Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterland
IS
De mummies der Pharao’
can den dag
F 250.
F 750.-
F 750.-
De onbekende Verloofde I
DOOR LEMAIRE I
MAANDAG 15 JUNI 1936
Liefde en
regen
Moskou en de Islam
vu*-
Vrienden van Salzburg
Liturgische dag
De moeder
Eindelijk te rusten in
hun eigen graf?
nummerde maieum-
voorwerpen
bfl Terts» van een hand,
een voet
GROOTE ATTRACTIE
VAN EGYPTE
Waard eer ende zegstvyzen
■ff?; t
Hun tyddüka degradatie tot
gecatalogiseerde en ge-
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
i
59
-
IS”'*'-''"
t».
me
n mu-
ii
H Bay en»: Dorp in Landschap
arvik,
-
lè.
Die niet is te begaan.
..Ik
vader
(Ned. Chr. Persbureau)
rk te
V
•an-
TT
zei niets, zü luisterde niet een»
(Woedt vervolgd)
ia
bos.
i Per
lard—
5.20.
Is, 13
Itaga-
Aat-
Maar eindelijk sprong ie dan toen, wat was de bloem bij),
dat zijn stengel eindelijk weer vrij was. In een ruk wilde ie
zich oprichten, maar dat ging zoo maar niet. Tuimeltje was
nu in het valnet terecht gekomen en had zich gelukkig niet
bezeerd en vanaf de straat wuifde ie de bloem toe. „Dat is nog
wonderlijk afgeloopen.” schreeuwde hü de Noem toe. „daarvoor
krijg Je nog een extra emmertje.1’
0
kl.
door
cent
Jnaal
12.00
Jun.
locks.
mus
Jaw.
u.
on
>ymo.
naar
ija is thans weer aan het be
wind gekomen en een van zijn eerste beslis-
•gek geworden’" schreeuwde de oude
loop je me bijna te pletter en- dan
Jat X m'n paraplu naar „De Gouden
I brengen. Wat mankeert jou?”
is de
n de
nog
Hol-
peie-
3 80
„Dus de brief bevalt je?”
„O, zeker, heel erg.”
Die Beve Michell Hü leek even verheugd te
per
tuks.
eph”.
Idem
I tan
ze
ik
ivoer
30—
14
15
'4V*
5
fantl.
r kg.
.30—
id-
iar
ir-
sr-
ikg.
lelne
i en
f.
isgen
Pbou-
ilh.
irg.
isgen
tavre.
naar
vettf
kal-
mch-
rkens
'dam.
Juni
uur
0
10
5 kg.
I, oo
Mul-
3 80
L9O—
i Ra-
lllllllllllllllfc
Barl.
apela.
afllce.
Tuimeltje nam den eersten de n besten bloembak, die in zijn be
reik was en klauterde er op evenals Kruimeltje. Nauwelijks
hadden ze het eerste emmertje op de bloemen gegoten en wil
de Tuimeltje naar beneden gaan om een tweede te halen, tóen
ie uitschoot en naar beneden dreigde te vallen. Nog net kon
ie zich aan een stengel van een bloem vastgrijpen. „Je doet
me zoon pijn,” huilde de bloem, „maar hou je goed vast, ik
zal probeeren niet te breken.” Onderwijl ging Kruimeltje hulp
balen.
tache
IA0—
81*
68.
6.00
Trots Mot en Mug ’t is Zomer!
Natuur staat weer in pracht,
We sparen vlijtig duit na duit
En trekken er eens fijn op uit!
Vacantle! Lang verwacht!
HERMAN KRAMER
Vit Genève schrijft men one:
Nadat de Sovjetregeering een rij van gunsti
ger bepalingen ten aanzien van de Russisch-
Orthodoxe kerk en het Katholicisme gepubli
ceerd heeft, maakt zij thans 'een rif van derge-
Hjke matigingen ten aanzien van den Islam
bekend. In een schrijven van 3 Juni werd den
godlooeenorganisatles in de Sovjetlanden opge
dragen, om het plaatsen van posten voor de
moskeeën, welke de geloovlgen van het bezoek
der godsdienstoefeningen moeten afhouden, en
georganiseerde straatdemonstraties tegen gods
dienstoefeningen, voortaan na te laten. Even
eens wordt den Jongcommunlsten in het bij
zonder er op gewezen, dat incidenten niet moe
ten worden uitgelokt. Zelfs heeft de godlooaen-
raad van Midden-Azië de opening van een
tentoonstelling over het thema: ,J* Islam als
propagandist voor de onzedelijkheid In den
Orient” verboden.
En tóch: hoera, ‘t is Zomer!
Och, mopper niet altijd!
Want kom je verder in het jaar
Dan zeg je: „Was ‘t nog zomer maar!”
Dan is het narigheid.
Spoedig wisten de kabouters, dat Tuimeltje in gevaar ver
keerde. Ze haalden voorzichtig een handdoek van den draad, die
toevallig hing te drojjen, en gingen er mee onder Tuimeltje
staan. „Spring maar, we vangen je wel." riep een klein ka
boutertje, maar Tuimeltje vond het een echt waagstuk—ew+iet
duurde wel drie minuten voor ie durfde.
Te ’aGravenhage zal op Woensdag 17 Juni
as. de 22ste Dioc. Liturgische dag gehouden
worden, uitgaande van de Liturgische Vereani-
ging' in het bisdom Haarlem. Deae dag zal
worden aangevangen met een pl. Kindermis
in de parochiekerk van de H. Familie, „om
10 uur, waaraan ruim duizend kinderen TuBen
deelnemen. Op de vergadering van priesters,
die te 11.30 begint in het parochiehuis, Mlent
199 A. zal doqr Pater H. Helmer Czs.R. ge
sproken worden over het onderwerp: Het Kind
en het H. Sacrament der Biecht. Om 4 uur
n!m. zullen de pl. Eerste Vespers van het octaaf
van H. Sacramentsdag gezongen worden, in de
parochiekerk van het H. Sacrament, terwijl
om 5 uur een algemeene vergadering wordt ge
houden, in het St. Agneagebouw aan de. Beek-
laan, alwaar door Rector 8. Braakman gespro
ken zal worden over „Het Kind in de H. Mis",
waarna sluiting.
Flavien en veertien van Castelfleurl verwijderd,
is sedert eenlge jarep een goed bezochte bad
plaats aan de Normandlsche kust. Fleurville
bezit een Palace, twee eerste klas hotels, een
elegant Casino, prachtige villa's, een beschei
den pier, zonder de tweederang hotels, de land
huisjes, de gemoderniseerde boerenwoningen,
waar gedurendb bet seizoen een plakaat aan de
deur vermeldt, dat daar om vijf uilr thee kan
gedronken worden, mee te tellen. Er zijn vooral
in Fleurville prachtige rotsen, vreemd gevormd,
een fijn zand op het strand zonder steentjes of
kiezel en een prachtige zee. die nu eens blauw,
dan grijs, soms groen ot somber zich vertoon*.,
maar altijd naar mijn smaak is.
Fleurville is de groote afleiding voor Saint -
Flavlen. Tante en Francoise houden niet van
reizen, gedurende zijn vacantle verlangt oom
naar niets dan rust van zijn domein. Hun
vrienden verwonderden zich daarover, maar ik
kan het begrijpen. Waar zouden zij beter kun
nen zijn dan in Saint-Flavien. als de nabijheid
van Fleurville hun, telkens als zij er behoefte
aan gevoelen, de wereldsche genoegens van een
badplaats verschaft. Waarom zouden zij in het
buitenland zoeken, wat vlak bü te vinden is?
Onder dat opzicht zijn de Perals even be
voorrecht als wij. Gedurende het seizoen ont
moeten wü elkander dan dok bijna dagelijks
in Fleurville. Wij zijn allen geabonneerd op
het Casino, wjj hebben op het strand onze vaste
badkoets, die als het regent getransformeerd
wordt in *n salonnetje. Buitendien hebben wü
met de Persia samen een landhuis In huur, dat
den grootschen naam draagt van Albatros en
Zoo goed als in alle landen wordt met bij
zondere waardeering over de moeder gesprokan.
De Italiaan zegt: Wie zijn moeder nog heeft,
bemint haar, wie haar niet meer heeft, is te
beklagen.
De Spanjaard zegt: Züt gij rijk of arm Uw
moeder is met niets te betalen.
De Dultscher: Beter een rijken vader te wr-
liezen dan een arme moeder. -
De Tsjech: Moeders hand is zacht, ook als zü
slaat.
De Rus: Het gebed der moeder heft bet kind
op van den bodem der zee.
De Griek: Moeder beteekent: martelares.
De Indiër: Als de moeder dood is, is de vader
blind.
De Tibetaan: Onder alles op aarde
moeder het schoonste.
De Basken:
„Moeder mijn, altijd mijn.
Of ik arm of rijk mag zijn.”
De Venetiaan:
„Moeder, moeder!
Wie haar heeft, roept haar.
Wie haar niet heeft, mist haar."
ik guitig zijn opsomming.
„Ja. dames, uw dansers zullen tn het Palace
hun intrek nemen, onder anderen mijnheer de
Rtves cn dokter Renaud in bet Grand Hotel,
mijnheer Servoix in het Hotel de la Plage,
Georges Peral in de Albatros.”
„Ik hoop," merkte ik op. „dat hoe gek hij
ook is op ons gemeenschappelijk landhuisje, bij
den goeden smaak aal 'hebben om er niet voor
goed zijn intrek in te nemen, want dat zou mij
erg hinderen.”
Francoise
naar ons.
Ik had gewild, dat Michel dtenzelfden dag
aan Robert de Beaufeu zou geschreven hebben,
maar tante vond het behoorlüker om een week
te wachten. Michel en ik spraken af, dat wü
ieder voor zich een kladje zouden maken,
opdat uit onze vereenlgde pogingen het ant
woord zou te voorschijn komen, dat mij mijn
rust zou weergeven.
Dit schitterende epistel, voortgebracht door
onze moeilijke samenwerking kwam tot stand
in de bibliotheek van Salnt-Flavien, dien Zon
dagmiddag. toen de regen in stroomen neet viel.
Het kladje werd onderworpen aan het oordeel
van tante.
.Mijnheer,” hadden wjj geschreven, „als uw
veronderstelling juist was. zou de achterdoch
tige moeder, die mij heeft belast met de eon-
trtle over onze correspondentie....”
'.Achterdochtige moeder? Beste jongen, bet
is beter te schrijven tante.”
gend.
„Ik zal niets meer vragen,” grinnikte Bob,
niets meer.” En hü gaf Elly een kus.
„Ga mee,” zei hü even later, „dan breng ik
de paraplu aan m’n aanstaanden schoonvader
terug. We zullen hem vanmiddag zijn tweede
verrassing bezorgen.”
te richten met de bedoeling
betrekkingen met deze stad en
haar Festspiele te onderhouden en te verleven
digen. Dergelüke vereenigingen bestaan reeds
in Engeland, Frankrük, België en Italië.
Dr. Felix graf Orsini und Rosenberg, zaak
gelastigde van Oostenrijk te ’s-Gravenhage en
L. O. van Hoorn, barer majesteits gezant te
Weenen, hebben zich bereid verklaardhet
eêfêvoorzttterachap der vereenlglng op zich te
nemen.
Het doel der vereenlglng als omschreven in
art. 3 barer statuten luidt aldus:
„de vereenlglng stelt zich ten doel in Ne
derland dë artistieke belangstelling voor Sals-1
burg, in het bijzonder Voor de Salzburger Fest-
spiele en de MosarteuiU AJjademie in stand te
houden en te versterken.
Zij tracht dit doel te' bereiken door:
a. hét Nederlandsche publiek over de Salz-
Zee.
■t.
rarra-
kelüke bestemming terug te geven en er het
•toffelük overschot van Zagloel Pasja, thans
vergezeld van dat van zün vrouw, naar te doen
overbrengen. De *pharao’s moesten dus voor
Zagloel het veld ruimen en eens te meer werd
hun rust verstoord.
In dg stilte van den nacht is het geschied,
van een nacht met veel licht van de maan en
de sterren, zonder plechtigheid, zonder volks
oploop. Eén voor één komen de ambulances
van het Egyptische leger, die men voor het
vervoer gerequlreerd had, voorgereden voor den
ingang van het gebouw. Een voor een worden
de mummies naar buiten gebracht en opge
laden door de Egyptische soldaten, die zich als
dieven gedragen. Onder de mummies zün
Thotmes I, Ramses II, Seti H, Merenptah,
Ramses IV. Ramses IX. In allerijl rüden de
ambulances weg in de richting van het Egyp
tisch museum. Ramses II breekt men tijdens *t f”'
Vervoer nog een arm.
Men weet nog niet goed, wat men thans met
de mummies zal aanvangen. Voorlooplg rusten
zü in hun sarcophagen, opgeborgen in de ver
trekken, welke weleer den directeur van den
oudheidkundigen dienst tot verblüf dienden.
Achter de vitrines terugkeeren, en zich weer
als schouwspel bieden aan de oogen van nieuws
gierig, griezellustlg en profaan publiek, zullen
zü wel niet meer behoeven. Misschien zal men
een nieuw mausoleum voor hen bouwen. Een
oudheidliefhebber heeft reeds voorgesteld ze
alle onder te brengen in de groote Cheope-
pyramide van Glzeh. Maar de ruimte in de
Cheops-pyramide is voor mummies, 34 in ge
tal, te klein. Men overweegt nu ook, of men
niet het beste doet, ze weer terug te brengen
in de oude graven, verspreid op den rand der
woestün, links van den Nül, welke zü bü hun
-1
De stad Salzburg en in het büzonder de we
reldvermaarde Salzburger Festspiele mogen
zich de laatste jaren m een steeds stügende
belangstelling, ook in Nederland, verheugen.
Het is dan ook niet te verwonderen, dat het
plan gerijpt en thans tot uitvoering gekomen
is In Nederland een vereenlglng „Vrienden van
Salzburg" op
daardoor de
waar wü, als het soms wat laat wordt na een
bal in het Casino kunnen overnachten
Om de waarheid te zeggen houdt tante niet
van dat huisje. Zü schaamt er zich voor, want
het ia de positie der Martignacs onwaardig.
„Het is toch zoo eenvoudig om per auto
terug naar huis te gaan! Wat beteekenen acht
tien kilometers!”
Franpoise zegt, dat het vooruitzicht van dien
nachtelüken rit het plelzier voor haar bederft,
dat zü zou vinden in het bal of theater. Tante
antwoordt dan, dat men kamers zou kunnen
nemen in het hotel, maar oom zegt, dat het
in het volle seizoen niet altüd zeker is vrije
kamers te vinden. Bovendien is dat landhuisje,
gezamenlijk bewoond door de families Petal
en Martlgnac, een famille-traditie. De moeder
van mevr. Petal en grootmoeder Martlgnac
hadden al samen zoo'n huisje, al was het niet
hetzelfde als de Albatros.
Dien Zondag had de Albatros niet de eer ons
te herbergen. -Het strand alleen trok ons aan
Ondanks het prachtige weer waren- er nog
Weinig, badgasten aanwezig, maar de hotels
waren geopend en het personeel maakte zich
druk met de toebereidselen voor het seizoen.
Michel noemde de kennissen en vrienden op.
die weldra zouden aankomen, want verschil
lende van onze relaties in Parijs hadden vil
la's in Fleurville die tot na den Grand Prix
gesloten aouden blijven.
„In Juli zullen wü Marianne Daubel in haar
villa de Pttssiebloém terugzien, De Darolles in
het Castelet."
„Paulette Giaoux in da Loggia,” onderbrak
burger Festspiele en de Moaarteum Akademie
voor te lichten. -
b. jaarlüks aan een begaafde(n) Nederiand-
schefn) muziekleerlingfe) een Ully Lehmann-
meclallle uit te doen reiken en dezen kunste
naar of kunstenaresse bü de Mozarteum Aka
demie voor te dragen voor een stipendium om
zich gedurende de zomercursussen aan deze
akademie verder te bekwamen.
c. voor jonge Nederlandsche kunstenaars fa
ciliteiten te verwerven bü het volgen van de
zomercursussen van de Mozarteum Akademie.
d. voor haar leden faciliteiten te verwerven
bü bezoek aan Salzburg en aan de Festspiele.
e. alle andere wettige middelen, welke tot
verwesenlüktng van het doel kunnen leiden.”
Van de directie der Salzburger Festspiel-
hausgemeinde is reeds de toezegging verkre
gen, dat de leden der vereenlglng. die door
bemiddeling vAi het secfbtsriaat plaatsen Voér
de Festspiele bestellen,' een reductie van 10 pCt.
op den toegangsprijs zullen genieten.
Aanmelding voor het lidmaatschap kan ge
schieden bü het secretariaat der vereenlglng,
Westeinde 28, s-Gravenhage.
leven zelve als hun eeuwige rustplaats deden
bouwen, of In de rots uithouwen. Het zou den
mummies haast te goed moeten lüken om waar
te kunnen wezeneindelük te zullen rusten
in hun eigen graf. Want hoevelen hebben in den
loop der eeuwen in hun eigen graf gerust? .Het
is bekend, dat nagenoeg geen enkele mummie
door de archeologen in zün eigen graf wdd
teruggevonden.
De wisselvalligheden van de mummie van
Ramses II zün te dezen aanzien wel het teeke-
uendst. Ramses n, de beroemde veroveraar
en tempelbouwer, Het zich een graf uithollen
in het ,,dal der koningen" en met büzondere
zorg camoufleeren. Niet zoo heel veel jaren na
zün büzettlng werd zün graf niettemin door
brutale en handige dieven geplunderd. Ramses
IX stelde een commissie van onderzoek in,
maar meer dan de schennis vgn het koninklük
graf constateeren kon de commissie niet. Elf
honderd jaar voor het begin onzer tijdrekening
werd de mummie van den soeverein overge
bracht naar het naburige graf van zün vader,
Seti den eersten. Bü deze gelegenheid herstelde
men een eerste maal de beschadigingen, welke
de konlnklüke mummiewlndselen geleden had
den. De grafschenners kwamen waarschünlük
weder, want in minder dan een generatie tüds
moest Ramses II een nieuwe sarcophaag
krijgen.
Twee honderd Jaar later werd de mummie
van Ramses n, die altüd nog bedreigd werd,
overgebracht naar het graf van Anhapu; tien
Jaar later naar dat van Amenophis II. Onder
de twintigste dynastie werd zü daar door de
priesters van Amon weggehaald en gemeen
zaam met Toutmosls in, Set! I en een tiental
van hun roemruchte opvolgers, bügezet. Op
Juiste, zü het niet eerbiedige wüze, kan men
de mummie van Ramses n de mummie der
vagebondage noemen. In het nieuwe, konlnk-
lüké massagraf zou hü rusten tot het einde
der negentiende eeuw. Tegen 1875 werd het
den oudheidkundigen dienst duldelük, dat die
ven de hand gelegd hadden op een embekenden
schat. Men zag in de musea en ook tusschen
de handen van TÜke verzamelaars stukken ver
schijnen, welker artistieke en historische waarde
de Egyptische archeologen bittere tranen deed
storten. Men kwam er al spoedig achter, «at
de sjeich Abdul Ressoul van Gourneh zich snel
verrijkte door deze schatten aan de vreemde
lingen te verkoopen. Een gestreng onderzoek
bewees 'niets, maar bracht de beschuldigden
toch zoozeer aan het schrikken, dat zü de
nauwkeurige ligging van het graf met de goud
schatten aangaven. En in Juli 1881 werd de
niummle van Ramses n, tegelük met de twaalf
andere konizütlüke mummies, weer uitgegraven,
thans door den oudheidkundigen' dienst, en
overgebracht naar het museum van Oalro.
..Georges
tante.
Georges Peral ook.... Ik was teleurgesteld,
het leek mü, dat tante dat expres had gezegd
om een douche aan mün geestdrift toe te
dienen. Dat was haar gelukt, wartt selfs in
Fleurville, waar Michel Franchise en mü dien
middag meenam, was het mü onmogelük om
mün goed humeur terug te vinden.
FleurviHe, achttien kilometer van 8alnt-
ot voor een jaar of zes was een der groote
I ^attracties” van een reis naar Egypte
A. dat men er in het museum van Egyptische
oudheden te Cairo de eenige duizenden jaren
oude mummies kon zién van meerdere Pharao’s,
hun vrouwen en hun kinderen. Zü waren ten
toongesteld achter vitrines en in de Baedeker
stonden zü aangegeven met'de twee sterretjes,
«elke den toerist erop opmerkzaam maken, dat
hü met een „ganz grosze Sehenswürtigkelt" te
doen heeft. Bejaarden dames, die er den Oceaan
voor waren overgestoken, deed hun aanblik
kippenvel krügen en de lugubere attractie
heeft zeker heel wat nachtmerries op haar ge
weten, die met üselüke kreten de voorname
stilte van Shepherd’s erf Savoy-hotel verstoor
den. En toch verlangden de Ulustre dooden,
wier gebalsemde lüken werden bügezet in hun
konlnklüke graven aan den rand der woestün,
niets anders dan met rust te laten ën met rust
te worden gelaten.
Na den dood van Zagloel Pasja, den oprichter
en grooten leider der Wafd, besloot het eerste
kabinet Nahas een mausoleum te bouwen, waai
het stoffelük overschot van den Wafdlelder
zou komen te rusten. Aan dit monument werd
de laatste hand gelegd onder de regeering var.
Sidky Pasja. De Wafd was uit de macht ont
zet geworden en in ongenade bü konlng en
Engelschen en ér werd besloten, dat in het voor
Sead Zagloel’s resten bestemde mausoleum de
konlngsmummies uit het museum zouden wor
den ondergebracht. En zoo geschiedde. 24
mummies van pharao’s. waaronder de groote
Ramses n, hun vrouwen en kinderen verdwe-
'nen vanachter de vitrines in de Hjkkisten.
waarin zü in het mausoleum te rusten kwamen.
De regeering had eindelük ontdekt, dat het
toch niet aanging de stoffelüke resten van de
oude machthebbers, waaronder ware Emplre-
builders, in glazen kastjes te kük te stelten
voor de oogen van den eersten den besten
profaan persoon. Inderdaad hadden de ko
nlngsmummies in den loop der vele eeuwen
reeds een en ander moeten meemaken, maar
het ergste wat hun werd aangedaan was took
we] de degradatie tot gecatalogiseerde en ge
nummerde museum-voorwerpen.
Tegelük met hun overbrenging naar Zagloel’s
mausoleum werd bepaald, <jat de mummies
voortaan nog slechts gezien mochten worden
door de leden van het koninklük huls en door
doctoren in de anthropologic. Voor deze per
sonen slechts werden de deksels der sarcophagen
weggeschoven. In alle andere gevallen was een
büzondere vergunning der regeering noodig,
welke nagenoeg altüd werd geweigerd.
En zoo kwam het, dat sinds 1930 vele nieuws
gierigen de reis naar Egypte vergeefs gemaakt
hadden, want in hun verbeelding was. Egypte
tet laad van
Maar Nahas
zün als ik. Ik maakte hem attent op verschil
lende dingen: „Hü is verstandig, hü heeft be
grepen, dat die contróle niet komt van jou of
van mü, maar van een moeder.... hü weet niet,
dat ik geen moeder heb. En dar), hoe kiesch weet
hü eervolle scrupules te doen zwügenl Dan, hü
is dapper, hü heeft zich goed gedragen gedu
rende den oorlog.”
„Dat is waar. Hü is twee keer gewond.”
Eenigen rijd bespraken wü nog dit onder
werp en daarna gingen wü naar het kasteel
terug.
Ik wist wel, dat tante naar den brief zou
vragen, als oom niet aanwezig was. Zoodra hü
uit was gegaan om den ozntrek te inspecteeren,
ondervroeg zü Michel met een quasi onverschil
lig gezicht. „Wel jongen, heeft die heer ge
antwoord?"
De brief werd te voorachün gehaald, gelezen
en herlezen. Tante en Francolse verklaarden
dat het antwoord zeer voldoende was en ik
voegde er enthousiast mün bemerkingen bü.
„Is hü niet geestig? Is hü niet InteUigent en
dapper? Een held! Denk toch eens, tante
Madeleine, hü is twee keer gewond!"
Peral ook,” antwoordde koeltjes
TT E* A blad B^n tn<«ri>l«e de verzekeringavoorwaarden tegen ld' 7^fT MJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door |-t' bij een ongeval met
FA I «I ZA >1 Iv F*. O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen WVa verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen vPVe doodeUjken afloop
--
.Als dat zoo is, onderwerp ik mü aan zulke
eervolle zorgen. Ik wil u echter doen opmerken,
dat de oorlog aan jonge meisjes vrijheden heeft
verleend, die hun moeders niet bezaten. Als
pleegzuster hebben zü gecorrespondeerd met
dankbare gewonden, als meters met petekinde
ren. als letten van liefdadige insteUingen met
gevangenen, zonder dat iemand daar iets onbe-
hoorlüks in zag.”
„Hü heeft gelük.”
„Ik, in het verre Rünland, ben als het ware
een krijgsgevangene, een strijder voor de goede
zaak. Zou mejuffrouw uw nicht niet mün
meter kunnen zün? Ik ben in den oorlog ge
weest, ik ben tweemaal gewond, maar daar ben
ik niet üdel op. Zou ik echter om dat feit geen
vertrouwen .kunnen vragen van de moeder en
welwillendheid van de dochter? Wees verzekerd
münheer. dat Ik het waardeer, dat u mü zoo
vriendeHjk. ik zou zeggen zoo hartelük schrijft.
Onze wederzüdsche loopbaan is inderdaad een
sympathieke band tusschen ons en ik zal mü
gelukkig achten. Indien ik weer spoedig het
genoegen mag hebben uw brieven te ontvan
gen.
„Wees zoo goed mej. Martlgnac mün eerbie
dige hulde over te brengen en ontvang voor
uzelf de uitdrukking van mün oprechte vriend
schap..,.”
„O, Michel, wat een mooie brief! Wat een
geestigheid, wat een distinctie! Dat heeft wel
■•1
.-ï',
5 Hoera, het is weer Zomer!
De regen plenst weer neer.....
Wanneer het mooi is heel de week,
Dan is de Zondag vdst van streek,
t Verwondert Memand meer.
S
Hoera, het is weer Zomer!
De Motten vliegen rond,
S Zij drijven met den mensch weer spot
En bijten t mooiste goed kapot,
a Vernielen kostbaar bont.
H Hoera, het is weer Zomer!
De Muggen zwermen aan,
Ze stichten een milliardenrijk
Ze sluiten ófden afsluitdijk,
KU.» 4. Kja^eswaaaa
s
FTri oen Bob Velthuys vanuit .X*e Gouden
I Zon" naar buiten keek, zag hü bet aller-
aardigste meisje, dat hij kende. Het
stond in een portiek en bestudeerde met aan
dacht den grauwen hemel, waaruit eentonig de
regendruppels neervielen.
Deze aanbllk schokte den jongeman Hü
gooide het geld voor z’n koffie op tafel en
rende de gang in. „Een paraplu,” riep hü. ter-
wül hü de deur van de portiersloge opende.
Maar er was geen portier te bekennen, wes
halve er geen paraplu verscheen. Bob smeet
de deur dicht en mopperde iets over plicht-
vergeten lullakken>HÜ was in een toestand
die aan lichten wlanzln grensde. Hü zag het
Ueve meisje, dat iets tegen den regen scheen
te hebben en hü wilde haar per se van dienst
zün. In de hal stond een paraplu. Bob moest
haar zien, want ae stond demonstratief tegen
een stoel. ,Jü komt me van pas.” juichte de
jongeling en aonder zich af te vragen of hü
misschien den eigenaar in ongelegenheid kon
brengen, greep hü de paraplu en spoedde zich
naar bulten, waar het meisje nog steeds naar
de regendruppels stond te staren.
.Hé, dat is toevallig," zei Bob opgewekt, „hoe
maakt u het. Juffrouw Bergman?
Het meUje keerde zich verrast om. „Ach,
münheer Velthuys, bent u daar? Ik schrok er
van.”
„U bent toch niet van plan om zoo door den
regen naar huis te gaan?” informeerde Bob
en hü manoeuvreerde vnX met de paraplu.
„Ik zal wel moeten.” lachte zü-
.Maar u hebt geen paraplu. Zou Ik u mis
schien de müne mogen aanbieden? Ik moet
toch uw richting uit."
Elly Bergman glimlachte vriendeHjk. ^eel
graag,” zei ze toen. „Ik vind het erg aardig
van u. Ik zou het u niet hebben durven vra
gen. want...."
Ze hield eensklaps stil.
„Nou,” drong Bob aan. „waarom zou u niet
durven?"
„Ik weet niet." zei Elly zacht, terwül
samen onder de paraplu wandelden, „maar
zuu bang zün dat u me brutaal vond.”
„Geen sprake van," protesteerde Bob.
vind hét fijn dat ik. u een dienst kan bewijzen
Ik zou u veel meer diensten willen bewijzen,
maar ik heb altüd een beetje angst voor uw
vader. Hü is nogal kort aangebonden."
Elly begon te lachen. „Kom," zei ze,
is een schat. Hü bromt wel eens, maar' dat
meent hü niet echt.”
Ze wandelden samen verder en Bob ging
zelfs mee het tuinpoortje binnen van EUy's
huis, om het meisje zonder waterschade te
kunnen afleveren.
De wandeling was hem best bevallen en hü
zou graag nog een half uurtje eraan hebben
vastgekoppeld, maar met dat weer durfde hü
’t niet voorstellen. Als 't morgen droog was,
dan zou 't beter gaan. Maar dan moest hü 1
nu toch vragen. Stel je voor dat ae weigerde.
Ne», hü deed beter niet te hard van stapel te
loopen. „Ik ben blü u van dienst te hebben
kunnen zün.” zei hü- „Tot ziens, juffrouw
Bergman.”
Hü Rep vlug het tuinpoortje uit en botste
bü het hek tegen een dikken heer op.
„Kuk uit.” riep een barache stem.
Van onder de paraplu gluurde Bob naar zün
slachtoffer.
„Neemt u me niet kwalük. münheer Berg
man,” zei Bob verschrikt, „ik zag u niet.”
„Zoo," gromde EUy's vader, „let dan in het
vervolg beter op. jongeman. Maar verdorie, wat
doe je met m'n paraplu?"
„Die wou ik naar „De Gouden Zon” bren
gen."
„Ben J
lieer. „Ei
vertel je
Zon” wl
„Ik wist niet dat het uw paraplu was,” mom
pelde Bob-
19
Hü las het met alle aandacht en gaf het mü
terug zeggende: „Ik vind dat antwoord zoo
kwaad niet.”
.Meen je dat?"
„Nu gaat hü nog tweemaal zooveel aan Je
denken.”
Ik maakte hem attent op verschillende dln-
ten, die mü vrees inboezemden, die mü de twee
laatste dagen verontrtust hadden, maar hü
bleef mü gerust stellen. Het was waar, ik was
onvoorzichtig geweest, maar ik overdreef.
Alles zou terecht komen in de brieven, die ge
wisseld werden. f
Dt verlangde er naar te gelooven. gelukkig
*e zün. mün heerlüke droomen te koesteren....
Ik geloofde hem.
°P zün beurt toonde hü mü den brief,
dien hü van mün dierbaren onbekende ont
vangen had.
•Münheer,” schreef Robert, „ik vraag mü
of u niet door een achterdochtige moeder be- ^ets van de achttiende eeuw, vind Je niet?”
laat züt met het toezicht op een onschuldige
oorrespondentie.”
-Ho» geestig niet waar?”
.Nee, dat wist je niet. Je dringt m’n huis
binnen, haalt m'n paraplu uit m'n eigen bak
en wil nou ontkennen, dat....”
,Jk heb deae paraplu werkeHJk in de hal
van „De Gouden Zon” gevonden,” verdedigde
Bob zich.
..Kiel» niet," schreeuwde münheer Bergman
en hü trok Bob Velthuys mee den tuin in naar
zün woning. zal jou leeren.”
Bü de deur stond Elly nog. Ze keek ver-
baasd naar haar
vader, die Bob
stevig bü den arm
hield.
„Laat
door, kind.” zei
münheer Berg
man, „deze jon-
man heeft de brutaliteit gehad op klaarlichten
dag m'n paraplu uit den bak te halen. Bk hü
ziet er nogal zoo netjes uit.’
„Ik heb het niet gedaan.” schreeuwde Bob.
„Ik ben nog nooit in uw huls geweest.”
„Vadertje." begon Elly.
J3U1 kind,” zei münheer Bergman. „Ik weet
pertinent dat ik de paraplu in den bak heb
gezet.”
„Zou u nu heusch niet naar binnen gaan,
vadertje?" opperde Elly. „Uw Jas druipt vree-
selljk. U jnaakc heele piassen in de gang."
Münheer Bergman.keek stom verbaasd naar
z'n dochter, maar hü ging.
„Je moet het vader niet kwalük nemen,” zei
Elly tot Bob, en ze bloosde hevig, „t Is een
misverstand.
Bob greep haar hand. „Dus JU wist dat het
mün paraplu niet was?" riep hü eensklaps.
.Aette jü dan dat ding in de hal? Eki waarom
heb.
,Jk moet heusch naar binnen," zei Elly, en
ze probeerde weg te slippen. Maar Bob hield
haar hand stevig vast, .Berst vertellen,’
lachte hü-
„Nou goed dan,” zei het meisje en ze bloosde
nog heviger. „Ik zag je zitten en toen dacht
ik: als hü me hier ziet staan zonder paraplu,
dan brengt hü me misschien wel naar huis en
toen heb ik die paraplu daar neergezet. Ik
dacht dat ik Je een beetje moest helpen, zie je,
en toen....”
.Maar wilde je dan zoo graag dat Ik...."
„Je vraagt veel te veel,” lachte EUy ondeu-
Ik schaam as dood,
de Perkins hebben nieuwe
gordünen voer de vensters
M wü niet. (Everybody)
