den dag
aan
Het Zeemonster yan Nagasaki
F 250.-
F 750.-
F 750.-
van
De zorgen
Kanunnik Desgranges, ’n onvermoeid
strijder voor de waarheid
Jimmy
■BmWMHNNMttUaNaUMIIUmMUlMintlltlllllllllHIIMIItlMtllUNHMNm
DOOR P. G WODEHOUSE
oen
DEBATA VOND
Haar jongen
tal
VNEN
:e
Nieuwe Huiszegen
P. Boendermaker Czn.
Van Genia Lacher
4
Enkele zijner markante
ervaringen
Meer dan 38 jaar lang trekt
Z. Eerw. in Frankrijk
door »tad en land
het
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN dJITERLIJK. DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
De Nieuwe Gemeenschap"
5^
F 86
DINSDAG 23 FEBRUARI 1937
IZ: ik
!T
De
ketende
tranen
at.
Die
ZESDE HOOFD» 1 UK.
water reinigt de huid van poeder en
creme. Daarna de huid met **4711*
Cold Cream inwrijven, de voedende
creme voor de nacht.
ed voor
avond»
villa teruggegaan. Ala er Iets positiefs bekend
geworden was. zou zij aanstonds worden ver
wittigd.
n oefen-
ich elftal
Crystal
irreln te
essure is
ia. tegen
emen, is
er Vaart
Dit verhaal had op meneer Crocker ongeveer
dezelfde uitwerking als de mededeellngen In een
of ander melodrama aan den ouden man, dat
hij geheel geruïneerd is. HU zat met zUn han
den krampachtig op de armen van zijn stoel
geleund en staarde voor zich uit HU zei niets
Ontzetting stond er op zün gelaat te lezen.
Crème', de klassieke "4711" schoon-
heidscrcme. Voortreffelijk als onder-
laag voor de fijne, zachte
”4711" poeder.
keek.
«P
er voor staan.
er bo
de in-
ïenlng.
orteur
p«-
Vsr-
■rdsm
M
landen
ogisten.
van de
n, con-
it ukken
Tuben
0J6
OjSO
Potjes
0« en
0.90
agavond
vam. Op
elul het
I blozen
eken,
lan het
ündelük
tienen
n voor-
ilessures
aar tnl-
weer ir.
iophou-
•M. Om
Ud nog
dat de
t-Char-
-Buysse
Ct.
rUJk M
sarltjk-
1 Sep-
e obU-
resten van de Cold Cream.
"Tercireinigt ver-
frischl verjongt.
moet
stuk-
chrii-
eoofft
merk
en en
>r te~
t af
tn de
t/an-
ingen
fn. Je
vatte
>ft in
1 zich
i van
half
t den
t het
half
restdd
ie In
dische
De
sgeen
ger te
dommer dan Ik gedacht had.”
Welke onderwerpen hebt U het meest be-
ieveWk
spron-
groot
nkelijk
groot
nkeWk
groot
nkeltjk
groot
1934 n,
•t, pro
>edrsg
rijzing
arkeur
>p “e
en.
ichrij-
f van
oiner-
btj verlies van een hand,
een voet of een oog.
Maar de bootjesverhuurder had niet» anders en dus waren
Piet Prikkel en Drein Drentel wel genoodzaakt om daarmee
genoegen te nemen. Maar wat te voorzien was. gebeurde, want
al een half uur later liepen Plet Prikkel en Drein Drentel
kletsnat op den wal: het bootje was omgeslapen
je stiefmoeder heeft een
Jimmy stapte misnoegd van de stoep voor het
huls van den Hertog van Devizes. ZUn tocht
was vergeefsch geweest. In antwoord op zün
verzoek om tot bord Percy Whipple te worden
toegelaten. had de butler geantwoord, dat
Lord Percy aan zün legerstede geklonken was
Deze aanwijzing als leidraad gebruikend, werd
het signalement van Andre Sandrow over het
geheele land en ver bulten de grenzen verspreid
Men vermoedde roofmoord
Steeds vertrouwder werd de bijkans zeven
tigjarige dame met haar zonderlingen gedach
tengang. Van een vluchtige gedachte was het
een aan zakelijkheid grenzende waarschijnlijk
heid geworden, dat nu tot iets concreets was
uitgegroetd.
Onmlddellük werd het kleine polltle-apparaat
In werking gesteld. Her en der werden Informa
ties ingewonnen, maar bovenal liet men de
boeken aan een nauwgezet onderzoek onder
werpen Maar hoe men ook gluurde, veel wij
zer werd men er niet van. Het eenlge wat on-
osnstootellik vaststond was, dat de boeken punc
tueel in orde waren. Slechts een aanzienlUk
bedrag in baar geld werd uit de safe vermist.
Jaren waren gekomen en voorbijgegaan en
hadden hun sporen duidelijk achtergelaten. De
eens zoo voornaam voortschrijdende dame was
een beklagenswaardig menschenwrak geworden,
dat door een steeds veelvuldiger zich openba
rende hartkwaal aan het ziekbed gekluisterd
was. Specialisten met wereldreputatie waren
met de daarbij behoorende voorstellingen aan
gebracht
„Van den geesel der Werkloosheid, verlos ons
Heer," voorgesteld door een moeder met
kind, die haar man steeds opnieuw zonder
verdiensten ziet thuiskomen.
„Van het goddeloose communisme, verlos ons.
Heer,”voorgesteld door religieuzen, die uit
hun brandende kloosters worden verdreven.
Verder een aanroeping tegen de natuurram
pen: „Van bliksem en onweer, verlos ons.
Heer” en: „Van oorlog en revolutie, verlos ons.
Heer”, met een voorstelling van de oorlogs-
kerkhoven en het IJzer-monument.
Aan den voet van het Kruis is de H. Maagd
afgebeeld met het Kind Jezus, als Middelares
van alle genaden.
Aan Haar linkerzijde zien wjj den zondeval
van Adam en Eva afgebeeld, met het gebed:
„Van de hinderlagen des duivels, verlos ons,
Heer". Aan Haar rechterzijde het Oordeel, met
de aanroeping:, „Van den eeuwigen dood, ver
los ons Heer".
Aan den voet van den Huiszegen is het vol
gende gebed opgenomen: „Zegen Heer, dit huis;
dat er in wone: gezondheid, kulschheld, sterkte,
nederigheid, zachtmoedigheid en de vervulling
van Uwe geboden, Amen.”
Sterk is de teekenstUl van Genia Lücker niet
en Charles Eyck of Joep Nicolas zouden zulk
een „volksch" geval zeker met meer levendig
heid oplossen. Toch verdient het herstellen van
dit vroom gebruik waardeering.
Eveneens is bij de Boekdrukkerij „Helmond'
uitgekomen „Oranje-Zon", een bundel Oranje-
liederen van Louis Schwlrtz, den bekenden di
recteur van het Amsterdamsche Kinderkoor en
componist van het bekroonde Bruidslied,
teksten zijn van Tiny van Elmen.
In aansluiting op de reeds gedane mededee
lingen kunnen wU berichten, dat zich te Am
sterdam een' comité heeft gevormd, bestaande
uit: mevrouw H. van Dam van Isaelt. referen
daris voor de kunstzaken van Amsterdam, C.
W. H. Baard, oud-dlrecteur der gemeente-mu-
sea, als voorzitter van het comité. 8. L. Schwarz
als secretaris, F. van Monsjou als penning
meester Hobbemastraat 16, Amsterdam C.),
Leo Gestel, Johan Polet, jhr. D. O. Roell, di
recteur der gemeentemusea, Jan Sluyters. Mat-
thieu Wiegman en Piet van Wijngaerdt. die
het initiatief hebben genomen tot het huldigen
Van den bekenden Bergenschen collectionneur
P. Boendermaker Czn., bü gelegenheid van zijn
(JOsten verjaardag op 27 dezer, op een alsdan
te houden receptie in het Stedeljjk Museum te
Amsterdam.
Het ligt in de bedoeling, den heer Boender
maker een huldeblUk aan te bieden.
Nieuwe Gemeenschap", het fascistisch
getinte maandblad, zal wegens onoverkomelüke
moeilijkheden niet meer verachUnen. Men kon
digt echter aan de verschünlng in Mei van
een nieuw blad, dat „De Bundel” aal heeten,
en in de redactie waarvan de natfamaai-«zvu.
Itatlsche redacteuren van het verdwUnende
maandblad zich thuis zullen voelen. Waar
schijnlijk gaat het hier om Albert Kuyle en
Ad. Sassen, die inmiddels bezig zün artikelen te
schrijven voor „Zwart Front”.
ontboden, doch vermochten hier niet veel. Haar
einde naderde
.Mevrouw." de stem van de oude gedienstige
trilde zenuwachtig, toen zU haastig de zieken
kamer binnendrentelde. jnevrouwik hoor
de zoo juist in de krant staat mijnheer
André.
De moeder sloot
de oogen. zwaar
gingen de longen
in haar borst op
en neer, zachtjes
knikte zij met het
hoofd: .André
leeftik wisthet....”
In New-York, mevrouw, moet hü wonen....
Als de melkboer precies heeft verteld wat er
in de krant staat, moet hü een rtjk man zün,
die een vooraanstaande positie inneemt."
Een vage glimlach kwam over het vermoeide
zachte gelaat.
„Ata een rijk man." fluisterde de ingezette
mond In New-York.... als een rtjk man..
Dat ik dat nog heb mogen beleven...."
Toen viel ze in haar kussens.
(V
Op dat oogenbllk ging de bel over. Voor de
zware huisdeur stond de melkboer en wenkte
met een krant. Met een ruk trok Marianne se
hem uit de hand en las:
„Onze lezers sullen zich ongetwijfeld herin
neren. dat nu bijna twintig jaren geleden de
kassier der Landbouwbank André Sandrow
plotseling was verdwenen. Alle nasporingen
bleken tevergeefs en algemeen werd veronder
steld. dat hü het slachtoffer was geworden van
een buitengewoon brutalen roofoverval. Uit New
York bereikt ons echter hedenmorgen het sen
sationeels bericht dat een detective van
Scotland Yard, die daar met een speciale op
dracht belast was. er in geslaagd is den dood
gewaande op te sporen. Gebleken is n.1. dat
André Sandrow met een aanzienlijke som geld
naar het buitenland is uitgeweken Onder een
valschen naam vestigde hü zich te New York,
waar hij zich een vooraanstaande positie als
makelaar wist te verschaffen. Door een toe
vallige omstandigheid ontstond bU den detec
tive van Scotland Yard argwaan tegen mr.
Patricks, waarvan hu op goede gronden ver
moedde dat deze n dubbel leven leidde. Na zeer
uitgebreide nasporingen is het hem gelukt, mr.
Patricks te ontmaskeren als den lang gezoch-
ten André Sandrow. De man heeft eerst na een
urenlang kruisverhoor, onder den druk van
vele getuigenissen, die tegen hem konden wor
den Ingebracht, bekend
Het schemerde Marianne voor de oogen, se
kon niet verder lezen. Werktulglük keerde zU
zich om en slofte naar de ziekenkamer. Haar
lippen bewogen, zonder dat er eenlg geluld van
kwam, maar uit het diepste van haar trouwe
ziel welde een gebed omhoog, zóó vroom, zóó
ongekunsteld als zU wellicht nog nooit eerder
had gezegd.
Toen zU de kamer binnentrad, sag zü In een
oogopslag dat de dood zün werk had g-i—n
Een witte, beenlg-magere hand lag slap over
den rand van het bed. Tranen verduisterden
de °°sen van het oudje, smartelUke
over het nog zoo plotseling heengaan, meer ook
van diepgevoelden dank Jegens den Allerhoog
ste.... haar mevrouw was ontslapen met een
ongeschonden herinnering aan haar eenigsten
jongen.
voor ze mü een titel gegeven hebben. Zij wil
mu als troef uitspelen tegen haar zuster. Dat
Is t eenlge. waar ik me bezorgd over maak
de gedachte, dat dit voorval ons achteruit zal
zetten, vooral nu die Lord Percy zooveel invloed
heeft bü de heeren, die da titels verdeelen. Ik
denk, dat het voor mü beteekent, nog langer
hier te moeten blijven, en ik zou toeh zoo graag
weer eens honkbal zien speler* Jimmy, weet
je, dat ze honkbal hier .rounders" noemen, en
dat de kinderen het spelen met een kaatsbal!"
Jimmy liep driftig de kamer op en neer.
Hevige verwUten, die hü zichzelf maakte, kwel
den hem.
„O. wat ben ik toch een ezel!”
„Och dat deert niet jongen. Het is een onge
lukje, maar het was jouw schuld toch niet. Je
kon het niet weten
„Het was mijn schuld. Niemand zal. zooals ik,
zoo tegen de menschen te keer gaan. Maar maak
je maar niet bezorgd, vader; ik zal alles weer
In orde maken. Ik ga nu direct naar dien Percy
toe om alles weer in het reine te brengen. Ik
kom niet terug voor het zoover is. Maak je nou
maar verder geen kopzorgen, het komt alle
maal voor elkaar
handeld?
Men kan die indeelen in drie groote cate-
gorieèn: de voornaamste geloofswaarheden, het
Godsbestaan, de onsterfelUkheld der ziel,’ het
kwaad en het lUden in deze wereld, de won
deren enz. Verder de aanvallen die tegen de
Kerk zijn gericht: de Pajselljke onfeilbaarheid,
het verzinsel van Pausin Joanna, de Inquisitie,
wie Jeanne d’Arc verbrand heeft, het coellbaat.
do biecht enz.
Tenslotte de dwaling van het Marxisme, het
sociale werk van de Kerk, het probleem van
het geluk en zoovele andere brandende vraag
stukken van onzen tUd.
Ik zou er boekdeelen mee kunnen vullen
Maar er Is heel wat geduld voor noodtg
om de menschen van hun dwaling te
overtuigen, en alle belemmeringen weg te ne
men. teneinde het licht der waarheid ongehin
derd te doen uitstralen over de wereld.
„Dan moeten we maar een bootje zien te nemen." ael Piet
Prikkel. „Goed.” antwoqrdde Drein. Met z'n tweeën gingen se
nu naar een heel dikken bootjesverhuurder, die voor de deur
van zijn huis op klanten zat te wachten. .Méneer," set Plet,
„we zouden graag een bkfctje willen huren.*
a W W w-i T^/YAHkl^ 70 op «llt blad zijn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen p 7Rn bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door p bij een ongeval met
A I I Aki lluNb ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen verlies van beide armen, belde beenen of beide oogen I V>\Je“ doodelijken afloop
r eer dan achtendertig jaar lang trok Ka-
A/l nunnlk Desgranges in heel Frankrijk
AvA door stad en land om er te debatteeren
met Godloozen, communisten en allerlei vrij
denkers, teneinde onder dit moeilijk bereikbare
publiek de ware leer van het Christendom uit
één te zetten. Toen hü dezer dagen zUn 3000-
sten debat-avond hield, heeft een onzer mede
werkers dezen onvermoelden strijder voor de
waarheid verzocht, enkele van zijn meest mar
kante ervaringen te vertellen.
Hoe bent U er toe gekomen om U speciaal
toe te leggen op debat-avonden?
Als jong priester te Limoges kwam Ik
lederen dag in contact met arbeiders en daar
ik verbaasd stond over hun onwetendheid op
godsdienstig gebied, wilde ik hun van voorlich
ting dienen. „De Vrije Gedachte" organiseerde
in die dagen in Limoges en omgeving tal van
vergaderingen, waarin een pleidooi werd ge-
houden voor de godloosheid en waar doodeen
voudig het bestaan van God ontkend werd
Is zette me er toe, die vergaderingen ge-
regeld te bezoeken en er opwerpingen te ma
ken die insloegen, zoodat ik me al heel spoedig
M
„Wat!?”
„Ja. En ze zegt.
„Maar.pappie.dat is kolossaalDat is comedie
van hoogere orde. Een ridder! Gerechte hemel,
als het eens zoover komt, wat ben ik dan?
Die titel-geschledenlssen zijn altijd vreeseljjk
ingewikkeld. Ik zou natuurlijk mijn naam
moeten veranderen. Iets als de Hoogwelgeboren
Rollo Cholmondeley of Aubrey Majoribanks, wie
weet Ik wil op het ergste voorbereid zUn.
..Nu moet Je begrijpen. Jimmy, die hooge
heeren, de lui die voor de titels en zoo zorgen,
houden een oogje op jou. omdat jU den titel na
mu krUgt, en natuurlUk willen zU geen flater
maken Ik weet dat allemaal van je stiefmoeder
En kUk nu eens. Jimmy, ik zou je iets willen
verzoeken, waarvoor je Je toch niet al te erg
behoeft op te offeren.”
„In orde, pappie.”
.De vriendin van
heef...."
,J4u, dat lükt me geen geschikte geschiedenis
om un iemand te vertellen, die hoofdpljn
heeft Ik hoop, dat het eenvoudiger wordt"
Als een onafwendbare, loodzawre last hing
de onzekerheid van het lot van den Jongeman
in de villa van mevrouw Sandrow. De omwo
nenden fluisterden allerlei geruchten, waarvan
Marianne er wel een opving, maar de zoo smar-
telljk verbeide zekerheid in welke vreeselljke
gedaante zich die dan ook mocht aandienen,
bleef uit. In de avonduren, In het zwakke schUn-
ael van het getemperde lamplicht, spraken twee
vrouwen slechts over één onderwerp: André.
Mevrouw Sandrow helde met den dag meer tot
de meenlng over, dat haar eenlgste kind ergens
ver, voor haar onbereikbaar, zich een positie
had weten te verschaffen. De vele talenten,
waarmede de natuur hem verrukt had en hem
bj) zjjn moeder in zoo’n hoog aanzien hadden
geplaatst, zou hU ook nu weten te gebruiken
cn hem brengen tot een duizelingwekkende
hoogte van eer en roem. Zoo mijmerde de moe
der. die van haar kind geen kwaad durfde ver
onderstellen en Marianne knikte zwijgend. „Ik
heb te weinig van de wereld gezien, mevrouw,"
zoo luidde haar conclusie steeds, om over mijn
heer André een meenlng te durven zeggen.
Jimmy werd er stil van. HU bemerkte nu
voor het eerst, dat er nog een andere kant
kan het geval was. dan alleen de humoristische,
waar hU alleen oog voor gehad had. HU had
verwacht, dat meneer Crocker die over het al
gemeen dezelfde ideeën had over wat grappig
was of wat niet en van wien men met zeker
heid kon verwachten, dat hü altüd lachen zou,
als er iets te lachen viel, getroffen zou zijn
floor den ontstellenden samenloop van zaken.
HU bemerkte nu. dat zUn vader er werkelijk
mee in zat. Jimmy noch meneer Crocker waren
erg uitgelaten in hun uitingen, maar er had
altUd een diepe genegenheid tusschen hen be
staan. Jimmy hield van zün vader als van
niemand anders in de wereld en de gedachte,
dat hü heih gekwetst had, was buitengewoon
PÜnlUk voor hem. Zün lach verstierf en hü
ging een beetje down zitten en probeerde het
effect van zün woorden te verzachten.
„Het spüt mü verschrikkelijk, vader; ik
dacht er geen moment aan, dat het u iets zou
kunnen schelen. Ik sou geen dwaasheid hebben
uitgehaald, nog niet voor een mlllioen dollar,
als ik dat had kunnen weten. Kan ik er niets
op vtnden? Heerejee! Ik zal direct naar Percy
toegaan en mün excuus maken Ik zal zün
schoenen kussen. Trek het je maar niet aan.
vader, ik breng alles weer in orde.”
Een stroom van woorden was het resultaat
van meneer Crockers stille overdenkingen.
„1 Komt er niet op aan. Jimmy. Maak je
niet bezorgd. Het treft alleen een tikje ongeluk
kig. omdat je stiefmoeder ook zei, dat ZU er
niet aan zou denken terug te gaam naar Amerika
Y T T aarschünlük zal het woord .Huiszegen”
yy bü velen de herinnering wakker roe-
T pen asm een vroom, oud gebruik. En
verschillenden zullen zich zeker de kleurige
platen nog kunnen voorstellen meestal be
vattende een afbeelding van Christus' Kruisdood
en enkele gebeden welke gewooniük werden
opgehangen naast de schouw dikwijls ook
op de kelderdeur geplakt!
De N.V. Boekdrukkerij .Helmond” heeft thans
een nieuwen .Huiszegen” doen ontwerpen en
in den handel gebracht, welke meer is'aange
past aan dezen tüd en aan zün nooden.
Deze Hulszegen, door Genla Lücker ontworpen,
is uitgevoerd in zwart, rood, rose en grüs op een
fraai carton, formaat 30 x 40 c.M.
De voorstelling van Christus aan het Kruis
domineert het geheel. Onder de balken van het
kruis zün verder de volgende aanroepingen
-* /r evrouw Sandrow hield het in huls nietlükbleeke lippen. Nog enkele onbeduidende vra-
ry/l langer uit. Gisteravond had zü zich door gen waren haar gesteld, toen was »U ^*a£ haar
Marianne, haar oude gedienstige, laten
bepraten en was op den gewonen tüd naar bed
gegaan. Maar vanmorgen was ze eerder dan
gcwoonlük opgestaan en naar de slaapkamer
van haar André gegaan. Wat ze voorvoeld had.
was maar al te waar geblekenzün bed was
onbeslapen.
Van alles hadden ze gisteravond bedacht en
ontelbaar waren de mogelükheden. waarom
André dien avond niet aan het diner was ver
schenen De functie van kassier van de grootste
bankinstelling ter plaatse, ook al was t slechts
in een aardig provinciestadje, bracht nu een
maal verbintenissen mee. die vaak tot een ver
andering van de geldende daglndeellng noopten
en dat hü niet even getelefoneerd had. kon wor
den toegeschreven aan een overhaast vertrek,
waardoor hem daartoe geen gelegenheid over
bleef.
Zoo hadden ze zitten praten en getracht hun
ongerustheid voor elkaar te verbergen. Helme-
lUk had Marianne nog den portier van het
bankgebouw opgebeld. Maar die wist niets an
ders te vertellen dan dat münheer Sandrow
een half uur later dan gewoonlük haastig was
vertrokken. Waar naar toe. dat wist hü niet.
De protesten van Marianne weerhielden nu
mevrouw’ Sandrow niet langer Vlug trok ze een
mantel aan en enkele seconden later sloeg het
tuinhekje achter haar dicht. Naar het politie
bureau moest ze, intuïtief voelde ze dat aan.
Op het kantoor zou men haar toch niets weten
mede te deelen. aangenomen tenminste dat er
iemand van het personeel aanwezig was.
De dienstdoende Inspecteur kende mevrouw
Sandrow en haar ozon zeer goed, naar hU zelf
verklaarde. Dat mocht hem echter niet weer
houden haar enkelè vragen te stellen, die mis
schien wat vreemd aandeden. Had André veel
geld bü zich, wellicht ook een pas? Was hü *1
lang aan de bank? Ja, de functie van kassier
was een verantwoordelUke. Was hU degene die
de safe afsloot en alleen?
„U verdenkt André toch niet van Aefstal.
münheer de Inspecteur?" als een angstkreet
klonken haar woorden.
,Jk denk aan- niets bepaalds, mevrouw, ik
moet echter alle mogelükheden overwegen. Had
uw zoon persoonlUke vüanden? Was hü wel eens
bedreigd?"
Mevrouw Sandrow's hart kromp ineen. De
vreeselüke gedachte van roofdmoord had haar
gisteravond al geheel in beslag genomen en
haar vanmorgen regelrecht naar de politie ge-
Idreven. Vermoedde deze politieman ook dat....
I „Neen," onhoorbaar haast klonk het van haar
de aangenaamste
enkelen
Dan kan." zet de bcotjeameneer én hü bracht Plet en Jjretn
naar een heel klein smal bootje, dat aan de kade lag. Bevend
over zün geheele lichaam stapte Plet er in om eens te probee-
ren. naar met een gil sprong hü weer op den oever. „Dat
bootje wil ik niet.” zei Piet, „dat is me veël te licht!”
rekenschap begon te geven van den ontzetten
den Invloed, dien ik op die wüze kon uitoefe
nen, want op die manier bereikt men een
bepaald gedeelte van een publiek, dat men
nooit elders onder zün toehoorders krügt.
Hebben de kerkelüke autoriteiten dit soort
apostolaat steeds aangemoedlgd?
In den beginne was men wel een beetje
huiverig en op zekeren dag, toen op het bis-
schoppelük paleis van Limoges over mün geval
beraadslaagd werd, deelde qien den blsschop
mede, dat de vrüdenkers zich ten zeerste be
gonnen te verontrusten over de prachtige ge
legenheid die mü geboden werd om mün ideeën
uiteen te zetten en dat zü derhalve besloten
hadden, het aantal hunner conferenties te
beperken.
Van het oogenbllk af, dat de blsschop ervan
overtuigd was, dat onze tegenstanders mün op
treden als ongewenscht beschouwden, was dat
het beste bewüs dat het heel gewenscht was.
dat ik mün ajaostolaat bleef voortzetten en
sindsdien werd ik van alle kanten aangemoe
dlgd....
Hebt U in heel Frankrük gesproken?
Ja, ik geloof dat er om zoo te zeggen geen
enkele plaats van beteekenls is, waar ik niet
het woord gevraagd heb; het gebeurde steeds
met toestemming der kerkelüke autoriteiten,
vaak zelfs werd ik door hen ontboden. Ik heb
gedebatteerd in circussen, bioscopen, cafés en
in de open lucht.
Hebt U wel eens vergaderingen meege-
inaakt waar het er warm aan toe ging?
Sommige vergaderingen waren buitenge
woon opgewonden, maar over het algemeen liet
men mü uitspreken en mocht ik in het midden
brengen wat ik te zeggen had. Op de 3000 ver
gaderingen die ik heb meegemaakt, zün er
misschien drie of vier waarbü de politie te pas
moest komen en de zaal ontruimen. En na af
loop var. een dezer vergaderingen, in de buurt
van Rouaan, ben ik op een kar geklommen en
het was twee uur in den morgen toen ik mün
betoog beëindigd had.
En Uw tegenstanders?
Ook aan hen heb ik
herinneringen bewaard; met enkelen hunner
onderhoud ik nog steeds uitstekende relaties,
want al zou ik hun nooit een haarbreed toe
geven in principleele vraagstukken, ik heb me
toch steeds er op toegelegd, tegenover den
persoon van mün tegenstanders de grootste
hoffelükheid in acht te nemen. Verscheidene
van mün tegenstanders zün bekeerd, andere,
die diep in den nut zaten, hebben mün hulp in-
geroepen. Ik heb onder mün debaters de meest
beroemde anti-godsdienstige sprekers gehad,
waarvan er verschillenden minister zün. b.v.
Chautemps, Jean Zay, Dormoy, en Rivlère niet
te vergeten; verder heel veel collega’s die met
mü in de Kuner zitten, waaronder de meest
Strijdvaardige leden der linkerzüde
Waar heeft U de meeste moellükheden on
dervonden?
In Cherbourg, Brest, Toulon en het in-
dustrie-gebied van Noord-Frankrijk In Cen
traal Frankrük had ik een zeer geschikt terrein
voor debating-avonden gevonden, want als het
publiek daar onder de bekoring komt van het
woord van den spreker, vergeet het absoluut
■Un overtuiging. In Toulouse heb ik het onge
veer twintig jaar geleden meegemaakt, dat ik
een anarchist van repliek diende. De directeur
van de .Midi Socialiste” was zóó enthousiast
over mün gevat antwoord, dat hü naar mü toe
•tormde en ten aanschouwe van de heele me
en niemand ontvangen kon. HU bekeek Jimmy,
toen die zich bekend maakte, met een belang
stelling. die hü niet te verbergen vermocht,
want evenals Bayliss had hü het verslag van
Wim Blake met veel genoegen gelezen. HU had
het zelfs uitgeknipt en had net op het punt ge
staan. het knipsel in eeh album te plakken,
toen de bel ging.
De afwüzing had Jimmy mln of meer neer-
slachtlng gemaakt Hü wist waarlük niet, wat hü
nu beginnen moest. Hü verliet het huls van den
Hertog, als een leger, dat smadelük verslagen,
terugtrekt van een onneembare vesting.
HU wandelde langs Pall Mall, diep in ge
dachte verzonken. Het was een mooie dag. De
regen, die in den afgeloopen nacht was geval
len en meneer Crocker 1 aanküken van een
cricket-match had bespaard, had heel de stad
opgefrischt. De son scheen uit een helder
blauwen hemel Een zacht windje woei uit het
zuiden. Jimmy liep in de richting van Picca
dilly en vond daar een drukte van belang.
Ontelbare auto's, die vroolük met hun claxons
te keer gingen en voetgangers, die allemaal in
een prettige stemming schenen te zün.
vroolijkheld prikkelde hem.
Jimmy had geenszins een in zichzelf ge
keerde natuur, maar thans onderwierp hü zich
toch asm een nauwkeurig gewetensonderzoek.
waarbü allerlei karaktertrekken optraden. Hü ‘i
had de laatste Jaren een te gemakkelük leven- I
tje geleid, om voldoende te beseffen, dat hü I
ook nog verantwoordelükheden bad. Hü bad
lederen dag genomen zooals hü kwam. Mau de i
manier, waarop zün vader bad gereageerd
op zün mededeeling en de psmr woorden, dje
deze daarover had gesproken, hadden hem tot
nadenken gebradht Het l^vên zag er Ineens
veel minder gemakkelük vdbr hem uit. dan hü
eerst wel gedacht had. Hü begon te beseffen,,
dat alle menschen zooveel zün als een stukje
uit een legkaart en dat iedere beweging, die we
doen, invloed heeft op het lot van de andere
stukken.
De gedachte, leta gedaan te hebben, dat zün
vader verdriet deed, vond Jimmy Crocker
vreeselük onaangenaam. Zü waren altüd meer
broers voor elkaar geweest, dan vader en zoon.
Jimmy werd werkelük kwaad op zichzelf en
trok zich het geheele geval sterk aan. Zün
vader snakte er naar, terug te keeren naar
Amerika hü. Jimmy, had nu allerlei hinder
nissen daartoe In den weg gelegd door zün
Idioot gedrag. Wat stond hem nu te doen? Hü
kwam tot de conclusie, dat hü een ezel was.
'n dwaas, h zelfzuchtige verkwister en een
hopelooze diep-gezonken boef.
Toen hü zoo ver gekomen was. bevond hü
zieh temidden van een vroolük lawaai in
Piccadilly, en dat was meer dan hü verdragen
kon. Hü keerde zich om en ging denzelfden weg
weer terug. Toen hü bü het einde van de
Hooimarkt was aangeland, aarzelde hü even;
toen stak hü het plein over naar Cockspur-
'straat. Hier bevinden zich de kantoren van de
transatlantische stoomvaartlünen En zoo ge
beurde het. dat Jimmy, toen hü toevallig op-
een prachtig schip geteekend zag
een affiche achter een glasruit Hü bleef
oor «tewia (Woedt vervolgd.)
mgve mu op beidé wangen twee klinkende kus-
«af, stormachtig tqegejulcht door het pu-
NteK.
Een anderen keer heb ik het in Algiers meë-
dat een Isra*lt*t, die tot uiterst links
behoorde, mü een bouquet bloemen bracht en
deze in mün armen stopte.
Hebt U ook wel eens vermakeUjke toonee-
len meegemaakt?
Enkele jaren geleden werd ik uitgenoodigd
om een debat-avond te komen houden in het
raadhuis van Rabastens. „De Vrüe Gedachte",
die verontwaardigd was over een dérgelüke bru
taliteit. had gemeend een reclamebtljet te moe
ten aanbrengen, waarop de „handlanger van
bügeloof en domperigheid" en daarmee was
Ik bedoeld zoo zwart mogelük stond afge
schilderd. Dit plakkaat was geteekend met drie
namen, die ik jammer genoeg vergeten ben.
maar ik zie nog onder die namen opvlammen
deze mooie tltej: „Vertegenwoordigers van de
wetenschap en de gezonde rede te Rabastens".
Een van deze drie vrüdenkers gewaardlgde zich
aan het debat deel te nemen. En om U de
waarheid te zeggen, zün betoog was verre van
schitterend. Toen ik hem van antwoord gediend
had, voegde ik er nog enkele woorden aan toe:
„Mün beste münheer, geeft U toe, dat U op Uw
aanplakbiljet niet heel beleefd tegenover mü
bent geweest? Gü züt mü toch eenig eerherstel
schuldig. Gü zult mü dat niet weigeren nu ik
erom vraag. Het is op geen enkele wüze in strüd
met Uw beginselen Welnu dan: Neem van
avond. alvorens te gaan slapen, uw kaars en ga
dan recht voor den spiegel staan en dan met
of zonder Uw slaapmuts op moet gü driemaal
hardop zeggen: „Ik ben de vertegenwoordiger
van de wetenschap en de gezonde rede". In
dien gü dat kunt volbrengen zonder in een
lach te schieten, dan züt ge waarlük nog vee!
,fle stiefmoeder wenscht dat Je Je behoorlük
gedraagt en goede vrienden tracht te worden
met dien Jongen. Zie Je, zün vader hè. die is
erg goed bevriend met den eersten minister
en heeft heel wat in de melk te brokkelen als
het op het ultdeelen van titels aankomt." n,
.Js het anders niets? Laat u 't dan maar aan
mij over. Eer we een week verder zün. zal ik
haasje over met hem spelen; ik zal mün heele
zonnige persoonlükheid aanwenden om de meest
broederlüke banden tusschen ons belden te
smeden. Hoe heet-le?"
.Lord Percy Whipple.”
Jimmy's pijp rolde lawaaiend over den vloer.
.Paps! Denk nog eens goed na. Dat meent
u toch niet ernstig wel?”
Jimmy legde zachtjes een hand op den
schouder van zün vader.
„Vadertje, bereid u voor op een geweldige
lachbui. Leg uw hoofd achterover en brul, dat
de muren daveren. Ik ontmoette Lord Percy
Whipple gisteravond in de Club der Zes Hon
derd. Er vielen woorden. Ik viel Percy aan
Hoe het kwam, behalve dan. dat we allebei
dezelfde tafel wilden hebben, weet ik precies
niet meer. Als ik het geweten had, zou tk
natuurlUk geen hand naar hem hebben ultge-
stoken, maar nu....M
Halve doos 0.50
Heele doos 0.80
Tuben 0.40
en 0.65
