Nederland en de Volkenbond
100.000 mijlen onder
zee
R
7
EN NOC AlTUD DOL OP ELKAAR!
i S I
25 JAAR GETROUWD
De verwachting
Concentratie
van
onderwijs
I
Nieuwe gezant te
Berlijn
I
TROUW AAN GENÈVE
PROF. VENING MEINESZ
VERTELT
NALA TENSCHAPPEN EN
SCHENKINGEN
a\M0\
r”
eBer
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1936
G
VAN WEEK TOT WEEK
TWEEDE KAMER
nd
18
ir
Lof voor onze Marine
4
Eerste tocht in 1923
Mr. P. H. M. Hildebrand
De Eerste Kamer over da
nieuwe belasting
i
l
IT”
LAR
Propaganda in het
buitenland
Benoemd tot burgemeester van
Buitenzorg
Ondanks teleurstellingen blijft
men vertrouwen op een
betere toekomst
koesteren
H’ I
11:
PER STUK/
1
J
De nieuwe tocht van den geleerde
geldt gebergten onder den
Atlantischen Oceaan
Commissie zal wetsontwerp aan
de Regeering aanbieden
Mr. C. Ridder van Rappard volgt
Graaf van Limburg Stirum op
De toelating van Rusland
OLIJFOLIE... OM DE HUID
g JONG EN STRALEND TE HOUDEN.
ir 1
ij1
Regeerings-persdienst
Bi. 1
4
A
*1
S’
3
daarin by
ver
3D
ortei
zooals het
TH. F. M. SCHAEPMAN
Met
afgevaardigde
t*
K
to
e
k
t
NIEMAND ZOU
GELOOVEN DAT
JELUI G»OOTMOE-
D« EN KLEIN
ZOON BENT. MOE.
OEB EN ZOON
dat zou veel
WAABSCHUN
UJKEZ KLINKEN!
der
rechtsorde
NIETS ANDERS A
DAN S MORGENS EN
•S AVONDS WASSCHEN
MET PALMOLIVE, DE
SCHOONHEIDS-ZEEPI
daarin by dat de roode Llfrue du Droit des
HÓmmes te Genève met statie ontvangen werd,
doch aan de internationale Pro Deo-commissle
„niet thuis" werd gegeven.
De hoogleeraar was, als steeds, vol M over
de Marine. -
It
s
l.
I ZIJ ZIET ER
- BIZONDER
JONG EN KNAP UiTl
luid ondervindt dan de
verkwikkende invloed van deze schoonheidszeep!
„Maar.om op myn zeereizen terug te komen.
In 1923 trok ik er op uit met de K. n. waar
van destijds gezagvoerder was kolonel Door-
>man, de tegenwoordige commandant van den
onderzeedienst. De commandant van de O XVI,
luitenant ter zee C. J. W. M. Waning, was
toen jongste officier op de K. II. De boot was
op de uitreis naar Indië en de tocht heeft
waardevolle resultaten opgeleverd.*
Naar de regeerlngspersdienst meldt, is de
staatscommissie Inzake het Lager Onderwijs
met haar arbeid ongeveer gereed.
zy heeft haar voorstellen belichaamd in
een ontwerp van wet met daarbij behooren-
de memorie van toelichting, waaromtrent
volledige overeenstemming is verkregen en
die als bijlagen van het verslag aan de re
geering sullen worden aangeboden.
Fclei
[orri
TI
■tol>en.
ten der
rijkdom
die de Marine mij verleent. Mijn
daarvoor, èn voor haar medewerk
gere gelegenheden, la werkelijk niet
uit te drukken."
S',
„Enkele jaren later was er een nieuw toestel
voor zwaartekrachtmetlngen geconstrueerd en
de marine-autoriteiten verklaarden zich dade
lijk bereid, mij in de gelegenheid te stellen, het
te beproeven. Dat gebeurde in 1925, op de K. XI,
die ook op de uitreis naar onze Oost was. Dien
tocht maakte ik echter slechts mee tot Port
Said."
„Een Jaar later ging ik met de K. XIII via
het Panamakanaal naar Indië. Niet minder
dan 6% maand duurde de reis.*
Gezeten in zijn ruime studeerkamer, welke
uitziet op de Geldersche vallei, heeft de ge
leerde een overzicht gegeven van de reizen, die
hjj aan boord van onderzeeërs in de afgeloopen
jaren in dienst van de wetenschap heeft onder
nomen en bovendien enkele bijzonderheden
medegedeeld over zijn wetenschappen)ken ar
beid.
„Uw hoeveelste reis wordt dit, professor?"
Een-, glimlach.
„Dat kan ik niet zoo dadelijk zeggen. Maar
laat eens kijken: in 1923 ben ik met m*n „on-
derwatertochten" begonnen. U moet weten, dat
het uiterst bezwaarlijk is, zwaartekracht-onder-
zoekingen te land te verrichten. Dat geldt in
het bijzonder voor een groot deel van Neder
land, waar de bodem daarvoor te „slap" is en
te veel beweegt. Gewone schepen zijn er even
min toe geschikt, omdat zij eveneens te zeer
aan beweging onderhevig zijn. BIJ een onder
zeeboot vervalt dit bezwaar weliswaar niet ge
heel, maar dan toch voor een groot deel. Van
daar, dat ik de laatste jaren steeds van duik-
booten gebruik heb gemaakt."
I
jl ‘1
425,
In „De Bromberg”, zijn prachtig gelegen
woning aan de Potgleterlaan te Amersfoort,
heeft prof. dr. Ir. F. A. vening Meinesz een
onzer correspondenten het een en ander
verteld naar aanleiding van den tocht, dien
‘■•hy met Hr. Ms O. XVI in de eerste maan
den van het nieuwe jaar op den Atlanti
schen Oceaan zal maken.
Een rQkdom der tropen. Een
Jen rijkdom den trop^ri
in. len rijkdom det^^H
‘Jk d «I
trope
QgB^ijkdom der AS
■n Een rijkdom
Ier troperj-^M«j^E
Naar wü vernemen is dezer dagen
de benoeming te verwachten van mr.
C. Ridder van Rappard, Harer Majes-
teits gezant in Bern, tot buitenge-
gevolmachtigd mi-
Den Haag, 27 November 1936
De Volkenbond en wat aan Nederland
teh zijnen opzichte te doen staat, was uiter
aard ook dit jaar het centrum van het de
bat over de begroeting van Buitenlandsche
Zaken.
1
De heer mr. P. H. M. Hildebrand uit Utrecht,
welbekend bij het R K. Onderwijs, thans werk
zaam bij het Departement van Financiën te
Batavia, is benoemd tot burgemeester van Bui
tenzorg, de residentie van den Oouverneur-
GeneraaL
De heer Hildebrand was eenlge Jaren wet
houder der gemeente Batavia en een vooraan
staand lid van de Indische Katholieke Partij.
Sedert het vorig Jaar, na zijn terugkomst van
verlof naar het moederland, was de heer Hilde
brand lid van den Ned.-Indische n Volksraad,
Behalve door Mr. Westerman 1* heden nog
door de eenlingen SNEEVLIET en VAN
HOUTEN het woord gevoerd, terwijl de com
munisten, behalve DAVID WIJNKOOP, die
zich tot woede van Sneevliet tot een onbe
dwingbaar voorstander van den Volkenbond
ontwikkeld heeft, ook nog kameraad 8CHAL-
KER naar het spreekgestoelte zonden met
een pleidooi voor Nederlandsche hulp aan de
Bpaansche Regeering”.
Toen vond President Aalberse, die met ein
deloos geduld en nu en dan een geamuseerd
glimlachje de lange debatten volgt, het wel
letjes. Dinsdag zal Minister De Graeff ont
woon gezant en
nister in Berlijn.
steeds opnieuw geboren moet worden. En om
dat deze geestelijke geboorte van den Verlosser
in de harten der geloovlgen telkens opnieuw
moet worden voorbereid door geduld en ver
sterving.
Welk een diepen zin krijgt deze waarheid in
onze veelbewogen dagen I Ja, het is hoog noo-
dig, dat Christus opnieuw wordt geboren in
de harten en dat de christenheid door deze we
dergeboorte hernieuwd wordt. Het vuur, dat
de Heiland op aarde kwam brengen, lijkt uit
gedoofd. Rond ons kan het zoo erbarmelijk
grauw, zoo zielig benepen en benauwd zijn.
Het Roomsche leven, waarop wij ons zoo hoog
verhieven, heeft zoo veel kleine, menscheiyke
kanten, waardoor het onderhevig is aan de
wetten van de traagheid en van den gering-
sten weerstand. Het schijnt vaak zoo versto
ken van katholieke geestdrift, en zoo vól van
holle rhetorics, die niet aan de diepe werke
lijkheden des geloofs beantwoordt, doch er
mee speelt een spel van welluidende, ledige
woorden. Dit goedige Roomsche leven schijnt
zoo slaperig en suf. Het spert ons in binnen
de vaak zoo nauwe grenzen van burgerlijk
fatsoen en van allerhande vergaderings-af-
spraken, die heel respectabel zijn, en misschien
onontbeerlijk, doch die ons eerst zouden die
nen, indien wij de vonk van den Heiligen
Geest in onze zielen voelden branden.
Het verwijt van de toenemende verwijde
ring tusschen Christus en de christenen kun
nen wij niet naast ons neerleggen, zelfs niet,
al zou het ons nog zoo vurig verontwaardigen.
De Advent-tijd is ons gegeven voor de ver
wachting der wedergeboorte en voor de be
zinning op het hoogste heil der menschheid.
„Zie ik geef U een Vrede, dien de wereld
niet geven kan” heeft Jezus gezegd. Wat be
looft de tegenwoordige wereld al niet? Aan
den eenen kant de algeheele „bevrjjding” van
den mensch, aan den anderen kant de ontwa
king van de volkskracht en de volksverbon
denheid. Het zijn schijnbeloften, die niet aan
realiteiten beantwoorden, het zijn partyleuzen,
die niemand kan inlossen. Doch het katholi
cisme belooft de wedergeboorte der universeele
liefde, en het hangt af van de wedergeboorte
van Christus in de harten der christenen, of
het deze belofte zal kunnen gestand doen.
A. v. D.
Dat adverteeren bekend maakt, blijkt weer eens duidelijk uit bovenstaande
afbeelding van een zonder eenlge vertraging door de firma Albert Heijn vanuit
Londen ontvangen brief, die voornaamste adres-aanduiding de afbeelding
draagt van „Boffie met z’n koffie’1, zooals die regelmatig in de annonces der firma
Albert Heijn voorkomt
Blijkens het voorloopig verslag der Eerste
Kamer over het ontwerp van wet tot belasting
van nalatenschappen van Nederlanders, die
het Ryk metterwoon hebben verlaten en van
door zoodanige Nederlanders gedane schenkin
gen laakten eenlge leden, dat invoering van
deae wet niet slechts de zoogenaamde belas-
tingwluchtellngen zal treffen, doch evenzeer de
talloos^ Nederlanders, die uit geheel andere
overwegingen dan om te ontkomen aan de ten
onzent geheven belastingen slch in het buiten
land hebben gevestigd, hetzij bijvoorbeeld tot
uitoefening van hun beroep, hetzij om gezond
heidsredenen.
De vrijz.-dem. mr. JOEKES vooral blijft een
vurig voorvechter van de internationale rechta-
gedachte. Ondanks alle mislukkingen, ondanks
de groote moeilijkheden, in het leven geroepen
door die landen, die uitsluitend hun eigen na
tionaal belang tot richtsnoer hunner buitenland
sche politiek nemen, moet men de gedachte, dat
er een geordende internationale samenwerking
moet komen, niet prysgeven, maar het streven
richten op een verbetering van het Instituut,
dat daartoe dient.
De vrijz.-democratische afgevaardigde juich
te daarom toe, dat de laatste Assemblée tot dit
doel een speciale commissie heeft ingesteld, en
drukte de hoop uit, dat, als deze commissie op
7 December bijeenkomt, de Nederlandsche ver-,
tègenwoordiger een krachtig geluid zal doen
hooren.
Minder warm sprak zich de leider der liberale
fractie, dr. BIEREMA uit, al hecht ook hij aan
Genève. De krachtige zelfstandigheidspolitiek,
waarvan hy voorstander biyft hy beriep zich
op Koning Leopold's rede in den Ministerraad
ten bewyze. dat België's alliantlepolltiek geen
succes is geweest sluit trouwens het lid biy-
ven van den Volkenbond geenszins uit. Men kan
zich nationale waarborgen scheppen zonder de
internationale als hopeloos te verwerpen.
je VLEIT ME...
MAAI HEUSCH,
T IS ZOO EEN
VOUDIG JONG
EN CHASMANT
TE BLIJVEN...
tropen,
der
dor
ryk
Eei_
tropen,
der f
dom
rijkdom der trïpiff^W!^
Een rijkdom der tropen”
trnzz» <^r Tl
der tropen. Een rijk
dom der tropen. Een rijkdom der tropen. Een
rijkdom der tropen. Een rijkdom der tropen.
De route van de O. XVI ja in hoofdzaak door
prof. Vening Meinesa zelf ontworpen; alleen de
havens zjjn door de Marine aangegeven. Het
gedeelte van den Atlantischen Oceaan rondom
de Azoren is op vorige tochten reeds „verkend”.
De route van de O. XVI gaat ook over dit ge
bied. Men treft er hier en daar „gaten" van
6000 k 6500 M. diepte aan, waaromtrent nog
niet veel bekend is. Prof. Vening Meinesz hoopt
thans te onderzoeken, of de mlddel-Atlantische
rug een plooilngsgebergte is. zooals de Andes,
de Himalaya, de Alpen of een zuiver vulkanisch
gebied. Daarnaast zal men zich bezig houden
met loodingen.
wy merkten tenslotte nog op, dat het voor
den professor wel „kort dag" was, nu de offi-
cleele toestemming voqr het meemaken van de
reis met de O. XVI eerst dezer dagen is ver
leend.* terwijl de tocht, naar men weet.
11 Januari reeds aanvangt.
„Inderdaad. Er moet nog heel wat werk wor
den verzet voor m'n vertrek. Maar en wijst
u daar vooral op dat alles wordt mij veel
vergemakkelijkt door de enorme medewerking,
dankbaarheid
dng/'y vroe-
in woerden
„De medewerking, die ik van hoog tot laag
heb ondervonden, is eenvoudig niet te schet
sen. Soms werd het heelemaal aan mij overge
laten, de route te bepalen en meermalen is het
ook voorgekomen, dat de marine-autoriteiten de
route om mijnentwil veranderden. Ook in dit
opzicht heeft het kleine Nederland aan tal van
andere landen een Voorbeeld gegeven."
Desondanks en niettegenstaande ook alle
andere moeliykhèdën blijft de heer van Dyk
eveneens vertrouwen, jop een betere toekomst
koesteren. Men mag ook het goede, dat de Vol
kenbond verrichtte, niet vergeten.
„In 1928 onderzocht Ik, op ultnoodiging van
het Carnegie Institution, aan boord van een
Amerlkaanschen onderzeeër, de 8. XXI, de
Weet-Indlsche wateren. In 1929 en 1930 maakte
Ik drie reizen door onze Oost, in 1931 ging ia
met de O. XII de Noordzee op en in de eerste
maanden van het volgende jaar met de
8. XLVIII, weer een Amerikaansche „schuit",
naar Wert-Indië. In den zomer van 1932 gtng
het met de C. XIII naar de Azoren. Madeira,
enz. en in den winter van 1933 met een Fran-
vche boot naar de Mlddellandsche Zee. Dezen
laatsten tocht maakte ik mee om een collega
hi te werken. En toen kwam de tocht met de
K. XVIII, waarover ik u wel niet veel meer
zal behoeven te vertellen."
„Het toestel, professor, dat u gebruikte
„Dat was een sllngerapparaat. Maar niet zoo
een als men vroeger had, met een enkelen
slinger, maar met meer dingen, waardoor alle
bykomstige effecten worden geëlimineerd. U
begrijpt, hoe noodzakelijk dat is. want de
slingeringen zyn vaak buitengewoon gering."
Het apparaat, waarvan hier sprake is, is door
prof. Vening Meinesz zelf ontworpen en ver
vaardigd door den chef-lnstnunentmaker Van
Rest, van het Meteorologisch Instituut te de
Bilt.
„Hoeveel mijlen hebt u zoo ongeveer al ge
varen, professor?"
„nm heeft Jtost dezer dagen een kennis
voor me zitgerekend: alt ik deze reie achter
den rag heh, dan aal ik er zzo*n 166.660
mijl op hebben ritten: 4 maml om de
aarde."
Telken jare opnieuw zyn er teleurstellingen.
En ovej het thans gehouden debat lag natuurlijk
de zwarte schaduw van het falen van Genève
in de Abessinische kwestie. Tóch laat de meer
derheid in de Nederlandsche Volksvertegen
woordiging den moed niet zakken. En gelyk
gisteren reeds de heeren Ir. Bongaerts, Vliegen
en Rutgers van Rozenburg hadden gedaan, ga
ven ook heden verschillende sprekers zich moei
te, om te betoogen, dat vasthouden aan het
Volkenbondsideaal het eenlge middel is, om
nog ooit tot betere toestanden in de wereld te
geraken.
Mr. Carel Ridder van Rappard, die Graaf
van Limburg Stlrum als Nederlandsch gezant
te Beriyn zal opvolgen, is In 1874 in Assen ge
boren. Na het gymnasium te 'sGravenhage
doorloopen te hebben, studeerde hy in de
rechtswetenschappen aan de Utrechtsche uni-
versiteit. Na voltooiing zUner studiën was hy
eenigen tyd als advocaat in 'sGravenhage
werkzaam, doch al spoedig trad hij in den di-
plomatieken dienst. In 1916 werd hy benoemd
tot chef van de afdeeling Bescherming aan het
departement van Buitenlandsche Zaken. Het
volgend jaar 1917 werd hy tewerkgesteld
by het Nederlandsche gezantschap in Beriyn,
waar hy geruimen tyd werkzaam bleef. In 1920
werd mr. Van Rappard bevorderd tot gezant-
schapsraad.
Tot 1925 bleef hy in Beriyn. In dat Jaar be
noemde H. M. de Koningin hem tot Haar ge
zant in Rio de Janeiro. Vier jaar later werd hy
benoemd tot gezant in Boekarest en In 1934
volgde zyn benoeming tot Nederlandse!) gezant
in Bern.
Nader zal worden bepaald wanneer mr. Van
Rappard naar zyn nieuwen post zal vertrekken.
En men reallseere zich eens, hoe de toestand
in de wereld zyn zou, indien eens het Geneef-
sche Instituut van samenkomst en overleg had-
de ontbroken. Daarom dienen vooral de kleine
staten, die geen zuivere belangenpolltiek voe
ren en daarom te Genève de onverdachte hoe
de der rechtagedachte en he| geweten der in
ternationale gemeenschap zyqi trouw te biyven
aan den bond en mede te bevorderen eene her
vorming, waardoor met uitsluiting evenwel
van revolutionnalre machten gestreefd wordt
naar een zoo groot mogeiyke universaliteit,
De minste waardeering voor den Volkenbond
is de laatste jaren want de communisten
zyn sedert Ruslands toetreding voorstander
geworden getoond door Mr. WESTERMAN.
Ziet ge nu wel, hield hy thans aan de Kamer
voor, waarop het enthousiasme is uitgeloopen?
En hy constateerde terugkeerende nuchterheid.
Alsof men in vroegere Jaren in de Kamer blin
delings het ideaal van Genève zou hebben na-
geloopen! En alsof al niet jarenlang de par
lementaire redevoeringen een geest ademen
van hoopvol vertrouwen, doch tevens van besef
van de groote mlslukkingskansen, waaraan het
werk van den Volkenbond bloot staat. Het
idealisme in Nederland heeft op dit gebied
waariyk nooit aan een nuchter realisme in den
weg gestaan.
Behalve de Volkenbond zyn ook vandaag de
kwestie der wateraftappingen uit de Maas en de
opzegging door Duitschland van de scheep-
vaartclausules uit het Verdrag van Versailles
ter sprake gekomen, alsmede het Duitsch-Ja-
pansche verdrag tegen het communistisch ge
vaar en verschillende minder belangryke aan
gelegenheden.
yen verwyt, dat de moderne wereld
H steeds duldelyker maakt aan de he-
dendaagsche christenen, en speciaal aan
de katholieken, kan men samenvatten in de
volgende woorden: „De tegenstelling tusschen
de christenen en Christus wordt met den dag^
a| is niet wat het
itl niet in alle op
dichten aan de groote evangelische liefdewet
ten, die liefde tot God en liefde tot den even-
naaste gebieden. Het bleef beneden de maat.
Het werd vaak bedorven door een burgeriyke
■Ifvoldaanheld, die biykens de levens der hei
ligen niet te verzoenen, is met het katholieke
Plichtsbesef. Er is te veel vertrouwd op ult-
•ëndlgen schyn van macht en aanzien en
**T, doch er is te weinig aandacht besteed aan
inwendige vernieuwing van geest en ge-
moed, die het gevolg van de oprechte waar-
•*idsbeleving moet zyn.
z°o lulft de bekentenis van schuld, die ons,
katholieken, wordt afgedwongen, indien wy de
dienden der tegenwoordige wereld bezien. Een
•ehuldbekentenis, dwingend tot Inkeer en boet-
nardigheid, maar niet tot wanhoop.
Want ziet: wederom is het Advent. De tyd
is aangebroken van de biyde verwachting op
Kerstfeest. Slechts éën maal in de ge-
•ddedenis van de menschheid is de Verlosser
a*n*h geworden, doch elk Jaar vieren wy
en elk Jaar wordt dit feest van de
dworte des Heeren voorbereid door een tyd
Wn ***tvaardlge. Ingetogen, doch biyde ver-
***Ung. Waarom? Omdat Christus onder on»
Zit welk eea groote
hoeveelheid vcrzach-
teade olijfolie bq de
bereiding van ieder A
•tuk Palmolive zeep
wordt gebruikt I
verontwaardiging haalde de heer van
Dyk als een bewys daarvan aan en de Ka
tholieke afgevaardigde Schaepman viel hem
De anti-revolutlonnalre oud-minister VAN
DIJK wees erop dat de desillusies, met den
Volkenbond ondervonden, haar oorzaak vinden
in de te hoog gespannen verwachtingen in het
verleden. Een ernstige fout is bovendien het
toelaten van Rusland geweest. Dit land met zyn
streven naar de wereldrevolutie valt in het ka-
van een organisatie, die de internationale
dienen moet, geheel uit den toon.
Ook de geest te Genève is niet gelyk hy zyn
moet.
Fj Sinds overoude tijden heeft men geen beter na- j
tuurlijk cosmetisch middel kunnen vinden dan
I de verzachtende olijfolie, die verfraait en de teer-
zte huid beschermt. Daarom waardeeren alle fgjU
N vrouwen, die T>riis stellen op een jeugdige, fris-
sche teint, de Palmolive schoonheidsbehandeling:
U 's morgens en ’«avonds twee minuten masseeren!
Dank zij de kostelijke olijfolie, die bij haar ver-
H vaardiging wordt gebruikt, verzacht Palmolive
T zeep de huid en geeft deze de charme der jeugd.
i Palmolive kost zoo weinig da t de meeste vrouwen
i ze tegenwoordig ook geregeld voor haar bad
i gebruiken. De geheele hi
grooter”. Dit verwyt komt niet van één enke-'
lm kant, en dateert ook niet uit de allerlaat-
ste Jaren. Talryke schrtjvers en denkers van
de twintigste eeuw hebben het, ieder op eigen
wijze, herhaald. Felle anti-katholleken als de
onlangs overleden Hemi Barbusse, of de ont
goocheld uit Rusland teruggekeerde André
Gide zeggen het met feilen nadruk, en het
wordt door duizenden en duizenden gelezen.
0p vergaderingen wordt het aangehaald en
herhaald. Het is doorgedrongen tot werkplaat
sen en openbare gebouwen. Men leest het in
kleine buurtkrantjes van antl-katholleke
strekking over de geheele wereld.
Maar niet alleen de vyanden van het
christendom gebruiken dit verwyt, waarmede
zij dan zoogenaamd de waardeloosheid der
kerkeiyke beiydenls willen aantoemen. Neen,
ook de christen, die diep in zich zelf keert,
en die de hedendaagse!» wereld toetst aan
de beginselen van het Evangelie, moet met
«pyt in het hart bekennen„de tegenstelling
tusschen de leer van Christus en het leven der
christenen Is te groot geworden”. De christe
lijke denker Nicolai Berdlajeff schreef een
verhandeling „Over de waarde van het chris
tendom en de waardeloosheid der christenen”.
En de Fransche phllosoof Jacques Maritaln
pleit met hartstocht voor een nieuwe verwer-
keiyklng van de evangelische woorden in de
tijdeiyke en maatschappeiyke orde. Ook yan
christeiyke zyde wordt het dus onomwonden
vastgesteld: „wy leven In een crisis van het
christendom”. Men begint te beseffen, dat dit
e»n innerlijke crisis is. Tegen het einde van
de vorige eeuw maakte men zich bezorgd over
de toenemende verwydering tusschen de offi-
cieele wereld van kunst en wetenschap eener-
zyds en de katholieke wereld anderzijds. Die
bezorgdheid is tegenwoordig niét meer zoo
noodig. In alle landen van de wereld vindt men
ernstige en beginselvaste katholieken als ver
tegenwoordigers vanden geest. Maar de te
genwoordige bezorgdheid gaat veel dieper. Ze
betreft de christeiyke levenswyze van individu
en massa. Dat deze levenswyze algemeen re
den geeft tot ontevredenheid, is buitengewoon
ernstig. Men is het erover eens:
was, kon het niet blyven duren!
Wat er in Spanje gebeurd is, valt moeiiyk
te beoordeelen, maar dat men in den gruweiy-
ken burgeroorlog, die daar wordt uitgestreden,
wel heel iets anders heeft te zien dan een een
voudige tegenstelling tusschen brave en beste
ka^lieken,ten slotte in opstand gekomen
tegen een schurkachtige regeering van de ge
meenste communisten en anarchisten, dit
Staat wel boven twyfel vast. Uit hetgeen in
Spanje gebeurt, wordt ons met pyniyke dui-
deiykheid bygebracht, dat de katholieke le
venswyze, zooals ae in dit officieel katholieke
land was, geenszins bevredigde en by een aan-
sienlyk deel der bevolking groote maatschap
peiyke bezwaren in het leven riep. Het ka
tholicisme werd er vereenzelvigd met een star
en doodsch maatschappeiyk conservatisme.
Nu weten wy allen, dat men het katholicis
me niet klakkeloos vereenzelvigen moet met
aoeiale behoudzucht, en dat juist in onze be
ginselen de grondslag te vinden is tot een
vernieuwing van de maatschappy. De vraag
is echter, of de katholieken zelf, in Spanje,
en elders, niet de aanleiding hebben gegeven
tot zulk een vereenzelviging.
De vraag is of de katholieken, zelfs als ze
hun uitwendige en kerkeiyke plichten nauw
keurig onderhielden, wel voldoende leefden
volgens de diepe waarheden, die zy beleden.
Men zal het moeten erkennen: er is tekort
geschoten, en er wordt te kort geschoten. Het
katholieke leven van vandaaf
tyn moest. Het beantwoordt
-2 li
Voorts duchtten deae leden, dat een groot
aantal, in den vreemde woonachtige, Neder
landers, die hun vermogen wenschen na te
laten aan daar gevestigde erven, stappen zul
len doen tot overbrenging van hun vermogen
van Nederland naar het land hunner Inwoning,
hetgeen niet alleen de belasting-, doch ook de
kapitaalvlucht zal bevorderen, zul'-s te meer
naar mate dat vermogen grooter is.
Wat betreft de voorgestelde belasting op
schenkingen, zoo achtten de hier aan het
woord zynde leden het niet wel mogeiyk, be
lasting te heffen vanf, schenkingen, welke in
het buitenland woonachtige Nederlanders doen
aan personen of lichamen, eveneens aldaar
gevestigd, en duchtten zy. dat die in den
vreemde woonachtige Nederlanders gemakke-
iyk middelen kunnen vinden om ook aan per
sonen en lichamen, ten onzent gevestigd in-
dlrecteiyk schenkingen te doen op zoodanige
wyze, dat een daarmede begiftigde wettelljk
niet tot betaling van eenige Nederlandsche
belasting verschuldigd is.
Verscheidene leden, eveneens erkennende,
dat tegen de voorgestelde belasting bezwaren
zyn aan te voeren, zouden nochtans gaarne
hun stem aan dit wetsontwerp geven.
Vele leden verklaarden, gaarne hun stem aan -■
de ontworpen regeling te zullen geven. nsf
De Katholieke afgevaardigde SCHAEPMAN
wydde als naar gewoonte eenige gedachten
aan den Regeerlngspersdienst. Hy riet voor de
zen dienst nog
andere moge
lijkheden en
vroeg den Mi
nister, of de
RPD. zich b.v,
niet tot taak
zou kunnen
stellen, ter pro
paganda van
ons land arti
kelen over be
langryke
vraagstukken
te doen schry-
ven door voor
aanstaande
deskundigen en
'die artikelen te
verspreiden.
Elders, vooral in
jonge Oost-
Europeesche
landen, ge-
schledt dit wel door de officieele persdiensten.
Kan dit ook niet hier worden toegepast?
Aldus de vraag van den katholieken afgevaar
digde. Voorts achtte de heer Schaepman het
uit een oogpunt van organisatie ongewenscht,
dat naast den Regeerlngspersdienst nog een
aparte persdienst bestaat by den Economischen
Voorlichtingsdienst, en bepleitte -toy, dat aan
het tot genoegen ook van andere afgevaar
digden verbeterde en nog te verbeteren
consulaire en diplomatieke corps een instructie
za) worden gegeven, opdat het wete, hoe en in
welk opzicht het t Nederlandsche belang het
best kan dienen.
Jë KUNT wet ZIEN
DAT HET GEEN HUWE
LIJK Uh BEKEKENING
IS GEWEESTI
WANT OVEKAL ZIE JE
ZE SAMENl
-
wyt
