verhaal
De devaluatie van den franc
van
H
regeer ing
.Geen subsidie
DREIN DRENTEL EN PIET PRIKKEL
Officieele verklaring der
Fransche
den day
DE UREN GAAN
V O O R B IJ i
HOOFDVERTEGENWOORDIGER
Onze monetaire
politiek
De nieuwe monetaire wet heeft als
naamste doel de waarde van den franc
aan te passen aan den huidigen
economischen toestand
Waardevermindering tusschen ruim
een kwart tot ruim een derde
ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1936
Kindertrots
num een
DOUWE EGBERTS
Dreigend conflict
Moeite, die beloond werd!
B
In het heeren-engroe-confectie-
bedryf te Groningen
Zal de betreffende commissie hare
plannen voor een wereldten
toonstelling te Amsterdam
moeten staken?
Leeftijd 30—35 jaar.
Alleen eerste krachten, die over veel ervaring beschikken, komen In
aanmerking.
Brieven met uitvoerige inlichtingen (os. levensloop) en foto te «en
den aan de Directie te Utrecht.
„Geen reden tot ongerustheid,”
meent mr. Trip
7
.Waar M> ja kennis aas* Imp gemaakt»"
Na de devaluatie zal de waarde van den nieuwen franc
komen te liggen tusschen 49 en 43 milligram me| een gehalté
yan 0.900 fijn.
Vóór de devaluatie bevatte de franc 65.5 milligram goud,
zoodat de waardevermindering gesteld kan worden op een,
percentage, dat ligt tusschen 25.191 en 34.351.
De devaluatie ligt derhalve tusschen ruim een kwart tot
derde, terwijl de koers gebracht is op ongeveer
100 francs per pond sterling.
Een egalisatiefonds van 10 milliard francs zal worden
ingesteld.
Betreffende de goudverliezen van Frankrijk, kan worden
medegedeeld, dat naar de Federal Reserve Bank van New
York in haar dageljjksch rapport aangeeft, op 25 September uit
Frankrijk 13.052.000 aan go oud ontvangen werd.
Bovendien werden Vrijdag schikkingen getroffen voor den
invoer van niet minder dan 43.532.000 aan goud uit Frankrijk.
Hierdoor zal het totale bedrag aan goud, dat sedert
7 Augustus door de V. S- uit Frankrijk is ontvangen, stjjgen
tot 197.700.000.
j.
imiHmiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiHiiniiiiiiiiifiiiiimiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiim^
(Ongecorrigeerd).
THEEHANDEL N.V.
KOFFIEBRANDERIJEN
Nadat de commissie, welke de mogelijkheden
De Regeering wenscht sociale onrechtvaardlg-
(Ongecorrlgeerd).
t
weet U hier in de buurt een dokter te wonen?”
De man wees Plet een straat verderop. Toen Plet bij den
(Wordt vervolgd)
er
een
en
DIT HET FRAN8CH VERTAALD
DOOR CHRISTINE KAMP
de hierboven aangegeven politiek samenhangt
met de ontwikkeling van den internationalen
handel.
Te 115 uur In den afgeloopen nacht heeft
de minister van financiën, Vincent Auriol,
de journalisten ontvangen en daarbij de vol
gende toelichtingen, welke wij reeds in het
kort konden berichten, gegeven op de mo
netaire maatregelen der regeering:
De Fransche regeering deelt met de re
geering der Vereenlgde Staten van Amerika
en de regeering van dropt-Brittannië de
overtuiging, dat de voortzetting van cteze
gecoördineerde politiek dienstig sal zijn voor
de algemeene doelstellingen, die alle regee
rlngen zouden moeten nastreven.
Krachtens deze wet zal het gehalte van den
franc komen te liggen tusschen 48 en 43 mill
gram goud van 900/1000 fijn. Vóór de devalua
tie bevatte de franc S5.5 milligram goud, zoodat
de waardevermindering gesteld kan worden op
ruim een kwart tot ruim een derde en de koers
gebackt Is op ongeveer 100 francs per pond
sterling.
Met zijn voet in de lucht hinkte Plet verder, tot hij een man
- set Plet,
TABAKSFABRIEK
V R A A O T
V
De Fransche regeering heeft naar aanleiding
van haar besluit tot oevaluatie de volgende ver
klaring af gelegd:
De Framche regeering, na tot overeen
stemming te zijn gekomen met de regee-
ringen van de Vereenlgde Staten en Enge
land, geeft tezamen met hen, uitdrukking
aan den wil den vrede te handhaven,
de vestiging van voorwaarden te begunsti
gen, dié het best kunnen bijdragen tot her
stel van de orde in de interna'tonale eco
nomische betrekkingen en een politiek te
volgen, die ten doel heeft den voorspoed in
de wereld te bevorderen en het leven der.
volkeren te verbeteren.
De regeering, van meening zijnde, dat de ge-
wenschte stabiliteit tusschen de voornaamste
valuta's niet op «oliede grondslagen verzekerd
kan worden, zonder dat van tevoren de duur
zame verhouding tusschen de verschillende
staatshuishoudingen is hersteld, heeft tot dit
doel besloten aan haar parlement een herzle-
Naar we vernemen bestaat er kans,
dat de Wereldtentoonstelling die te
Amsterdam zou worden voorbereid,
niet doorgaat, omdat de regeering
geen subsidie kan verleenen.
heen en weer, terwijl zijn mondje zich vastbe
raden sloot.
Na zijn dank te hebben utigesproken aan de
regeerlngen te Londen en Washington, en meer
in het bijzonder aan Morgenthau en Neville
Chamberlain, zeide de minister:
nlng van hpar devies voor te stellen. De regee
rlngen van de Ver. Staten en van Groot-Brlt-
tannië hebben, ix» de hoop dat zoodoende hech
tere grondslagen voor de stabiliteit der inter
nationale economische betrekkingen gevormd
zullen worden, dit besluit gunstig ontvangen.
De overeenkomst, die wü hebben gesloten,
vormt den aanvang van een monetairen
vrede, welke de voorwaarde Is voor den eeo-
nomlschen en den menscheljjken vrede. De
overeenkom* taasehe de drie democrati
sche regeerlngen, waarbij zich weldra an
dere lanedn, met name België, naar ik over-
ptlgd ben, zullen aansluiten, sal door maat
regelen onzer drie groote centrale banken
worden voltooid, en zal .leiden tot een even
wicht van den economischen toestand.
Onder deze omstandigheden moet, naar wij
vernemen, ernstig rekening worden gehouden
met de mogelijkheid, dat de commissie haar
pogingen om tot verwezenlijking van de plan
nen te komen, zal moeten staken.
Tot dit doel zullen de noodige besprekingen
warden gevoerd met de twee andere regee
rlngen, alsmede tusschen de bevoegde insti
tuten.
De Fransche regeering is bovendien evenals
de regeerlngen van de Ver. Staten en Grot-
Brittannië, overtuigd, dat het welslagen van
Hiertoe moesten wij echter onze munt aan
passen aan het niveau van anderen.
De internationale gevolgen heb ik reeds uit
eengezet. Het binnenlandsche gevolg zal zijn n-
herleving van ons bedrijfsleven en wü ztulen er
de inconvenienten van trachten tot een mini
mum te beperken.
van het houden van een tentoonstelling van
groot formaat te Amsterdam in een der eerst
volgende Jaren heeft onderzocht, reeds voor
eenigen tijd de mededeellng van de regeering
had ontvangen, dat geen toestemming kon wor
den gegeven voor een geldloterij en toen in
aansluiting daarop aan de regeering had ge
vraagd een rUksbUdrage van voldoenden om
vang te mogen verkrijgen, werd thans van de
zijde der regeering aan de commissie bericht,
dat, daar de regeering meent geen vrijheid te
kunnen vinden om een volgend kabinet te
binden aan een belangrijke financieels toezeg
ging als die, welke door de commissie was ge
vraagd, zij niet heeft kunnen besluiten tot het
verleenen van een subsidie.
dokter binnentrad, stond deae op het punt om uit te gaan.
„Kijk nou m'n groote teen eens", zei Plet tegen den dokter en
deze vond, evenals Plet, dat er gauw wat aan gedaan moest
worden. „Hier heb je een briefje”, zei de dokter, ,ga daarmee
dadelijk naar iten apotheker op den boek.**
heden te vermijden en den socialen vrede te
consolldeeren. Om aan deven zorg van morre
len aard bet hoofd te bieden, zal de Regeering
aan het Pat lemen t voorstellen, het goud tegen
den dagkoers op te elschen, alsmede maat
regelen ten behoeve van de kleine renteniers en
oud-strüders en kleine pensloentrekkers te ne
men. als ook de loonen aan de kosten van
levensonderhoud aan te passen.
Als zü in Frankrijk waren geweest, dan sou
zij de schaduw van een kerk hebben opgezocht
cm er te weenen, haar teleurstelling te verber
gen, maar het stadje, waar zij verbleven, bezat
geen katholieke kerk of kapel. Dat feit ver
meerderde nog haar droefheid. Neen, Schot
land, dat zij eerst zoo bewonderd had, geleek
niet op haar dierbaar vaderland, waar het volk
zoo innig gehecht is aan den godsdienst en
opeens voelde zij zich eenzaam en verlaten alsof
een lijkkleed over haar was ultgespreld.
Zij kwamen in Kinross-Castle aan op het uur,
dat de ondergaande son de gekanteelde torens
vergulde. Het dorp aan den voet geleek een
kudde geschaard om den herder. Van den boot
sten toren wapperde de vlag van den Clan,
aangevende dat de meester aanwezig was. Een
pork met hoogopgaande boomen, door muren
omgeven, daalde af tot een meer waar het
donkere groen van de larixboomen zich weer
spiegelde met de rose tinten van dopheide.
Bergen vormden den achtergrond van het be
koorlijke landschep.
,4e vriend, Lord Kinross moet wel kolossaal
rijk zijn," fluisterde de jonge vrouw. „Zoo ver
Ik rien kan, zjjn het welden waar kudden vee
graasn....”
.Hij la een echte Markies van Carabas. Denk
toch eens na: hij bezit tweehonderdduizend
hectaren grond, in Frankrijk hebben wij «een
Idee van zulke fortuinen. En dan zijn prestige I
Hij ia hoofd van den Clan en beweert afstam
meling te aüa van Maoduff, die voorkomt in
Macbeth."
In het bijzonder acht het van het groot
ste belang, dat onverwijld maatregelen zul
len worden genomen om geleidelijk de hui
dige stelsels véK contingenteering en eon-
tröle op de wisselkoersen in te krimpen met
het oog op de uiteindeiijke afschaffing er
van.
Zij sal alles doen om een ongerechtv?ar-
dlgde prijsstijging te voorkomen en daarbij
met name gebruik maken van haar oeruegó-
heden op bet gebied der douane-rechtcn.
Ik ben er Van overtuigd, dat deze cpróej o tot
cicnomischen vrede diepen terugslag in de we
reld zal hebben. De regeering is er van over
tuigd. dat parlement en openbare meening met
terzijdestelling van zorgen van binnenlandsch-
politleken aard haar zullen helpen in haar
taak van economisch hetslel en bij bssr vredes
werk, om zoodoende de hoop der volken te be
vredigen.
den regen of bet mooie weer aam. Haar onme-
teUJk fortuin veroorlooft haar, meer dan de
helft der aandeejen van het kapitaal dier
uitgeversfirma in handen te houden."
„Is die dame bejaard?"
„Och, zij is op een leeftijd, waarop de vrouwen
niet precies te taxeeren zijn. Eigenlijk geloof
ik, dat zij bijna zoo oud is als mijn moeder. Jo
zult er zelf over kunnen oordeelen. Maar ik
verzoek je dringend haar vriéndelijk te behan
delen, het zou mij onaangenaam zijn als zij
geen vriendschap met je sloot."
„Ik zal doen wat ik kan," stamelde Mar-
galta, Je weet, dat ik slechts een wensch
koester: Je tevreden te stellen."
Hij uitwoordde niet, maar schreef op rijn
bloc-note het telegram, dat hun komst meldde.
ZU voelde haar gemoed bezwaard: de witte
broodsweken konden Hugo niet langer voldoen,
hü scheen aoo’n haast te hebben om niet meer
alleen met haar te zijn.
HU oordeelde zeker, dat zü veel te Jong was
en te onontwikkeld om haar toe te vertrouwen,
wat er in hem omging. HU sprak zelfs niet
meer over zün nieuwen roman: „De man met
de avonturen" en toch sou sU hem daarmede
van dienst kunnen zün, want sU kende beter
dan hU den diepeten grond van de Basklsche
riel.
ZU zuchtte. Voor het eerst kreeg sU den
Indruk, dat hun twee karakters zoo verschil
lend waren, dat zü naast elkaar zouden voort
leven sonder ooit zich geheel te vereenigen en
dat ri» daM altijd «m dto&o smagt <x* km
gevoelen.
lachende Ujneri! AltUd het buitengewone en
vreemde! Eigenlijk was het zooals Arnaud
d’ESkerona een beetje heftig had gezegd, dat
Hugo scheen aangetrokken te worden door alles,
wat abnormaal of bedorven Is, door de dwaas
heid of de zonde.
Op een avond, toen hU de post had ontvan
gen, zei hU: „Lord Kinross inviteert ons om naar
Klnross-Castle te komen waar hij zich ter ge-
-a
ons
Een tweejarifc kind van den heer Th. O. te
Maasland geraakte tijdens het spelen in een
sloot bU de ouderlijke wotiln- Eerst na eenigen
tijd werd het ongeval opgemerkt en toen men
ging zoeken, vond men het kind voorover in de
sloot.
Éen ontboden geneesheer pasja kunstmatige
ademhaling toe. Na 'Ongeveer anderhalf uur
hadden deze pogingen succes en konden de
levensgeesten weer worden opgewekt.
De Fransche regeering doet evenals de
regeering van de Ver Staten en van Oroot-
Brittannië een beroep op de medewerking
der andere landen om te komen tot verwe
zenlijking der politiek, zooals deze in deze
verklaring is geformuleerd. ZU rekent
op, dat geen enkel land zal trachten
onredelük valuta-voordeel te behalen
daardoor het streven, dat de regeerlngen
van de Ver. Staten, Oroot-Brittannlë en
Frankrijk willen volgen, teneinde meer
stabile economische betrekkingen in te voe
ren tegen te werken
De ministerraad heeft deze verklaring,
zooals er eveneens één te Londen, respectie-
velUk te New-York, is gepubliceerd, goedge
keurd en tevens zün goeedkeuring gehecht
aan het onderwerp van een monetaire wet,
waarvan het voornaamste oogmerk is de
waarde van den franc, aan te passen aan
den huldigen economlscheen toestand.
Door de commissie worden deze beslissingen
levendig betreurd. Immers gelijk de ervaring,
bU soortgelUke tentoonstellingen tff’het buiten
land opgedaan, leert, is de financiering van een
dergelijke tentoonstelling niet mogelijk zonder
dat een zeker bedrag a fonds perxju beschikbaar
wordt gesteld. Oebruikelük daarvoor is het
middel van een geldloterij, waardoor het
staatsbudget niet of niet al te zeer behoeft té
worden belast, terwijl door de propaganda, die
van een dergelUke loterij gedurende eenlge
jaren uitgaat, een tentoonstelling kan worden
tot een waarlUk nationale zaak. --
ansje mag niet zoo knoeien.”
Bestraffend klonk moeders stem, ter
wijl ze alle overboord gevallen stukjes
brood weer op zijn bordje legde. Hansje, die
in zijn kleine, hooge stoeltje naast moeder zat.
keek eens naar haar op en er tintelde iets on
deugends in zijh oogen. ^toen hU «ei:
.Kan Hansje niets aan doen, ze willen niet
op Hansje’s bordje blUven." Maar zün stem
metje klonk een beetje weifelend. Misschien
was hU er niet zeker van of moeder aoo'n r-
„De tot standgekomen overeenstemming is het
gevolg van besprekingen die onze regeering se
dert Juni J.L heeft gevoerd. ZU bevestigt de denk
beelden, die wü reeds voor de beide kamers heb
ben uiteengezet, geen eenzUdlge devaluatie,
welke slechts een vorm is van monetairen oor
log, en geen regeling zonder veiligheid, daar
deze slechts een andere vorm van eenzijdige
devaluatie is.
De regeerlngen van de Ver. Staten, Groot-
Britannië en Frankrijk verklaren, dat het hun
doel is, gebruik te maken van de juiste maat
regelen, waarover zU beschikken, om zoo veel
mogelUk te vermUden, dat de nieuwe grond
slagen der wisselkoersen, die het resultaat zijn
van de beoogde herziening, onderwUnd worden.
legenheid van het jachtseizoen bevindt,
heb wel sin om aan te nemen. Dat sal
wat afleiding geven na al die tochten in dit
woeste land van meren en rotsen."
Het idee om naar vreemden te gaan mis
haagde aan de jonge vrouw. ZU probeerde te
protesteeren met dezelfde woorden, die haar
man had gesproken op den da? van hun huwe-
lUk, toen zü den stapel telegrammen en brieven
had willen doorzien: „Wat kunnen ons de
anderen schelen?”
Maar hij gaf niet toe, zooals x« gedaan bad.
„WU kunnen niet weigeren. Ten eerste sou
ik wel eens de Schotsche gastvrijheid willen
toeven kennen, die bUna spreekwoordelük is ge
worden, en dan zou ik mU niet gaarne willen
broullleeren met gravin de Mauberay, die op
het oogenblik op het kasteel logeert en even
als lord Kinross op ons bezoek aandringt.*
„Wie is die gravin? Ik heb haar nooit in
Blarrlta gezien."
„Wees daar niet verwonderd over.... ZU
was ontstemd, omdat Ut den huwelijk heb aan
gegaan. dat baar mishaagde. ZU schünt nu wat
bUgetrokken te zün. waarover ik blij bon, want
aU protegeert oobrUven. BU Mweot «eeft rii
„in Parijs bU gravin de Mauberay, aan wie hu
eens voorgesteld is door Edward VII.
In het voorjaar, toen moeder en ik zijn
komen logeeren bij Massot in Blarrlta. heb ik
hem daar weergezien, hij heeft daar een villa
laten bouwen. Ja, zie je, wU kennen elkaar van
ouds en hij heeft in de kranten gelesen, dat^wU
onze huwelUksrels in Schotland maakten. Och,
die kranten kunnen nooit menachen, dia eenlge
beroemdheid bezitten, met rust laten.”
HU set die laatste woorden, alaof hU er onver
schillig voor was, maar de trots, genoeg naam
te hebben gemaakt om de reporters bezig te
houden en de aandacht van adellijken en rijken
te trekken, vertoonde er zich duidelUk in. i
De auto beklom de stelle helling, die naar i
het kasteel leidde. In het dorp werden gordUn- 1
tjes opgelicht zoowel van de aardige cottages als
yan de herberg met rustieke poort, die daar i
scheen geplaatst te sUn als d$mr van een roman i
van Walter Scott. Oude en jonge gezichten
vertoonden zich en aeker zeiden eenlge stem
men: Dat zUn gasten die naar het kasteel
gaan.” Velen benijdden hen en zouden hen heb
ben willen volgen in de prachtige salons, die
zü op een feestdag hadden kunnen bewonderen,
als de dorpelingen in optocht, voorafgegaan
door de pibroch, het recht hadden overal bin-
nen te gaan.
Margalta Integendeel sou aan de ontvangst,
die haar wachtte, hebben wilton ontsnappen.
En toch toen sU zich bevond in de groote
met wapens versierde hal. waar verkleurde vlag
gen van de muien neerhingen, afgewlsseld met
geweldige geweten, waar de hooge, awbUe ge-
hun oude plunje weer aan en geen cent op zak. Opeens kwam
er om den hoek een auto aanstuiven en deze reed precies over
den aangenaatden grooten teen van Piet Prikkel.
De regeering der Vereenlgde Staten van
Amerika en de regeering van Groot-Brittannië
moeten in hun internationale monetaire poli
tiek natuurlUk ten volle rekening houden met
de elschen van blnnenlandschen voorspoed der
Amerikaansche republiek en van het Britsche
empire, evenals de Fransche regeering natuur
lUk rekening zal houden met soortgelijke over
wegingen ten aanzien van de economie van het
moederland en de overzeesche .bezittingen. ZU
grijpen met genoegen de gelegenheid aan, die
hun is geboden, oin opnieuw te bevestigen dat
zU de politiek willen voortzetten, die de laatste
Jaren gevolg is en waarvan een der voort
durende doelstellingen is, een zoo groot moge
lUk evenwicht op de wisselmarkt te handhaven
en niets te verzuimen, om te voorkomen, dat
door een Amerikaansche of Britsche monetaire
actie dit evenwicht wordt verstoord.
brandschilderde ramen een licht doorlieten,
dat aan een kapel deed denken, kreeg zU Bon
der moeite haar natuurlUke waardigheid van
Basklsche terug. Rechtop, haar zijden mantel
met een hand vasthoudend, bood rij de andère
aan Lord Kinross, die galant die hand kuste.
Lady Kinross, een lieve dame, zeer gedistin
geerd met haar sneeuwwit kapsel, heette haar
vriendelUk welkom. ZU vond onmlddellUk de
woorden, die op die Begroeting jiasten en ver
toonde op dat oogenblik waarlUk de echte
Fransche gratie.
Dan werd sU naar haar vertrekken geleid,
een slaapkamer, een salon en een kleedkamer,
maar dat alles zoo gezellig, boo echt weelde
rig Ingericht, dat men sou meenen in een
koninklUk paleis te sUn aangeland.
^Je hebt geen reden om te klagen,” sei Hugo,
toen sU alleen waren, ,Je wordt behandeld als
een vorstin
Margalta dacht aan OataM dia haar eens
voorspeld had. dat ds kroon der beroemdheid
op haar hoofd zou worden geplaatst en onwU-
lekeurig keek zU naar haar man. HU had rich
ate vermoeid in een leunstoel laten vallen, waar
sUn bleek gericht nog btoeker leek tegen den
rug van het antiek groan fluweel.
In verband met de devaluatie van den Fran-
schen franc heeft het A. N. P. hedenmorgen, in
verband met de mogelUke gevolgen van dit be
sluit voorde monetaire politiek van Nederland,
geïnformeerd naar de meening ten deze van
den president van de Nederlandsche Bank, m„
L. J. A. Trip.
Mr. Trip verwees ten deze naar de verklaring,
welke door de Nederlandsche Regeering is af
gelegd en welke inhoudt, dat de Nederlandsche
monetaire politiek onveranderd blUft.
Mr. Trip voegde hieraan toe dat er, gezien
zUn overtuiging dat er op kan worden gerekend
dat het Nederlandsche publiek ook ditmaal sal
blUk geven van een verstandig reageeren op dc
gebeurtenis ten aanzien van de Fransche va
luta, geen redenen zUn om zich ongerust te
maken, mede ook vooral omdat de gevolgen van
een devaluatie van het Fransche betaalmiddel
er reeds waren vóórdat de w*Uriglng in de mo
netaire politiek zelf voltrokken werd.
Het leek haar zoo vreemd, dat men op
dertlgjarigen leeftUd ernstige ongesteldheden
kon hebben. Wat haar betreft, zU wist van geen
vermoeidheid. Na een vollen dag in een auto
rondgereden te hebben, kwam zU aan tafel even
frisch en ojigewekt als *s morgens toen zU
vertrokken. Hugo Integendeel leek geheel uit
geput. In plaats van zich te bedienen van de
aangeboden schotels, schreef hU brieven of
notities. Als sU zich, om hem op te vroolUken
en self afleiding te vinden, met achalkach ge
baar over die aanteekenln-en boog, verwon
derde zU Btoh ae boo verschillend te vinden van
hetgeen zU sou hebben' neergeschreven als zU
haar indrukken had neergelegd. Het waren
slechts butende opmerkingen over menachen,
die hU ontmoet had, het constateeren van iets
bespottelüks, een gebaar van een otmoosele, of
soms eeu. schets zoo somber mogelUk getint van
een landschap, waarvan de schoonheid juist in
dto woestheid lag. Nooit het opwekkende van
W UBBWitbMt nooit «OOK kstaM V
De Samenwerkende Bonden in de Kleedlng-
industrie verzoeken ons bet volgende mede te
deelen:
In Groplngen werd reeds gerulmen tUd on
derhandeld tusschen werkgevers- en werkne
mersbonden Inzake den ir.houd van een nieuwe
collectieve arbeidsovereenkomst.
PartUen kwamen overeen dat de thans gel
dende overeenkomst van kracht sal blijven zoo
lang geen overeenstemming over de nieuwe ar
beidsvoorwaarden zou zijn bereikt.
e De firma Gebrs. Levle kondigde echter aan,
dat zij op 1 October 1936 de door haar in laat
ste instantie gedane voorstellen in praktuk zal
brengen.
Tusschen deze voorstellen en hetgeen de Sa
menwerkende Vakbonden In overleg emt het
personeel, ten slotte aan de hand deden om tot
ten oplossing te komen, bestaat een ernstig ver
schil.
Indien op korten tennUn geen overeenstem
ming tusschen partUen wordt verkregen, kan
vrywel als zeker worden aangenomen, dat een
conflict zal ontstaan, waarbU in dat geval vijf
honderd personen zullen wbrden betrokken,
meerendeels meisjes.
zegde in de gegeven omstandigheden wel liet
sou vinden. Maar ae liet heelemaal niet mer
ken. of ze het al dan niet lief vond en zei heel
aalm:
,Ja. als Hansje de stukjes niet alleen op
zUn bordje kan houden, sullen we het samen
maar eens probeeren."
En Hansje, die begreep dat dit „voeren" be-
teekende, pikte tersluiks nog een blokje van de
tafel op en sei seer beslist:
„Nee. séf doen
Maar van Hansje’s .séf doen" kwam dit keer
niet veel en of moeder hem nu al waarschuw
de. zUn knoel-bul dreef niet over, zoodat ae
eindelUk zei:
„Ziezoo, kleine Jongetjes, die zitten te mor
sen, mogen niet zelf eten” enr meteen haalde
zé Hansje’s bordje weg.
„Séf doen,” dwong Hansje en zUn donkere
oogen keken boos naar moeder. Maar het gal
niets en daarom keek hU nog donkerder en ter-
wUl hü mét zUn voetje op de plank van zUn
stoel stampte, zei hu nog eens en bUna hul
lend:
„Séf doen.” Ja. het werd een heele strijd,
maar Hansje zou het moeten verliezen, dat
voelde hU self ook wel, daarom zei hu niets
meer, draalde echter zün hoofdje van moedei
af en klemde stuf zijn lippen op elkaar. Neen,
daar zou vast geen stukje brood meer tusschen
komen. Maar het hielp niet, want moeder
pakte zUn kleine wipneus beet, zoodat hu zUn
mond open móest doen en tegelük stopte ze er
een blokje brood in. Maar zoo n overrompeling
Het Hansje zich niet welgevallen en heel kwaad
en driftig ineens, gaf hü moeder een klap. toe;,
ze zich voor de tweede ma*l naar hem over
boog.
.Maar Hansje, foei achAkm je je niet." Ver
wijtend keken moeders oogen hem aan.
„Nee.” en om moeder maar niet aan te hoe
ven zien, schudde hU «rtld zün booze bolletje
„Waarom zat hü hier hü had moeder een
klap gegeven maar zü had hem willen voe
ren de groote menschen dachten nu zeker,
dat hü het naar vond in de kast, maar dat was
heelemaal niet aoo.... oh nee.l.. dat zou hü
wel eens laten hooren.”
En Hansje begon te zingen, zoo maar wat en
zün handen trommelden óp de leuning van
rijn stoel. Maar onder het zingen dacht hü
<_cns weer aan moeders vérwütende blikken. O
aee. dat was erger, want nu voelde hU. hoe zün
oogen begonnen te prikken, alsof er tranen la
zouden komen.
Hü knipperde met zün oogleden, maar het
gaf niets en twee dikke waterlanders rolden
tangzaam over zün wangetjes. Dan maar wat
harder zingen.... Zoo deed Hansje, maar ook
dat hielp niet en hu moest met zingen ophou-
oen, anders had zün stemmetje misschien wel
een beetje gebeefd. En dan zouden de groote
menschen kunnen hooren, dat hü daar, in de
donkere kast, het niet zoo érg leuk vond en
dat mocht niet
Daarom wóu hü zingen.
HU klemde stevig zün lippen op elkaar, slikte
eens heel moedig, slikte nog jeps en toen had
hü al zün tranen Ingeslikt en begon hü
opnieuwMaar o, daar kwamen alwéér die
tranennog véél meer dan den eersten
keer. ZUn stemmetje begon te beven, o zoo te
beven....
Toen hield hü maar op en zün koppig hoofd
je legde hü op zün armpjes en hü begon te
bullen.... te snikken
Moeder onderdrukte een opkomenden glim
lach, zei toen heel beslist:
„Neen, zulke Jongetjes mogen niet aan de
groote-menschentafel ritten.” En ze pakte
I Hansje met stoei en al op en zette hem in da
groote, ruime kast een vroegere bedstede.
Daar zat Hansje nou. Beduusd keek hü naar
de deur, die zoo juist voor zün neus was dicht
gegaan, die zoo plotseling altos om hem heen
duister had gemaakt en hem even plotseling
van de groote menschen had gescheiden. Eq
hü Weef naar de deur kUken, als verwachtte
hü, dat deze zich weer sou openen. Maar het
gebeurde niet en
toen werd Hansje
zich er van be
wust. dat hü
opgesloten zat.
En vaag en on
bewust door,
kruisten ver-
schillende gedachten zün vier-Jarig brein.
