Hollands Noorderkwartier in Katholieke Landdag Deken Kuys en Dr. Barnhoorn de gevierde sprekers en van Duizendtal Katholieken vereenigd te Tuit jenhom Leekenapostolaat in het openbare leven in de opvoeding de jeugd PLECHTIGE HOOGMIS ALS INZET MAANDAG 17 AUGUSTUS 1SÖÓ- r - 'J'~. Rede Dr. J. A. J. Barn hoorn t sen Bedenkelijke verschijnselen Opening van den Landdag De opvoeding der jeugd i Hartelijke slotwoorden, optocht en Lof het ugin. n des herige 10-J ’S Prachtig zomerweer begunstigde de bijeenkomst; vele vlag gen wapperden in de zon beschenen lucht Telegram Bisschop Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huiberg De^beide sprekers. Deken Kuijs en Dr. Bamhoom in conferentie tijdens de pause Periode van rijping aan Haarlems - - 4 Ontwaken der persoonlijkheid Velen waren opgekomen om dezen landdag bij te wonen •er. ouder L U)l «1» Md- 9» WO het t- 0. IU f 4 Ik- Leekenapostolaat In het openbare le ven een pUcht van aUe katholieken. le id M «7 „8t. door van gaan. „Roep Noord-Holland op de bede „Van Uw volk weer naar het Kruis. „Geef ae weer t Geloof der Vad'ren „Roep ae weer naar ’t Vaderhuis. IS O o Zoo luidde de laatste strophe van het lied, dat zoo treffend aanpassend aan de rede van Deken Kuys na de pauze gezamenlijk werd gezongen. De tweede spreker, dr. J. Bamhoom. werd eveneens met applaus verwelkomd. kt, E- 4 L 1 u l. „Leer ze weder U te dienen, „U te geven lof en eer. „En in dankb're wederliefde „U t erkennen als hun Heer." De ook i moet» wijze: Ind eh, *n r* r, i. Natuurlijk ligt ook in de discipline een mid del tot karaktervorming. Maar het mag geen dwang- en geen ranseldisclpllne zUn, doch al leen redelijke, verstandige en beredeneerde dis cipline. >tto C ch- ren u. a de Toor- ie op 4e spr. in L t •osch (Ms- van An ters. be- cht- om- van opig kte itts ch- on- lu ier, llle r. zee. Ian des Bre- Vsn Kei? Mig. rs <ül- tt. all. ate en ei- tie heeft 11. Een met dom geweld opgelegd juk van tucht wordt door het kind afgeworpen, zoodra het daartoe de kans krijgt en als ontketend komen dan in de volgende levensperioden de slechts dwangmatig gestemde driften en instincten te voorschil r.. Daarom ook niet alle kleine ver grijpen streng straffen, maar zich Indenken in de motieven van de kinderziel. Achter lastig heid, koppigheid en ondeugende streken kun nen uitstekende karakters verborgen liggen, die men met onverstandig straffen o zoo gemak keiyk kan bederven. De Roomsch-Katholleke Landdag $e Tuitjen- horn, in vergadering' bijeen betuigt U eerbied en hulde en vraagt Uw blsschoppeiyken Zegen. Door applaus betuigden de landdagbezoekeis hun instemming met dit huldetelegram. als dan be- Wat is opvoeden? In materieel opzicht be- teekent dit woord letterlijk: het groot brengen van de kinderen door hun voldoende en pas. send voedsel te verschaffen en alles, wat het lichaam voor groei en ontwikkeling noodig heeft. Maar van veel grooter beteekenls voor den mensch ia het geestelijk gedeelte van de opvoeding. Want opvoeden beteekent ook: het karakter van de kinderen zoodanig vormen, dat zij voor God en Maatschappll goede en nuttige men- schen worden en zoodanig leven, dat zy het uitelndelljke doel van hun schepping, de eeuwi ge aanschouwing van hun Schepper, kunnen bereiken. Dit is bet voornaamste, maar ook het moellykste deel van de opvoedingstaak Be schouwd in het licht van het Geloof is dit deel van de opvoedingstaak een verheven, een ver- eerende, door God aan de ouders gegeven op dracht, maar tevens ook een uiterst verant- hartelljk en langdurig applaus volgde voorzitter van het deed van bet vol- hoeveeln neigen er zelfs niet tot communisti sche gedachten en hoevelen praten er niet mee met de schfjnvchoone drogredenen en hollen mede achter inhoudlooae opschriften en leege leuzen. Hoe vele Katholieken offeren niet mede aan de moderne zucht naar sensatie en zin genot. De geschiedenis van onzen tijd schrijft verschrikkelijke lessen, maar zy zijn er blind voor, zij zien 1 zoo ernstig niet in, zy staren zich in schijn gelukkig op materieel voordeel, op prikkeling en genot ep zij zien den verder- feiyken ondergrond niet. zy begrijpen niet, hoe zij, door te heulen met den vijand, zich self verslappen en anderen meesleepen. omdat zij 1 voorbeeld geven. Katholieken, wij moeten ons bezinnen en ons zelf een halt toeroepen voor het te laat is. Wij moeten veel meer Katholiek zijn van de daad, veel meer Katholiek door ons voorbeeld. Ziet, dan beoefenen wij leeken-apostolaat in den meest effectieven vorm; doen wij dat niet, dan werken wij tegen Christus! n- n. ol K>. «P ol allen staande was gezongen, betrad deken Kuijs het spreekgestoelte, terwijl hy met een harte- lyk applaus verwelkomd werd. PJT 37 Ben van de voornaamste aangryptngspunten van ons leeken-apostolaat, in dezen geest be schouwd. is de opvoeding van de jeugd. De op voeding van de Jeugd is de basis van het zede- lyk leven der geheele maatschappU; met de opvoeding staat of valt het zedelUk leven van het geheele volk. Na de bezielende rede van den vorlgen spre ker, den Hoogeerw. Deken Kuys over de vraag waarom het leekenapostolaat zulk een machtig wapen is in den stryd tegen ongeloof en zedenverwildering, is het myn taak, aldus spr., u te spreken over het ..hoe'’, over de wijze waarop leekenapostolaat kan worden beoefend. Op het einde van de lagere schooljaren reeds treedt de tweede ontwikkelingsperiode in. de periode van de typing. In deze periode onder gaat het kind Hchameiyk zoowel als geestelijk een groot verandering. De jongen wordt Jonge man. het meisje wordt Jonge vrouw. Juist in die overgangsjaren vraagt het kind begrypende en tectvolle leiding. Het is dan ook noodzakelyk. dat ouders en opvoeders op de hoogte zyn van enkele beginselen der ziel kunde van de typende jeugd. Ben van de meest kenmerkende verschynse- len in deze periode is de actualiteit, de drang naar beweging en naar handeling. In de eerste plaats moeten wy hierin zien een uiting van de llchameiyke typing. Het ty pende kind voelt zich onbewust tot andere, tot nieuwere en grootere dingen in staat. Het gajt zyn oogen slaan in een nieuwe wereld. Het wil gaan doen zooals het volwassenen heeft zien doen. Het stept <te groote wereld in en wil zich daar een plaats veroveren Maar dat gaat niet zoo gemakkeiyk, het wordt op zy ge drongen. het stoot zyn hoofd, het voelt zich verongelijkt, het wordt naar zyn z’n niet ge noeg als groot behandeld en het gaat "ich ver zetten tegen de ouderen, die het beletten een plaats in hun wereld in te nemen. Het wordt onwillig, brutaal, geprikkeld en het trekt zich terug van de ouders om zelfstandig zyn eigen weg te gaan. Geheel dit samenstel van geeste- lyke processen en conflicten vormt dien eigen- aardlgen toestand van gespannenheid en inner- iyke onrust, die zich uit in een ruw en onge manierd gedrag, in vlegelachtige lawaaierig heid. in geprikkeldheid en brutaal optreden, in onwilligheid en verzet tegen het gezag Nog een andere oorzaak voegt zioh hierby. nameiyk de vaak heftige stryd. dien het k’nd voert in het diepst van zyn ziel, wanneer net by zich zelf de eerste teekenen ontwaart van de ont- wakende geslachtsdrift In deze periode is het parool; weten, begry- pen, wat er zich in die kinderzielen afspeelt en zorgen, dat men het vertrouwen van de kinde ren biyft houden. En verder moet de activi teit in goede banen worden geleld. De ouders zyn ook in deze periode de aange wezen leiders door woord en voorbeeld. Voor- zoover zy daartoe niet in staat zyn is hier een schitterende taak weggelegd voor de Katho lieke Jeugdorganisaties - „De geschiedenis van dezen tyd schryft ver schrikkelijke lessen en ze worden niet gele zen”. Deze woorden vormden den aanhef van een hoofdartikel, dat ik aldus spr. las in de „Tyd" van 8 Augustus en dat als titel drpeg: „Het Europeesche gevaar”. Wijzende op de ver- schrikkeiyke toestanden in Spanje en op de politieke gebeurtenissen, onlusten en stakingen van den laatsten tyd in België en Frankryk toonde de schrijver daarvan in schrille naakt heid aan den geheimzinnigen opmarsch van het Communisme. „Verborgen, maar onhoud baar. sluipt de macht, die vernielt, door de wereld”, las ik eenlge regels verder. Deze zinnen zyn niet alleen van toepassing op het voortsluipende Communisme, maar ook, en nog In veel ultgebrelderen en dleperen zin op de langzaam maar zeker voortwoekerende godsdienstloosheid, op de ontkerstening van de wereld, van Europa, ook van Nederland; zy zUn ook van toepassing op de steeds voorschrydende zedeiyke verlaging van het menschdom. overal, ook hier In ons gewest, In de landstreek, waar eens 8t. WlUebrord het eerste zaad des Geloofs zaaide, in de landstreek, die eeuwenlang een bolwerk van geloof en goeden christelyken geest genoemd mocht worden. Want de feiten zyn er, de sprekende feiten. dat wy staan op een hellend vlak, waarlangs wy met toenemende snelheid afgiyden naar den afgrond, van waaruit sirenenmuziek ons lokkend tegenkllnkt, doch waar voor Judfs een standbeeld is opgericht op de puinhoopen van verbrande kathedralen en uit de brokstukken van Gods altaren. De feiten zyn er; laten wy er niet blind voor zyn. De geschiedenis van dezen tyd, van het alledaag- sche leven rond ons. schrijft verschrikkeiyke lessen. Laat ons niet het verwyt behoeven te treffen, dat wy de lessen niet bytyds hebben gelezen en dat wy er niets uit hebben ge leerd. I den Katholieken Godsdienst. Als we weten, dat we zelf levende ledematen zyn van de Kerk, dat we in die kerk onze taak vervullen moe ten. De kerk is het mystieke lichaam van Chris tus en wy zjjn de ledematen van dat I^ichasun Elke katholiek, op de plaats, waar hy staat en In de omstandigheden, waaronder hy leeft en in de plaats, waar hy woont, moet een levend lidmaat zyn van de kerk, een mee-voeder van die geheimzinnige kracht van het mystieke lichaam van Christus. oy als katholieken hebt uw plicht te vervul len In Noord-Holland, door ervoor te waken, dat ge biyft In Roomsch verband. Als leder mensch zoo zyn leven opvat in Gods licht, dan wordt hy een mensch, wiens heele leven dóórtrokken* Is van daden die be geesteren, van woorden, die tintelen van de biyheid van de kinderen Gods, *n mensch. die In zijn hart meedraagt den vrede der* Kinderen Gods. Den vrede, die in elk Misoffer beloofd wordt met een belofte, die geen leugen kan zyn, want het is de belofte van Christus-Zelf, Die d« eeuwige Waarheid is. een en al oprechtheid; zyn vrede heeft leder kind van God, al staat heel de wereld rondom hem in brand. Dat zien we In de duizenden martelaren en eiken dag om ons been in de duizenden, die de ellende van dezen tyd vredig dragen. Dat getal van Gods Kinderen moet in Noord- Holland sterker worden. Wy moeten meer probeeren dien Geest Gods, dien geest van liefde -naar buiten uit te dra gen. ieder op zyn plaats, naar het voorbeeld van Christus. Die zich zelf gaf tot Zyn laat sten druppel bloed. wy kunnen niet behooren tot het mystieke lichaam van Christus, als wy ons niet verzet ten tegen het fatale egoïsme, tegen die af- schuweiyke zelfzucht van onze dagen. Men moet van ons kunnen zeggen: zie eens, hoe zy elkander liefhebben, hoe zy waardig en degeiyk leven, hoe die menseben tevreden zyn onder de moeilijkheden van dezen tyd. Dat moet voor ons van groot belang zyn, nu zoo veel onrust en vertwyfeling onder de men- schen verwekt wordt door hen, die den vrede aan de menschen ontnemen en hen van God aftrekken. Er is echter geen herstel mógeiyk zonder Hem, die de zonde van den eersten mensch herstelde; ook nu niet Is zonder Christus de otde denkbaar, door Plus XI aangegeven, wy moeten alles herstellen In Christus. Als er echter hersteld moet worden in Christus, dan zyn wy katholieken degenen, die dat kunnen. Onverantwoordeiyk zou net zyn. als wy zouden toegeven aan de wereld met haar heidensche mode, met haar ontwrichte huweiyk met haar geest van opstandigheid; dat kunt ge niet en daar moet ge stelling tegen nemen. Wees ‘n macht, gezameniyk In uw vereenl- glngen, onderhoudt uw Godsdienstig leven in uw congregaties en godsdienstige genootschap pen. Werkt mee voor de Missie; doet mee, om voor Christus te getuigen en Christus uit te dragen, waar ge kunt, gezameniyk en ieder persooniyk. Elkeen heeft, als lidmaat van Christus’ mystieke lichaam, z’n taak, op elke plaats, in eiken rang; elk mensch, die een levend maat van Christus wil zyn, moet den Geest van Christus openbaren. Daarom moeten we breken met de sleur en niet zeggen, zooals de Noord-Hollander» doen; iyeen- ..dht rUrtlrft niet wend” dat kan niet meer, dat is onverantwoordelijk. De gevaren zl’n on noemelijk vele, we leven in een overgangstyd. Van dezen landdag moet uitgaan het vaste en onwrikbare besluit: voortaan vindt ieder my op m’n post als trouw kind Gods, als plichtsgetrouw lidmaat van Christus en ik zal den Geest van Christus uitdragen In myn ge zin. in myn werk, in heel myn leven. Dan bhjven we sterk in ons hjden, terwyi anderen mokkend en hatend door het leven gaan, wy hebben het middel, om de liefde te geven en den goeden geur van Christus Tor.dons te verspreiden; om uit te dragen de Roomsche biyheid. den Roomschen Vrede, het Roomsche Godsvertrouwen. Het zou onverantwoordeiyk zyn, als we dien schat niet zouden ronddragen in ons leven, om onze afgedwaalde medebroeders ermee te ver sterken en zielen te redden uit de vertwyfe ling en de laagte van het ongeloof. Wjj kunnen ons niet Indenken een lyden zonder God. Anderen gaan door het leven in vertwyfeling en menschenhaat en we zien, hoe *n wangedrocht de mensch is, die God ver laat. wy zyn sterk met den schat van ons ge loof, met den rijkdom van onze liefde, met de heerlykheld van den vrede, met de kracht van ons Roomsche leven. Laten wy ons zelf dan aan anderen geven in elk woord en elke daad, zooals Christus Zich gegeven heeft ae.n ons. Dat had ik te zeggen, aldus besloot Deken Kuijs zyn rede, en het was niets anders dan wat van Rome uit tot het welzyn van alle menschen is aangegeven en wat wy moeten nakomen als volgzame en trouwe kinderen der Kerk; dan doen we, wat we moeten doen als deel van het mystieke Lichaam van Christus* de menschen brengen tot de eeuwige Zaligheid. Een harteiyk en langdurig applaus volgde op deze kernachtige en met overtuiging uitge-, sproken rede, waarna de Landdagcomitd voorlezing gende: Geeft men zich daarvan altyd Wel voldoende rekenschap? Ploetert men daarvoor even hard als voor de matereele verzorging? Zit men al- I tyd over de problemen van de opvoeding der kinderen even diep te peinzen als over de vraag: hoe kom Ik aan het dageiykscb brood? Daarom is het de dure plicht van ie en opvoeder, en in het byzbnder van tholleke ouders en opvoeders, zich naamste grondslagen der o hoogte te stellen. Ik wil de» het kort voor U.behandelen. Vooreerst dan de kil De opvoeding begint gen leeftyd. nog Neen, reeds in d Slechts enkelen hebben de gave des woord'; en slechts enkelen bezltten*den tact om op deze wyzr actief leeken-apostel te zyn. De meeaten bereiken met het woord niets, of zy berieken juist het tegendeel van hetgeen beoogd wordt. De grootste kracht van het leeken-apoetaiaat schuilt fn den stillen stryd, die ieder voor zich in eigen omgeving kan voeren, een stillen stryd met eenvoudige woorden, meer nog een stillen stryd door daden, door uitingen van een hoogstaand zedeiyk Ibven, door navolgens- waardlge voorbeelden. Wanneer van alle Ka tholieken eens gezegd kon worden, zooals de heidenen dat zelden van de eerste Christenen: „Ziet, hoe lief zy elkaar hebben en met een kleine variant: „Ziet eens, welk een hoog staand leven zy leiden”, welk een machtigen apostollschen Invloed zou daarvan uitgaan Omgekeerd, helaas, welk een funesten Invloed is er by herhaling reeds uitgegaan van de mis dragingen van onze geloofsgenooten. Tegen twee uur kwamen van alle kanten de landdagbezoekers naar de Kerkbuurt. We merk ten verschillende, geesteiyke en wereldiyke auto riteiten op. Behalve de priesterredenaar van den dag, de hoogeerw. deken Kuys, weren er aanwezig wie zeereerw. heeren pastoor Ch. de Meulder van- Heerhugowaard, Th. v. Noord van Langendyk, J. I. J. M. Velthuyse van' Tuitje- hom, G, P. A. van Zuylen van t Zand, A. de Wlldt van Wieringen en J. J. Voilering van Waarland; voorts tal van kapelaans en theolo ganten uit de omliggende parochies; de Tweede Kamerleden Ch. v. d. Bilt, Jac Groen Azn. en K Stumpel en verder een deputatie van het co mité van den West-Frleschen Landdag. De voorzitter van het Landdagcomlté, de edelachtbare heer H. 'Nolet, burgemeester van Harenkarspel en Warmenhuizen opende met den Chr. Groet en rekende het zich een byzon- dar genoegen, dat hy de Landdag ctttmaal In *Un eigen gemeente mocht verwelkomen. Hy voelde zich thans de gastheer In Tuytjenhom, *ns de bakermat van het Instituut van den Katholieken Landdag in Hollands Noorder kwartier. Hy heette allen welkom op deze histo rische plek, waar voor de hervorming een Roomsche kerk stond, van waaruit de Gods dienst In deze streek werd verkondigd. Op deze *uüe historische plek, aldus spr. zullen twee *«r bekwame en geziene sprekers ons onder zochten over onze heilige taak van het leeken- apostolaat. Om op de noodzakelykheid daarvan wyzen. behoeft spr. niet te spreken van toe- «*nden elders, zooals b.v In Spanje, want wie riU?a°°r U lu**teren !®<t in eigen kring, zal het awdeiyk zyn, welke gevaren ons omringen; dat •JLbehooren vurige en ware leeken- ‘Postelen. In bet byzonder heette spr. de beide rede- welkom, naar wie, daar was hy over- «“gd van de landdagbezoekers met een ge- *dg oor zouden luisteren, om hun woorden te dragen naar huis en de lynen, die zy •ouaen aangeven verder te ontwikkelen en ver- in toepassing te brengen, (applaus). Wel- _?“\“e«tte spr. de trouwe gasten, de aanwezige Kamerleden en de vertegenwoordigers. West-Friesche Landdagcomite, die “oc het eerst als gast aanwezig waren. Spr. ^ide mede, dat de hoogeerw. deken van Alk- heer E. P. Rengs tot zyn was en hy hoopte dezen een Spr. hier g**n, gesterkt In hun heilige Roomsche en bezield met het vaste voorno en vurige leekenapostolen te zullen Op een historische plek In de geschiedenis van Katholiek Noord-Holland, de Kerkbuurt, het dorsplein van Tuitjehom,’ waar voor de hervorming eens een kerkgebouw stond, werd eergisteren, op het feest van Maria Hemelvaart, dat de traditioneels Landdag-datum Is gewor den, de 13de Katholieke Landdag gehouden voor Hollands Noorderkwartier. Door den HoogEerw. Deken G. Kuys van Behagen en Dr. Bamhoom van Heiloo werd er gesproken over het leeken apostolaat. De priesterredenaar wees op de noodzakelykheid van Katholieke Actie in het openbare leven, om de toenemende ontkerste ning van den Noord-kop van Noord-Holland tegen te gaan, terwyi de tweede spreker het lee kenapostolaat van de opvoeding aanwees, als de basis voor de vorming van het katholieke volk van de toekomst. Wy willen de lezing van dit verslag van de kemachtlge rede van Deken Kuys en van de goed-gedocumenteerde uiteen zetting van het opvoedingsvraagstuk door Dr. Bamhoom onzen lezers met klem aanbevelen. Ongeveer duizend mannen en vrouwen en jongens en meisjes uit de dorpen rond Beha gen waren fwrrtrwwr landdag naar de Kerk buurt van Tuitjeiiuiu ietnMi«i;-um de leweir over het leeken-apostolaat aan te hooren. Van den toren der St. Jacobskerk wapperde de na tionale driekleur in de zonbeschenen lucht; vanuit de nederige huizen der plattelandsbevol king was eveneens de vlag gestoken en het land- dagterreln, gunstig gelegen In een kring van dorpshuizen, was met wimpels In de pauseiyke kleuren feestelyk versierd. Er was ditmaal een luldsprekerslnstallatie opgesteld van het Radio- Technlsch Adviesbureau van J. lepenga te Hoorn, vertegenwoordigd door den heer De Geus uit Warmenhulzen. Het groote fanfarecorps „8t. Hildegardls”, van welks schitterende muzikale prestaties wy on langs melding hebben gemaakt, had op een podium plaats genomen en zorgde onder leiding van den heer Peetoom uit Alkmaar voor de muzikale opluistering van desen door prachtig zomerweer begunstigden landdag. Des morgens was als inzet van den dag In de parochiekerk te Tuitjehom een plechtige Hoogmis opgedragen door den weleerw. heer J. Boekel, waaronder de zeereerw. heer pastoor J. L J. M. Velthuyse een op den landdag toe passelijke predikatie hield. Het landdagcomite w»s in de kerk aanwezig. Is het met de zedenverwildering, met de mo- reele verwording van ons volk dan inderdaad zoo erg gesteld? Ik zeg Ja" en Ik wil U dat aan toonen aan de hand van enkele „verschynselen van onzen tyd”, van enkele feiten uit de ge schiedenis van bet alledaagse he leven rondom ons. Is het niet een bedenkeiyk verzchynsel. dat het Neo-malthusianlsme. de bewuste kinderbe perking door middel van ongeoorloofde, tegen- natuurlyke en ontuchtige middelen ook ten plattelande reeds overal bekend is en toegepast wordt als de meest gewone en natuuriyke zaak, door gehuwden zoowel als door ongehuwden, ook zelfs door Katholieken. Eu. is het niet even bedenkeiyk. dat de Perio dieke Onthouding, welke door een aantal theo logen als een „onder bepaalde omstandigheden" moreel geoorloofde methode beschouwd wordt, door vele zielzorgers is begroet geworden als een providentieel hulpmiddel, om het Neo-malthu sianlsme onder de Katholieken te bestryden? Is het niet een bedenkeiyk verschynsel. dat volkomen, met de natuur en met Gods wetten in stryd zynde huweiyksvoorlichtmg gegeven wordt In boeken, die zich als wetenschappeiyk aandlenên en als zoodanig ook op de boeken markt verschynen? Hoe weinig jonge mannen en Jonge vrouwen komen er in onzen modernen tyd nog onge schonden ten huweiyk en hebben voordien nog geen kennis gemaakt met ongeoorloofde zinneprikkeling? Wat gebeurt er oo de zomer- sche *Zondagen. als tienduizenden en tiendui zenden meisjes en jongens optrekken naar stranden en kampeerplaatsen. die voor hen niet anders zyn dan pestholen van zedenbe derf? En wat zeggen de misdadigheids-statlstleken? zy wyzen aan, dat er een gestadige toename is van de misdadigheid. In 1934 was er over ge heel Nederland een toename van het aantal veroordeelde atrafrechteriyk meerderjarigen van 8.5 pCt., van minderjarigen een toename van 13 pCt. In 1935 was er ten opzichte van 1934 weer een styging van 3.1 pCt. voor de meerderjarigen van 19 pCt voor de minderja rigen Zeer opvallend is het, dat er in de jaren 1935 en 1936 een sterke toename is van het aantal zedenmlsdryven in dit arrondissement. Ook staat het vast, dat er in Noord-Hollands Noorden enkele centra zyn van misdadigheid tegen de zeden. Ik kan niet nalaten nog eens te wyzen op de Streek tusschen Hoorn en Enkhulzen en de omgeving van Wervershoof, welke reeds sedert jaren centra zyn van homo- sexueele ontucht. En ik mag helaas ook niet nalaten er op te wyzen. dat in die centra de bevolking overwegend Katholiek is. Ik moet hierby ook vermelden, dat de criminaliteit on der de Katholieken over het algemeen procents. gewyze hooger is dan onder de andersgezindenl En welks conclusie moet daaruit worden getrokken? Slechts deze: Dat er aan de ware Inneriyke beleving van den godsdienst by veel, by zeer veel Katholieken nog heel wat mankeert. Dit is een schandeiyke bekentenis, welke wy ons zelf moeten doen. En daarom, als eerste taak van leekenapostolaat: ophef fing van het godsdleftstig-zedeiyk peil. be. stryding van de zedeiyke verwording, uit roeiing van de misdadigheid in eigen gelede ren. Aan dezen vorm van leeken-apostolaat man keert nog zoo ontzettend veel en zoo ontzag- lyk veel Katholieken laten zich meegleepen door den tydgeest van het moderne heidendom, die zich uit In materialistische genotzucht en zinnenbevredigend egoïsme. Blind zyn zy voor de gevolgen, die dit heeft voor hun eigen moraal; blind zyn zy ook voor de gevolgen, die hun voorbeeld heeft op de moraal van adderen. Laten w yhet ons zelf maar eens rui- teriyk bekennen: wy zyn slap, wy hebben geen ruggegraat, wy doen zelf mee, zy het mis schien grootendeels onbewust, aan de ondcr- mynlng van bet religieus en zedeiyk leven; wy laten ons meeslepen, zonder na te denken. Hoe vele Katholieken denken niet volslagen libe raal, hoe velen denken er niet socialistisch, woordeiyke opdracht. Het antwoord op de vraag, hoe leeken- apostolaat kan worden uitgeoefend, moet daarom in de eerste en de voornaamste plaats lulden: Door te werken aan ons zelf; door verdieping van ons eigen geloofs- en opheffing van ons eigen zedelyk leven. Bewust van zyn apostolische zending zorge Iedere Katholiek er voor, dat hy zelf, dat zyn gezin, dat zyn naaste omgeving voorbeeldige Katholieken leven; oefent hy leeken-apostolaat. Het is me 'n feest, aldus de hoogeerw. spre ker. vandaag zooveel goed-willende Noord- Hollanders om my heen te zien. Omdat ik ben aangewezen de groote belangen van Christus' kerk te dienen, maar ook om met alle moge- lyke zorg en kracht te werken voor God’s kerk en het heil der zielen in Noord-Holland. daar om ben ik verheugd er zoovelen te zien. Want Ik heb iets te zeggen, wat van het allergrootste belang. Ik weet, dat ik spreek tot menschen die warm zyn voor de Roomsche zaak, cïe on der leiding van hun geesteiykheld willen mee- stryden voor Christus Konlng. Als het ooit noodzakeiyk was, dan is het In dezen tyd. wy hooren van verschillende klokken de kerktorens geen uitnoodiging meer om de menschen op te roepen, eer te geven aan hun Schepper Het meest-bedroevend in Noord- Holland is, dat velen van gelovigen omge vormd zyn tot volslagen ongodsdienstigen. En het zyn menschen zooals wy: kinderen van God zooals wy, door het Bloed van Christus vrygekocht, zooals wy; menschen geschapen met een onsterfeiyken ziel zooals wy en be stemd om In het Vaderhuis met ons eens ge lukkig te zyn. En omdat het zoo snel in zyn werk is gegaan, mogen wy er niet in berusten. Rondom ons zien we, waartoe het ongeloof leidt; vooral nu we zoo sterk moeten zyn, om het ellendige, het byna-hopeloze van dit leven te dragen, is het nodig, dat we kinderen Gds z()n. Dan kan ns niets deren. Met een heilig Godsgeloof en een biy Godsvertrouwen hebben wy niets te vreezen, omdat God ons de kracht geeft te doen, wat we moeten doen. By vyftallen kunnen we tellen de torens van de kerken, waar geen kinderen meer gedoopt worden, waar geen huwelll ken. meer worden laoeeegend en waas geen-gedsdieasUge^t komsten meer worden gehouden. We const a- teeren een volslagen afwyking van God’s zede- wet en stuiten op de meest-ergeriyke voorval len. Wat moeten wy katholieken doen om ons daartegen te beveiligen? Het zyn de menschen, die wy dageiyks ontmoeten in ons huls en op de straat; mogen we dien toestand zoo laten? Niets is meer heilig en de menschen doen niet anders dan het redelooze dier. We zien tot wel ke verfynde en grenzenlooze wreedheid de mensch In staat is, als hy God verlaat; men schen. die niets anders dan goed gedaan heb ben. worden in Spanje mei paknaalden dood gemarteld. wy moeten op alle mogeiyke wyzen probee ren te doen, wat er te doen is tegen de steeds toenemende ongodsdienstigheid van onze da gen. De lynen, volgens welke wy moeten hande len, zyn aangegeven; we weten, dat als we de wenken, die de kerk ons gegeven heeft, goed opvolgen, we de kracht krijgen, ons zelf te beteren en ons te geven aan onze mede- menschen. De encyclieken, die over de wereld zyn ge gaan. als de groote richtiynen, waarlangs we ons te begeven hebben, moeten ons wapefien tegen- de gevaren van onzen tyd. De eerste en cycliek diende, om den fatalen invloed van het liberalisme te breken en misstanden op te heffen. Het zwaartepunt van deze encycliek heeft men echter teveel gelegd op dén materieelen kant ervan, doch het was meer de bedoeling van den Paus de kern van (den mensch, zyn ge loofsleven te versterken. Daarom gaf Plus X zyn encycliek en wees hy ons op den Christus Eucharistlcus. En hy heeft ons volwassenen gevraagd, onze kinderen mee te nemen, omdat het klndergebed de slagen van de ellende van ons zal afkeeren. Want de straffende hand van God hing dreigend over de wereld. Wy Katho lieken van Holland danken aan de goede op volging van Plus’ decreet over de veelvuldige H. Communie, het feit, dat ons land buiten den wereldoorlog is gebleven, zooals Pius X zelf verklaarde. Na geluisterd te hebben naar de woorden van Leo XIII en de voorschriften, vap Pius X In praktyk te hebben gebracht, moeten we bereid zyn te volbrengen, waartoe -Pius XI ons op roept mee te doen aan de Katholieke Actie, aan het leeken-apoêtolaat. wy zyn allen *n deel van de Katholieke Kerk, door Christus gesticht; wy hebben daarom de taak de menschen te brengen tot de Zaligheld, wy beschikken over het Licht der Waarheid over de Genademiddelen en over de menschen, die kunnen onderwyzen de waarheden van Het is tegen den over ons warenden geest van godloosheid, dat onze Katholieke Land dagen zich willen verzetten als machtige uitingen van volksgeloof. Het is tegen de ons van alle kanten bedreigende, geloof en zeden van ons volk ondermynende satans- guerilla, dat vooral deze dertiende Katho lieke Landdag een bolwerk wil opwerpen: Het leekenapostolaat, de moblllseerlng van het leger van katholieke leeken, die zich als vry willigere in dienst stellen van den Konlng der Koningen om te verdedigen het dierbare bezit van het eenig ware geloof; die een propaganda-keurcorps willen vormen om den waren Christelyken geest uit te dragen naar buiten tot eeuwig heil van hun mede menschen. pas dp 6- A 7-jari- pas op lü of 13 laar. eerste levensjaren woedt de bests gelegd >vdor een goede karaktervorming. Begint men te laat, dan is de toekomst van het t kind dtkwyis al beslist. KaraktervornJing moet verkregen worden door oefening vanaf de prilste jeugd af aan. Deze kleine kinderen zyn geen speelpoppen, geen voorwerpen van verwenning en toegevery. Die kleine kinderen zyn jonge menschen, in wie vanaf het eerste moment van het bewuste leven zelffcchecnchlng, onderdrukking van het lagere en reguleering van het zlnneiyke moet worden acngekweekt. Maar dan op een goede manier; niet door drillen, niet door dreigen, niet door straffen. Dat is dressuur en geen op voeding. Neen, kinderen zyn jonge menschjes met een zich ontwikkelend verstand en karak tervorming wil zeggen; den reguleerenden in vloed van het verstand op het aleleleven tot ontwikkeling brengen. Daarom verelscht de op voeding van de 'eerste levensjaren af een nauw keurige bestudeerlng van het zieleieven der kinderen. Kinderen doen alles na. ook het goede. Daar om ia het voorbeeld van de ouders reeds in dit tijdperk van zoon groote beteekenls. Dan komen de schooljaren, waarin het kind voor een deel aan de opvoedende zorgen van het onderwyzend personeel wordt toevertrouwd. Nooit mag en kan de school de opvoeding al leen tet nand nertsen en waar dit gebeurt, ter- wyi dé opvoeding in het gezin verwaarloosd wordt, bereikt men niets. hoolopvoedlng moet voor een groot deel :r karakter-vormlng zyn en de ouders hierin hand in hand met het onder- pcrsoneel samenwerken. De leerstof op de school en de gebeurtenissen van het dage- leven geven aan de ouders en de on- Jzers overvloedige gelegenheid om sede- lyke (normen en Idealen ter sprake te brengen en ot> die wyze te trachten de kinderen steeds maat weer te trekken naar het betere, het hoogere, hun eerbied by te brengen voor vrtis- kradht en selfbeheerschlng. voor eeriykheid, betrouwbaarheid en adeldom van karakter. w”M»t met muzikale begeleiding van •“«•«nrdis” het „Roomsche Biydschap" Een tweede verschUnsel in de rypingsperiode is het ontwaken van de persoonlijkheid. Het kind begint er een eigen meening op na te houden, het wil zelfstandig worden, het wil zich doen gelden. Deze beginnende zelfstandig heid geeft gemakkeiyk aanleiding tot conflicten met de volwassen omgeving, wanneer deze dit xerschUnsel der typing niet kent en begrypt. Men moet de kinderen helpen hun persoon- lykheid op te bouwen: men moet ze b.v. zelf standig laten werken, zelf initiatieven laten nemen en deze onder leiding laten uit voeren. het nemen van eigen initiatieven zelfs bevorderen en hen er toe prikkelen Van heel veel belang is het hierby gebruik te ma ken van een derde kenmerkende eigenschap* der jeugd in de puberteitsjaren, namelijk de neiging zich by elkaar aan te alulten, vrien denclubs te vormen. Wanneer rijpende jon gens hierin niet geleld worden, loont men groot gevaar, dat die groepen, die clubs, tot benden gaan ontaarden, die soms heel veel last kunnen veroorzaken en nu en dan wordon tot jeug dige mlsdadigersbendes. Spr. wijst in dit verband weer op de Ka tholieke .Jeugdorganisatie, dis in do Kruis vaart en do Verkennerabeweging volgens deze beginselen kernen en groepen «n sportclubs on der zelfbestuur vormen en zoo do Katholiek* jeugd in goede banen lelden. «Wordt vzrvolgdJ Landdagcomite, eerst als gast aanwezig waren. de hoogeerw. ‘Pilt verhinderd .°*endeu keer weer te mogen begroeten, P* voorts, dat allen tevreden van •ouden c-- ’’’Wtuiging ware ■un. ^Nadat

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1936 | | pagina 3