m&ud
voor
CWMI
Nat. Fonds voor bijzondere
nooden
Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterland
DOEL EN WERKWIJZE
1
EEN BROEDERSPROCES
TE COBLENZ
'I
De onbekende Verloofde
BOOR LEMAIRE
DINSDAG 2 JUNI 1936
-
L
1
LAf
e
Doel van de stichting
JS
VETSMELTERS BIJEEN
TT
GEHEELE PERSONEEL
ONTSLAGEN
Textiel-conflict ten
einde
Het slimme
Keesje
Een beroep op het
publiek
Overeenstemming met de
arbeiders bereikt
BOUWSTAKING TE ZUTPHEN
OPGEHEVEN
IN DEN
PORT
Hulp in individueels gevallen,
waarin plaatselyk niet vol
doende kan worden
voorzien
VERBETERING
BLOEMEN-EX
Een commentaar der Katholieke
„"Germania”
Extra vrachtvliegtuig van der
K.L.M.
Telegram van de Gooische Kalk-
zandsteenfabriek aan den minister
BEDRIJFSRAAD SIGAREN
INDUSTRIE
26
*WWi
worden gerekt.
kon worden geholpen.
zaak niet,” sprak Mies nu
Jouw
der
ter.
ad-'n
tan
Nadat Mies en Pons een gezellig partijtje
II
i
het
(Wordt vervolgd)
1
I
en bevestigd. De leden van dit leekengenoot-
schap, die geen priesters, geen „patres” zijn en
slechts den titel van broeder hebben, leggen de
zoogenaamde eenvoudige geloften af, die echter
van levenslangen duur zijn.
Het Katholieke Beriynsche blad, de „Ger
mania” geeft het volgend commentaar, dat
des te meer waarde heeft, wijl het in het
machtsgebied van het natlonaal-soclalisme
zelf verschijnt:
Ha—
L
leL
In het algemeen zal de hulp bestaan In
het voor eenmaal bijeenbrengen van een
bedrag in geld. Crediefen liggen niet bin
nen het kader van het Fonds. Voor dese
hulpverleening moet worden verwezen naar
organen van voorschotverleening, die door
samenwerking met de borgstelllngsfondsen
in de toekomst wellicht meer dan voor-
Met de eigenlijke orde der Franciscanen
hebben deae broeders geenerlei rechts- en
grondwettelijke verbinding.
geen vin en keek z’n
onder x’n kin.
l-
0
I.
4
De Alg. Vetsmeltersvereeniging meldt:
Donderdag JX vond in Den Haag een verga
dering plaats van enkele belanghebbenden bij
het vetsmeltersbedrijf, onder auspiciën van de
Ned. Vetsmeltersvereeniging.
I. „als hij niet weet,
sr meest bekoorlijke
de beste Parijsche
loglka, gaf zich
>n dit onderhoud
hU gekomen ie.”
Juffrouw Martignac ge-
HU was niet bleeker g^
flfs in de schemering, er?
Lar arm gelegd had, beef-
zeker niet bang. Hij
Ebt
re-
att
eder-
dsche
>rloo-
S9.M1
van
an
eel
tijd
naar
ifd-
de
ie,
>d,
and-
Jelne
tntal
open
:hers
4.941
arde
i 274
et
en,
rp.
de.
aar-
(341)
aan-
1588)
en
a be-
vaar-
KO.
1.310)
1. en
Ge
roer
den
ster
Uk-
mt-
en
imd
ren
terte-
I'S
takjes
April
Dit sluit niet uit, dat ook een lid der eigen
lijke Franciscanerorde, die de "taak van ziel
zorger in Marktbreitenbach had te vervullen,
zich onder de aangeklaagden bevindt.
dat veld een kool soo groot, dat geen kabouter
er op had kunnen komen. Ze «ouden het nu maar met zyn
allen probeeren. Juist wilde Tuimeltje een blad begieten, toen
een heel akelig beest te voorschijn kwam, binnen uit de kool.
„Wat heb Je Her te doen, leciyke watermannen”, zei het beest.
„Meneer de duizend- of liever mlllloen-poot”, begon Tuimeltje
schuchter, „we komen de planten begieten.” „Weg met jullie”,
bromde het beest en hij kwam ineens uit de kool gekropen.
Op II Mel JX is de stichting door mr.
A. J. A. A. baron Heemstra, onder-voor-
zltter van het N. C. O. en voorzitter van de
Ned. Ver. voor Armenzorg en Weldadigheid,
In het leven geroepen.
In het bijzonder ten aanzien van kleine mld-
denatandsbedrijven zal saneering meermalen
wenschelijk blijken; inrichting van boekhou
ding, bezuiniging op personeel, e.d. kan reeds
belangrijk tot vermindering van kosten' bijdra
gen. Dan zullen de commissies hebben na te
gaan, welke Instellingen kunnen bijdragen in 1
bijeen te brengen bedrag. Aan de hand van een
rapport omtrent het geval zullen deze bijdragen
moeten worden gevraagd, die, aangezien de In
stellingen in de commissies vertegenwoordigd
zijn, veelal direct kunnen worden toegezegd.
Staat vast, welk bedrag plaatselijk is. bijeen
gebracht, dan kan, zoo noodig, op het Natio
naal Fonds een beroep worden gedaan, om bet
ontbrekende aan te vullen.
Het Nationaal Fonds zal mogen eiseben dat
de gevaHéh behoorlijk zijn toegelicht en dat
wordt aangetoond, dat plaatselijk inderdaad het
mogelijke is bijeengebracht.
In de laatste weken is een gunstige wending
gekomen in den export van bloemen en meer
speciaal van de kasrozen.
De expert nam zelfs zoodanig toe, dat de K.
L. M. er toe overging een extra vracht-vliegtulg
in te leggen voor het verzenden van de bloemen
waarvan de omgeving van Aalsmeer het leeu
wenaandeel leverde.
Vrjj flinke hoeveelheden konden naar Dultsch-
land worden verzonden, en bet gebrek aan be-
tallngscontingenten perkte den export nog In.
Ook Engeland neemt veel bloemen af, waarbij
ook anjelieren, Freeela en Irissen komen.
Behalve dat de export eenlge verruiming gaf,
hebben ook de feestdagen en de Moederdag aan
verbetering In den afzet medegewerkt.
De directie en het personeel van de Eerste
Gooische Kalkzandsteenfabrlek te Naarden heb
ben aan den minister van Sociale Zaken een
telegram gezonden, waarin wordt medegedeeld,
dat met Ingang van heden aan het geheels per
soneel der fabriek ontslag Is aangezegd, zulks
voor geruimen tijd en reeds voor de tweede maal
tn 1936, wegens oververzadiging van de kalk-
zandsteenmarkt, als gevolg van de in hare in
dustrie nog steeds bestaande 86 uren-week. De
minister wordt nogmaals herinnerd aan het
feit, dat alle fabrikanten op een na, alle orga
nisaties en de Hooge Raad van Arbeid de 48-
urenweek wenschen.
Den i
grijpen,
personeel noodal
kwam eens met zijn kop boven «later en hield een praatje tegen
één der kabouters. „Wat is er te doen?" vroeg ie met een ver
baasd gezicht. „Hebben Jullie feest?” „Neen, snoekje", ant
woordde het kaboutertje, „we moeten de groenten wat water
gaan geven.” „Als het anders niks Is,” bromde de snoek, „dan
had je me niet wakker boeven te maken” en hU verdween weer
In de diepte.
De commissies van samenwerking «uilen
moeten worden gevormd uit vertegenwoordigers
van de belangrijkste onderstands-lnstelllngen,
alsmede van sociale diensten, die bij de behan
deling van de gevallen betrokken zijn. Aan
vragen, tot de commissie gericht, sullen moe
ten worden onderzocht, waarna de commissies
moeten beslissen over de mogelijkheid om hulp
te verleenen. Blijkt deze aanwezig, dan kan de
behandelingswijze door de commissies worden
uitgestippeld, waarbij naast financieele hulp
tevens gedacht zal moeten worden aan morre
len, opheffenden steun.
Ter vergadering werd den aanwezigen *n con
cept-contract ter teekening vóorgelegd. waarin
de regeering voorgesteld wordt om een vet-con-
tingenteerlng in t leven te roepen, waardoor de
spijsvetten kunstmatig schaarscher en duurder
gemaakt zullen worden, terwijl daarbij de be
doeling voorzit, de margarine-prijzen niet te
verlagen.
Tegen deze kunstmatige opdrijving heerscht
In vetsmelterskrlngen ernstige ontstemming en
is van verschillende zijden reeds telegrafisch bi)
den Minister van Landbouw beswaar gemaakt
kolen waren er het slechtst aan toe. Ze kreunden en piepten
om naar van te worden en de kabouters zouden hen maar het
eerste helpen. Op him teentjes slopen ze door het veld. Als ze
de boerin In de verte ontdekten, bukten ae hun hoofden en
zorgden er voor, dat de menschen hen niet zagen. Ze hadden
het zwaar te verantwoorden, want ae moesten heelemaal boven
op de kool kruipen met hun zware emmertjes en Kruimeltje
gleed jxirdoes van het topje af naar beneden.
De Franciscaner broeders van Waldbreitbach,
district Neuwied (Rijnland), die hoofdaakelijk op
de bank der beklaagden zitten, vormen een
kloosterlijke gemeenschap van leetoen, welke de
Derde Orde-regel van St. Franclscus volgen in
Het voorstel van den Ryksbemlddelaar inzake
het dreigend conflict bij de N.V. van Heek en
Oo. te'Enschede is thans ook door de arbeiders
aanvaard.
Het ultimatum is ingetrokken, zoodat a*.
Dinsdag niet gestaakt zal worden.
sel noodeloos leed wordt teweeggebracht.
Na bespreking tusschen de hoofdbesturen
van werkgevers en werknemers in de bouwvak
ken is besloten de staking te Zutphen op te
heffen. Heden wordt het werk hervat. Het
uurloon voor timmerlieden en metselaars
is voor een proeftijd van drie maanden be
paald op 47 cent per uur. Indien na dien tijd
Het doel van de stichting Is hulp te verlee
nen voor bijzondere Individuele nooden, waar
in plaatselyk niet voldoende kan worden voor
zien. Het ligt niet in de bedoeling van het
Nationaal Fonds om rechtstreeks aanvragen in
ontvangst te nemen. Deze aanvragen worden
verwezen naar plaatselijke commissies van
samenwerking, welke, indien daartoe de behoef
te blijkt, door de burgemeesters moeten worden
gevormd. Waar een Armenraad aanwezig Is,
zal deze deraangewezen instantie zijn om deae
samenwerking te stlmuleeren.
In de geheele Dultsche pers en ook In eenlge
Nederlandsche bladen, wordt gewag gemaakt
van een monsterproces te Coblenz tegen (ex
cuses du peu!) 200•‘Paters Franciscanen wegens
zedendelicten. Er zouden nog 74 andere be
schuldigde paters naar bet buitenland zijn ge
vlucht. Het valt niet te ontkennen, dat de
Dultsche natlonaal-socialtstische pers uit dit
proces •Weer allerlei anti-kerkelijke munt tracht
te slaan. Evenals de deviezenprocessen, zullen
ook de onderhavige processen maanden lang
dan mij plagen, toen hij Vrijdag daarop zijn
partijtje bridge kwam spelen.
„Wel Juffrouw Denise, heeft u (ten geluk
kige ontmoet, tegen wlen u opgebotst bent?”^
„Waarom zou ik hem ontmoet hebben?" vrdff
ik geprikkeld.
„Waarom? Wel, omdat die markies u een
visite schuldig Is. Dat is niet anders dan be
hoorlijk!"
„Wie zegt u, dat hij die visite niet zal maken?
U is wel gepresseerd."
„Ten minste.” hernam
dat zijn weldoenster een
Jonge meisjes 4s va
wereld.... aei u iets...^
„Niets, ga voort."
pEn, onkundig
blijkt, dat het contract door beide partijen goed
wordt nageleefd, dan wordt bet uurloon op
48 cent per uur gebracht. Er zal een plaataelük
collectief contract worden gesloten, waarin de
verschillende bepalingen van het landelijk
contract voor de bouwvakken worden verwerkt.
Zutphen komt dan weer in de klasse 8 e,
waarin zij vroeger ook stond, met dien ver
stande. dat in die klasse een uurloon van 48
cent geldt. Voorloopig wordt dat hier dus een
cent lager.
De staking beeft zeven weken geduurd.
Mededeelingen werden gedaan naar aanlei
ding van de eerste vergadering der export-
commissie en van het besluit om .te beginnen
met een zoo volledig magelijke orienteering
naar de marktpositie in de verschillende landen,
voor wat sigaren betreft.
Vérder werd'nog een bespreking gewijd aan
de memorie van antwoord, de nota van wijzi
ging en het gewijzigd wetsontwerp inzakte de
mechanisatie der sigarenindustrie, welke be
sprekingen eindigden met het besluit om on
middellijk na de vergadering een request aan de
leden der Tweede Kamer te verzenden.
Het advies aan de Rijksverzekeringsbank
over het concept-besluit inzake wijziging van
,het loonklassebeslult voor de - Invaliditeitswet
werd vastgesteld, nadat de bedrjjfsraad had
kennis genomen van het te dezer zake door een
commissie uit den raad vastgestelde rapport.
Verder werd het advies vastgesteld aan den
minister van Sociale Zaken over de samenstel
ling en werkingssfeer van den bedrjjfsraad.
In het reglement, bedoeld in art. 14 der Be
drijf sradenwet, werden veranderingen aange
bracht, welke ter goedkeuring aan'den minister
zullen worden voorgelegd.
.Keesje," zei Fons Haspels tegen den klei
nen jongen, toen hij dezen eenlge dagen later
op straat ontmoette. .Mies en ik gaan over
twee maanden trouwen en Ik zal dus gauw
je zwager zijn. Als dat het geval is, bghoef je
me dien rijksdaalder niet terug te betalen en
hier is een andere om hem geselschap te hou
den.”
„Dank Je.” zei Keesje, terwfjl hy de riks In
z'n zak liet verdwijnen. „Maar wat ik zeggen
wil, Fons. zou Je ook het huls zifn binnenge
gaan. als je werkelijk had gedacht dat er in
brekers wajen?"
„Dat lal ik je wel eens vertellen als we een
maal getrouwd zijn. Voorloopig word je be-.,
dankt voor Je hulp,” antwoordde Fons lachend
cn liep vlug door.
In een circulaire van den minister van Bln-
nenlandsche Zaken aan de Gemeentebesturen,
heeft de minister In uitzicht gesteld, dat in
overleg met de regeering en op verzoek vap den
minister van Binnenlandsche Zaken tot stand
sou komen de stichting „Nationaal Fonds voor
Bijzondere Nooden”, welke de oprichting van
plaatselijke organen, die in de noodlge gevallen
hulp zullen verleenen, zal stlmuleeren en door
financieèle hulp mogelijk maken.
Het* zal erop toezien, dat dgjxvfilen nauw
keurig worden onderzocht; door de erkenning
van plaatselijke commissies van samenwerking
kan het Invloed erop' uitoefenen, dat overal,
waar deze arbeid wordt opgevat, een commissie
veelzijdig wordt saamgesteld en voor alle groe
pen van de bevolking openstaat.
Nationaal en neutraal In den besten zin des
woord*, vraagt het fonds de medewerking van
allen, om zijn taak te kunnen vervullen
In vele gemeenten Is reeds naar aanleiding
van de circulaire van den minister van Bin
nenlandsche Zaken, gevolgd door een aan
schrijving van het Nationaal Fonds, de op
richting van commissies van samenwerking in
in mijn naam aan hem sou zeggen. Zjj scheen
overtuigd te zijn, dat het ja zou zijn.
„Tante Madeleine, zeg hem wat u maar wilt,
alleen niet, dat ik zjjn aanzoek aanneem."
„Och, Je weet niet wat je zegt, mijn arm
kind."
.Xieve hemel, ik weet heel goed wat.Ik zeg!”
.Maar wat mankeert er dan aan hem?"
„Niets. Maar Ik voel nog niets voor een
huwelijk."
„Inderdaad, Denlse, je hebt Je verstand ver
loren."
En z|j begpn opnieuw de loftrompet te steken
over haar beschermeling. Ik was niet In een
stemming om naar haar te luisteren en Fran-
colse was zoo lief voor mij In de bres te sprin
gen en haar moeder te doen begrijpen, dat men
de menschen niet tegen wil en dank uithuwe
lijkt, dat Georges wel wat beters verdiende dan
een weerstrevende vrouw en dat hij wel de
eerste zou zifn om niets van mij te willen weten
als hij kon vermoeden, dat er pressie op mU
werd uitgepefend.
Mijn tante, getroffen door W
gewonnen, maar Mlchél, aan wier
werd overgebracht, zei eenvoudig, dat Ik Idioot
en bespottelUk was en dat Georges zich gelukkig
moest achten de ramp om met mU te trouwen,
ontkomen te rijn. WIJ hadden over dit onder
werp een heftige discussie, die werd gevolgd
door oneenlgheid gedurende den heelen middag.
De zaak was ten einde, er werd niet meer
met mQ over Georges Feral gesproken.... maar
vreemd, mijn overwinning had niet tn mij hes
gelukkige gevoel doen geboren worden, dat Ik op haar manier een reden aan van mijn opge-
voor haar lagen. Ze was een knap, jong meisje,
de 18 al gepasseerd en blijkbaar gekleed om te
gaan tennissen.
„Wat ga Je doen, als je je huiswerk af hebt?”
vroeg Mies na een poosje. „Vader en moeder
blijven uit dineeren vana vond'en ik zou graag
gaan tennissen, ’t Kan Jou niet schelen, wel,
om alleen thuis te bllfvon?”
„Heelemaal niet,” lachte Keesje. „Maar tk
zou graag naar Toontje Banks gaan, als er
toch niemand hier is. Jjj hebt den huissleutel
en ik kan wel door 't keldergat naar binnen
kruipen."
„Goed,” zei Mies opgelucht.
„Ga Je tennissen met Fons Haspels?” vroeg
hadden getennist, bracht htj haar naar huls
terug, waar alles nog in diepe „duisternis ge
huld was. v
.Keesje Is nog niet thuis,” merkte Mies op.
..Anders had hij al alle lichten opgestoken.
Die Jongen doet
altijd maar waar
hij zin in heeft.”
„Laat mü
eerst even gaan,
om het licht op
te draaien," stel
de Fons voor,
terwijl hy met haar naar de huisdeur wandel
de. „Het geeft altijd een onprettig gevoel in
een donker leeg huls terug te komen.”
Zjj stak den sleutel in de deur en draalde
dien zacht om. Toen de deur open ging, scheen
ze te schrikken en luisterde zandachtig.
„Wat is er aan de hand?" vroeg Pons.
„Ik geloof dat er leinand binnen is,” fluister
de zij „Als het iehiand van <de familie was.
hadden z* het licht wel aangemaakt.”
Fons bleef kalm, legde z’n hand op haar
arm en 'luisterde in de hall naar het gesprek,
dat duidelijk hoorbaar was.
„Neen, die niet. Idioot," gromde een heesche
•tem.
„Deze dan," antwoordde een ander schor ge
luid. ..Schiet op, de menschen kunnen elk
‘oogenbllk terugkomen.”
„Ik zal wel uitkoken” klonk het terug.
„We hebben die automatische revolver ook.
nog!"
Mies keek Fons Haspels eens aan, terwijl
tn de gang stondei
worden, dat zag ze
de hand, die hy op
de niet. Hfj was ze< zeker niet bang,
scheen zelfs niet te schrikken.
„Inbrekers,” mompelde hy zacht.
„J*. We rnopten direct naar de politie gaan."
..Wat?" zei hy scherp. „En die twee ban
dieten alles laten meenemen? Ik denk er met
aan. Ik ga eens kyken.”
.Fons!" riep Mies angstig, terwijl ae zich
aan hem vastklampte. „Je mag het niet doen!
Ze zullen je vermoorden! Je boorde wat een
hunner van die revolver zat"
Hy duwde haar zacht ter zijde. ..Laat me
maar gaan, lieveling,” fluisterde hij ernstig.
„Dat is mannenwerk en.... mannenplicht.”
Kalm en vastberaden ging hy het donkere
huls binnen en draalde het licht op.
„Wie is daar?" hoorde ae hem roepen en
trilde van bewondering, toen ae hoorde dat z’n
stem niet beefde. Ja, hy was Inderdaad een
moedig man.
De stemmen begonnen opnieuw, maar toen
keerde Fons lachend terug.
„De stemmen waren van twee acteurs, die
in het stuk .Jnbrekers” speelden. Je hebt aeker
de radio aan laten staan, toen je uitging.
Zeg er maar aan niemand iets van, dat we er
zóó in geloopen ztjn."
„Toch zal ik dat,” zei Mies tanig „Ik zal
aan iedereen vertellen hoe dapper je het don
kere huls bent binnengegaan, toen je dacht dat
er twee Inbrekers waren.”
Ze keek trotsch op naar z’n energiek gezicht.
Ja, ae zouden trouwen, zoodra hy haar ten
huwelyk vroeg. -
De Waldbreltbochsche Congregatie werd in
1862, onder medewerking van den pastoor ter
plaatse, door twee vrome ambachtslieden ge
sticht en in het jaar 1868 door den Bisschop,
Mgr. Eberhard, goedgekeurd. Het genootschap
staat onder het bestuur van een algemeenen
overste, die in Marktbreitenbach zyn zetel heeft.
Het doel der Congregatie is het verplegen van
manneiyke zieken zander verschil van gods
dienst. opvoedingvan jongens, vooral ook ver
pleging van zwakzinnige Jongens en volwasse
nen, leiding van arbelderskolönies en dergeiyke
charitatieve doeleinden. De congregatie heeft
hulzen o.a. te Bad Kreuznach. Bingen. Duis
burg, Heidelberg en Heidelberg In Oost-Prulsen
In heel Duitschland zyn er achttien, In het*
buitenland elf. Sedert 1931 werken de broeders
ook In Marianhlll In Zuld-Afrika. Het aantal
geprofeste broeders bedraagt volgens Helm-
bucher „Die Orden und Kongregatlonen
Katholischen Klrche” (1934)l 363.
vindster aan
laten....”
„Weet u niets meer?" viel ik hem woedend in
de rede.
.Koeveel denkt u, dat hy geven aal? VUf
francs waanchljniyk. Voor 50 francs, een post
zegel en de portefeuille, Is dat mooi genoeg."
„Komaan, Paul, houd Je taond,” protesteerde
Georges boos.
Maar dat gesprek kon mijn zenuwen niet
bedaren. Ik was ontevreden op myzelf en op
al de anderen en die toestand duurde eenlge
dagen.
Toen kwam tante my op een mooien morgen
er aan herinneren, dat het tydstip was gekomen
om een antwoord aan Georges te geven en voor
den vorm, zooals z(j zei, vroeg zy mij, wat slj
heen in de credletbehoefte van bepaalde
w kringen kunnen voorzien. Ook de per
sonen, die regelmatig een tekort in hun
Inkomsten hebben, komen niet voor hulp
verleening in aanmerking. Deze moeten
worden verwezen naar organen van ge
regelde steunverleenlng.
De groote taak, welke de na-oorlogsche
op de schouders der congregatie legde, was,
het schynt, de oorzaak er van, dat Jeugdige
personen opneming vonden, wlen echter klooe-
tergeest en echte roping niet in de vereischte
mate eigen waren.
flinks cn
heid zich voordeed.”
Nu dacht ook Keesje even na. „Kun fe Je
niet In *t water laten vallen, als Je met hem
gaat roeien of zeilen en dan eens zien of hy
Je te hulp komt?” opperde hy.
„Dat zou nergens toe dienen. Hy weet dat
Ik zwem als een vlsch.” Dit zeggend nam ae
de krant op.
„Ah!" zei ze. meer tot zich zelf dan tot hasur
broertje. „Daar is 't radio-program. Laat ik er
om denken de radio af té zetten als ik wegga,
zoodat ik haar weer niet aan laat staan als
verleden week. Vader was toen geweldig boos.’
Na eenigen tijd legde ae de krant neer. „Ga
nu maar weg, Keesje, dan kan ik al vast alles
nazien."
Eenlge oogenblikken later verliet Keesje het
huis, om zooals hy zei naar p*n vriendje
Tbontje Banks te gaan. In werkeiykheid ech
ter wandelde hy den weg op, waar Fons Has
pels vandaan moest komen.
Keesje liep op hem toe. g
„Fons,” vroeg hy resoluut, „wil Je my een
ryksdaalder leenen? Ik zal Je elke maand twee
kwartjes terug betalen."
„Da's goed.” lachte Fons, en dook in z'n
broekzak. „En hoe is het met de rente?”
„Rente betaal ik niet." zei Keesje JUar
in plaats daarvan zal ik je iets vertellen,,dat
Jqrwel te pas «al komen. Luister!”
Keesje.
Z’n zus knikte.
„Ben Je van plan met te trouwen?"
Mies keek haar broertje verbaasd aan.
'„Ga Je echt met hem trouwen?” hield Keesje
aan. terwyi hy z'n zuster strak aankeek.
Deze sloeg haar oogen neer.
.Kou?"
..Bet I,
streng.
„O, dus, Je doet het toch.” zei Keesje weer.
„Neen, ik doe het niet," vervolgde Mies haas-
den vorm, door Paus Pius XI niéuw opgesteld ,tig. „of "liever Ik ben nog niet besloten. Het
rulmd utterlyk: „Dan kun je met Februari ga.
de portefeuille mét Inhoud gaan halen!”
Wy waren pas einde Maart!.
Den volgenden dag was het witte Donder
dag en zouden wy In den middag verschillende
kerken gaan bezoeken, daarna gingen wy naar
het patronaat om de kinderen, die op vacantle
wanen bezig te houden.
Toen wy om zeven uur thuiskwamen, ver
klaarde Jullen. onze portier, dat er iemand was
geweest, die naar my gevraagd had.
„Wie kan dat zyn?” vroeg Francoise, die het
.kaartje opnam, dat Jullen ons op een blad
toereikte.
Heel verwonderd las «y hardop: .Markies
Robert de Beaufeu, met oprechte dankbetui
ging.”
„Wat beteekent dat?”
Jullen bleef onbeweeglyk staan, wachtende
tot hu ondervraagd aou worden.
„Heeft die heer niets gezegd?" vroeg Fran
coise.
„Pardon mejuffrouw, hy zei, dat de Juffrouw
zyn portefeuille heeft gevonden en dat hy ten
hoogste betreurde, dat zy niet thuis was."
„De portefeuille!" riep Francoise uit, terwyl
zy my het kaartje overhandigde.
Ik had het al lang begrepen, maar de ont
roering deed my zwygen. Elndeiyk zei Ik:
.Jullen, dis heer heeft zich vergist of je hebt
hem verkeerd begrepen. Het Is niet voor Juf
frouw Franchise, dat
„HU heeft riWtr
vraagd," antwoordde de portier als een man,
die zich niet kan vergissen.
.Het
'is een lieve, zachte Jongen, maar een beetje
futloos. Enfin, dat begryp JU toch niet. Maar
vertel aan niemand wat ik je gezegd heb.”
„Wel neen.” lachte Keesje, „maar wat scheelt
bem rigenlUk? Vind Je hem niet brutaal ge
noeg?"!
.Maak toch niet zulke elgenwyze opmerkin
gen," foeterde Mies gebelgd.
.Maar zeg. vind je hem een angstig Jochie
of een lafaard?"
Mies dacht een oogenbllk na. „Dat nu niet
precies, maar ik zou toch wel eens willen we
ten wat er elgeniyk in hem sat. Of hy Iets
manneiyks zou doen, als de gelegen-
In de gevallen, speciaal geëigend voor de
hulpverleening van de commissies van samen
werking en het Nationaal Fonds, zal moeten
worden aangetoond, dat door het verstrekken
van een bedrag ineens een zoo mogeiyk biy-
vende opheffing uit armlastigheid of voorko
ming van armlastigheid wordt bereikt.
Ieder kent de gevallen van stille armoede,
van kleine bedrijven, die wel levensvatbaarheid
hebben, doch nimmer tot bloei komen, omdat
een klein handelskapitaal ontbreekt, van ste
ken, die wellicht door verpleging elders spoe
dige en vollediger genezing zouden vinden, van
een studie, die.moet worden onderbroken, om
dat door wyzlging In de financieele omstan
digheden de gelden niet meer beschikbaar syn.
In dergeiyke gevallen meent het fonds een
zeer nuttig werk te kunnen doen, dat enge-
twyfeld recht heeft op de sympathie van het
Nederlandsche Volk.
Doordat het fonds hoopt, plaatselyk bijeen
gebrachte bedragen te suppleeren, stimuleert
het de beschikbaarstelling van giften door
plaatseiyke Instellingen. Anderzyds maakt het,
doordat een hooger bedrag kan worden bijeen
gebracht, mogeiyk, dat volledige hulp wordt
verleend, waar plaatselyk slechts gedeelteiyk
Dezer dagen" kwam de bedryfsraad voor de
sigarenindustrie te Eindhoven bijeen.
Er werd verslag uitgebracht omtrent het ver
handelde In de bijeenkomst van de vrrtngsn-
woordigers der bestaande bedriJfsraden, te
Amsterdam gehouden.
zUn goed geluk, zich
belooning voor de eeriyke
politiebureau achter te
Gezien het feit, dat het N. C. C., onder
voorgaan van H. K. H. Prinses Juliana
nimmer tevergeefs een beroep deed op den
weldadigheidszin van het Nederlandsche
Volk, en daardoor in staat was veel noo-’
den te lenigen in de crisisjaren, die achter
ons liggen, vertrouwt het Fonds, ook voor
dit onderdeel van den crislsarbeid op den
steun van breede kringen te mogen re
kenen.
NatuurlUk had hy geiyk. Juffrouw Martlgnac.
dat is Francoise, de dochter des huizes. Ik ben
eenvoudig juffrouw Denlse. Het is niet moge
lijk mijn teleurstelling te beschrijven, dat ik
dat bezoek gemist had.
.Moe laat is hy gekomen?" vroeg ik bevend.
„Ongeveer half vier juffrouw."
„Zoo.... en hoe ziet hy er uit, die beer?”
„Een heel deftige heer."
„O, daar twyfel ik niet aan, Jullen.”
Ik wilde myn ondersoek voortaetten. maar
Francoise deed my door gebaren begrijpen, dat
ikv my bespotteiyk maakte en dat men zulke
dingen niet aan een bediende vraagt.
Voor dien avond moest ik my tevreden stelten
met te weten, dat hy gekomen was, dat het bem
speet my niet thuis te hebben getroffen en dat
hy Robert de Beaufeu heette. O, wat een moote
naam! En hoe betreurde ik het, dat ik naar
het patronaat was gegaan!
.Je was verinoeid. Je had niet meer willen
uitgaan." tel ik tot myn nicht. .Waarom geef
Je my altijd toe? Je weet toch wel. dat Je altijd
gelyk hebt en Ik ongeiyk. Waarom luister je
dan naar my?”
„Vandaag had je geen ongelyk Denlse. Wij
waren verplicht naar het patronaat te gaan,
ondanks myn vermoeidheid of'liever luiheid.
Het bezoek van dien heer heeft niets te betee
kenen."
.Klets te beteekenen?.... Het aou my echter
veel pleister hebben gedaan bedankt te wor
den...."
toch niet
werd....
.Komaan, zy klimt weer op haar stok
paardje!" Michel had mUn schitterende oogén
en vrooiyken glimlach gezien.
Juffrouw Brissot, die my ook aankeek, gaf
-j-eesje lag op den grond z’n huiswerk te
maken.
■I* „Ellendige breuken." mompelde hy. en
nam een gemakkeiyker houding aan.
Hy was een jongen van dertien jaar en de
jongste spruit van de familie Elgers. die twee
kinderen had. z
.Wat voer je daar toch uit op den grond?”
vroeg z’i^.zuster Mies, die juist de kamer bin
nen kwam. Er klonk achterdocht In d*r stem.
Wat Keesje ook deed, de menschen wantrouw
den hem altyd.
„Sommen." set Keesje kortaf.
,Kom dan overeind en ga behooriyk aan
tafel Je werk doen."
Maar Keesje i
sus aan met z'n
Mies drong niet verder aan, ging aan tafel
rittep en keek aandachtig de papieren ta, die
Maar na wanen wy niet van dezelfde
opinie.... Zooals het geheele huisgezin, beval
hy my het huwelyk met Georges aan. In het
geen ik noemde: een aansl-g op mijn vrijheid
ontwaakten mUn oorlogszuchtige gevoelens, ge
reed om ten strijde te gaan.
Voelende, dat niemand my begreep, huldeük
my in een ondoordringbaar zwijgen ei^Cr-
wachtte ik iets, wat, dat wist ik niet. Maar het
zou iets heel gelukkigs, tets zeer belangrijks,
tets onverwachts zyn. Daardoor zou ik erken
nen, wat my te doen, stond, hoedanig myn
toekomst zou wezen.
Ik wachtte op mUn onbekende....
Helaas, de dagen gingen voorbU zonder dat
hy zich aanmeldde.... Ik was er heimelyk ver
toornd om en dat te meer, omdat ik heel goed
wist, dat myn omgeving de oorzaak raadde van
myn zenuwachtigheid. Francoise zei niets, tante
latte op my met een soort van onrust, juffrouw
Brissot gaf my steken onder water op een
arijnzuren toon. Michel keek my medeiydend
aan, Georges ook met oogen als van een afge-
raMetóen hond en de dokter kon Biet anders
voorbereidlng.-
*Dank zy de goedgunstige beschikking van
H. M. de Koningin heeft het Nationaal Fonds
voorloopig de beschikking gekregen over eenlge
kantoorruimte in het Paleis Kneuterdyk 30, Den
Haag. Aan dit adres, telefoon no. 180066 kan
correspondentie voor het fonds worden gericht
MzMk—*6tewmiuiiter znn«liet fonds is 273737.
’Mogen 'vel?K"ér bedragen op storten, opdat het
Fonds rijn ménschllevende taak, welke het met
moed en opgewektheid gaat beginnen, ten volle
zal kunnen verrichten!
gehoopt had. Ik vroeg my soms af welke booze
geest mU er toe gedrongen had om zoo’n ge-
schikten echtgenoot af te wUzen. Ik voelde er
een vage onrust over, vooral daar myn onbe
kende nog altyd geen teeken van leven gaf.
Ik begon te denken, dat ik nu de menscheiyke
ondankbaarheid leerde kenneh. MUn groot
avontuur zou geen gevolgen hebben en daar
moest ik my by neerleggen.
- Alvorens er een punt achter te zetten, wilde
ik my overtuigen of de portefeuille aan zyn
eigenaar was weergegeven.
„Als wU eens gingen Informeeren aan het
politiebureau,” stelde Ik Francoise voor, toen wy
onze gewone wandeling wilden beginnen.
Zooals ik verwachtte weigerde zy, maar Michel
bood zich galant aan om de boodschap te doen.
Dien avond, toen wy aan tafel gingen, ver
telde hy, dat mUn vondst nog niet gereclameerd
was.
Het was alsof een koele wind een toegang
vond naar het cachot van een gevangene.
R. de B. had niet «Un plichten Jegens mU ver
zuimd, want hy wist niets van myn bestaan
af,... de een of andere omstandigheid, mis
schien ernstig, had hem belet zUn eigendom te
gaan opvragenoch. het menschdom was
zoo slecht als er soms beweerd
Dezer dagen heeft het dagelylcsch
bestuur van het Nationaal Fonds
voor Bijzondere Nooden in het
Paleis aan den Kneuterdijk te Den
Haag een persconferentie gehou
den, waarin het doel en werkwijze
van het Fonds zijn uiteengezet.
Het Nationaal Fonds voor Bijzon
dere Nooden, aldus werd medege-
da^ld, is niet te beschouwen als
een directe voortzetting van het Na
tionaal Crisis-Comité.
o
’- 1 1 -- -t
