H
r
I
Het Koninklijk paleis in de residentie
Haarlem in de
vorige eeuw
Lente in Januari
Winkeldieveggen
staan terecht
Zegeldiefstal uit
registratiekantoor
EEN NATIONAAL
MONUMENT
DONDERDAG 7 JANUARI 1937
▼an
Voorheen en thans
De stationsklok
Moeder zette dochters
tot stelen aan
Beleedigend artikel
VRAGENBUS
d**n heeft voor de uitbreiding en verfraaiing.
Japonnen uit modehuis
gestolen
Honderden artikelen stalen zy,
vooral uit warenhuizen
Laakbare houding
advocaat
Secretaris R. K. Steent abrieke-
arbeidersbond staat terecht
De versierde marinestad verwacht
veel bezoekers
Drie hetere van de zegels voor
de rechtbank
Miniet er Deckere opent de groote
jubileumtentoonstelling
te Aalsmeer
ALS Hr. Ms. „DE RUYTER”
VERTREKT
De paleizen der Koninklijke Familie in Den Haag tijdens de regeering van Ho
ning Willem II; aan de overzijde van het Oude Hof ziet men de door Willem II
gebouwde paleizen, waar de prinsen Alexander en Hendrik woonden; van dit
-gebouwencomplex is thans bijna niets meer, over.
Interessante herinneringen van
den horlogemaker C.J ten
Boom by het 100-jarig
bestaan van de zaak
Meisjes voor de rechtbank
Bartel jorisstraat
zïrii
de
der vorstelijke verblijven, aan de overzijde van
ge-
stond
Rechtbank
Utrechtsche
1
n
dikwijls:
elschte spr. S
clementie en
pleitte
mr.
nationaal enthousiasme.
te
Vraag: Hoe is het privé-adres van Sir Henri
ons
van het paleis heeft ook In de
Het koninklijk paleis aan het Noordeinde
te Den Haag oftewel het Oude Hof
in den aanvang der achttiende eeuw
Het Binnenhof te Den Haag, zooals het er uitzag in IStd, toen Willem de Zwifger
het korten tijd vóór zijn gewclddaitgen dood betrok; het Stadhouderlijk kwartier
bevindt zich ter weerszijde van den toen nog lagen hoektoren; langs den Vijver
ziet men de Jdaria-Capelle’’op den Vijver een vroolijk watersteekspel
zijn
hoe
Z. Exc. roemde den werklust en den Ijver van
dc Aalsmeersche kweekers, die in dezen tijd
niet bij de pakken neer bleven zitten, doch het
hoofd fier omhoog hielden.
toen „Paleis in het Noordeinde” geheeten
een nieuw paleis bouwen, waarin de prinsen
Alexander en Hendrik zouden wonen, en waar
achter in 1842 een zeer „antiek” gebouw naar
het model eener Oothlsche Kapel te Oxford
werd opgericht; van dit gebouwencomplex is
thans bijna niets meer staande gebleven
ten profyte van het hedendaagsche publiek, dat
daardoor meer ruimte gekregen heeft om zich
bijeen te scharen en een glimpje van den ko
ninklijken luister op te 'vangen.
■et Katholicisme kan zijn goddelijke
sending in deze wereld niet vol-
ledig ontplooien zonder Unlversi-
telten. Het Is daarom plicht van lederen
katholiek zijn eigen Unlversitelt naar ver
mogen te steunen.
Mogen mijn opvolgers steeds doorgaan, be
sluit de heer ten Boom, met het allerbeste van
den tijd te leveren, zooals mijn vader en ik dat
steeds getracht hebben. WIJ willen daarbij voe
gen: moge de beer ten Boom nog vele Jaren
zien, dat zijn zaak in goede handen UI
van
j te
„Herinneringen van een
heeft de heer O. ten
boekje geschreven ter gelegenheid
sn (e uurwerkzaak.
Barteljorlsstraat te
Den Helder staat in feesttooi.
Als men met den trein in de Marinestad aan
komt, behoeft men maar uit het raampje te
kijken om het te aanschouwen: de Spoorstraat,
een der groote winkelstraten van de bekende
K S.K.-city vertoont zich het eerst aan de rei
zigers als een proeve van de feestversiering in
de stad.
Behalve tal van openbare gebouwen, die ver
sierd en des avonds feestelijk verlicht zijn, zijn
er niet minder dan 45 straten en buurten, die
door Ijverige handen in de voorbije weken m
feestdos zijn gestoken met dundoek en denne-
groen.
De Oranjevereenlgingen gaven een 24 blad-
Wèl hebben er zich reeds vroeg leden van
het Huls van Oranje in het gebouw geves
tigd: in 1590 werd het huls van Brandtwyk
door de staten van Holland in huur ge
nomen, om er „de Princesse van Oranje
met het jongen Heerken, haeren zoon,” die
in Zeeland niet goed kon aarden, in te doen
wonen; die „Princesse” was Louise de Co-
Lgny, weduwe van den Zwijger, en dat
„jongen Heerken” sou eenmaal de Steden
dwinger, Frederik Hendrik, worden!
Spr. ging achtereenvolgens de ontwikkeling
na van de visachery en den land- en tuinbouw,
waarin de bevolking van Aalsmeer een bestaan
heeft gevonden.
Met betrekking tot de moeilijke toestanden
in den tuinbouw merkte de minister op, dat
men de Internationale crisis tenslotte niet kan
opheffen met den nationalen regeeringssteun.
Spr. spoorde de kweekers aan met moed en
volharding door te blijven gaan, dan aal men
zeker, met de hulp der regeering en achter de
leiders van het bedrijf, door de duisternis in
het licht komen.
De minister verklaarde vervolger» de ten
toonstelling geopend.'*’”"”'""' -
Het bestuur van de Centrale Aaismeersche
Veiling te Aalsmeer stelt zich voor op Maan
dag 11 Januari ai. des n.m. van 3 tot 5 uur
receptie te houden in bet gebouw der vereeni-
ging.
DeterdlngT
Antwoord: Zijn adres in Duitschland te
nog niet bekend. Als u adresseert: London
W I 40 Park Lane wordt de brief door de
posterijen wel doorgezonden naar het huidige
adres.
Het groote gebouw werd in 1609 het eigen
dom van Frederik Hendrik, deze deed het veel
verfraaien en uitbreiden, en om zijn moeder het
genot van frtesche lucht te gunnen, kocht hij
in 1609 een aan het gebouw grenzend welland
aan, dat adh het achter het Stadhuis staande
61. Nicolaas-ggsthute toebehoorde, om er een
grooten tuin op te doen aanleggen, welke tuin
thans nog een der rijkste Juweelen van tuin
architectuur te; de hof behield den naam van
.JTinsessentuln” en bewaarde aldus in herin
nering de liefde, door Frederik Hendrik zyn
moeder toegedragen
Hoe heel anders dan tegenwoordig moet er
In de omgeving van het paleis toen alles uit
gezien hebben!
Het Noordeinde was nog betrekkelyk
schaarsch bebouwd; eerst in 1561 had Philips
II aan de Inwoners van Dén Haag vergunning
gegeven, het Noordeinde met „cassy-steenen”
te bestraten!
Volgens den Haagachen historicus A Ising
zou het Oude Hof omstreeks het jaar 1646 zich
vertoond hebben als een onregelmatige massa
van steile gebouwen, met een vóór- en binnen
plein en met twee, door hooge windwijzers be
kroonde, daktorens; in 1716 verdwenen die to
rens, en allengs nam het gebouw zijn tegen-
echter eerst nog met kleine ruiten bezet en
halverwege van luiken voorzien; de trap was
smaller en hooger dan tegenwoordig en het
balcon boven den Ingang het bal
een, vanwaar af de koninklijke Familie in
den laatsten tijd zoo vaak de spontane toejui
chingen van een in haar Oranje-enthousiasme
ontembare, dicht opeengepakte menschenmassa
in ontvangst heeft te nemen ontbrak geheel:
de twee nissen aan den straatkant in de beide
zijvleugels prijkten met beeldhouwwerk en tus-
ehen die nissen vond men geen doorgang zoo
als thans, maar wel een raam, terwjjl de zy-
vleugels zelf vereenlgd werden door een hoog
hek van Ijzer en steen; tusschen 4815 en 1821
is het paleis meer definitief in zijn huldigen
vorm tot stand gekomen; tijdens de verbouwing
hield Koning Willem I residentie in het mooie
gebouw der Koninklijke Bibliotheek aan het
lange Voorhout.
De omgeving van het paleis heeft ook in de
laatste eeuw nog menige wijziging ondergaan.
Zoo kwam er een eind aan den toestand, dat
tot zelfs nog in de 19de eeuw de huiaen aan de
westzijde van het Noordeinde met een
bruggetje over een sloot toegang hadden tot den
Menscben, dia zóóveel haast
hebben, dat hun de tijd ontbreekt
om veilig te rijden, krijgen vaak
maanden cadeau In hospitaal of
huis van bewaring
Prinsessentenuln", waaraan in 1876 ongeveer
dc helft ontnomen werd om er de koninklijke
stallen en koetshuizen te bouwen; zoo list
Koning Willem II, die evenals zijn voor
zaat Frederik Hendrik ontzaglijk veel ge-
zjjden groot feestprogramma uit, waarin de
verschillende gebeurtenissen van deze week zijn
vermeld. Het carillon op het Monument voor
het Ned. Reddingwezen wordt bijna eiken dag
driemaal bespeeld; de marlne-stafmuziek hield
gisterenavond een taptoe en de vier andere
plaatseiyke muziekcorpsen zullen zich in den
loop der week meermalen op meerdere punten
van de stad doen hooren. - n t r
Maar als deze feestweek voorbij *A «al
versiering nog niet direct verdwijnen. Den Hel
der verwacht veel en groot bezoek als de volgen
de week Dinsdag de nieuwe kruiser Hr. Ms. „De
Ruyter” de haven van Nleuwediep zal gaan ver
laten voor zijn groote reis naar Indië.
Het te niet de eerste en ook niet de laatste
maal, dat er een oorlogsschip van Holland naar
de tropen vertrekt, doch waar de laatste jaren
meer eten voorheen naar voren komt, dat Ne
derland en Indië één zijn, te het toch de Ma
rine, die als trait d'union het vaderland aan zijn
koloniën bindt.
Reeds heeft onze nieuwe kruiser 'n triomf
tocht gemaakt langs de steden van ons land, die
het schip een plaatsje in de havqn konden
aanbieden en vele honderden, duizenden heb
ben daar de nieuwe aanwinst van onze Marine
gezien en bewonderd.
Maar als straks. Dinsdag 12 Januari, de De
Rujjter de haven van Nleuwediep zal verlaten,
zullen daar niet alleen de Nleuwediepers staan
om dit stukje vaderlandschen bodem te zien ver
trekken; Den Helder verwacht nog vele honder
den uit het land, die belang stellen in het wel
en wee van de Marine, die dit feit als een na
tionale gebeurtenis zien.
De Amsterdammers, de Rotterdammers en de
Hagenaars, de oud-Marlne-menschen uit zoovele
andere plaatsen, zjj worden In de versierde Ma
rinestad verwacht: zij zullen daar komen too-
nen, dat zy begrijpen de groote taak van onze
Marine.
De leden van Onze Vloot, van het NJ.V., de
Prlncevlag, de Burgerwacht, de reserve-offlcle-
het Koordeinde, tegenover het 'Oude Hof ren, de oud-gedlenden by de Marine, zij allen
moesten ditmaal naar Den Helder komen, om
daar hun gezond Nationalisme te demonstree-
ren en te bewijzen, dat Holland zijn helden als
een de Ruyter niet vergeet.
Requisitoir nemend elschte de officier van
Justitie tegen de moeder een jaar gevangenis
straf met aftrek van de preventieve hechtenis.
Tegen elk der belde dochters elschte de offi
cier tien maanden gevangenisstraf met aftrek.
By de opening van de bloemententoonstelling
Lente in Januari te Aalsmeer heeft de
minister van Landbouw en Vteschery, mr.
dr. L. N. Deckers, allereerst bet bestuur
der C-A.v. gecomplimenteerd met het 25-jarig
bestaan en vervolgens schetste hy de beteeke-
nis van de veiling voor het bedrijfsleven en
voor de kweekers.
Méér dan ooit staat in deze dagen
van vaderlandsche vreugde het Ko
ninklijk Paleis aa# het Noordeinde te
Den Haag in het middelpunt van de
enthousiaste belangstelling der
heeie bevolking van Nederland.
Met blij ontzag en met eerbied voor
het leven van intiem liefdesgeluk, dat
zich binnen de blanke muren van
deze Koninklijke woonstede vóórt-
weeft, schrijden tien-, ja honderd
duizenden, straks misschien meer dan
een millioen Oranje-feestgenooten
vóórt en schouwen zjj op naar het
zoowel by dag als by avond thans
zoo betooverende, ontroerend-échoo-
ne nationale monument als een tem
pel. waarin zich ons nationaal isaro-
hoorigheidsgevoel - ons nationaal
geluk zoo treffend symboliseert.
Laten zij, die van verre en dichtbij
rondom dit thans bij uitstek nationale
monument het geluk der Koninklijke
familie medevieren, even de stem der
geschiedenis beluisteren.
Weinig heeft de bouwheer vaq het Oude Hof
het huidige Paleis aan het Noordeinde
kunnen vermoeden, dat zich in en rondom zyn
architecturale schepping in het jaar 1936-1937
eenmaal zulke overweldigende testynen, waar
aan heel het volk deelneemt, zouden afspelen.
Het Oude Hof toch waarschyniyk aldus
genoemd in tegenstelling tot de vele lustsloten,
welke Frederik Hendrik na zyn vestiging alhier
elders in het land deed ven-yzen werd niet
gebouwd om een Koninklyke Familie te huis
vesten; het was de thesaurier-generaal van
Holland, de heelemaal niet adellijke, maar wél
in zyn naam en zyn functie kenmerkende Wil
lem Ooudt. die er in 1532 de grondslagen van
legde en het bewoonde als „de woning van
Willem Ooudt”; na 1566 heette het, naar den
naam van den nieuwen eigenaar, „de huyslnge
van Brandtwyk”.
Vraag: Wat te de mooiste en kortste weg van
H. H. Waard naar Heythulzen (Limburg) per
fiets?
Antwoord: Heer Hugowaard. Alkmaar, Heiloo.
I immen. Krommenie. Wormerveer. Koog a d.
Zaan, Zaandam. Hembrug, Amsterdam.. Ab
coude. Loenen. Breukelen. Maarssen. Utrecht,
Houten, Schalkwyk. Culemborg, Oeldermalsen,
Zaltbonunel. Hedel, Den Boecb. Berlicum. Din
ner. Veghel. Erp. Oemert. Deume, Wesel.
Mejjel. Roggel, Heythuizen. 225 KM. ongeveer.
Onder een stortvloed van tranen tische wyze over de onschuld van den inbre-
Rechtbank.
Niet altyd ook hebben de Oranjes dit paleis
bewoond; zoo verviel het Oude Hof na den dood
van Stadhouder Willem III in erfenis ten deel
aan den eersten Koning van Pruisen, Frederik
den Eersten, die er meermalen eenigen tyd in
doorbracht; eerst in Januari 1754 kwam het
Oude Hof weer in het bezit van Oranje, toen
de weduwe van Willem IV het van Koning
Frederik den Grooten terugkocht; na de omwen
teling van 1795 kreeg het gebouw, tot lands-
domein verklaard, verschillende bestemmingen,
totdat de souvereine Vorst het in 1813 als zyn
paleis zou aanvaarden.
Intusschen heeft dit paleis door de eeuwen
heen een Internationale hoveiyke reputatie ge
kregen, doordat zoo talryk vele bultenlandsche
vorsten en vorstinnen er langeren of korteren
tyd verbleven: vele gekroonde hoofden hebben
zich binnen deze historische muren te slapen
gelegd: de Winterkoning, Frederik van Bo-
hemen; Maria de Medicte, weduwe van Hendrik
IV en Koningin-Moeder van Frankrijk; haar
dochter Henrietta Maria, gemalin van Karei
den Eersten, Koning van Engeland; de Aarts
hertog van Oostenryk, later Keizer Karel VI;
de belde eerste Konlngen van. Pruisen; de
groote Frederik, die als erfprins eenigen tyd in
Den Haag doorbracht; de koning van Enge
land, Oeorge I, en diens -zoon, de Prins van
Wales; niet te vergeten ook de Keizer aller
Russen, Nlcolaas I, die zyn zwager, Koning
Willem II in Den Haag kwam bezoeken.
Al deze bezoeken waren, Internationaal ge
sproken, natuuriyk zeer belangrijk en interes
sant. maar wat het paleis aan het Koordeinde
voor Nederland zyn groote beteekenls geschon
ken heeft, dat is zyn bewoning door onze
Oranje-vorsten en -vorstinnen van Koning Wil
lem I tot Koningin Wilhelmina; tot op den
dag. waarop Prins Bernhard onder den glim
lach van onze geliefde Vorstinne met zyn ko
ninklyke verloofde, Prinses Juliana, vóór het
paleis arriveerde in zyn two-seatertje, tot op
den dag van heden, nu het paleis aan het
Koordeinde voortdurend opnieuw inspireert tot
Het Oude Hof en het Paleis in het Noord
einde hebben binnen hun muren heel veel
historie beleefd: bruiloften zyn er gevierd,
doopmalen zyn er gehouden en huweiyken
gesloten; maar vaak ook heeft een som
bere stoet van déArult den langen tocht
naar Delft ondernomen.
gevangenisstraf. De
naar voor dezen tyd
Mr. Flleringa
Emmelot eveneens.
Uitspraak over 14 dagen.
De secretaris van den R.K. Steenfabrieks-
arbeidersbond had eenigen tyd geleden in „De
Volkskrant” een artikel geplaatst betreffende
den toestand by de werkverschaffing In den
Achterhoek, welke uitgevoerd wordt door de
Ned. Heide Maatschappy. Dit artikel bevatte
byna geheel een brief van een arbeider, waarin
deze ernstige klachten geuit had over een voor
werker van de Ned. Helde My. Deze nu voelde
zich beleedlgd door deze publicatie er. diende
een klacht in by de justitie wegens smaad, ter
zake waarvan de secretaris zich voor de Utrecht
sche rechtbank had te verantwoorden.
Tot zyn verdediging voerde verd. aan. dat hy
door die publicatie de aandacht van de over
heid wilde vestigen op de onhoudbare toestan
den by de werkverschaffing aldaar.
„Maar daar zyn toch wel andere wegen, om
dat te doen” merkte de president der rechtbank
op. „U had die feiten moeten kenbaar maken
by de inspectie, of aan de Heide My. kunnen
doorzenden”.
Mr. Hogenbrug, de verdediger, wees er op.
dat tegen den bedoelden ploegbaas reeds her-
haaldeiyk klachten zyn tngediend.
Dc baas werd als getuige gehoord en ontkende
de juistheid van het artikel en zeide zich be
leedlgd te gevoelen.
Requisitoir nemend achtte de Officier v
Justitie smaad bewezen. Zonder informaties
nemen te verdachte tot publicatie overgegaan
Spr. elschte ƒ25 boete subs, tien dagen hech
tenis.
Uitspraak over 14 dagen.
dan nu.
In verschlllétedi
pompen; vóór H
Waterleiding ook 1
het duinwater in de hulzen bracht, was de
gezondheidstoestand in onze stad niet gunstig,
daar het pompwater door de veelvuldig aange
legde beerputten meestal verontreinigd was.
De doktoren schreven ellenlange recepten,
aderlaten en pappen waren aan de orde van
den dag.
De rytulgen zonder ginunibanden veroor
zaakten natuuriyk over de hobbelige straat
steenen het noodlge lawaai. In 1852 reden er
vier treinen van en naar Amsterdam. De
spoorwegen naar Rotterdam, Den Helder, etc.
kwamen eerst later. Er heersohte in Haarlem
een zekere gemoedelykheid maar ook verveling.
Byna elk huis had zyn eigen stoep met een
bank, waarop men des zomers placht te zitten.
Het peil der conversatie stond niet hoog, er ge
beurde tot 1870 niet veel. Er waren In die
dagen veel kroegen en veel meer dronken men-
schen. Een bewys hoe primitief de toestand in
onze stad was, te wel, dat er in 1852 nog gebrek
aan meel was. omdat de windmolens door ge
brek aan wind niet konden werken.
In 1873 kwam de paardentram en in 1882 ver
toonden zich de eerste wielryders in de stad.
Een buitenlander, die In hotel Funckler
logeerde bracht met het merkwaardige vehikel
de geheele stad in beroering.
Uitvoerig ga* de schryver dan In op de
parades die. in die dagen op de Groote Markt,
op het drilveld (Frans Halsplein) en Pavlljoens-
laan gehouden werden.
Alle avonden gingen de torenwachters naar
den toren der Groote Kerk en bleven daar tot
aan den morgen. Elk half uur deden ze de
ronde en bliezen op hun trompet enkele tonen.
Zagen zy b.v. brand, dan moesten zy de brand
klok luiden en een lantaarn uithangen in de
richting waar de brand woedde. Dan gingen
ook de tamboers der schuttery met roffelende
trommen door de straten. Was het vuur ge-
bluscht dan klonken weer zegevierend de
Dami aatjes.
Eenigen tlid geleden' werd te Utrecht in
het gebouw van de Registratie Ingebroken en
een groote party plakzegels gestolen. De da
der werd spoedig gearresteerd en te inmiddels
door de Rechtbank veroordeeld.
Een vriend van den inbreker, een monteur,
had aan een pensionhoudster geld geleend
om hem te doen verdedigen. Dit deed hy in
de hoop, dat hy het geld naderhand sou terug
krygen. Waar hy hierover echter geen ze
kerheid kreeg, ging hy naar de pensionhoud
ster toe en vroeg in plaats van geld een deel
van de gevonden zegels, zy .bewaarde een ge
deelte van de zegels, om dat deel eventueel
later aan de politie te toemen, als zynde ge-
vondéh op be kamer van den inbreker.
De monteur begaf zich met de zegels naar
Den Haag. Daar verkocht hy voor enkele gul
dens aan zegels en werd byna terstond ge
arresteerd.
Ook een monteur uit ’s-Gravenhage verkocht
een gedeelte van de zegels en ook hy werd ge
arresteerd.
De pensionhoudster uit Utrecht vond de
zegels en vroeg aan den verdediger van den
inbreker wat zy er mee moest doen.
Deze antwoordde: „Als u ze aan de politie
geeft, kan Ik niets van myn verdediging ma
ken.”
Terzake van heling moesten deze drie ver
dachten Dinsdag voor de Utrechtsche Recht
bank verschynen.
De twee monteurs bleken gedetineerd te zyn
In het Huls van Bewaring.
Daar ultte de president, mr. D. Kaars Seype-
steln zyn verontwaardiging over 't feit, dat de
verdediger van den Inbreker, mr. v T H. 8t.
gezegd zou hebben, de zegels achter te houden.
Mr. Flleringa, de verdediger van de pension
houdster, was hierover ten zeerste ontstemd en
stelde den Utrechtschen monteur eenlge vra
gen Uit dit vraaggesprek bleek, dat deze ver
dachte telkens weer een ander verhaal deed,
waarop de verdediger telde: ,Jk heb deaen
verdachte niets meer te vragen, zoo te het hope
loos licht in deze zaak te brengen.”
De pensionhoudster ontkende zegels te heb
ben achter gehouden, om de politie te mialei-
den.
Dan werd
verklaringen
Onder den titel
ouden horlogemaker”
Boom een ‘J
van het 100-jarig bestaan van
die door zyn vader in de 1
Haarlem werd gesticht.
In dit merkwaardig boekje staan tal-
ryke Interessante en historische bijzonder
heden over gebeurtenissen, die In Haarlem In
de laatste eeuw zyn gebeurd.
Zoo vertelt de heer ten Boom, dat 100 jaar
geleden In alle opzichten te Haarlem malaise en
crisis heerschten. Door de regeering van Napo
leon was de welvaart In Haarlem sterk terugge-
loopen en met geheele wyken verlieten de Inwo
ners de hulzen. In 1815 was het aantal Inwoners
tot 17000 geslonken, de armoede was zoo groot,
dat een derde deel der Haarlemmers door de
bedeellng In het leven moest worden gehouden.
Na den qpstand van België ging het weer beter
en in 1837 had Haarlem alweer ruim 24000 bur
gers. In dat jaar werden de eerste gaslantaarns
Ingevoerd. De orde en de rust werden gehand
haafd door acht agenten, die dienders of
„Stokoomes” (zy liepen met een dikken stok)
genoemd werden. In den nacht was Haarlem
toevertrouwd aan den .Klepperman”.
Over de kleedlng in die dagen schryft de heer
ten Boom (uit overlevering van zyn vader) dat
de arbeiders er over het algemeen slordig uit
zagen. Zy droegen z.g. „polka” haar en pruim
den hevig. Het standsverschil was veel grooter
strpteiF' bevondeJF*zich
toen de Amsterdamsche
Haarlem buizen le£de en
hulzen
dochters waarschuwde niet meer te stelen.
„Dat te niet waar, moeder,” zei een der doch
ters, een 22-jarig meisje, „u zeide
breng nog eens wat kousen mee!”
Het was een heeie lijst, die de president der
Rechtbank, mr. D. Kaars Sypestein. voorlas.
En al die artikelen werden by huiszoeking ge
vonden. toen een der dochters gearresteerd
werd In den winkel van C. A.
De uitgebrachte rapporten bleken vol te
staan van uitlatingen als: de moeder is slor
dig. lui en onverschillig. Zy heeft herliaaldelyk
ruzie met haar beide dochters, om een kwar
tier later met ze uit wandelen te gaan.
De oudste dochter (’t 22-jarige meisje) werd
gekwalificeerd als: „een furie, die zich dikwyis
gedraagt als een dronken bootwerker. Zy slaat
haar moeder en tiranniseert het heeie gezin”.
Het rapport omtrent de andere dochter (een
meisje van 19 jaar) was in iets minder bonte
termen gesteld, doch kwam qua Inhoud vrywel
overeen met dat over haar zuster.
Vraag: 1. Komt iemand, woonachtig In Hil
versum, die voorheen een eigen zaak had
welke door tydsomstandlgheden te te niet ge-’
gaan en die geen vaste goederen of anderszins
bezit, in aanmerking voor gemeentelyken steun?
-. Hoeveel bedraagt deze steun te Hilversum?
Man te gehuwd en heeft vrouw en 3 minder
jarige kinderen.
KM.'voord. Indien iemand In behoeftige om
standigheden verkeert, wordt door de gemeen-
teiyke overheid hulp verleend. Hoeveel
steun in geld bedraagt is tevoren niet te
gen en hangt af van verschillende factoren. Het
zal waarschyniyk liggen tusschen de 10 en
14 per week.
Voor de -
Dinsdag een moeder met haar belde dochters
terecht, wegen diefstallen meermalen gepleegd
uit warenhuizen, t.w. O. A., Hema. V. D.
en Gal. Mod. Gezamenlijk hebben zy talrtjke
artikelen gestolen, zooate klokjes en horloges,
handtasschen. muziekinstrumenten, sieraden,
galanterieën, paraplules, etui’s met diverse gar
nituren, dassen, hoeden, handschoenen, kousen,
zakdoeken, sokken, japonnen, parfum, llppen-
stlften enz. enz. Ook op de markt ontvreemd
den zy artikelen. 1
Maandagmiddag behandelde de Utrechtsche
Politierechter twee gevallen van diefstal van
japonnen uit het Modehuis C. en A.
Reeds eenigen tyd geleden had de 18-jarige
M. M. S. uit Maarssen voor dit feit terecht ge
staan. doch aangezien de Politierechter nadere
inlichtingen omtrent haar wilde inwinnen,
werd nu eerst de zaak verder behanoeld. Dit
geschiedde by verstek, omdat de verdachte niet
ter rechtszitting verschenen was.
De vertegenwoordigster der R. K. Reclassee-
rlngsvereeniglng, die als getuige moest optre
den, was ziek, doch de getuige had een aan
vullend rapport ingestuurd, hetwelk gunstig
luidde en waarin get. tot de slotsom kwam dat
reclasseerlng by deze verdachte succes ten ge
volge zou hebben.
Requisitoir nemend elschte de Officier van
Justitie drie maanden
Politierechter veroordeelde
voorwaardeiyk met een proeftyd van drie Jaar
onder toezicht van de R. K. Reclasseeringsver-
eenlging.
Ook de volgende verdachte, de 18-jartge Cl.
v. E. te Westbroek, werd wegens diefstal van
een japon by C. en A. berecht en ook deze
zaak was uitgesteld, doch thans in verband
met het feit, dat het meisje een totaal andere
lezing van het geval had gegeven dan zy voor
de politie had afgelegd.
zy vertelde het verhaal nogmaals en nu gaf
zy weer een andere voorstelling van raken.
Haar zuster, als getuige optredend, deed weer
een ander verhaal, dat niet klopte met het
proces-verbaal noch met haar eigen verklaring
al eerder afgelegd, noch met die van haar zus
ter, de verdachte.
Zy verklaarde dat haar zuster In de paskamer
de japon In de tasch deed. Intusschen bleek
vast te staan, dat de verdachte na het stelen
van de Japon- nog een van deze japonnen aan
paste en die kocht. Deze Jurk betaalde zy wel,
doch de eerste niet. Die had baar zuster (nu
de getuige) inmiddels In de tasch medegeno
men
Daar by C. en A. het verdwynen van een
japon onmiddeliyk wordt opgemerkt, werd het
meisje In den winkel reeds aangehouden.
De Officier van Justitie achtte het ten laste
gelegde wettig en overtuigend bewezen en
elschte drie maanden gevangenisstraf.
Mr. Schuurmans-Stekhoven pleitte vryspraak;
ae Politierechter zal de volgende week schrif-
teiyk vonnis wijzen.
In myn vroege jeugd, aldus de heer ten
Boom, waren er slechts weinige winkels in de
Barteljorlsstraat. Het huls van myn vader had
heelemaal niet het uiteriyk van een winkel:
achter een smal voorraam hingen de horloges
aan koperen roetjes en des avonds werden ze
veilig opgeborgen.
Met weemoed constateerde de schryver, dat
In de Barteljorlsstraat geen tuin meer, zooals
vroeger, te bekennen Is.... alles werd volge
bouwd.
Als straatgenooten noemt de schryver verder:
een inbrengster van de Stadsbank van Leerüng.
een boekhandelaar, een schermleeraar, een
garenwlnkeHer, een kleermaker, de bekende
firma Haan, een tabakswinkel, etc.
De horlogemakerswinkels waren in de jeugd
van den heer ten Boom nog zeer sober. Het
waren meer werkplaatsen en de patroon was
„Meester”.
De uurwerken in den kerktoren hadden nog
maar alleen een uurwyzer, wie meer wilde
weten, moest maar naar het station gaan.
De horloges, die door de burgery gedragen
werden, waren hoofdzakeiyk z.g. spllhorloges
uit Engeland en Zwitserland. Omstreeks 1870
werden er eerst remontolr-horloges verkocht.
Een der bronnen van bestaan voor den toen
ma llgen horlogemaker was het opwinden der
uurwerken in en buiten, de stad.
De schryver zet dan in zyn interessant
boekje de ontwikkeling van het uurwerk uit
een en schetst zyn loopbaan op aantrekkeiyke
wyze. Wat machines in zijn vak beteekenen be-
wyst hy door de mededeellng, dat hy in Zwit
serland een machine zag, waar men door
Uchtprojectle kon constateeren of een tand van
en rad een zeshonderdste millimeter verschilde.
Mr. Maria en mr. Ter Laan, de verdedigers,
wezen er beiden op, dat het totaal onbegry-
peiyk is, dat de Voogdyraad hier niet is op
getreden. De desolate toestand In dit gezin be
staat al veertien jaren en nooit heeft de
Voogdyraad iets gedaan. En de politie wist toch
reeds alles af van dit gezin. Dat is toch wel
gebleken uit de drie uitgebrachte rapporten.
Uit het feit dat een der meisjes rond
uit gezegd heeft: wy willen geen reclasseerlng.
want als we uit de gevangenis komen,
we weer vry, daaruit spreekt voldoende
ver het met hen al Is.
Belde pleiters zelden, er van overtuigd
zyn, dat alle drie de verdachten geen voor-
waardeiyke straf verdienen, maar het zou beter
zyn, toch een gecombineerde straf op te leg
gen, daar zulks een beveiligende maatregel zou
zyn voor de maatschappy.
Uitspraak over veertien dagen.
een rechercheur gehoord, die
aflegde omtrent de arrestatie
van den Inbreker. Waarna de Inbreker als
getuige werd gehoord. Hy zit thans zyn straf
uit (2 jaar).
die
zal waarschyniyk liggen tusschen de 10
Requisitoir nemend achtte de Officier van
Justitie, jhr. mr. Twiss Quarles van Ufford,
het ten laste gelegde wettig en overtuigend
bewezen.
taog laakte spr. het gedrag van den verde-
dlger van den inbreker, die op de meest pathe-
ker heeft staan oreeren voor de
terwyi hy zelf den raad gegeven had. de zegels
achter te houden. Hy wist dus, dat V. gestolen
had en hielp dus zelfs mede die daad te ver
bergen.
Tenslotte elschte de OÉficler van Justitie
6 maanden gevangenisstraf met aftrek van de
preventieve techtenis.
Tegen de pensionhoudster
maanden gevangenisstraf met aftrek.
