<Kdt<MAaal van DREIN DRENTEL EN PIET PRIKKEL den daq Rustig blijven! KWIEK EN VIEF DE UREN GAAN V O O R B IJ I DE STEUNWIJZIGING XSSSSS “XE. zal worden aangedrongen, dat er onverwijld ver der tusschen Nederland en Duitschland ter rege ling van de uitwUzingskwestle zal worden on derhandeld. De gedelegeerden willen echter ook geheel afgescheiden van deze ultwVzingszaak de rechtspositie van de Nederlanders in Duitsch land in het algemeen ter sprake brengen. MAANDAG 28 SEPTEMBER 1936 Korte metten gemaakt Directeur Rijnders Defensie van Indië 'ven s Artillerie-inrichtingen voor r HOOGE GASTEN TEN HOVE Kerkelijk leven BENOEMINGEN In het bisdom Haarlem Ie Conferentie van den minister met besturen van groote gemeenten Kostganger verwondt kostbaas met een mes VROUW GING FIETSEN STELEN OFFICIEELE CRISIS PUBLICATIE DE UITWIJZING UIT DUITSCHLAND [Het rozenboompje DE BANKMOEILIJKHEDEN TE ENKHUIZEN EEN STEEKPARTIJ TE ENKHUIZEN „no ld «- iet tjd Nieuwe credieten aangevraagd uitbreiding van het materiaal Kostganger die met een mee dreigde, met een stoel neergeslagen De handen ineen geslagen Commissie van „HoUandicf’ naar Nederland Af scheidshulde aan directeur der 1 s van HEMBRUG, 36 September. 0 1 van beschikking 1934 L is als volgt vastgesteld: de wonende wier 0.50 „0.50 er de bleet Onbeweeglijk meende te hooien. (Wordt vervolgd) 1 »r- ter- Drein had zich intusschen vreeseUJk kwaad gemaakt. Al die narigheid heb ik aan jou te danken, ael hij woedend Waarom zijn we niet rustig in ons dorp gebleven? Maar Plet trok zich van al die leelljke woorden nle ts aan en stak een PÜpje op. Zaterdagmorgen had de minister van Soc. Zaken een conferentie met de besturen van de gemeenten boven 100.000 inwoners, in ver band met de maatregelen inzake de steun- verleening, die na 13 September in werking zijn getreden. De bespreking liep voorts over het vraagstuk der huurverlaging en de dis tributie van levensmiddelen. I «ei t Oe- gi«tti t St. Gre- .0.85 n- De la b os Met den trein uit Duitschland, die om 8.36 te Apeldoorn arriveerde, zijn Zaaterdagmorgen al daar aangekomen hertog Adolf, broer van wij len Z. K. H. Prins Hendrik, en zijn echtgenoote. die eenlgen tijd op het paleis Het Loo al- gast van H. M. de Koningin sullen verblijven. H. M. de Koningin heeft haar gasten op het station verwelkomd. 1 P®- Ueun er di jen met lieg- van Hel- R. een en Hele ling pel- ron be ige- Z. H. Ezc. de Blsschop van Haarlem heeft be noemd: tot pastoor te Monster den weleerw. heer J. A. B. M. van Blaricum; tot pastoor te Nes en Swaluwebuurt den wel eerw. heer A. G. M. van den Oord; tot pastoor te Uraem den weleerw. heer W. H. Polder, thans kapelaan te Amsterdam (H. H. Mart, van Gorcum) tot pastoor te Middelburg den weleerw. neer J. A. Voorham; tot pastoor te Hpendam den weleerw. heer P. M. Simons, thans kapelaan te 's Gravenhage <H. Josef tot rector van het 8t. Cuneragesticht te Lel den den weleerw. heer A. P. P. Kluivers, thans conrector van het St Bavogesticht te Noord- wijkerhout m ige st en, m- to- „110 „0 85 den leer van ood uis. ;ter >rd, tfe- en- len nd. ut hel ler is onze „Omroeper* Eiken avond weer opnieuw spreekt hü in 80.000 gezinnen, waar hij steeds een trouw gehoor vindt Zaken-Omroepers M n. per regel. Particuliere Omroepers 30 et per regel. Betrekkingen (gewaagd asngebndml ie ct oer regel. lank- Julze soep- m de irijke Bnlge ilarls ■ank- scre- chen [edu- tan- i en t de bad Wter ipsdc llari* «HT HET FRANSCH VERTAALD DOOR CHRISTINE KAMP Dit alles geldt het afscheid vim directeur D. Renders, die bijna veertig jaren zün beste krachten aan de artllleriewerken heeft geschonken, die sinds 1930 als presl- dent-directeur het heele bedrijf beheerde en thans heengaat. Inklaring van Inklaring van 38 Sept, af t/m. 1 Jan. af t/m. 30 April 1937: ƒ1.15 „0.65 „0.65 „1.— „1.50 1.50 1-— De apotheker deed Intusschen echter een vreeaelijke ontdek king. Het laatste draadje van de n groeten teen van Plet Prikkel had losgelaten en daar la* htj nu vlak voor de toonbank van de apotheek. 31 Dec. 1936:. ƒ1.15 „0.65 „0.65 1. .1.50 „1.50 .1.— Op handen en voeten kneep Piet Prikkel bij den apotheker binnen. Deae maakte gauw een dranke klaar, dat Piet Ineens achter elkaar opdronk. HU voelde zich toen heelemaal beter en hU ging weer naar bulten, waar Drein op hem stond te wachten. BATAVIA, 38 Sept. (Aneta) Volksraad begrootlng De Nederlandsche Meelcentrale maakt be kend: Het gedeelte van het prijsverschil per 100 K.G. voor den Invoer van tot veevoeder verwerkte oliehoudende saden, pitten en noten, bedoeld in artikel 8 b. onder 3 van de Crlsls-Akkerbouw- Het bleek uit de besprekingen, dat de toestand ten aanzien van de gevolgen, welke de verla ging zal hebben op het peil der wonlnghuren. met name ten aanzien van de gesteunden, nog zeer onoverzichtelijk en plaatselUk ulteenloo- pend is. In dit verband kon het overleg ten aanzien van hetgeen er voor de gemeentebestu ren te verrichten zou zUn, voor het geval er moeilijkheden mochten ontstaan, uiteraard slechts zeer voorloopig zijn. Algemeen stelde men daarbij voorop, dat rechtstreeks overleg tusschen belanghebbenden de meest aangewezen weg was, om tot een re delijke huurverlag|ng te komen. In die gemeen ten, waar langs dezen weg een oplossing wellicht niet bereikt zal worden, zijn de betrokken ge meentebesturen, naar uit de ter vergadering ge dane mededeelingen bleek, diligent ten aanzien van de voorbereiding van hetgeen alsdan op hun weg zal liggen. Voorts werd In de conferentie gesproken over de beschikbaarstelling van levensmiddelen te gen lagen prijs. verkeer, zonder zich over te geven aan al wachtingen. Ik meen te mogen overgroote Tegen elf uur betreedt de heengaande direc teur, vergezeld van zUn echtgenoote en zün mede-directeuren, de .feestzaal". Directeur ORN8TEIN bestijgt het podium om den heer Rijnders toe te spreken. De voornaamste feiten nagaande, die zich op den levensweg van den presldent-dlrecteur hebben afgespeeld, prees Ir. Ornsteln in hem vooral, dat hü de geweldige evoluties van de techniek In de veertig jaren die hu aan de Artlllerle-lnrlchtingen werkzaam was, volledig meemaakte, dat hü er steeds een werkzaam aandeel In heeft genomen. Dit heeft hem In den eersten tijd de waar- deerlng van zUn superieuren en als directeur de hoogachting van het personeel bezorgd.' Itte trilde In het heldere, vierkante keu kentje en de zonnestralen kaatsten en huppelden op de met blinkend witte tegel tjes belegde wanden. Juffrouw van DUk stond er te strijken: overhemden, boorden, blouses, kleine zweetdroppels parelden op d"r voorhoofd, waarvan het haar weggestreken was en in een wrong op 1 achterhoofd werd samen gehouden. Bedruvlg. klopten en rekten en wreven dT han den t fUne strijkgoed, sprelpden 't uit op de met een helder wit laken omspelde strijkplank, en tooverden het met den heeten strijkbout om tot blanke overhemden, glanzende boorden en nieuw lükende blouses. Nu en dan keek ze op den wekker, die al over achten wees. Ze tepiperde- het roodstaande strUkkacheltje voor de tUdelüke staking en sloeg even een blik in t kleine tuintje ach te’ X keukentje. Een glimlach verhelderde haar door zorgen gegriefd gezicht. Wat stonden die bloemen prachtig I Om half zes vanochtend had ze ze al begoten Twaalf- gieters vol had ze er op uitgegoten met die droogte en voor om X roeen- boompje drie. X Was een heel werk, maar nie mand In de buurt had dan ook zulke prachtige bloemen, zulke volle knoppen als zU. En dan X rozenboompje vóór! Bleven de menschen, die voorbij kwamen niet staan om er naar te kUken, hoorden ze niet lederen keer, wanneer ze Zondags In de voorkamer thee dronken, uit roepen van bewondering? Talloos waren Je knopjes, die er aan bloeiden, roze en klein dc roosjes, die overal tusschen de groene blaadjes uit gluurden, slank en rank de rük beladen takken, welke tot bijna aan den grond reikten en 't boompje maakten tot een door de natuur gevormd miniatuur rozenpriëeltje. De boord werd afgestreken en gehangen bU de feeds klare stukken. Juffrouw van DUk wierp onderwijl even een blik op den wekker. Half negen! Mooi op tUd! Ze schoof de strijk plank tegen den muur, trok de tafel weer in 't midden, spreidde er een wit gebloemd ka toenen kleed over, zette vlug een aantal boter- hamqprdjes uit en begon met geoefende hand boteiflammen te snijden. Vlug kreeg ze uit de kast de kopjes en schoteltjes, zette er bü leder bord één. schonk thee en melk, ging toen even zitten om op adem te komen Daar hoorde zij tuinhekje piepen. Zeker Gerrit al. die jongen was nou altUd eerst, omdat hü altUd den groot- sten honger had. Ze keek In de richting van Gerrit's bordje, 5 boterhammen van rogge en Van Zaterdag op Zondag.nacht heeft een steekpartij plaats gehad op H. R., wonende in de Bocht te Enkhuizen, door den bü hem Inwonen- den kostganger B. De dader, die onder invloed van sterken drank verkeerde, zocht ruzie met den man en vrouw, welke hoog liep, zoodat de vrouw polltlehulp ging halen. Ondertusschen werd de ruzie tusschen de mannen zóó heftig, dat B. een mes nam en H. R. In de hartstreek twee steken toebracht. Het slachtoffer was er zóó ernstig aan toe, dat geestelUke en geneeskundige hulp Ingeroepen moesten worden. R. is In zorgwekkender! toestand naar het Bnouck van Loosen-ziekenhuis over gebracht. De dader werd nachts bif den Viach- afslag gearresteerd. Men chrUft on* uit BrlUn: Het bestuur van „Hollandia” te Berlijn heeft een commissie, bestaande uit de hoeren Kees Homburg, industrieel en W. de Heer, accoutant, beiden uit BerlUn, naar Nederland afgevaardigd, ten einde besprekingen met de Nederlandsche Regeering, Kameleden en vêrtegenwoordigers van de pers te voeren over de betrekkingen tus schen Nederland en Duitschland, speciaal In ver band met de uitwUzingskwestle. De beide gede legeerden zUn Zaterdag uit BerlUn vertrokken, en zullen gedurnde hun verblijf In Nederland domicilie kiezen ten huize van den heer C. G. Naar aanleiding van een In sommige bladen voorkomend bericht, volgens hetwelk de Eerste Nederlandsche Levensverzekerings-maatschappU te Den Haag zou behooren tot de vier voor naamste crediteuren van Lakenman's bank te Enkhuizen, deelt genoemde maatschappij ons mede, dat de vordering van haar concern in to taal nog geen tweeduizend gulden beloopt. De Hollandsche Sociëteit van Levensverwe- keringen N.V. deelt mede, dat zU bU de Wed. 8. Lakenman en Zoon'z Bank N.V. te Enkhui zen slechts betrokken is met vorderingen we gens verstrekte leenlngen op door naar geslo ten polissen, welke door de waarde der polis sen volledig gedekt ZUn. De surséance van beta ling levert voor de Hollandsche Sociëteit der halve geen schade op. de hulde haar betoond door de andere gasten van het huls, echte wereldllngen. die wel bekend waren met de Fransche auteurs. Zonder het elterlljk te toonen, dronk zU met lange teugen uit dien kelk van roem aan haar lippen gezet en zU verwonderde er zich niet over, toen haar gastheer haar den arm bood om haar aan tafel te geleiden en haar aan zün rechterhand deed plaats nemen, alsof zU wer kelijk een jonge vorstin was op bezoek bu leen- plichtige edellieden. ZU was niet spraakzaam, dat was haar ge woonte niet, en vooral nu niet, nu haar echt genoot het gesprek leidde en het hoogste woord voerde. Nooit was hU zoo schitterend geweest; hU kwam met paradoxen voor den dag, die zU Inwendig moest afkeuren, maar waarvan zU den vorm bewonderde. Onder andere beweerde hü, dat het goede in de literatuur geen belang Inboezemde, dat de lezers daardoor aan het geeuwen gingen en dat alleen het kwade en het buitengewone kans hadden van succes. Een lidy probeerde te protesteeren, maar gravin de Mauberny bracht haar tot swügen door openiük het gezegde van haar .favoriet” goed te keuren. .MUnheer de Liserolles heeft geHjk," zei zü. ,,Het deugdzame In de romans verzwakt den geest, het is als te zoete limonade. Het kwade integendeel is een stimulans: het glaasje absinthe oC sterke drank, dat den lust opwekt en meer den indruk geeft van de wer kelijkheid. - Margaïta had grooten lust tegen zulk een be wering In te gaan: was de deugd niet echt, WMF y4ch Ajinpdj ift hflqr vader, OOm Een ontboden geneesheer achtte overbren ging van P. naar het ziekenhuis noodzgkelUk. Maandag werd de dader gearresteerd. Uit het getuigenverhoor Is gebleken, dat hü Inderdaad uit noodweer heeft gehandeld. Denzeltden dag Is nü weer in vrüheid gesteld, nadat proces verbaal was opgemaakt P verkeert niet tn levensgevaar, hoewel zün toestand ernstig is. neel een der lanen In het bedrijf de JMr. Rün- derslaan' zei worden genoemd en bood de di rectie de naamborden daartoe aan. Directeur Rijnders zelf dankte alle aan wezigen en alle sprekers, alle organisatoren en. heel sympathiek, ook de reeds aanwezige her stellende gewonden van het noodlottig ongeval, die bü deze hulde aanwezig wilden zün, en ver klaarde dat deae hulde hem diep had getroffen. Dat de herinnering, die het stoffelijk aanden ken zal onderhouden, een aangename zal zün is hoofckakelük te danken aan den geest van onderlinge samenwerking, die alle leden var, het personeel van hoog tot laag met hem heeft verbonden. A. de Heer, Laan van Meerdevoort 560, Den Haag. Het is het plan der belde heeren, die van het bestuur van .Hollandia’' blanco volmacht hebben ontvangen, «Uereerst den Mlnister.Presldent be- Er zal te 's Gavenhage ook een conferentie zijn tusschen de heeren Homburg en De Heer en de uitgewezen landgenooten Peters, Van Lith Harre- bomée en Hes. Het was oorspronkelijk het plan, dat de heer Stapels samen met de beide gedelegeerden naaf Nederland zou meereizen. De uitvoering van het ultwüzlngzbevel van den heer Stapels Is echter voor onbepaalden tUd opgeschort, en wel, omdat een der vier uit Nederland uitgewezen Duit- •chers ziek is geworden. Deze Dultscher wardt op het oogenblik in een Nederlandsen zie kenhuis verpleegd en zal eerst na volledig herstel Nederland hebben te verlaten. Tot dit tijdstip I zal ook de heer Stapels, naar bet bestuur van Jlollandia” ons kon meedeeen, in Duitschland mogen verblüf houden. Ven lar- an~ riet, eh- tu nen of er «tr ede i te ten. tere die ve- I is ce- agt 'ste Tenslotte memoreerde Ir. Ornsteln de wijze, waarop de scheldende directeur zUn naam heel tn het büzonder aan het bedrUf beeft verbon den, door den aanleg van het bosch en de plantsoenen tusschen de werkplaatsen. De poëtische sfeer, die hier tusschen de rauwe werkelükheld van het oorlogsbeckijf bloeit, zal steeds aan den heer RUnders blüven herinneren. Nadat eèd zangkoor, zamengeateld uit leden van het personeel, onder leiding van den heer W. Bollen, een zangstuk ten gehoore had ge bracht. bood Ir. eter Weduwen, voorzitter van het feestcomité, onder herinnering vooral aan de nobele menscbelükheid van den schelden den directeur, als huldeblUk een fraai stilleven aan, geschilderd door Willem van Nieuwen hoven Lult.-kol. Hartmans dankte namens generaal Roldanus voor de aangename samenwerking. Gep. kolonel de Kreuk voerde in naam der reünisten het woord. Ploegbaas J. Keem bood een herinnerlngsalbum aan. De heer Jaspers deelde mede, dat op initiatief van bet perso- Indlen men zün Import op verderen termQfi nu reeds wenscht vast te leggen tot bovenge noemde prijsverschillen, gelieve men zich daarover met de Nederlandsche Meelcentrale te 's-Gravenhage in verbinding te stellen. 's-Gravenhage, 26 Sept. 1936. Zi, dgcht er aan, dat de toque van Henri m en de geplooide kraag hem wel goed zouden hebben gestaan in dit décor van oude meube len en gobelins; had hü niet het grillige en zenuwachtige karakter, de eenigszins verwüfde natuur, die de gelühenls nog meer deden uit komen? Maar zU verborg die gedachten met zooveel andere, smartelijke en teleurateüende, die haar sedert eenlge dagen martelden. „Stel mü een beetje op de hoogte,” zei zü, terwijl zU baar toiletnecessaire opende. „Is.die gravin weduwe ot getrouwd?” „Zij is weduwe. Ik geloof eigenlijk, dat zü in een klein theater speelde, toen münheer de Mauberny haar ontdekte. HU was al bejaard en stüf van de rbeumatiek. Toen trouwde zü met hem en kort daarna stierf hU en liet haar zün reusachtige fortuin na. Daarna poseerde zü als Mecenas in de Parüsche kringen. Haar diners eiken Woensdag zün beroemd.... Ik ken menschen, die een laagheid zouden begaan om geïnviteerd te worden. Je zult er ook komen, wane ik hen «en der vaste beapakeni van dat Toen de mijnwerker p. in den nacht Zondag op Maandag, terugkeerend van kermis, tn eenigszins dronken toestand, in zün kosthuis te Kerkrede thuis kwam, maakte hü, naar eerst thans bekend wordt, het R. lastig en bedreigde hem met een mes. R. maakte korte metten, greep een zweren stoel en sloeg daar mede P. op het hoofd. P. verloor het bewustzün en bloedde uit enkele wonden. voor lünkoeken voor soyaschroot voor soyakoeken voor grondnootkoeken voor grondnooUchllfers voor gTondnootmeel voor cocoskoeken voor N. Oost-Indiscbe cocoskoeken voor sesamkoeken voor tot alle andere niet genoemde soorten veevoeder verwerk te oliehoudende za den, pitten en no ten Tusschen de werkplaatsen van de artlllerle- lnrlchtingen leeft een opgewekte stemming. Per auto en per trein arriveeren groepjes hooge militairen en reünisten van het bedrijf. En als om half elf de arbeid wordt stil gelegd, begeven zich honderden door de boechwegen en langs de lanen naar een der groote magazijnen. De hal loopt stampend vol. Zeker 1500 men schen zün hier aanwezig. Voor de goede orde wordt opgemerkt, dat In deze bedragen niet is begrenen het in artikel 8 b, onder 1 van voornoemde beschikking be doelde gedeelte van het prijsverschil. stel hem bü de minste inspanning ter nadar wierp. De jonge vrouw kreeg den Indruk, dat haar prachtig luchtkasteel Ineenstortte, haar onder den bouwval begravend. Zü had gemeend, dat hü andere was. zoowel geeztehjk als lichamelijk, hü, aan wlen zü zich voor het gebeele leven had geschonken. Midden In de wittebroodsweken was de storm, waarvan oom Michel had gespro ken, opgestoken en had een voor een de bloe sems van den meidoorn weggevoerd. Er zou weldra niets anders overblüven dan de treu rige en harde werkelükheld. die zü toch nou moeten beminnen, omdat dit haar plicht zou zün. Haar tranen rolden over baar Wanpen en zü kon ze niet snel genoeg afwlsschen. Uluil niet,” eel Hugo zachtjes, toen hü de oogen weer geopend had. „Ik verseker je, dat het niets van belang is. Deze reis is uitputtend, en dan vanavond, dat langdurige diner, dat drukke sprekenAls ik maar goed slaap vannacht, dan merken onze medegasten «r morgen niets vin.” Inderdaad sliep hü rustig, toen MargaRa, na een biljet op de tafel te hebben gelegd om ham de noodige verklaring te geven, In den roaen ochtendnevel uitging. Zü Uep langs de prach tige, fluweellge grasvlakten, ging door het park, waar levenslustige herten 'dartelden en kwam langs het pad naast het meer aan het witte klooster, waar de portierster, vernemende dat zü Fran?alae was. haar naar bet eenvoudige kapziletje bracht. Mn het vervolg van zijn rddlo-rede liet dr. H. Colijn een ernstige waarschuwing te gen onnoodige prijsopdrijving hooren. wie zich daaraan schuldig maakt, verricht een onsociale, een onvaderlandslievende daad en de regeering zal niet aarzelen op te tre den met alle bevoegdheden, waarover sjj beschikt en die haar verder bij de wet sul len worden verleend. Een ontwerp van wet tot het tegengaan van tjtiredelljke prijsopdrijving zal dezer dagen aan de Staten-Generaal worden aan geboden. Ook het koopend publiek waarschuw ik met ernst tegen het z.g. „hamsteren” van goederen. Daarvoor bestaat geen enkele reden. Er ontstaat geen gebrek aan goederen, dus is de vlucht in de goederen niet noodlg. Wel is zulk een vlucht in de goederen, een buitengewone vraag naar goederen, oor zaak van prijsstijging, die anders geheel of ten deele zou zün uitgebleven. Laat ons volk niet vervallen In de fouten, die elders, onder gelijke omstandigheden, wel eens gemaakt zijn. Laat ons onze koele bezinning behouden. De moeilijkheden, waarvoor we zullen ko men te staan, zün ongetwijfeld vele en groot. Ze zijn te overwinnen, maar niet als het volk een anderen kant uittrekt dan de regeering. De regeering kent haar koers, ze volkt een doelbewuste lijn nu zij den nieuwen toestand onder de oogen heeft te zien. Ze acht zichzelf in staat, om de voor naamste schokken op te vangen en den koers naar de haven te vinden. Maar voor waarde daarbij is, dat men in hét land met den raad en de aanwijzingen van de regee ring rekening houdt en die niet, bewust of onbewust, wedentreeft. Voor dg eerstvolgende dagen is die raad allereerst: Rustig blijven. Niet zenuwach tig worden en nog minder zenuwachtig handelen. Doe zooveel mogelijk precies, wat ge ook de vorige week en een maand Bele den gedaan hebt. Doe alsof er niets veran derd was, dan zult ge dra bemerken, dat er Inderdaad nfaar heel weinig veranderingen behoeven in te treden. Als ons volk zich op die wijze gedraagt dan zullen we, met Gods hulp, ook dezen nieuwen schok wel te boven komen. De Nederlandsche regeering heeft handelsbelemmeringen en de instabiliteit van het internationale geldverkeer altijd gezien als de voornaamste hinderpalen op den weg naar herstel. Het spreekt dus vanzelf, dat zij van harte bereid is mede te werken aan alle pogin gen, die ondernomen zullen worden tot op heffing van die handelsbelemmeringen en tot stabilisatie van het internationale geld- daarbij intusschen te rooskleurige ver- dichtbü een klooster van Fransche austere. Ik ga er ook eiken Zondag heen.” Margaïta vroeg haar naar den weg en het uur waarop xü in de kapel haar godsdienst plichten zou kunnen vervullen en na het meisje bedankt te hebben, liet zü haar gaan. Dan hulde zü zich in een peignoir en ging naar de slaapkamer. Bü het binnenkomen rook zü een sterken aethergeur. Hugo lag doodsbleek en met gesloten oogen op den divan. .Mün hemel, wat scheelt je?” riep zü ver schrikt uit, terwül zü naast hem neerknielde. .,WU Ik iemand te hulp roepen?” Hü hield haar tegen en zün hand brandde als vuur. „Neen.... doe dat niet.... Het is niets van beteekenls.Een aenuwaanval. waaraan ik soms lüd. Ik ben er al aan ge woon.... Aanstonds zal ik een spuitje nemen en dan Is het zoo over.” Zün oogen vielen toe. «U t>ü hem, maar haar hart klopte zoo fel, dat zü het In de stilte - 11. De sluier was opgeheven, nu begreep aü de telkens voorkomende afwezigheden van Hugo gedurende hun verloving, die haar dlkwüls had den bevreemd, omdat hü dan nog bleeker dan te voren terugkwam en zich verdedigde tegen nieuwsgierige vragen door een of andere uit vlucht. Nu kon zü ook verklaren, dat zü ge durende hun huwelüksrela boo dlkwüls vage geuren had meenen 4e ruiken gedurende bun samenzün> HU bad baar de waarheid willen verbergen, maar nu kon hü bet niet meer. Zü moest wel tot (te erkenning komen, dat «üa verzwakt ge- witte, ja 51 3 vingers dik; een geeonde eter, een flinke jongen, wou meester worden sla zün Juffrouw van DUk beleefde plezier van (Fr kinderen eb haar man waa. den hemel zü dank, verstandig en spaarde. Daar kwamen at in troepjes aan. Haar man, 4 jongens en 3 meto- jes, allemaal er al op uit geweest. Ja, X hata- houden kostte heel wat, maar er kwam ook aardig wat In. soodat ae met veel overleg aelf* een kleinigheid konden overhouden. ..Heb je X druk, vrouw?" voeg van DQk onder X eten. r •Moet je maar een* küken, die heele mand vol en daar ginds die teil, en allemaal blouses.’ .Kan ik je straks soms nog ev«n helpen met een en ander?" „Neen, k geloof niet,” bedacht se. ..Moe u zei gisteren, dat die eene tak van X boompje büna over den grond slierde, en dat u vader wou vragen, dien even op te binden,” hielp Oerrit ski moeder herinneren. Wa. dat is waar, wil je dat straks even doen. Jan?” X Ontbut was afgeloopen, de kinderen gin gen naar school of naar hun betrekking. Vader ging even naar X voortuintje, om X hem gevraagde werk te doen. HU had schik in X boompje; wu trotsch op ‘t werl^ van z*n vrouw. A Juffrouw van'Dük ruimde vlug den boel weg. stond een half uurtje later al weer te strüken. Nu zou se kunnen werken tot elf uur, een mooie tüd;g blouses rekende ze. Dan van middag t andere, tegen 5. uur klaar. Ze werkte met lust, vergat büna den tijd. Toch wierp ze nu en dan een blik door 't raam naar X plekje grond, daar achter met dien overvloed van bloemen. Wat was nou een mensch zonder bloemen? Hoe konden er menschen zün, die er niet van hielden? Nou moest se toch eerst even gaan zien, boe haar man het met het opbinden van dien rozentak gemaakt had. Eigenlük was dat maar een voorwendsel, om een oogenblikje van haa? werktijd af te nemen en zich te gaan verlust!-' gen In den aanbllk van de overvloedige roeen- weelde. 't Kon eigenlük niet, toch maar even. Vlug Uep se door de met een looper belegde gang, opende de voordeur, wipte over X stoepje het tuintje in. Toen bleef se staan, waar se stond, veistüfd van schrik. Haar roaenI heer schat v»n roaen! de knopjes, de half open roos je»! alles, alles lag daaA op het j kleine giasperk- i je, afgerukt! j verstrooid! niet meer te redden! Plotseling rolde een traan op juffrouw van Dük's handen, haar lippen beefden. Wie -sou dat gedaan hebben? Wie sou zoo laf geweest zün? Och. hadden se haar wat anders aange- daanl waarom te vernielen haar trots, haar g’orle? Als kleine, roze schelpjes bedekten de ontelbare rosenblaadjes X grasveldje; m bukte om er eenlge In haar hand te nemen. .Hloemlesl bloemles! O, kükel" jubelde X plots onder de roaentakken. Met baar ruim, wit neteldoeksch jurkje en de glanzende krulletjes bezaaid met rozenblaadjes, zat, onder X ge plunderde boompje blonde Mies je van buur vrouw. .JBtout nest, stout nest! heb Jü X gedaan?” schreide juffrouw van DUk. Nou hadden ze aeker X tuinhekje niet ge sloten en was X kind, dat zoo gek op bloemen was, ongehinderd binnen gekomen. Ze zou 't kind kunnen slaan. Jilet ulle. Miesje bloemlespluk.” Ze strekte haar mollige vuistjes, waar tusschen de samen- geknepen vingertje» overal verkreukelde rozen blaadjes gluurden, naar juffrouw van DUk ui' Maar de juffrouw ging .met d'r zakdoek vot" de oogen bedroefd naar binnen. Michel, tante Gracleuae. den goeden, ouden pastoor van Amaberry en al die vrouwen tn haar familie die zonde? ooit sich te beklagen in stilte hun plicht hadden gedaan? Maar haar meenlng te stellen tegenover die van haar man leek haar onmogelük. Geheel den avond verweet zü rich In stilte, dat zü, zooals zü het noemde, laf was geweest. NauweUJks luisterde zü naar de gravin de Mauberny. die voort durend babbelde over alles en 'nog wat en daarbü °°k telkens liet zien, hoe dun het ver- nisje van opvoeding was. dat haar onkunde en compleet gemis aan zedelük besef bedekte. „Wat is die vrouw ordinair,” dacht zü. ver moeid door bet onophoudelijk gebabbel. „Wat zal het mü moeilük vallen, eiken Woensdag blT haar te verechünen en aan haar tafel aan te zitten.... en haar bü mü te ontvangen....!” Een walging beving haar bü^de gedachte aan het Parüsche leven, dat zü moest meemaken, omdat dit voor het succes van haar echtge noot noodlg was. Zü gevoelde een hartstochte- lük verlangen naar de bergen van haar vader land, naar het dierbare huis, naar allen, die daar woonden, zelfs naar Belza, de zwarte spaniel, die zoo trouw haar volgde, gereed haar te verdedigen tegen de gevaren, die haar konden bedreigen. Dat gevoel van verlatenheid te midden van het groote gezelschap bracht haar er toe, haar Fransche kamenier te ondervragen, die haar hielp haar tollet af te leggen. „Kent u in de bujjjt een katholieke kerk of kapel, waar ik nfcrgerNde H. Mis zou kunnen büwonen?” mevrouw,” w«* het antwoord, jer 1e hier Nadat de politie te Laren eenlge aanwijzin gen had gekregen, was zü Zaterdagmiddag in staat de hand te leggen op de daderes van een fietsendiefstal voor de 8t. Janskerk te Laren. Het bleek te zün de 23-Jarige N. H gehuwd en moeder van twee kinderen, wonende te Hilversum. Na aldaar geconfronteerd te zün met eenlge oj>koopers. herkenden dezen In de vrouw de verkoopster van verschillende rijwie len Zü werd vervolgens overgebracht naar Laren. Hier bekende zü zich schuldig te heb ben gemaakt aan diefstal van twee fietsen te Laren, twee te Bussum en een te Soest. Zü heeft deze resp te Laren, Hulzen en Bussum. verkocht. Hierna Is zü wederom naar Hilver sum overgehracht. Naar jwü vernemen, was de echtgenoot van 1e daderes van haar diefstallen gelMel onkun dig. huis, ik mag zelfs zeggen, dat ik een der favo rieten ben.” De Fransche kamenier die met füne attentie door lady Kinross was toegevoegd aan den persoonlijken dienst van mevr. Liserolles, klopte nu op de deur. Margaïta moest naar de toiletkamer gaan cm zich voor het diner te kleeden. Toen zü weer bü haar man kwam, droeg zü een witte zijden japon en om den hals de paarien, die oom Janekl haar eens had ge schonken. Haar man keek haar onderzoekend aan en knikte voldaan, terwül hü haar volgde naar de groote marmeren trap, die naar de hal leidde. Toen maakten zü hun entree In het salon, dat, met donker eikenhouten lambrlseerlngen er somber rou hebben uitgezien. Indien niet daarboven prachtige behangsels en een rük be schilderd plafond er een vroohjke tint aan had den gegeven. De gesprekken stokten en aller oogen wendden zich nieuwsgierig naar de bin nentredenden. De gravin de Mauberny, een kleine vrouw met roerig haar, wier gelaat bedekt was met blanketsel en poeder om de sproeten en vlek ken te verbergen, hield haar face-k-maln voor de oogen en fluisterde hoorbaar haar buur man toe: ^en witte gans, waarvan Llserollee een zwaan probeert te maken.” Margaïta had die boosaardige opmerking ver staan. Het was alsof zü een zweepslag ont ving, maar als instinctmatig nam sü de deftige houding van baar vader aan en volmaakt op haar ge^ak «itvlng «g de complimenten «n Bü den is ingediend de derde aanvulllngs- van het departement van Oorlog, waarbü voor 1936 ten behoeve der versterieng van het artlllerie-materieel, met name voor de uitbreiding van de luchtafweermiddelen. de automatische wapens, de mechanlseering van legeronderdeelen, vermeerdering van oorlog», voorraden (nJ. munitie etc.), een nieuw crediet van f 3.895.900 wordt aangevraagd en voor de genie, zulks in verband met de aanschaffing van luchtzoeklichten etc., een bedrag van. f 766.500. aannemen, dat de meerderheid van ons volk ge hoopt heeft, dat wij in staat zouden zijn onze beproefde, rustige, stabiele monetaire politiek te blijven voortzetten. Dat was ook de wensch der regeering en Nederland is daarvan dan ook niet afgeweken voor dat, alle anderen den strijd hadden opgegeven, en toen voor ons alle kansen op een gun stig resultaat hadden opgehouden te be staan. Thans gelde als wachtwoord: niet meer blijven hangen aan het verleden, dat is voorbijgegaan; vooruitzien naar de toe komst. De handen nu allen Ineengeslagen en allen saam, met biddend hart en eenparig willen, den nieuwen toestand tegemoet.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1936 | | pagina 17