REK DE KWEKKER
Proefvaart
van
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel?
Hr. Ms. kruiser „De Ruyte
ÖIC
voor 80.
Plaats dan een „Omroeper”
gezinnen
Een avontuurlijk reisje
HERFST
KAART EN MUNT
*9
7
I
t. f i
r
f
door RENÉ RENATO
KAla.riA.mug
DONDERDAG 8 OCTOBER 1938 a
ft
•■1
11,
H i.
X if
te Hertogenbosch
BrapanUcbe
We loopen langt de straten
En dragen weer een jat.
Die komt in gure dagen
Ons nu heel goed van pat!
De bladeren vallen neer.
't It ’t afscheid van den tomer,
De herfst it er al weer.
Probeeren jullie *t allemaal maar eens at
t je lukt.
Met wind en regenbuien,
Een enkelen dag wat ton.
Alsof die slechts met moeite
Maar van ons scheiden kon!
zelfde, die eenigen tijd geleden den Afsluit
dijk onveilig maakten. Elke lamp was om
geven door een wolk zoemende en gonzende
muggen. „Uit bet licht blijven en vooral
geen muggen doodslaan op je kleeren,”
klonk de waarschuwing van bet personeel
I” Neen
:ende zij
Er k
Niet
Dan toeken we in hult maar
Om’ troost bij boek of spel.
Zoo schenkt elk jaargetijde
Ons z’n genóegen wel!
X. Tr. W.
i
ryUver en dat zal
mt, vroeg *n sierlijke vlln-
|n prachtige vleugels even
J zljt volstrékt niet schoon
Soms giert een regenbuitje,
Of hagelt het een keer.
Dan huiveren alle menschen:
„Wat is ‘t een akelig weer!"
,t van buiten spelen
rel veel meer terecht.
ken, dat was moeilijk voor de kwakkers
want die kopden niet goed k wékken!
En nu hoop Ik maar, dat jullie de kwek-
kers en de kwakkers uit elkaar kunt hou
den. En denkt er omals je een kikkertje
tegenkomt die kwak roept.doe hem dan
mijn groeten. Wil je?
Om éïf uur vaart de
om kwart voor
toen de
heer en
l ik bill
ik, zei Rek de kikker, ik
meester van den
ven.
Met welk rel
der, terwijl hij z|
liet trülen, OU, gl r
met die gevlekte huid en gij kunt geen ho
nig zuigen uit de bloemen en geen stuifmeel
overbrengen.
Ik kan uitstekend kwekken en dat Is
méér waard dan véle andere goede eigen
schappen te zamen!” Kwek-kwék klonk het
nu hard In het rond. Rek keek onderzoe
kend om zich heen. Zoo'n balletdanser
smaalde hij. Kwékl
Wat 'n afschuwelijk geluld” merkte de
vlinder afkeurend op.
Het gouden hart van de dichtstbijzijnde
waterlelie straalde. Ze had ook het heele ge
sprek gehoord eri gaf den vlinder groot ge
lijk.
De kikkers, die hardpootlge wezens, zé
plonzen op onze gouden harten alsof die al
leen daar zijn voor het ruwe geweUU
wU hebben andere verlangens, bezel
aan den vlinder.
Met uw verlangens behoeven de kwek
ken geen rekening te houden, het algemeen
belang gaat voor.” Rek de kikker had alles
afgelulsterd en met 'n vervaarlijken sprong
zat hjj nu boven op het gouden hart der
bloem
onbeschoft!” zuchtte de arme wa
terlelie.
Rek-kwek-kwèk! klonk het lulde. En zie,
van alle kanten sprongen de kikken toe.
ken en dat was héél erg voor hen. Want.
daar kwam Rek met de kwekkers aange
sprongen en die.... die kwekten zoo luide,
dat de kwakkers niet anders dachten of de
wereld verging!
De menschen meenden echter dat er
regen kwam, doch géén van beide was waar.
Heel lang duurde het ook niet of Rek re
geerde over den rietplas. Iedere kikker
moest Kwek Rèk zeggen, zoodra ze Rek za
gen of dachten hem te zien. Aan de riet-
plassers was het streng verboden te kwak-
van de Rlo Tinte Maatschappij te Rotterdam, waarbij drte arbeiders
gewond werden. Een overzicht van de groote verwoesting, welke
werd aangericht
Wanneer je een kaart in evenwicht op
den vinger legt en daar bovenop een geld
stuk plaatst, precies boven dén vinger, sou
je eigenlijk niet denkérf, dat het mogelijk
is, de ksdrt tusachen het geldstuk en den
vinger uit te balen, zoodat bet muntstuk
dus op den vingertop blijft liggen.
Toch is dit gemakkelijk genoeg, wanneer
je 'maar zorgt, de kaart snel en recht weg
J), jeetje," dacht hl). „dat was juist
een lekk’re kluif voor mij!"
„W<Jrd jij niet moe," riep hij omhoog,
,»an ’t klimmen op en neer?..
Van de eene rots op de andere,
Je breekt je nek een keer!
Kom naar beneden, lieve geit,
het gras smaakt hier too fijn!"
,Jk dank je harflijk," tei de geit,
„ik zal wel wijzer zijn.
Jij kijkt te hong’rig, waarde vriend,
’k ga liever hooger op!"
,,’t Is jammer,” denkt leeuw, „affijn,
1 is niet de eerste strop!” v
De
van Ned. ln<M, jhr. mr. B. C. do JongA
te Woensdag met den boottrein in
aansluiting op het m.s. .Slbajak* uit
Marseille in ons land teruggekeerd
„En toen ben Ik met de Lemmer nacht
boot naar Harlingen gegaan." Met die
woorden begon Henk van Voorden zijn ver
haal tegen zijn vriend Bram met wlen hij
op dezelfde kamers woonde. Sedert een
maand was Bram ook student en ofschoon
Henk zijn studie In de plant- en dierkunde
al bijna voltooid had en Bram zijn studie
wiskunde pas begon, waren de jongelui de
beste vrienden en hadden ze besloten samen
te gaan wonen.
Henk was nu juist bezig het verbaal te
doen van de reis, die hij dezen zomer ge
maakt had Ik had die reis al een paar
maal eerder gemaakt," vervolgde hij, „dus
het begin was niet nieuw voor mij. Wel had
ik gezorgd bijtijds aan de boot te zijn om
een goede plaats op een van de banken te
veroveren.
Zoo kwam het, dat ik van het passeeren
van de Oranjesluizen niets merkte, behalve,
dat de boot een poos stil lag. Ik heb veel
zitten en liggen lezen, daarmee gaat de tijd
altijd gauw voorbij.
boot van Amsterdam en
vieren was ik juist ingedommeld,
hofmeester kwam zeggen, dat De Lemmer
In t zicht was. Nu, je begrijpt, dat dan
iedereen zich klaar gaat maken en voor hij
van boord gaat, nog even een luchtje wil
^scheppen en een kijkje boven wil nemen.
Maar ditmaal was er een onverwachte kant
aan dat kijkje boven. Want rondom de
lampen wemelde het van de muggen, de-
Op de Maas tegenover IJsselmonde is Woensdag een motorvlet met
vier personen door een Fransche sleepboot overvaren. - Een vrouw
en een kind verdronken. De plaats van het ongeluk
Kwek-Rék! groetten zij, terwijl zij hun
rechterpootjes omhoog hieven tot teeken
van welkom.
Boven op de waterlelie als op ’n gouden
troon, zóó zat Rek en hij kwèkte met alle
overtuiging zoodat hij zelf begon te ge-
ipoven hetgéén hij kwekte.
De vijver scheen bevolkt met alleen maar
Rekken. Allen schenen vol Ijver om de zaak
te dienen. Hoe langer hoe meer kwamen de
kikkers onder den Indruk van Reks toe
spraak. Deze zwaaide met z’n voorpootjes
en zijn kikkeroogjes rolden in zijn breeden
kop.
Gij weet allen, sprak Rek, wij, wij zijn
het aan onze voorvaderen verplicht den
naastbij gelegen vijver te veroveren. Het zijn
slechts ellendige kwakkers die daar wonen
en wij edele kwékkers, zouden wij tevreden
zijn met deze armzalige" waterlelies welke
zóó weinig goud in'hare harten bezitten?
Kwek Rek! Kwek Rék! De gansche vijver
was slechts één geluld, allen stemden In
voor de verovering van den naastbijgelegen
plas der kwakkers, den rietplas!
Rek verhief zich nu van zijn gouden troon
en alle kikkers kwekten lulde: Kwek Rék!
Ineens.wat was dat? De diep veront
waardigde waterlelie verdween onder het
water en Rék viel in den plas.
O, de kikkers waren hoogst ontdaan.
Doch reeds dreef de witte bloem met het
stralende gouden hart dj> het watervlak.
Rek was ’n held, dat verklaarden alle kik
kers eenparig, want zie, onmlddellljk sprong
hU weder boven op z’n troon, precies...,
alsof er niets gebeurd was.
Dertig kikkers hielden de wacht bij de
onbetrouwbare bloem, opdat geen tweede
maal de redevoering In het water zou vallen
en In hun klkkerhartjes hoopte 'n leder op
"n moolen voorsprong na de verovering van
den rietplas.
Zoo gebeurde het, dat v$le libellen door
de kwekkers werden uitgezonden om den
rietplas te verkennen.
De kwakkers bleken totaal onkundig van
oe plannen der kwekkers. Verbaasd keken
zij dan ook omhoog naar al dat vele geclr-
kel en getril daarboven.
Toen de libellen voor den tweeden keer
verschenen lieten zij ’n soort harde besjes
naar beneden vallen welke het water ver
vaarlijk hoog deden opspatten, zoodat dé
kwakkers geen kwak meer durfden te kwak
te schieten op de manier zooals mijn
plaatje het hieronder aangeeft
van de boot, dat met deze dieren meer ver
trouwd was, dan wij. Doodslaan geeft na
melijk vlekken, die baast niet uit het goed
te verwijderen zijn.
Natuurlijk bepaalden de muggen zich niet
tot de boot. Bij den aanlegsteiger werd het
steeds erger met de zwermen en in de lood
sen van De Lemmer begreep je niet hoe de
menschen het uithielden. Wij gingen van de
boot dadelijk in de tram naar Sneek en in
de tram en tegen de raampjes aan den
buitenkant zaten ook massa’s muggen. Kijk,
hier heb je een exemplaar net zooals ik het
gevangen heb (Fig. 1). Je kunt ze herken
nen aan hun groene kleur en aan de groote
sprieten. De larven zien rood en leven in
de modder."
„Maar hoe komt het nu. dat er opeens
zooveel muggen voor den dag komen? Ik
heb gehoord van auto’s, die op den Afsluit
dijk niet verder konden rijden, omdat hun
carburators verstopt waren en ze warm
liepen."
,4a, Ik geloof niet, dat de geleerden het
daar heelemaal over eens zijn. Aangenomen
wordt, dat In gewone omstandigheden vls-
schen zooveel muggenlarven eten, dat er
nooit een teveel aan muggen komt, zooals
nu. Maar sedert de Afsluitdijk gekomen Is,
wordt het water van het Uselmeer steeds
zoeter en zou er een tekort aan visschen zijn
om de muggenlarven op te eten. Men pro
beert karpers te kweeken om de larven
vernietigd te krijgen. In Noord-Holland
moet de plaag soms heel erg zijn, de men
schen kunnen geen groente over de straat
vervoeren, omdat alles direct onder de mug
gen zit.”
„Gelukkig, dat het geen malariamuggen
zijn.”
dat mag je wel zeggen. Die zijn van
alle muggen in ons land de gevaarlijkste.
Gelukkig, dat je ze van de steekmuggen ge-
makkeljjk kunt onderscheiden, als ze zitten
(Flg. 2). Kijk, daar zit er warempel een,"
én met een sierlijken zwaai vernietigde
Henk het leven van de mug.
Het gezellige koffieuurtje was weer ge
daan. Het werk vroeg de aandacht. Brems
laatste overpeinzing, voor hij op de fiets
stapte, was, dat het toch maar wat gezellig
was met z’n beiden en dat ze nog heel wat
zouden afboomen.
FOTOREPORTAGE
Met den bovenbouw van de
nieuwe brug over de Maas bij
Hedel Is een aanvang gemaakt
Een overzicht van de werkzaam
heden
Fabel
-
boven op een berg,
