MODEKONING DER NEGERS
v&Aaal
VOn
Met twee kameraadjes op avonturenreis
G
I De Dubbelgangster I
I.
Wl
den daq
Hm
hiiiiiiiiiiiiiiiiiiihiiiiiiiiih
8
Ï1
VAN ARMEN DROMMEL
TOT MILLIONNAIR
Brabantia Nostra
Maurice Rostand
'iiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
i y
VRIJDAG 25 OCTOBER 19S5
Generaal Greely
Otto de Kat
ING
tók
L.
41
Gevolg van een goeden
inval
d,
pen eenden-
historie f
-
r-
I
de
Hanna
groette
x>r over-
Teekeningen uit het Zuiden
„meester-
er Van
Misdadigheid in Oss
g aan-
Irene
je
..Lady
wat
weet Je
HOOFDSTUK XXI
liet
opeen
«Wordt vervolgd
I door Charles Gai vtce
zaak nog
1 naar de
jenaien,
dt r.er-
tN
aat
ons
t»
t»
Tegen den avond ging de deur plotseling
open en hun nieuwe vriend kwam binnen.
de
op
"het geen
i van den
'ruik van
te hoog:
wek Met
van den
re meen te-
oor alle
tgesteld.
Ierse hap
vergoe-
n. maar
vervuld
iet wor-
12
25
12
12
12
28
14
14
3»
14
tegenover het
gierig of wreed wilde voo<-
niet voor
van -len
“stemmen,
voor de
t voorstel
gebrek in
Lren-n
xintitter
dat de
ité ge-
an het
st voor
wordt,
sr aan
dankt
sym be
dankt
1 Oed.
erklng.
Je
hebt
«ün
Is
Winder
O E B.
x>r E. en
..Nee,
vertellen
daar
ME
NI
Actueele bijdragen zijn ..Waarom Is de grond
j> Brabant voor den boer te duur?" door Toon
Wijffels en Paul Vlemmlnx. „De oogen wijd
epen" door Dr P C de Brouwer. .Bezinning
op de feiten van den dag" door Vincent Cieer-
>ur. en .Misdadigheid In Om" door den heer
N Ploegmakers, burgemeester van de gemeente
Om
-t aan-
W een
gedaa#
MJ verüe» van Mn hana
een voet of een oog
Lang wist de heer Hyman het geheim van zijn
zakensucces te bewaren. Binnen tien Jaar tijds
verzamelde hij een vermogen van mfllioenen
Onlangs trok hij zich rustig terug uit de be
slommeringen en laat nu de zaakjes opknappen
door agenten, die met frlsschen moed de naakte
zwarten kleeden met het klatergoud der civili
satie. Zoo lang het laatste Parijsche modesnufje
In het. oerwoud nog niet is doorgedrongen, kun
nen Hyman en Do. hun producten spuien De
Ijdelheid der zwarten waarborgt voorlooplg suc
ces op succes.
'erd aan
Ki- ver
te. Volks-
n r 80
lag welke
Hij had een pakje bij zich en daaruit haal
de hij een pop, van hout gesneden, voor
Wietje. en een fluit voor Piet De kinderen
waren hier erg mee in hun schik en Her
mann stond lachend toe te kijken HU bleef
een heelen tjjd bij hen en de kinderen voel
den zich weer wat opgeruimder.
De bedoeling blijkt, naast geestdrifUg-weten-
sehappelüke voorlichting over Brabants verle
den. aandacht te vragen voor de actueele pro
blemen van het katholieke Brabantsche leven
en een groote plaats In te ruimen aan de
schoonheid van de Brabantsch* poëzie Naast
een hoofdartlkel van den redactie-secretaria
Dr Frans van der Ven over „De katholieke orde
ui Brabant" vinden wij dan ook gedichten van
Luc van Hoek Maria Dietze. Paul Vlemminz
en wetenschappelUke bijdragen van Dr T Hey
mans over „Brabant en de Vaderlandache Ge
schiedenis", Dr. H. van Velthoven over ..De
Noordelijke oriëntatie van Stad en Melerü".
Irene stond daar als
nageld en
ze
naam
John Hyman wordt uitgesproken,
op-
ne-
aan
een
antwoordde Madge
'even
leven
en
Ik wil niet
Hij leidde In 1881 een Noordpool-expeditie en
ontdekte nieuw land ten noorden van Groen
land HU stak Grinnel-land over naar de
Poolzee Door gebrek zUn de meeste deelnemers
aar. deze expeditie omgekomen, slechts zeven
bleven In het leven
Thant kleeden zijn agenten met
friste hen moed de naakte zwar
ten met het klatergoud
der civilisatie
•■LINDBERGH'S DROOM’* Te Baltimore werd onlange de nieuwste en grootste
Amerikaansche vliegboot „China Clipper*’ te water gelaten. Het vliegtuig werd onder
persoonlijke leiding van kolonel Lindbergh gebouwd en kreeg daarnaar den bij
naam ..Lindbergh’s droom." De vliegboot kan met een motorvermogen van 3200 PK.
eelt afstand van 6500 K M afleggen zonder brandstof in te nemen. Binnen enkele
maanden wil Lindbergh met deze machine over den Stillen Oceaan naar China
vliegen
Op 91-jarlgen leeftUd is te Washington de
bekende Pool-onderzoeker en schrijver gene
raal-majoor Greely overleden
‘•«t B en
groote et>
te op dat
en minder
niet neer,
college n
■ig colieve;
lat ons
'verge vulde
voorzitter
genoemd
een compleet Pharao-costuum met toebehooren
en daarbU eén schoonen cyllnderhoed. Ook bü
dezen vorst was nu de krjjgswoede bedaard en
toen de twee kemphanen elkaar kort daarop
tegenkwamen groetten zU elkaar minzaam, na
elkander eerst met stomme verbazing te heb
ben aangestaard. Er gaan verhalen, dat de een
daarbU het Zwanenlied begon te zingen, terwijl
de ander een aria uit Aïda aanhief, maar voor
de waarheid van deze vertelsels durven wjj niet
Instaan. In leder geval had de diplomatie van
Hyman verschrikkelijke internationale verwikke
lingen voorkomen.
ihiktheld tot werken door E* “J een ongeval met E* OE A
Ie beenen of belde oogen E OVI»“ doodeUJken afloop 1 £«JVaa
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
nlnnaar der
HU te geboren
heeft daar tot
I
Aangaande deze veelbesproken criminaliteit,
er. speciaal aangaande het merkwaardige stll-
iwUgen der Ossenaren voor het gerecht, geeft
de burgemeester de volgende merkwaardige
historische ophelderingen:
Veel is er geschreven en gesproken over mo-
gelUke oorzaken van deze misdadigheid Deae
zulks om
mderscheid
kleine
Daarop Het Hermann de kinderen weer
alleen. HU was maar stiekum even gekomen,
en moest weer aan het werk, want als ze
hem snapten HU beloofde.dat hUzoogaiiw
er weer gelegenheid was. weer, terug sou
komen.
De beide kinderen voelden zich thans erg
heuvel, de muur met de druiven .1Men
ruikt den landwUn en proeft den scherpen
smaak van de Rocquefort-kaas. Men onder
gaat alles wat Van Gogh al zoo verrukte en
na hem nog duizenden anderen
De teekenmgen van Otto de Kat zün preten
tieloos en sympathiek Zij treffen niet door een
stormachtig, groot gevoel, maar door hun on
opgesmukte eenvoud Het Is niet te zeggen, of
hun maker In de picturale kunst belangrUke
dingen zal wrochten Maar wat hier hangt is.
voor het grootste deel, een belofte van eenvoud
en waarheid En hier en daar treft een bereikte
fijnheid, zooals In het goed-verdeelde „Land-
schap met cypres" (no. Hizooala in het luch
tig maar vast aangedulde geval van den „Wün-
berg" mo. 1«> Mijmerend ondergaan, meer dan
hartetochteiuk beschouwen zoo is de aard
van De Kat. voorzoover die zich in zün teeke-
mngen openbaart
hanger het ludeti Heeft zü niet het volste
recht, zich bitter te beklagen?'
Ze liep op Irene toe met opgebeven hand,
alsof zij haai wilde slaan; maar Irene ver
roerde zich niet Naarmate Madge woede «mi
opwinding toenam, kreeg zü haar zelfbeheer-
aching terug
„Ben je klaar?" vroeg ae. met een diepe
stem. waarin bijna geen trilling te hooren
was „Dan wil je misschien wel zoo goed zun.
me te zeggen, waarom je op dien toon tegen
me spreekt, waarom je in de gang hebt -taan
luisteren, en wat je met mun geschiedenis en
I levensomstandigheden te maken hebt?"
Madge bedwong haar heftige opwinding en
scaarde haar slachtoffer buna verwonde ld
aan. .Kun Je me dat nog vragen? bracht zü
uit. „Kun Je het dan niet raden? Kun je dan
niet be gr u pen, waarom ik half dol oen van
verlangen naar wraak van verlangen om
anderen alles betaald te zetten, wal ik heb moeten
doormaken om hem en jou te laten uceten
Jou. die je al het mUne hebt toegeëigend
terwijl ik honger leed in een ellendig kro
terwijl ik moest zwoegen en sloven
„JU?" zei Irene geheel verbU-sterd. en buna
overtuigd, dat dit vreemde meisje, gisteren
nog haar discrete, onderdanige kamenier, plot
seling stapelgek geworden was.
Ja. ik." zei Madge, met een stem, die trlld--
van hartstocht „Ik! Ik ben dat meisje, bel
kind, dat de graaf tn den steek Het: >k ben
Lady Margaret Mersla en. ja. jouw zuster
menschen zouden nakomelingen zUn van mis
dadigers, overgebleven uit den tijd dat Om nog
eer. s.g „vrüplaats" was. Om Is nooit een „vrij
plaats" geweest. Men meende dat 1 nakome-
iirgen konden zün »«r. misdadigers uit het
naburige Ravensteln dat wel een „vrUplaate"
geweest is. Historici die de afkomst van deze
menschen nagingen verklaren dat voor on mo
ge lUk. Psychiaters verklaren dat 1 geen dégé
néré’» zün Over erfelUkheld wordt gelukkig niet
gesproken De meening dat het afstammelingen
ZUn van Zigeuners Is wel zëér onwaarachUnlljk
ZU die deze menschen kennen, welen dat liet
gewone misoadigers zijn, zooals men die overal
vindt. Het eenlge bUzondere Is dat deze men
schen energiek zUn. zooals de bewolking van
Ozs van oudsher als een energiek volk be
schreven Is. en nog wordt. DaarbU hun zwUg-
rasmheid tegenover de Justitie Velen verkla-
len die door den invloed, dien een merkwaardige
privilegebrief door Johanna van Gelder In 1399
geschreven, zou hebben gehad. Deze zegde dat
geen poirter van Oss, in Om of In het heele
Meierei van Den Bosch, door een schout of
door een benadeelde partu voor het gerecht
mocht worden gedaagd wegens doodslag of
medeplichtigheid aan doodslag. tenzU ook door
twee onpartudlge poirter» van Oss tegen hem
werd getuigd.
Dat deze bepaling vroeger invloed zal gehad
hebben Is wel zeker. Of die Invloed In deze da
zen nog zal gelden Is een groote vraag waarop
liet antwoord moeilijk te geven zal zijn
Een nieuw blad
Een week later moest Jaap Veldhuis weer In
t bewuste dorp zUn. Opeens Mg hU Hsnna een
zuweg inslaan en direct reed hu haar achterop
„Dag Hanna." groette hU
Ze knikte vrlendelUk toen se Jaap zag
..Waar ga je heen?" vroeg hU. „Of is t mis
schien onbescheiden dat te vragen’
„Heelemaal niet. Ik ga naar boer Hartman
Hu 1» ziek Ga je soms mee’"
Jaap ging liever niet, maar hu durfde niet te
weigeren en mompelde zoo iets als: „Graag
„Och.” zuchtte de boerin, toen ze belden bin
nentraden „de tnUnheer van de eend. „Och.
och.” klaagde ze, ,jn'n man is ziek en praat
nog maar altud over de eend; 't te toch zoo
jammer, dat ze geen prijzen meer kon winnen
Juist nu zouden we het zoo goed kunnen ge
bruiken."
Hanna keek Jaap aan. en deae greep naar z’n
porte-monnale. waaruit hu nog S.opdleple
„Hier, aei hU. „dat is het laatste, dst Ik er
nog voor uitgeef Dte eend heeft me nu precies
40 gekost
„Ben prUiwinnaar." mompelde de boerin
Hanna keek hem vrlendelUk en dankbaar aan.
en dat was voor Jaap de hoofdzaak Ze namen
afscheid en verlieten de boerenwoning
„Wanneer kan Ik u weer een» ontmoeten. Juf
frouw Hanna?" vroeg Jaap, toen ze samen op
den terugweg waren
„Och." antwoordde het meisje, „ik maak nooit
afspraakje*, maar Dinsdag aa. ga ik um dezen
T-x e Haarlemsche schilder Otto de Kat en
I 1 zün vrouw, die gedichten en notities
schrUft onder haar meisjesnaam Hans van
ZU1. hebben het vorig jaar een langdurige reis
gemaakt naar de streken, die nog altijd het
land van belofte zUn voor ben die in de misten
ven het Nocrden geboren werden: naar het
Zuiden van FrankrUk en naar Italië Men heett
in de brieven van Hans van ZU1 kunnen vol
gen wat ZU er zagen en beleefden. Otto de Kat
illustreerde ze met vlotte schetsboekbladen.
In den kunsthandel Van Lier,
aan het Rokin te Amsterdam,
heeft De Kat thans een serie
teekeningen tentoongesteld,
waarin het aangezicht van het
Zuiden wat ernstiger en dieper
werd gepeild. Ze zUn met
crayon gedaan en verraden
een liefdevolle aandacht voor
de streken waar het echtpaar
toefde on genoot van overvloed
van zon en blauwe luchten.
Wie de gezegende kusten
om de oude wereldzee kent,
zal herinneringen te over vin
den bU deze teekeningen,
waarin het land en de zee
goed zUn gekarakteriseerd.
Daar Is het paraduselijke
Gagnés sür Mer, daar is het
kernachtige Cros de Gagnés,
daar is de haven van Antibes
en La Colle s Loup En daar
de grijze olUfboomen. de
waaierende platanen met de
grillige stammen, de begroeide
J t MMMMMMMtasMMMMMMMMMl
WW*——
boer binnen-
>8 m onW.
begroorin-
len Blom,
ilssle vin
bent mUn vader." mompelde ze
tanden. .Ik
tn de sprei Madge liep langzaam naar haar
toe en bleef enkele oogenb”kken op haar staan
neerz'en. Ze had het knielende meisje kunnen
slaan. In bittere afgunst om alwat zU genoten
had om alwat haar, Madge, was ontroofd.
„8ta op; Ik wil met u praten Sta op, zeg Ik!
Ik heb u Iets te zeggen!"
stond op. verward. verbUsterd door
dien bevelenden klank In de stem van haar
ondergeschikte
..Je
met mU gebeurde
gen waren voor het andere meisje,
bracht haar groot in luxe en overvloed;
haar „my lady" noemen: i
goed voor haar; ze Is een van
geplaatsten in het lend; ze gaat trouwen met
een edelman. Zelfs nu kun je er niet toe komen,
me recht te laten wedervaren mU. Je wet’ige
dochter Vervloekt! Ik hoop dat Je vóór je dood
nog gestraft zult worden voor wat Je gedaan
hebt.
Eindelük wist w zich te beheerschen en.
met haar hand op het pakte papieren, legde
ze de sleutels op hetzelfde plekje van de tafel,
waar ze ze had weggenomen en glipte de kamer
uit. Ze liep de trappen op met vast opeenge
klemde lippen, ging door haar eigen kamer en
l ad die van Irene binnen.
Irene knielde voor haar bed. haar armen
voor zich uitgestrekl. haar gezicht verborgen
U den boekhandel Triborgh" te Tilburg
verscheen een frtsch Brsbantsch blad, dat
twintig maal per jaar het licht zal zien
onder den titel „Brabantia Nostra" en dat ge
redigeerd wordt door de jonge Brabanders, wier
werk den laatsten rijd de aandacht trok. Jet de
Brouwer. Luc van Hoek Geert Ruygers. Dr F
van der Ven. Paul Vlemmlnx. Toon WUffels
Men kan het blad beschouwen als een gezonde
vrucht van de verbeterde onderwU^toestanden
en vooral aLs een goed resultaat van het her-
ontwaakte enthousiasme
„Dit blad" zoo zegt de redactie, „richt zich
t»l allen, die het Brabantsche land willen zien
als een gaaf en ordevol volk. Nederlandsch en
katholiek, toegerust met de middelen, die noo-
dlg zUn tot het ontplooien van zUn schoonste
leven
verlaten en eenzaam. Weldra kwamen
waterlanders voor den dag, en geheel
van de emotie zaten Plet en Wietje te snik
ken
kunt gaan, Margaret.zei ze zwakjes;
,4k zal Je vanavond niet nood'g hebben.
ga niét." ze| de andere
Ik was in de gang bU
tijd vlak bU
Mersia niet En ik
maar
Madge lactue
17
°P tafel lag nog een sleutelbos zooals de graal
dien daar straks had neergelegd. Met een vlugge
'*wvging greep ze dien, gleed naar het bureau en
lüeef den slapenden man over haar schoudert
te het oog houden Lord Mersla verschoof even
°P rijn stoel en zuchtte; dadeMjk trok ze zich
terug in de schaduw bü de gordünen en bleef
daar onbeweeglUk staan, haar felle oogen een
en al waakzaamheid Ze wachtte, maar de
Haaf werd niet wakker, ofschoon hU nogmaals
verschoof en even kreunde
Slipte naar het bureau en probeerde de
•teutels Eindelijk vond ze den goeden en
dnalde dien zoo zacht mogelljk In net slot:
•nel doorzocht ze de papieren In de vaJties en
“d«n Een van de laatste wilde niet open, en.
te ademlooze spanning, zocht ze naar de ge-
n*lme veer Ieder oogenblik kon de slapende
®*n wakker worden en haar onderzoek storen
haar vingers hier en daar tastten en
drukten Joegen haar gedachten niste'oos
JtewV De ontdekking die ze gedaan had.
•*Mh( haar in een soort van raaernU ZU na»
hoolgrid-
eer ont-
louden.
'oor voor
oor plm.
n.
irstel tot
ling van
irbtj aan
na <“n
n wordt
met als
de laar-
laren
ite'. o>n-
ao-i hU
houden
Een anderen keer kwam een naar liefde dor
stende zwarte jongeling bü Mr. Hyman en
klaagde zün nood. De dorpsschoone. waarop hü
verliefd was. wilde niets van hem weten en
prefereerde een anderen cavalier. Hyman ver
kocht den verliefden knaap de met goud over
dekte uniform van een leeuwentemmer. De
stof was een beetje verschoten en er vielen een
paar gaten in. maar dat maakte niets uit. Als
'n pauw stapte de jongeling heen en oe zwarte
Venus werd zóó diep getroffen door zün pracht
dat zij direct den anderen pretendent zün congé
gaf. In een dergelük geval veroverde een onge
lukkige dochter van Eva het hart van een zwar
ten Adonis door een verleldelük balletrokje aan
te trekken.
II wijziging
ttnbtena-
urdersbond
rechtwezen
'•vallen; in
soepej.
,e regeling
Vijftien Jaar geleden was de heer Hyman nog
een arme drommel, een man van twaalf am
bachten en dertien ongelukken. Maar op een
oag. wandelend in de straten van Johannes
burg. kreeg hü een genialen Inval, die zün kans
deed keeren. Mr Hyman kwam op het kater
achtige idee, bü een auctie een aantal gebruikte
theaterpakken op te koopen. De andere Gega
digden. die de waardevolle stukken van den
inventaris monsterden, bekeken hem spottend.
Voor een enkel pond sterling kreeg Ilyman de
oude plunje, laadde haar op een wagen en reed
er de wildernis mee tn, waar de zegeningen der
beschaving nog niet waren doorgedrongen Daar,
bü zwarte stamhoofden en üdele kafferdames,
vonden de kleurige en fantastische costuums e**n
begeesterd onthaal Een dag 'ater Hep de be
volking van een heel negerdorp rond met pe-
pieren sjako's. oud-Weensche frakken en aar
dige crinolines, die men gemakshalve -naar
direct over het naakte lUf had aangetrokken,
zonder gebruik van baadjes en lingerie. De heer
Hyman echter telde grinnekend de opbrengst
van zün uitstapje, dat hem een rük gewin had
opgeleverd.
Een paar maanden later had bet bedrijf van
mr. Hyman al een fantastlschen omvang. Waar
In Europa of Amerika een groote verkoop v-ir
costuums plaats vond, waarbü de opsmuk van
opera’s, operettes en revues onder den hamer
kwam, was Hyman present. HU werd eigenaar
van voddenwinkels, waar de nederigste Schmle-
retroep zich nog te goed voor zou geacht heb
ben. HU kocht eenvoudig Alles wat nog maar
aan een kleedingstuk deed denken Had hij een
paar wagonladingen van die kostbaarheden bü
elkaar, dan stak hü over naar Afrika en arona
door tot gebieden, waar geen blanke handelaar
te komen placht. En daar hing hü zijn spullen
over de naakte negerruggen. De pakjes met
galons en gouden loovertjes voor heel veel geld,
de nederiger uitrustingen een beetje goedkooper
Er was echter geen neger, die niet den bodem
van zün schatkist bloot legde oen zoo’n prach
tig pakje te verwerven. Meestal dreef hü ruil
handel. want geldstukken hadaen de primitieve
koopers niet Men betaalde met tear goud, met
ivoor, met kostelüke Inlandsche sculpturen en
versierselen, die op de Europeesche kunstmark’
de kenners en snobs in verrukking brachten
Hyman kon zelf moellük zijn lachen bedwingen,
als hij bü de feesten, welke ter "ere van den
vreemden koopman, die zoo schoone zaken aan
bracht. werden gegeven, zün verheugde klanten
In de meest poteierlUke uitrustingen zag rond
dansen.
Men denke echter niet, dat Mr Hyman zün
missie alleen maar opvatte als een gelegenheid,
om de zwartjes eens flink af te zetten Hü
greep zelfs In in de Afnkaansche geschiedenis
en besliste met z’n costuums over strijd of rede
Zoo kwam bet eens voor, dat twee neger
koningen een doodelüke vüandschap tegen
elkander opvatten en zich voorbereidden tot
een van de gebrulkelüke afrekeningen Zoo’n
oorlogje zou echter de zaken van den heer
Hyman leelük in de war hebben gestuurd Wat
deed nu de Afrikaansche Polret? Hü bezorgde
den eenen koning een prachtige Lohengrin-
uitrusting en toen de zwarte vorst dat pakje
aantrok geraakte hü zóódanig In vervoering
over zün eigen ulterlUk, dat hü «een zin meer
In vechten had. omdat hü het veel te fün vond
den ganachen dag in zün fraaie pak rond te
wandelen en zich In de beken te spiegelen
Aan den anderen koning gaf de heer Hyman
„Neen. Ik
Irene nee. Irene!
de bibliotheek. Ik was al dien
je Je bent Lady Irene
weet wie dat wél te!"
E* 7^0 levenalange geheel» on,
r verlle» van belde armen. I
Lady Margaret Mersla. de wettige dochter van
den groeten graaf van Mersla.
Haar vingers vlogen heen en weer Plotseling
sprong de lade open Ze onderdrukte een ute-
toep van vreugde en opluchting, green het
pakje papieren, sloot de lade en het bureau en
gleed weer geluidloos door de kamer
Terwül zü het pakje In haar blouse verbot g.
bleef ze naast den stoel staan en keek neer op
den slapende.
„Dus Jü
tusschen haar opeengeklemde
ben Je wettige dochter de dochter, ole
je hebt verlaten en vergeten Het kon Je
niet schelen wat er van mü werd. wat er
Al je gedachten en sor
bet andere meisje. Je
X
niets was te
de hoogst-
-j-'k at te. geloof ik al de negende eend. die iz
I 1 in dezen Paaachtüd overrüd.'' zei Jaap
Veldhuis toen h(| op ’t geschreeuw van
een boerenvrouw, die achter z’n motor aanholdc.
z’n machine afzette. „Ja. ja, ik weet het al. eerst
tranen en dan Jammerklachten, dat het juist de
bekroonde eend was. waar je prüzen mee be
haalde. dat als het een andere eend geweest was.
,1e het niet had kunnen schelen, enz Zeg nu
maar, hoeveel het te."
De vrouw aarzelde en zei toen: „Ik weet het
niet, ze legde eieren, ze won prijzen en nu te v
zóó uit elkaar geretfen, dat we haar niet een»
meer op kunnen eten
Jaap, die een rüke boerenzoon was, en een
paar dorpen verder woonde, gaf haar 25en
reed door Dien avond moest hü Juist In dat
dorp een lering houden over het „boerenbednff
en de veehouderü". Daarom wilde hü geen
kwestie over die eend maken Hü vond ƒ25
anders te veel voor een eend. ook al won ae nog
zooveel prijzen
Op 't afgesproken uur arriveerde hü aan de
zaal, waar hü door den burgemeester werd ont
vangen Deze stelde hem voor aan z’n dochter
Hanna, die zich dadel Uk als een bewonderaar
ster ontpopte voor z’n spreektalent en z’n Juist
Inzicht In ’t boerenbedrijf
Gezellig stonden ze samen te praten, toen et
een oude boer langs kwam
„Goeden avond. Hartman."
vrlendelUk
„Goeden avond, juffrouw Hanna." antwoordde
de man. somber en gedrukt
..Scheelt er soms wat aan?" vroeg het meisje
„Och." antwoordde de oude man. „wat zal Ik
u zeggen? Ik heb het toch niet al te breed, dat
weet u. en nu heeft vanmiddag die münheer
daar." en hU wees op Jaap Veldhuis, „met z’n
motor m n tentoonstelUngseend overreden Ze
Is dood Met prijzen winnen te het nu ook ge
daan"
HU zuchtte diep. Hanna keek Jaap verwü-
tend aan
.XMe motorrijders ook!" sprak ze. spütlg.
„Vandaag is het een eend. morgen een kind."
Jaap voelde zich onder dien verwütenden blik
allesbehalve op z n gemak. HU besloot sieb groot
te houden
„Ik gaf je vrouw vanmiddag al 25." zet hü
tot den ouden boer. ,.lk zal je er nog f 10.bü
geven Dan is de schade toch zeker wel ruim
vergoed.”
Boer Hartman knikte en ging heen, maar voor
Jaap was t het voornaamste dat Hanna tevre- /I
den scheen y 1
met haar, het meisje dat door allen verlaten en
verwaarloosd werd.
Ik weet het aan haar denkt niemand
Ik durf wel zeggen, dat die meneer meneci
Redmayne daar straks te weggegaan vól
medelüden met jou. en «onder een gedachte
aan de andere."
„Ik wil naar Je luisteren ik zal allea
aanhooren. wat je nie te zeggen hebt, en
waarom je het waagt, op die manier tegen
me te spreken; maar oefen geen crltiek op
hem. of of op mün vader!”
Madge lachte
.Jouw vader! Je vergeet, dal hu evengoed
hAAr vader te, dat zü «U» wettige dochter was:
Je hebt er geen vermoeden van. wat zü heeft
doorgemaakt
,4e zegt dat. alsof je wist
zü te?"
.Ja. dat weet Ut."
snel ,En Ik weet, wat voor een 'even ze
gehad heeft. JU weet, hoe Jouw leven ge
weest te; je bent in luxe opgevoerd, je had
alle» wat maar voor geld te koop te; wat Je leven
zoo aangenaam mogelük maakt; groote huizen
om tn te wonen, bedienden om je achterna
te draven, auto's om tn te rüden, paarden,
booten je was Lady Irene, de dochter ran
den graaf van Mersla.”
Ze hügde naar adem en twee telroode vlek
ken brandden op haar wangen
„Terwül zü de andere eeu hondenleven
'eldde en was overgeteverd adn de teere «oi yn
van «en dronken heks, die haar sloag en naar
r - anneer In het Zulaen van Afrika de
LM van
zal men de zwartste gezichten zien
bekleren en de gelaten der blanke heeren
men een zeer geamuseerde uitdrukking
Voor de Afrikaners is de naam Hyman
vaststaand begrip geworoen. Men begrüpt niet,
dat mr. Hyman niet allang een figuur In een
succesvol theaterstuk is geworden of de held
van een avonturenfilm.
UlterlUk is er aan dezen kleinen man niets
opvallends of heroïsch te zien. De heer Hyman
is maar een eenvoudig milllonnairtje, die zün
groot vermogen dankt aan een goeden Inval
Hü is ae ongekroonde modekoning van het
Afrikaansche woud en zün leveranciers zün de
groote theaters in de wereldsteden, waarvan hii
de oude, afgedankte costuums voor een appel
en een el opkoopt om ze dan voor goed gein
van de hand te doen aan kafferkoningen, hun
ne vrouwen en verderen aanhang
A T I r1 A D M 17 ’Q °p dlt ,Un bigevolge de verrekeringsvoorwaarden tegen
I r, ZA nl Jll 1 y Ej O ongevallen verzekerd voor een der volgend» ultkeertngen
au rice Rostand komt naar ons land
met zün meest geliefd werk ..La
Oloire”. Het wordt te Amsterdam.
Den Haag. Haarlem, Utrecht. Groningen en
elders gespeeld Het te te Parijs meermalen
opgevoerd en wordt ons als een
werk” aangekondlgd
Maurice Rostand ia een
poezie. schreef zelf vetzen
op 26 Mei 1891 te 'Parüs en
zijn tiende jaar gewoond Torn zün vader
ernstig ziek werd, verhuisde hfj met zün
ia mille naar Cambo
Twaalf Jaar oud zünde nam hü deel aan
ten „concours de poésle" georganiseerd
door „Les An na les", en verwierf den eersten
prijs HU stelde een gedichtenbundel samen,
die In 1909 bü Fasquelle verscheen.
Vervolgens schreef hü een stuk in sa-*
menwerking met zün moeder Rosémondc
Gérard: .Xe bon petit diable*, alsook ver
schillende romans: ,Xe PUori"; .Xe Cer-
cuetl de crlstal”; „l'Ange du Suïcide" en,
stukken in versvorm, waaironder ..La Oloi
re”- Dit laatste la zün meest geliefde werk.
„Het te het hart dat de poëzie voort-
biengt”, zegt Maurice Rostand „Het lite
raire element te niets De poezie te niet
slechte een schitterend getooide godin, die
men verafgoodt zonder haar te begrijpen,
zü te voor alles een levende vrouw, die ook
inderdaad leeft. De vreugde de smart, het
leven, de dood, dat alles verleent aan de
poezie de juiste waarde. Al het andere is
niet anders dan gerstand. vorm, beroep
De inhoud van ..La Oloire” Is ate volgt
..Clarence, de zoon van der beroemden
schilder Wtalsum. heeft de lllueie. den roem
van zün vader te evenaren, maar deze,
wien hü een van zün studies heeft getoond,
moet hem ontmoedigen. Alleen gebleven
besluit Clarence zich van het leven te be
roeren daar hü zich niet meer in staat
voelt, ook een groot schilder te worden. Doch
de Roem, door zün vader uitgebeeld in een
vermaard schilderij, komt tot leven en zegt
hem naar Londen te vertrekken en daar in
d« eenbhamheld te werken Nn verloop van
vtle maanden meent Claren- e een werk
voltooid te hebben, zün eerzvcht waardig;
hü wil zUn vader de doeken die hü ge
maakt heeft toonen en ate Wsburn in het
atelier van zUn zoon komt ziet hü niets an
ders dan twaalf witte doeken die zün
krankzinnig geworden zoon voor meester
werken houdt. Tüdens de ziekte van Cla
rence schildert de wanhopige vader zelf de
dceken. zooals zün zoon zich «tere had voor
gesteld. opdat de stervende C’ irence de il
lusie van den roem zal beleven
tüd weer naar boer Hartman, om te zien hoe
bet er mee gaat."
.Det was voor den verliefden jongen man een
voldoende aanwüring en het tweetal ontmoette
elkaar een week later natuurlük weer op de
zelfde plaats Weer gingen ae samen naar den
rieken boer.
Door allerhande klaagliederen en het heim
wee naar „de eend" werden nog ƒ5.uit den
zak van Jaap geklopt die zich
Jonge meisje niet
doen
Toen ae daar
zoo zaten. hü
«enigszins
schuldbewust, dat
hu min of meer
oorzaak was
van de ziekte van
den ouden man.
kwam er eensklaps een jonge
slappen
„Hartman!” schreeuwde hü. letterlük met de
deur in huis vallend. .Jouw eend lieeft weer den
eersten prijs behaald!"
Hartman en z’n vrouw keken verlegen en be
schaamd naar den grond.
..Wat beteekent dat?" vroeg Hanna boos.
D>- vrouw begon te huilen ei> de oude boer be
kende. dat niet de prijswinnaar, maar een ge
wone eend door Jaap Veldhuis overreden was
Jaap was geweldig uit z’n humeur Die dood
gewone eend heeft me ƒ45gekost!" riep hü-
HU stond op en zonder verder een woord te
zeggen, gingen hü en het meisje weg.
Toen ze buiten waren, aei Hanna
„Dat JU ook zoo gemakkeluk ergens invliegt.
Het wordt hoog tijd, dat er iemand op jou en
Je geldzaken past
Voordat ae zich rekenschap van haar woor
den gegeven had greep Jaap haar hand en
vroeg:
..Wtl Jü die Iemand zün. Hanna?”
Ze antwoordde niet, maar vóór Hartman
huis omhelsden ae elkaar.
aan den grond ge-
keek Madge verwezen aan Had
goed gehoord? Madge'» gezicht was heel
wit. maar haar oogen gloeiden van opwinding
en triomf Ze beantwoordde Irene’s verbüste-
renden blik niet:
„Ik was al dien tüd in de gang
,Je hebt geluisterd?"
zei Madge, en klemde haar lippen
„Ik heb ieder woord gehoord. Ik
stond vlak bü Ik weet, dat JU niet Lady
Irene Mersla bent; dat Je
Irene hief een bevende liand op. als om haar
hei «wilgen op te leggen
„Js bent een Indringster, een bedriegster.
ging Madge onmeedoogend voort .Je hebt ge
leefd In luxe en overvloed, je hebt au een
koningin geheerscht In dit groote huls, in de
wereld van Je vrienden en kennissen, alsof je
^de dochter van een graaf was zün wettige
dochter en Je bent doodeenvoudig niets!”
Irene's hoofd zonk voorover; toen nief ze
het op en troteeerdc rustig Madges vlammen-
den blik.
„Waarom heb je staan luisteren?” vroeg ze.
bUna onhoorbaar maar met een eenvoudige
waardigheid, die Madge’s haat nog deed toene
men. „Wat gaat mün «nün ongeluk, mün
ellende, jou aan? Btll! Ik wensch het niet te
hooren. I.aat me alleen!"
Ze wees naar de deur, ulet driftig,
met dezelfde waardige kalmte
schor en leunde tegen het bed.
ik ga niet. Ik heb je nog iet» te
Je schünt al vergeten te zün. wal
ik daar straks zei toen ik binnenkwam
Ga ritten: dat Is beter Je bent duizelig
op het punt om flauw te vallen
onnoodlg hard tegen je zün.
Ik geloof. dat jü alleen medelüden heb*
met Jezelf." ging ze voort met een bitter spot
lachje „Jü denkt waarschünlük alleen aan
allee wat je suit verliezen; Je hebt geen ge
dachte over voor het andere meisje bet
meiaje. dat beroofd werd van haar naam
en en de plaats in de wereld die haar
teek wam de plaats die JU hebt ingenomen.
Jü indringsterl Maar Ik en iedereen die de
waarheid weet moet wel medelüden hebben