<KelwtAaal WUl Wat Kikker Karei en Tuimeltje beleefden KWIEK EN VIEF is onze „omroeper” Eiken avond weer opnieuw spreekt bij in 80.000 gezinnen, waar hij steeds een trouw gehoor vindt. Zaken-Omroepers S0 et per regel. Particuliere Omroepers 20 et per egel. Betrekkingen (gevraagd en aangeboden) 10 ct. per regel. den da$ Vliegende Hertog EEN „MOEILIJKE” TEN TOONSTELLING LIEFDE EN EER DINSDAG 24 MAART 1936 X De telegrammen Rijkaards in Londen succes r*- Het vermogen van de Habsburgers DOOR M. E. FRANCIS Chineesche kunat behaalt te Lon den een overweldigend ga^eï van m’n vrouw j /«7 9 (Speciale correepondentie) 2 bloemist storven rubberaandeelendaling te wach- !nl Chubbt- en HOOFDSTUK XXIV Lady hebben." (Wordt vervolger» i met r, of Ik en een Ze draaiden zich om, maar toen bleven ze van schrik staan, want nu stond de kok weer voor hen en ze hadden hem toch zoo duidelijk in de kast gezien. Ik heb Jullie {laar eens be trapt. zei de kok tegen de deugnieten en daarvoor zal ik Je laten straffen. Kom mee naar de kast, dan zal ik Je eens laten zien wat ik gedaan heb en met verbaasde gezichten volgden ze den kok, die de kastdeur opengooide. Het del daarvan handels- In de kast stoïid nog steeds dezelfde kok. die de bengels en kele minuten geleden ook hadden gezien. De kok greep zijn evenbeeld vast en draaide dit met liet gezicht naar de kikkers en Tuimeltje. die nu pas zagen dat het een pop was. Ik wist, dat Jullie zouden komen stelen, zei de kok en daarom maakte ik deze pop om Jullie te verrassen. Ga nu maar mee. dan zul je van den koning nog wel wat meer verrassingen krijgen. En bang voor hetgeen ze te hooren zouden krijgen volgden ze den opperkok. Commissarissen het ..Zij zou zoo graag alles klaar hebben, voor dat zjj naar het gesticht gaai. zei Roger. ..Word Jij kippenboerin, Beity?” vroeg Rita dwars over de tafel heen. ,.Dat zou ik met ge daan hebben?’ Toen Lady Anna ópstond, vroeg zy:? .Blijf Jij nog hier, Betty?" „Neen, ik kom," zei Betty die heel andere plannen gehad had. Zy wilde Roger nog wel even alleen spreken, want zij hadden elkaar in geen drte et vier dagen gezien. En mijnheer Ho mock begreep dat, want na een heel korte poos kwam hij ook d?n salon binnen, hoewel hij anders graag nog wat bij de wijnflesch bleef zitten en zei: „Ga Jij nu maar naar beneden. Betty. Roger Is nog niet half klaar." Beide meisjes hadden een kleur gekregen. Twee dagen na d'r vertrek bracht mijnheer Chubbs gewichtiger dan ooit, het eerste tele gram: „Kom onmiddellijk. Tante Allee." Chubbs had- reden om gewichtig te doen, want hij wist dat tante Alice het rijke hoofd der geheele familie was Hij wist ook dat ze al me- nigen neef uit haar testament had geschrapt, dat ik nog in de gunst was en dat de erfenis niet mager zou zijn. Daarom had hij het spoor boekje al nagezien en een taxi voor mij besteld en keek me verbijsterd aan toen ik zei dat ik kalm thuis zou blijven. Hij was zóó verbaasd, dat hij vergat er bij me op aan te dringen tante Allee te bezoeken. aangestaard, verschoot Dat zal niet noodlg zyn,” aei hij kort. btj verlies van een hand» een voet of een oog van het dorp en voelt zich als zoodanig de ge wichtigste man van alle dorpelingen. Hy oefent dan ook een gezag uit, dat hem eigenlijk niet toekomt, maar dat iedereen aanvaardt, de bur gemeester Incluis. Hij laat er zich by iedereen op voorstaan, dat hu een doorkneed telegrafist is. Ons dorp is te klein om er extra een tele grafist en een brievengaarder op na te houden. Mijnheer Chubbs laat zich door iedereen post directeur noemen. Den naam -brievengaarder werpt hij verre van zich. Als telegrafist brengt mijnheer Chubbs zelf de telegrammen rond. Overstelpende drukte geeft hem dat niet. Daartoe komen er hier te weinig telegrammen: soms een officieel dienst bericht voor den burgemeester, soms een tele gram voor den notaris of Ben dokter. De ove rige depêches zun aan ons geadresseerd. Nu doet zich in ons dornje het merkwaardige geval voor, dat vóór de geadresseerde het tele gram heeft gelezen, mijnheer Chubbs al die maatregelen genomen heeft, die hy, met het oog op den inhoud, noodlg oordeelt. Zoo hadden we. toen we een maand in het dorpje woonden, af gesproken dat de Grenvilles bij ons hun week-end zouden doorbrengen. Vrijdags bracht Chubbs ons een telegram en zei tegen Sylvia, die voor ontvangst teekende: „De Grenvilles komen niet. De groote bestel ling, die u gisteren by plorvidge hebt gedaan, heb Ik dus ingetrokken, omdat het nu niet noodlg is. De taart, die Lester op bestelling voor u maakt, wordt morgen wél gebracht, want u en mijnheer mogen wel eens een extraatje heb ben.” Plorvidge is onze slager en Lester is de ban ketbakker. Toen we bij 't naderen van mijn vacantle kamers wilden huren in een badplaats, liet hy niet ons besluiten, maar besliste zelf. Het bad- onbereikbaar als voor den bedelaar, en de auto riteiten zijn steeds beducht dat een hartatochte- Hik verzamelaar, die gaarne tienduizenden pon den zou geven voor een vaas, wanneer deze maar te koop was, op de mlddejen zal zinnen om het begeerde voorwerp langs anderen weg in zijn bezit te krijgen, en dan gedurende de rest van zijn leven te genieten van een bezit dat hjj nooit aan een ander zal kunnen toonen. Om bet bezoekerscüfer van 422.048 te waar- deeren, moet men niet zeggen: dit komt op on geveer 't zelfde neer als dat een tentoonstelling te Amsterdam door 40.U00 personen bezocht is. De verhouding is een geheel andere, want zoo er in Londen al ruim tienmaal zooveel menschen wonen als in Amsterdam. de ruimte In Burling ton House is toch beperkt, aoodat het publiek er bjj een in verhouding even groote belangstel ling. niet in tien maal grootere massa kan heen trekken dan het Amsterdamschc publiek naar een soortgelijke kunsttentoonstelling zou kunnen doen. Ruim 420.000 is een geweldig cijfer, zelfs voor een zoo volkrijke stad, en het getuigt van een zeer groote belangstelling der Engelschen voor kunst. Hetzelfde verschijnsel viel waar te némen bij de tentoonstellingen der vorige Ja- ren, en het verdient des te meer onze aandacht omdat het in strijd is met de in 1 buitenland zoozeer verspreide opvatting volgens welke de gemiddelde Brit zeer karig bedeeld is met kunstbesef. Zekere inzendingen die door gewel dige afmetingen of exotische grilligheid uitmun ten. mogen al de on-artistieke „nieuwsgierig heid” van het groote publiek, gaander maken, maar over het geheel was deze tentoonstelling toch een zeer ernstige zaak. Men moest haar meer met zijn hersenen dan met zjjn oogen be- kyten. De schoonheid van een meesterwerk der Hollandsche of Italiaansche scholen kan men voelen ook zonder haar te begrijpen, maar op deze Chineesche tentoonstelling was de man. die niet poogde te begrijpen, reddeloos verlortn Mis schien zijn Inderdaad velen, die vol verwachting het gebouw binnentraden, reddeloos verloren ge weest. maar toch kan Londen er trotsch op zijn dat zoo n .moeilijke” tentoonstelling zulk een overweldigend succes gehad heeft. plaatsje was zeer in trek, aoodat we bijna geen kamers konden krijgen. Eindelijk kwam er een telegram dat er een optrekje vrij was. We moes ten echter denzelfden avond beslissen Mijnheer Chubbs «pracht het telegram met het advies: „niet doen, het is daar veel te koud." HM rer- telde zooveel schrikwekkende verhalen van te leurgestelde badgasten, dat het te laat werd om even antwoord te seinen. Een Jaar later wilden we een maand door brengen in WeStarp, en schreven een briefkaart om kamers te bespreken in een pension, cfct ons door een vriend was aanbevolen. In plaats dat mynheer Chubbs de briefkaart met de ove rige post naar denr trein bracht, kwam hij he vig opgewonden bjj ons binoenstormen. „Ik heb deze kaart niet gepost Westarp is vochtig en er is geen enkel goed pension lx ken tal van menschen. die daar eens gelogeerd hebben en er nooit willen terugkopten.” HM belette ons eenvoudig dat we schreven om de kamers te bespreken. winter kwam hy me aan T telegram. „Uw tante is overleden, mijnheer. Ik heb. toen ik hierheen kwam, een krans bM <h‘n besteld, even mooi en even duur als verleden Jaar, toen uw oom Percival was ge wordt) was toegenomen van £3 140973.849 tot 3.250 OOtf.OOO. en in totaal werden het vorige jaar 229.214.963 aan belastingen geïnd. Terwijl zoowel het aantal als het totale be drag der z.g. groote Inkomens voortdurend blijft sbnken, nemen het nationale Inkomen en de gemiddelde welvaart dus gestadig toe twee schijnbaar tegenstrijdige verschynselen, waarvan geleerde economen evenwel' oewerei dat zij in t geheel niet tegenstrijdig zMn. Anna schreef plichtsgetrouw de twee brieven en ontving per keerende post antwoord, dat Dick en de de la Rivas den volgenden Zaterdag zouden komen. Toen zij de ontvangkamer binnen traden, had Dick nog genoeg fatsoen, om zich een beetje te schamen, maar Rita liep naar binnen, alsof het huis van haar was. .Wel sus Betty,” begon rij, terwijl ae Betty Midden in den ontbijt vertellen: „Mijnheer, u moet direct naar de stad. Het te legram heb ik maar op 't kan toor gelaten. Ik onderstel dat u naar een andere betrekking hebt gesolliciteerd. Toen tante Mary overleden was. overhandigde mijnheer Chubbs mij treurig en waardig het HM houdt van Netta. moet Je weten.” Rita lachte en stak hnar kinnetje in de lucht. Maar niet heelemaal. zei ze ..En die andere vent, die zong.... dien zou ik gezellig gevonden Wanneer het voorjaarsweer het maar even toelaat, vermaken de kinderen zich al graag op het strand of thuis in een zandbak met vormen, welke in hun fantasie allerlei lekkers geven j-s Ike dichter of componist, die een onder- H werp zoekt voor een idyllisch romannetje Of een pastorale, of een mooie, eenvou dige, rustige compositie, zou ongetwijfeld naar ons dorpje verhuizen, als hij het kende. De in spiratie voor een massa eenvoudige liederen en gezellige novellen ligt er opgestapeld «n is te vinden in ieder huisje en bij lederen bewoner. We leven er gezellig en rustig in werkelMk pa triarchale toestanden. Het heele dorp is van en voor ons. maar wy zijn ook voor het heele dorp, onverschillig of er een hark geleend moet worden, een moeilijke brief geschreven, het be zoek van een lastig familielid voorkomen, of een beroep gekozen voor een zoontje van een der eenvoudige dorpsmenschen. van wien de onderwijzer had gezegd dat hy zoo makkeUjk leerde. We waren totaal onbekend, toen we er kwa men. waren met niemand bevriend en spraken In 't begin met niemand: maar weldra was op een ondoorgrondeiyke manier overal het ge rucht verspreid, dat mynheer dat ben Ik een intellectueel was Het gevolg daarvan vis, dat Ik ook byna even gauw adviseur werd in alle mogeiyke zaken en kwesties van den bur gemeester, den gemeenteraad, den onderwijzer enz. Niettemin ben noch ik. noch Silvia, m'n vrouw, de eerste onder de notabelen van het dorp. Neen, er is iemand, die de meenlng óver m'n superioriteit van vele dorpelingen niet deelt, omdat hy zich zelf als superieur be schouwt. Dl« iemand is Chubbs. chubbs is de brieven gaarder, tevens met den telegraafdienst belast ,Jk denk, dat het gekwetste Mdelheid is," dacht zM- „Zy kan de gedachte niet verdragen, dat Roger een ander genomen heeft. Arme Dick, wat een toekomst." Het diner was byna voorbij toen zU Roger’s auto hoorden voorrijden. Dadelijk stond Betty op en liep de hall binnen, hem tegemoet. Sam riep haar na: „Laat hem zoo maar binnenkomen, geen drukte maken met kleeden of zoo. de Jongen zal wel half verhongerd zyn." Vaak houdt men my voor een internatio nalen oplichter, die zich ten onrechte den titel van aartshertog heeft toegeëigend. en met groot wantrouwen wacht -men soms aï, of ik myn hotelrekening wel betalen zal! Aartshertog Franz Joseph von Habsburg— Lotharingen, die zoo spreekt, is de dertigjarige broer van Anton von Habsburg, maar vertoont een veel sprekender geiykenls met wyien Ko ning Karel IV van Hongarije. ZMn bijnaam „de vliegende aartshertog" dankt hy aan rijn hartstochtelyke voorliefde voor de aviatiek. In 1928 en 1929 vloog hy met zyn broer van land tot land om overal lezingen te houden over Spanje, zulks in verband met de toen aan staande wereldtentoonstelling te Barcelona. Hun vader. Aartshertog Leopold Salvator, had bij het Ineenstorten der Oostenryksche monar chie In 1918 geen afstand gedaan van zMn 'titels en rechten. HM weigerde, de Oostenrljk- sche republiek te erkennen. Tengevolge hier van moest hy met zyn jongens Oostenrijk ver laten en deze vorsteiyke emigranten begaven zich naar Madrid. Het is een merkwaardigheid van het lot, dat wy Juist in Spanje terecht kwamen, waar onze grootvader van moederskant. Don Carlos, in 1873 tegen den voorganger van Koning Al fonso oorlog had gevoerd. Niettemin werden wij hartelyk ontvangen door den toen nog regee renden koning. Ik studeerde in Madrid aan de technische hoogeschool, hiertoe gedreven door mijn aangeboren belangstelling voor maciiine- rleën. later legde ik my bovendien op de land bouwkunde toe. Toen het Spaansche koninkrijk een einde nam. stelde Primo de Rivera rich met groote welwillendheid ter onzer beschik king. en Ik mocht myn technische kennis ver ader bekwamen bM het Departement van Lucht vaart. waar ik my Het opleiden tot- marine- vlieger. Myn broer Anton von Habsburg, die eveneens ingenieur is. had zich inmiddels een positie veroverd by de Standard Electric Company te Londen; ik trok er heen en haalde mijn broer over, in Spanje een civiele school voor aviatiek te openen. Mynheer Chubbs. die altijd Z'n best deed om er gewichtig en voornaam, uit te zien, droeg een klein puntbaardje, dat z'n waardig voorkomen nog verhoogde. Als hy een telegram bracht, deed hy dit werk met de plechtigheid van een hoflakel. Sylvia en ik vermaakten ons daarmee. Wc keken van achter de gordynen. ais hy naar ons landhuisje kwam Toen Sylvia haar jaarlyksche bezoek aan d'r moeder zou brengen, deelde zy me mede dat ze een fyn plannetje had. om mijnheer Chubbs eens extra-plezier te doen: „Als ik by moeder ben, zal ik enkele, heel ge wichtige en belangrijke telegrammen aan je sturen. Maak je dus niet ongerust, wat ik ook sein.” talen.” Dick, die^ haar tot nu toe bewonderend had i van kleur. teeken, dat zy hem ala een gewonen kennis wenschte te behandelen. Hij groette mynheer dc la Rlva. evenwel met een zekere waardig heid, die hem goed stond. Dick gaf hij een stevige hand. „Feliciteeren jullie elkaar niet?” rap Rita uit ..Dat doen we." zei Roger eenvoudig. Hy liep om dc tafel heen om naast Betty te gaan zitten, terwyl hij zei: „Nicht Jane zendt haar complimenten en wil graag weten, hoe je over die klppeu- kweatie denkt." „O," zei Betty, „ik heb er al ernstig over gedacht Maar ik kom volgende week en dan kunnen we samen dc rennen bekijken.” te pakken, waarin waarschyniyk een groote camee zat, toen Roger tusschenbelde kaam. „We moeten heuseh gaan, Betty, we hebben beloofd, niet te lang weg te blijven." Een paar minuten later snorden zM langs den weg door de pittige avondlucht en onder de opkomende maan en eensklajjs zei Roger: „Betty, ik voel me een beest. Dc moest er niet aan denken, je plichten op te leggen, die je niet vervullen kunt. Ik wil niet hebbes, dat Je een slavin wordt. En ik geloof niet, dat het noodlg is. Een huis als Beckford kan toch door twee melden bewerkt worden, zonder dat de vrouw des huizes mee zwoegt. Myn groot moeder was een heel andere vrouw dan jy Als JM huiswerk deed, sou het net zoo gek zMn. als wanneer Je oma's horloge ging dragen. Dat hoort niet by je.” .Maar ik ga er by hooren," riep zy vrooiyk. ,jy bent een echte boer, ik word een echte boerin. Het hoort er bM en ik zal het graag doen." voegde zy er by en sloeg baar twee handen oA zyn arm. Ryksinkomsten verschenen en de gegevens, is, dat ondanks welvaart en ondanks het krachtige herstel der prijzen aan de effectenbeurs sinds 1932, het aantal rijkaards (dit schijnbaar goed-Holland- sche woord is niets anders dan een verbaste ring van het Fransche „richard") biyft af nemen. 4 T T DA'VRTME'JC °P blad z^n ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen p 7^0 bÜ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door p 7^0 een ouBeval met 17 /X 1^1 ,r, XX lat. >I\J lil r< O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen verlies van belde armen, belde beenen of beide oogen A WVe doodeUJken afloop fcdvFVFa AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL lyke pogingen tot ontvreemding of eenig voorwerp. Het ia waar, dat gdfei der ten toongesteld» kunstvoorwerpen, waarvan enkele 37 eeuwen oud zMn. voor een dief een ..markt waarde” heeft; het zou immers onmogeiyk zyn er één van te verkoopen, daar iedere deskun dige onmlddeliyk zou ontdekken, dat het aange boden voorwerp van deze tentoonstelling afkom stig was. Maar het is juist de onverkoopbaar- heid dezer schatten, welke een gevaar oplevert. Voor den millionnair-verzamelaar zMn zy even Fabrieksarbeider en reiziger wy kochten tot dit doel een Entelsch vUeg- tulg en het bleek al spoedig, dat ons idee een goed idee was gefeest, want de burgeriyke luchtvaart verktande in Spanje In een primi tief stadium, en onze school l?ok In toenemen de mate de Spaarisdhé JMijfS. dfe V<for de avia tiek een levendige belangstelling aan den dag legde. Op onze groote rondvlucht door Europa In 19281929 verbaasde het op alle stations, waar wM landden, dat wy niet alleen het vlieg tuig bestuurden, maar ook het sein- en ont vangtoestel bedienden. _WM waren tegelykertyd piloot, mecanicien, marconist, steward Maar tenslotte konden wy er niet van leven Zoo kwam ik als arbeider in de fabriek van Ford in Spanje, waar ik al het werk heb mee gemaakt. van het geringste tot het meest ver- antwoordelyke. Daarna werd ik reizend apent. U kent het principe van Henry Ford? Het luidt: „Druk neer, die zich neerdrukken laat, om zelf vooruit te komen." Het heeft conse quenties. die zich met myn persooniyken smaak niet laten versoenen. OM begrypt. dat ik deze onderneming dus den rug toekeerde. Het vermogen van Habsburg Het familievermogen der Habsburgers werd verdeeld op grond van de z.g. Habsburgwet van 1848. die bepaalt, dat het vermogen tusschen de drie stammen de familie van den keizer koning, de Hongaarsche en de Toscaansche stam onder de mannelyke leden der familie (op het oogenblik 21 personen) zal verdeeld worden, zoodat het hoofd der familie. Otto. een derde krijgt van de Inkomsten van het familievermogen. Een tweede derde deel wordt als vruchtbaar kapitaal belegd; een derde deel komt na goedkeuring van het famlMe-hoofa onder de familieleden ter verdeelihg. Men be hoeft niet te onderstrepen, dat deze wet wel in 1848 goed was. maar niet doeltreffend is in 1938. Jammer genoeg, dat iedere poging om de Habsburgwetten te moderniseeren schipbreuk IMden op een zeer hardnekkigen tegenstand. Krachtens de 87-jarige wet heeft het fa- müiehoofd het recht, huweiyken te annuleeren. en de tegen de wet handelende famiUeleden uit den band der familie te sluiten Er waren ook vroeger opstandigen in de familie, zoo b.v. Het was niet aardig van mijn vrouw, want natuuriyk volgde ik den raad niet op. waar door de bemoeizuchtige mynheer een slapeloozen nacht doorbracht. „Je telegrammen waren schitterend.” prees ik. toen m'n vrouw van haar reis was terug gekeerd. „Mijnheer Chubbs gloeide vah ge wichtigheid!” Bylvia keek verwonderd. „Telegrammen, zeg Je?” „Ja. dc telegrammen van tante Alice, en het huisje in Daily eh van de rubber. Je lasbt een rijke fantaste, vrouwtje.” „Maar ik heb geen telegrammen gestuurd." aei Bylvia. „Ik heb de afspraak totaal vergeten .Dus....?” „Dus waren." Het rapport van de Commissarissen voor over het Jaar 1934is bevat eenlge belangwékken- voomaamste toenemende ..Maar ik denk dat hy »yn oude tweed pak aan heeft," zei Rita. Snel keek Lady Anna haar aan en zag. dat zij vuurrood was en dat haar oogen vreemd glinsterden. „Ik denk dat hy het een beetje raar zal vinden." zet Rita met een lach tegen Dick. „Hoe zal hii kyken. als hM mij ziet?" „Hy wist al lang, dat je kwam.” zei Dick een beetje ongeduldig. „Luister nu eens. Als je niet bang bent, kunnen we de kleine merrie Maan dag probeeren Je mag haar hebben, als je wilt."' Maar Rita luisterde niet, zy staarde naar de deur en verschoot lederen keer als deze open ging. Spoedig kwam Betty binnen gevolgd door Roger, die tegen 'Rita's verwachting geen teeken van verlegqpheid gaf. „Hoe maak Je het, Rita?” vroeg hM heel be- Toen kwam het tweede telegram: „We kun nen het huisje van Smithson in Augustus hu ren. Antwoord direct.” We hadden al een paar Jaar vruchteloos ge tracht het huisje in Daily voor een maand te huren, het mooiste huisje voor een zomerver- biyf. Geen wonder dus. dat mijnheer Chubbs voor myn verstand vreesde, toen ik hem geen antwoord-telegram meegaf. Dien dag was hy ongeschikt voor z'n werk. Een paar dagen daarna bracht hy. ‘senuw- achtlg van opwinding, nog een telegram; „ver koop alle ten.” een vluchtig kusje op de wang drukte. ,?Het gaat net als met dat spelletje: warm, warmer, heet.” Hoewel Betty een beetje schrok, gaf zy haar toch den kus terug. „Ik hoop, Rita, dat we het samen altyd goed zullen kunnen vinden.” „En waar is broer Roger?" ging Rita voort met het schelle lachje, dat Lady Anna zoo vreeseiyk vond. Dick stond er met een boos gezicht bM. Zyn moeder, die hex zag voelde al haar sympathie voor hem opwellen en ergerde zich aan Rita's ongemanierdheid. ..Roger komt vanavond wat later," legde Betty uit. „HM kan niet eerder weg. zU zyn de heele week erg druk bezig geweest „Hemel." riep Rita uit. ..Dan heb jy hem niet zoo goed onder den duim, als ik. Ik d"nk. dat jy anders bent. Ik zou Dick niet de heele week weg laten gaan, zelfs al wilde hy.” Maar Ik wil niet,” viel Dick uit, met een kleur van opwinding. „Hy is net zoo gek als Roger was." dacht zyn moeder met schrik. Onderwin zat Sam Hpmock stMfjes met den ouden heer de la Rlva te praten en bevond, dat zy over de meeste dingen anders dachten Het kostte Lady Anna alle moeite om den 'toe stand draagiyk te maken, vooral omdat Rits telkens zinspeelde op wat Dick bM zichzelf noemde: „oude geschiedenis." Maar Lady Anna's verontwaardiging werd grooter. toen zy merkte, dat haar toekomstige schoondochter!je het er klaarblykelyk op gezet had, Betty te plagen. .Hier is het,” riep zM uit. „Het te nog van je grootvader geweest. Roger en van den ouden Sir Roger vóór hem. Het is een pracht- horloge Het slaat de uren Dc heb gehoord, .dat het wel honderd pond gekost heeft.' „Je kunt het in je kamer ophangen. Betty." zei Roger. „Je kleine armbandhorloge a ge- makkeiyker.” HM herinnerde zich nog. hoe het een bobbel geweest was in de ceintuur van Lady Beek. .Nee. je moet het dragen.drong Jane aan. .Je moet het dragen, want Je bent Lady Beek. De menschen verwachten dat van je. Je kunt er trotsch op zyn,” voegde zM er by. .JCMk eens. wat een mooie ketting." Betty hing glimlachend den zwaren ketting om haar hals en probeerde het gevaarte tusschen haar ceintuur te krijgen .Nonsens.” riep Roger byna ruw uit. „Dat kun Je niet dragen. Je kunt wel verlangen. Jane dat zy ook grootma's mutsje opaet." Jane deed het horloge met betrokken gezicht weer in de doos en begon een rond etui uit Voor hen stond in de kast niet de taart, maar de kok zelf Och meneer de kok. set Tuimeltje bedremmeld, we wilden maar eens even kyken. wat u vandaag gebakken hebt toen verwachtten de dieven natuuriyk. dat de kok hun uitbrander zou geven, maar neen, de kok bleef staan waar hy stond en verroerde zich niet. De kok was zeker erg boos en daarom vonden ze het raadzaam maar stilletjes weg te gaan. daard. „Hoe gaat het met jou. kluizenaar? Ik hoop dat je het goed maakt in je kluis?" „O, best, dank je.” zei hM lachend, en be schouwde Rita's woorden blykbaar als een -r-w e tentoonstelling van Chineesche kunst in I J Burlington House, het gebouw der Ko- ninkiyke Academie te Londen, is thans gesloten. In ongeveer 3W maand tyds is zy be zocht door 422.048 personen. Op den sluitingsdag bedroeg het aantal bezoekers 15.332; in de laat ste weken bezichtigden gemiddeld 10.000 per dag de kunstschatten uit bet RMk dat reeds tien eeuwen kunstgeschiedenis achter zich had toen Troje belegerd werd, en op één dag gebeurde het zelfs, dat byna 20.000 bezoekers de hooge trappen van het Academle-gebouw bestegen. Deze tentoonstelling had nog maanden en maanden lang geopend kunnen biyven, zonder dat het bezoek afgenomen was, maar tegen 27 Maart zullen de eerste werken voor de Jaarlyk sche tentoonstelling van schilderijen hun in tocht doen in de zalen van Burlington House, en deze moesten dus ontruimd worden. Ander? ten toonstellingen, in den loop der laatste tien ja- ren gehouden: de'Vlaamsche. de Nederlandsche, de Italiaansche, de Fransche, de Perzische, moes ten om dezelfde reden ..opgebroken” worden, of schoon zy nog maandenlang dichte drommen van bezoekers hadden kunnen trekken. Boven dien zyn de eigenaren der kunstwerken en voor al de Regeeringen en musea der Janden van oorsprong", ten slotte min of meer verlangend, hun schatteir die zy niet voor onbepaalden tyd uitgeleend hebben, terug te zien Het „sloopen” van zulk een tentoonstelling, en vooral van de Chineesche, met haar reusach tig Boeddha-beeld, welks verwydering de oprich ting van groote stellages verelscht, neemt gerui- men tyd in beslag. Het geschiedt onder leiding van vier deskundigen, die elk voorwerp persoon- iyk Inpakken in de groote kisten, waarin zM ge zonden werden, maar 't eerst moeten vergelijken met de foto, welke zich in een groot album be vindt. Buitengevfone maatregelen worden ge nomen om te voorkomen dat iets ook maar in 't minst beschadigd wordt, en ook tegen moge- \van of uw linkor-richting«an> wijzor stookt u natuurlijk altoos tijdig uit, voor u bocht naar links neemt Weet u, dat zoo n teeke geen tooverstaf isEn., dat u dus uw beurt moet RMkaards zMn, volgens den maatstaf van den fiscus, personen met een inkomen van meer dan 2000 per Jaar. zy immers betalen sur tax. Hun aantal bedroeg in 192930 108.89^. In 1933— 34. het laatste jaar waarover gegevens beschikbaar zyn, was het geslonken tot 81.562. De gezameniyke inkomens, waarop sur-tax ge heven werd, bedroegen in de genoemde jaren resp £593.060.706 en £400.390 462 Het sterkst zyn de zeer hooge inkomens af genomen. In 192930 waren er 819 personen met meer dan £40 000 per Jaar; 141 daarvan trokken Jaariyks meer dan 100.000. In 1933 34 waren de cyfers teruggeloopen tot 428 en 65. Eén der oorzaken hiervan zMn de hooge suc cessierechten op groote nalatenschappen, wel ke oorzaak zMn. dat zelfs universeele erfgena men slechts de helft van het vermogen hebben. Waarover de erflater beschikte. Ook zyn in de crisisjaren 193032 tal van fortuinen sterk verminderd. Hoe groot de Invloed der hooge successie rechten zyn op de hooge inkomens, kan men eenigszins beoordeelcn wanneer men weet, dat in het afgeloopen Jaar rechten betaald werden over 14 nalatenschappen van s meer dan 1.000.000. Vier daérvan waren hooger dan 2.000.000. en één was hooger dan 3.000.000. Het totaal aantal nalatenschappen bedroeg in 1934— 35 134.659. tot een waarde van £533 690.572 Hierover werden £81.289 774 aan rechten betaald, tegen 85.337.911 «u het voor afgaande jaar. Terwijl de groote inkomens zyn blyven ach teruitgaan. is het totaal der belastbare inko mens van 193334 op 193435 gestegen van £1.158.564.150 tot £1.200.000.000. het totale nationale inkomen (dus met inbegrip van dat deel, waarover belasting-vrijstelling verleend Rita geeuwde. „Waarom hebben jullie nie< iemand vraagd. waarmee ik me amuseeren kon?” vroeg zy. „Die leuke roodharige Jongenboe heet hy ook weer? Cuthbert of zool ets Ik noemde hem by mezelf den Melancholieke. H;i was altyd treurig." „Dat kwam, omdat hy ruzie had met Netta, toen de deur open ging, nu draaide Rita Dick haar rog toe. „Ik vind, dat Betty Roger we! een nieuw pak mag geven," zei ze minachtend. „Hij draagt nog altyd dien ouden rommel. Hy is vee! grooter dan JM7' ging zij peinzend voort tot Dick, die by haar was komen ritten. „Veel grooter. Als hy goed gekleed was. zou hy er echt knap uitrien. Ik ben Wy. dat jy er chique uitziet." „Dat is geen wonder." aei haar verloofde. „Als je myn kleermakersrekanincen zag. zou Jc dat begrijpen „Dat weet ik nog niet.” antwoordde het meisje scherp. „Ik zal ze later wel moeur be- Johann Orth. maar deze ontvingen tenminste een behooriyke „Abfertlgung." Heden is de huweiyksparagraaf van de Habsburgwet nog van kracht, en diM. staat den mannelyken leden der familie Habsburg steeds een lyst der huwbare meisjes van regeerénde vorstenhuizen ter beschikking, in alfabetische volgorde. Krachtens de Habsburgwet moet een familielid, dat een buitenlandsche reis wil on- dernemen. zyn voornemen in een audiëntie by den keizer-koning bekend maken, en hier toe de allerhoogste toestemming vragen In 1848 reisde men per postkoets, heden per vliegtuig. Ik behoef u niet te zeggen, dat het onder zulke omstandigheden moeiiyk Is. aartshertog te zyn! Myn moeder is thans echter teruggekceid naar ons slot te Heinstein in Oostenryk. waar °°k Ut weldra myn intrek denk te nemen. Wil Ik my een paar dagen rust gunnen, dan vlieg ik naar Amsterdam, waar ik vele goede vrienden heb. Ik houd van Nederland, en de Nederlanders, en ga er dikwyis heen. Myn auto heeft zoóals u riet ook een Neder- landsch nummer.... ver de verdeellng van de erfseftatten der Habsburgers. over de zaken van Henry Ford, over de aangenaamheden, die ver bonden zyn aan de positie van aartshertog en over andere soortgeiyke vraagstukken, waar om de gewone lezer, die niet met aartshertoge- lyke waardigheid geplaagd is. Zich weinig be kommert, heeft de vliegende aartshertog Franz Joseph van Oostenryk heel wat op het hart, en hy steekt dit voor den Journalist niet onder stoelen of banken. Hy moet nu eenmaal zyn brood verdienen, en ofschoon de meeste men schen aan een aartshertog het dageiyksche brood van harte gunnen, zyn er slechts weini gen, die verdragen, dat hy het zelf ver dient.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1936 | | pagina 3