I
-
„Mijn oog zal
I
op u zijn
HET JAWOORD KLONK
VICKS
Amsterdam
uit de veeren
vroeg
F
F
B
Nederland naar
Den Haag
GRIEP
i
DE INZEGENING IN
DE KERK
GROOTE UITTOCHT
c
DONDERDAG 7 JANUARI 1937
Prof. Obbink
3
Uitwisseling der ringen
uwe
In de hal van het C.S.
De eerste treinen vertrokken
Een krans gelegd te Delft
Carillon bespeling
Retraite Heeren Middenstand
Werkt samen voor hen
die in nood zijn
Zondagmorgen-
stemming
CONCENTRATIE BIJZONDERE
SCHOLEN
Ontzaglijk reizigers-
vervoer verwerkt
In dekens en plaids gewikkeld wachtten in den killen nacht velen het aanbreken
van den zonnige n bruidsdag af
Veilig voor Griep en Keelpijn
De antiseptische tandpasta Ivorol zuivert
den mond van bacteriën en vermindert
besmettingsgevaar in tijdèn van griep en
verkoudheden.
ROTTERDAM WIL LIEVER EEN
GROOTEN TUNNEL
In den vroegen ochtend daverde
het verkeer lange rail en weg
naar het hart der feest-
vierende natie
Dank zij de organisatie, had de
drukte aan het C.S. een orde-
De zekerheid, dat God weet wat
8Ü noodig hebt, zij U een
•terkende gedachte
Plechtige toespraak van
lijk en vlot verloop
Bruid en bruidegom beloven
eeuwig trouw
Intocht in Den Haag
a
I
-
Prof. Obbink
is een
W VapoRui
HERMAN KRAMER.
De groote toeloop
wil
in
4
tien
B
B
maar
B
C
T
a
o
We»»*--
O
k
fl
w
Die wolken, lucht en winden
Wijst spoor en loop en baan,
Die ook een weg zal vinden
Waarlangs uw voet kan gaan.
de bron van alle ware levenskracht
leven In Gods gemeenschap.
Ds. Welter, de oud-hofprediker, die het hu
welijk zou Inzegenen nam in de kerk zijn plaats
achter den katheder In en sprak ais volgt:
middel
bij
Laat vol vreugd de klokken beieren, en, fanfares, schalt nu luid
Een hoezee voor Hollands bruidspaar, voor den bruigom en de bruid.
Want het „Ja", dat thans gezegd is, legt een onverbreek'bren band
Tusschen hen en tusschen allen, tusschen Vorstenhuis etyjandl
't Werd gezegd door Jonge menschen, die voor 't volle leven staan.
Die elkander zullen helpen, één In liefde, voort te gaan;
Van één wil, van één verlangen was dit kleine wpord de tolk.
Met een heil'gen ernst gesproken, voor hun God en vooj hun volk.
in de vestibule geopend,
zijn op hun post. De heer
toe zoete lieve” enz. Om het kwartier vertrok
ken de treinen, tot over half zeven goed bezet.
Het station te Haarlem meldde Amsterdam, dat
het ook hier reeds zeer druk was, doch alles ver
liep naar wensch
zoo tegen
van
o
Bestrijd
verkoudheid
zonder „innemen"!
t
I
I
I
I
s
t
t
8
a
b
o
tl
h
O
n
(i
B
B
1
st<
po
wa
du
Ha
ra;
8
di
e<
ai
d<
P<
d<
ra
h<
te
v«
n.
la
v<
h
Ol
VI
t<
di
h
1
Vl
El
tl
Vi
S
li
b<
Het was heden tusschen S en 13 uur In de
Amsterdamsche straten stiller dan op een Zon
dagmorgen.
De groote instellingen, winkels en kantoren
zijn gesloten, evenals Rijks- en gemeentegebou-
wen. Even Is er een opleving als de kerken
uitloopen. Men kan gerust zeggen, dat zjj, die
niet naar Den Haag zijn, rondom den luidspreker
in eigen woning zitten in afwachting, dat de
groote gebeurtenis zal worden uitgezonden.
r-
4
6-
5-
9-
t Heeft geklonken in onz' ooren, 't is weerkaatst in aller hart,
't Eéne woord, dat menschen saambindt, In hun vreugd en in hun smart.
Al de jubel van deez' maanden, al het luid on blij „hoera"
Vond vandaag zijn schoonsten climax In het kleine woordje „ja!"
In de morgenuren vertoefde de heer Vin Dijk,
directeur van de Ned. Spoorwegen, met den in
specteur van vervoer, den heer Van Meurs, ge
durende eenige uren aan het Centraal-Station.
Tusschen 7 en 8 uur vertrok van het Cen
traal-Station een groot detachement manschap
pen van het Ned. Roode Kruis, ter assistentie
van den Geneeskundigen Dienst te Den Haag.
Het verslag van de Staatscommissie inzake
de concentratie van bijzondere scholen is van
Vrijdag a.s. af bij de Ryksultgeverjj, Fluweelen
Burgwal te ’a-Oravenhage, verkrijgbaar.
onge-
de blijde
I
der
doe
aar
doe
sel
de
kwi
nie
fee
Het is klokslag vier uur als hedenmorgen uit
de verschillende remises de extra-tramwagens
ultrljdevi om de eerste reizigers, op weg naar de
Bruidsstad. naar het Centraal Station te ver
voeren. Overdruk was het nog niet, doch de
eerste wagens van de verschillende lijnen kwa
men, goed bezet aan het Stationsplein aan. De
heer Hofman, directeur van de Gemeentetram,
wgs met zijn chef van vervoer, den heer H. N.
v. Exter, op het Stationsplein aanwezig. De
dienst had een vlot verloop, regelmatig kwa
men de wagens aan en naarmate het later werd
beter bezet.
Loop geen risico, wanneer griep heerscht.
Beweeg U zooveel mogelijk In de buitenlucht,
eet krachtig voedsel, drink melk en sinaasappel
sap. om ÜWx levenskracht op peil te houden.
Hebt U een kou gevat, behandel haar dan direct.
Neem zoo noodlg een laxeermiddel, een heet bad
en ga naar bed. Vicks VapoRub flink op keel
en borst wrijven en met warm flanel bedekken
Als een voorbehoedmiddel eenige malen per dag
Vlcks in de neusgaten aanbrengen en goed op
snuiven.
De echte Vlcks is uitsluitend bij Apothekers
en Drogisten verkrijgbaar. Groote pot (dubbele
hoeveelheid) lijdelijk 90 ct.
Te vlër uur gaan de deuren van het Centraal
station open en dadelijk zijn er reeds reizigers.
De Spoorwegen hebben de meest afdoende maat
regelen genomen om een vlot vervoer te kun
nen waarborgen. Aan den oproep van de Spoor
wegen om zich zoo vroeg mogelijk naar Den Haag
te begeven, hebben zeer vele reizigers voldaan.
Te half vijf zijn achttien loketten voor verkoop
van spoorkaartjes
Alle ambtenaren
Jongstra, chef van het Centraal-Station, komt
zich op dit tijdstip overtuigen of alle door hem
voorgeschreven maatregelen zijn uitgevoerd. Het
personeel, van hoog tot laag, was op zijn post
en in gangen en bij de verschillende trappen,
toegang gevende tot de perrons, stonden hulp
vaardige beambten, die den reizigers alle ge-
wenschte inlichtingen verstrekten.
De grijze predikant strekte toen zjjn handen
zegenend naar het Jonge Paar lilt en sprak:
Mag ik u thans verzoeken, samen neder te
knielen tot het ontvangen van den zegen des
Heeren?
Prins Bernhard en Prinses Juliana knielden
op het kussen neer, waarop Ds. Welter hen als
volgt toesprak:
De duizenden getuigen van dit plechtig
oogenblik gaan straks huns weegs en nemen de
beste wenschen voor uw welzijn mee In hun
hart. Maar die eene Getuige die u belooft, dat
Zijn oog op u zal zijn, blijft by u met Zijn God
delijke hulp en liefde. Zooabs een moeder haar
kind voortdurend volgt met een oog vol waak
zame liefde, zoo> Is Gods oog op u nu en
voortaan.
Maar dan ook uw oog op hem. Om het van
hem te verwachten, zooals zjjn bog op u rust
om te geven. HU zy de derde, neen de eerste in
uw verbond en uw weg zal licht en vrede zijn.
Van Zaterdag 33 tot Dinsdag 38 Januari zal
in het Retraitehuis ..Loyola** te Vught een
retraite gegeven worden voor heeren uit den
Middenstand.
GIJ, Prinses Juliana, hebt reeds overvloedig
getoond en toondet het onvervaard tot in uw
bruidsdagen toe, welk een hooge opvatting gij
hebt van uw taak en verantwoordelijkheid en
hoe gjj medeleeft met de belangen en nooden
van ons volk. Tot welk terrein van sociale en
filantroplschen arbeid gy uw belangstelling er.
onvermoeide werkkrachtuitstrekt en «elke
offers gij u getroost om te helpen en te steunen
waar dat noodlg is, behoef ik waarlijk niet te
zeggen: het ligt voor aller oogen.
En gU. Prins Bernhard, hebt van stonde af
aan dat gij de Nederlandsche grens over-
schreedt, opgemerkt, hoe onze Prinses, thans
uwe Gemalin, door ons volk op de handen
wordt gedragen niet alleen, maar ook hoe zij
die haar toegebrachte vereering en liefde eer
lijk heeft verdiend èn door hare persoonlijkheid
én door hare volkomen toewijding aan het wel
zijn van ons volk.
Een onstuimige vreugde brak over geheel
Nederland los bjj het vernemen van de zoo ge
heel onverwachte verloving onzer beminde Prin
ses Juliana. Dagenlang wapperden de vlaggen
huis aan huis van den Dollard tot de Schel
de en tot de overzeesche gewesten toe. En die
vreugde laaide opnieuw op toen ons volk gele
genheid kreeg kennis te maken met Prins
Bernhard van Llppe Blesterfeld, toen hl) zich
aan de zijde onzer Prinses op zoo ongedwon
gen wijze onder ons bewoog en aanstonds door
zijn persoon en optreden aller harten won. Met
ongetemperde vreugde zyn de Prinseiyke Ver
loofden door het Nederlandsche volk ontvan
gen. Nu bleek, weer eens hoe diep de liefde
voor het Oranjehuis In de ziel van ons volk is
geworteld. Hoe onverwoestbaar de banden zjjn.
die vorstenhuis en volk aan elkander verbin
den. f
Klokslag 5 uur vertrok de eerste trein uit de
hoofdstad naar de Residentie. Het was een dub-
beltreln. die zeer goed bezet was. Trots
het vroege morgenuur heerschte er onder de
reizigers reeds een feeststemming. In een der
wagons had een gezelschap jongelui plaats ge
nomen, die zich met oranje mutsen en petten
hadden getooid.
Reizigers, die zich niet getooid hadden met
onze nationale- of oranje-kleuren, merkten wy
haast niet op. En zjj, die ze niet droegen, wer
den door de verkoopers van deze feestkleuren
voor het station wel gedwongen om er zich mede
te tooien, en het was maar hoogst ’zelden, dat
de verkoopers geen succes hadden. -
In de wagons werd reeds gezongen, het Llppe
Detmold-lled en onze nationale liederen klonken
reeds vrooljjk op. Het bekende „Dat gaat naar
Den Bosch toe, was voor deze gelegenheid
eens vervangen door „Dat gaat naar Den Haag
,De Vader der Barmhartigheid die u tot
dezen heiligen staat des huwelijks geroepen
heeft, verblnde u met rechte liefde en trouw
en geve u Zijnen Zegen.
Ja, de Heer zegene u en behoede u. De
Heer doe Zijn aangezicht over u lichten en
zjj u genadig. De Heer verheffe Zijn aange
zicht over u en geve u vrede. Amen.”
Hoogvereerde en geliefde Koningin. God
geve u de genade lange jaren de blijde ge
tuige te mogen zjjn van het geluk uwer
kinderen, wandelend In den jveg dea Hee
ren, waarin gij uw dochter hebt opgevoed.
En gij Prinses Armgard, moeder van on
zen Prins Bernhard, die uw zoon afstaat
aan een vreemd volk om onze Prinses ge
lukkig te maken en zelf daarin gelukkig te
zijn, houd u overtuigd dat hij reeds nu de
liefde van ons volk beeft gewonnen en dat
Nederland hem met vreugde ontvangt als
de Gemalin onzer Prinses Juliana. Amen.
Toen de vorstelijke bruidsstoet in de kerk
aangekomen was. ging de hofpredikervoor In
gebed en hield daarna de volgende toespraak
la, nu nieuw» hoop gast gloren, durven wij het leven aan.
En wij blijven vastberaden om het Hui» Oranje staan;
Uit den band, door God gezegend, putten wl] weer moed en kracht.
Want Oranje en ons Neerland zijn door God te zaam gebracht.
't Was hat „Ja" van menschenklnderen, zich ontworst'lend aan den druk
Van da eenzaamheid der grooten, in verlangen naar geluk;
Was ock ;t woord van Jonge vorsten, van hun zware taak bewust.
Van den last, die, tot den^ood toe, thans op beider schouders rust.
Maar hun ja «po rd vond zijn weerklank in een volk en In een rijk.
Van zijn vreugd om deez* verbint’nis geeft ons land thans duid'HJk blijk:
Ook wij willen eeuwig trouw zijn, en wij zeggen ernstig na
't Woord, dat heden werd gesproken,, het voor altijd bindend: Jal
Tegen zeven uur kon men spreken, dat de
groote „uittocht” begonnen was. De trams waren
afgeladén vol, auto’s en taxi's voerden honder
den reizigers aan. Voor het station, In de vesti
bule en op de perrons waren politle-agenten aan
wezig, terwijl wjj onder het publek verschillende
rechercheurs opmerkten, die het oog hielden op
mogelijke ongewenschte personen.
- Aan de loketten werkten de ambtenaren on
der hoogspanning. Dank zij de verwijdering vah
contrölehuisjes en hekken, liep het bjj de door-
laat-contróle zeer vlot. Trein na trein vertrok
vlot, doch zoo veel mogelijk werden de passa
giers aan zitplaatsen geholpen. Naarmate het
later werd mochten de derde klas-reizigers ook
in hoogere klassen plaats nemen..
Langs de treinen werden lunchpakketten te
koop aangeboden. Bulten aan het Stationsplein
zjjn groepen Kooplieden komen opdagen met
kleine vouwstoeltjes, vlaggetjes, onranjeroaen,
feestprogramma’s en allerlei eetbare artikelen.
Op de perrons bieden jonge dames prentbrief
kaarten te koop aan. waarvan de opbrengst ten
goede’komt aan een liefdadige instelling.
In de morgenuren was het zeer koud en er
stond een stevige bries, doch het was gelukkig
droog weer, en dit was dan ook een der oorza
ken. dat de Amsterdammers In de meest opge
wekte stemming de hoofdstad verlieten.
Nadat Prins Bernhard deze vragen be
vestigend had beantwoord, richtte Ds. Wel
ter zich tot Prinses Juliana en stelde haar
de vragen In gelijken zin.
Ook Prinses Juliana antwoordde bevesti
gend.
Voor de carillonbespellng door den heer J.
Vincent, met medewerking van het muziekge
zelschap .Boll Deo Gloria” en van bazuinblazers
van uit den toren van hët Koninklijk Paleis op
den Dam, bestond maar matige belangstelling,
évenzoo voor de gewijde muziek, die vanaf het
peristyle van den Stadsschouwburg op het Leid-
scheplein, door het Chr. Politie-muziekgezel
schap „Crescendo" werd gegeven, hoewel de
'Uitgevoerde nummers zeer te waardeeren vielen.
Alle belangstelling scheen geconcentreerd op de
uitzending uit Den Haag.
En het scheen een wonder, hoe zij op de tus-
schenstatlons toch nog steeds nieuwe menschen-
massa's konden opnemen Moeilijkheden voor
den dienst leverde de drukte overigens niet op:
de spoorwegmannen hebben sedert de Kerst
dagen gelegenheid te over gehad om daaraan te
wennen.
De hekjes waren by de contröle weggenomen
om de menschen gemakkeiyker te laten passee-
ren kaartjes werden niet geknipt en niet in-
genomen alles was op vlotheid Ingesteld. In
Den Haag stortten de wagons hun heele men-
schenladlng uit op de perrons, om zoo goed al»
ledig door te gaan naar Rotterdam of Amster
dam, waar nieuwe massa’s op vervoer wacht
ten.
Ten Noordwesten van Den Haag, r:_ t
Voorburg aan, kreeg men den besten indruk
het geweldige railverkeer. De NoonLZuld-Hol-
landsche, de „blauwe” tram, had al haar mate
riaal Ingezet. Uit Lelden, uit Katwijk en uit
Ndordwyk zond zij extra lange wagentreinen
naar de Residentie: de meest moderne harmo-
nica-treinstellen èn de heerlijkste stoomtram-
vehlkeltjes uit de dagen van Olim.
Uit *t Oosten stormden met korte tusschen-
poozen de leigrijze Dieseitreinen op de Residen
tie toe. Ook de spoordyk van de iyn naar Haar
lem en Amsterdam torste zwaarder lasten dan
ooit: om de Hen minuten daverde een zware
electrlsche uit de hoofdstad aan en om de zeven
minuten voegden zich daar nog de treinen aan
toe, die tienduizenden Rotterdammers via pyn-
acker aanvoerde»». JCl
Niet benjjdenswaardlg waren de groepjes die
zich per rywiel naar de Residentie begaven.
Reeds om 4 uur hedenmorgen kwamen wy op
den Hoofdweg al groepen tegen. Men hoopte om
9 uur in Den Haag te zyn, jammer*' genoeg had
men wind tegen.
De Haarlemsche tram had ook byzonder?
maatregelen getroffen en reeds om 4 uur vertrok
ken de eerste wagens van de Spuistraat. Ook
hier had men niet over gebrek aan reizigers te
klagen:
Vanochtend vroeg heeft de secretaris van
Prins Bemljard, Jhr. Ir. W G. Röell, een be
zoek gebracht aan de Nieuwe Kerk te Delft.
Jhr. Röell arriveerde om halt acht. Hy werd
ontvangen door den Commissaris van den Ko-
nlnkiyken Grafkelder, den burgemeester van
Delft, mr. G. van Baren, die in ambtsgewaad
was en den ambtsketen droeg, en den heer
D. Houtzager.
Jhr. Röell vertoefde eenigen tyd In den graf
kelder, waar hy een krans van aronskelken na
mens het vorsteiyk bruidspaar op de fist van
wyien Prins Hendrik legdè.
Om acht uur vertrok Jhr. Röell weer naar
de residentie.
Het moet voor u een heerlyke gedachte
zyn, haar tjjarbij terzyde te staan om nu
samen te Aioen wat zij tot nu toe alleen
deed. En wy, die reeds hebben opgemerkt
uw vitaliteit, uw breede belangstelling, uw
open oog. uw blijmoedig hart, wy zyn over
tuigd. dat gy samen de schoone lyn zult
doortrekken, die van Grootmoeder over
Vader en Moeder heen naar de Dochter
loopt: de lyn van werken der barmhartig
heid en sociale zorg voor hen die lyden of
in nood zyn. Er is voor u samen prachtig
werk te doen in Nederland. «Uarvoor het
gansche volk u dankbaar zal zyn.
De Rotterdamsche raad heeft gisteravond be
raadslaagd over het tunnelplan. Er waren, zoo
als bekend, In hoofdzaak twee voorstellen, In
houdend: den bouw Van een grooten tunnel
eenerzyds (bestek 840) en den aanleg van een
kleinen tunnel (bestek 841).
Na vele bespreking stelden B. en W. ulteln-
deiyk den raad voor zich uit te spreken, dat,
behoudens Indien by nader overleg met de Re-
geerlng mocht biyken dat de Regeering bereid
Ter weerszijden van de ingangen van het
Station hadden zich om 8 uur twee met oranje
versierde draaiorgels geposteerd, die nationale
lièderen lieten hooren.
Hy belooft het: Myn oog zal op u zyn. Dat
is een 'woord vol troost en kracht voor u bei
den, nu gy voortaan samen den levensweg zult
gaan. Het zegt u dit: dat God u zal begelei
den op al uw wegen, dat hy u zal sterken In
den Levensstrijd, dat Hy u zorgend en bewa
rend zal omringen, dat uw gebed niet tegen een
gesloten Hemel zal stuiten, maar dat uw Va
der in den Hemel uw gebeden hoort ejf er op
antwoordt.
Ieder buis heeft zyn kruis, zegt ee^' Neder
landsen spreekwoord, en ook uw huis zal zyn
kruis wel hebben. Maar of een kruis zwaar is
of licht, of wy er onder bezwyken of het met
vreugde dragen, hangt niet af van de zwaarte
van bet kruis, maar van de kracht van u en
En waér elk" huls het noodlg heeft te leven
onder open hemel, zal uw huls dat noodlg heb
ben In dubbele mate: uw hooge plaats te mid
den van het Nederlandsche volk, uw meer dan
gewone verantwoordelijkheid tegenover elkander
en tegenover ons vaderland en daarmee te
genover God stelt u tot plicht met groote wys-
held te wandelen in uw persoonlyk e n In uw
openbaar leven. Het Nederlandsche volk
hoog tegen u opzien, met eerbiedige liefde, te
gen u beiden, zooals wjj het tot nu toe deden,
tegenover onze beminde Prinses. Wy willen In.
u belden zien ons voorbeeld in trouw, In een
voud, In plichtsbetrachting, in Godsvertrou
wen.
■f
2
4
4
cp C|3 C|> cp cp cp cp C|3 cp cp C|3 C|3 C|3 cp Cf? cp cp cp cp cp C|7 cp ^3 C|> cp cp C|3 C|7 C|9 C|3 C|9 c|9 C|3 C|7 cp cp
De treinen die uit de verschillende deelen
van het land te Amsterdam aankwamen brach
ten vrywel geen reizigers mede. Een trein ko
mende uit Rotterdam en bestaande uit
rijtuigen vervoerde negen reizigers.
dit oogenblik gevoelen wy ook de
geesteiyke aanwezigheid van hen, die ons reeds
zyn voorgegaan en die wy thans zoo gaarne
In ons midden hadden gezien.
O, als al die menschen wier oogen op u zyn
gkricht In dit plechtig uur, bet eens vermoch
ten het levensgeluk dat zij u toewenschen.
voer u tot werkelijkheid te maken. Uw beider
leven sou één stralende vreugde zyn. Want
geheel Nederland beeft u lief en ziet op u
met ontroerde en eerbiedige dankbaarheid aan
God, dat hy bet zoo heeft willen maken als
het heden is: gtf beiden, leden van ons be
minde koningshuis, door den huweiyksband
vereenigd.
Maar de tallooze getuigen van deaen dag,
door wier liefde gy u omringd en gedragen
weet, hebben het niet In de hand uw huwe-
Ujksleven ryk en mooi te maken. Van hen en
hun vriendeiyke gezindheid hangt uw beider
levensgeluk niet af, noch van de goede en
hartelyk gemeende wenschen, waarmede zy u
op uw levensweg vergezellen, doch waarvan de
vervulling niet in hunne hand ligt.
U gedragen te weten door de liefde en de
gebeden van ons volk moge reeds een
lichtend spoor zijn op uw levensweg, maar
de zekerheid, dat uw Vader m den Hemel
weet wat gy van noode hebt, zelfs eer rtj
Hem bidt en dal Hy in u ook ons volk wil
zegenen, zy u een sterkende gedachte.
Ds Welter verzocht het paar weer zyn plaat
sen In te nemen: .Mag Ik u thans verzoeken als
Konlnkiyk echtpaar uwe plaatsen weder in
te nemen?"
Thans trad Prof. Obbink wederom naar vo
ren tot het verrichten van de ceremonie van
het verwisselen der ringen.
Plechtig klonk zyn stem:
„Deze ringen mogen voor u het symbool zyn
van de onkreukbare en onverbrekelyke trouw,
die gy elkander hebt toegezegd”.
Onmlddeliyk hierop zette het orgel de zegen
bede In, welke staande door allen werd mede-
gezongen.
Gy ‘beiden weet dat ook zeer wel.
Daarom is uw eerste daad na uw
officieele echtelijke verbintenis, dat
gÜ hier temidden der christelijke ge
meente u komt stellen voot Gods
aangezicht om Zijn zegen af te «mee
ken over den gesloten huwelijks
band. Ik vergeet dus niet, en weet
my daarmee in overeenstemming
met uw gevoelen, dat deze plechtig
heid een zuiver godsdienstig karak
ter draagt en een kerkelyke hande
ling is. ik ga dan ook stilzwijgend
voorbij allerlei, dat by een gelegen
heid als deze zou kunnen worden
gezegd of misschien verwacht. Ik sta
hier niet om by de goede wenschen
der duizenden nog myn wenschen
toe te voegen, maar ik ga uit van een
woord Gods, dat geen wensch
een belofte inhoudt.
In de vroege morgenuren zyn honderden be
langstellenden ook per autobus naar Den Haag
gegaan. Verschillende gezelschappen hadden
bussen afgehuurd, en op den RUksstraatweg
tusschen Amsterdam en Haarlem kon men vry
wel spreken van een aaneengesloten rij van
voertujgen.
Nederland, dat toch geen land van lang
slapers is, was dezen dag nog veel vroeger
dan anders uit de veeren. In Amsterdam
reden om zes uur reeds van alle kanten
trams af en aan. maarzy brachten toen
nog slechts een luttel aantal passagiers mee.
Alleen op het Stationsplein, waar al die
drukte zich concentreerde, was het reeds
voor dag en dauw rykelyk vol.
Nu is drukte op de stations niets
woons, maar opmerkelijk was
stemming, die uit- alles sprak.
Vlaggen, oranje en de gala-unlformen van
militairen gaven aan de menigte, die daar In
het lampschynsel dooreen woelde, een
feesteiyk aanzien. En hoe meer het uur vor
derde. des te voller werd het.
De treinen, die met steeds geringer tus-
schenpoozen vertrokken, waren reeds by het
beginpunt vol.
Per autobus, tram en fiets
naar Den Haag
zoude zyn de meerdere kosten van het tunnel
plan volgens bestek 840 (grooten tunnel) voor
haar rekening te nemen, tot uitvoering van het
tunnelplan volgens bestek 841 behoort te wor
den overgegaan en het College B. en W. te
machtigen in verband met den uitslag van dat
overleg het noodlge te doen, opdat gunning
vóór 3 Februari a.s. zal kunnen plaats hebben.
Niemand der raadsleden verzette zich tegen
dit voorstel, zoodat het met algemeene stemmen
werd aimgenomen.
Moge Ik u thans eerbiedig verzoeken, op te
staan van uwe plaatsen, elkander de rechter
hand te reiken, u ten volle te doordringen van
de heiligheid en heerlijkheid van dit oogenblik
en zoo staande, als voor Gods aangezicht, God
die u ziet en hoort, te antwoorden op de vra
gen, die Ik u thans Van Zynentwege ga voor
leggen.
De intocht der bruiloftsgangers in de Hofstad
was op zichzelf reeds een evenement.
Onafgebroken stoeten van honderdduizenden
trokken vanaf den prillen morgen langs ver
schillende wegen de stad in.
Mannen, vrouwen en kinderen, veel militairen
onder hen, terstond herkenbaar aan den witten
of zwarten vederbos, die van de kepi wapperde.
Op het Stationsplein werden zy ontvangen
door commercleele inwoners der Residentie, die
van alle^te koop aanbodeti. In de eerste plaats
nog tribuneplaatsen, in overvloed, men vroeg
zich af hoe deze nog over konden zyn als men
die honderdduizenden zsg optrekken.
En steeds wordt de menschenstoet van de sta
tions aangevuld. Het zyn legers die Den Haag
bezetten en ordeiyk naar hun plaats worden ge
leld door de tallooze agenten en de marechaus
sees, die, te paard, hoog boven de massa uit
steken.
En nu staat gy, Prins Bernhard
en Prinses Juliana, zoo pas in den
echt verbonden, al» man en vrouw
m ons midden. Niet alleen de oogen
van die hier vergaderd zijn, niMr de
oogen van geheel Nederland en van
overzee en over het rond der aarde
waar Nederlanders wonen, richten
zich naar deze plaats en uit duizen
den harten stjjgen gebeden op naar
den troon van God, dat Zijn liefde
en zegen u geleiden mogen op al
Bernhard Leopold Fredrik Everhard Ju
lius Coert Karei Godfried Pieter van Lippe-
Biesterfeld bekendt gy voor God en alien
die hier zyn vergaderd, dat gy genomen
hebt en neemt tot uw wettige vrou< Haar,
wier hand In de uwe rust. Haar nimmer te
zullen verlaten. Haar Hef te hebben en te
eeren gelyk een getrouwe en Godvreezende
man zyn wettige vrouw schuldig is, dat Gy
heillgiyk met Haar leven wilt naar uitwy-
zen van het Heilig Evangelie?
Wat is daarop uw antwoord?
Of ons leven ryk Is of arm, hangt niet af
van de veelheid van aardsche goederen, noch
van het getal der voor- en tegenspoeden
die ons op onzen levensweg ontmoeten,
maar van de vraag of wy ons leven met
zyn biyde en smartelyke ervaringen mogen
zien In het licht der eeuwigheid, dat is in
het licht van Gods liefde.
Of een huweiyk slaagt of mislukt, hangt
niet af van de vraag of de belde echtge-
nooten het altyd en in alles eens zyn het
aan elkander aanpessen van twee karak
ters heeft zyn moeilijke zijden maar
of zy samen kunnen knielen voor Gods
troon met gebed en dankzegging en of hun
liefde in Christus geheiligd Is.
Soms mislukt een huweiyk van twee
goedwillende menschen, wanneer zy trach
ten er buiten God om door eigen kracht
en wysheid lets van te maken.
Te mogen gelooven dat God, Die twee
levens samenbracht, ook die beide levens
samen leiden wil door Zyne liefde, dM
Hy hun samen een levenstaak geeft en hun
voor die levenstaak zyn Goddelyke hulp
toezegt, dat Is het geheim van het waar
achtig huweiyksgeluk.
Want hy alleen kan beloven zonder falen. Ik
bedoel het woord uit den 33sten Psalm, het
laatste gedeelte van het achtste vers:
„Myn oog zal op u zyn". En ik leg den na
druk hierop, dat onder de duizenden wier oogen
in dit oogenblik op u zijn gericht, er e e n is
die meer kan toezien en wenschen uitspreken,
En op dezen voor u en voor ons geliefde
vaderland zoo gewichtlgen dag, zegt God u tpe
dat ook voor het volbrengen van deze taak njn
oog op u zal zijn en dan houdt dat in. dat gij
in uw hoogen staat veel genade Gods'behoeft
maar ook dart die genade Gods uw deel zal rijn.
