niemand zich ontworstelen kan en dan en haar omgeving! Napels zien en dan sterven, maar wie zou niet verlangen. In Godes eeuwigheid op te mo gen gaan vanaf den Janos-berg, in den zomer, schemeravond, wanneer daar diep beneden in de stad langs den Donau de lichtjes opflik keren en twinkelen biyven, steeds feérleker, steeds duizendvoudigerl Welk een panorama's ook overdag vanuit den koninkiyken burcht, vanaf de visschersbastei, welk een pronk en praal allerwegen! En dAn de In onze ooren nóg nabazulnende muzlek.mls in de St. Matthiaskerk, voor velen onzer de onvergetelykste stonde der reis. En dén het symbool der Hongaarsche gast, vrijheid: de gulle ontvangst in de hoog In het berglang gelegen villa der familie Szalay, waar Hongarije en Holland één werden. En dAn de ontvangst In de wynkelders van Vadas’ „Hungaria”! Hongarije heeft zyn Hollandsche gasten ge fêteerd op alles en dat is heel veel! wat Hongarye te bieden heeft. In weinige dagen was Holland aan HongarUe zóó sterk verknocht geraakt, dat de chauffeur Budapest moge lijk s in één dag twéé Speciaal de officier moest het ontgelden. Doadsbleek stond hij voor den emmandant, zijn hoofd gebogen. Piet verstond niets van wat er verteld werd, maar dat het er van langs ging was zeker. Daarna Uet de commandant Professor ontmoette plotseling zUn blik <fen haren, de heele uitdrukikng van zijn gezicht veranderde. zUn oogen leefden op en verzachtten zich en zyn strakke mond ontspande zich m een Jongensachtlgen glimlach, die hem niet ouder deed lyken dan de jongste van de aanwezigen. Hij kwam recht door de zaal naar haar toe, en toen zyn hand zich vast en warm om de hare sloot, leek het Irene, of al haar angst en kommer van haar af werd genomen. Met een glimlach keek ze naar hem op. „Ik ben zoo blij, dat u gekomen bent," zei ze. ,Jk heb boofdpUn, en zou liever rustig wat zitten praten dan te moeten dansen." HU knikte, alsof hy het begreep, trok haar arm door den zijnen en leidde haar naar een rustig hoekje. „U moest elgeniyk niet hier zyn, maar thuis en in bed,” aei hy ernstig, maar met dien klank van teederheld In zyn stem. „Laat ik eens zien, of ik de hertogin kan vinden ,Jfee, nee, nog niet. Nog een poosje.’ Hy schrok van de angstige smeeklng In haar stem en schoof onwillekeurig wat dichter naar haar toe. „M.nheer Redmayne, Ik zou graag willen, dat u me iets beloofde." „En wat te dat?’ vroeg hy. „Zoudt u willen beloven, dat u In de toe komst, wanneer u wanneer u iets over ma hoort, wat dan ook, dat u nooit slecht over me zult denken?" Hy glimlachte, maar was ernstig beaorgd. „Dat te gemakkeiyk genoeg." aei hy. „Vwsg M Uever tets, dat eea beetje «001- MADRID. 17 Oct. (Reuter). Naar aantolding van het bezoek van den Portugeeschen minister van bultenlandsche zaken aan Madrid publi ceert een deel der hier verschynende bladen eefi bericht, dat binnenkort de totstandkoming van een Bpaansch-Portugeesch vriendschaps- en nonagressiepact verwacht kan worden. opgedrongen functie komt begroeten, wordt uit £2 S" “eh0,Peavoor W e e n e n betooi denschoon, met innerlngen, met muziek Kobenzl-berg genoten wy het Weensche wyn; maar Weenen bood ook Hemel, je hand te ook al zoo gloeiend heet, Irene. laten we niet gaan; de Granvilles zUn zulke oude vrienden, dat ze heuach niet be- leedlgd zullen idjn, als Ik op het laatste oogen- bllk nog afzeg. Laat me met je mee naar huls gaan. Ik zou bet mezelf nooit vergeven, en je vader evenmin, als je ziek werd!" ,J?ee, nee!" zei Irene, met bUna koortsige haast. ,Jk ben heusch volmaakt gezond! En laten we asjeblieft gaan! Ik heb behoefte aan wat afleiding.” Aan het diner zelf waren ae maar met weinigen, doch daarna zou er een dansavond zyn en al spoedig kwamen de gasten, meestel jongelui opzetten. Irene werd van alle kanten omringd, en ae deed haar best om te lachen en opgeruimd te schUnen, zoodat niemand leta aan haar ®>u kunnen merken. Maar na een poosje werd de Inspanning te groot voor haar en ze dacht er Juist over, aan de hertogin te vragen, of die haar thuis wilde brengen, toen Mayne Redmayne de zaal binnenkwam. Redmayne was niet alleen beroemd om zyn gaven, doch ook, wat méér is. door Iedereen geacht en bemind. Het kwam Irene plotseling voor, of zy vanavond voor het eerst zag. hoe "n mooi, nobel gezicht hy had, hoe Indruk wekkend zyn gestalte was en hoe fier en rustig ^Jjn gang. HU zag er ernstig uit, nadenkend en gereserveerd zooals gewooniyk, en hU baande zich een weg door de groepjes met een afwezige en toch zoekende uitdrukking In zyn donkere oogen, alsof hy iemand hoopte vinden. ZU vroeg zich at wie dat koo aUn; tOCU «u uer puuien van net uoor oen neoeruuio- - - achen Bioscoop-Bond samengestelde program- ivledeinbllK ü&&r J-Jen Oever ma, ter herdenking van het veertig-jarig be staan der cinematografie, was een prijsvraag, waarin een ontwerp van een scenario gevraagd werd voor een Nederlandsche geluidsfilm. Op den laatsten dag van de herdenklngsweek. welke aan het veertig-Jarlg bestaan der cine matografie was gewyd, heeft de Jury uit de 260 ontwerpen, welke haar waren toegezonden, een keuze gedaan. De eerste prijs, 11000 bedragende, Is toege kend aan het scenarlo-ontwerp onder motto „Lumière”, getiteld: „Magma, het bloed der aarde”, ingezonden door mevr. B. Ranucci Beckman, lid van het Hofstedtooneel te Den Haag. De tweede prijs, groot ƒ250, Is toegekend aan de Inzending onder motto „Cocktail", getiteld: „Griezendonk” en ingezonden door den heer Mr. A. Roothaert te Tilburg, terwUl de heer Jan Heil, candldaat-notaris te NUmegen, een derden prijs van 100 verwierf met zyn in zending onder motto .X-ux ètunef’, getiteld: „Het leven stroomt”. - De Jury voor deze prijsvraag bestond uit de heeren: H van den Eerenbeemt, Amsterdam, Chr. de Graaff, Amsterdam; Mr. J. Huyts, Rot terdam; A. M. de Jong, Bllthoven; L. J. Jor- daan, Amsterdam; B. D. Ochse, Heemstede; Will Tuschlnskl, Amsterdam; J. W. F. Weru- meus Bunlng, Amsterdam. Hulde aan den „Lindbergh", die tot het doel, deo toerist het summum van reisgenot te bie den, geschapen schynt, maar hulde niet minder ook aan den kranlgen, meesteriyk rij denden piloot Henk, wiens stuurmanskunst, met de regelmaat van een klok den wagen zwieren üet langs de wegen van Europa, over steil stijgende bergen, door diep glooiende dalen, lanp verraderiyk spiralende rotspaden, door groote-stadsgetler en dorpslandeiykheid, waar cppen en ganzen speelden met hun leven en loooo koelen niets stonden te begrijpen van bet twintlgste-eeuwsche snelverkeer. In deaen tyd doet menigeen zich weer de vraag, of en zoo ja waarmede en hoe, de te planten bloembollen, eventueel knollen, kunnen worden ontsmet ter bestrydlng van eventueel voorkomende ziekten. Reeds eer hebben wy er te dezer plaatse op gewezen, dat bollen en knollen veel te hooi en te gras worden ontsmet omdat men nu eenmaal graag biykt te ontsmetten. Dat die resultaten niet altyd het verwachte resultaat gaven te licht te begrijpen, als men weet, dat velen zich niet bewust zijn, waartegen ze de bollen ont smetten. Ook de gebruikte middelen en de tijdsduur van onderdompeling (als het natont- smettlngsmlddelen betreft) varieeren zoodanig, dat het vertrouwen niet grooter wordt. Speciaal by het ontsmetten van gladiolus knollen heerscht een onbeschrijfelyke verwar ring. Zooals wy vroeger reeds schreven is op het oogenblik nog geen ontsmettingsmethode bekend, die tegen de drie bekende gladiolen ziekten resultaat geeft. Wel neemt men ge durende den groei soms verschynselen waar die den schUn verwekken, alsof de behandelde knollen beter zouden groeien en dat kan ook weleens werkeiyk zoo zyn. Ten opzichte van de ziekten waartegen ontsmet wordt biykt de behandeling dan, by het rooien, niet geholpen te hebben. De schynbare resultaten moeten dan vermoedeiyk worden toegeschreven aan het feit, dat de knollen van de behandelde party gemakkeiyker opkwamen omdat de buitenste schubben door de ODtsmettlngsstof mln of meer beschadigd geworden zyn. In sommige gevallen geven de ontsmette gedeelten nog meer zieke knollen dan de niet behandelde partyen. Van het ontsmetten van Crocussen, die hoofd- zakeiyk door dezelfde ziekten kunnen worden aangetast, als de Gladioli, behoeft men dus ook niet veel te verwachten. Soms kan men echter (ook wel by Gladioli) toch nog resul taten hebben als b.v. in een party Fusarium voorkomt. Het ontsmetten van tulpen tegen de zgn. stekersziekte heeft tot nu toe ook niet.aan de verwachtingen voldaan. Dit te ook te begrijpen. I als men rekening houdt met het feit, dat de I sclerotièn, die deze zwam op de bollen achter laat, onder de bruine huid zitten, die dus niet gemakkeiyk te bereiken zyn met een koude vloeistof omdat de lucht, die ook onder de huid aanwezig te, zich niet zoo gemakkeiyk door de ontsmettingsvloelstof laat verdrijven. In het verslag van den Plantenzlektenkun- dlgen dienst van 1934, (dat weer een schat van gegevens bevat) komt echter een proef voor, die te Lisse genomen werd met „Aretan". By een onderdompeling gedurende 4 aren in «on oplossing van K pCt. waren de resultaten goéd, cyfena worden daar, jammer genoeg, niet ge noemd. Deze stof, nl „Aretan”, die speciaal voor het ontsmetten van poters wordt aanbe volen zal vermoedelijk een van onze beste ont- smettingsstoffen biyken te zyn. Tegen het zgn. „witsnot” en „kwade grond” in tulpen en Irissen worden ook steeds ont smettingen met verschillende stoffen aanbe volen. Vooral formaline In verschillende steiw- ten wordt aanbevolen. Het beste lykt ons echter een sterkte van 1 pCt. en dan een onderdom peling gedurende 2 uren. Aangezien formaline elgeniyk een oplossing to van een gas in water moet de verdamping gedurende de behandeling worden tegengegaan door zakken b.v. over de vaten met vloeistof te leggen. stamelde MJ, je omniddeliyk naar huls terug kunt gaan, recht van het bureau. Begrijp je?” Hy las in haar onschuldige oogen, dat ze bet nauweiyks begreep. „Zeg toch Iets, Irene! Myn leven, mijn goede naam, is in jouw handen!' Uk zal het doen!” Hy sloeg de armen om haar heen en kuste haar hartstochtelyk. Maar ze beantwoordde zUn Uefkoozlngen niet. Ue zult het doen!” herhaalde hy, zichzelf van blijdschap en opluchting. je bent een kraan!” Ze glimlachte mat. ^eg nog eens precies, wat ik doen „Donderdag om tien uur aan den hoek van Wellington Barracks zUn. Dat te alles. Je kunt Je niet verutotem, Befste." „Nee. Ik zal er zyn. En ga nu. Terence ik Ik ben een beetje moe.’

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 3