r
Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterland
w^Aaal van (kn dag
r
Het vraagstuk
van
H
F 750.-
F 250.-
F 750.-
F
Janus
Rookverbod voor de jeugd
De onbekende Verloofde
DOOR LEMAIRE
‘.W
VRIJDAG 12 JUNI 1936
Vondel en Erasmus
Theater op Kamsjatka
DOOR HONGAAR-
SCHEN BRIL
Geen bijbels naar
Rusland
btj verüM van een hand,
een voet of een oo*
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
t -•
X.
zaken
spiegelscherf
en
80MOGYI
moet hy aan den hüsch gaan staan.
imi
Ned. Chr. Persbureau).
ROBERT DE BEAUFEU."
II
("Wordt vervolgd)
:hfen
van
Als je kunt en je vliegt hier langs, grijp dan mijn staart
en klim er pp, had het haantje hun gezegd en alles was
afgeloopen. Nu waren ze hun eigen weer meester en
hoe boos de wind was en hoe hij probeerde het haantje en
de kabouters van den toren af te werpen, het lukte hem niet
en met hangende pootjes droog le af.
•tam,
«aan
tocht, soodra het
den hem vanaf
hem met een li
diepen
trouwen
kleine
neerleg.
De slaapkamer van een gepensionneerd
kapitein.
tM in voor
in! prof. dr.
Duinkerken
Igeck,
Zoudt U ons niet naar huis willen brengen, smeekten de
kaboutertjes het haantje. Als het licht wordt wil ik het wel
probeeren, zei hst haantje en het goede dier ondernam den
iet/morgen was geworden. De kaboutertjes had-
if 7het kasteel aan zien komen en bedankten
l«nd „hoera.” "En het was maar gelukkig, dat er
in de stad nog niemand zoo vroeg op was, anders zouden ze
het haantje op den toren wel gemist hebben.
Misschien kwam er uitkomst? De wtad stuurde hen langs
het haantje van den toren en het haantje was wat verwonderd
over het kabouter bezoek. „Waar Is de reis naar toe”, schreeuwde
ie met zün piepstem. „We zijn aan den wind overgeleverd”,
zeiden de kaboutertjes en ze vroegen at bet haantje geen raad
wist.
en u alles te zeggen hetgeen ik zonder hem
in mijn binnenste zou moeten verbergen, want
de vermetelheid, die ik vandaag durf begaan,
zal ik niet meer plegenZult u het mij ver
geven, weldoende fee? En. zult u kunnen lezen
tusschen de regels van mijn brieven aan een
derde, hetgeen ik,zou wenschen dat alleen door
u verstaan zou wórden?’’
„Maar vooral, twijfel toch nooit aan mijn
en absoluten eerbied. U stelt uw ver
in mij, niet waar? Ontvang dan,
fee, de hulde, die ik aan uw voeten
De Mecklenburgsche regeerlng heeft een ver
ordening uitgevaardigd, dat de Jeugd onder 18
Jaar niet in het openbaar rocken mag, noch op
straat, noch in publieke localltelten, en dat de
winkeliers geen tabak, sigaren of sigaretten
aan jongelui onder de IS jaar verkoopen mo
gen, zulks op straf van boeten die tot 150 Mark
oploopen. of 14 dagen hechtenis. Aanleiding
tot het verbód was het voorkomen van eenige
gevallen van nicotinevergiftiglng ten gevolge
van veelvuldig sigarettenrooken door leerlingen
van middelbare scholen.
Waarschijnlijk is, dat andere Dultsche lan
den het voorbeeld van Mecklenburg zullen vol
gen en dat gelijke maatregelen ook zullen vol
gen ten aanzien van het gebruik door jongelui
beneden de 18 jaar van alcoholische dranken.
(Ned. Chr. Persbureau).
>n munten, hü heeft niets dan een
■kmansloontje op ’n fabriek van
Ink. Armoe!.... HU was al in
|bü sloeferde zoo door t leven.
nü>p. zonder ambitie, zonde,
moést leven.
aantal bultenlandsche vereeniglngen
heeft zich tot de Russische regeerlng gewend
met het verzoek, bijbels in de verschillende
bultenlandsche talen naar de Sovjet-Unie te
mogen verzenden. De directie jler Sovjetdoua-
nen heeft hierop geantwoord, dat bijbels en
andere godsdienstige werken slechts in die
talen mogen worden ingevoerd, die in den re
gel in de Sovjet-Unie niet worden gesproken.
Verboden zijn godsdienstige werken in het
Russisch, en in het Poolsch, Oekrainsch, Jid
disch en andere talen, welke de minderheden
in de Sovjet-Unie spreken. Daarentegen is de
verzending van bijbels en kerkboeken in het
Fransch, Engelsch. Nederlandsch, Spaansch
en dergelijke talen veroorloofd; echter moet
de ontvanger zeer hooge douanerechten beta
len, welke in bultenlandsche deviezen moeten
worden betaald. Per boek wordt een douane
recht van ongeveer 6 goudroebei geheven, zoo-
dat deze toestemming geen practise!» waarde
bezit. Geheel verboden is de invoer In de Sov
jet-Unie van kerkelUke voorwerpen, beelden
en schilderijen. Verklaard wordt, dat de in de
Sovjet-Unie bestaande voorraad van deze ker
kelUke voorwerpen voldoende is voor de steeds
dalende behoeften.
et standpunt van Italië in de Oostenrijk
se!» kwestie is bekend. Voor Frankrijk is
dit standpunt van het allergrootste be
lang, want hoe waardevol de steun van Frank-
rUk en Engeland voor Oostenrijk ook moge zijn,
hU kan toch niet opwegen tegen dien van
Italië, dat onmiddellUk aan den Brenner-pas
staat. Er zün zekere teekenen, die erop schU-
nen te wüzen, dat Duitschland bereid zou zijn
zekere concessies Inzake de handhaving van
OostenrUks onafhankelijkheid te doen, en, in
dien dit zou geschieden, zou in Middeï-Europa
een geneel nieuwe situatie in het leven worden
geroepen.
De OostenrUksche kwestie is heden ten dage
zonder twijfel het sleutelprobleem van Europ^,
want wanneer Duitschland en Italië over deze
kwestie het eens worden, kunnen deze mogend
heden in Midden- en Oost-Europa in het be
lang der consolidatie, en niet minder in het
belang van de erkenning der Hongaarsche aan
spraken een rol spelen, waarvan de beteekenis
en de resultaten voorloopig no#* niet zün te
overzien. De laatste gebeurtenissen in Mldden-
en Oost-Europa hebben doen voelen, dat zoo
wel Duitschland als Italië tengevolge der jong
ste gebeurtenissen op het gebied der wereld
politiek een veel grooter prestige hebben gekre
gen. In het belang van Mldden-Europa en in
het bUzonder van Hongarije zou het uiterst ge-
wenscht zijn, wanneer deze beide mogendheden
hun Invloed en kracht gemeenzaam in het Do-
naubekken zouden uitoefenen.
Een ander feit van beteekenis is ook de
steeds sterker wordende belangstelling, die Po
len vertoont voor de midden-Europeesche ge
beurtenissen. De uitstekende, op - eeuwenoude
tradities berustende, bUkans broederlijke be
trekkingen tusschen Polen en Hongarije zijn
voldoende bekend.
Sedert Polen door het pact met Duitschland
zich heeft losgemaakt van de onmlddellUke be-
toovering van de zUde van Frankrijk en der mid
den-Europeesche bondgenooten van dit land,
saamgevoegd in de Kleine Entente, begint dit
land in midden-Europa meer en meer een po
litiek te voeren, welke uitsluitend zfjn eigen
belangen dient. Dit optreden van Polen op het
tooneel der midden-Europeesche politiek heeft
Hongarije met vreugde en tevredenheid ver
vuld, wUl belde landen, behalve de traditio-
neele vriendschap, nog een aantal gemeen
schappelijke -belangen hebben vooral in hun
houding tegenover Sovjet-Rusiand. Dit is me-
noodig ge-
fke wereld
top en eco-
ine Entente
Ter herdenking van den 350sten geboortedag
van Joost van den Vondel en van het feit, dat
voorc’300 jaren het treurspel „Gysbreght van
Aemstel” voor het eerst werd opgevoerd, heeft
de N.V. Ultgeversmaatschapph .Joost van den
Vondel" te Amsterdam een buitengewoon ver
zorgde uitgave van den „Gysbreght!
bereiding. De tekstverzorging is vai
N. A.Donkersloot. Anton van 1
schrijft de inleiding, terwUl Anton I^eck, be
halve 8 aquarellen, ongeveer 50 penteekeningen
vervaardigt. De meester-drukker Charles NU-
pels heeft de typografie in handen.
BU dezelfde vennootschap zal als eerste
deel in de „Vondelreeks” een boek over
Erasmus van prof. B. H. Molkenboer verschij
nen. Dit werk /al uit de Erasmus-mediaeval
van S. H. de Roos op de persen van Boosten en
Stols te Maastricht gedrukt worden. Het por
tret van Erasmus is door Fiet van der Stam,
het ontwerp van den band door Anton Pieck
geteekend. Ook van deze uitgave verzorgde
Charles NUpels de typografie.
Het theater Schmidt te Pletropawlowsk, het
eenige theater op het schiereiland Kamsjatka.
is afgebrand. Tijdens de blusschingspogingen
liepen verscheidene brandweerlieden ernstige
verwondingen op.
IU Janus thuis gaan twee fatmannen de
■uit: ze hebben wegens wanbetaling het
„afgesneden".
reactie op de sanctie-polltlek minder afkeerlg
van een bondgenootschap met Duitschland is
geworden, en van meening is, dat een blok van
120 millloen. dat Europa in twee deelen zou
verdeelen, vandaag den dag sterker zou zün
dan een coalitie van Frankrijk, Engeland, de
Kleine Entente en Sovjet-Rusiand. De Ita-
llaansch-Dultsche verhouding zal tenslotte uit
sluitend afhankelUk zün van de houding, welke
deze beide mogendheden in het OostenrUksche
vraagstuk zullen aannemen.
strekten gezichteinder, toch niet zoo uitge
strekt als de droomen van mün hart.
Mejuffrouw, lieve juffrouw," schreef mU mün
onbekende, „ik heb zooeven den brief van uw
neef ontvangen. Ik antwoord hem per omme
gaande, maar te voren wil ik in een laatste
téte-4-téte u zeggen, wat er voor eigenaardigs
leeft in mUn gedachte. WU hebben elkaar nooit
gezien en toch heb ik den todruk gekregen,
dat ik u ken, altüd gekend heb. Wat weet ik
van u? Uw naam, uw goedheid, uw voorliefde
voor de werken van Botticelli. Dat is alles.
Maar met de drie regeltjes van uw schrift vormt
dit een schat, die mün blüdschap en mün ge
luk uitmaakt.
„Waarom? Ik herken müzelf niet meer. ZUn
dat van die geheimzinnige verwantschappen, die
geen wetenschap ooit verklaren kan? Moet ik
gelooven, dat een llefdevolle Voorzienigheid het
voorval heeft voorbereid, waardoor uw naam
mU geopenbaard werd en dat mü nader tot u
gebracht heeft? Wat zeg ik: nader? Nu zoo
veel mUlen ons scheiden en ik voor de eerste
maal m(j voel als een balling, betreurende het
geen ik vroeger het meest liefhad in mün loop
baan?
„Lieve, goede juffrouw, ik zal dezen brief
niet overlezen, want anders zou ik dien niet
verzenden.... Maar ik wilde u dit alles zeg
gen. Ik heb het gezegd en ik ben voldaan.
„Ik ga nu aan uw neef schrüven om hem mün
dankbaarheid te kennen te geven over zijn
brief. Ik hoop, dat die het begin zal zün van
een geregelde correspondentie en dat het door
hem mü gegeven aal zUn u te loeren kennen
Buiten is de komst van den postbode altüd
een belangrüke gebeurtenis en voor hem deran
geert men zich als voor een met verlangen
tegemoet gezienen bezoeker. Ik was er juist,
toen hü het poortje opende. Wü spraken over
de kleur van den hemel, over het zachte weer,
dan diende hü mü de gewone aardigheid op
over de leegte van zün maag op dit late uur
en op de lastige plaats, die dit verterings-
orgaan in zün hielen had gekozen. Dan over
handigde hü mü de post voor het kasteel: kran
ten, brieven, prospectussen, er was van alles bü.
er was vooral een lange crèmekleurige enve
loppe, waarvan het opschrift mün hart van
vreugde deed kloppen.
Ik vertrouwde het pak toe aan een voorbü-
gaanden bediende en ik liep haastig naar het
dichtste gedeelte van het park met een brief van
mün Robert.
Boterbloemen, riddersporen, Ik had ze totaal
vergeten....
^Diep in het park was een omgevallen boom-
waar Ik met voorliefde gewoon was te
zitten tegenover een heerlüken, uitge-
uiverend stapt hü uit ‘t koud-üaeren
I—I ledikant op den killen plankenvloer. De
A wekker heeft gerateld en dan Is ’t tijd.
Janus rilt tot in t diepst van zün zlelement.
’t Is ongewoon koud, dezen ochtend, de bloemen
staan dik op de bevroren ruiten.
Janus gaat zich kleeden, wasschen en kam
men; daarvoor moest hü t smalle vuile trapje
af naar beneden, in de gang van de buur
vrouw, waar helgeel de koperen kraan afsteekt
Weldoende fee.... kleine fee!.... Ik sloot de
oogen om beter de zoetheid van die woorden
te genieten. Wat een heerlüke brief! Mün
eerste liefdesbrief. Want, hü behoefde het mü
niet aan te bevelen. Ik wist tusschen de regels
door te lezen en ik ontdekte daarin verrukke-
lüke dingen. Welke edele gevoelens, welke
verheven gedachten!.... Die geheimzinnige
verwantschap.... die schat,-die zün biUdachap
en geluk uitmaakte.... Dat gevoel van balling
te zün.... Wat een prachtigen roman beleefde
ik en wat een medelijden had ik met anderen,
die niet zoo gelukkig waren!
Mün onderbewustzün was dpeen^pntwaakt,
zooals uit een cocon een vlinder losbreekt. Ik
beminde, ik voelde, dat Ik bemind werd, zonder
dat er iets stoffelüks zich tusschen ons plaatste.
Een vluchtig fluïdum vereenigde ons van gene
züde der grenzen. Te trouwen om redenen van
•tand? Foei Bemind te worden om schoon
de de oorzaak, waarom de reis Van Beek, den
Poolschen minister van Bultenlandsche Zaken,,
naar Belgrado In de naburige landen met groo
te belangstelling werd gevolgd, .jvelke belang
stelling echter niet vrü was van een zekere
ontsteltenis. Want het is bekend, dat Joego
slavië bijna het eenige land is. dat toe nu toe
met succes zich geweerd heeft tegen het aan-
knoopen van diplomatieke en economische be
trekkingen met Sovjet-Rusiand. Daarom is ook
de positie van Joego-Slavië in den boezem der
Kleine Entente een geheel eigenaardige. Praag
en Boekarest hebben altüd gepoogd, Belgrado
in dit verband tot een andere houding td bren
gen. Deze houding stond echter vooral onder
den invloed van wülen Konlng Alexander, die
onder geen voorwaarde Hët Sovjet-regiem wil
de erkennen. Zün Opvolgers in de regeerlng
hebben iiog steeds dezelfde houding bewaard,
niettegenstaande de sluwe politiek van TltUr
lescu en BenesJ qn^ den zachten druk van
irband verandering to
asten, die in Belgrado
en Joego-Slavlsche
hebben duldelük
doen blüKen, dat noch Polen, noch Joego-Sla
vië geneigd zün om tegen hun elgep belangen
in ten gunste der vermeende Fransche belan
gen met Rusland samen te gaan. Ook bleek uit
die toasten, dat Polen en Joego-Slavië niet van
zins waren de nieuwe Fransche regeerlng in
haar overgroote sympathie voor Sovjet-Rus
iand te ondersteunen.
-w yiets toekent duidelüker de belangstelling
en de verwarring, welke Beck’s reis naar
Belgrado In Praag en Boekarest heeft
gevonden, dan het feit, dat Titulescu, de
Roemeensche minister van Bultenlandsche Za
ken. die <>en naam draagt van den „vliegenden
diplomaat voor het eerst van zün leven ge
bruik heeft gemaakt van een vliegtuig. Ieder
een, die de üverige actie van dezen rusteloozen
Balkan-diplomaat kent, weet, dat hü
tüden van den grootsten nood vermeden heeft,
zün leven in een vliegtuig op het spel te zet
ten. Nu nam hü dit risico on zich. En dit is
wel het bewüs, welk een gewicht men in Boe
karest en Praag hechtte aan deze gebeurtenis
te Belgrado. Hierbü is de opmerking interes
sant, dat Titulescu niettegenstaande zün
vliegtuig te laat in Belgrado is aangekomen.
Want Beck was bü zün aankomst reeds weer
naar Warschau vertrokken.
Van den anderen kant valt er een groeiende
belangstelling voor Joego-Slavië te oonstatec-
ren, vooral bü de landen, die niet tot het Klei
ne Entente-blok behooren. Generaal Goering
gaat niet voor niets op reis naar de Joego
slavische kust aan de Adriatische Zee. Boven
dien heeft von K&nya in het Hongaarsche par
en BenesJ qn
FrankrUk. om in dïF
weeg te brengen. De
tusschen de Poolsche
staatslieden zUn gewisseld,
Zonder na te denken, antwoordde ik: „Om den
Ufrief.”
„Welken brief?”
Lieve hemel, wat had ik daar gezegd! „Welke
brief,” vroeg ook mün tante.
Ik werd vuurrood zonder een antwoord te
kunnen bedenken.
„Och, natuurUjk, den brief van Michel aan
dien „heer”, verklaarde juf. die mün laatsten
flater niet vergeten had en mü er op allerlei
manieren aan herinnerde.
„Dat is toch niet om er voortdurend om te
lachen," zei tante bits.
Maar haar stem werd weer vrlendelük hoe
wel gedempt, (oom was er toch niet) toen zü
hernam: „Zou Michel al iets van dien heer
vernomen hebben?"
„Dat zullen wü morgen wel te weten komen,”
zei Franqoise.
.Maar, kinderen, doet mü een plelzier en
spreekt er niet over waar mün man bü is. Hü
zou zich heel wat gaan Inbeelden."
„Wü zaten in de schaduw van een reusachtlgen
beuk, waar tante gaarne de warmste uren van
den dag doorbracht. Er stonden een tafel en
eenige rieten fauteuils. Ik sou graag dat ge
sprek hebben willen voortzetten maar ik was
bang, dat ik mü zou laten verleiden om te
veel te zeggen. Dus, daar iedereen zweeg, be
waarde ook ik een voom^chtlg stllzwügen. Fran-
qoise zat te lezen, juffrouw Brisaot dommelde
in met haar eeuwigdurenden altaarrand in de
handen, tante zat een vierkant in stopwerk
to borduren en ik Het mün naaiwerk op de
enige dagen geleden heeft de Hongaarsche
minister van bultenlandsche zaken von
■lement een uiteenzetting
•■Ujte en vredelievende
op gericht is de
[ongarue temid-
fcng met vreed-
gebrefc i
Hü had haar eigenhandig moeten kisten en
met de Vincentlanen had hü haar begraven,
onder een massa zand, in een stil vergeten
kerkhof-hoekje.
Zün vader was in de gevangenis gestorven,
toen hü nog te klein was om ’t te begrüpen.
Janus was niet bü zün volle verstand, te
dom om iets te begrüpen en op de fabriek
trokken ze daar profüt van en lieten hem het
gemeenste werk en voor een hongerloontje
arbeiden.
Toen z’n moeder nog gezond was, deed ze
werk bü de zieke buren en verstelde goed voor
een beter gesitueerde weduwe met zeven kin
deren, doch de weduwe had ongedierte be
merkt in ’t afgeleverde verstelwerk en de arme
vrouw op een ontactische wüae aan het ver
stand gebracht dat zü haar linnen niet meer
bü zop’n troep ter reparatie gaf.
Toen was de ellende pas goed begonnen.
Ze miste het geld, *t was een begin van het
einde.... en Janus, de suffe slungel, was al
leen achtergebleven. r
Alleen.... hü besefte z’n eigen verdriet
niet.... hü deed als een wezenlooze jonge
hemd, die hunkerde naar moederliefde.... hü
was ’t gewenden nuSarren konden
ze hem, uren lang op de fabriek^ Hü begreep
niet waarom: toch huilde hü wei eens in een
hoekje van de werkplaats. De stumperd
Janus slokte gulzig een paar beboterde sne
den naar binnen en slurpte de arrange koffie;
'twefd tüd dat ie ging. HU vulde z’n blauwe
kruikje en stopte brood in z’n vullen kapot-
ten zak, die vroeger altüd helder gewasschen
voor hem klaar hing.
Hü sukkelde de steile trap af tusschen de
gekoolteerde muren naar buiten, 't Was bü
zeven uur.... vlug. Een, vroege tram reed bon
kend en krakend over de rails en blauw-vio-
lette vlammetjes dansten mee over de draden
Melkboeren met wollen dassen en wanten
aan hun handen stampten met hun klompen
voeten op de karren en de hoefslag van de
paarden kletsten in Janus’ ooren. De melk
bussen stonden dik in moltondekens gepakt,
om maar niet te bevriezen
Ben dikke frisch-koud uitziende agent zag
Janus passeeren, bibberend in y’n dunne Jasje.
knieën vallen en dacht aan mün heerlüken
brief.
Opeens schrok juf wakker en keek ons ver
ward aan: Tom, de waakhond, was begonnen
te blaffen. Dat was meestal een teeken, dat
een rijtuig het kasteel naderde. Het goede dier
had gelük. wü hoorden nu het getoeter na een
auto, het geluid van het hek, dat geopend werd
en toen het zachte schuiven van gummibanden
over het grint van den weg.
Franqoise, die dadelük was weggegaan, toen
Tom aansloeg, kwam terug in gezelschap van
mevr. Feral. .Mooi zool” dacht ik zonder
eenige geestdrift.
Tante en Juf schenen echter buitengewoon
blüde met-’ dit bezoek, want wü hadden de
Perals nog niet gezien" omdat de familie een
veertien dagen afwezig was geweest.
De begroetingen waren zeer harte Ujk: kus
sen. handdrukken.... Dan klaagde mevr. Feral
over de warmte en over de onhandigheden van
haar keukenmeid. Daarna sprak zü over haar
reis en over haar zoon Georges.
Wü hadden hem ontmoet een paar dagen
voor ons vertrek uit Parijs, maar dat was heel
vluchtig geweest, hü werkte hard aan zün
thesis.
„Volgens hetgeen zün professoren zeggen, ia
die thesis iets buitengewoons,’’ zei mevr. Peral,
jkerwUl zü mü van terzüde aankeek. .Mün
'schoonbroer wacht met ongeduld, tot hü ge
promoveerd is om hem een plaats to geven in
zün zaak."
In verband
over een mogelijk samengt
Italië en Duitschland in gevat
sancties niet zouden worden oi
heven, publiceeren wij hier een
artikel van den bekenden Hon-
gaarschen journalist dr. J. v. So-
mogyi uit Boedapest, dat een dui
delijk beeld geeft van de Hongaar
sche zienswijze en het streven der
huidige Hongaarsche politiek. Dat
in dit artikel de wensch herhaal
delijk de vader van de gtdachte is
en minder met het algemeen recht
dan met het meest onmiddeUijke
Hongaarsche eigenbelang wordt
rekening gehouden, behoeft geen
nader bewijs.
n t v wre a D/^\1KT1KT'Ó’ °P 011 blad ingevolge de veraekerlngsvoorwaarden tegen |g' 7^0 levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door 7^0 b^ ecn ongeval met
/X fat, 9 IXf IN I1. O ongevallen verzekerd voor een der volgende idtkeeringen kJVFe verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen vVe dood elü ken afloop
Kknya in het j
gegeven van de zei
politiek van Hongarije, welÉëri
gerechtvaardigde eischen van
den van c'e heerschende verwi
same middelen te verwezenlükèt? Er Is veel
diplomatieke behendigheid voor\
weest om in den stroom der pollk
gebeurtenissen ondanks den pólitiel
nomischer. druk der Groote en Kiel
zoowel onmiddellUk na den oorlog als in de
jaren daarna vast te houden aan den territo-
rialen en moreelen eisch tot herziening van het
vredesdiciaat van Trianon zonder zich in eeni-
gerlei opzicht voor de toekomst te binden. Het
is algemeen bekend, dat vooral de Kleine En
tente na den oorlog niets onbeproefd heeft ge
laten om Hongarije van verdragsherziemng af
te doen zien. Noch het voorspiegelen van een
schitterende economische toekomst, noch de
ernstigste politieke en militaire bedreigingen
hebben Hongarije echter van zijp standpunt
kunnen afhalen. Zelfs in alle knepen van het
vak bedreven diplomaten als Titulescu zullen
moeten erkennen, dat de bultenlandsche poli
tiek van HongarUe geen haarbreed afgeweken
is van haar'eenmaal ingenomen standpunt en
ook onder de moeilükste omstandigheden In
zekere mate succes heeft gehad.
Van oudsher staan de Hongaren in Midden-
en Oost-Europa als bekwame diplomaten be
kend. De ervaring heeft hun ggleerd, hoe zü
zich tusschen de geweldige molensteenen,
Duitschland en Turküe, niet alleen door moed,
maar ook door slimheid staande moesten hou
den.
Waarschünlük zou voor Hongarije de toestand
thans geheel anders zün, indien de Hongaren
vóór den oorlog de mogelükheid hadden gehad
een zelfstandige bultenlandsche politiek te
voeren. Tot het einde van den wereldoorlog
was dit voor HongarUe echter niét mogelük.
Het moest zün nationale belangen achterstel
len bü de belangen van de Habsburgsche dy
nastie en van de erflanden der Koninklijke en
Keizerlüke dubbelmonarchie. De catastrophe
van den wereldoorlog heeft HongarUe na een
periode van 300 jaren weer in staat gesteld een
eigen poiltleken weg te gaan, welke zeer ver
standig geprojecteerd is volgens de door Lud
wig Kossuth in 1848 vastgelegde richtlijnen.
-j—v eze politiek wordt vóór alles door voor-
I I zichtigheld gekenmerkt. Haar devies is;
afwachten, tot de gebeurtenissen zelf de
beste oplossingen aan de hand doen. Niet de
vruchten plukken vóór zü rijp zün. Steeds op
wacht staan en alle gebeurtenissen zooveel mo
gelük voor eigen nut uitbuiten. Dit alles ech
ter zonder effectjagerü, zonder vuistslag op ta
fel, maar met üzcren zelftucht, met handha
ving van orde en rust en daardoor den indruk
vestigend van een stabiele en geconsolideerde
politiek. Dit is dan ook de reden, waarom het
sinds 't verdrag van Trianon ontwapende Hon
garije niet het voorbeeld van de Dultsche en
OostenrUksche eigenmachtige herbewapening
heeft gevolgd en zich met het oog op de over
verhitte atmosfeer van een dergelflken stap
heeft onthouden. De minister van buitenland-
sche zaken von KAnya moest niettemin met te
leurstelling constateeren, dat de wezenlük door
een oprechten vredeswil geïnspireerde, verzoe
nende houding van Hongarije bü enkele buur
staten zoo weinig begrip en waardeering heeft
.gevonden. Hongarije heeft er in het geheel geen
belang bü, dat de toonaangevende groots mo
gendheden op zoo menig punt niet tot overeen
stemming kunnen komen. Integendeel. Want
zoodra de groote mogendheden onderling tot
een betere verstandhouding komen, is het
denkbaar, dat deze op enkele kleine een even
redig sterke pressie kunnen uitoefenen om
HongarUe zijn goed recht en de vervulling van
zün wenschen te verleenen. Zoo is het voor
Hongarije van vitaal belang, dat het conflict
tusschen Italië en Engeland, welke beide lan
den Hongarije goedgezind zün, zoo spoedig mo
gelük geliquideerd wordt en dat Italië in de
Midden-Europeesche politiek weer de plaats in
neemt en de rol vervult, welke het voor den
Abessinischen oorlog innam en speelde. Het
valt niet te ontkennen, dat Italië na het voor
spoedig verloop van den Abessinischen veld
tocht *n aanzienlük grooteren invloed heeft ge
kregen, hetgeen tenslotte ook door Engeland
zal worden erkend. Het is daarom niet on-
waarschünlük, dat Engeland met bet fait ac
compli rekening zal gaan houden en tot het
inzicht zal komen, dat de door Engeland voor
gestane sanctie-politiek ten eenenmale heeft
gefaald. Ook in Duitschland stelt men sinds
Italië's overwinning in Abessinië in Italië meer
belang, omdat Italië in de oogen van Duitsch
land een factor van beteekenis is geworden,
waarmee zoowel in vredes- als in oorlogstüd
ernstig rekening zal moeten worden gehou
den. De goederenleveranties van Duitschland
aan het oorlogvoerende Italië, de Duitsch-Ita-
llaansche wapenstilstand in de OostenrUksche
quaestie, de houding van Italië inzake de her
bezetting van het Rünland door het Dultsche
leger, dit alles rijn symptomen, die een verbe
tering in de verhouding van deze beide mo
gendheden suggereeren. Ook heeft het alle ver
wachtingen overtreffende militaire succes van
maarschalk Badoglio op Duitschland een diepen
indruk gemaakt. Van den anderen kant is het
een feit, dat de publieke opinie in Italië als
heete kruikje onder den arm geklemd..
Hü kent 'm zoo zachtjes aan.... eiken mor
gen komt ie hier dë straat door.
De sirene loeit en Janus stopt gelük een
automaat de fabriekspoort binnen en stempelt
bü den portier.
„Je had al binnen moeten zün,” zegt de por
tier. „elke minuut te laat kost Je een cent...."
t Dringt half tot Janus door, dat ze hem met
rust toten; als ie te laat komt, zal le heusch
wel z’n boete betalen.
Een kwartier later loopt Janus te sjouwen
onder een zwaren last.
HU 1» sterk als een os, de bazen laten hem
altüd 1 zwaarste dragen, hü weet het, doch
durft niets zeg-
gen. Hü zwoegt
en werkt tot hij
zweet en honger
krüwt.
De daverende
machines brom
men hem in den
kop
Nu i-
Zware profielbalken moeten op de kipkarren
geheschen worden.
emmer halfvol water, daarboven moet le z’n
hoofd houden, want een afvoer is er niet.
Op schouderhoogte zit een
tegen den muur gespükerd
Dan gaat Janus den koffiepot spoelen
steekt de gasvlam onder *n keteltje
HU voelt in de kilte de behaaglijke warmte
van het comfoortje opstijgen langs z’n glim
mend versch gewasschen kop.
Jammer, ’t is vandaag de laatste dag dat hü
het gas kan branden, geld heeft hü niet om
de rekening te betalen, en vandaag wordt zün
gasje afgesneden.
Een goedige gasman heeft Janus eens aan
geboden een muntmeter te nemen, doch Janus
heeft
karig
staalwaren ei
zün 31e jaan
met een su!
meer, omdat
.Janus was een achterlüke sukkel, die z’n
pas overleden moeder miste als een jongen van
8 Jaren. Ze was ellendig omgekomen van
Bü ’t loslaten van het t°uw wil Janus ach
teruit stappen, doch hü struikelt. Hü slaat met
een doffen kreet, met de armen wijd uit, ach
terover.
Zün hoofd stuit op een puntig blok: zeer
doet ’t hem niet, hü is suf, hü beseft niet....
alles wükt.... wordt vaag, en voor Janus is t
nacht, ’t bloed gutst ’m bü stroomen den kop
uit. Z’n vuile pet is weggerold tusschen bet
üzerafval. De bazen schieten toe en de werk
meester tilt hem op.
Door vier mannen wordt Janus op den fa-
brieksbrancard naar het dichtstbüzünd zie
kenhuis gedragen
De sirene gaat weer voor den schaft. De lie
den bespreken het ongeval onder het boter-
hammenmaal en geslurp aan hun kofflekrulk-
jes. Rg den schaft neemt het leven weer z’n
monotonen gang en denderen de machines;
de bazen pruimen. Voortvoort moet het
leven in razende vaart.
Als cie fabriek in den laten namiddag is ge
sloten, werpt de winterzon haar laatste stralen
door het fabrieksgebouw en beschUnt in een
sfeer van rust de leege werkbanken.
Een blauw emaille kruikje glinstert even bü
de zonnestraling en een onaangeroerde stukke-
zak hangt aan een spüker tegen den muur.
Tusschen het üzerafval ligt nog steeds de
bloed besmeurde pet.... stil.... vergeten....
Kiene muisjes knabbelen angstig aan de
vergeten kruimels en probeeren den vollen
stukkezak te bereiken.
ga|
lement op een uldatlng van den Joego-Slavl-
schen minister Stojadlnovitch geantwoord
„gaarne bereid te zün met Joego-Slavië de mo-
gelükheden van een economische consolidatie
in het Dbnaubekken te bespreken”. HetU|g#h
er den schün van, dat In een niet al te verre
toekomst de bultenlandsche politiek van Joego
slavië interessante wUzlgingen kan ondergaan.
Van algemeen Europeesch standpunt berien
zou het verheugend zün, indien de drie in het
Donaube.cken directe belangen hebbende mo
gendheden: Italië, Duitschland en Polen hun
consolldeerenden Invloed zouden doen gelden ia
Mldden-Europa. Voor Sovjet-Rusiand zou dit
echter een zware slag zün, die wellicht Rus
land tot een volledigen terugtocht uit de Euro-
peesche politiek zou kunnen dwingen, --- - -
Indien van de Baltlsche tot de Adriatische te«en den zwarten muur. In ’n nisje staat
zee, van Finland over Polen. Oostenrijk, Hon
garije en Joego-Slavië tot Italië een dim zou
worden opgeworpen tegen het roode gevaar en
het Slavische Imperialisme.
heid, bekoorlükheid of geest? Foei!.... Om
het geld? AfschuwelükWat alles te boven
gaat, dat is de liefde zonder voorwaarde, de
zuivere liefde, die niets noodig heeft, die aan
alles weerstaat.... O, mün droom, mün
schoone droom, hoe beminde ik u dien Juni-
morgen, toen de korenbloemen zoo blauw waren
en de rozen zoo geurig!
De tüd ging voozMj, maar ik merkte er niets
van. Het was de l®k voor de lunch, waarvan
de wind mü de echo bracht, die mü ontrukte
aan mün heerlüke en stomme beschouwing
van mün droom.
Ik holde naar het kasteel, de lippen geopend
als om mün vreugde ’uit te schallen.
„Je hebt de bloemen vergeten, Denise,” zei
tante berispend.
Juffrouw Brisaot was bezig die van den
vorigen dag in een jardlnièfe te rangschikken.
Ik zag in den geest de scène, toen tante met
een vinger op den mond mü wilde beletten om
aan oom haar kleine kuiperütjes wat betreft
adellüke huwelüken te verraden en de belofte,
die ik bü müzelf had afgelegd, dat ik mün
eigendom zou verdedigen. Nu niemand wist,
dat ik dien brief ontvangen had, sprak ik er ook
niet over. Een afschuwelüke onoprechtheid
sloop mün binnenste in.
Er bestaat echter zulk een onoverkoombaar ver
schil tusschen mün karakter en die slechte
neiging, dat ik dienselfden dag meermalen op
het punt was mün geheim te verraden. Het was
bü voorbeeld, toen Francolse mü vroeg:
„Waarom lach ja toch telkens?”
s
17
