Fiscale den day fKctwbfaal wegen aan Met twee kameraadjes op avonturenreis Is* Nederland en Amerika D de|osprijs F 750.- F 250.- ^UlotcdGjri bellrtcLe/ri! VOOR LONDEN „DE KLEINE DOMINEE DONDERDAG 5 DECEMBER 1935 Een haardbelasting? De boottocht van den journalist Profiteert van de opleving Beethoven’» voorvaders DOOR FLETCHER Koning Frederik Willem I van Pruisen liet alleenloopende jonge vrouwen twee Thaler betalen AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL - ï- uiterst gecompliceerder! tijd. hü heen van J kend En doordachte de kend. tWordt vervolgd) overtuigd, dat *Un compagnon hopeloos wenscht* wel. dat' aan kwam of dat iemand ren aard. In het algemeen gesproken valt hier, naar mijn overtuiging, voor Hollandsche meer te doen dan tot heden gedaan uit 18 losprijs •truc lies hebt. - xün opdagen Zeven mlllloen menschen met een slag van den aardbodem te doen verdwijnen, dat wil nog al wat «eggen, merkte hij op. De vreemdeling glimlachte. Mr. Pontifex, ael hij rustig, weet u iet* tl van scheikunde? zijn bank woeetuig bQ vertlee van een bana een roet Het bleek dat Jan een wees was, wiens familie het te lastig vond om hem In huls te hebben. Het was een ooli,ke snaak, die de velden doortrok, steeds vol grappen en vroolijke verhalen. Door bij desen en genen boer te werken, haalde hij zijn kostje op. Echter bleef hij gooit ergens lang Bord r o o rand, rood krul* on blauw void talrijke Beethoven te mee^^j streeks^M ben wij g voorvader van den meester Bovengenoemde Lodewük van Beethoven was te Mechelen oe->- als zijnde de zoon van Michlel en de legers van Europa bij elkaar Mr Pontifex bewoog zich onbehaaglijk op Dit gesprek over doodslag en ver was allesbehalve appetijtelijk. Ten ,,'n Beetje unheimisch, niet?" „Dat beloof ik je Tenslotte werd het me ongeduldig stond op. Ik geloot dat er geen buaondere roden meer bestaat om langer op uw ti)d beslag te om onze dat zijn Thans waren ook de boer en de boerin en vrouw Hermann naar buiten gekomen die het tafereeltje lachend gadesloegen. De oude menschen schenenden jongen wel te kennen, want xe knikten hem vriéndelijk toe en de boer zei: ..Ah Jannes, gal luie nietsdoener, slede ge daor weer?” Deze nam daarop met een sierlijken zwaai zijn petje af en antwoordde: „Awel zulle, lek ben ’t zelvers.” Werk van den Tsjecho-SlowaakscKen schilder Vjekolav Pejic; De zee mane bruid V. geen griffels worden gebruikt. Baard- groei kan dus een nieuw grlffelvraagstuk den. Zoo afjn er allerlei bijkomstigheden, ook de weeldebelasting u zeer rekbaar, leven inderdaad in een zeer interessanten -j—xeaer dagen werd in bet Studio-Theater te J Den Haag de Hollandsche première gege- ven van de Radio-Plctures-film „The Little Minister", waarin de hoofdrol was toebedeeld aan de sedert vorig jaar hier te lande befaamd geworden actrice Katharina Hepburn. Het is geen splinternieuwe attractie uit de Amenkaan- sche filmdreven, want de copie vermeldde het jaartal 1934 nog. maar verouderd la het gegeven daardoor toch in bet minst niet. De figuren treden namelijk op In liet jaar 1840 en geuragen zich als ras-echte inwoners van het denkbeel dige Schotsche dorpje Thrums. Daar wordt in spanning een nieuwe predicant verwacht die zich bij zijn komst door zijn jeugdig uiterlijk onmlddeUUk den bijnaam ..Little Minister", de kleine dominee verwerft. Deze tengere jongeman met de diepzwarte oogen blijkt echter vurig genoeg van woord en karakter, hetgeen reeds bü zijn eerste predikatie tot een lang niet mal- sche reprimande voor den dorpsdronkaavd leidt. Sterker echter dan dominee s bekeertngskracht is het zoete gevoel dat zijn jeugdig hart be kruipt bü enkele ontmoetingen met een zigeu- ner-meisje. dat in de bosschen rondzwerft en nu komt de romantiek heelemaal geen gipsy is. maar de aangenomen dochter van den kasteelheer, die geduldig naar haar hand dingt. Ook de jonge dominee kan dit niet nalaten, en zulks bezorgt hem uiteraard nogal eenige. en gecompliceerde moeilijkheden. Teveel om op te noemen in de film duurt het dan ook anderhalf uur. eer zij elkaar ongestoord mogen toebehoo- ren ais man en vrouw Het gegeven is niet beoaald nieuw en ook niet altijd even boeiend in zijn ontwikkeling. Maar voor dit soort films is het aardig volge houden. De prachtige landstreek geeft "n fraalen achtergrond aan de opnamen, en wat meer aagt, de regisseur Richard Wallace la er in geslaagd koppen te vinden, die waarlijk volkomen in daae sieer prutsen De dokter en de ouderlingen voor al. maar ook de dronkaard en pollCle-agent zijn prachtflguren Het best van al was echter de kleine predikant, die door John Beal gecreëerd werd onder den naam Gavin Dishart Zijn te genspeelster. Babbie Katharine Hepburn, was niet op haar best. Misschien omdat haar film masker. waar ze 't van hebben moet, tusachen al deze markante en karakteristieke koppen niet sterk genoeg opviel. Eerst in het laatste gedeelte won zU iets van de knappe prestatie, die wij uit vorige films van haar gewend zijn. v. O. in te nemen had en wees met den arm recht voor zich uit. Zeewaarts. Er bleef me niet veel anders over dan te gehoorzamen en ik ging weer op het zijbankje voor m* uit zitten sta ren En opeens zag ik waar hij heen koerste!” Jfou?” ..De vuurtoren! En toen die eenmaal in zicht was. leek de rest van den tocht veel sneller te gaan Na betrekkelük korten tijd teekende de omtrek van de vuurbaak zich scherper af en naderbijaeilend zag ik een duidelijk waarneem bare vrouwengestalte, die hoog boven op den vuurtoren stond te zwaaien." Ik luister naar hetgeen u mU te zeggen hebt, zet mr. Pontifex. De vreemdeling maakte een van z<n half- theatrale buigingen. Terzake dan, ael hij Mr Pontifex, ik ben een van die drie personen, die de veiligheid, het bestaan self van de bevolking van Londen in hun handen hebben. Het zijn geen ijdele woorden die ik hier spreek. Indien wjj zulks willen kunnen wjj de zeven mlllloen inwoners van uw groote stad wegvagen even gemakkelijk als Ik de asch wegblaas van deze sigaret, en niemand kan on* daarin verhinderen of gissen hoe wij daarin te werk gaan. Londen moet dus worden vrijgekocht. Onze losprijs is tien mll lloen pond sterling e*n bedrag, dat voor zulk een rijke stad niet meer beteekent dan een daalder voor u. We zouden meer kunnen •lachen; wij vragen deze som niet om ons zelf te verrijken, maar omdat we ze noodlg hebben voor wetenschappelijke doeleinden. Mr. Pontifex zat in zijn audiëntle-houdlng met gebogen hoofd, samengeperste lippen en gevouwen handen. HU raakte er meer en meer van krankzinnig was, en het onderhoud een el van zün personeel toevallig mocht komen 4 Ik heb niet gezegd, waartoe het verzoek moest dienen, antwoordde hü koel. Ik ging het n juixt zeggen. Het is een losprU* de losorijs voor Londen. Da Eerste Minister trok de wenkbrauwen •P De losprijs voor Londen! herhaalde hü Werkelijk, ik begrijp er geen steek van. Wederom keek de vreemdeling hem scherp aan. Ik geloof, mr. Pontifex, zei hU kouder dan tevoren, ik geloof dat u op weg bent mü vooi krankzinnig aan te zien. Mr Pontifex bloosde onwillekeurig en was klaarblUkelijk onder den Indruk HU maakte een Verschoonend gebaar £>at te het wat u denkt ging de vreem deling voort, terwUl hü een nieuwe sigaret opstak Wel. ik moet zeggen, daar te reden toe; het moet wel de daad van een krank zinnige lUken op stel en sprong maar even tien mlllloen pond te vragen Maar zoodra u geheel hebt aangeboord, mr. Pontifex, ruit erkennen, dat ik beschik over een ongekende doste koelbloedigheid en helder verstand. Waar zoo'a bord staat» mag gaaa enkel voer tuig stoppas Mijn studievriend zweeg een oogenbllk. In zün oogen weerspiegelde zich de herinnering aan blijde gebeurtenissen „Hoe te het afgeloopen met dien boottocht?" vroeg ik na eenigen tUd „Een korte periode zal ik overslaan." ver volgde hü „Een periode van gloeiend geluk, dat niet in woorden te brengen is Maar vier weken nadat ik voet aan wal. voet aan den vuurtoren gezet had. tikte de Schol m U op den schou der, toen ik zün dochter in mUn armen hield HU set geen woord en wees zwijgend met den arm in de richting van de kust. Toen zei z'n dochter me dat het weer tijd was om proviand te gaan halen. zUn muziek Dultsche kleinzoon van Cornelius en van Catharina Leempoels of van Leempoel. Hier hield de zekerheid op. Vanwaar kwam deae Comeliusf WU vonden er verscheidene en op meer dan een plaats, die allen den vereischten ouder dom hadden. zoodat een keuze tuasehen al deae homoniemen een echt verwarde zaak werd. De gegevens der registers in de paro chiën bleken onvoldoende om de voorkeur aan een bepaalden persoon te geven en in de sche pengriffies werd evenmin een stuk aangetrof fen. dat op zichzelf bewUskrachtig genoeg vu Te langen laatste hadden wu het geluk een akte van 44 Maart 1678 te ontdekken, waar door Cornelius van Beethoven van Meehelen en zün vrouw Catharina Leempoels te Ne- derockerteel (op enkele kilometers van Brus sel. Red.) een aldaar gelegen veld verkoch ten. Dit veld was volkomen goed bepaald wal ligging, oppervlakte en belendende perceelcti betrof Een voorgevoel bracht ons op den wev. die jwar de oplossing leidde. Eenvoudige ste- Van conversatie kwam niet veel Ten eerste omdat we eikaars taaltje niet verstaan konden, maar zelfs al sou dat wèl het geval geweeat zün. dan sou het tóch naar alle waarschUnlUk- held een stille boottocht geworden zUn. Want die Schot was nu het echte type van een zwijger, die geen tien woorden in een jaar zegt. Nu en dan wee* hU me zwUgend op de touwen van de fok en van de zwaarden, waar uit ik opmaakte dat hü van koen veranderen wilde, en Ik gehoorzaamde zwUgend aan zün bevelen. Maar overigens bleef hü als een stand beeld aan het roer zitten, de eene hand aan den schoot, de andere aan de roerstang. Dit duurde zoo >t een heelen rijd j lang, meer dan j een uur. en hoe langer het duur- de des te verder zag ik de kust uit mn gezichtskring verdwUnen." y-w p de Brusselsche tentoonstelling ont- I I moctte ik hem, nadat we elkaar jarenlang uit het oog verloren hadden. Ja, en hoe gaat het dan, nietwaar? Je bent verheugd een ouden stadgenoot weer eens tegen het lUf te loopen. je maakt een praatje, je zet een boom op, een zwaren. en dan ga je elkan der vertellen wat je al aoo in den loop der jaren hebt meegemaakt. HU vertelde me dat hü inmiddels getrouwd eras „Met een Schotsche vrouw,” zei hü. min of meer zelfvoldaan ..Hoe ben je dkkr aangekomen?” vroeg Ik be langstellend. „Wel.” antwoordde hu droogweg, „die heb ik in Schotland opge loopen Dat ligt, dunkt me. nogal voor de hand.” .Dat behoeft altijd nog niet.” bracht ik in het midden. .Maar k propos, je bent immers journalist geworden?" „Neen Dat ben ik niet Het waa wel mijn plan het te worden, maar die plannen zUn. juist in verband met die Schotsche vrouw, In duigen gevallen. Ik heb een ander beroep dienen te kiezen, en dat beroep bevalt me best. Op het oogenbllk heb ik vacantle." „Wat is dat dan voor een beroep?” .Dat komt nog. Ik zal je eerst vertellen hoe dat aoo gekomen te. Toen ik mün vrouw leerde kennen, had ik tuasehen twee dingen te kiezen Of ik verspeelde mün toekomst als journalist, óf ik moest mün aanstaande vrouw in den steek laten Er bestond geen middenweg Het een was met het ander niet vereenlgbaar „Ik begrUp er nog niet veel van." .Dat komt wel. Na verloop van eenigen tüd had ik bet al tot zoo n aankomend redacteurtje weten te brengen, en ik weet het op een gege ven oogenbllk waarachtig zóó ver te brengen, dat de hoofdredacteur me bU wUze van proef naar Aberdeen in Schotland stuurt, om er In drukken te schrUven over een verkiezingscam pagne die toentertijd in het brandpunt stond van de publieke belangstelling .Dat was dus een bof voor je?' „Dat was het zeker Maar wat sou ju nu doen, als je dien hoofdredacteur was en je hoorde In vier weken taal noch teeken?" .Dan kun X natuurlUk wel inpakken „Juist En tóch was het mün schuld niet. Oor deel zelf. Het was in den zomer en Zaterdags arriveerde ik in Aberdeen. Ik besprak m'n ho telkamers, ik liep de stad eens in, ik stak mijn voelhorens eens uit, hier en daar nam ik soon beetje poolshoogte omtrent het werk dat me te wachten stond, en, omdat ik na die lange reis tamelUk vermoeid was, kroop ik bUtUds in bed. 's Zondagsmorgen* was ik. heerlijk uitgerust, al vroeg bU de pinken, en toen ik na de kerk in mijn hotel terugkwam en ontbeten had. zat ik moederziel alleen met mn ziel onder m n arm in een hoek van een rommelige leeszaal Een van de kellners begreep tnUn situatie. Hl) vertelde me dat er in Aberdeen Zondags niet veel loos was. en hU gaf me den 'raad een uit stapje te maken naar Peterhead, een kustplaats, zoon dertig, misschien veertig kilometer ten noorden van Aberdeen. Daar was het wel aar dig. zei hu Ik volgde zijn raad op en reed er onmlddeUUk per auto heen." „En viel dat Peterhead nogal mee?" „Ja. Peterhead Peterhead, wat zal ik er veel van zeggen Het is een kustplaats Het ligt aan zee. Er is een badhotel en een strand en een hoop menschen. vooral Zondags. Al die kustplaatsen zijn tenslotte broertje en zusje. Ik liep soon beetje langs het strand te dwa len en opeens stond ik vlak voor een soort gar nalenvlet. zooals X »e hier In Zandvoort en Bchevenlngen ook wel ziet. misschien wat grooter Die schuit leek meer op een tjotter, met zwaarden op sU en een kajuitje, en ik dacht te doen te hebben met aoo'n achultX. waarin je voor een kXinlghetd. zooals hier, een uurtje op zee kunt ronddobberen Er was Mn man bij. Een Schot natuurlUk. Ik zag aan rijn trekken aan het ankertouw, bet hUscben van zUn zelXn en zoo meer, dat hU toebereidselen maakte om zee te kiezen „En JU wou zeker mee?" „Juist. Maar dat was gauwer geaegd dan ge daan. Want al heb Je nu op 1 gym een 5 voor je Engelsch gehaald en voor mijn part nog een jaar lang een Berllts-cursus geloopen, daarom moet je nog niet denken dat je met dat school- Engelsch een Schotschen kustvaarder verstaat Ik rondde mijn handen tot een loud-speaker rondom mjjn mond en schreeuwde hem toe: I should like to go with you I DX Schot schreeuwde me een paar woorden terug, waarvan ik geen syllabe verstond en ik begreep al gauw dat ik er zóó niet kwam „Met gebaren kun je je ook verstaanbaar maken.” .Juist En het schoot me te binnen, dat een Schot op geld afvliegt, als een kat op een muis Ik bracht een pondbiljet te voorschijn, zwaaide er mee met m'n linkerhand, en met m'n rech terarm beschreef ik een paar maal een cirkel over de zee. HU scheen me te begrijpenalthans hu nam z'n horloge uit z’n zak. wees er met den vinger op en strekte toen zyn arm rechtuit zeewaarts. Hieruit maakte ik op. dat hu bereid was me voor een pond een bepaalden tUd rond te va ren. Ik trok dus m'n schoenen en sokken uit. stroopte m'n broek omhoog en waadde door het water op het zellbootX toe. Toen haalde hU Mn beet> bU en met betrekkelUk weinig moeite was ik in den tjotter geklommen Ik gaf hem het pondbllXt, dat hU zwUgend opetreek. waar na het vaartuig onmlddeUUk dwars door de branding volle zee koos oor den belaztingheffer wordt het hoe lan ger hoe moeUUker wegen te vinden, waar langs tekorten kunnen worden gedekt en burgers kunnen worden getroffen. Ook bU ons denkt men aan belasting op de jonggezellen levens Mussolini heeft haar reeds Ingevoerd en ten onzent gaat men ook in die richting Maar waarom niet eens een voorbeeld genomen aan Koning Frederik WilXm I van Pruisen, die on gehuwde Jonge vrouwen niet kon uitstaan en daarom alleen nog-alleenloopenden jongen vrou wen van 25 tot 40 Jaar een belasting oplegde van twee TTiater alsof deze misdeelden (misschien ook niet), het helpen konden, dat zu wellicht nooit werden .gevraagd”? De Koning stoorde er zich niet aan of het ongehuwd-zün vrijwillig Nas of niet. We zouden intusschen wel eens willen weten of die belasting op ongehuwde Jonge vrouwen een vermindering van ongehuw- den tengevolge heeft gehad. In onderscheidene landen wordt er ernstig aan gedacht om baarddragers in het belasting- gedlng te betrekken. Ambtenaren zUn steeds zoekende, om uit de fiscale geschiedenis aller hande mogelUkheden op te diepen Het ..per manent’ loopt veel kans nog pUnlUker te woi- den door de schroeven, die de fiscus er aan wil toevoegen. Op de mogelUkheid van dergelUke heffing is men gekomen door de belasting op de baarden, waar in Italië ook al aller aandacht op gevestigd is geweest. De oorsprong daarvan ligt in de Russische geschiedenis De Russen zUn altUd zeer gesteld geweest op de baardige ver sierselen van hun gelaat en vindingrUk als hU was. belastte Peter I van Rusland dit in zUn oog nuttelooze weeldeartikel, teneinde te komen aan een nieuwe heffing op breeden grondslag. Deze belasting had een progressief karakter, wat evenwel niets had te maken met de lengte van den baard. De maatschappelUke positie was maatstaf, zoodat men ten onzent bUv. Minister Slotemaker de Bruine het eerst en het zwaarst aan zUn baard zou moeten trekken. In Rusland kreeg leder, die *Un haardbelasting had betaald, een penning, welken hU altUd bU zich moest hebben, al zal het wel niet zUn geweest op de wUze. waarop bü ons de penning van de hon denbelasting zichtbaar moet worden gevoerd. De Russische belasting achUnt wel een succes te zün geweest, want Catharine bevestigde haar. Peter II stond in 1728 den boeren toe kosteloos met baarden rond te loopen. Voor de overige klassen der maatschappij bleef de heffing van kracht en met strenge straffen werden bedreigd degenen, die haar trachtten te ontduiken Radi caler trad echter Anna weer op: mannen met een baard moesten niet alleen tol betalen voor hun gelaatsomlUsting zelf, maar al hun overige belastingen werden verdubbeld. Catharina II echter was verzot op baarden en rij toonde dit ook daadwerkelUk door het dragen van baarden belastlngvrü te maken. De belastingpennlngen vermeldden de woorden Dlengi uzlatl, wat zoo veel beteekent als „ontvangen geld". Daaronder stond afgebeeld een neus, een knevel, mond en baard en links bet keizerlüke wapen. Andere penningen vertoonden twee keizerlUke adelaars en een krans van laurierbladen, wat zonder twUfel symbolisch moet worden opgevat. De penningen, onder den stamvader van de belas tingheffing op de baarden uitgegeven, droegen bovendien nog deze merkwaardigheid: er stond op vermeld, dat de baard een nutteloos ding was en men wil, dat Peter dit axioma eigenhan dig op het ontwerp sneed. Het tegenwoordige conflict van Italië met an dere landen doet voorzien, dat de strüd onder meer ook om den baard zal gaan. Itallaansche couranten Immers hebben met minachting ge sproken van de Engelschen. die steeds gladge schoren willen rondloopen, meenende, dat rij daardoor een gezicht krijgen, dat onvervalscht de persoonlUkheld kenmerkt In Italië is men den baard zeer genegen, zoodat er alle kans be staat. dat de baard er weer in zal komen Men moet echter niet meenen, dat dit geen ingewik keld vraagstuk is. De kappers-^Suden het zon der twijfel gaarne wèl en niet zien. De xelf- acheerders zouden rnëër aan den kapper gaan betalen. hoewel zü, die nog dagelUks bü hem onder het mes zitteh, zouden afvallen, tenmin ste ten deele want de baard zou verzorging vra gen Het groote verzet zal evenwel komen van de fabrikanten van de velllgheidsscheerappa- raten en mesjes en scheerzeep. Ook de couran ten en tijdschriften hebben er belang bU. want advertenties voor scheerapjiaraXen, scheermes jes, huidverzorgende middelen en wat dies meer zü. zou men moeten derven. Brillantine voor den baard, Savon pour la barbe kan daar on- mogelük tegen op. Snorblnders zouden zich misschien aanmelden om een nieuwe Industrie, kunstzUde en tricotage, te bevoordeelen en van den anderen kant zouden nieuwe uitvindingen zich aanmelden Dit is geen praatje voor de ▼aak, want de geschiedenis kan bewüzen, dat het anders te. Ongeveer 30 jaren geleden waren knevels in ons land, en elders, nog zeer in de mode De punten vroegen krul. Men behoefde daarvóór niet bü den kapper onder het krul- tangrfX te gaan zitten. Men kon een prachtig staafje koopen, in een doosje, en het staafX kaasindustrie dan niet, dat dit product nog steeds een opvallend grooten good-will heeft bü hei Amerlltaansche publiek? Iedereen hier kan u vertellen, dat wü kaas maken, doch verkrijg baar te het slechts in enkele speciaal-zaken Waarom is onze klare Hollandsche Xnever hier een ongekend product, terwül het m l toch zoo eenvoudig zou zün door een psychologisch op gezette reclamecampagne prof Ut te trekken van den voorsprong. dXn wü Hollander* op an dere landen hebben? Want de gemiddelde Ame rikaan heeft nog steeds een zwak voor alles, wat met Holland verband houdt. Enkele firma's zün na de opheffing van het drankverbod niet bü de pakken neer blüven zitten. Een deel van het verloren terrein is voor hen reeds teruggewonnen Onze producten zün goed, maar voor een deel ongekend en daardoor onbemind. Ik noem slechts bü voorbeeld: kaarsen, slaolie, glaswerk, haring, bloembollen, enz. De Invoer van dit laatste product biedt moellükheden van ande- er overvloede, hü verlangde naar zün lunch plotseling kwam een schitterend idee bü hem op. HU was er nu geheel zeker van dat de man volslagen gek was zou hü hem niet kunnen meetronen naar de Huize en hem aan zün be- dtenden overleveren? Hetgeen u zegt, milnheer zei hü oo den onschuldigsten toon, is ongetwUfeld van 't aller^rootete belang. Het betreft een aan gelegenheid, waarover hetlaatste woord nug lang niet gesproken te Wat denkt u er van met mü op te wandelen naar mün huis en daar met mü te lunchen Een koude, harde blik van rijn gezel deed volgende woorden bevriezen nog voor ze over mr Pontifex' lippen waren gekomen Ik heb u al gezegd, dat ik volkomen bü mUn verstand ben, mr Pontifex, ael hü Het dient nergens toe met mü te spotten Wellicht dien ik beter de punt>s op de I's te zetten Als u maar aoo goed wilt zün. zuchtte de Eerste Minister In het kort dan. dit. vervolgde de vreem deling MUn twee compagnons en ik hebben het leven van de bevolking van Londen in onae handen. Wü kunnen al naar ons goeddunken er een honderdtal dooden. honderdduizend of de geheele stad De losprlls is tien mlllloen pond sterling ZUt u als Eerste Minister bereid om te betalen? Mag ik u vragen, stel dat ik bereid sou rijn om te betalen, hoe u zich voorstelt zulk esn geweldige som te sanvasrden? vroeg <te Eerste Minister aarcasttei h Een trsnssrtte ten bedrage van tien mlllloen pond kan mosiiuk De kinderen hadden veel plezier om den grappigen Jongen, die zichzelf Jan Picrleut noemde Hü was onultputtelük in het be denken van allerlei grapjes. Zingen kon hü heel goed, waarbü hü zich vaardig met de harmonica begeleidde, en kon prachtig vertellen. •w udwlg van 'Beethoven, de geniale compo- I nlst, blükt gesproten te zün uit een familie, die uit Vlaanderen afkomstig was Misschien verklaart dit tets van het titanische en dramatische, dat zUn muziek kenmerkt, naast de elementen van Dultsche zangerig heid. De kwestie is al meer behandeld, maai is thans opgerakeld door den heer Ph. Boxmeer in t blad „De Brabantsche Folklore” ..Hoe Is het ons gelukt, na den voorvader van Beethoven te Mechelen gevonden te hebben, nog verder op te kHmmen?” schrijft h». „Zooals we reeds zelden, troffen we vopr dien tüd. in verscheidene Brabantsche dorpen, personen aan, die den naam van droegen. Dit Interesseerde ons des laar er hierbü twee waren, die recht- Lpnze familie behoorden. Later heo- fweten, dat zü afstamden van een meester was ten halve met goud of zilver, dft ais hand- vatje dienst deed, afgeaet. Voor dien tüd was het even luxueus als tegenwoordig büv het lippenstiftje der dames, dat zeer Ingenieuze uit keringen kan hebben. Maar om tot het krul- staafje-voor-knevtis terug te keeren. Het staafX moest in het vlammetx van een lud- (dat was voldoende) worden warm ge maakt. Men krulde de snorpunt er omheen en het krulwonder was volbracht. Het ding kostte vüftig cent. Wat was het Inderdaad? Niet an- uers dan een gewoon stukX griffel!! Of daar ook op verdiend werdHet dragen van baard en snor zou du* ook ten voordeele kunnen ko men aan de lelgroeven, wat men niet moet onderschatten in onzen modernen tüd van nieu- werwetsche leermethoden, volgens welke im- mers lang niet meer zooveel leien en dus ook en snor- wor- want Wü en Waarvan, Minister Van onae macht mr Pontifex Onae macht om naar welgevallen een vluggen plotsellngen dood toe te brengen Pff deed mr Pontifex en hü bewoog rich ongeduldig oo aün bank. De vreemde'lng beetX te machtig Op een gegeven oogenbllk liet ik het fokketouw in den steek Ik zwaaide op hem af achter in de boot, gaf hem een tik op zijn schouder, wees in de irchtlng van de kust, en riep: Back! I should like' to go back! De Schot zei geen woord. Een paar maal knikte hü met z'n hoofd van neen, beduidde me zwUgend dat ik mün plaats bü de fok weer delingen Bézaten in dien tüd. evenmin al* n'J. onroerende goederen. dX ver afgelegen waren van hun verblUfpteats, of het moest *Un, 'dat zü deae verlegen hadden door erfenis. De verkoop, door onzen Mechelaar gedaan, deed ons deze laatste mogelükheid veronderstellen hetzelfde stuk land, dat juist op dezelfde wüse als hierboven beschreven werd in een akte van 13 Februari 1637. Het behoorde tot het vüfde lot. dat toegewesen werd aan Sarah Hasserts, bü de verdeeling der goederen vat haar ouders. Deae nu was de echtgenoot* van Marcus van Beethoven, die van haar een zoon had. die Cornelius heette en dX te Berthem geboren werd den 20sten October 1641. Deae laatste was dus oud genoeg om kin deren gehad te hebben te Mechelen van 677 tot 1634. aooals deae ons bekend zün uit de parochiale registers dezer stad Dit bewüs scheen ons voldoende keuze te bepaten. Constateeren we. vader. Marcus, eerst kinderen had te Leuven in 1635 en In 1637. dat de Cornelius, waarvan sprake is. daarna geboren werd te Berthem om zich later te gaan vestigen te Mechelen, do-h dat zün laatste kind geboren werd te Neder- ockeraeel. waar hü teruggekeerd was; gemeente waar wü. evenals te Bergh en te Campenhout. nog tamelUk ver rUn voorgeslacht konden opsporen. De familienaam doet denken aan .Beethof’ doch wü meenen. dat hü eerder betrekking heeft op de heerlükheid van Bethoven, Betouw of Betuwe. Bü Tongeren hebben wü het kas teel van Betho, wat hetzelfde is als het hof van Bethe Betof en Beethoven Deze familie voerde tot wapen: Een gouden balk op een blauw zil ver klokkenveld (vaar> met keten keper over heen. In zün sceaux amoriés'' citeert De Raad een Elisabethte-an Beethoven, moeder van Jan van Keesbekej^iens wapen op een blauw «ilvei klokkenveld vaar i een schildje met uitgesneden kruis droeg Een pastoor van Meldert heette van Beethoven; zoo wü dezen vermelden te het omdat wü onlangs in de Rüksbibliotheek. af- deeüng der Handschriften, fonds Hauwaert. re gister II. 6496. blz. 545, een akte van Jen 14den September 1460 vonden, die in hoofdzaak geeft: „Lybertus de Meldert. flllus quondam D n I Ly- bertl de Meldert. milites. promlslt dare Lyberto de Beethoven, flllus Walterl, 600 dr Reynds" Register nr 14. fol 33. van de inschrijving aan de Leuvensche Unlversltelt. signaleert on den 28sten Februari 1531, een „Walterus de Beet hoven en Roxem, Leodn. dioc." Beethoven wordt nog aangetroffen tusschen de kwartieren van dame Marguerite de Wilde, barones van Jauche en van het land van Assche. geboren In het kasteel van Wide in 1460. echtgenoote van rid der Jean de Cotereau". P l*7bMlxnge geheele on, r <JVFe“ verlies van belde armen. leggen, mr. Pontifex, «el hü- U hebt mans ons ultimatum. U zult een voorproef hebben misschien wel twee van onae macht. Ik ver moed dat u na de tweede blü zult zün den te mogen betalen. We zullen u in geven wat u in dat geval te doen Maar u bent een groote eael mr Pontifex. De kalme zekerheid tan den man. zün we) beleefde onbeschaamdheid deden den Eersten Minister zün kalmte verliezen. HU sloeg op den grond met zün stok, vergat zün eigen oordeel over mans geestvermogens en verloor aelfs de aanwezigheid van de revolver uit het oog. Loop naar den duivel met je onbeschaamd heid, mUnheer! ael hü Dat loopt op mün grond, houdt mü gewelddadig tegen, dwingt mc te luisteren naar den reinsten onzin Ik aal u vol gen, mUnheer en u laten arreateeren. ik ual.... Neen, neen, mr Rmtlfex, u zult niets doen van dien aard, onderbrak hem de vreemdeling Ziet u, ik zou dat niet toestaan Er ia geen ge vaar voor mU mr. Pontifex; riatoo'a nemen we niet op ons Ik ben zorgvuldig en zoo handig vermomd dat als u me over een half uur tn Pali Mali tepenkwam of me in de rookzaal ontmoette van uw geliefkoosde club wat u vaak gedaan hebt. mr. Pontifex, heusch ai staart u me zoo ongeloovig aan u me niet zoudt herkennen. Mr Pontifex kwam tot kalmte En hü staarde den ander aan. e directie van het Bureau voor Handels- inlichtingen te Amsterdam schrüft ons: Zü. die moellük kunnen gelooven, dat er over de geheele wereld teekenen zün waar te nemen van verbetering in den ecpnomischen toestand, zouden van hurt weifeling terug ko men indien zü slechts Inzage konden nemen in de tüdschriften. de statistieken en apdere „dui zend en een” gegevens, welke het Bureau voor Handelslnllchtlngen te Amsterdam worden toegezonden, ter oriëntëering van eigen Neder- landschen handel. Things are getting better", schrüft Canada. „World conditions improved", oordeelt men in de Vereenigde Staten. „Met Argentinië bestaan er practlsch geen betalingsmoellükheden meer voor Nederland Enz. enz. enz. Deze mededeelingen leiden tot de voor de hand liggende gevolgtrekking, dat die verbetering niet uit zich zelf kan zün in- getreden Zü moet het resultaat zijn van ener gie. van doortastendheid, van aani>akken Welnu, Nederland, dat zich op geen enkel gebied wil overwonnen den, kan ook nu het bewüs geven, dat het zich In energie en door tastendheid met laat overtreffen. Als het de kansen maar krijgt! Die kansen bestaan Doch wü moeten ze we ten te benutten Als bevestiging van ons Inzicht ontvingen wü een dezer dagen een schrUven van een Neder lander. ale ter bestudeering van den handel de Vereenigde Staten bezoekt en wiens oordeel kundigheid buiten twüfel staat. Wü meenen den Nederlandschen fabrikant en den Neder- landschen exporteur een dienst te bewüzen. wanneer wü hier de voornaamste punten van bedoeld schrijven naar voren brengen: „Ik ben overtuigd, dat er in dit groote land, met zün onbegrensde koopkracht voor Neder- iandsche firma’s mogelUkheden zün. die tot nu toe verwaarloosd werden. De economische toe stand in de Ver. Staten is zonder eenigen twU fel over het dieptepunt heen en. zonder in on gezond optimisme te vervallen, mag men zeg gen, dat het zakenleven hier over de geheele linie; spoedig veel betere tüden tegemoet gaat Onze Nederlandsche handel en industrie dient paraat te zün en voor zoover noodlg Wakker geschud te worden Om mü voer het oogenbllk slechts tot eenige specifiek nationale producten te bepalen Waarom vraagt men hier in hotels en restau rants te vergeefs naar Hollandsche kaas, ter wül Deense he en Zwitsersche kaas een vrü gangbaar gerecht is? Weet de Hollandsche heelemaal geheim worden gehouden De vreemdeling maakte een minachtend ge baar De büzonderheden van de betaling «un gesnakkeiük te schikken, antwoordde hü. Waar ik een antwoord op vraag la dit: wilt U betalen De hulpbronnen en de gelden van het land. mUnheer. zün niet mün pereoonlük eigen dom, waarover ik beschikken kan. repliceerde mr. Pontifex. De macht bezit u. was het antwoord Bovendxn. ging mr Pontifex voort, ik weet niet of gü en uw vrienden wel over die verschrikkelUke macht beechikt, waarvan u spreekt. een macht ten aanzten waarvan ik ronduit geaegd mü zeer sceptisch gevoel. De vreemdeling liet wederom zün witte tan den zien Mr Pontifex voelde een inwendige huivering en hü hoopte dat de ander er niets van ge merkt mocht hebben. Uitatekend. zei de vreemdeling ültste- Het aal natuurlUk noodlg zün u een voorproefje te geven mUnheer? vroeg de Eerste finna's werd.” De directeur van het Bureau voor Handels- inllchtlngen, indachtig zün plicht alles in dienst te stelten voor het bevorderen van den Nederlandschen handel verklaart zich gaarne bereid met belanghebbenden van gedachten te wisselen omtrent het bovenstaande en noodigt Nederlandsche fabrikanten en exporteurs zich met hem in verbinding te stelten Oudebrugsteeg, Amsterdam. 9 Theoretisch een beetje; practlsch nleta. antwoordde mr. Pontifex Dat wil zeggen, niet uitzondering van de chemische waarde van bepaalde voederartlkelen NatuurlUk. daarvan bent u op de hoogte, zei de vreemdeling met een beleefde buiging in de richting van de modelboerderü. in welke veilige haven de iVrate Minister zich op dit oogenbllk van ganscher harte wenschte. Wel, mUnheer Pontifex, is het nooit in uw hoofd opgekomen er eens over te denken wat een paar vastberaden en als u het zoo wenscht te beschouwen gewetenloos* mannen, doorkneed in de scheikunde, wel teweeg zouden Kunnen brengen als ze op eigen gelegenheid oorlog gingen voeren tegen laten we zeggen, de samenleving? Ik ben bang, dat zulk een gedachte niet in mü is oogekomen, antwoordde mr Pon tifex. den nadruk leggend op de ontken ning. Laat het dan nu eens tot u doordringen, zei de vreemdeling Het verwondert* me, dat 'n man van uw bekwaamheid al bent u dan enkel bekwaam en niet wat men noemt een genie daarover nooit heeft nagedacht. Mr Pontifex, de toekomstige oorlog zal niet door soldaten, maar door scheikundigen worden ge voerd Een chemicus in *ün laboratorium kan meer kwaad uitrichten op het gebied van doodslag en verwoesting van steden dan al de ATT E? A O KJ °P eUt blad 1^1> ^gevolge de verzekertngsvoorwaarden tegen /A I sl <6 s rrDkzl 1 1 1 O O ongevallen verzekerd voor een der volgend* ultkeeringen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 7