<Kctu&Aaal
den dag
wm
Wat Kikker Karei en Tuimeltje beleefden
Z. Em. Kardinaal Pacelli
zestig jaar
F--
Opstand in Peru?
HAASTE MEDEWERKER
DER PAUSEN
LIÉFDE
EN EER
DOOR M. E. FRANCIS
Na de revolte te
Tokio
c
,W
MAANDAG 2 MAART a936
Rede van Goebbele
•i
aan
fcas
De jeugd ontkerstend
door „Hitler jugend”
De Leipziger Messe
geopend
Opsporingsfonds voor
verdwenen vliegers
Vliegtuig van Rickett
op Le Bourget
Staatssecretaris sedert
1929
Officieren uit den dienet
ontelagen
Geheel zyn verdienetvolle en luie-
terry ke loopbaan ligt in de ly
der Kerkelyke politiek
Waar de petroleum-koning zelf ie,
weet men niet
De zilveren
kandelaar
£3
-4kt hjj ulM prachtig uit, paps?”
Schryven van Mgr. Groeber
Rykeminieter Kerrl
huis
1
dat Admiraal Okada nor
gingen
naar binnen om to
nichten.
t-
Vrijdagavond, zoo verklaart men, heeft Oka
da zich naar het paleis begeven om den keizer
rijn oprechten spijt te betuigen over de verwar
ring, die heeft plaat» gehad.
Drta kapitein», 7 luitenant» on Mrter-
taltenaato zijn ait den dieart ontslagen
wegen» deelnemen aan den opstand.
Het ministerie van Oorlog deelt mede,
dat de eetwaar is opgebeven. De stad heeft
hedenmiddag het normaal aasden homo
men.
Rickett zelf wa» niet aan boord.
Uit Londen wordt gemeld, dat de piloot Jan
het toestel voor het vertrek van het vliegveld
van Heston heeft verklaard, dat .de financier
te Lyon of te Rome in het toestel zal stappen.
Aan zijn woning te Londen verklaart men, dat
Rickett niet thuis is, en dat niemand op het
oogenbllk weet, waar hy is. Men herinnert er
hierbij aan dat eenige dagen geleden te Lon
den werd verteld, dat Rickett naar Bagdad sou
vertrekken.
dat
dring er
In welingelichte kringen verklaart men, dat
aan Okada geen opdracht zal worden gegeven,
een nieuw kabinet te vormen. Prins Salonjl 1»
bij den keizer geroepen, om hem van advies te
dienen inzake de keuze van een minister-pre
sident en een geheim-zegelbewaarder, ter ver
vanging van admiraal graaf Salto.
Daar prins Salonjl eerst Dinsdag naar Tokio
terugkeert, zal d« beslissing over de regeerlngs-
r eerewoord geeft er met niemand
ik u." z n' 4
ik u. aan uw beterts- Ik- heb een
schik. Eensklaps ontdekte ik dat hij in de ht«
i (gehongerd als hjj was.
1.» kwam juist bin-
BERLIJN, 29 Febr. (Havas). Mgr. Conrad
Groeber, Aartsbisschop van Freiburg in
Breisgau, heeft een brief gezonden aan den
minister van Godsdienstzaken Kerrl, waar
in hjj hem verwijt, dat de „Hitlerjugend” de
Jeugd ontkerstent. In leidende nationaal-
sodalistische kringen heeft dit veel veront
waardiging gewekt.
„Kijk een» hier, mijn schat, nu ligt er nog
een glans over bet beeld van Sir Roger, die
er later afgaat. Met een Amerikaanschen man
zou Je tenminste altijd je zin kunnen hebben,
maar onder de macht van dezen man....**
„Macht....** riep Rite uit.
„Ah, dat idee vind Je niet prettig? Maar
dit soort van mannen is gewend te regeeren en
je suit er onder moeten....**
„Hemel, waarom denkt u, dat Roger aoo Is?"
vroeg Rita met groots verbaasde oogen.
Mijnheer de la Riva schudde iets van zich
Do keizer heeft echter geweigerd het ent-
alag te aanvaarden, soodat Okada minis
ter-president blijft. In een verklaring van
het kabinet wordt hier nog aan toegevoegd,
dat Goto van zijn functie van tydeiyk
minister-president te ontheven.
ALEXANDRIA, 29 Febr. (Reuter). Voortaan
zullen piloten, die over Egypte vliegen, voor-
«P een boerderij wonen?"
LE BOURGET, 1 Maart. (Reuter.) Het vlteg-
bi^ van dep, Qn^icr Rickett is hedenmld-
dag mt Etageland op Ls Bourget aangekomen. |**ad aangetroffen.
Hot. aal morgen arettar naar Jtenas vettrekkan.
BUENOS AIRES, 29 Febr. (Reuter). De
bladen maken melding van een gerucht.
volgens hetwelk een opstandige beweging
sou z(jn uitgebroken te Lima, in Peru.
de arrogantie van de Ludendorfsche militairis-
me en de hulpelooze onervarendheld van den
kanselier van slechts honderd dagen, dr. Mi
chaelis.
e
Na. eep vluchtig onderzoek, zei de detective:
,J>e inbrekers hebben, zooals u me onderweg
vertelde, zich eerst te goed gedaan aan het
restant van een kip en een flesch wijn, en toch
z-^lnds lang te de voorname Romeinsche Ju-
ristenfamilie Pacelli verbonden met het
Vatlcaan, den zetel der H. Katholieke
Kerk. De tegenwoordige staatssecretaris van
Z. H. Paus Plus XI, Kard. Eugenio Pacelli, die
Maandag 2 Maart zijn zestigsten verjaardag
viert, stamt uit deze familie. Wijlen de vader
van den Kardinaal behoorde tot de Pauselijke
consistoriale advocaten. De broeder van Z. Em„
markies Francesco, welke ten vorigen jare over
leed, is de voornaamste onderhandelaar ge
weest van het Vatlcaan bij het sluiten van de
vedragen van Lateranen, waardoor de Romein
sche kwestie op zulk een waardige en gelukkige
wijze werd opgelost.
Ja, dat doet hij, het moet een heerlijk leven
zijn," en hij zuchtte.
„U schijnt wel Jaloersch," lachte Rita.
.Misschien wel." gaf hij toe. „Ik ben met db
eenige ziekelijke man, die de gezonden benijdt.
En ik geloof, dat het leven van een boer heer
lijk ruim en frtsch is en vrij van zorgen.”
Roger had ben gezien en liet zich vlug naar
beneden glijden. De oud» man zag, hoe zijn
gezicht bloosde bü bet zien van Rite en hoe
er een licht straalde in zijn blauwe oogen.
Had Rita niet al haar aandacht aan Roger
besteed, dan zou zjj bemerkt hebben, hoe lang
haar vader het oude, groenbemoste huls bezag
en welk een vreemde blik er In zijn oogen
kwam. Terwijl hij er naar keek, verrees voor
*Un geestesoog «en grooter en ruimer huls, zon
der dat dit evenwel afbreuk deed aan het
karakteristieke van het oude.
Terwijl hU nog stond te peinzen. kwam Rita
naar hem toe gehuppeld.
J3ir Roger zou graag hebben dat we van-
HU zal naar het
door een man uit
Het sdhynt, dat Okada zich in zijn
ambtswoning bevond, toen de muiter* daar
binnendrongen, doch dat hUnog net op
tijd was gewaarschuwd óm zich te kunnen
verbergen. HIJ hk^d zich den geheelen dag
schuil, terwjjl de rebellen ztfn ambtswo
ning bezet hielden, doch Donderdag slaag-
Roger laten sten, hij was toch altijd ergens in
haar gedachten. Maar mijnheer de la Riva
wilde de ontmoeting uitstellen tot nA dan tocht
naar <ta neren.
Z. Em. Kardinaal Pacelli
de hjj er in te ontsnappen. Vrijdagmiddag
diende hjj door bemiddeling van Goto sjjn
ontslag in.
Hat militair hoofdkwartier deelt mede, dat
de leider der rebellen, kapitein Nonaka, zelf
moord heeft gepleegd.
de, dat de vrede in den Stillen Oceaan niet door
de rebellie der jonge officieren in Japan ver
stoord zal worden.
vorming niet eerder vallen. In oen verklaring
van bet kabinet wordt echter reeds thans me
degedeeld, dat het nieuwe kabinet een sterke
regeering zal zijn, die niet uitsluitend op de
militairen zal steunen, zooals tot dusverre het
geval was.
Het stoffelijk overschot van den vermoorden
minister van financiën, Takahasjl, is na een
groote plechtigheid in bet sterfhuis overge
bracht naar bet crematorium.
In de hoofdstad heerscht groote militaire be
drijvigheid. Troepenafdeellngen, die in verband
met den opstand te Tokio waren samengetrok
ken. werden weer naar de stations gedirigeerd,
terwijl andere troepen naar Mandsjoekwo ver
trekken ter aflossing van de afdeelingen. die
daar thans dienst doen. Op belangrijke punten
der stad zijn kleine posten achtergebleven.
oen detective Bargon zich in het eenige
hotel van het dorp Hamsun, waar hij eeru-
9e dagen moest vertoeven, om op *t stad
huis gewichtige documenten na te zien, had ge
ïnstalleerd, kwam hy tot de ontdekking, m
seep te hebben vergeten. Vlak om den hoek
woénde een drogist, naar wien hij zich begaf,
om zich dat onmisbare toüet-artikel aan te
schaften.
Even vóór hem, trad een jonge dame van
omstreeks 23 Jaar den winkel binnen, die hij
SJANGHAI, 2 Maart. (Reuter) De „North
China Daily News*’ verhaalt de dramatische
omstandigheden van de redding van Okada:
Terwijl kolonel Matsoel. een zwager van
Okada, ziende, dat de aanvallers bem voor den
admiraal hielden, zich in diens plaats liet doo-
den, verborg de door zijn dienaren gewaar
schuwde Okada zich In een metalen koffeg.
Vervolgens liet hij de familie waarschuwen, die
gekomen was om het stoffelijk overschot van
den vermoorde weg "te halen. Met behulp van
eenige bedienden nam Okada daarop plaats
In een lijkkist van groote afmetingen, waarin
het lijk van zjjn zwager reeds was gelogd om
op deze wijze bulten zijn paleis te worden ge
bracht, dat door de muiten bezet werd gebou-
den.
De meeste leiden van de revolte, onder wie
drie oud-oftlcleren, zijn naar de gevangenis
overgebracht, terwijl de lagere officieren en de
manschappen, dl» zich hebben overgegeven, in
hun barakken bewaakt worden. In een commu
niqué wordt gezegd, dat alle jonge officieren,
die bij de revolte betrokken zijn, uit den mili
tairen dienst zullen worden ontslagen en af
stand zullen moeten doen van rang en eere-
teekenen.
De politie te Tokio deelt meóe, dat bij de op
standige beweging vijf agenten zijn gedood, ter
wijl een zesde gewond te.
De mikado heeft beslist, dat de minister van
flnanclén, Takahasjl. burggraaf Salto, generaal
Watenabe en kolonel Matsoel. die bl) den op
stand vermoord zijn, posthuum geéerd zullen
worden.
Men vezeekert. dat te Tokio de normale toe
stand te teruggekeerd. Van het heerlijke lente
weer op Zondag hebben talrijke hoofdstedelin
gen gebruik gemaakt om uitstapjes bulten de
stad te maken. Trams, bussen en treinen wa
ren overvol.
TOKIO, it Febr. (Reuter). Officieel
wordt m«
levena Is
eerst naar Beckford gaan, konden we mis
schien Roger mee nemen naar de meren."
Zooals gewoonlijk kreeg Rita haar zin. De
bedienden gingen per spoor naar Windermere
en Rita en haar vader met den auto naar
Beckford. Het meisje had een kleur van op
winding en ondanks bet zwijgen van haar
vader, praatte ajj onophoudelijk door.
Inens keek rij op haar armbandhorloge.
„Half twaalf. We zijn prachtig op tijd. Dan
komen we tegen twaalf uur aan, dan eet hij
met zijn volk
Maar plotseling, mteschen door haar zenuw
achtigheid of door gebrek aan routine, wilde
de wagen niet verder en noch mijnheer de
la Riva, noch Rite begreep, wat er aan man
keerde.
.Maar dit ia -de oprijlaan,** zei mijnheer de
la Riva, die een kaart zat te bestudeeren. „We
zijn er vlak bU.**
„Hoe jammer,” klaagde Rita, ,Jk had hem
willen verrassen. Den moeten we maar loopen.
Draagt u mjjn teach, paps. Ik wou, dat we een
chauffeur hadden meegebracht.*
.Mindert niet,* zei haar vader. Jk denk,
dat de verrassing toch groot genoog aal zijn.”
Toen ay aan den boek van het erf kwamen,
gloeide haar gezichtje.
JKjjk vader, kUk, daar staat Str Roger boven
op die hooischelf.**,
De jonge meester was druk aan bet werk en
mynheer de la Riva sag, hoe flink en energiek
al syn bewegingen waren en begreep, waarom
atfn meisje zoo ineens ver'tof 1 geworlen
In het Jaar 1901 hij was toen vijf en twin
tig jaar werd hij onder het staatssecretaris
schap van Kard. Rampolla verbonden aan de
PauselUke staatssecretarie. In 1912 werd hjj be
noemd tot secretaris der Congregatie der Bui
tengewone Kerkelijke aangelegenheden. In 1917
werd Pacelli benoemd tot Nuntius te München.
In dien tijd was er in Dultschland alleen aldaar
een Pauselljk vertegenwoordiger. Pacelli stond
daar voor een schier bovenmenschelljke taak.
Samen met zijn voomaamsten medewerker, den
lateren wijlen Mgr. Schloppa, moest hjj de
vredesactle van Paus Benedlctus XV trachten
door te zetten. In deze kolommen te er herhaal-
deljjk op.geweeen, hoe deze actie doodliep tegen
moeten storten.
Het Egyptische departement voor de bur
gerluchtvaart wil deze bepaling laten geU_
voor buitenlandsche vliegtuigen op Egypttecl
grondgebied.
Het geld zal worden gebruikt teneinde een
fonds te vormen voor het opsporen van vlie
gers, die in de woestijn verloren zijn geraakt.
De autoriteiten hebben deze regeling getrof
fen naar aanleiding van bet ongeluk van den
Franschen vlieger, De Saint Exupery. die on
langs op zijn vlucht naar Saigon in het wes
telijk deel van de woestijn verongelukte.
HU werd na vier dagen zonder eten of'drln-
ken in de woestijn te hebben doorgebracht
door Bedoelnen gevonden. Dese opsporing kost
te de Egyptische regeering ongeveer aoo pond
sterling.
I 1
Och, och, wat sag ons arm Tuimeltje er uit. Aan zjjn neus
hing een lange aajdappelschU, twee groote jampotjes zaten aan
zijn voeten geklampt, in zijn hand had hij een oude verwelkt»
bloem, door zjjn muts stak een oude bloemkoolstrook en naast
hem lag een oud boek, een tabakspot, die heelemaal muf rook
en meer van die dingen. Kikker Karei en de twee torretjes had
den de grootste moeite hem van al die gekke dingen te verlos
sen, maar eindelijk was alles toch in den vuilnisbak geladen.
Spoedig kwam het viertal in een stad aan. waar Tuimeltje
al gauw zjjn hartje ophaalde door telkens over de vuilnisbak
ken te springen. De torren hadden nog nooit zoo Iets leuks ge
zien en kikker Karei was verbaasd, zoo hoog Tuimeltje kon
springen. Kikker Karei vond dat ze zoo gauw in het kikker
land terug zouden sjjn en hjj moedigde Tuimeltje aan maar en meer van dien rommeL'Klklter Karei en de twee torren Ue-
heel vlug te loopen.
WASHINGTON, 1 Maart. (A.NJ*.) Hlroü
Salto, de Japansche ambassadeur, heeft een
radiorede gehouden, waarin hjj onder meer zei-,
dat zij starten, een som vaó’sOO pond sterling
dood. En de Hornocks zijn zUn achterneven en
Lady Joon te weer een nicht van
Lady Anna, maar ze ziet op de Hornocks neer,
al zijn ze nog zoo rijk. Ben ik rijk, papa?’
vroeg zij naïef
„Veel te rijk voor een boer,” zei h«.
.Misschien geeft hl) het boeren er wel aan,
maar ik vind hem erg leuk als boer. Ik denk,
dat ik hem een poosje zijn gang laat gaan en
dan gaan we naar Schotland of zoo. En dan
moeten we ook een huls in Londen hsboen."
„Weet Je zeker, dat hij dat allemaal goed
vindt?" vroeg haar vader.
Rlta lachte.
,H1J doet alles wat ik zeg," riep zU, .met een
hoofdknik tusschen leder woord. .Maar Ik ben
nog niet besloten, denk daar aan. Als mijn
wagentje Haar te, paps, te gaan we nog
eens naar hem kijken.”
Toen haar vader bleef zwijgen, klom zU
omhoog en sloeg haar armen om zijn hate.
„Vindt u het naar? Ia u teleurgesteld? Arms
paps, moest ik een hertog of een graaf ge
vangen hebben?"
.Meen.” aside hU. Jk wil alleen maar, dat
je gelukkig zult zijn en je moet het zeker
weten, heel eeker, hoor."
In de degen die volgden, zat hij dikwijls te
pelnaen, maar Rita had niet veel tijd om*te
denken. Het autootje kwam klaar en zij leerde
het heel gauw besturen. Vol trots sou dj het
,Mt heb er zoo*n voorgevoel van," eet hij en
keek met een treurigen glimlach naar het
meisje.
Rite lachte vroolljk.
„Nu, uw voorgevoel Is mte. Hy doet allee
voor me, beeft alles voor me over, qgd
u ook allee voor moeder over, paps?"
HU zuchtte.
^k was veel ouder dan je moeder,” oei hij.
J£n zy stierf te gauw.”
^n," vroeg Rite ondoordacht, jnyn arme
moeder had geen cent, wel?"
JDacht je, dat dat eenlg verschil maakte?”
vroeg haar vader, haar onderzoekend aan-
ziende.
„Och," sel Rite, „wel lets. Ik geloof, dat een
meisje met geld van meer gewicht te en zy
moet het kunnen uitgeven, zooala zy self wil.”
.Misschien geeft Roger niet veel om geld?"
vroeg mynheer de la Riva.
.Maar hij geeft veel om mij," verklaarde
BU» -Wik nl» WUfcw. BW, Al» we nu
nacht hier bleven, paps,
wagentje laten kijken
Preston.'
.Maar onze bagage te doorgeetuurd, Wierp
mijnheer de la Riva tegen.
OnmiddelllJk versloeg Rita hem.
jgr zit in ons handkoffertje het noodlge voor
den nacht, ik dacht wel. dat we malheu- zouden
krijgen. Ik ben blij, dat h"t soo vlak by het
huls te gebeurd en ik vind het grapn'g, op
een echte boerderij te s'apen en te zien hoe
-Hes gaat."
Toen AU met Ragen hulo den ouden heer haA
LEIPZIG, I Maart. RUksmlnteter Goebbele
heeft beden de Leipziger Messe geopend met een
rede, waarin hy oa. aeide:
Bijna achttien jaar zyn voorby gegaan sinds
het einde van den wereldoorlog, die byna alle
volken aan den rand van deurgrond bracht en
het raderwerk van het internationale economi
sche leven byna geheel tot stilstand bracht
De toestand te zóó, dat sommigen in onge
bruikte rijkdommen byna stikken, terwijl de hoerde vragen o< te zwavelzure zalf al klaar
anderen In armoede omkomen. Door het dictaat
van Versailles te een basis geschapen voor een
wereldorde, die spot met elk gezond verstand en
met Iedere ervaring en daarom de ergste gevol-
volgen moest hebben. Het uitgangspunt was na
melijk. dat het beter met de welvaart van de
wereld sou staan naarmate bet een deel van het
economische gebied, Dultschland, slechter sou
gaan. De kroon werd op het economische onver
stand geset. toen men de verarmde Dultsch eco
nomie milllarden leefide tegen ongehoord hooge
rente om op dese wijze nog zaken te doen. De
geheele wereld raakte tenslotte verstrikt in een
schuldensysteem, waaruit de volkeren zich
slechts konden los maken door te schuldbeta
ling te staken.
De ongelijkmatige verdeellng der grondstoffen
zou op stch self nog niet soo zeer een probleem
van wereldpolitiek en wereldeconomie zyn. In
dien een gezond ruilverkeer mogelijk sou zijn.
Dot te heelaas niet het geval.
-Daar dacht ik net over.* riep Rite biy.
Weet u wel. dat we dat tochtje met het nieuwe
vsgentje zouden maken? Zouden we dan niet
Mar het Noorden kunnen gaan, naar de meten
langs Beckford, rijden? Het sou soo leuk
bem te verrassen en als ik van hem biyf
den,” ging zU naïef door, „dan zouden we
tets kunnen afspreken voor later."
>4a." rei mijnheer de la Riva peinzend. En
tech over haar heenbulgend, lichtte hy haar
■tslchtje op en keek haar ernstig in de oogen.
•Maar ws moeten weten, wat w« willen. Ik
?*b jouw geluk op, het oog, kind nuwe-
Wk te een ernstige zaak. Zou JU graag met
•éh werkenden boer trouwen, Rite? En altijd
•w» souden er niet altyd <moeten tronen,”
Mlnsde zy. ,Jto we konden er een stuk aan
bouwen, want het te niet half groot genoeg.
rijn rare oude nicht moest ook opge
ruimd."
-Is er een rare oude nicht?" vroeg mijnbeer
la Riva. .Meeft Roger nog meer familie?”
•HU heeft een grootmoeder gehad en die is
zie ik hier slechts «te D«r$, «te glas en «te
daar heb ik nog niet eens op gelet.**
meende de villabewoner, toch weet ik zeker
dat ik se hoorde fluisteren.”
Nu onderzocht Bargon het bureau, waarvan
bet slot wel geforceerd, maar niet vernield was.
„Het is amateurswerk, m*n waarde baronet,
geen geroutineerd Inbreker maakt zóó een te-
resii open.**
Vervolgen» vestigde hy s’ta aandacht op bet
venster en zag met «te oogopslag dat het vrij
wel ocunogelyk was de spanjolet te bereiken,
zonder het glas op minstens twee plaatsen te
breken.
Meeft dit raam misschien opengestaan?”
vroeg de man van Scotland-Yard.
Meen. Ik ga eiken avond self alles na. Bo
vendien is dit venster zeker in geen maand open
geweest."
Bargon set niets, maar was er van
dat de inbrekers door een bewoner van
waren binnengelaten. Nergens viel de
aanleiding te ontdekken, dat men van bulten
af binnen was gekomen. Z'n geoefend oog zag
ook direct dat in het natte gras slechts de
voetstappen van «te persoon waren afgedrukt.
'Ze liepen van af het venster naar den grooten
grintweg, waar zy in het kiesel verdwenen. Uit
alles maakte hy
op, dat de in-
slechta
«én persoon was,
die alleen door
het venster was
ontsnapt en langs
een anderen weg
was binnengelaten
Maar door wier Behalve Sir Maltravers
en s*n dochter, waren er slechts twee bedien
den en een vrouw op leeftijd, maar men be
hoefde ben slecht» aan te zien, om te weten
dat se zelfs niet tot een misdaad tn staat waren.
In t begin had het geval den detective vrU
eenvoudig toegeschenen, maar nu moest hij'
toegeven dat bet een geval scheen te syn
waarvoor een aantal deskundigen te werk
moesten gesteld worden.
Eensklaps viel Bargon's blik op den zilveren
kandelaar, die op de tafel stond, en speciaal
op een paar zwarte vlekken die er op zaten.
Hy onderzocht die vlekken nauwkeurig met
z'n loupe en wendde zich dan tot den bediende:
„Vraag eens aan den baronet hoe tang het
geleden is dat die kandelaar werd schoon ge
maakt.”
,JMt kan ik u direct wel seggen,” antwoord
de de man, „lederen morgen wordt al bet silver
zorgvuldig afgestoft."
Mn 1» dat gisteren ook gebeurd?"
Meker, ik heb bet sett gedaan.”
Bargon dacht even na. vóór hy sprak:
„Vraag aan uw meesteres at ik haar eenige
oogenbllkken kan spreken.”
Vyf minuten later trad bet jonge meisje bin
nen. De detective sloot de deur zorgvuldig af
en begon sender eenige inleiding: „Geloof me
freule, u suit verstandig doen door me precies te
vertellen wat u van deze Inbraak weet, nt heb
bet ontdekt, dat u er mee in verband staat.”
By dese' woorden werd de dochter van Sir
Maltrevers doodsbleek. Ze keek den detective
met groote angstige oogen aan.
„Kom, kom," zei Bargon. „U moot bet u niet
zoo erg aantrekken. U kunt me gerust in ver
trouwen nemen, als u soms...."
.Meen," viel se hem fier m de rede, „dat is
niet waar. Ik sal u de waarheid vertellen, wan
neer u mU
°VeDat Ki
,JDan ho
broer, die eenige jaren geleden door vader om
z*n slecht gedrag uit huls te jaagd is. „Ik heb
geen soon meer," zei vader toen. Twee dagen
geleden kwam Rudolf onverwachts weer opda
gen. Zonder er vader iets van te zeggen, heb
ben we hem verborgen gehouden. Hjj zag er
zóó ellendig en hongerig uit, dat ik bem niet
weg wilde sturen. Glstemaóht is hem blijkbaar
de bekoring te sterk geweest, want heusch, hy
is niet slecht, maar wilde slechts geld hebben
om naar Amerika te gaan. Aan geld kon ik
hem niet helpen, daar ik er self niet over be-
11- WAs aS^a
bllotheek was, waar hy, uit
zat te eten en te drinken.
nen. op 't oogenbllk dat hy den zilveren kan
delaar inpakte. Ik nam hem dien af en wees
hem op het slechte van z’n daad. Juist toen hy
me beloofde z’n leven te zullen beteren, hoor-^
den we vader aankomen. Ik wist geen raad.
Ik moest handelen en heb gehandeld; Ik zorgde
dat hy weg kwam. Later vernam ik dat de zak
met geld toch verdwenen was, maar als hU den
tyd gehad had, sou hy Ik ben er seker van
ook dezen terug gegeven hebben. Maar nu
ls het waarschijnlijk te laat....**
Het jonge meisje keek den detective smee-
kend aan. Bargon was geen ongevoelig mensch.
Met is nog niet te laat," verzekerde hy.
„Zegt u me maar waar ik uw broer kan vinden,
en ik beloof u dat uw vader a’n geld terug
krijgt en z*n soon, door mijn bemiddeling, een
plaats zal krijgen op een boot, die naar Ame
rika vertrekt."
zy gaf hem het adres en vroeg toen: Moe
wist u dat ik in de bibliotheek was en van den
diefstal moest weten?”
Pargon lachte. Mat was heel toevallig. Toen
ik by den drogist een stuk zeep kocht, haalde
u juist een potje zwavelzure zalf voor uw ge
zicht, zooals de man me vertelde. Ik wist dat
er slechte één persoon ontvlucht was en toen
ik op den kandelaar zwarte plekken aag, herin
nerde ik me direct dat u lederen avond uw ge
zicht met die zalf inwreef, om dat exaeem weg
te krijgen. Zwalvelzuur op silver byt swart uit,
jonge dame."
Twee dagen daarna ontving sir Maltrevers
een briefje met 450 pond aan bankpapier: Met
geld ls gevonden en de dief ls dood. De 50 pond
heb ik er als mh honorarium afgetrokken.
Detective Bargon."
-
In 1929 werd Mgr. Pacelli overgeplaatst van
München naar Berlijn en werd hy de eerste
nuntius In het Dulteche Rijk. Zeer zware tyden
heeft hU daar beleefd. Zijn figuur groeide op
tot de voomaamsten onder de Beril]nsche di
plomaten. Zijn hoofdwerk was het sluiten van
een concordaat met Pruisen. Helaas werd dit
werk teniet gedaan door het Derde Rijk.
In 1929 trad Kard. Gaspari! af als staats
secretaris en Z. H. Plus XI benoemde tot zyn
opvolger den Beriynschen nuntius, Mgr. Pa
celli. Uit Pauzen handen ontving hy al da
delijk het purper van Kardinaal. De H. Vader
schonk Zijn naasten medewerker vele blijken
van waardeertrwv HM" beriaeraée hem tot Aarta-
jkiester van St. leter en tot Kamerlengo der
H. Kerk. In 1934 was hl) Legaat des Pausen op
bet Interna^onale Eucharistisch* Congres van
Buenos Aires en in 1935 by het sluiten van het
jubeljaar te Lourdes.
Door zijn benoeming tot Kamelengo is Kar
dinaal Pacelli aan Rome gebonden, want dit
ambt legt hem de meest belangrijke functies
op. die in werking treden voor hfct geval, dat de
H. Stoel vacant wordt. Het ls niet overbodig
dit te vermelden, want er hebben herhaaldeUjk
geruchten de ronde gedaan, dat Kard. Pacelli
voomerhens was, het Staatssecretariaat te ver
wisselen met een ItaUaanschen bisschopszetel.
Dese geruchten hadden trouwens een werke-
lyken grond. Het ls namelijk een feit, dat In
bet hart van den Kardinaal, wiens loopbaan
rte.eds in de hjn te gebleven van de Kerkelijke
politiek en die het hoogste diplomatieke ambt
der Kerk, het ambt van Pauselljk Staatssecre
taris met zooveel luister bekleedde, steeds het
verlangen te biyven leven %aar de herderlijke
taak van den priester en Bisschop. Hopen we,
dat Z. Em. nog lang gespaard moge blijven
voor het heil der geheele Kerk.
(Ongecorrigeerd)
Dat was iets wat Tuimeltje beviel. Hy probeerde ho* langer
hoe vlugger te loopen en over de vuilnisbakken heen te wrin
gen, doch opeens uitte hy een harden kreet. In zUn haast
was hy midden in een grooten bak gesprongen, die vol geladen
^as met aardappelschillen, groenten, oude bussen couranten
<llAn Tvimma1 Vilrlr„„
- -—-
pen naar hem toe en probeerden bem ar uit te helpen
overreed,
lunchen.
,Jk ben bang, dat nicht Jane in de keuken
gedekt heeft, daar eten we gewoonhjk. Ata
my even wilt verontschuldigen, dan zal ik het
laten veranderen."
„O, neen." riep Rite uit. .Laten we tal de
keuken eten. Laat alles precies aoo gaan ah
altyd. U vindt de keuken toeh niet erg. paps?”
Meelemaal niet," mompelde hU verstrooid.
De werklui zaten al aan hun tafel en Molly
zette juist een enorme schaal zuurkool voor hen
neer. 'Juffrouw Beek dribbelde met een angstig
gezicht om de tafel by het raam, omdat ay
niet wist, wat Roger wou.
Met ta goed zoo, nicht Janet" riep hy
vroolUk. „Onze gasten hebben ar niet» op tegen
hier te eten."
Nicht Jane kwam naar ben toe, maar mijn
heer de Ia Riva stond op den drempel met een
vreemde uitdrukking qp het gelaat
.Maps ls stom verbsasdl** riep Rite utt Ja
het de eerste keer, dat ta een boerenkeuken
komt, paps?"
,Mlet precies de eerste keer,” antwoordde hy,
als ontwaakt hy uit een droom en hy gaf
juffrouw Beek een hand.
M wou. dat Ik bet geweten had," ael dese
met een verwijtenden blik op Roger, alsof bet
syn schuld was. Man sou flt voor tets bejer*
dan zuurkool gezorgde;hebben. En tk wbet niet,
of u nu dl» zuurkool wel gefl genoeg vtudt.
Molly, art de stoelen op Nuri plaets. wut
was. De drogist hiqlp haar direct en toen ae
vertrokken was, vertelde hy Bargon, dat de
Jonge dame de dochter van Sir Maltraven was
en op „TreehlU" woonde.
De detective stelde weinig belang ta dese
mededeellng, welke hy zich eenige dagen later
weer herinnerde, toen Sir Maltraven by bem
kwam, en hem er van in kennis stelde, dat er
dien nacht in z’n villa was ingebroken en 500
pond gestolen was. Eerst had hy de politie wil
len waarschuwen, maar toen een bediende hem
verteld bad, dat er toevallig een detective van
Scotland-Yard in t dorp vertoefde, had hy er
de voorkeur aan gegeven, hem te vragen zich
met het onderzoek te belasten.
Bargon nam de opdracht aan. Een kleine af
wisseling in t doorsnuffelen van al die paperas
sen was bem niet onwelkom. De baronet deelde
hem alle byaonderheden van de inbraak mede.
Den vorigen avond had h(j de ontvangen
pachtgelden in zyn bureau gesloten, om het den
volgenden dag naar de bank te brengen. Mid
den in den nacht was hy eensklaps wakker ge
worden en had eenlg gestommel in z'n biblio
theek gehoord. Heel zacht was hij opgestaan
en naar beneden geloopen, waar een straal Ucht
onder de deur der bibliotheek scheen, waarbij
hy meende, dat de inbrekers fluisterend met
elkaar spraken.
„U dient nog te weten." lichtte Sir Maltravers
verder in, „dat ik weduwnaar ben en alleen op
de villa woon met m’n dochter en eenige be
dienden. Ondanks alle voorzorgsmaatregelen, die
ik nam. scheen men toch mijn naderen gehoord
te hebben, want eensklaps ging het licht uit.
uden Toen maakte ik alarm, om m’n personeel ta
tlsc“ wekken en rende de bibliotheek binnen. Op dat
oogenbllk werd een zak over mjjn hoofd ge
worpen en hoorde ik seggen: „Vlugl Red je!"
Ik verweerde me zoo goed ik kon, maar daar ik
niets struikelde ik. verloor m’n evenwicht,
en tuimelde metmyn hoofd tegen een hard
voorwerp. Ik was eenige minuten verdoofd door
mijn val. in welken HJd de Inbrekers konden
ontkomen. Eenige oogentdikken daarna, zag ik
m’n dochter en twee bedienden om me heen
staan. Ze hielpen me op de been en ik vertelde
m’n wedervaren. Op de tafel stond eenlg zil
verwerk, waaronder een zilveren kandelaar, die
eerst in de hall gestaan had. Blijkbaar was ik
juist op tijd gekomen om den diefstal te ver
hinderen. Toen ik echter ook m’n bureau onder
zocht, zag ik direct dat de zak met 500 pond
verdwenen was. Mijn bediende vertelde me toen,
dat u In 1 dorp was en direct besloot ik, u te
verzoeken, deze zaak te behandelen en tot
klaarheid te brengen. Het venster, dat op *t
park uitkomt, stond wagenwijd open, soodat de
Inbrekers daardoor moeten ontvlucht zyn. Ik
kan u nog meededen, dat mijn personeel vol
komen vertrouwbaar ta; allen zyn al jaren lang
in mijn dienst.”
„Misschien is t bet beste dat Ik met u mee
ga,” meende Bargon.
^Een kwartier later betrad hy de villa, waar
op last van den baronet alles in denzelfden toe
stand was gelaten, zooals men het den nacht
