Een nieuwe lord Melbourne van den dag o DREIN DRENTEL EN PIET PRIKKEL <Ketvetfiaal I I H Wonderen de M F 250.- F 750.- F 750.- Kloosters branden Barcelona van techniek Een merkwaardige sollicitatie in ONDERSCHEIDINGEN RU DE A.S. KRONING ft WOENSDAG 13 JANUARI 1937 door DON LOS ALBARON De wetenschap staat voor niets J Derde drager van den titel Een huis vol AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAR VERLIES VAR ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Hoest Ge? Past op! Dat aanhoudend hoesten prikkelt de weef sels van Uw borst en keel, welke daardoor als *t ware worden on4ermtjnd. Dit is het ttydstip, waarop de bacteriën welke men inademt rich vastzetten en ontwikkelen en soms gevaarlijke verwoestingep aanrichten. Stuit dat dreigend gevaar. Onderbreek de voort gang van die verkoudheid, stop dien hoest en xorg dat de xiektekiem-bevattende slijm verdwtJnt, Daarvoor bevat de nieuwe verstèrkte Abdijsiroop alle noodige bestanddeelenkruiden-extractan en „codeïne". De krui den-extracten versachten de kriebelingen en ontstekingen der slüuivliexen en werken slüm-oploHaend, heelend en genezend. De codeïne bedwingt de hoest snel en grondig. Als Gij dus koude vat en begint te hoesten, als Gü last h*bt van hronchUiaet borst-benauwdheid, grijpt dan dadelijk naar dit wondervolle middel, vant Abdijsiroop noemt men door de snelle re sultaten terecht Werelds béste Moeet-siroop AKKER's verstèrkte ABDIJSIROOP tegen Hoest, Griep, Bronchitis, Asthma. Verlaagde prijzen: f OlTS, f UB, IX-, f 8A) p. flacon ^een. 3 aubds Ktuai I f Sledevaart van een vroolijk gezelschap, dat van de wintergenoegens profiteert I of In de in de snelle 1 troon besteeg, gevoerd werd door den liberalen zuster?’’ vroeg b (Wordt wrvoifd) Zoo kwamen Piet en Drein bij eert sportterrein terecht, waar de heele zaak overhoop stond, omdat de twee beste voetballers nergens te vinden waren. „Wacht maar”, zei Plet tegen een der heeren, „wij zullen wel even invallen." Het voorstel werd met graagte aangenomen en weldra liep Piet met zijn truitje aan geweldig op te scheppen. Hij had in langen tijd geen pakje zonder gaten aangehad. De menschen keken hem allemaal na, want ze hadden nog nooit soon kra- nigen voetballer gezien. De wedstrijd verliep prachtig. Plet Prikkel maakte zes doel punten en Drein wist alle ballen uit zijn doel te houden. Ter stond na afloop kwamen de leden van het winnende elftal Plet voor zijn prestaties bedanken. ver, heeft te Johan- benqgmd aangezien later, in man uit zeer met ken- i I I dochters i aan per- Ml vecfies van een hand. mm VMt of MM Mg Den volgenden morgen informeerde ik by m'n buurman, die een sigarenwinkel had, of hu ook wist, waar de menschen naar toe waren. Neen, dat wist hy niet. Ze waren al een dag of vijf weg, waar naar toe, daar zou ik wel niet achter komen, want die mevrouw met d*r negen dochters zat vol schuld, en daarom waren ze juistement zoo stiekum met de Noorderzon ver trokken. e meestal goed ingelichte graph" verneemt dat het is dat Mr. 8.M. Bruce in den loop ■eeeesssaeeeeei aww w-i A n/MkUkT/1no Nad aQn hwewige de veraekertogzwoocwaardexi tegen p 7^0 tewmahinge geheete ongeschiktheid tot werken door Bg' 7^0 btJ een on«eval met I lit. JlV 111 P« O ongnwallsea verzekerd voor Mn der volgende tetkeeringen VVs" verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen nJ\J» doodelijken afloop Groote belangstelling voor televi*ie-pr oef nemingen in Engeland meestal goea ingelichte „Daily Tele- I I graph" verneemt dat het waarschijnlijk u dat Mr. B.M. Bruce in den loop van dit jaar voor Engeland X kronlngsjaartot „Geloof je nu nóg niet, dat het zoo te.” „Wat?" „Van Lugo en Badajoz en Slguenza? Slguenza, waar ze zeven Carmelltessen de tong uit den mond hebben gesneden." Ik keek Del Torres recht in de oogen en zei: .Neen." Hjj haalde de schouders op. „Ik geloof het niet," zei ik scherp. „Die berich-, ten zijn allemaal vervalscht en overdreven. Iedere partü heeft haar eigen helden en haar eigen gruwelen. Het is alles tendentieus." „Laat er iets van overdreven zyn.” zei hij, „de hoofdzaken zijn veel te klaarblijkelijk, om ze te ontkennen." ,Jk neem het ergste geboefte van Barcelona.'* hernam ik. „Ik zie ze in staat een roofmoord te bedrijven, een lustmoord misschien, maar ik ge loof niet, dat ze weerlooze vrouwen vermoorden en haar de tong uit den mond durven snijden. Dat doet een Spanjaard niet, dóódeenvoudlg, omdat hij dat niet kan." „Je wilt je niet gewonnen geven. Wat is er de laatste jaren niet voorgevallen en veranderd. En neem Mpskou eens." „Moskou is Azië,” zei ik. „Zóó....” ,Jn Moskou wonen Mongolen. Je riet het al aan hun koppen. Eersten Minister, den tweeden Lord Melbourne. Deze liet bij zijn dood geen mannelijke erfge namen na, zoodat de titel verviel. Melbourne behoorde allerminst tot de groote staatslieden van zijn tijd; hij was zeker 'n heel onbelangrijk man vergeleken bij zijn geweldi gen tegenstander en opvolger. Sir Robert Peel. Maar zijn naam heeft historische faam ge kregen doordat onder zijn Eerste Ministerschap de roemrijke regeering van koningin Victoria aanving, en doordat hjj t geweest te die haar in de eerste moeilijke jaren met groote trouw en toewijding gediend en tot haar geweldige taak „opgeleid” heeft t Is zeker 'n titel die honderd X kronlngsjaar van George VI, Melbourne begeeren kan. afhaaien; de distantie tusschen beide is of 10 uuren; mijn vrouw is de allerbeste in haar huishouden, In het asslsteeren van mijn school; anfijn. van de hoofdscheel af tot de voet- zoolen toe ben ik een schoolmeester. NB. Wijn of sterken drank wordt van my nimmer gedron ken. Ziet ook voor het laatste, ja voor het laat ste zeg ik, en hoort Ued. Achtb. sullen nog De ter ondervinden, aangaande mijn comporte- ment. P.8. Per eerste occazie antwoord verwagtende van te komen of niet; zoo UEd. Achtb. op zoo danige conditiën niet gejiefde te hooren of zien, gelieft dan maar de goedheid te hebben van mijn papier met den eersten terug te zenden; dan hoop ik, dat UEd. Achtb. den hemel wil geven eendragtigheid en liefde, ja zelfs con cordantie tot in de electie van een goed, braaf, eerlijk en bejaard en deugdzaam man; de Heer zegene UEd. Achtb. en de waarde broeders der gemeente in het electrteeeren van een ander persoon van het vaceerende 'ampt uwer school meesters en voorzangers ampt. BUjve na her telijke salutatle en prezentatie van mijn onder danige dienstpresentatie aan UEd. Achtb. met de broedem dek gemeente. Uwen onderdanlgsten dienaar S. 3. V., schoolmeester te O. 4 Mad Ottavioll Immers had gezien dat men daarvoor een gewoon vierkant linnen doekje ge bruikte en zij achtte het in strijd met de waar digheid van het H. Sacrament dat er geen bloe men of krullen op het doekje stonden. De oude Fransche vrouw hield er een heele eigen krullen- liturgie op na en in geborduurde letters werd door het telkens weerkeerend I. H. S. niet alleen de Zoete Naam herdacht, maar zj) had ook de voorletters van Maria en Joseph niet vergeten. Deze laatste trek was geheel in overeenstem ming met den aard van Mad. Ottavioll. Als zij een beruchte speelster was geweest, dan zou zij nooit haar heele fortuin op een kaart hebben ge zet Nu zij echter een vroom zieltje was, volgde zij dezelfde methode en beloofde een kaars aan vier Heiligen tegelijk. De portierster keek vol bewondering naar het kunstig versierde doekje en met een opgetogen heid als gold het een persoonlijk geschenk zei ze: ••Ik zal de Eerwaarde Moeder roepen.” Bot viel haar wel eenlgsains moeilijk om af- „Die zal wel dood zijn geweest," veronder stelde Mad. Ottavioll, want ook zy zag een bur gemeester niet in staat om zulke dingen rustig te laten begaan. „Ze beginnen natuurlijk met den Alcalde te vermoorden. Maar luister.... Er werden vijftig menschen in een kerk gebracht en daar werden ze doodgemarteldeen voor een. Mannen werden de ooren afgesneden en hun neus. Hun oogen werden uitgebrand, terwijl de vrouwen er bij stonden. Eenige kinderen werden onder de oogen van de moeders doorgezaagd en de helften werden aan planken gebonden en zoo uit de galmgaten van den toren naar bulten gestoken," De kleine zuster bedekte het gele gezichtje met haar handen en haar lippen prevelden een schietgebed. „Dat was nog niet alles,” ging Mad. Ottavioll verder, „want toen begonnen de beesten pas. De ergste bandieten trokken naar de sacristie en bekleedden zich met misgewaden. Er waren nog een goede twintig levende menschen in de kerk. Dezen werden beurtelings naar het altaar gedra gen en daarop neergelegd. Een Jood, als priester gekleed sneed de menschen open en haalde het hart uit hun borstkas.” Mad. Ottavioll had dit alles op straat en in de winkels gehoord. In groote trekken bevatte het de vreeseiyke waarheid, maar zij beging de fout van zoovelen, die de waarheid verzwakken, door haar aan te vullen met hun fantasie. Deze .Jood" bjj voorbeeld was een vinding van haarzelf, maar zij mocht zich deze vrijheid ver oorloven, omdat naar haar meenlng een Chris- bourne. Een nieuwe Peer kiest zelf zijn titel; kiest hij hiertoe zijn familienaam, vaker of Openbaar leven 'n belangrijke rol heeft. De „Daily Telegraph” herinnert er aan, dat Mr. Bruce zijn jeugd te Melbourne doorge bracht heeft, en dat deze stad ook X tooneel was van zijn eerste politieke successen, 't Blad had hieraan kunnen toevoegen dat de tweede voornaam van Mr. Bruce Melbourne te (hjj heet n.l. Stanley Melbourne). Voor den Austra- lischen staatsman zal X dus zeker aantrekkelijk heid hebben in X kronlngsjaar van George VI den titel te kunnen aannemen die honderd ja ren geleden, in 1837 toen koningin Victoria den troon besteeg, gevoerd werd door den liberalen stand te doen van de gruwelen die onherroepelijk zouden volgen, maar zij herinnerde zich het ge bod van de Overste en wilde beslist aan de be koring weerstand bieden. „Er zjjn nog sokken ook,” vulde zij aan. „De Eerwaarde Moeder hoeft niet te komen,” zei Ottavioll. Ze wist heel goed, dat die niet op haar conversatie gesteld was. „En de sokken komen straks nog wel." Want dit moet aan de eer van Mad. Otta violl worden toegevoegd: ze stopte ook sokken, niet alleen voor het oude-mannenhute maar ook voor de broeders. Dit was geen prettig werk en er was een oprechte en heel goede meenlng voor noodlg om dit werk met een zekere regel maat te verrichten. De portierster stond te aarzelen met de ge schulpte corporale tusschen haar beenlge vin gers. Voor zy deze aarzeling echter had overwon nen, begon Mad. Ottavioll met het verhaal van den toren van Malaga en het zustertje bezweek voor de verzoeking. In Malaga waren de Communisten de huizen binnengedrongen en namen alle menschen mee, die door een nietige kleinigheid deden blijken, dat zij het niet eens waren met hun verlossend inzicht. Deze werden meegevoerd naar het stad huis: daar werden zjj geschopt en geslagen en op alle mogelijke manieren mishandeld. Zelfs vrouwen, kinderen en grijsaards werden niet ge spaard. ..En vond de Alcalde dat dan goed?” vroeg het zustertje naïef. Zij had uit haar jeugd nog een zeer beminnelijke en degelijke voorstelling van een Alcalde overgehouden. tedtea aaa oyto bezig te oen voor hem rijdende ondere auto In te halen mag men dit voertuigen paar niet voorbijrijden, dwe: nooit drie aueo's naast elkaar. ten de deur van het klooster uit zijn, toen ze Wéér aan de bel trok. Nu stond daar voor de deur niets dan een heel angstig vrouwtje, dat stond te trillen op haar beenen en wier lippen zoo erg beefden, dat ze nauwelijks kon praten. Zwijgend en wankelend schoof zij de gang binnen en zocht een steunpunt tegen het luikje van het brieven- en boodschappenkastje. dat de gang met het pand verbond. „Ik heb het gezien....” zei ze heesch, „wilt u de Eerwaarde Moeder roepen?” De zuster keek haar angstig aan. „Wat is er gebeurd?" vroeg ze. .Het'te begonnen.... Ik heb het gezien." De portierster bracht haar zwijgend naar een kamer, waar Mad. Ottavioll op een der stoelen zonk. En wéér herhaalde ze: .Ik heb het gezienHet is begonnen.” Er lag iets vreeselijk droevigs over het vrouwtje heenZe hield één Van haar smalle bevende banden voor het gezicht en met de andere had ze haar mantille dichtgeknepen onder de kin. Op hétzelfde oogenbllk, dat ik in de verte het geratel hoorde van een machinegeweer, kwam maatregelen mede te deelen die -Del Torres bij mij binnenstuiven, In de spreek kamer. waar Ik bivakkeerde. „Ze zijn begonnen." zei hij. „Er wordt gescho ten in de stad.” Hij zei het triomfantelijk en zijn woorden waren tevens bedoeld als een verwijt voor mijn wat te oppervlakkige beschouwingen. Nu te niets zoo moeilijk als gereedeljjk ongelijk be kennen en ik gaf geen antwoord. tusschen de souverelne landen van t Britsche Rijk geregeld. Koninklijke onderscheidingen worden staatslieden en andere toonaangevende soonlijkheden in de Dominions vaak verleend, doch hoogst zelden nemen deze den vorm aan van een Peerage. Een erfelijke hooge adel kadey en In de atmosfeer der republlkelnsche ko- schappen maken, en iets zeer geruststellends in de vele beperkingen waaraan die snelheid onderworpen te. Wjj waren dus volmaakt tevreden met die veertig mijlen, die wij voor 't oogenbllk won derbaarlijk genoeg vonden. En nu vertelt de correspondent der ..Morning Post” te Johannesburg, dat een amateur in deze stad, een zekere mr. Pleass, sinds October geregeld de televisle-klanken van Alexandra Palace oppikt. Daar hij zelf niet over een ont vang-apparaat voor beelden beschikt, heeft hy deze niet kunnen materlallseeren, maar hy Is toch in staat geweest alles nauwkeurig te vol gen. en deskundigen hebben vastgesteld dat hy, indien zyn ontvanger niet uitsluitend op klanken berekend was geweest, de beelden niet alleen „gehoord”, maar ook gezien zou hebben. Mr. Pleass immers vangt ze op met sterkte stelte^sde gewone Daventry- ultzendingen. ook. slechts 'n begin wa% en dat de tijd komep De radlo-techniel Staan verbaasd Tot nu toe nam men als vaststaand aan. dat deze zeven- meter-uitzendingen uitsluitend binnen een radius van veertig myien opgevangen konden worden, waarna zy aldus meende men verdwenen moesten In de ruimte aarde. Een amateur, duizenden myien deze meenlng gelogenstraft. Hy kan nesburg zien wat te Londen gebeurt» nlangs brachten wy een bezoek aan hit radiostation der Britsche Broadcasting Corporation in Alexandra Palace te Lon. den. en verbaasden ons niet zoozeer over de technische wonderen, die wy aanschouwden, zonder ze te begrypen, als wel over de resulta ten dier wonderen. Onze geleiders vertelden ons, dat dit station een straal van 40 myien bestrijkt. Veertig mylen 65 kilometer ver, in alle richtingen, zal men kunnen zien wat daar, in de studio's in 't Noorden van Landen, vertoond wordt, en de beelden hiervan had den wy ons overtuigd zullen scherper zyn dan de scherpste filmprojecties. Want hierdoor onderscheidt zich deze uitvinding van alle voorgaande. Haar resultaten werden eerst aan ’t publiek voorgelegd nu een graad van betrek ke lijke volkomenheid bereikt is. In de eerste jaren van de film waren de toeschoouwers al den konlng te ryk met de trillende, oogen- bedervende beelden, die alleen omdat zy be wogen, ondanks hun onoogiykheld. reeds zoo wonderiyk waren. De televtele-Ielders hebben Ingezien dat nu 't publiek gewoon is aan byna volmaakte filmprojecties, de televisiebeelden minstens denzelfden graad van volmaaktheid bereikt moeten hebben om genade te vinden, en in hun onvermoeid pogen om dit resultaat te bereiken, hebben zy t overtroffen. t Was met trots dat men ons vertelde, dat de beelden op een Afstand van 40 mylen kon- den worden opgevapgan. maar tevens liet meo. Jezelf de dóórschemeren, dat dit resultaat, hoe grootsch zou waarin televisiebeelden en -klanken uit gezonden zouden kunnen worden over heel de uitgestrektheid van 't land, en ten slotte naar de uithoeken der aarde. De wetenschap staat voor niets, dachten wy, en wy wisten niet of wy 't al dan niet prettig moesten vinden. Er is iets zeer bewonderenswaardigs vorderingen, die de technische weten worden erfeiyk Peerschap tengevolge zou hebben dat hun op volgers feiteiyk uitgesloten zouden worden van 1 politieke leven in het Dominion. De mogeiykheld dat Mr. Bruce tot Peer ver heven zal worden, heeft des te grooter belang stelling gaande gemaakt omdat hierdoor groote kans zou bestaan op de herleving van een be roemden titel, nameiyk dien van Lord Mel- s vaak nog den naam eener plaats die in zyn particulier 1 gespeeld „WelEd. Achtb. Heeren van de Regeering van de stad B. Zonder roem, naar waarheid, dlend deze tot informatie, dat onze familie bestaat uit man, vrouw en zoon; wy zijn ruim veertig jaren; de zoon, de fleur onzer jonkheid, dé kragt onzer lendenen, de stut onzer bejaarde dagen, te 30 jaar oud, en meester glazenmaker en verwer, en meesten tyd onder-meester, een Jongeling des geluks, fris en welgeformeerd, en regt van leden. Zoo UEd. Achtb. een wel ge dresseerd schoolmeester en voorzanger van doen of van noden hebt. God geve VEd. Achtb. wijs heid en voorzigtigheid in de electie van zoo danig een persoon; of wat het ook zy, verzoeke UEd. Achtb. aangaande myne kunsten en wee- tenschappen eens aan te merken; dezelve be staan uit de volgende dingen of wee tenschappen, nameiyk: Italiaansch- of scheepsboekhouden, de wynroeierskonst, stuurmans- en landmeets- konst, zonder roem, doch het is Gods gave, extra ordinaire pulk overheeriyk schoon zin gen. als het God belieft. Zoo UEd. Achtb. be- geerig bent aan te hoeren, tot verwondering, ja zelfs verbaasdheid, en wat Iets meer zij, dat zoo een teeder. llgchaam in lezen en zingen zoo een geluid kan geven. Ik ben op de vierde verandering van dotnlclllum; alle figuren op het konstlgste door ovaal rondsgcwijze met de passer te halen, alle de zopnewyzers te vor- mearen, Italiaausche en Romeinsche letters, ia tot 50 diverache-atanden te> schrijven, capltaal links en rechts door te halen, met de jienseel te schrijven en te vergulden, en dlergeiyke weetenschappen en kapaciteiten meer; mede de veerdigheid der pen, in dewelke ik voor nie mand hoef te wyken; de roem bultengeslooten. ik ben verzekert dat UEd. Achtb. nog beter zult ondervinden, wanneer ik met de pen durf exprimeeren; wanneer UEd. Achtb. gelieven te hooren of te zien, hebt maar tot UEd. Achtb. te recommandeeren, of door iemand te laaien Asutralië geëerd door de ver heffing tot Peer van mr. S. M. Brace tenmensch niet tot" zulke dingen in staat zou ^jn. Zy vertelde Verder: ,Er werd verraad geroepen en om zich te wreken hebben zy den pastoor vastgespykerd aan de eiken zuilen van den biechtstoel." De zuster zuchtte diep. „Gaat u niet even zitten Ottavioll. „Wy mogen hier niet gaan zitten," vertelde de zuster zachtwat is er toen gebeurd?" „De kerk werd in brand gestoken.” vervolgde de oude vrouw. ,X>e verbrande lyken waren zoo verminkt en misvormd, dat een soldaat die hen later vond, er krankzinnig van is geworden." Ottavioll begon haar tweede verhaal over een commandant, wiens vrouw door de bandieten was overrompeld. „Ik moet nu weg.” zei het zustertje opeens „De Eerwaarde Moeder zal ongeduldig worden.” De Eerwaarde Moeder was echter al eenige oogenblikken tevoren ongeduldig geworden, want op hetzelfde oogenbllk stond zy in de deur. „Ik heb u noodlg zuster," zei ze streng. De portierster verdween, maar Ottavioll was toch nog in staat de Overste te boelen door haar verschillende door de Ayuntamlento in de stad verspreid waren. Inmiddels kreeg de zuster-portier voldoende gelegenheid om het laatste nieuws in de zalen te verspreiden en haar medezusters op te winden en ze deed dit met een suprème minachting voor de H. Gehoorzaamheid. Madame OttavioU kon nauwelijks tien zninu- Peer verheven zal worden. De kroning zal aanleiding zyn tot verlee- nen van een groot aantal onderscheidingen, zoowel in Groot Brittannlë als in de Dominions Mr. Bruce, die op t oogenbllk voor herstel van gezondheid in 1 Zuiden van Frankrijk vertoeft, maar binnen enkele weken in Londen terug verwacht wordt, te Hooge Commissaris van Australië. Daarvoor te hy, van 1923 tot 1926, Eerste Minister van het Australische Ge- meenebest geweest, In welke hoedanigheid hy 'n leidende rol speelde op de Ryksconferentte van 1923 en 1936. Op laatstgenoemde werden de be ginselen vastgesteld, waarop t beroemde sta tuut van Westminster van December 1931 be rust In dlf statuutworden de betrekkingen ogen wy niet blind zijn voor het feit dat er by ons lager onderwijs nog wel iets te wenschen overgebleven te, zoo prijzen wy ons toch gelukkig met ons huidig onderwijs, wanneer wy eens een blik slaan op de schotatoestanden, die er nog omstreeks het midden der achttiende eeuw in ons kleine landje heerachten. Etet de onderwyzer gemeenlyk nu niet direct een man was van hooge ontwikkeling en be schaving en met een paedagoglschen kyk op de zaken, te bekend.Oud-gedlenden uit het le ger, schippers, kortom, wanneer de overheid met iemand in haar maag zat. was er nog wel in een of ander dorp een plaatsje voor hem als schoolmonarch. Li dit verband te het niet oninteressant, den sollicitatiebrief van meester Verwey weer te geven, die eertyds in het rijdschrift de Philan- trope voorkwam, en een veelzeggender bewijs is voor de groote onkunde der toenmalige leer meesters dan het langste vertoog. et heugt me als de dag van gisteren. Ik was ongehuwd, 25 jaar en aangenomen als 2e boekhouder op een kassierskan- toor in de vierde stad van ons land. Op soek naar kamera, liep ik een barbierswinkel binnen, liet me scheren en vroeg den ..Figaro" of hy geen geschikte kamers voor me wist in de bin nenstad. Zeker, die wist hy. Ik begaf me naar het opgegeven adres, waar ik met een op t oog nette, ongeveer vyftig-jarige dame onder handelde. We waren 't spoedig eens, en spra ken af, dat ik reeds den volgenden dag zou komen. Zoo geschiedde het ook. Ik betaalde m’n hospita een volle maand huur en gtng naar de dienstverrichting Er kwam een kar, die m’n leunstoel en m’n koffer naar m’n nieuw verbluf wegvoerde. De kamer was atyf, maar netjes gemeubeld en de meubète onderscheidden zich door niets dan door den overvloed van antimakassars, slulmerrollen en soortgelyke artikelen, waar mee ze waren behangen, en die allerlei diensten moesten bewyzen, waarvoor ze niet bestemd waren. Zoo was er een tafellooper netjes geplooid over 'n grooten stoel, een toetsendekker voor 'n piano deed dienst als tafellooper en een tea cosy dekte als 'n soort phryglsche muts het hoofd van een vergulden Minerva, die op den schoorsteenmantel stond. Mijn daardoor opgewekt vermoeden, dat er veel dames of meisjes in huls zouden zyn. bleek Juist. Ik kon er echter niet goed achter komen, hoe groot het aantal vrouwelyke leden van het huisgezin wel was. Dit te zeker, dat ik nooit meer dan 3 maal door dezelfde werd bediend, maar ze leken allen veel op elkaar en droegen blykbaar eikaars japonnen Het gaf 'n aange name afwisseling in de vry eentonige uren, op m’n kamer gesleten. Werd er geklopt, dan was ik alrijd nieuwsgierig, wie me nu weer zou be dienen. M n hospita zelf was ’n goed vriende- lyk mensch. Ze gaf me aeer goed eten, was heel zlndeiyk op alles en ik beschouwde het dan ook als *n geluk, dat ik haar adres op 1 sjxxir gekomen was Toch drukte me Iets. Als ik zoo tevreden thuis zat. bekroop me soms op eenmaal 'n eigenaardig beklemd gevoel: de angst voor t vreemde. Het vreemde, dat lag over ’t groote huls, de breede gang, de vele kamers, de vele vrouwen, de doodstille avonden, waarin nooit T. deur sloeg of ’n bel klonk, waarin nooit "n verwijderd stemmenge roes tot me doordrong. het vreemde, het beklemmende vreemde. Ik voelde dat het kwam aansluipen, langzaam, maar onafwendbaar. En het kwam. Ik had er ongeveer, zeer naar m’n genoegen past slecht in t kade Dominions, die eigenll nlnkriJken zyn. De eenige Australische Peer te tot nu de in 1918 overleden Lord Forrest geweest een zeer verdlensteiyk staatsman, die de eerste Premier van West Australië en een van de grondleggers van het Australische Gemeenebest geweest te. In 1891 werd hij geridderd (Sir John Forrest), en in 1918, toen hy zich uit ’t openbare leven te rugtrok, tot Peer verheven. Hy stierf echter weinige maanden later. Dat thans deze onderscheiding te beurt zal vallen aan Mr. Bruce, lykt zeer waarachynlyk. Ofschoon voor een staatsman met een zoo schitteréhde loopbaan nog. Jong hy werd den 15en April 54 zal hy aan ’t politieke par- tyieven van zyn land wel niet meer deelnemen. Als Hooge Commissaris vervult hy veeleer een diplomatieke functie, en deze zeer Engeteche Australiër, die te Cambridge gestudeerd en voor Trinity Hall in 1904 aan de Unlversiteits „boat race” deelgenomen heeft, voelt zich hier zeer behaaglijk. Waarschyniyk zal hy steeds meer de rol van een boven de partyen staand ,Ryks- staatsman” gaan spelen een taak, welke ja ren lang met zooveel talent door Generaal Smuts uitgevoerd te. t Best kan Australië in zyn persoon geëerd worden, aangezien "n actief party-politicus (de Eerste Minister byvoorbeeld) door de aanvaar ding eener Peerage in een eigenaardige en wel licht zeer moeiiyke positie zou geraken. De Peerage immers brengt met zich ’t 'lid-J maatschap van X Engelsche Hoogerhute, en 1 Is twyfelachtig of hiermee 't lidmaatschap van een der Hulzen van X Australische Parlement wel vereenlgbaar zou zyn. De kwestie heeft zich sinds de afkondiging van X Statuut van West minster nog niet voorgedaan, maar X zou ons niet verwonderen Indien door de verheffing van Mr. Bruce tot Peer geen ingewikkelde constitu- tioneele problemen ontstonden. Biykt dit niet X geval te zyn, of kunnen die problemen bevredigend opgelost worden, dan is X mogeiyk dat ook aan een Canadeesch staats man een Peerage zal worden aangeboden, of schoon Canada in beginsel voor zyn burgers geen adeliyke onderscheidingen meer aanvaardt. Door X créeeren van 'n aantal Peers in de Do minions zou evenwel een nieuwe band gescha pen worden tusschen Westminster en de over- zeesche gebieden; die Peers immers zouden lid van X Hoogerhuis zyn. Waarschyniyk zouden zy tot .Peers voor hun leven, overigens, een maand of vyf gewoond, toen op een Zaterdagavond, dat ik bezig was m’n koffer te pakken, omdat ik den volgenden morgen een week met verlof ging, er zacht op de deur ge tikt werd en m’n hospita binnentrad. Ze zag iets bleeker dan gewooniyk en sprak ietwat bedremmeld. Ze deed een uitvoerig verhaal van onaange naamheden, die ze met d’r huisbaas had ge had. sprak over de duurte van de eieren en het vleesch en eindigde met te vragen, of ik haar niet een halve maand vooruit wilde betalen. Ik dacht even na, zag haar eens aan en haar gelaat droeg den stempel van aóóveel zorg, dat ik besloot haar verzoek in te willigen Ze gaf me behooriyk een kwitantie en toonde zich zeer erkentelyk. Den volgenden morgen had ze al om zes uur Ik moest vroeg weg een uit stekend ontbyt klaar gezet en in opgewekte stemming verliet ik m’n kamer. Myn verlof bracht ik genoeglyk familie en nissen door. Maar aan alles komt een einde; met frteschen moéd zou ik m’n werkzaamheden op m'n kan toor gaan hervatten. Toen m’n trein ’s avonds laat in Utrecht stopte, schrok ik wakker, stapte huiverig en traag uit den coupé, pakte nog juist de laat ste tram naar de binnenstad, arriveerde daar een klein kwartier later en stond enkele oogen blikken daarna voor het huls waar ik m’n ka mer had. In de gang brandde geen licht, maar dat ver wonderde me niet; X was over twaalven en ze hadden me zeker zoo laat niet meer verwacht. Ik liep recht door, hol klonken m’n voetstappen op de steenen, de looper was blykbaar opge- nomen en luid klotsten ze op de trap, waar eveneens de looper ontbrak. Een doodsche stilte heerschte in X huls en de kilte deed me den ken aan een grafkelder. Op den tast vond ik boven de deur van m’n zitkamer, opende die en trad binnen. Zonderling, ook daar was het kleed weg, ik liep op de planken. Ëen oogen bllk dacht ik aan schoonmaak, ik liep vooruit naar de plaats waar ik wist dat de tafel moést staan, strekte m’n hand uit.geen ta>el meer. Een vreemde angst overviel me en lang zamerhand gewend aan het zwakke licht van u lantaarn dat van buiten door de ramen viel, zag ik het opeens.... De kamer was leeg. Een 'Oogenbllk stond ik besluiteloos. Had ik me soms vergist, was ik door de duisternis mis leid misschien een verkeerd huis binnenge- loopen? Ik streek een lucifer af en trachtte me by X flikkerend schynsel te orlënteeren. Niets, niets dan de muren van behangsel papier, de ramen zonder gordynen, de schoor steen leeg, de meubels weg, de kachel, de lamp weg.... alles weg. Ik stond alleen met m’n paraplule en m’n retetaschje in de hand. Een nieuwe lucifer verlichtte m’n alcoof.... leeg, evenals de kamer, maar in ’n hoek stond X> donkere massa, m’n leunstoel. Ik sprong er letterlijk naar toe. Er lag een papier op. Op dat papier stond iets geschreven. Met behulp van etteiyke luci fers kon ik het ontcyferen. „Meheer. Hierby u stoel, neemp u X niet kv alijk wy moesten. Neemt u alstubliev niet kwalijk van die halve maand vooruit biyv u dankbaar. U goed is in het kistje onder u stoel. Achting weduwe KanisBeis." Onder den stoel stond inderdaad egp waarin Ik m’n pijp, tabakszak' èA'nog een paar kleinigheden vond, die ’k achter had gelaten. Ik begreep dat X nutteloos was, verder X huls te doorzoeken en verlangde er hard naar uit die atmosfeer van gebeimainnlge ledigheid te komen. Ik vertrok, deed de deur zorgvuld'g op slot en vond weldra een gastvry, maar duur onderkomen in een hotel. 2 rt r. f. e 1. I. e !i 0 0 r. e t. 5 f- e t.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1937 | | pagina 3