Er wordt recht gesproken Alkmaar, 11 Nov. Beroep verworpen ALKMAARSCHE RECHTBANK Wie doodde Marco Graffi? j8 t .1 WOENSDAG 11 NOVEMBER 1936 A?* AGENDA e Nu was broerlief er ook by IS dat democratie? Al te hardhandig Het raadslid gaf advies r Wat doet de wethouder nu? OPBRENGST COLLECTE „HET VOORSTE LEGIOEN” Een rectificatie OFFICIEELE MEDEDEELINGEN VOOR DEN POLITIERECHTER HINDERWET °Een duur fietsplaatje Inschrijvingen Handelsregister Fiets gegapt Benzine gestolen 4 De inbraak by het B. A. te Uitgeest Sigarenwinkel verplaatst Gem. ReeHe-programma Mild oorHeel De woonwagenkwestie te Bergen vo m< De Hertog van Kent bracht dezer dagen een bezoek aan de motor- en rijwielten- toonstelling in Olympia Hall te Londen 1 - T* 4 stu ber gen var ach Apothekersnachtdienst Bonsema door het Partijbestuur der S.D.A.P. in het ongelyk gesteld De inbraak by het Burgerlyk Arm bestuur te Uitgeest berecht. Eisch lYs jaar gevange nisstraf Rijkspoctspaarbank u Tenfoonet^bingen De Bergensche woon wagenkwestie binsdagmiddag T. bepleitte de- ee- Nieuwe Zaken. 11 even I DONDERDAG 12 NOVEMBER g*crirrnrrnlri*^yt "us De garagehouder J. O. uit Bergen had zich in den nacht van 21 op 22 Augustus schuldig ge maakt aan diefstal van benzine uit de tank van den auto des heeren H. Telman uit Am sterdam, welke auto op het parkeerterrein ach ter „De Rustende Jager" stond. De hoeveelheid gestolen benzine was nog al belangrijk. De verdediger Mr. Crevecoeur mentie.Uitspraak 17 November. zoon I en De groote gehouden inzameling voor het. Na tionaal Huwelijksgeschenk aan H. K. H. Prin ses Juliana en Prins Bemhard heeft tot dusver opgebracht f 1382.66. Nog enkele lijsten, o.a. van de Ziekenhuizen, moeten binnenkomen, terwijl ook vandaag nog gelegenheid was zijn gave te deponeeren bij het comité in het stadhuis. he Cc 1 vo vei i ,.De be- G den groc dier met wen als Ai gun op 1 stra I stei De Zondag- en nachtdienst sal in de week van 8 tot en met 14 November worden waar genomen door de apotheek van Mevr, de Wed. P. A. F. Schouten, Emmastraat. H. Exc. gom dicnd Het alles zelfs De gezan van i vai Me Bo Th 'nat H. Exc. 1 onze Vorm deren Om de Sc gebeu In belani deze Om eindif H.H Uit Maar ring Polde uitdij geme In ling Soda speet We win te gestel Con tot c< meenl waart noem, dant Nas Mgan lingen. tjes hebben aangenomen van een persoon, aan wien hij beloofd zou hebben zijn zoon in vasten gemeentedienst te benoemen» Althans, dat hij had kunnen weten, dat die geschenk^! met dat doel gegeven werden. Loco-burgemeester Klaver onderzocht onmid- dellijk deze beschuldiging, die, ware ze juist ge feest, zonder twijfel een ernstige smet zou heb ben geworpen op den wethouder en hem in het oog van ieder weldenkend burger ónmogelijk had gemaakt. Het ambtelijk rapport kwam echter tot de con clusie. dat van eenige schuld geen sprake was. Een door de S. D. A. P. benoemde commissie, bestaande uit twee leden van het partijbestuur en een wethouder van Haarlem, mengde zich eveneens in de zaak. Een heele acte van beschul diging werd bijeengegaard, onderzocht, met hét resultaat, dat ook hier werd geconstateerd, dat en dwo Hek. OP. dat dat wort hoe bleel iswa daar acht het in p W. pella zekei der nu i len ze p< den bill ijl verze schil scha, OP slotei ken C. B stem B en bet! G rins Cor O Ruil van De den h den o polder teneta onze wijze terwüj leek i deel t Er kinder bepale bentxx in te enkels gRUjI^tid! heel vreemd was. met hem de aankla- Op 4 September had de tuinbouwer J. Breed te 8t. Maarten voor het Veilinggebouw aldaar even zijn flets neergezet, omdat hij binnen even een boodschap had te doen. Weer buiten geko men zijnde, ontdekte hü. dat de flets, waarop een broek en een jekker waren gebonden, spoor loos was verdwenen. De dader van dezen diefstal bleek te zijn de varensgezel Relnler van R. uit Delft. Deze stond thans terecht en zei, uit geldnood hij had schuld bij zijn logementhouder te hebben gehandeld. De officier eischte een jaar gevangenisstraf. Gerardus v. d. M. uit Warmenhuizen had op 8 Augustus ten nadeele van den heer N. Bar- singerhorn «en rijwlelbelastingplaatje gestolen. De officier eischte tegen verdachte, die niet was verschenen, twee maanden gevangenisstraf. Het vonnis was. zooals meestal in gevallen, waarin een verdachte niet verschijnt, conform den eisch. de een meer, de ander mihder sympathiek ot antipathiek desnoods met de priesterdeugd die hen adelt en hoog houdt in ons eindoordeel. De leiding van het Centraal Tooneel heeft met zooveel zorg deze vertooning voorbereid, dat ze, naar ons Is meegedeeld, het oordeel inwon en de voorlichting bü de voorbereiding verkreeg van een vooraanstaand lid der Sociëteit als pater van Heugten 8.J. te Amsterdam, waarbij herinnerd mag worden aan het artikel van Dr. Ernst Mitt- ler uit „Schönere Zukunft", waarin werd mee gedeeld, dat o.a. Kardinaal Innitzer de Weensche première heeft bijgewoond. Het tooneel heeft een groote cultureele roe ping. Wanneer de levensproblemen van het ge loof zoo nobel tot ons worden gebracht en de leugen wordt bestreden van den Jezuïet met gift beker en dolk, dan verheug ik me over zoodanig tooneel. Hier wordt een overtuiging uitgedragen tot de massadat het geloof het grootste wonder en de Jezuïeten waardige dragers van een hoog ideaal zijn. De genade van het geloof, en de majesteit van het geloofwonder raken ons aan. Hier zijn de priesters geen sluwe intriganten, geen berekenende woordenzifters, geen speculan ten des levens, maar karakters in soutane, men schen met menschelijke eigenschappen, doch het eeuwigheidsmerk des priesters in de ziel: geen fanatici noch duistere asceten, geen bekrompen BK De motorschlpper Dirk K. gedetineerd we gens het drama te Broek op Langendijk, had op denzelfden avond van het drama den muzikant P. J. Hof geslagen, omdat deze van hem gezegd zou hebben, dat hij dronken was, hetgeen in alle opzichten bezijden de waarheid genoemd ■mocht worden. Verdachte erkende en betreurde zijn houding op den bewusten avond. De officier beschouwde hem met een welwil lend oog, sprak vriende'ijk over den toestand, waarin verdachte verkeerde deze is nJ. ge en vader van drie kinderen en eischte boete of tien dagen. De verdediger, mr. Langeveld, had waardee- ring voor het menschkundig requisitoir van den officier en bepleitte een lichte boete, omdat de vrouw van de verdachte deze .wel sou moeten opbrengen. De politierechter was ook al vriendelijk en veroordeelde tot f 15.— of vijf dagen. De officier eischte drie maanden gevangenis straf. Verdachte verklaarde, pit nood te hebben ge handeld en vroeg den politierechter, of die wel' een» in qood had gezeten. Dit laatste kostte hem een vermaning, waaruit hij kon ïeeren, dat de persoon van den rechter boven materieele zaken verheven is. Het vonnis was mede door het ongunstige reclasseeringsrapport conform den eisch. Eveneens in hooger beroep stond de Castri- eumsche caféhouder Willem de Z. terecht, die door den kantonrechter tot 8.— boete.,of zes dagen was veroordeeld, omdat hij zonder ver gunning van B. en W. op een hem toebehoorend terrein had laten kampeeren. Verdachte erkende, dat hü in overtreding was geweest, maar dat hü te goeder trouw was, om dat een raadslid der gemeente Castrlcum hem had gezegd, dat hü geen vergunning behoefde aan te vragen, zooals vorig jaar, want de bur gemeester zqu wel een oogje dicht knijpen. Ove rigens ging zün bezwaar hoofdzakelijk tegen de opgelegde boete, die hem wel wat zwaar lag. 'Onze caféhouder, die aan dat raadslid wel geen advies meer zal vragen, hoorde door den officier bevestiging van het vonnis vragen. Uit» spraak op 17 November. afgeroepen wordt, maar zoo als alle vastberaden vrouwspersonen van haar slag, komt ze dapper naar voren, en heeft er alleen maar spüt van, dat ze haar Zondagsche spulletje niet draagt en vooral haar nieuwen hoed, dien ze pas ver leden Zaterdag op de Edgeware Road gekocht heeft. Waaxschünlük zal ze in £eel haar leven nooit meer zoó'n kans hebben om ten tooneele te verschünen. en dan nog wel voor eén publiek van rechtsgeleerden. Emma Acock voluit Emma Magdalena Acock. Gehuwde vrouw. Echtgenoote van Char les Acock. Woont in het Austerlitz flatgebouw.. Is daar huishoudster. ,Kük eens naar deze stiletto, juffrouw Acock. Neem ze eens in de hand.” Juffrouw Acock neemt de stiletto voorzichtig in haar hand. Ze kükt er naar. Dan legt ze haar, met een uitdrukking van afschuw neer op de balustrade van het getuigenhokje. „Ooit van te voren gezien, juffrouw Acock?" ,4a, mijnheer dikwijls, münheer.” „Waar?" „Op juffrouw Gemma’s toilettafel, münheer." .Juffrouw Graffi’s toilettafel?" .4», münheer.” „Was ie van haar?" ,4a. münheer. Tenminste ae heeft het ding, één kant hangen, toen ze met haar armen grootpa uit Italië ia gekomen meegebracht." „Hebt u er ooit iets over tegen haar ge zegd?” ,4a. münheer. Hemel, Juffrouw, heb Tc eens gezegd, ik vind het toch zoo gek dat zoo n jong meisje als u zoo’n moorddadig wapen heeft als Wü behoeven de ongelukkige historie, welke de Alkmaarsche s. D. A. P. dezen zomer ten too neele heeft gebracht, niet meer in bijzonderhe den op te halen. leder lezer weet nog wel, hoe de raadsleden Bakker en Bulens, benevens het oud- raadslid Helleman, hun partijgenoot wethouder Bonsem^ beschuldigden* van corruptieve hande- wethouder zou nJ. een paar cadeau- Den Helder: W. G. F. Schrander, 2e Vroon- straat 92 B, metselaar Züpe: H. Toes Schagerweg F 96a. timmer- bedrijf. De 57-jarige werklooae Oudorp Wilhelmus H. had in Juli en Augi als steuntrekkende verzwegen, dat een inwo nende zoon van hem f 14 verdiende. Verdachte gaf als motief de armoede op en beweerde voorts, dat hü niet wist wat zün, z verdiende, welk smoesje niet werd geloofd zelfs de verontwaardiging van den politierech ter opwekte. De officier eischte twee maanden gevan genisstraf. De politierechter had toch nog mede- lüden en veroordeelde verd. tot een maand voor- waardelük met eêh proeftijd van twee jaar en tot f25.boete of tien dagen. Victoria Tksaisr: „MeriJntJe Gtfren’s Jeugd” éGepr^ongeerdj. Alle dagen 730 uur. gehandhaafd. Spr. vroeg principieele uitspraak rechter. De rechtbank, die ook niet scheen te begrij- pen, waarom deze familie geen ontheffing kreeg van B. en W., zal Dinsdag «A uitspraak doen. Hoewel wü verwachten, dat het vonnis van den Kantonrechter bevestigd zal worden, dat kan moeilük Anders, hopen wü toch, dat B. en W. van Bergen alsnog hun houding zullen her zien en den menschen de zoo «eer begeerde ont heffing zullen verleenen. De Bergensche ge meenschap zal er in geen enkel opzicht schade door lüden. Lün 1: Hilversum I. HJn 2: Hilversum n. Lün 3: Parüs R. SM—820, Luxemburg 820— 9.06, <eulen '9.069.50, Luxemburg 930—1120. Radio Dunmark’11.2013.06, Parüs Radio 12.05 13.05, Brussel VI. 13.06—1420, Parüs Radio 1420—1520, Lond. Reg. 1520—1630, Parüs R. 16.50—1720, Brussel Fr. 17-20-1830. Lond Reg. 1830—1920. Berlijn 1920—2020, Rome 2020» 22.10, Berlün 22 10- 23, Weenen 23.00—24. UJn 4: Brussel VI. 8—920, Normandië 929-- 10.35, Lend. Reg. 10.35—15.35, Droitwich 1535 1820. Luxemburg 1820—19, Droitwich 19— 20.50, Brussel Fr. 20.50—21.30, Luxemburg 3120- —01.40. Droitwich 21.40—34. dien ouden mesjeu, in dat gebouw daarginds mee van kant gemaakt hebben. Die is dood gestoken, zeit-le, en ze hebben het mes, waar het mee gedaan is, nog niet gevonden, en ik durf er een potje bier om te verwedden, dat dit het is, zei hü. Wat motten we nou doen? zei ik. Je gaat op zoek naar den eersten den besten smeris zei hü en daar geef je het aan. Ik geloof dat ze bezig zün de lükschouwing te houden, en het zou wel eens van groot belang kunnen zün, zooals ze dat noemen. Dat zou die dolk wel eens kunnen zün. Toen ben ik naar het eind varv de straat geloopen, en heb daar den agent gevonden, die er altüd staat en hem heb ik het verteld. En toen zün we naar hier ge komen. Dat is het. münheer.” Müitfieer Nokes’ verhaal is duidelük en er hoeft nem niets meer gevraagd te worden, en de Coroner en münheer Christenbury bedan ken hem allebei. Nokes stapt weer naar beneden, met het gevoel dat alle romantiek nog niet uit zün grauwe alledaagsche leven is verdwenen. Zün illusies over een borrel nemen nu vasteren vorm aan. Hü begint te denken, dat hü mis schien wel een paar shilling uit het zaakje zal kunnen slaan, te meer, daar men hem vraagt, te willen wachten. En nu wordt er, als resultaat van een fluisterende beraadslaging tusseben den Coro ner, Münheer Christenbury en Acock, den con cierge, een nieuwe getuige naar voren geroepen, en wel in de gedaante van de vrouw van den concierge. Het bUjkt, dat juffrouw Acock al een poosje in de zaal tezeten heeft. Het brengt haar allemaal van haar stuk als haar naam In ons verslag van de V. V. V -vergadertng, hetwelk wü gisteren publiceerden, heeft het zet foutenduiveltje een beetje rondgespookt, met het gevolg, dat hier en daar iets kwam te staan, dat niet in den haak was. Zoo werd de voorzitter Dr. G. P. Bosman ge noemd, terwül dit moest zün Mr. J. P. Bosman. Verder is er sprake van eep begroeting die in ontvangsten en uitgaven staat met een bedrag van 2750. Deze geheimtaal beteekende, dat die begroeting sloot met dat bedrag. Ook wordt er, gewag gemaakt van een münheer Lou don. terwül het onze brandweervriend London is en over een vacature-Swerts, waar de vaca- ture-Swets bedoeld is. Tenslotte corrigecien we nog even de ergste fout en wel dé bewering van het zetfouten duiveltje, dat na herhaalde stemming een mün heer Rees tot bestuurslid was gekozen. Deze münheer Rees is niemand anders dan de heer Pels, de bekende wünhandelaar. dwepers noch onwezenlüke droomers, maar warmvoelende menschen, staande in de realiteit van den dag, doch die realiteit richtend naar de klare beschouwing van ’t bovennatuurlüke. „Het grootste van alle wonderen is het geloof" zijgt de oude rector op zün sterfbed in de ontroerende sterfscène, door Cor Hermus tot een machtig toöneelmonument gemaakt. Er is veel geschreven en gespróken over ver- geestelüklng van *t tooneel. Hlèfechter geen vage religiositeit, verdoezelende schün-vroom- theid, doch het volle, warmbloedige leven met zün menschelüke conflicten ~n gestelijke problemen, aangeraakt en gestuwd door het bovenzinnelüke der Genade Gods. o Dat zoo iets met zóó groote zorg en zóó groot verantwoordelükheidsgevoel ten tooneele wordt gebracht, heeft recht op volle waardeering Waar de directie van 't Gulden Vlies zich be ijverde om twee opvoeringen in Alkmaar moge- lük te maken, wordt de gegronde hoop gekoes terd, dat zeer veel, Katholieken gebruik zullen maken van de aangeboden gelegffiheid om een opvoering bü te wonen van een katholiek too- neelwerk, dat in a’le kringen zoozeer de aan dacht trekt. De voorstellingen zullen plaats vinden op 28 en 29 November in *t Gulden Vlies, in dezelfde bezetting en décors als te Amsterdam. Katholieken van Alkmaar en omgeving lapt de gelegenheid niet voorbügaan om een opvoe ring van een dergelük meesterwerk als ,.H»t Voorste Legioen” is, bü te wonen. In den loop der maand October 1936 werd aan bovengenoemd kantoor op spaarbankboekjes in gelegd 121.674.73 en terugbetaald ƒ169.80533. Derhalve minder Ingelegd dan terugbetaald 48.130.80. Het aantal nieuw uitgegeven boekjes bedroeg 93. De heer L. de Vries, die sinds eenige jaren in de Hekelstraat een bekenden sigarenwinkel dreef, heeft dezen winkel overgeplaatst naar net modernere perceel nummer 77 aan het Verdronken oord, waarin tot voor kort de meu belzaak van den heer v. d. Meer was gevestigd. De nieuwe winkel, waarin een groote sortee- ring sigaren, sigaretten en andere tabaksartike len voorradig is, ziet er keurig uit. De aardige étalage geeft den voorbüganger volop gelegen heid te constateeren, wat binnen al zoo te koop is. De verplaatsing van de zaak is zeker een verbetering, die niet zal nalaten den verkoop te bevorderen. Detwinkel wordt heden geopend. luistert echter slechte ongeduldig naar wat hü zegt. Het is duidelük, dat de meenlng van de weerspsmnige lieden op de achterste bank ge deeld wordt door hen, die vooraan zitten. Ook blükt nu, dat detective Wirlescombe geen ver dere verklaringen heeft af te leggen, en dat er ook geen andere getuigen meer te hooren zün. En dus resumeert de Coroner het geval, en alles wat er in de lange uren van deaen No vembermorgen over gebleken is. Hü «ft maar weinig. Misschien heeft hü man van ondervinding de bedoelingen van de jury al doorgrond; weet hü al tot welk oordeel büna ieder jurylid reeds bü zich selven beslo ten heeft. Hü 1* daarom kort, en spaart zün woorden. Hü zet uiteen, boe de doode, Maroo Graffi zonder twüfel door een steek In het hart vermoord werd in zün eigen slaapkamer en wel in den nacht van den vierden op den vüfden, om precieser te zün, vroeg in den morgen van den vüfden November. Hü wüst op de roman tische omstandigheden, welke den medlschen student Adrian Graye, op dat uur in de flat brachten. Hü vertelt hoe de kleindochter van den vermoorde er blijkbaar naar hunkerde hem en het land te verlaten. Het was. zooals uit ds getuigenverklaringen gebleken was, ónmogelijk zichzelf niet af te vragen, of zü in een plotse linge vlaag van drift soms haar grootvader vermoord had, en daarna gevlucht was? .(Wtardt vervoigdi dat ding daar. U zult, er u nog eens mee zeer doen, sel Ik. O. zei ze, in mün land draagt ieder meisje een stiletto. Lieve deugd, juffrouw, zei Ik, waarom toch? Om menschen mee dood te maken, zei ze zoo maar, meneer. Wü maken daar even gemakkelük menschen dood, als jullie hier vliegen dood maken, zei se. Ik werd er ge woon rillerig van, münheer." Münheer Christenbury laat zelfs door geen knipoogje merken, dat hü gelooft, dat juffrouw Graffi haar voor den mal heeft gehouden. HU blüft haar aankükeg, terwül hü de stiletto terugneemt. „U bent er zeker van, juffrouw Acock, dat dit de stiletto van juffrouw Graffi is?” „O, heel zeker, münheer. Ik ken ze goed, als ik Acock daar ken. Maar....” „Nu, juffrouw Acock?" ..Den laatsten tüd heb ik het ding elgenlük niet zien liggen, münheer. Gewoonlük lag ie in een bakje op juffrouw Gemma's toilettafel, maar ik herinner mü niet, het den laatsten tüd daar gezien te hebben.” .Hoe lang is het geleden, dat u het gezien hebt?” Juffrouw Acock denkt na, rolt daarbü de lin ten van haar muts op en laat haar hoofd naar 2>lden heeft een tooneelvoorstelllng een zóó unaniem, prüzende pers gevonden als de pre mière van „Het Voorste Legioen" door 1 Cen traal Tooneel onder' Cees Laseur. schrüft de be kende tooneelcritlcus Leonardus van den Broeke in „De Tüd" van Donderdagavond 23 April J.L Zelden of nooit heeft ten onzent een katholiek tooneelwerk zulk een onverdeelde bewondering in neutrale liberale en sociaaldemocratische pers verworven. Het Centraal Tooneel heeft weer eens greoten, bewonderenswaardigen tooncelarbeid gebracht en hiermede staat dit tooneelgezelschap in de eerste'rü. Welk een groot, tevens vormend kunstenaar Cees Laseur is, bewees hü vooral met deze buitengemeene voorstelling. Daar behooren moed en ondernemingsgeest, daar behooren scherp intellect en zuiver kunst zinnig aanvoelen, daar behooren doorzettingsver mogen. maar bovenal geloof in eigen kunnen en welslagen toe om in ons land een tooneelstuk tot een tooneelgebeurtenis op te voeren, waarin büna alléén priesters. Jezuïeten nog wel. met een bis- schop. een ongeloovlgen geneesheer en ren door een wonder genezend Jam knaapje voorkomen. Ik kan niet anders dan openlük mün waar deering en erkenning neerschrüven, wanneer, ge- lük hier, een prachtig gebeeld en boeiend werk breekt met de bü vele niet-katholleken nog gangbare Tneening als zou „de” Jezuïet een ge vaarlijk wezen en een klooster een kweekplaats van ongerechtigheid zün. Acht Priesters en een Bisschop op het tooneel en hoe verschillend ook in wezen, karakter, inzicht en practük, ten slotte toch eerbare menschen die ieder op hun wüze gelooven en voor hun geloof strüden. Aillen hield de meervoudige Straf te De Memre Doeiea. Tentoonstelling van sehU- derijen, aquarellen en teekenlngen van het schilders- en teekengenootschap JCunst zü ons doel”. Geopend tot en met 15 November van 1—6 uur. Zaterdags bovendien van 7—1» aur. Zondags van 10—6 utw-. Bfooeoop Hanumto: „De laatste vier van Santa Cruz’*. Alle dagen 730 uur. „Wel misschien een maand, münheer. Daar na heb Ik het, zooals Ik zei, niet meer gezien.” Dit is het einde van juffrouw Acock’s ge- tulgeverklaring. En er is dus vastgesteld, dat de stiletto, die Nokes gevonden heeft,. 1 het eigendom was van Juffrouw Graffi. Verschil lende van de juryleden beginnen onder elkaar „Vertel ons nu eens precies, hoe je het ge vonden hebt.” Nokes, die zün pet mee naar bet getuigen hokje genomen heeft, draalt haar in zün han den rond, als om er wat fantasie uit te wringen. Hft is hem duidelük aan te zien, dat hü er niet op voorbereid is, om wat wü noemen een speech te houden, maar onder den Invloed van het aanmoedigend gefluister van den griffier, die hem zegt het allemaal maar achter elkaar te vertellen, steekt hü zün kin in de lucht en valt vol moed met de deur in huls. „Wel, münheer, ’t was ongeveer zoo ik en mün maats waren bezig aan een karweitje aan de tuinmuren van een huis op den hoek van Austerlitz Road. Omdat we vanmorgen nog een ander werkje hadden moeten opknap pen, kwamen we laat op dat karwei. Toen wü den tuin binnenkwamen slofte ik door een hoop blaren en vuil, en ontdekte daar den dolk. Ik zei tegen Jim Smith, die daar ook werkte: „Kük eens Jim. zet ik, dat is een aar dig dingetje om zoo te vinden." En toen bekeek hü het ook eens. Hé, zeft-ie, het zeu me niks verwonderen als dat het ding was waar ze De mlddagzlttlng werd geheel gewüd aan de behandeling van de zaak tegen de los-werklui Anthonius Johannes M. en Paulus B. uit Zaan dam, belden gedetineerd, verdacht de daders te zün vgn de inbraak te Uitgeest, op 22 Juli tü- dens de kermis, waarbü uit de woning van den penningmeester van het Burgerlük Armbestuur, den heer F. P. Heytemaüer, een bedrag van f 208.— werd gestolen. Het geldkistje met een deel van den buit wefd later W den tuin' teruggevonden. Drie bil jetten van 50.waren echter verdwenen. De verdachten waren ha den diefstal te Wor- merveer aangehouden. Het bleek, dat B. een biljet van f 50.jp zün zak had, terwül M. zün pet in een binnenzak had gestopt en een jas van B. aan had. Ze zaten samen op één fiets. Een onderzoek met een politiehond wees eenlgszlns in hun richting. Beiden ontkenden hardnekkig, gaven toe In Uitgeest te zün geweest',doch alleen om kermis te vieren. Ze waren er afzonderlük heen'gegaan. B. beweerde, het 5O.-blljet te hebben gekregen van een onbekende. Als eerste getuige werd gehoord de heer Heytemaüer, die vertelde, dat hü bü zün thuite/huwd komst, ongeveer half elf, een man op zün erf 120.— zag. die. gevraagd zünde, antwoordde, dat hü daar had gewaterd. Getuige geloofde dit, omdat zooiets-wel meer voorkwam. Even later zag hü een langeren man dan den aangesprokene over het hek Van zün erf springen en er vandoor gaan. Bü een nader onderzoek kwam de dief stal aan het licht. In de verdachten kon hü de daders niet herkennen. De 14-jarlge logé van vorigen getuige. Geer- truida Groot, had bü haar thuiskomst ook de mannen gezien, maar kon In de verdachten niet anders zien, dan dat hun postuur wat met dat van die mannen overeen kwam. De toen- dertüd toevallig passeerende bloemenventer G. Berghuis verklaarde hetzelfde. Mej. C. Tromp-Boendermaker, wier man een winkel en een fietsenstalling vlak bü het huis van den bestolene heeft, had verdachte M. in de stalling gehad en later op den weg langs het huls van den heer Heytemaijer zien loopen. Verdachte gaf dit toe. /Üeen wist hü niet of hü langs het huis had geloopen, want dat kende hü niet. Als laatste getuige werd gehoord de volon tair ter gemeentesecretarie te Uitgeest, de heer Maters, die de eenige getuige was die een min of meer bezwarende verklaring kon afleggen. HU herkende n.l. het op B. bevonden bankbiljet als een dat op de secretarie was geweest en vermoedelük door den ontvanger aan den heer Heytemaüer. was gegeven. Het biljet droeg een paraaf van ‘de Rotterdamsche Bank, waarmede de gertïeènte zaken deed. De officier hield een uitvoerig pleidooi, waar in hü toegaf. dat het moeilük was. het bewijs van schuld te leveren. Hü meende echter hou vast te*hebben aan het feit, dat het bankbiljet het teeken van de Bank droeg, welk teeken toch wel niet op alle 50-biljetten zou voor komen. Ook de kwestie van de verwisseling van jas en het wegstoppen van de pet verdachte M. zei, dat hü de jas had geleend, omdat hü het koud had achtte spr. bezwarend voor de verdachten. Beiden waren reeds meermalen wegens diefstal en dergelüke veroordeeld: Spr. achtte het ten laste gelegde bewezen en eisch te tegen leder een jaar en zes maanden gevan genisstraf. a De verdediger, Mr. S. de Jong uit Amsterdam, hield een drie kwartier lang uitstekend plei dooi, waarin hü op alle punten nauwkeurig in- gjng en concludeerde, dat de gegevens van den bèwüslast zeer vaag waren. Hü vroeg vrüspraak voor beide verdachten en onmiddellüke invrü- heids telling. Na re- en dupliek werd onmiddellüke invrü- heldstelling geweigerd An de uitspraak bepaald op 17 November. Dezelfde J. G. stond nog eens terecht, maar nu in geselschap van zün broer, Hendrik G. Ze hadden samen van een stuk bouwland 150 K.G. pas gerooide aardappelen gestolen ten nadeele van den heer L. Burgering te Bergen. Verdachten gaven als motief hun groote ar moede op en beweerden voorts, dat het geen 150 K.G. was geweest, doch slecht 15 K.G. Eisch was voor Jean een maand gevangenis straf en voor Hendrik drie maanden. Vonnis conform. Wüzi gingen. Alkmaar: Apotheek „de Bever", Emmastraat 64, overgegaan aan B. H. J. Schouten. N.V. Hollandsch IJzermagazün v.h. M. de Wild; bestuurswijziging Helloo: N.V. Autobusondememing van Gee- len en van den Berkhof; bestuurswüziging. Schagen: Johan de Nüs, Molenstraat C 59, bier- en wünhandelovergegaan aan Mw. de Wed «G L. de Nüs—Kuiper. Wleringerwaard: Coöp. Zuivelfabriek Volharding” G. A., Tweewegen A 106; stuurswüzlging. Opheffingen: Alkmaar: „Het Tapüthuls”. Payglop 13, winkel in meubelen, bedden en tapüten. B. C. M. Nüemantingde Munk, St. Anna- straat 15, schilders- en behangersbedrüf. Den Helder: H. Gorter en Co., Parallel weg 1, expeditiebedrijf. kamer van de Arrondissementsrechtbank Alkmaar de gewone wekelüksche zitting. te fluisteren. Een van de fluisteraars de achterste rü der juryleden zit heelemaal te fluisteren leunt naar voren, en port den voorzitter onceremonieel in den rug. Hü steekt zün rood gezicht over den schouder van den voorzitter heen en fluistert met een schorre stem: „Kük eens hier, münheer, ik en wü allemaal, vinden dat we nu genoeg over deze zaak ge hoord hebben. We weten het allang.” De voorzitter doet net alsof hü het niet ge hoord heeft. Zün klaarblükelüke onverschillig heid wordt beloond met een duw, die een beetje steviger is. .Hoor Je het niet münheer? We hebben lang genoeg geluisterd. Vertel maar aan den Coroner, dat we genoeg gehoord hebben. Wü hier achter tenminste wel. Meer dan genoeg.” „VOlop genoeg,” bromt een andere stem. „Ik weet wel wat ik er van denken moet," een derde er bü. „En óf. Natuurlük,” zegt een vierde. Dit fluisteren, knikken en brommen trekt de aandacht van den Coroner. Hü wendt zich naar de jury-bank. De voorzitter staat on willig op. „Enkelen der jury-leden, münheer, zün van meenlng, genoeg over dit geval gehoord te hebben.” De Coroner fronst de wenkbrauwen. HU schudt het hoofd, en merkt op, dat de verklaring van den detective Wirlescombe toch onderbroken is, dat er misschien nog meer getuigen gehoord kunnen worden en dat hü zelf de zaak nog voor de jury zal moeten resumeeren. De jury Weer werd een bedrüf afgespeeld van het woonwagendrama te Bergen. Sinds acht jaar heeft de familie van H. In het Groeneheks- laantje een woonwagen staan. waarin de familie, vader, moeder en een aantal school gaande kinderen, wonen, zonder ook maar iemand overlast aan te doen. De man heeft regelmatig werk, maar verdient niet genoeg, dat daar de huur voor een huls af kan. De fa milie staat in de gemeente als zeer keurig aan- nlng in het leven geroepen, die aan bezitters van woonwagens verbiedt, met hun rollende huizen in de gemeente een standplaats in te nemen, behalve op het ver afgelegen woon wagenpark. Door deze verordening werden deze menschen gedwongen, naar het woonwa genpark te gaan, waar ze feitelük in geen en kel opzicht thuis hooren. Geen wonder, dat zü om ontheffing van deze deportatie vroegen aan B. en W. die de bevoegdheid hebben, die ont heffing te verleenen. Deze schünt aan anderen ook verleend te zün. Wat er ook achter moge zitten, de menschen kregen de ontheffing niet en toem zü weigerden, hun. standplaats te verlaten, kregën«j een proces-verbaal. De kan tonrechter kon niet anders doen, dan hen we gens overtreding van de verordening veroordee- len. Hü legde, omdat het een eenlgszlns prin cipieel geval is, slechts 50 cent boete op. Thans stond het hoofd van het gezin H.. bü- gestaan door zün vrouw, die als gemachtigde het woord voerde, in hooger beroep voor de rechtbank. De vrouw verklaarde, dat zü toch nog wel te fatsoenlük waren voor een woon wagenkamp, terwül de ^gelegenheid van dit kamp zeer bezwaarlük was voor hun school gaande kinderen. Voorts meende zü, dat de verordening op hen niet vart toepassing was. omdat zü er reeds stonden vóór deze werd uit gevaardigd. De gemeenteveldwachter W. Mol bevestigde, dat het zeer keurige menschen waren, dat nie mand last van hen had en dat B. en W. wei gerde hun ontheffing van de verordening te verleenen om onbekende redenen. De wagen was goedgekeurd en stond er al jaren. Het woonvfltèenkamp Is zeer afgelegen. De officier begreep, dat de verordening voor deze menschen zeer vervelend was en was ook van oordeel, dat zü niet tusschen het gewone woonwagenvolk thuis behoorden. Maar de ver ordening was er nu eenmaal en moest worden bevestiging van de van den kanton- We hadden hedenmorgen een onderhoud met wethouder Bonsema en stelden natuurlük de vraag, wat hü nu gaat doen. Het antwoord was dat hü er na rüpelük over wegen voorloopig niet Mn denkt zü» wethtm- derszetel ter beschikking te stellen. Volmondig gaf hü toe, dat in normale om standigheden, iemand die uit een partü treedt, ook de openbare functies welke hü voor deze partü bekleedt, behoort neer te legren. Hier ligt echter de zaak anders. Hü belüdt nog dezelfde politieke en economische beginse len, als waarop hü gekozen is. Bovendien be rust het royement op niet bewezen aantügingen en is daarom onrechtvaardig. Met heeft per eerste communiqué ,ln geheel het land dén Indruk gewekt, dat hier van cor ruptie sprake is. Later in den raad is dit te ruggenomen en werd gesproken over Interne oorzaken. Maar ook deze werden niet bekend gemaakt. Hü wacht nu dat openlük zal worden uitge sproken waarin hü .zich mtftiragen heeft. Men heeft hem veroordeeld, omdat hü „de grenzen wat een wethouder veroorloofd is, verre heeft overschreden. Zoo lang dat niet onomstootelük is aange toond. zal hü niet wüken. vanJferruptie geen sprake was. Ook de andere klachten tegen den 8. D. A. P.’er Bonsema werden onbewezen verklaard. Toch wqrd op voorstel vfcj deze commissie door de AlkmÈtlusch^jMrtflKgsvergadeiing de heer Bonsei En -gers. Logisch ware geweest, dat óf een onschuldig betichte in eere was hersteld, óf dat de aankla gers een pluim kregen, omdat zü de partü van verkeerde elementen hadden gezuiverd. De heer Bonsema nam zeer terecht met een dergelüke „afdoening” van zün zaak geen genoe gen. en ging in beroep bü het Partübestuur. Op zichzelf al een eenlgszlns vreemde geschie denis, deze manier van beroep. Immers, voorzit ter en secretaris van het P. B.. het college dat in hoogste instantie de aanklacht had te be rechten, waren zelf partü in de kwestie, daar zü als commissie van onderzoek het royement had den voorgesteld. Alleen een utopist kan veron derstellen. dat t P. B. in een zoo ernstige zaaje, zün voorziter en secretaris verloochenen zou. Hoewel wü dus over den uitslag van dit beroep ons geen illusies maakten, hadden we toch niet gedacht dat men zelfs den ulterlüken vorm van een behooriüke rechtspleging zóó zou verwaar- loozen. Wat toch is geschied? De heer Bonsema schreef vóór 17 October, den uitersten datum van den beroeps te rmün, aan het P. B. dat hü gebruik wenschtè te maken van de reglementaire bevoegdheid om in beroep te gaan tegen het uitgesproken ’royement. Omdat hü echter met de procedure niet bekend was verzocht hü inlichtingen over de kwestie, of hü dit beroep mondeling, dan wel schriftelük moest toelichten, er bij voegende aan het eerste de voorkeur te geven. Gedurende 'n maand kreeg hü taal noch»teeken op dit schrüven, totdat hü heden, waarschün- Ujk met evenveel verbazing als Wü in de Ar beiderspers zèl 'hebben gelezen ’n verslag van de laatste P. B.-vergadering, waarin staat, dat het beroep van hem. evenals dat van'mevr. Helle man, ongegrond is verklaard. Is dat nu democratie bü een partü, die zlob zelf het predikaat democratisch bü uitstek toe kent? Houdt overal ter wereld beroep op een hoo ger college niet in. dat de zaak door de nieuwe instantie nog eens onpartüdlg wordt onder zocht met gebruikmaking en schifting van alle getuigenverklaringen, en waarbü het toch al lereerste eisch is. dat de beklaagde tenminste gehoord wordt? Indien onze justitie bü een beroenszaax de kwestie zou behandelen op een wüze als het P. B. nu deed, zouden de bladen van de Arbei derspers te klein zün, om de protesten tegen een dergelüke parodie op hooger beroep te be vatten. Wü hebben van den beginne af in dit drama de opvatting gehuldigd, dat dks alleen aanging de beschuldiging tegen den beer Bonsema in zün kwaliteit als wethouder. Kwesties in, de partü gaan ons niet aan. WH de 8. D. A. P. een functionaris wegens afwüklngen van de rood” theorie of praktük de woestün insturen, wü hebben er vrede mede. Alkmaar kan desnoods zonder roode medewerking ook nog wel be stuurd worden. Maar de zaak ligt hier toch wel een beetje anders. Nóch tegen den wethouder, nóch tegen den socialist Bonsema zün bewüsbare beschul digingen aangevoerd. En toch wil men hem kwüt. Daar moeten dan andere redenen voor zün, die niet openlijk in het gedrang worden gebracht. En nu vreesen wü, dat die redenen wèl iets te maken hebben met het belang van Alkmaar. Is het soms niet Juist, dat de heer Bonsema in hoogere partüregïonen al sedert eenigen tüd geen persona grata meer is, wegens zün strijd tegen de nrovinciale annexatie van ons G.E.B.? Heeft zün actie in den Bond Socialistische Raads- en Statenleden tegen de roode voor standers van die annexatie, geen ontstemming gewekt? Vreesde men soms in Amsterdam voor nog dieper gaande meeningsverschillen over deze kwestie en moest daarom Je felle strüder Bonsema opgeofferd worden? Wü willen niet veronderstellen, dat men op- zettelük om deze reden den heer B. weggewerkt heeft, maar dat deze kwestie de houding van het P. B. heeft beïnvloed, staat voor ons vast. Heden zün op de gemeente-secretarie ter in zage gelegd verzoek-n rrt' ?g a. de N.V. Ambroeine- en Honlngzoetfabriek, vji. P. J. Boom, alhier, om vergunning tot het uitbreiden van hare fabriek, door plaatsing van 4 electro-motoren, t.w. twee van 7% PK., één van 2 PK. en één van 1 PK., voor aandrijving van diverse machines, ter vervanging van de bestaande motoren, in het perceel Luttik Oudorp nr. 80; b. het Gemeentebestuur van Alkmaar, om vergunning tot het oprichten van een werk plaats voor Jeugdige metaalbewerkers, met plaatsing daarin van twee smidsen, een auto- genlsch laschapparaat en 10 electro-motoren. t.w. twee van PK., een van PK., drie van 1 PK., twee van 2 PK en twee van drie P.K., voor de aandrijving van diverse machi nes, in het perceel Doelenveld, kadastraal be kend sectie A., nr. 3834 ged.; c. de N.V. Vereenigde Petroleum Maatschap- püen Purfina-Slnclair .Blnfina" te Greven- hage, om vergunning tot het oprichten van een ondergrondsche benzlnebewaarpunrts met af- tapinrichtlng in de Forestusstraat. ten behoeve van het perceel Stationsweg nr. 17. i Bezwaren tegen deze verzoeken kunnen woe-'- den Ingediend ten stadhuize, mondeling op Dinsdag 24 November ax., voormiddags te elf uur en schriftelük vóór of op dien tüd. Gedu rende drie dagen vóór gemelden dag kunnen de verzoekers en hü, die bezwaren heeft ingé bracht, op de secretarie dezer gemeente terzake Ingekomen ktukken kennis nemen. Alkmaar. 10 November 1936. Burgemeester en Wethouders van Alkmaar, F. H. KINSCHOT, Burgemeester. JL KOELMA, Secretaris.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1936 | | pagina 10