Uitvaart van Z. H. E. Mgr. Jansen
Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterland
Mgr. Huurdeman geeft
treffende karakteristiek
een
ei
IF
ONTROERING BIJ VELEN
De lijkrede
De Metten
De Congregatie der
Kath. Actie
Naar de Kathedraal
et eiland der eefizimen
VRIJDAG 22 MEI 1936
Aanwezige autoriteiten
ma
Indrukken in de kerk
De aartsbisschop van
Rouaan
it het geheele land waren kerke
lijke en wereldlijke autori
teiten in Utrecht voor de
plechtigheden bjjeen-
Man van groot geloof en
veel Godsvertrouwen
Mgr. de la Villerabel wil een
trouwe toon der Kerk
blijven
Plechtige Reqniem-Mis
«e tal 1MK.
Voorloopig op zijn minet voor
barige berichten
I
Mei om 8 uur.
meldt
D
S
Pastoor I. Meyer
SLOTWOORD
I
Ona» Romttaache correspondent
om:
iVi
i
I
i
r op
sden
dint
eind
Om half elf begon hedenmorgen de plech
tige Requlem-MU, die werd opgedragen door
Z. H Exc. Mgr. dr. J. de Jong, Aartsbisschop
van Utrecht.
I
I
j
Zoodra Tuimeltje in het kabouterland terug waa ging ie
naar bet ziekenhuis, waar zijn vriend Kruimeltje erg ziek lag.
Het duurde een heel tijdje voer ie de kamer van Kruimeltje
gevonden had en met de grootste stilte maakte ie de deur open.
Kruimeltje ging direct rechtop zitten en bU het zien van zijn
vriend was het hem of hij ineens een heel stuk beter werd. Ik
aal je gauw weer gezond maken., beloofde Tuimeltje hem en
nadat hij Kruimeltje de verzekering bad gegeven heel gauw
terug te komen, ging ie den tuin in.
De Aartsbisschop van Utrecht, Z. H.
Rxc. dr. J. de Jong, droeg de plechtige
Requiemmis op
Door tusschenkonwt van Mgr. Chollet heb
Ik een verzoekschrift gericht tot den H. Vader
en wanneer ik hierop binnen afzienbaren tijd
geen antwoord mocht ontvangen, dan zal ik
mijn verzoek nogmaals hernieuwen.
9.20
13 20
ia.50
n.40
Van welingelichte zijde wordt dan ook ont
kend, dat de Instelling van «en Congregatie als
middelpunt der Katholieke Actie reeds op 31
Mei as. sou te verwachten zijn.
De mogelijkheid van een Romeinsch middel
punt der Katholieke Actie wordt in het Vatl-
caan bestudeerd, doch biedt nog verschillende
problemen, o. a. met het oog op het diocesane
karakter, dat tot het wezen der Katholieke Actie
behoort
Naar ik verneem zijn de berichten over
de instelling van een nieuwe Kerkelijke
Congregatie voor de Katholieke Actie, die
o. a. door de .Catholic Times" werden ge
publiceerd, op zijn minst als voorbarig te
beschouwen.
JPH,
dien
naar
niet
>ken.
Mgr. de la VlUerabel heeft tegenover
enkele journalisten verklaard, dat hU in
ieder geval een trouwe zoon der kerk wilde
blijven.
l en
Bavo
LPH-
a en
tarde
leuw
ordt
der
elk-
hart
goed
4PH-
r een
i van
t en
juist
ïlerlel
naren
regel-
iets
ons
Ugt,
itu-
■de-
an-
Ct,
dat
»e-
x>rt
be-
•«-
TRI-
sduct
anng
reeft,
werkt
welke
vak
de
or-
pel
.00-
3.20;
.820;
rus-
rjljn
pest
Roman van Paul Keiler
Vertaald door Looit do Bourbon
m den tuin gekomen ging Tuimeltje een groote zonnebiosm
afplukken. Hjj zocht daarna de grootste paddestoel op, die er in
heel den tuin te vinden waa en ging vervolgens een heeleboel
vergeet-me-nletjes plukken Toen hl) al die mooie bloemen bU
elkaar had gelegd, ging H naar Kruimeltje toe en droeg deze
naar buiten. De aonnebioem werd achter het hoofd van Krui
meltje gezet.. De paddestoel diende als zonnescherm en do ver-
gett-me-nietjee werden als een sprei over bom heen uitgespreid.
Nu ge ik nog even de krulden halen, die niemand kent, maar
die je gezond zullen maken, zet Tuimeltje en terwijl ie wegfoolde,
lag Kruimeltje heerlijk op rijn btoemenbed.
Heel Nederland rouwt vandaag, doch vooral
do katholieken van bat Aartodlocees, die zich
dezen dag de vermanende en liefdevolle woor
den bijzonder helder herinneren, die Mgr. Jan
sen zoo vaak tot hen richtte. De flinke ge
stalte van Mgr. Jansen staat ons ineens pijn
lijk scherp voor den geest en in gedachte zitten
we weer met volle aandacht op vergaderingen
en congressen te luisteren naar zijn woord, dat
altijd vol beteekenta was.
Onderweg kwam Tuimeltje twee ander* kaboutertjes tegen.
Jk bsb jullie noodlg", aai Tuimeltje. .Ik most een soort peren
hebben, die bij de menseben in de broetkaaeen groeien en nu
moet ik die probeeren er uit te halen." De kaboutertjes wilden
Tuimeltje natuurlijk graag helpen on na een vermoeiende klim
partij hadden ae drie groote peren van den boom gehaald. Nu
maar gauw naar het kabouter land terug. Gelukkig konden ae
de vruchten voortroüan en wanen ae eerder thuis dan ae ver
wacht hadden.
functies werden verricht door theo-
i het Groot-Beminarle te Rljsenburg
Lichtstralen vallen door de gekleurde ramen
egi hullen de kerk in een waas van een huive
rend l-.tlUg mysterie. Voor op het priesterkoor
doet het kaarslicht oen doffen glans vallen op
dg kist, waarin de groote doode rust.
Be*. zangkoor der kathedrale kerk ..Bt Grego
rius Magnus", onder leiding van Hendrik An-
driesaer.. voert de Gregorlaansche Requiemmis
uit volgens llturgischen eisch senderorgelbe
geleiding.
Heldere jongensstemmen zingen bet „Dies
Irae" een zang aangrijpend door den zinrijken
inhoud. doch niet minder door de serene me
lodie en de afwisseling van de lichte jongens
stem met den senoren zang der mannen, maakt
de Bequientia tot een liturgisch hoogtepunt van
dezen plschtigen dienst.
Dit kan ik u wel verklaren, zoo vervolgde
Mgr. de la VlUerabel, dat de Inhoud van het
strooibiljet dat Mgr. Berlin heeft laten ver
spreiden. absoluut onjuist ta. Wat daarin staat,
daar is niets van waar.
Tenslotte verzekerde de Aartsbisschop op
nieuw, dat hij zich in ieder geval aan de uit
spraak van de boven hem gestelde kerkelijke
autoriteiten sou onderwerpen.
Pastoor I. J. M. Meyer, sedert 1921 herder der
parochie van O. L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen
te Leiderdorp, Gem. Zoeterwoude. heeft, volgens
8t Bavo, om gezondheidsredenen tegen Juli aa.
ontslag uit de geestelijke bediening gevraagd
zal daarna zijn intrek nemen in Huize Bt. Bi
te Heemstede.
In het Priesterkoor hadden plaats genomen:
Z. H. Exc. Mgr. Paolo Oiobbe. Pauselijk In
ternuntius te ’sGravenhage; H. H. H. H. Exc.
Mgr. p. Hopmans, Bisschop van Breda; Mgr.
A. F. Diepen, Biaschop van ’s Hertogenbosch;
Mgr. Dr. J. H. O. Lemmens, Bisschop van
Roermond en Mgr. J. P. HUlbers, Bisschop van
Haarlem.
Daar komt het jonge paar, waarop allen wash
ten, Clothllde in haar bruidskleed en naast haar
Gunther, een stralend-gelukkig man. Trotsoh
en blU schrijdt het paar voort en voor hen uit
gaat een kind, dat bloemen op den weg strooit.
Het is de kleine, driejarige soon van den boer
der afgelegen hoeve. Aan bet altaar wacht de
oude graaf- in *Un priesterlijk kleed om het
huwelijk van zijn eenig kind in te zegenen.
Het groote kerkgebouw was nu overvol. De
Schol* Oantorum van het Groot Seminarie,
waarvan de leden gekleed waretr in zwarten toog
met witte superplie, schaarde zich ter weers
zijden van het hoofdeinde der kist.
Agens waa de Hoogeerw. Heer Mgr. J. A. O.
van Schalk, Proost van het Metropolltaan Ka
pittel; twee theologanten fungeerden als can
toree.
Zooveel als mogelük was, waren de aanwezi
gen in de kerk in 1 bezit gesteld yan een exem
plaar van „Bron van ChristeUJken Geest", waar
in al de gebeden en gezangen der Metten voor
kwamen.
het Aartsbisdom, allen in witte superplie ge
kleed. Door den Zereerw. Heer J. v. d. Burg werd
de Bisschopshoed van den overledene gedragen,
terwijl de Zeereerw. Heer Dr. J. A. Geerdlnck
op een wit zijden kussen het eereteeken van de
ridderorde van den Nederlandschen Leeuw van
Mgr. Jansen droeg. De Bisschopshoed werd aan
het hoofdeinde en het kussen aan het voeten
einde van de kist gelegd.
Onder doodsche stilte en met de uiterste voor
zichtigheid werd de kist met haar dierbaren last
onder de rouwdraperie op bet priesterkoor ge
plaatst.
Voor bet priesterkoor op de gereeeveerde
plaatsen hadden vele H.H. Geestelijken uit de
stad Utrecht en omgeving, en In een der ka-
nunnlkenbanken had de Hoogeerw. Heer Prof,
dr. A. H. V. d. Loo. off letaal van bet Aartsbis
dom. plaats genomen.
Ook de Aartsbisschop nam in een der kanun
nikenbanken plaats, evenals de Vicaris-Generaal
van het Aartsbisdom.
Onder een droef gezang van de Schola Canto-
rum van het Groot Seminarie, werd de eiken
houten kist met masslef-koperen monteering
en kruis, alsmede een koperen plaquette, waar
op in het Latijn vermeld staan de namen van
wijlen Mgr. Jansen, alsook de geboorte- en
sterfdata, door tien dragers en twee bedienaren
naar het hoofdaltaar geleld. Vlak achter de kist
schreden Z. H. Exc. Mgr. dr. J. de Jong, de
Aartsbisschop, en de Vicaris-Generaal van het
Aartsbisdom, de Hoogeerw. Heer Mgr. D. Huur
deman, gevolgd door de Weleerw. Heeren J. v.
d. Burg en Dr. J. A. Geerdlnck, secretarissen van
den en R. J. A. Janssen, em. pastoor te Zwolle.
Op de voor hen gereserveerde plaatsen in de
kerk werden opgemerkt de Hoogeerw. Paters
Provinciaals van diverse Orden en Congregaties;
Hoogeerw. heer G. O. Hartmann, president van
het Groot-8emlnarie te Rljsenburg; de Hoog
eerw. heeren Dekens van het Aartsbisdom;
Prof. Dr. F. van Welle, rector-magnlflcus van
de RK. Unlversltelt te Nijmegen; de belde nog
tn leven zijnde klasgenooten van den overleden
Oud-Aartsblsschop. de Zeereerw. heeren A. J.
M. van Aken, Pastoor te Werkhoven en W G.
J. de Haer, rector van het Bt. Eisabeth-Gast-
huis te Arnhem; de Pastoors van de stad
Utrecht; professoren van het Groot-Semlnarie
te Rljsenburg en het Klein-Semlnarle te Apel
doorn; de oud-xapelaana van Z. H. Exc. Mgr.
Jansen, gedurende de jaren van diens pas
toraat, talrijke êerw. heeren Pastoors en Ka-
pelaans van parochies uit het Aartsbisdom;
prloren en' rectoren van kloosters in het Aarts
bisdom gevestigd en de Algemeens Provinciale
Oversten van Congregatie* uit het Aartsbisdom
en de Oversten van Religleuse Hulzen en In
stellingen uit de stad Utrecht.
In de kerk hadden de familie van den over
ledene om. nog plaats genomen de volgende
wereldlijke autoriteiten en andere genoodlgden
de heeren Jbr. Mr. C. A. J. van Basse van
IJsselt en Mr. A. I. M. J. baron van Wijnber
gen, belden uit Utrecht, vertegenwoordigers
van de Souvereine Orde van Malta; Z. Exc. Mr.
J. R. H. van Schalk te Den Haag, curator van
de RK. Unlversltelt te Nijmegen; Z. Exc.
Waclao Babinski, gezant van Polen te Den
Haag; dr. J. P. Fockema Andreae, Commissa
ris der Koningin te Groningen, oud-burge-
meester van Utrecht; de te Utrecht woonach
tig* RK. leden van de Eerste en de Tweede
Kamer der Btaten-Generaal; de RK. leden
van Ged. Staten van Utrecht, de heeren G. H.
J. van Spanje en Mr. H. W. de Vink, belden
te Utrecht; (de Commissaris der Koningin was
wegens verblijf in het buitenland verhinderd);
de burgemeester van Utrecht Mr. Dr. G. A, W.
ter Pelkwijk, de Wethouders en de gemeente-
Allereerst zijn dankbaar en hartelijk woord,
als katholiek Utrecht hem na zijn consecratie
heeft gehuldigd, zijn waarschuwend woord op
den Katholiekendag te Amsterdam, dat de ba
kens moeten verzet worden, doch vooral zijn
Uefdevolle toespraak, die de taal van een in
alles meelevend medemensch was, als Hij den
Kruistocht der Helpende Liefde preekt.
Deaen mond is voor eeuwig het zwijgen op
gelegd en in stille ontroering volgen we nu de
bear naar het graf.
Mgr. Jansen laat bij ons allen treffende her
inneringen na. Het leven van een heilig pries
ter, een vurig Apostel, een lijden, dat ons allen
reeds zoo lang tot groot mededoogen en droef
heid had gestemd. Wij bidden voor zijn ziele-
rust en er was vandaag menig oud moedertje,
menig kind en menig man, van wie een stil
schietgebedje ten hemel steeg toen de rouw
koets langs ging. De gedachte aan een goed en
groot mensch, die het leven werd uitgedragen
cm in de kille ruimte van het graf den dag der
opstanding te verbeiden, is op den dag na
's Heeren Hemelvaart bij iedereen aanwezig.ge
weest.
Voor de zlelenist van Z. H. Kxc. Mgr J. H.
G. Jansen, gewezen Aartsbisschop van Utrecht,
zal in de kathedrale Kerk te Breda een plech
tige H. Mis worden opgedragen op Zaterdag 23
D* assistentie waa als volgt:
Presbyter-Aasistens: Hoogeerw. heer Mgr J.
A. G van Schalk, Proost van bet Metropolltaan
Kapittel en Pastoor der st. Martinus-parochie
te Utrecht; Troon-diakens: de Hoogeerw. hee
ren Kanunnik H. J. Koopmans, president van
Ket Klein Seminarie te Apeldoorn en Kanunnik
J. H. Scholten, Dekew en Pastoor dar parochie
van den H. Plechelmus te óldenzaal Diaken:
Hoogeerw. heer Kanunnik F. A. H. van de Loo,
Offlciaal van het Aartsbisdom. Sub-diaken:
Hoogeerw. heer Kanunnik G. Voskuilen, Pas
toor der parochie van St. Joan den Dooper te
Arnhen^.
De lager* f
loganten van
zgn groote belangstelling deed uitgaan naaf
de jeugd, waarvoor hij én als pastoor en als
Aartsbisschop geheel de kracht van zijn pev-
soonlijkhela heeft gegeven; Ik herinner iler
aan het 8t. Bonifaclus Lyceum, aan welks
stichting hg aoo groot aandeel had. aan de or
ganisatie van de mannelijke en de vrouwelijke
jeugd in het Aartsbisdom. Liefde voor bet heil
der zielen was de bron van zijn spontane geest
drift voor de- pers, den radio-omroep. de goede
film en zooveel andere middelen, die de ziel-
sorg konden dienen. Hij was inderdaad
de goede herder, die geheel zijn leven en al zijn
levenskracht wegaebonk aan zijn schapen.
Datoslfcie geloof, dat bij deaen Joannes .soo
bijzonder in de liefde zich naar bulten loodde,
was ook ce bron en de grondslag tevens, waar
uit zijn onbegrensd Godsvertrouwen voortkwam
en waarop bet berustte.
voorzitter was; het_ College van Regenten vanH- Menigeen is verrast geworden, wanneer hjj
bij desen priester en bisschop soms een moed
en durf ontwaarde, dien hü bij een man van
S^ijn statuur nooit had vermoed. Geen overmoed
roekeloozen durf moet men hier zoeken, neen
het was sjjn groote Godsvertrouwen, dat hem
dan boven zijn eigen natuurlijk vermogen ver
hief en kracht gaf en tot moedige en gedurfde
daden bracht.
Deze bisschop is meermalen in zijn priester
lijke leven voor een moeilijke taak gesteld;
maar altijd heeft hjj ook de moeiHjkste taak
blijmoedig aanvaard in het volle vertrouwen,
dat God syn krachten zou schragen en Gods
genade zou aanvullen wat hü meende of wilde
dat hem ontbrak.
Ook wanneer tegenslag en teleurstelling zijn
werk ten deel viel, dan kon hij, zeker, daardoor
zwaar getroffen worden en dat allersmarte
lijkst aanvoelen, maar zijn Gods vertrouweft
werd nooit geschokt, zijn geloof in Gods lei
dende voorzichtigheid nooit aan het wankel* n
gebracht, integendeel scheen het dikwijls door
tegenllag en teleurstelling juist te groeien en
te brengen tot een algeheele berusting in en
onderwerping aan Gods H. WU. Zoo was het
bU zijn leven, soo was het bU sjjn ziekt* en r
dood. Wij allen voelen aan hoe tragisch dit
leven is geélndlgd.
Plechtige oogenbhxken zijn het, als de Aarts
bisschop en vervolgens de andere bisschoppen
de absoute geven.
Daarna wordt het stoffelijk overschot de kerk
uitgedragen onder net zingen door het koor van
het „In Paradlsum dedu cant te angell”.
begrafenis bleef het stoffelijk omhulsel van den
grooten doode er opgebaard.
Het hoofdaltaar was bekleed met zwaren rouw.
Links en rechts stonden twee rouwpyramlden,
waarlangs trapsgewijze brandende kaarsen. Ook
de kaarsen in de zilveren kandelaars, welke aan
twee kanten van het groote kruisbeeld stonden,
brandden. Op den vloer van het priesterkoor lag
een swart tapijt met zilver-wltte banden ter
wijl de kanunnlken-banken aan de voorzijde
met zwarte draperieën waren behangen.
Midden boven het ruime priesterkoor welfde
van rouwdraperieën een hooge troonhemel, be
kroond door zwart-wltte pluimen. De glooiende
banen rouwztof bevatten in het hart een witten
band.
Ter weerszijden van de verhooglng, waarop de
Hst met het stoffelijk omhulsel van Mgr. Jan
sen zou worden geplaatst, stonden zes donkere
kandelaars met brandende kaarsen.
Per lijkwagen werd te half zeven het stoffe
lijk overschot van het paleis aan de Maliebaan
naar de kathedrale kerk aan de Lange Nieuw-
straat door de goede zorgen van de N.V. RK.
Utrechtsche Begrafenis Vereenlglng (dlr. G. v. d.
Hoek) overgebracht.
Achter de rouwkoets volgden twee rouwrijtui-
gen, waarin resp. gezeten waren Z. H. Exc. Mgr.
Dr. J. de Jong, Aartsbisschop en Mgr. D. Huur
deman, Vicaris-Generaal en de belde secreta
rissen van het Aartsbisdom, de Zeereerwaarde
Heeren J. v. (L Drv J. A. Geerdlnck.
Buken het kerkgebouw standen velen den
droeven stoet op te wachten. Toen de koets
voor de kerk stopte, begaf de Hoogeerw. Heer
Kanunnik J. B. A. Batenburg, plebaan, vergezeld
van den Hoogeerw. Heer H. C. Hartman, pre
sident en den Zeereerw. Heer J. A. M. Preln,
directeur van het Groot-Bemlnarle „Rljsenburg",
en voorafgegaan door een stoet van theologanten
en misdienaars, zich naar den hoofdingang van
het kerkgebouw.
Het kasteel werd herschapen in een tehuis
voor jong* weasen van in den oorlog gesneu
velden, en daar Clothllde de bestuurster was en
jaarlijks minstens tweemaal op bezoek kwam,
was het geen somber gesticht, maar een werke
lijk toevluchtsoord voor de jeugd. Daardoor
hield hel eiland op, e*n eiland der eenzamen te
zijn, want kinderen lachten en speelden er,
kinderen verheugden er zich Jn hun bestaan en
zagen vol v*i trouwen een toekomst van galak
tegemoet.
Eiland der eensamenf Ook in de groote steden
zijn vaak kleine groene eilanden, waar moed*
menachen een toevlucht h*bben gezocht. MM
zijn oude kerkhoven, dte hebben Mand gehou
den tegen den wilden stroom van nieuw leven.
Maar allengs eischt toch het leven dle stille,
groene plekken voor rich terug en dan te h*t
't beet*, dat mm dte oud* kerkhoven in kin
derspeelplaatsen verandert. Want het is immer*
hetaeUde of er nu co graven bloemen bloeien at
kinderen spelen.
Jk smeek u, pater Augustinus, gaat u ritten t
Span u niet te veel inl" sprak' een zijner met
gezellen.
Toen ging de oude zitten, vouwde de magere
handen en bad stil voor zich uit.
Onderwijl hadden aan den oever alle eiland
bewoners sich verzameld. Zij hadden allen hun
beste kleeren aan en de vrouwen droegen bloem
ruikers in haar handen.
Zij wisten dat vanavond hun oude meester
sou terugkomen.
Toen nu de zwarte monnik uit het bootje
stapte en torn de menschen in heip hun ouden
meester herkenden, vielen er velen op de knieën
m bijna allen weenden luid. Het hevigst
schreide Clothllde.
De graaf bleef eerst een poosje ontroerd en
zwijgend staan; dan hief hij ajjn hand op, zijn
gezicht klaarde op, en hU sprak op rustlgen,
zekeren toon:
„Weent niet! God heeft het zoo gewild en het
is goed aoo."
Toen drongen allen paar hem toe. HU was
InMaitaUk Mn
Bureau voor Onderwijs en Opvoeding te 's Gra-
venhage
de Hoogeerw. heeren Kanunniken van het
Metropolltaan Kapittel, voor zoover zij geen
assistentie verleenden bij den Pontlficalen Uit
vaartdienst en de eere-Kanunniken: de Hoog
eerw. heeren J. H. Vaas, Deken van Leeuwar-
Donderdagavond werd de laatste gang naar de
kathedraal aan de Lange Nieuwstraat onderno
men. Nu was het echter geen glorieuze intocht
van den Prins der Kerk, omstuwd door vreug
deklanken van het machtige kerkorgel, die ae-
genend de gewijde ruimte betrad, om als zoovele
malen op hooge feestdagen hier te pontlflcee-
ren; nu waren het droefheid en smart, die de
stemming beheerschten.
Reeds lang voor het verschijnen van den droe
ven stoet was het kerkgebouw overvol van ka
tholieken, doch ook niet-katholieken, die bij de
zen laatsten tocht naar de kathedraal dep zoo
zeer beminden oud-Aartsbisschop in alle stilte
een groet kwamen brengen.
Voor in de kerk waren verschillende rijen
stoelen vrijgehouden voor de H.H. Geestelijken.
Het priesterkoor en het hoofdaltaar, de vertie-
Ven plaats in de kerk, waar zoo vele malen bU
den feeetelUken gloed van waskaarsen Mgr. Jan
sen het H. Misoffer opdroeg, waren thans ge
heel gehuld in rouw. De laatste uren vóór de
De H. Requlem-mis gaat beginnen. De ge-
noodigden zijn thans allen in de kerk. Op het
priesterkoor verschijnt het paars van de bis
schoppen. Een stoet van kanunniken en theo
loganten van Rljsenburg, voorafgegaan door
dr. J. A. Geerdln secretaris van het Aarts
bisdom, haalt vanaf den ingang den Aartsbis
schop Z. H. Exc. Mgr. dr. J. de Jong, den cele
brant van den H. Requiemmis, in.
De Aartsbisschop zegent de geloovigen en be
geeft zich naar het Sacramentsaltaar tot het
houden van een kleine adoratie. Het Is stil ais
de Aartsbisschop zich met de gewaden om
kleedt.
Na een minuut at rijf zet bet koor het Re
quiem in, de steeds aoo ontroerende smeekbede.
secretarl* Dr. J. de Lang*; Dr. H. Th. Jacob
(en echtgenoote) te Zeist. oud-COmmisssrls
van de provincie Utrecht; de R K. leden van den
Cer.tr. Raad van Beroep te Utrecht Mr. G. A.
M. Smeenk en Mr. W. H. van Basten Baten
burg; Mr. H. P, J. M. Loeff, rechter te de Arr.
Rechtbank te Utrecht; leden van het bestuur
der St. Radboud Stichting, waarvan de over
leden oud-Aartsbisschop voorzitter geweest is;
de president-curator Dr. W. A. Boekelman en
curatoren van de R K. Unlversltelt te Nijme
gen en Mr. E. v. d. Heijden, secretaris van den
Academlschen Senaat der RK Unlversltelt; de
RK. Hoogleeraren van de RUks Unlversltelt te
Utrecht; de Hoogeerw. heer Mgr. A. Hermus te
St. Mlchlels-GesteL onder-voorzitter van den
Priester Misslebond tn Nederland en leden van
het Bestuur der Broederschap van 8t. Bonlfa-
clus, van welke besturen wijlen Mgr. Jansen
jmrawlHa. wme- ha* fVUl*»*
het St. Antonlu* Gasthui* te UtrechtLutte-
nant-kolonel P. J. A. Bartels, gamlaoens-com-
mandant van Utrecht; de RK. Raadsleden en
R K leden van de Kamer van K. en F. te
Utrecht; de hoofdcommissaris van politie, de
heer D. Schuitmaker.
Het is alsof ook de natuur rouwt op desen
dag, dat een Kerkvorst grafwaarts wordt ge
dragen. Donkere wolken schuiven in het lucht
ruim voorbij als de autoriteiten zich naar de
kathedraal aan de Lange Nieuwstraat begeven.
Om tien uur hedenmorgen beginnen de Lau
den. Het kerkgebouw is dan reeds bijna geheel
gevuld, doch het geloop der menschen. die den
uitvaartdienst zullen bUwonen, duurt nog Mn
kwartier, daar verzocht is uiterlijk te 10.15 uur
aana^zig te willen zijn. Er passeeren verschil
lende bekende figuren: kerkelijke hoogwaardig-
heldsbekleeder* en leidende persoonlijkheden
in het maatschappelijke leven. Minister Van
Schalk gaat onze bank voorbij en in den stroom
geestelijken ontdekken we verscheidene pries
ters, die door hun functie nauw hebben samen
gewerkt met Mgr. Jansen in den t(jd van sUn
pastoraat. Het zjjn de oud-kapelaahs van de
kerk van O. L. Vrouw ten Hemelopneming aan
de Blltstraat, thans zelf pastoer tn een of an
dere plaats van bet Aartsbisdom
„Exultabunt Domino ossa humllita”, „Blijde
aal mijn vernederd gebeente juichen voor den
Heer”, met deze antlphoon, die een heerlijke
getuigenis ie van de beteekenls van den dood
voor den rechtvaardige, zetten de Lauden in,
waarbij de Schola Oantorum van het Groot
seminarie Rljsenburg de gezangen uitvoert.
Agens 1* de Proost van het Metropolltaan Ka
pittel, Mgr. J. G. van Schalk.
bijgestaan, en wier blinde oogen nu waren
opengegaan voor het licht der liefde. Deze
doode lag nu naast de kleine Albertlne In de
nabijheid van de een en vijftig oorlogsgraven op
het noodkerkhof van een kleine Dultsche
vesting..
„Inquietwn cor nostrum, donee requleecat in
Te...."
De belde andere monniken komen, rij staan
met pater Augustinus te een rij voor de gesloten
kerkdeur en zeggen de liturgisch* gebeden op
voor de nieuwe Inwijding van de door bloed
schuld ontheiligde kapel.
Dan klinkt het zilveren geluld van het klokje
door het dal. al* een hemelsche vredeboodsohap
over het eiland der eenzamen. Menachen In
Zondagskleeren komen de oude trap der vrome
pelgrims op; veten komen weliswaar meer uit
nieuwsgierigheid dan uit godsvrucht, maar alle
harten zUn geroerd. ZU stellen rich op. rechte
en links van de oud* marmertreden onder
boomen met jong voorjaarsgroen. De kapel
daarboven Is geopend de schijn van Witte kaar-
De hoogeerwaarde heer Mgr. D. Huurdeman.
Vicaris-Generaal van het Aartsbisdom, hield
een lijkrede, waarin hij allereerst een levens
schets gaf van Z. H. Exc. Mgr. Jansen;
Wanneer Ik thans ga trachten om een beeld
te teekenen van den overledene, dan zie ik hem
voor mij sla een man van groot geloof en on
begrensd Godsvertrouwen, waarvan niet alleen
*Un persoonlijk zleleleven doordrongen was,
maar waarin voor hem ook de stuwkracht was
gelegen van gfeheel sljn priesterlijken en bls-
schoppelUken arbeid. Dat groote geloof droeg
hU diep in het hart als het erfdeel der vade
ren; van dat geloof getuigde *Un Innig gebeds
leven, getuigde zijn consciëntieuze levensopvat
ting en zijn trouwe plichtsbetrachting en als
Christen en als priester, maar bovenal droeg
het dat ware en groote kenteeken, zonder het
welk zelfs bet geloof dat wonderen werkt een
ijdele klank is volgens den Apostel, het ken
teeken der liefde. Geheel zijn priesterlijke te
ven, een teven van gave ongereptheid, getuigt
van zijn groote liefde en toewijding.
De liefde voor de hem toevertrouwde zielen
dreef hem tot gestadlgen arbeid, een nooit rus
tende bedrijvigheid en vaak tot welk een groote
toewijding voor afzonderlijke personen, die zijn
hulp en leiding het meest noodlg hadden, dat
anderen soms schenen vergeten te worden Dat
wu echter slechts schijn. Want sUne liefde
wu groot en breed genoeg om alten te om
vatten zonder onderscheid, al ging sfj dan voor
al tot de armen en behoeftigvn In allerlei vorm,
ook tot degenen, waaraan anderen wellicht te
weinig dachten. Wie herinnert zich niet ayn
groote reoe voor den Kruistocht der Helpende
Liefde, zijn persoonlijk ooltecteeren te de ka
thedraal, wie denkt niet aan sUn roerende zorg
voor de ongehuwde moeder en haar kind. Die
liefde en toewijding deinsde voo* geen persoon
lijke offer* terug, hoe groot ook. Ik verraad
geen geheimen, wanneer ft hier zeg, dat schier
geheel zijn persoonlijk vermogen door *Qn ban
den is gegleden in de handen, die zich uit
strekten naar zijn helpende liefde
Het waa zijn brandende liefde voor het bell
der zielen, die aan zijn woord zoo groote wel
sprekendheid gaf. Het wu bem een behoefte
de schare toe te spreken, waar en aoo dikwijl*
er maar gelegenheid voor was. HU meende in
zijn plicht te kort te schieten, wanneer hU zulk
een gelegenheid liet voorbijgaan ik behoef u
maar te herinneren aan *Un radio-red* aan
boord van de „Flandrla", toen hu geheel ge
broken van Bueno* Aire* terugkeerde, aan rijn
preek te Dokkum waar hU doodziek tot de jeugd
*Un vermaningen richtte, aan zjjn laatate woor
den tot de levieten van het seminarie te RU-
senburg, nog met zooveel kracht uitgesproken
enkele dagen slecht* voordat hu In het 8t. An-
tonlus-Gaathul* moest worden opgenomen.
Daar Is menig woord van hem door geheel de
pers gegaan en niet enkel de katholieke, betzU
in toespraak, hetzij in herderlijk schrijven ver
vat. dat oiUkbaar diep was doorgedrongen In de
hoofden en harten der toehoorders en verdien
de met zorg bewaard te worden.
HU was er diep van doordrongen, dat volgens
het woord der H. Schrift, de lippen des pries
ters de wetenschap moeten bewaren en men de
wet zal vragen uit ZUn mond.
Het was wederom de liefde voor het heil der
zielen, die hem dreef tot de stichting van net
nieuwe Seminarie, omdat het oude te klein
bleek om de opleiding te verzekeren van een
voldoend aantal priesters voor de zielzorg in
het uitgestrekte diocees, tot de stichting van
niet minder dan vUftlen nieuwe parochies, ot,-
danks de groote financieel* zorgen, die dit al
les meebracht.
Liefde voor het heil der zielen was het, die
Twee jaar lang vervulde de graaf op het
eiland sUn prieeterlUke bediening. Dan werd hU
moe en legde zich naast rijn moeder ter ruste.
Aan den buitenmuur van de kapel had hU zelf
een gemeenschappelUken gedenksteen laten
aanbrengen. Het was een hoog marmeren beeld,
door een beroemd meester gemaakt. Het stelde
God den Vader voor, den Algoede. En onder de
voorstelling stonden de volgende woorden van
Augustinus. In het Dultsch vertaald: „Voor V,
Heer, hebt GU ons geschapen; ons Dart 1* vol
jkhiIs tM bal nm m uc*'
„U hebt alle* bereikt, moeder, maar het beste
wat u hebt gedaan, is. dat u haar InnerlUk hebt
gelaten «wal» 20 waa.”
Vreedzaam brachten de beide .bootjes geluk
kige menschen naar den oever van bet eiland
der eenzamen.
Op den avond van denaelfden dag kwam nog
•en andere boot naar bet eiland gevaren.
Daarin zaten drie monniken in het zwarte kleed
der BenedlctUnen. Toen het eiland zichtbaar
werd, stond een der monniken oo, bief het hoofd
met de lange witte haren en richtte zUn don
kere oogen «ol verlangen naar bK gn*ne
•UasA
Mn toe, en toen men elndelUk aanstalten
maakte om naar het kasteel te gaan, was er in
allen een stille vreugde.
De volgende ochtend brak stralend aan. Het
Onze Lieve Vrouwenkerkje op den heuvel lag In
het prille morgenlicht van den voorjaarsdag.
Het gulden licht viel door een boogvenster in
bet kleine, kostbare heiligdom. Alles was ver
nieuwd, kunstenaar* waren er aan het werk
geweest, vroomheid en vakmanschap hadden
wonderen van schoonheid verricht. Alleen bet
kruis, dat tientallen jaren scheef voorover
had gehangen, was hetaelfds gebleven. Maar
het stond nu boog opgericht tusschen schitte
rend* zilveren kandelaars, het halfvergane eer
biedwaardige kruis.
De graaf kwam. Wel een uur stond hl) onbe
weeglijk bU bet graf van *Un moeder en van
zUn eenlgen vriend, den overste, die ook bij de
kapel was begraven. Maar rijn gezicht was mild
en had een uitdrukking van vrede, toen hU
zich elndelUk omkeerde. Eenlge oogenbllkken
dacht htJ nog aan een derd? dcode, die hU nog
voor eokSie dag» ptf N| b»
Voorts de Hoogwaardig* Abten Pater Dom. J.
de Punlet van de Bt. Paulus-AbdU te Ooster-
hout; Pater Columbanu» Tew* van de 8t. Be-
nedlctus-AbdU te Achel en Pater GabrWl v.d.
MoosdUk van de AbdU ,Blon” te Diepenveen,
de Geheim Kamerheeren van Z. H. den Paus
Mgr Dr. M. J. Bchrtder. sm. pastoor te Boost;
Mgr Dr. J. H. E. J. Hoogveld, professor aan de
RK. Unlversltelt te NUmegen en Mgr. Dr. Th.
J F. Verhoeven, Directeur van het Centraal
Weer zijn uit alle deelen van het
land geestelijke en wereldlijke auto
riteiten in de oude bisschopsstad te
zamen gekomen om een grooten
doode naar zjjn laatste rustplaats te
geleiden-
Weer is de Metropolitan* kerk in
zwaren rouw gehuld en het behoort
nog tot de jonge geschiedenis van
de katholieke Kerk in Nederland,
dat een andere opvolger van Sint
Willibrord hier lag opgebaard. Weer
beieren de zware klokken droef over
de stad, het volk staat op de hoeken
van de straten om het historische
oogenblik ook nu niet te missen,
want weer trekt een grootsche be-
grafenis-stoet langs.
Aan den ingang van de kathedraal
aan de Lange Nieuwstraat ondergaan
we hetzelfde schouwspel van de
contrasteerende kleuren purper en
zwart, afgewisseld door den glans
van uniformen.
Z. H. Exc. Mgr. J. H. G. Jansen,
dien we de laatste maanden gekend
hebben als oud-Aartsbisschop van
Utrecht, wordt ten grave gedragen-
