<kmi den dag
Met twee kameraadjes op avonturenreis
n
1
Tegen humanisme en Christendom
i
F 750.-
|i
64
Niets nieuws
DEIOSPRIJS
VOOR LORDEN
•H
I
MAANDAG 6 JANUARI 1936
den
1
F LIJ
Congres der Kath. Pers
hl
Cultuur te Rome
Hitler en Faust
II
DUITSCHLANDS
STRIJD
In jden
nachttrein
DOOR FLETCHER
Poolsche Literatuur
prijs
F
1
schlktheid tot werken door I? 7^0 bU een ongeval met p
■1de beenen of beide oogen «ZKJe doodelljken afloop étsaJlzo"
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
De Dom te Como
L
F èOi
■/tl
rfp
•M-W.
VOS
Im als
man,
I
en
„Groot Brlttannlë bezit niet de verdediglngs-
f
I.
4
1
i
het
de
„Die man!” ri
De conducteur
i
i
i mo-
erwyi
goed
Ibaar.
e te
ruilt
Het
be-
a de
cces
j-
de
1»,
te
D
I»
de
die
bij levenslange geheele 01
verlies van belde armen,
het
de
De Dom te Ooeno, die In September JJ. door
een hevigen brand grootendeels werd verwoest,
is thans, naar men ons meldt, na volledige
restauratie, opnieuw ingewijd. De benedictie ge
schiedde door den Bisschop van Como, en zij
werd door nagenoeg de geheele bevolking 'er
stad bijgewoond.
Volgens de laatste statistische mededeellngen
zijn te Rome 52 academiën, 90 musea en 21*
bibliotheken met meer dan 6 mlllloen werken.
Men heeft berekend, dat degene, die al deze
lectuur zou willen doorwerken 18.465 jaren sou
moeten leven. In deze berekening wordt waar-
■chyniyk niet de restrictie gemaakt, dat ver
schillende exemplaren dubbel en meer dan
dat voorkomen, doch het bttJft een feit, dat
men wel zeer oud' zou moeten worden.
tfT groots prijs voor literatuur in Poten, be
schikbaar gesteld door het ministerie van on
derwijs, is toegekend aan Sophie Nalkowska. De
jury heeft rekening gehouden met haar ge
heele literaire werkzaamheid, en tn het bijzon
der met haar laatste romans en tooueelstukken.
IO-
•er
iet
De jaariyksche ,J)est*plele’’ van den Schll-
ler-Bond zullen In 1936 duren van midden Juni
tot midden Juli. Het „Duitsche Natlonaal-Thea-
ter” zal dan. uit middelen, welke door Rjjks-
kanselier Adolf Hitler ter beschikking werden
gesteld, de beide deelen van ..Faust’ in een
geheel nieuwe ensceneering opvoeren. Voorts
wordt OS. „Tannhkuser", eveneens in een nieu
we ensceneering. vertoond.
werd
I van
we-
werd
n de
t zoo
imen
i de
werd
hing
isoll-
ere*-
rtant
de
«te
len
m-
ras,
len
un.
I
dat de vreeseiyke ontdekking
verslagenheid teweeg bracht
degenen die het eerst on het tooneei
De chauffeur gaf weldra vol gas en voort
schoot de auto om weldra stil te houden
voor een prachtig huls, dat schitterend was Mets
gelegen met een prachtigen tuin er voor.
WJ verlies van een hi
een voet of een
middelen, noodzakelijk met het oog op de mo
gelijkheid van een poging tot invasie.
„Personen uit alle klassen en van alle par
tijen worden In beroering gebracht door vraag
stukken betreffende sociale hervorming.
„Oudere menschen schudden afkeurend
hoofd wegens den gewaagden „stijl" van
Heeding tier jonge vrouwen, om de grillige hoe
den waarmee deze zich tooien, en om de bui
tensporige beenbekleedlng der jonge mannen.
„Maar ondanks dit alles voelt men toch dat
Engeland machtig in bloei zal toenemen, in
dien de Internationale toestand maar opklaart,
en er niet langer gesproken wordt van econo
mische sancties."
Aldus vatten wij den algemeenen toestand
aan het einde des Jaars van Engeland uit
bezien misschien niet al te slecht samen
Maar wij rekenen dit onszelf niet als een ver
dienste aan. Want de bovenstaande opmerkin
gen zijn niet van ons.
Zij resumeeren den inhoud van het eerste
nummer der „Weekly Dispatch”.
speciale korps dat tijdens het diner zijn diensten
verrichte, was de partij zeer geanimeerd en de
gastheer was bijzonder opgewekt en vroolijk.
Alles verliep schitterend en met volledig succes.
Even voor tienen werden koffie en likeuren
binnengebracht en alle kellners gingen heen,
daar de gastheer order gegeven had, dat op dit
moment hij met zijn gasten alleen wilde zijn.
Niemand van de negentien ongelukkige Jonge
mannen is weer levend gezien.
Precies om tien uur arriveerden Signor
Marento en Signor Yuonl aan Hotel Petronla
en werden binnengelaten in den salon welke
voor hen was gereserveerd, alsmede voor mr.
Elreux die eenlge minuten later voorreed. De
groote salon welke met de eetzaal in verbin
ding stond was in een Heine opera-zaal ge-
metamorphoseerd. De beste accompagnateur van
Londen, mr. Henry Foulds was aanwezig, om den
beroemden tenor, en waar noodig den wereld-
vermaarden violist te begeleiden. Al deze groote
artlsten wachtten; mr. Milman kwam maar
niet. De kellners die opdracht hadden in den
getransformeerden salon te blijven, merkten op.
dat uit de naastgelegen zaal waar mr. Mllman
met zijn gasten zat, geen geluid tot hen door
drong. De minuten kropen voort; om half elf
werd signor Marento ongeduldig en dies be
sloot Herr Liebnltz. de directeur van het hotel,
de eetzaal binnen te gaan
Terstond bleek, dat een verschrikkelijke
tragedie zich had af gespeeld. De negentien
jongelui hadden gedineerd aan een ronde tafel
prachtig met bloemen en zilver gedéooreerd.
„Een Dictator In Europa die de diplomatie
dwingt allerlei combinaties te vormen in het
belang van de veiligheid der andere naties.
„Onlust In de arbelderswereld doordat nieu
we machines en uitvindingen werkloosheid ver
oorzaken.
ft tafel x--- --vs-
Mstorlsche krachten begrij-
verborgen werkzaam waren in
voorbereiding van het huidige gebeu
ren. Deze krachten vinden hun oorsprong
In de eerste grondvormen van de Europee-
sche ontwikkeling, in de reactie van de
verschillende volkeren op het Christendom,
op de renaissance, het humanisme, het pro
testantisme, moderne wetenschap en tech
niek. Wellicht zal men meenen zooals
dit In den wereldoorlog wel werd betoogd
dat eerst een later geslacht van uit een
na- voldoenden afstand de gebeurtenissen kan
overzien, maar dit geldt meer voor een his
torische beschouwing van economische,
politieke en internationale verschijnselen,
dan voor een beoordeeling van den strijd
der wereldbeschouwingen, der Ideologieën.
Een oorlog kan ontstaan door den geheimen
samenloop van een aantal noodlottige ge
beurtenissen, waarin de tijdgenoot zelf
onwetend wordt medegesleurd,
een later geslacht kan ontwi
„Kulturkampf" heeft
maatschappelijke basis, waarop hij
brandt, maar is in zijn wezen een
.i---
in de ParHaan in een huls dat hij elk jaar van
lord Athllngsea huurde, maar als terrein voor
Zijn jongste en zooals zich zou uitwijzen rijn
laatste bizarre diner had hjj hotel Petro
lia uitgekozen, de laatste aanwinst in Londen»
I moderne caravanserails, dat, zooals men weet,
bet geheele nog onbebouwde gedeelte van
n een der wagons van den luxe-nachttreln
Milaan—Rome leunde lady Audley moe en
afgemat achterover. Sinds den dood van haar
man reisde ze leder jaar alleen naar Zuid-Italië
Ze was rijk en kon zich dit dus permltteeren.
Naast haar, op de bank van dea coupé, stond
haar juweelenkistje Steeds als ze op reis was,
droeg ze dat met zich mee. Dat vond ze het
veiligst. Er bestond dan minder kans dat het
gestolen zou worden. Het kistje bevatte om. het
brillanten collier en den bijpassenden armband,
het huwelijksgeschenk van haar overleden man.
In den coupé was verder niemand. Tegen de
ruiten kletterden regendroppels en gleden als
lange tranen naar beneden. Lady Audley tracht
te te slapen. ook al om niet te denken aan de
geweldig hooge hotelrekening, die ze dien mor
gen in Milaan had moeten betalen. Toen de
trein zachter begon te rijden, om bij een station
te stoppen, opende zy haar oogen. Het perron
sag er nat, glimmend en verlaten, In één woord
troosteloos uit. Ze ontwaarde haastige gedaanten
en schreeuwende kruiers en het duurde hl. lang
voor de trein zich "Weer in beweging eet te. i
Wederom probeerde lady Audley te slapen. Ze l
hoorde geen ander geluld dan het denderen van
den trein. Verder was er In de gang en in den
coupé niet* dat de eentonigheid verbrak. Alleen
de regen kletterde steeds harder tegen de kleine
coupé-ruiten.
Opeens opende lady Audley haar oogen.
OogenbUkkelijk zat ze kaarsrecht en was Haar
wakker. De knop van de deur werd langzaam
omgedraald en direct daarna werd de deur
zacht, bijna onhoorbaar geopend. Ben in 't zwart
gekleede man trad den coupé binnen. De kraag
van z’n jas stond omhoog en bedekte de onder
ste helft van z’n aangezicht; z’n vilthoed was
zóó diep over z’n togen getrokken, dat men
slechts een gedeelte ♦’van z’n gezicht te zien
kreeg. En dat gedeéfte was zeer bleek. Hjj sloot
de deur zorgvuldig achter zich dicht en ging
naast de dame op de bank zitten.
Lady Audley wilde let* zeggen, hem vragen
waarom hH juist haar coupé was binnenge
komen, doen er was let* zóó eigenaardigs in de
manier, waarop hjj, zonder te groeten of haar
ook met één blik aan te zien, naast haar plaats
nam, dat zy zweeg.
Hy strekte z’n beenen uit, legde z’n marmer-
bleeke handen op z’n knieën en bleef onbe
weeglijk ritten.
Zenuwachtig voelde lady Audley naar haar
juweelenkistje, dat tusschen hen in stond. ZU
bezat zelfs den moed niet om op te staan en
den conducteur te bellen want dan moest ze
den man paseeeren. Ze trachtte kaltn te schij
nen, wikkelde zich nog een* zorgvuldig in haar
mantel en deed alsof ze zich het aoo gemakke
lijk mogeiyk maakte.
Waarom had ze getal coupé voor zich alleen
gereserveerd of een slaapcompartement? Waar
om had ze haar kamermeisje niet meegenomen?
Waarom had ze haar juweelenkistje niet op den
En dat nummer verscheen.... 134 jaren ge
leden.
Het weekblad welks naam in 1938 veran
derd werd in Bunday Dispatch” werd te
gen het eind van 1801 opgericht door Robert
Bell, een rumoerig hervormer, die besloten
had een orgaan uit te geven dat zou opkamen
voor de rechten van het volk en voor het Im
perialisme (dat in Engeland steeds met demo
cratie samengegaan ia)
Dit blad, dat in het begin dezer eeuw nog In
handen was van Sir George Newnes, het toen
malige hoofd der geiyknamlge, nog steeds be
roemde uitgeversfirma, ging in 1908 over aan
Alfred Harmsworth, den lateren Lord North-
cllffe, en na diens dood aan zijn jongeren
broeder. Lord Rothermere, en is in de 134 ja
ren van zyn bestaan het program van zijn
stichter in hoofdlynen trouw gebleven.
En dit moet niet zoo heel moeilijk geweest
zijn wanneer men in aanmerking neemt dat in
Robert Bell's tijd, de algemeene toestand sa
mengevat kon” worden in zinsneden, die heden
weinig van haar kracht verloren hebben.
Kunnen wjj moed putten uit het feit dat er
„niets nieuws onder de zon is"?
Misschien. Ofschoon na 1801 nog bijna 14
jaren zouden verloopen. alvorens te Waterloo
de beslissing viel, en ofschoon vijftien jaren
en langer na Waterloo de wereld nog steeds
gebukt ging onder de gevolgen van wat zy ge
leden had In de jaren, waarin „een Dictator in
Europa" de diplomatie dwong tot het vormen
van combinaties voor aller en elks veiligheid.
De wereld kwam dit alles te boven, maar hoe-
velen gingen er niet hopeloos In ten onder!
De Internationale Unie der Katholieke Perw -,a
aal op 1 Januari 1938. te Parijs onder voor-,’'’'
zltterschap van Graaf Dalia Torre, den hoofd
redacteur van de „Osservatore Romano” in
congres bijeenkomen. De besprekingen zullen In
hoofdzaak gewyd zyn aan de Wereldtentoon
stelling der Katholieke Pers, die by gelegen
heid van het 75-jarlp bestaan van de „Osser-
vatore" In Rome wordt gehouden, terwijl verder
meer huishoudelijke aangelegenheden zullen
worden afgehandeld.
Mr. Mllman kwam voor het Londensche
seizoen steeds naar ons land en sinds einde
April was hU In de stad. Gedurende de Mei
maand kon men hem meest op de renbaan
vinden en men zal zich herinneren dat hij
•ucces behaalde te Newmarket, te Kempton
Park, te Doncaster en te Parijs, waar hjj met
«Dn paard Alabama de Tweede, drie weken
geleden den Rochette-prys won. Kortelings be-
«loot mr. Mllman een van zjjn beroemde diners
te geven aan zijn meest Intieme vrienden en
M beperkte het aantal ultnoodlgingen tot
negentien. Slechts heel weinig was er omtrent
den aard van dat diner losgelaten; de gasten
■elf waren onwetend gehouden over wat hun
te wachten stond.
Als hy in Landen was. woonde mr. Mllman
bodem van haar grooten hutkoffer in den ba-
gage wagen geborgen?
Al deze vragen bestormden haar; se was
doodsbang dat die man een dief, waarschynlljk
wel een moordenaar sou zyn.
In steeds sneller tempo stoomde de trein ver
der; ze durfde zelfs niet naar dien man te kij
ken. Maar tóch kon ze haar oogen niet sluiten.
Misschien had toch iemand hem den trein zien
binnentreden. Natuuriyk! De conducteur had
hem gezien. Straks zou hy komen om de kaart
jes te controleeren. Ze staarde het venster uit,
keek naar het electrische belletje en de nood
rem. Ten laatste hield se het echter niet lan
ger uit: een onweerstaanbare drang dreef haar
Ie kyken en.... ze keek. a
Haar oogen ontmoetten de zyne. Ze stonden
■wart en uitdagend in de bleekheid van z’n
gezicht. Ook z’n lippen waren bleek. Het was
alsof de man haar hypnotiseerde. Ze voelde een
huivering door d'r leden varen; dY banden wer
den klam. Maar waarom keek se naar dien
akellgen, somberen man, waarom bleef as
kyken? Waarom vroeg ze niet wat hy van haar
wilde? Doch ze kon niet anders doen dan biy-
ven zitten staren en rillen van afgryaen en
angst. De trein snelde steeds voort, nu met
bliksemsnelheid. No* altijd kletterde de regen
tegen de ruiten. De rei* scheen eindeloos, een
eeuwigheid.
,Jk kan dien angst niet uithouden,” dacht ze.
„Al* ik tn Rome aarkom, zullen se me mis
schien dood vinden. En hy. die man? Hy sal
verdwenen zyn. Men aal hem nooit vinden.”
Levendig stond nu haar leven haar voor den
geest. Haar goede man, ryk, edelmoedig, die
eiken wensch van haar vervulde. Diners en par
tyen In hun villa, voorname gasten, elegante
toiletten, zy zelf aan het hoofd der kostbaar
gedekte tafel, zy, omhangen met het brillanten
halssnoer. Party na party, feest na feest.
En dan; de dood van haar man en zy ver
huisd naar het kleine huls in Wiltshire. Ze had
het gedaan uit zuinigheid, die by na aan gie
righeid grensde. Ze had de groote villa verkocht,
het personeel z’n ontslag gegeven, haar auto
weggedaan. Kinderen, aan wie ze haar groot
vermogen kon nalaten, had se niet en toch was
ze doodsbang geweest om ouder- te worden en
arm te zyn.
Angstig had as er over gedacht, dat geen neef
of nicht ook maar hst geringste van haar geld
profiteerde. Neen, voor een ander had se nooit
let* over gehad. Ze had alleen aan zich aelf ge
dacht. De liefde en aanhankeiykheld van haar
man had se als een natuuriyk recht geaccep
teerd, zonder een enkelen zonnestraal in z’n
leven te brengen, zy was gevierd en had ge-
schitter* als een vorstin. Ze had haar man
lief gehad, maar op haar egoïstische manier.
Hoe eenzaam leek haar nu het leven. Hoe
doelloos, zonder kind, zonder te kunnen terug
gen op ook maar één edelmoedige, grootsche
daad. Haar man was weelderig geweest, maar
zy, hoe gierig had se niet geleefd na z’n dood.
Ja, haar kamenier had opslag gevraagd. Ze had
het geweigerd. Als ze dezen martelenden angst
overleefde, zou as het geven. Ze zou edelmoedig
worden, zooals haar man geweest was. Ze had
arme familie, die se zou helpen. Ja, se sou haar
heele leven veranderen, een beter mensch wor
den. als aan die verschrlkkeiyke reis maar een
einde kwam; als die man naast haar maar op
wilde staan en heenging!
die eerst
in?' Een
wel is waar een
ont
strijd
des geestes en het best te verstaan door
hen, die zich voldoende bulten den strijd
bevinden om niet door hartstocht te wor
den verblind, maar toch voldoende dichtbij
om de bewegende krachten in het eigen
gemoed te kunnen ontdekken en in dat
van hun tljdgenooten te kunnen aanvoe
len.
Christendom en humanisme is het niet ge-
makkeljjk uit elkander te houden, wat tot
de tactiek en strategie en wat tot de zaak
zelf behoort.
Overschatting ep onderschatting zoowel
van de feiten, het werkelijke gebeuren als
ook van de uitgesproken meeningen In
redevoeringen of omvattende verhandelin
gen versperren beide evenseer dén toegang
tot een juist inzicht in het gebeuren van
onzen tijd. De werkelijke afmetingen hier
van ontdekt men eerst bij een beschouwing
In het licht der geschiedenis. Eerst een on
derzoek naar de wording leert het wezen
lijke van het onweseniyke onderscheiden
en
Pen,
de
r Is sinds de overwinning van het na-
H tionaal-sociallsme In Dultschland een
-Lte overweldigende stroom van geschrif
ten over ons uitgestort. In dezen stroom
werd het protest, dat uit de diepste begin
selen van het West-Europeesche denken
en voelen oorspronkelijk op vlamde, ge-
bluscht. Dit is niet te verwonderen.
Het Indrukwekkende van een gebeurte
nis, zoowel in het indlvidueele als ook in
het sociale leven, is gebonden aan de een
heid der gestalte, waarin zij voor ons ver
schijnt Elke ontleding, pok die door rede-
neering en beschouwing van verschillend
standpunt, onttrekt de aandacht aan het
wezenlijke in de verschijning, aan datgene
juist, dat mis boeide, onze bewondering en
liefde of wel onze verachting en afkeer
verwekte. De dageljjksohe ervaring toont
ons deze inzinking van een oorspronkelijk
gevoelen door het ontledende gepraat In
talrijke voorbeelden.
Het is goed, het is zelfs noodzakelijk in
te zien, dat in onze houding tegenover het
groote gebeuren in de wereld niet de tijd,
zooals meestal wordt gemeend, maar het
gepraat, het geschrijf, de ontleding, de
relatlveerlng, die diepgaande wijziging
brengt, die men als gematigdheid aanduldt
en zelfs aanbeveelt en prijst.
Er dreigt in breede kringen een gema
tigde houding tegenover het natlonaal-
sociallsme te ontstaan. Deze matiging isl
alleen te prijzen in zooverre zy een mati
ging van haat beteekent, haat nJ. tegen
menschen, tegen een volk. ZU is echter een
verlies van karakter, een verraad van be
ginselen als door deze matiging tevens de
structuur van de grondbeginselen van het
nationaal-socialisme uit het oog wordt
verloren.
Deze beginselen aan ons oog te onttrek
ken Is de welbewuste bedoeling van veler
lei geschrift, dat in en buiten Dultschland
in den laatsten tyd verscheelt. Het betoogt
den bitteren nood en de vernedering waarin
het Duitsche volk verkeerde, of wel het vele
goede, dat in het derde ryk tot stand
kwam. Er wordt begrypelyk gemaakt, dat
er in den beginne door elke nieuwe regee-
ring fouten worden gemaakt, dat de ver
volging der Joden zoo erg niet is en alleen
maar een beperking van hun te grooten in
vloed bedoelt. Wie dan nog schuchter op
Rotenberg’s boek of Streicher’s schend
blad durft wijzen, wordt gerustgesteld met
de opmerking, dat dit excessen zyn, die
geleideiyk zullen verdwijnen. Wat den stryd
tegen het Christendom, tegen het Katho
licisme betreft, ook dit is zoo zegt men
Plet verlangde natuuriyk ook erg naar zyn
moeder en zusje en men besloot om zoo
spoedig mogeiyk maar op weg te gaan,
waarby de auto gevolgd werd door een
luidruchtige jeugd, die dansend en hossend
rondom een lid van de Boschluster fanfare
Hep, die een vrooiyk wysje speelde.
-^-..9yerd^Yen- voor de humanistische beginselen. Daar
naast echter onderschatte men niet den be-
ginselondermynenden invloed, die zoowel
van den „practlschen zin”, den op voordeel,
gemak en rust gezichten burgeriyken geest
van den Nederlander uitgaat, als ook van de
„nuchterheid” van onze landgenooten, die
hoe waardevol ook in sommige omstan
digheden, toch ook een gevaar in zich
draagt.
In den tegenwoordigen stryd der natlo-
naal -socialistische wereldbeschouwing tegen
De trein begon z’n vaart te verminderen. Het
scheen haar ongeloofiyk. Was se al in Rome?
Ze keek op haar horloge. Neen, dat kon niet.
Was het al dag? De remmen knarsten en de
trein stond met een schok stil. Ze keek op zij.
De man was op
gestaan. lang
zaam en zacht,
zooals hy geko
men was. verliet
hy den coupé en
sloot de deur on
hoorbaar achter
zich dicht.
maar aoo gesteld, dat allen elkander konden
zien. Allen hadden plaats genomen in een
luxueuzen leuningstoel; in deze stoelen zaten of
hingen ze nog. allen onbeweegiyk als stand
beelden Sommigen zaten zelfbewust rechtop, de
handen op de leuningen en keken recht voor
zich uit, anderen lieten het hoofd voorover op
de borst hangen, een paar lagen aan tafel,
waarby hun hoofd rustte op hun gekruiste
armen. Aan het hoofd van de tafel bevond
zich Mllman, In half liggende half zittende hou
ding: zyn gelaat vertoonde een vreemde ult-
drukHng alsof hy plotseling iets had gezien en
herkend.
Allen wartal dood. Er was geen twyfel moge-
lyk of ieder hunner was onmiddeliyk gestor
ven. De een hield een tas koffie in de hand,
van een ander omklemden d< dood* vingers
den steel van een llkeurgla*. Een hunner had
in de een* hand nog een sigaar, in de andere
een lucifer; de meesten hielden een sigaret
tusschen de vingers. Dat de dood ongeloofeiyk
snel moest zyn gekomen viel af te lelden uit het
feit dat kapitein Medhurst nog een sigaret
tusschen zyn lippen hield en dat hy vuur
presenteerde aan zyn linkerbuunnan. mr. Ever-
mead.
Te seggen
verbazing en
-mder
aanwezig waren onder hen waren ook de
drie beroemde artlsten, wier medewerking mr.
Mllman zich tot zoo hoopen prijs verzekerd bad
war* een al te zachte uitdrukking. Een
Toen stond ook lady Audley op. Ze rukte de
deur open en stond tegenover den conducteur,
i se en wees naar hem.
teek naar het einde van de
gang. De man in z’n zwarte over ja* «verdween
juist op de treeplank.
„Ik begryp u niet, mevrouw.”
Ze liep naar het venster en keek naar bulten.
.Jtyk kijk, daar!" schreeuwde ze tot den con
ducteur, die achter haar stond.
„Houd hem tegen! Het kan nog!”
„Wat bedoelt u. mevrouw?”
.Maar man, ben je dan gek? Zag je hem
niet?”
„O. bedoelt u dien heer, die daar juist weg
gaat?"
,Ja, houd hem.... boud hemt”
.Maar mevrouw, dat ia het hoofd der Ita-
liaansche geheime politie, die incognito met de
zen trein meereisde."
Lady Audley viel achterover in de kussen*
van haar coupé en het duurde weken, alvorens
zy den angst en de verschrikkingen van deae
reis in den nachttrein te boven was gekomen.
de vrye hand gekregen en hem was verzocht
zichzelf te overtreffen. Een bekend bloemen-
magazyn had een opdracht ontvangen de
kamers te versleren.
Al* herinnering sou elke gast een massief-
gouden sigarenkoker ontvangen, met zijn eigen
Initialen en die van den gastheer in diamant.
Om het geld mocht niets worden nagelaten; een
dergeiyke party was stellig sinds de openin*
van Hotel Petronla twaalf maanden geleden nog
niet gegeven.
Mr. Mllman speelde gisterenmiddag te
Ranelagh met twee van zyn gasten van den
avond, lord Marbury en kapitein Medhurst, in
een poloparty tusschéh de Rovers en de Garde-
brldge, welke door de laatste met vyf goals
tegen drie gewonnen werd. Om zes uur bracht
hy een bezoek aan hotel Petronla om sens te
zien of alles in orde was; vervolgen* beaocht
hy Hotel Cecll om zyn opwachting te maken
by den heer St. Elreux en daarna hotel Rits
waar Slgnor Marento en Signor Yuonl logeerden.
Hy reed daarop naar Park Lane om zich te
kleeden en twintig minuten voor achten was
hy in hotel Petronla terug om z’n gasten te
ontvangen. Spoedig na zyn aankomst belde de
huisknecht van mr. Jocelyn Chenery hem op
om hem mede te deelen, dat mr. Chenery plot
seling ongesteld was geworden en niet kon
komen Zulks was voor mr. Mllman een groote
teleurstelling, maar om acht uur waren alle
overige gasten aanwezig en het diner werd
oogenblikkeiyk opgediend.
Volgens bet getuigenis der leden van bet
Klngsway in beslag heeft genomen en in de rij
der om hun grootschheld en haar architectuur
merkwaardige gebouwen van de hoofdstad een
waardige plaat* heeft ingenomen. In dit groot-
sche hotel vindt men rij op ry van kamers In
alle grootten, iqj lederen styl en In de meest
ulteenloopende ornamentatie. Mr. Milman had
een serie ultgekoeen. welke omvatte een out-
vamgsalon, een dinerzaal en een rookaalon,
alle van fllnken omvang. Al* man die nooit iet*
ten halve doet had de gastheer zich voorgesteld
al z’n vorige feesteiykheden van denaslfden
aard te overtreffen. Wat hy omtrent den karak
teristieken trek van deze gebeurtenis in z’n
hoofd bad, zaT thans nooit Iemand weten. Wat
men wel weet Is, dat hy Inplaats van zyn
boezemvrienden zooals gewooniyk op allerlei
buitensporigheden te onthalen van plan was hen
In de gelegenheid te stellen tegen enorme
honoraria den grootsten zanger, den grootsten
violist en den grootsten pianist van de wereld
te doen hooren. Het gerucht liep gisterenavond,
dat om zich de medewerking te verzekeren van
Slgnor Marento die expres van Florence was
gekomen, van Slgnor Yonl die overhaast van
St. Petersburg was ontboden en van Monsieur
St. Elreux, wereldbekend, thans, al* de onbe
twiste opvolger van Paderewski, Milman som
men had uitbetaald die in totaal de ttenduiaend
pond moesten overschrijden.
De toebereidselen tot het diner voorspelden
al evenzeer luister en grootschheld. Mr Mc.
Gwlr, de beroemde chef van Petronla, voorbeen
obef v^b de Cartovian Emperor had volkomen
oogenbllk bestond er gevaar voor een paniek.
Gelukkig is Herr Ltebnlts een resoluut en ener
giek man, hy slaagde er in de omstander» te
kakneeren. legde allen geheimhouding op,
«loot de kamer* af en stelde ze onder bewaring
tot de politie en dokters, om wie terstond ge
telefoneerd was, waren aangekomen.
Binnen enkele minuten waren een aantal
hooge beambten van New Scotland Yard pre
sent en met hen of onmiddeliyk na hen ver
schenen professor Acheeon, van Binnenland-
sche Zaken, die een wereldnaam heeft al* ex
pert In vergiften, dr. Maidstone, de befaamde
experimentallat en mr. Thomas Didsbury. De
politie wa* zeer gesloten" maar we vernamen dat
de lyken van de negentien ongelukklgen werden
neergelegd In den salon, waar zy op het schit
terend concert dat voor hen was besteld, ver
gast hadden moeten worden, en dat hun ver
wanten terstond van de Verschrlkkeiyke ge
beurtenis op de hoogte werden gebracht.
Officieel te voorts meegedeeld dat by
voorloopig onderzoek van dokters en by
sectie op dringend verzoek der mamlUeleden
op een der slachtoffers verricht geen spoor van
eenlg vergif te gevonden.
De oorzaak van dezen ploteellngen dood op
groote schaal is daarom op het oogenbllk nog
een volslagen mysterie.
Jocelyn legde de krant oprij. Hy moest óp
staan. zich aankleeden, hy moest weg. de tyd
om te handelen, snel en resoluut, was gekomen.
(Wordt vervolgd)
ATT TZ* A T>/''\M1VT^’ °p blad ^ngewdge de verzekeringsvoorwaarden tegen
FA 1,1 «F*. 1»%, JIX I w O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen
vrij te geleoven wat hjj wil; wat verlangt
wordt is alleen goede trouw aan den staat,
zich onthouden van ondermijning van bet
gezag, medewerking aan den opbouw van de
eenheid van het volk en aan zijn handha
ving.
De stroom van geschriften, sommige
verblind door haat, persooniyk leed en
smaad, de meeste echter 'z.g. objectief
d.wx. oppervlakkig ontledend in den boven
aangeduiden zin heeft in ons land een
gecoquetteer met natlonaal-socialistlsche
denkbeelden doen ontstaan, dat niet ern
stig genoeg kan worden opgevat. Tegen
een openhartig en zich eerlijk ultspreken-
den vijand kan men de wapens opnemen.
Tegen de anonyme vergiftigers van de pu
blieke opinie is het moellljker op te treden.
Hiertegenover helpt geen bestryding van
bericht of geschrift. Waar men het ééne
feit heeft weerlegd, het ééne motief beeft
ontzenuwd, treft men morgen nieuwe fei
ten en motieven aan, die den lezer, die,in
den regel immers niet zeer critisch is in
gesteld, opnieuw meesleepen. Wat is er
overgebleven van het protest van het
Christelijk geweten, van dat der humanis
tische geestescultuur in ons land tegenover
de beginselen van het nationaal-socla-
lisme?
Het is onjuist dit te beoordeelen naar de
uitspraak van enkele .Jntellectueelen”,
leidslieden, wetenschappelijke werkers,
kunstenaars enz. Men moet zich afvragen,
wat er in de breede lagen van het volk
leeft, boe dit thans reageert op het ge
schrijf van een deel der groote en kleine
pers, dat dagelijks bepleit, dat er toch wel
veel goeds is in de natlonaal-socialistlsche
denkbeelden en daden. Vergeten wij toch
niet, hoe in tijden van socialen nood begin
selvastheid gemakkelljk wankelt en een
beroep op trouw en zuiverheid met des te
meer klem moet uitgaan. Opdat niemand
schade hjde aan zijn ziel, niemand Gods
■aak verrade en medewerke' aan onrecht
en broederhaat
Het moet eens ronduit worden erkend,
dat de handhaving van de zuiverheid van
het Christelijk standpunt tegenover de na
tionaal-socialistische Ideologie voor den
Katholiek zeer bijzondere moeilijkheden
medebrengt
Herhaaldelljk is er reeds op gewezen, dat
in Dultschland de Katholieke Kerk zich
minder krachtig verzet dan de protestante
Beltjdeniskerk en dat in Dultschland
evenals ook in ons land vele personen,
zelfs vooraanstaande in sociaal en cultu
reel opzicht, die tot de Katholieke Kerk
bebooren, tevens actief lid zijn van de
tionaal-socialistische beweging.
De Katholieke Kerk in de onwrikbare
vastheid van hare historische ontwikke
ling, de majestueuze onbewogenheid van
haren bouw, rustend op diep ingegraven
fundamenten, moet telkens het verwijt
hooren, dat juist op grond van dit
wezen er een tendenz is tot compromis, tot
meegaandheid in sociaal en politiek op
zicht. Juist omdat de Kerk alle volkeren,
zoo verschillend in levensvorm en tempe
rament omvatten kan, heeft zij een voor
zichtig beleid in al hare vertakkingen van
werkzaamheid te voeren, dat maar al te
vaak wordt misverstaan.
Van Katholiek standpunt mag men
zeker niet meedoen met het schematisee-
rend oordeelen, dat op elk terrein van
practisch en geestelijk leven bestaat, zelfs
niet op gevaar af hierdoor het onrechtma
tig verwyt van compromisgeest, van begin-
selverloochenlng, van gemis aan onmld-
deliykheid en kracht van reactie uit te
lokken.
De handhaving van de zuiverheid van
het Christelijk standpunt tegenover
Duitschlands strijd tegen Christendom en
humanisme is dan ook moeilijk. De bezon
nenheid van het oordeel is onverbiddelijke
eisch, maar deze mag niet te kort doen
aan de duidelijkheid en beslistheid, en
zeker niet aan een uitspraak op den juisten
tijd en de juiste plaats. In elk land en in
elke volksgroep bestaan in dit opzicht an
dere eischen.
In ons land, dat door geographische lig
ging, door geschiedenis, taalwetenschap en
cultureele ontwikkeling en niet het minst
door volksaard van een deel der Inwoners
in ruime mate open staat voor Duitsche
Invloeden, bestaat gelukkig nog een levend
Christendom en een hooge waardeering
Om zUn vrouw niet al te zeer met het
beuglyk nieuws te verschrikken, besloot
vader om haar langzaam voor te
bereiden op het groote geluk.
4
V
taJ
Alfred Rosenberg, strijder tegen chris
tendom en humanisme
'Krip:
■r
