Crisis in den landbouw r, Stadsnieuws Met tweeka me raadjes op avonturenreis uan den da^ I De Dubbelgangster I Boeren in nood i De dictator L VRIJDAG 15 NOVEMBER 1935 ii Bloemendaal aan Zee De komenden Criais-tuchtrechtspraak DE GAANDE EN KOMENDE MAN Groot plan van particulieren in den Raad besproken Tq)n ~de*erisi>«tar eoi de gevoigMrvodr .Wis is <u« um- «B jiWiB haiaatti ex» f» kaswa ‘sow tihau Ante itó W «a BB ta MdKiltaUHfisffisssa £et«rs. nut uw iiea4. Hoewel over voldoende X van t o i Heiloo van W«n, van Llmmen van Bkelenberg- N.H., van Geester- huishoudster. NJL. van Choor- RK, van Forestusstraat 9 van Omval 15 naar Hoorn Hoorn RK., van i Warner J huls het paar meter afstand HOOFDSTUK XX XIII Tenslotte heeft de regeerlng Ingegrepen en den landbouw gesteund met een reeks i i 1929/1980 1930/1931 1931/1932 1924/1925 1925/192^ 1926/1927 1927/1928 leefde totaal per jaar 679 262 77 per dag 1.93 0.87 026 lig prater bleek te zijn en Hermann was wel dra zijn angst vergeten. 2) 3) 4) handelsreiziger v.’d. Meistraat 13 naar Amsterdam. Oushoorn, leerllng-machlnlst Ned. naai Het was een goede greep geweest. Na verloop van een paar jaar waren de saak- relatles nog beduidend uitgebreid. Er was nieuw leven, versch bloed In het be drijf gekomen, en Schouten was het hart, de kerbleten. De bedragen, welke hierdoor den landbouw zün ten goede gekomen, mede in onze berekeningen verwerkt, terwijl ook een geringe daling der pachtprijzen m aanmerking Is genomen. Desniettegenstaande per jaar 1032 845 689 633 per «a« 3 44 2.82 220 2.11 déè 4e Er Is, aldus kon Ir. W. Droesen dan ook ver-q bleek, dat leder raadslid volkomen on de hoogte was van deze vertrouwelljke besnreklngen, acht te de voorzitter, Jhr. J. C. den Tex, geen reden meer aanwezig om de plannen van de combi natie openbaar te maken. met Iets grootere bedrijven (van 6 tot 10 H A.) verdienden 354.81. Geen wonder dat de afvloeiing uit deze be drijfjes naar de werkverschaffing een beang stigenden om vang gaat aannemen. Ik ken een Llmburgsche gemeente waar reeds 150 eigen lijke boertjes dien weg zijn opgegaan. L. M. v. d. GraafPols, z.b., RK, van Rotter dam naar Houtmanstraat 34. M. KnljnsbergDel ver en dochter, huishoud ster, N.H., van Oudorp naar Tienenwal 13 a. G. Steen, verpleegster, N.H., van Heiloo naar Kruislaan 14. Crisis naar „Ze zeggen „De zakkei baar nuUli belêe kracht ■lag sprong Inktpot van „Hét .HU hlert pat is wel de laatste dien ”d verwacht zcu hebben!" zUn zijn an 35, an 05. .50 Un >20 len tot Fr. 20. an De soldaten vermaakten zich tntus- schen met den boer, dien zij voor den knecht aanzegen en die volgens hen een recht gezellige kerel bleek te zijn. Ze moesten herhaaldelijk lachen om zijn grapjes en ook de boer genoot vaa de pret. I door Charles Garvfce if „Verslag der Staatscommissie 1927 be treffende den landbouw", bis. 286. Idem bis. 270. Idem bis. 107. Idem bis. 314—15. EindelUk, nadat er vele bekers gele- dgid waren, en de officier In een beste stemming was gekomen, zei die dat hü weg moest. Hij was fijn uitgerust en de bekers heerlUke drank hadden hem fijn verkwikt. HU vroeg aan Hermann of die geen sin had om eens een tochtje op de motorfiets te maken. Deze sloeg van verbazing de armen in de lucht. Maar de officier meende het. Nu Is de toestand In de bodemcultuur niet overal dezelfde. De regeerlng streeft er uit drukkelijk naar onze afhankelijkheid van den bultenlandschen in- en uitvoer te ver minderen door den landbouw zooveel moge- lijk uit te breiden ten koste van de veeteelt. De graanprijzen werden dus hooger gehou den, de graanbouw aantrekkelijker ge maakt, dan de prijzen van de veehouderij - producten. Tot nu toe werden de eerste slechts tot 20 pCt. aangepast bij de prijzen De Landbouw-Crisls-Organlsatle voor Noord- Holland brengt onder de aandacht van hare georganiseerden, dat in den vervolge, wanneer een georganiseerde een hem door de Commis sie voor de Crlsis-Tuchtrechtspraak opgelegde geldboete tot een bedrag van 100.of lager niet na aanmaning van den Hoofdambtenaar Crisis Tuchtrechtspraak voldoet, dese georga niseerde niet meer, zooals vroeger het geval was. van rechtswege als zoodanig wordt ge schrapt. Voortaan zal nlet-betallng van een boete worden doorgegeven aan een daartoe aangewe zen Commissie van scheidslieden, welke een be slissing neemt ten aanzien van de te volgen gedragslUn. Dit zal practlsch hierop neerkomen, dat deze boeten voortaan, zonder dat hieraan schrapping is voorafgegaan, langs gerechtelUken weg zullen worden geïnd. De hieraan verbonden kosten, welke in verhouding tot de opgelegde boew ■eer hoog zullen zün, warden dan bovendien op den betrokken georganiseerde verhaald. gasten keerde, maakte hu zich uit de voeten. HU was gekomen om zUn verlangende oogen enkele minuten t« laten rusten oo het meisje, dat hU liefhad met al de kracht van zün sterke natuur. HU had haar gezien* en zijn hart was verscheurd door onrust en een onverklaarbaren twUfel. „Er moet iets niet in den haak zün met me,” mompelde hU voor zich heen. terwUl hü naar de rookkamer liep. „Toen Ik haar aan keek, had Ik een gevoel, of al mün liefde voor haar plotseling gestorven was! Maar toch Is dat niet aoo. Ik houd van haar, ik zal altüd van haar blijven houden. Nu Ik haar niet voor me zie, Is dat ellendige gevoel weer ven me geweken en denk ik weer aan haar, zooals ik altUd gedaan heb. Ik moet op de een of andere manier In de war zUn. Overwerkt, denk Ik. Maar wat moet mün lieveling veranderd zün om er zóó uit te kunnen zien; aoo hard, zoo uitdagend bijna! Zou ze mif nooit kunnen ver geven, dat Ik één oogenblik heb durvenAergeten. dat Ik enkel maar pen vriend voor Haar mocht zün? Ja, mijnheer Archer, daar ban ik om da beloofde sigaar met u te rookan." In deze laatste woorden ligt de aandui ding van een ernstig gevaar, dat uit den steeds aanhoudenden nood van den boeren stand voortvloeit: hij wordt verlaten. Wie het overzicht, hierboven gegeven, aandach tig heeft gevolgd, kan zich reeds erover ver wonderen, dat de landbouw In het alge meen zich nog staande heeft kunnen hou den tot den dag van heden. Blijft In de toekomst de situatie zoo. dan zal ook daar in ongetwijfeld verandering komen. Waarom dat niet mag gebeuren, daar over een volgend artikel. klaren op de jongste vergadering van den L.T.B. te Utrecht, al heel weinig reden om afgunstig te zUn op de boeren. Geen stand werd zwaar der door de crisis getroffen. Als WU de meest beklagenswaardlgen uit handel en industrie, de werkiooren, plaatsen tegenover de even- groote groep van geruïneerde boeren en tuin ders en van de 60.000 gezinnen van kleine boeren, dan weet ik niet waar de crisislast het zwaarst is. De boer en tuinder kunnen zich zeker gelukkig prijzen, dat zij den geesel van het niets doen niet kennen, maar financieel staan zij ver achter bü den stedsljjken werk- Dat liet de officier die erg vermoeid was zich geen tweemaal zeggen en Hermann ging naar binnen en kwam even later te rug met twee bekers, die hü vulde. Hè, dat smaakte. De officier voelde zich test op zün gemak. De boerin zorgde Intus- schen voor de soldaten, die ook een lek kere verfrlsschlng kregen, en op het gras wat uit konden rusten. Hermann onder hield zich met den officier, die een gezel- Drle weken na het bal van mevrouw Archer, terwijl men alweer druk praatte over de groote partij, die Lady Irene Mersia op Fairlawn zou geven, en waarvoor de Invitaties reeds verzonden waren, was Irene aan bet werk op de kweekerU. Ze sneed groote boesen hoove maatregelen die Inderdaad eenige verlich ting In het lot der boeren hebben gebracht De cijfers van de iboekhoudbureaux geven over het heelé landSraor 1932—1933 nog een netto-verlles van f 28 per HA., doch het jaar daarna 19331934 eindelijk weer een positieve opbrengst van 18 per HA. Over het laatste jaar echter, 19341935 loopt die opbrengst, voor zoover de cijfers bekend rijn, weer achteruit. ,De baas heeft het weer op zijn heupen,” sel de jongste bediende tot den sorteerder tn de monsterkamers. „Ja,” antwoordde deze. „Vanmorgen kwam Jansen met een rooien kop uit bet privé-kan. toor. Vanmiddag Van Vliet." dat Jansen ontslagen Is." toning Bartels is nu bij hem...,” -w—nkele jaren geleden, vlak voordat de groote activiteit der regeerlng op het gebied der agrarische steunverleenlng Inzette, leefden onze boeren over de heele linie In een allerminst benljdenswaardigen toestand. Het beeld van den val der graanprijzen, die eerst In 1922 op de helft en toen In 1930 op een kwgrt van den prijs uit 1920 naar beneden sprongen, teekent eigenlijk ook den val van den boeren welstand; van 1922 af kon de landbouwer nog net leven door de> reserves, die hij in beter jaren opspaarde in 1930 als die reserves zijn opgeteerd en de groote krach komt, kan hij niet meer leven. Een kleine enquête, door de Staatscom- missie-Ebels ingesteld naar het inkomen van de boeren In 1927 dus twee jaren vóór het uitbreken van de groote crisis wees reeds uit, dat het Inkomen der land bouwers uit arbeid omstreeks dien rijd „zeer sterk achterstond bij dat van andere bevol kingsgroepen, terwijl een vrij groot kapi taalbezit toch nog niet In staat was het in komen uit arbeid en kapitaal te zanten tot eenzelfde hoogte te brengen als andere be volkingsgroepen uit arbeid alleen reeds be reikten.”!) Dezelfde commissie berekende het loon van een volwassen mannelijke ar beidskracht in den landbouw In guldens: 2) per jaar sou moeten bedragen sa dat een con tract voor ongeveer dertig jaar als zekerheid gesteld diende te worden. Is dat er op dien datum niet, en W. met architect VZn Nes Reeds geruimen tijd vóórdat de wereld crisis het heele bedrijfsleven deed ineen storten, verdiende de gemiddelde boer in ons land dus aanzienlijk veel minder dan zelfs de ongeschoolde arbeidskrachten In de Industrie. van de wereldmarkt, de laatste reeds tot In afzonderlijke rapporten uit de verschil lende cultuurgebieden van ons land werd aan de commissie herhaaldelijk de juist heid van dit feit bevestigd. In het Noorden bijvoorbeeld werd op de zeeklei In de zes jaren van 1924 tot 1930 gemiddeld een bedrijfswinst gemaakt van slechts 12 per H.A.; „een pachter in de ge noemde (normale) omstandigheden heeft dus niet in zijn levensonderhoud kunnen voorzien. In bet Zuiden was de gemiddelde winst over die jaren 37 per HA.; een on der dezelfde voorwaarden verkeerende pachter zou hier, wanneer hij niet veel uit gaven heeft, misschien nog kunnen rond- Pasten” tijd sober bestaan mogelijk maak- komen.” 3) En zoo kan De zakkenkonlng stond voor zijn chef. „Ik «ernewm.1’ zei Schouten kort, „dat er e* tekort van drie-en-tachtlg remelzakken gecon stateerd is, en dat er een-en-tachtig grieszak- ken over zijn. Hoe zit dat. Bartels?” „Er zal een verwisseling bij het uitladen heb ben...” t r „Er zal.er zal.1 Ik vraag niet naar ver moedens! Ik vraag, hoe kit dat?” „Het spijt ons, mijnbeer Schouten, maar het kan voorkomen, dat. ,Jk heb lak aan je spijt! Wie Is er hier de zakkenchef? J(j of een ander!?” „Ja. mijnheer Schou- ';- „Wie heeft er dan te zorgen, dat er geen abuizen gemaakt warden? Denk JQ soms, dat ik chefs noodlg heb, om er hier een janboel van te maken, hè?!” Schouten stompte een paar maal met de vuist op zijn schrijftafel: Itag-verpleegster. R'X Je'*b^rnen^te'mÏÏleDd' erdlngenstraM 13. r Wis heeft die stommiteit met die mkkSHRge- verantwoordelijk voor?” ■n, het Is my niet mogelijk bleef de wanverhouding van zoodanigen om vang, dat het aan de landbouwers ten goede komende loon 144 mllUoen gulden of 69 p e r HA. hooger zoude moeten zijn geweest om een kleine ondernemerswinst van 3 per HA. te kunnen opleveren, zooals In de jaren 1924— 192» werd bereikt." Al arbeidende werden de boeren in die dagen steeds armer. In de jaren 1938—1931 en 19311932 leden zij verliezen van resp. 10 en 73 per H.A. Toen Is inderdaad gebleken dat de land bouwers tot vertwijfeling kunnen komen Op verschillende destijds gehouden verga deringen en congressen hadden hun eigen leiders hen nauwelijks meer In bedwang en sloegen de golven van verbittering en protest zóó hoog dat de heele Nederlandsche pers geen woorden genoeg kon vinden om tot bedaren te manen. Pontstraat 20 naar Bergen (N.H). M. C. Verhaar, dienstbode, RK-, van Etnma- straat 36 naar Oudorp (N_H.>. A. R. J. de Rooi) en echtgenoote, wagenllchter Ned. Spoorw., R.K., van Houtmanstraat 6 naar Amsterdam. J. Hoeben en gezin, 1. Spoorw., R.K., van Wognumsc he buurt 15 Groningen. G. A. Stolwerk. winkeljuffrouw, RJt., van Zo- chVrstraat la naar Utrecht. J, J. Komen en gezin, koopman, R.K.. N.H. en RK., van Heiligland 10 naar Punnerend. J. van Seljst en gezin, rijtulgpoetssr, gsen. van Snaarmanslaan 01 naar Den Haag. A. P. Slnnlge, zj>., R.K., van poppelmanslaan 29 naar Den Haag. G. Kaal, fotograaf, straat 1T naar Haarlem. M. Mulder, huishoudster, N.H.. van singel 48 naar 21Jpe, Petten. G. H. Mirck, ambtenaar Raad van Arbeid. RK., van Langestraat 6 naar Amsterdam. Wed. N. Jongsma—Mul, huishoudster, van Spoorstraat 21 naar Harenkarspel. M. van Dijk en echtgenoote. 1- N.H., van H. H. Oushoorn, reclasseeringsambtenaar. R.K., van Emmastraat 19 naar Amsterdam. C. A de Goede—Wester, z.b„ RK, van Ken- nèïnerstraatweg 10 haar Egmond-Binnen I» A. E. Beumer, dienstbode, R.K., van Choor- straat 5 naar De Rijp S. Kok, etaleur, I naar Rotterdam. E. A. Mooi), z.b., R.K., Delft. W. P. van Wol en gezin, handelsagent, N.H., van Van Houtenkade 47 naar Utrecht. 60 pCt. Een andere tak van bodemcultuur. de pluimveehouderij ondervindt zelfs te genslag van de beschermingsmaatregelen, doordat hij rijn grondstof de granen die tot voer moeten dienen In verhouding tot de wereldmarktprijzen veel te duur moet betalen. Insiders schatten het bedrag, dat in den toeslag op de graanprijzen door de pluimveehouders betaald wordt op 17 millioen! En dat de tuinbouw nog steeds ver van den landbouw af staat Is geen ge- hfttm Had dus de lahdbouw nog een op brengst, die een zelfs voor dezen „aange- nsm ze van haar over en legde ze tn een platte mand. HU wist Zijn dankbaarheid Jegens juffrouw Carter niet beter te bewUaen dan door te helpen, waar hl) maar kon; ook jegens Irene was hU vol erkentelUkheld en hij koesterde een soort van eerbied voor baar, die in elk van zUn woorden en gebaren tot uiting kwam Eens had hij met juffrouw Carter over haar gesproken. „Juffrouw Warner is een dame," zei hij, alsof hl) tot zichzelf sprak. „Het is vreemd, dat Iemand, die zoo Jong en zoo mooi is. Iemand van haar afkomst en oovpedlpg tevreden mee is. te leven eooals zij hier doet. Weet u lets meer van haar?” Juffrouw Carter schudde het hoofd. „Niets,sel se op haar laconieke manier. ..MUn kleine meisje is verbasend op u ge steld, juffrouw Warner,” zei Peters, terwijl hl) met zUn bevende handen de bloemen rang schikte. „En geen wonder!" „Ik ben er trotech op. dat as zoo aan me hangt,” zet Irene, „en Ik weet niet, wat ik sender haar kinderlijke liefde sou moeten be ginnen. Een leven zonder genegenheid la al te somber en droef.” Ze zuchtte, terwUl se dat sel, en plotseling ze wist zelf niet hoe het kwam, moest se aan Redmayne denken. ,Xe dunkt, dat we soo wol genoeg hebben, münheer Peters." sel re. Ze volgde hem naar de schuur, waar de bloemen verpakt moesten worden toen Juffrouw Carter In ds huisdeur vsrachepn. te, de veeteelt en de andere takken van organische productie konden dat meeren- reikeH£t50£ n;u niet tregelen, die genomen slagader van het raderwerk der bloeiende oa- dememing. De verkoopsorganisatie had hij op moderne leest geschoeid, den reizigers- en agentenstaf in binnen- en buitenland verbeterd en ultge- breid. Nieuw afzetgebied had hU veroverd voor het tarwemeel en de afvalproducten, gries, grant en semelen. De productie In de fabrieken, die volgens een drieploegen-systeem dag en nacht ononderbro ken op volle capaciteit doorwerkten, was ten top gestegen, de werkverdeellng van het kantoor personeel gereorganiseerd ter op de uiterste effi ciency Ingezet. Remmert Schouten dirigeerde nu alles als een alleenheerscher. Zijn wil was wet. Streng tegen over zichself was hl) dit ook tegenover zijn per soneel. In de vergaderingen van directie en com missarissen stonden zijn voorstellen gelijk met een decreet, waaraan niet te tornen viel. Wat Schouten wilde, gebeurde. En het was goed ook. HU was gezien, en tegelijkertijd gevreesd. ZUn komst op de fabrieken of op het kan toor werkte als een donderslag. Waar hU verscheen, was er als een trilling van energie om hem heen, die hU tevens op anderen wist over te brengen. Zelfs als hU er niet was, heerschte tóch zjjn geest en zijn wli als opperste wet. Van tegenspraak of selfs van overleg was geen sprake meer. ZUn woorden hadden dezelfde uitwerking als het bevel van een oppermachtig generaal. Buiten het bedrijf had htf den bijnaam van den ..Mussolini” van de Meelfabrieken”. Het kwam voor, dat een afdeelingschef ovsr eenlg hem ter oore gekomen verzuim ter ver antwoording op zUn prlvé-kantoor ontboden werd. Nimmer werd bekend, wat er tusschen die vier muren besproken wa* En tedere bespre king met zijn chefs hield Schouten onder vier oogen. Maar het stond als een paal boven water, dat een verzuim of vergrijp van eenige betee- kenis voor de tweede maal onherroepelijk ge lijk stond met onmlddellljk ontslag. en geen, van Hoeverkade Ba naar looss. Gedurende de 8 laatste Jaren was de gemiddelde winst per bedrijf van een 25-tal kleine boeren (1 tot 8 H-A.) in Nscrd-Limbury 4557, 215.1» en f 4123. In Zuid-Umburg werden gedurende al die Jaren verliezen ge leden, over 19341835 niet minder dan 186.70 gemiddeld door 7 kleine boeren. In Noord-Brabant brachten 26 kleine boertjes het in bet boekjaar 1934—1935 tot een gemiddeld Inkomen van 97.28 en 25 collega's a Is Jongen van sestlen jaar solliciteerde ZX Remmert Schouten naar de betrekking x xvan jongsten bediende op het kantoor der Koninklijke Meelfabrieken, en werd op aanbe veling van een der procuratte-houders aangeno men. HU wist zich spoedig omhoog te werken. Van loopjongen, die de poet moest wegbren gen en de heeren reizigers mocht helpen bU het gereedmaken van hun monsters, bracht hU het achtereenvolgens tot assistent.correspondent. tot zakken-controleur en tot administrateur over de’ magasUnvoorraden. Op kantoor, tijdens het verrichten van zUn werkzaamheden, gaf hU zijn oogen terdege den kost bU de verkoopsafdeellng, de boekhouding en de loonadministratie. Geen brief ging er door zUn handen, of hU nam van den inhoud met het antwoord erop nauwlettend kennis. Er kwam een dag, waarop een der heeren van bet sestlgman sterke kantoorperzooeel wegens ziekte korten tUd afwezig was. Zonder veel om slag nam Schouten diens werk tot in de punt jes waar. Schouten werd belast met het houden van toericht aan de fabrieken. Daar ontging hem niets. Op zün herhaald aandringen setten de Ingenieurs en de monteurs hem de werking der machinerieën uiteen. Schouten wist deae elemen taire kennis door de bestudeering van boeken over werktuigkunde en toegepaste electriclteit aanmerkelijk te verrijken. HU studeerde lange avonden en halve nachten. En In den loop van enkele Jaren was Rem mert Schouten bU de achthonderd fabrieksar beider», de afdeellngschets, het kantoorperso neel en zelfs bü de directie een bekend en ge zien man geworden, die in alle onderdeden van het omvangrijk bedrUf op voor hem bekend terrein was. Op twee- en-dertlgjarigen leeftijd was hij fa- briekrinspecteur, twee Jaren nadien algemeen procuratiehouder. Thans, op een voltallige vergadering van di rectie en commissarissen, werd Remmert Schou ten met algemeene stemmen tot onder-dlrec. teur benoemd. ultbvuk warén de <eVoigJ»ir^«ir'Bbn’AJöerenjstand die al enkele jaren op den rand van een levensmhiimum leefde en wiens ^weer standsvermogen totaal was ondermljnd, funest. Reeds twaalf jaar geleden hield de Bloemen- daalsche vroedschap zich bezig met het plan, om aan zee een badplaats te stichten Vele en reer uiteenloopende plannen kwamen in den loop der jaren ter tafel en verdwenen weer even snel als ze gekomen waren. Thans Is de toestand echter zóó, dat er niet langer gewacht kan worden. Aan den kop van den Zeeweg zal een badplaats op zichzelf «- rijzen en de gemeente hoopt door een goede exploitatie van een en ander niet alleen de kosten aan het uitgestrekte gebied verbonden te dekken, maar zelfs een behoorlijk bedrag te verdienen. Begin van dit Jaar werd een uitbreidingsplan ontworpen door den Dienst van Publieke Wer ken en na veel geconfereer nam de Raad dit plan aan. Intusschen was ook een jong archi tect, de heer Komter, met een plan gekomen, maar dit kon geen genade vinden. Het plan ging naar de GewestelUke Commis sie voor Uitbreidingsplannen en naar Gedepu teerde Staten. Het kwam onlangs terug met zooveel aanmerkingen, oat B. en W. maar voor stelden om het In te trekken. In de Donderdagmiddag gehouden raadsver gadering werd voorgesteld om den landschap en stedebouwkundlgen architect K. C. van Nes op te dragen een ontwerp te maken. Tijdens het debM bleek, «tot. de caadsladha individueel - - - op de: hoogte waren gesteld van een correspon- werden. dentia tussoheu én W. en een eombinatle- JKomter-v. d. Méér. Men vroeg er haar en toen 64 Toen se na een korten rit van haar gastvrouw bereikt had en mevrouw Archer's pompeuee da nasaal binnenschreed, was er één oogenblik van Intense stilte; onmld- delHJk gevolgd door een bijna ademloos ge mompel van bewondering. Madge's hooghartig gezicht straalde van stille voldoening: zU had niet anders verwacht. „Lieve kind, je bent mooier dan Ik je ooit te voren gezien heb," zei mevrouw Archer: maar zonder afgunst, want se was, sis vrouw van een pervenu. veel te gelukkig, dat Lady Irene het feest met haar tegenwoordigheid had willen eeren. .Het is verschrikkelijk vol vanavond, vind je niet; maar wat kon Ik er aan doen? Zooals Je weet, hebben ze mU nkn hoofd gek gezeurd om kaarten. Ik geloof wer kelijk. dat heel Londen er la." Madge had reeds heel wat gedanst, toen haar partner van het oogenblik verbaasd het hoofd om keerde met de opmerking: Ik va” In het laatstgenoemde jaar werkte de Nederlandsche boer dus voor een bedrag van een gulden vijftig cents per veek ge middeld wanneer hij tenminste al rijn verplichtingen nakwam. De commlssie-Ebels, die eigenlijk de vraag bestudeerde „of en zoo ja In hoe verre en door welke oorzaken In den land en tuinbouw eene wanverhouding bestaat verre en door welke oorzaken In den land- tusschen de bodemprijzen en pro ductiekosten eenerzljds en de op brengst der producten anderzijds kwam voor het eerste-crlslsjaar tot de con clusie dat een dergelijke wanverhouding duidelijk viel aan te toonen en voor het tweede dat zij „ongekende afmetingen” had aangenomen. Zij schrijft letterlijk: 4) De gaanden H C. Dekker, leersres handwerken, NJI.. vsn Stuartatraat 32 naar Castricum. H. Voorman, kantoorbediende, RX., van Bo- terstraat 16 naar Haarlem. P. G. Heddea. tuinbouwer, R.K., van Hellooèr- dUk 10 naar Dultechland. Wed. I. BruUn—van Brink, z.b., geen., Kénnemerstraatweg 41 naar Rijswijk. A. Oudhuis. dienstbode, RN. van Maclaine Pontstraat 30 naar h.H. Waard. Wed. M. J. v. d. BergOortmeijer en gezin, z.b., R K van Laat 227 naar H.H. Waard. C. Snijder en gezin, beambte Ned. geen, NJL Gronlngen. A. Wissekerke, z.b., N.H., van Costerstraat 3S naar Blaricum. J. P. Llenesch. z.b., geen, van Langestraat 43 naar Amsterdam. Th. C. M. Beerents, z.b., R.K., van Maclaine JDe noodtoestand In de akkerbouwbedrijven was voor de regeerlng aanleiding steun te verleenen aan den verbouw van tarwe en sul- aan «Un aoolets bUzondere?” vroeg Madge achteloos. „De heele wereld is er Immers zoowat?” ,JEn geen wonder, met zulke attracties," zei S*. wis neau die stouunlte overal tegelijk Een pear keiharde vuistslagen vielen als mo_ kerslagen op het bureau van den 'j geweldenaar. Door de kracht van een een tafel en vloog op I den grond voor de sidderende voeten van Bartels. Met een stem, bulderend als een orkaan, brul de Schouten hem toe: Ik d 1 d geen tegenspraak 1 Van geen mensch! Hier, in de fabriek en daarbuiten gebeurt alléén, wat ik will Daar is geen middenweg! Je hebt je blindelings aan mUn instructies te houden I Aan mU alleen!” De ander stond te trillen op zijn beenen. TOen rinkelde de telefoon. Bulten zichzelf van woede greep Schouten den hoorn van den haak, en bulderde: „Ik heb je toch gezegd, dat ik niet gestoord wil worden, als er iemand bij me lal" Hjj luisterde een oogenblik naar wat de tele foniste tot verontschuldiging naar voren bracht, en zei toen, ditmaal wat kalmer: „O, dat ia wat anders, juffrouw. Verbind dan maar.” A HU gaf Bartels een wenk dat hU gaan kon. Toen deae de deur achter rich gesloten had. bracht de dictator den hoorn aan het oor, en vroeg kleintjes: ,4a. Wat te er?" En aan de andere zijde van den draad klonk de bazige stem van een klein, mager vrouwtje: „Zeg, Remmert 1 Wat heeft dat nu weer te be ttekenen? t la al vijf minuten over lessen, en je weet toch, dat we klokslag zes uur eten! Van morgen heb Je weer asch op het vloerkleed gemorst óók! Je aoudt heelemaal in de eet kamer niet rooken! Je weet toch, dat ik dat, niet hebben wil! En je Jas hing weer op de slaap kamer! Die hoort In de gang aan den kapstok! En kom nu onmlddellUk thuis! De soep staat op tafel!” ^Ja. vrouwtje,” zei hU bedeesd. ,Jk ben aóó bU Je. Als een haas vloog de dictator naar hula. De cijfers van het Inkomen der manne lijke arbeidskrachten, zooals hierboven ▼oor de jaren 19241928 weergegeven, lie pen terug tot: Hoewel over voldoende kapitaal gesproken werd ontvingen B. en W. nog geen concrete namen van de geldgevers. Een groote hotel- ondememlng zou rich os. voor het plan in- teresseeren. bouwers zouden willen deelnemen, etc. Verscheidene raadsleden meenden, dat het goed te een uitbreidingsplan als X onderhavige (dus het stichten van een nieuwe badplaats) te toetsen aan particuliere interesse, waaruit on- mlddeUljke rentabiliteit geboren sou kunnen worden. De raad besloot, op voorstel van den burge meester, den heer v. d. Meer 0JS. tot 15 De cember gelegenheid te geven met kapitaal ter tafel te komen, dan zullen B. In see gaan. Bloemendaal ziet de toekomst gloren, een nieuwe badplaats aan de Noordzee staat op stapel! „attractie,” Lady Irene,” voegde hü er ondeu gend bü. „maar ik maak niet graag compli mentjes, die él te veel waarheid bevatten. Met „hem” bedoelde ik iemand, dien men werkelijk niet dikwijls op vroolüke fuifjes ziet: den heer Redmayne" Madge had nu te veil routine in haar rol om zichtbaar te schrikken; maar bU het booren van dien naam liep haar toch een kille huive ring over den .rug. Redmayne stond met gebogen hoofd, blUk- aandachtlg luisterend naar bet onbe- gekeuvei van sUn gastvrouw, met die 'dheld én vriendelUkheld, die zün gedrag jegens alle vrouwen kenmerkte. Maar gedachten waren niet bü het gebabbel; blik zwierf ongedurig door de zaal, alsof hü iemand zocht. „Zoo aardig van u om te komen!” kwet terde mevrouw Archer met haar Ietwat plat accent. „En soe’n eer voor mijn avondje, want Ik weet best, dat u haast nooit uitgaat. Ik heb duldelük gezien, dat veel gasten er van opkeken en aangenaam verrast waren, en geen wonder! Ik moet dadelijk mijn man eens gaan zoeken en het hem vertellen.” „Toe, doet u geen moeite, mevrouw Archer.” zei Bedmayne op zijn vriéndelijkste manier, ilk heb mijnheer Archer zoojuist al gesproken - Ik Bet hetn aifhter In de rookkamer, en Ik heb - De heer v. d Meer heeft aan het gemeente bestuur voorgesteld om den geheelen kop van den Zeeweg aan hem te verpachten De niet onverdienstelüke plannen van architect Komter zouden dan worden uitgevoerd. B. en W. hadden er wel ooren naar en stelden vast, dat de pachtprijs vüftlg k zestig duizend gulden „Ik wou dit telegram graag weg hebben.” sel as. „Ik kan zelf niet naar het doro gaan, want ik moet den bode spreken, ate hü komt.” Uk aal wel even gaan," zei Peters dadelijk, maar meteen begon hü weer te hoesten en hü zag ar sóó zwak uit, dat Irene vlot aanbood: .iaat mü het even wegbrengen, juffrouw Garter.” Petera protesteerde, maar Irene waa niet van baar besluit af te brengen. Jk beb echt zin in een loopje; ik heb in geen dagen echt gewandeld." „Iaat haar maar gaan, James," se! Juffrouw Carter. ..Het zal haar goed doen. En alias te afgedaan, dus ge hoeft rieh niet te haasten met terugkomen." Juist zooals m was, met haar groeten linnen zonnehoed en sender handschoenen aan haar kleine gebruinds handen, liep Irene het hekje uit en den weg af naar het dorp. Kr waren weinig menachen op pad, en de enkelen die zü tegenkwam. wieroen nauwelijks een blik op baar gericht, bijna geheel verborgen door den hreeden hoedrand. Ze versond bet sakentele- gram en was op den terugweg naar de kwee- kerij. toen de beer lijke middag haar tn ver zoeking bracht, nog wat te treuzelen bü bet denneboechje. waar se had ritten rusten op den dag van baar aankomst. <Wor<t wrwlgd) i komen en een sigaar met hem tg rootten. Ik ben maar voor heel eventjes komen binnen vallen." „William zal verrukt rijn,” zei re. .Maar wat vreeaelük jammer, dat u niet wat eerder gekomen bent, mijnheer Redmayne! We hebben daarjuist den schrikkeldans gehad, en ik weet zeker, dat u als allereerste aoudt gekozen Denk ook eens aan, wat een eer, om met onsen beroemden staatsman te dansen!'* ,JBr zün hier vanavond heel wat beter dansers dan ik ben, mevrouw Archer," antwoordde hü- „Ik ben heel tevreden met toeküken U* Lady Irene niet schltterend-mool van avond?" vroeg re spontaan. Redmayne keek op. Op nauwelüks een danste de lange, tengere gestalte in zacht- rose zü. Langzaam schuifelde bet paai dlch- terbü; haar blik ontmoette den zijnen. Op dat oogenblik was Redmayne zich bewust van een vreemde gewaarwording even onver klaarbaar als overweldigend. TerwUl zün oogen rustten op het mooie gezicht met de donker grijze oogen, scheen het hem een seconde toe, dat dit gezicht op de een of andere geheim zinnige en büna onmerkbare manier veranderd was. ,Js re niet heerïük?" vroeg mevrouw Ar cher. „U moet wel trotech op haar zün u bent oen soort voogd over haar. Is 't niet? want ze is de koningin van het feest van avond.” Redmayne mompelde Iets, en zoodrs me- M. Schouten, dienstbode, R.K., naar Emmastraat 36. F. Jansen, dienstbode, RK., van Harenkarspel naar Fnldsen 76. H. J. Mandemaker, dienstbode, Amsterdam naar Boterstraat 16. C. M. Duün. dienstbode, RK., naar Zocherstraat 1. C. J. Jes en echtgenoote. z.b., geen en Rem., van Den Haag naar Kruislaan 14. D. v. d. Haagen en gezin, spoorwegbeambte, geen, van Haarlem naar Leliestraat 12. M. v .d. Broek, rijkstelefonlste, N.H., van- Am sterdam naar Zocherstraat 9. H. Kreb, kruideniersbediende, geen, van Bus- sum naar Lindenlaan 65. A. M. C. Duün, dienstbode, RK. van Ummen naar Payglop 2. E. Koningstem, dienstbode, geen, van Velsen naar Snaarmanslaan 99. M. E. Haan, ieerling-verpleegster, RK., Zwaag naar Van Everdlngenstraat 18. M. P. Korre, leert! - - Zwaag naar Van Ev< C. de Wit en gezin, aannemer, D.G., singerhorn, Kolhom, Viaai- woonschip. Frieschebrug. D. O. P. Roodzant. ambtenaar Centr. Contróledienst, N.H., van Wormerveer Kennemerstraatweg 175. P. H. Leefgen. varensgezel, RK., van naar Bloemstraat 32. A. Bakker, huishoudster, naar Bloemstraat 32. Wed. M. W. LubachHoutman en gezin, pen sionhoudster. RK. en geen, van Bergen naar Spoorstraat 47. Wed. P. Klomp—Blom, z.b., N.H., van ZUpe, Burgerbrug, naar Baanpad 28. M. Heüllgenberg en gezin, brugwachter, N.H. G.K. en N.H., van Jisp naar Kanaaldijk 26. A. G. van Huét en gezin, kantoorbediende, geen en N.H., van Barsingerhorn naar Nteuw- poortslaan 96. J. Admiraal, granietbewerker, R.K., van Hei loo naar Groot Nleuwland 47. H. P. Schober—Blna. hulp In de huishouding RK., van Bergen naar Nieuwlanderslngel 70.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 13