w^Aaal aan den dag
Het Zeemonster van Nagasaki
r
j
F 750.-
F 250.-
s f i
Het Duitsche volk zoekt
naar zijn
voorouders
van
De zorgen
Jimmy
PAROCHIEBOEKEN VAN
GROOTE WAARDE
Frankrijks „Loco”
DONDERDAG 11 FEBRUARI 1937
een leeuwenkooi
Huwelijksvoorschotten
57
4
ORANJE BOVEN
Hulp der onbrandbare
smalfilm
Maandelijks worden door de
„Reichstelle” 3000 „Ahnen-
passe” officieel goed
gekeurd
A v w <rw a D/MUKTEUC! °p dlt blad zlJn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen |7 ’7^10 blJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door p 7^0 bU een ongeval met
I ,1 JlN I r< O ongevallen verzekerd voor *n der volgende ultkeerlngen verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen doodelljken afloop
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
i Vioolconcert in
een
„Hof -concert
de
be-
zyn
h«
Albert Le-
1
Inmiddels had Drein Drentel in zijn kamer een ander avon-
„daar heb je hgt zeemonster al!" En hij begon hard te gillen.
en
(Ned. Chr. Persbureau)
bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door
om
(Wordt vervoigdJ
4.
i!
DOOR P C. WODEHOUSE
De verpersoonlijkte bescheiden
heid
zijn
toen
in de rechten
.Jerry
zei Annie,
hart te schijnen.
..Geduldige Piet!”
..Geduldige
..Maar Annie'
Aan de hectometer-
palen met oranje
koppen kunt u zien,
dat u op een voor-
rangsweg rijdt.
Een polltie-agent was toevallig vlug bij de hand. Deze ver
klaarde zich onmiddeliyk bereid den Chinees mede te nemen en
hem veilig achter slot en grendel te zetten. De poltie-agent had
daar niet veel moeite mee, want de Chinees huilde nog altijd
dacht er niet aan zich te verzetten.
Dan begon Konchester te spelen. De melo
die van Sarasates’ concertwerk klonk door het
circus. Het publiek staarde bewegingloos naar
den man. die zich zoo volmaakt kalm steeds
meer in zijn spel verdiepte, dat hy waarschijn
lijk niet langer meer onderscheidde of hjj voor
een uitgelezen publiek speelde dan wel voor
een troep wilde dieren. En wonderlijk
tijgers en leeuwen deden geen enkele belang
stelling meer voor den vreemdeling blijken en
ook de muziek scheen hun onverschillig te zijn.
Bij Plet Prikkel kwam even later ook aoo'n soort beest bin
nen. Maar Plet was niet bang en bond hem een touwtje om
Zijn hals. De waard verzekerde hem. dat zulke dieren hier in
Nagasaki heel gewoon waren. ..Nou," dacht Plet, ..als hier de
gewone beesten er al zóó uitzien, dan zal het mij benieuwen,
hoe een zeemonster er uit ziet!”
bij verlies van een hand,
een voet of een oog.
tuur. Daar was opeens een groot leelyk beest binnengekomen,
dat heel veel op een groote kreeft leek. ..Help!” riep Drein,
De wilde dieren
uiterst behoorlijk;
rij liepen om
Konchester heen.
staarden hem 1
aan. besnuffelden
hem. een leeuwin
gromde zwaar.
doch zfj lieten
den vreemden gast overigens ongemoeid.
.Nee. nee; alleen voor de gezelligheid op reis.
Jfj weet zoo goed om te gaan met Ogden. Hoe
je het aanlegt, is mij een raadsel Je schijnt een
anderen jongen van hem te maken.”
Annie wierp terzijde een blik naar Jerry, wel
ken deze beantwoordde met een aanmoedigen
den grijns. Maar Annie was van plan haar oom
direct van den stand van zaken op de hoogte
te brengen en ze verzocht Jerry:
„Zou je me «yen met oom alleen willen laten.
Jerry.”
..Zeker. Zeker!”
Annie wendde zich tot meneer Pett, toen de
deur dicht was.
„Het zou u zeker wel bevallen, als er iemand
was, die van Ogden een anderen jongen zou
weten te maken, nietwaar, oom Peter?”
,Ja, als dat eens mogelijk was.”
,HU plaagt u weer voortdurend, den laatsten
t(jd?” vroeg Annie meewarig.
,Ja,” zuchtte mijnheer Pett.
..Dat is keurig.” zei Annie bruusk. ,Jk was
al bang, dat u het niet goed zou vinden. Maar
nu kan ik er ook rechtuit over spreken."
Meneer Pett schrok hevig. Er was iets in haar
stem en als hij goed toekeek ook in haar blik,
wat hem het ergste deed vreezen Haar oogen
bliksemden van een bijzonder licht, dat aan
een krijgszuchtige natuur deed denken, en zij
leek heelemaal op een groote vlam, toen ook
nog de zon op haar roode tytren kwam schijnen.
Er broeide iets. Meneer Pett merkte dat aan
alles. Hij keek Annie aan en daarbij schenen
de jaren terug te loopen en voelde meneer Pett
zich weer een jongen, die onder leiding van den
In 1924 zou men hem zeker verkozen hebben
boven M. Gaston Doumergue. indien hy niet
geweigerd had om gezondheidsredenen.
M. Jeanneny is boven alles gehecht aan
familie. Het grootste genoegen smaakte hij.
zijn zoon voor het candidaats
slaagde.
Wanneer het parlement op reces gaat, keert
Plet!" zei Annie onverbiddelijk,
i” z’n stem klonk gevoelig,
.4k houd zoo van een vreedzaam leven.”
„En dat zult u nooit hebben, wanneer u zich
met laat gelden. U weet zelf ook heel goed,
dat vader gelijk heeft, laat zich door ieder-L
„Wie gaan er dan naar Engeland?”
„Oom Peter en tante Nesta hadden het er
juist over. Zij willen probeeren om een jonge
man, Crocker genaamd, over te halen naar
hier te komen.”
„Crocker? Jimmy Crocker? Piccadilly Jim?”
„Ja, waarom? Ken Jij hem?”
,Ja, ik ontmoette hem wel eens, toen hij hier
nog by de .Kroniek” was. Hij schijnt zich in
Londen niet te vervelen. Hebt u de krant van
vandaag al gezien?”
Ja, dat is juist, wat tante Nesta doet pro
beeren. hem hier te krijgen. Natuurlijk is daar
niet de minste kans op. Waarom zou hij dat
doen?”
„De laatste maal, dat ik Jimmy Crocker zag,”
■ei Jerry. ,Js al twee jaar geleden. Hij was toen
danig boven zijn theewater.”
.HU drinkt altijd, geloot ik."
..Ach ja. vroeger was hij een matige jongen.
Maar, als je de krant nagaat, krijgt het den
•ehyn. dat hij het nu wel wat foiich aanpakt.
Tja dat zul je altijd hebben met zulke jonge
lui. zoodra men hen maar laat rondloopen en
hun geen vast werk verschaft.”
.Juist. Dat is een van de redenen, waarom
ik iets voor Ogden probeer te doen. Wanneer
ze hem zijn gang laten gaan, zooals dat nu
gebeurt, dan wordt hij net zoo iemand als
Jimmy Crocker.”
.Nou, Jimmy Crocker is van een heel andere
soort,” protesteerde Jerry.
.Heelemaal niet. Zij verschillen geen haar.”
..Maar, juffrouw Annie, u schijnt het op dien
Jim niet erg begrepen te hebben?” Jerry keek
haar verbaasd aan. „Wat hebt u eigenlijk tegen
hem?"
Annie beet op haar lip. ,Jk mag hem uit be
ginsel niet,” zei ze. ,Jk hou niet van menschen.
zooals hjj. Enfin, ik ben bil), dat we het eens
zijn geworden over Ogden, Jerry. Ik wist wel,
dat ik staat op je kon maken. Maar ik wil
niet hebben, dat je het voor niemandal doet.
Oom Peter zal je er iets voor geven; genoeg
die boerderij te koopen, waar je het altijd
over hebt Dan kun je met Maggie trouwen en
nog yele jaren een gelukkig leventje lelden. Is
dat niet aardig?”
„Maar, weet meneer hier dan van?"
.Nog niet. Maar ik ga het hem direct zeg
gen. Stil, daar komt iemand.”
Meneer Pett kwam binnen. Hij keek nog altijd
verstoord.
„Oh, Annie goeden morgen, Mitchell, je
tante heeft besloten naar Engeland te gaan. Ik
zou graag zien, dat je ook mee ging."
,Jk! Om Jimmy Crocker te helpen inter
viewen?"
held zijner jeugd. Hammond Chester, allerlei
kattekwaad uithaalde. In leder jongensleven
bijna komt er zoo n klein Napoleonnetje, wiens
wil wet was en voor wiens overtuigend woord
ook het beter Jk” Ineenschrompelde en stierf.
In meneer Pett's leven had Annie's vader
die rol vervuld. Hij was heel en al de baas ge
weest over meneer Pett. En thans was het, alsof
hij weer voor Hammond Chester stond, en hij
weer naar een of ander avontuur gelokt werd,
dat hij ten eenenmale afkeurde, maar waarin
hij zich willoos zou begeven, dat wist hy zeker.
Hu sloeg Annie gade, als iemand, die in de
knel zit en de bom, die dadeiyk zal uiteen
barsten. langzaam maar zeker hoort tikken,
zy was Hammond Chester's dochter en zy
sprak tot Pett met de stem van Hammond
Chester. Zy was een waardige dochter.
„Met Jerry heb ik alles afgesproken," zei
Annie. .NU zal me helpen by een ontvoering
van Ogden, om den jongen naar dien vriend
van hem te brengen, waarvan ik u vertelde,
die met dat hondenhospitaal. En die vriend
zal hem by zich houden, totdat de knaap een
ander mensch geworden is. Vindt u het geen
prachtig idee?”
Meneer Pett verbleekte. De vreeselyke werke
lijkheid had al zyn verwachtingen overtroffen.
..Maar Annie!"
De woorden ontsnapten hem en ze klonken
niet natuuriyk. Hy was als het ware verlamd
door een geweldigen schrik. Dat was erger, dan
hy gevreesd had. En wat zUn ontsteltenis nog
grooter maakte, was de wetenschap, dat hy
zou toegeven, ook al zou hy in den beginne
een als vloermat gebruiken. Zou u denken, dat
vader zich zou laten treiteren door Ogden en
zyn huls zoo door geaffecteerde namaakgenieën
zou laten volstoppen, dat hy niet eens meer
een kamer zou kunnen vinden, om er prettig
alleen te zitten met een krant?”
.Ja. maar. Annie, je vader is heel anders.
Hy houdt van herrie. Ik heb hem uit puren
overmoed iemand zien tegenspreken, die twee
honderd pond woog. En jy hebt veel van je
vader. Annie. Dat heb ik al vaak genoeg ge
merkt."
„Dat Is waar. En daarom wil ik ook hebben,
dat u vaster op uw beenen gaat staan. U moet
beginnen met al die leeg loopers het huis uit
te jagen. Maar voor dit gebeurt moet u ons
helpen. Ogden naar meneer Smithers te laten
brengen.”
Er viel een lange stilte.
.Net zyn je roode haren!” riep meneer Pett
tenslotte uit. als iemand die een heelen tijd
naar de oplossing van een raadsel heeft gezocht.
.Het zijn je roode haren, die je soo gemaakt
hebben, Annie. je vader heeft die ook."
Annie lachte.
Jk kan het toch niet helpen, dat ik rood
haar heb, oom Peter. Het is myn ongeluk
Meneer Pett schudde het hoofd.
JEn ook van anderen!” zei hij.
Konchester echter ook nog een verklaring
schrijven, dat hy de leeuwenkooi op eigen ri
sico wilde betreden en in geen enkel geval de
circusdirectie voor welke gevolgen ook aan
sprakelijk stelde.
Een vreemde stilte viel over bet anders soo
op sensatie-beluste publiek, toen de directeur
bet voorstel van Konchester mededeelde. Te
vergeefs waarschuwde de dompteur Koocheo-
ter tegen zyn roekeloos plan, evenmin kreeg
hU toestemming van den artist mede de kool
in te gaan, om zoo noodlg te kunnen ingrij
pen Konchester wees alle hulp vriéndelijk,
maar beslist af.
Toen Archady Konchester met viool en
strukstok de kool binnentrad en naar het mid
den ging, huiverde iedereen, die zich^Jn het
circus bevond. Het was doodstil, angst en be
klemming zweefden thans merkbaar in deze
ruimte De vier tygers en zes leeuwen staarden
den nieuweling aan als een wonderdier.
Konchester zocht alle energie en moed by
elkaar; hy wist dat een enkel bewys van angst
of zenuwachtigheid hem noodlottlig zou zyn.
gedroegen zich intusschm
et is een oud-parlementair gebruik, dat
by de opening van iedere wetgevende pe
riode de oudste in jaren der kamer- en
senaatsleden tot zyn collega's in resp. kamer en
senaat een begroetingsrede houdt, waarvan de
voornaamste kwaliteit de hoffeiykheld moet
zyn en waarin eigeniyk geen politiek mag zyn
verwerkt. Zoo geschiedde niet heelemaal by de
opening van de huidige parlementaire periode.
De byzondere aandacht trok de begroetings
rede in den Senaat. Deze werd uitgesproken door
Senator Damecour, den 92-jarigen nestor van
het eerbiedwaardig college, een „Breton” 'van
den „ouden stempel”, zooals de pers hem noemt
wat ook die oude stempel zyn mag.
ZUn begroetingsrede was niet onhoffeiyk.
maar waardoor zu toch vooral opviel, waren
een met zeldzame helderheid geleverde uiteen
zetting van de daden van Volksfrontregeerlng
en Volksfrontmeerderheid ?n “n voor zoon be
jaarden man buitengewoon heftig geachte crl-
tiek op die daden, vooral op het sociaal
leid.
Verteld wordt, dat men, toen hy van het
spreekgestoelte afdaalde, hem vroeg, wat hy
toch deed om zóó lang zóó jong en
zóó levendig te biyven.
Dat is heel eenvoudig moet hy geantwoord
hebben, lederen morgen eet ik een boterham
van brood en boter. Maar ik neem altUd meer
boter dan brood.
Waarop een radicale senator, die het ant
woord hoorde, zou hebben opgemerkt:
De arbeiders, rtn wier verlangens gy daar
juist bestreedt, dat zu gegrond waren, zouden
niet anders wenschen dan uw regime te vol
gen, mon cher doyen. Maar wy moeten dan pro
beeren ze de middelen aan de hand te doen....
Indien het niet waar is.
Ondertusschen is de senaat er toe overgegaan
zyn president te kiezen, waarby herkozen werd
M. Jules Jeanneny.
staat te stellen, zelf de noodige onderzoekingen
te doen, maar mag voor het vele aan „Sippen-
forschUng” verbonden werk een matige ver
goeding elschen.
Het spreekt van zelf, dat er pastoors en do-
mlnee’s zyn, die er plezier in vinden, de boeken
hunner parochie na te pluizen en dat er pas
toors en dominees zyn. die daar het land aan
hebben. Ook de- vergoeding leidt nogal eens
tot een zekere wrijving, daar de ras-ebewuste
Dultscher het veelal in beginsel verkeerd vindt,
dat de „Slppenforschung" door financieele hin
derpalen wordt belemmerd, terwyi de geesteiyk.
held deze vergoeding niet missen kan. daar zy
rich in vele gevallen gedwongen riet, ter
beantwoording der binnenkomende aanvragen
om inlichtingen hulpkrachten'' aan te stellen,
die zy natuuriyk uit eigen zak betalen moet.
De protestentsche kerken te Berlijn hebben
rich maar liever bevrijd van den rompslomp der
„Slppenforschung” Zij brachten haar veertien
honderd parochleboeken. welke de geschiedenis
van iedere evangelische Berlynsche familie min
stens tot 1800 en in sommige gevallen zelfs tot»
1580 bevatten, te zamen in een „Klrchenbuch-
stelle”. waar geschoold personeel ze onderzoekt
en uitwerkt in een karthotheek. welke rond
drie millioen kaarten zal tellen Met hoeveel
ijver het Duitsche volk naar zyn voorouders
zoekt, blykt wel hieruit, dat er reeds negen
duizend brieven op antwoord lagen te wachten,
toen de .Klrchenbuchstelle" kort voor Kerst
mis geopend werd Dagelüks wordt deze in
stelling door ongeveer honderd menschen be
zocht. terwyi er gemiddeld tweehonderd schrif-
teiyke verzoeken om inlichtingen binnen komen.
Als gezegd, zet de Sta* zyn onderdanen zoo
veel mogelyk aan om „Slppenforschung” te be
drijven. doch schroomt hy tevens niet om het
goede voorbeeld te geven.
Ook de Staat houdt zich druk bezig met de
parochleboeken. HU heeft voor dit doel in de
Duitsche hoofdstad een „Reichstelle” opgericht,
waar honderdvyftig man personeel voorloopig
zoodanig zyn overbelast, dat er geregeld tot laat
in den avond wordt overgewerkt.
De „Reichstelle" vereeuwigt de parochleboeken
bladzUde voor bladzyde op onbrandbare smal
film. Een rolletje van zestig meter smalfilm,
dat een doorsnede heeft van slechts acht cen
timeter, kan de foto's bevatten van negenhon
derd bladzyden uit een parochleboek. Een ge
oefend fotograaf maakt per dag tusschen de
vierhonderd en vyfhonderd opnamen.
De „Reichstelle” beschikt over groote auto's,
die van alle technische hulpmiddelen voorzien
zyn en die van dorp tot dorp trekken om alle
parochleboeken, welke er te ontdekken zyn.
ter plaatse te filmen.
De „Reichstelle" repareert versleten en ont-
cyfert onleesbaar geworden parochleboeken.
Andere opdrachten voert deze instelling voor
particulieren echter niet uit. Zy is op de eer
ste plaats een contróle-orgaan.
Iedere Dultscher, die is klaar gekomen met
zyn „Ahnenpass”, stuurt dit resultaat van moei
zaam en volhardend speuren naar de „Reich
stelle", die over een zoodanige organisatie be
schikt, dat in de heele wereld de juistheid van
hetgeen een Ahnenpass" beweert kan worden
nagegaan. Is alles in orde, dan gaat de „Ahnen
pass". vergezeld van een ..Gutachten” naar den
eigenaar terug. Maandelyks worden er op die
manier drieduizend „Ahnenpasse” officieel goed
gekeurd.
De voorzitter van den senaat is de tweede
persooniykheid der republiek; hU komt onmld-
deliyk na den President, wiens plaatsvervanger
hy eventueel is. Zooveel als-„loco”.
Niettemin zou men M Jeanneny kunnen hou
den voor de verpersoonlykte bescheidenheid.
ZUn gelaatstrekken alléén reeds zün ernaar.
Maar zyn gedrag Is er mee in overeenstem
ming. en is er voor zoover dat van een poli
ticus dan kan gelden steeds mee in overeen
stemming geweest, al heeft hy de 72 jaren
reeds achter zich. HU spreekt weinig en laat
zich weitiig fotografeeren, als hy zich laat zien.
BU offtcieele plechtigheden, waaraan hU met zyn
collega's deelneemt, valt juist hy het minste
op. Hy doet ook niets om op te vallen; misschien
is het deze karaktertrek, die hem het onbetwiste
algemeene vertrouwen zUner collega's heeft ge
geven.
Hu heeft een afkeer van alles wat leven
maakt, of het zaken zyn, personen of „massa's".
De Franschen weten eigeniyk maar heel vaag
van zUn bestaan af.
HU heeft geen duels geleverd zooals Clemen
ceau; hy heeft nooit groote redevoeringen af
gestoken zooals Poincaré; hU heeft ook geen
geruchtmakende affaires gehad. zooals Call-
laux. Hy is zelfs nooit minister geweest.
Hy is zUn openbare loopbaan begonnen als
burgemeester van een „nest", Rioz, in het de
partement van de Haute-Saóne. HU was 36
jaar oud. toen hy voor heiteerst député werd,
in 1902. In 1909 verkiest hy den Senaat al bo
ven de Kamer, waar hU binnenkomt, en die hU
niet mrtr verlaat.
Toch vestigt deze bezadigde man met
helderen kyk op de dingen, en die bovendien
„van zool tot kruin” republikein is, de aan
dacht der leiders op zich. Het hangt geheel van
hemzelf af, of hy minister zal worden of niet.
Maar alle aanbiedingen slaat hy af. op één na.
Hij accepteert een onderstaatssecretariaat aan
„Oorlog", dat Clemenceau hem aanbiedt in 1917,
omdat hy hem „noodlg” heeft. In deze kwali
teit neemt hy deel aan de militaire conferen
ties der geallieerden.
In den na-oorlog rijst zyn ster in het
Luxembourg. In 1924 wordt hy vice-voorzitter,
in 1932 volgt hU Albert Lebrun als voorzitter
op. een post, waartoe hy telkens met grooter
meerderheid gekozen wordt, en dien men ge-
woonlUk slechts verlaat om zyn intrede te doen
in het paleis aan de Champs Elysées.
e wet zegt, dat een Dultscher. die twee
arische grootvaders en twee arische groot
moeders had. recht heeft op den rijks-
burgerbrlef, het eenlge afdoende bewUs. dat men
een volwaardige, arische bewoner van het Derde
RUk is. De practyk gaat echter verder. Die wil
weten of ook de betreffende grootvaders en
grootmoeders op h u n beurt arische grootvaders
en grootmoeders hadden en. zoo mogelyk. of
die betovergrootouders eveneens van arische af
stamming waren. Enzoovoorts. Niet tot in het
oneindige, maar toch wel zoover als mogelyk
blykt. Alleen waar alle schrifteiyke bronnen
ontbreken en dus niets bewezen kan worden,
wordt de wet tan kracht, die terecht als een
uiterst soepele toepassing beschouwd wordt der
zoogenaamde jodenwetten van Neurenberg.
En dies houdt heel Duitschland zich ijverig
bezig met wat „Slppenforschung” of „Ahnenfor-
schung" genoemd wordt Iedere „volksbewuste"
en .jassebewuste Dultscher tracht het doen en
laten van rijn voorouders uit te visschen en
een „Ahnenpasste krijgen, waarin de geschie
denis van zijn stam en zyn familie, behooriyk
door den Staat gecontroleerd, nauwkeurig staat
opgeteekend.
Menigeen echter, vooral onder de dragers
van in Duitschland. ook onder beslist arische
families, veel voorkomende typisch joodsche na
men. heeft verlicht adem gehaald, toen hy ont
dekte, dat alles wat over zUn afstamming op
heldering zou kunnen verschaffen, door het vuur
verteerd, door het water verzwolgen of door
de motten opgevreten is. Want al geeft een
.Ahnenforscher”, die begint te twyfelen of ..met
zyn grootmoeder wel alles in orde is," er de
voorkeur aan, maar niet verder te zoeken.
gewoonlUk is dit slechts uitstel van executie.
De Staat bedrijft namelUk op groote schaal
„Slppenforschung" en rit achter alles, wat niet
heelemaal arisch is. heen als de fiscus achter
wanbetalers.
Bizcnder tragisch en uiterst moeiiyk is het
geval dergenen die denzelfden naam dragen als
een uit de streek, waaruit zU ook stammen,
afkomstige familie, van welke vaststaat, dat zy
joodsch bloed in de aderen heeft, terwyi zy
niet kunnen bewijzen, dat zy met die nlet-
arische familie niet verwant zyn. Het Derde
RUk. dat zeer voorzichtig is met het opnemen
van vreemde elementen in het Duitsche volks-
lichaam, is op dat punt onverbiddeiyk en be
handelt den verdachte, ongeacht of zyn „schuld”
in de verste verte niet vaststaat, als een ver
oordeelde.
Dat geval doet zich vry vee! voor. Duitschland
heeft altyd veel joodsche immigratie gehad en
heeft nooit van de joden gehouden. Vooral in
vroegere tyden, toen het antisemietlsme ook in
christelUke kringen zeer sterk was. Heten vele
joden zich doopen. Niet weinigen onder hen
schunen zulks in de eerste plaats gedaan te
hebben om door hun omgeving als geiykwaar-
dig beschouwd te worden. Daar ook 'n gedoopte
jood voor het volk een jood bleef, namen de uit
zakeiyke overwegingen bekeerenslustige zonen
van het oude volk hun toevlucht tot een list.
ZU doken ergens op, by voorkeur in een kleine
gemeente, traden toe tot de Kerk en lieten
zich dan inschrijven, niet onder hun werkeiy-
ken, meestal joodsch klinkenden naam. doch
onder den naam van een of andere in de om
geving wonende Duitsche familie. Goede trouw
en gebrekkige administratie waren et de oor
zaken van. dat de betreffende familie er niets
van te weten kwam, dat zy plotseling was uit
gebreid met een lid. waarmee thans hun verre
afstammelingen danig in hun maag zitten.
Want een burgeriyke stand bestond er in die
dagen niet. Het eenlge bevolkingsregister, dat
er trouwens ook bulten Duitschland
bestond, was de boekhouding, welke de pastoor
en later ook de dominee voerden over 't weer
varen der hun toevertrouwde kddde. (Zooals
men zich herinnert, heeft een klaarbiykelyk
niet-rassebewuste pastoor het bestaan om nog
niet eens zoo heel lang geleden een gedoopten
jood op te nemen in de familie van niemand
minder danAdolf Hitler!)
.Kirchenbücher”, parochleboeken. zijn dingen,
welke op het oogenblik in Duitschland een on
schatbare waarde hebben. Een ieder, die wil
weten, waar en wanneer zyn voorouders leef
den, moet zich wenden tot pastoor of dominee.
De geesteiykheld is verplicht, de gevraagde in
lichtingen te verschaffen of den aanvrager in
■•••••••«••••••••••••••••ai
tegen haar uitzinnig voornemen sputteren. En
het ergste was wel. dat hy diep in zich zelf
de zekerheid had, dat hy het plannetje uit
stekend vond.
wou het natuuriyk niet doen,"
..maar ik heb hem beloofd, dat u
hem iets voor de moeite sou geven. Dat kunt
u later natuuriyk beter, zelf regelen.”
..Maar Annie! Annie toch! Stel je eens voor,
dat je tante er achter komt, wie het deed!"
,Ja, dat zal natuuriyk “n geweldige herrie
geven." zei Annie rustig, „en u zult zich na-
tuuriyk hebbente handhaven. Nou. om de
waarheid te zeggen, dat kan wel eens goed
voor u zyn. U bent veel te zachtzinnig met
iedereen, oom Peter. Ik geloof, dat geen mensch
rich zou laten welgevallen, wat u zich allemaal
laat aandoen. Vader heeft me eens in een van
zyn brieven verteld, dat hy u vroeger gewoon-
lyk geduldigen Plet noemde.
Meneer Pett schrok. Al in langen tijd was
de bynaam, dien hy het meest verafschuwde,
niet meer uit het graf verrezen. „Geduldige
Piet." HU had gedacht, dat die weerzinwek
kende titel voorgoed begraven sou syn, even
als zyn jeugd Geduldige Piet Het eerste
glimpje van een opstandig vuur begon in zyn
De huweiyksvoorschotten van maximaal 1000
Mark welke in Duitschland in Augustus 1033
werden Ingevoerd, hebben succes gehad. Thans
zyn biykens opgave van het RUksmlnisterie in
totaal 700.000 van zulke huweiyksvoorschotten
uitgereikt van gemiddeld 600 Mark, samen tot
een bedrag van 420 millioen mark. Ook het aan
tal huweiykssluitlngen steeg in deze jaren
sterk, n.l. 420.000 meer, dit is 26 pet meer dan
in de drie voorafgaande jaren. Het aantal le
vendgeborenen was in Duitschland in 1933 971174
in 1934 1198350. in 1935 1261273. Van deze zyn
er in deze drie jaren 500.000 gesproten uit hu-
weiyken die met behulp van huweiyksvoor
schotten waren begonnen Dit zUn, aldus de of-
ficieele opgave, „naar verhouding byna dubbel
zooveel kinderen als In de huweiyken. die sinds
1933 zonder huweiyksvoorschotten gesloten
werden", zoodat blykt, „dat de met huweiyks
voorschotten gesloten huweiyken een beduidend
grootere voortplantingsvreugde betoonen dan de
andere huwelijken". Een prikkel daartoe is. dat
de voorschotten renteloos worden gegeven en
per maand 1 pet. aflossing verschuldigd is, maar
voor elk levend geboren kind 25 pct. van het
voorschot gedelgd wordt. Tengevolge van deze
bepaling verviel 95 millioen Mark voorgoed aan
de ontvangers. De middelen ter dekking vin
deze maatregelen worden verkregen door het
heffen van een belasting op de ongehuwden.
Wat op de voorschotten terugbetaald wordt,
wordt gebruikt voor extra-ondersteuning van
behoeftige kinderrijke families. Daarvoor is
thans 123 millioen Mark besteed, voor welk be
drag voor twee millioen kinderen elk M Mark
werd gegeven, gemiddeld 350 Mark per gezin.
Ten slotte wordt, sedert verleden jaar Augustus,
in onderscheiding van de laatstgenoemde „on-
dersteunlng voor éénmaal" nog een regelmatige
toeslag op het loon van klnderryke families ge
geven. zoodat byv. een arbeidersgezin met 7
kinderen en een weekloon van 40 Mark sinds
Augustus 1936 ongeveer 20 pet. extra ontvangt,
welk bedrag niet aan belasting onderworpen is.
Deze ondersteuning wordt thans aan 237.000
gezinnen verstrekt Van staatswege wordt ver
klaard. dat deze loontoeslag niet als .Meun”
mag worden beschouwd, doch aU maatregel tot
het scheppen van evenwicht in-de sociale ver
houdingen.
Na twintig minuten verliet Konchester
uiterst kalm en zonder overhaasting de leeu
wenkooi. De aanwezigen uitten hun onder
drukte zenuwen in een onverdoovend ge
schreeuw en geraas.
Het optreden verhoogde met den roem van
Konchester de toegangspryzen tot zyn con
certen. Alle verzoeken en aanbiedingen, boe
ongelocfeiyk mooi en hoog ook. wees Koncbew-
ter van de hand; hy bleef by dit enkel op
treden in een leeuwenkooi. Als de groote tour
nee was geëindigd, nam' Konchester zelfs af
scheid van de concertzaal; hy ging rusten, hy
werd rentenier.
Voor zUn genoegen bereist Konchester Euro
pa, daarom bezocht hy ook Boedapest, en
denkt slechts by gelegenheid terug aan „de
sensatie van zyn leven!
geeft geen Interviews
Dat is het beeld en het karakter van Frank
rijks tweeden burger, van zUn Joco". van zyn
president waarschyniyk, wanneer
brun's ambtsperiode teneinde is.
Indien hy tenminste niet weigert.
w-k udapest kreeg bezoek van een avontu-
rier. Een betrekkeUJk jonge rentenier,
die zyn geld in de kunst had byeenge-
mneld. Die rentenier was Archady Konches
ter. één der beroemdste vloolvirtuoeen. welke
het nabUe en Verre Oosten ooit gekend heb
ben Konchester werd geboren in Rusland, zyn
vader was een invloedrijk groot-lndustrieel.
die na het uitbreken der revolutie overijld de
vlucht naar het buitenland nemen moest
De jonge Konchester had evenmin als an
deren iets van het familie-vermogen kunnen
redden en er bleef hem niet anders over dan
in Sjanghai met vioolspelen dén kost te ver
dienen. Door gelukkige omstandigheden speel
de hy op een avond op een concert, dat ook
door een beroemd impresario werd bezocht.
Deze was opgetogen over den jongen violist
en hij engageerde Konchester voor een groote.
langdurige toumée.
Het optreden van Archady Konchester had
overal een geweldig succes en zyn engage
ment door het geheele verre Oosten bracht
hem aooveel geld binnen, dat de jonge Rus
voor zyn geheele leven zonder financieele zor
gen behoefde te zyn. Indien hy verstandig
zyn verkregen bezit zou weten uit te geven
en Konchester verstond die kunst zoo goed
als zyn vioolspel. Zyn grootste succes verwierf
hy echter niet tydens een concert in een con
certgebouw. maar met een viool-solo in een
leeuwenkooi.
Voor enkele jaren sloeg in Singapore
Westersch circus zyn tenten op. waar een der-
geiyke gebeurtenis nog een belangrijke betee-
kenis had. Konchester was toen reeds beroemd
en met talrijke autoriteiten en bekende per
soon! ykheden. was ook hy tegenwoordig by de
gala-voorstelllng van het circus.
De verschillende aensatienummers volgden
elkander met meer of minder succes op. tot
bet groote moment van den avond was Ban
gebroken. dat voor al deze toeschouwers de
tr.eesje spanning had en de groote aantrek
kingskracht: een dompteur voerde met een
groot aantal leeuwen en tygers allerlei dres
suur voor Echter werkte deze temmer niet
met zweep en puntyzer. slechts met woorden
en dwang der oogen regeerde hy zUn troep.
Het vuren zenuwprikkelende. sensatloneele
oögenbUkken.
Daar viel den jongen violist plotseling een
dolle gedachte in: hoe zou de reactie zyn op
de leeuwen en tUgers. wanneer hy eens in
hun midden en onder het oog van de honder
den toeschouwers een viool-sok> zou geven”
Die gedachte fascineerde hem zóó. dat hy
iemand naar zUn huls stuurde om zyn viool
te halen, tel wyi hy zelf den cl reus-directeur
opzocht en hem voorstelde in de kooi te spelen.
Deze geloofde eerst met een dwaas te doen te
hebben; toen hy den naam van dezen zonder
ling hoorde, steir.de hy tenslotte toe. Zakelyk
begreep hy, welk een enorme reclame het
moest zUn. dezen kunstenaar in zyn leeuwen
kooi gehad te hebben. Even zakelyk liet hU
k M. Jeanneny terug naar Moe, het dorp, dat hy
eens bestuurde. HU wandelt er in zijn tuin,
houdt zich bezig met den oogst, raapt de vruch
ten op In den boomgaard, verzorgt zyn bloe
men.... Hy is hierin het evenbeeld van Gaston
Doumergue.
HU gaat niet uit, hy is niet mondain.
•«tV»»"» l
i
