Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterland
mededeling
België jen wij
WONDER-ATLAS
Zigeunerinnetje
iljillllllllllllllllllliilil
WOENSDAG 5 AUGUSTUS KM
OLYMPISCHE SPELEN
Hachelijk avontuur
1
rf*r-
1
PATER TIJBURG O.E.S.A.
CRICKET
Het ongeval op de Lek
De lijken nog niet gevonden
ch
Moderne vijfkamp
PAARDENSPORT
sn
Haiti heeft pech
DE LUCHTBESCHERMING
AUTO TE WATER GEREDEN
Ritmeester Heuff op
Jimmy vierde
Prachtige strijd op de
800 meter
Duitschland overspeelt
Luxemburg
Inningszege van de
Harrow Wanderers
lok
er
Owens de groote man
HOLLANDSE VERZENDBOEKHANDEL. Giro 126060. KETHEL
Japan slaat Zweden met 32
on,
van
onder
licht
Prachtige prestaties van den
Amerikaan bff het
verspringen
Wonder-Atla«
uitverkocht
Onvoorzichtige visschers brengen
een angstigen nacht door
op zee
Chauffeur wist zich zwemmende
te redden
PROF. VOLLGRAFF’S REDE
DOOR ANNY VON PANHUIS
Senaat der Utrechtsche Uni-
versiteit aanvaardt geen
verantwoordelijkheid
Veertig jaar priester
Tweede dag van den wedstrijd
tegen het N. C. B.-elftal
Door auto doodgereden
Engelsche hegemonie op dit
nummer gebroken
Het concours-hippique te Dublin
i
Op dm goeden weg
zal
Bisschap
den
et
Lt. van Geen op de 13de plaat»
tb
ons
De baas van het
I
r-
.’fc
XWordt vervolgd)
bad-
>n om
De winkelier was erf behulpzaam en "hoe raar hij bet ook
vond, dat Tuimeltje wel twintig mutsen boven op elkaar op
zette, hij deed at hU dit gewend waa en sei, dat ae hem' alle
maal even mooi stonden. „Dan houd Ik ae maar allemaal", ael
Tuimeltje en wonder te betalen snelde hg den winkel uit, den
armen muteenkoopman wanhopig achterlatend.
Even daarna kwam te voorbij een winkel, waar allemaal
oude kabouterpakjes verkocht werden; de oude kabouter, die
daar woonde, scheen het erg slecht te hebben, dat kon je wel
aan sijn uithangborden merken, en Tuimeltje. die vond, dat ie
onderband wel eens een nieuw pak mocht hebben, wMde den
man ook eens wat laten verdienen.
per-
Ische
feest
roor-
tot
De gewlchtheffer René Ambroiae. de eenlge
vertegenwoordiger van Haïti, zal niet aan den
strfjd In het middengewlcht kunnen deelnemen,
aangezien hjj een schouderspler heeft gescheurd
en in een ziekenhuis moest worden opgenomen.
Door de veie nabestellingen te thans de voorraad
Omstreeks 8 i 18 Augustus verschijnt de nieuwe druk.
Tot 8 Augustus te onae aanbieding ë.79 p. ex. nog geldig
(Polen)
Staten)
Stoten)
Voor het Olympische voetbaltournooi werd
Dinsdagmiddag op het Hertha-terfein te Bel
lijn de ontmoeting Zweden—Japan gespeeld. Bil
de rust hadden de Zweden een 2—O-voorsprong.
zoodat bet een groote verrassing was. dat de
Japanners na de rust de overwinning uit het
vuur sleepten en met 32 wonnen.
Japan zal nu Vrijdag as. tegen TtaHë uit
komen.
Derde werd de japanner Tajlma met een
sprong van 7.74 meter.
Een hoogst Interessant nummer wm bet
verspringen, waarop weer de fameuse Ame-
rikaansche athleet Owens uitkwam.
Icleele
g Kal
Jen
«pan
leiders
era te
ach
oor-
tot
Va-
u-
>eid
een
ker s
mi
K
te
er
te
ten groot aantal Volendammeri, dat dee Inam aan het Derde Orde-Congres van
St. Domtnicu». in Utrecht gehouden
bot-
in
xM-
I wa-
lover
.ksla-
nstig
tonen
an
en
De
ult de zeventiende eeuw het had afgebeeld.
vrouw.
maar
vroeg
is
m.
de
li
en
m.
te
t-
et
n
9 b*t
ruiser
vroc-
Dese
idml-
orden
jnlljk
htlg-
ïaar
.nis
sen
lood
sfu-
die
llig-
aan-
dat
voor een beslissing
waard is even nader
Dezer dagen heeft de Nederlandsche
bij het internationale Hof
de kwestie aanhangig
Tot Dinsdagmiddag vijf uur la de politie met
drie booten, tien dreggen en een net op de
Lek bezig geweest te trachten de lijken te vin
den van den dochter van den heer U. en den
heer Van 8. uit Nijmegen, die bij bet ongeval
op de Lek om bet leven zijn gekomen.
Men Is hierin echter niet geslaagd en hoeft
op genoemd uur de pogingen opgepeven. Waar
schijnlijk zjjn de lijken met den sterken stroom
van de rivier weggevoerd.
Schipper Ch. Vonk van de .Jdeafota”, welk
schip met de roeiboot in botsing is gekomen
was door het gebeurde zdö getroffen, dat hij
Dinsdag de reis hij was op.weg van Utrecht
naar Loblth niet heeft willen voortzetten en
bjf Culemborg aan den wal Is blijven liggen.
Hedenmorgen vroeg hééft hij sijn reis vervolgd.
T> politie had hem reeds Dinsdagmiddag toe
stemming gegeven te vertrekken, daar schipper
Vonk op geen enkele wijze schuldig Is aan het
veroorzaken van het zoo droevige ongeval.
Daar kwam te voorbij een mutsen «aak
winkeltje groette de twee ondeugden heel vriéndelijk en ael
dat ie voor Tuimeltje nog een mooie iputs had. „Niet duur”,
ael de slimmerd. „Ik wil er wel eens een stelletje oppaseen",
aal Tuimeltje lachend en ging den winkel binnen.
slechts nu
Wekenlang zag
nen komen en eveneens het witte paard wen.
Men fluistert en mompelt toch al genoeg." de
barones zuchtte even, „want sinds jaren blijft
geen gezelschapsjuffrouw lang op Dittborn.
Misschien heeft de eene of andere wel eens een
schreeuw gehoord, die i»e ontsnapte als ik
zoo plotseling weer het paard vóór me aag
maar de voornaamste oorzaak zullen wel de
domme dienstbodenpraatjes zijn. Meer dan
één heeft het leven hier waarschijnlijk te een
tonig gevonden, maar daar er geen enkele lan
ger dan een paar maanden bleef, vonden de
praatjes steeds meer voedsel en tenslotte heette
het, dat het witte paard van Dlttborn de
jongedames één voor één verjaagd had."
Mevrouw von Dlttborn stelde toen voor,
meteen naar de bibliotheek te gaan en de
kroniek op te zoeken, maar ze wilde liever den
gebruikelijken toegang door de deur in de gang.
Zoo klommen ze dan weer terug langs de oude
steenen trap en verborgen het luik onder den
looper.
In de bibliotheek zat Malte Dittbom aan
een enorme ronde tafel, die midden in het
vertrek stond en maakte uit verscheidene
boeken, die opengeslagen vóór hem lagen, san-
teeloeningen ki een schrift. Waarschijnlijk
maakte hij een excerpt, dat hij voor zijn werk
over de Mark Brandenburg noodig had.
Nadat een vluchtige groet gewisseld was, zei
de barones tot hem: „Juffrouw Burger sou
graag eens in de kroniek naslaan, wat daar over
ons familiespook wordt gezegd.”
„Zoo, is u daar ook al iets van ter oore ge-
vroeg Malte Dlttborn. ea op 4jn ge-
pater Tfjburg O.E.S.A.
jaar priester «ifn.
gewijd. 10 Augustus
Van den modernen vijfkamp zijn thans drie
onderdeelen afgewerkt, n.1. de 5000 meter-
terrelnrlt, het degenschermen en het pistool
schieten.
De Dultscher Handrlck heeft de leiding, ge
volgd door den Zweed Thofelt en den Ame
rikaan Leonard.
Van onze landgenooten bezet lult, van Geen
de dertiende plaats, lult, van der Horst de ze
ventiende en lult. Serré de vijf en dertigste
plaats.
werd de
gespeeld.
Hedenmorgen om zeven uur begaf de heer O..
wonende te Heusdenhout, zich per fiets naar de
kerk aan den Driesprong te Teteringen, toen hjj
door een pasaeerenden auto werd aangereden.
Hevig bloedend werd hjj opgenomen en bij
omwonenden binnengedragen, waar hij reeds
bleek te zijn overleden.
In het Poststadlon werd de wedstrijd
Duitschland—Luxemburg gespeeld, waarbij
tienduizend toeschouwers aanwezig waren. In
de eerste minuten was Luxemburg v»t In de
meerderheid, doch het duurde niet lang of
Urban wist de score voor Duitschland te ope
nen. Na een half uur werd deze voorsprong
vergroot en de rust kwam met 2—0 voor
Duitschland. Na de hervatting werd Luxemburg
echter geheel overspeeld en de Dultschers
wonnen met 9—0.
Bij een stand van 818 vervolgden Wunder
en van Dalsum voor het laatste wirttet de ln.
n<ngs van het NCB-elftal. In 2K over was het
einde van de Innings door Blackmore, die het
wicket van Van Dalsum (0) nam met de score
op 83. Wunder bleef met 4 not out Het aantal
extra’s bedroeg niet minder dan 22 De oow-
ImgciJfers waren natuurlijk fraai. G. D. Stogdon
3— 10, W. Welch 15—10—11—2. K M. Blackmore
O—l. R. N. Bond 111 en A. H. C. Duveen
4— 27.
In de 2de Innings heeft het Bonds XI er nog
minder van terecht gebracht. Wederom openden
Alders en Breunlng de innings op Stogdon en
Bond. Thans werd het openingspaar reeds op
8 gescheiden wannéér Bond Alders voor slechts
2 bowlt. Breunlng en van Btuyvenberg houden
stand en het is vooral Breunlng die de runq,
maakt. Op 27 valt het 2de wicket warneer
Breunlng op cover-point voor 18 gevangen
wordt, Welch wordt nu voor Stogdon aangeset.
Reeds met Welch's 2den bal wordt Offerman
(0) in de gully gevangen. Van Btuyvenberg
(8) slaat op 31 zijn wicket om. Het blijft een
komen en gaan. Een fraaie vang van Welch op
gen barden slag van Ingelse doet de Innings
van den -VRA'er eindigen, nadat hij met La-
bouchère en Engel tenmiiiste voor eenlge runs
gezorgd heeft. Op 57 valt het 6de en oo 59 het
7de wicket. Alleen Labouchère weet 11 runs te
scoren, waaronder een harde zes op Duveen en
wordt fraai laag bij den grond door Duveen
gevangen. De innings sluit reeds op 70, waar
onder 6 extra’s, zoodat de Harrow Wanderers
een uiterst gemakkelijk verkregen „eerste over,
winning met Innings en 84 runs behalen. Het
batten van het NSB XI was te zwak om er nog
meer van te zeggen. Het fielden en bowler der
Harrow Wanderers was in beide innings zeer
goed, alhoewel wat het eerste onderdeel betreft
minder sterk dan van de Free Foresters Het
batten maakt een sterkeren Indruk. Althans
van de kopbats.
O. A. Stogdon nam In de 2de innings 1—19.
R. N. Bond 1—5. W. Welch 3—16. A H, C.
Duveen 4—19 en K. M. Blackmore 1—5.
Dtnsdagavcmd ruim 'acht uur is op de Ko
ninginnegracht nabij de Witte Brug te 'sOra-
venhage een uit de richting Scheveningen ko
mende personenauto in de bocht geslipt en na
een salto het Kanaal ingereden.
De bestuurder, de 23-jarlge O. uit Rotter
dam, geraakte mede te water, doch wist zich
uit den auto te werken en zich zwemmende in
veiligheid te atollen. Er waren geen passagiers.
i
Gemeenten verplicht tot opmaken
van een plan
De inspecteur voor de bescherming van de
bevolking tegen luchtaanvallen heeft aan alle
burgemeesters een circulaire gezonden betref
fende een gemeentelijk luchtbeschermlngsplan.
In deze circulaire deelt de inspecteur mede,
dat zoodra de Kon. Besluiten ter uitvoering
van de wet van 23 April 1936 zullen zijn ver
schenen, voor de verschillende gemeenten een
plan voor de organisatie van de luchtbescher
ming zal moeten worden samengesteld.
dood geschrokken van het reusachtige paard,
dat daar tegen den muur stond alsof het uit
het schilderij gestapt was, waaron een schilder
De Senaat der Rijksuniversiteit te Utrecht
heeft In sijn vergadering van 17 Juli jj. beslo
ten het volgende bekend te maken:
De Anaat, overwegende, dat tot zijn leed
wezen een deel van de feestrede, door den
Rector Magnificus uitgesproken ter gelegen
heid van het 800-jarig bestaan der Universitelt,
bjj velen der ultgenoodigden ontstemming heeft
gewekt, stelt er prijs op te verklaren, dat
uiteraard hetgeen In die redevoering is gezegd
geheel voor verantwoordelijkheid komt van den
Rector Magnificus.
De volgende sprong van Owens bracht
wederom een recordverbetering tot 7.94
meter. De laatste sprong van Long mislukte
en Owens bracht het tenslotte nog verder
door 8.06 meter te springen en daarmede
een nieuw Olympisch en wereldrecord te
vestigen.
boek open en bladerde er besluitloos
Reeds dadelijk in een zijner eerste sprongen
verbeterde Owens het Olympisch record, dat
met 7.73 meter reeds sinds de spelen te Am
sterdam op naam stond van E. B. Hamm (V.S.).
De Amerikaan tracht het record op 7.87 meter.
De strijd tusschen den Amerikaan en den
Dultscher Long was grootsch. want Long werd
door het publiek tot prachtige prestaties op
gevoerd. Zoo verbeterde hij met een sprong van
7B4 meter het Europeesch record. Na feilen
strijd tusschen alle deelnemers gingen tenslotte
In de finale over Owens (V. 8.), Long (Duitsch
land). Tajlma (Japan)Maffei (Italië), Clark
(V. 8.).
Het was duidelijk, dat de strijd vooral ging
tusschen Owens en Long.
De Dultscher sprong eveneens schitterend en
evenaarde zelfs der afstand van het door
Owens gevestigde nieuwe Olympische record.
787 meter en verbeterde daarmede wederom
het Europeesche record.
Bij vallend tu is het viertal bestaande uit
den gepenslonneerden U. v. d. Broeke. den
veertlenjarigen H. NOort, den zestienjarigen
p. Donder en den twlntigjarlgen J. Hartman
nabij het Balgzand In een moeilijke positie
gekomen, daar het bootje geheel droog kwam
te liggen.
Er stond een stevige Noord-Wester, zoodat
het viertal, dat daar maar moest blijven wach
ten op toevallige hulp, spoedig verkleumd was
van de koude.
Den ouders, die In het begin niet zoo onge
rust waren over het lange ultbljjven van hun
jongens, werd het tegen elven toch te machtig.
De heer Hartman ging naar;den dijk, doch,
toen hij geen bootje kon ontdekken, waar
schuwde hij den schipper van de ,JX>rus Rij
kers”, den heer Koen Bot.
Wegens het lage water waa deze gedwongen,
gebruik te maken van een vlet. De man moest
echter onverrichterzake terugkeeren. hetgeen
de ongerustheid der ouden natuurlijk nog
meer deed groeien.
Een vlsscher, de heer A. Kramer, waagde
toen een tweede poging met zijn motorvlet.
Na lang zoeken trof deze het viertal ten slotte
aan. geheel verkleumd en verregend en bracht
ae naar Den Helder terug.
Ongetwijfeld aal deze hachelijke tocht het
onvoorzichtige viertal nog lang heugen.
Drie jongena en een oudere man, die
Maandagavond waren uitgevaren om te vls-
achen. hebben op zee in een nlet-zeewaardlg
jaagbootje een hachelijk avontuur meege
maakt.
dcht lag nog de uitdrukking van blijde ver
rassing. die er bij het zien van Joeefa op ver
schenen was.
Om zijn moeders mond speelde een licht
glimlachje; met voldoening had ze al eenlgen
tijd bemerkt, hoe Malte in tegenwoordigheid
van het jonge meisje een geheel ander mensch
leek te worden. Verwonderd en innig verheugd
sloeg zij deze verandering gade. Goddank, dat
roodharige meisje met haar mooi gezichtje en
valsche. berekenende natuur, begon hij nu dus
toch eindelijk te vergeten. Hij verachtte haar
niet enkel meer, hij vergat haar eenvoudig.
Dat waa het beste.
Als nu zijn broer, van wien nog geen enkel
regeltje ooit Dlttborn bereikt had. ook maar
zoo ver waa! Maar dat kon niet het geval zijn,
want dan zou hjj Immers terugkomen! O, boe
verlangde ae naar dien dag, dien driewerf
geaegenden dagl
.Natuurlijk heeft juffrouw Burger óók al de
verhalen over onzen spookschlmmel gehoord."
antwoordde ze voor Joeefa.
Malte Dlttborn nam uit een kast, die zich
in zijn onmiddellijke nabijheid bevond, oen dik.
in varkensleer gebonden boek, dat er oud en
verweerd uitzag.
„De geschiedenis van ons geslacht," zei hij.
terwijl hij het Joeefa voorhield. „Och, weet u,
juffrouw Burger,” voegde hij er bij, .met aoo'n
huisspook is t gewoonlijk eigenaardig gesteld.
Iedereen weet er wat van te vertellen, en gezien
heeft t nooit een sterveling."
De baronesse en Josefa wisselden een blik,
maar bteven zwijgen. Joeefa sloeg het tamelijk
Bet luik in de kleedkamer was ook heele-
maal geen geheim, maar daar het altijd onder
den looper verborgen zat, en bulten het
kamermeisje niemand iets in die kamer te
maken had, dacht geen mensch er aan, of het
«1 of niet dienst deed. In een van de eerste
nachten dat ae naar beneden was gegaan om
«ich naar de kapel te begeven, had ae zich half
Onder groote belangstelling en goede weers
omstandigheden is Dinsdag het Internationale
concours-hlpptque. dat tot 8 Aug. as. te Dublin
zal worden gehouden, met een springconcours
aangevangen.
Dertig ruiters versqjienen aan den start,
w. o. ook onze landgenoot Heuff met Jimmy.
Op het parcourw waren tien hindernissen met
een minlmum-hoogte van 1.60 meter opgesteld.
Slechts zes ruiters wisten het parcours fout
loos te rijden, vijf Engelschen en onze land
genoot en daar er geen tijd werd opgenomen en
alleen het aantal fouten besliste, moest wor
den overgesprongen. Maar eerst werden de
hindernissen verhoogd met het resultaat, dat
de Engelsche kapitein Kleebe en kapitein Par-
san een fout maakten, terwijl ritmeester Heuff
met Jimmy twee fouten noteerde, hetgeen een
fraaie prestatie mag heeten.
De twee andere Engelsche ruiters maakten
meerdere fouten.
De zeereerw.
10 Augustus veertig
Hij werd priester gewijd 10 Augustus 1896 in
Utrecht. Na eenlgen tijd in het klooster te
Woensel te hebben verbleven werd hjj als
kapelaan benoemd door den Blsschop van
Haarlem te Nieuwendam (geboorteplaats van
zjjneerw. en daarna als kapelaan in de 8t.
Augustinusparochle Rusland, Amsterdam.
Na een tienjarig verblijf aldaar werd pater
Tijburg als leeraar aangesteld aan het gym
nasium te Eindhoven, om vervolgens weer als
kapelaan en later als prior te Utrecht <8t.
Augustinus, Oude Gracht) sifn priesterlijken
arbeid te verrichten.
Reeds 23 Jaar (met onderbreking van een
half jaar als pastoor te Wltmarsum (Fr.),
waar z.eerw. om gezondheidsredenen ontslagen
werd) is z.eerw. daar werkzasun.
zware
in.
„Op bladzijde drie begint de passage, die
betrekking heeft op het witte paard van Ditt-
born." zei de Jonge landheer, en Joeefa sloeg
deze bladzijde op.
„Zal ik het u voorlezen, dan kan ik u mis
schien meteen nog t een o< ander uitleggen?"
sloeg hjj voor, en ae gaf hem het boek onmld- -
dellijk terug.
„Dat Is heel vriéndelijk van u. mijnheer von
Dittborn.” zei ae dankbaar en nam op eenuit-
noodigend gebaar van zijn moeder naast deze
plaats In een van de gebeeldhouwde stoelen,
waarvan de hooge Jeunlngen met wapens ver
sierd waren.
Ook Malte ging zitten en begon toen:
„In den tijd, dat de dertigjarige oorlog
zwaar woedde m het land, heeft Heer Meln-
rad von Dittborn geleefd en Is met de Zweden'
opgetrokken tegen de keizerlijken. Hij was een
dapper en onversaagd strijder, die zijn weerga
niet vond in heel den omtrek, en hij liet zijn
scherp zwaard flitsen .dat het den Pappenhei
mers de oogen verblindde. En zijn kostbaarst
bezit noemde hij een wit paard, dat hem ge
trouwelijk door tien lange oorlogsjaren en
ontelbare doodsgevaren gedragen had. Er kwam
een rondtrekkende schilder op zijn kasteel en
deze moest zijn trouwen schimmel voor hem
vereeuwigen, opdat zijn nagedachtenis voor
altijd bewaard zou blijven. En Heer Meinrad
■w—a Nederland tegen het water
.11 vecht, is de meest gewone zaak van
de wereld. Van de Batavieren, dié
hun nederzettingen met dijkjes omringden
tot den staf Ingenieurs, die de Zuiderzee
bedwong, Is onze historie één heroïsche
kamp tegen het natte element.
Hier onderbrak Josefa de oudere
■Neemt u me niet kwalijk, mevrouw,
waar bevindt zich aoo’n schilderstuk?"
■e gretig.
„Wel," zei mevrouw von Dittbom, „het
bevindt zich precies op de plek, waar u en
ik het paard sagen, en bet ziet er ook net
■°2 uit, alleen matter, meer verbleekt, als
ae aocht naar woorden, ..nu, eenvoudig als
•en schilderij, terwijl de verschijning een en
•i leven ia-
a
het doek aan den muur te voorschijn getreden
en levend geworden. Het was waarlijk ver
bijsterend.
„Zoo heb ik ook zoo dikwijls gestaan en
vruchteloos mijn hersens afgepijnigd om een
verklaring voor het geheimzinnig verband tus
schen schildering en verschijning te vinden,”
onderbrak mevrouw von Dlttborn haar ge
peins?
■Jdaar
,A zou me dolgraag eens zelf overtuigen va*
het verschil,” zei het jonge meisje, bijna niét
meer te houden van ongeduld.
Er was dus een afbeelding van het paard?
Dat schilderij en de verschijning stemden uiter-
UJk geheel overeen, en het spookbeeld vertoonde
zich op precies dezelfde plaats, waar de schil
dering zich bevond? O, maar dan kon de oplos
sing van het raadsel toch niet ver af liggen.
De barones stond op. ,Xom maar mee, kind,
dan kunt u het schilderij bekijken.”
Joeefa tilde het luik op en na elkander
daalden de twee vrouwen de steenen trap af.
Het meisje wendde zich dadelijk naar de
plek, die zij gisteren bij haar gang naar de
kapel achter zich had gehad, zoodat ae het
paard pas bij het terugkeeren zag. Met een
paar - stappen stond ze voor een enorm, in
den muur gevat'doek, waar oo een grijzen
achtergrond een groot wit paard waa geschil
derd en wel, aooals ae als dochter van een
schilder met één blik zag, door sen ware
meesterhand.
Het was een forsch dier met breede, ge
weldige flanken, een van die paarden, aoo
als men ze zoo veel vindt op afbeeldingen
van scènes uit den dertigjarigen oorlog.
Long stond Josefa er op te staren, doch
het was en bleef ten slotte maar een schil
derij, en wat ae dien nacht gezien had, was
tastbaar en had alle plastiek der werkelijkheid,
al kon ae ook verder geen afwijkingen tusschen
de afbeelding en de verschijning ontdekken.
De barones had zich Juist uitgedrukt: de
verschijning maakte den indruk, als was ae uit
In de finale 800 meter werd Dinsdagmiddag
een prachtige strijd geleverd. Het was een zeer
fel geldopen race, welke eerst in de laatste
twintig meter werd beslist. De Canadeesche
neger dr. Edwards, die in 1932 in Los Angeles
de derde plaats had beset, scheen vast besloten
ditmaal te zegevieren. Direct nam hij den kop
en in prachtlgen stijl bleef hij de eerste ronde
voor. Daarna ging zijn kleurgenoot, de Ameri
kaan Woodruff hem voorbij. Edwards wist ech-
ter opnieuw aan den kop te komen. Tot de
laatste ronde behield hij zijn voorsprong, maar
toen spurtte Woodruff hem voorbij. De Ameii-
kaansebe neger bleek te sterk voor zijn tegen
standen en met drie 0 vier meter voorsprong
werd hij eerste. Edwards kon op het laatst het
tempo niet meer-bijhouden. De Italiaan Land
ging hem voorbij. Belde loopers raakten elkaar
aan, waarbij de Italiaan heftig protesteerde.
Op het laatste oogenblik werd Edwards nog
door den Pool Kucharskl bedreigd, maar de
zwarte doctor wjst voor te blijven.
De uitslag is: 1 Woodruff (Ver. Btaetn) 1
mln. 538 sec.; 3 Land (Italië) 1 mln. 338 sec.;
3 Edwaréte (Canada) 1 mln. 538 sec.; 4 Ku
charskl (Polen). 1 mln. 53.8 esc.: 5 Hornbostel
(V. 8.) 1 mln. 548 sec.; 6 Williamson (Canada)
1 min. 55.8 aee.
De Engelschen, die steeds op dit nummer den
toon hadden aangegeven, Waren in den eind
strijd vertegenwoordigd door McOabe, die &g
een der laatste plaatsen eindigde.
Het wereldrecord staat met 1 mln. 49.7 sec.
op naam van T. Hampson (Engeland), die dit
record in 1932 te Los Angeles vestigde. Hamp
son, die onderwijzer Is. kon aan deze spelen
niet deelnemen, daar hij te weinig gelegenheid
had om te trainen.
De uitslag was: 1. en Olympisch kampioen:
Woodruff (Ver. Staten) 1 mln. 538 sec.; 3.
Lanzl (Italië) 1 mln. 533 sec.; 3. Edwards (Ca
nada) 1 min. 538 sec.: 4. Kucharskl
1 min. 53.8 sec.; 5. Hornbostel (Ver.
1 min. 54.6 sec.; 6. Williamson (Ver.
1 mln. 558 sec.
zoo gauw verklaar ik me nog niet
verslagen, mevrouw," glimlachte Joeefa, ,Jk
moet eerst nog eens rustig over het onbegrijpe
lijke geval nadenken."
De oudere vrouw haalde de schouders op.
„Geeft u het maar liever dadelijk op dan
zult u zich heel wat hoofdpijn besparen."
.Dat zal ik er maar op wagen.” schertste
Joeefa, en daarna vroeg ae: „Zag u *t paard
iedere week, wanneer u naar de kapel ging
of daar vandaan kwam,’ mevrouw?"
„O neen, geen sprake van
en dan, op het onverwachtst,
ik niets anders dan een gewoon schilderij, dat
in zijn halfdonkeren hoek tot een groote grijze
vlek verschemerde, en dan, den een of anderen
nacht, stond daar plotseling weer het paard,
sneeuwwit met donkere oogen, tegen den muur
geleund alsof het de volgende seconde zou weg-
loopen. Wekenlang troostte ik me met de hoop,
dat het paard zich wel nooit meer zou laten
zien, en zoo kwam het, dat ik telkens weer ont
zettend schrok, wanneer het zich opnieuw
vertoonde. Ziet u ik heb zoowel de kapel als de
bibliotheek aan dezen kant afgesloten, omdat
ik bang was, dat iemand hi* binnen zou kun-
Dat wij nu echter gaan strijden om het
water Is een zoo zeldzaam feit, dat het
bekeken te worden.
re-
geering bij het Internationale Hof van
Justitie de kwestie aanhangig gemaakt
over de verdeeling van het Maaswater. Het
Nederlandsche stapdpunt Is dat België,
door bij Luik water te onttrekken aan de
Maas ten behoeve van het Albert kanaal
(en de daarmee verbonden zljkanalen)
handelt in strijd met het vbrdrag van 1863,
waarbij werd bepaald, dat aftappen van
Maaswater voor de kanalen beneden
Maastricht enkel mag geschieden Op Ne-
derlandsch grondgebied, dus onder Neder
landsche controle.
Deze bevoegdheid van Nederland, waar
door werd bereikt, dat In het droge seizoen
onze scheepvaart In Maas en Zuid-Wlllems-
vaart over voldoende water kón beschikken,
werd duur genoeg gekocht. jUs compen
satie Immers verkreeg België de opheffing
van den ScheldeteJ, wat van onbereken
baar groote waarde is geweest voor
bloei van Antwerpen.
De wateronttrekklng bij Luik Is een der
vele kwesties, welke de verhouding tusschen
Nederland en België de laatste twintig ja
ren zoozeer vertroebeld hebben, al spreekt
deze uiteraard niet zóó tot het volk als b.v.
het annexionistische drijven van na den
oorlog, of de drang om Antwerpen door "B
nieuwen waterweg naar1 het Hollandsch
Diep te bevoordeelen boven Rotterdam.
Eenmaal scheen de lucht op te klaren,
toen een Belgisch—Nederlandsch verdrag
werd ontworpen, dat in de Tweede Kamer
ook aanvaard werd.
Het veto van de Eerste Kamer, na een
krachtige actie in het geheele land, sloeg
echter alle verwachtingen op een betere
verhouding tusschen de buurlanden den
bodem In.
Sindsdien zijn de hangende geschillen
tenminste in het openbaar blijven rus
ten. Men hoopte waarschijnlijk, dat de tijd
de scherpste kantjes wel wat zou afslijpen
en de hoog opgezweepte golven van natio
nale gevoeligheid wat zou doen bedaren.
Het ziet er naar uit, dat deze tactiek nog
zoo kwaad niet geweest is. De scherpte,
welke soms de officieele stukken of uitla
tingen ontsierde. Is zoo goed als verdwenen
en daarvoor In de plaats Is gekomen
met volkomen handhaving van het eigen
rechtsstandpunt een geest van hoffe
lijkheid en beter begrip van eikaars moei
lijkheden.
Nu mag men zich af vragen, of de jong
ste stap van de Nederlandsche regeering
niet beteekent een op spel zetten van
dezen nieuwen, beteren geest.
Wij meenen, dat hier het antwoord ab
soluut ontkennend moet zijn. Allereerst
kan met reden niemand in België zich ge
kwetst gevoelen door dit inschakelen van
het Internationale Hof van Justitie, want
beide landen hebben vrijwillig het protocol
van verplichte rechtspraak onderteekend-
En als er Iets is, dat voor een onpartijdige
rechterlijke beslissing in aanmerking komt,
dan Is het wel de interpretatie van een
verdragsartikel.
Maar bovendien, de reactie van de Bel
gische publieke opinie 13, voorzoover nu
reeds te beoordeelen valt, heelemaal plet
ongunstig. WU verheugen ons oprecht hier
over, want België en Nederland zijn te
zeer op elkaar aangewezen en hebben tg
veel belangen gemeen om niet met blijd
schap leder symptoom van betere verstand
houding te begroeten.
Want dit moet vaststaan: na dé uit
spraak behoort de kwestie voorgoed uit de
wereld te zijn. Hoe die Haagsche beslissing
ook moge uitvallen, beide partijen zullen
er zich loyaal bij neer te leggen hebben, al
mag tevens verwacht worden, dat de over
winnaar zijn „recht” zal uitoefenen met
volkomen begrip van de nooden en de be
hoeften der andere partij.
Moge dan, wanneer dit eene twistpunt
uit den weg is geruimd, de nog overige ge
schillen op even faire wijze worden
gepakt, al zijn we er van overtuigd,
niet alle zich leenen
van het hoogste Internationale gerechts
hof.
