I
ONS BLAD
75
jaren 8-Octobervereeniging
Zon-beschenen stad herdenkt
haar victorie van 1573
„Alkmaar Ontzet”
N
Kinderoptocht met versierde fietsen
en voertuigen
„Van Alkmaar de
Victorie”
^80 jarén van strijd brachten ons volk
zijn vrij bestaan
Als altijd bracht ook dezen morgen de
aubade aan den burgemeester
zeer groote drukte teweeg
WILLEM VAN ORANJE’S
BEDE VERHOORD
n-
- w -:
’<i***4**H******4*******«4»»****«*«**«««««»**«*«**4
Reveille
De Langestraat b(J avond feestelijk verlicht
Naar den burgemeester
(Vervolg op pag. 1 van het derde blad/
Weerbericht
Grbote kinderoptocht
REDE MR. C. J. A. DE LANGE
te
z|
'1
De vooravond van het
feest
Muziek van klokken en
koper
VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS
DONDERDAG 8 OCTOBER 1936
ADVERTENTIEPRIJZEN:
Per lossen regel 20 a, ingez. med. 40 c
p. regel; idem op pag. één 55a p. regel
Bij contract sterk verlaagde prijzen
Voor de kleine annonces Omroepers
zie de rubriek. Telefoonnummer 4330
•>te
18 September 1573 en
8 September 1936
behoeft niet te hopen om
beginnen, noch te slagen om
vol te houden” (De Vader
des Vaderlands)
Ml
De groote dag
'■f
Hr»nrl4
‘terstond: 7<g.3 te Isa-
Krüger
de
b
ClancR".
Bortnianskl.
Nof
zijn 1
sptnn
beidel
Wie heeft van Alkmaar niet gehoord?
Van 1 strijden aan de Frlesche poort
Voor meer dan ze* maal zestig jaren?
Toen Spanje* lust naar Hollandsch bloed
Beteugeld werd door Alkmaar* moed.
Die doodsangst joeg in vjjands scharen.
Dat leert g’ uit lands Historie:
„Van Alkmaar de Victorie!”
Vanmorgen om 8 uur werd op de Steenenbrug
de reveille gehouden door de muziekvereeni-
glngen St. Louis en Soli Deo Gloria en een paar
honderd schoolkinderen, die vlaggen en aardige
versierselen met zich droegen. Een aardig iets
was, dat men een aantal kinderen leuk ver
sierde letters liet meevoeren, die tezamen het
„75 Jarig jubileum" vormden.
De politie had voor een keurige afzetting ge
zorgd, toodat alles in de volmaaktste orde ver
liep. Nadat de muziek een vrooljjken marsch
had gespeeld zongen de kinderen het Victorie
lied en het nieuwe Alkmaarsche vlaggelled, dat
de melodie heeft van „Neerland* vlag je bent
m|jn glorie”, bij welk laatste lied de kinderen
keurig op de maat met vlaggen zwaaiden. De
leiding van re reveille berustte bij den heer
Corn. Jonker.
Zon op vjw.
Licht op n-m.
zoo
niet
leidt
het
door
nauw
zwaarste stormen te trotseeren. Laten wij. ieder
van de plaats, die hjj inneemt, streven naar een
erkenning voor ons self van wat de geschiede
nis van on* vaderland ons leert En wanneer we
daarin worden tegengewerkt door de vraag wat
het zal baten, laten we dan denken aan deze
woorden van Prins Willem van Oranje: „Men
behoeft niet te hopen om te beginnen, noch te
slagen om vol te houden”. Hoeveel te meer gel
den deze woorden voor ons. die niet gelijk onze
voorvaderen in 1573, op den achttienden dag van
de maand September terugzien als op „oen
bangsten dag", maar die den 8sten September
1938 mochten begroeten als den Hjjdsten dag.
die sedert vele Jaren aan Oranje en Nederland
werd geschonken.
Burgers van Alkmaar, wij willen aan' dit Vlc-»
toriebeeld een krans hechten en tegelijk de
vlaggen van ons vaderland en onze stad doen
ontplooien. Wij brengen daarmede tot uiting
drieërlei: ónze eerbiedige hulde aan de nage
dachtenis van hen die hier en daar en ginds op
de wallen van deae stad onze vrijheid hebben
gegrondvest; onze liefde voor ons Voratennute,
ons Vaderland en onze goede Stad; en onze
dankbaarheid jegen» den Allerhoogste, die
zooveel „medelijden met dit volk” heeft gehad.
deze nuttige instrumenten te huur zijn ge
weest? paarden en ruiters, fakkels, de Laat-
express, en natuurlijk met muziek.
Dat is een goed idee, want het brengt op
nieuw reuring en vroolükheid in de stad.
Zoo kon het gebeuren, dat de feestvreugde
op dezen vooravond langer duurde dan vroeger.
Óat belooft let*.
Het is een vaste gewoonte, dat in de morgen
uren aan den feestdag wijding wordt gegeven
door de plechtige klanken va koraalmuzlek. bit
nummer is, vanzelfsprekend bijna, toevertrouwd
aan Soli Deo Gloria, welk corps op het Stadhuis
bordes van half 10 tot 10 uur concerteerde. Het
volgend programma werd door de talrijke toe
hoorders met aandacht gevolgd.
zich i
hadden
Met deze woorden
F. H.
Groot Gloria.
Bsalm 1«6.
Zij zullen het niet hebben, Da Costa.
Wilhelmus, Bewerking Walther Boer.
Van Alkmaar de Victorie. Coster.
Bewerking Jac. Ter Hall.
Nun danket alle Gott,
Psalm 33.
In the Cathedral, Batiste.
Wilt heden nu treden, Valerius’ ,,Gedenck-_
L Maan e» mm. 11.
ander T.n EM. Nieuwe maan 15 Oeteber.
-■
BUREAUX: HOF 6, ALKMAAR
Talafoon Administratie 4330, Radactie 4220
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal voor Alkmaar f2.—
Voor buiten Alkmaar 2.50
Dagblad uitgegeven door de
NV. Drukkerij De Spaarnestad Haarlem
Met geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Zonder dat de Alkmaarders gerekend behoe
ven te worden tot de langslapers, mag toch wel
gezegd, dat op gewone dagen onze goede stad
in de vroege morgenuren nu niet bepaald een
beeld van druk leven vertoont. Op dezen regel
zijn uitzonderingen: Tweede Pinksterdagen,
de hoogfeesten van koemarkt, maar vooral de
achtste October. Nooit is Alkmaar zóó matineus
als op dezen grootene stede lijken feestdag. Dan
zijn reeds voor 8 uur drommen menschen op
de been, dan is er op alle straathoeken al een
levendige handel in „Oranje nationaal" at de
geliefde stactokleuren.
Het is nu een morgen, zooals deze herfst er
al zoovele heeft gegeven: mooi, helder weer,
een prachtig zonnetje, maar een temperatuur,
die aan November doet denken. Toch hebben
de hoogmogende heeren van de Bilt het goed
met ons voor. Zij immers garandeeren de feest
vierende stad: geen neerslag en iets zachter.
Wat wil men nog meer?
Het is opmerkelijk, hoeveel vlaggen er reeds
in dit vroege uur zijn uitgestoken. Werkelijk.
Alkmaar heeft de laatste jaren geleerd zijn na
tionale gevoelens ook naar bulten te demon-
streeren.
Na de reveille toog men in optocht door de
stad naar het huis van den burgemeester; voor
op ging de muziek, daar achter de leden van
bet 8 October-bestuur en de commissie en -daar
na. da. schoolkinderen. De stoet werd vooraf
gegaan'door twee politiemannen te paard.
Bij bet huis van den burgemeester, vooral
aan den overkant van den singel, stonden hoe
derden en honderden menschen reeds te wach
ten, toen de stoet bij he burgemeestershuis ar
riveerde. Hier stond ook reeds de rejiortage-
wagen van den KJLO., die het een en ander
zou opnemen.
Nadat de kinderen zich weer netjes hadden
opgesteld, werd allereerst aan mevr, van Kin
schot door een klein meisje een fraaie bouquet
roode en witte anjelieren aangeboden, welke
bloemen met een hartelijk bedankje werden aan
vaard.
De kinderen zongen hierna weer het Vlctorie-
en het Vlaggelled en brachten een driewerf
hoera uit op den burgemeester en diens echt
genoot*.
De burgemeester, op de stoep van zijn huls
staande, dankte allaa. hartelijk voor de aubade,
hem gebracht, welke aubade spr. een goeden
inzet vond voor de viering van het Alkmaarsche
ontzetfeest en waarvoor hij alle waardeerlng
had. Spr. stelde voor een driewerf hoer* uit te I
brengen op de stad Alkmaar, wasnan allen
spontaan voldeden.
De kinderen gingen hierna in den tuin van
het burgemeestershuis, waar zij werden getrac-
teerd, terwijl het oestuur van de 8 October-
vereenlging naar binnen gtng om den burge
meester te ieliclteeren met dezen feestelijken
dag voor Alkmaars steae.
van Kinschot
Inderdaad, wél zijn
Alkmaar en Oranje
Wij zijn wel is waar geen
wagens mee. Voorts waren door verschillende
vereenlgingen heele groepen afgevaardigd, die
asm het geheel nog meer aanzien gaven. Het
aantal versierde fietsen en vliegende hollanders
was zeer groot. Onder deze categorie kon men
tg! van heel mooie exemplaren aantreffen.
De stoet, waarin de muziekkorpsen St Louis 1
en Soli Deo Gloria meeliepen de stoet was
zoo lang dat twee korpsen meer dan noodig
waren trok van het Doelenveld langs de vol
gende straten:
Lom bards teeg.
Marktstraat,
Hekelstraat.
Dirk Duivel en held Cabeliau,
Der zesmaal sterker macht te gauw.
En Steenwijk met zijn handvol braven.
Staan in den strijd als leeuwen pal
En storten Spanje van stads wal:
De bloedvaan ligt in 't stof begraven,
Dat leert g’ uit ’s lands Historie:
„Van Alkmaar de Victorie!”
S'
dapper verdedigd, misschien
mogen behouden!"
onze burgemeester Jhr. Mr.
programmaboek 1936 in.
de gebeurtenissen van 1573
verbonden.
Residentie, waar burgerij en
Koningshuis bijna dagelijks vertrouwélijk met elkaar verkeeren; wij zijn ook
geen Hoofdstad, ieder jaar met het Vorstelijk bezoek vereerd, maar niet minder
dan Den Haag of Amsterdam voelt onze stede de gebondenheid met het
Oranjegeslacht.
Die band is zoo sterk, omdat MJ geknoopt is in tijden iipn gezamenlijken druk
en nood, en omdat hij gedoopt is in het bloed der burgerij1.
Dat Oranje zijn ideaal kon verwezenlijken; dat in de lage landen bij de zee
een klein maar fier volk aan de wereld het toonbeeld kan geven van echte
vrijheid, dat is voor een niet gering gedeelte te danken aan „dat strijden b(j de
Frlesche poort voor méér dan zes maal zestig jaren’’.
Dit jaar zal het herdenken van den histarischen achtsten October met nog
grooter feestvreugde gevierd worden, omdat de Vereeniging, wier eenig doét
is, deze viering leiding te geven, drie kwart eeuw bestaat. Van een rommelig en
rumoerig jeugdfestijn is door haar werken de 8 Octoberviering omgebouwd
tot het grootsche feest van heden en het zal geen schuld van het Bestuur zijn
wanneer binnen korten tijd deze achtste dag van Wijnmaand niet DE feestdag
is voor ALLE ALKMAARDERS.
Onder deze veelbelovende voorteekenen wordt vandaag de Onteetdag ge
vierd met een enthousiasme als nog zeiden te voren.
Wjj vragen ons ieder jaar af, of er nog wel climax in de feestvreugde moge
lijk is. We zouden zoo zeggen, dat dit jaar met zijn drie-daagsche jubileum
viering het toppunt is bereikt, tenzij.... Alkmaar nog eens het geluk mocht
smaken op zijn feestdag Prinses Juliana en haar Prins Bemhard dan als
gelukkig Echtpaar tot zijn eeregasten te mogen rekenen.
Want dan zal op de meest ondubbelzinnige wijze blijken, dat stad en
Oranje één zijn, en dat de gereserveerde Alkmaarders in laaiende feestvreugde
voor niemand de vlag behoeven te strijken!
De voorzitter der 8 October-vereeniging,
mr. C. J. A. de Lange, hield bij
Victoriabeeld een stijlvolle rede
dachtig luisteren naar het Inderdaad goede con
cert, dat gegeven wordt.
De Hofplein-commissle heeft intusschen op
de bovenzaal van Centraal het bestuur der 8-
Octobervereenlging ontvangen en dan trekt een
lange en feestelijke stoet door de straten. De
buurtcommissies gaan eikaars werk bekijken
en bewonderen. Het is zoowaar een echte op
tocht, met feestri) tuigen, heele hooge hoeden
zou er dezen avond nog wel een enkele van
r*mpsix>eden, die volkeren bedreigen. Wjj aan
schouwden den strijd van volkeren tegen vol
keren, en de worstelingen van volksgroepen te
gen volksgroepen. Wjj zagen volkeren ten onder
gaan, wij zagen ook volkeren geboren worden.
Alle lotgevallen, die een volksbestaan kunnen
treffen, trokken aan ons oog voorbij. Voor ons is
het niet moeilijk om te begrijpen, dat een volk
gegeeseld of dat het gezegend kan worden. En
de woorden, waarmede Prins Willem van Oran
je zijn levejï hier op aarde beëindigde: „Mijn
God, heb medelijden met mijn ziel en met dit
arm volk”, woorden, die door vroegere geslach
ten en ook door ons nog in onze jeugd slechts
ten deele werden begrepen, komen thans tot ons
als een vroom gebed, welks diepen zin te door
gronden on* geei
Ja, volkeren kü
hun niet gegev
vrijen wil te voi
Nauwelijks waren de klanken van ons natio
nale en stedelijke volkslied weggestorven, of de
heer Crefeld begon van zijn hooge zitplaats onze
onvolprezen carillonklokken te bespelen. Weer
werd gevraagd, wie van Alkmaar niet heeft ge
hoord.
We gclooven wel. dat dat vanavond geen ster
veling meer zal kunnen zijn. Hoe het zij, het was
een bijzonder goed gekoaen program, van vader-
landsche en andere feestliederen
Wij zijn echter de chronologische volgorde iet*
voorultgeloopen. Want voordat het carillon zijn
feestklanken uitzond, wanen reed* de honderd»*
kinderen naar het Doelenveld getrokken, waar
zij werden opgesteld voor den grooten kinder
optocht.
dergelijke verhouding behoeft niet bewezen te
worden. Zij is bewezen door het bestaan van
Nederland als vrijen, onafhankelijken staat. On
afhankelijk naar bulten, ten opzichte van andere
volkeren. Maar vrij en onafhankelijk ook naar
binnen, waar het betreft vrijheid van gelooven.
vrijheid van denken, vrijheid van handelen, mits
men zich boude aan redelijke wetten. Wie dit
voor ons volk wil bewaren, of hij bestuurder of
bestuurde zij, zal goed moeten bedenken, dat
slechts vasthouden aan de oude en welbeproefde
waarheden tot dit behoud kan leiden. God blijve
ons volk geven bestuurders, die hun bestuurs
taak vervullen met .medelijden" voor hun volk,
dat wil zeggen met Innige liefde voor hun volk
en eerlijk verlangen om zijn belangen te dienen
en eigen belang te vergeten. Maar God blijve
onsvolk ook geven het waarachtig besef van*
eigen onmacht bij naderend onheil, indien het
niet in staat is oe behartiging van zijn belangen
aan de besten toe te vertrouwen.
Etn dergelUk samengaan, een dergelijk schen
ken van vertrouwen en waardig zijn om ver
trouwd te worden, het lijkt alles te schoon om
waar te kunnen zijn. M*ar de geschiede nis be-’
wijst ons dat het bestaan jtan en dat het de
grootste bedreigingen vermag te weerstreven, de
den. Die van het oogenblik af, waarop dit in
zicht hem vervulde, nu met terzijdestelling van
eigen belangen, zich heeft Ingespannen naar alle
kracht om de poort, die dit volk naar een on
afhankelijk bestaan zou voeren, te openen. En
die midden in dit werk ons ontviel en in het
besef van de tallooze moeilijkheden, die hem
als onsterfelijke ziel en zijn volk als worstelend
volk wachtten, stierf met op de lippen wen bede
om bijstand voor zich en voor zijn arm volk.
Wèl heeft God medelijden met dit volk ge
had. Het heeft zijn vrij en frank bestaan mogen
vestigen en behouden, het heeft zich mogen
ontwikkelen tot een in velerfti opzicht kundig
volk, dat door de eeuwen heen, hoe vaak ook
bedreigd, ja zelfs eenmaal den ondergang nabij,
zich heeft kunnen handhaven.
Dit te gedenken is een uiting van dankbaar
heid en dankbaarheid voor bet goede, dat men
mocht ondervinden, is een plicht, dien wij niet
genoeg kunnen betrachten. Maar in onze tijden,
waarin de volkeren zich voor nieuwe problemen.
moelHJker dan ooit te voren, zien geplaatst en
ook ons volk behalve den druk der economische
crisis de bedreiging der onrust om zich heen
ondergaat en bovendien wat - de Interne ver
houdingen betreft, wellicht voor gelijke vragen
zal komen te staan als reeds zoo menig ander
volk, ontstaat er voor lederen staatsburger een
even ernstige plicht en wel om te overdenken
op welke wijze het volk, waarvan hij deel uit
maakt, zijn onafhankelijkheid naar bulten,
maar ook naar binnen als volksgeheel tegenover
de deelen, waaruit het is samengesteld, het best
zal weten te behouden. En vooral is dit de plicht
van hen, die geroepen zijn om in eenlge funcEe
de volksgemeenschap te lelden en te besturen.
Wie zich van dien plicht bewust is, zal niet mo
gen nalaten zijn blikken naar het verleden te
richten, teneinde door dien terugblik naar het
verleden tot het begrip te komen van wat het
heden behoeft. Daarom blijft steeds de „'jschie-
dente van ons volk van eminent belang. Zü
leert ons, gelijk uit het beleg en het ontzet van
Alkmaar blijkt, dat de verdediging van een eer
lijke zaak, mits vastberaden en In e“ndracht
ondernomen en gepaard gaande met volkomen
vertrouwen in'hen, in wier handen de leiding
berust, tot onverwachte resultaten kan voeren.
Waarbij komt dit verdachte, dat de laatstbe-
doelden, de bestuurders, bekwaam zijn en vol
komen onbaatzuchtig, niet dus denkende aan
eigen belang, noch aan groepsbelang, maar aan
de belangen van het volk in zijn geheel. De
ware democratie nadert dicht de ware aristo
cratie, omdat macht, die men vrijwillig uit
handen geeft en legt in handen van de besten,
het meest zal vermogen te bereiken, indien
slechts de besten die macht aanwenden cn ge
bruiken met den heiligen wensch In zich om hef
geluk van het geheele volk te bevorderen.
Een dusdanige verhouding te eenmaal in tij
den van worsteling en nood tuaschen Neder
land en Oranje gegroeid. De waarde van een
L
ns moeite kost.
m arm zijn. Arm, omdat het
te hun volksbestaan naar
1, arm, omdat se worstelen
möetep tegen deXmachten, die hun bestaan be
dreigen en hen lot ondergang doemen. Arm,
omdat ze zich geroppen achten om de wapenen
op te nemen tegen andere volkeren, arm, om
dat de innerlijke verdeeldheid zoo groot te, dat
volksgroepen met elkander In botsing komen en
niet rusten voordat een schijnbare overwinning
is behaald. De Grieksche wijsgeer Solon heeft
gezegd: „Prijst niemand gelukkig vóór zijn
dood”. Van een volk zou men kunnen zeggen:
prijst het nimmer gelukkig. Immers wat heden
onaantastbaar lijkt, kan eenmaal den onder
gang nab(j rijn De leeftijd van volkeren wordt
niet met jaren, maar met eeuwen geteld.
Het te In een tachtigjarigen strijd geweest,
dat het Nederlandache Volk «i)n vrije volksbe
staan heeft kunnen veroveren. Van 1568 tot IMS
hebben wapengeweld, onrust en onzekerheid in
deze landen rondgewaard. En al zijn er daar-
tusschen perioden van rustiger gesteldheid ge
weest, welk een geestkracht moet ons voorge
slacht hebben bezield om ven zóó langdurige
bedreiging te weerstaan. Nog vóór het midden
van dezen strijd viel Prins Willem van Oranje,
hij die door een wonderbaarlijke lotsbeschikking
van een Duitsch edelman, die slechts zijn eigen
belangen en die van zijn standgenooten trachtte
te dienen, te geworden de Vader de* Vaderland*.
Een zinlooae titel, een klank? Neen, een eere-
naam voor hem, die een der eersten was, die
de mogelijkheid van on* volksbestaan bevroed-
In dichte rijen stond het publiek langa de
straten opgesteld, toen de kinderoptocht door
de straten trok. Het was een buitengewoon
fleurig gezicht, al die blijde kinderen in allerlei
coetumeeringen voorbij te zien gaan. Het was
niet de eerste keer, dat op 8 October in Alk
maar een kinderoptocht werd gehouden, maar
naar onze meenlng heeft er nog nimmer aoo*n
groote animo voor bestaan. Het aantal deel
nemende kinderen wa* niet alleen zeer groot,
maar bovendien was er van den optocht door
de deelneemsters en deelnemers veel werk ge
maakt. Er waren allerlei grappige dingen uit
gedacht. die de toeschouwers buitengewoon
vermaakten en zelfs reden er een paar praal-
Na een somberen, regenachtlgen middag, die
al heel weinig goeds voorspelde, is de «.vond
m deze vrouwe bracht, gaf „zjj” door aan
aar” heer. Bij het drinken van den wijn werd
eerste beker aan de vrouwe aangeboden, die
te op „haar” beurt reikte aan den heer. H<J
onk het eerst, daarna de vrouwe en dan de
laiers.
Ged. Nteuwealoot. Hofplein,
Waagplein (Zuidzijde). Fnldaen,
Verdronkenoord, Kraan buurt,
Langestraat. Pastoorsteeg. Breedstragt, Schou
tenstraat. Langestraat. Kerkpigln, Gasthuis
straat, Zevenhuizen, Bergerbrug, Geeaterweg,
Scharloo. Bergerweg. v. Teijlingenstraat. FOrea
tusstraat. Stationsweg, Spoorstraat. Geesterzin-
gel, Tesseteche hek. Paardenmarkt, Konings-
vreg.
Zooals geaegd, was er aeer veel publiek, zoodat
de politie, die in grooten getale aanweaig was,
heel wat te doen had om opstoppingen te voor
komen.
Niettemin verliep alles ook nu weer heel rtk-
tlg en zonder moeilijkheden. D« optocht werd
een groot succes en dat was het verblijdendste
van allee. Onnoodig te het haast nog te ver
melden. dat dit succes niet het minst te
danken was aan het buitengewoon fraaie weet
De stralende zon gaf aan dezen optocht wel een
bljeonder feestelijk karakter.
>at t vaak zeer moeilijk was „haar” met den
tischten eerbied en ontzag aan te spreken,
tal waar „zij” temidden van „haar" volk,
bam aan allen arbeid, is te begrijpen en al
•tfgr~ïrloofde vrijheden werden beboet, wat
^V-lUk de rmariteit niet weinig verhoogde.'
ooral het binnenbrengen van den laatsten
ten met koren ging met groote vreugde en
dijkheid gepaard. Boven op de kar prijkte
bont opgetuigde strooien pop waarschjjn-
nog een overblijfsel van heidensche tijden,
het bqgld van Ceres bQ de oogstfeesten
itlg werd rondgedragen en op de maat
de muziek die voorop ging, sprongen en
ten
Fnldsen, St. Annastraat, Verdronkenoord (Zuid
zijde), Kraanbuurt, Langestraat, Payglop, Rid-
derstraat, Oudegracht N. Z. tot Rltsevoort,
Oudegracht Z. Z., Zllverstraat, Emmabrug.
Nleuwlandersllngel, Heilooërbrug, Ritsevoort.
Choorstraat, Laat. Boterstraat. Langestraat,
Hoogstraat, Ged. Nleuwezloot, Hofplein, Korte
Nleuwesloot, Koningsweg. Paardenmarkt.
Na den lampionoptocht is meteen het Hof
plein tot den laatsten vierkanten centimeter
gevuld met toeschouwers, die min of meer aan-
-g-„ ij het Victoriebeeld heeft Mr. C. J. A.
l-< Lange de volgende rede gehouden.
A-F lederen keer, dat wij bij dit Vrijheids
beeld tezamen komen, zijn we een jaar verder
verwijderd van het historisch gebeuren, welks
herdenking het doel van. deze samenkomst te.
Het ware te verwachten, dat daarmede'de be-
teekenis van Alkmaars belegering en ontzet tel
ken male zwakker tot ons zou spreken, moei
lijke r voor ons zou zijn te verstaan. WU kunnen
het tegendeel constateeren. Hoe valt dit te ver
klaren?
In tijden, waarin volkeren leven in eendracht
en vrede, in voorspoed en welstand, zal óf het
inzicht omtrent de beteekenls van een vrij
heidsstrijd zoozeer zijn vervaagd, dat de behoefte
aan een herdenking niet wordt gevoeld, óf wat
ook mogelijk te, zal het besef omtrent die be-
teekente niet voldoende klaar zijn om tot een
juiste, werkelijk doorvoelde herdenking te ge
raken. In het verleden zijn er jaren geweest,
waarin de 8ste October een dag was gelijk aan
andere dagen, maar ook jaren, waarin door een
luidruchtige feestviering zonder een streven
naar werkelijke herdenking deze, dag zich van
andere dagen onderscheidde.
In onze tijden zijn eendracht en vrede gewe
ken en ontbreken voorspoed en welstand. Jaren
lang reeds aanschouwen we rondom ons de
a de feestelijkheden, die wij allen dankbaar mochten medevieren ter
eere van de verloving van onze dierbare Prinses en Prins Bemhard,
vieren wij thans 8 October. Was het ééne een feest van de Toekomst,
het andere brengt ons terug naar het Verleden. Al liggen er eenige honderden
jaren tusschen beide, wat staan ze nauw met elkaar in verband. Had Alkmaar
indertijd niet
i wij Oranje
wük.
Laagste bar
fjord.
Verwachting: Zwakke tot matigen
Noord-OosteKike tot Zaid-Ooeteltiken
wind, helder tot licht of half bewolkt,
irooff weer,
ratw.
