Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterland
«kui den dój
De Landdag te
Tuit jenhom
I
KWIEK EN VIEF
Zigeunerinnetje
MAANDAG 17 AUGUSTUS 1936
Gravin Resi
De rypere jeugd
tor
PASTOOR LOOIJAARD
Zilveren Priesterfeest
ID
irt
R1JKSVISCHAFSLAG
L
De parochiefeesten te
de Goorn
De Pa»toor van den Langen-
dijk zorgt voor een toegift je
Gouden Prieeterfeett van Pater
Piue Poodt O.P.
-
p. n
i>ü bet
Het Derde Eeuwfeest ingezet
met „Sint Dominica» Glorie”
ft ..ft'"
XXJIIIIIIIM
DOOR ANNY VON PANHUIS
Ontvahpzt HoogEerw.'Pater
Proïfirid^aal
(▼ervolg)
de
hebben
In de groote zaal van hotel
pacer
ceremoniarius
tot
i« t*
die mooie, verraderlijke vrouw nog
wil ik'wel eens
,J>at
JWordt vervolgd)
f
1
Ki:’.
en terwijl hU Kruimeltje In zijn broekzak stopte en hem met
zijn hand vasthield, ging le naar de huiskamer, waar de heele
familie bijeen was. „Ik heb iets wat jullie nog nooit gezien
hebt," vertelde de jongen en daar haalde le Kruimeltje uit
zijn broekzak te voorschijn.
Min
raait
«art
vrijlaten,
Dittbom
voor
hun
maar dan ook alles
verklaren viel."
ir. aan: twee kamers
n een grootere schuur.
IJMUIDEN, 17 Al
bot per kg. 7C
Tong per kg.
itraat-
n zeer
de
üditer
die
tter-
ver-
le
lert.
r in
doen
dat
op.
i bear
i naar
iider-
fde er
eken-
nhui-
«spl
inter
i den
stal
eeltn
oede-
raod.
ering
In het vervolg van zijn rede zelde Dr. Bam-
hoorn:
op
•ka
nen
on-
urt-
lataa
flets
■mo
lden
i le-
DS
noet
telt,
1
stkan-
pleegd.
beta-
Uggen.
negen,
oogen
srz se-
lerche,
n den
i ruim
De
•over
ein
den
den
»eel
te
oe-
Zoo
•et.
tlke
der.
fer
me
Ve
ten -
nf-
rdt.
■re
in-
eb-
>an
tok
en
aar
>an
aiding
rake-
bewe
rken,
bewe-
werd.
i auto
tn opwond dea te beter.
■A heb ingezien, dat Ik baron Malte liefheb,"
heldere meisjesstem voort, „en daargm
veg Ik wil weg om hem te vergeten
u het wenocht. Doch da motieven tot
i was geheel de parochie we-
wjr de ontvangst van den
ineiital der Dominicanen
i. Bchaab..
i het
langs
dwars
n de
te be
erdam
Jonge,
v*g
klaar-
er sou
chter-
Nu echter op het feest
vaart, was het de Z. ‘-
O.P. die hier te midden van zijn
haar krachtige handen en trok haar naar me
toe. Toen werd zü plotseling treurig.
..De heb een gezin noodlgIk heb kinde
ren noodlgeen man moet Ik
Maar waar moet ik die halen?"
Toen ik haar vroeg of zij een man van den-
zelfden leeftijd en adel vroeg, lachte zjj: ..Ja
wel. natuurlijk, alleen Iemand van gelijke ge
boorte!’’ Zü hield zich voor een flinke boerin,
van gelijke geboorte waa dus alleen een man,
die minstens een even goede boer whs als zü-
Wat voor naam HIJ droeg: was hetzelfde.
Zij stond op en ging met bekommerd ge
zicht In de kamer op en neer.
Toen keek zjj mij weer aan.
„Ik ben een boerin en wil een boer tot man.
Op een dag zal hjj komen. Dan haal Ik met
hem den vervallen burcht daarboven neer en
bouw met de steenen 1
meer, een grooteren stal
Een groote boerderij zal ons stamslot zün"
Wij zwegen lang. Tegen het venster leunde
de nacht. De sterren schitterden aan den he
mel. Licht was het In de kamer, maar slechts
een petroleumlamp brandde. Het heroïsche lot
van deze vrouw maakte de kleine kamer groot
en licht.
Zjj vertelde van haar zorgen, maar ook vroo-
UJke dingen volgden.
Heel laat, vlak voor het slapen gaan, ont
waakte het kleine meisje In mü en ik vroeg
gravin Real wat het eigenlijk met de roman-
tischo liefde van haar grootouders geweest was.
Toen lachte zü als ren gezonde boerin en
„Dat heeft mün grootmoeder natuurlijk uitge
vonden. Zonder die was de roman natuurlijk
nergens aangenomen. De liefdesgeschiedenis
heeft ons da akkers en de bosschen weer terug
gebracht en verzekerd.”
Ik kon lang niet slapen. Ik was midden In
een nieuwen, maar aelf beleefden roman ge
wikkeld Hjj maakte nog meer Indruk op mü
dan de geschreven roman, waarvan hü een
voortzetting was
alen. Zij hebben indertijd met die dame groote
onaangenaamheden gehad en gaan sedert niet
meer met baar om.” Josefa slaagde er In. een
volkomen onverschillig gezlctft te zetten.
„Daar had Ik geen vermoeden van, ik trof
haar toevallig en ae sprak me aan. omdat haar
hond me den weg versperde.”
Ze herademde, nu se Wanda van Grettenau
door zoo*n gelukkig toeval ontloopen was.
Nooit zou as haar weer gelegenheid geven tot
een dergelük gesprek, zooals ae nu tegen haar
wensch en wil had moeten voeren. Die vrouw
zat vol verraderlUke listen en streken.
De oude Ferdinand liep eerbiedig een halten
pas achter haar.
Het viel Joeefa In, dat hjj haar destijds, op
den dag zelf van haar aankomst, had toege-
Landdagbezoekers met de vaandels van St.
Hlldegardls, van St. Jacobus, van de Propa
gandaclub te t Veld en van den R.K. Volks
bond van Behagen.
In de kerk werd door den H I Deken O. KuUs
een plechtig Lof gecelebreerd met assistentie
van den z.eerw. heer pestoor Velthuyze en den
weleerw. heer J. Boekel, zoon der parochie. De
kerk was geheel met landdagbezoekers gevuld,
die daarna naar de verschillende richtingen
huiswaarts gingen.
De dertiende Landdag voor Hollands Noor
derkwartier mag zeker schitterend geslaagd ge
noemd worden.
geassisteerd door
r Dr. Kreling als
ter Assistens was
nclaal te Neer-
dden plaatsgeno-
Xuhlman. soeius
Nijmegen. Pater
Pater Dr
Maar daar draaide de jongen zich ineens oen en keek naar
den hooiberg waar Kruimeltje inzat. De kabouter wilde zoo
vlug mogeUJk tusschen het stroo kruipen, maar o weede
jongen pakte ham in zijn groote handen en keek hem met zün
rood gezicht verbaasd aan.
gericht.
paan. K
renleenbank bU dit Eeuwfeest en stelt voor de
Roaenkrans-groep en Is een artistiek uitgevoerd
beeldhouwwerk van den architect C. Cuüpers
uit Roermond.
Wü hebben er reeds melding van gemaakt,
dat de rij van feesten de vorige week was in
gezet met de viering van het 40-jarig Priester-,
feest van Pastoor L. Jansen O. P.
van Maria Hemel-
Eerw. Pater Plus Poodt
oud paro
ls komen
herkende in den man den knecht
nu riep ze hem luid bü den
zich met
- ditmaal
HU scheen het wel gewichtig te vinden, te kun
nen vertellen, dat hü het spook met eigen oogen
had gezfen. Wanneer hU er niet meer aan ge
loofde. zou de voomaaamste bron van griezel
verhalen en bijgeloovig gefluister wel verstopt
zün!
En als Ferdinand, die bet langst in dienst
was van alle knechts en meisjes op het kas
teel, zóó ver gebracht kon worden, dat. hü ge
loof sloeg aan een natuurUjke verklaring voor
het spookbeeld, dan zouden de verdere praatjes
van self wel uitsterven door gebrek aan voedsel.
En dat moest noodzakelijk gebeuren, wilde de
gezelschapsjuffrouw, die na haar op Dittbom
sou komen, daar langer dan enkele maanden
blUven.
Sen smartelijke trek kwam om haar mond,
toen sU bedacht, hoe spoedig ze Dittbom zou
verlaten, niet omdat baronesse von Grette
nau dat van haar geëischt had, maar omdat
ze, terwille van haar eigen gemoedsrust. Malte's
nabüheid mUden moest.
Of hU
liefhad?
Mooi was se, dat kon zelfs zU niet ontken
nen wondermooi. Eki zelf scheen se er ook
vast op te rekenen, dat ae met haar schoon
heid Malte’s liefde weer sou kunnen terug
winnen. Het sou wel slechts een kwestie van
tijd zUn, wannéér zü de zUne werd....
Na dit dankwoord van priester tot priester,
wilde de voorzitter tot dr. Banhoorn een dank
woord richten als vader tot vader; hü da^kt
dezen spreker voor de wUse. waarop hen cos een
veilige gids was In de moeilUke taak een op
voeder te zUn. Dank bracht spr. voorts aan
.jBt. Hlldegardls’’, hopende, dat de Landdag in
de toekomst nog vele malen door de schitte
rende muziek van dit kranige muziekcorps zou
worden opgelulsterd; tenslotte dankte spr. het
plaatselUke comité onder leiding van pastoor
Velthuyse voor de voorbereiding van den land
dag' en de pers voor de inleidende artikelen in
de afgeloopen weken.
In optocht, met muziek voorop, trok men
voorts naar de parochiekerk van den H. Jaco
bus; achter de muziek het Hoofdbestuur, ver-
Ja. het was waar, dat haar grootouders den
ouden burcht boven aan den berg moesten ver
laten, omdat de heele bezitting, waartoe veel
woud en weinig vruchtbaar land behoorde,
reddeloos was en de rest vanzelf verviel. Het
echtpaar trok naar een groote stad., n^at ak
kers en bosschen verpacht waren. Daar werk
ten zU belden om weer wat geld te krUgen.
Aanvankelijk hadden sU tegenslag op tegen
slag. Dat veranderde pas. toen grootmoeder in
plotseling bijna wanhopig besluit begon te
schrUven. Haar eerste werk was de geschiede
nis van „Gravin Resl ZU schreef daarna nog
verschillende romans en wist zooveel geld bU-
een te krUgen. dat haar man en zU. met den
jongen, die Intusachen geboren was. hier terug
konden keeren en deze boerderij bouwen De
grootvader werd boer, de grootmoeder bleef
schrijven.
Haar zoon werd eveneens boer en trouwde
met éèn boerin. Grootouders en kinderen wa
ren dood. ZU. gavin Resi, was alleen achter
gebleven.
Wat zou zU anderz doen dan den voorvader
lijken grond bebouwen? ZU stelde mu deze
vraag in plaats van te antwoorden greep ik
onze .Omroeper". Eiken avond weer opnieuw
•preekt hij ia 80000 gezinnen, waar bU steeds
*n tronw gehoor vindt. Zaken-Omroepers M
•k per regel. Particuliere Omroepers 20 at. per
«gel. Betrekkingen (gevraagd eq aangebodecM
V per regel.
*pr.. een bUzonderen vorm van
laat. namelUk de opheffing van
Hierna gaf pastoor Th. van Noord van den
LangendUk het traditioneels toeglftje voor de
aanbeveling der collecte, om de onkosten van
den Landdag* te dekken. HU begon, als altijd,
met ..MUne vrienden’’ en zei dat het hem een
groote vreugde was de collecte te mogen aan
bevelen, waarmee hU al direct de lachers op
zUn hand had, vooral, toen hU erop wees, dat
er een zekere heldhaftigheid voor noodlg la. om
in dezen tijd van het goede volk, dat niets
heeft, geld los te slaan.
Spr. was er echter van overtuigd, dat er wel
liefde was voor de goede zaak en waar liefde
is, wordt ook gegeven,.al is het dan misschien
weinig. z
HartelUk. dankte spr. den H E. Deken voor zUn
treffende Christus-prediklng op deaen landdag.
Als In Spanje, in al die verbrande kerken
aldus pastoor van Noord zóó Christus ge
predikt was als hier door Deken Kuüs, dan
stond de boel daar nu niet In brand. God wordt
in vele kerken teveel vergeten als Onze Vader,
evenals In sociale vergaderingen en vereenlgln-
gen; daardoor is het geluk veel meer van de
menschen verwijderd en vouwt de Engel des
Vredes zUn vleugelen toe en komt hU niet tot
ons.
Herinnerende aan het feest van Maria Hemel
vaart en het Evangelie van den dag', wekte spr.
de Landdagbezoekers op om andere Maria’s te
zUn en Christus altUd In hun hart mee te
dragen, om Hem aan anderen te kunnen ge
ven; als Maria moeten we graag aan de voeten
van Jezus zitten en .als Martha bü ons werk en
onze zorgen steeds maar denken aan Jezus en
luisteren naar ZUn woorden. Bidden móeten
we om het Godsrijk, al wordt heel de wereld
rondom ons afgebroken, bidden om het Gods
rijk tot den dood, als onze bede is overgegaan
tot een dankzegging der eeuwigheid. (Applaus).
Een vierde eigenschap van de rijpende jeugd
vaarvan men gebruik moet maken voor de ka
raktervorming. is het idealisme, het z.g. „dwe
pen”. de neiging tot het zich voimen van een
hoog, vaak onbereikbaar levensdoel het zich als
voorbeeld voor den geest stellen en het zich In
tijn leven richten naar hét beeld van één ide
alistische persoonlükheid. Dat Idealisme kan en
moet men aankweeken en niet, zooais zoo vaak
gebeurt, met die „dweperij” den pek steken.
Probeer zelf het navolgenswaardlg Ideaal van
uw kinderen te zUn.
Op 8 K. M. van Hoorn tusachen de gemeen
ten Avenhorn en Berkhout ligt het landelük
plaatsje de Goorn, waar thans een rü van pa-
rochiefeesten wordt gevierd, op echt Roomsch-
West-Fries^he wUze, hetgeen zeggen wil, dat
geheel de parochie, van klein tot groot, een van
geest, mee leeft en mee viert, tezamen-met
de geestelükheid, het-feest van biljdschap en
dankbaarheid, ter gelegenheid van het 300-ja-
rig bestaan van de Parochie.
Er is feest, groot feest, waarvan de Eerw.
Paters Dominicanen het middelpunt zün, om
dat zU onafgebroken, drie eeuwen lang, de
geestelUke verzorgers zün geweest van het volk.
Uit alle woningen wapperen de vlaggen. In de
Kerkebuurt Is een prachtige versiering aange
bracht. De toegangen tot de scholen, het Zus
terhuis. de Pastorie en vooral tot het fraaie
kerkgebouw zUn riJkelük met groen, bloemen en
kleurrüke wimpels versierd en maken in het
stralende zonnelicht een prachtig effect.
Voor de kerk is een triumphale eerepoort op
’s versiering van het nieuwe tym-
tympaan is en geschenk vandeBoe-
Zaterdag heeft pastoor Looüaard zün Zl?ve-
ren priesterfeest gevierd.
Vrijdagavond om half 7 werd de feesteling
door den heer burgemeester en de kerkmeesters
aan het station Castricum afgehaald. De jubi
laris was daarbü vergezeld van den hoogeerw.
Deken Rengs van Alkmaar. Op de grens der
parochie stond een lange stoet, de komst af te
wachten. Nadat de jubilaris was overgestapt in
een met twee paarden bespannen landauer,
waarin ook de Deken en dr. Dom Huyben, prior
der Benedictunen. plaats namen, werd hem een
kort maar hartelük welkomstwoord toegespro
ken; vervolgens passeerde hü eerst de lange rij.
die hem toejuichte. Daarna ging ’t In optocht»
naar Rlnnegom: voorop een heraut op een wit I
naard met het eemeentewaoen. ruiters, jongens
Ik kom ten slotte aldus spr. aan de
derde levensperiode, die van de rijpere jeugd
boven de 17 Jaar.
Het meest belangrijk in deze periode te wel
het ontstaan van een geheel andere verhou
ding der geslachten ten opzichte van elkaar.
De aantrekkingskracht der geslachten gaat zich
doen gelden. Daarom te het noodzakeltyk, dat
de jongens en meisjes In deze jaren er goed op
worden gewezen, hoe zü zich In zedelük op
zicht ten aanzien van elkaar te gedragen heb
ben. terwijl de ouders in deze jaren de grootste
aandacht hepben te besteden aan de gedragin
gen van hun kinderen, en moeten gaan denken
over de sexueele voorlichting. Dat Ik hierover
nu pas spreek aldus spr. beteekent niet,
dat ik het nuttig zou vinden de sexueele voor
lichting' tot dezen leeftijd uit te stéllen of dat
ik het aannemelijk zou willen maken, dat
waakzaamheid der ouders over het sexueele
teven van hun kinderen vóór dezen leeftijd niet
noodlg zou zijn. Integendeel, in onzen moder
nen tUd^is het meestal boog noodzakelUk dat
ouders «i opvoeders die voorlichting reeds veel
vroeger geven willen zü niet de kans loopen.
him voor zijn en het doen op
ilktif, lichtzinnige en verderfe-
in zulks dan nog niet is
toch zeker op 17 A 18
dat onbevoeg
volkomen oni
lijke wlrze Maar tl
geschied, dan tjehj;
jarigen leeftijd een ernstige sexueele voorlich
ting gegeven te worden. Want nu komt de ge
vaarlijke periode en nog te dikwijls komt het
voor dat door onwetendheid In dit opzicht,
groote zedelijke verwoestingen worden aange
richt met een langen nasleep van gevolgen.
In verband hiermede wil spr. niet nalaten
zijdelings hierbü op te merken, dat het toch
zoo hoog noodzakelUk te, dat ieder ouder en
opvoeder steeds ‘met de grootste waakzaamheid
toeziet, waar en in wier gezelschap de kinde
ren zich bevinden. Het te schrikbarend, hoe
dikwijls onschuldige kinderen door ouderen mis
bruikt worden voor ontuchtige handelingen en
nog schrikbarender is het de verpestende uit
werking daarvan op die jonge zielen te zien.
In tientallen spr. persoonlijk bekende gevallen
van zedenmisdrijven, door ouderen met minder
jarigen bedreven, waren die oudere verleiders
zelf eens in hun jeugd het slachtoffer van den
vuigen hartstocht van ouderen en werden zü
voor hun leven geestelük door hen vermoord.
Daarom moet leder ouder en opvoeder op leder
oogenblik van den dag weten, waar en In wier
gezelschap hun kinderen zich' bevinden. Nooit
ook mogen kinderen onderling zonder toezicht
langeren tüd aan elkaar overgelaten zün. om
dezelfde reden., §pr. pou. het den ouders wel met -------• - -
gnweld willen inhameren; weest toch waak- ï1*”?? geestelijken, dé Graal en de overige
zaam; de gevaren zün veel sn veel grooter dan -----
u denktl
Na deze kleine uitweiding keer Ik terug tot
de bespreking van de periode der rijpere Jeugd.
Nog andere gevaren dreigen hier. Het zün de
zucht naar genot, die bevrediging zoekt in het
snoepen, in het elgaretten rooken. tn het café
bezoek en de zucht naar sensatie en zlnne-
prikkeling, welke drüft naar de film en naar
de danszaal.
Jacobs van Wognum,
paard met het gemeentewapen, ruiters, jongens j Harteveld O.F.M.
op versierde fietsen.
Langs den weg. waar uit alle woningen de
vlag wapperde, stonden scharen van parochia
nen, om hun pastoor het welkom toe te roe
pen. Vóór het dorp sloot de fanfare „Eensge
zindheid" zich aan In den stoet, en liet verder
haar pittige marschen hooren. Verderop kwam
nog een rü van bruidjes, waarvan er een met
een keurige speech den feesteling een bouquet
aanbood.
BU de intrede in het kerkgebouw, dat door
de zorgen van den heer Weijers prachtig met
bloemen versierd was en waarvoor een mooie
eerepoort stond, zongen alle aanwezigen het
welkomstlied. Bij den aanvang van het plechtig
Lof. gecelebreerd door pastoor Looüaard met
assistentie van Deken Rengs en pater Alvares
van de Reep, een zoon der parochie, hield
pater Silvius Harteveld een toespraak.
Voor de Hoogmis van 10 uur werd het Venl
Creator gezongen. Onder deze Mis werd de ce-
celebrant bütestaan door presbyter assistens de
ken Rengs. diaken rector Maas van het 8t. Anto-
niusgestlcht te Rotterdam, subdiaken deken
chlanen, zün gouden Priesterfeest
vieren.
Wü kunnen het'ons levendig voorstellen, dat
het hart van Pater Poodt. nog steeds aan de
Goorn gehecht is.waar hü 18 jaren, nJ. van
1915 tot 1933 als pastoor werkzaam te geweest.
Hü celebreerde er een plechtige H. Mis
waaronder Pastoor Jansen hem hartelük ge
lijk wenschte namens zün parochianen,
wie hü zooveel goeds had gedaan en die
oud-Pastoor nog niet vergeten zün.
Na de H. Mis werd den Jubilaris een serena
de gebracht door het R. K.‘\Fanfarecorps
.Kunst na Kracht”, waarna de heer J. J. Bak
ker een woord van gelukwensch sprak aan den
ouden grijzen herder. VaM de receptie welke
hierna gehouden werd, maakten velen gebruik
hun oud-pastoor de hand te drukken.
flulsterd. dat ze Dittborn maar liever hoe eer
hoe beter weer moest verlaten, en ze vroeg
den ouden man nu ronduit, waarom hü dat ge
daan had.
Verlegen streek de knecht langs zün gladge
schoren kin.
„Och Juffrouw Burger, als ik eerlük moet
zün, en dat kan Ik nu. omdat u het blükbaar
toch op Dittbom uithoudt dan wil ik u zeg
gen, dat Ik met u te doen had, toen u pas op
het kasteel aankwam. Eenvoudig, omdat u zoo
opgeruimd en vol verwachting leek en Ik
wilde u teleurstellingen besparen. Tot nu toe Is
Immers geen gezelschapsdame langer dan een
paar weken of hoogstens maanden gebleven,
le gaven er allen de voorkeur aan. een plaats
te ontvluchten, die door zoo'n wonderlijk spook
beeld onveilig wordt gemaakt.”
„U bedoelt het witte paard van Dittbom?"
vroeg Josefa 'rustig.
,Ja," de oude knecht gaf een sénuwachtigén
ruk aan zün pel, .het Is gewaagd om er over
te praten maar al zou barori Malte ook
woedend worden als hü me hoorde? toch zün
ér menschen geweest, xile het spook gezien
hebben. Hebt u Overigens, het schilderij van het
witte (aard al gezien?" vroeg hü-
Joeefa knikte swügend.
„Nu. stelt u zich dan eens voor," ging
Ferdinand door, „dat het laat 'n den avond
of in den nacht is, en dat u daar opeens het
paard uit zün omlüstlng ziet stappen. Is dat
niet óm kippenvel te krijgen bü bet idee
alleen?"
De oude man huiverde zichtbaar.
vrouw, met wie ik
voet kwam, mün
hart uit Zy ge.
hoot van mün 1
verhaal. Zü haal,
de den ouden
band van het
tijdschrift uit een
antieke Kast en
sloeg het eerste hoofdstuk van den roman voor
mü op En toen vertelde zü mü:'
die op den voet gevolgd weid door haar tam
me paarden.
Wü kwamen in de boerderij onder den
burcht.
In den loop van den avond stortte ik bü de
op Immer vertrouwelüker
holen haat en dreiging flikkerden In Wanda’s
oogen.
Joeefa
Ferdinand. En
naam. Wanda von Grettenau draaide i
een ruk om, en begreep, dat ze voor
het spel verloren had.
.Neemt u rich in acht voor mü” siste ze
Josefa toe; dan zei ze luid en op den bemln-
nelüksten toon ter wereld: „Tot weerziens dus,
’t was een heel gezellig babbeltje!" Ze riep den
bond iets toe en verwüderde rich.
De oude knecht stond haar verwonderd na
te kUtoen.
,Jioe hebt u die in 's hemelsnaam leeren
kennen, juffrouw Burger? Mevrouw en mUn-
De feestpredlcatie werd gehouden door
pastoor W. Blenders van Ouderkerk aan den
Amstel. v
Het koor zong onder leiding van den heer
Zuurbier zeer verdienstelük een driestemmige
mis van Perosi en na de mis de priestercantate
van Dobbelsteen.
Van de receptie, waarvoor's middags gelegen
heid werd gegeven, in het zeer keurig versierde
patronaatsgebouw, werd een buitengewoon druk
gebruik gemaakt, schier alle parochianen en
velen van elders kwamen den feesteling geluk
wenschen. Tüdens deze receptie bood burge
meester Boe. als voorzitter der feestcommissie
in een schitterende toespraak het geschenk der
parochie aan den Jubilaris aan: een envelop
met Inhoud, waarvoor door pastoor Looüaard
geroerd werd dank gezegd.
Onder het avondlof, waarbü de pastoor ge
assisteerd werd door Prior Huyben OJB.B. en
pater Van de ReepOF.M bracht de feesteling
nogmaals hartelük dank voor alles wat er ge
daan was óm dezen dag voor hem onvergete
lijk te- maken.
e
de Orde van 8t. Domlnicus in den Hemel de
den het best en vormden een aangrijpend be
sluit van de met vee! applaus beloonde lezing
en vertoonlng. Tot alle medewerkenden sprak
Pastoor Jansen een hartelUk dankwoord.
Tegen den avoiid -----
derom tn actie vdti
HoogEerw. Pater Pi
In Nederland, pater
Mot heraut, rulters\te paard en een groep
versierde rijwielen voordo, kwam de lange stoet,
waarin alle 25 vereenUihgen In de parochie
vertegenwoordigd waren, dé’-.parochiekerk voor
bij gereden en bracht Paté? Provinciaal, met
het bestuur van de Ned. Provincie tot voor de
Pastorie. Hier verwelkomde pastoor Jansen zün
hooge gasten.
Kort daarop celebreerde de HoogEerw. Pro
vinciaal met assistentie van Pater Prior Smit
en Pater Dr. Luyckx beiden uit NUmegen etu
plechtig Lof tot opening van het Triduum
waaronder Pater Prof. B. H. Molkenboer
feestpredlcatle hield.
In de artiktiek. door de fa. P. v. Kessel’uit
Alkmaar, versierde kerk, droeg Zondag de Hoog
Eerw. Pater Provinciaal B. Schaab de Plech
tige Hoogmis op.
De celebrant werd daarbij
Pater Prof. Dr. Kors en Pat'i
Diaken en Sub-dlaken. Fleshy
Pater A. ter Maat. oud-Provj
bosch. In het Priesterkoor hal
men de ZeerEerw. Pater 1
cius van den Provinciaal te
van „Albertinum” te NUmegen.
Luyckx, regens te NUmegen. Pater Kramer, so-
clus van en UProvinclaal te NUmegen. Pater
Prof Molkenhöer, Pastoor L. Jansen en oud-
Pastoor P. Poodt. allen O. P. Het Zangkoor zong
de 3-stemmige mis van Cuypers en tot Ijeslult
zongen allen het feestlied op tekst van Pater
Dr. Kors.
Zondagmiddag werd de opvoering van Sint
Domlnicus Glorie herhaald, waarbU alle eere-
gasten tegenwoordig waren; Heden avond heeft
de plechtige ontvangst plaats van Z. H. Exc.
Mgr. J. P. Huibers. die 's avonds een plechtig
Lof zal celebreeren en Dinsdag een Pontificale
H. MIs zal opdragen tot besluit van het feest.
De ontwrichting van het gezinsleven in den
modernen tüd drüft de jeugd de straat op. Waar
gaat zü heen? „Och. se zün Jong; se moeten
toch van hun jonge leven genieten; se moeten
toch iets hebben.” Dat is de verontschuldiging,
waarmede vele ouders hun kinderen laten gaan
waar sU willen; ook vele Katholieke ouders. En
als er dan maar geen stukken vallen, als er
maar geen openlük schandaal komt, dan is het
wel goed. Btrulsvogel-politlek! Meent men dan
werkelük daarmede van de verantwoosdelUk-
held af te sün?
Is er dan geen ander geluk, geen ander genot
dan sinneprikkeling en setisatle?
De moderne danswoede is een verderfelUk
kwaad. Ik heb het straks al gezegd, dat alle
moderne dansen zonder uitsondering verzinne
beeldingen zün van menschelüke driftultihgen
en dat zü uitermate geechlkt zün om de harts
tochten op te zweepen Wanneer de ouders hun
jongens en meisjes, die geregeld de dancings be
zoeken, in 't hart konden lezen, dan souden zü
dat ook weten.
Met deze beschouwingen over de opvoeding
van onze Katholieke JeugjL wil spr. eindigen.
Ik heij in hoofdzaak voorXr ontwikkeld, aldus
HU zette het kleine ventje midden op tafel en de boeren
vrouw riep verschrikt uit. hoe het mogelük was dat er zulke
kleine kindertjes waren. De oude boer lachte en de jongen hield
het verschrikte Kruimetje voor óen gek. Ineens zei de oude
boer: ,.Ik ken die dieven weL We zullen hem eeu goed
lesje geven/’ en hü pakte Kruimeltje beet ctn hem....
leeken-aposto-
het zedelük
leven van ons Katholieke volk. Ik heb U willen
aantoonen, dat daartoe noodzakelUk is een ziel
kundig Juiste, op het hechte fundament van
onze Kathollek-godsdienstige beginselen opge
bouwde opvoeding .van de Jeugd Dat is de basis
voor het zedelük leven van het Katholieke volk
der toekomst en daarom heb ik daar zoo uit
voerig bü stil gestaan. Mogen mün eenvoudige
woorden tot resultaat hebben, dat U allen meer
dan te voren beseft, van hoe ontzaglUk groote
hpostolische beteekenls de opvoeding van onze
Jeugd te. Leekenapostolaat. het sehünt zoo ver
weg en het te toch zoo vlak bü- Werken aan de
verdieping van ons eigen godsdienstig leven,
aan de vorming van ons eigen karakter volgens
hoog-zedelük Ideaal, werken aan de opvoeding
van onze jeugd in denselfden geest; moge dat
de leuze zün, waarmede wü deze büeenkomst
verlaten. Dan zal na verloop van een aantal
jaren ons Katholiek cultureele leven een hoogte
hebben bereikt als nooit tevoren; dan sullen wü
door ons voorbeeld apostel zün. (Applaus.)
Josefa vermeed een rechtstreekse?» antwoord
door te vragen of de vorige gezelschapsdames,
die allemaal zoo spoedig de vlucht genomen
hadden, het spook dan gezien hadden?
Ferdinand haalde de schouders op.
„Dat weet ik niet zoo precies, maar ik ver
moed van wel anders waren ze toch wel
gebleven. Maar het heet, dat óie dames
's nachts allemaal kreten en sluipende voet
stappen gehoord hebben, en wel uit het vertrek,
waar het schllderU zich bevindt. Voor al die
angst en narigheden wilde ik u bewaren, ik
had met u te doen omdat u nog zoo'jong was
en zoo vol goeden moed déérom heb ik u
willen waarschuwen.”
„Dan dank Ik u nóg^chteraf voor uw
goede bedoeling." zei Josefa vriendelük. maar
u hebt nu Intusschen wel gemerkt, dat noch
het witte paard, noch allerlei geheimzinnige
geluiden me op de vlucht gejaagd hebben; mün
voorgangsters hebben de praatjes en geruchten
zeker te veel op hun fantasie laten inwerken, en
zich niet met open oogen overtuigd dat alles,
langs natuurJJjken weg te
„Ate u ook maar één keertje het Witte paard
zelf gezien had, sou u wel anders praten," sel
de oude man op geheimzinnlgen toon. „Ik
Ik heb het zelf zien spoken, en dat vergeet ik
van mün leven niet" r
Joeefa antwoordde niet. Ze overdacht bü
zichzelf, dat Ferdinand er wel het noodlge toe
zou hebben bügedragen, dat de oude legende
van bet witte paard niet in vergetelheid raakte.
n mün lust tot lezen in mün kinderjaren,
trof ik eens in een weekblad een buiten
gewoon romantisch vertelde geschiedenis:
„Die Gritfln Resi".
De familienaam werd niet genoemd, want le
schrüfster verzekerde uitdrukkelijk, dat het een
ware gebeurtenis was Het ging over een lief
deshistorie, die mü geweldig trof en die ro
mantisch omweven was met het uitsterven van
een oud geslacht en bet verval van een burcht.
Nog meer haast dan het lot der heldin, die
tot slot <*et haar eerst moeizaam verkregen
graaf den burcht der voorvaderen verlaten
moest, ontroerde mü het landschep van rie
handeling: een hoogdal met heerlijke bergen,
een breede rivier, een eiland in Zuld-Oost-
Europa. De uittocht van het grafelUk paar was
tegelük een vlucht voor het vreemde volk, dat
den burcht omgaf.
Ate twee helden uit oude sagen zag ik de
twee van den oud-vaderlüken grond wegtrek
ken in den vreemóe, in het onzekere.... In het
onbekende.
Jarenlang bleef de herinnering aan deze ge
schiedenis mü bü-
Toen begon voor mü de tüd. van het reizen
en trekken, een tüd, waarin ik alle Europee-
sche bergen met al hun toppen en dalen leerde
kennen. En op een goeden dag stond ik of
beter, stond voor mü bet landschep, precies
zooals het In de geschiedenis geschilderd was.
Ik was van een Westelük dal over de bergen
geklommen en zocht, nadat mün eerste ver
rassing voorbü was- de attributen büeen van
het tooneel. zooals die mü uit het verhaal plot
seling weer met eigenaardige zekerheid voor
oogen stonden. Slechts één ontbrak er, het
voornaamste: de burcht. Ik zocht er naar...
Wel vüf uur moest ik loopen. steeds op een
bergpad langs de rivier, tot ik ook den burcht
vond. Ja, het was mün burcht uit het verhaa;,
alleen nu heelemaal en werkelük vervallen.
Onder den burcht lag een bescheiden, maar
aardig boerenhuis. Dat hoorde niet in mün
bergdal, niet in mün verhaal. Een paar hon
derd meter van het huls verwijderd liep een
boerin achter den ploeg, waarvoor twee steilte
paarden gespannen waren. Toen ik dichterbij
kwam bleek het een Jonge, beeldschoone vrouw
te zün met donkere oogen. Haar oogen werden
immer grooter. Ik staarde haar vast aan.
Ik vroeg haar naar dan weg. Zü antwoordde
mu en begon een gesprek met mü- Ik merkte,
dat zü blü was. met iemand te kunnen s[>reken.
„U komt tot mü. als een bode uit het groote
vaderland. De goede God zendt vaak zend
boden in menschengedaante."
Dan noodlgde zü mü uit dien avond bü haar
door te brengen. Ik bleef.
Op weg naar huls stelde zü zich aan mij
voor: „Gravin Resi.”
Zü glimlachte daarbü. als wilde zü. de boer
in zich vroolük maken om haar adel. MUnhai
móet teen echter een oogenblik stil gestaan
hebben, ik moet bleek geworden zün.
Als in een droom liep ik naast de vrouw,
■.V zult dus onder t een of ander voor
wendsel uw betrekking opzeggen, zopder te
verraden dat ik er h toe gedwongen heb,
P°et u dat niet neem u dan in acht voor
de maatregelen, die ik zal treffen,’’ zei de mooie
Trouw hard.
Ua, ik zal mün betrekking opzeggen," zét
Josefa langzaam. .Maar dat doe ik niet
«•dwongen, niet omdat u het van me etecht,
om geheel andere redenen. Want dat
Jk Dittbom verlaten moet, daarover waa ik
net met mezelf al eenz, vóórdat u die comedle
®ét den hond ensceneerde." Nu komt t er ook
n*t meer op aan. dacht se, wat haar betrof
jnooht baronesse von Grettenau nu ook de volle
Fsarheld weten. Ate die waarheid haar ergerde
opwond des te beter.
■A heb Ingezien, dat ik baron Malte liefheb,"
(MW-
*U ik
«n om allerlei andere "redenen maar" niet
Bontje vond
Zaterdagmiddag de aanvang plaats van het
Derde Eeuwfeest, met de opvoering van .Hint
Domlnicus Qlorie."
Pastoor Jansen opende deze eerste uitvoe
ring, welke nog door 3 andere zal gevolgd wor
den, met allen hartelük welkom te heeteri?
In het büzonder richtte spr. zich dan
den ZeerEerw. Pater Professor B. H. Molken
boer O. P, van den R. K. Univeraiteit te NU
megen. die de taak op zich had genomen op
deze bijeenkomsten de feestrede te houden.
Er heeft zich hier een stuk kerkelüke en ook
vaderlandsche geschiedenis afgespeeld, de
moeite waard om deze na 300 Jaren te doen
herleven en met dankbare gevoelens jegens
ons voorgeslacht, vervuld te worden.
Aangezien de jubileerende statte in haar oor
sprong zeer nauw verbonden te met den stich
ter der orde, den H. Domlnicus, meende spr.
goed te doen dit tot onderwerp van zün feest
rede te maken. In een tiental tafereelen werden
tüdens de rede in beeld gebracht eenige ge
denkwaardige feiten in de orde van Sint Do
mlnicus.
In een welsprekend betoog wist Profes
sor Molkenboer zün oplettend gehoor te boeien
terwül de zorgvuldig samengestelde groepen
het gesproken woord prachtig ondersteunden.
De slottafereelen, de komst van den eersten
Pastoor nJ. Pater Leers in de Goorn, eerst
vermomd in boerenkleeding en zich later ver-
toonend als Pater Dominicaan en tot besluit:
Augustus. Itijksvlschatelag. Tar-
100. Griet per 50 kg. 13—84.-
1.06180, Groote schol p«r 60
mün vertrek sullen u wel onverschillig zün,
wanneer uw wensch slechts in vervulling gaat.
Zoo en wilt u nu zoo goed zün, uw hond
terug te roepen?”
Wanda von Grettenau lachte ongeloovlg.
.Dacht u heusch, dat ik zulken onzin sou
slikken?"
„Ik zweer u, dat ik de waarheid sprak." klonk
het diep-ernstig.
De barones wiegde peinzqnd haar füngevormd
hoofdje been en weer.
,Mm een eed van u wil ik nog wel ge-
looven, want alles bü elkaar genomen maakt
u een tamelük naleven Indruk. Maar ik kan
daarmee nog niet ten volle tevreden zün”
Ze staarde peinzend voor zich uit, om na
een korte stilte voort t* gaan: „Ik zal u nu
wanneer u me zweert, dat Malte
nooit, verstaat u, nóóit, hoe alles
zich ook moge ontwikkelen, te weten zal komen,
dat u van hem houdt en dat u déérom het
kasteel verlaat.”
„Dat fü en kan ik niet zweren," ant
woordde Joeefa vlug en vastberaden, en het
was haar, alsof ze Malte’s stem hoorde zeggen:
,MUn moeder heeft u noodlg ik ook
„Maar ik etech dien eed van u eerder
komt u hier niet vatodaan," wood Wanda van
Grettenau zich op.
Joeefa glimlachte,
zien.”
De man was nu g*n steenworp meer ver-
wüderd. Dat gaf haar moed.
aPag op, n*n beste Juffrouw, pas opl" Onver-
