ZCelwtfaal van den dag Nagasaki van Siroop Fame! HOEST neme men Siroop Famel, het door artsen aanbevo len geneesmiddel, dat het slijm losmaakt, de hoest kalmeert en de lucht wegen J zuivert. ?47Z/. F 750.- Kloosters branden Barcelona 190 Maria Lichtmis in 7 DINSDAG 2 FEBRUARI 1937 - Roode propaganda door pON LOIS ALBARON Jimmy breekt in A 9 *ka« Feett in vroeger tyd i.u ><4><M>. i •60 per Toen Plet Prikkel en Drein Drentel zagen, dat al die klad- 17.50; als een Onder teelteden om I 114 Flacons 0.Z0, L— an 1.7» van openbare ambten deelnamen. by levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door 31 wllr (Sta* volgt) I I I NEGENDE HOOFDSTUK Zonder kloppen trad ik dezen keer bij Sebas- Dezelfde ervaringen, die de Z.Eerw. schrijver van Rotterdam verhaalt, kan men ook in Am sterdam opdoen: Ook hier is de roode propa ganda In de haven zeer geraffineerd. •P?” zei Sebastian. ..dien heb Ik er op Er moet toch lets met jullie ge- groote flacon k I e n r lljc.onl 1.15 Aan- 1—183 diens tropee mlng ver- het Calvinisme over onze landen kwam en voor al deisteilL* 4er Marlayeiperders vetMoorde moge blijken uit de stadsrekening van Heusden die in 1570 ’n post bevatte dat men had „Betaelt enen schamelen jongen voor dat hij op Llcht- mlsdag in ons llefvrouwenspil Joseph geweest is.” Een dergeiyke post staat ook nog geboekt in 1573. Toch is de beteekenis van Maria Lichtmis voor het volksleven niet beperkt gebleven tot deze met de liturgie samenhangende uitbeelding. Als bewijs daarvan moge b.v. gelden dat ook nu nog in Noord-Holland de werklui zich bij de boeren verhuren op Vrouwendag. k t ver- ideren Bln- -9 25. laver hok- too- Bine men. lahia 8t., igek 66 ld. na I. kan- leine 31. 2: Vraagt het oordeel van LAv dokterI K •er ta- vette ►en en per oasen 60—70 l cent. 40—30 8—14, elsche 1.80 10. ld. 1.30— pelen t per 2 ct._ Gro- geel t per Joodsche vrouw immers Kind mee naar f Vader aan te bieden, ju» eerste maanden van Ijjfet maker, waarbij de voorst bewaarheid werd, dat "de Tien cool -83. _12. 14 r kor- prima vorige alltelt l 1.02. landel han- verschünsel. De afstand van bewondering naar aanvaarding is zeer gering. uiterst tactisch te werk. ,J epttanbehe hattSelsVloot is onderweg had Piet Prikkel nog een extraatje van honderd gulden. Er stonden langs den wen een paar herren. die dachten, dat Plet en Drein een paar deelnemers waren aan den Mara- thon-wed loop .Jullie zijn zoo ongeveer tegelijk aangekomen', zei de oudste meneer, „hier heb je honderd gulden, die moe ten jullie maar samen deeten." ’««tl. oot- >ene 1.30, 3.30 kool Br 4 derij in verkeerde aarde was gevallen, besloten ae er maar een vaart je in te aetten. ,JMAr is het oosten”, riep Plet onder het hollen door, in die richting moest Nagasaki liggen.” Bij Apothekers en Drogisten tian binnen. De oude zeeman zat met de blauwe hemds mouwen breed op de tafel en Chiquita dribbelde bedrijvig rand ,.z" MJ vwFtlz» van een band, «en voat of eea aog hebt het gezegd Je noodlgt een inbreker uit. je jaagt hem weg en je bent een held. Je idee is geniaal." ..Maar waar haal ik een inbreker vandaan?” „Daar zal ik voor f ungeeren Waarom Sebastian met alle geweld juist een stuurman moest hebben, is mij nog steeds een raadsel Misschien was dit de hoogste autoriteit, dien hij nog durfde toe te spreken. Sebastian trok de baret over zijn bruinen kop en ging naar bulten. Juan tikte op de tafel met zijn slgazettenpijp de seconden af. Het bleef eerst gerulmen tijd stil Toen zei Chiquita met een diepen zucht: ..Dien zien wjj voorlooplg niet meer terug.” Ik keek haar vragend aan. Chiquita maakte het vlug gebaar van een glaasje dat naar binnen wipte. Jk geef hem nooit de kans alleen te gaan,” zei ze De mededeellng stelde mij niet erg gerust Ik stelde ons al voor, wachtend op den nieuwen dag en op den terugkeer van Sebastian, in een vroolijke bul. Maar Chiquita had de zielskracht van Sebastian onderschat. Na een kwartier stond hij al weer in de deur, waardoor het grijze daglicht naar binnen viel. Hij was nuchter als de jonge dag. „Dam- zit die niks-nut nou.” zei hij met den vinger op Juan gericht Juan. de anarchist, boog bet hoofd en kreeg een kleur. Sebastian liet de deur openstaan en viel neer op den rieten stoel, dien Juan voor hem had ingeruimd. ..Het Is in orde," zei Sebastian. En Chiquita knikte bedaard: geen pelooa. Om half twee arriveerde Jimmy bij bet keukenraam en welgemoed stapte hy binnen. Inbreken was toch maar een klein kunstje, meende hij. en hjj zou dat zaakje voor Dick een» keurig opknappen. Nou eerst een stoel om gooien en dan.... Maar Jimmy kwam- niet verder, want hij kreeg een Hinken opstopper en voor hU wist wat er gebeurde, struikelde hy over een voet en lag hij languit op den keuken vloer. S asSti -gemand een -knie op aUn maag en hU had moeite om niet hard te gaar, schreeuwen....Toen hij genoeg van den schrik hersteld wt» <xh zyn oogen te' openen en te zien <ie zUn belager was. ontdekte h(j de vast beraden en aangebeden Elsie. „Houd Je kalm,” zei se eenlgszlns grimmig „Maar.... Ik wil je heelemaalniks doen." hakkelde de Inbreker „Kan Ik me zoo voorstellen,” grinnikte Elsie „Je mag blfj zijn dat ik jou niks doe. Dacht je soms dat ik dat plannetje met snapte. Ik heb door een kier van de deur Dick naar beneden zien sluipen en het raam zien openschuiten. Ik vermoedde toen dat er het een of ander ge beuren ging en 'ik heb geduldig gewacht. Dat fluitsignaal van jou had ik al eens meer ge hoord. Niet handig van je om dat te gebruiken bij zoo’n speciale gelegenheid.” ..Maar waar is Dick nou?" vroeg Jimmy aar zelend. ..De heldenfiguur uit het drama zal waar schijnlijk zijn Ingedut omdat de boef op zien liet wachten. O. nee. daar >omt de dappere jongeling Vooruit, doe alsof je vecht, ik wil den stakker niet teleurstellen.' Jtn.my gooide een stoel omver en Elsie riep om hulp en het was Inderdaad een realistische scène, die de toesnellende Dlck te zien kreeg HU vond Elsie half bezwijmd op den grond en hU zag nog juist een been door het venster steken. En soo groot was zjjn opwinding, dat hij den bezitter van dit been achtoma gegaan zou zijn, had niet de klagende stem van Elsie hem hiervan teruggehouden. Je mag je leven-niet wagen, Dickie,” fluis terde ze. .Je hebt dien gemeenen Inbreker al verjaagd en ik weet nu wel hoe moedig je bent. Hoe zal ik je ooit kunnen bedanken?” Op deze vraag wist Dick een uitstekend ant woord en Elsie ging ermee accoord. Eerst heel veel later, toen Elsie en Dick al lang getrouwd waren, vertelde Jimmy aan Dick de waarheid omtrent zijn avontuur. Maar toen kwam het er niet meer op aan. “Tsrcl" gszIchtswatT des morgens omde resten van de Cold Cream te verwijderen„ “Terci” wekt op. versterkt en vernieuwt het huidweefsel. Piet bedankte den meneer met tranen in zijn oogen. „Zie zoo”. set hij tegen Drein, „we kunnen er weer even tegen. We moesten nu maar een stukje op on» gemak aandoen. Zoo kwamen se aan een wegwijzer, die naar Konstantinopel en Nagasaki wee». .Jk wou maar, dat de kilometers er bij ston den". zei Plet. Sebastian was blijkbaar opeens van meenlng, dat er te véél gepraat werd. HU drukte met zijn duim een houtkwast uit de tafel en zei: ,Juan kent alle schippers Je moet een bark zien te krijgen. Dat is niet duur." Sebastian had met roerende nauwgezetheid aan alles gedacht. Maar een bark Hoe lang kon die overtocht niet duren. En dan de Golf, die was in dezen tUd van het jaar veel te woelig voor een lichte schuit De zusters zouden er doodziek van wor den. Alles bUeen gaf ik de voorkeur asm een boot, die Unea recta naar Port Vendres of desnoods naar Marseille stoomde. „Ik heb geld voor de passage," zei Ik. Juan stoof binnen. Met zijn frisschen adem bracht hy den nacht wind mee. Toen hU zat en onder de lamp door kon kUken bemerkte hü eerst, dat Ik In de kamer was HU hief een hand op voor een gemoedelyken groet en viel met de deur in huis: „Het valt niet mee, hé?.... Er gaan wel een paar schuiten uit, maar ze nemen geen vluchte lingen mee." ..Ben je by el tlo Peplto geweest?” „Oom Peplto zegt, dat hy alleen maar lyn- koeken laadt. De vluchtelingen kunnen genoeg betalen, zegt hy... anders hoeven se niet te vluchten." ..Heb je gezegd dat se hier zyn?” vroeg Sebas tian ongerust. .Natuuriyk niet,” grinnikte Juan en Chiquita zei; bisschop droeg een kaars van anderhalf pond, de deken van het Kapittel van een pond en zoo eenieder naar rang en waardigheid. De heele stad was ultgeloopen en stond langs den weg, niet alleen om den bisschop maar seker ook om de groep te zien, waarin een meisje als Maria tusschen twee engelen met brandende kaarsen in den stoet mee liep. In de Mariakerk werd de hoogmis gezongen met een sequentia na het Epistel, welke hymne afkomstig moet zyn van Rhabanus Maurus den abt van Fulda in de 10de eeuw. Dan gingen de kanunniken weer naar den dom terug, waar intusschen van voor naar achter, overal In de kerk, honderden lichten ontstoken waren. In Amsterdam vierde men het nog veel ech ter en naïever. Ook hier trok een processie langs de grachten van de oude stad, met alle notabe len en het geheele stadsbestuur, en ook hier werd Maria voorgesteld door een jong meisje, maar toch weer heel wat gemoedeiyker De be kende Amsterdamsche apotheker en felle cal vinist. Wallch Syvaertssoon, beschrVft deze plechtigheid In de voorrede van zyn pamphlet ..Roomsche Mysteriën ontdeckt” van 1604. al dus: ..Den tweeden February houden sy gheheughs- nisse van de reynlnghe (reiniging) Marie; daer gaet men in de processie met groote solenniteyt, daer wert een schoon jongh meysken, fraey ende statich toegemaeckt nae eysch der saecke. op een ezel, (soo die te becomen is. of anders op een cleen peertgen) gheset. ebde is onze lieve Vrouwe, welcke van een jonghman. op eed D. Z.Ew. Pater A. van Rlxtel, haven-aalmoe- zenier te Rotterdam, schryft ons By hun strategisch plan tot vestiging van de klassenlooze internationale der toekomst hebben de communisten een byzondere aan dacht voor de zeemanswereld. En dtt om twee redenen. Allereerst omdat zU van stonde af aan begrepen hebben, dat door de zeelieden, die op alle landen varen, hun ideeën en daden snel en krachtdadig over de heele wereld ver breid worden. En vervolgens, omdat zy over tuigd zyn (en terecht) dat zy by het sein tot een algemeene wereldrevolutie, geen kans op eenlg succes hebben, als zy de „vloot” bet be- tangrykste communicatiemiddel der volkeren, niet aan hun zijde hebben. ZU gaan daarbU ul geval niet'Ae in dit opzicht byv uiterst leerzaam. In twee jaar tUd» speeldep zU het klaar om in de be manningen van practlsch alle Spaansche schepen communistische cellen té bouwen. Deze waren schUnbaar van weinig Invloed en beteekenis. nat moest ook zoo; anders hadden zy ontydlg de aandacht der reeders op zich gevestigd, die dan wel eens grondig hun schepen hadden kunnen gaan zuiveren van deze cellen Toch hadden deze cellen precies genoeg in vloed om op het juiste moment de leiding in handen te kunnen nemen. Toen de situatie in Spanje critlek begon te warden, trad in de Spaansche volksfrontregeering de vermonMe sonderllnghe antyckse wyse toeghemaeckt, by den toom van den ezel gheleyt wert. draghende een korve aen synen arm. waerlnne een saghe, byi, schave en ander tlnunermansghereetschap leyt. Daer benevens een paer tortelduyfkens in een ander korfken om die te offeren ende dese is Joseph. Daer gaen alle de pries te ren, burghe- meesteren ende raet, alle de schoolkinderen ende 1 ghemeyne volck, elck met een ghewyede bemende was keersse of sommlghe met ’n cleyn gestrengt toersken Inde hant waer uyt gheco- men is, dat deze dach Lichtmis ghenaemt wert.” Hetzelfde getuigt Caspar Coolhaes In zUn Comptoir Almanak, dien hy 2 jaar na het ver schijnen van het genoemde schotschrift uitgaf. Deze echte ezel moet by de Amsterdammers wel byzondere aandacht gehad hebben, vooral in verband met zyn houten collega, den palm- ezel van Palm-Zondag. Ook in de dorpen werd Maria Lichtmis fees- teiyk gevierd, wat met name bekend is van Haastrecht, ofschoon men van de viering daar geen byzonderheden bezit In het 5de deel vkn zyn Maria's HeerlUkheid In Nederland behandelt Pater Kronenburg C.s.s Jt de vereering der H. Maagd in kunst en we tenschap en het is hem daarby een werkelyke vreugde te weten, dat, hoe weinig er ook van het geesteiyk drama in de middeleeuwen bekend is, ons toch is overgeleverd, dat in verscheidene streken van ons land een Marla-mysterle is op gevoerd. Onder de oudste spelen met name genoemd is het spel van Onze Lieve Vrouw Lichtmis, dat tusschen 1390 en 1400 In de St. Lebuinus te De venter werd opgevoerd. Gerlach Peten mocht er „Onse Lieve Vrouwe wesen ende dat Klnde- kyn offeren.” omdat hy „een recht suverlick persoen" was. Irt 1419 werd te Arnhem op Maria Lichtmis een „Onzes Vrouwe-spel" gegeven door de scho lieren, de zangertjes der middeleeuwen, ter eere van den nieuwen burgemeester. In 1453 werd weer zoo’n spel vertoond en hiervan is tevens bekend dat het bulten de kerk voor het stad huis werd opgevoerd. In 1438 noteerde de thesaurier van Oeertrui- denberg een post voor „die gheaellen. die dat op onzer Vrouwendach Llcht- amizalem, om Hem ZUn |Deze gebeurtenis uit de leven van den Zalig- spelling van Malachlas bewaarheid werd, dat'de Heeracher naar ZUn tempel zou komen, vierden de eerste christe nen en zU noemden den dag de ontmoeting met den ouden Simeon. In den loop der jeeuwen werd echter steeds meer aandacht geschonken aan het aandeel, dat de H. Maagd in deze gebeurtenis had, zoo- dst langzaam aan deze herdenking een Maria- feest werd en wel een der vier hoogtijdagen haar ter eere Over de kaarsen wijding en de lichtprocessie, die op dezen dag door de Kerk zyn voorgeschre ven. zUn de llturgie-hlstoricl het oneens wat oorsprong en afkomst betreft, nu nog en reeds eeuwen geleden. Dat was echter van geen be- teetenis voor de middeleeuwers, die op 3 P>- btuarl een dag vry hadden om naar de pro cessie te gaan kyken en naar de „ghezellen van den spele” te gaan luisteren. Het feest bleef Immers niet tot een toutefc blnnenkerksche vie ring beperkt, maar men trok op zUn minst de kerk uit, het kerkhof over en zoo rqnd de kerk weer terug. In de steden echter ging men hier en daar wel van de eene kerk, waar de kaar sen waren gewijd, naar een andere, waar de Mis werd gezongen. Deze gewoonten waren, zoo- als uit de voorbeelden biyken zal, meestal zeer plaatselUk, maar, hoe verscheiden dan ook, zy waren niettemin stuk voor stuk zeer vroom en vol beteekenis. De lichtprocessie zelf herinnert zoowel aan de reis, die Maria maakte naar Jerusalem, als aan de ontboezeming' van den ouden Simeon: „Het Licht tot verlichting der Heidenen." Een inderdaad mooie gedachte voor deelname aan de processie, met de brandende kaarsen! Daar echter ook Maria in deze gebeurtenis sen een bUzonder aandeel had als de Moeder, die den kleinen Messias in haar armen naar Jerusalem droeg, betrokken de Middeleeuwers ook haar in de feestviering, en niet alleen In gebed en zang In de kerk, maar ook in de pro cessie. In sommige plaatsen is het gebrulkeUjk ge weest, dat by de terugkomst van de processie in de kerk een priester de geloovlgen opwachtte met een beeld van het JezusHnd In zyn armen, waarbU hy waarschyniyk wel den ouden Si meon moest voorstellen. GezamenlUk trok men dam de kerk (in en zong den lofzang van Za charias, het Benedictus. Hl het "hoogkoor aangekomen zong men eerst n<£ een Maria-antiphoon, waarna de H. Mis begon. Het gebruik een beeld in de processie mee te voeren, komt ook in onze streken voor, maar het is hier het beeld van de H Maagd, dat plechtig de kerk werd binnengeleid, zooals wel eer de priester Simeon de Moeder Gods in den tempel ontving. Wanneer in Oldenzaal het kapittel en de ge- loovigen op Maria Lichtmis in de kerk waren zament preekstoel de beteekenis van dit feest uiteen- JMet; dan werden de kaarsen gewyd en uit gedeeld, waarna de processie begon rond hel kerkhof. Alle geesteUjken en alle notabelen der stad liepen in den stoet mee. Het Mlaria-beeld werd door drie burgemeesters gedragen, maar wie de toch noodzakelUke vierde man was, wordt niet vermeld. BU den terugkeer ging de deken van het Kapittel het beeld tegemoet, legde de uiteinden van zyn stool op de handen ervan, als om Moeder en Kind plechtig te ont vangen en leidde hen zoo de kerk in, terwyi hU zelf deze antiphoon zong: „Toen zyn ouders het Kind Jezus in den tempel voerden, om voor hem te doen volgen de gewoonte der wet, ont ving Blmeon Hem In zUn armen en loofde God.” Dan zette men het beeld onder een kroon mid den in de kerk en begon de H. Mis. Deventer had een geiyke plechtigheid, alleen waren de gezangen niet geheel dezelfde. Maar ook hier werd het beeld de kerk liigebracht en In het midden neergezet, waarna voor het beeld waarschyniyk de offerande der kaarsen plaats greep. Het zal toen wel geweest zyn net als nu nog In verschillende parochies in ons land; hier nam men de gewyde kaars mee naar huis, daar offerde men ze aan de kerk om te branden op dien dag of voor het altaar te dienen In den loop van het jaar. Uit Utrecht, de stad der vUf kapittelkerken, weten wU het volgende.’ BU de metten brandde In den St. Salvator nog maar het gewone aantal kaarsen, maar bU de lessen van de derde nocturne, den uitleg van het evangelie van 8t. Lucas, die verhaalt hoe Blmeon zong van het Licht tot verlichting der Heidenen, werden alle lampen en lichten heel de kerk door ontstoken en alle kaarsen in den omloop van het koor; alle kanunniken en zan gertjes kregen dan een brandende kaars. Na de kaarsenwUding de» morgens In den dom trok men van hieruit naar de Mariakerk aan welke processie de bisschop. de priesters, het stadsbestuur, de ridderschap en alle bekleeders speel speelden misse.” Het bluft echter by deze aanduidingen en by gebrek aan een bewaarden tekst, kan men niet uitmaken in hoeverre het karakter van den dag werd bewerkt of verwerkt. gekomgi^t' 4erd 'lurfi ^rsf é&Alf flen? 4Öat tftt too >ioérglhg tdt te benauwéhi» vfcii Achter de lamp zaten de belde zusters. Waren die dan niet op haar kamer? Zy gevoelden zich biykbaar heel wat beter thuis dan enkele uren geleden. Eén van haar leed nog sterk door den zenuw schok, dien zy gekregen had. Zy zat voor zich uit te kyken met groote starende oogen. Voor zoover ik over zoolets kan oordeelen zou het nog wel enkele dagen duren eer ze weer normaal zou zyn. De andere zuster: zU was dezelfde die ik op de ziekenzaal aan het werk had gezien, was een en al aandacht voor de zonderlinge verhalen van Sebastian en Ik hoopte vurig da£ de oude zeeman zich eenlgszlns in acht zou nemen, en bedenken dat hy niet tegen matrozen sprak. HU had echter een wachter voor zyn lippen gesteld, iets waar voor men hem. zyn openhartigheid kennende, niet genoeg kan bewonderen. De zuster had al verschillende malen aan Chiquita aangeboden om haar te helpen. Neen. neen, maar daar wou Chiquita niets van Wat of de zuster soms Chiquita een oude vrouw was? Crwmw’', de heerlijke, matteerende dagcrème I Uitstekend als onderlaag voorde fijne ”4711” poeder, waardoor U er verzorgd, frisch en natuurlijk uitziet .Ach, je kent Peplto wel. HU heeft een groo- ten mond, maar als het er op aan komt doet hU niets. HU wil goede maatjes biyven met xün volk." Sebastian zat weer met de doorgedrukte hout- kwast te spelen. ..Dat Is dus niets,” zuchtte hy. ..Er ligt alleen een groote boot van de Messa- geries en die is al stampvol geladen." vertelde Juan. Ik luisterde aandachtlg Dat was wat ik heb- oen moest. Ik had spyt, dat ik er zelf niet op uit was gegaan. „Wanneer vertrekt die boot?" vroeg ik. .XMt weet ik niet.” zei Juan. .Dat heb ik natuuriyk niet gevraagd Het schip ligt heele maal achter de dokken." Het was een geruststellende gedachte, dat er van buitenaf iets gedaan was om een vlucht mogeiyk te maken. Een boot van de Messageries Maritimes was Juist hetgeen ik hebben moest. Het was alleen nog maar de vraag: hoe werd je in goed vertrouwen aan boord genomen. Sebastian hakte den knoop door. HU wierp zUn zoon een minachtenden blik toe- .Jullie biyft allemaal hier," zei hy, „en ik ga zelf naar de kade toe. Wie een mond heeft om te vragen, komt alles te weten, wat hy wlL" „Ik stond op." ..Neen.” zei Sebastian, .ik ga zelf naar de kade toe. Dat is hier een delicate zaak." Hy was er zelf trotech op. dat hy zich op zoo’n keurige manier wist uit te drukken. •Ik zal dien stuurman wel eens zien te kry- gen.” Na de opwinding van den nacht lykt de warmte daarbinnen ondraagiyk. Adieu, daar gaat mjjn kamer van Barcelona. Ik betrapte my er op. dat ik met den vinger over het ruige blad van een kamerplant stond te stryken. alsof ik niet iets Anders had te doen. Toen ik tot de werkeiykheid was teruggekeerd, griste ik enkele dingen bU elkaar: wat souvenirs, het brevier (wat hangt dat boek daar vreemd in den zak van dat colbertje) en een kleine hoe veelheid geld. Het was niet veel: misschien net van vier personen “4711" Cold Crwm als de voedende crème voor de nacht, die de huid versterkt. Des avonds vóór de verzorging met Cold Cream, wordt de huid met “Terci” ge- zlchtswater goed gereinigd. communistische leiding naar buiteb, en werd er van Madrid uit een sociale wetgeving uit gevaardigd voor de zeelieden, welke misschien op zich zelf nog soo dwaas niet was. maar die in de bestaande toestanden plotseling soo diep Ingreep, dat zU de Spaansche handelsvloot in een open en internationaal bedrijf als de scheepvaart uit zijn evenwicht stiet; by gevolg traden alle reeders in verzet. Met de hulp van deze manoeuvre vah Madrid was het toen voor de communistische cellen op de Spaansche schepen vry gemakkeiUk om de geheele bemanning op hun hand te krllgen. •n daarna de leiding sterk in handen te nemen. Plotseling bleek toen, dat niet de kapitein en officieren, maar de lagere bemanning onder leiding der cel besliste, waarheen, wanneer en onder werke voorwaarden het schip al of niet sou varen. BU eenzelfde tactiek zal het de Fransche en Belgische handelsvloot op wier schepen men nagenoeg overal communistische cellen (schUn baar weer van weinig beteekenis) beeft ge bouwd, niet anders vergaan; om van de Bra- ziUaansche en Noord-Amerikaansche handels vloot niet eens te spreken. Het is een meesteriyke tactiek, waar men zich wel op mag berinnen. Hier is nu eens het gevaar grooter dan het schUnt. De communistische internationale wijdt dus zoowel aan de marine als aan de koopvaardy haar volle aandacht En haar propaganda Is buitengewoon juist op de psychologie van den veeman Ingesteld. Niet alleen dat zy vla hun International Seamen’s Homes In de verschillende wereldha vens hun contactcentra hebben (In Rotterdam is dat centrum onlangs verdoopt tot „Cul- tuurclub voor Transportarbeiders”) maar voor al ook in de groote Russische havens zelf worden de binnenvarende zeelieden intens en toch zeer tactisch bewerkt; terwUl zy tevens van hun eigen schepen, die zeeën en havens bevaren, sprekende reclame-objecten trachten te maken. Enkele maanden geleden lag er In de Rotter- damsche haven een Spaansch schip. Onder de bemanning waren de meenlngen verdeeld om trent de practlsche waarde van het communis tisch Ideaal voor de eigen lotsverbetering. Men besloot tot een excursie op een Russisch schip Resultaat: algemeene opgetogenheid over den toestand aan boord der Russische schepen. Men generaliseert nu eenmaal snel! En het dispuut werd beslecht ten gunste van Moskou Het lUdt geen twijfel, dat Moskou, overtuigd van de practlsche waarde van het: J>et Uw licht op den kandelaar", doelbewust rltn sche pen tot varende internationale reclame-objecten tnricht. De kracht dezer reclame in de reemans- wereld valt moellUk te bepalen; ook omdat zU over het algemeen slechts zeer Indirect werkt. In leder geval begint de reputatie der Rus sische schepen steeds meer veld te winnen on der de zeelieden. BU de verscherping der soclaal- oeconomlsche en maatschappelyke problemen onder de zeelieden, is dit een zeer bedenkeiyk onderwerp aanroerde. Het was een soort manie van haar om naaf heldhaftige neigingen in het karakter van haar medemenachen te zoeken en Dick voelde op zulke oogenblikken sterker dan ooit dat alleen een roemvolle daad hem van de liefde van Elsie zou kunnen verzekeren. Elsie was de dochter van zUn hospita en ze bezat alle goede eigenschappen die men maar be denken kan. Ze was mooi, gezond, vrooiyk. sportlef, vrlendeiyk van aard, kortom ze wa» volmaakt volgen» Dlck en derhalve uitermate geschikt om zUn vrouw te worden. Maar dat helden-complex stond als een grauwe muur tusschen hen belden. „Heb je niet gelezen,” vroeg het meisje. ..hoe die ongewapende jongeman In Bombay een slang heeft gedood, zoo maar met zUn bloote handen?" „Hier in huls hebben we geen slangen, dus verlang niet van mu dat ik een boa constrictor vermorzel." „En dan die man, die een meisje heeft gered uit een brandend huis* „Moet ik dan eerst (^and stichten om je te kunnen redden?" ,Je bent vervelend en je hebt geen moed, daar biyf ik by,” zei Elsie een beetje bits en ze liet Dick In een staat van volkomen droefe nis achter. Het was een dag later dat Dlck het geval by zUn vriend Jimmy ter sprake bracht. „Zie je," zei hy. „de moeiiykheld zit *m juist in het bewijzen van myn moed. Ik durf genoeg, maar ik moet toch een kans hebben om dat te toonen." „Zoek dan een kans,” grynade Jimmy. „Ik kan toch geen draken dooden. Ik kan zelfs geen slangen slachten of kinderen uit brandende huizen halen als er nergens bnmd te. Moet Ik soms een Inbreker uitnoodigen op een bepaalden nacht „Juist kerel,” brulde Jimmy eensklaps „Je neer licht 11de- wel- nke- Dos- I A I I T7 A DANNÉ°p bla<1 ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen E* 7^0 - MJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door p WJ een ongeval met 17 OCA Al sl <r< I»1 JIN IN r*« S3 ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen V/VFo" verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen V>kZo“ doodelljken afloop d&OtJe" AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UIT ER LUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL genoeg om den overtocht V-2- “aar Marseille te betalen. Dat was Ik..,, de twee zusters.... wéér zat Don Pedro nu *<*h?.. 7 weten. Verbeeld je dacht. Dat Hóla ,Jk heb ze maar beneden laten komen." zei Sebastian met goedige ruwheid, „de zusters zyn niets gewend. U begrypt my wet” Ja, ik begreep Sebastian heel goed. .Het is veel beter zoo,” zei Chiquita goedig, „nietwaar.... Alléén is maar alleen.,.. En vooral vandaag De zustertjes moesten wat afleiding hebben.... Nietwaar kindertjes?" Chiquita ging haarzelf maar na. Als je beroerdigheid hebt, dan moet je wat Twee weken later sat Dlck. gekleed in pyam» en kamerjas in het n.lddemachtelUk uur op den rand van zUn bed te wachten op een in breker Een kwartier geleden, toen hy zich had kunnen overtuigen dat alle bewoners zich op hun slaapkamers hadden teruggetrokken, was hU de trappen afgeslopen en had hy het keu kenraam op een kier gezet, want Jimmy was maar een amategr en kon de hulp van binnen best gebruiken. HU zou zyn komst aankondigen door het fluiten van den eersten regel van het Wilhel mus. Daarna zou hy door het keukenraam binnenklimaten en worden opgewacht door Dlck. Ze zouden een paar stoelen omgooien en wanneer de familie, gewekt door de herrie, be neden zou ko men. zou zy er Dlck vinden, ver suft door een he- vlgen klap van den inbreker maar met diens pet aks tropee in de handen. En wanneer Elsie in Dlck dan nog held zou zien, dan was het geval ho- menschen om je heen hebben. Dan vergeet je de narigheid. Chiquita had zelf ook veel verdriet gehad, maar dan zocht ze altyd de drukte op. ,Jaja.... kindertjes.... jullie gelooven het misschien niet, maar ik heb ook al heel wat meegemaakt.... Maar dat gaat allemaal weer voorbytroostte ze met een zenuwachtig pruimemondje. „Alles gaat voorby vóór je het weet.Och kom.de wereld is zoo groot.” .Js Juan niet thuis?" vroeg ik op een oogen- bllk, dat haar troostvolle woordenvloed even haperde, i „Die pap? uitgesttulrd. beuren?” Chiquita verklaarde nader: ,HU is naar de kade. Jullie moeten aan boord zien te komen.” ,Ja,” zei Sebastian. ,Jk ben arm als een rat. Maar als ik geld had. Jonges. ik zou jullie er overheen helpen, zoowaar ik hier rit.” „Kan het geen kwaad met Juan?” vroeg ik een beetje bezorgd. „Er is zooveel volk op straat.” „Wat dan?" deed Sebastian verbaasd. „Het lykt me nogal gevaariyk,” zei ik voor zichtig. Ik vond het dubbel gevaariyk. Als hu party- kameraden ontmoette, waren wU aan zyn genade overgeleverd. „O neenneen stelde Chiquita ons gerust. ,hU zyn oude moeder verraden, en rijn vader? Zóó is Juan niet Neen, zóó is hy nietHet is heel goed voor hem geweest dat u eens met hem hebt gepraat.” et bezoek, dat de H. Familie aan den I tempel bracht, 40 dagen na de geboorte A A van den Zaligmaker, was een gebeurte nis, welke de eerste christenen reeds met een bijzondere viering gingen herdenken. Het was niet zoozeer het féit. dat de H. Maagd de voor geschreven offers bracht ten einde van haar wettelUk« onreinheid te worden bevrijd of dat gjj de voorgeschreven vUf sikkels offerde, om baar eerstgeborene van den Heer los te koopen, dat tot deze viering aanleiding gaf, als wel de niet voorgeschreven maar reeds lang door de Joden gevolgde gewoonte den eersten zoon in den tempel aan God toe te wyden. Als een gewone Joodsche vrouw immers nam Maria haar E •j-, en man behoort moedig te zyn," bral late H Elsie. ..Een man die bang is. noem ik geen man." „Dat is waar." gaf Dlck schoorvoetend toe ..Maar niet iedereen heeft de gelegenheid te bewyzen dat hy een held is.” Hy vond het niet prettig wanneer Elsie dit Halve doos 0.50 Heele doos 0.80 Tuben 0.40 en 0.65 Potjes 0.60 en 0.90 Tuben 0.35 en 0.60

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1937 | | pagina 3