ONS BLAD Rond de bisschopsbenoeming van Een hartelijk onderhoud in de Hoornsche pastorie Mgy. J» P» Huibers 4 Het bisdom juicht 4 Het nieuws van heden DE EERSTE INDRUK NA DE BENOEMING VAN MGR. HUIBERS De consecratie van den bisschop MONSEIGNEUR HUIBERS Als leeraar op Hageveld JOH. LAUWERS rAYCLOF 3 ALK MAAR ELASTIEKEN KOUSEN MAANDAG 16 DECEMBER 1935 f z- i Goede herinneringen f I i I l I Herinneringen uit Gouda Vreugde op de beide seminaries by het vernemen van Mgr., Huibers’ benoeming DIT NUMMER BESTAAT UIT TIEN BLADZIJDEN ZIEKENFONDSLEVERANCIER u i Groote belangstelling in de eerste uren Huldiging I ADVERTENTIEPRIJZEN: Per lossen regel 20c,ingez. med.40c p. regel;idem op pag. één 55c p.regel Bij contract sterk verlaagde prijzen Voor de kleine annonces Omroepers zie de rubriek. Telefoonnummer 4330 NEGEN EN TWINTIGSTE JAARGANG No. 64 NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD 'Heemstede. 14 December. Mgr. Huibers in zijn werkkamer in de Hoornsche pastorie 1 groote Men schrijft ons uit Hoorn: geen 7 hij i Jeugd en eerste priester jaren Warmond, 14 December. Op welken datum? i Men schrijft ons uit Gouda: I I 1 I ADR. HOLLENBERG D. P. Purmerend. 14 Dec. 1935. i. i k L F. 1 Het Hoornsche telegraafkantoor kon de gelukwenschen niet meer verwerken ten persoonlijk de paarse sjerp, het bisschop pelijk kruis en verder ornaat. Mr. A. D. W. de Vries eervol ontslagen ata Ud van den Baad vaa Stat*. Z H. Kxc. Mgr. J. P. Huibers, als pastoor van de parochie van O. L. Vrouw van Al- tijddurenden Bijstand te Amsterdam, temidden zijner toenmalige kapelaans J. F. v. d. Kolk, W. J. H. Polder en H. Th. H. Heijink Zaterdag was het voor den nleuw-benoemden Bisschop van Haarlem, Deken J. P Huibers te Hoorn, uiteraard een drukke dag. Vooral des middags zijn vele vooraanstaande geestelijken uit het Bisdom hun geftikwenschen komen aan bieden. De secretarissen van het Bisdom brach- Het aftreden van President Masaryk vaa Tsje ch»-Slowakije. MuasoUni werkt aan een nanwkenrig antwisrd op het vredesvoorstel. i Veel kon Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers ons natuurlijk nog niet meedeelen. Toekomstplan nen kunnen moeilijk ter sprake worden ge bracht. Thans sprak slechts de impressie van het oogenblik. Op dat oogenblik was daar nog alleen de Direct na het telegram der benoe ming spoedde de nieuwe bis schop zich naar de kerk om daar te bidden Bjj den eersten oogopslag was te zien, dat deze edele priester, rijzig van gestalte, nog diep onder den tndruk was van de eervolle benoe ming, hem eenlge uren te voren bekend ge maakt, en de vele blijken van belangstelling en waardeerlng, die hij als bisschop nu reeds had mogen ontvangen. Hartelük en eenvoudig was de begroeting, niettegenstaande Mgr. toch graag even had willen pauzeeren om den eer sten indruk te verwerken en te laten bezinken. Wijtenburg, dien hij echter als deken op volgde In Hoorn. Evenwel is hij steeds ge bleven, tot hij in 1916 belast werd met de oprichting van een nieuwe parochie in de Baarsjes te Amsterdam. Zondag 22 December zal Mgr. in een groot- sche bijeenkomst in de Parkzalen te Hoorn ge huldigd worden namens de Parochie, waarbij hem als geschenk van de Parochie een deel van het Bisschoppelijk ornaat zal worden ge schonken. Zondag heeft Mgr. het was Eucharistische dag de plechtige Hoogmis opgedragen, waar bij de kerk tot In de uiterste hoeken gevuld was. Mgr. zal de Kerstdagen waarschijnlijk nog te Hoorn doorbrengen. Ook zal Z. H. Exc. de ver gadering van 23 Dec., als Mr. H. P. Marchant te Hoorn komt spreken voor de leden van den Katholieken Kring, met zjjn tegenwoordigheid vereeren. Dit zal waarschijnlijk de laatste avond zijn, die door hem in de Parochie wordt mede gemaakt. In den loop van het gesprek was intusschen al weer een missionaris gekomen, die het heug lijke nieuws gehoord had en voer zijn vertrek nog even wilde feliclteeren en afscheid nemen. Nog andere bezigheden riepen den nieuwen bisschop, zoodat we het oogenblik gekomen achtten, Mgr. te danken voor zijn zeer vrién delijke ontvangst en hem kracht en sterkte toe te wenschen bij het komende werk als bis schop van Haarlem. Het gesprek was zeer hartelijk, joviaal zelfs verkopen. Een collega had al voor ons de opmerking gekregen, dat de kranten wel de noodlge dwaas heden zouden verkondigen. Dit verwijt natuurlijk afwijzende, had deze collega geantwoord, dat zulks In dit geval toch uitgesloten geacht moest worden, waarop snedig het wederwoord volgde, dat dit antwoord al de eerste dwaashet^ was. Met dezen wenk hebben we, de bescheiden persoonlijkheid van Mgr. Huibers kennende, natuurlijk rekening gehouden, doch het valt uitermate moeilijk niet nog even met een enkel waardeerend woord te getuigen van het prach tige zlelenwerk, dat Z. H. Exc. als priester zoo vele jaren reeds heeft verricht. Vooral zijn liefde voor armen en zieken mag niet onbe sproken blijven. Dikwijls was hU zelf geheel terneergedrukt, als hU kennis had genomen van de groote moeilijkheden, waarmede zijn paro chianen te kampen hadden. HU trok zich dat steeds aan, vooral als hU in de onmogelUkheld verkeerde radicale hulp te verleenen. Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers is een Amster dammer met hart en ziel. Zijn pastoraat te Amsterdam blijft nog steeds een gelukkige tüd In het leven van Mgr. Hui bers. Jarenlang was hU de beminde pastoor van de „Sasseestraat”, aoools de gewone Amster- Hoewel de tUdlng der benoeming, die door pers en radio uiterst snel was verbreid, be grijpelijkerwijze voor Mgr. Huibers een groote drukte tengevolge had de huisbel der pastorie, zoowel als de telefoon deden telkens duidelUk blijken, dat het nu met de betrekkelUke rust gedaan was was Z. H. Exc. toch zoo vriendelUk ons eenlgen tüd In ZUn kamer te ontvangen en eenlge büzonderheden te vertellen over zün jeugd en zUn priesterleven. EEN ONDERHOUD MET DKN NIEUWEN BISSCHOP VAN HAARLEM. Z. H. EXC. MGR. I. F. HUIBERS. Telefoon Administratie 4330, Redactie 4220 ABONNEMENTSPRIJS. Per kwartaal voor Alkmaar Voor buiten Alkmaar f2.85 Dagblad uitgegeven door de N.V. Drukkerij De Spaamestad Haarlem Met geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger Uit den aard der zaak is de datum, waarop de consecratie van den nieuwen bisschop zal plaats hebben nog niet vastgesteld. Hierom trent kunnen nog slechts gissingen worden ge maakt. OewoonlUk heeft de consecratie van een nieu wen bisschop op een feestdag van Maria ot van een der Apostelen plaats. Wanneer wij nu nagaan welke feestdagen van Maria of van een der Apostelen binnenkort gevierd zullen worden, dan zou allereerst In aanmerking komen de feestdag van den H. Apostel Joannes op 27 December as. Deze derde Kerstdag Hjkt echter al zeer ongeschikt voor de wijding van den nieuwen Haarlemschen Kerkvorst. De tijd van voorbereiding zou niet alleen buitengewoon kort zUn, maar ook is de KersttUd zeer druk voor de geestelUken zoodat de meesten zich niet dan met veel moeite vrü zouden kunnen maken om bU de plechtigheid tegenwoordig te zijn. Eerder schijnt 2 Februari In aanmerking te komen, de feestdag van O. L. Vrouw Lichtmis of 25 Februari, de feestdag van den H. Mat thias. Op ons verzoek heeft Mgr. Huibers ons ook nog enkele bijzonderheden meegedeeld over zijn jeugd en eerste priesterjaren. Joannes Petrus Huibers werd geboren te Amsterdam, den 15den November 1875, zulks In tegenstelling met het eerste bericht, waarin meegedeeld werd, dat de nieuwbenoemde, bis schop uit Gouda geboortig was. ZUn geboortehuis, dat thans is weggebroken, stond in de vijzelstraat, ressorteerende onder de parochie van den H. WllllbrorduB binnen de Veste, „de Duif”, waar hU het H. Doopsel ont ving. HU bezocht de school van meester van Schalk, die gevestigd was aan de Prinsengracht bU het Molenpad. Daar de vader van den nieuwen bisschop hoofdopzichter was bij de Staatsspoorwegen, bracht dat voor het gezin nogal eens een ver wisseling van woonplaats mede. Op twaalfjarigen leeftUd vertrok de toekom stige bisschop naar „Hageveld” te Voorhout. Na de voltooiing der lagere en hoogere priester studiën volgde den 15den Augustus 1899 de pries terwUdlng. De eerste benoeming van den neomist was die tot kapelaan te Moordrecht. Dit duurde tot 1902, toen overplaatsing volgde naar Leiden, totdat In 1906 de begaafde priester naar Hage veld werd geroepen om daar de toekomstige priesters «p te leiden. r Het telegraafkantoor kon alle telegrammen niet meer verwerken, zoodat het meerendeel per telefoon moest worden doorgegeven. Onge veer 300 telegrammen zUn alleen Zaterdag bin nengekomen. Onder de parochianen heerscht een feestvreugde over deze benoeming Abewinte bergt staatsgelden en archieven op in verband met mogelijke luchtaanvallen. De ouderlijke woning van den nieuwen bisschop, Kleiweg 27 te Gouda, waar Mgr'. Huibers als seminarist zijn vacan tia doorbrcht Eerst naar de kerk Toen student Huibers aan het groot-seminarie studeerde bracht hU zijn vacantles door In Gouda, waar zijn ouden sinds 1895 woonden op den Kleiweg no. 76. Op Maandag 21 Aug. 1899 droeg de neomist In de parochiekerk van O. L. Vrouw ten Hemelop neming te Oouda zijn eerste plechtige H. Mis op, waarbU assisteerden de zeereerw. heer v. d. Hagen als presbyter-asslstens, de weleerw. heer H. A. J. N. Quant, kapelaan te Nieuwkoop, als diaken en de eerwaarde heer H. Th. Bouten als sub-dlaken. Cantoree waren de weleerwaarde heeren C. B. L. Devoghel en J. W van der Wal, terwijl de weleerwaarde heer J. J. M. Teule, ka pelaan te Leiden, de feestpredicatle hield. Op de parochlefeesten van deze kerk werd hü dikwijls gevraagd om door zijn welsprekend woord de geloovlgen te begeesteren. Van den anderen kant lieten de Ooudenaar» zich niet onbetuigd, want toen hü een keer een predlcatie voor zUn te bouwen kerk In Bloten hield, bracht ae collecte meer dan f 1500 op, terwijl talrijke ringen en andere sieraden op de schaal lagen. Een zware slag trof hem In 1917, toen hU zün belde ouders In dat jaar verloor. Elk jaar komt deken Huibers nog naar Oouda om daar het graf van zijn ouders te bezoeken. ZUn vader, P. J. Hulben, werd 34 December 1839 té Leiderdorp geboren. Sinds 23 Februari 1897 was hU kerkmeester der kerk van O. L. Vrouw ten Hemelopneming te Oouda. HU was ridder in de Orde van OYanje Nassau. ZUn moeder, mevrouw C. I. M. Huiben-van de Bcrgh, werd 23 Januari 1838 te Leiden geboren. De wintersche rust van het Groot-seminarie is verbroken, geheel en al verbroken. Van bulten is er al iets bUzonders. Over den strekken ernst van het hooge. donkere gebouw, dat achter de boomen van een grooten tuin te voorschUn komt, klinken de klanken van lulde en blijde klokken. Een feestdag is Ingeluld. Binnen in de hooge smalle gangen heerscht een en al leven en blijheid. De hoog eerbied waardige president één brok stoere energie loopt met een vriendelUken glimlach te praten met enkele professoren. Uitgelaten pra ten de studenten. Aan tafel van middag werd hun de verheugende tijding meegedeeld, dat een nieuwe vader over het verweesde bisdom was aangesteld. De volle vreugde drong nog niet aanstonds door. De stemming van het sUentlum. dat aan de tafel was voorafgegaan, drukte nog eenigszlns. Doch nauwelijks hadden allen zich voldoende gerealiseerd wat hun hier werd mede gedeeld, of het gejuich barstte los, om een stormachtige hoogte te bereiken. Het bleek dat onder de studenten zich een 'neef van den nieuwen bisschop Koos Huibers bevond. Vrienden en klasgenooten omringen hem thans en praten honderd uit. Hier achter die hooge muren, om die sombere binnenplaats, waar hoog in den voorgevel een zwarte klok den snel vervllegenden tijd aan wijst, oud verdriet wegvaagt, nieuwe vreugde brengt, hier wordt feest gevierd, zoo bescheiden als het met den advent-tljd kan worden ver se nlgd. Leve de bisschop! Direct na het lezen van het telegram spoedde de nieuwe bisschop zich naar de kerk, om daar voor het H. Sacrament en voor de beeltenis van O. L. Vrouw van Altijddurenden Bijstand zjjn dank te betuigen voor de groote eer, hem te beurt geval len en om kracht en sterkte af te smeeken voor de uiterst zware taak, die hem als bisschop in het Haarlemsche diocees te wachten staat. ijn benoeming als leeraar kwam eenigszlns onverwacht; of liever: men had zijn benoeming reeds jaren eer der verwacht en toen hij eenmaal langer kapelaan bleef dan gewoonlijk (in Leiden, zoodat we op Hageveld, dat toen nog ge vestigd was in Voorhout, veel over hem hoorden spreken en steeds met lof,) had men hem ongeveer geschrapt van de lijst der benoembaren. In dien zin was zijn late benoeming min of meer een verrassing. Maar een aahgename. Zijn aankomst ligt me nog zeer goed in het geheugen. Zoodra hij benoemd was, in Nov. 1906, dus terwijl het studiejaar al begonnen was, kwam hij met Hageveld’s leeraarscorps kennis ma ken; beter gezegd: de kennismaking her nieuwen, want hij was geen onbekende, en vooral een trouw bezoeker van de Hage- veldsche tooneel voorste Hingen. Als student had hU, vooral in de treurspelen, belang rijke rollen vervuld. En als we hem straks met mijter en staf aanschouwen, dan komt ons weer levendig voor den geest, hoe hij vroeger met groote statigheid en waardig heid bij voorkeur in Vondels treurspelen de aartsvaders uitbeeldde. Een boekengeleerde is „Mijnheer" Hui bers op Hageveld nooit geweest Al zijn lessen, ook op de lagere klassen en in de mindere vakken, gaf hij met lust en Ijver, maar vooral gedragen door priesterlijk plichtsbesef. Men dacht aanvankelijk, dat hij bestemd was om subregent te worden; en Mgr. Taskln, de toenmalige „sub”, wied hij als surveillant ter zijde stond, waar borgde zonder twijfel een degelijke leiding en voorbereiding. En veel later wederom, toen bij regent Ebblnkhuizen’s vertrek een vacature ontstond op Hageveld, werd hij algemeen door de geestelijken beschouwd als een geduchte concurrent van Regent Nieuwe regeertag in Spanje onder leiding van Valladares. Achter het grillige, vuil berookte complex van de gasfabriek voert een rechte laan met strak afgeteekende, wlnterkale boomen aan weerskanten naar het kleln-seminarie. Een zwaai met den auto over het knarsende grint van de breede oprijlanen en wü staan voor bet ruime, glad geplaveide terras, dat In een wUden boog voor den gevel van het gebouw ligt. Op het seminarie waar de nieuwbenoemde bisschop Jaren terug zUn krachten gaf aan da opleiding der Haarlemsche priesterstudenten, is veel veranderd. Prof. Huibers stond Indertijd voor een bepaalde klas, de hoogste. Eerst na zUn tUd werd het systeem der vakleereren In gevoerd. En de personen zjjn ook allen geheel anderen geworden. Hier is niemand meer, die den nieuwen bisschop nog als collega heeft ge kend. Het zün voor een deel zün eigen leer lingen, die thans les geven. Bij dezen echter heeft de figuur van prof. Huibers ook een die pen en moolen Indruk achtergelaten. Men herinnert zich hoe hü als een der oudere professoren hU was korten tUd na regent Snickers waarnemend regent veel vertrouwen genoot onder de Jongeren. HU ging ook buiten de les veel met ben om. Met name leidde hU hun tooneelclub. Vondelspelen voerde hU her- haaldelUk met hen op. En boel HU was een be geesterende regisseur, die lederen jongen zUn rol wist doen begrUpen en aanvoelen voelde self fün aan. Als zielenherder heeft hü dat naderhand bewezen. Ook zün sympathie bleef bU Hageveld. HU kwam er nog herhaaldelUk, altijd opgewekt en bU voorkeur.... sla er weer tooneel werd ge speeld, als er weer een stuk van Vondel op de planken kwam. Nog niet zoo lang geleden woon de hU de opvoering van „Petrus en Paulus” bU. Het klein-semlnarie verheugt zich in den nieuwen bisschop. die als een bijzonder humaan professor in de Jeugdherinneringen van velen thans doceerende leeraren voortleeft, als hun voorbeeld. Met dien indruk verlieten wU bet college, bet breede fraaie gebouw, dat met zUn fUnen. stell- vollen koepel nog zichtbaar bleef tot op den grooten weg naar Haarlem, waar de torens van de kathedraal reeds verschenen. Zondag heeft Mgr. een bezoek gebracht bU Mgr. Taslcln, die door een lichte ongesteldheid verhinderd was persoonlUk te komen geluk wenschen. dammer het woord Chasséstraat uitspreekt, de straat, waar de kerk van O. L. Vrouw van Al- tUddurenden BUstand staat. Het was een gelukkige tUd voor pastoor Hui bers, toen in de eerste Jaren van zUn pastoraat de *.g. Slatuintjes er nog waren en de pastoor zUn parochianen In den polder per schuitje moest bezoeken. Hoe ongaarne deze tuinders hun pastoor In 1928 naar Hoorn zagen vertrekken, blUkt wel uit het volgende. Toen de meubelen van den deken te Hoorn uit den verhuiswagen werden geladen, kwamen uit alle hoeken en gaten prachtige meloenen te voorschijn, die deze dankbare parochianen hun vertrekkenden herder ongemerkt hadden willen meegeven. Als een bewijs voor de uitstekende verstand houding. niet alleen met de parwhianen, maar ook met de onder hem werkende geestelUkheid, mag wel gelden, dat de kapelaans te Hoorn, hoezeer ook waardeerende, dat hun pastoor zoo hoog werd uitverkoren, toch oprecht spUt heb ben. dat Mgr. Huibers nu de eenvoudige pas torie te Hoorn gaat verlaten, waar het steeds zoo gemoedelUk toe ging, niettegenstaande er zeer hard gewerkt moest worden. Mgr. J. p. Huibers is een Amsterdammer Geen Jaar zou bU nalaten den Stillen Omgang In de hoofdstad mee te maken. Zoo Is er meer en zUn oud-parochlanen, zoowel te Amsterdam als te Hoorn, zullen voorzeker nog andere goede hoedanigheden van den nieu wen bisschop weten te belichten. WU willen ons echter houden aan den wenk, ons zoo duidelUk gegeven, het vooral niet te erg te maken. Op onze vraag, even te voren gedaan aan den oudsten kapelaan der parochie te Hoorn, den Weleerw. Heer C. Pouw, hoe Mgr. op de tUdlng zijner hooge benoeming, die hem te ongeveer elf uur telegrafisch door den pause- Hjken internuntius was meegedeeld, had ge reageerd, kregen wjj ten antwoord, dat Z.H. Exc. uiterlUk volkomen kalm en rustig was geweest. In de pastorie te Hoorn, waar allen nog maar nauwelijks over de eerste vreugde heen waren na het verheugende bericht over de benoeming van Deken J. P. Huibers tot Bis schop van het Haarlemsche diocees, hadden we Zaterdagmiddag een onderhoud met den nieuwen bisschop. Als ik zeg, dat Mijnheer Huibers „ge woon” leeraar gebleven is, wil ik daarmede allerminst te kennen geven, dat zijn leeraarsloopbaan zich door niets bijzonders kenmerkte. Integendeel: hjj heeft daar, ge lijk overal, uitgeblonken als priester. Aan genaam collega, bemind bij de studenten, op de eerste plaats als voorbeeldig en tege lijkertijd blijmoedig priester. Als zoodanig vereerden hem de studenten van den be ginne af, als zoodanig stond hij in hooge achting bij zijn medeleeraren. De studen ten vooral van de hoogere klassen, waren enthousiast voor den man, die een levend voorbeeld was van den priester-redenaar. En al degenen die zich aan zijn geestelijke leiding toevertrouwden, zullen zich dank baar herinneren wat hij als biechtvader voor hen geweest is. En dat priesterlijk voor beeld had niets, wat door stugheid of overdreven strengheid afstootte, ftitegen- deel: altijd bleef hij de welwillende en ge moedelijke vriend voor collega's en studen ten, altijd bereid om te helpen, vooral door zijn dichterlijke talenten ten dienste te stellen. En niet te tellen zUn de feesten en gelegenheden, waaraan Mijnheer Hui bers door een aardig versje kleur en leven bjjbracht. Speciaal het tooneel van Hage veld heeft veel aan hem te danken en me nige uitvoering onder zijn leiding ia onver- getelijk gebleven. Het door hem zoo oprecht beminde Hage veld al is het verplaatst naar Heem stede mag zeer zeker juichen over de benoeming van Monseigneur Huibers en kan er op rekenen, dat hij al zijn groote gaven zal aanwenden om het te steunen, om te bevorderen, dat het op de eerste plaats een kweekschool blljve voor waardige priesters. vreugde over de onderscheiding, maar tevens de groote bezorgdheid voor het aanpassen aan en vervullen van de grootsche bisschoppelijke taak. En dan het verzoek aan ons, teekenend voor dezen bescheiden priester, toch vooral niet te overdrUven. Stapels telegrammen en felicitaties werden bfhnengebracht, soowel van de geestelUkheid als van de leeken, zeer vele uit Amsterdam, waar Mgr. Huibers zich als pastoor zoo be mind heeft weten te maken. Eén van deze telegrammen sprak den wensch uit: „dat het goed moge gaan.” .Ja, Inderdaad,” kon Mgr. niet nalaten op te merken, „dat het goed moge gaan.” DuidelUk was te merken, dat bisschoppelijke bezorgdheid nu reeds, In de eerste ure, den priester, die steeds zoo goed was voor anderen en zich zelf zoo weinig telde, had overmachtlgd. Op onze vraag dienaangaande merkte Z. H. Exc. dan ook op, dat de tüd, waarin we leven, zoo uiterst moeilijk en zwaar is; dat zoo ge weldige vraagstukken dagelijks de taak der geestelUke overheid komen verzwaren, dat het Herderschap zeker geen begeerenswaardige post is geworden. „Maar, Mgr., u. die reeds bergen moetlUk- heden verzet hebt, die alles met Uw enthou siasme hebt weten te bereiken .Natuurlijk," aldus luidde ’t antwoord, .OL. Heer moet helpen en zal helpen en denk er omalles met den bijstand van Maria.” Dat was de taal, die we van Deken en Pas toor konden verwachten; daarop duidde ook zUn eerste gebaar na het ontegenzeglük ont roering brengende telegram der bemoeming: Christus in het H. Sacrament en Maria, de Moeder van Altüddurenden Bijstand zullen helpen. 4

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 1