Nederland
Scandinavië
JCet v&fiaal van den iag
en
O
Het Zeemonster
van
F 750.-
Kloosters branden
Barcelona
in
HANDELS-ECONOMISCHE
VERHOUDINGEN
ZATERDAG 23 JANUARI 1937
t
I,
Het teeken van
Bounderley
door DON LOIS ALBARON
Toekomstmogelijk
heden
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
17
vrijwel
anders
nergens
ter wereld aantreft
de
Zweden
naar Ne-
In
voor *n waarde van:
P
over
Nederland
naar
liep er terug van b.v.
in
voor ’n waarde van:
maanden)
In
1935
bij levenslange geheele ongeschiktheid tot <<4 ken door
VIJFDE HOOFDSTUK
9
het overschot
fn.
luis, onder de wielen van een
haar een goede schuilplaats
exporteerde
derland
't Waren allen zonder uitzondering beroemde mannen, zoodat
Piet en Drein hen met den grootsten eerbied ontvingen en een
diepe buiging maakten. De professoren op hun beurt koesterden
gooote verwachtingen van de beide ondernemende reizigers. „Ge
achte heeren Piet en Drein", begon de voorzitter.
exporteerde
Zweden
1935
1936 (11 maanden)
de
be
ul
t,
Denemarken neemt een geheel
eigen positie in
Piet en Drein waren geen mannetjes, die er gras over lieten
groeien als ze een plannetje hadden. Reeds den volgenden dag
had er een afscheidsfeest plaats en werd het publiek gelegen
heid geboden hun goede reis te wenschen Hiervan werd druk
gebruik gemaakt. Om vijf uur liet zich een deputatie van ge
leerden aanrr.elden, die opr bijzondere wijze hun waardeering
walden laten blijken.
f 14.140.000
12916.000
16.459.000
20.522.000
21.205.000
In
1932
1933
‘1934
1935
1936 (11 maanden)
in
1932
1933
1934
voor *n waarde van:
f 10.062.000
8.216.000
7.943.000
voor ’n waarde van:
7'571.000
7261.000
5.069.000
4.779.000
4.603.000
3.886.000
3.331.000
.1
M
voor ’n waarde van
f 8.160.000
10.063.000
6.756.000
5.698.000
6.091.000
.Zult u hier blijven tot ik terugkom?” vroeg
ik.
Eerst kwam er geen antwoord.
Ik richtte mij tot de oudste van de twee, die
het minste door den schok geleden had.
.Uier blijven tot ik terugkom!"
Zjj knikte aarzelend .Ja."
Op den tast kroop ik onder de wagens van
daan. ZU hield mij echter tegen en vroeg:
.Komt u zeker terug?”
„Ja. Met kleeren."
„Goed."
Met een diepen zucht zonk de zuster weer in
de duisternis terug. Terwijl ik mij over de bin
nenplaats verwijderde, hoorde ik nog de kralen
klepperen van haar rozenkrans.
De dwarsstegen waren afgezet en slechts door
de nauwe calleja kon ik op de voorplaats komen.
Daar werden de afgeschilferde stammen van de
boomen grillig beschenen door den brand en
onder de duistere kruinen lagen de zieke man
netjes uit de bovenzaal op matrassen uitge-
spreid. De zieken op hun bedden en de drukte er
omheen riepen herinneringen op aan Lourdes
en Santiago. Zelfs de vuurgloed deed aan het
schijnsel van duizenden kaarsen denken.
Ik zag het mannetje, dat op de zaal naast
Lope lag en bemerkte al aan zijn grijnzend ge
zicht, dat hij mij ondanks mijn tuinmansplunje
had herkend.
.Lope is dood,” zei hij.
..Lope....?"
Ik dacht, dat hij in den brand gebleven was.
„Neen.” vertelde de oude. „Lope ligt diir"
HU wachtte even tot er tusschen de dringende
„Het is ons allen een waar genoegen te weten, dat er in ons
land nog moedige mannen wonen." „Juist”, zei Piet „Mannen,
die voor geen kleintje vervaard zijn!" Verder kwam hij niet,
daar de menschen zoo enthousiast werden, dat men met bloemen
ging gooien, maar dat vergeten werd deze uit de potten te haten.
in
1932
1933
1934
1935
1936 (11 maanden)
1932
1933
1934
1935
1936 (11
1932
1933
1934
1935
1936 (11 maanden)
in
1932
1933
1934
1935
1936 (11 maanden)
Nederland exporteerde naar
Noorwegen
voor ’n waarde van
10.276.000
11.210.000
6,756.000
7 589 000
8.442.000
Noorwegen exporteerde naar
Nederland
Nederland exju>rteerde naar
D en e m a r k e n
bij verlies van een hand,
een voet of een oog.
„Toen hebben ze Lope opgetild met matras en
al Maar hoe gaat dat Zij sleepten hem met
de matras van de trap, maar Lope viel er af,
ziet u."
Het publiek keek vreemd op. toen ze bemerk
ten. dat de oude mij met een zekere onderdanig
heid aansprak. De omstanders werden echter
weer terstond in beslag genomen door den ouden
man.
„ZUn
13
Ik neem de zusters vrij ruw bij de mouwen en
trek haar mee naar het karrenhuis. Zij schijnen
my niet te herkennen, maar laten zich gewillig
meevoeren.
De ontzetting heeft b(j deze vrouwen den wil
gebroken.
En In het kar
oude brik, kan
geven.
Ik was er den Hemel dankbaar voor, dat de
beide zusters niet meer in staat waren om weer
stand te bieden aan den drang, dien ik op haar
uitoefende.
Een van haar was een jonge vrouw met een
zeer gevoelig karakter. Zij had een zware zenuw-
stoomls opgedaan. Zjj was zich slechts half be
wust van hetgeen er om haar heen gebeurde.
Haar oogen dwaalden rond of staarden in de
vlammen, maar zU hadden geen uitdrukking
meer.
wel kapot getimmerd, omdat het niet meer heet
te deugen, maar er is niemand, die een nieuw
voor hen in elkaar zet.
Wat maak ik mij eigenlijk druk om al die
oude mannetjes!
De zusters zitten in doodeljjke ongerustheid
op mijn terugkomst te wachten.
Ik moest vrouwenkleeren hebben en mijn
duizelige hersens zochten naar een geschikt
adres.
Ik dacht aan Madame Ottavioll. Daar sou ik
wel op mogen rekenen. Op weg naar haar huis
op de Avenldo bedacht ik. dat het goede
menschje mij zeker niet open sou doen, als ze
mij voor haar appartement zag staan. Het was
ook onwaarschijnlijk, dat haar kleeren de
zusters zouden passen, want Ottavioll was maar
een heel klein en smal vrouwtje.
Er blijven nog twee kansen over.
Dat zijn Gomes en Frasquita, een zuster van
Miguel, den student. Zjj wonen vlak bij mij.
Ik heb iets tegen Miguel om het hem te
vragen. De jongen Is den laatsten tijd zeer op
standig geworden Ik weet niet zeker of Ik hem
wel zooover vertrouwen kan. -
Gomez zelf kon Ik niet te spreken krijgen,
want hij was niet thuis. Van den concierge ech
ter hoorde ik. dat Gomez nog altijd vrijgezel was
en dat hij in dit huls een gargonnerie bewoonde.
Het was dus niet de moeite waard om nog op
Gomez te wachten. Hjj had mij toch niet kun
nen helpen, want hij had wel wat anders te
doen, dan zijn tijd op te offeren aan de redding
van een paar onbekende vrouwen. De Renova-
en Is een geval op zlch-
het land exporteerde naar
Nederland
Al is de exportwinst uit hoofde van den
factor Noorwegen dan ook niet zoo groot,
er blijft in ieder geval een actief overschot.
A Y Y Y-t A DZAMMU op dtt blad I^n lngevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen 17 by levenslange geheele ongeschiktheid tot wtyken door 17 7KA bij een ongeval met Ï7
4 Cr ZX Y I w O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen VrVFe verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen s «JvFs" doodelijken afloop ArfMV»"
Hij zat naast Bounderley en dese was er van
overtuigd, dat hjj hem b(j do geringste ver
dachte beweging sou neerachteten.
Het bieden ging geanimeerd voort, en al boo
ger en hooger. Vlverz kwam binnen en zette
port, madera en glazen op tafel, waarna Boun
derley hem beval den smaragd binnen te bren
gen Bfj het zien der verwonderde blikken der
andere heeren. glimlachte mijnheer Bounderley
en zei eenvoudig:
„Vlverz vertrouw ik volkomen. Ik heb de be
wijzen dat hjj mn vertrouwen waardig is.'*
Een oogenbllk later kwam de huisknecht met
een klein doosje terug en zette het voor *”n
meester op de tafel. Bounderley opende voor
zichtig het étui en de heeren keken met be-
geerige blikken naar den schitterenden steen.
Het opbieden tegen elkaar begon weer, steeds
hooger en hooger, totdat Pavot alias Leroux
100000 dollars
bood. Toen
zuchtten de bel
de andere hee
ren en schudden
het hoofd.
De Fransch-
man schreef een
chèque en overhandigde het papier aan Boun
derley. De koop was gesloten.
De heeren namen afscheid van elkaar. Pavot
was de eerste, die vertrok. BU de deur geko
men, keerde hU zich nog eens om. boog en zei
glimlachend: „Tot weerziens, mijne heeren."
Nu maakte hij de deur open enkwam te
recht In de armen van twee gespierde politie
agenten, die hem In een oogwenk op den grond
wierpen, stevig boeiden en hem In een auto
droegen, die voor de huisdeur tot z’n ontvangst
gereed stond
Vijf minuten later, toen Bounderley een paar
glazen port gedronken had. om z'n zenuwen tot
bedaren te brengen, was hu in staat op de
verwonderde vragen van Sn Zweedache en
Mexicaansche zakenvrienden te antwoorden.
..Het was me onmogelijk, mijne heeren. het
optreden van dien kerel te verhinderen. HIJ is
een voor niets terugdeinzende schurk en had
me In z’n macht. Het is echter niet de eerste
maal dat ik met dat soort menschen te doen
heb en daarom ben Ik gewoon, bij transacties
als deze, m’n voorzorgsmaatregelen te nemen.”
Hij lachte vergenoegd en ging voort:
„Toen u allen den smaragd zoo aan t be
wonderen waart, ^g u niet dat ik een paar
maal m’n linker ooglid bewoog. Dat was een
teeken voor Vlverz HU weet, dat als ik met
m’n linkeroog knip, de zaak dan niet in orde
is OnmiddellUk waarschuwde hu de politie en
u hebt gezien met welk gevolg
Wjj ontvangen uit Noorwegen traan,
houtwerk, vlsch, papier, salpeter en kunst
mest, hulden en vellen en wij recipro-
ceeren met kolen, traan, oliën en vetten,
bloembollen, manufacturen, garens, suiker,
versche groenten, erwten en boonen, maar
dit alles in betrekkelijk kleine hoeveelhe
den.
D e n e m
zelf;
rte heeren zaten rond een kleine tafel In
1 t huis van den juwelier Bounderley. Be-
halve Bounderley zelf, zaten er twee ver
tegenwoordigers van twee juweltershulzen uit
Zweden en Mexico, die met hun gastheer in
orxterhandellng waren over den aankoop van
een prachtlgen smaragd. Dese kostbare steen
van t zuiverste gehalte, was afkomstig uit het
voormalige Portugeesche koningshuis en na
meermalen van eigenaar verwisseld te zijn, in
t bezit gekomen **n Bounderley. Deze wensch-
te den smaragd te verkoopen.
„We kunnen de bespreking over den verkoop
niet beginnen, vóór mijnheer Leroux hier Is.
Ik verwacht hem elk oogenbllk.” zei Boun
derley
In afwachting van diens komst, zond hjj z'n
bediende Vlverz uit om wat port en madera te
halen, en aan den toon, waarop hjj z'n orders
aan Vlvers gaf, kon men opmaken, dat hu ont
stemd was over de late komst van mUnheer
Leroux. den vertegenwoordiger der Fransche
juwellersflrma Bodlnx Co.
Het overgaan der huisbel bracht op de strakke
gezichten der drie heeren ontspanning te weeg.
Vlvers was niet thuis en daarom verliet Boun
derley het vertrek, om open te doen.
Vriéndelijk glimlachend liet hu den bezoeker
binnen, maar h(j ontstelde hevig, toen hU den
man herkende, die vóór hem stood. In z'n ver
warring'stamelde hU: .Maar.... maar u bent
mUnheer Leroux niet! U bent.
Grijnslachend viel de andere hem in de re
de: „Ik ben Pavot, zooals u ziet. mUnheer
Bounderley; één beweging en ik schiet u neer!”
Op hetaelfde oogenbllk staarde de juwelier
11. den loop van een revolver, dat op hem ge
richt was.
„Ga met me naar binnen." beval de Inter
nationale juweetendtef Pavot. .en stel me daar
voor als mUnheer Leroux. dien ik bU me thuis
heb opgesloten en die dus niet zal komen. Denk
er aan. dat niemand binnen me mag wantrou
wen. Wat ze ook zullen bieden voor den sma
ragd, ik bied me^T. Voor den vorm zal ik <tan
een chèque ultachrtfven en den steen meenë-
naen. En denk er aan, één woord, één wenk aan
de heeren. en u bent er geweest. En nu voor
uit, en doe wat Ik u gezegd heb."
Ze traden de kamer binnen. UiterlUk kalm
stekte Bounderley de heeren aan elkaar voor,
waarop men direct overging tot de zaak waar
voor men gekomen was
,Jk zal In ponden bieden," begon de Zweed,
„en bied u 5000 pond. mUnheer Bounderley."
„Ik geef 30.000 dollars." zei de Mexicaan
„80.000 dollars, mUne heeren.” bood
Franschman.
menigte een ruimte kwam en wees daarna op
een bejiaalde plek aan den overkant.
Daar lag een geruite matras overdekt met
een wit laken. Er staken een paar gele ver
droogde voeten onderuit.
.De mujeracha hebben hem van de trap laten
vallen,” vertelde hU verder.
„De mujeracha?.... De wUven.vi. Wat had
den die daarmee te maken
„Het is zUn eigen schuld," verklaarde de oude
en hU heeseh zich al omhoog om het verhaal te
vertellen.
Ik dacht echter aan de zusters en dat ik geen
tUd had om de hartelooze geschiedenissen van
het oudje aan te hooren. Ik had er zelfs nog
geen flauw idee van. waar ik die kleeren voor
de zusters vandaan moest halen. En daar ik in
gedachten naast het bed bleef staan, verkeerde
het mannetje in de veronderstelling, dat ik nog
op zUn verslag stond te wachten.
„Het is zUn eigen schuld.” kletste de man.
JIU jankte maar: Ik wil er uit Ik wil er
uit...”
Het hatelijke ventje jankte Lope zoo luid ns,
dat verscheidene menschen naar hem omkeken.
Benieuwd naar zUn mededeellngen en in de
overtuiging, dat die betrekking hadden op den
brand en de zusters, kwamen verschillende leeg-
loopers om ons heen staan.
.ja....”, ging de oude verder, .nu moeten
jullie hooren. Er was een mujeracha bU en die
zei dat Lope geld had. En dat ,ze hem zouden
meenemen. ZU mochten zUn geld net zoo goed
inslikken als de zusters, riepen ze.”
„Nou, en toen?"
kwam over het alge
meen de wereldcrisis al aardig te boven;
de verhouding tusschen in- en uitvoer on
derging een aanmerkelijke verbetering;
tegenover een invoervermeerderlng van 31
millioen kronen stond een uitvoervermeer-
dering van 52 millioen kronen in één balf
jaar tljds. Indien in het eerste deel van
1936 niet een groot arbeidsconflict in de
industrie ware uitgebroken, waarbij één
derde van alle georganiseerde arbeiders be
trokken is geweest, dan zou het econo
misch verloop nog belangrijk gunstiger ge
weest zijn.
Het voordeel van het stérk verminderde
invoeroverschot werd echter weer ongun
stig beïnvloed door buitenlandsche prljzen-
fluctuaties: Denemarken moest zijn invoer
met een naar verhouding veel grooteren
uitvoer dan een jaar tevoren betalen.
Doch, de industrieele bedrijvigheid nam
toe, de werkloosheid verminderde, voor
landbouwproducten vertoonde het index
cijfer eenige stijging, de scheepvaartonaer-
nemingen werkten zeer bevredigend, de
scheepsbouw kwam in vol bedrijf.
Noorwegen kenmerkt zich door pas
sieve handelsbalansen. Over de eerste ne
gen maanden van 1936 steeg in vergelij
king met dezelfde periode van 1935 het
invoersaldo van 153.5 millioen tot 171.8
millioen kronen. Met Engeland, Duitsch-
land, Zweden, de Vereenigde Staten, Dene
marken, België en Luxemburg, Frankrijk
is onze handelsbalans ten op
zichte van Zweden derhalve actief gewor
den, en de welvaart van Zweden kon ons
nieuwen moed geven.
W(j importeeren uit Zweden werktuigen
en toestellen, papier, houtwerk, ijzer en
staal, chemische producten, ijzererts, tar-
nze handelsbalans met Zweden
heeft sinds 1932 een zeer merkwaar
dig beeld vertoond, een beeld, waarop
ministers van economische „ingesteldheid"
wei attent moéten geworden zijn:
we, natuursteen, lucifers, enz., en wij
exporteeren naar Zweden (behoudens ge
heime posten voor radiotoestellen, gloei
lampen, stearine, enz.) voornamelijk steen
kolen, bloembollen, plantaardige oliën, tin,
garens, enz.
Erwten en boonen, versche vruchten en
groenten, alsook zaden nemen in het
Zweedsche budget tegenover ons land tot
op heden een zeer bescheiden plaatsje in.
Noorwegen is voor ons van veel ge
ringer belang.
Hier verliep de handelsbalans voor Ne
derland dus in het passieve.
Aten wjj teveel bevroren vleesch en fisch,
consumeeMen wij te veel gesmolten dier
lijk vet, plantaardige oliën en traan, ge
bruikten wij teveel timmerhout, huiden en
vellen, werktuigen en toestellen uit Dene
marken?
En genoten de Denen te weinig van onze
bloembollen en planten, van onze bewerk
te tabak, van onze instrumenten, werktui
gen en toestellen, van onze garens?
In leder geval: de Deensche zaak klopt
niet!
En wjj vreezen, dat onze beide ministers
daarin niet veel verbetering zullen kunnen
brengen.
Denemarken toch is met huid en haar
verkocht aan Engeland; en in den lateren
tijd gedeeltelijk ook aan Duitschland; neel
de invoer in Denemarken hangt ervan af,
of de Deensche importeur valuta-attesten
voor den Invoer krijgen kan, en aangezien
de Deensche regeering wegens den belang
rijken export naar Engeland en gedeelte
lijk ook naar Duitschland allereerst de En-
gelsche en Duitsche leveranciers tot vriend
moet houden, blijven er voor Nederland
maar heel weinig deviezen beschikbaar,
zóó, dat de toestand den taatsten tijd wer
kelijk hoogst onbehaaglijk is geworden.
Met Noorwegen en Zweden is de verhou
ding, zooals hierboven trouwens gebleken
is. veel gunstiger; deze tanden kunnen in
ieder geval koopen maar hier geldt
vooral de vraag, of een wijziging in
handelspolitiek zelfs met de beste
doellngen wederzijds wel mogelijk
zijn.
Hebben deze tanden eigenlijk wel meer
grondstoffen en producten van ons nóó-
dlg? WIJ hebben voor een groot deel de
zelfde productie en dezelfde behoeften.
En dan zijn er toch altijd nog de gfoote
mogendheden, die een rol gespeeld hebben
in de geschiedenis van het verdrag van
Ouchy
Maar wie weet, wit onze ministers
daar niettemin voor de toekomst hebben
helpen bereiken!
hoofd hing er slap bU." verduidelUkte
het ventje. ,2M
De oude gaf een geslaagde uitbeelding van
iemand, die zUn nek had gebroken. Het publiek
giechelde. Ik sloeg mU een weg door de drukte
heen en hier en daar zag ik vrouwen wegloopen
met oude mannen, die in hun onnooaelheid
werden weggevoerd, als een soort van dwang-
kostheeren
Er was een oude, die gekromd ging onder de
ruwe verwUten van een groote familie. Hu was
een grootvader, die zich in het gesticht had
.ingekocht" om zich aan de belangstelling te
onttrekken van zUn nageslacht Voor die familie
draalde de beele burgeroorlog om de capitulatie
van oom Pablo.
Een andere oude man met een kaal gesleten
colbertje van goede kwaliteit onderging een
kastüdlng. omdat hU vier jaar geleden een Ujf-
rente had genomen.
Nu staat hU op straat
Een paar eenzame heertjes stonden ver
dwaasd rond te kuken en op hun gezicht lag
de vraag: waar se vannacht moesten slapen.
ZU ondergingen de rechtstreeksche gevolgen
van het revolutionnair bedrUf: het bed wordt
wee ministers van Nederland toerden
door Scandinavië, op zoek naar méér
welvaart voor Nederland.
Want, hoe voorzichtig en gereserveerd in
min of meer officieele mededeellngen het
doel der ministerieele reis ook moge zijn
aangeduid, verbetering van de Nedertand-
sche handelspositie ten opzichte van de
Scandinavische tanden moét wel het oog
merk geweest zijn.
Wij laten voor het oogenbllk buiten be
schouwing, of de in het Voorloopig Verslag
van de Begrooting voor Handel, Nijverheid
en Scheepvaart 1937 tegen dergelijke mi
nisterieele reizen geopperde bezwaren ook
thans zouden moeten gelden, noch ook
wagen wjj ons aan eenige voorspel
ling ten aanzien van het resultaat, vooral
nu wij geheel in het onzekere of in het
zekere? verkeeren, in hoeverre tijdens
de huidige ministerieele levens in de ko
mende maanden onze handelspolitiek nog
geactiveerd zal (kunnen) worden, en hoe
de mede- of tegenwerking van het buiten
land zich zal openbaren.
De ontvangst, welke men onzen minis
ters in het Noorden bereid heeft, schijnt
zeer gastvrij en hartelijk geweest te zjjn;
hooge decoraties zijn er alweer verleend
en op vrij positieve wijze heeft men zijn
bereidheid tot een nauwere economische
samenwerking uitgesproken.
En dat onmiddellijk na net toevallig
coïncideerende? feit, dat minister-pre
sident Colijn in een interview met fgn ver
tegenwoordiger der Scandinavische^ pers
aangedrongen heeft op een voorloopige
gedachtenwisseling tusschen de z.g. Oslo-
verdrag-staten, ten einde te komen tot op
heffing van de drukkende handelsrestric-
ties en tolmuren.
Een nieuwe handelsgeest schijnt
Nederland vaardig geworden te zijn, en
vanzelf dringt zich de vraag op, of het ob
ject, waarop de handelspolitieke aandacht
zich thans in eerste instantie concentreer
de, die aandacht verdient hoe m.a.w. de
handelsrelaties tusschen Nederland eener-
zljds en Denemarken, Noorwegen en Zwe
den anderzijds getaxeerd moeten worden.
Vooraf een enkel woord over de econo
mische positie der drie Scandinavische
Staten elk op zich.
.Denemarken
- s
cion Espana kan alleen mannen van staal ge
bruiken
Zoo kwam ik dus vanzelf tóch nog bü Miguel
terecht.
Waarom sou ik het er niet op wagen....
Onze meeningen en levensbeschouwingen liepen
wel heel sterk uiteen. Ik had echter heel dik
wijls verwarde en oppervlakkige disputen met
hem gevoerd over wUsbegeerte. theologie, socio
logie en over nog een heele hoop andere dingen,
waarover een jongeman van 22 jaar weet mee te
praten. BU deze gesprekken had Miguel aRUd
blUk gegeven, dat hu een zekere vriendschap
voor mij gevoelde Het was in leder geval te
probeeren: voorzichtig beginnen maar....
Het rumoer op de binnenplaats was grooter
dan op den druksten marktdag en de trap stond
zoo vol volk, dat het moeilijk was er doorheen
te komen.
Ik klopte zeer bescheiden aan.
Frasquita was alleen thuis.
Ze opende de deur op een kier en wilde deze
al weer voor me dichtslaan. Ik had deae vrien
delijkheid natuurlUk weer aan zün armelUke
plunie te danken. Ik wist echter met succes den
gewonen truc van de bedelaars toe te passen en
zette brutaal mUn voet op den drempel.
Ik zag een paar booze zwarte oogen. De gron
dige minachting, die zU daarmee wist uit te
drukken, kletste als eep sw^pslag om mjjn
ooren.
Plotseling kreeg ze een vuurroode kleur.
„Bent u het?” vroeg ze verward.
Ja.... Ik ben het. Waar is Miguel?"
(Wordt vervolgd)
en Nederland en dat zijn voorzeker d e
handelscontactlanden voor Noorwegen
wees de handelsbalans volgens de per 1
October 1936 afgesloten statistiek een pas
sief saldo aan.
Intusschen vermeerderde In Noorwegen
de industrieele productie, het aantal opge
legde schepen verminderde aanzienlijk; de
in cultuur gebrachte gronden zijn de laat
ste Jaren belangrijk uitgebreid, het met
tarwe beplante areaal werd zelfs meer dan
verdubbeld; de groothandelsprijzen zijn
sinds 1934 voortdurend gestegen; de ex
port van vlsch- en vlsscherijproducten
nam toe over 1935 en 1936, evenals trou
wens de totale export; vooral de Inkomsten
uit de scheepvaart verbeterden aanzien
lijk.
Het nationaal vermogen, dat sinds 1924
steeds teruggeloopen was, steeg in de be
tere Jaren met 148 millioen kronen.
Ook hier dus, na de crisis een zekere
mate van welvaart.
Zweden staat er verreweg het gunstig
ste voor In het staten-trio; het algemeene
Indexcijfer voor de Industrieele productie
bedroeg er (basis 1935: 100) In Juli 1936
107 en In Augustus d.a.v. 108; het gebruik
van Ijzer en staal was in 't laatste jaar
hooger dan ooit te voren; de omzet op de
blnnenlandsche markt was voortdurend
levendig; In vele Industrietakken bereikte
de productie een record; in sommige ge
vallen deed zich zelfs een tekort aan ge
schoolde arbeiders voor!
Eerst in den taatsten tijd voltrok zich de
verbetering in den economlschen toestand
In een iets langzamer tempo.
Bijna alles floreert er in Zweden: het
bouwvak, de ijzermarkt, de scheepsbouw,
de machine-industrle, de houtmarkt, de
ijzerertsuitvoer, de krantenpapierindustrie,
enz.
De
f 17.925.000
18.549.000
18.867.000
14.346.000
14.072.000
scheepvaart kwam in zeer gunstige
conditie.
In vergelijking met 1935 lagen de prijzen
van bijna alle tandbouwvoortbrengselen in
1936 op een hooger niveau, hetgeen van
groot belang was voor de blnnenlandsche
koopkracht, aangezien de landbouwende
bevolking van Zweden nog steeds de
grootste volksgroep vormt.
De buitenlandsche handel leverde over
de eerste drie kwartalen van 1936 een in-
voer-overschot van 91.4 millioen kronen
op; over dezelfde periode van 1935 een dito
overschot van 117.2 millioen; een vermin
dering van dit overschot dus met 26 mil
lioen kronen.
De staatsschuld
2.372 millioen kronen op 31 Juli 1936 tot
2.344 millioen op 30 September d.a.v.; de
inkomsten van het budgetjaar 19351936
beliepen 994 millioen kronen, zijnde 67
millioen boven de raming!
De betalingsbalans leverde in 1935 een
overschot aan inkomsten op van naar ra
ming 63 millioen kronen; voor 1936 is ge
rekend op een stijging vi
der inkomsten tot 100 mil
Gelukkig tand!
Is het een wonder, dat het niet ónmo
gelijk geacht wordt, hier een graantje te
pikken?
De touwmarkt te
zooals men
