<Kdv&Aaal
den dag
Mn
Wat Kikker Karei en Tuimeltje beleefden
il
Fort Honswijk
F
F
Nieuw kabinet in
Spanje
1
et eiland der eenzawen
WOENSDAG 13 MEI 1936
1
Het varkentje
arrest
Ji
Aardappelziekte
1
„Wonderdokter” in
Holl. Maatschappij van
Landbouw,
Monumentale poort
wordt gebouwd
Zelfde politieke richtingen ver
tegenwoordigd aio in het
kabinet-Azana
Little Lord Fauntleroy
Voorbereidingen voor de herden
king van het 25-jarig bertaan
der bezetting van het
Waterliniefort
Akkerbouwvraagetukken
- f
4
Hoe hjj tegenover *ün „patiënten”
te werk ging
\A/ o<_-
Voor kassei fagjdgp avU tecüë 852S ewswwxd, zelde
,Jdinioterieele bedwingen vorm
den vele teleurttellingen”
- - A
zaten In den trein. HU was -bil".
i
1
E
gevangenisstraf achter den rug.
38.
slappelingen en
■I
t
•’l
De plank was niet tegen al die kikken bestand en toen de
meesten van hen er over liepen, brak ie midden door. Nu heb
ik ae rijn te pakken, dacht Tuimeltje; allemaal een nat pak.
Wat zullen ae rillen. Maar hü had mis gerekend, dat moeten
jullie maar eene verder rien.
..oye Knaapje uuur ucn wupe, b111*
vloer ritten, maakte rich vuil en vertelde dat
De kikkers waren heelemaal niet bang van water. Ze hadden
er eelie pleirier In en hoe Tuinleitje ook riep, ae zwommen fUn
weer naar het dorp terug. Kikker Karei kreeg, toen Tuimeltje
bedroefd langs den slootkant ging ritten, toch weer medelijden
met hem en na een poosje ging ie naar Tuimeltje toe en zette
hem op rijn rag. Zoo kwamen ae In het dorp aan.
De regeering-Casares Quiroga vertegenwoor
digt in groote trekken dezelfde politieke rich
tingen als het kabinet Azana.
Men gelooft algemeen, dat de minister-pre
sident de portefeuille van Oorlog zal afstaan,
en zich uitsluitend met het mlnister-president-
schap zal belasten.
De ministerraad zal hedenmiddag bijeenko
men, en morgen zal het kabinet rich aan de
Cortes voorstellen.
De bestaansmogelijkheid wordt steeds kleiner
en in gelUke verhouding groeit de groep, die
zuiver uit overwegingen van zelfbehoud vraagt
om indlvidueelen steun.
Wanneer de regeering meent, verdere verla
ging der levensmlddelenprUzen te moeten hel
pen bevorderen, door den landbouw verlaging
van richtprUaen en toeslagen op te leggen, zal
daarbij eerst ook den plicht op zich moeten
nemen, om den akkerbouwers en veehouders te
loeren, boe zij op hun productiekosten kunnen
besparen.
.wauwel willen genezen. Als U
was. sou ik a aanraden: woed
Onder dese omstandigheden lijkt bet ge-
wenscht het devaluatiemlddel als een algemeen
vraagstuk te beschouwen en het crlslsbeleid te
fundeeren op de tot nu toe gevolgde geldpoli
tiek. Het streven moet niet zijn iets anders te
verkrijgen, doch Iets beters.
Bij de bespreking van het vaste lasten-vraag-
stuk voor het boerenbedrijf critlseerde spr. de
langzame afwerking van de landbouw crisis-'
hypotheekwet en het vaste lasten-ontwerp.
In het etmaal van s avonds 11 tot 13 Mei
is in Noord-Holland tusseben Hoorn en Zhk-
huisen de weersgesteldheid gunstig geweest voor
bet optreden van aardappelziekte.
Roman van Paul Keiler
Vertaald door Louis de Bourbon
MADRID, 13 Mei. (Reuter) Casares Quiroga,
tot dusver minister van Binnenlandsche Zaken
en Openbare Werken, heeft een nieuw kabinet
gevormd. De minister lijst ziet er als volgt uit:
Minister-president en Oorlog, Casares Qui
roga: Marine, Oiral; Justitie, Blasco Garzon;
Binnenlandsche Zaken. Moles; Openbare Wer
ken, Velao; Openbaar Onderwijs. Francisco Bar
nes; Landbouw. Ruiz Funes; Financiën. Ra
mos; Bultenlandsche Zaken, Barcia; Handel
en Nijverheid, Alvarez Builla; Arbeid, Lluhi;
Verkeerswezen, Giner de los Rloe.
hebben, dat heeft hü van s*n tante Leida....
Moeder zal 1 opzoeken, hoor, en dan mag je
blazen.'*
Haar hand dook in een boodachappentasch
en haalde een klein houten buisje te voor
schijn. aan welks eind een flabberige zelfstan-
dlgheid bengelde.
De jongen duwde het buisje in z’n mond
en blies lang en luid, waardoor de flabberige
zelfstandigheid de gedaante van een zwijn aan
nam. Toen de druk werd opgeheven, slonk de
gedaante langzaam,' met begeleiding van een
kwijnend gekwek.
Vijfmaal liet het achatje het zwijn herle
ven en even zooveel maal herhaalde rich de
vertoon! ng. Maar het kind wilde niet alle pret
voor zich alleen houden. Het duwde dus de
krant van den heer met het lorgnet op zij en
stak hem het vieze instrument toe.
„Man! Varkel Blasé!” riep de jongen. Maar
de heer las ijverig advertenties.
„Man! Varkel Blaze!” schreeuwde hij nog
harder en s’n moeder lachte breed en ver
haalde:
„HU vraagt of u s’n varkentje ook eens op
blaast. HU Kat iedereen blazen, die lieveling."
De aangesprokene nam het zwUntje en biles
er gemoedelïjk op los.
„Nog es!” riep de lieveling.
Veertien maal blies de goede heer; de laat
ste maal werd hü er rood van in s*n nek. Z’n
oogen puilden uit als knikkers; ik meende er
een boosaardlgen flits in te zien. Het zwUntje
werd al dikker en dl!
korte, scherpe ontploft!
voorgoed
De
Aangssien de steunnormen soms tot bo
ven de 100 pet. van de wereldmarktwaarde
gaan en „edel"-producten in compensatie
vaak onder wereldprUs moeten worden ver
kocht door hooge invoerrechten en andere
Door die gedachte vereenigd en met die ge
dachte bezield, hoopt de oud-bezetting haar
herdenkingsplat! te kunnen verwezenlijken en
door HonswUksche handen op een der drukste
verkeerswegen in Nederland een monumentale
poort te kunnen doen bouwen als blUvende her
innering aan den geest van eenheid, saamhoo-
righeld en paraatheid van het Nederlandsche
volk in de eerste dagen van Augustus 1014.
welke geest het begin en de grondslag van de
kameraadachappelUke samenleving deser oud-
bezettlng te geweest.
heldsprUsregellng aan den landarbeider een be
drag voor levensonderhoud te betalen, hetwelk
anders in den vorm van werklooeensteun sou
moeten worden uitgekeerd, waarbij dan nog de
noodige fondsen dienden te worden gevoegd
om de ryet-geproduceerde landbouwartlkelen
uit het buitenland te importeeren.
Tegen de bewering dat in Nederland de
voortbrenging der landbouwproducten zooveel
meer koet dan elders, kan niet genoeg stelling
worden genomen.
Thans schijnt een steun in voorbereiding aan
vetweiders en mesters, waarbU het criterium
armoede wederom een rol speelt.
Br te een film gemaakt van een der beroemd
ste kinderboeken —waf was t een „groote men-
achen" boek? van de laatste jaren der vorige
en de eerste Jaren van deae eeuw: Little Lord
Fauntleroy.
Wordt het nog gedrukt? Ik geloof het niet.
Wordt het nog gelesen? Waarschünlük. *t Is
een dier boeken van een vorige jeugdgeneratle,
welke de opgroelende meisjes bewaarden met
hetzelfde instinct waarmee sü met poppen ge
speeld hadden: haar kinderen of althans
het vage begrip dat rij daarvan hadden zou
den ervan moeten genieten en er een voorbeeld
aan nemen. En zoo hebben ongetwUfeld vele
duizenden kinderen de Lord Fauntleroy van
hun mama’s gelezen.
Maar de vraag of Lord Fauntleroy nog ge
lesen wordt, la van minder belang dan de vraag
of hü nog gedragen wordt En hierop kan, wat
Engeland betreft het antwoord gelukkig ont
kennend lulden, en wü kunnen slechte vurig
hopen dat het succes (dat wü de film gaarne
gunnen) niet het aanslen zal geven aan een
nieuwe bevlieging voor Fauntleroy-pakjes.
Want het zün de Fauntleroy-pakjes, die de
mannen van middelbaren en meer dan middel
baren leeftüd nog speeds van wrok tegen dn
Dat er onder deze omstandigheden wordt
uitgezien naar een oplossing, die voor den
landbouw meer bevredigend zal werken, ligt
voor de hand en als zoodanig wordt dlkwüls
het systeem aangeprezen, dat door hooge hef
fing aan de grens den blnnenlandschen prijs op
de gewenschte hoogte wil brengen
Naast hoogere heffing wordt ook het deva-
luatlemlddel als uitkomst aanbevolen.
Zouden naast de devaluatie de diverse steun
maatregelen toch bestaan moeten blüven, dan
beeft aU baar directe beteekenls verloren.
„zeg, jongens, ik zal jullie eens een kunstje leeren cm weer
een beetjh op dreef te komen”, set Tuimeltje. „Kom maar
allemaal hard achter me aanloapen." Daar voelden as heel
veel voor. In een lange rif renden ae door boeachen, velden
en hei en kwamen tenslotte aan een sloot, Waar een plank
over lag. Tuimeltje Mep er bet eerst over en spoedig volgden
de anderen, maar.—
De belangstelling onder de oud-Honswükers
voor hunne op Hemelvaartsdag aa. te houden
vergadering in het onder den rook van hun
voormalige fort gelegen Schalkwijk te. ondanks
de moeilüke tijdsomstandigheden, bUsonder
groot. Reeds hebben zich ongeveer 200 leden
dezer oud-Bezetting en familieleden, komende
uit T» verwhlUende, over het geheele land ver
spreid sünde woonplaatsen, waaronder Goes,
Aalten, Groenlo, Grüpskerk. Zaandam enz. enz.
hun komst bericht. Zü willen opnieuw van hun
kameraadachappelUke eenheid getuigen, vooral
ook in verband met het voornemen om in 1039
het 25-jarig kameraactechappelük bestaan van
deze oud-bezetting in haar geheel, te herden
ken.
productie-beperklng daarnaast toch nog
noodzakehjk te, o. a. bü rogge, zal het dul-
delük zün, dat alleen devaluatie ónmoge
lijk de gewenschte oplossing kan brengen
en verschillende maatregelen van thans
nog gehandhaafd moeten worden.
die tegenover me zat. Welke guiten
streken hü al niet uithaalde! En hü liep am
per. Je had oogen in je achterhoofd noodlg.
om hem in de gaten te houden.
Ten einde dit te bewijzen, waggelde het
,b0e" knaapje door den coupé, ging op den
Xn de mlddagzltting heeft de voorzitter van
de Nederlandsche Akkerbouw Centrale te Den
Haag, de heer K. L. Gaalkema Bchulrlnga. een
inleiding gehouden over „Akkerbouw-vraag-
stukken.”
Algemeen in den land te men doordrongen
van het feit, dat de landbouw niet buiten di
recte regeeringsbemoellngen kan .worden ge
laten, daar de geldende prijsverhoudingen der
internationale markt zoodanig afwüken van die.
binnen onze landgrenzen, dat óf de landbouw
door regeeringsmaatregelen op eenzelfde zü-1
veau als de andere takken van bedrijf moet
worden gebracht, óf dese laatste zich moeten
aanpasaen bü de verhoudingen elders
toenemende geschrijf van landbouw on-deskun-
digen in de groote pers over den vermeenden
millloenenlandbouwsteun en het vraagstuk der
vaste lasten.
dat daarom, volgens het ontwerp, den poort-
vorm verkregen heeft.
Als hoofdfiguur bovenop die poort, koos de
ontwerper .Justltla” beschermd ter eene süde
door de parate landmacht, ter andere rijde
door de parate zeemacht.
De mobilisatie aldus het standpunt is
in wezen een maatregel geweest tot hand
having en tot bescherming van het „recht”,
automatisch, de bescherming
riorid. He* opachrUt*^1 mi
lulden:
„eenheid, saamhoorigheid en paraatheid tot
handhaving en bescherming van recht en
nationale cnafhankelükheid.”
zlger. „Ik kon t niet helpen. Wees maar zoet,
ongeloofriük „bü"- Dat zei s’n moeder, broer. Hier heb je een kwartje, om een nieuw
te koopen.”
Maar broer smeet het kwartje op den grond.
.Wat heeft hü aan een kwartje?" opperde
s’n moeder. „HU wil ftf varkentje terug heb
ben, niet waar, m*n engel? Weet u wat bet
ongeluk is? Je kunt die dingen niet overal krij
gen. Z*n tante Leida heeft 1 op de markt ge
kocht. Als iemand met een ander s*n varkentje
speelt, moest hü een beetje voorzichtiger zün.
vind ik. tZou me niets verwonderen, ah hü
straks een stulp kreeg. Z'n oom Kees was ook
zoo erg.,..*
..Maar beste vrouw.” aei de reiziger. .Jk heb
alleen m'n best gedaan om t kind een pleirier
te doen.”
„Nou, dat is u dan prachtig gelukt.” grin
nikte de moeder. „En aeg alstubllef geen beste
vrouw tegen me. Ik ben geen beste vrouw
voor u.”
..Als ik hem eens een gulden gaf.” stelde de
voor. De jongen schreeuwde
hem onderdrukt en bedreigd. En toch te al wai
jullie door hem hebt geleden niets, vergeleken
met wat hü zün eigen vleesch en bloed heeft
aangedaan. Zün zoon Albert was de beste zoon,
dien ooit de hemel aan een vader heeft ge
schonken: mooi en sterk, lief en goed, opgepekt
en wüs. eerlijk en trouw. Wie onder u hem
heeft gekend, weet, dat ik de waarheid spreek.
Deze graaf Raymond echter beeft hem genade
loos en zonder erbarmen laten vermoorden op
grond van een bewüs, dat een duivelachtige
leugen was, een bewijs, dat die verkoolde satan,
die daar voor u ligt, heeft geleverd, op grond
van een vonnis, dat zlnloooe dwaaen of hard
vochtige ellendelingen hebben uitgesproken;
deze graaf heeft zelfs den keizer verhinderd om
gratie te gebruiken, toen deae een jong, heer
lijk leven wilde sparen. Vloek. Gods vloek en
eeuwige dood over zulk een vader, verachting
voor zün erbarmelük en te laat berouw, ver-
twüfellng voor hem in leven en sterven! Dat
smeek ik den hemel met mün blinde oogen!”
Door haat overweldigd, met de vuisten om
hoog geheven en de wüd geopende oogen naar
den hemel gericht, bevend en hügend stond zü
daar. Clothilda vluchtte weenend het huis
binnen.
Het volk was als lam geslapen; geen hand
verroerde zich, geen woord werd geult.
Gunther ging naar ds balustrade. Hü ari met
een stem die niet luid was en slechts af en toe
even weifelde:
„Gü lieden, luistert: voor u staat *n vrouw,
wier vriend ik tot nu toe was, maar met wie
Ik. m teMMa iMKdm. alm bmk la
De Nederlandsche Maagd als dienaresse van
het recht, vormt de tweede hoofdflguur.
In het ontwerp vindt zü haar plaats tegen
het midden van den poortgevel. boven de poort
opening, het hoofd gedekt door een helm van
de weermacht en aan hare voeten, eveneens
in waakzame houding, een opgerichte leeuw.
Als symbool *van eenheid van het Neder
landsche volk in zün geheel, te tegen de poort
het Koninklüke wapen aangebracht, terwül
de burgerij door de wapenschilden der 11 pro
vinciën, en de op voet van oorlog gebracht
sünde weermacht door de emblemen van de
verschillende wapens en onderdeelen zün aan-
Het ontwerp laat ruimte voor eventueel ge
wenschte aanvullingen ove>.
Wanneer, aldus het uitvoerend comité het
Nederlandsche Volk de diepte zal weten te pei
len van de beteekenls en van de historische
waarde van zulk een monument, dan Vermeent
het, dat het jubileum de/ oud-bezettlng uit
groeien kan tot een herdenkingsdag voor ge
heel Nederland.
Voor de verwezenlijking van hare plannen
heeft zü drie Jaren tot hare beschikking.
Met vertroowen zfjn wü vorig jaar onsen
eersten Nederlandschen minister van Land-
boow tegemoet getreden. Zeer waren wü
Ingenomen met de benoeming van een land
bouwdeskundige op dien post. Wellicht is
het door onae groote verwachtingen, welke
wü van hem hadden, dat het beleid van
den minister niet h> alle oprichten onae
be wonde ilng en instemming heeft kunnen
verwerven, sterker selfs, dat de besluiten
en beslissingen van Zijne Excellentie voor
I I
e - eb
Wat hoopvoller stenig ons de positie van de
zuivel
Het lichtpunt vormt voor ons het feit, dat
we in vergelüklng met overeenkomstige maan
den van 1935, zoowel bü boter ais bü kaas, een
meer ot minder belangrijke prüsstüging kunnen
oonstateeren, nJ. tot 9 cent toe bü de Leeuwar
der oommissie-noteering voor de boter en tot
10 cent bfj de kaas.
Beperking der productie zal echter om tot
den eens In het vooruitzicht gestelden richt-
prüs voor de melk te komen, wel geboden blü
ven.
Scherpe critlek oefende spr. op het steeds
De herdenking zal daarom ook tevens een
uiting worden van waardeering van ons toen
malige volk in zün geheel, de ouden van bet
tegenwoordige geslacht. Ten aanzien van de
overledenen zal zü inzonderheid als een daad
van dankbare piëteit mogen worden beschouwd.
De oud-bezetting gaf aan het gedenkteeken
den vorm van een monumentale poort uit
overwegingen van uitsluitend historlschen aard.
Het bolwerk van onae nationale onafhan-
kelükheld is sinds eeuwen aldus het stand
punt in laatste teistafltie de Waterlinie en
haar achterland.- 'Ook In 1914 schonk onze natie
aan de Waterlinie diezelfde beteekenls. Zü
heeft ook toen op haar vertrouwd.
De .Poort van Holland” werd zü in die dagen
in den volksmond genoemd. Achter die poort
lag Nederlands grootste schat, de nationale
onafhankelükheid. Van die poort hing in laat
ste instantie de toekomst van Nederland af,
een beeldspraak, die door het uitvoerend co
mité is atengeprepen voor het vaststellen van
den vorm van het monumentale gedenkteeken,
varkensdooder
nog steeds
..Een gulden?
Wat moet hü
met een gul
den?” schetterde
de dame. ^S*n
varkentje wil hü
hebben. Als hü
»tüf wordt en
geen adem meer kan halen, weet ik niet wat
ik doen moet. Het arme schaap! Als ik met
een andermans varken speelde...."
„Wacht!" riep de schuldige, „hier is 1 kruis
punt Berghelde. Hier stoppen we gewoonlük
tien minuten en er is een varkenswinkel aan
den overkant...."
Hü opende het portier en glipte den coupé
uit. Maar hü nam s*n tennisracket mee.
..Zoon ezelskop!" ari ds moeder. ^Als hü
met een andermans varken wil spelen, laat hü
dan oppassen. Hè, achatje? Heeft die stoute
dikke man....”
„Varke! Varkel" brulde de Jongen.
..Eh u blijft daar maar ritten, zoo stüf als
een opgevulde ledepop!" raasde de moeder te
gen mü- .Als Ik er bü mt, dat iemand een
anders varken....*
..HU zal wel gauw terug komen.” troostte Ik.
„Misschien zün de varksnswinkels wel vroeg
gesloten, vandaag. Weet u wat? Ik stap wel
even uit, om te küken of ik hem vinden kan."
stelde rich op bü de balustrade der veranda en
sprak met heldere, vaste stem:
„Mün vader is ziek. HU is niet in staat, deze
zitting bü te wonen Hü is dat niet verplicht.
Hü laat u slechts door mü zeggen, dat zün
zoon, graaf Albert, onschuldig Is geweest aan
de misdaad, waarvan men hem heeft beschul
digd. en waarvoor hü beeft moeten sterven.
Mün vader is misleid, zooals alle menschen kun
nen worden misleid. Zoo heeft ook hü geloofd
aan de schuld van zün zoon. Daarom was hü
een ongelukkig mensch, daarom heeft hü züp
leven in ballingschap op dit eiland gesleten.
Sinds heden weet hü, dat hü zich heeft vergist,
en nu nu zal hü zün onschuldlgen zoon
beweenen alle dagen züns levens. Meer heb ik
niet te zeggen
De laatste woorden had Clothilde slechts
snikkend kunnen uitbrengen. Dan wilde zü rich
omdraaten en in het huis terugkeeren; maar
Madeleine trad haar in den weg. Op scherpen
toon riep zü:
.Neen, meisjelief. neen, zou gemakkelük
komt je vader daar niet af; met een paar bolle
woordjes van verontschuldiging wordt de ten
hemel schreiende schuld, dat hü zün zoon liet
vermoorden, niet teniet gedaan. Jullie men
schen daar beneden, jullie hebt al die jaren
mede op dit eiland geleefd; jullie hebt bier ge
leefd In onvrijheid en slavemü; omdat ergens
In de wereld uw scheepje schipbreuk leed, zUt
gü naar dit eiland afgedreven, naar dit eiland,
waar het levensgeluk Is verbannen. Jullie hebt
moeten buigen voor de dwaze luimen van een
(tlgenrinnlwin aweslsr. l4dR0E Ilia dROK
Frances Hodgson Burnett vervullen. Zü vergeten
de kwellingen niet, die zü in hun prille jeugd
moesten doorstaan als op zon- en feestdagen
(feestdagen!) mama hen ultdoste In de met
kanten opgeluisterde fluweeügheid van den
snoesigen Cedrlck, Lord Fauntleroy. O, die en-
gelachtlg-pathetlsche moeders, die zich inbeeld
den dat haar koontjes zoontjes met sproeten,
en zoontjes met platte neuzen, en zoontjes met
tteren als schoenbcgstels, en broodmagere uit
hun krachten gegroeide zoontjes, en zoontjes
met knoestige voetballers-knleën. en zoontjes
met fletse oogen achter biilleglasen o, die
pathetische moeders die geloofden dat hun lie
velingen. wanneer zU maar in fluweel en Buiten
gestoken waren, de evenbeelden waren van dat
schattige prentje, Cedrlck. Lord Fauntleroy.
En die ongelukkige jongens, die zich ver
beeldden see- en landroovers. Indianen en Ara
bieren, woudloopers en leeuwenjagers te zün.
en daarop in leder geval Iets meer leken dan
op den lieven Cedrlck! Zü haatten Mrs. Bur
nett, die de verstoorster was van hun Illusies,
de krenkster van hun eer, en de pünigster van
hun lichaam.
Afiterien hiervan was zü een brave vrouw,
op wie niets aan te merken viel. .JJtUe Lord
Fauntleroy” bracht haar f30.000 op; haar an
dere werken, waaronder een reeks verhalen van
het leven In Lancashire, zün buiten Amerika
en Engeland weinig bekend geworden.
Zü self was uit Lancashire, nJ. uit Manches*
ter, afkomstig, maar was omstreeks het midden
der vorige eeuw met haar ouders naar Amerika
geëmigreerd. In 1805 begon zü te schrijven.
Twintig jaren lang gedroeg zü zich onberla-
pelük. Toen verscheen in 1886 Little Lord
Fauntleroy.
Een vüftig-jarig jubilee dus. Cedrlck vierde
tegen *t eind van *t boek, zün achtsten ver-
jaadteg. Hü zou gu dus 58 zün. Maar wü ne
me» aan dat hü dood Is: omgekomen in den
grooten oorlog, die veel kwaad stichtte, maar
in teder geval radikaal een einde maakte aan
fluweelen pakjes met kanten kraagjea.
Mrs. Burnett maakte zelf een tooneelstuk
van ..Little Lord Fauntleroy”. De titelrol werd
steeds gespeeld dooreen meisje.
Er heeft ook een echte Fauntleroy bestaan
Hü werd den 30en November 1824 opgehangef)
wegens muntvervalschlng. De wetten waren
toen nog zeer streng. Maar wat hadden sommi
gen niet willen doen met dien anderen Faunt
leroy, die zestig Jaren later het tooneel der let
teren betrad!
sloeg een blik op den overledene
en begon toen met gebalde vuisten te gillen,
te Janken en te brullen.
„Neen maar,” zei z*n moeder en trok hem
naar zich toe. „Wat Is er dan, m’n ventje?
Heeft die stoute dikke man je varkentje stuk
gemaakt? Heeft hü *t kapot geslagen? Weeg
maar zoet, hoor, moeder zal een nieuw voor
Je koopen.”
Maar de lieve jongen was niet tot cederen
te brengen en begon nog harder te schreeuwen
en te gillen om z'n varkentje.
„*t Spüt me ontzettend," zei de schuldige rel-
Zü ging. Toen zü bü den weg naar de kapel
kwamen, ontmoetten ril daar een treurigen op
tocht. Boeren droegen het lük van den gek
langs de oude trap naar beneden. Gunther
wendde zich af en wilde met Madeleine voor
bijgaan; maar zü bleef staan en aelde:
komen mannen de trap af. en zü dragen
iets. Bet ruikt naar verbrand vleesch.”
4fotn mee, Madeleine. Ik smeek u, kom mee!”
Zü antwoordde hem niet.
„Hierheen!” riep zü den boeren toe. ,Xeg het
lük voor mü neer!"
Schuw kwamen de boeren naderbü- Madeleine
boog rich over het lük. Zü hield haar gericht
er dicht boven, stood snel wéér recht, stootte
aaoht met’haar voet tegen hem aan en ari met
de diepste verachting:
„HU stinkt, zooals alle duivels sunken!"
JNaag hem naar bet kasteel!” gebood sü den
boeren. „Gaat voor mü uit!”
Zü volgde den stoet. Gunther trachtte haar
te overreden, maar zü gaf hem geen antwoord. -
maken wil hebben. De graaf was voor u een
streng en somber heer. Maar bü wis voor rich-
self strenger dan voor u. Hü bood u een toe
vlucht. toen de wereld u geen onderdak meer
wilde geven. Gü hebt op dit eiland aan niets
gebrek gehad. Wlen het niet beviel, die kon
weggaan. Het 1» dwaasheid om van slavemü
te spreken. Zün soon heeft de graaf geofferd,
omdat hü van zün schuld overtuigd was. Ziet
mü aan; ook ik ben een Dultaeh edelman en
ook mün vader sou mü laten doodachleten, ala
hü vast overtuigd was, dat ik bet vaderland had
verraden. In zulke gevallen te er maar één be
ginsel: beter dood dan eerloos! De graaf heeft
een vreeeelüke vergissing begaan, maar hü beeft
dese uitgeboet door een leven van ballingschap
en hü zal haar nog verder uitboeten; want op
deae wereld aal hü geen vreugde meer vinden.
Dat echter de hemel hem vrede moge aeben-
ken. dat smeek Ik met mün ziende oogen!”
Toen lachte Madeleine schel en ari:
„Ga maar, vrome broeder, wat weet u van
gerechtigheid! Wat weet u er van, dat op dood
de dood en op vertwüfellng de vertwüfeling
moet volgen? behoort tot de slappelingen en
mooipraters, die dood en verwoesting, blinde
eenzaamheid en schreiend harteleed van jaren
en jaren door
inei zoo veniei
monnik!”
Gunther wendde zleh zwijgend af en ging bet
huis binnen. Hü ging naar de slaapkamer vut
den graaf. Bü de deur trof hü Clothilde:
„Waarom kwam Ja vader niet naar culten?"
noegbij, jOKontt yervoigtU
De thans geldende steunmaatregelen komen
practlsch neer op het verstrekken van een soo- I
danlgen flnancieelen tüstand, dat het den on-
dernetner mogelük wordt gemaakt door over-
Te Klundert is, als verdacht van oplichterij,
gearresteerd de zoogenaamde „wonderdokter"
H. W j. c„ aldsmr.
Over de practüken van desen „wonderdok
ter” schrijft het Dbd. v. -Brabant om.:
Hü gaf rich uit voor „dokter", hoewel hü van
beroep slechte leeraar In heilgymnastiek la en
bevestigde aan zün woonnuls een opvallende
naamplaat met het poedhrift „Instituut voor
gecombineerde Adem-, Maaaage- en Bewe
gingstherapie”.
Hü wist zich aanvankriük «enig vertiouwen
te aeheppen door een paar opvallende gene-
«10«dh. -Enrtle rheumattoche patiënten’ vonden
!nderd«ad Tfcat bü de mafeaage-kuren. die „dr.
C.” hen Vfct cmdergaaa. Natuurlük werden deze
„genezingen" per advertentie In de krant luide
verkondigd en zü bleken een prachtige recla
me voor het Instituut te zün. Aangelokt door
de uitstekende referenties; die C. kon overleg
gen. Hepen talrijke personen in de val.
C. wist zün slachtoffer op een even sluwe
als brutale manier te vladen. HU ging MJv.
de plattelandsdorpen af en maakte visites bü
willekeurige personen, hier om een doosje si
garetten te koopen. daar om een dienstbode
aan te werven, ginds onder ander voorwendsel.
En passant plaatste hü dan de opmerking dat
moeder de vrouw of een der kinderen er niet
erg florissant uit zag en de wijze, waarop
hü deze opmerking wist in te kleeden, gaf den
goedgeloovlgen dorpalieden al heel spoedig ver
trouwen in dan man, die bovendien bü nadere
kennismaking .dokter” bleek te rijn. Men be
grijpt de rest. C. wist, wanneer bü eenmaal
zoover was, het wel daarheen te telden, dat de
patiënt(e), zich asm hem toevertrouwde.
De kosten waren meestal geen beswaar, want
de phllantropiache dokter hield rekening met
het feit, dat de beun niet goed gevuld was en
garandeerde bovendien teruggave van de kos
ten der behandeling, indien de patiënt hierbü
geen baat Vond.
Dat hü niet schroomde ook arme Meden te
beroown van het weinige, dat zü nog beza
ten, blükt wel uit het feit, dat er menschen
zün geweest, die rich zoodanig lieten bepraten,
dat zü hun huisje ot hun stukje vee verkoch
ten om C. een voorschot te kunnen verstrek
ken Een fleschje pnien, met een handelswaar
de van 52 cent, verkocht hü voor ƒ20. Het
fleschje moest speclsal uit Parijs komen.
maar er was een strookje met het opschrift
Nederlandsch Fabrikaat" op geplakt!
C. is geen onbektnde van de justitie: hü
heeft zich al verschillende malen te verant
woorden gehad en heeft selfs al drie jaren
Vele harer leden echter verkeeren in zorg
wekkende omstandigheden. De overigen slaan
daarom de handen Ineen, teneinde het jubl-
leumplan ook tevens te maken tot een werk-
object ten bate van hun werklooze kameraden
en aldus langs dien weg leniging te brengen
in den nood van vele HonswUksche verinnen
De werkzaamheden aan het plan verbonden,
zullen daarom, voor zoover de kas dit zal toe
tsten, over alle HonswUksche werklooeen wor
den verdeeld, waarbü de gedachte aan „werk
verschaffing” den aard van den arbeid voor
leder hunner bepalen zal. Bchünen derhalve dte
volgens het plan benoodlgde werkzaamheden
slechte voor enkelen geschikt. Inderdaad ligt
het In de bedoeling indien financieel mogc-
*Uk het geheele werklooze deel van oud-
Honswük aan dien arbeid te doen deelnemen.
menschen verzameld, die schreeuwden, toen het
verbrande lük werd aangedragen.
„Staat niet te schreeuwen en te gapen!" ari
Madeleine gebiedend.
„Gaat het heele eiland rond en brengt alle
menschen tezamen. Zeg hun, dat binnen een uur
gravin Madeleine een rechtsgeding zal houden,
en dat iedereen daarbü moet zün!”
VIJFTIENDE HOOFDSTUK
Even later kwam de overste, op wien allen
wachtten, over *t eiland aan. Hü liep recht en
trotach zooals anders, slechte zün gericht was
lükwlt. Hü keek niet naar het verzamelde volk,
noch beantwoordde hü den schuwen groet der
boeren. Hü wnt reeds alles. Toen hü bü het lük
van den gek kwam, bl^ef hü staan en wierp
een doordringeniten, van haat vervulden blik
op de Jammerlijke gestalte van den doode. Een
paar seconden slechts, dan wendde hü zich met
een lichte huivering af en besteeg de treden
naar veranda.
Boven gekomen maakte hü een buiging voor
Madeleine, die tegen de huisdeur stond geleund
en seide: „Mevrouw, Ik moet u dringend
spreken!”
Zü antwoordde hem niet: zü wendde zich tot
Gunther.
„Neem hem zün degen af!”
De overste lachte zachtjes.
„Dat zou den jonker duur te staan kunnen
komen. Overigens geef Ik mün eerewoord, dat
ik me niet zal onttrekken aan het afleggen van
verantwoording in deze zaak.”
Heden is te Amsterdam de 141ste algemeens
vergadering-gehouden' van de Hollandsche
iXaatschappü van Landbouw.
De voorzitter, de heer F. Stapel Can., hield
de openingsrede.
De stille strijd. w«Uten teder op zün bedrijf
afzonderlük heeft te strüden, aldus spr., is als
de strüd. welken het hoofdbestuur heeft te
voeren tegen de instanties, welke boven ons
staan, over ons beslissen en’ veelal niet naar
onze adviezen willen luisteren, tot schade van
den Noord- en Zuld-Hollandschen boerenstand.
Veel Is ultgeloopen op teleurstelling en zou
tot ontmoediging hebben kunnen leiden, ware
het niet, dat de nood ons steeds grooter krach
ten heeft gegeven, om tot het uiterste vol te
houden.
ik s*n pappie waa
„U moet u maar niets van hem aantrekken,
zei s’n moeder. „U weet boe kinderen zün. Ik
houd er anders niets van, dat ze zich zoo op
dringen. riet u. maar met hem is t wat an
ders Hü i» zoo vriendelük tegen iedereen en
heelemaal niet bleu, te t wel, schatje? Maar
je mag dien aardigen mijnheer niet tegen s*n
beenen schoppen, hoor! Da's stout! Niet doen!”
Nadat het achatje nog een poosje voortge
gaan was met schoppen, gehoorzaamde hü en
ging weer op den vloer zitten, om tets nieuws
te bedenken
Het duurde niet lang of hü kreeg een geniaal
idee. Hü heeech zich op aan m’n been, keek
me lang en ernstig aan en zei toen: „Man!"
Meteen stompte hü tegen m’n vest.
.Man (boem!) Man (pais!) Man (ptofl)"
„Ja. snoes, dek een man." bevestigde gto
moeder. Jdaar js mag hem geen zeer doen.”
In den hoek, aan den anderen kant, zat
een heer met een tennis-racket en een lorgnet.
Hü las koortsachtig de krant, oen niet gezien
te worden, en toen die snoes van een jongen
naar hem keek, zag ik dat de krant trilde als
wn espenblad.
Het kind opende den aanval met een linkschen
por In de korte ribben vm den krantenlezer,
waardoor het lorgnet van, z’n neus viel.
„Man!”/iep hü. en z’n moeder ari: „Hü ziet
het duldelük!"
„Schrander ventje!" prees de heer met het
tanniB-racket.
„Varke!" zei de jongen, „varke, varke!"
„tls niets, münheer.” legde de moeder uit
„Hü bedoelt u niet Hü wil s’n plepvarkentje
zü met doodelüke verachting; ,Je hebt nooit
een eer gehad.”
Een oogenblik vertrok zün gericht, maar
spoedig herstelde hü rich, haalde hoogmoedig
de schouders op en ari:
.Bah een wouw!"
Toen trad Gunther hem tegemoet
„Maar hier staat een man. Geef mü uw
degen! U bent mün gevangene!'
De overste stond met zün rug naar de deur.
Hü trok bet wapen uit de scheede, maar werd
op een wenk van Gunther door Lucas en nog
een anderen man, die samen In de nabüheid
waren geposteerd, van achteren vastgepakt en
Bonder veel omhaal naar binnen getrokken.
„Boeit en bewaakt hem!” beval Gunther.
Zoo geschiedde. Zonder een woord te zeggen,
slechts grimmig lachend, liet de overste rich
boelen.
Buiten verzamelde zich het volk. Allen
kwamen snel aangeloopen, om niets te verzui
men; maar niemand sprak, want zü hadden
reeds vernomen, dat er Iets vreeaelüks was ge
beurd. Madeleine stond nog altüd tegen den
deurpost geleund. Zü luisterde naar de schre
den der naderbü komende menschen en telde ze.
en nu en dan kwam een lichte glimlach om
haar mond. Gunther stond als baar ridder naast
ha&r.
Na' eenigen tüd zride rij:
,Nu zün se et allen. Nu is bet uur gekomen.
Ga den graaf roepen om naar buiten te
komen!"
Een bediende verwüderde zich. Doch Inplaats
X1A SXUtf verssfrepfl &UJ2 IWl4,
