Met twee kameraadjes op avonturenreis
De Italiaansche bisschoppen
en het conflict
I
I
uan den daq
yx u bet schadt/wen van een der verdachten
rv was de assistent van den detective In een
I
i»
I
',:3
DONDERDAG 12 DECEMBER 1935
DElOSPRIJS
I
VOOR LONDEN
CROOTE MOGELIJKHEDEN
worden O geboden door advertentie-reclame in
de rubriek „Omroepers Laat die O niet ont
glippen. Da prijs kan geen bezwaar zjjn. wast
voor slechts 50 cent per rege. komt Uw zaken*
Omroeper onder da aandacht van 80.000
■innen.
I
l
DE PANTOFFEL
I
I
I
I
DOOR FLETCHER
1
i
[4
i
i
I iK.
■:r
1.
en stak van wal
If
S
*0
zal
>o
NASCHRIFT DER REDACTIE
8
n
n
o
18
o
0
0
a
antwoordde
mr.
10
te
al
Jocelyn verwonderd was,
0S
ir
I.
ren een voor een over het perronhekje en
wipte er daarna zelf overheen. ..Mag dat zoo
maar.** vropg Piet met een benauwde stem.
n
IB
IB
ie
O
o
op dit blad zijn ingevolge de-veraeke tingSvoorwaarden tegen
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeertngen
De Locarno-zaal in het' ministerie van Buitenlandsche Zaken, waar thans
de plenaire zittingen van de vloot confer en tie gehouden worden. De confe
rentie zélf vindt plaats in Clarence House
dat zoo is, zou ik hem graag nog eens willen
zien.
Chenery,
10
1:
i.
e
n
vorigan. Zondagmorgen bij de
Bomerboume Huize had opge-
en zoo eigeni
steUen, dat ei
II
K)
Lt
K)
ie
tr
>0
K)
8.
nog
kük
aan
I\og
een
>f
ie
>1
5
ie
4
O
ir
O
O
O
O
I
t.
ie
i:
welk,
zien
„8tttt, Jong, niets vraoge,” antwoordde Jan.
Ze liepen nu langs den trein en keken met
aandacht naar de passagier* die Instapten en
naar de drukte, welke er altijd heerscht.
wanneer er een trein vertrekt.
K)
K)
Dl
t«
m
u
AI wandelend waren ze aan het station
gekomen, waar jpist een trein op het punt
stond om te vertrekken. Jan tilde de kinde-
Ja, mijnheer. U hebt gelijkt De initialen
P B. staan in zjjn hoed. Hu heet dus niet
WiHem Smit
Juist, vriend. Die vjjf minuten heb Je dus
niet weten te benutten. Tóch zal ik je adres nog
even bewaren, omdat Je op gebied van betrouw
baarheid Je sporen verdiend hebt.
chef die juist het vertreksein wou ge
ven, zag het groepje en wenkte driftig dat
ae in moesten stappen, want hU dacht dat
ze ook met den trein mee moesten.
De bisschop van Aquino schrijft:
„Wil men weten, welke de gedachte van
den bisschop is? Zoo men mij vraagt, of
de oorlog die nimmer is verklaard maar
door de noodzaak ontstaan is, moet wor
den gesteund, wanneer het natuurlijke
recht op het leven, dat is de expansle-nood-
zaak van een volk, dat vordert, vrees ik
niet te antwoorden: ja. En wel zoolang, tot
de Natie de zekerheid heeft van het brood
en de veiligheid van haar grenzen.”
de rechtspositie in dit
(en zou een zinspeling daarop
en in de woorden van den
aartsbisschop *van Brindisi:?* „Wij zullen
niet dlscuteeren over de gronden van oor
log en vrede.f
In het Vaticaan wordt uitdrukkelijk ver
klaard, dat de Italiaansche bisschoppen,
die In hun herderlijke brieven zulke poli
tieke beschouwingen hebben ingevlochten,
dit op eigen gezag en zonder voorkennis
van den H. Stoel hebben gedaan.
De H. Stoel zelf heeft zich eedért de bel
de toespraken v»n den Paus van 37 JUli
en 7 September niet meer 'Uitgesproken. -
T^i-rijl het nauaFHjke oordeel over de
gebrekkige rechtsgronden* van den dreigen?
den oorlog nimmer is herroepen, heeft het
opperste kerkbestuur zijn beste krachten
gegeven aan de pogingen, totnogtoe vruch
teloos, om het conflict op den weg naar een
vreedzame en billijke oplossing te brengen.
Intusschen nam de H. QJoel, ook in hei
In deze en dergelijke politieke beschou
wingen spiegelt zich de uiterste spanning,
waarin leeft. Men moet, om deze woor
den te fjBtaan, bedenken, dat het land in
oorlog is, dat deze bisschoppen de jonge
mannen uit hun diocees als soldaten heb
ben zien vertrekken en hun 'moeders de ker
ken zien vullen om te bidden voor hun be
houden wederkeer.
De opvlammende nationale hartstocht, die
Italië in dit tragische uur bezielt, verklaart
hoe sommige van deze bisschoppelijke brie
ven niet blij yen bij de opwekking tot loyale
en vurige vaderlandsche offervaardigheid,
maar bittere beschuldigingen uiten tegen
andere landen.
Evenals in den grooten oorlog, dreigt ook
nu weer het gevaar, dat het lichaam der ka
tholieke Kerk uiteengereten wordt door de
overweldigende hartstochten van den strijd
om het bestaan.
Daarbij doet het zonderling aan, wanneer
men den lof leest, dien de nationaalsocialls-
tische Dultsche pers juist voor de meest na
tionalistische uitingen der Italiaansche bis
schoppen over heeft.
Sommige Italianen uiten echter de mee-
ning, dat de zaak van Italië óók het belang
van de katholieke Kerk is. Ik heb Vroeger
reeds enkele malen het orgaan van de Flo-
rentijnsche katholieke literatoren „Fror.-
't Wetboek heeft een nieuw artikel.
Dat ons, mannen, maakt tot knecht.
„In naam van het vaderland,” zoo schrijft
de bisschop van Lecce, „dat ter verdediging
van zjjn goed recht strijdt op de velden
van Afrika, heb ik u onlangs om gebed en
offervaardigheid gevraagd. Nu vraag ik U
goud.” „Zooals gisteren,” besluit het schrij
ven. „de stem van Italia aan de Piave ge
bood: „hier komt de vreemdeling niet voor
bij,” zoo klinkt heden het groote woord van
den Duce: „Wij trekken voorwaarts.”
uitersten nood en alleen voor
tekst van
der aartsbisschoppe-
te Milaan, aldus het
blad, komt gelegen,
ireekt, wat men
inland insinueert,
n.l. dat het goud van de kerken
gegeven wordt voor den oorlog, om
den oorlog te steunen en dus zijn
leed te verlengen, waarmee men
meent een nieuw bewijs van waar
heid te kunnen leveren voor de
door ons reeds ontmaskerde laste
ring van „een kerkelijke financie
ring van den oorlog'*. De gaven van
de bisschoppen zijn echter voor de
armen.” c’
*<-xok Indien men de hierboven gegeven
1 citaten leest in het licht der verkla-
ring van de’ „Osservatore, Rqmano”,
blijken zij met nog voldoende chauvinisti
sche propaganda doortrokken, óm nlet-Ita-
liaansche Katholieken meer dan té be
vreemden. Opnieuw doen deze citaten zien,
hoe eenzijdig zelfs^ommlge kerke lijke pver-
heden in het oorlogvoerende land worden
beïnvloed door de propaganda, die sedert
maanden in de pers, door de radio en aller
lei betoogingen het patriotisme op onhoud
bare argumenten van gewettigde expansie
door een rechtvaardigen oorfbg hëeft opge
zweept zonder de waarheid tot deze massa
le misleiding te laten doordringen.
Ongetwijfeld wordt Me verantwoordelijk
heid voogden onrechtvaardlgen aanval op
AbessyniëQhkor de regeering van den Staat
gedragen. Desniettemin was het pnnoodlg
geweest, dat sommige Bisschoppen in im
provisaties en op andere wijze zich te buiten
gingen aan instemmingen, welke niet de
goedkeuring hadden van den H. Stoel, van
wiens verklaringen zij verre afweken. Bul
ten de Italiaansche. grenzen wordt in ka
tholieke kringen dan ook vrij veel kritiek,
uitgeoefend op een houding van kerkelijke
personen, die zich in het tragische conflict
niet vrij wisten te houden van natlonalen
hartstocht, noch .zich te bepalen tot het
lenigen van de volksnooden tengevolge van
den oorlog en der sancties.
tesplzio” geciteerd, waarin de opvatting tot
uiting kwam, dat de tegenstelling Italië—
Volkenbond vertaald kan worden als ka
tholieke cultuur contra communisme en
magonnerie.
In het „Giornale d’Italia” van 5 Decem
ber schrijft een overigens onbekend pries
ter als zoodanig een ingezonden stuk om
te betoogen, dat de katholieke actie der
gansche wereld de rechten van Italië zou
moeten helpen verdedigen, die de rechten
van de christelijke beschaving zouden zijn.
„Katholieken van de gansche wereld, zoo
roept hij, in naam van het geloof dat ons
vereenigt, rijst op. Laat ons Italië verde
digen. want daarmee verdedigen wij het
katholicisme. Vandaag nog. Morgen zal
het misschien te laat zijn.”
hU zou te wetep komen wie hU was, of‘in alle
geval waar hU woonde. Hfl slaagde er in nog
enkele verstoten blikken op den ring te werpen
em nadat hU volkomen bevredigd was en buiten
allen twijfel had gesteld dat de belde ringen
op elkaar leken als twee druppels water, vormde
hU snel een plan de campagne.
Jocelyn had een bediende bU zich, een
zekeren Jannaway, 'een rasechten doortrapten
Lpndenaar. klein van stuk maar slim als een
vos.' glad als een aal en getrouw als een hond.
Jocelyn vond hem zitten kusschen twee
valiezen terwijl hU naar het Wetley-zlekenhuls
keek, dat zU juist voorbil voeren en zich af vroeg
hoeveel patiënten het wel' aou bevatten.
Blijf zitten Jannaway, zei Jocelyn,
voor de knecht had kunnen opstaan en
niet alsof we iets bijzonders met elkaar
het bespreken zUn Kijk onbevangen.
Ja. mhnheer, antwoordde Jannaway. die
onmiddellUk begreep dat e? iets aan de baad
WSS. r
KUk toevallig om Je heen, neem' er deg
tfjd voor, vervolgde Jocelyn Zie je daar op
zU dien heer in een blauw plak met een stroo-
hoed op?
Die Wat vhji een officier weg heeft?
Ja mUnheer. antwoordde Jknnaway terwijl hij
op den vreemdeling een snellen maar allee
omvattenden bilk wierp. Ik gje hem. mijnheer.
Ik moet weten, waar hU woont, .’t doet
er niet toe waar. Als we in Southampton
ankeren bekommer je dan* niet verder on» mij
en deze dingen hier; Je moet me zelfs niet
kannen. Ik zal op de koffers letten, JU houdt
Onze Rom. correspondent schrijft ons:
n de grootmoedige offervaardigheid,
waarmede het Italiaansche volk zjjn
kostbaarheden aanbiedt om den stinken
den goudvoorraad van het vaderland te
sterken, hebben de bisschoppen een indruk
wekkend voorbeeld gegeven.
Deze inzender wijst op de verdiensten
van het fascistische regime voor het her
stek van het katholieke leven in Italië en
de oplossing van het Romeinsche vraag
stuk en beroept zich op de Italiaansche
bisschoppen en.... den Amerlkaanschen
.jradio-priest" Coughlin. Maar niet op den
Paus.
Ook de verschillende brieven der bis
schoppen gewagen niet van de uitspraken,
die de Paus in een vroeger stadium gedaan
heeft over ,de rechtspositie in dit con
flict of
moeten zo
Met de handen in zijn zakken liep de knecht
te Southampton van de boot af. en Jocelyn
had naar een witkiel om te zien om de bagage
naar den trein voor Waterloostatiön te bren
gen. De vreemdeling stond op het perron
voor hem: het was niets bijzonders dat ze
belden, elk door 'n witkiel geleid, in den-
zelfden eerste-klas-rook coupe werden geplaatst.
En gedurende de heele reis naar de stad had
Jocelyn volop gelegenheid den geheimzlnmgen
ring te zien en wel honderdmaal
zichzelf dat al was die ring dan
die welken Jermey had gevonden,
eenigen twijfel zUn evenbeeld was.
De aartsbisschop van Brindisi spreekt
▼an ,4e sancties, die het koude egoïsme
en de aanmatiging van Engeland, tegen
alle redenen van billijkheid en recht in,
ten nadeele van ons vaderland gewild
hebben”:
belang van deze bemiddelingspogingen, een
groote reserve in de beoordeellng ’van de
verdere ontwikkeling van het conflict en
met name v^n de sancties. Deze terughou
dendheid moest ten overstaan van de
uitingen der Italiaansche bisschoppen nog
grooter worden en bleek dezer dagen ook in
het niet-plaats hebben van de reeds aange-
kondlgde audiëntie der fascistische vrouwe-
welljke tegensanctie-comité’s.
Des te grooter is nu in alle kringen de
spanning, waarmede men het Consistorie
van 18 December a.s. tegemoet ziet. Men
veryracht, dat de Paus zich alsdan opnieuw
zai uitspreken over het conflict, zooals dat
intusschen is uitgegroeid. En dit met
plechtiger gezag dan voorheen, daar
consistoriale rede bijna de waarde en het
gewicht heeft van een encycliek.
In de spanning en verwarring,, die dit
conflict ook onder de katholieken veroor
zaakt, ziet men naar dit woord des Pausen
uit als naar een Richtenden gids.
zei hij tot
stellig niet
het zonder
n>o precies
eender als de eene helft van een gespleten erwt
lijkt op dc andere.
HU verliet zun coupé aan het Waterloo-
station, zonder zich om zUn reisgezel te bekom
meren die naar hU wist aan de scherpzinnig
heid van Jannaway ten volle was toevertrouwd.
Op het perron liep hU Jannaway voorbij
Jannaway keek langs hem heen zonder het lid
van »Un oog te bewegen, Jocelyn was voor zijn
knecht een totaal onbekende; hU moest on
willekeurig lachen, toen Jannaway voorbij was,
hU wist dat zijn knecht zUn prooi zou volgen,
moest die vervolging hem bU de wilden
brengen van Mldden-Afrika Met die gerust
stellende zekerheid reed hU naar zUn kamers
in Down street en na zich te hebben verkleed
begaf hU zich naar New Scotland Yard, waar hu
Uaar inspecteur Marinier vroeg
U hebt toch den ring nog. die op Somer-
boume gevonden werd? vroeg hU, toen de
Dagelijks hebben de Italiaansche kranten
kunnen berichten van bisschoppen, die hun
gouden keten soms het eenlge sieraad,
dat z(j bezaten af stonden voor de vader
landsche Inzameling. Spoedig schijnt er
géén van de 280 Italiaansche bisschoppen
op deze lijst meer te zullen ontbrdfcen. In
verschillende diocesen heeft de bisschop de
geestelijken aangespoord zijn voorbeeld te
volgen; op sommige plaatsen Is de goud-
inzameling van de preekstoelen aanbe
volen.
Het is een grootsch voorbeeld van offer
vaardigheid, dat ongetwijfeld een sterk
effect heeft.
Een bijzonder Initiatief werd genomen
door den blssohop van Monreale, die het
voornemen geult heeft om de ex-voto’s uib
de heiligdommen van zijn diocees, voorzoo-
verre ze geen bijzondere kunstwaarde of
beteekenis hebben, aan den Staat af te
staan, om versmolten te worden. De bedoe
ling was niet, ze te schenken, maar van
den Staat de tegenwaarde in schuldpaple-
ren te ontvangen, welke dan ten goede zou
den komen aan de liefdadige Instellingen
der kerken, die de ex-voto’s hadden afge
staan.
Het schijnt echter twijfelachtig, of dit ini
tiatief in dezen vorm zal worden doorge
voerd, daar het stuit op kanoniek-rech-
telljke bezwaren, die vaak niet toelaten, de
bestemming van deze wijgeschenken te
veranderen.
De Italiaansche pers maakt eveneens bij
na dagelijks melding van de herderlijke
brieven, waarmee verscheidene bisschop
pen zich tot de geestelijkheid en de geloo-
vigen van hun diocesen wenden, om hen
tot offervaardige vaderlandsliefde en trou
we, gehoorzaamheid aan te sporen. Dikwijls
ontbreekt het in deze brieven niet aan een
scherp oordeel over de sanetles en een vuri
ge verdediging van Itallë’s goed recht in
het Abesslnische conflict. Zulke politieke
beschouwingen deelen, zooals begrijpelijk
is, de opvatting, welke dé Italiaansche pers
steeds heeft verkondigd en volgehouden,
ook In dit punt, dat de sancties het werk
van Engeland zijn en dat de andere vijftig
naties mln of meer gedwongen het Engel-
sche voorbeeld volgen.
Enkele van de In dit opzicht meest ka
rakteristieke passages uit deze bisschop
pelijke brieven mogen hier volgen.
Vader Staat ontpopt zich daar als
Kampioen voor huw’lijksrecht
Huurkocfy is iets zeer gevaarlijks,
't Was af vaker opgemerkt;
Voortaan kan ik niets meer koopen
Als mijn vrouw niet mede werkt!
Kooit kan ‘k meer mijn vrouw
verrassen
Met een huurkoop-gasfomuis.
Met een radio, een ijskast.
k Ben geen baas in eigen huis!
Stel je voor: de heer der schepping.
Die de vraag verwachten moet.
Als ie ergens wat komt koopen:
..Vindt uw vrouw dat ook wel goed?”
Vader Staat, je valt me tegen.
Dch, hoe kan het toch bestaan?
Heusch, je weet niet wat j’ ons,
mannen
Met die wet hebt aangedaan!
Als je 't nu nog omgekeerd had.
Ja, dan was het zooals ’t hoort.
Kreeg ik nooit meerr rekeningen
Van modisten, en zoo voort
Maar van déze wetsbepaling
Sta ik werkelijk versteld,
Dit artikel maakt den man zelfs
W ettelijk tot pantoffelheld!
HERMAN KRAMER
tiiinmiiiHiHiHiiiiiniitiHitiiiiiitmiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiniiniiiiimuR
„Italië vroeg slechts een weinig ruimte
voor zjjn zonen, en vroeg dat van een volk,
dat vijf maal minder talrijk Is dan het on
ze en dat, men weet niet waarom en met
welk recht, een gebied bezet houdt, dat
viermaal zoo groet is als Italië, zonder dat
het de schatten weet vruchtbaar te ma
ken, waarmee de Voorzienigheid het ten
gunste van den mensch heeft verrijkt. Lan
ge jaren werd geduld geoefend, aanvallen
en onrecht verdragen; en toen wij, niet
langer kunnende, onze toevlucht namen tot
oogenbUk van onachtzaamheid door een
voorbUsuizenden auto gegrepen en de val had
hem behalve eenlge schrammen en schaafwon
den, een gescheurde halsspier bezorgd, die hem
minstens vier weken gedwongen rust oplegde.
De bekende detective, die de hulp van een
vluggen, handlgen medewerker gedurende zoo
langen tjjd niet ontberen kon, «ocht dus naar
een geachlkten plaatsvervanger voor zUn intel-
ligenten. veelbelovenden assistent, en had te
dien einde eenlge sollicitanten naar dit veel
begeerde emplooi opgeroepen
De detective, die ter bepaling van den graad
der noodlge scherpzinnigheid bU zUn mede
helpers een eigen methode volgde, was er ech
ter tot nu toe niet in geslaagd een geschikte
noodhulp voor dit pienterheid elschend werk'
op den kop te tikken, en ook ditmaal zou zUn
eerste indrjik, die hem zelden of nimmer par
ten speelde, de juiste blUken.
HU huldigde den stelregel dat men een jonge
man. die blUken van ambitie en' werklust ver
toont. een kans dient Ce geven, en toen de sol
licitant dan ook bescheiden doch niettemin vol
verwachting zUn werkkamer betrad, noodigde
hU hem vriendelUk uit plaats te nemen, of
freerde hem een sigaret en stak van wal
Er zUn weinig jongelui, zoo begon hU. die
geschikt voor dit baantje zijn. Laat ik Je dót
op dén vóórgrond zeggen, jongeman. Ik zeg dit
niet om je reeds bU voorbaat te ontmoedigen,
maar om Je duidelUk te maken welke eischen
aan een goed detecuve-asslstept gesteld moe
ten worden. Hoe heet Je ook alweer?
Alfred van den Berg. mUnheer
Juist. Dat is ook zoo. KUk eens, Alfred,
de meeste Jongelui gaan van de veronderstel
ling uit,'dat een haast ongeloofelUke lenigheid,
lichaamskracht. vermommlngskunst, vaardig
heid in het uitdenken van sluw-geraffineerde
truas, onverschrokkenheid bU het hanteeren
van revolvers, vechtpartUen met beroepsmoor
denaars, giftmengers of meisjeshandelaars aan
de orde van den dag zUn. Het tegendeel Is waar.
Ik ben anders voor geen mensch bang,
mijnheer f zelfs voor den dutvel niet, als het
er op aankomt.- v
De® te beter. Alfred Dit Is een zeer goede
eigenschap, die je te gelegener tUd, ook ais Je
géén detective zoudt worden, te pas zal kunnen
komen.'Maar waar het voor mU op de eerste
plaats, op de allereerste plaats op aankomt, Is
betrouwbaarheid, absolute betrouwbaarheid.
■ft Daar sta Ik voor in. mUnheer.
Ultatekend. Dat wil ik dan hannemén
Maar verder en hier heb ik ook Je voorgan
ger, die zich een paar weken koest moet hou
den, maar die het ongetwijfeld spoedig ver zal
brengen, herhaaldelUk op gewezen - verder is
de geheele kunst niets anders dan een goed-
gespeeld schaakspel. Je oogen den kost gevent
Nadenken! Comblneeren! Je hersens gebruiken!
Wie, dAt doet, kAn een goed schaakspeler en
een goed detective worden. En dan doet er
niets toe of je ook aJ eens een spelletje ver
liest. Heeleniaal riiet! Je dient dus te beginnen
met te bewijzen dat Je in staat bent zelf, zon
der hulp van anderen. Je hersens te gebruiken.
En om te zien ot je hiertoe In staat bent, wü
ik je bU wijz^van proefneming een kleine op
dracht geven.
•V— Alajublieft. mUnheer! U zult zien....
Bedaard blUven, jonge vriend. Niet vooruit
loopenLuister nu eens goed.
Ja, mUnheer.
Ik ben een man op het spoor, een heer,
..De man. die met zyn vrouw
een gemtenachappeluke huis
houding heeft, kan ten aan-
sien van raken, welke ker.ne-
IUk de behoeften der huis
houding betreffen, geen huur
koop aangaan zonder achrlf-
teluke toestemming van zUne
vrouw, of hare medewerking
tot de akte.”
(Nieuw art. 1«3 a Burg. Wet
boek).
die misschien iets op zUn kerfstok heeft, en
misschien ook niet. Ik ken dien man. Ik weet
alles af van zUn doen en laten, van morgens -,
vroeg tot s avonds laat. Ik weet zelfs, wat hU
*s nacht* uitvoert. Slapen namelijk! Niets MJ-
zonders dus.
De detective stond óp, nam een kaart en een
foto uit een syateemkaart, en gaf ze den nauw
lettend toeüenden Jongeman in de hand.
BekUk die foto eens goed! Ik wü het je v-
niet te moeilijk maken, hU heeft geen alle-
daagsch gezicht en je zult hem dbs gemakkelUk
herkennen. Lee» verder de« gegevens! Je zult
er veel omtrent hem vermeld vinden, leeftijd,
lengte, beroep, adres. bUzondere kenteekenen
alleen zun naam zul Je er niet vermeld vinden.
En daar is het me juist om te doen! Dat wil
aeggen
U wilt weten, hoe die man heet?!
Bedaard blUven. Alfred! Schakers bleven
óók bedaard. Je hebt het mis. Ik wil juist we
ten. hoe hU niet heet! Gek, hè? Luister nu
eens goed! Ik wil alléén weten, of die man Wil
lem Smit heet, of
niet. Meer niet s
Ik behoef dus j
hU dan Jansen Proefwerk
heet of Gerritsen
ot Pietersen, en i
óók niet, of wie
zUn schoonmoeder vermoord heeft, of van
plan is de Nederlandsche Bank leeg te plun
deren. Ik wil alléén weten, of die man Wil
lem Smit heet, of niet. En daarvoor geef
Ik Je vUf minuten!
Alfred van den Berg sprong van zUn stoel op,
en vloog naar de deur’’
Binnen vUf minuten weet u het!
Hola! Wacht eens even, vriend, hield de
detective hem tegen. Dat gaat zóó niet! Je wou
beker in razende vaart in een taxi naar «*n
adres rUden. en er cUtar achter zien te komen,
niet? Neen, waarde heer, zóó gemakkelUk zullen
we Je het niet maken! Het is een proef, w-
geet dat niet, hoofdzakelUk wat betreft je be
trouwbaarheid en Menkvermogen!
Er la al anderhalve minuut om, mUnheer!
Hoe moet ik er dkn achter koenen’
Dat zal ik je zeggen, ging de detective on
verstoorbaar verder. VUf minuten is ^en kort
oogenbllk óf een zee van^ljd, al nèar gelang je
ze te gebruiken weet. JU gaat nu hier vandaan
naar het restaurant ..Rlche" op het Spul. Je
gaat er voor het raam zitten en bestelt een >cop
thee. Om klokslag vier uur dat doet hU «1
jaren komt onze man, Willem Smit of niet
Willem Smit dat heb J IJ uit te visschen
het restaurant binnen, hangt Jas en hoed aan
den kapstok en neemt plaats aan de leestafel.
Ahn de foto, die je gezien hebt, zul je hem on-
mlddeliuk herkennen.
En dan, mUnheer?
Ik verbied je denk om de betrouwbaar
heid! je met Iemand, wien dan ook, in ver
binding te stellen Je moogt met geen mensch
ook maar een woord sprekan! Dus geen kellnerz
uithoor en, nog minder 'p praatje met den man
zelf gaan maken! Sterker nog, deae kepelvor-
rnige capsule* stop je In Je ooren. waardoor je
vUf minuten lang stokdoof suit »Un! Ondanks
dat moet je me na vUf minuten weten te ver
tellen. of die man Willem Smit beet, ot niet. Je
moogt Je, wel verstaan i n bet restaurant en du*
niet daarbuiten, vrU bewegen, maar niemand
mag Je in vertrouwen nemen. En om vUf mi
nuten over vier bel je me op! Begrepen?
Jawel, mUnheer. Ik beloof u. dat ik me
I strikt aan uw voorschrift zal houden
Goed zoo, vriend. Dan wordt het nu je
tUd. 't U over half vier. Succes! Denk erom,
scherp toezien, nadenken, comblneeren! Het is
een schaakspel, meer niet. Ik voor mU zou geen
halve minuut voor dien zet noodlg hebben, maar
jou geef ik volle vUf minuten, een zee van tjjd.
De sollicitant ging heen en spoedde zich naar
het restaurant, zUn hersens koortsachtig af
tobbend.
Klokslag vier uur kwam de gezochte binnen.
Alfred van den Berg herkende hem onmiddel
lUk. Wat nu? In 's hemelsnaam! Wat moet ik
nu beginnen, om erachter te komen? Maar dat
is een onmogelijkheid! Ik kan toch niet heksen!
De vUf minuten waren onbenut voorbijge
gaan
Om 4.05 klingelde de telefoon van den detec
tive. HU nam den hoorn van den haak en vroeg,
niet onvrlendelUk
Gevonden?
Het spijt me. mUnheer. Om klokslag vier
uur kwam hU werkelUk Mnnen, zooals u geaegd
.hebt, en ging aan de leestafel zitten. Maar ik
zie geen kans....
Wat deed hU. toen hU binnenkwam?
HU hing jas en hoed aan den kapstok,
zooals u gezegd hebt, en ging toen.
Loop dan een*jg£en naar dien kapstok, en
kUk eens in den bihnenFsmt van zUn hoed!
Dit toeval was het volgende. Het weer was
dien morgen in de Solent wat buiig en de ze*
stond bUgevolg vrU hol. De vreemdeling
■tend aan den kant van de boot, hU hield oe
reeling vyst met zUn linkerhand welke In een
blUkbaar hieuwen en daarom smetteloozen gelen
handschoen stak.
Plotseling wierp een zware golf een flinke
stortzee tegen de boot en ontlastte zich voor
een deel op zUn arm en *Un hand. Toen d*
boot weer recht lag, trok hU zich terug, schudde
het water van zUn arm en begon met *n grijns
*Un doorweekten handschoen uit te trekkzp
En Jocelyn Chenery die In de nabUhoid stond
en hem gadesloeg bemerkte plots hU kon er
«Un oogen niet van afwenden dat hU eeu
rtng droeg die volmaakt het evenbeeld was van
••sn gehe&nzlnnlgen ring, dien George Albert
Jermey den
op
dien man tri'het oog Hier, steek>dit geld In je
zak. Jannaway, vervolgde hU, térwUl hU den
kecht een t>aar briefjes overhandigde. Volg
hem. waar hU ook heen gaat tot je zUn adres
te pakken hebt. Heb Je het begrepen?
Ik heb het begrepen, mijnheer, ant
woordde Jannaway. Ik zal er voor zqrgen.
Afstand zeker geen bezwaar. mUnheer?
Neen, antwoordde Jocelyn Als Je meer
.geld noodlg hebt, telegrafeer dan. Nu moet je
m« niet meer kénnen Ga met de andoren te
Southampton van de boot, laat de^koffers voor
mU staan. JU past enkel op dien man. Dos
het handig Jannaway. daar hangt alles ran af.
Laat het maar aan mU over mUnheer
Ik g» oogenblikkelUk met mUn nieuwe taak
beginnen.
Jocelyn wandelde naar een ander deel van
de boot en om te toonen hoe behendig hU de
allures van een geheimen detective kon aan-
nemen, liet Jannaway oogenblikkelUk de valleaen
en de andere bagage welke hU onder zUn be
rusting had in den steek en een sigaar opsto
kend begon^hU het dek op en neer te loopen
zooals Ibder die niets te doen had. -
HU maakte van de gelegenheid gebruik om
den jongeman welke zUn meester hem had
sangeduld wat nauwkeuriger op te nemen en
merkte een paar dingen op die aan de aan
dacht van Jocelyn Chenery zouden zUn ont
gaan. Want Jannaway was uit een klasse ont
sproten, welke geleerd had voortdurend den
oogen den koet te geven en het leek wel of
hU achter op s'n hoofd ook een paar oogen
had.
NatuurlUk.
Marinier.
HU opende een kast en haalde er een klein
doosje uit.
Hier ia hU. mUnheer. u hebt toch niets ont
dekt dat er mee in verband staat?
Neen, antwoordde Jocelyn. Tenminste op
het oogenbllk nog niet.
HU draalde den ring in gedachten rond
Neen, er was geen twijfel mogelUk, hU waa het
volmaakte duplicaat v&n dien aan den vinger
van zUn medereiziger. HU overhandigd» den
ring weer aan Marinier die hem nieuwsgierig
had gadegeslagen.
Hebt u ooit iet» met geheime genoot
schappen te doen gehad. Inspecteur? vroeg
Jocelyn.
Een klein béétje, mr. Chenery. antwoordde
Marinier. Een heel klein beetje.
Weet u ook of hun leden ringen of
spelden of andere sieraden dragen, waaraan
*U elkander kennen?
verder, terwUl hU den
keek.
Ik heb daarvan
informeerde Jocelyn
inspecteur scherp aan-
Jermey
«trooschelf
raapt.
T» zeggen dat Jocelyn verwonderd was,
een al te zachte uitdrukking, HU voelde zich
■s Plotseling op iets geweldigs stiet.
HU had het aegelvlak duidelUk gezien,vergl*-
wel eens gehoord mr.
Chenery. Maar waarom vraagt u dat?
Omdat ik dezen morgen van West Cowes
naar Waterloo-statlon gereisd heb met een man
die een nauwkeurig duplicaat van desen ring
droeg, antwoordde Jocelyn.
Hè. mr Chenery, riep hü uit. Als die man
gevolgd had kunnen worden I
AI T F °P dit blad zijn ingevolge de-vereeke ringSvoorwaarden tegen E1 bij “levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door C* ’’TC/l bijeen ongeval met 17 OS A bW verlies van een hand
sl 4 2-y.Ui w 1l-J hj ongevallen vemkerd voor een d«r volgende ultkeertngen 1 f OvJa" verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen E OVJa" doodelijken afloop JT een voet ot een oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UlTERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
het recht der wapenen, werden wij tot aan
vallers gestempeld en werden op ons, voor
de eerste maal, de befaamde sancties toe
gepast.” ,Wlj zullen voortgaan op onzen weg,
niet dlscuteeren over de gronden van oor
log en vredéken geen berichten weergeven,
integendeel hun verbreiding beletten, wel
ke de geesten In verwarring kunnen bren
gen."
sing was a ten eenenmale onmogelUk Alle
twUfel was uitgesloten, de ring aan den mid
delvinger van de linkerhand van dien vreem
deling was een zuivere oopie van den ring,
:e op Somerbourne gevonden «jvas en welk*
nu in handen van Inspecteur Marinier bey
vond.
Jopelyn wandelde het dek rond en vroeg zioh
onderhand af. wat dit beduiden kon. De
teekenlng op den ring was zoo karakteristiek
taardlg, dat hu zich niet kon voor-
ergens ter wereld een ring sou zUn
te vinden, die er een getrouw evenbeeld van
was af hU moest expresseljpc zijn vervaardigd
HU was er zeker van 'dat indien de ring vsn
dezen vreemdeling en die welke door Jermey’s
zoon was gevonden, samen in een hoed werden
geworpen. hU niet meer uit elkaar zou
kenngn Het was hem heel wat waard als hU wist
wat dat beteekende. wat die opvallende ge-
lUkhetd kon beduiden.
In den korten tUd dat hU diplomatieke
ondervinding had opgedaan had Jocelyn een
en ander gehoord van geheime genoot
schappen. HU wist dat deze gebruik maak
ten van bepaalde teekens en symbolen, dat
de leden ervan vaak een ring droegen, *n
dasspeld of selfs manchetknoopen, waaraan
ae elkaar kenden. Was X deze Eigenaardig
geteekende ring misschien leen r symbool, was
hU het teeken van die maAnen wier bood
schapper mr. Pontifex had opgewacht? Het
leek er wel op en als het zoo was, dan sou
hU. Jocelyn Chenery een oogje op dien sol-
datedcen jongeman In, het blauwe pak houden;
In bijgaande berichtgeving van
onzen Rometnschen correspondent
wordt de opvatting weergegeven
van sommige Bisschoppen in Italië,
die in tegenstelling met den H.
vader op chauvinistische wijze
tot de goud-inzameling aansporen.
Men dient evenwel in het oog te
houden, dat deze inzameling door
de Ossefvatore Romano werd ge
preciseerd als bestemd voor de ar
men, die onder den druk der sanc
ties bijzonder te lijden hebben. Het
blad citeert een desbetreffend be
sluit van Z. Im. Kardinaal Schus
ter, Aartsbisschop van Milaan, en
besluit
„Het goud van de exvoto’s zal
ius alleen worden gegeven in den
deze
armen. De juiste
mededeeling
pelijke curie
Vaticaansche
omdat zij ween
vooral in het bui
I
