Jonk vrouwe de Lfr-Seigltère <Ket<MAaal can Wat Kikker Karei en Tuimeltje beleefden bu magda Janssens igs' 4 den daq F 750.- E JEIOSPRIJS VOOR LORDEN 'Lar, U Hitler ziek? f II Communistische lokvogel DOOR FLETCHER fc> de v DONDERDAG 23 JANUARI 1936 1 w Grootste familie-album ter wereld Een drama in de lucht - de dan weer LEONARDU8 VAN DEN BROEKE Magda van - zevende deel DE AFREKENING EERfiTTE HOOFDSTUK t, Tuimeltje werd naar den koning geleid en dese ontving hem recht harteltfk. Toen htf sag. hoe Tuimeltje er koud en hongerig uitsag van de rete, vroeg hij hem eerst eens flink wat te eten. Tuimeltje vond dat heel prettig en tezamen met kikker Karei, die van den koning voortaan een kaboutermuts mocht dragen, aten se de lekkerste vruchten die Tuimeltje ooit had geproefd. F B^h! Je vader zou zich in de braadpan omkeeren, als hjj je zoo zag knoeign!.. bij levenslange geheele 01 verlies van beide armen. «Mn eenige U mijnheer, da wellicht sou - n kalm aehter z’n iets van gemerkt, ■"naast hem de wtf- weerde, stond op arm. andere pa Herinnering aan het Stavisky-proces dak vorige week eindigde met da vrijspraak van rpadame Stavisky. Daar da jury niet minder dan 19S0'vragen had te be antwoorden. duurden de beraadslagingen langer dan een dag, en omdat de gezwo renen tijdens da beraadslagingen de vergaderzaal niet mochten verlaten, moésten achttien bedden gehuurd worden, die in de zaal geplaatst werden. (hechts). F Links: kellners bréngen dan gezworenen hun maaltijd 'V HsA stoorbaar voort, terwijl de piloot van allsa wat er achter hem voorviel, niets bemerkte. Op dit oogenblik richtte een der bandieten z*n, revolver op den man met het koffertje, maar dese, ofschoon doodelijk bleek,- vertrok geen spier van z'n gezicht. Nu begrepen de andere medereizigers, dat het om den kleinen, lederen koffer te doen was. De bandiet richtte z'n vuurwapen naar beneden. bij verlies van een hand, een voet of een oog Het boodschappenkevertje rende naar den koning en toen deze hoorde dat er een kabouter In het paleis was, was htf érg ver baasd. Hij raadpleegde zijn secretaris, die naast zijn troon stond en beval dat men den kabouter bij hem moest brengen. Het heele paleis stond eensklaps in rep en roer. middeltje weet om de woning en het oude atelier binnen te komen. Ztfn weg In do duisternis vindend «net de handigheid van een Roodhuid die een vijand op het spoor is, leidde Jannaway zijn gezel schap langs groepen palm- en laurierbootnen. langs azalea's en rhododendrons, tot ae den achtergevel van het huis bereikten, dat by het sterrenlicht te zien, onregelmatig gebouwd scheen te zijn. Boven een der vleugels stak het hooge dak uit van bet atelier, dat nog hooger reikte dan de populieren en de ahro- boomen welke in de nabijheid stonden: het licht van een bijzonder schitterende ster werd in het glas weerkaatst. Het laboratorium bevindt zich daarachter heeren, zei Jannaway. Het spijt me maar ik kon u geen beteren toegang tot het huis ver schaffen dan door dit kelderluik, voor me 't- Is niet diep, aoowat een meter maar. Hier, ik zal voorgaan, zei Hadley, toen een houten valluik had opgelicht schiktheid tot werken door p 7^0 bö een ongeval met p OCCG 1de beenen of beide oogen e vFKJe doodelijken afloop fciwUo" AANGIFTE JKOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL In plaats van den weg te netnen, welken volgens zijn beschrijving Vespucd gevolgd was, voerde Jannaway zijn gezellen naar dep kant van de brug aan de zijde van Regent s Park, sloeg af bij de kerk van St. John’s Wood, nam den weg langs de oostrijde van bet Lord's Cricket terrein tot aan Curtain Road, en wierp zich dan in het labyrinth van s’egen welke liggen tusschen Orove End Road en Welling ton Road. Op dat uur van den avond was er slechte weinig volk op straat; hier en daar ontmoetten se nog een laat paartje; een enkele huisvader stond pog aan de deur van zijn zorg vuldig omheind tuintje; nu en dan zag men een dienstmeid kijken op het plekje groen dat haar heele buitenwereld uitmaakte. De avond was zoel, denker en geheimzinnig; de takken welke over de tuinmuren hingen maakten •La Semalne Religieusehet officieel kerke lijk orgaan van bet bisdom Straatsburg, heeft een ernstige waarschuwing gepubliceerd in ver band met het streven der communistische orga nisaties, die steun trachten te verkrijgen van de Katholieken.'Men is van meenlng. dat deze pogingen- geschieden volgens aanwijzingen van Moskou De communisten zijn zelfs zoover ge gaan, dat zij contact trachten te krijgen met zuiver godsdienstige organisaties. Het Bisschoppelijk orgaan wijst er nog eens met nadruk op dat geen samenwerking, van welken aard ook. met de communistische orga nisaties kan worden tot stand gebracht. snelle, onverwachte looping. Hierop had de bandiet geenszins gerekend. Snel probeerde hjj nog jets vast te grijpen, maar de revolver werd zijn ongeluk en even later tuimelde hij uit de cockpit te pletter op de golven. Hoe het in de carbine gesteld was. dat wist de piloot niet. HM was zr van overtuigd, das men daar een aigemeene salto gemaakt had; hij hoopte echter dat de pa ssa eters die gelegen heid zouden benutten om den anderen bandiet te overmeesteren. Tygschen de cabine en de cockpit «was een kleine gang, welke hem belette te zien hoe het achter hem gesteld wad. -Vodr aflè zekerheid deurtje achter maar kon, in Jannaway een houten valluik had opgvlicht dat een zwarte holte verborg. Aan welken kant moet ik gaan staan, als ik beneden ben? Dat geeft niet, mijnheer, antwoordde de knecht t Is maar een kolenkelder. Als we allen beneden ztfn, kunnen we licht maken. Toen allen In den kelder stondenden Janna way het valluik zorgvuldig boven hem gesloten had. streek hM een lucifer aan en haalde achter een hoop kisten een vuile lantaarn te voor schijn, welke hij aanstak. HM liet het licht spelen over een witgekalkte trap. schrof hij nu een grendel op hem en vloog toen, zoo snel de richting van de kust. Zonder verdere incidenten bereikte hM het vliegveld Brussel De verbinding van bet draad looss toestel, dat de bandiet, door het uittrek ken van een stekker, had verbroken, was door Vivers weer hersteld en reeds had hM de auto riteiten van het vliegveld van z’n wedervaren in kennis gesteld, Er werd hem dan ook oen harteltfke ontvangst bereid. terwijl de politie het heele terrein bad afgezet. BM het openen der oabinedeur vond men twee bewusteloos» menschen op den grond Eg gen. Een hunner was de bandiet, die door twee andere-passagiers na de duikeling was overwel digd, de andere was een Belg, die een hoofd wonde had opgeloopen. welke niet ernstig bleek te stfn, In z'n fauteuil zat, stralend van geluk, een man met een koffertje onder m arm en een doorschoten hand. Nadat z’n hand verbonden was, word hM on- dei politievele 1de naar Antwerpen, de plaats zijner bestemming, gebracht. en voor een vertrokken de vliegmachines van liet LoBdenoche vliegveld naar alle richtingen. De oM van t vliegveld liep ar de machine, die voor en actrices uit de laatste 7» -jaren aan het Britech Museum, en ook eenige aan den Shakespeare-scbouwburg te Stratford-on-Avon aan te bieden. En hieruit ’bitfkt, dat de verzamelwoede hem niet volkomen beheerscht, want de fanatieke verzamelaar kan de gulste en vrtfgevigstB-mensch «Mn, maar over ztfn collectie waakt htf alp een Harpagon. h '>-.7 W^|^^^en ultnoodlgen, den beroem nu het oog heeft laten vallen op professor Georges Portmann te Bordeaux, die tevens se nator is en een groote vermaardheid geniet. HM is de schoonzoon van dr. Mourre, den vrpegeren IMfarts van koning Alphons van Spanje. Het is volgens het blad nog niet zeker, of professor Portmann op het verzoek zal In gaan. -■ yr agda Janssens, de voortreffelijke ly/l kunstenaresse die in oorlogstijd uit België naar Nederland gekomen is en daar sedert een tweede vaderland en een haar eerend volk vond Magda Jans sens staat ineens weer midden In aller aan dacht, In aller belangstelling. Niet door een of ander toevallig jubileum maar door de macht van haar kunst, door de konink lijke waardeering tevens welke hare kunst wekte. De couranten hebben het al gemeld hoe deze Belgische van geboorte en opvoeding, maar Nederlandsche naar werkkring en huwelijk, door den Koning der Belgen be giftigd Is met het rlAerkruls der Leopolds- O^a. Een hooge onderscheiding, die ko- ^ffiffijke erkenning inhoudt van een ta- 'Wx dat zich Juist in deze dagen wederom zoo beminnelijk toont bij de tooneelgroep „Het Masker” onder leiding van Ko Ar nold!. Magda Janssens is een dier kunstenares sen die haar talent nimmer opoffert aan den dienst van het vulgaire. Haar zéér bijzondere gaven als actrice heeft zij im mer aangewend voor tooneel als bescha- vingsfactdf. Toen zij als Flentje Beule- mans hier onmiddellljk triomfen Vierde en harten won, was het dr. Willem Royaards t die haar prachtig' talent naar waarde schatte en haar met verschillende mede werkenden van haar groep, aan zijn „Èet TooneeP’ verbond. En het is mééy dan toe valligheid dat toóneelkrachten, door Royaards mede gevormd, zooals Ko Ar nold!, Johan Gobau, Gimberg, e. a. met Magda Janssens thans in ^én gezelschap „Het Masker” verwend zijn.' Wil een tegenwoordig opkomend ge slacht xlat -Royaards niet gekend heeft, zijn nog levend werk eenlgszins benade ren,, dan ga men de voortreffelijke Mas ker-vertoonlng kijken varf Bandeau’s „Jonkvrouwe efe La Seiglière. Want let wel, hier vindt men beproefde krachten uit zijn school die in zijn vertaling zijn jubl- leum-stuk spelen. Maar spelen op eigene wijze. Geen plagiaat, geen doode copie, geen ziellooze voorstelling naar den mees den meester. Neen: hier een de la Seiglière” die in de professor Wolter, onder de Arnold! tot een levende „Was er binnen sotns iets niet in orde?” Ha. eindelijk! Drapper was terug. Zonder zMn blik van z'n instrumenten af te wenden, voelde hM het contact van Drapper, die in den stoel naast hem. én oude plaate weer had ingeno- men. Opeens werd hem een stuk papier voorge houden en ontsteld las de piloot: „Gehoorzaam of ik schiet je neer en bestuur self de machine Lieve hemel! Was Drapper gek geworden? HM keek vlug naar rechte en asg naar Drapper. •naar zag een vreemden man met een energiek gezicht, in dén wind fladderende haren en een revolver in de hand.fi- Wie wa* die man? Vivers dacht aan de dtz^ manten. Zou Drapper al vermoord zijn? "wkx kh Op <Ut oogenblik werd een ander papier voor mond. Banaklaps trog hjj een groote witte kaart 7,0—gehounden. llit. w’r» Mnnanvolr fAwu/ill rojrttnznl irlak In ..Daal tot op 300 meter. Keer om en vlieg in in <te hoogte, waarop duldelMk te lezen stond: Snel werkten de hersens van den man ach ter t stuur. Als hM alleen was, sou hM door- vüegen. Maar nu? Er waren nog andere levens aan z’n zorg toevertrouwd. Als hM dezen schurk onachadelMk kon maken, dan waren se aüs- schlen gered. Maar er moest nog soon tweede individu zMn! Even een korte aarzeling, en toen daalde de machine eenige honderden me ten en maakte een halven cirkel, alsof het be vel werd uitgevoerd; dan een korte ruk; Vivers op de bovenzijde van de band, die nog alttjd stevig de bewaarpiaate der diamanten rast- liield. .Eén!” het woord «ei utweütaanhenr. matf men kon het raden aan de beweging der lip pen. „Twee!" De® ander bewoog zich niet. „Drie!" De knal was bijna onhoorbaar, bet ge- fene slaakte een gil van pMn; hM viel in z’n stoel achterover BlMkbaar had hM het bewust zijn verloren. De twee bandieten schenen hun plan tot in bMsonderheden te hebben uitgewerkt. De een nam het koffertje uit de hand van den bewifcte- loose, wiens ge wonde hand slap langs de arm leuning vgn den stoel hing. Daar na ging hij weer„ kalm op z'n plaats uitten alsof er niets gebeurd was en hield nu den kleinen onder zMn arm. AerwMl hM met z’n in bedwang uit z'n binnenzak, terwijl z’n reisgezel zich in 2'W rtchUn«’ rood scheepje in dcht „Handen op!" TegelÜkertMd werden twee auto matische pistolen op de aanwezigen gericht. De man mot de witte kaart keek dreigend on strak. Drie paar handen gingen omhoog. De vierde paseagier zat nog steeds daar, krampechtig met z’n vingen om het wurdevolle koffertje ge klemd. Scherp zag de man met de eene revolver In de hand hem aan. De ne soa gier met den kleinen koffer bleef echter roerloos zitten, inmlddek vloog de vliegmachine over de me. «^t^teT^te‘« De goed gekleede bandieten waren nu alleen met P hun’*-prooL Geen verbinding met den piloot Vivers was mogelMk. Een der beide rooverz wMdde nu «Mn heele aandacht aan den man met den koffer, die nog steeds onbeweeglMk voor zich uit zat te kMken. Z’n gezicht stond strak, alsof hM niets bemerkte van *t geen er voorviel. Alleen uit z’n oogen straalde een ont- zettende Angst. De twee kerels stonden voor hem, me#de revolvers In de hand. De drie an- dere passagiers, de handen omhoog, hielden hun adem in ep volgden met ontaettlng den loop van het drama, dat zich geluidloos in de cabine van het vliegtuig afspeelde. Alleen het I naar de mach toe, dia voor Brussel bestemd was en waarvan de piloot naar de passagiers I' stond te kMken, die de een na den andere de ladder ofNdonunsn en de cahin#» binnen gingen. De chef klopte den piloot op den schouder en zei zacht; vervoert nu meer dan hon- derddulsend pond aan waard in diamant, VI- j vers, bestemd: voor Antwerpen. De veilige over komst er van zal een mooie reclame sMn voor onze luchtvaart-maatachappM, dat begrijp >- Duo Vivers, N weet het, wM rekenen op je!” De piloot glimlachte aelfbewust. keek eens I naar de lucht, dan op zMn polshorloge en riep toen naar den mecanicien, die bM de machine stond: I „Alles fn orde, Drapper?” .Alles in orde," antwoordde de mecanicien. ^Bet wee*ia ook goed en ik geloof dat we een voorspoedige reis sullen hébben.” De machine werd startklaar gemaakt en de vM)|ndingadeur tusschen de cockpit en de cabine word gesloten. A- waren in t geheel se» passagiers en zM, wier eerste luchtrets het was. ^bewogen zich zenuwachtlg heen en weer. Dé man, die de honderdduizend pond aan diamanten drosfe, had den kleinen lederen kof fer op z’n knieën gezet en hield deaen kramp achtig vast. Twee heeren vóór hem maakten grapjes met elkaar, maar dat werd hun al heel gauw ónmogelijk-gemaakt door het lawaai dat de propeller maakte. Het landschap beneden werd al kleiner en kleiner, de kerken en hulzen, leken wel opge- bouwd üft e^n blokkendoos. Met razende vaart vloog men over aljes heen, al verder. Da tijd ging ongemerkt voorbM en het eentonig ge raas jder motoren maakte dat de reizigers stil naar bulten bieden kMken óf trachtten 4n te dutten. Het duurde nu niet lang mmr of men vloog tusschen water en lucht. Een der heesen. ^die vooraan in de machine saten, blMkbaar vermoeid door het lange zit ten. stond op en rekte zich eens uit. HU lachte daarbij vriendalbk tegen de andere passagiers. HM had een intelligent gezicht met scherpe grijze oogen en een vastberaden trek om den Tuimeltje werd naar een wachtkamer gebracht en daar kon hM even uitrusten op een groote paddestoel. Toen kwam er een klkvorsch binnen met een kevertje op z(Jn nek. Het kevertje had een groote rol papier In zMn pootje, waar alle boodschappen voor den koning opstonden. „Hoe ia je naam" vroeg het diertje aan den kabouter. „Tuimeltje" zei deze en de kever schreef den naam op het papier en ging er mee naar den koning. A I I f A °P 011 blad zWn ln8evolse de vertékeringsvoorwaarden tegen Xa rSt. w 1A| H* O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeerlngen ter zonder „Jonk vrouwe decors van regie van Ko schoonheidsdaad geworden is, den grooten doode waardig. Want levend en eigen. Zeker: de graaf van Royaards zelf was fijner, geestiger, gesnedener dan die van Gimberg. Men behoeft de drie foto’s van hen, die deze rol hebben gecreëerd, maar naast-ee.n te beschouwen, om te zien wie de fijnste MMFtad. Doch Gimberg gaf een eigen ram aan den adeUfjwn'«Ufen emigrant van dé Fransche revolutie, naast hem waren het Ko Arnold! als advocaat Destoumelles en Magda Janssens als de hertoginne die al den fijnen, luch- tigen, sprankelenden geest verleenen dien een opvoering van Sandeau behoeft. Janssens werd in deze Masker- opvoering de eigenlijke hoofdfiguur naast Arnold!. De macht van een waarlUle groote kunstenaresse ervaart men bij deze beel- ding van de hertoginne door Magda Jans sens, wier creatie mij geestiger en fijner nog voorkomt dan die van haar kunstzus ter, die de rol onder Royaards speelde. Magda Janssens is een koetelijke aanwinst voor Aröóldl’s tooneelgroep en het is een verblijding een jongere als Ank van der Moer In de rol der jonkvrouwe te zien spe len naast de gerijpte beelding van de oudere kunstzuster. Hier is weer waarlijk fijn tooneelspel van enkelingen in voor treffelijk samenspel verbonden tot een schoone uiting van bultengemeene blij spelkunst. Buitengemeene blijspelkunst. Het Masker trekt thans met .Jonkvrou- we de La Seiglière” het land door. Men verzuime .toch niet deze prachtig afge stemde vertoonlng te gaan bijwonen. Heel dé familie zal èr haar romantisch vermaak aan hebben. Jong en oud zullen genieten van de gaafste blijspelkunst, welke artls- ten kunnen geven. Jong en oud zullen in den advocaat van Ko Arnoldl en de her toginne van Magda Janssens onvergete lijke tooneelfiguren bewonderen, die im mer, immer in onze wsiardeering blijven voorUeven. Het te een der verrassingen van dit too- neeteeteoen, van deze maand, dat we Mag da Janssens weer op de planken zien en haar kunnen bewonderen In deze groote en voorname creatie. Hare vorige schep pingen zijn we niet vergeten, haar „Ge temde Feeks”’ van Shakespeare blijft een monument van blijspelkunst. Maar met deze hertoginne toont zjj, dat haar ver mogen ongebroken ja, rijper en gdvei nog te geworden en Ineens staat ze weer voor ons op het eerste plant Laten we geen vergelijkingen trekken tusschen vroeger en nu, tusschen de Royaards-opvoeringen en deze! Royaards werkte onder andere omstandigheden en kon nog meer de details doorvoeren. HIJ zou de bordpapieren schilderijen der voor ouders niet in zoo’n fijnzinnige omgeving geduld hebben. Maar wat zullen we ons daarover beklagen, waar de hoofdzaak werd bereikt: een levende kunstdaad, een brillante opvoering! Het Masker te een noodzakelijk element geworden In ons tooneelleven van heden. Het te ate *t ware het kunstzinnig geweten. Het bouwt een schoon geheel uit schoone details op. Het laat geest en gratie flonke ren. Het geeft vertoonlngen die geest en oog beide bekoren, die hoofd en hfirt be vredigen. Weinige daden, maar goede da den, *n enkele vergissing misschien niet meegeteld. We hebben nu Magda Janseens todireaéwatejispelen, zijn weer onder den toover gekoffiïfr**’ van haar kunnen, van haar gratie, van haar spirit en hoofsch- held. En dit her-optreden van zulk een actrice wekt de hoop en doet het verlan gen groeien, dat zij wederom méér zal spe len, en in de gelegenheid zal worden ge steld nog menig groot werk te brengen. Konlnkltfe M^ze*Xu onderscheiden. Haar kunst te koninklijk. Zonder jubileum, zonder een toevalllgen gedenkdag staat ze weder ineens en te recht midden in de belangstellende waar deering van duizenden. Ik weet het niet, antwoordde de Ameri kaan vrij luchthartig, 't Zal in alle geval iets zMn dat ons vooruit brengt. Tusschen haakjes, bent u gewapend? Gewapend) rien Jocelyn uit. Goeie genade, neen!- t Is toch beter van wel. set Hadley, een revolver uit een handlgen schuilhoek te voor schijn halend en haar Jocelyn in de hand duwend. U ontrleft er mtf niet mee. ik heb er zelf ook nog een. Ga er voorzichtig mee om. ZM ie zoo scherp gesteld als maar mogelMk. Dat knechtje van u heeft zich zelf voorzien. Wat? Heeft Jannaway een revolver, vroeg Jocelyn, meer en meer verbaasd over de wen ding die de zaken namen. Toen hM met ons sprak streek ik 'angs heupzak, antwoordde Hadley Men doet ondervinding op als je met aoo iets bezig bent als ik. Laat ik u zeggen dat hM e«n bijdebande jongen is, die knecht van u. hM laat er geen gras over groeien. Op dat oogenblik zei de bMdehande jongen dicht bM hem .Est” en een seconde later be vonden ze zich binnen een ommuurden tuin, die de eerste minuten aoo donker leek ate jen maagdelbk boech. Spreek slechts fluisterend heeren, zei Jannaway. Dit is de tuin van de voormalige woning van tnr. Wrensford. HM 1» aanlig groot, vol zwaar bout en struikgewas, alles m een ver waarloosden wirwar. Als u ml) toestaat uw hand te pakken, mr. Chenery en u geeft de andere, mr. Hadley, dan aal ik u naar den wö Iwt htüs wbmt ik wa 43 De Amerikaan die met de grootste belang stelling naar ieder woord van Jannaway luisterde, volstond met een hoofdknik en zei: Laat hem verder gaan, 't Is Interessant. Wellicht hebt u niet opgemerkt, mijnheer, vervolgde Jannaway, dat naats Villa Tlrenza de woning en het atelier liggen waar vroeger Wrensford, de bekende beeldhouwer, verbleef. Het staat al lang te huur en bevindt zich in zeer verwaarloosden staat. Niemand kijkt er naar om, zoodat ik mij vrM gemakkelMk toegang kon' verschaffen. Flink zoo! sei Hadley. Slim geaaart". Met wat overleg en groote omzichtigheid mijnheer, slaagde ik er tn. het atelier binnen te komen, ging Jannaway voort, en vandaar lukte -bet mM in het laboratorium te zien dat er aan grenst. Ik heb daar verschillende keeren de wacht betrokken tweemaal sag ik er u, mr. Hadley maar tot vanavond zag ik niets van belang. Vanavond wel. Toen het donker *erd liet de Italiaan zich door een meisje naar het laboratorium rMden. HM gaf haar blijkbaar eenige bevelen en daarop ging ie *e«. Niet aoodra was ze vertrokken of tot mijn koffer revolver hield. Inmiddels zat piloot i windscherm en had ner Drapper, de mecanicien, aers op het dashboard o kroop naar achter om de pompen van da olie en benzine te verzrgen. Toen a’n plaats naast den piloot langer dan anders leeg bleef, werd naway, zou je mr. Hadley en mM jiaar dien observatiepost van je kunnen brengen? Dat zou gaan, mijnheer, als u zoo goed zoudt willen zijn, om buitengewoon voorzichtig te wezen, antwoordde de kneeht. Bent u van de partij, Hadley? vroeg Jocelyn. Ik heb een Idee! In orde! zei Hadley. Laat ons gaan. Alle drie stapten op tn de richting van St. John’s Wood. ■z r r. '‘Harold Seton, van New York, is te lyl Londen aangekomen. O. K. Chesterton •M-A hem kunnen opnemen in sMn „Club of queer trades" of misschien ook niet, want het verzamelen van photo» is niet aoozeer J<r. Set«tf8*„trade" als wel sijn „hobby”, zMn 4ef- heb&rij. r uMaar wat is, voor'een Engelschman of «en Amerikaan, een „trade” vergeleken bM een .hobby"I Men zegt, dat ZM goede zakenmannen «Mn; vreemdelingen beschuldigen hen licht en vaak ten onrechte van overdreven materia lisme. Maar de rechtgeaarde Angelsaks stelt toch veel meer belang in zMn liefhebberij dan in ztfn bedrtff of beroep. HM besteedt er onnoe melijk veel tMd en moeite aan. Vaak overwerkt hM zich*— niet voor ztfn zaken maar voor «Mn bobby. Toen Mr. Harold Seton nog een jongeman was, vatte hM de eerzucht op het grootste „familie-album" terwereld samen té stellen. Veertig jaren lang heeft htf al ztfn vrijen ttfd, en waarschijnlijk veel van ztfn nlet-vrtfen ttfd, aan de verwezenlijking van dit doel besteed. Ztfn verzameling omvat thans 10.300 portretten en te New York noemt men hem „het wandelen de register van de negentiger jaren.” Er ztfn verschillende rariteiten in ztfn verza meling. Daar htf sinds 1895 elke première te New York btfgewoond heeft en hM ging alttfd alleen en nooit op een vrtfblllet nemen de portretten zan beroemde en minder beroemde tooneelspelers en -speelsters een voorname plaats in ztfn collectie in, maar deze bevat beroemdhe den op elk gebied. De Koninklijke familie “van Engeland te aeer goed vertegenwoordigd, van Koningin Victoria en Prins gemaal Albert (tij dens hun verloving) af. tot den prins van Wales (in ztfn kinderjaren) toe. De oudste exemplaren ztfn dus zoo oud als de pbotografle «elf. Al verzamelend is Mr. Seton tevens een autori teit geworden wat betreft de Costuums, haar- en baarddrachten en andere ulterltfke bijzonderhe den der verschillende perioden. Kostuum-ont- werpers van schouwburgen en van Hollywood raadplegen hem menigmaal wanneer ztf in twij fel verkeeren ten aanzien van de mode op zeker tijdstip of van de kleedlng en het voorkomen eener bekende persoonlijkheid uit het verleden. Mr. Harold Seton is voornemens vter en twintig zeldzame portretten van Britsche acteurs groote duistere plekteen, waarin men ztfn naasten buurman nauwelijks herkende. ’t Is beter dat men ons in de straat waar wtf den hoek omgaan, niet samen ziet, aei Jannaway ik zal voorop gaan. Als u den hoek om gaat, houdt dan den rechterkant, het trot toir tot u mtf hoort fluisteren. Dat zal ztfn btf een halfopen deur in een tuinmuur. Daar moet u ingaan, mijnheer. Er is niets te duchten; de politieagent, die hier de ronde doet, is niet binnen een uur te verwachten, en er zal wel niemand In de buurt ztfn. Mocht er toch Iemand ztfn als u mtf hoort, loop dan een eindje door en keer daama terug. Jannaway verdween in het donker en Jocelyn en Hadley volgden hem langzaam. Op den hoek zagen ze een heel stille straat van alleenstaande hulzen van hetzelfde type als de villa's In St. John’s Wood, alle min of meer achter boomen verborgen «n door hooge muren van de omgeving afgesloten. Alles was rustig; in het flauwe licht der gaslantaarns viel niemand te bekennen en het rumoer van Egdware Road en Maida Vale drong slechts als een «wak gerucht tot hen door. Een gekke geschiedenis, dat die Vespucci loopen kan, merkte Jocelyn op, terwijl lang zaam opwandelden. Het verrast me niets, antwoordde Hadley. Ik sta over niets verwonderd. Ik dacht wel, dat achter dit alles een weloverwogen plan staat. Ik ben op alles voorbereid. Ik vraag me af wat w« te zien of te hooien sullen krijgen. Het Jocelyn sleh, pein zend, booten. groote verbazing sprong htf, met de vlugheid van een eekhoorn uit ztfn rolstoel en sloot de deur. Zooals u zult weten, heeren, te een ge deelte van het laboratorium afgesloten. Htf ontsloot daarvan de deur, ging naar binnen en bleef enkele minuten weg. Toen htf er weer uitkwam was htf gekleed als werkman en ver momd. Jocelyn dacht onmiddelltfk aan den afge zant. die mr. Pontifex had opgewacht Was het mogelijk dat.... maar' htf bedwong ztfn nieuwsgWlgheld en zei niets. Vermoëueltfk weet u niet heeren, vervolgde Jannaway dat er een geheime deur In het laboratorium is. Er bestaat er een, heel handig verborgen. Daardoor ging htf weg en uit mtfn kennis van het terrein leidde ik af waar hl! weer moest opduiken. Ik kroop uit mtfn hin derlaag met de bedoeling hem te volgen. Ik ontdekte hem spoedig en volgde hem in Grove End Road en ten slotte naar dese brug. Toen ik hem het huis had zien binnengaan, dat ik aanwees, heb ik u dat briefje geschreven, ik dacht, dat mtfn bevinding u iteresseeren. ïnteresseerenriep Hadley uit. *t Is kolos saal! Van het oogenblik, dat ik op dat huis daar gelet heb. mijnheer, zei Jannaway, ztfn er nog drie anderen binnengegaan. Niemand heeft het verlaten. Jocelyn dacht na. Plotseling kreeg htf een Idee. Htf is gedwongen om naar het labora torium terug te gaan, merkte htf op. Jan et heeft, zooals men weet, de aan dacht getrokken, dat Hitler niet per soonlijk te verschenen btf de herdenking te Saarbrticken, van den voor Dultschland soo gunstigen uitstag van het plebisciet. De Saar landers moesten zich tevreden stellen met dr. Frick als plaatsvervanger. Daar ztf op den Führer zelf gehoopt hadden, waren ztf teleur gesteld en Hitler moet wel ernstige redenen gehad hebben om zich niet te vertoonen. Men heeft de oorzaak gezocht in een ziekte, waar aan Hitler sou itfden. Minister Goebbels heeft dit echter stellig tegengesproken'en Hitler ver scheen en sprak te Detmold, ate om de bewe ringen te logenstraffen. Desondanks houden de geruchten aan. Vast staat, dat Hitler een operatie aan de keel heeft ondergaan, waarbij een poliep aan den rechterstemband is weggenomen. Daarna vertelde men dat htf lijdende was aan de la rynx, het strottenhoofd en zelfs waren er per sonen die beweerden dat htf lijdende was aan kanker. Hoewel het gewenscht is tegenover dese be richten voorzichtigheid te betrachten, is thans vrij algemeen .bekend geworden, dat de ver maarde profess* Sauerbrüch, dfe In Dultach- land een groote reputatie geniet, na te ztfn ult- genoodigd Hitler te opereeren, geweigerd heeft, omdat htf vreesde <fe verantwoordelijkheid te aanvaarden.. Vervolgens heeft men professor Neumann uit beroemden la- - - - - oqrverdoovend geluld der snotdVen ging pover- men te Berlijn i: ?i9

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1936 | | pagina 3