MODEKONING DER NEGERS v&Aaal VOn Met twee kameraadjes op avonturenreis G I De Dubbelgangster I I. Wl den daq Hm hiiiiiiiiiiiiiiiiiiihiiiiiiiiih 8 Ï1 VAN ARMEN DROMMEL TOT MILLIONNAIR Brabantia Nostra Maurice Rostand 'iiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii i y VRIJDAG 25 OCTOBER 19S5 Generaal Greely Otto de Kat ING tók L. 41 Gevolg van een goeden inval d, pen eenden- historie f - r- I de Hanna groette x>r over- Teekeningen uit het Zuiden „meester- er Van Misdadigheid in Oss g aan- Irene je ..Lady wat weet Je HOOFDSTUK XXI liet opeen «Wordt vervolgd I door Charles Gai vtce zaak nog 1 naar de jenaien, dt r.er- tN aat ons t» t» Tegen den avond ging de deur plotseling open en hun nieuwe vriend kwam binnen. de op "het geen i van den 'ruik van te hoog: wek Met van den re meen te- oor alle tgesteld. Ierse hap vergoe- n. maar vervuld iet wor- 12 25 12 12 12 28 14 14 3» 14 tegenover het gierig of wreed wilde voo<- niet voor van -len “stemmen, voor de t voorstel gebrek in Lren-n xintitter dat de ité ge- an het st voor wordt, sr aan dankt sym be dankt 1 Oed. erklng. Je hebt «ün Is Winder O E B. x>r E. en ..Nee, vertellen daar ME NI Actueele bijdragen zijn ..Waarom Is de grond j> Brabant voor den boer te duur?" door Toon Wijffels en Paul Vlemmlnx. „De oogen wijd epen" door Dr P C de Brouwer. .Bezinning op de feiten van den dag" door Vincent Cieer- >ur. en .Misdadigheid In Om" door den heer N Ploegmakers, burgemeester van de gemeente Om -t aan- W een gedaa# MJ verüe» van Mn hana een voet of een oog Lang wist de heer Hyman het geheim van zijn zakensucces te bewaren. Binnen tien Jaar tijds verzamelde hij een vermogen van mfllioenen Onlangs trok hij zich rustig terug uit de be slommeringen en laat nu de zaakjes opknappen door agenten, die met frlsschen moed de naakte zwarten kleeden met het klatergoud der civili satie. Zoo lang het laatste Parijsche modesnufje In het. oerwoud nog niet is doorgedrongen, kun nen Hyman en Do. hun producten spuien De Ijdelheid der zwarten waarborgt voorlooplg suc ces op succes. 'erd aan Ki- ver te. Volks- n r 80 lag welke Hij had een pakje bij zich en daaruit haal de hij een pop, van hout gesneden, voor Wietje. en een fluit voor Piet De kinderen waren hier erg mee in hun schik en Her mann stond lachend toe te kijken HU bleef een heelen tjjd bij hen en de kinderen voel den zich weer wat opgeruimder. De bedoeling blijkt, naast geestdrifUg-weten- sehappelüke voorlichting over Brabants verle den. aandacht te vragen voor de actueele pro blemen van het katholieke Brabantsche leven en een groote plaats In te ruimen aan de schoonheid van de Brabantsch* poëzie Naast een hoofdartlkel van den redactie-secretaria Dr Frans van der Ven over „De katholieke orde ui Brabant" vinden wij dan ook gedichten van Luc van Hoek Maria Dietze. Paul Vlemminz en wetenschappelUke bijdragen van Dr T Hey mans over „Brabant en de Vaderlandache Ge schiedenis", Dr. H. van Velthoven over ..De Noordelijke oriëntatie van Stad en Melerü". Irene stond daar als nageld en ze naam John Hyman wordt uitgesproken, op- ne- aan een antwoordde Madge 'even leven en Ik wil niet Hij leidde In 1881 een Noordpool-expeditie en ontdekte nieuw land ten noorden van Groen land HU stak Grinnel-land over naar de Poolzee Door gebrek zUn de meeste deelnemers aar. deze expeditie omgekomen, slechts zeven bleven In het leven Thant kleeden zijn agenten met friste hen moed de naakte zwar ten met het klatergoud der civilisatie •■LINDBERGH'S DROOM’* Te Baltimore werd onlange de nieuwste en grootste Amerikaansche vliegboot „China Clipper*’ te water gelaten. Het vliegtuig werd onder persoonlijke leiding van kolonel Lindbergh gebouwd en kreeg daarnaar den bij naam ..Lindbergh’s droom." De vliegboot kan met een motorvermogen van 3200 PK. eelt afstand van 6500 K M afleggen zonder brandstof in te nemen. Binnen enkele maanden wil Lindbergh met deze machine over den Stillen Oceaan naar China vliegen Op 91-jarlgen leeftUd is te Washington de bekende Pool-onderzoeker en schrijver gene raal-majoor Greely overleden ‘•«t B en groote et> te op dat en minder niet neer, college n ■ig colieve; lat ons 'verge vulde voorzitter genoemd een compleet Pharao-costuum met toebehooren en daarbU eén schoonen cyllnderhoed. Ook bü dezen vorst was nu de krjjgswoede bedaard en toen de twee kemphanen elkaar kort daarop tegenkwamen groetten zU elkaar minzaam, na elkander eerst met stomme verbazing te heb ben aangestaard. Er gaan verhalen, dat de een daarbU het Zwanenlied begon te zingen, terwijl de ander een aria uit Aïda aanhief, maar voor de waarheid van deze vertelsels durven wjj niet Instaan. In leder geval had de diplomatie van Hyman verschrikkelijke internationale verwikke lingen voorkomen. ihiktheld tot werken door E* “J een ongeval met E* OE A Ie beenen of belde oogen E OVI»“ doodeUJken afloop 1 £«JVaa AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL nlnnaar der HU te geboren heeft daar tot I Aangaande deze veelbesproken criminaliteit, er. speciaal aangaande het merkwaardige stll- iwUgen der Ossenaren voor het gerecht, geeft de burgemeester de volgende merkwaardige historische ophelderingen: Veel is er geschreven en gesproken over mo- gelUke oorzaken van deze misdadigheid Deae zulks om mderscheid kleine Daarop Het Hermann de kinderen weer alleen. HU was maar stiekum even gekomen, en moest weer aan het werk, want als ze hem snapten HU beloofde.dat hUzoogaiiw er weer gelegenheid was. weer, terug sou komen. De beide kinderen voelden zich thans erg heuvel, de muur met de druiven .1Men ruikt den landwUn en proeft den scherpen smaak van de Rocquefort-kaas. Men onder gaat alles wat Van Gogh al zoo verrukte en na hem nog duizenden anderen De teekenmgen van Otto de Kat zün preten tieloos en sympathiek Zij treffen niet door een stormachtig, groot gevoel, maar door hun on opgesmukte eenvoud Het Is niet te zeggen, of hun maker In de picturale kunst belangrUke dingen zal wrochten Maar wat hier hangt is. voor het grootste deel, een belofte van eenvoud en waarheid En hier en daar treft een bereikte fijnheid, zooals In het goed-verdeelde „Land- schap met cypres" (no. Hizooala in het luch tig maar vast aangedulde geval van den „Wün- berg" mo. 1«> Mijmerend ondergaan, meer dan hartetochteiuk beschouwen zoo is de aard van De Kat. voorzoover die zich in zün teeke- mngen openbaart hanger het ludeti Heeft zü niet het volste recht, zich bitter te beklagen?' Ze liep op Irene toe met opgebeven hand, alsof zij haai wilde slaan; maar Irene ver roerde zich niet Naarmate Madge woede «mi opwinding toenam, kreeg zü haar zelfbeheer- aching terug „Ben je klaar?" vroeg ae. met een diepe stem. waarin bijna geen trilling te hooren was „Dan wil je misschien wel zoo goed zun. me te zeggen, waarom je op dien toon tegen me spreekt, waarom je in de gang hebt -taan luisteren, en wat je met mun geschiedenis en I levensomstandigheden te maken hebt?" Madge bedwong haar heftige opwinding en scaarde haar slachtoffer buna verwonde ld aan. .Kun Je me dat nog vragen? bracht zü uit. „Kun Je het dan niet raden? Kun je dan niet be gr u pen, waarom ik half dol oen van verlangen naar wraak van verlangen om anderen alles betaald te zetten, wal ik heb moeten doormaken om hem en jou te laten uceten Jou. die je al het mUne hebt toegeëigend terwijl ik honger leed in een ellendig kro terwijl ik moest zwoegen en sloven „JU?" zei Irene geheel verbU-sterd. en buna overtuigd, dat dit vreemde meisje, gisteren nog haar discrete, onderdanige kamenier, plot seling stapelgek geworden was. Ja. ik." zei Madge, met een stem, die trlld-- van hartstocht „Ik! Ik ben dat meisje, bel kind, dat de graaf tn den steek Het: >k ben Lady Margaret Mersla en. ja. jouw zuster menschen zouden nakomelingen zUn van mis dadigers, overgebleven uit den tijd dat Om nog eer. s.g „vrüplaats" was. Om Is nooit een „vrij plaats" geweest. Men meende dat 1 nakome- iirgen konden zün »«r. misdadigers uit het naburige Ravensteln dat wel een „vrUplaate" geweest is. Historici die de afkomst van deze menschen nagingen verklaren dat voor on mo ge lUk. Psychiaters verklaren dat 1 geen dégé néré’» zün Over erfelUkheld wordt gelukkig niet gesproken De meening dat het afstammelingen ZUn van Zigeuners Is wel zëér onwaarachUnlljk ZU die deze menschen kennen, welen dat liet gewone misoadigers zijn, zooals men die overal vindt. Het eenlge bUzondere Is dat deze men schen energiek zUn. zooals de bewolking van Ozs van oudsher als een energiek volk be schreven Is. en nog wordt. DaarbU hun zwUg- rasmheid tegenover de Justitie Velen verkla- len die door den invloed, dien een merkwaardige privilegebrief door Johanna van Gelder In 1399 geschreven, zou hebben gehad. Deze zegde dat geen poirter van Oss, in Om of In het heele Meierei van Den Bosch, door een schout of door een benadeelde partu voor het gerecht mocht worden gedaagd wegens doodslag of medeplichtigheid aan doodslag. tenzU ook door twee onpartudlge poirter» van Oss tegen hem werd getuigd. Dat deze bepaling vroeger invloed zal gehad hebben Is wel zeker. Of die Invloed In deze da zen nog zal gelden Is een groote vraag waarop liet antwoord moeilijk te geven zal zijn Een nieuw blad Een week later moest Jaap Veldhuis weer In t bewuste dorp zUn. Opeens Mg hU Hsnna een zuweg inslaan en direct reed hu haar achterop „Dag Hanna." groette hU Ze knikte vrlendelUk toen se Jaap zag ..Waar ga je heen?" vroeg hU. „Of is t mis schien onbescheiden dat te vragen’ „Heelemaal niet. Ik ga naar boer Hartman Hu 1» ziek Ga je soms mee’" Jaap ging liever niet, maar hu durfde niet te weigeren en mompelde zoo iets als: „Graag „Och.” zuchtte de boerin, toen ze belden bin nentraden „de tnUnheer van de eend. „Och. och.” klaagde ze, ,jn'n man is ziek en praat nog maar altud over de eend; 't te toch zoo jammer, dat ze geen prijzen meer kon winnen Juist nu zouden we het zoo goed kunnen ge bruiken." Hanna keek Jaap aan. en deae greep naar z’n porte-monnale. waaruit hu nog S.opdleple „Hier, aei hU. „dat is het laatste, dst Ik er nog voor uitgeef Dte eend heeft me nu precies 40 gekost „Ben prUiwinnaar." mompelde de boerin Hanna keek hem vrlendelUk en dankbaar aan. en dat was voor Jaap de hoofdzaak Ze namen afscheid en verlieten de boerenwoning „Wanneer kan Ik u weer een» ontmoeten. Juf frouw Hanna?" vroeg Jaap, toen ze samen op den terugweg waren „Och." antwoordde het meisje, „ik maak nooit afspraakje*, maar Dinsdag aa. ga ik um dezen T-x e Haarlemsche schilder Otto de Kat en I 1 zün vrouw, die gedichten en notities schrUft onder haar meisjesnaam Hans van ZU1. hebben het vorig jaar een langdurige reis gemaakt naar de streken, die nog altijd het land van belofte zUn voor ben die in de misten ven het Nocrden geboren werden: naar het Zuiden van FrankrUk en naar Italië Men heett in de brieven van Hans van ZU1 kunnen vol gen wat ZU er zagen en beleefden. Otto de Kat illustreerde ze met vlotte schetsboekbladen. In den kunsthandel Van Lier, aan het Rokin te Amsterdam, heeft De Kat thans een serie teekeningen tentoongesteld, waarin het aangezicht van het Zuiden wat ernstiger en dieper werd gepeild. Ze zUn met crayon gedaan en verraden een liefdevolle aandacht voor de streken waar het echtpaar toefde on genoot van overvloed van zon en blauwe luchten. Wie de gezegende kusten om de oude wereldzee kent, zal herinneringen te over vin den bU deze teekeningen, waarin het land en de zee goed zUn gekarakteriseerd. Daar Is het paraduselijke Gagnés sür Mer, daar is het kernachtige Cros de Gagnés, daar is de haven van Antibes en La Colle s Loup En daar de grijze olUfboomen. de waaierende platanen met de grillige stammen, de begroeide J t MMMMMMMtasMMMMMMMMMl WW*—— boer binnen- >8 m onW. begroorin- len Blom, ilssle vin bent mUn vader." mompelde ze tanden. .Ik tn de sprei Madge liep langzaam naar haar toe en bleef enkele oogenb”kken op haar staan neerz'en. Ze had het knielende meisje kunnen slaan. In bittere afgunst om alwat zU genoten had om alwat haar, Madge, was ontroofd. „8ta op; Ik wil met u praten Sta op, zeg Ik! Ik heb u Iets te zeggen!" stond op. verward. verbUsterd door dien bevelenden klank In de stem van haar ondergeschikte ..Je met mU gebeurde gen waren voor het andere meisje, bracht haar groot in luxe en overvloed; haar „my lady" noemen: i goed voor haar; ze Is een van geplaatsten in het lend; ze gaat trouwen met een edelman. Zelfs nu kun je er niet toe komen, me recht te laten wedervaren mU. Je wet’ige dochter Vervloekt! Ik hoop dat Je vóór je dood nog gestraft zult worden voor wat Je gedaan hebt. Eindelük wist w zich te beheerschen en. met haar hand op het pakte papieren, legde ze de sleutels op hetzelfde plekje van de tafel, waar ze ze had weggenomen en glipte de kamer uit. Ze liep de trappen op met vast opeenge klemde lippen, ging door haar eigen kamer en l ad die van Irene binnen. Irene knielde voor haar bed. haar armen voor zich uitgestrekl. haar gezicht verborgen U den boekhandel Triborgh" te Tilburg verscheen een frtsch Brsbantsch blad, dat twintig maal per jaar het licht zal zien onder den titel „Brabantia Nostra" en dat ge redigeerd wordt door de jonge Brabanders, wier werk den laatsten rijd de aandacht trok. Jet de Brouwer. Luc van Hoek Geert Ruygers. Dr F van der Ven. Paul Vlemmlnx. Toon WUffels Men kan het blad beschouwen als een gezonde vrucht van de verbeterde onderwU^toestanden en vooral aLs een goed resultaat van het her- ontwaakte enthousiasme „Dit blad" zoo zegt de redactie, „richt zich t»l allen, die het Brabantsche land willen zien als een gaaf en ordevol volk. Nederlandsch en katholiek, toegerust met de middelen, die noo- dlg zUn tot het ontplooien van zUn schoonste leven verlaten en eenzaam. Weldra kwamen waterlanders voor den dag, en geheel van de emotie zaten Plet en Wietje te snik ken kunt gaan, Margaret.zei ze zwakjes; ,4k zal Je vanavond niet nood'g hebben. ga niét." ze| de andere Ik was in de gang bU tijd vlak bU Mersia niet En ik maar Madge lactue 17 °P tafel lag nog een sleutelbos zooals de graal dien daar straks had neergelegd. Met een vlugge '*wvging greep ze dien, gleed naar het bureau en lüeef den slapenden man over haar schoudert te het oog houden Lord Mersla verschoof even °P rijn stoel en zuchtte; dadeMjk trok ze zich terug in de schaduw bü de gordünen en bleef daar onbeweeglUk staan, haar felle oogen een en al waakzaamheid Ze wachtte, maar de Haaf werd niet wakker, ofschoon hU nogmaals verschoof en even kreunde Slipte naar het bureau en probeerde de •teutels Eindelijk vond ze den goeden en dnalde dien zoo zacht mogelljk In net slot: •nel doorzocht ze de papieren In de vaJties en “d«n Een van de laatste wilde niet open, en. te ademlooze spanning, zocht ze naar de ge- n*lme veer Ieder oogenblik kon de slapende ®*n wakker worden en haar onderzoek storen haar vingers hier en daar tastten en drukten Joegen haar gedachten niste'oos JtewV De ontdekking die ze gedaan had. •*Mh( haar in een soort van raaernU ZU na» hoolgrid- eer ont- louden. 'oor voor oor plm. n. irstel tot ling van irbtj aan na <“n n wordt met als de laar- laren ite'. o>n- ao-i hU houden Een anderen keer kwam een naar liefde dor stende zwarte jongeling bü Mr. Hyman en klaagde zün nood. De dorpsschoone. waarop hü verliefd was. wilde niets van hem weten en prefereerde een anderen cavalier. Hyman ver kocht den verliefden knaap de met goud over dekte uniform van een leeuwentemmer. De stof was een beetje verschoten en er vielen een paar gaten in. maar dat maakte niets uit. Als 'n pauw stapte de jongeling heen en oe zwarte Venus werd zóó diep getroffen door zün pracht dat zij direct den anderen pretendent zün congé gaf. In een dergelük geval veroverde een onge lukkige dochter van Eva het hart van een zwar ten Adonis door een verleldelük balletrokje aan te trekken. II wijziging ttnbtena- urdersbond rechtwezen '•vallen; in soepej. ,e regeling Vijftien Jaar geleden was de heer Hyman nog een arme drommel, een man van twaalf am bachten en dertien ongelukken. Maar op een oag. wandelend in de straten van Johannes burg. kreeg hü een genialen Inval, die zün kans deed keeren. Mr Hyman kwam op het kater achtige idee, bü een auctie een aantal gebruikte theaterpakken op te koopen. De andere Gega digden. die de waardevolle stukken van den inventaris monsterden, bekeken hem spottend. Voor een enkel pond sterling kreeg Ilyman de oude plunje, laadde haar op een wagen en reed er de wildernis mee tn, waar de zegeningen der beschaving nog niet waren doorgedrongen Daar, bü zwarte stamhoofden en üdele kafferdames, vonden de kleurige en fantastische costuums e**n begeesterd onthaal Een dag 'ater Hep de be volking van een heel negerdorp rond met pe- pieren sjako's. oud-Weensche frakken en aar dige crinolines, die men gemakshalve -naar direct over het naakte lUf had aangetrokken, zonder gebruik van baadjes en lingerie. De heer Hyman echter telde grinnekend de opbrengst van zün uitstapje, dat hem een rük gewin had opgeleverd. Een paar maanden later had bet bedrijf van mr. Hyman al een fantastlschen omvang. Waar In Europa of Amerika een groote verkoop v-ir costuums plaats vond, waarbü de opsmuk van opera’s, operettes en revues onder den hamer kwam, was Hyman present. HU werd eigenaar van voddenwinkels, waar de nederigste Schmle- retroep zich nog te goed voor zou geacht heb ben. HU kocht eenvoudig Alles wat nog maar aan een kleedingstuk deed denken Had hij een paar wagonladingen van die kostbaarheden bü elkaar, dan stak hü over naar Afrika en arona door tot gebieden, waar geen blanke handelaar te komen placht. En daar hing hü zijn spullen over de naakte negerruggen. De pakjes met galons en gouden loovertjes voor heel veel geld, de nederiger uitrustingen een beetje goedkooper Er was echter geen neger, die niet den bodem van zün schatkist bloot legde oen zoo’n prach tig pakje te verwerven. Meestal dreef hü ruil handel. want geldstukken hadaen de primitieve koopers niet Men betaalde met tear goud, met ivoor, met kostelüke Inlandsche sculpturen en versierselen, die op de Europeesche kunstmark’ de kenners en snobs in verrukking brachten Hyman kon zelf moellük zijn lachen bedwingen, als hij bü de feesten, welke ter "ere van den vreemden koopman, die zoo schoone zaken aan bracht. werden gegeven, zün verheugde klanten In de meest poteierlUke uitrustingen zag rond dansen. Men denke echter niet, dat Mr Hyman zün missie alleen maar opvatte als een gelegenheid, om de zwartjes eens flink af te zetten Hü greep zelfs In in de Afnkaansche geschiedenis en besliste met z’n costuums over strijd of rede Zoo kwam bet eens voor, dat twee neger koningen een doodelüke vüandschap tegen elkander opvatten en zich voorbereidden tot een van de gebrulkelüke afrekeningen Zoo’n oorlogje zou echter de zaken van den heer Hyman leelük in de war hebben gestuurd Wat deed nu de Afrikaansche Polret? Hü bezorgde den eenen koning een prachtige Lohengrin- uitrusting en toen de zwarte vorst dat pakje aantrok geraakte hü zóódanig In vervoering over zün eigen ulterlUk, dat hü «een zin meer In vechten had. omdat hü het veel te fün vond den ganachen dag in zün fraaie pak rond te wandelen en zich In de beken te spiegelen Aan den anderen koning gaf de heer Hyman „Neen. Ik Irene nee. Irene! de bibliotheek. Ik was al dien je Je bent Lady Irene weet wie dat wél te!" E* 7^0 levenalange geheel» on, r verlle» van belde armen. I Lady Margaret Mersla. de wettige dochter van den groeten graaf van Mersla. Haar vingers vlogen heen en weer Plotseling sprong de lade open Ze onderdrukte een ute- toep van vreugde en opluchting, green het pakje papieren, sloot de lade en het bureau en gleed weer geluidloos door de kamer Terwül zü het pakje In haar blouse verbot g. bleef ze naast den stoel staan en keek neer op den slapende. „Dus Jü tusschen haar opeengeklemde ben Je wettige dochter de dochter, ole je hebt verlaten en vergeten Het kon Je niet schelen wat er van mü werd. wat er Al je gedachten en sor bet andere meisje. Je X niets was te de hoogst- -j-'k at te. geloof ik al de negende eend. die iz I 1 in dezen Paaachtüd overrüd.'' zei Jaap Veldhuis toen h(| op ’t geschreeuw van een boerenvrouw, die achter z’n motor aanholdc. z’n machine afzette. „Ja. ja, ik weet het al. eerst tranen en dan Jammerklachten, dat het juist de bekroonde eend was. waar je prüzen mee be haalde. dat als het een andere eend geweest was. ,1e het niet had kunnen schelen, enz Zeg nu maar, hoeveel het te." De vrouw aarzelde en zei toen: „Ik weet het niet, ze legde eieren, ze won prijzen en nu te v zóó uit elkaar geretfen, dat we haar niet een» meer op kunnen eten Jaap, die een rüke boerenzoon was, en een paar dorpen verder woonde, gaf haar 25en reed door Dien avond moest hü Juist In dat dorp een lering houden over het „boerenbednff en de veehouderü". Daarom wilde hü geen kwestie over die eend maken Hü vond ƒ25 anders te veel voor een eend. ook al won ae nog zooveel prijzen Op 't afgesproken uur arriveerde hü aan de zaal, waar hü door den burgemeester werd ont vangen Deze stelde hem voor aan z’n dochter Hanna, die zich dadel Uk als een bewonderaar ster ontpopte voor z’n spreektalent en z’n Juist Inzicht In ’t boerenbedrijf Gezellig stonden ze samen te praten, toen et een oude boer langs kwam „Goeden avond. Hartman." vrlendelUk „Goeden avond, juffrouw Hanna." antwoordde de man. somber en gedrukt ..Scheelt er soms wat aan?" vroeg het meisje „Och." antwoordde de oude man. „wat zal Ik u zeggen? Ik heb het toch niet al te breed, dat weet u. en nu heeft vanmiddag die münheer daar." en hU wees op Jaap Veldhuis, „met z’n motor m n tentoonstelUngseend overreden Ze Is dood Met prijzen winnen te het nu ook ge daan" HU zuchtte diep. Hanna keek Jaap verwü- tend aan .XMe motorrijders ook!" sprak ze. spütlg. „Vandaag is het een eend. morgen een kind." Jaap voelde zich onder dien verwütenden blik allesbehalve op z n gemak. HU besloot sieb groot te houden „Ik gaf je vrouw vanmiddag al 25." zet hü tot den ouden boer. ,.lk zal je er nog f 10.bü geven Dan is de schade toch zeker wel ruim vergoed.” Boer Hartman knikte en ging heen, maar voor Jaap was t het voornaamste dat Hanna tevre- /I den scheen y 1 met haar, het meisje dat door allen verlaten en verwaarloosd werd. Ik weet het aan haar denkt niemand Ik durf wel zeggen, dat die meneer meneci Redmayne daar straks te weggegaan vól medelüden met jou. en «onder een gedachte aan de andere." „Ik wil naar Je luisteren ik zal allea aanhooren. wat je nie te zeggen hebt, en waarom je het waagt, op die manier tegen me te spreken; maar oefen geen crltiek op hem. of of op mün vader!” Madge lachte .Jouw vader! Je vergeet, dal hu evengoed hAAr vader te, dat zü «U» wettige dochter was: Je hebt er geen vermoeden van. wat zü heeft doorgemaakt ,4e zegt dat. alsof je wist zü te?" .Ja. dat weet Ut." snel ,En Ik weet, wat voor een 'even ze gehad heeft. JU weet, hoe Jouw leven ge weest te; je bent in luxe opgevoerd, je had alle» wat maar voor geld te koop te; wat Je leven zoo aangenaam mogelük maakt; groote huizen om tn te wonen, bedienden om je achterna te draven, auto's om tn te rüden, paarden, booten je was Lady Irene, de dochter ran den graaf van Mersla.” Ze hügde naar adem en twee telroode vlek ken brandden op haar wangen „Terwül zü de andere eeu hondenleven 'eldde en was overgeteverd adn de teere «oi yn van «en dronken heks, die haar sloag en naar r - anneer In het Zulaen van Afrika de LM van zal men de zwartste gezichten zien bekleren en de gelaten der blanke heeren men een zeer geamuseerde uitdrukking Voor de Afrikaners is de naam Hyman vaststaand begrip geworoen. Men begrüpt niet, dat mr. Hyman niet allang een figuur In een succesvol theaterstuk is geworden of de held van een avonturenfilm. UlterlUk is er aan dezen kleinen man niets opvallends of heroïsch te zien. De heer Hyman is maar een eenvoudig milllonnairtje, die zün groot vermogen dankt aan een goeden Inval Hü is ae ongekroonde modekoning van het Afrikaansche woud en zün leveranciers zün de groote theaters in de wereldsteden, waarvan hii de oude, afgedankte costuums voor een appel en een el opkoopt om ze dan voor goed gein van de hand te doen aan kafferkoningen, hun ne vrouwen en verderen aanhang A T I r1 A D M 17 ’Q °p dlt ,Un bigevolge de verrekeringsvoorwaarden tegen I r, ZA nl Jll 1 y Ej O ongevallen verzekerd voor een der volgend» ultkeertngen au rice Rostand komt naar ons land met zün meest geliefd werk ..La Oloire”. Het wordt te Amsterdam. Den Haag. Haarlem, Utrecht. Groningen en elders gespeeld Het te te Parijs meermalen opgevoerd en wordt ons als een werk” aangekondlgd Maurice Rostand ia een poezie. schreef zelf vetzen op 26 Mei 1891 te 'Parüs en zijn tiende jaar gewoond Torn zün vader ernstig ziek werd, verhuisde hfj met zün ia mille naar Cambo Twaalf Jaar oud zünde nam hü deel aan ten „concours de poésle" georganiseerd door „Les An na les", en verwierf den eersten prijs HU stelde een gedichtenbundel samen, die In 1909 bü Fasquelle verscheen. Vervolgens schreef hü een stuk in sa-* menwerking met zün moeder Rosémondc Gérard: .Xe bon petit diable*, alsook ver schillende romans: ,Xe PUori"; .Xe Cer- cuetl de crlstal”; „l'Ange du Suïcide" en, stukken in versvorm, waaironder ..La Oloi re”- Dit laatste la zün meest geliefde werk. „Het te het hart dat de poëzie voort- biengt”, zegt Maurice Rostand „Het lite raire element te niets De poezie te niet slechte een schitterend getooide godin, die men verafgoodt zonder haar te begrijpen, zü te voor alles een levende vrouw, die ook inderdaad leeft. De vreugde de smart, het leven, de dood, dat alles verleent aan de poezie de juiste waarde. Al het andere is niet anders dan gerstand. vorm, beroep De inhoud van ..La Oloire” Is ate volgt ..Clarence, de zoon van der beroemden schilder Wtalsum. heeft de lllueie. den roem van zün vader te evenaren, maar deze, wien hü een van zün studies heeft getoond, moet hem ontmoedigen. Alleen gebleven besluit Clarence zich van het leven te be roeren daar hü zich niet meer in staat voelt, ook een groot schilder te worden. Doch de Roem, door zün vader uitgebeeld in een vermaard schilderij, komt tot leven en zegt hem naar Londen te vertrekken en daar in d« eenbhamheld te werken Nn verloop van vtle maanden meent Claren- e een werk voltooid te hebben, zün eerzvcht waardig; hü wil zUn vader de doeken die hü ge maakt heeft toonen en ate Wsburn in het atelier van zUn zoon komt ziet hü niets an ders dan twaalf witte doeken die zün krankzinnig geworden zoon voor meester werken houdt. Tüdens de ziekte van Cla rence schildert de wanhopige vader zelf de dceken. zooals zün zoon zich «tere had voor gesteld. opdat de stervende C’ irence de il lusie van den roem zal beleven tüd weer naar boer Hartman, om te zien hoe bet er mee gaat." .Det was voor den verliefden jongen man een voldoende aanwüring en het tweetal ontmoette elkaar een week later natuurlük weer op de zelfde plaats Weer gingen ae samen naar den rieken boer. Door allerhande klaagliederen en het heim wee naar „de eend" werden nog ƒ5.uit den zak van Jaap geklopt die zich Jonge meisje niet doen Toen ae daar zoo zaten. hü «enigszins schuldbewust, dat hu min of meer oorzaak was van de ziekte van den ouden man. kwam er eensklaps een jonge slappen „Hartman!” schreeuwde hü. letterlük met de deur in huis vallend. .Jouw eend lieeft weer den eersten prijs behaald!" Hartman en z’n vrouw keken verlegen en be schaamd naar den grond. ..Wat beteekent dat?" vroeg Hanna boos. D>- vrouw begon te huilen ei> de oude boer be kende. dat niet de prijswinnaar, maar een ge wone eend door Jaap Veldhuis overreden was Jaap was geweldig uit z’n humeur Die dood gewone eend heeft me ƒ45gekost!" riep hü- HU stond op en zonder verder een woord te zeggen, gingen hü en het meisje weg. Toen ze buiten waren, aei Hanna „Dat JU ook zoo gemakkeluk ergens invliegt. Het wordt hoog tijd, dat er iemand op jou en Je geldzaken past Voordat ae zich rekenschap van haar woor den gegeven had greep Jaap haar hand en vroeg: ..Wtl Jü die Iemand zün. Hanna?” Ze antwoordde niet, maar vóór Hartman huis omhelsden ae elkaar. aan den grond ge- keek Madge verwezen aan Had goed gehoord? Madge'» gezicht was heel wit. maar haar oogen gloeiden van opwinding en triomf Ze beantwoordde Irene’s verbüste- renden blik niet: „Ik was al dien tüd in de gang ,Je hebt geluisterd?" zei Madge, en klemde haar lippen „Ik heb ieder woord gehoord. Ik stond vlak bü Ik weet, dat JU niet Lady Irene Mersla bent; dat Je Irene hief een bevende liand op. als om haar hei «wilgen op te leggen „Js bent een Indringster, een bedriegster. ging Madge onmeedoogend voort .Je hebt ge leefd In luxe en overvloed, je hebt au een koningin geheerscht In dit groote huls, in de wereld van Je vrienden en kennissen, alsof je ^de dochter van een graaf was zün wettige dochter en Je bent doodeenvoudig niets!” Irene's hoofd zonk voorover; toen nief ze het op en troteeerdc rustig Madges vlammen- den blik. „Waarom heb je staan luisteren?” vroeg ze. bUna onhoorbaar maar met een eenvoudige waardigheid, die Madge’s haat nog deed toene men. „Wat gaat mün «nün ongeluk, mün ellende, jou aan? Btll! Ik wensch het niet te hooren. I.aat me alleen!" Ze wees naar de deur, ulet driftig, met dezelfde waardige kalmte schor en leunde tegen het bed. ik ga niet. Ik heb je nog iet» te Je schünt al vergeten te zün. wal ik daar straks zei toen ik binnenkwam Ga ritten: dat Is beter Je bent duizelig op het punt om flauw te vallen onnoodlg hard tegen je zün. Ik geloof. dat jü alleen medelüden heb* met Jezelf." ging ze voort met een bitter spot lachje „Jü denkt waarschünlük alleen aan allee wat je suit verliezen; Je hebt geen ge dachte over voor het andere meisje bet meiaje. dat beroofd werd van haar naam en en de plaats in de wereld die haar teek wam de plaats die JU hebt ingenomen. Jü indringsterl Maar Ik en iedereen die de waarheid weet moet wel medelüden hebben

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 11