ONS BLAD
Rond de bisschopsbenoeming
van
Een hartelijk onderhoud in de
Hoornsche pastorie
Mgy. J» P» Huibers
4
Het bisdom juicht
4
Het nieuws van heden
DE EERSTE INDRUK
NA DE BENOEMING VAN
MGR. HUIBERS
De consecratie van
den bisschop
MONSEIGNEUR HUIBERS
Als leeraar op Hageveld
JOH. LAUWERS
rAYCLOF 3
ALK MAAR
ELASTIEKEN KOUSEN
MAANDAG 16 DECEMBER 1935
f z-
i
Goede herinneringen
f
I
i
I
l
I
Herinneringen uit
Gouda
Vreugde op de beide seminaries
by het vernemen van Mgr.,
Huibers’ benoeming
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TIEN BLADZIJDEN
ZIEKENFONDSLEVERANCIER
u
i
Groote belangstelling in
de eerste uren
Huldiging
I
ADVERTENTIEPRIJZEN:
Per lossen regel 20c,ingez. med.40c
p. regel;idem op pag. één 55c p.regel
Bij contract sterk verlaagde prijzen
Voor de kleine annonces Omroepers
zie de rubriek. Telefoonnummer 4330
NEGEN EN TWINTIGSTE JAARGANG No. 64
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
'Heemstede. 14 December.
Mgr. Huibers in zijn werkkamer in de Hoornsche pastorie
1
groote
Men schrijft ons uit Hoorn:
geen
7
hij
i
Jeugd en eerste priester jaren
Warmond, 14 December.
Op welken datum?
i
Men schrijft ons uit Gouda:
I
I
1
I
ADR. HOLLENBERG D. P.
Purmerend. 14 Dec. 1935.
i.
i
k
L
F.
1
Het Hoornsche telegraafkantoor
kon de gelukwenschen niet
meer verwerken
ten persoonlijk de paarse sjerp, het bisschop
pelijk kruis en verder ornaat.
Mr. A. D. W. de Vries eervol ontslagen ata Ud
van den Baad vaa Stat*.
Z H. Kxc. Mgr. J. P. Huibers, als pastoor van de parochie van O. L. Vrouw van Al-
tijddurenden Bijstand te Amsterdam, temidden zijner toenmalige kapelaans J. F.
v. d. Kolk, W. J. H. Polder en H. Th. H. Heijink
Zaterdag was het voor den nleuw-benoemden
Bisschop van Haarlem, Deken J. P Huibers te
Hoorn, uiteraard een drukke dag. Vooral des
middags zijn vele vooraanstaande geestelijken
uit het Bisdom hun geftikwenschen komen aan
bieden. De secretarissen van het Bisdom brach-
Het aftreden van President Masaryk vaa Tsje
ch»-Slowakije.
MuasoUni werkt aan een nanwkenrig antwisrd
op het vredesvoorstel.
i
Veel kon Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers ons
natuurlijk nog niet meedeelen. Toekomstplan
nen kunnen moeilijk ter sprake worden ge
bracht. Thans sprak slechts de impressie van
het oogenblik.
Op dat oogenblik was daar nog alleen de
Direct na het telegram der benoe
ming spoedde de nieuwe bis
schop zich naar de kerk
om daar te bidden
Bjj den eersten oogopslag was te zien, dat
deze edele priester, rijzig van gestalte, nog diep
onder den tndruk was van de eervolle benoe
ming, hem eenlge uren te voren bekend ge
maakt, en de vele blijken van belangstelling
en waardeerlng, die hij als bisschop nu reeds
had mogen ontvangen. Hartelük en eenvoudig
was de begroeting, niettegenstaande Mgr. toch
graag even had willen pauzeeren om den eer
sten indruk te verwerken en te laten bezinken.
Wijtenburg, dien hij echter als deken op
volgde In Hoorn. Evenwel is hij steeds ge
bleven, tot hij in 1916 belast werd met de
oprichting van een nieuwe parochie in de
Baarsjes te Amsterdam.
Zondag 22 December zal Mgr. in een groot-
sche bijeenkomst in de Parkzalen te Hoorn ge
huldigd worden namens de Parochie, waarbij
hem als geschenk van de Parochie een deel
van het Bisschoppelijk ornaat zal worden ge
schonken.
Zondag heeft Mgr. het was Eucharistische
dag de plechtige Hoogmis opgedragen, waar
bij de kerk tot In de uiterste hoeken gevuld was.
Mgr. zal de Kerstdagen waarschijnlijk nog te
Hoorn doorbrengen. Ook zal Z. H. Exc. de ver
gadering van 23 Dec., als Mr. H. P. Marchant
te Hoorn komt spreken voor de leden van den
Katholieken Kring, met zjjn tegenwoordigheid
vereeren. Dit zal waarschijnlijk de laatste avond
zijn, die door hem in de Parochie wordt mede
gemaakt.
In den loop van het gesprek was intusschen
al weer een missionaris gekomen, die het heug
lijke nieuws gehoord had en voer zijn vertrek
nog even wilde feliclteeren en afscheid nemen.
Nog andere bezigheden riepen den nieuwen
bisschop, zoodat we het oogenblik gekomen
achtten, Mgr. te danken voor zijn zeer vrién
delijke ontvangst en hem kracht en sterkte
toe te wenschen bij het komende werk als bis
schop van Haarlem.
Het gesprek was zeer hartelijk, joviaal zelfs
verkopen.
Een collega had al voor ons de opmerking
gekregen, dat de kranten wel de noodlge dwaas
heden zouden verkondigen.
Dit verwijt natuurlijk afwijzende, had deze
collega geantwoord, dat zulks In dit geval toch
uitgesloten geacht moest worden, waarop snedig
het wederwoord volgde, dat dit antwoord al
de eerste dwaashet^ was.
Met dezen wenk hebben we, de bescheiden
persoonlijkheid van Mgr. Huibers kennende,
natuurlijk rekening gehouden, doch het valt
uitermate moeilijk niet nog even met een enkel
waardeerend woord te getuigen van het prach
tige zlelenwerk, dat Z. H. Exc. als priester zoo
vele jaren reeds heeft verricht. Vooral zijn
liefde voor armen en zieken mag niet onbe
sproken blijven. Dikwijls was hU zelf geheel
terneergedrukt, als hU kennis had genomen van
de groote moeilijkheden, waarmede zijn paro
chianen te kampen hadden. HU trok zich dat
steeds aan, vooral als hU in de onmogelUkheld
verkeerde radicale hulp te verleenen.
Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers is een Amster
dammer met hart en ziel.
Zijn pastoraat te Amsterdam blijft nog steeds
een gelukkige tüd In het leven van Mgr. Hui
bers. Jarenlang was hU de beminde pastoor van
de „Sasseestraat”, aoools de gewone Amster-
Hoewel de tUdlng der benoeming, die door
pers en radio uiterst snel was verbreid, be
grijpelijkerwijze voor Mgr. Huibers een
groote drukte tengevolge had de huisbel
der pastorie, zoowel als de telefoon deden
telkens duidelUk blijken, dat het nu met
de betrekkelUke rust gedaan was was
Z. H. Exc. toch zoo vriendelUk ons eenlgen
tüd In ZUn kamer te ontvangen en eenlge
büzonderheden te vertellen over zün jeugd
en zUn priesterleven.
EEN ONDERHOUD MET DKN NIEUWEN
BISSCHOP VAN HAARLEM. Z. H. EXC. MGR.
I. F. HUIBERS.
Telefoon Administratie 4330, Redactie 4220
ABONNEMENTSPRIJS.
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar f2.85
Dagblad uitgegeven door de
N.V. Drukkerij De Spaamestad Haarlem
Met geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger
Uit den aard der zaak is de datum, waarop
de consecratie van den nieuwen bisschop zal
plaats hebben nog niet vastgesteld. Hierom
trent kunnen nog slechts gissingen worden ge
maakt.
OewoonlUk heeft de consecratie van een nieu
wen bisschop op een feestdag van Maria ot
van een der Apostelen plaats.
Wanneer wij nu nagaan welke feestdagen
van Maria of van een der Apostelen binnenkort
gevierd zullen worden, dan zou allereerst In
aanmerking komen de feestdag van den H.
Apostel Joannes op 27 December as. Deze derde
Kerstdag Hjkt echter al zeer ongeschikt voor
de wijding van den nieuwen Haarlemschen
Kerkvorst. De tijd van voorbereiding zou niet
alleen buitengewoon kort zUn, maar ook is de
KersttUd zeer druk voor de geestelUken zoodat
de meesten zich niet dan met veel moeite vrü
zouden kunnen maken om bU de plechtigheid
tegenwoordig te zijn.
Eerder schijnt 2 Februari In aanmerking te
komen, de feestdag van O. L. Vrouw Lichtmis
of 25 Februari, de feestdag van den H. Mat
thias.
Op ons verzoek heeft Mgr. Huibers ons ook
nog enkele bijzonderheden meegedeeld over
zijn jeugd en eerste priesterjaren.
Joannes Petrus Huibers werd geboren te
Amsterdam, den 15den November 1875, zulks
In tegenstelling met het eerste bericht, waarin
meegedeeld werd, dat de nieuwbenoemde, bis
schop uit Gouda geboortig was.
ZUn geboortehuis, dat thans is weggebroken,
stond in de vijzelstraat, ressorteerende onder
de parochie van den H. WllllbrorduB binnen de
Veste, „de Duif”, waar hU het H. Doopsel ont
ving. HU bezocht de school van meester van
Schalk, die gevestigd was aan de Prinsengracht
bU het Molenpad.
Daar de vader van den nieuwen bisschop
hoofdopzichter was bij de Staatsspoorwegen,
bracht dat voor het gezin nogal eens een ver
wisseling van woonplaats mede.
Op twaalfjarigen leeftUd vertrok de toekom
stige bisschop naar „Hageveld” te Voorhout.
Na de voltooiing der lagere en hoogere priester
studiën volgde den 15den Augustus 1899 de
pries terwUdlng.
De eerste benoeming van den neomist was die
tot kapelaan te Moordrecht. Dit duurde tot
1902, toen overplaatsing volgde naar Leiden,
totdat In 1906 de begaafde priester naar Hage
veld werd geroepen om daar de toekomstige
priesters «p te leiden. r
Het telegraafkantoor kon alle telegrammen
niet meer verwerken, zoodat het meerendeel
per telefoon moest worden doorgegeven. Onge
veer 300 telegrammen zUn alleen Zaterdag bin
nengekomen.
Onder de parochianen heerscht een
feestvreugde over deze benoeming
Abewinte bergt staatsgelden en archieven op in
verband met mogelijke luchtaanvallen.
De ouderlijke woning van den nieuwen
bisschop, Kleiweg 27 te Gouda, waar
Mgr'. Huibers als seminarist zijn vacan
tia doorbrcht
Eerst naar de kerk
Toen student Huibers aan het groot-seminarie
studeerde bracht hU zijn vacantles door In
Gouda, waar zijn ouden sinds 1895 woonden op
den Kleiweg no. 76.
Op Maandag 21 Aug. 1899 droeg de neomist In
de parochiekerk van O. L. Vrouw ten Hemelop
neming te Oouda zijn eerste plechtige H. Mis
op, waarbU assisteerden de zeereerw. heer v. d.
Hagen als presbyter-asslstens, de weleerw. heer
H. A. J. N. Quant, kapelaan te Nieuwkoop, als
diaken en de eerwaarde heer H. Th. Bouten als
sub-dlaken. Cantoree waren de weleerwaarde
heeren C. B. L. Devoghel en J. W van der Wal,
terwijl de weleerwaarde heer J. J. M. Teule, ka
pelaan te Leiden, de feestpredicatle hield.
Op de parochlefeesten van deze kerk werd hü
dikwijls gevraagd om door zijn welsprekend
woord de geloovlgen te begeesteren. Van den
anderen kant lieten de Ooudenaar» zich niet
onbetuigd, want toen hü een keer een predlcatie
voor zUn te bouwen kerk In Bloten hield, bracht
ae collecte meer dan f 1500 op, terwijl talrijke
ringen en andere sieraden op de schaal lagen.
Een zware slag trof hem In 1917, toen hU zün
belde ouders In dat jaar verloor. Elk jaar komt
deken Huibers nog naar Oouda om daar het
graf van zijn ouders te bezoeken.
ZUn vader, P. J. Hulben, werd 34 December
1839 té Leiderdorp geboren. Sinds 23 Februari
1897 was hU kerkmeester der kerk van O. L.
Vrouw ten Hemelopneming te Oouda. HU was
ridder in de Orde van OYanje Nassau.
ZUn moeder, mevrouw C. I. M. Huiben-van de
Bcrgh, werd 23 Januari 1838 te Leiden geboren.
De wintersche rust van het Groot-seminarie
is verbroken, geheel en al verbroken.
Van bulten is er al iets bUzonders. Over den
strekken ernst van het hooge. donkere gebouw,
dat achter de boomen van een grooten tuin te
voorschUn komt, klinken de klanken van lulde
en blijde klokken. Een feestdag is Ingeluld.
Binnen in de hooge smalle gangen heerscht
een en al leven en blijheid. De hoog eerbied
waardige president één brok stoere energie
loopt met een vriendelUken glimlach te
praten met enkele professoren. Uitgelaten pra
ten de studenten. Aan tafel van middag werd
hun de verheugende tijding meegedeeld, dat een
nieuwe vader over het verweesde bisdom was
aangesteld. De volle vreugde drong nog niet
aanstonds door. De stemming van het sUentlum.
dat aan de tafel was voorafgegaan, drukte nog
eenigszlns. Doch nauwelijks hadden allen zich
voldoende gerealiseerd wat hun hier werd mede
gedeeld, of het gejuich barstte los, om een
stormachtige hoogte te bereiken. Het bleek dat
onder de studenten zich een 'neef van den
nieuwen bisschop Koos Huibers bevond.
Vrienden en klasgenooten omringen hem thans
en praten honderd uit.
Hier achter die hooge muren, om die sombere
binnenplaats, waar hoog in den voorgevel een
zwarte klok den snel vervllegenden tijd aan
wijst, oud verdriet wegvaagt, nieuwe vreugde
brengt, hier wordt feest gevierd, zoo bescheiden
als het met den advent-tljd kan worden ver
se nlgd.
Leve de bisschop!
Direct na het lezen van het telegram
spoedde de nieuwe bisschop zich
naar de kerk, om daar voor het H.
Sacrament en voor de beeltenis van
O. L. Vrouw van Altijddurenden
Bijstand zjjn dank te betuigen voor
de groote eer, hem te beurt geval
len en om kracht en sterkte af te
smeeken voor de uiterst zware
taak, die hem als bisschop in het
Haarlemsche diocees te wachten
staat.
ijn benoeming als leeraar kwam
eenigszlns onverwacht; of liever: men
had zijn benoeming reeds jaren eer
der verwacht en toen hij eenmaal langer
kapelaan bleef dan gewoonlijk (in Leiden,
zoodat we op Hageveld, dat toen nog ge
vestigd was in Voorhout, veel over hem
hoorden spreken en steeds met lof,) had
men hem ongeveer geschrapt van de lijst
der benoembaren. In dien zin was zijn late
benoeming min of meer een verrassing.
Maar een aahgename. Zijn aankomst ligt
me nog zeer goed in het geheugen. Zoodra
hij benoemd was, in Nov. 1906, dus terwijl
het studiejaar al begonnen was, kwam hij
met Hageveld’s leeraarscorps kennis ma
ken; beter gezegd: de kennismaking her
nieuwen, want hij was geen onbekende, en
vooral een trouw bezoeker van de Hage-
veldsche tooneel voorste Hingen. Als student
had hU, vooral in de treurspelen, belang
rijke rollen vervuld. En als we hem straks
met mijter en staf aanschouwen, dan komt
ons weer levendig voor den geest, hoe hij
vroeger met groote statigheid en waardig
heid bij voorkeur in Vondels treurspelen
de aartsvaders uitbeeldde.
Een boekengeleerde is „Mijnheer" Hui
bers op Hageveld nooit geweest Al zijn
lessen, ook op de lagere klassen en in de
mindere vakken, gaf hij met lust en Ijver,
maar vooral gedragen door priesterlijk
plichtsbesef. Men dacht aanvankelijk, dat
hij bestemd was om subregent te worden;
en Mgr. Taskln, de toenmalige „sub”, wied
hij als surveillant ter zijde stond, waar
borgde zonder twijfel een degelijke leiding
en voorbereiding. En veel later wederom,
toen bij regent Ebblnkhuizen’s vertrek een
vacature ontstond op Hageveld, werd hij
algemeen door de geestelijken beschouwd
als een geduchte concurrent van Regent
Nieuwe regeertag in Spanje onder leiding van
Valladares.
Achter het grillige, vuil berookte complex
van de gasfabriek voert een rechte laan met
strak afgeteekende, wlnterkale boomen aan
weerskanten naar het kleln-seminarie. Een
zwaai met den auto over het knarsende grint
van de breede oprijlanen en wü staan voor bet
ruime, glad geplaveide terras, dat In een wUden
boog voor den gevel van het gebouw ligt.
Op het seminarie waar de nieuwbenoemde
bisschop Jaren terug zUn krachten gaf aan da
opleiding der Haarlemsche priesterstudenten, is
veel veranderd. Prof. Huibers stond Indertijd
voor een bepaalde klas, de hoogste. Eerst na
zUn tUd werd het systeem der vakleereren In
gevoerd. En de personen zjjn ook allen geheel
anderen geworden. Hier is niemand meer, die
den nieuwen bisschop nog als collega heeft ge
kend. Het zün voor een deel zün eigen leer
lingen, die thans les geven. Bij dezen echter
heeft de figuur van prof. Huibers ook een die
pen en moolen Indruk achtergelaten.
Men herinnert zich hoe hü als een der oudere
professoren hU was korten tUd na regent
Snickers waarnemend regent veel vertrouwen
genoot onder de Jongeren. HU ging ook buiten
de les veel met ben om. Met name leidde hU
hun tooneelclub. Vondelspelen voerde hU her-
haaldelUk met hen op. En boel HU was een be
geesterende regisseur, die lederen jongen zUn
rol wist doen begrUpen en aanvoelen
voelde self fün aan. Als zielenherder heeft hü
dat naderhand bewezen.
Ook zün sympathie bleef bU Hageveld. HU
kwam er nog herhaaldelUk, altijd opgewekt en
bU voorkeur.... sla er weer tooneel werd ge
speeld, als er weer een stuk van Vondel op de
planken kwam. Nog niet zoo lang geleden woon
de hU de opvoering van „Petrus en Paulus” bU.
Het klein-semlnarie verheugt zich in den
nieuwen bisschop. die als een bijzonder humaan
professor in de Jeugdherinneringen van velen
thans doceerende leeraren voortleeft, als hun
voorbeeld.
Met dien indruk verlieten wU bet college, bet
breede fraaie gebouw, dat met zUn fUnen. stell-
vollen koepel nog zichtbaar bleef tot op den
grooten weg naar Haarlem, waar de torens van
de kathedraal reeds verschenen.
Zondag heeft Mgr. een bezoek gebracht bU
Mgr. Taslcln, die door een lichte ongesteldheid
verhinderd was persoonlUk te komen geluk
wenschen.
dammer het woord Chasséstraat uitspreekt, de
straat, waar de kerk van O. L. Vrouw van Al-
tUddurenden BUstand staat.
Het was een gelukkige tUd voor pastoor Hui
bers, toen in de eerste Jaren van zUn pastoraat
de *.g. Slatuintjes er nog waren en de pastoor
zUn parochianen In den polder per schuitje
moest bezoeken.
Hoe ongaarne deze tuinders hun pastoor In
1928 naar Hoorn zagen vertrekken, blUkt wel
uit het volgende.
Toen de meubelen van den deken te Hoorn
uit den verhuiswagen werden geladen, kwamen
uit alle hoeken en gaten prachtige meloenen
te voorschijn, die deze dankbare parochianen
hun vertrekkenden herder ongemerkt hadden
willen meegeven.
Als een bewijs voor de uitstekende verstand
houding. niet alleen met de parwhianen, maar
ook met de onder hem werkende geestelUkheid,
mag wel gelden, dat de kapelaans te Hoorn,
hoezeer ook waardeerende, dat hun pastoor zoo
hoog werd uitverkoren, toch oprecht spUt heb
ben. dat Mgr. Huibers nu de eenvoudige pas
torie te Hoorn gaat verlaten, waar het steeds
zoo gemoedelUk toe ging, niettegenstaande er
zeer hard gewerkt moest worden.
Mgr. J. p. Huibers is een Amsterdammer
Geen Jaar zou bU nalaten den Stillen Omgang
In de hoofdstad mee te maken.
Zoo Is er meer en zUn oud-parochlanen, zoowel
te Amsterdam als te Hoorn, zullen voorzeker
nog andere goede hoedanigheden van den nieu
wen bisschop weten te belichten. WU willen
ons echter houden aan den wenk, ons zoo
duidelUk gegeven, het vooral niet te erg te
maken.
Op onze vraag, even te voren gedaan aan
den oudsten kapelaan der parochie te Hoorn,
den Weleerw. Heer C. Pouw, hoe Mgr. op de
tUdlng zijner hooge benoeming, die hem te
ongeveer elf uur telegrafisch door den pause-
Hjken internuntius was meegedeeld, had ge
reageerd, kregen wjj ten antwoord, dat Z.H.
Exc. uiterlUk volkomen kalm en rustig was
geweest.
In de pastorie te Hoorn, waar allen nog
maar nauwelijks over de eerste vreugde heen
waren na het verheugende bericht over de
benoeming van Deken J. P. Huibers tot Bis
schop van het Haarlemsche diocees, hadden
we Zaterdagmiddag een onderhoud met den
nieuwen bisschop.
Als ik zeg, dat Mijnheer Huibers „ge
woon” leeraar gebleven is, wil ik daarmede
allerminst te kennen geven, dat zijn
leeraarsloopbaan zich door niets bijzonders
kenmerkte. Integendeel: hjj heeft daar, ge
lijk overal, uitgeblonken als priester. Aan
genaam collega, bemind bij de studenten,
op de eerste plaats als voorbeeldig en tege
lijkertijd blijmoedig priester. Als zoodanig
vereerden hem de studenten van den be
ginne af, als zoodanig stond hij in hooge
achting bij zijn medeleeraren. De studen
ten vooral van de hoogere klassen, waren
enthousiast voor den man, die een levend
voorbeeld was van den priester-redenaar.
En al degenen die zich aan zijn geestelijke
leiding toevertrouwden, zullen zich dank
baar herinneren wat hij als biechtvader
voor hen geweest is. En dat priesterlijk voor
beeld had niets, wat door stugheid of
overdreven strengheid afstootte, ftitegen-
deel: altijd bleef hij de welwillende en ge
moedelijke vriend voor collega's en studen
ten, altijd bereid om te helpen, vooral door
zijn dichterlijke talenten ten dienste te
stellen. En niet te tellen zUn de feesten
en gelegenheden, waaraan Mijnheer Hui
bers door een aardig versje kleur en leven
bjjbracht. Speciaal het tooneel van Hage
veld heeft veel aan hem te danken en me
nige uitvoering onder zijn leiding ia onver-
getelijk gebleven.
Het door hem zoo oprecht beminde Hage
veld al is het verplaatst naar Heem
stede mag zeer zeker juichen over de
benoeming van Monseigneur Huibers en
kan er op rekenen, dat hij al zijn groote
gaven zal aanwenden om het te steunen,
om te bevorderen, dat het op de eerste
plaats een kweekschool blljve voor waardige
priesters.
vreugde over de onderscheiding, maar tevens
de groote bezorgdheid voor het aanpassen aan
en vervullen van de grootsche bisschoppelijke
taak.
En dan het verzoek aan ons, teekenend voor
dezen bescheiden priester, toch vooral niet te
overdrUven.
Stapels telegrammen en felicitaties werden
bfhnengebracht, soowel van de geestelUkheid
als van de leeken, zeer vele uit Amsterdam,
waar Mgr. Huibers zich als pastoor zoo be
mind heeft weten te maken.
Eén van deze telegrammen sprak den wensch
uit: „dat het goed moge gaan.”
.Ja, Inderdaad,” kon Mgr. niet nalaten op te
merken, „dat het goed moge gaan.” DuidelUk
was te merken, dat bisschoppelijke bezorgdheid
nu reeds, In de eerste ure, den priester, die
steeds zoo goed was voor anderen en zich
zelf zoo weinig telde, had overmachtlgd.
Op onze vraag dienaangaande merkte Z. H.
Exc. dan ook op, dat de tüd, waarin we leven,
zoo uiterst moeilijk en zwaar is; dat zoo ge
weldige vraagstukken dagelijks de taak der
geestelUke overheid komen verzwaren, dat het
Herderschap zeker geen begeerenswaardige
post is geworden.
„Maar, Mgr., u. die reeds bergen moetlUk-
heden verzet hebt, die alles met Uw enthou
siasme hebt weten te bereiken
.Natuurlijk," aldus luidde ’t antwoord, .OL.
Heer moet helpen en zal helpen en denk er
omalles met den bijstand van Maria.”
Dat was de taal, die we van Deken en Pas
toor konden verwachten; daarop duidde ook
zUn eerste gebaar na het ontegenzeglük ont
roering brengende telegram der bemoeming:
Christus in het H. Sacrament en Maria, de
Moeder van Altüddurenden Bijstand zullen
helpen.
4