<KelwtAaal
WUl
Wat Kikker Karei en Tuimeltje beleefden
KWIEK EN VIEF
is onze „omroeper” Eiken avond weer opnieuw
spreekt bij in 80.000 gezinnen, waar hij steeds
een trouw gehoor vindt. Zaken-Omroepers S0
et per regel. Particuliere Omroepers 20 et per
egel. Betrekkingen (gevraagd en aangeboden)
10 ct. per regel.
den da$
Vliegende Hertog
EEN „MOEILIJKE” TEN
TOONSTELLING
LIEFDE
EN EER
DINSDAG 24 MAART 1936
X
De telegrammen
Rijkaards in Londen
succes
r*-
Het vermogen van de
Habsburgers
DOOR M. E. FRANCIS
Chineesche kunat behaalt te Lon
den een overweldigend
ga^eï
van m’n vrouw j
/«7
9
(Speciale correepondentie)
2
bloemist
storven
rubberaandeelendaling te wach-
!nl
Chubbt-
en
HOOFDSTUK XXIV
Lady
hebben."
(Wordt vervolger»
i met
r, of Ik
en
een
Ze draaiden zich om, maar toen bleven ze van schrik staan,
want nu stond de kok weer voor hen en ze hadden hem toch
zoo duidelijk in de kast gezien. Ik heb Jullie {laar eens be
trapt. zei de kok tegen de deugnieten en daarvoor zal ik Je
laten straffen. Kom mee naar de kast, dan zal ik Je eens laten
zien wat ik gedaan heb en met verbaasde gezichten volgden
ze den kok, die de kastdeur opengooide.
Het
del
daarvan
handels-
In de kast stoïid nog steeds dezelfde kok. die de bengels en
kele minuten geleden ook hadden gezien. De kok greep zijn
evenbeeld vast en draaide dit met liet gezicht naar de kikkers
en Tuimeltje. die nu pas zagen dat het een pop was. Ik wist,
dat Jullie zouden komen stelen, zei de kok en daarom maakte
ik deze pop om Jullie te verrassen. Ga nu maar mee. dan zul
je van den koning nog wel wat meer verrassingen krijgen. En
bang voor hetgeen ze te hooren zouden krijgen volgden ze den
opperkok.
Commissarissen
het
..Zij zou zoo graag alles klaar hebben, voor
dat zjj naar het gesticht gaai. zei Roger.
..Word Jij kippenboerin, Beity?” vroeg Rita
dwars over de tafel heen. ,.Dat zou ik met ge
daan hebben?’
Toen Lady Anna ópstond, vroeg zy:? .Blijf
Jij nog hier, Betty?"
„Neen, ik kom," zei Betty die heel andere
plannen gehad had. Zy wilde Roger nog wel
even alleen spreken, want zij hadden elkaar in
geen drte et vier dagen gezien. En mijnheer
Ho mock begreep dat, want na een heel korte
poos kwam hij ook d?n salon binnen, hoewel hij
anders graag nog wat bij de wijnflesch bleef
zitten en zei:
„Ga Jij nu maar naar beneden. Betty. Roger
Is nog niet half klaar."
Beide meisjes hadden een kleur gekregen.
Twee dagen na d'r vertrek bracht mijnheer
Chubbs gewichtiger dan ooit, het eerste tele
gram: „Kom onmiddellijk. Tante Allee."
Chubbs had- reden om gewichtig te doen, want
hij wist dat tante Alice het rijke hoofd der
geheele familie was Hij wist ook dat ze al me-
nigen neef uit haar testament had geschrapt,
dat ik nog in de gunst was en dat de erfenis
niet mager zou zijn. Daarom had hij het spoor
boekje al nagezien en een taxi voor mij besteld
en keek me verbijsterd aan toen ik zei dat ik
kalm thuis zou blijven. Hij was zóó verbaasd,
dat hij vergat er bij me op aan te dringen tante
Allee te bezoeken.
aangestaard, verschoot
Dat zal niet noodlg zyn,” aei hij kort.
btj verlies van een hand»
een voet of een oog
van het dorp en voelt zich als zoodanig de ge
wichtigste man van alle dorpelingen. Hy oefent
dan ook een gezag uit, dat hem eigenlijk niet
toekomt, maar dat iedereen aanvaardt, de bur
gemeester Incluis. Hij laat er zich by iedereen
op voorstaan, dat hu een doorkneed telegrafist
is. Ons dorp is te klein om er extra een tele
grafist en een brievengaarder op na te houden.
Mijnheer Chubbs laat zich door iedereen post
directeur noemen. Den naam -brievengaarder
werpt hij verre van zich.
Als telegrafist brengt mijnheer Chubbs zelf
de telegrammen rond. Overstelpende drukte
geeft hem dat niet. Daartoe komen er hier te
weinig telegrammen: soms een officieel dienst
bericht voor den burgemeester, soms een tele
gram voor den notaris of Ben dokter. De ove
rige depêches zun aan ons geadresseerd.
Nu doet zich in ons dornje het merkwaardige
geval voor, dat vóór de geadresseerde het tele
gram heeft gelezen, mijnheer Chubbs al die
maatregelen genomen heeft, die hy, met het
oog op den inhoud, noodlg oordeelt.
Zoo hadden we. toen we een maand in het
dorpje woonden, af gesproken dat de Grenvilles
bij ons hun week-end zouden doorbrengen.
Vrijdags bracht Chubbs ons een telegram en
zei tegen Sylvia, die voor ontvangst teekende:
„De Grenvilles komen niet. De groote bestel
ling, die u gisteren by plorvidge hebt gedaan,
heb Ik dus ingetrokken, omdat het nu niet
noodlg is. De taart, die Lester op bestelling voor
u maakt, wordt morgen wél gebracht, want u
en mijnheer mogen wel eens een extraatje heb
ben.”
Plorvidge is onze slager en Lester is de ban
ketbakker.
Toen we bij 't naderen van mijn vacantle
kamers wilden huren in een badplaats, liet hy
niet ons besluiten, maar besliste zelf. Het bad-
onbereikbaar als voor den bedelaar, en de auto
riteiten zijn steeds beducht dat een hartatochte-
Hik verzamelaar, die gaarne tienduizenden pon
den zou geven voor een vaas, wanneer deze maar
te koop was, op de mlddejen zal zinnen om het
begeerde voorwerp langs anderen weg in zijn
bezit te krijgen, en dan gedurende de rest van
zijn leven te genieten van een bezit dat hjj nooit
aan een ander zal kunnen toonen.
Om bet bezoekerscüfer van 422.048 te waar-
deeren, moet men niet zeggen: dit komt op on
geveer 't zelfde neer als dat een tentoonstelling
te Amsterdam door 40.U00 personen bezocht is.
De verhouding is een geheel andere, want zoo
er in Londen al ruim tienmaal zooveel menschen
wonen als in Amsterdam. de ruimte In Burling
ton House is toch beperkt, aoodat het publiek
er bjj een in verhouding even groote belangstel
ling. niet in tien maal grootere massa kan heen
trekken dan het Amsterdamschc publiek naar
een soortgelijke kunsttentoonstelling zou kunnen
doen. Ruim 420.000 is een geweldig cijfer, zelfs
voor een zoo volkrijke stad, en het getuigt van
een zeer groote belangstelling der Engelschen
voor kunst. Hetzelfde verschijnsel viel waar te
némen bij de tentoonstellingen der vorige Ja-
ren, en het verdient des te meer onze aandacht
omdat het in strijd is met de in 1 buitenland
zoozeer verspreide opvatting volgens welke de
gemiddelde Brit zeer karig bedeeld is met
kunstbesef. Zekere inzendingen die door gewel
dige afmetingen of exotische grilligheid uitmun
ten. mogen al de on-artistieke „nieuwsgierig
heid” van het groote publiek, gaander maken,
maar over het geheel was deze tentoonstelling
toch een zeer ernstige zaak. Men moest haar
meer met zijn hersenen dan met zjjn oogen be-
kyten. De schoonheid van een meesterwerk der
Hollandsche of Italiaansche scholen kan men
voelen ook zonder haar te begrijpen, maar op
deze Chineesche tentoonstelling was de man. die
niet poogde te begrijpen, reddeloos verlortn Mis
schien zijn Inderdaad velen, die vol verwachting
het gebouw binnentraden, reddeloos verloren ge
weest. maar toch kan Londen er trotsch op zijn
dat zoo n .moeilijke” tentoonstelling zulk een
overweldigend succes gehad heeft.
plaatsje was zeer in trek, aoodat we bijna geen
kamers konden krijgen. Eindelijk kwam er een
telegram dat er een optrekje vrij was. We moes
ten echter denzelfden avond beslissen Mijnheer
Chubbs «pracht het telegram met het advies:
„niet doen, het is daar veel te koud." HM rer-
telde zooveel schrikwekkende verhalen van te
leurgestelde badgasten, dat het te laat werd om
even antwoord te seinen.
Een Jaar later wilden we een maand door
brengen in WeStarp, en schreven een briefkaart
om kamers te bespreken in een pension, cfct
ons door een vriend was aanbevolen. In plaats
dat mynheer Chubbs de briefkaart met de ove
rige post naar denr trein bracht, kwam hij he
vig opgewonden bjj ons binoenstormen.
„Ik heb deze kaart niet gepost Westarp is
vochtig en er is geen enkel goed pension lx
ken tal van menschen. die daar eens gelogeerd
hebben en er nooit willen terugkopten.”
HM belette ons eenvoudig dat we schreven om
de kamers te bespreken.
winter kwam hy me aan T
telegram. „Uw tante is overleden, mijnheer. Ik
heb. toen ik hierheen kwam, een krans bM <h‘n
besteld, even mooi en even duur als
verleden Jaar, toen uw oom Percival was ge
wordt) was toegenomen van £3 140973.849 tot
3.250 OOtf.OOO. en in totaal werden het vorige
jaar 229.214.963 aan belastingen geïnd.
Terwijl zoowel het aantal als het totale be
drag der z.g. groote Inkomens voortdurend
blijft sbnken, nemen het nationale Inkomen en
de gemiddelde welvaart dus gestadig toe
twee schijnbaar tegenstrijdige verschynselen,
waarvan geleerde economen evenwel' oewerei
dat zij in t geheel niet tegenstrijdig zMn.
Anna schreef plichtsgetrouw de twee
brieven en ontving per keerende post antwoord,
dat Dick en de de la Rivas den volgenden
Zaterdag zouden komen.
Toen zij de ontvangkamer binnen traden, had
Dick nog genoeg fatsoen, om zich een beetje
te schamen, maar Rita liep naar binnen, alsof
het huis van haar was.
.Wel sus Betty,” begon rij, terwijl ae Betty
Midden in den
ontbijt vertellen:
„Mijnheer, u
moet direct naar
de stad. Het te
legram heb ik
maar op 't kan
toor gelaten. Ik
onderstel dat u
naar een andere betrekking hebt gesolliciteerd.
Toen tante Mary overleden was. overhandigde
mijnheer Chubbs mij treurig en waardig het
HM houdt van Netta. moet Je weten.”
Rita lachte en stak hnar kinnetje in de
lucht.
Maar niet heelemaal. zei ze ..En die andere
vent, die zong.... dien zou ik gezellig gevonden
Wanneer het voorjaarsweer het maar even toelaat, vermaken de kinderen zich al graag
op het strand of thuis in een zandbak met vormen, welke in hun fantasie allerlei
lekkers geven
j-s Ike dichter of componist, die een onder-
H werp zoekt voor een idyllisch romannetje
Of een pastorale, of een mooie, eenvou
dige, rustige compositie, zou ongetwijfeld naar
ons dorpje verhuizen, als hij het kende. De in
spiratie voor een massa eenvoudige liederen en
gezellige novellen ligt er opgestapeld «n is te
vinden in ieder huisje en bij lederen bewoner.
We leven er gezellig en rustig in werkelMk pa
triarchale toestanden. Het heele dorp is van
en voor ons. maar wy zijn ook voor het heele
dorp, onverschillig of er een hark geleend moet
worden, een moeilijke brief geschreven, het be
zoek van een lastig familielid voorkomen, of
een beroep gekozen voor een zoontje van een
der eenvoudige dorpsmenschen. van wien de
onderwijzer had gezegd dat hy zoo makkeUjk
leerde.
We waren totaal onbekend, toen we er kwa
men. waren met niemand bevriend en spraken
In 't begin met niemand: maar weldra was op
een ondoorgrondeiyke manier overal het ge
rucht verspreid, dat mynheer dat ben Ik
een intellectueel was Het gevolg daarvan vis,
dat Ik ook byna even gauw adviseur werd in
alle mogeiyke zaken en kwesties van den bur
gemeester, den gemeenteraad, den onderwijzer
enz.
Niettemin ben noch ik. noch Silvia, m'n
vrouw, de eerste onder de notabelen van het
dorp. Neen, er is iemand, die de meenlng óver
m'n superioriteit van vele dorpelingen niet
deelt, omdat hy zich zelf als superieur be
schouwt.
Dl« iemand is Chubbs. chubbs is de brieven
gaarder, tevens met den telegraafdienst belast
,Jk denk, dat het gekwetste Mdelheid is,"
dacht zM- „Zy kan de gedachte niet verdragen,
dat Roger een ander genomen heeft. Arme Dick,
wat een toekomst."
Het diner was byna voorbij toen zU Roger’s
auto hoorden voorrijden. Dadelijk stond Betty
op en liep de hall binnen, hem tegemoet.
Sam riep haar na:
„Laat hem zoo maar binnenkomen, geen
drukte maken met kleeden of zoo. de Jongen
zal wel half verhongerd zyn."
Vaak houdt men my voor een internatio
nalen oplichter, die zich ten onrechte den titel
van aartshertog heeft toegeëigend. en met
groot wantrouwen wacht -men soms aï, of ik
myn hotelrekening wel betalen zal!
Aartshertog Franz Joseph von Habsburg—
Lotharingen, die zoo spreekt, is de dertigjarige
broer van Anton von Habsburg, maar vertoont
een veel sprekender geiykenls met wyien Ko
ning Karel IV van Hongarije. ZMn bijnaam „de
vliegende aartshertog" dankt hy aan rijn
hartstochtelyke voorliefde voor de aviatiek. In
1928 en 1929 vloog hy met zyn broer van land
tot land om overal lezingen te houden over
Spanje, zulks in verband met de toen aan
staande wereldtentoonstelling te Barcelona.
Hun vader. Aartshertog Leopold Salvator, had
bij het Ineenstorten der Oostenryksche monar
chie In 1918 geen afstand gedaan van zMn
'titels en rechten. HM weigerde, de Oostenrljk-
sche republiek te erkennen. Tengevolge hier
van moest hy met zyn jongens Oostenrijk ver
laten en deze vorsteiyke emigranten begaven
zich naar Madrid.
Het is een merkwaardigheid van het lot,
dat wy Juist in Spanje terecht kwamen, waar
onze grootvader van moederskant. Don Carlos,
in 1873 tegen den voorganger van Koning Al
fonso oorlog had gevoerd. Niettemin werden wij
hartelyk ontvangen door den toen nog regee
renden koning. Ik studeerde in Madrid aan de
technische hoogeschool, hiertoe gedreven door
mijn aangeboren belangstelling voor maciiine-
rleën. later legde ik my bovendien op de land
bouwkunde toe. Toen het Spaansche koninkrijk
een einde nam. stelde Primo de Rivera rich
met groote welwillendheid ter onzer beschik
king. en Ik mocht myn technische kennis ver
ader bekwamen bM het Departement van Lucht
vaart. waar ik my Het opleiden tot- marine-
vlieger. Myn broer Anton von Habsburg, die
eveneens ingenieur is. had zich inmiddels een
positie veroverd by de Standard Electric
Company te Londen; ik trok er heen en haalde
mijn broer over, in Spanje een civiele school
voor aviatiek te openen.
Mynheer Chubbs. die altijd Z'n best deed om
er gewichtig en voornaam, uit te zien, droeg een
klein puntbaardje, dat z'n waardig voorkomen
nog verhoogde. Als hy een telegram bracht,
deed hy dit werk met de plechtigheid van een
hoflakel. Sylvia en ik vermaakten ons daarmee.
Wc keken van achter de gordynen. ais hy naar
ons landhuisje kwam
Toen Sylvia haar jaarlyksche bezoek aan d'r
moeder zou brengen, deelde zy me mede dat
ze een fyn plannetje had. om mijnheer Chubbs
eens extra-plezier te doen:
„Als ik by moeder ben, zal ik enkele, heel ge
wichtige en belangrijke telegrammen aan je
sturen. Maak je dus niet ongerust, wat ik ook
sein.”
talen.”
Dick, die^ haar tot nu toe bewonderend had
i van kleur.
teeken, dat zy hem ala een gewonen kennis
wenschte te behandelen. Hij groette mynheer
dc la Rlva. evenwel met een zekere waardig
heid, die hem goed stond. Dick gaf hij een
stevige hand.
„Feliciteeren jullie elkaar niet?” rap Rita
uit
..Dat doen we." zei Roger eenvoudig.
Hy liep om dc tafel heen om naast Betty
te gaan zitten, terwyl hij zei:
„Nicht Jane zendt haar complimenten en
wil graag weten, hoe je over die klppeu-
kweatie denkt."
„O," zei Betty, „ik heb er al ernstig over
gedacht Maar ik kom volgende week en dan
kunnen we samen dc rennen bekijken.”
te pakken, waarin waarschyniyk een groote
camee zat, toen Roger tusschenbelde kaam.
„We moeten heuseh gaan, Betty, we hebben
beloofd, niet te lang weg te blijven."
Een paar minuten later snorden zM langs den
weg door de pittige avondlucht en onder de
opkomende maan en eensklajjs zei Roger:
„Betty, ik voel me een beest. Dc moest er
niet aan denken, je plichten op te leggen, die
je niet vervullen kunt. Ik wil niet hebbes, dat
Je een slavin wordt. En ik geloof niet, dat het
noodlg is. Een huis als Beckford kan toch
door twee melden bewerkt worden, zonder dat
de vrouw des huizes mee zwoegt. Myn groot
moeder was een heel andere vrouw dan jy
Als JM huiswerk deed, sou het net zoo gek zMn.
als wanneer Je oma's horloge ging dragen. Dat
hoort niet by je.”
.Maar ik ga er by hooren," riep zy vrooiyk.
,jy bent een echte boer, ik word een echte
boerin. Het hoort er bM en ik zal het graag
doen." voegde zy er by en sloeg baar twee
handen oA zyn arm.
Ryksinkomsten
verschenen en
de gegevens,
is, dat ondanks
welvaart en ondanks het krachtige herstel der
prijzen aan de effectenbeurs sinds 1932, het
aantal rijkaards (dit schijnbaar goed-Holland-
sche woord is niets anders dan een verbaste
ring van het Fransche „richard") biyft af
nemen.
4 T T DA'VRTME'JC °P blad z^n ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen p 7^0 bÜ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door p 7^0 een ouBeval met 17
/X 1^1 ,r, XX lat. >I\J lil r< O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen verlies van belde armen, belde beenen of beide oogen A WVe doodeUJken afloop fcdvFVFa
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
lyke pogingen tot ontvreemding of
eenig voorwerp. Het ia waar, dat gdfei der ten
toongesteld» kunstvoorwerpen, waarvan enkele
37 eeuwen oud zMn. voor een dief een ..markt
waarde” heeft; het zou immers onmogeiyk
zyn er één van te verkoopen, daar iedere deskun
dige onmlddeliyk zou ontdekken, dat het aange
boden voorwerp van deze tentoonstelling afkom
stig was. Maar het is juist de onverkoopbaar-
heid dezer schatten, welke een gevaar oplevert.
Voor den millionnair-verzamelaar zMn zy even
Fabrieksarbeider en reiziger
wy kochten tot dit doel een Entelsch vUeg-
tulg en het bleek al spoedig, dat ons idee een
goed idee was gefeest, want de burgeriyke
luchtvaart verktande in Spanje In een primi
tief stadium, en onze school l?ok In toenemen
de mate de Spaarisdhé JMijfS. dfe V<for de avia
tiek een levendige belangstelling aan den dag
legde. Op onze groote rondvlucht door Europa
In 19281929 verbaasde het op alle stations,
waar wM landden, dat wy niet alleen het vlieg
tuig bestuurden, maar ook het sein- en ont
vangtoestel bedienden. _WM waren tegelykertyd
piloot, mecanicien, marconist, steward
Maar tenslotte konden wy er niet van leven
Zoo kwam ik als arbeider in de fabriek van
Ford in Spanje, waar ik al het werk heb mee
gemaakt. van het geringste tot het meest ver-
antwoordelyke. Daarna werd ik reizend apent.
U kent het principe van Henry Ford? Het
luidt: „Druk neer, die zich neerdrukken laat,
om zelf vooruit te komen." Het heeft conse
quenties. die zich met myn persooniyken
smaak niet laten versoenen. OM begrypt. dat
ik deze onderneming dus den rug toekeerde.
Het vermogen van Habsburg
Het familievermogen der Habsburgers werd
verdeeld op grond van de z.g. Habsburgwet van
1848. die bepaalt, dat het vermogen tusschen
de drie stammen de familie van den keizer
koning, de Hongaarsche en de Toscaansche
stam onder de mannelyke leden der familie
(op het oogenblik 21 personen) zal verdeeld
worden, zoodat het hoofd der familie. Otto.
een derde krijgt van de Inkomsten van het
familievermogen. Een tweede derde deel wordt
als vruchtbaar kapitaal belegd; een derde deel
komt na goedkeuring van het famlMe-hoofa
onder de familieleden ter verdeelihg. Men be
hoeft niet te onderstrepen, dat deze wet wel
in 1848 goed was. maar niet doeltreffend is in
1938. Jammer genoeg, dat iedere poging om de
Habsburgwetten te moderniseeren schipbreuk
IMden op een zeer hardnekkigen tegenstand.
Krachtens de 87-jarige wet heeft het fa-
müiehoofd het recht, huweiyken te annuleeren.
en de tegen de wet handelende famiUeleden
uit den band der familie te sluiten Er waren
ook vroeger opstandigen in de familie, zoo b.v.
Het was niet aardig van mijn vrouw, want
natuuriyk volgde ik den raad niet op. waar
door de bemoeizuchtige mynheer
een slapeloozen nacht doorbracht.
„Je telegrammen waren schitterend.” prees
ik. toen m'n vrouw van haar reis was terug
gekeerd. „Mijnheer Chubbs gloeide vah ge
wichtigheid!”
Bylvia keek verwonderd.
„Telegrammen, zeg Je?”
„Ja. dc telegrammen van tante Alice, en het
huisje in Daily eh van de rubber. Je lasbt een
rijke fantaste, vrouwtje.”
„Maar ik heb geen telegrammen gestuurd."
aei Bylvia. „Ik heb de afspraak totaal vergeten
.Dus....?”
„Dus
waren."
Het rapport van de Commissarissen voor
over het Jaar 1934is
bevat eenlge belangwékken-
voomaamste
toenemende
..Maar ik denk dat hy »yn oude tweed pak
aan heeft," zei Rita.
Snel keek Lady Anna haar aan en zag. dat
zij vuurrood was en dat haar oogen vreemd
glinsterden.
„Ik denk dat hy het een beetje raar zal
vinden." zet Rita met een lach tegen Dick.
„Hoe zal hii kyken. als hM mij ziet?"
„Hy wist al lang, dat je kwam.” zei Dick een
beetje ongeduldig. „Luister nu eens. Als je niet
bang bent, kunnen we de kleine merrie Maan
dag probeeren Je mag haar hebben, als je
wilt."'
Maar Rita luisterde niet, zy staarde naar
de deur en verschoot lederen keer als deze
open ging. Spoedig kwam Betty binnen gevolgd
door Roger, die tegen 'Rita's verwachting geen
teeken van verlegqpheid gaf.
„Hoe maak Je het, Rita?” vroeg hM heel be-
Toen kwam het tweede telegram: „We kun
nen het huisje van Smithson in Augustus hu
ren. Antwoord direct.”
We hadden al een paar Jaar vruchteloos ge
tracht het huisje in Daily voor een maand te
huren, het mooiste huisje voor een zomerver-
biyf. Geen wonder dus. dat mijnheer Chubbs
voor myn verstand vreesde, toen ik hem geen
antwoord-telegram meegaf. Dien dag was hy
ongeschikt voor z'n werk.
Een paar dagen daarna bracht hy. ‘senuw-
achtlg van opwinding, nog een telegram; „ver
koop alle
ten.”
een vluchtig kusje op de wang drukte. ,?Het
gaat net als met dat spelletje: warm, warmer,
heet.”
Hoewel Betty een beetje schrok, gaf zy haar
toch den kus terug.
„Ik hoop, Rita, dat we het samen altyd goed
zullen kunnen vinden.”
„En waar is broer Roger?" ging Rita voort
met het schelle lachje, dat Lady Anna zoo
vreeseiyk vond.
Dick stond er met een boos gezicht bM. Zyn
moeder, die hex zag voelde al haar sympathie
voor hem opwellen en ergerde zich aan Rita's
ongemanierdheid.
..Roger komt vanavond wat later," legde
Betty uit. „HM kan niet eerder weg. zU zyn de
heele week erg druk bezig geweest
„Hemel." riep Rita uit. ..Dan heb jy hem niet
zoo goed onder den duim, als ik. Ik d"nk. dat
jy anders bent. Ik zou Dick niet de heele week
weg laten gaan, zelfs al wilde hy.”
Maar Ik wil niet,” viel Dick uit, met een
kleur van opwinding.
„Hy is net zoo gek als Roger was." dacht
zyn moeder met schrik.
Onderwin zat Sam Hpmock stMfjes met den
ouden heer de la Rlva te praten en bevond, dat
zy over de meeste dingen anders dachten Het
kostte Lady Anna alle moeite om den 'toe
stand draagiyk te maken, vooral omdat Rits
telkens zinspeelde op wat Dick bM zichzelf
noemde: „oude geschiedenis." Maar Lady Anna's
verontwaardiging werd grooter. toen zy merkte,
dat haar toekomstige schoondochter!je het er
klaarblykelyk op gezet had, Betty te plagen.
.Hier is het,” riep zM uit. „Het te nog van
je grootvader geweest. Roger en van den ouden
Sir Roger vóór hem. Het is een pracht-
horloge Het slaat de uren Dc heb gehoord, .dat
het wel honderd pond gekost heeft.'
„Je kunt het in je kamer ophangen. Betty."
zei Roger. „Je kleine armbandhorloge a ge-
makkeiyker.”
HM herinnerde zich nog. hoe het een bobbel
geweest was in de ceintuur van Lady Beek.
.Nee. je moet het dragen.drong Jane aan.
.Je moet het dragen, want Je bent Lady Beek.
De menschen verwachten dat van je. Je kunt
er trotsch op zyn,” voegde zM er by. .JCMk
eens. wat een mooie ketting."
Betty hing glimlachend den zwaren ketting om
haar hals en probeerde het gevaarte tusschen
haar ceintuur te krijgen
.Nonsens.” riep Roger byna ruw uit. „Dat
kun Je niet dragen. Je kunt wel verlangen.
Jane dat zy ook grootma's mutsje opaet."
Jane deed het horloge met betrokken gezicht
weer in de doos en begon een rond etui uit
Voor hen stond in de kast niet de taart, maar de kok zelf
Och meneer de kok. set Tuimeltje bedremmeld, we wilden
maar eens even kyken. wat u vandaag gebakken hebt
toen verwachtten de dieven natuuriyk. dat de kok hun
uitbrander zou geven, maar neen, de kok bleef staan waar hy
stond en verroerde zich niet. De kok was zeker erg boos en
daarom vonden ze het raadzaam maar stilletjes weg te gaan.
daard.
„Hoe gaat het met jou. kluizenaar? Ik hoop
dat je het goed maakt in je kluis?"
„O, best, dank je.” zei hM lachend, en be
schouwde Rita's woorden blykbaar als een
-r-w e tentoonstelling van Chineesche kunst in
I J Burlington House, het gebouw der Ko-
ninkiyke Academie te Londen, is thans
gesloten. In ongeveer 3W maand tyds is zy be
zocht door 422.048 personen. Op den sluitingsdag
bedroeg het aantal bezoekers 15.332; in de laat
ste weken bezichtigden gemiddeld 10.000 per dag
de kunstschatten uit bet RMk dat reeds tien
eeuwen kunstgeschiedenis achter zich had toen
Troje belegerd werd, en op één dag gebeurde
het zelfs, dat byna 20.000 bezoekers de hooge
trappen van het Academle-gebouw bestegen.
Deze tentoonstelling had nog maanden en
maanden lang geopend kunnen biyven, zonder
dat het bezoek afgenomen was, maar tegen 27
Maart zullen de eerste werken voor de Jaarlyk
sche tentoonstelling van schilderijen hun in
tocht doen in de zalen van Burlington House, en
deze moesten dus ontruimd worden. Ander? ten
toonstellingen, in den loop der laatste tien ja-
ren gehouden: de'Vlaamsche. de Nederlandsche,
de Italiaansche, de Fransche, de Perzische, moes
ten om dezelfde reden ..opgebroken” worden, of
schoon zy nog maandenlang dichte drommen
van bezoekers hadden kunnen trekken. Boven
dien zyn de eigenaren der kunstwerken en voor
al de Regeeringen en musea der Janden van
oorsprong", ten slotte min of meer verlangend,
hun schatteir die zy niet voor onbepaalden tyd
uitgeleend hebben, terug te zien
Het „sloopen” van zulk een tentoonstelling,
en vooral van de Chineesche, met haar reusach
tig Boeddha-beeld, welks verwydering de oprich
ting van groote stellages verelscht, neemt gerui-
men tyd in beslag. Het geschiedt onder leiding
van vier deskundigen, die elk voorwerp persoon-
iyk Inpakken in de groote kisten, waarin zM ge
zonden werden, maar 't eerst moeten vergelijken
met de foto, welke zich in een groot album be
vindt. Buitengevfone maatregelen worden ge
nomen om te voorkomen dat iets ook maar in
't minst beschadigd wordt, en ook tegen moge-
\van
of uw linkor-richting«an>
wijzor stookt u natuurlijk
altoos tijdig uit, voor u
bocht naar links neemt
Weet u, dat zoo n teeke
geen tooverstaf isEn.,
dat u dus uw beurt moet
RMkaards zMn, volgens den maatstaf van den
fiscus, personen met een inkomen van meer
dan 2000 per Jaar. zy immers betalen sur
tax.
Hun aantal bedroeg in 192930 108.89^. In
1933— 34. het laatste jaar waarover gegevens
beschikbaar zyn, was het geslonken tot 81.562.
De gezameniyke inkomens, waarop sur-tax ge
heven werd, bedroegen in de genoemde jaren
resp £593.060.706 en £400.390 462
Het sterkst zyn de zeer hooge inkomens af
genomen. In 192930 waren er 819 personen
met meer dan £40 000 per Jaar; 141 daarvan
trokken Jaariyks meer dan 100.000. In 1933
34 waren de cyfers teruggeloopen tot 428 en 65.
Eén der oorzaken hiervan zMn de hooge suc
cessierechten op groote nalatenschappen, wel
ke oorzaak zMn. dat zelfs universeele erfgena
men slechts de helft van het vermogen hebben.
Waarover de erflater beschikte. Ook zyn in de
crisisjaren 193032 tal van fortuinen sterk
verminderd.
Hoe groot de Invloed der hooge successie
rechten zyn op de hooge inkomens, kan men
eenigszins beoordeelcn wanneer men weet, dat
in het afgeloopen Jaar rechten betaald werden
over 14 nalatenschappen van s meer dan
1.000.000. Vier daérvan waren hooger dan
2.000.000. en één was hooger dan 3.000.000.
Het totaal aantal nalatenschappen bedroeg in
1934— 35 134.659. tot een waarde van
£533 690.572 Hierover werden £81.289 774 aan
rechten betaald, tegen 85.337.911 «u het voor
afgaande jaar.
Terwijl de groote inkomens zyn blyven ach
teruitgaan. is het totaal der belastbare inko
mens van 193334 op 193435 gestegen van
£1.158.564.150 tot £1.200.000.000. het totale
nationale inkomen (dus met inbegrip van dat
deel, waarover belasting-vrijstelling verleend
Rita geeuwde.
„Waarom hebben jullie nie< iemand
vraagd. waarmee ik me amuseeren kon?” vroeg
zy. „Die leuke roodharige Jongenboe heet
hy ook weer? Cuthbert of zool ets Ik noemde
hem by mezelf den Melancholieke. H;i was
altyd treurig."
„Dat kwam, omdat hy ruzie had met Netta,
toen de deur open ging, nu draaide Rita Dick
haar rog toe.
„Ik vind, dat Betty Roger we! een nieuw
pak mag geven," zei ze minachtend. „Hij
draagt nog altyd dien ouden rommel. Hy is vee!
grooter dan JM7' ging zij peinzend voort tot
Dick, die by haar was komen ritten. „Veel
grooter. Als hy goed gekleed was. zou hy er
echt knap uitrien. Ik ben Wy. dat jy er chique
uitziet."
„Dat is geen wonder." aei haar verloofde.
„Als je myn kleermakersrekanincen zag. zou
Jc dat begrijpen
„Dat weet ik nog niet.” antwoordde het
meisje scherp. „Ik zal ze later wel moeur be-
Johann Orth. maar deze ontvingen tenminste
een behooriyke „Abfertlgung."
Heden is de huweiyksparagraaf van de
Habsburgwet nog van kracht, en diM. staat den
mannelyken leden der familie Habsburg steeds
een lyst der huwbare meisjes van regeerénde
vorstenhuizen ter beschikking, in alfabetische
volgorde. Krachtens de Habsburgwet moet een
familielid, dat een buitenlandsche reis wil on-
dernemen. zyn voornemen in een audiëntie
by den keizer-koning bekend maken, en hier
toe de allerhoogste toestemming vragen
In 1848 reisde men per postkoets, heden per
vliegtuig.
Ik behoef u niet te zeggen, dat het onder
zulke omstandigheden moeiiyk Is. aartshertog te
zyn! Myn moeder is thans echter teruggekceid
naar ons slot te Heinstein in Oostenryk. waar
°°k Ut weldra myn intrek denk te nemen.
Wil Ik my een paar dagen rust gunnen, dan
vlieg ik naar Amsterdam, waar ik vele goede
vrienden heb. Ik houd van Nederland, en de
Nederlanders, en ga er dikwyis heen. Myn
auto heeft zoóals u riet ook een Neder-
landsch nummer....
ver de verdeellng van de erfseftatten der
Habsburgers. over de zaken van Henry
Ford, over de aangenaamheden, die ver
bonden zyn aan de positie van aartshertog en
over andere soortgeiyke vraagstukken, waar
om de gewone lezer, die niet met aartshertoge-
lyke waardigheid geplaagd is. Zich weinig be
kommert, heeft de vliegende aartshertog Franz
Joseph van Oostenryk heel wat op het hart, en
hy steekt dit voor den Journalist niet onder
stoelen of banken. Hy moet nu eenmaal zyn
brood verdienen, en ofschoon de meeste men
schen aan een aartshertog het dageiyksche
brood van harte gunnen, zyn er slechts weini
gen, die verdragen, dat hy het zelf ver
dient.