Fiscale
den day
fKctwbfaal
wegen
aan
Met twee kameraadjes op avonturenreis
Is*
Nederland
en
Amerika
D
de|osprijs
F 750.- F 250.-
^UlotcdGjri bellrtcLe/ri!
VOOR LONDEN
„DE KLEINE DOMINEE
DONDERDAG 5 DECEMBER 1935
Een haardbelasting?
De boottocht van
den journalist
Profiteert van de
opleving
Beethoven’» voorvaders
DOOR FLETCHER
Koning Frederik Willem I van
Pruisen liet alleenloopende
jonge vrouwen twee
Thaler betalen
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
- ï-
uiterst gecompliceerder! tijd.
hü heen
van
J
kend
En
doordachte
de
kend.
tWordt vervolgd)
overtuigd, dat *Un compagnon hopeloos
wenscht* wel. dat' aan
kwam of dat iemand
ren aard. In het algemeen gesproken valt
hier, naar mijn overtuiging, voor Hollandsche
meer te doen dan tot heden gedaan
uit
18
losprijs
•truc lies
hebt. -
xün
opdagen
Zeven mlllloen menschen met een slag
van den aardbodem te doen verdwijnen, dat wil
nog al wat «eggen, merkte hij op.
De vreemdeling glimlachte.
Mr. Pontifex, ael hij rustig, weet u iet*
tl van scheikunde?
zijn bank
woeetuig
bQ vertlee van een bana
een roet
Het bleek dat Jan een wees was, wiens
familie het te lastig vond om hem In huls
te hebben. Het was een ooli,ke snaak, die
de velden doortrok, steeds vol grappen en
vroolijke verhalen. Door bij desen en genen
boer te werken, haalde hij zijn kostje op.
Echter bleef hij gooit ergens lang
Bord
r o o
rand, rood
krul* on
blauw void
talrijke
Beethoven
te mee^^j
streeks^M
ben wij g
voorvader van den meester Bovengenoemde
Lodewük van Beethoven was te Mechelen oe->-
als zijnde de zoon van Michlel en de
legers van Europa bij elkaar
Mr Pontifex bewoog zich onbehaaglijk op
Dit gesprek over doodslag en ver
was allesbehalve appetijtelijk. Ten
,,'n Beetje unheimisch, niet?"
„Dat beloof ik je Tenslotte werd het me
ongeduldig
stond op.
Ik geloot dat er geen buaondere roden
meer bestaat om langer op uw ti)d beslag te
om onze
dat zijn
Thans waren ook de boer en de boerin
en vrouw Hermann naar buiten gekomen
die het tafereeltje lachend gadesloegen. De
oude menschen schenenden jongen wel te
kennen, want xe knikten hem vriéndelijk
toe en de boer zei: ..Ah Jannes, gal luie
nietsdoener, slede ge daor weer?” Deze
nam daarop met een sierlijken zwaai zijn
petje af en antwoordde: „Awel zulle, lek ben
’t zelvers.”
Werk van den Tsjecho-SlowaakscKen
schilder Vjekolav Pejic; De zee mane
bruid V.
geen griffels worden gebruikt. Baard-
groei kan dus een nieuw grlffelvraagstuk
den. Zoo afjn er allerlei bijkomstigheden,
ook de weeldebelasting u zeer rekbaar,
leven inderdaad in een zeer interessanten
-j—xeaer dagen werd in bet Studio-Theater te
J Den Haag de Hollandsche première gege-
ven van de Radio-Plctures-film „The Little
Minister", waarin de hoofdrol was toebedeeld
aan de sedert vorig jaar hier te lande befaamd
geworden actrice Katharina Hepburn. Het is
geen splinternieuwe attractie uit de Amenkaan-
sche filmdreven, want de copie vermeldde het
jaartal 1934 nog. maar verouderd la het gegeven
daardoor toch in bet minst niet. De figuren
treden namelijk op In liet jaar 1840 en geuragen
zich als ras-echte inwoners van het denkbeel
dige Schotsche dorpje Thrums. Daar wordt in
spanning een nieuwe predicant verwacht die
zich bij zijn komst door zijn jeugdig uiterlijk
onmlddeUUk den bijnaam ..Little Minister", de
kleine dominee verwerft. Deze tengere jongeman
met de diepzwarte oogen blijkt echter vurig
genoeg van woord en karakter, hetgeen reeds
bü zijn eerste predikatie tot een lang niet mal-
sche reprimande voor den dorpsdronkaavd leidt.
Sterker echter dan dominee s bekeertngskracht
is het zoete gevoel dat zijn jeugdig hart be
kruipt bü enkele ontmoetingen met een zigeu-
ner-meisje. dat in de bosschen rondzwerft en
nu komt de romantiek heelemaal geen
gipsy is. maar de aangenomen dochter van den
kasteelheer, die geduldig naar haar hand dingt.
Ook de jonge dominee kan dit niet nalaten, en
zulks bezorgt hem uiteraard nogal eenige. en
gecompliceerde moeilijkheden. Teveel om op te
noemen in de film duurt het dan ook anderhalf
uur. eer zij elkaar ongestoord mogen toebehoo-
ren ais man en vrouw
Het gegeven is niet beoaald nieuw en ook
niet altijd even boeiend in zijn ontwikkeling.
Maar voor dit soort films is het aardig volge
houden. De prachtige landstreek geeft "n fraalen
achtergrond aan de opnamen, en wat meer aagt,
de regisseur Richard Wallace la er in geslaagd
koppen te vinden, die waarlijk volkomen in daae
sieer prutsen De dokter en de ouderlingen voor
al. maar ook de dronkaard en pollCle-agent zijn
prachtflguren Het best van al was echter de
kleine predikant, die door John Beal gecreëerd
werd onder den naam Gavin Dishart Zijn te
genspeelster. Babbie Katharine Hepburn, was
niet op haar best. Misschien omdat haar film
masker. waar ze 't van hebben moet, tusachen
al deze markante en karakteristieke koppen
niet sterk genoeg opviel. Eerst in het laatste
gedeelte won zU iets van de knappe prestatie,
die wij uit vorige films van haar gewend zijn.
v. O.
in te nemen had en wees met den arm recht
voor zich uit. Zeewaarts. Er bleef me niet veel
anders over dan te gehoorzamen en ik ging
weer op het zijbankje voor m* uit zitten sta
ren En opeens zag ik waar hij heen
koerste!”
Jfou?”
..De vuurtoren! En toen die eenmaal in zicht
was. leek de rest van den tocht veel sneller
te gaan Na betrekkelük korten tijd teekende
de omtrek van de vuurbaak zich scherper af en
naderbijaeilend zag ik een duidelijk waarneem
bare vrouwengestalte, die hoog boven op den
vuurtoren stond te zwaaien."
Ik luister naar hetgeen u mU te zeggen
hebt, zet mr. Pontifex.
De vreemdeling maakte een van z<n half-
theatrale buigingen.
Terzake dan, ael hij Mr Pontifex, ik ben
een van die drie personen, die de veiligheid,
het bestaan self van de bevolking van Londen
in hun handen hebben. Het zijn geen ijdele
woorden die ik hier spreek. Indien wjj zulks
willen kunnen wjj de zeven mlllloen inwoners
van uw groote stad wegvagen even gemakkelijk
als Ik de asch wegblaas van deze sigaret, en
niemand kan on* daarin verhinderen of gissen
hoe wij daarin te werk gaan. Londen moet dus
worden vrijgekocht. Onze losprijs is tien mll
lloen pond sterling e*n bedrag, dat voor zulk
een rijke stad niet meer beteekent dan een
daalder voor u. We zouden meer kunnen
•lachen; wij vragen deze som niet om ons zelf
te verrijken, maar omdat we ze noodlg hebben
voor wetenschappelijke doeleinden.
Mr. Pontifex zat in zijn audiëntle-houdlng
met gebogen hoofd, samengeperste lippen en
gevouwen handen. HU raakte er meer en meer
van
krankzinnig was, en
het onderhoud een el
van zün personeel toevallig mocht komen
4
Ik heb niet gezegd, waartoe het verzoek
moest dienen, antwoordde hü koel. Ik ging het
n juixt zeggen. Het is een losprU* de losorijs
voor Londen.
Da Eerste Minister trok de wenkbrauwen
•P
De losprijs voor Londen! herhaalde hü
Werkelijk, ik begrijp er geen steek van.
Wederom keek de vreemdeling hem scherp
aan.
Ik geloof, mr. Pontifex, zei hU kouder dan
tevoren, ik geloof dat u op weg bent mü vooi
krankzinnig aan te zien.
Mr Pontifex bloosde onwillekeurig en was
klaarblUkelijk onder den Indruk HU maakte een
Verschoonend gebaar
£>at te het wat u denkt ging de vreem
deling voort, terwUl hü een nieuwe sigaret
opstak Wel. ik moet zeggen, daar te reden
toe; het moet wel de daad van een krank
zinnige lUken op stel en sprong maar even
tien mlllloen pond te vragen Maar zoodra u
geheel hebt aangeboord, mr. Pontifex, ruit
erkennen, dat ik beschik over een ongekende
doste koelbloedigheid en helder verstand.
Waar zoo'a
bord staat»
mag gaaa
enkel voer
tuig stoppas
Mijn studievriend zweeg een oogenbllk. In
zün oogen weerspiegelde zich de herinnering
aan blijde gebeurtenissen
„Hoe te het afgeloopen met dien boottocht?"
vroeg ik na eenigen tUd
„Een korte periode zal ik overslaan." ver
volgde hü „Een periode van gloeiend geluk, dat
niet in woorden te brengen is Maar vier weken
nadat ik voet aan wal. voet aan den vuurtoren
gezet had. tikte de Schol m U op den schou
der, toen ik zün dochter in mUn armen hield
HU set geen woord en wees zwijgend met den
arm in de richting van de kust.
Toen zei z'n dochter me dat het weer tijd
was om proviand te gaan halen.
zUn muziek
Dultsche
kleinzoon van Cornelius en van Catharina
Leempoels of van Leempoel. Hier hield de
zekerheid op.
Vanwaar kwam deae Comeliusf
WU vonden er verscheidene en op meer dan
een plaats, die allen den vereischten ouder
dom hadden. zoodat een keuze tuasehen al
deae homoniemen een echt verwarde zaak
werd. De gegevens der registers in de paro
chiën bleken onvoldoende om de voorkeur aan
een bepaalden persoon te geven en in de sche
pengriffies werd evenmin een stuk aangetrof
fen. dat op zichzelf bewUskrachtig genoeg vu
Te langen laatste hadden wu het geluk een
akte van 44 Maart 1678 te ontdekken, waar
door Cornelius van Beethoven van Meehelen
en zün vrouw Catharina Leempoels te Ne-
derockerteel (op enkele kilometers van Brus
sel. Red.) een aldaar gelegen veld verkoch
ten. Dit veld was volkomen goed bepaald wal
ligging, oppervlakte en belendende perceelcti
betrof Een voorgevoel bracht ons op den wev.
die jwar de oplossing leidde. Eenvoudige ste-
Van conversatie kwam niet veel Ten eerste
omdat we eikaars taaltje niet verstaan konden,
maar zelfs al sou dat wèl het geval geweeat
zün. dan sou het tóch naar alle waarschUnlUk-
held een stille boottocht geworden zUn.
Want die Schot was nu het echte type van
een zwijger, die geen tien woorden in een jaar
zegt. Nu en dan wee* hU me zwUgend op de
touwen van de fok en van de zwaarden, waar
uit ik opmaakte dat hü van koen veranderen
wilde, en Ik gehoorzaamde zwUgend aan zün
bevelen. Maar overigens bleef hü als een stand
beeld aan het roer zitten, de eene hand aan
den schoot, de andere aan de roerstang.
Dit duurde zoo >t
een heelen rijd j
lang, meer dan j
een uur. en hoe
langer het duur-
de des te verder
zag ik de kust uit
mn gezichtskring
verdwUnen."
y-w p de Brusselsche tentoonstelling ont-
I I moctte ik hem, nadat we elkaar jarenlang
uit het oog verloren hadden.
Ja, en hoe gaat het dan, nietwaar? Je bent
verheugd een ouden stadgenoot weer eens tegen
het lUf te loopen. je maakt een praatje, je zet
een boom op, een zwaren. en dan ga je elkan
der vertellen wat je al aoo in den loop der
jaren hebt meegemaakt.
HU vertelde me dat hü inmiddels getrouwd
eras
„Met een Schotsche vrouw,” zei hü. min of
meer zelfvoldaan
..Hoe ben je dkkr aangekomen?” vroeg Ik be
langstellend.
„Wel.” antwoordde hu droogweg, „die heb ik
in Schotland opge loopen Dat ligt, dunkt me.
nogal voor de hand.”
.Dat behoeft altijd nog niet.” bracht ik in
het midden. .Maar k propos, je bent immers
journalist geworden?"
„Neen Dat ben ik niet Het waa wel mijn
plan het te worden, maar die plannen zUn. juist
in verband met die Schotsche vrouw, In duigen
gevallen. Ik heb een ander beroep dienen te
kiezen, en dat beroep bevalt me best. Op het
oogenbllk heb ik vacantle."
„Wat is dat dan voor een beroep?”
.Dat komt nog. Ik zal je eerst vertellen hoe
dat aoo gekomen te. Toen ik mün vrouw leerde
kennen, had ik tuasehen twee dingen te kiezen
Of ik verspeelde mün toekomst als journalist,
óf ik moest mün aanstaande vrouw in den steek
laten Er bestond geen middenweg Het een
was met het ander niet vereenlgbaar
„Ik begrUp er nog niet veel van."
.Dat komt wel. Na verloop van eenigen tüd
had ik bet al tot zoo n aankomend redacteurtje
weten te brengen, en ik weet het op een gege
ven oogenbllk waarachtig zóó ver te brengen,
dat de hoofdredacteur me bU wUze van proef
naar Aberdeen in Schotland stuurt, om er In
drukken te schrUven over een verkiezingscam
pagne die toentertijd in het brandpunt stond
van de publieke belangstelling
.Dat was dus een bof voor je?'
„Dat was het zeker Maar wat sou ju nu doen,
als je dien hoofdredacteur was en je hoorde In
vier weken taal noch teeken?"
.Dan kun X natuurlUk wel inpakken
„Juist En tóch was het mün schuld niet. Oor
deel zelf. Het was in den zomer en Zaterdags
arriveerde ik in Aberdeen. Ik besprak m'n ho
telkamers, ik liep de stad eens in, ik stak mijn
voelhorens eens uit, hier en daar nam ik soon
beetje poolshoogte omtrent het werk dat me
te wachten stond, en, omdat ik na die lange
reis tamelUk vermoeid was, kroop ik bUtUds
in bed.
's Zondagsmorgen* was ik. heerlijk uitgerust,
al vroeg bU de pinken, en toen ik na de kerk
in mijn hotel terugkwam en ontbeten had. zat
ik moederziel alleen met mn ziel onder m n
arm in een hoek van een rommelige leeszaal
Een van de kellners begreep tnUn situatie. Hl)
vertelde me dat er in Aberdeen Zondags niet
veel loos was. en hU gaf me den 'raad een uit
stapje te maken naar Peterhead, een kustplaats,
zoon dertig, misschien veertig kilometer ten
noorden van Aberdeen. Daar was het wel aar
dig. zei hu Ik volgde zijn raad op en reed er
onmlddeUUk per auto heen."
„En viel dat Peterhead nogal mee?"
„Ja. Peterhead Peterhead, wat zal ik er
veel van zeggen Het is een kustplaats Het ligt
aan zee. Er is een badhotel en een strand en
een hoop menschen. vooral Zondags. Al die
kustplaatsen zijn tenslotte broertje en zusje.
Ik liep soon beetje langs het strand te dwa
len en opeens stond ik vlak voor een soort gar
nalenvlet. zooals X »e hier In Zandvoort en
Bchevenlngen ook wel ziet. misschien wat
grooter Die schuit leek meer op een tjotter,
met zwaarden op sU en een kajuitje, en ik dacht
te doen te hebben met aoo'n achultX. waarin je
voor een kXinlghetd. zooals hier, een uurtje op
zee kunt ronddobberen
Er was Mn man bij. Een Schot natuurlUk.
Ik zag aan rijn trekken aan het ankertouw, bet
hUscben van zUn zelXn en zoo meer, dat hU
toebereidselen maakte om zee te kiezen
„En JU wou zeker mee?"
„Juist. Maar dat was gauwer geaegd dan ge
daan. Want al heb Je nu op 1 gym een 5 voor
je Engelsch gehaald en voor mijn part nog een
jaar lang een Berllts-cursus geloopen, daarom
moet je nog niet denken dat je met dat school-
Engelsch een Schotschen kustvaarder verstaat
Ik rondde mijn handen tot een loud-speaker
rondom mjjn mond en schreeuwde hem toe:
I should like to go with you I
DX Schot schreeuwde me een paar woorden
terug, waarvan ik geen syllabe verstond en
ik begreep al gauw dat ik er zóó niet kwam
„Met gebaren kun je je ook verstaanbaar
maken.”
.Juist En het schoot me te binnen, dat een
Schot op geld afvliegt, als een kat op een muis
Ik bracht een pondbiljet te voorschijn, zwaaide
er mee met m'n linkerhand, en met m'n rech
terarm beschreef ik een paar maal een cirkel
over de zee. HU scheen me te begrijpenalthans
hu nam z'n horloge uit z’n zak. wees er met
den vinger op en strekte toen zyn arm rechtuit
zeewaarts.
Hieruit maakte ik op. dat hu bereid was me
voor een pond een bepaalden tUd rond te va
ren. Ik trok dus m'n schoenen en sokken uit.
stroopte m'n broek omhoog en waadde door het
water op het zellbootX toe. Toen haalde hU Mn
beet> bU en met betrekkelUk weinig moeite
was ik in den tjotter geklommen Ik gaf hem
het pondbllXt, dat hU zwUgend opetreek. waar
na het vaartuig onmlddeUUk dwars door de
branding volle zee koos
oor den belaztingheffer wordt het hoe lan
ger hoe moeUUker wegen te vinden, waar
langs tekorten kunnen worden gedekt en
burgers kunnen worden getroffen. Ook bU ons
denkt men aan belasting op de jonggezellen
levens Mussolini heeft haar reeds Ingevoerd en
ten onzent gaat men ook in die richting Maar
waarom niet eens een voorbeeld genomen aan
Koning Frederik WilXm I van Pruisen, die on
gehuwde Jonge vrouwen niet kon uitstaan en
daarom alleen nog-alleenloopenden jongen vrou
wen van 25 tot 40 Jaar een belasting oplegde van
twee TTiater alsof deze misdeelden (misschien
ook niet), het helpen konden, dat zu wellicht
nooit werden .gevraagd”? De Koning stoorde er
zich niet aan of het ongehuwd-zün vrijwillig
Nas of niet. We zouden intusschen wel eens
willen weten of die belasting op ongehuwde
Jonge vrouwen een vermindering van ongehuw-
den tengevolge heeft gehad.
In onderscheidene landen wordt er ernstig
aan gedacht om baarddragers in het belasting-
gedlng te betrekken. Ambtenaren zUn steeds
zoekende, om uit de fiscale geschiedenis aller
hande mogelUkheden op te diepen Het ..per
manent’ loopt veel kans nog pUnlUker te woi-
den door de schroeven, die de fiscus er aan wil
toevoegen. Op de mogelUkheid van dergelUke
heffing is men gekomen door de belasting op
de baarden, waar in Italië ook al aller aandacht
op gevestigd is geweest. De oorsprong daarvan
ligt in de Russische geschiedenis De Russen zUn
altUd zeer gesteld geweest op de baardige ver
sierselen van hun gelaat en vindingrUk als hU
was. belastte Peter I van Rusland dit in zUn
oog nuttelooze weeldeartikel, teneinde te komen
aan een nieuwe heffing op breeden grondslag.
Deze belasting had een progressief karakter, wat
evenwel niets had te maken met de lengte van
den baard. De maatschappelUke positie was
maatstaf, zoodat men ten onzent bUv. Minister
Slotemaker de Bruine het eerst en het zwaarst
aan zUn baard zou moeten trekken. In Rusland
kreeg leder, die *Un haardbelasting had betaald,
een penning, welken hU altUd bU zich moest
hebben, al zal het wel niet zUn geweest op de
wUze. waarop bü ons de penning van de hon
denbelasting zichtbaar moet worden gevoerd.
De Russische belasting achUnt wel een succes
te zün geweest, want Catharine bevestigde haar.
Peter II stond in 1728 den boeren toe kosteloos
met baarden rond te loopen. Voor de overige
klassen der maatschappij bleef de heffing van
kracht en met strenge straffen werden bedreigd
degenen, die haar trachtten te ontduiken Radi
caler trad echter Anna weer op: mannen met
een baard moesten niet alleen tol betalen voor
hun gelaatsomlUsting zelf, maar al hun overige
belastingen werden verdubbeld. Catharina II
echter was verzot op baarden en rij toonde dit
ook daadwerkelUk door het dragen van baarden
belastlngvrü te maken. De belastingpennlngen
vermeldden de woorden Dlengi uzlatl, wat zoo
veel beteekent als „ontvangen geld". Daaronder
stond afgebeeld een neus, een knevel, mond en
baard en links bet keizerlüke wapen. Andere
penningen vertoonden twee keizerlUke adelaars
en een krans van laurierbladen, wat zonder
twUfel symbolisch moet worden opgevat. De
penningen, onder den stamvader van de belas
tingheffing op de baarden uitgegeven, droegen
bovendien nog deze merkwaardigheid: er stond
op vermeld, dat de baard een nutteloos ding
was en men wil, dat Peter dit axioma eigenhan
dig op het ontwerp sneed.
Het tegenwoordige conflict van Italië met an
dere landen doet voorzien, dat de strüd onder
meer ook om den baard zal gaan. Itallaansche
couranten Immers hebben met minachting ge
sproken van de Engelschen. die steeds gladge
schoren willen rondloopen, meenende, dat rij
daardoor een gezicht krijgen, dat onvervalscht
de persoonlUkheld kenmerkt In Italië is men
den baard zeer genegen, zoodat er alle kans be
staat. dat de baard er weer in zal komen Men
moet echter niet meenen, dat dit geen ingewik
keld vraagstuk is. De kappers-^Suden het zon
der twijfel gaarne wèl en niet zien. De xelf-
acheerders zouden rnëër aan den kapper gaan
betalen. hoewel zü, die nog dagelUks bü hem
onder het mes zitteh, zouden afvallen, tenmin
ste ten deele want de baard zou verzorging vra
gen Het groote verzet zal evenwel komen van
de fabrikanten van de velllgheidsscheerappa-
raten en mesjes en scheerzeep. Ook de couran
ten en tijdschriften hebben er belang bU. want
advertenties voor scheerapjiaraXen, scheermes
jes, huidverzorgende middelen en wat dies meer
zü. zou men moeten derven. Brillantine voor
den baard, Savon pour la barbe kan daar on-
mogelük tegen op. Snorblnders zouden zich
misschien aanmelden om een nieuwe Industrie,
kunstzUde en tricotage, te bevoordeelen en van
den anderen kant zouden nieuwe uitvindingen
zich aanmelden Dit is geen praatje voor de
▼aak, want de geschiedenis kan bewüzen, dat
het anders te. Ongeveer 30 jaren geleden waren
knevels in ons land, en elders, nog zeer in de
mode De punten vroegen krul. Men behoefde
daarvóór niet bü den kapper onder het krul-
tangrfX te gaan zitten. Men kon een prachtig
staafje koopen, in een doosje, en het staafX
kaasindustrie dan niet, dat dit product nog
steeds een opvallend grooten good-will heeft bü
hei Amerlltaansche publiek? Iedereen hier kan
u vertellen, dat wü kaas maken, doch verkrijg
baar te het slechts in enkele speciaal-zaken
Waarom is onze klare Hollandsche Xnever hier
een ongekend product, terwül het m l toch zoo
eenvoudig zou zün door een psychologisch op
gezette reclamecampagne prof Ut te trekken
van den voorsprong. dXn wü Hollander* op an
dere landen hebben? Want de gemiddelde Ame
rikaan heeft nog steeds een zwak voor alles,
wat met Holland verband houdt.
Enkele firma's zün na de opheffing van het
drankverbod niet bü de pakken neer blüven
zitten. Een deel van het verloren terrein is
voor hen reeds teruggewonnen
Onze producten zün goed, maar voor een deel
ongekend en daardoor onbemind. Ik noem
slechts bü voorbeeld: kaarsen, slaolie, glaswerk,
haring, bloembollen, enz. De Invoer van dit
laatste product biedt moellükheden van ande-
er
overvloede, hü verlangde naar zün lunch
plotseling kwam een schitterend idee bü hem
op. HU was er nu geheel zeker van dat de man
volslagen gek was zou hü hem niet kunnen
meetronen naar de Huize en hem aan zün be-
dtenden overleveren?
Hetgeen u zegt, milnheer zei hü oo den
onschuldigsten toon, is ongetwUfeld van
't aller^rootete belang. Het betreft een aan
gelegenheid, waarover hetlaatste woord nug
lang niet gesproken te Wat denkt u er van met
mü op te wandelen naar mün huis en daar
met mü te lunchen
Een koude, harde blik van rijn gezel deed
volgende woorden bevriezen nog voor ze
over mr Pontifex' lippen waren gekomen
Ik heb u al gezegd, dat ik volkomen bü
mUn verstand ben, mr Pontifex, ael hü Het
dient nergens toe met mü te spotten Wellicht
dien ik beter de punt>s op de I's te zetten
Als u maar aoo goed wilt zün. zuchtte de
Eerste Minister
In het kort dan. dit. vervolgde de vreem
deling MUn twee compagnons en ik hebben
het leven van de bevolking van Londen in onae
handen. Wü kunnen al naar ons goeddunken
er een honderdtal dooden. honderdduizend of
de geheele stad De losprlls is tien mlllloen pond
sterling ZUt u als Eerste Minister bereid om
te betalen?
Mag ik u vragen, stel dat ik bereid sou
rijn om te betalen, hoe u zich voorstelt zulk
esn geweldige som te sanvasrden? vroeg <te
Eerste Minister aarcasttei h Een trsnssrtte ten
bedrage van tien mlllloen pond kan mosiiuk
De kinderen hadden veel plezier om den
grappigen Jongen, die zichzelf Jan Picrleut
noemde Hü was onultputtelük in het be
denken van allerlei grapjes. Zingen kon hü
heel goed, waarbü hü zich vaardig met de
harmonica begeleidde, en kon prachtig
vertellen.
•w udwlg van 'Beethoven, de geniale compo-
I nlst, blükt gesproten te zün uit een
familie, die uit Vlaanderen afkomstig was
Misschien verklaart dit tets van het titanische
en dramatische, dat zUn muziek kenmerkt,
naast de elementen van Dultsche zangerig
heid. De kwestie is al meer behandeld, maai
is thans opgerakeld door den heer Ph.
Boxmeer in t blad „De Brabantsche Folklore”
..Hoe Is het ons gelukt, na den voorvader van
Beethoven te Mechelen gevonden te hebben,
nog verder op te kHmmen?” schrijft h».
„Zooals we reeds zelden, troffen we vopr
dien tüd. in verscheidene Brabantsche dorpen,
personen aan, die den naam van
droegen. Dit Interesseerde ons des
laar er hierbü twee waren, die recht-
Lpnze familie behoorden. Later heo-
fweten, dat zü afstamden van een
meester
was ten halve met goud of zilver, dft ais hand-
vatje dienst deed, afgeaet. Voor dien tüd was
het even luxueus als tegenwoordig büv het
lippenstiftje der dames, dat zeer Ingenieuze uit
keringen kan hebben. Maar om tot het krul-
staafje-voor-knevtis terug te keeren. Het
staafX moest in het vlammetx van een lud-
(dat was voldoende) worden warm ge
maakt. Men krulde de snorpunt er omheen en
het krulwonder was volbracht. Het ding kostte
vüftig cent. Wat was het Inderdaad? Niet an-
uers dan een gewoon stukX griffel!! Of daar
ook op verdiend werdHet dragen van baard
en snor zou du* ook ten voordeele kunnen ko
men aan de lelgroeven, wat men niet moet
onderschatten in onzen modernen tüd van nieu-
werwetsche leermethoden, volgens welke im-
mers lang niet meer zooveel leien en dus ook
en snor-
wor-
want
Wü
en
Waarvan,
Minister
Van onae macht mr Pontifex Onae macht
om naar welgevallen een vluggen plotsellngen
dood toe te brengen
Pff deed mr Pontifex en hü bewoog rich
ongeduldig oo aün bank. De vreemde'lng
beetX te machtig Op een gegeven oogenbllk
liet ik het fokketouw in den steek Ik zwaaide
op hem af achter in de boot, gaf hem een tik
op zijn schouder, wees in de irchtlng van de
kust, en riep:
Back! I should like' to go back!
De Schot zei geen woord. Een paar maal
knikte hü met z'n hoofd van neen, beduidde
me zwUgend dat ik mün plaats bü de fok weer
delingen Bézaten in dien tüd. evenmin al* n'J.
onroerende goederen. dX ver afgelegen waren
van hun verblUfpteats, of het moest *Un, 'dat
zü deae verlegen hadden door erfenis. De
verkoop, door onzen Mechelaar gedaan, deed
ons deze laatste mogelükheid veronderstellen
hetzelfde stuk land, dat juist op dezelfde wüse
als hierboven beschreven werd in een akte
van 13 Februari 1637. Het behoorde tot het
vüfde lot. dat toegewesen werd aan Sarah
Hasserts, bü de verdeeling der goederen vat
haar ouders. Deae nu was de echtgenoot* van
Marcus van Beethoven, die van haar een
zoon had. die Cornelius heette en dX te
Berthem geboren werd den 20sten October
1641. Deae laatste was dus oud genoeg om kin
deren gehad te hebben te Mechelen van 677
tot 1634. aooals deae ons bekend zün uit de
parochiale registers dezer stad
Dit bewüs scheen ons voldoende
keuze te bepaten. Constateeren we.
vader. Marcus, eerst kinderen had te Leuven
in 1635 en In 1637. dat de Cornelius, waarvan
sprake is. daarna geboren werd te Berthem om
zich later te gaan vestigen te Mechelen, do-h
dat zün laatste kind geboren werd te Neder-
ockeraeel. waar hü teruggekeerd was; gemeente
waar wü. evenals te Bergh en te Campenhout.
nog tamelUk ver rUn voorgeslacht konden
opsporen.
De familienaam doet denken aan .Beethof’
doch wü meenen. dat hü eerder betrekking
heeft op de heerlükheid van Bethoven, Betouw
of Betuwe. Bü Tongeren hebben wü het kas
teel van Betho, wat hetzelfde is als het hof van
Bethe Betof en Beethoven Deze familie voerde
tot wapen: Een gouden balk op een blauw zil
ver klokkenveld (vaar> met keten keper over
heen.
In zün sceaux amoriés'' citeert De Raad een
Elisabethte-an Beethoven, moeder van Jan van
Keesbekej^iens wapen op een blauw «ilvei
klokkenveld vaar i een schildje met uitgesneden
kruis droeg Een pastoor van Meldert heette
van Beethoven; zoo wü dezen vermelden te het
omdat wü onlangs in de Rüksbibliotheek. af-
deeüng der Handschriften, fonds Hauwaert. re
gister II. 6496. blz. 545, een akte van Jen 14den
September 1460 vonden, die in hoofdzaak geeft:
„Lybertus de Meldert. flllus quondam D n I Ly-
bertl de Meldert. milites. promlslt dare Lyberto
de Beethoven, flllus Walterl, 600 dr Reynds"
Register nr 14. fol 33. van de inschrijving aan
de Leuvensche Unlversltelt. signaleert on den
28sten Februari 1531, een „Walterus de Beet
hoven en Roxem, Leodn. dioc." Beethoven wordt
nog aangetroffen tusschen de kwartieren van
dame Marguerite de Wilde, barones van Jauche
en van het land van Assche. geboren In het
kasteel van Wide in 1460. echtgenoote van rid
der Jean de Cotereau".
P l*7bMlxnge geheele on,
r <JVFe“ verlies van belde armen.
leggen, mr. Pontifex, «el hü- U hebt mans
ons ultimatum. U zult een voorproef hebben
misschien wel twee van onae macht. Ik ver
moed dat u na de tweede blü zult zün den
te mogen betalen. We zullen u in
geven wat u in dat geval te doen
Maar u bent een groote eael
mr Pontifex.
De kalme zekerheid tan den man. zün we)
beleefde onbeschaamdheid deden
den Eersten Minister zün kalmte verliezen. HU
sloeg op den grond met zün stok, vergat zün
eigen oordeel over mans geestvermogens en
verloor aelfs de aanwezigheid van de revolver
uit het oog.
Loop naar den duivel met je onbeschaamd
heid, mUnheer! ael hü Dat loopt op mün grond,
houdt mü gewelddadig tegen, dwingt mc te
luisteren naar den reinsten onzin Ik aal u vol
gen, mUnheer en u laten arreateeren. ik ual....
Neen, neen, mr Rmtlfex, u zult niets doen
van dien aard, onderbrak hem de vreemdeling
Ziet u, ik zou dat niet toestaan Er ia geen ge
vaar voor mU mr. Pontifex; riatoo'a nemen we
niet op ons Ik ben zorgvuldig en zoo handig
vermomd dat als u me over een half uur
tn Pali Mali tepenkwam of me in de rookzaal
ontmoette van uw geliefkoosde club wat u
vaak gedaan hebt. mr. Pontifex, heusch ai
staart u me zoo ongeloovig aan u me niet
zoudt herkennen.
Mr Pontifex kwam tot kalmte En hü staarde
den ander aan.
e directie van het Bureau voor Handels-
inlichtingen te Amsterdam schrüft ons:
Zü. die moellük kunnen gelooven, dat
er over de geheele wereld teekenen zün waar
te nemen van verbetering in den ecpnomischen
toestand, zouden van hurt weifeling terug ko
men indien zü slechts Inzage konden nemen in
de tüdschriften. de statistieken en apdere „dui
zend en een” gegevens, welke het Bureau voor
Handelslnllchtlngen te Amsterdam worden
toegezonden, ter oriëntëering van eigen Neder-
landschen handel.
Things are getting better", schrüft Canada.
„World conditions improved", oordeelt men
in de Vereenigde Staten.
„Met Argentinië bestaan er practlsch geen
betalingsmoellükheden meer voor Nederland
Enz. enz. enz. Deze mededeelingen leiden tot
de voor de hand liggende gevolgtrekking, dat
die verbetering niet uit zich zelf kan zün in-
getreden Zü moet het resultaat zijn van ener
gie. van doortastendheid, van aani>akken
Welnu, Nederland, dat zich op geen enkel
gebied wil overwonnen den, kan ook nu het
bewüs geven, dat het zich In energie en door
tastendheid met laat overtreffen.
Als het de kansen maar krijgt!
Die kansen bestaan Doch wü moeten ze we
ten te benutten
Als bevestiging van ons Inzicht ontvingen wü
een dezer dagen een schrUven van een Neder
lander. ale ter bestudeering van den handel
de Vereenigde Staten bezoekt en wiens oordeel
kundigheid buiten twüfel staat. Wü meenen
den Nederlandschen fabrikant en den Neder-
landschen exporteur een dienst te bewüzen.
wanneer wü hier de voornaamste punten van
bedoeld schrijven naar voren brengen:
„Ik ben overtuigd, dat er in dit groote land,
met zün onbegrensde koopkracht voor Neder-
iandsche firma’s mogelUkheden zün. die tot nu
toe verwaarloosd werden. De economische toe
stand in de Ver. Staten is zonder eenigen twU
fel over het dieptepunt heen en. zonder in on
gezond optimisme te vervallen, mag men zeg
gen, dat het zakenleven hier over de geheele
linie; spoedig veel betere tüden tegemoet gaat
Onze Nederlandsche handel en industrie dient
paraat te zün en voor zoover noodlg Wakker
geschud te worden
Om mü voer het oogenbllk slechts tot eenige
specifiek nationale producten te bepalen
Waarom vraagt men hier in hotels en restau
rants te vergeefs naar Hollandsche kaas, ter
wül Deense he en Zwitsersche kaas een vrü
gangbaar gerecht is? Weet de Hollandsche
heelemaal geheim worden gehouden
De vreemdeling maakte een minachtend ge
baar
De büzonderheden van de betaling «un
gesnakkeiük te schikken, antwoordde hü.
Waar ik een antwoord op vraag la dit: wilt
U betalen
De hulpbronnen en de gelden van het
land. mUnheer. zün niet mün pereoonlük eigen
dom, waarover ik beschikken kan. repliceerde
mr. Pontifex.
De macht bezit u. was het antwoord
Bovendxn. ging mr Pontifex voort, ik
weet niet of gü en uw vrienden wel over die
verschrikkelUke macht beechikt, waarvan u
spreekt. een macht ten aanzten waarvan ik
ronduit geaegd mü zeer sceptisch gevoel.
De vreemdeling liet wederom zün witte tan
den zien
Mr Pontifex voelde een inwendige huivering
en hü hoopte dat de ander er niets van ge
merkt mocht hebben.
Uitatekend. zei de vreemdeling ültste-
Het aal natuurlUk noodlg zün u een
voorproefje te geven
mUnheer? vroeg de Eerste
finna's
werd.”
De directeur van het Bureau voor Handels-
inllchtlngen, indachtig zün plicht alles in
dienst te stelten voor het bevorderen van den
Nederlandschen handel verklaart zich gaarne
bereid met belanghebbenden van gedachten te
wisselen omtrent het bovenstaande en noodigt
Nederlandsche fabrikanten en exporteurs
zich met hem in verbinding te stelten
Oudebrugsteeg, Amsterdam.
9
Theoretisch een beetje; practlsch nleta.
antwoordde mr. Pontifex Dat wil zeggen, niet
uitzondering van de chemische waarde van
bepaalde voederartlkelen
NatuurlUk. daarvan bent u op de hoogte,
zei de vreemdeling met een beleefde buiging
in de richting van de modelboerderü. in welke
veilige haven de iVrate Minister zich op dit
oogenbllk van ganscher harte wenschte. Wel,
mUnheer Pontifex, is het nooit in uw hoofd
opgekomen er eens over te denken wat een paar
vastberaden en als u het zoo wenscht te
beschouwen gewetenloos* mannen, doorkneed
in de scheikunde, wel teweeg zouden Kunnen
brengen als ze op eigen gelegenheid oorlog
gingen voeren tegen laten we zeggen, de
samenleving?
Ik ben bang, dat zulk een gedachte niet
in mü is oogekomen, antwoordde mr Pon
tifex. den nadruk leggend op de ontken
ning.
Laat het dan nu eens tot u doordringen,
zei de vreemdeling Het verwondert* me, dat
'n man van uw bekwaamheid al bent u dan
enkel bekwaam en niet wat men noemt een
genie daarover nooit heeft nagedacht. Mr
Pontifex, de toekomstige oorlog zal niet door
soldaten, maar door scheikundigen worden ge
voerd Een chemicus in *ün laboratorium kan
meer kwaad uitrichten op het gebied van
doodslag en verwoesting van steden dan al de
ATT E? A O KJ °P eUt blad 1^1> ^gevolge de verzekertngsvoorwaarden tegen
/A I sl <6 s rrDkzl 1 1 1 O O ongevallen verzekerd voor een der volgend* ultkeeringen