can den daq Wat Kikker Karel en Tuimeltje beleefden il y Bisschop in zijn vroegere parochie I LIEFDE EN EER f MGR. HUIBERS Hf „DE BAARSJES” i Pontificale H. Mis SCHAGEN NOORD-SCHARWOUDE Toespraak van Monseigneur OBDAM DOOR M. E. FRANCIS I Dé zilveren kandelaar i I i MAANDAC 2 MAART 1936 „Het VI „Zy, die Maria niet kennen, kan nen Jems niet vinden in Zffn Heilig Sacrament** rio nader onder de oogen Llcht- het be- Werkverschaffing Wieringermeer en namanntieaad De gemeenteraad vergader- voor Die sss ginger naar binnen otu to nichten. Rite lachte Had laten R. K. V. V. Victoria. Deze R. K Voetbal- vereenlglng vergaderde In het parochiehui». De heer J. Ursem opende met den chr. groet, heette allen welkom. In X bijzonder den Gesteljjk Ad viseur kapelaan J. Buljs. Spr. deelde mede, dat in verband met den overgang van de vereenl- Thans kwam aan de orde de interpellatie d. Abeele aangaande de werkverschaffing in de Wieringermeer met het verzoek ran de Hanze, mede onderteekend door de Langcdyker Win- T ‘een werk- dat we van- Hy zal naar het door een man uit dat ge- Roger laten zien, hy was toch altijd ergens in haar gedachten. Maar mijnheer de la Rlva wilde de ontmoeting uitstellen tot nA den tocht naar de meren. Spoedig kwam het viertal in een stad aan, waar Tuimeltje al gauw zijn hartje ophaalde door telkens over de vuilnisbak ken te springen. De torren hadden nog nooit soo iets leuks ge zien en kikker Karei was verbaasd, soo hoog Tuimeltje kon springen. Kikker Karei vond dat ze soo gauw in het kikker land terug zouden zijn en hy moedigde Tuimeltje aan maar heel vlug te loopen. Het eerste officieele bezoek, dat Haar lem’» nieuwe bisschop, Z. H. Exc. Mgr.. J. F. Huiberg na zijn wijding aflegde, gold de door hem opgerichte parochie van Onze Lieve Vrouw van Altljdduren- den Bijstand in Amsterdam West Vlaggenteol gaf uiting aan de bUJtB- I schap van de bewonen der Chasséstraat en omgeving over dese uitverkiezing en een volle kerk wachtte den oud-pastoor, die als Herder van heel het diocees in zijn kerk zou wederkeeren. fê teer eenzijdige voorlichting heeft gegeven, heer van der Abeele heeft ook gegevens; wil de Raad ook vernemen. De VOORZITTER bleef bij het ingenomen standpunt en de Interpellatie ging niet door. Na rondvraag volgde sluiting. daat gegeven Inzake reductie-verleenlng daarvoor in aanmerking komende leden. Vervolgens kreeg Deken O. Kuys het woord tot het uitspreken van een krachtige opwek- king. Oaat niet alleen self mee, aldus sprak deken Kuys os, maar weest propagandist voor den Stillen Omgang. Dat was iets wat Tuimeltje beviel. Hjj probeerde hoe langer hoe vlugger te loopen en over de vuilnisbakken heen te sprin gen, doch opeens uitte hij een harden kreet. In zijn haast was hij midden in een grooten bak gesprongen, die vol geladen was met aardappelschillen, groenten, oude bussen, couranten en meer van dien rommel Kikker Karei en de twee torren lie pen naar hem toe en probeerden hem er uit te helpen. ging naar de Sint Joseph Cl wellen, thans de jaarvergadering werd gehouden. Het jaarverslag van den secretaris bleek keurig verzorgd. Het gaf het wel en wee van de vereenlging over het afgeloopen jaar duide lijk weer, terwijl de hoop er in werd uitge sproken dat Victoria weer tot den vroegeren bloei en groei sou mogen geraken. Uit het Jaar verslag van den penningmeester bleken de vol- over te spreken.” „Dat beloof Ik u.’ „Dan houd tk u mm uw belofte, Ik heb «en broer, die eenlge jaren geleden door vader om z*n slecht gedrag uit huis gejaagd Is. ,Jk heb geen zoon meer,” zei vader toen. Twee dagen geleden kwam Rudolf onverwachts weer opda gen. Zonder er vader lets van te zeggen, heb ben we hem verborgen gehouden. Hy zag er zóó ellendig en hongerig uit, dat ik hem niet weg wilde sturen. Gisternacht Is hem blijkbaar de bekoring te sterk geweest, want heusch, hij is niet slecht, maar wilde slechts geld hebben om naar Amerika te gaan. Aan geld kon ik hem niet helpen, daar Ik er zelf niet over be schik. Eensklaps ontdekte ik dat hl) in de bi bliotheek was, waar hij, uitgehongerd als hij was, zat te eten en te drinken. Ik kwam Juist bin nen op X oogenbllk dat hy den zilveren kan delaar Inpakte. Ik nam hem dien af en wees hem op het slechte van z’n daad. Juist toen hij me beloofde z’n leven te zullen beteren, hoor den we vader aankomen. Ik wist geen raad. Ik moest handelen en heb gehandeld; ik zorgde dat hij weg kwam. Later vernam ik dat de aak met geld tóch verdwenen was. maar als hij den tijd gehad had, sou hy Ik ben er zeker van ook dezen terug gegeven hebben. Maar nu is het waarschijnlijk te laat....” Het Jonge meisje keek den detective ■nee kend aan. Bargon was geen ongevoelig menach. „Het is nog niet te laat,” verzekerde hy. „Zegt u me maar waar ik uw broer kan vinden, en ik beloof u dat uw vader z’n geld terug krygt en z’n zoon, door myn bemiddeling, een plaats zal krijgen op een boot, die naar Ame rika vertrekt." zy gaf hem het adres en vroeg toen: „Hoe wist u dat Ik in de bibliotheek was en van den diefstal moest weten?” Pargon lachte. „Dat was heel toevallig. Toen Ik by den drogist een stuk zeep kocht, haalde u Juist een potje zwavelzure zalf voor uw ge zicht. zooals de man me vertelde. Ik wist dat er slechts één persoon ontvlucht was en toen ik op den kandelaar zwarte plekken zag, herin nerde ik me direct dat u lederen avond uw ge zicht met die zalf inwreef, om dat exzeem weg te krijgen. Zwalvelzuur op zilver byt zwart uit. Jonge dame." Twee dagen daarna ontving Sir Maltravers een briefje met 450 pond aan bankpapier: JHet geld Is gevonden en de dief is dood. De 50 pond heb Ik er als m’n honorarium afgetrokken. Detective Bargon.” Na de H. MIs werd een Maria-lied gezongen. Orde-commissartosen zorgden er overigens dank zy de groote Inschlkkeiykheld en volg zaamheid der parochianen zonder veel moeite voor een uiterst-ordeiyk en eerbiedig verloop der plechtigheid. Des middags diende Mgr. Huibers In dezelfde kerk het H. Vormsel toe en daarna in de Pa pegaai aan volwassenen. vrooiyk. „Onze gasten hebben er niets oo tegen hier te eten.” Nicht Jane kwam naar hen toe, maar myn heer de la Rlva stond op den drempel met een vreemde uitdrukking op het gelaat. .Jape to stom verbaasd I” riep Rite uit „Is het de eerste keer, dat u in een boerenkeuken komt, paps?” ..Niet precies de eerste keer," antwoordde hy. als ontwaakt hy uit een droom en hy gaf Juffrouw Beek een hand. ,Jk wou. dat ik bet geweten had.” zal deze met een verwytenden blik op Roger, alsof het sUn schuld was. JDan sou Ik voer iets botert dan zuurkool gezorgd hebben. En ik weet niet, of u nu die zuurkool wel good genoeg vindt. Molly, zet de stoelen ep hun plaats, wilt f24190, saldo 1 Jan. 1938 f37.43. De bestuursleden Jn. Ursem. Jn. Dekker en Jo Bakker, allen periodiek aftredend, werden herkoeen. Ten einde verbetering In het spel te krijgen, heeft het bestuur zich In verbinding gesteld met den heer Van Oeffelt te Alkmaar, die zich bereid heeft verklaard de Vlctorianen te trai nen; hy moet dan echter op de volle mede werking van de leden kunnen rekenen. Besloten werd tot training over te gaan en wel tot half Juni as. De tralnlngsdagen zullen nader worden vastgesteld. Den nog niet tegen ongevallen ver zekerden spelers werd aangeraden toch als nog te verzekeren. keek meisje. Rita lachte vrooiyk. „Nu. uw voorgevoel la mis. Hy doet alles voor me, heeft alles voor me over. u ook alles voor moeder over, paps?” Hy zuchtte. „Ik was veel ouder dan je moeder.” zei hy. .Rn zy stierf te gauw.” „En,” vroeg Rite ondoordacht, „myn arme moeder had geen cent, wel?" .Dacht je, dat dat eenlg verschil maakte?” vroeg haar vader, haar onderzoekend aan ziende. „Och,” zei Rite, „wel Iets. Ik geloof, dat een meisje met geld van meer gewicht Is en zy moet het kunnen uitgeven, zooals zy zelf wil.” „Misschien geeft Roger niet veel om geld?" vroeg mynheer de la Rlva. Maar hy geeft veel om my.” verHaarde Rita. „Kyk niet zoo somber, paps. Ato we nu ,oen detective Bargon zich In het eenlge hotel van het dorp Hamsun, waar hy eenl ge dagen moest vertoeven, cm op X stad huis gewichtige documenten na te zien, had ge ïnstalleerd, kwam hy tot de ontdekking, z’n zeep te hebben vergeten. Vlak om den hoek woonde een drogist, naar wten hy zich begaf, om zich dat onmisbare toilet-artikel aan te schaffen. Even vóór hem, trad een jonge dame van omstreeks 23 jaar den winkel binnen, die hy boorde vragen of de zwavelzure zalf al klaar was. De drogist hielp haar direct en toen ze vertrokken was, vertelde hy Bargon, dat de jonge dame de dochter van Sir Maltravers eras en op ..Treehill” woonde. De detective stelde weinig belang in deue mededeeling, welke hy zich eenlge dagen later weer herinnerde, toen Sir Maltravers by hem kwam, en hem er van in kennis stelde, dat er dien nacht in z’n villa was ingebrokgn en 500 pond gestolen was. Eerst had hy de politie wil len waarschuwen, maar toen een bediende hem verteld had, dat er toevallig een detective van Scotland-Yard In X dorp vertoefde, had hy er de voorkeur aan gegeven, hem te vragen zich met het onderzoek te belasten. Bargon nam de opdracht aan. Een kleine af wisseling in X doorsnuffelen van al die paperas sen was hem niet onwelkom. De baronet deelde hem alle byaonderheden van de Inbraak mede. Den vorlgen avond had hy de ontvangen pachtgelden in zyn bureau gesloten, om het den volgenden dag naar de bank te brengen. Mid den In den nacht was hy eensklaps wakker ge worden en had eenlg gestommel In z’n biblio theek gehoord. Heel zacht was hy opgestaan en naar beneden geloopen, waar een straal licht onder de deur der bibliotheek scheen, waarby hy meende, dat de Inbrekers fluisterend met elkaar spraken. „U dient nog te vreten,” lichtte Sir Maltravers verder in, „dat Ik weduwnaar ben en alleen op de villa woon met m’n dochter en eenlge be dienden. Ondanks alle voorzorgsmaatregelen, die Ik nam. scheen men toch myn naderen gehoord te hebben, want eensklaps ging het licht uit. Toen maakte ik alarm, om m’n personeel te wekken en rende de bibliotheek binnen. Op oogenbllk werd een zak over myn hoofd worpen en hoorde Ik zeggen: „Vlugl Red. Je!” Ik verweerde me zoo goed Ik kon, maar daar Ik niets zag. struikelde ik. verloor m’n evenwicht, en tuimelde metmyn hoofd tegen een hard voorwerp. Ik was eenlge minuten verdoofd door myn val, In welken tyd de Inbrekers konden ontkomen. Eenlge oogenbllkken daarna, zag Ik m’n dochter en twee bedienden om me heen staan. Ze hielpen me op de been en ik vertelde m’n wedervaren. Op de tafel stond eenlg zil verwerk, waaronder een tolveren kandelaar, die eerst in de hall gestaan had. Blijkbaar eras ik Juist op tyd gekomen om den diefstal te ver hinderen. Toen ik echter ook m’n bureau onder zocht, zag Ik direct dat de zak met 500 pond verdwenen was. Myn bediende vertelde me toen, dat u In X dorp was en direct besloot Ik, u te verzoeken, deze zaak te behandelen en tot klaarheid te brengen. Het venster, dat op X park uitkomt, stond wagenwijd open, aoodat de inbrekers daardoor moeten ontvlucht zyn. Ik kan u nog meedeelen, dat myn personeel vol komen vertrouwbaar is; allen zyn al Jaren lang in myn dienst.” „Misschien to X bet beste dat Ik met u mee ga,” meende Bargon. Een kwartier later betrad hy de villa, waar op last van den baronet alles In denaelfden toe stand was gelaten, zooals men het den nacht had aangetroffen. Na een vluchtig onderzoek zei de detective: .De Inbrekers hebben, zooals u me onderweg vertelde, toch eerst te goed gedaan aan het restant van een kip en een flesch wyn, en toch Och, och, wat zag ons arm Tuimeltje er uit. Aan zyn neus hing een lange aardappelschil, twee groote jampotjes zaten aan zyn voeten geklampt, In zyn hand had hy een oude verwelkte bloem, door zyn muts stak een oude bloemkoolstronk en naast hem lag een oud boek, een tabakspot, die heelemaal muf rook en meer van die dingen. Kikker Karei en de twee torretjes had den de grootste moeite hem van al dis gekke dingen te verlos sen, maar eindelijk was alles toch in den vuilnishak geladen. Voor den ingang der kerk stonden de jeugd- verèeniglngen uit de parochie opgesteld, Graal, Gezellen, Verkenners en K. J. C. met banieren en vlaggen, die eerbiedig negen toen de hooge bezoeker aankwam. Naar allen kant zegenend en vriendeiyk bul- "’gend schreed Mgr. Huibers dan, onder de to nen van het „Ecce Bacerdos” het geheel gezette kerkgebouw door naar het priesterkoor. De versiering der kerk was, eerbiedigend den wensch van Monseigneur en rekening houdend met den tyd van het Kerkeiyk Jaar zeer sober gehouden. Boven het priesterkoor was In fraaie uitvoe ring het bteschoppeiyken wapen aangebracht, geflankeerd door de woorden „Sacerdos et Ponti fex" en .Done Pastor in Populo”. Eén versiering echter kon volledig de goedkeu ring van Monseigneur wegdragen en wel die van het altaar van Onze Lieve Vrouw van Altyddu- renden Bijstand, waarvan de boog electrtoch was verlicht en met bloemen getooid. ay het H. Misoffer werd Mgr. Huibers geas sisteerd door Pastoor H. J. M. M. Allnk als pres- byter-asslstens, pastoor M. Th. Vlnck en kape laan A. Onderwater als troondiakens, de kape laans H. Heylnk en J. F. d. Kolk als diaken en subdiaken. De overige functies werden vervuld door de kapelaans A. Boekel, F. v. d. Vliet, A. Abeln en J. D. M. Blanken en door de weleerw. paters Busing en Rats, zoons der parochie. De wisselende gezangen werden door het zang koor uitgevoerd, de vaste en beurtzang door een knapenkoor en In volkszang. Na het H. Evangelie hield Mgr. tot de geloo- vlgen een toespraak van ongeveer den volgen den inhoud: ganrsweg met rondrit etc ten behoeve van en op de algemeene begraafplaats te Noord-Behar- woude bedraagt f 899.55 en f 14895 voor X ver leggen van de bestaande straat. De heer Duyves wilde X plan veel grootschgr maken en een weg achter de kerk om door trekken near de Oosterstraat. om zoo velen in staat te stellen van het park etc. te genieten Na eenlge discussie werd besloten, wegens de urgentie het plan-B. en W. uit te voeren, gende" cyfers: ostevanMtsn f MBM. Uitgavën terwyi X plan-Duyves r—-- -- - - -- zal worden gezien. Hierna werden de begroetingen der bedryven en van het B. A. behandeld. By de Llchtbedryven liepen de discussies vooral over het voorstel van de Commissie van Beheer om met ingang van 1 Januari 1938 de van het personeel met 13 pet. te Voetbalniewwa. Zondagmiddag ontving S R C. a voor de competitie 8.DB. a (Heerhugc- waard). Daar de scheidsrechter niet was opge komen werd met goedvinden van beide par tyen de heer J. v. d. Gracht met de leiding belast. In een van BR.C.-syde keurig gespeel- den wedstryd wist de thuisclub met 1—0 deze .match te winnen. de Donderdagavond ten gemeentehulze. Er was voor deze vergadering veel belang-’ stelling Daar er echter slechts een beperkt aantal zitplaatsen was, konden slechts enkelen worden toegelaten. De VOORZITTER deelde mede, dat by be slissing van de Kroon de heer van der Abeele alsnog als raadslid was toegelaten. De beer v d. Abeele legde de vereischte beloften af en nam zitting. Tengevolge van een missive van den Minis ter van Sociale Zaken werd Inzake ultkeering extra steun aan werkloozen, de zgj. steunver- leenlng B, besloten X bedrag van f 94.(47 werkloozen, f 2.per werklooze) beschikbaar te stellen. De reddingsbrigade .Xangendyk en Omstre ken” had een adres gericht tot den Raad met het verzoek, ten behoeve van het te geven on- derrtcht, gebruik te mogen maken van het gymnastieklokaal, om de twee weken. Dins- dagsavonds. Hierop werd gunstig beschikt. De begrooting voor bet maken van een toe- Het valt my moeliyk uitdrukking te geven aan de gevoelens, die my beden bestormen, nu ik my bevind In het midden van myn oud-parochianen, van myn vrienden, onder wie Ik zoovele geluk kige en goede jaren heb doorgebracht, waar ik myn pastoraat ben begonnen en het ultgestroot- de zaad mocht zien ópschieten en opbloeien in uw rijk en heeriyk geesteiyk leven. De goede God heeft my van u weggenomen om op een andere plaats het herdersambt te vervullen. Nu zendt Hy my andermaal tot u in de volheid van de opperherderiyke waardig heid. Daar straks mocht ik zegenend langs uw rijen gaan om u den zegen te schenken van God. Zoo sta ik thans voor u, omringd door myne medehelpers, in de volheid van het Hoogepriee- terschap, als Apostel des Heeren, als de eerste vertegenwoordiger van den Goddeiyken Zalig maker van dit bisdom. Zoo to de eer, die gy my brengt, eer gebracht aan Hem, iedere kniebuiging voor my als zyn vertegenwoordiger gemaakt, geldt Jezus Christus zelf. Voor Hem stygt iedere wlerookwolk op, voor Hem is elke betuiging van eer, voor Hem Is het dat Ik leven mag en tot u mag komen. Gaarne ben ik tot u gekomen. Ik meende het pa wend, dat myn apostolische randreizen moes ten beginnen, waar myn pastoraat begonnen to. Dat Ik tot u gekomen ben is de plicht van dankbaarheid jegens den goeden God, Die my in dese parochie soo rijk heeft gezegend, my het zaad heeft doen uitstrooien, maar het ook zoo zichtbaar tot wasdom heeft gebracht. Ben plicht van dankbaarheid ook Jegens Haar, die de Moeder to van Altyddurenden Bijstand, de Moeder, die altyd is de Hulp, de Troosteres, kracht en de sterkte, die altoos orae vocr- spreekster is by Haar Goddelyken Zoon, aan wier bijstand ik het zpnder twyfel te danken heb, indien ik iets mocht bereiken. Het is ook een heenwyzing naar hetgeen myn Episcopaat bedoelt te zyn. Toen ik van u heenging waren het twee za ken, die Ik u op het hart drukte: altyd een tracte, kinderiyke liefde en groot vertrouwen to hebben in de H. Maagd en daardoor een vu- dood. En de Hornocks zyn zyn achterneven en Lady Joan is weer een nicht van Lady Anna, maar ze ziet op de Hornocks near, al zyn ze nog zoo rijk. Ben ik rijk, papa?’ vroeg zy naïef „Veto te rijk voor een boer” zei hy. Jdtoschlen geeft hy het boeren er wel aan, maar ik vind hem erg leuk ato boer. Ik denk, dat ik hem een poosje zyn gang laat gaan en dan gaan we naar Schotland of zoo. En dan moeten we ook een huis In Londen heboen." „Weet Je zeker, dat hy dat allemaal goed vindt?" vroeg haar vader. Rite lachte. „Hy doet alles wat ik zeg,” riep zy, met een hoofdknik tusschen ieder woord. Mur ik ben nog niet besloten, denk daar aan. Ato myn wagentje Maar to, paps, dan gaan we nog eens naar hem kyken.” Toen haar vader bleef zwygen. klom tof omhoog en doeg haar armen om zyn hals „Vindt u het naar? Is u teleurgesteld? Arme paps, moest ik een hertog of een graaf ge vangen hebben?” „Neen,” zeide hy. Jtk wil alleen maar, dat je gelukkig zult zyn en je moet het zeker weten, heel zeker, hoor." In de dagen die volgden, zat hy dlkwyis te peinzen, maar Rita had niet veel tyd om te denken. Het autootje kwam klaar en zy leerde het heel gauw besturen. Vol trots zou *y het ,Kyk eens hier, myn schat, nu ligt er nog een glans over het beeld van Sir Roger, die er later afgaat. Met een Amerikaanschen man zou je tenminste altyd je zin kunnen hebben, maar onder de macht van deaen man „Macht....” riep Rlta uit. „Ah, dat idee vind je niet prettig? Maar dit soort van mannen to gewbnd te regeeren en je zult er onder moeten....* „Hemel, waarom denkt u, dat Roger zoo to?” vroeg Rita met groote verbaasde oogen. Mynheer de la Rlva schudde iets van slch af. „Ik heb er zoo’n voorgevoel van,” zei hy en met een treurlgen glimlach naar het de In- slechts één persoon was. die alleen door het venster was ontsnapt en langs een anderen weg en z’n dochter, waren er slechts twee bedien den en een vrouw op leeftijd, maar men be hoefde hen slechts aan te zien, om te weten dat ze zelfs niet tot een misdaad in stAat waren. In X begin had bet geval den detective vrU eenvoudig toegeschenen, maar nu moest hy toegeven dat bet een geval scheen te »yn waarvoor een aantal deskundigen te werk moesten gesteld worden. Eensklaps viel Bargon’s blik op den zilveren kandelaar, die op de tafel stond, en speciaal op een paar zwarte vlekken die er op zaten. Hy onderzocht die vlekken nauwkeurig met z’n loupe en wendde slch dan tot den bediende: „Vraag eens aan den baronet hoe lang.het geleden is dat die kandelaar werd schoon fe- maakt.” ,Dat kan ik u direct wel zeggen,” antwoord de de man, „lederen morgen wordt al het tolver zorgvuldig afgestoft. ,Dn to dat gisteren ook gebeurd?” „Zeker, ik heb het zelf gedaan.” Bargon dacht even na, vóór hy sprak: „Vraag aan uw meesteres of ik haar eenlge oogenbllkken kan spreken." Vyf minuten later trad het Jonge meisje bin nen. De detective sloot de deur zorgvuldig af en begon zonder eenlge inleiding: „Geloof me freule, u zult verstandig doen door me precies te vertellen wat u van deze Inbraak weet. Ik heb het ontdekt, dat u er mee in verband staat.” By deze woorden werd de dochter van -Blr Maltrevers doodsbleek. Ze keek den detective met groote angstige oogen aan. „Kom, kom,” eet Bargon. „U moet het u niet zoo erg aantrekken. U kunt wie gerust in ver trouwen nemen, als u soms....” „Neen," viel ze hem fier in de rede, „da* is niet waar. Ik zal u de waarheid vertelton, wan- keliers-, Nering- en Vakvereenlging, om zoo gunstig mogelyke regeling voor de loosen. Voorzitter deelde mede, dat de raad van Noord-Scharwoude geen Interpellatie kent en dat dit in de practyk een vragenrecht is, waar toe de rondvraag dient. Spr. noemt het lot van den werklooze treurig, maar vond het nog treu riger, dat door agitatie deze beklagenswaar- dlge toestand wordt uitgebuit. Verschillende klachten doen de ronde, o<a. dat de arbeiders in de Wieringermeer onmen- scheiyk worden behandeld. Ja, dat ze zelfs be stolen worden. Indien er gegronde klachten bestaan, dan ligt daar, aldus spr., een dank bare taak voor de organisaties, om zich tot de werkgevers, dit zyn de Heldemaatschappy en de Directie van de Wieringermeer te wenden, maar niet tot B. en W. Dat er lage loonen zouden worden betaald, oa. f 7.en f 8.per werklooae, noemde spr. onwaar. Spr. had verschillende loonstaten by zich en noemde veel hoogere getallen. De heer v. d. ABEELE wilde B. en W. toch Interpelleeren. De VOORZITTER repliceerde. De heer v. d. ABEELE: Ik stel den Raad voor, B. en W. te mogen Interpelleeren. De VOORZITTER zei, dat de meerderheid van B. en W. heeft besloten, niet in te gaan op de interpellatie. De heer KWADIJK zei, dat de Voorzitter *n De die rige, alles ontvlammende liefde voor Jezus Christus In Zyn aanbiddeiyk Sacrament. Door Maria tot Jezus, door Jezus tot den Vader. Ik zal, waar ik daartoe In staat ben en tot wie Ik het doen kan de aansporing biyven rich ten zijn toevlucht te nemen tot de H. Maagd. Niemand toch weet beter hoe Jezus moei worden gediend. Niemand to er, die Jezus soo heeft geterd en liefgehad, niemand Is soo mach tig by God. Tot Maria gaan to de kortste, de rechtate, de zekerste weg om tot Christus te komen. De Charites Christi, de liefde voor Christus dringt my om zoo te spreken. Ik vond het heer iyk te weten, dat gy dit hebt begrepen, oy toont niet alleen echte kinderen van Maria te zyn, maar ook van Jezus Christus. Dit zegt my uw druk bezoek aan de godsdien stige plechtigheden, uw liefde voor het Huto Gods, uw veelvuldige H. Communie. Zy, die Maria niet kennen, kunnen Jezus niet vinden in Zyn Heilig Sacrament, zy stellen Hem te leur in bet hoogste, dat Hy ons in zyn over- groote liefde heeft geschenken. Wanneer voortgezet wordt wat hier to begon nen, dan sullen de parochianen van Onze Lieve Vrouw van Altyddurénden Bystand de eersten zyn. Dese parochie heb ik Indertyd aan Maria toe- gewyd en myn eerste daad als Btoschop was ook myn bisdom aan Haar te wyden en te stellen onder Haar veilige hoede, die ons voeren aal naar het Hetnelsche. Toen de H. Maria vervuld was van het woord Gods bezocht zy Haar nicht Elisabeth. Wat bracht zy daar? De H. Geest daalde neer over Elisabeth Johannes. By myn bisschopswydlng werd my by de handoplegging gezegd: ontvang den H. Geest Dezen H. Geest kom ik u brengen, den geest van wysheld en verstand, van raad en sterkte, van wetenschap en kennis. Dat Hy moge nederdalen over u en over uwe kinderen tot in lengte van dagen. Dat geve onze lieve Moeder Maria. overreed, lunchen. „Ik ben bang, da* nicht Jane in de karteen gedekt heeft, daar eten we gewooniyk. Ato my even wilt verontschuldigen, dan zal ik het laten veranderen." „O. neen.” riep Rita uit. „Laten we ta «e keuken eten. Laat allee precies zoo gaan ato altyd. U vindt de keuken tech nie: erg papa?’ „Heelemaal niet." mompelde hu verstrooid. De werklui zaten al aan hun tafel en Molly zette Juist een enorme schaal suurkool voor hen neer. Juffrouw Beck dribbe de met een angstig getocht om de tafel by het raam, omdat zy niet wtot, wat Roger wou. to goed zoo. nicht Janel” riep hy stille Omgang. Vrijdagavond hield de plaatseiyke afdeellng van het Genootschap van den Stillen Omgang haar algemeene jaarver gadering In het Patronaat. Het saldo der vereenlging over 1934 bedroeg f32,88, terwijl de ontvangsten over 1935 be droegen in totaal f40,43. Het totaal der uit gaven over 1935 was f48,37, aoodat het batig saldo momenteel een bedrag van f24,72 aangaf. welk bedrag met de rente ten bate van Vaandelfonds verminderd moet worden. Het batig saldo van het Vaandelfonds draagt nu f5133. De heer C. de Moei zal ook dit jaar op lede ren eersten Zondag van de maand na de Hoog mis zitting houden in het Patronaat voor het Spaarfonds. In de bestuursverkiezing werd de heer J. F. H Settels by acclamatie herkozen. Hierna volgde de bespreking van den Stillen Omgang. Ging men andere Jaren samen met Den Hel der. dit jaar bestaat de mogeiykheld om op eigen gelegenheid den Omgang te maken. Daar men over de kapel van het Bagynhof maar één uur de beschikking kreeg, had men een andere kerkgelegenheid gezocht en gevon den In de kapel van de Sint JoaefsgezeDen- vereenlglng aan de Stadhouderskade. Over deze kapel heeft men op Zondag 22 Maart de be schikking gekregen tot "s nachts half vier. Als men van tevoren het aantal deelnemende personen opgeeft, heeft men tevens de gelegen heid tot ontnuchtering In hetzelfde gebouw. Het programma wordt nu ato volgt samen gesteld. Zaterdagavond 21 Maart te tien uur Lof tn de Parochiekerk te Behagen, Onder het Lof wordt een collecte gehouden ten bate van het Vaandelfonds. Te half elf vertrek per autobus. Half één aankomst te Amsterdsun, Leldsche Plein. Te één uur begint de Stille Omgang. 2.15 uur H. MIs opgedragen door den hoog- eerw. heer Deken In de kapel aan de Stad houderskade. Te half vier gezameniyk ontbyt. 5 uur vertrek uit Amsterdam. Ta half zeven aankomst te Schagen, Op de Zondagen 8 en 15 Maart kunnen kaartjes worden gehaald In het Patronaat; na afloop van de Hoogmis. Er worden gestempelde kaartjes verkocht correspondeerende met nummers in de auto bussen. Medegedeeld wordt, dat er in de Wieringer meer geen afdeellng van het Genootschap van den Stillen Omgang bestaat, terwyi er personen zyn die toch graag den bedetocht mee stolden maken. Deze menschen zouden zich graag hy Schagen aansluiten. Het bestuur zal In dezen overleg plegen met pastoor P. Braak, van de Wieringermeer. Aan het bestuur woedt wederom vry man- ,Ja, dat doet hy, het moet een heeriyk leven zyn," en hy zuchtte. „U schijnt wel Jaioersch." lachte Rlta. „Misschien wel," gaf hy toe. „Ik ben niet de eenlge zlekeiyke man, die de gezonden*bendde. En Ik geloof, dat het leven van een boer heer lijk ruim en frlsch la en vry van zorgen.’’ Roger had hen gezien en liet zich vlug naar beneden giyden. De oude man zag, boe zyn gezicht bloosde by het zien van Rite en boe er een licht straalde in zyn blauwe oogen. Had Rlta niet al haar aandacht aan Roger besteed, dan zou zy bemerkt hebben, hoe lang haar vader het oude, groenbemoste huis bezag en welk een vreemde blik er in zyn oogen kwam. Terwyi hy er naar keek, verrees voor zyn geestesoog «en grooter en ruimer huto. zon der dat dit evenwel afbreuk deed aan het karakteristieke van het oude. Terwyi hy nog stond te peinzen, kwam Rite naar hem toe gehuppeld „Sir Roger zou graag hebben nacht hier bleven, paps, wagentje laten kyken Preston." .Maar onze bagage is doorgestuurd,” wierp mynheer de la Rlva tegen. Onmlddeliyk versloeg Rlta hem. .Kr zit In ons handkoffertje het noodlge voor den nacht ik dacht wel. dat we malheur zouden krijgen. Ik ben biy, dst het zoo vlak by bet huls is gebeurd en Ik vind het grappig, op een echte boerderij te s’apen en te toen hoe ■nies gaat.” Toen ay met Rogers hulp den ouden heer had zie Ik hier slechts één bord, één glas en één mes en vork!" „Ja. daar heb ik nog niet eens op gelet, meende de villabewoner, .toch, weet ik zeker dat ik ze hoorde fluisteren." Nu onderzocht Bargon het bureau, waarvan het slot wel geforceerd, maar niet vernield was. „Het to amateurawerk, m’n waarde baronet; geen geroutineerd inbreker maakt zóó oen bu- reau open.’* Vervolgens vestigde hy z’n aandacht op bet venster en zag met één oogopslag dat het vry- wel onmogelyk was de spanjolet te bereiken, zonder het glas op minstens twee plaatsen to brekan. Heeft dit raam mtoechien opengestaan?" vroeg de man van Scotland-Yard. „Neen. Ik ga eiken avond zelf alles na. Bo vendien is dit venster seker In geen maand open geweest." Bargon zei mets, maar was er van overtuigd dat de inbrekers door een bewoner van bot huis waren binnengelaten. Nergens viel de geringste aanleiding te ontdekken, dat men van buiten af binnen eras gekomen. Z’n geoefend oog zag ook direct dat in het natte gras slechte de voetstappen van één persoon waren afgedrukt. Ze liepen van af bet venster naar den grooten grintweg, waar zy in het kiezel verdwenen. Uit alles maakte hy op, dat dringer salarissen harten. De heer KWADIJK kon toch niet vereenigen met de salarisverlaging, want de verlaging diende slechts om de winsten soo hoog moge- lyk te maken, vond spreker. Wethouder SCHRIJVER had sympathieker tegenover het voorstel gestaan. Indien de ver laging progressief geweest was. Spr. kon zich vereenigen met een verlaging van 10 pet. als door de werknemers zelf gewild. De heer VAN DER ABEELE betoogde, dat door dese verlaging de Commissie van Beheer verder gaat dan de Minister het voorschryft en dat het niet voor het bedrijf noodzakeiyk is, daar nog steeds winsten worden gemaakt. Daarom stelde spr. voor, X voorstel van het G. O. te aanvaarden, dat de verlaging aan neemt tot 10 pet. De VOORZITTER merkte op, dat dit voor stel niet Is gebaseerd op een schryven van den Minister. Tevens deelt spr. mede, dat er geen voorstel en geen advies is ontvangen van het G. O. Met vier tegen drie stemmen werd dan de post aangenomen. Tegen de hoeren Schrijver. Kwadyk en van der Abeele. Vervolgens werd de begrooting van het B A. goedgekeurd met in ontvangsten en uitgaven f 850148, waaronder een subsidie van de ge meente groot f 5200. „Bear dacht ik net over,” riep Rite biy. ■Weet u wel, da* we dat tochtje met bet nieuwe •etentje zouden maken? Zouden we dan niet “aar het Noorden kunnen gaan, naar de meren en langs Beckford rijden? Het zou soo leuk ■Un hem te verrassen en als ik van hem bUJf houden," ging zy naïef door, „dan zouden we letz kunnen afspreken voor later.” Ja,” eet mynheer de la Rlva peinzend. En toeh over baar heenbulgend, lichtte hy haar tezlchtje op en keek haar ernstig In de oogen. Maar we moeten weten, wat we willen. Ik heb Jouw geluk op het oog, kind en het nuwe- Wk to eew ernstige zaak. Zou jy graag met •en werkenden boer trouwen, Rite? Eb altyd «P een boerderij wonen?” »W» zouden er niet altyd moeten wonen,” Peinsde zy „En we konden er een stuk aan houwen, want bet to niet half groot genoeg. *1 rijn rare oude nleht moest ook opge ruimd «Is er een rare oude nicht?” vroeg mynheer ée la Rlva. „Heeft Roger nog meer familie?'’ *Ky heeft een grootmoadsr gehad *b dto 18 eerst naar Beckford gaan, konden we mis schien Roger mee nemen naar de meren.” Zooals gewooniyk kreeg Rlta haar zin. De bedienden gingen per spoor naar Windermere en Rlta en haar vader met den auto naar Beckford. Het meisje had een kleur van op winding en ondanks het zwygen van haar vader, praatte zy onophoudeiyk door. Inens keek zy op haar armbandhorloge. „Half twaalf. We zyn prachtig op tyd. Dan komen we tegen twaalf uur aan, dan eet hij met zyn volk.” Maar plotseling, mlsschen door haar zenuw achtigheid of door gebrek aan routine, wilde de wazen niet verder en noch mynheer de la Rlva, noch Rita begreep, wat er aan man keerde, .Maar dit is de oprijlaan,” zet mynheer de la Rlva. die een kaart zat te beotudeeren. „We zyn er vlak bU.' „Hoe jammer.” klaagde Rlta. ,Jk had hem willen verrassen. Dan moeten we maar loopen. Draagt u myn tasch, paps. Ik wou, dat we een chauffeur hadden meegebracht." „Hindert niet," zei haar vader. „Ik denk, dat de verrassing toch groot genoeg sal zyn.” Toen zy aan den hoek van bet erf kwamen, gloeide haar gezichtje. .Ktfk vader, kijk, daar staat 81r Roger boven op die hooischelf De Jonge meester was druk aan he* werk on mynheer de la Rlva zag, hoe flink en energiek al zyn bewegingen waren en begreep, waarom rijn meisje zoo inewis verltef-i geworden was. *Elet hy er niet prachtig uit, papat”

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1936 | | pagina 3