De sociale bemoeiinge
minister antwoordt
TWEEDE KAMER
DREJN DRENTEL EN PIET PRIKKEL
wm
Slecht-Hoorend
NIEUWE-LEDEN
-DCTIE-
R.K.STAATSPARTU
F J
Wie doodde B
Marco Graffi? H
DE BOMBARDEMENTEN
TE MADRID
53 ST
deken
gedaante op de
bank. De jonge
geneesheer ver-
m&ndc zich cn
schoof zacht den deken om bet hoofd der t»-
daante weg.
-
DINSDAG 8 DECEMBER 1936
Im
na
Bisschop-spel te
Salisbury
Mt
Diatributie ievenamiddélen
4<>h
Kzx-ri, -p
•97
JOMtt SKSMA»
mOQKT STSRK EMCPOOT DF
te
if
Guadalajara zwaar door
bommen beschadigd
te
ir
8®
too
Verdere invoering van
de Arbeidswet
ten-
»<L
150
<30
Gevechten tot aelfa in de riolen
onder het groote xiekenhuia
in de hoofdatad
Verkorting arbeidaduur
de naaate toekomat zal ver-
motdelük op een groote werk-
looeheid moeten worden
gerekend
-
j Veilig heid awet
Jeugd-werklooaheid
Arbeid van vreemdelingen
De aanrijding
.Xtó oogehblfk." Mép rterrt; „daar'is hy net.
HU zèl er direct wel zUn.”
*Ue
liefdevol aan. „Ja,
Verneuil
i
I
a
rt
i.
I
198
11
e
I9ö
r
HOOFDSTUK X
Een kinderleven
34
1
die
i
It” vroeg Her-
antwoordde ze. ,De
i
r.
2__ 1_". an sloeg
voorzichtig den deken «n. „Zoo gaat t goed.
i
i
U
po-
Veer toekenning van verordenende be
voegdheid aan bedryfsraden acht de minis
ter «en Wd nog niet gekomen.
Van het front op de Caaa del Campo doet de
United Press-veralaggever, Reynolds Packard,
voor zün persagentschap enkele bijzonder in
teressante mededeellngen over gevechten in de
riolen van het groote ziekenhuis in de unlver-
siteltswUk te Madrid.
Er op wijzende, dat de regeeringstroepen de
beschikking hebben over materiaal, dat van ge
lijke zoo niet betere hoedanigheid is dan van
de rechtsche troepen, verklaart het blad ten
slotte, dat Franco niet tot een beslissende actie
ral overgaan aleer hij zich verzekerd zal heb
ben van de superioriteit van zijn materiaal.
niet
weet
beate
daar
I
i
i-
n
In
W
it
rt
8.06
1.30
0-R
Dit is dan ook de reden, waarom de minister
voorshands van het nemen van een beslissing
inzake de invoering van de 40-urige werkweek
in het bouwbedrijf afziet.
De minister heeft besloten, de Invoering
van de Arbeidswet voor volwassen kantoor
personeel te bevorderen. HJJ vertrouwt, datJ
een regeling terzake in den loop van de eer-^
ste helft van 1937 tot stand kan zijn ge
komen. Ook vormt eenlge beperking van den
arbeidstijd van het hotel-, calé- en restau-
rantpersoneel een punt van ernstige over
weging bij hem.
Voor de bemiddeling van op deze cursussen
opgeleide dienstmeisjes en ter bevordering van
bakplaatsen en verplaatsen van Nederlandsche
dlenstbodetr-in het algemeen zijn tot dusver
twee vrouwelijke ambtenaren aangesteld. Het
voornemen bestaat dit aantal geleidelijk uit te
breiden.
De artaerie van de regeerlng bombardeert
vrijwel zonder ophouden de stellingen der recht
schen voor Madrid en het terrein hierachter
De luchtmacht draagt eveneens hiertoe bU.
TALAVERA DE LA REINA. 1 Dee. (Ha
vas J. Niettegenstaande het hevig artillerie-
duel in den ochtend en geweervuur in de
wiversiteltswljk, Tetoean en Las Vitoriaa,
was het gisteren' een kalme dag. De lucht
macht der rechtschen heeft gisteren twee
maal Quatro Camines gebombardeerd. Voor
het eerst gingen de vliegtuigen der regee-
ring een strUd boven de stad aan. Twee
regeeringstoestellen werden brandend om
laag geschoten.
Het was de zonderlingste sensatie van
mijn geheele militaire loopbaan, vertelde een
kapitein van het legioen, die als een rat In
het zonlicht glom. Tien jaar neb ik van alles
meegemaakt in Marokko, maar ik neb nooit
kunnen denken, dat ik nog eens in een Ma-
drileensch riool zou vechten.
br
ilt
1.00
De minister overweegt, naar aanleiding van
een desbetreffend verzoek eener groote gemeen
te, de wenschelljkheid en de uitvoerbaarheid
technisch, financieel en comptabel van het
verleenen van rjjkssteun voor de verbetering
van bestaande woningen, subsidiair voor onder
houdswerken.
Acht uur lang vochten we in het donker.
Voortdurend liepen we gevaar verdwaald te
raken en de gewonde, die niet In staat was
zich op de been te heed en. had groote kano
in de modder te stikken. Het geratel der
machinegeweren, die waren aaeegendmen,
echode deer de tzleSz
Generaal Queipo do Llano heeft in oen
door ham aan een verslaggever van het na-
tionaal-aociaUetioehe dagblad Rheinfront
toegestaan'interview verklaard, dat Franco
*ün aanvalsplan op Madrid aal wijzigen.
komen?" vroeg Her-
,V
De verkorting van den arbeidstijd la volgens
den minister een tweesnijdend zwaard. Wan
neer niet vaststaat, dat de weekloonen naar
evenredigheid verminderd zullen worden, dan
leidt dit middel vanzelf tot verhooging van de
productiekosten. Bovendien houdt een verlaging
van het weekloon reeds de klem in voor aan
drang tot loonsverhooging. De minister staat
ten aanzien van dit middel dan ook vrij scep
tisch.
1
ei isa i W
ra
Weldra kwamen de lisbergen al in zicht. Groote, grillige,
witte gevaarten, net drijvende kasteelen van wit marmer. Piet
en Drein vonden het een prachtig gezicht en genoten toen ze
boorden, dat ze straks in die witte Uswereld mochten rond
wandelen.
Het Berliner Tageblatt geeft bijzonderheden
over dit nieuwe plan van Franco. Dese sou den
aanval tan het front van Madrid, welke reeds
bjj voorbaat tot mislukking was gedoemd we
gens de zeer sterke stellingen der verdedigers,
opgeven, doch zijn strijdkrachten hergroepeer
ren en versterken en een verbinding met het
leger van generaal Mola tot stand brengen.
Het blad waarschuwt voor te groot optimisme,
„beslissende gevechten zullen pas later kunnen
worden geleverd."
dit voornemen. Onmlddellljk werd aan de
legioensoldaten bevel gegeven eveneens ia
de riolen af te dalen en den vijand te ver
jagen.
De militie-Ieden hadden daarom het plan
opgevat in de riolen te kruipen, die naar het
gebouw lelden en de „Cllnico” op deze wijze
met dynamiet te ondermijnen. Op een of
andere wijze moeten de nationalistische
verdedigers op de hoogte zijn gekomen van
ïn de memorie van antwoord aan de Tweede
jr.mer betreffende het twaalfde hoofdstuk
(Sociale Zaken) der rjjksbegrootlng voor 1937
wordt medegedeeld, dat de jongste werkloos
heidscijfers inderdaad den inaruk geven, alsof
een geringe verbetering in de werkloosheid te
bespeuren is. De minister zal uiteraard alles
aanwenden, wat in zijn vermogen is en binnen
de lijnen van de algemeene regeermgspolltiek
ligt, om het werkloosheidscijfer zoo gunstig
mogelijk te doen worden, Echter is ook hjj van
’oordeel, dat in de naaste toekomst vermoedelijk
op een groote, mln of meer permanente, werk
loosheid zal moeten worden gerekend.
In het najaar van 1934 zijn ingesteld twee
bedrjjfsraden, in 1935 vier bedrijfsraden en in
den loop van dit jaar zes, zoodat het aantal
bedrfjfsraden thans twaalf bedraagt
De luchtmacht van de regeerlng steeg op om
de aanvallers te verjagen en tijdens het lucht
gevecht. werden drie bombardeura van de
rechtschen omlaag geschoten.
Om dit te bereiken zal nog meer dan tot nu
toe groote aandacht worden geschonaen aan de
scholing en aan de vermeerdering van de vak
bekwaamheid. Het aantal centrale werkplaatsen
wordt dan ook geregeld uitgebreid, terwijl dit
eveneens het geval is met de vakcursussen.
Daarnaast wordt het noodige gedaan om het
stelsel „twee-op-een” zooveel mogeiyk te be
vorderen. Reeds hebben naast gemeentebedrijven
in Den Haag, enkele particuliere bedrijven en
ook het staatsbedrijf der P.T.T. tot invoering
besloten. De betrokken afdeeling van zijn depar
tement is door den minister geïnstrueerd, deze
zaak met kracht a«n te vatten en verder te
brengen. Waar het stelsel wordt toegepast, is
men alleszins tevreden over de resultaten.
De oorzaak van dese ondergrondsche gevech
ten was een poging van de regeerlngsaanhangers
om zich definitief meester te maken van het
groote ziekenhuis; dat thans reeds gerulmen tijd
door de Madrilenen wordt belegerd zander dat
dezen er evenwel in konden sla gin de nationa
listen te verdrijven.
Volgens het blad had Franco MJ Madrid
de h «schikking over 90.999 man, waarvan
19.909 werden gedood öf gewond. Franco
sou 79.000 man versterkingen op de been
kannen brengen, om niet te spreken van
de Marokkaansche reserves.
Dé staf der regeeringstroepen neeft troepen
bewegingen der rechtschen ontdekt bij Cara-
banchel, Brunete en Villa Vlciosa de Oson. De
concentraties werden door verdragena geschut
en vliegtuigen gebombardeerd.
De laatste twee, drie dagen neeft de infan
terie der rechtschen versterking van menschen
en materiaal ontvangen.
Aan de zijde der regeerlng worden nog steeds
jeugdige miliciens opgeleid. Zoodra zjj vol
doende onderricht zijn, worden zij ingezet in
de verdediging der hoofdstad.
De voorbereiding van een wettelljke regeling,
welke den kinderarbeid in den landbouw In
loondienst beperkt, wil de minister in over
weging nemen.
Zoowel in eenlge inperking van net arbeids
terrein voor vrouwelijke arheidskrac&en als in
het remmen van de vervanging van volwassen
arbeiders door jeugdige personen ziet dé minis
ter met den Hoogen Raad van Arbeid een taak
weggelegd voor de regeerlng op het gebied van
een betere verdeellng van den oeschiKbaren ar
beid. Deze materie zal, naar ae minister zich
voorstelt, binnenkort in een wetsvoorstel be
lichaamd worden.
Het ontwerp van den algemeenen maatregel
van bestuur, die het bestaande veiligheidsbesluit
1916 zal moeten vervangen, is thans gereed en
Dem had Inmiddels reeds kans gezien eenlge
dynamletpatronen tot ontploffing brengen
Deze richtten overigens weinig schade aan en
voordat men het tot grootere exp.osles hM
kunnen laten komen grepen de toestormende
legionnalrs In. Het kwam tot een botsmg, waar-
bü de regeerlngssoldaten op de vlucht werden
gedreven. ZIJ vluchtten in zti-riolen voorzien
van versterkingen, die in de Avenlda de la Re
publics In het ondergrondsche buizennet af
daalden. Schoten rommelden onder den grond
Na urenlang heen en weer vechten moesten de
dat iemand zei, dat een
gelen auto een ongeluk had
en er klonk
toom in <n stem. ’is tegen omen wagen
Voor het personeel, belast met transport-
arbeld per auto, zullen, nu de rijtjjdenwet haar
beslag gekregen heeft, binnen afzienbaren tijd
ubeids- en rusttjjdbepalingen kunnen worden
vastgesteld.
HU beschrijft deze als volgt:
Na de gevechten in de lucht en te land Is het
thans ook reeds onder den grond tot een tref
fen gekomen tusschen nationalisten eh Madri
lenen. Het waa een gevecht, dat deed denken
aan Victor Hugo’s Mlsérables: een stryd In de
riolen van de universlteltswUk.
den dag
Een mannenstem gaf antwoord van uit hst
portiek. Bevend drong Jules voorbij, ging sta
woning binnen en draaide het licht aan.
„Breng baar naar binnen, maar voorzichtig.'*
Met teedere zorg
de jonge
de in een
De minister ziet de bestrijding van de werk
loosheid onder de jeugd aldus, dat hij, nu eenlge
opleving In het bedrijfsleven valt te bespeuren,
mede in overleg met de rUkscommisste van ad
vies voor de jeugdwerkloosheid, alle krachten
inspant om de jongeren in het bedrytsleven ge
plaatst te krjj^n.
Het schip wwaïop Drein en Plet zich bevonden, was volgeladen
met Ijskasten, t Schip was uitgezonden om ergens in de buurt
van de Zuidpool een hoop bevroren vleeech te gaan halen.
De minister van Oorlog te Valencia deltas
mede, dat Zondagmiddag *3 drie-motorigo
vliegtuigen van de rechtschen, vergemM
van jachtvliegtuigen, de stad Guadalajara
hebben gebombardeerd. Door dit bombar
dement z|jn vele branden ontstaan, het aan
tal slachtoffers ts nog niet bekend.
Toch heeft hjj niet zonder meer een afwij
zende houding aangenomen. Zoowel de dlrec-
teur-generaal van den Arbeid als de minister
self hebben besprekingen gevoerd met de ver
tegenwoordigers van werkgevers en arbeiders uit
eenige bedrijven, waar een verkorting van den
werktijd het minst bezwaarlik scheen. Genoemd
kunnen worden het lithografisch, het cheml-
grafisch en het bouwbedrijf.
Resultaten zUn daarbU niet bereikt, vooral
omdat de inzichten van werkgevers er> arbeiders
omtrent de beantwoording van de vraag in hoe
verre de verkorting van den arbeidstijd zou
moeten samengaan met verlaging van het week
loon, al te zeer uiteenliepen.
Bovendien bleek, dat het opleggen aan een
bedrijf van een ’verkorten arbeidstijd tot aller
lei andere moeiiykheden, vaak vap netellgen
aard, aanleiding zou geven, ojjvoorneeld door
den samenhang van dat bedrijf met andere be
drijven, dan wel in verband met de bestaande
vrijheid van den patroon om te werken wanneer
hij wil. of met het oog op werkzaamheden, die
arbeiders in hun vrijen tijd voor eigen reke
ning zouden willen verrichten.
zal weldra aan den Hoogen Raad van Arbeid
kunnen worden toegesonden. Een ontwerp van
een algemeenen maatregel van bestuur, betrek
king hebbende op het toezicht op toestellen en
vaten onder druk, verkeert in bet laatste sta
dium van voorbereiding. Die algemeens maat
regel zal ook van toepassing zUn op deh arbeid
bulten fabrieken of werkplaatsen, met name op
den land- en tuinbouw en op de binnenscheep
vaart.
rijn wielrijders, die bovenstaand
kenteeken op hun flets voeren.
(„Steunt Hen" wil dat „SH”
tevens zeggen: „let even extra
opl”) V
Een ding werd John Herbert, als buitenstaan
der van de gevoelens en emoties van de twee
andere menschen, die met hem in de kamer
stonden, en als iemand, die dus het geval op 'n
vrij belangelooze en onpartijdige manier kan
beschouwen, zoo gauw mevrouw Wargrave was
binnen gekomen en de keukenmeid de deur
achter haar had dichtgedaan, onmiddellijk dui
delijk: zU had niet geweten, dat ze hier Adrian
Graye zou vinden. Toen ze hem zag, bleef ze
staan, de kleur week van haar gezicht en half
bevreesd met ’n vreemde, vage vrees,
flauw in haar trekken was uitgedrukt half
hulpeloos, keek se van hem naar Herbert. Voor
een van de twee zich kon bewegen of spreken,
sprak ze zelf, of liever, liet ze zich onbewust de
gedachte ontvallen, die In haar opkwam. Jk
wist niet, dat dr. Graye hier was!”
.Maak dat je weg komt, Adriant” fluisterde
hU. .Maak dat je weg komtl" Graye draaide
zich plotseling om en ging door de deur, die
naar de operatiekamer leidde, naar bulten. Her
bert nam mevrouw Wargrave bij de hand en
leidde haar naar den stoel, waarvan hU bU haar
binnenkomst was opgestaan.
,X»r. Graye logeert al *n poosje bU me,” zei
hU. „HU helpt me. Wat kan Ik voor u doen,
mevrouw Wargrave?"
En toen hU zag, dat ze wat tijd noodlg had om
van den schok, die Graye’s onverwachte tegen
woordigheid haar bad gegeven, to bekomen.
Sedert de invoering van de wet van den 16den
Mei 1934 tot regeling van het verrichten van
arbeid door vreemdelingen, op 1 October 1934.
tot en met 31 October 1936 zUn door den direc
teur van den rUkadienst der werkloosheids
verzekering en arbeidsbemiddeling 79.794 ver
gunningen verleend ten behoeve van bulten-
landsche arbeidskrachten.
Tot 31 October 1936 waren afgegeven 31.700
vergunningen tot het doen verrichten van ar
beid door bultenlandsche dienstboden, Waar
onder niet begrepen zyn dienstboden en ander
vrouwelUk personeel in hotel-, café- en restau
rantbedrijven, winkels, enz.
Aan de opleiding van Nederiandsche dienst
meisjes wordt regelmatig steun verleend, zoo
wel aan'de opleiding in internaten als op dag-
cursussen.
„Ik ben verloofd," zei ze kalm, „met Slgnor dl
Spada, dien ik al heel lang ken. Slgnor di Spa
de's broer, die op het kasteel logeert, is arte
Ze zouden erg booe zijn, als ik ’n anderen dokter
liet komen. Dat noemen ze etiquette, niet?"
Herbert antwoordde niet onmlddellljk. Er was
iets in haar blik, zelfs in haar houding, dat te
kennen gaf, dat ze wilde vragen om medeleven,
sympathie en hulp. En opnieuw was hU blU, dat
Adrian Graye de kamer uit was.
„Neen,” zelde zU, ,Jk had misschien
naar u moeten komen. Maar niemand
het."
Herbert begreep, dat hU iets moest zeggen,
maar hU wist niet wat.
„Als deze heer uw dokter is," zei hU lang
zaam, „van wiens diensten u reeds ten behoeve
van het kind gebruik hebt gemaakt, dan zou
het zeer zeker strUden met de regels van ons
vak, dat u zonder hem er in te kennen, naar
mU toe komt. Maar, is hü ’n Engelsch dokter?"
Mevrouw Wargrave schudde T hoofd.
.Dat weet ik niet," zei ze hulpeloos. ,Jk weet
niets. Lucien zegt, dat hU dokter is.”
„Wacht ’n oogenbllk,” zei Herbert. HU liep
de kamer door, naar *n plank vol handboeken
en nam er *n medisch jaarboek af.
,D1 Spada," heet hU, „niet, mevrouw War
grave?"
HU bladerde nauwkeurig T boek door.
„1 Ia geen Engelsche dokter," zei hU. het
boek weer terugzettend. „Maar hU kan natuur-
lUk een of anderen buitenlandschen graad heb
ben. Hü heeft het kind behandeld, veronder
stel ik?”.
„Clalre," sprak hU met bevende stem, „Clalre.
ben Je....**
HU zweeg en zeg in t witte met zweet over
dekte gelaat van een vrouw in een zwarte
Japon
„Hakr been, dokter," zet de jonge boer; „t ie
haar been nog al erg. geloof ik."
De dokter schudde het hoofd. HU moe* toch
Inspannen om te spreken.
^<aar ik dacht,
meisje met een I
aangereden, op den straatweg. Maar ae ctaDte
niet eens; ze bekommerde zich cm niets. Ze
reed snel door en maakte, dat ze wég kwam.
M’n vrouw had wel dood kunnen zUn. dokter."
De aangesprokene haalde diep adem, trok ata
jas uit en maakte den ouden koffer open.
■Hier.kom even helpen, om baar Lude
ia T niet? om haar op de taf^ te tillen.
Zie zoo..." Glimlachend keek hy in* de doffe,
bange oogen der hulpelooee vrouw on atoeg
voorzichtig den deken cm. „Zoo gaat t goed,
Lucie. Nu maar stil liggenzoo, prachtig.
Laten we nu eens kijken. Nou. dat valt mee;
t is gelukkig zoo erg niet."
Daar rinkelde de telefoon en nog eens
Geërgerd liep de jonge geneesheer naar bet
toestel.
„Hallo! Dokter Verneuil? Een oogenbMk.,.. V
U wordt opgebeld' uit Aroambaa."
Maar snel en ^immlg belde <hr.
weer af.
Mevrouw Wargrave boog haar hoofd. Weer
zag hU in haar oogen dat stille beroep op hem,
het zoeken naar hulp tegen wat?
^la," mompelde ze, „maar..
Ze zweeg zoo lang, dat Herbert voelde, dat
hy t uit haar moest halen.
.Maar u bent niet tevreden?" vroeg hy. ,Nu
kunt u hem dat niet vertellen?"
Mevrouw Wargrave wrong haar handen, die
Op haar knieën lagen, ineen. Ze was klaarbiy-
keiyk bevangen en bedrukt door iets, waarvan
ze niet durfde spreken.
„ZU" weer gebruikte ze dit woord, zooals
Herbert opmerkte, „zU zouden boos zUn.
Luclen en zün zuster zeggen, dat Stefan zoo
knap is. En Stefan zegt, dat er niets met het
kind is, behalve, dat de Engelsche lucht hem
geen goed doet, ei^ ggt hy beter aal worden, als
we weer naar Iti
„Gaat u weecj
bert.
.De volgende^i
volgende maand.’
Herbert dacht eens na,
.Misschien heeft dokter dl Spada wel geiyk."
zei hU. .Hebt u redenen om te denken, dat hy
dat niet heeft?"
,Jk weet t niet," zei «U. ,Jk ben zoo bang,
ik weet niet, waar ik bang voor ben. t Is net
of mijn jongen langzaam wegkwynt. O! kunt u
niet eens naar hem kUken."
.Maar hoe?" zei Herbert. .Hoe? Toe, mevrouw
Wargrave, kunt u niet tegen dr. dl Spada zeg
gen, dat u nog tas ta ander advies wilt hebben
hu voorstellen om sW in consult te roepen? Dat
En de voorspelling van Herbert bleek juist te
zUn. De twee jonge doktoren hoorden niets van
de menschen op het kasteel. En Lady Wargrave
zag men niet in het dorp. En ook lieten zich
haar gasten niet Hen. Over het groote huis
en het park zweefde een sfeer van geheimzin
nig zwUgen, zoo diep en duister als de boomen
en bosschen, waardoor ze belde warep inge
loten.
Geen geruchtje, hoe klein ook maar, drong
door tot de gretige ooren van de dorps-theevisi
tes. 1 Was alleen bekend, dat mevrouw en haar
gasten er waren en alles wat de oude vrUsters
van Ashendyke en de oude klanten van de
herbergen wisten te vertellen, was, dat ta bui
tenlander natuuriyk heel iets anders was dan
een gewoon Christen en zich daarom ook heel
anders mocht gedragen.
Totdat op zekeren avond, toen Herbert en
Graye hun laatste pUp rookten voor het naar
bed gaan, hun keukenmeid de deur open deed
en een dame binnenllet, die pas toen ze in de
kamer was haar sluier afdeed. Die dame was
kaOï Wargrave.
Zaterdagavond werd ia de Angitoaarische)
Kathedraal van Salisbury de Vesperdienst ge
houden door twee koorknapen. Mat medewer
king en goedkeuring van den plebaan werd liter
een zeer oud gebruik gedeelteiyk in eere her
steld.
In de Middeleeuwen nameUjk was het den
kinderen toegerteen, éénmaal per jaar, op Sin
terklaasavond, op ernstige en eerbiedige wijae
de plaats in te nemen van bisechcp en kanun
niken, en op plechtige manter een kerkdienst
te oelebreeren. Dan was de kleine „biaachop"
gekleed in bisachoppeiyk gewaad, hy droeg een
kleine koorkap en een myter, en hield een staf
in de hand. Ook de andere jongens droegen koor
kappen. De kleine bisschep zat op den troon:
zijn kameraden namen pisets in do kanunniken
banken, terwijl do kanunniken toch voor dien
keer nederig tevreden moesten stellen met oe
jongensplaatsen in de kerk.
Er werd een processie gehouden. waarbU de
kanunniken voorop liepen, als anders de koor
knapen, die dezen keer hun plaatsen innamen.
Achter hen schreed plechtig de „biaachop der
onschuld" met zUn assistenten.
Eeuwenlang handhaafde zich dit gebruik ep
dezen dag, tot er onder Hendrik VTII een eind
aan werd gemaaid BU die gelegenheid waa de
Kathedraal steeds propvol menschen, die den
„zegen” van den kleinen bisschop zeer op prijs
stelden.
is de juiste manier en daar kan hy niets tegen
hebben."
Maar mevrouw Wargrave schudde het hoofd
„Ik durf niet." fluisterde ae. „Ik durf nietl
U begrypt het niet. Maar als u hem eens zou
kunnen zien, zonder dat zy het wisten? Zou
u dat niet kunnen, toe?"
„Maar hoe?” vroeg Herbert.
„Ik weet het," antwoordde ae. _U rijdt dlk-
wyis over den weg langs het park, is t niet?
Ja, dat heb ik u dlkwyis zien doen. Nu. morgen
gaan Luclen en Stefan al vroeg naar de stad.
Ik aal met het kind en de nurse, die weet, dat
ik naar u toe ben, door het park loopen on u
dan cm twaalf uur treffen by het groote hek.
Den kunt u hem eens zien. Wilt u dat alsje
blieft doen?"
„Goed," zei Herbert. .Hom daar precies om
twaalf uur, mevrouw Wargrave. Maar neemt
u mU niet kwalijk maar is er eenlge roden
voor deze geheimzinnigheid? Denk er aan
dat als het leven van uw kind, zyn gezondheid
in eenlg gevaar verkeert, u dat moet laten
weten aan de voogden. Als er maar in tytninsta
aan ayn gezondheid mankeert, moet u
dokters laten komen. De voegden soul
op staan."
.Maar Stefan zegt, dat er niets met hem aan
de hand is, dan wat ik u gezegd heb,” ant
woordde zy. ,HU zegt, dat ik onnoodlg bang ben,
alleen omdat/hy ta beetje mager ia en er geen
leven in schijnt te zitten. U komt morgen toch?"
eindigde rtj,
Met de distributie van bussen groenten <W.
dyvie, spercieboonen, princesseboonen, Duit-'
sche boonen, snyboonen,%stoofsla) zal vermoe-
delUk nog deze ihaand een aanvang kunnfeh
worden gemaakt.
Zoodra de aanmaak van goedkoop bak- en
braadvet zal zyn geregeld, zal alt product aan
de reeds In distributie gebrachte levensmiddelen
worden toegevoegd. Dit zal, naar de minister
vertrouwt, begin Januari kunnen plaats vinden.
RedeiykerwUs mocht worden verwacht, dat
<je verlaging, welke de steunuiwteerlng met in
gang van 13 September onderging, door overleg
van de ondersteunden met de huiseigenaren, in
samenwerking met de gemeentebesturen, vol
doende kon worden opgevangen door althans
gedeelteiyke verlaging van de huur. De ervaring,
in den korten tUd, dat de circulaire van 31 Juli
volledig werd uitgevoerd, bevestigt dat deze ver
wachting in het algemeen juist is gebleken.
De memorie van antwoord gaat vergezeld van
een nota van wijzigingen.
Aan dez^cUfen moet worden toegevoegd,
<a| 130.000 nw>
fascisten) aan andere fronten «taan. Deze
troepen zouden intumchen met 35.000 man
zUn geslonken.
Er werd een stoep uitgezet en daarmee werden Drein en Piet
aan boord gehaald, 't Was voor hen een prettige verrassing, toen
ze zagen, dat ze op een Hollandsch schip waren en de kapitein,
die In het begin een beetje angstig achter een matroos was weg
gekropen. was erg vriéndelijk, daar hU hen voor echte schip
breukelingen aanzag.
voegde hy er aan toe: „Ik hoop, dat alles wel is?
En ik hoop, dat u niet alleen van het kasteel
af bent gekomen. Ik zou dadeiyk gekomen zyn,
als u om me gestuurd had.”
Ze schudde het hoofd en keek hem op ta
droeve en beetje bange manier aan.
,Ja, ik ben alleen gekomen," zei ze. ,Dat geeft
niets, dr. Herbert. Ik ken den weg. Ik ik kon
niet om u sturen. Er zyn redenen.... Maar Ik
moest u dringend spreken.”
„U bent toch niet ziek?" vroeg Herbert snel
Ze schudde haar hoofd en glimlachte op *n
manier, waaruit bleek, hoe ze op t punt stond,
in tranen uit te barsten en Herbert was biy, dat
Graye de kamer uit was gegaan.
.Nee.” antwoordde ze, ,Jk niet. Maar ik ben
zoo ongerust over mta jongen. Ik wou zoo graag
dat u hem eens kwam opzoeken. Iemand moet
eens naar hem zien!”
„Zeker," zei Herbert. ,Jk zal morgen vroeg
naar het kasteel komen. Als u wilt, zal ik nog
vanavond meegaan.’’
En daar hU haar nauwlettend gadesloeg, zag
hy ta blik vol vrees in haar oogen komen en
zy legde onbewust haar arm op den zynen, als
om hem tegen te houden.
.Neen, neen,” riep ze uit. „Ik wil niet, dat u
naar het kasteel komt. We moeten iets af
spreken.”
.Niet naar het huls toe
bert. .Maar waarom niét?
Mevrouw Wargave trok haar hand van zyn
arm weg en ta anderen kant ópkijkend, zweeg
ze ta oogenbllk. Toen ze weer opkeek, zag hU.
dat m hem In vertrouwen cUw nemen.
e Jonge dokter Verneuil pokte zta boeken.
I 1 instrumenten en kleeren in twee groote
handkoffers. Bet regende en t was
guur. „Plsttelandsdokter,” mompelde hy, „een
half jaar verknoeid in zoo’n gat."
Daar Monk boven t tikken van den
het knarzen van frennnen. E«n meisje,
to een gryzen regenmantel, sloeg het portier
van een geel wagentje dicht en liep snel het
pad op. Dr. Verneuil liet haar binnen.
„En?" glimlachte ae. „Schiet je ai op?"
Ze stond voor hem, de voeten «en eindje van
elkaar en de handen ta de zakken. VroolUk en
met een zweem van minachting zag ae hem
aan Minachting voor *’n. traagheid? Aan haar
was niets traags. Als Clalre iets hebben wilde,'
een nieuwen auto byv., dan kreeg ae dien ook.
en heel gauw.
Een beetje vertegen vatte hy d’r handen.
Weer lachtq ae. „Zenuwachtig hè, Jules?"
,Nu,” antwoordde haar verlooTde, „ik ben
nog nooit weggetoopen om te trouwen, dus.
„Gekheid,” viel ze hem in- de rede, ,4k heb
een plaats besproken ta den trein van vUf uur.
Met den wagen ga ik naar Arcambas en daar
stap ik to^'KVk dan goed uit, hoor!"
,4a. Maar wat zullen ae hier zeggen, als ae
merken. d« ik hier mta practyk voor goed in
den steek heb gelaten?"
Clalre Delboto lachte. ,Jk ben bang. Jules,
dat je altUd .de kleine jongen" van dokter
Verneuil biyft."
Jules beet op sta Up. HU had zich voorge
nomen specialist te worden en gemeend, dat hU
de aanhankeiykheid niet mocht teleurstellen,
die zta vader onder die eenvoudige bultenmen-
schen had verworven. Daarom had hy Hch In
Carrais gevestigd. Een half jaar later had hU
zich door Clalre Delbois laten Inpalmen.
„Kom Jules,” hernam het jonge meisje, „na
een half jaar vind Je Carrais «en onmogeiyke
plaats, en ik ben hier al mta leven lang; t
wordt tijd dat we trouwen en dan ergens an
ders heen gaan."
HU lachte en keek haar
gauw hier van daan."
Clalre trok haar hoedje recht. we zien
elkaar wel, hè? Niet te laat komen, hoor.”
,Ma«r JU ook niet," zei hy bU de deur.
Eigenzinnig wierp ze bet hoofd in den nek.
.Dt zou wel eens willen zien, wie me tegen
hield, als ik iets wU. Tot stens."
HU keek haar na, hy keek naar d’r veeren
den tred, naar d’r roekeloos afrtjden met het
gele wagentje. Ze was klein van gestalte, maar
dacht hy, onder die kleinheid ging haar kop
pige aanmatiging schuil. Haar leven lang had
ae daar party van getrokken. Zoo heel erg vond
hy dat niet Maar soms dacht hy na over haar
onbarmhartige en stugge koudheid.
De jonge dokter trok zta jasje uit en ging
verder met Inpakken Even krulde zich zta lip
verachtelyk, toen hy sta veelgeprezen proef
schrift over Suikerziekte to een koffer wierp.
Wat hadden de professoren daar mee wegge-
loopenl Verneuil, hadden ae gezegd, je kunt
een groot specialist worden.
Snel sloot hU de koffers, de ramen, en trok
de gordUnen neer. Z n hart klopte onrustig,
toen hy aan Clalre Delbota dacht Daarna ging
hy naar bulten, in den killen regen en stapte in
z’n ouden two-seater. HU reed over taelfde
grintpad, waarlangs z’n vader en hy zoo vaak
hadden gereden, om te gaan, waar een dokter
geroepen was. Veronderstel, dacht hy, dat
Iemand hem nu noodlg had, een spoedgeval?
Maar d’r waren geen spoedgevallen in Carrais.
Hy stapte de stoffige wachtkamer van *t
station binnen. De oude Pierre Dolhain, de
stationschef, praatte door de telefoon.
Eta hU hing den boom weer op.
„Wat is er Pierre?" vroeg dr. Verneuil, „geef
me een kaartje enkele reis naar....
„Geen enkele reis," zei de oude man vrü bits.
.Maakt u maar gduw, dat u weer thuis komt.
Er Is een ongeluk gebeurd. Een meisje met
een geel wagentje...."
Jules Verneuil verbleekte en rende naar bul
ten. HU dacht met ontzetting aan bet slippen
van den gelen auto, aan 't verschrikte staren
van Clalre.... de botsing, scherven glas of er
ger. En o, als ze haar naar sta huis hadden
gedragen en t gesloten vonden, waar waren
ze dan met haar heengegaan? Hü keek.... en
keek. Er stond een ouderwetache auto voor sta
huls. Snel sprong de jonge dokter op den grond
met den koffer, waar sta instrumenten in za
ten en liep het pad op.
UlaUol" riep hU. „Zün jullie...."
