Nederland en de Volkenbond
zee
100.000 mijlen onder
en NOC ALTIJD DOL OP ELKAAR!
25 MAR GETROUWD
De verwachting
van
Nieuwe gezant te
Berlijn
Concentratie
onderwijs
TROUW AAN GENÈVE
PROF. VENING MEINESZ
VERTELT
NALA TENSCHAPPEN EN
SCHENKINGEN
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1936
lige. fris-
VAN WEEK TOT WEEK
TWEEDE KAMER
Lof voor onze Marine
Etrtte tocht in 1923
Mr. P. H. M. Hildebrand
Benoemd tot burgemeester van
Buitenzorg
De Eerste Kamer over de
nieuwe belasting
Mr. C. Ridder van Rappard volgt
Graaf van Limburg Stirum op
De nieuwe tocht van den geleerde
geldt gebergten onder den
Atlantischen Oceaan
Ondanks teleurstellingen blyft
men vertrouwen op een
betere toekomst
koesteren
Propaganda in het
buitenland
Dat adverteeren bekend maakt, blijkt weer eens duidelijk uit bovenstaande
afbeelding van een zonder eenige vertraging door de firma Albert Heijn vanuit
Londen ontvangen brief, die als voornaamste adres-aanduiding de afbeelding
draagt van „Boftie met z’n koffie’', zooals die regelmatig in de annonces der firma
V OLIJFOLIE... OM DE HUID
JONG EN STRALEND TE HOUDEN.
Commissie zal wetsontwerp aan
de Regeering aanbieden
De toelating van Rusland
Regeerings-persd ienst
o
o
Z
Telken jare opnieuw zijn er teleurstellingen.
I
zooals het
i
TH. F. M. SCHAEPMAN
Met
afgevaardigde
I
I
1
L
1
1
I
r
i
i
i
i
André
het
der
rechtsorde
NIETS ANDERS
DAN 'S MORGENS EN
*S AVONDS WASSCHEN
In ,J3e Bremberg", zyn prachtig gelegen
woning aan de Potgleterlaan te Amersfoort,
heeft prof. dr. Ir. F. A. Vbnlng Melnesz een
onzer correspondenten het een en ander
verteld naar aanleiding van den tocht, dien
hij met Hr. Ms O. XVI in de eerste maan
den van het nieuwe jaar op den Atlantl-
schen Oceaan zal maken.
l
I
daarin bij dat de roode Llgue du Droit des
Hommes te Genève met statie ontfangen werd,
doch aan de internationale Pro Deo-commissle
..niet thuis” werd gegeven.
Naar de regeeringspersdienst meldt, is de
staatscommissie Inzake het Lager Onderwijs
met haar arbeid ongeveer gereed.
Z(j heeft haar voorsteyen belichaamd in
een ontwerp van wet met daarbij behooren
de memorie van toelichting, waaromtrent
volledige overeenstemming is verkregen en
die als bijlagen van het verslag aan de re
geering zullen worden aangeboden.
File
loné
„De medewerking, die ik van hoog tot laag
heb ondervonden, Is eenvoudig niet te schet
sen. Soms werd het heelemaal aan mij overge
laten, de route te bepalen en meermalen is het
ook vóórgekomen, dat de marine-autoritelten de
route om mijnentwil veranderden. Ook in dit
opzicht heeft het kleine Nederland aan tal van
andere landen een voorbeeld gegeven."
De hoogleeraar was, als steeds, vol lof over
de Marine.
i
i
er
ledige
ST
^Wpen.
wi der
rijkdom
NIEMAND ZOU
gelooven dat
jelui grootmoe-
OER EN KLEIN
ZOON BENT. MOE-
de zwarte schaduw van het falen van Genève
in de Abessinlsche kwestie. Tóch laat de meer
derheid in de Nederlandsche Volksvertegen
woordiging den moed niet zakken. En gelijk
gisteren reeds de heeren ir. Bongaerts, Vliegen
en Rutgers van Rozenburg hadden gedaan, ga
ven ook heden verschillende sprekers zich moei
te, om te betoogen, dat vasthouden aan het
Volkenbondsideaal het eenige middel is. om
nog ooit tot betere toestanden in de wereld te
geraken.
De route van de O. XVI is in hoofdzaak door
prof. Venlng Melnesz zelf ontworpen; alleen de
havens zijn door de Marine aangegeven. Het
gedeelte van den Atlantlschen Oceaan rondom
de Azoren is op vorige tochten reeds „verkend".
De route van de O. XVI gaat ook over dit ge
bied. Men treft er hier en daar „gaten" van
6000 i 6800 M. diepte aan, waaromtrent nog
niet veel bekend is. Prof. Venlng Melnesz hoopt
thans te ondenoeken. of de middel-Atlantische
rug een ploolingsgebergte Is. zooals de Andes,
de Himalaya, de Alpen of een zuiver vulkan lach
gebied. Daarnaast zal men zich bezig houden
met loodlngen.
Wij merkten tenslotte nog op. dat het voor
den professor wel „kort dag** was, nu de offl-
cleele toestemming voor het meemaken van de
reis met de O. XVI eerst deser dagen is ver
leend. terwijl ds tocht, naar men weet.
11 Januari reeds aanvangt.
„Inderdaad. moet nog heel wat werk Wor
den verzet voor m’n vertrek. Maar en wijst
u daar vooral op dat alles wordt mU veel
vergemakkelijkt door de enorme medewerking,
die de Marine mij verleent. Mijn dankbaarheid
daarvoor, èn voor haar medewerking by vroe
gere gelegenheden, is werkelijk niet in woorden
„Maar om op mijn zeereizen terug te komen.
In 1923 trok Ik er op uit met de K. II. waar
van destijds gezagvoerder was kolonel Door
man, de tegenwoordige commandant van den
onderzeedlenst. De commandant van de O XVI,
luitenant ter see C. J. W. M. Waning, was
toen jongste officier op de K. II. De boot was
op de uitreis naar Indlë en de tocht heeft
waardevolle resultaten opgeleverd."
De heer mr. P. H. M. Hildebrand uit Utrecht,
welbekend bij het R. K. Onderwijs, thans werk
zaam bij het Departement van Financiën te
Batavia, is benoemd tot burgemeester van Bui
tenzorg, de residentie van den Gouvemeur-
Generaal.
De heer Hildebrand was eenige Jaren wet
houder der gemeente Batavia en een vooraan
staand lid van de Indische Katholieke Party.
Sedert het vorig Jaar, na zyn terugkomst van
verlof naar het moederland, was de heer Hilde
brand Ud van den Ned.-Indischen Volksraad.
Behalve door Mr. Westerman Is heden nog
door de eenlingen SNEEVLIET en VAN
HOUTEN het woord gevoerd, terwyi de com
munisten. behalve DAVID WIJNKOOP, die
zich tot woede van Sneevliet tot een onbe
dwingbaar voorstander van den Volkenbond
ontwikkeld heeft, ook nog kameraad SCHAL-
KER naar het spreekgestoelte zonden met
een pleidooi voor Nederlandsche hulp aan de
Spaansche .Regeering”.
Toen vond Président Aalberse, die met ein
deloos geduld en nu en dan een geamuseerd
glimlachje de lange debatten volgt, het wel
letjes. Dinsdag zal Minister De Graeff ant
woorden.
Blijkens het voorloopig verslag der Eerste
Kamer over het ontwerp van wet tot belasting
van nalatenschappen van Nederlanders, <Be
het Rijk metterwoon hebben verlaten en van
door zoodanige Nederlanders gedane schenkin
gen laakten eenige leden, dat Invoering van
deze wet niet slechts de zoogenaamde belas-
tlngvluchtelingen zal treffen, doch evenzeer de
talloose Nederlanden, die uit geheel andere
overwegingen dan om te ontkomen aan de ten
onzent geheven belastingen zich in het buiten
land hebben gevestigd, hetzy byvoorbeeld tot
uitoefening van hun beroep, hetzy om gezond
heidsredenen.
Gezeten in zyn ruime studeerkamer, welke
ultalet op de Oeldersche vallei, heeft de ge
leerde een overzicht gegeven van de reizen, die
hy aan boord van onderzeeërs in de afgeloopen
jaren in dienst van de wetenschap heeft onder
nomen en bovendien enkele bijzonderheden
medegedeeld over zyn wetenschappelyken ar
beid.
„Uw hoeveelste reis wordt dit, professor?"
Een glimlach.
„Dat kan ik niet zoo dadelijk zeggen. Maar
laat eens kijken: in 1923 ben ik met m’n „on-
derwatertochten” begonnen. U moet weten, dat
het uiterst bezwaarlijk is, zwaartekracht-onder-
zoekingen te land te verrichten. Dat geldt in
het bijzonder voor een groot deel van Neder
land. waar de bodem daarvoor te „slap" is en,
te veel beweegt. Gewone schepen zjjn er even
min toe geschikt, omdat zy eveneens te zeer
aan beweging onderhevig zyn. By een onder
zeeboot vervalt dit bezwaar weliswaar niet ge
heel. maar dan toch voor een groot deel. Van
daar, dat ik de laatste jaren steeds van duik-
booten gebruik heb gemaakt."
„Enkele jaren later was er een nieuw toestel
voor zwaartekrachtmetingen geconstrueerd en
de marine-autoritelten verklaarden zich dade-
iyk bereid, mij in de gelegenheid te stellen, het
te beproeven. Dat gebeurde In 1925, op de K. XI,
die ook op de uitreis naar onze Oost was. Dien
tocht maakte ik echter slechts mee tot Port
Said.”
„Een jaar later ging ik met de K. XIII via
het Panamakanaal naar Indlë. Niet minder
De vryz.-dem. mr. JOEKES vooral blyft een
vurig voorvechter van de internationale rechts-
'gedachte. Ondanks alle mislukkingen, ondanks
de groote moeilijkheden, in het leven geroepen
door die landen, die uitsluitend hun eigen na
tionaal belang tot richtsnoer hunner buitenland-
sche politiek nemen, moet men de gedachte, dat
er een geordende internationale samenwerking
moet komen, niet prysgeven, maar het streven
richten op een verbetering van het instituut,
dat daartoe dient.
De vrijz.-democratische afgevaardigde Juich
te daarom toe, dat de laatste Assemblée tot dit
doel een speciale commissie heeft Ingesteld, en
drukte de hoop uit. dat, als deze commissie op
7 December bijeenkomt, de Nederlandsche ver
tegenwoordiger een krachtig geluid zal doen
hooren.
Minder warm sprak zich de leider der liberale
fractie, dr. BIEREMA uit, al hecht ook hy aan
Genève. De krachtige zelfstandlgheidspolitiek,
waarvan hy voorstander blyft hy beriep zich
op Konlng Leopold’s rede In den Ministerraad
ten bewijze, dat België's alliantlepolltlek geen
succes Is geweest sluit trouwens het lid blij
ven van den Volkenbond geenszins uit. Men kan
zich nationale waarborgen scheppen zonder de
internationale als hopeloos te verwerpen.
Desondanks en niettegenstaande ook alle
andere moeilijkheden blyft de heer van Dyk
eAneens vertrouwen op een betere toekomst
koesteren. Men mag ook het goede, dat de Vol
kenpond verrichtte, niet vergeten.
„In 1928 onderzocht ik, op uitnoodigtng van
het Carnegie Institution, aan boord van een
Amerikaanschen onderzeeër, de S. XXI, de
Weet-Indlsche wateren. In 1929 en 1930 maakte
Ik drie reizen door onze Oost, in 1931 ging ia
met de O. XII de Noordzee op en in de eerste
maanden van het volgende Jaar met de
S. XLVIII, weer een Amerikaansche „schuit”,
naar West-Indië. In den zomer van 1932 ging
het met de C. XIII naar de Azoren, Madeira,
enz. en in den winter van 1933 met een Fran-
vche boot naar de Middellandsche Zee. Dezen
laatsten tocht maakte ik mee om een collega
in te werken. En toen kwam de tocht met de
K. XVIII, waarover ik u wel niet veel meer
zal behoeven te vertellen."
„Het toestel, professor, dat u gebruikteT"
„Dat was een slingerapparaat. Maar niet zoo
een als men vroeger had, met een enkelen
slinger, maar met meer slingers, waardoor alle
bijkomstige effecten worden geëlimineerd,
begrypt, hoe noodzakelijk dat is, want
slingeringen zUn vaak buitengewoon gering."
Het apparaat, waarvan hier sprake is, is door
prof. Venlng Melnesz zelf ontworpen en ver
vaardigd door den chef-instnimentmaker Van
Rest, van het Meteorologisch Instituut te de
Bilt.
„Hoeveel myien hebt u zoo ongeveer al ge
varen, professor?”
Sinds overoude tijden heeft men geen beter na
tuurlijk cosmetisch middel kunnen vinden dan
de verzachtende olijfolie, die verfraait en de teer
ste huid beschermt. Daarom waardeeren alle
vrouwen, die prijs stellen op een jeu<
sche teint, de Palmolive schoonheidsbelw
*s morgens en 's avonds twee minuten masseeren I
Denk zij de kostelijke olijfolie, die bij haar ver
vaardiging wordt gebruikt, verzacht Palmolive
zeep de huid en geeft deze de charme der jeugd.
Palmolive kost zoo weinig dat de meeste vrouwen
ze tegenwoordig ook geregeld voor haar bad
gebruiken. De geheele huid ondervindt dan de
verkwikkende invloed van deze schoonheidszeep!
Voorts duchtten deze leden, dat een groot
aantal. In den vreemde woonachtige, Neder
landers, die hun vermogen wenschen na te
laten aan daar gevestigde erven, stappen zul
len doen tot overbrenging van hun vermogen
van Nederland naar het land hunner Inwoning,
hetgeen niet alleen de belasting-, doch ook de
kapltaalvlucht zal bevorderen, zulks te meer
naar mate dat vermogen grooter is.
Wat betreft de voorgestelde belasting op
schenkingen, zoo achtten de hier aan het
woord zijnde leden het niet wel mogelyk,be
lasting te heffen van schenkingen, welke in
het buitenland^atnnachtige Nederlanders doen
aan personen of lichamen, eveneens aldaar
gevestigd, en duchtten zy. dat die in den
vreemde woonachtige Nederlanders gemakke-
lyk middelen kunnen vinden om ook aan per
sonen en lichamen, ten onzent gevestigd in-
directeiyk schenkingen te doen op zoodanige
wijze, dat een daarmede begiftigde wetteiyk
niet tot betaling van eenige Nederlandsche
belasting verschuldigd is.
Verscheidene leden, eveneens erkennende,
dat tegen de voorgestelde belasting bezwareh
zyn aan te voeren, zouden nochtans gaarne
hun stem aan dit wetsontwerp geven.
Vele leden verklaarden, gaarne hun stem aan
de ontworpen regeling te zullen geven.
schiedt dit wel door de officieele persdiensten.
Kan dit ook niet hier worden toegepast?
Aldus de vraag van den katholieken afgevaar
digde. Voorts achtte de heer Schaepman het
uit cfn oogpunt van organisatie ongewenscht,
dat haast den Regeeringspersdienst nog een
aparte persdienst bestaat by den Economlschen
Voorlichtingsdienst, en bepleitte hy, dat aan
het tot genoegen ook van andere afgevaar
digden verbeterde en nog te verbeteren
consulaire en diplomatieke corps een instructie
zal worden gegeven, opdat het wete, hoe en in
welk opzicht het t Nederlandsche belang het
best kan dienen.
„Dat heeft Juist dezer dagen een kennis
voor me uitgerekend: als Ik deae reis achter
den rug heb, dan aal ik er zoo’n 1M.9M
n»vi op hebben zitten: 4 maal om
aarde."
Den Haag, 27 November 1936
De Volkenbond en wat aan Nederland
ten zijnen opzichte te doen staat, was uiter
aard ook dit jaar het centrum van het de
bat over de begroeting van Bultenlandsche
Zaken.
Mr. Carel Ridder van Rappard. die Graaf
van Limburg Stirum als Nederlandsch gezant
te Beriyn zal opvolgen, is in 1874 in Assen ge
boren. Na het gymnasium te ’sGravenhage
doorloopen te hebben, studeerde hy in de
rechtswetenschappen aan de Utrechtsche unl-
verslteit. Na voltooiing zyner studiën was hy
eenigen tyd als advocaat In ’sGravenhage
werkzaam, doch al spoedig trad hU In den di-
plomatleken dienst. In 1916 werd hy benoemd
tot chef van de afdeellng Bescherming aan het
departement van Bultenlandsche Zaken. Het
volgend jaar 1917 werd hy tewerkgesteld
by het Nederlandsche gezantschap in Beriyn,
waar hy geruimen tyd werkzaam bleef. In 1920
werd mr. Van Rappard bevorderd tot gezant-
schapsraad.
Tot 1925 bleef hy in Berlijn. In dat Jaar be
noemde H. M. de Koningin hem tot Haar ge
zant in Rio de Janeiro. Vier jaar later werd hy
benoemd tot gezant In Boekarest en in 1934
volgde zyn benoeming tot Nederlandsch gezant
in Bern.
Nader zal worden bepaald wanneer mr. Van
Rappard naar zyn nieuwen post zal vertrekken.
De antl-revolutlonnaire oud-minlster VAN
DUK wees erop dat de desillusies, met den
Volkenbond ondervonden, haar oorzaak vinden
in de te hoog gespannen verwachtingen in het
verleden. Een ernstige fout is bovendien het
toelaten van Rusland geweest. Dit land met zyn
streven naar de wereldrevolutie valt in het ka-
van een organisatie, die de internationale
dienen moet, geheel uit den toon.
Ook de geest te Genève is niet geiyk hy zyn
moet.
verontwaardiging haalde de heer van
Dyk als een bewys daarvan aan en de Ka
tholieke afgevaardigde Schaepman viel hem
steeds opnieuw geboren moet worden. En om
dat deze geesteiyke geboorte van den Verlosser
in de harten der geloovigen telkens opnieuw
moet worden voorbereid door geduld en ver
sterving.
Welk een diepen zin krygt deze waarheid in
onze veelbewogen dagen! Ja, het is hoog noo-
dig, dat Christus opnieuw wordt geboren in
de harten en dat de christenheld door deze we
dergeboorte hernieuwd wordt. Het vuur, dat
de Heiland op aarde kwam brengen, Ujkt uit
gedoofd. Rond ons kan het zoo erbarmeiyk
grauw, zoo zielig benepen en benauwd zyn.
Het Roomsche leven, waarop wy ons zoo hoog
verhieven, heeft zoo veel kleine, menscheiyke
kanten, waardoor het onderhevig is aan de
wetten van de traagheid en van den gerlng-
sten weerstand. Het schynt vaak zoo versto
ken van katholieke geestdrift, en zoo vol van
holle rhetorics, die niet aan de diepe werke-
lykheden des geloofs beantwoordt, doch
mee speelt een spel van welluidende,
woorden. Dit goedige Roomsche leven schynt
zoo slaperig en suf. Het spert ons in binnen
de vaak zoo, nauwe grenzen van burgeriyk
fatsoen en van allerhande vergaderlngs-af-
spraken, die heel respectabel zyn, en misschien
onontbeeriyk, doch die ons eerst zouden die
nen, Indien wy de vonk van den Heiligen
Geest in onze zielen voelden branden.
Het verwyt van de toenemende verwyde-
rlng tusscaen Christus en de christenen kun
nen wy niet naast ons neerleggen, zelfs niet,
al zou het ons nog zoo vurig verontwaardigen. over het thans gehouden debat lag natuuriyk
De Advent-tyd is ons gegeven voor de ver
wachting der wedergeboorte en voor de be
zinning op het hoogste heil der menschheid.
„Zie ik geef U een Vrede, dien de wereld
niet geven kan” heeft Jezus gezegd. Wat be
looft de tegenwoordige wereld al niet? Aan
den eenen kant de algeheele „bevrydlng” van
den mensch, aan den anderen kant de ontwa
king van de volkskracht en de volksverbon
denheid. Het zyn schynbeloften, die niet aan
realiteiten beantwoorden, het zyn partyleuzen,
die niemand kan inlossen. Doch het katholi
cisme belooft de wedergeboorte der unlverseele
liefde, en het hangt af van de wedergeboorte
van Christus in de harten der christenen, of
het deze belofte zal kunnen gestand doen.
A. V. D.
en verwyt, dat de moderne wereld
Lj steeds duideiyker maakt aan de he-.
L-J dendaagsche christenen, en speciaal aan
de katholieken, kan men samenvatten in de
yolgende woorden: ,De tegenstelling tusschen
de christenen en Christus wordt met den dag
pooter”. Dit verwyt komt niet van één enke
len kant, en dateert ook niet uit de allerlaat-
8te jaren. Talryke schryvers en denkers van
de twintigste eeuw hebben het, ieder op eigen
wijze, herhaald. Felle anti-katholieken als de
onlangs overleden Henri Barbusse, of de ont
goocheld uit Rusland teruggekeerde
Gide zeggen het met feilen nadruk, en
wordt door duizenden en duizenden gelezen.
Op vergaderingen wordt het aangehaald en
herhaald. Het is doorgedrongen tot werkplaat
sen en openbare gebouwen. Men leest het in
kleine buurtkrantjes van antl-katholieke
strekking over de geheele wereld.
Maar niet alleen de vyanden van het
christendom gebruiken dit verwyt, waarmede
zy dan zoogenaamd de waardeloosheid der
kerkeiyke beiydenls willen aantoonen. Neen,
ook de christen, die diep in zich zelf keert,
en die de hedendaagsche wereld toetst aan
de beginselen van het Evangelie, moet met
spijt in het hart bekennen: „de tegenstelling
tusschen de leer van Christus en het leven der
christenen is te groot geworden”. De christe
lijke denker Nioolaï Berdiajeff schreef een
verhandeling „Over de waarde van het chris
tendom en de waardeloosheid der christenen”.
En de Fransche philosoof Jacques Maritaln
pleit met hartstocht voor een nieuwe verwer
kelijking van de evangelische woorden in de
tljdeiyke en maatschappelyke orde. Ook van
christeiyke zyde wordt het dus onomwonden
vastgesteld: „wy leven In een crisis van het
christendom”. Men begint te beseffen, dat dit
een inneriyke crisis is. Tegen het einde van
de vorige eeuw maakte men zich bezorgd over
de toenemende, verwydering tusschen de offi
cieele wereld van kunst en wetenschap eener-
rijds en de katholieke wereld anderzyds. Die
bezorgdheid is tegenwoordig niet meer zoo
noodig. In alle landen van de wereld vindt men
'ernstige en beginselvaste katholieken als ver
tegenwoordigers van den geest. Maar de te
genwoordige bezorgdheid gaat veel dieper. Ze
betreft de christeiyke levenswyze van individu
en massa. Dat deze levenswyze algemeen re
den geeft tot ontevredenheid, is buitengewoon
ernstig. Men is het erover eeris:
was, kon het niet biyven duren I
Wat er in Spanje gebeurd is, valt moeiiyk
te beoordeelen, maar dat men in den gruweiy-
ken burgeroorlog, die daar wordt uitgestreden,
wel. heel iets anders heeft te zien dan een een
voudige tegenstelling tusschen brave en beste
katholieken, ten slotte in opstand gekomen
tegen een schurkachtige regeering van de ge
meenste communisten en anarchisten, dit
staat wel boven twyfel vast. Uit hetgeen in
Spanje gebeurt, wordt ons met pyniyke dui-
delykheid bygebracht, dat de katholieke le
venswyze, zooals ze in dit officieel katholieke
land was, geenszins bevredigde en by een aan-
lienlyk deel der bevolking groote maatschap
pelijke bezwaren in het leven riep. Het ka
tholicisme werd er vereenzelvigd met een star
en doodsch maatschappehjk conservatisme.
Nu weten wy allen, dat men het katholicis
me niet klakkeloos vereenzelvigen moet met
sociale behoudzucht, en dat juist in onze be
ginselen de grondslag te vinden is tot een
vernieuwing van de maatschappy. De vraag
k echter, of de katholieken zelf, in Spanje,
en elders, niet de aanleiding hebben gegeven
tot zulk een vereenzelviging.
De vraag is of de katholieken, zelfs als ze
hun uitwendige en kerkeiyke plichten nauw
keurig onderhielden, wel voldoende leefden
volgens de diepe waarheden, die zy beleden.
Men zal het moeten erkennen: er is tekort
geschoten, en er wordt te kort geschoten. Het
katholieke leven van vandaag is niet wat het
hjn moest. Het beantwoordt niet in alle op
richten aan de groote evangelische liefdewet
ten. die liefde tot God en liefde tot den even-
naaste gebieden. Het bleef beneden de maat.
Het werd vaak bedorven door een burgeriyke
wlfvoldaanheid, die biykens.de levens der hei
ligen niet te verzoenen is met het katholieke
Plichtsbesef. Er is te veel vertrouwd op ult-
•endigen schyn van macht en aanzien en
**r. doch er is te weinig aandacht besteed aan
de inwendige vernieuwing van geest en ge-
®°ed, die het gevolg van de oprechte waar-
heldsbeleving moet zyn.
Zoo luidt de bekentenis van schuld, die ons.
kathcJleken, wordt af gedwongen, indien wy de
ellenden der tegenwoordige wereld bezien. Een
•ohuldbekentenis, dwingend tot inkeer en boet
vaardigheid, maar niet tot wanhoop.
Want ziet: wederom is het Advent. De tyd
Is aangebroken van de blyde verwachting op
Kerstfeest. Slechts één maal in de ge-
ashledenls van de menschheid is de Verlosser
nen«h geworden, doch elk jaar vieren wy
Kerstmis en elk Jaar wordt dit feest van de
Geb°orte des Heeren voorbereid door een tyd
Wn boetvaardige. Ingetogen, doch blyde ver
wachting. Waarom? Omdat Christus onder ons
En men realiseere zich eens, hoe de toestand
in de wereld zyn zou, indien eens het Geneef-
sche instituut van samenkomst en overleg had-
de ontbroken. Daarom dienen vooral de l^eine
staten, die geen zuivere belangenpolitiek poe
ren en daarom te Genève de onverdachte, hoe
de der rechtsgedachte en het geweten der' In
ternationale gemeenschap zyn, trouw te biyven
aan den bond en mede te bevorderen eene her
vorming, waardoor met uitsluiting evenwel
van revolutlonnalre machten gestreefd wordt
naar een zoo groot mogeiyke universaliteit.
De minste waardeering voor den Volkenbond
is de laatste Jaren want de communisten
zyn sedert Ruslands toetreding voorstander
geworden getoond door Mr. WESi ERMAN.
Ziet ge nu wel, hield hy thans aan de Kamer
voor, waarop het enthousiasme is ultgeloopen?
En hy constateerde terugkeerende nuchterheid.
Alsof men in vroegere jaren in de Kamer blin
delings het ideaal van Genève zou hebben na-
geloopen! En alsof al niet jarenlang de par
lementaire redevoeringen een geest ademen
van hoopvol vertrouwen, doch tevens van besef
van de groote mislukklngskansen, waaraan het
werk van den Volkenbond bloot staat. Het
idealisme in Nederland heeft op dit gebied
waariyk nooit aan een nuchter realisme in den
weg gestaan.
Behalve de Volkenbond zyn ook vandaag dc
kwestie der wateraftappingen uit de Maas en de
opzegging door Duitschland van de scheep-
vaartclausules uit het Verdrag van Versailles
ter sprake gekomen, alsmede het Dultsch-Ja-
pansche verdrag tegen het communistisch ge
vaar en verschillende minder belangryke aan
gelegenheden.
De Katholieke afgevaardigde SCHAEPMAN
wydde als naar gewoonte eenige gedachten
aan den Regeeringspersdienst. Hy ziet voor de
zen dienst nog
andere moge
lijkheden en
vroeg den Mi
nister, of de
R.PD. zich b.v.
niet tot taak
zou kunnen
stellen, ter pro
paganda van
ons land arti-.
kelen over be
langryke
vraagstukken
te doen schry-
ven door voor
aanstaande
deskundigen en
tlie artikelen te
verspreiden.
Elders, vooral In
jonge Ooet-
Europeesche
landen, ge-
Naar wij vernemen is jlezer dagen
de benoeming te verwachten van mr.
C. Ridder van Rappard, Harer Majes-
teits gezant in Bern, tot buitenge
woon gezant en gevolmachtigd mi
nister in Berlijn.
Een rykdom der tropen. Een
tftjpenJCen rykdom den trop^
der Een rykdom detafl
do r y k d
r ij i<o rgjffMEEnnpRe n Mbjl
Ee%s^AFh^^2èr tropet^BM
tropen^^S^rijkdom der^B^S
der Een rykdom jE
dom der
rykdom der trop^^Tff^K
Een rykdom der tropen^^H
deO<|^AraEr*(dom der tropen. Een ryk
dom der tropen. Een rykdom der tropen. Een
rykdom der tropen. Een rykdom der tropen.
J4 KUNT WEL ZieN
dat hct gkn huwc-
luk urr berekening
IS GEWEEST!
WANT OVERAL ZIE JE
SCHOONHEIDS-ZEEPI
JONG EN KNAP UITI
dat zou veel
WAARSCHIJN-
LIJKER KLINKEN!
JE VLEIT ME...
MAAR HEUSCH,
1 IS ZOO EEN
VOUDIG JONG
EN CHARMANT
TE BLIJVEN...
