I
Wat Kikker Karei en Tuimeltje beleefden
•1
u&Aaal wui den daq
De moordaanslag
te Meppel
Vrouw onder zand
bedolven
Overstroomingen
in Indië
3-
I
ib
A
Li
'W
M'
Kerkelijk Leoen
et eiland der eenzamen
I
MINISTER DE GRAEFF
NAAR GENÈVE
f t r
re
r
WOENSDAG 6 MEI 1936
•-'W
fc
regen richt
f
Haar zoon wist zich te redden
Mr. C. P. M. Romme
Pater T. Vaessen
Voorloopig surséance verleend
Provinciaal der Carmelieten
Paters Dominicanen
Nieuwe l$at op het bedrijfsleven
Ij
Omzetbelasting op
luxe-brood -
Pater-Provinciaal Schaab
herkozen
N.V. SIGARENFABRIEK V. H.
GEBR. MAJOOR
HUISJE AFGEBRAND TE
BLOEM END AAL
GAAT MINISTER DE GRAEFF
HEEN?
DE SLA-EXPORT NAAR
DUITSCHLAND
Beaprekingen met de vertegen
woordigers van eenige an
dere kleine ataten
Het slachtoffer aan haar verwon
dingen bezweken
-
tiir -Ju
Benoemd tot lid der Tweede
Kamer
?5
471ste STAATSLOTERIJ
Toch Film-
actrice
öe overvloedigt
groote achade aan en veroor
zaakt dijkdoorbraak
I
-
I
1
>‘3
V'
i
De Zeereerw. pater Timotheus Vaessen
melleten.
m
L
11301 11737'13183
ik laat hem niet sterven, jou niet.
32
.Xgpp» vervplgd)
t.
4185
0
tl
1
De deelneming met ru
meisje komt, is algeméén.
.Aan de stadspoorten,staan alle kikkers, die Je een luid hoera
toejuichen," zei de Burgemeester. „Oa naar het dak van het
kasteel en laat je aan de kikkers zien.” De heele stoet ging
naar boven en toen de kikkers, die beneden stonden Tuimeltje
zagen, was het een geschreeuw van belang. Tuimeltje ael, dat
het niet zoo erg'gevaarlijk was geweest, maar de kikkers luis
terden niet eai kikker Karei moest' zelfs mee in de hulde deelen.
85
H>
1
t
Roman van Paul Keiler
Vertaald door Louis da Bourbon
De voorzitter van het Centraal Stembureau
heeft in de vacature-Feber als lid der Tweede
Kamer benoemd verklaard mr. O. P. M. Romme
te Amsterdam.
Zooals wjj reeds mededeelden is prof. Romme
echter niet voornemens dezen zetel te bezetten.
Opvolger is nu de heer H. van den Brule te
Rotterdam.
Tuimeltje bestelde in het café biefstuk en pannekoek. Dat
was iets wat hij het liefste at. Kikker Karei had geen honger
en bestelde een glas R»jo. Toen Tuimeltje alles op had knikte
ie tens heel gemoedelijk tegen kikker Karei en nadat ze be
taald hadden liepen ze naar het Boschmannetjesplein, waar
de Burgemeester hen verwachtte. Daar stond de Burgemeester
al met een heele schare kikkers.
8486
9779
n
a.
412
big-
475
0.60,
Het „ütrechtsch Dagblad” verneemt, dat ver-
moedeiyk yjmen enkele weken de minister van
Buitenlandsche Zaken, de heer De Graeff, ziju
ontslag aanbieden en zich metterwoon in het
buitenland vestigen zal en dat de gezant te
Brussel, de heer Tjarda van Starkenborgh Ste
ehouwer. hem wellicht zal opvolgen.
868
2831
3612
5382
6533
7852
8021
DM
2874
4008
5780
6617
8015
9200
1706
3201
4374
5983
6881
8592
9048
k
l.
I,
i
izie
1—
PT
6.
n
n
ia, als wü
niet, chrf
„Het is mogeUJk,*
mmers weer terug
HU dacht na en seï^dan:
n i
lazie
12 00
—25.
To-
-1.50.
4.00
Ker-
oene
As-
nons
-ard-
jr
n
n
1.
et
t.
i-
en
talf-
n: I
I. II
i pen
per
25
jvee.
X
end.
2.50
op.
rUa-
de
tens
Kere
op.
•Wijl
ind-
Zo-
ene
leel
erst
tuis
van
de
bed
isie
de-
00.
<en
ian
.00.
t>ed
ion
00,
as-
Fo-
.00.
>ed
len
tra
ide
iwe
>ed
es-
>ed
5x-
ïht
►er
110’
66
(27
of
«1.
it;
15.
n-
32
it;
t.:
10.
re
319
2282
3387
4523
6161
7492
8764
'W
De 50-Jarlg weduwe M. te Nuth was Dinsdag
morgen met haar zoon bezig met zand te
scheppen uit den z.g. ..Zandput", .toen er plot
seling een instorting plaats vond en de vrouw
geheel bedolven werd. Haar zoon stak nog met
zijn hoofd boven de zandmassa uit en wist zich
snel te bevrijden. Hij kon er echter niet in
slagen zijn moeder uit, het zand te werken,
waarom hij hulp ultjiet dorp haalde. Toen
men er na een half uur in slaagde de vrouw
te voorschijn te halen, bleek zij echter reeds
overleden té zijn.
..Beste Tuimeltje,” begon de Burgemeester, „ik kom je namens
alle kikkers bedanken voor Je kranigen moed. De ooievaar zit
nu achter slot en grendel en als belooning krijg je een huis,
dat hier op deze rol papier staat afgebeeld.”’ Daarna ging de
Burgemeester naar Tuimeltje toe en sloeg zijn armen om hem
heen. Alle kikkers waren ontroerd en Tuimeltje zelf vond het
erg plechtig en deed niets dan zenuwachtig giebelen.
I
dat kren-
lers, kadetten,
broodjes, Duitsch
in vorm en
het eerste volksvoedsel, voortaan
zullen zijn.
De gewijzigde opvatting ten aanzien van de
vrijstelling van omzetbelasting is het gevolg
van een uitspraak der tarlefcommiasle, waarbij
de tot dusver geldende ruime interpretatie van
het begrip brood in den zin der omzetbeiasting-
wet, verlaten werd.
De Ned. Vereeniging van Werkgevers in het
bakkersbedrijf schrijft ons, naar aanleiding van
haar voornemen. Dan glimlachte I
..Als Je werkelijk van mjj houdt,'
verlangen je straffen,” zei hij.
„Ik weet niet, wat dat is: verlangen.”
„Wacht maar een poosje, dan zul je het wal
weten. Misschien zal het verlangen my helpen."
Reeds dreef kajetan-s boot op het midden vso
de rivier.
„Ik laat Je niet aileenr riep hij weer en trok
haar in zijn armen. Maar zij maakte zich vrij.
„Ik dank je, dat je mij van God hebt ver-
Je mij hebt leeren lesen en schrij
ve mtf Uefhebt...."
In het Sophia-ziekenhuis te Zwolle is Dins
dagnacht overleden mevrouw B. Stern, die
Zondag door haar dienstbode ernstig met een
hamer werd gewond.
Gebleken is, dat de dienstbode IJ. V., een
stil meisje, komende uit een keurig arbeiders
gezin, vermoedelijk in esa vlaag van vsMtands-
verbijstering
ar
gedu, wgar
De vertegenwoordigers van Nederland, de
Skandlnaafsche Staten en Finland, zijnde
de vijf staten, die tot dusver den zetel in
den Raad van den Volkenbond hebben be
zet, welke thans door Denemarken wordt
ingenomen, zullen Zaterdag 9 dezer te Ge
nève bijeenkomen ter Jjfigpreklng van ver
schillende aangelegenheden, verband hou
dende met den Volkenbond, welke voor hun
respectievelijke landen van bijzondere
beteekenls zijn. Tegen dienzelfden dag is
een bijeenkomst belegd, waarop de verte
genwoordigers van Spanje en Zwitserland
aanwezig zullen zijn.
In verband met het hoven staande zal
Minister de Graeff zich in de tweede helft
van deze week naar Genève begeven.
-ons plan zijn afgebracht."
Hij schudde bet hoofd.
„Maar hot t_-
In het provinciaal kapittel der paters Domi
nicanen te Nijmegen is Dinsdag de hoogeerw.
pater B. Schaab als Provinciaal herkozen.
Op de smalle Dompvoetslaan te Bloemendaal,
waar een aantal kleine arbeiderswoningen staan,
Naar men ons mededeelt, is vanwege het de
partement van Financiën aan de werkgevers
organisaties in het bakkersbedrijf medegedeeld,
dat de tot dusverre gebruikelijke vrijstelling
van omzetbelasting op alle brood, met ingang
van 15 Mei wordt Ingetrokken, voor zoover het
betreft ander brood, dan zooals dat in eenvou-
digen, ter plaatse gebruikelijken vorm en zon
der toevoeging van bijzondere nut- of genot-
verhoogende grondstoffen, tot de gebruikelijke
dagelijksche volksvoeding behoort en deswege
gerekend kan worden deel uit te makpnv^,
de eerste levensbehoeften.
Zij keek hem treurig aan on schudde het
hoofd.
„Neen, mijn 'vader aoa bet te weten komen
en je doodschieten."
’.^tet zouWallwTv<wt mij!” reide JUleel
ik wil niet worden zooals Madeleine; ik laat niet
toe dat mijn liefste wordt doodgeschoten.”
ZU hadden nu ^en oever bereikt, en rij rette
zich neer in het zand.
..Kom bij me zitten,” reide aU: ,Jk zie Kajeten
ginds zijn boot al losmaken. Het aal niet lang
meer duren voor hij hier is.”
Toen overviel hem een wilde., vertwijfeling btj
de gedachte aan het naderend afscheid. Harts-
tochtelijk smeekte hij haar nog eena. hem te
volgen, deed haar harde verwijten over haar
koppigheid, in sombere trekken teekende hjj hun
toekomst.
Zij bleef lief en zacht, maar zjj volhardde la
haar voornemen. Dan glimlachte hh, somber.
„Als Je werkelijk van mjj houdt,^an zal bét
Naar we vernemen zal binnen enkele dagen
de export van^la naar Duitschland vrijwel ge
heel worden stopgezet, doordat de hoeveelheid
beschikbare betalingscontingenten is ultgeput.
Het stopzetten van den export naar Duitsch
land beteekent vooral voor de kweekers in de
omgeving van Rotterdam. Berkel. Pfjnecker en
Delft een ernstige tegenslag, terwijl ook bij
Venlo de gevolgen in ernstige mate gevoeld
zullen worden.
00
met het hoofd en zei met een gedwongen glim
lach:
„Neen, neen, dat kan niet, je bent nog te
veel ontroerd te besluiteloos ik zal je dat
allemaal uitleggen ik zal Je wel bewijzen, dat
je met mij mee moet gaan je zult dat ge-
makkelijk begrijpen, JU verstandige lieveling,
en zie je, mijn moeder, waar ik je naar toe zal
brengen.
„Ik moet hier blijvenonderbrak zjj zijn
opgewonden woordenvloed.
„Hier blijven? En wat moet ik dan doen?”
„Jy moet weg!”
Toen lachte hjj plotseling.
,4U hier blijven en Ik
sdhoone prinses, zoo xiom en
niet! Met u leven of zonder u sterven! Maar
vóórdien een strijd tot het ulteratel Ik zal deze
ketens verbreken, deren waan vernietigen, ik
zal een brug slaan van dit eenzame eiland naar
de werel<L waar het bij hoort, en wij tweeen
zullen de eersten zijn, die over deze brug gaan.
Dat wil ik en dat zweer ik....”
„Ik kan niet met Je meegaan. Gunther!”
„Waarom niet waarom dan niet? Het is
toch allemaal dwaze waan, het is alsof een jong
lichaam aan een geraamte is vastgeketend en
zichzelf wijs maakt, dat het zich uit louter
piëteit niet mag losmaken uit die afzehuwe-
lijke gemeenschap."
Zij zweeg eerst een poosje, dan relde zij:
„Ik zal het Je vertellen. Gunther. Mijn vader
houdt van mij. Ik weet het pas sinds gisteren
avond. vroeger heb ik daar nooit over nage-
ÜMUb Ate Ik Dfi» verlaat, Mi M sterven."
brak Dinsdagmiddag in het middenhuls no. 21,
bewoond door de familie Schouten, een uit
slaande brand uit. Het huisje bestond uit een
kamer; een keuken en een zoldertje en in een
minimum van tijd stond het geheel In lichter
laaie. De bewoner was aan het werk, zijn vrouw
deed Juist een boodschap en een kind van drie
Jaar was alleen in het huls. De buren hadden
gelukkig de tegenwoordigheid van geest, het
huis binnen te dringen, en zoo kon het kind
nog juist op tijd gered worden. De Bloemen-
daalsche brandweer bluschte onder leiding van
commandant Meeuwlg het vuur met drie stralen
op de waterleiding. De belendende perceelen
kregen slechts geringe waterschade, het pan$
blrandde tot op de steenen muren uit. Het meu
bilair is verzekert* De oorzaak van den brand is
onbekend.
deze kwestie, dat er in de huidige tijdsomstan
digheden niet aan te denken valt, deze lasten
op den consument af te wentelen. Zij komen
dus wederom geheel voor rekening der bedrij
ven. Mede door de drukkende landbouwcrisis
maatregelen - op het brood rust een belasting
van ruim vier cents - en de hooge sociale las
ten, welke door de Arbeidswet 19» en de re
geringsmaatregelen nadien op het grootbedrijf
ziin gelegd, moet deze nieuwe belasting als on-
duldbaar worten gekwalificeerd. Ook het kletn-
bedrtjf zal de zwaarte van den nieuwen last
voelen.
teld.... dat
ven.... dat
Ha, dat was weer de oude Clothllde! Hij
keek haar verbaasd aan. Zij had zichzelf be
vrijd en haar cipier Ingesloten.
,Ik moest het doen!” ging zij verder, „want
ik Moest met je spreken. Als je weg bent, zal
ik nèm er weer uit laten en hem zeggen, dat
ik bij hem blijf."
,Dat zul je niet, Clothilde!”
„Dat moet ik. Ik houd er niet van om laf
hartig weg te loopen. Nu zM ik een strijd met
vader beginnen, net zoolang, tot hij mij vanzelf
naar Jou toestuurt. En dat zal ik klaar spelenI”
ZU zei bet allemaal heel eenvoudig, maar
vastbesloten.
,4e zult het niet klaar spelen.” klaagde hij,
tel *>u toefc bed lang duren,-,
Voor de Haarlemsche rechtbank werd Dins
dagmorgen de faillissementsaanvrage behandeld
voor de N.V. sigarenfabriek vb. Gebrs. Majoor
te Beverwijk. Namens de aanvraagster, de Ver-
eenigde Blikfabrieken N.V., trad op mr. L. G.
van Dam te Haarlem.
Het bedrag, waarvoor het faillissement Is aan-
gevraagd, bedraagt f 2400.
-ff-" - D* ttas* Majoor, aalt-verzocht echter om sur-
Nader zal worden uitgemaakt voor hoelang ze
zal gelden en wie de bewindvoerders zullen zijn.
923
2833
3863
5585
6605
7904
9035
10577 10763 10878
12772 12891 13527 14282 14457 14601
15309 15793 15972 15977 16108 16367
17975 18065 18131 18140 18196 18487
19709 20010 20157 20271 20629 20705
kl„ 2de lijst: 6228 m. z. 8228;
- --uit
Geleen, pastoor te Groenendijk bi) Lelden, is
benoemd tot provinciaal van de paters Car-
(Niet ofücieell
4de klaaae, 3de Itfrt
Trekking van Woensdag 6 Mei 1936
Hooge PrUren
2000 20688
100.— 4845 11482 17026
Prijzen van 65.—
866
2395
3460
4956
6414
7499
8880
Dat zou ze wel eens willen weten. Uit hun
costumes maakte AU Forsyt op, dat ze aan
een groote circusfilm bezig waren. Het was een
bonte kluwenschakeertng van leuke costuum-
pjee. Zij zelf had, voor t geval er van haar
"proef-opnamen gemaakt zouden worden, een
allersnoezlgst wit tulen baljaponnetje meege
nomen. Helaas, het lag nog onaangeroerd in
d’r koffer.
Daar kwam eensklaps een plan bij haar op.
Ze dacht even na en vroeg zich toen af:
„Waarom ook niet?”
Het ergste wat haar kon overkomen, was.
dat zjj de studio uitgezet sou worden.... En
fin, ze zou haar plan ten uitvoer brengen. Het
was een heel kleine kans.... haar laatste,
die echter succes kón hebben.
Ze maakte haar koffer open en haalde het
tulen japonnetje er uit. Een half uur later
was ze een heel ander meisje. Een gloednieuwe
circusactrice Uep de trappen van 't pension al.
Toen de andere meisjes zich weer op d’r ge
mak naar de binnenplaats der studio's bega
ven, sloot AU zich ongemerkt bij haar aan
en ging mee naar binnen. De eerste hindernis
was dus veiUg gepasseerd, maar..'., ze moest
óók den directeur onder den indruk van d’r
persoonlijkheid brengen. Hij moest haar op
merken, door haar verschijning getroffen wor
den, haar in zn privé-kantoor ontbieden en
zeggen: „Ik kan iets groots van u maken.”'
Met kloppend hart volgde AU Forsyt de
andere meisjes door de lange breede gang, tot
op een groote binnenplaats en toen.... be
trad re het Wonderland. In z’n tegenwoordigen
staat was het een circus. Een groote tent stond
In t midden, omgeven door gele en groene ker
miswagens. In de verte stond een groot aantal
kooien, waarin wilde dieren rustelooe rond
liepen. Een groote camera stond ter zijde naast
reusachtige geluidsapparaten. Rondom praat
ten en lachten danseresjes, clowns, cowboys en
dwergen. AU stond verbaasd en sprakeloos dit
alles aan te rien. Gelukkig sprak de eerste
tien minuten geen mensch haar aan.
Op een gegeven oogenbllk verscheen eens-
klaps de directeur Basil Rupert en riep door
z’n luidspreker: „Op je plaatsen voor her
opname!"
AH Forsyt volgde de beweging der andere
tftelsjës en ging toen op de treden van een
groenen kermiswagen zitten. Daar, zoo dacht
ze, zou mynheer Rupert haar zeker opmerken,
z'n stoel" stond vlak bij haar.
„Nu opgepast!” riep de directeur weer. „Dezen
keer moet er meer actie Inzitten. Het schreeu
wen moet natuurlijker zijn; want JulUe bent
natuurlijk doodsbang!”
Toen het schieten begon, vroeg AH zich af
hoe ze een angsttoestagd moest uitbeelden. Ze
zou daartoe gauw genoeg in de gelegenheid
gestelfl worden. In de opening der groote cir
custent vertoonde zich eensklaps de woeste
kop van een tijger. Alles had AU verwacht.
BATAVIA, 5 Mel. Aneta)..in de regent
schappen Batavia en Meester Cornells zijn den
laatsten tijd overvloedige regens gevallen.
In het TJikarangsche Is een dijk van de
TJitaroem doorgebroken, waardoor 250 bouws
sawah zijn ondergeloopen. Zes kamponghuizen
werden vernield.
Naar den kant van Krawang (Rengasdeng-
klok) is de schade grooter.
In het regentschap Batavia Is voorts eenige
schade aangericht. Zestien hulzen In het DJat-
tische (bewesten Tangerang) zijn tengevolge
van stormachtig weer op 29 April jl vernield.
De rivieren zijn gezwollen, doch er traden
geen bandjirs op. Persoonlijke ongelukken kwa
men niet voor.'
De aangerichte schade in de Cunerakerk te Rhenen. Links boveneen gedeelte van het
ingestorte plafond; daaronder de pilaar die op het oogenblik dreigt ’in te storten.
Rechts onderscheidt men nog een klein gedeelte van den gerestaureerden pijler
„Laat hem sterven. Er is niets aan hem ver
loren!”
„Neen, 1* jv,u
maar hem ook niet. Ik wil niét, dat iemand
voor my sterft.”
„Dat zal ieder voor zichzelf moeten uit
maken.”
„Je zult het mij niet aandoen.” antwoordde
zjj eenvoudig. ZU liepen langzaam naar den
oever. De zon scheen nog mild en warm, maar
over'hun jonge liefde viel een schaduw van
droefheid. ZU begon opnieuw:
vandaag bU mU in den toren
hU verteldejmU van het pjpees.HU zei dat Je
over zelfmoord had gesproken Ik smeekte
hem, mU nog eens met jou te laten spreken.
HU zei: Néén! en bleef er by. Toen ben ik de
kamer uitgèloopen en heb hem opgesloten.”
208
1829
3206
4399
6014
7144
8720
9962 lOfiO
12497 12549
14826 15109
17635 17920
18490 19135
Verbet. 4de
13693 en 13697 ontbreken.
kamertje op de vierde verdieping van een pen
sion. dat vlak tegenover de Royal Studio ge
legen was. Met afgunstige blikken keek re
naar de vele figuranten, die blijkbaar- hun
middagpauze hielden. Waarom waren al die
meisjes boven haar uitverkoren?
ZU kwam vlug een bocht van den weg om,
bleef verschrikt staan, toen zy hem zag, Uep
toen met een korten kreet op hem toe, nam hem
by de schouders en snikte met angst In haar
stem:
„U moogt uzelf uzelf niet doodschieten
moet blUven blijven leven!”
Een zachte Juichkreet steeg in hem op. HU
sloot haar vast In zUn armen, kuste haar mond,
kuste haar weer en telkens weer en vond geen
ander woord dan:
„Ik houd van je, ClothUde ik houd van Je.”
Zoo verstreken minuten. ZU spraken geen
woord. ZU waren vroom en stil in hun geluk.
Gedachten en wenschen verdronken in een
diepe zee van zaligheid. Misschien staakten de
vogels hun gezang. Slechts de zon scheen.
Dan yroeg zU weer:
„Zul je blUven leven, Gunther?”
HU lachte luid.
„BlUven leven? Met zulk een liefste ben ik
onsterfelUk!”
„Ik houd van je!" zei ze innig.
Ski weer vergingen minuten van groote stilte.
De zon gleed verder en Uet nu haar gouden
stralen vallen over den weg, die naar den oever
omlaag voerde.
,K«n, Beveling." rei hy met een diepen
zucht. „WU gaan naai* mUn vaderland. Binnën
een uur al zUn wU ver weg!"
Toen deed zU twee stappen terug en rel met
droefheid in haar stem:
„Ik moet bU mUn vader blUven!”
Hii wetxl bieelfe ¥«*r gap schudde bg
venals zooveel meisjes, droomde Mk AU
H Forsyt van Hollywood, het aardsche P»-
radys. waar de filmsterren het al gauw
tot mlllionnaire weten te brengen. Maar Ame
rika lag ver. Ze zou haar ideaal wat dichterbij
trachten te verwezenlijken.
Zé was naar een der groote fUmondememln-
gen in Londen gegaan en had de beste wen
schen van haar kennissen meegekregen, ze
leek op „Mariene Dietrich,” reiden ze; ze was
zelfs nóg knapper, en dat vond AU ook.
Nu was ze al tien dagen in Londen, maar
had nog niets bereikt; re had nog niet eens
een filmstudio van binnen gezien. Haar wei
nige geld was zoo goed als opgeteerd en van
morgen was haar voor den tienden keer de
toegang tot den directeur der Royal-Studio's
geweigerd.
In den laten namiddag ging er een trein
naar huis: dien zou ze maar nemen, dan kwam
ze heel laat, byna middernacht aan.
Een vroolUk lachen deed AU naar het ven*
ster loopen van een heel klein gemeubileerd
De gevolgen van een en ander
tfnbroodjes, kofflebroodjes^.
gewoon krentenbrood. Xixe
~btood. kortom alles wat afwUkt
srnèak' van
.Beste vriend!” zeide zU, „ween niet om mU:
de nacht is mooi!"
Langs den weg naar den oever kwetterden de
spreeuwen. ZU waren zoojuist uit zuldeiyke
landen teruggekomen, leder met zUn vrouwtje,
als van een huwelUksrels, en de paartjes bouw
den nu hun nesten in hef vaderland. De eerste
madeliefjes keken toe met onschuldige kinder
gezichtjes. Het brutale musschenvolk tjUpte
lastertaal over de gelieven en wervelde stof op
met hun vleugeltjes. Br was een opwinding van
belang. In het noorden had de overwonnen
winter een witte vaan aan den hemel ge-
heschen. De lente was in het land.
Gunther, die langzaam voortschreed, keek op
zUn horloge. Nog één uur, dan was het middag
en kwam het afscheid. Nog een paar maal flit
sten avontuurlUke gedachten doo? zUn hoofd;
maar zU waren weer snel verdwenen. HU wilde
rijn vonnis ondergaan; want hU had geen bewU*
voor Clothilde’s wèderUefdé en dus ook geen
recht, deze af te dwingen.
Daar kwam zU op hem toe! Als door een won
der iHggn »u pjojflelim
terecht. Eén seconde richtte haar blik op
den opengeeper-
den muil van
het ondier. ZU
slaakte een <mt-
zettenden angst
gil. die door
merg en been
heendrong en
viel toen bewusteloos neer.
Töen re weer bUkwam, zag
den tijger, den directeur over haar heen ge-
bogen
„Heb je je bezeerd?” vroeg hy.
Alt schudde'haar hoofd.
,Je was werkelUk bang, niet?”
Ze knikte.
HU ke«k haar eens oplettend aan.
,Jk herinner me niet Je ooit gezien te heb
ben. Je draagt ook geen Jur| uit onze garde
robe. Wie ben Je eigenlUk?”
Ah biechtte royaal op. Haar schrik was ver-
dwen en. Nu zou mijnheer Rupert wel lachen,
haar feUciteeren en zeggen dat een
ontdekking was.
Het kwam echter andere uit dan het onerva
ren meisje verwacht had.
„Zoo en je dacht dat je een .ster” zou kun
nen wórden, een tweede .Marlene Dietrich
Geloof er maar niets van. Ik verzoek je vrien-
delyk doch dringend nu been te gaan; ik heb
al te veel tyd aan je verspild.”
„Een seconde nog, mynheer."
Op dat oogenblik trad iemand nader, een
aardige. vriendelUk uitziende Jongeman to
hemdsmouwen.
HU fluisterde den directeur lets in 1 por.
Daarop keerde mUnheer Basil Rupert zich
naar de plek waar AU stood, die zich geweld
moest doen om niet in tranen uit te barsten.
.Misschien behoef ik Je niet weg te sturen.”
sprak hU- Met schUnt dat mUnheer Quint je
gebruiken kan.”
Het meisje keek den man ln»«bemdsmouwen
dankbaar aan en vroeg: „Kan ik voor u spe
len?”
„Zooals u het noemen wilt. Ik ben belast met
de zorg voor 't geluld. Die gil van u bracht me
hier heen. Ze was perfect. Kunt u ook in koe
len bloede zoo gillen?"-
„Ik denk het wet”
..Laat dan eens hooren.”
Ali sloot haar oogen. In gedachten stelde ae
zich het oogenbllk .voor, toen »e in doodsangst
vlak voor dien tUger viel.
Opnieuw steeg er een doodelUke angstkreet
op, die de heele ruimte vulde.
„Uitstekend,” prees mijnheer Quint. „U bent
juist degene die ik noodig heb. Geen van onze
sterren kan zóó schreeuwen en zoo’n ge
schreeuw hebben we noodig. U kunt dus hier
bUjven, als u wilt. We kunftb^dan de stemmen
van de .sterren sparen. U moet dan voor de
andere dames schreeuwen en gillen, als 't noo
dig is. Ik neem u aan op vier pond in de
week. Tusschen de scènes, als u niets te doen
hebt, kunt u bU mU kantoorwerk verrichten.
Maandag as. kunt u beginnen. Wat zegt u
daarvan?"
wik neem het aan," aal AU vastbesloten.
In haar deep .teruggekeerd, vertelde AU aan
haar verbaasde en opgetogen kennissen, dat
zé voor solo-ToBen was aangenomen.
„Zonder mU." rei ae fier, „wordt geen enkele
belangrUke'scène gespeeld. Want er is niemand
anders die den doodsangst zoo prachtig kan
uitbeelden als ik.”
Maar de andere figuranten-meisjes vroegen
zich verwonderd af hoe het mogeiyk was dat
iemand van angst flauw kon vallen bU het
zien van een man, die in een tygerhuld rond
liep.
r? O neen.,
t is uw ridder
„Hoelang het duurt, weet ik niet. Misschien
tot hU dood is!" -<*
„Dat kan nog dertig Jaar duren!” riep htj
vertwUfeld uit.
„Welnu, dan zal ik pas na dertig Jaar ie
vrouw warden. Het zal dan heel mooi rijn. We
zullen erg bltf zyn. dat wU door niemand van
zal geen dertig Jaar duren."
troostte zU hem. „Zie Je tot nu toe dacht ik.
dat aUes hier op het eiland in orde was. Maar
nu weet ik dat er iets niet in orde moet z|jn.
Anders zou mUn -vader toestaan, dat ik Jouw
vrouw, werd, omda^ JU een goede en verstandige
man bent. Er is werkeiyk een geheim tusschen
hem en den overste en Madeleine. Maar als ik
dat kan achterhalen, dan /omt al het andere
vanzelf. Dat voel ik!”
.Meisje, meisje, ik kan niet van Je weggaan!”
riep hU, trok haar weer in sUn armen en kuste
haar snikkend 4
„Dat is rie liefde!” rel sU zaUg. „Het is het
allermooiste, wat er op de wereld bestaat.”
„Voel Je dan niet, lieveling hoe vreeseiyk hel
uit elkaar moeten gaan? Voel je dan
dat volslagen onmogeiyk is?"
reide stj. ,.wU sullen elkaaf
z^|."
k mai j» M
„Als je niet met mU mee wilt gaan, dan moet
je mU toch dit eene beloven, wU moeten elkaar
zien dagelijks sten ergens misarmen op
de afgelegen hoeve: ik blüf in de stad wonwn,
en kom je lederen dag heimelijk bezoeken,"
maar dU niet,
re luk! gillend de trappen van den woonwagen
opvloog.
Halverwege keerde zU zich even o«n en zag
den tUger recht op den groenen kermiswagen,
waarop ae stond, afkomen. Door een ontzet
tenden angst aangegrepen, probeerde ae wan-
hopig de deur boven haar te bereiken en open
te rukken. Ze struikelde echter, viel het trapje
af en kwam vlak voor den tUger op den grond
De aangerichte schade in de Cunerakerk te Rhenen. Links boven:
onderscheidt
