can den daq
Wat Kikker Karel en Tuimeltje beleefden
il
y
Bisschop in zijn vroegere parochie
I
LIEFDE
EN EER
f
MGR. HUIBERS Hf
„DE BAARSJES”
i
Pontificale H. Mis
SCHAGEN
NOORD-SCHARWOUDE
Toespraak van Monseigneur
OBDAM
DOOR M. E. FRANCIS
I
Dé zilveren
kandelaar i
I i
MAANDAC 2 MAART 1936
„Het VI
„Zy, die Maria niet kennen, kan
nen Jems niet vinden in Zffn
Heilig Sacrament**
rio
nader onder de oogen
Llcht-
het
be-
Werkverschaffing Wieringermeer
en
namanntieaad De gemeenteraad vergader-
voor
Die
sss
ginger
naar binnen otu to
nichten.
Rite lachte
Had
laten
R. K. V. V. Victoria. Deze R. K Voetbal-
vereenlglng vergaderde In het parochiehui». De
heer J. Ursem opende met den chr. groet, heette
allen welkom. In X bijzonder den Gesteljjk Ad
viseur kapelaan J. Buljs. Spr. deelde mede, dat
in verband met den overgang van de vereenl-
Thans kwam aan de orde de interpellatie
d. Abeele aangaande de werkverschaffing in de
Wieringermeer met het verzoek ran de Hanze,
mede onderteekend door de Langcdyker Win-
T ‘een
werk-
dat we van-
Hy zal naar het
door een man uit
dat
ge-
Roger laten zien, hy was toch altijd ergens in
haar gedachten. Maar mijnheer de la Rlva
wilde de ontmoeting uitstellen tot nA den tocht
naar de meren.
Spoedig kwam het viertal in een stad aan, waar Tuimeltje
al gauw zijn hartje ophaalde door telkens over de vuilnisbak
ken te springen. De torren hadden nog nooit soo iets leuks ge
zien en kikker Karei was verbaasd, soo hoog Tuimeltje kon
springen. Kikker Karei vond dat ze soo gauw in het kikker
land terug zouden zijn en hy moedigde Tuimeltje aan maar
heel vlug te loopen.
Het eerste officieele bezoek, dat Haar
lem’» nieuwe bisschop, Z. H. Exc. Mgr..
J. F. Huiberg na zijn wijding aflegde,
gold de door hem opgerichte parochie
van Onze Lieve Vrouw van Altljdduren-
den Bijstand in Amsterdam West
Vlaggenteol gaf uiting aan de bUJtB-
I schap van de bewonen der Chasséstraat
en omgeving over dese uitverkiezing en
een volle kerk wachtte den oud-pastoor,
die als Herder van heel het diocees in
zijn kerk zou wederkeeren.
fê
teer eenzijdige voorlichting heeft gegeven,
heer van der Abeele heeft ook gegevens;
wil de Raad ook vernemen.
De VOORZITTER bleef bij het ingenomen
standpunt en de Interpellatie ging niet door.
Na rondvraag volgde sluiting.
daat gegeven Inzake reductie-verleenlng
daarvoor in aanmerking komende leden.
Vervolgens kreeg Deken O. Kuys het woord
tot het uitspreken van een krachtige opwek-
king.
Oaat niet alleen self mee, aldus sprak deken
Kuys os, maar weest propagandist voor den
Stillen Omgang.
Dat was iets wat Tuimeltje beviel. Hjj probeerde hoe langer
hoe vlugger te loopen en over de vuilnisbakken heen te sprin
gen, doch opeens uitte hij een harden kreet. In zijn haast
was hij midden in een grooten bak gesprongen, die vol geladen
was met aardappelschillen, groenten, oude bussen, couranten
en meer van dien rommel Kikker Karei en de twee torren lie
pen naar hem toe en probeerden hem er uit te helpen.
ging naar de Sint Joseph Cl wellen, thans de
jaarvergadering werd gehouden.
Het jaarverslag van den secretaris bleek
keurig verzorgd. Het gaf het wel en wee van
de vereenlging over het afgeloopen jaar duide
lijk weer, terwijl de hoop er in werd uitge
sproken dat Victoria weer tot den vroegeren
bloei en groei sou mogen geraken. Uit het Jaar
verslag van den penningmeester bleken de vol-
over te spreken.”
„Dat beloof Ik u.’
„Dan houd tk u mm uw belofte, Ik heb «en
broer, die eenlge jaren geleden door vader om
z*n slecht gedrag uit huis gejaagd Is. ,Jk heb
geen zoon meer,” zei vader toen. Twee dagen
geleden kwam Rudolf onverwachts weer opda
gen. Zonder er vader lets van te zeggen, heb
ben we hem verborgen gehouden. Hy zag er
zóó ellendig en hongerig uit, dat ik hem niet
weg wilde sturen. Gisternacht Is hem blijkbaar
de bekoring te sterk geweest, want heusch, hij
is niet slecht, maar wilde slechts geld hebben
om naar Amerika te gaan. Aan geld kon ik
hem niet helpen, daar Ik er zelf niet over be
schik. Eensklaps ontdekte ik dat hl) in de bi
bliotheek was, waar hij, uitgehongerd als hij was,
zat te eten en te drinken. Ik kwam Juist bin
nen op X oogenbllk dat hy den zilveren kan
delaar Inpakte. Ik nam hem dien af en wees
hem op het slechte van z’n daad. Juist toen hij
me beloofde z’n leven te zullen beteren, hoor
den we vader aankomen. Ik wist geen raad.
Ik moest handelen en heb gehandeld; ik zorgde
dat hij weg kwam. Later vernam ik dat de aak
met geld tóch verdwenen was. maar als hij den
tijd gehad had, sou hy Ik ben er zeker van
ook dezen terug gegeven hebben. Maar nu
is het waarschijnlijk te laat....”
Het Jonge meisje keek den detective ■nee
kend aan. Bargon was geen ongevoelig menach.
„Het is nog niet te laat,” verzekerde hy.
„Zegt u me maar waar ik uw broer kan vinden,
en ik beloof u dat uw vader z’n geld terug
krygt en z’n zoon, door myn bemiddeling, een
plaats zal krijgen op een boot, die naar Ame
rika vertrekt."
zy gaf hem het adres en vroeg toen: „Hoe
wist u dat Ik in de bibliotheek was en van den
diefstal moest weten?”
Pargon lachte. „Dat was heel toevallig. Toen
Ik by den drogist een stuk zeep kocht, haalde
u Juist een potje zwavelzure zalf voor uw ge
zicht. zooals de man me vertelde. Ik wist dat
er slechts één persoon ontvlucht was en toen
ik op den kandelaar zwarte plekken zag, herin
nerde ik me direct dat u lederen avond uw ge
zicht met die zalf inwreef, om dat exzeem weg
te krijgen. Zwalvelzuur op zilver byt zwart uit.
Jonge dame."
Twee dagen daarna ontving Sir Maltravers
een briefje met 450 pond aan bankpapier: JHet
geld Is gevonden en de dief is dood. De 50 pond
heb Ik er als m’n honorarium afgetrokken.
Detective Bargon.”
Na de H. MIs werd een Maria-lied gezongen.
Orde-commissartosen zorgden er overigens
dank zy de groote Inschlkkeiykheld en volg
zaamheid der parochianen zonder veel moeite
voor een uiterst-ordeiyk en eerbiedig verloop
der plechtigheid.
Des middags diende Mgr. Huibers In dezelfde
kerk het H. Vormsel toe en daarna in de Pa
pegaai aan volwassenen.
vrooiyk. „Onze gasten hebben er niets oo tegen
hier te eten.”
Nicht Jane kwam naar hen toe, maar myn
heer de la Rlva stond op den drempel met een
vreemde uitdrukking op het gelaat.
.Jape to stom verbaasd I” riep Rite uit „Is
het de eerste keer, dat u in een boerenkeuken
komt, paps?”
..Niet precies de eerste keer," antwoordde hy.
als ontwaakt hy uit een droom en hy gaf
Juffrouw Beek een hand.
,Jk wou. dat ik bet geweten had.” zal deze
met een verwytenden blik op Roger, alsof het
sUn schuld was. JDan sou Ik voer iets botert
dan zuurkool gezorgd hebben. En ik weet niet,
of u nu die zuurkool wel good genoeg vindt.
Molly, zet de stoelen ep hun plaats, wilt
f24190, saldo 1 Jan. 1938 f37.43.
De bestuursleden Jn. Ursem. Jn. Dekker en
Jo Bakker, allen periodiek aftredend, werden
herkoeen.
Ten einde verbetering In het spel te krijgen,
heeft het bestuur zich In verbinding gesteld
met den heer Van Oeffelt te Alkmaar, die zich
bereid heeft verklaard de Vlctorianen te trai
nen; hy moet dan echter op de volle mede
werking van de leden kunnen rekenen. Besloten
werd tot training over te gaan en wel tot half
Juni as. De tralnlngsdagen zullen nader worden
vastgesteld. Den nog niet tegen ongevallen ver
zekerden spelers werd aangeraden toch als
nog te verzekeren.
keek
meisje.
Rita lachte vrooiyk.
„Nu. uw voorgevoel la mis. Hy doet alles
voor me, heeft alles voor me over.
u ook alles voor moeder over, paps?”
Hy zuchtte.
„Ik was veel ouder dan je moeder.” zei hy.
.Rn zy stierf te gauw.”
„En,” vroeg Rite ondoordacht, „myn arme
moeder had geen cent, wel?"
.Dacht je, dat dat eenlg verschil maakte?”
vroeg haar vader, haar onderzoekend aan
ziende.
„Och,” zei Rite, „wel Iets. Ik geloof, dat een
meisje met geld van meer gewicht Is en zy
moet het kunnen uitgeven, zooals zy zelf wil.”
„Misschien geeft Roger niet veel om geld?"
vroeg mynheer de la Rlva.
Maar hy geeft veel om my.” verHaarde
Rita. „Kyk niet zoo somber, paps. Ato we nu
,oen detective Bargon zich In het eenlge
hotel van het dorp Hamsun, waar hy eenl
ge dagen moest vertoeven, cm op X stad
huis gewichtige documenten na te zien, had ge
ïnstalleerd, kwam hy tot de ontdekking, z’n
zeep te hebben vergeten. Vlak om den hoek
woonde een drogist, naar wten hy zich begaf,
om zich dat onmisbare toilet-artikel aan te
schaffen.
Even vóór hem, trad een jonge dame van
omstreeks 23 jaar den winkel binnen, die hy
boorde vragen of de zwavelzure zalf al klaar
was. De drogist hielp haar direct en toen ze
vertrokken was, vertelde hy Bargon, dat de
jonge dame de dochter van Sir Maltravers eras
en op ..Treehill” woonde.
De detective stelde weinig belang in deue
mededeeling, welke hy zich eenlge dagen later
weer herinnerde, toen Sir Maltravers by hem
kwam, en hem er van in kennis stelde, dat er
dien nacht in z’n villa was ingebrokgn en 500
pond gestolen was. Eerst had hy de politie wil
len waarschuwen, maar toen een bediende hem
verteld had, dat er toevallig een detective van
Scotland-Yard In X dorp vertoefde, had hy er
de voorkeur aan gegeven, hem te vragen zich
met het onderzoek te belasten.
Bargon nam de opdracht aan. Een kleine af
wisseling in X doorsnuffelen van al die paperas
sen was hem niet onwelkom. De baronet deelde
hem alle byaonderheden van de Inbraak mede.
Den vorlgen avond had hy de ontvangen
pachtgelden in zyn bureau gesloten, om het den
volgenden dag naar de bank te brengen. Mid
den In den nacht was hy eensklaps wakker ge
worden en had eenlg gestommel In z’n biblio
theek gehoord. Heel zacht was hy opgestaan
en naar beneden geloopen, waar een straal licht
onder de deur der bibliotheek scheen, waarby
hy meende, dat de Inbrekers fluisterend met
elkaar spraken.
„U dient nog te vreten,” lichtte Sir Maltravers
verder in, „dat Ik weduwnaar ben en alleen op
de villa woon met m’n dochter en eenlge be
dienden. Ondanks alle voorzorgsmaatregelen, die
Ik nam. scheen men toch myn naderen gehoord
te hebben, want eensklaps ging het licht uit.
Toen maakte ik alarm, om m’n personeel te
wekken en rende de bibliotheek binnen. Op
oogenbllk werd een zak over myn hoofd
worpen en hoorde Ik zeggen: „Vlugl Red. Je!”
Ik verweerde me zoo goed Ik kon, maar daar Ik
niets zag. struikelde ik. verloor m’n evenwicht,
en tuimelde metmyn hoofd tegen een hard
voorwerp. Ik was eenlge minuten verdoofd door
myn val, In welken tyd de Inbrekers konden
ontkomen. Eenlge oogenbllkken daarna, zag Ik
m’n dochter en twee bedienden om me heen
staan. Ze hielpen me op de been en ik vertelde
m’n wedervaren. Op de tafel stond eenlg zil
verwerk, waaronder een tolveren kandelaar, die
eerst in de hall gestaan had. Blijkbaar eras ik
Juist op tyd gekomen om den diefstal te ver
hinderen. Toen ik echter ook m’n bureau onder
zocht, zag Ik direct dat de zak met 500 pond
verdwenen was. Myn bediende vertelde me toen,
dat u In X dorp was en direct besloot Ik, u te
verzoeken, deze zaak te behandelen en tot
klaarheid te brengen. Het venster, dat op X
park uitkomt, stond wagenwijd open, aoodat de
inbrekers daardoor moeten ontvlucht zyn. Ik
kan u nog meedeelen, dat myn personeel vol
komen vertrouwbaar is; allen zyn al Jaren lang
in myn dienst.”
„Misschien to X bet beste dat Ik met u mee
ga,” meende Bargon.
Een kwartier later betrad hy de villa, waar
op last van den baronet alles In denaelfden toe
stand was gelaten, zooals men het den nacht
had aangetroffen.
Na een vluchtig onderzoek zei de detective:
.De Inbrekers hebben, zooals u me onderweg
vertelde, toch eerst te goed gedaan aan het
restant van een kip en een flesch wyn, en toch
Och, och, wat zag ons arm Tuimeltje er uit. Aan zyn neus
hing een lange aardappelschil, twee groote jampotjes zaten aan
zyn voeten geklampt, In zyn hand had hy een oude verwelkte
bloem, door zyn muts stak een oude bloemkoolstronk en naast
hem lag een oud boek, een tabakspot, die heelemaal muf rook
en meer van die dingen. Kikker Karei en de twee torretjes had
den de grootste moeite hem van al dis gekke dingen te verlos
sen, maar eindelijk was alles toch in den vuilnishak geladen.
Voor den ingang der kerk stonden de jeugd-
verèeniglngen uit de parochie opgesteld, Graal,
Gezellen, Verkenners en K. J. C. met banieren
en vlaggen, die eerbiedig negen toen de hooge
bezoeker aankwam.
Naar allen kant zegenend en vriendeiyk bul-
"’gend schreed Mgr. Huibers dan, onder de to
nen van het „Ecce Bacerdos” het geheel gezette
kerkgebouw door naar het priesterkoor.
De versiering der kerk was, eerbiedigend den
wensch van Monseigneur en rekening houdend
met den tyd van het Kerkeiyk Jaar zeer sober
gehouden.
Boven het priesterkoor was In fraaie uitvoe
ring het bteschoppeiyken wapen aangebracht,
geflankeerd door de woorden „Sacerdos et Ponti
fex" en .Done Pastor in Populo”.
Eén versiering echter kon volledig de goedkeu
ring van Monseigneur wegdragen en wel die van
het altaar van Onze Lieve Vrouw van Altyddu-
renden Bijstand, waarvan de boog electrtoch was
verlicht en met bloemen getooid.
ay het H. Misoffer werd Mgr. Huibers geas
sisteerd door Pastoor H. J. M. M. Allnk als pres-
byter-asslstens, pastoor M. Th. Vlnck en kape
laan A. Onderwater als troondiakens, de kape
laans H. Heylnk en J. F. d. Kolk als diaken
en subdiaken.
De overige functies werden vervuld door de
kapelaans A. Boekel, F. v. d. Vliet, A. Abeln en
J. D. M. Blanken en door de weleerw. paters
Busing en Rats, zoons der parochie.
De wisselende gezangen werden door het zang
koor uitgevoerd, de vaste en beurtzang door een
knapenkoor en In volkszang.
Na het H. Evangelie hield Mgr. tot de geloo-
vlgen een toespraak van ongeveer den volgen
den inhoud:
ganrsweg met rondrit etc ten behoeve van en
op de algemeene begraafplaats te Noord-Behar-
woude bedraagt f 899.55 en f 14895 voor X ver
leggen van de bestaande straat.
De heer Duyves wilde X plan veel grootschgr
maken en een weg achter de kerk om door
trekken near de Oosterstraat. om zoo velen in
staat te stellen van het park etc. te genieten
Na eenlge discussie werd besloten, wegens
de urgentie het plan-B. en W. uit te voeren, gende" cyfers: ostevanMtsn f MBM. Uitgavën
terwyi X plan-Duyves r—-- -- - - --
zal worden gezien.
Hierna werden de begroetingen der
bedryven en van het B. A. behandeld.
By de Llchtbedryven liepen de discussies
vooral over het voorstel van de Commissie van
Beheer om met ingang van 1 Januari 1938 de
van het personeel met 13 pet. te
Voetbalniewwa. Zondagmiddag ontving
S R C. a voor de competitie 8.DB. a (Heerhugc-
waard). Daar de scheidsrechter niet was opge
komen werd met goedvinden van beide par
tyen de heer J. v. d. Gracht met de leiding
belast. In een van BR.C.-syde keurig gespeel-
den wedstryd wist de thuisclub met 1—0 deze
.match te winnen.
de Donderdagavond ten gemeentehulze.
Er was voor deze vergadering veel belang-’
stelling Daar er echter slechts een beperkt
aantal zitplaatsen was, konden slechts enkelen
worden toegelaten.
De VOORZITTER deelde mede, dat by be
slissing van de Kroon de heer van der Abeele
alsnog als raadslid was toegelaten. De beer v
d. Abeele legde de vereischte beloften af en
nam zitting.
Tengevolge van een missive van den Minis
ter van Sociale Zaken werd Inzake ultkeering
extra steun aan werkloozen, de zgj. steunver-
leenlng B, besloten X bedrag van f 94.(47
werkloozen, f 2.per werklooze) beschikbaar
te stellen.
De reddingsbrigade .Xangendyk en Omstre
ken” had een adres gericht tot den Raad met
het verzoek, ten behoeve van het te geven on-
derrtcht, gebruik te mogen maken van het
gymnastieklokaal, om de twee weken. Dins-
dagsavonds. Hierop werd gunstig beschikt.
De begrooting voor bet maken van een toe-
Het valt my moeliyk uitdrukking te geven aan
de gevoelens, die my beden bestormen, nu ik my
bevind In het midden van myn oud-parochianen,
van myn vrienden, onder wie Ik zoovele geluk
kige en goede jaren heb doorgebracht, waar ik
myn pastoraat ben begonnen en het ultgestroot-
de zaad mocht zien ópschieten en opbloeien in
uw rijk en heeriyk geesteiyk leven.
De goede God heeft my van u weggenomen
om op een andere plaats het herdersambt te
vervullen. Nu zendt Hy my andermaal tot u
in de volheid van de opperherderiyke waardig
heid. Daar straks mocht ik zegenend langs uw
rijen gaan om u den zegen te schenken van God.
Zoo sta ik thans voor u, omringd door myne
medehelpers, in de volheid van het Hoogepriee-
terschap, als Apostel des Heeren, als de eerste
vertegenwoordiger van den Goddeiyken Zalig
maker van dit bisdom.
Zoo to de eer, die gy my brengt, eer gebracht
aan Hem, iedere kniebuiging voor my als zyn
vertegenwoordiger gemaakt, geldt Jezus Christus
zelf. Voor Hem stygt iedere wlerookwolk op,
voor Hem is elke betuiging van eer, voor Hem
Is het dat Ik leven mag en tot u mag komen.
Gaarne ben ik tot u gekomen. Ik meende het
pa wend, dat myn apostolische randreizen moes
ten beginnen, waar myn pastoraat begonnen to.
Dat Ik tot u gekomen ben is de plicht van
dankbaarheid jegens den goeden God, Die my
in dese parochie soo rijk heeft gezegend,
my het zaad heeft doen uitstrooien, maar het
ook zoo zichtbaar tot wasdom heeft gebracht.
Ben plicht van dankbaarheid ook Jegens Haar,
die de Moeder to van Altyddurenden Bijstand,
de Moeder, die altyd is de Hulp, de Troosteres,
kracht en de sterkte, die altoos orae vocr-
spreekster is by Haar Goddelyken Zoon, aan
wier bijstand ik het zpnder twyfel te danken
heb, indien ik iets mocht bereiken.
Het is ook een heenwyzing naar hetgeen myn
Episcopaat bedoelt te zyn.
Toen ik van u heenging waren het twee za
ken, die Ik u op het hart drukte: altyd een
tracte, kinderiyke liefde en groot vertrouwen
to hebben in de H. Maagd en daardoor een vu-
dood. En de Hornocks zyn zyn achterneven en
Lady Joan is weer een nicht van
Lady Anna, maar ze ziet op de Hornocks near,
al zyn ze nog zoo rijk. Ben ik rijk, papa?’
vroeg zy naïef
„Veto te rijk voor een boer” zei hy.
Jdtoschlen geeft hy het boeren er wel aan,
maar ik vind hem erg leuk ato boer. Ik denk,
dat ik hem een poosje zyn gang laat gaan en
dan gaan we naar Schotland of zoo. En dan
moeten we ook een huis In Londen heboen."
„Weet Je zeker, dat hy dat allemaal goed
vindt?" vroeg haar vader.
Rite lachte.
„Hy doet alles wat ik zeg,” riep zy, met een
hoofdknik tusschen ieder woord. Mur ik ben
nog niet besloten, denk daar aan. Ato myn
wagentje Maar to, paps, dan gaan we nog
eens naar hem kyken.”
Toen haar vader bleef zwygen. klom tof
omhoog en doeg haar armen om zyn hals
„Vindt u het naar? Is u teleurgesteld? Arme
paps, moest ik een hertog of een graaf ge
vangen hebben?”
„Neen,” zeide hy. Jtk wil alleen maar, dat
je gelukkig zult zyn en je moet het zeker
weten, heel zeker, hoor."
In de dagen die volgden, zat hy dlkwyis te
peinzen, maar Rita had niet veel tyd om te
denken. Het autootje kwam klaar en zy leerde
het heel gauw besturen. Vol trots zou *y het
,Kyk eens hier, myn schat, nu ligt er nog
een glans over het beeld van Sir Roger, die
er later afgaat. Met een Amerikaanschen man
zou je tenminste altyd je zin kunnen hebben,
maar onder de macht van deaen man
„Macht....” riep Rlta uit.
„Ah, dat idee vind je niet prettig? Maar
dit soort van mannen to gewbnd te regeeren en
je zult er onder moeten....*
„Hemel, waarom denkt u, dat Roger zoo to?”
vroeg Rita met groote verbaasde oogen.
Mynheer de la Rlva schudde iets van slch
af.
„Ik heb er zoo’n voorgevoel van,” zei hy en
met een treurlgen glimlach naar het
de In-
slechts
één persoon was.
die alleen door
het venster was
ontsnapt en langs
een anderen weg
en z’n dochter, waren er slechts twee bedien
den en een vrouw op leeftijd, maar men be
hoefde hen slechts aan te zien, om te weten
dat ze zelfs niet tot een misdaad in stAat waren.
In X begin had bet geval den detective vrU
eenvoudig toegeschenen, maar nu moest hy
toegeven dat bet een geval scheen te »yn
waarvoor een aantal deskundigen te werk
moesten gesteld worden.
Eensklaps viel Bargon’s blik op den zilveren
kandelaar, die op de tafel stond, en speciaal
op een paar zwarte vlekken die er op zaten.
Hy onderzocht die vlekken nauwkeurig met
z’n loupe en wendde slch dan tot den bediende:
„Vraag eens aan den baronet hoe lang.het
geleden is dat die kandelaar werd schoon fe-
maakt.”
,Dat kan ik u direct wel zeggen,” antwoord
de de man, „lederen morgen wordt al het tolver
zorgvuldig afgestoft.
,Dn to dat gisteren ook gebeurd?”
„Zeker, ik heb het zelf gedaan.”
Bargon dacht even na, vóór hy sprak:
„Vraag aan uw meesteres of ik haar eenlge
oogenbllkken kan spreken."
Vyf minuten later trad het Jonge meisje bin
nen. De detective sloot de deur zorgvuldig af
en begon zonder eenlge inleiding: „Geloof me
freule, u zult verstandig doen door me precies te
vertellen wat u van deze Inbraak weet. Ik heb
het ontdekt, dat u er mee in verband staat.”
By deze woorden werd de dochter van -Blr
Maltrevers doodsbleek. Ze keek den detective
met groote angstige oogen aan.
„Kom, kom,” eet Bargon. „U moet het u niet
zoo erg aantrekken. U kunt wie gerust in ver
trouwen nemen, als u soms....”
„Neen," viel ze hem fier in de rede, „da* is
niet waar. Ik zal u de waarheid vertelton, wan-
keliers-, Nering- en Vakvereenlging, om
zoo gunstig mogelyke regeling voor de
loosen.
Voorzitter deelde mede, dat de raad van
Noord-Scharwoude geen Interpellatie kent en
dat dit in de practyk een vragenrecht is, waar
toe de rondvraag dient. Spr. noemt het lot van
den werklooze treurig, maar vond het nog treu
riger, dat door agitatie deze beklagenswaar-
dlge toestand wordt uitgebuit.
Verschillende klachten doen de ronde, o<a.
dat de arbeiders in de Wieringermeer onmen-
scheiyk worden behandeld. Ja, dat ze zelfs be
stolen worden. Indien er gegronde klachten
bestaan, dan ligt daar, aldus spr., een dank
bare taak voor de organisaties, om zich tot de
werkgevers, dit zyn de Heldemaatschappy en
de Directie van de Wieringermeer te wenden,
maar niet tot B. en W.
Dat er lage loonen zouden worden betaald,
oa. f 7.en f 8.per werklooae, noemde spr.
onwaar. Spr. had verschillende loonstaten by
zich en noemde veel hoogere getallen.
De heer v. d. ABEELE wilde B. en W. toch
Interpelleeren.
De VOORZITTER repliceerde.
De heer v. d. ABEELE: Ik stel den Raad
voor, B. en W. te mogen Interpelleeren.
De VOORZITTER zei, dat de meerderheid
van B. en W. heeft besloten, niet in te gaan
op de interpellatie.
De heer KWADIJK zei, dat de Voorzitter *n
De
die
rige, alles ontvlammende liefde voor Jezus
Christus In Zyn aanbiddeiyk Sacrament.
Door Maria tot Jezus, door Jezus tot den
Vader.
Ik zal, waar ik daartoe In staat ben en tot
wie Ik het doen kan de aansporing biyven rich
ten zijn toevlucht te nemen tot de H. Maagd.
Niemand toch weet beter hoe Jezus moei
worden gediend. Niemand to er, die Jezus soo
heeft geterd en liefgehad, niemand Is soo mach
tig by God.
Tot Maria gaan to de kortste, de rechtate, de
zekerste weg om tot Christus te komen.
De Charites Christi, de liefde voor Christus
dringt my om zoo te spreken. Ik vond het heer
iyk te weten, dat gy dit hebt begrepen, oy toont
niet alleen echte kinderen van Maria te zyn,
maar ook van Jezus Christus.
Dit zegt my uw druk bezoek aan de godsdien
stige plechtigheden, uw liefde voor het Huto
Gods, uw veelvuldige H. Communie.
Zy, die Maria niet kennen, kunnen Jezus niet
vinden in Zyn Heilig Sacrament, zy stellen Hem
te leur in bet hoogste, dat Hy ons in zyn over-
groote liefde heeft geschenken.
Wanneer voortgezet wordt wat hier to begon
nen, dan sullen de parochianen van Onze Lieve
Vrouw van Altyddurénden Bystand de eersten
zyn.
Dese parochie heb ik Indertyd aan Maria toe-
gewyd en myn eerste daad als Btoschop was ook
myn bisdom aan Haar te wyden en te stellen
onder Haar veilige hoede, die ons voeren aal
naar het Hetnelsche.
Toen de H. Maria vervuld was van het woord
Gods bezocht zy Haar nicht Elisabeth. Wat
bracht zy daar?
De H. Geest daalde neer over Elisabeth
Johannes.
By myn bisschopswydlng werd my by de
handoplegging gezegd: ontvang den H. Geest
Dezen H. Geest kom ik u brengen, den geest
van wysheld en verstand, van raad en sterkte,
van wetenschap en kennis.
Dat Hy moge nederdalen over u en over uwe
kinderen tot in lengte van dagen.
Dat geve onze lieve Moeder Maria.
overreed,
lunchen.
„Ik ben bang, da* nicht Jane in de karteen
gedekt heeft, daar eten we gewooniyk. Ato
my even wilt verontschuldigen, dan zal ik het
laten veranderen."
„O. neen.” riep Rita uit. „Laten we ta «e
keuken eten. Laat allee precies zoo gaan ato
altyd. U vindt de keuken tech nie: erg papa?’
„Heelemaal niet." mompelde hu verstrooid.
De werklui zaten al aan hun tafel en Molly
zette Juist een enorme schaal suurkool voor hen
neer. Juffrouw Beck dribbe de met een angstig
getocht om de tafel by het raam, omdat zy
niet wtot, wat Roger wou.
to goed zoo. nicht Janel” riep hy
stille Omgang. Vrijdagavond hield de
plaatseiyke afdeellng van het Genootschap van
den Stillen Omgang haar algemeene jaarver
gadering In het Patronaat.
Het saldo der vereenlging over 1934 bedroeg
f32,88, terwijl de ontvangsten over 1935 be
droegen in totaal f40,43. Het totaal der uit
gaven over 1935 was f48,37, aoodat het batig
saldo momenteel een bedrag van f24,72 aangaf.
welk bedrag met de rente ten bate van
Vaandelfonds verminderd moet worden.
Het batig saldo van het Vaandelfonds
draagt nu f5133.
De heer C. de Moei zal ook dit jaar op lede
ren eersten Zondag van de maand na de Hoog
mis zitting houden in het Patronaat voor het
Spaarfonds.
In de bestuursverkiezing werd de heer J. F.
H Settels by acclamatie herkozen.
Hierna volgde de bespreking van den Stillen
Omgang.
Ging men andere Jaren samen met Den Hel
der. dit jaar bestaat de mogeiykheld om op
eigen gelegenheid den Omgang te maken.
Daar men over de kapel van het Bagynhof
maar één uur de beschikking kreeg, had men
een andere kerkgelegenheid gezocht en gevon
den In de kapel van de Sint JoaefsgezeDen-
vereenlglng aan de Stadhouderskade. Over deze
kapel heeft men op Zondag 22 Maart de be
schikking gekregen tot "s nachts half vier.
Als men van tevoren het aantal deelnemende
personen opgeeft, heeft men tevens de gelegen
heid tot ontnuchtering In hetzelfde gebouw.
Het programma wordt nu ato volgt samen
gesteld.
Zaterdagavond 21 Maart te tien uur Lof tn
de Parochiekerk te Behagen, Onder het Lof
wordt een collecte gehouden ten bate van het
Vaandelfonds.
Te half elf vertrek per autobus.
Half één aankomst te Amsterdsun, Leldsche
Plein.
Te één uur begint de Stille Omgang.
2.15 uur H. MIs opgedragen door den hoog-
eerw. heer Deken In de kapel aan de Stad
houderskade.
Te half vier gezameniyk ontbyt.
5 uur vertrek uit Amsterdam.
Ta half zeven aankomst te Schagen,
Op de Zondagen 8 en 15 Maart kunnen
kaartjes worden gehaald In het Patronaat; na
afloop van de Hoogmis.
Er worden gestempelde kaartjes verkocht
correspondeerende met nummers in de auto
bussen.
Medegedeeld wordt, dat er in de Wieringer
meer geen afdeellng van het Genootschap van
den Stillen Omgang bestaat, terwyi er personen
zyn die toch graag den bedetocht mee stolden
maken. Deze menschen zouden zich graag hy
Schagen aansluiten. Het bestuur zal In dezen
overleg plegen met pastoor P. Braak, van de
Wieringermeer.
Aan het bestuur woedt wederom vry man-
,Ja, dat doet hy, het moet een heeriyk leven
zyn," en hy zuchtte.
„U schijnt wel Jaioersch." lachte Rlta.
„Misschien wel," gaf hy toe. „Ik ben niet de
eenlge zlekeiyke man, die de gezonden*bendde.
En Ik geloof, dat het leven van een boer heer
lijk ruim en frlsch la en vry van zorgen.’’
Roger had hen gezien en liet zich vlug naar
beneden giyden. De oude man zag, boe zyn
gezicht bloosde by het zien van Rite en boe
er een licht straalde in zyn blauwe oogen.
Had Rlta niet al haar aandacht aan Roger
besteed, dan zou zy bemerkt hebben, hoe lang
haar vader het oude, groenbemoste huis bezag
en welk een vreemde blik er in zyn oogen
kwam. Terwyi hy er naar keek, verrees voor
zyn geestesoog «en grooter en ruimer huto. zon
der dat dit evenwel afbreuk deed aan het
karakteristieke van het oude.
Terwyi hy nog stond te peinzen, kwam Rite
naar hem toe gehuppeld
„Sir Roger zou graag hebben
nacht hier bleven, paps,
wagentje laten kyken
Preston."
.Maar onze bagage is doorgestuurd,” wierp
mynheer de la Rlva tegen.
Onmlddeliyk versloeg Rlta hem.
.Kr zit In ons handkoffertje het noodlge voor
den nacht ik dacht wel. dat we malheur zouden
krijgen. Ik ben biy, dst het zoo vlak by bet
huls is gebeurd en Ik vind het grappig, op
een echte boerderij te s’apen en te toen hoe
■nies gaat.”
Toen ay met Rogers hulp den ouden heer had
zie Ik hier slechts één bord, één glas en één
mes en vork!"
„Ja. daar heb ik nog niet eens op gelet,
meende de villabewoner, .toch, weet ik zeker
dat ik ze hoorde fluisteren."
Nu onderzocht Bargon het bureau, waarvan
het slot wel geforceerd, maar niet vernield was.
„Het to amateurawerk, m’n waarde baronet;
geen geroutineerd inbreker maakt zóó oen bu-
reau open.’*
Vervolgens vestigde hy z’n aandacht op bet
venster en zag met één oogopslag dat het vry-
wel onmogelyk was de spanjolet te bereiken,
zonder het glas op minstens twee plaatsen to
brekan.
Heeft dit raam mtoechien opengestaan?"
vroeg de man van Scotland-Yard.
„Neen. Ik ga eiken avond zelf alles na. Bo
vendien is dit venster seker In geen maand open
geweest."
Bargon zei mets, maar was er van overtuigd
dat de inbrekers door een bewoner van bot huis
waren binnengelaten. Nergens viel de geringste
aanleiding te ontdekken, dat men van buiten
af binnen eras gekomen. Z’n geoefend oog zag
ook direct dat in het natte gras slechte de
voetstappen van één persoon waren afgedrukt.
Ze liepen van af bet venster naar den grooten
grintweg, waar zy in het kiezel verdwenen. Uit
alles maakte hy
op, dat
dringer
salarissen
harten.
De heer KWADIJK kon toch niet vereenigen
met de salarisverlaging, want de verlaging
diende slechts om de winsten soo hoog moge-
lyk te maken, vond spreker.
Wethouder SCHRIJVER had sympathieker
tegenover het voorstel gestaan. Indien de ver
laging progressief geweest was. Spr. kon zich
vereenigen met een verlaging van 10 pet. als
door de werknemers zelf gewild.
De heer VAN DER ABEELE betoogde, dat
door dese verlaging de Commissie van Beheer
verder gaat dan de Minister het voorschryft
en dat het niet voor het bedrijf noodzakeiyk is,
daar nog steeds winsten worden gemaakt.
Daarom stelde spr. voor, X voorstel van het
G. O. te aanvaarden, dat de verlaging aan
neemt tot 10 pet.
De VOORZITTER merkte op, dat dit voor
stel niet Is gebaseerd op een schryven van den
Minister. Tevens deelt spr. mede, dat er geen
voorstel en geen advies is ontvangen van het
G. O.
Met vier tegen drie stemmen werd dan de
post aangenomen. Tegen de hoeren Schrijver.
Kwadyk en van der Abeele.
Vervolgens werd de begrooting van het B A.
goedgekeurd met in ontvangsten en uitgaven
f 850148, waaronder een subsidie van de ge
meente groot f 5200.
„Bear dacht ik net over,” riep Rite biy.
■Weet u wel, da* we dat tochtje met bet nieuwe
•etentje zouden maken? Zouden we dan niet
“aar het Noorden kunnen gaan, naar de meren
en langs Beckford rijden? Het zou soo leuk
■Un hem te verrassen en als ik van hem bUJf
houden," ging zy naïef door, „dan zouden we
letz kunnen afspreken voor later.”
Ja,” eet mynheer de la Rlva peinzend. En
toeh over baar heenbulgend, lichtte hy haar
tezlchtje op en keek haar ernstig In de oogen.
Maar we moeten weten, wat we willen. Ik
heb Jouw geluk op het oog, kind en het nuwe-
Wk to eew ernstige zaak. Zou jy graag met
•en werkenden boer trouwen, Rite? Eb altyd
«P een boerderij wonen?”
»W» zouden er niet altyd moeten wonen,”
Peinsde zy „En we konden er een stuk aan
houwen, want bet to niet half groot genoeg.
*1 rijn rare oude nleht moest ook opge
ruimd
«Is er een rare oude nicht?” vroeg mynheer
ée la Rlva. „Heeft Roger nog meer familie?'’
*Ky heeft een grootmoadsr gehad *b dto 18
eerst naar Beckford gaan, konden we mis
schien Roger mee nemen naar de meren.”
Zooals gewooniyk kreeg Rlta haar zin. De
bedienden gingen per spoor naar Windermere
en Rlta en haar vader met den auto naar
Beckford. Het meisje had een kleur van op
winding en ondanks het zwygen van haar
vader, praatte zy onophoudeiyk door.
Inens keek zy op haar armbandhorloge.
„Half twaalf. We zyn prachtig op tyd. Dan
komen we tegen twaalf uur aan, dan eet hij
met zyn volk.”
Maar plotseling, mlsschen door haar zenuw
achtigheid of door gebrek aan routine, wilde
de wazen niet verder en noch mynheer de
la Rlva, noch Rita begreep, wat er aan man
keerde,
.Maar dit is de oprijlaan,” zet mynheer de
la Rlva. die een kaart zat te beotudeeren. „We
zyn er vlak bU.'
„Hoe jammer.” klaagde Rlta. ,Jk had hem
willen verrassen. Dan moeten we maar loopen.
Draagt u myn tasch, paps. Ik wou, dat we een
chauffeur hadden meegebracht."
„Hindert niet," zei haar vader. „Ik denk,
dat de verrassing toch groot genoeg sal zyn.”
Toen zy aan den hoek van bet erf kwamen,
gloeide haar gezichtje.
.Ktfk vader, kijk, daar staat 81r Roger boven
op die hooischelf
De Jonge meester was druk aan he* werk on
mynheer de la Rlva zag, hoe flink en energiek
al zyn bewegingen waren en begreep, waarom
rijn meisje zoo inewis verltef-i geworden was.
*Elet hy er niet prachtig uit, papat”