oan den day
Het Zeemonster van Nagasaki
van
De zorgen
Jimmy
x
DUUR AUTOTOCHTJE
r
WOENSDAG 17 MAART 1937
ALKMAARSCHE KEGELBOND
De competitie
Aan alle kanten treurig
ALKMAARSCHE RECHTBANK
De competitie
Oud en zwervende
Uitspraken
0
BURGERLIJKE STAND
Al* twee oude rnannen
Uitslag veiling
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct.
en
•Uit.
Een, die liever twee
kerels had
Z.e zullen het voortaan
wel laten
50
N
en
Z 6.—
10.—
50
50
Voor het behoud van de kaasmarkt
Een 78-jarige wegen* diefttal van
brandhout voor den rechter
•I
«O aotu na roep Je mtfn «Bieten wakhfrj
\Zijn eerste
liefde
Een veel geplaagde
Injtelegram*tyl
--A
I
Kroot 75
A
-
I
P<W
na t
483—545.
mi
ml
r
maanden gevangenisstraf.
Klasse:
oude
I
DOOR P. G WODEHOUSE
VEERTIENDE HOOFDSTUK
sou
kon
«Wordt vereoigdj
e
v
a
oop
aan Zee wedey-
r D. Koelewyn.
5
5
5
5
5
5
4
4
3
3
1
1
5
4
4
4
3
1
3
3
3
1
1
1
1
1
1
3
3
4
4
1
3
3
2
3
5
5
8
8
6
4
3
3
5
5
4
3
3
3041
3830
3739
3726
2992
3530
3039
1791
1710
1880
1774
1815
1604
was voor urein memel en mei. t-nuei
van handelen aangebroken. Ze haalden uit hun sak de einden
touw die ze nog steeds bij zich droegen en wonden dit om den
gladde nek van het ondier. „Ópschieten, jö, zei Piet tegen
Drein, die lustig een liedje begon te fluiten. WaaroorJ?” vroeg
Drein.
tentoonstelling te
schilderden ver-
runt
rnde
■yfelyk brutaal al een
In. Hermanns’ erf op-
10
8
8
8
4
3
3530
3372
3302
3259
3317
3133
3e~ masse:
Alcm. Vlctrlx
Koekoek
O.K.A.
Z.E.1
Met
Cubo
Onder Ons
3e Klasse:
Victoria
Onder Ons D.
Met z’n Tienen
Houthakkers
W.I.K
Cubo 3
dine
en
6
6
6
6
5
6
5
r
r.
a -
r
sr
ts
je
n
n
3
3
3
3
3
3
3e
3e
f 350
10
2-50
0-25
ISO
3.50
3.50
len.
dae.
len.
im.
ins,
op-
„n.
K.Z.?
in Tienen
Ml
Jan Hendrik W., visscher te Den Helder. Ver
nieling van een stoel, bierglazen en een asch-
bak In het café van E. Smit. Eisch en vonnis
ƒ25 of 15 dagen.
641—643.
691—658.
654—732.
585—667.
673—669.
683—655.
Van zaken, behandeld op 9 Maart J.L
Jan 8.. scharensliep en zonder vaste woon
plaats. Diefstal van een portemonnale te Middel-
lie. Eisch 6 maanden gevangenisstraf. Vonnis.
4
Standen: le Klasse:
Alcm. Vlctrlx
Koekoek
ZK.K.Z.7
O.K.A.
Cubo
Op de Lat
zei mevrouw Pett, toen zij niet meer kon reke
nen op voortzetting van de lofspraak. „Het was
ongetwijfeld dwaas van me. dien Jongeman te
verdenken. Maar de woorden van Lord Wls-
beach maken op een geest, als de mijne,
natuurlijk meer indruk, dan op dien van welke
andere vrouw ook.”
„Natuurlijk,” zei Annie.
ZIJ was nu In een prettige stemming. Alles
was goed gegaan.
„En bovendien," zei mevrouw Pett, Js er nog
een manier, waarop wij kunnen vaststellen of
de jonge man werkelijk Jimmy Crocker la”
Annie werd voor de zooveelste maal naar.
„Een manier? Welke manier?"
„Maar herinner je je dan niet, mijn beste,
dat Skinner James Crocker jaren lang gekend
heeft?”
Skinner?”
De naam klonk vertrouwd, maar Annie
hem niet direct thuis brengen.
„Mijn nieuwe butler. HIJ Is rechtstreeks
Eugenia hier naar toe gekomen. Hjj was
die
3
2
3
Ik geloof, dat ik een beetje ontactisch geweest
ben tegenover Ogden. Dat gebeurde voor jij
binnenkwam. Ik denk tenminste, dat het daar
over gaat."
„Welnee, daar gaat t niet over,” zei Annie
ongeduldig. „Het is veel erger. Tante Nesta Is
wantrouwend. Zij giste, dat JU niet echt Jimmy
Crocker was.”
„Goeie hemel, hoe kwam ae daarbij?”
„Ik heb het haar zooveel mogelijk uit bet
hoofd trachten te praten, maar ze wantrouwt
je nog. Tenslotte besliste zjj. je een proef te
laten doorstaan, door je te confronteeren met
Skinner, den butler. Als hl) je niet herkent,
weet zij, dat ae het bij het rechte eind had.”
Jimmy keek werkelijk mistroostig.
„Ik begrijp wel niet erg goed, hoe dat moet.
Ik vind het nog al een rare proef. Waarom kan
zy zich niet voorstellen, dat iemand het eerlijk
en oprecht meent, als haar butler dien man
niet kent? Er zijn toch zeker honderden eerbare
menschen, die de butler niet kent.”
„Sklnner Is pas een paar dagen geleden uit
Engeland aangekomen. Tot dan toe was hij bij
mevrouw Crocker in dienst. Begrijp je het nu?”
Jimmy bleef staan. Zjj had langzaam en dui
delijk gesproken, en hij kon haar dus niet ver
keerd verstaan hebben. Maar hoe kon iemand,
die Sklnner heette, butler zijn geweest bij zijn
stiefmoeder? Sinds ae in Londen waren, was er
nooit een andere butler geweest dan Bayliss.
JBen je daar zeker van?”
van
het.
ons binnenliet toen wij haar bezochten.
Niemand kan beter getuigen, dat deze persoon
Jimmy Crocker is of niet, dan hij.”
Nu werd het te veel voor Annie. Op een der-
geiyken slag was zij heelemaal niet verdacht
geweest Het stond haar duidelijk voor oogen,
dat nu alles moest mislukken. Jimmy mocht in
geen geval meer terugkeeren naar dit huis, om
daar met den butler geconfronteerd en ont
maskerd te worden. Als hij terugkwam, zou
hij regelrecht in de val loopen. Zij stond op
«Je hebt volkomen geiyk, mjjn beate klad.” Direct moest ae hem waarschuwen. Zit moest
Jimmy hield zijn schreden In. Haar verschy-
nen deed hem schrikken. Hjj had wel aan haar
loopen denken, maar hjj- verwachtte niet, dat i
zjj hem wuivend tegemoet zou komen.
„Wat is er gaande?" vroeg hl).
Annie trok hem met zich mee een zijstraat in.
,Je kunt niet meer naar huis terug. Alles
is verkeerd uitgevallen.” i
„Verkeerd uitgevallen? Ik dacht toch, dat ik
geweldig geboft had. Met je oom in ieder geval
wel. Wü zijn als de beste vrienden van elkaar
gegaan. En we hebben afgesproken om morgen
samen naar den wedstrijd te gaan. Daarom zal
hij op kantoor vertellen, dat hy morgen een
onderhoud moet hebben met Carnegie.”
„Och, het is oom Peter niet, maar tante
Nesta.”
Maar nu geöeurue er iets eigenaardigs. net zeemonsuer
slaakte een diepen zucht, deed zijn oogen toe en bleef beweging
loos liggen. Piet dacht, dat het door een flauwte was getroffen,
later zouden ae bemerken, dat een zeemonster heel vast sliep
en dat je het dan bijna niet wakker kon krijgen.
door minder Inkomsten op te geven dan hij In
werkelijkheid had genoten. Op een bepaald
oogenblik gaf hij zelfs slechts 13.op, terwijl
hl) in werkelijkheid ƒ28— per week had ver
diend.
De eisch was 1 maand gevangenisstraf de
Officier wilde voor Urk, omdat dit het eerste
Urksche geval van onrechtmatig steuntrekken
was. een voorbeeld stellen en het vonnis was
conform.
Het tweede Urksche geval van hetzelfde soort
kwam onmiddellljk hierna voor. De vlsschers-
knecht Klaas R. had hetzelfde grapje uitge
haald als zijn mede-ellander, maar bovendien
nog de handteekening van zijn werkgever ver-
valscht. De Officier rekende hem dit zwaar
aan en eischte twee maanden gevangenisstraf.
De rechter dacht er milder over, schoor de
twee schapen over één kam en vonniste Klaas
ook tot een maand brommen op staatekoaten
De rechter vond het een mooi lied, al was het
niet op rijm en veroordeelde den oude tot 10
boete of 5 dagen.
Onbenullig maar toch nog eenlgermate ver
makelijk was het geval van den 78-jarigen
tuinbouwer Hermanns B.’ult Noord-Scharwoude,
die nog nooit In aanraking was geweest met
vrouwe Justltla en nu op zijn zeer ouden dag
zich had bezondigd aan diefstal van een beetje
brandhout ten nadeele van zijn 64-jarigen
buurman Petrus O.
Hermanns was een echt oud mannetje, met
hog welig grijs haar, half doof en weinig over
tuigd van zijn eigen misdadigheid. Immers:
buurman O. had onbesdiri
jaar lang dat hout op ejjr
geslagen, zonder dat Hermanns daar toestem
ming voor had gegeven. Wat was nu billljker,
dan dat Hermanns als tegenprestatie wat brand
hout van Buurman afnam?
Van een rechtsprocedure had or
vriend niet veel verstand, want er waa
Hjks naar zijn naam gevraagd, of hjj wilde zijn
op papier gestelde verdediging gaan voorlezen.
Mag ik me verdedigen? vroeg hjj. De rechter:
dat kunnen we zóó wel af, ik zal eerst wat
schuldbesef trachten bjj te brengen.
Maar toen de rechter verdachte aan zijn ver
stand wilde gaan brengen, dat hjj toch geen
recht had dat hout weg te nemen, kwam er
weer: „Mag ik me nu verdedigeh?”
Het huwelijk is een verheven en heilige in
stelling. waarin de echtgenooten In Innige en
opofferende liefde behooren samen te leven.
Edoch, de Heldersche gepenslppneerde Martinus
van der L. lapte deze eenigfct juiste huwelijks
opvatting aan zijn laars en gedroeg zich tegen
over zUn vrouw als een rabauw. Tenslotte werd
het zoo erg. dat ’t arme mensch ten einde raad
naar de politie liep en haar man aanklaagde
wegens zware mishandeling. Hij had op een
zekeren dag een schoen naar haar hoofd ge
gooid en een blikken bus, waardoor tamelijk
ernstige verwondingen waren ontstaan, en
schopte, sloeg en beet haar verschrikkelijk.
Deze man was niet verschenen, maar de vrouw
wel en deze getuigde tegen haar man en zei,
dat het nog geen zier verbeterd was. Ze had nu
een verzoek tot echtscheiding ingediend; des
ondanks woonde ze nog bU haar man, omdat
ze nergens anders heen kon.
De Officier eischte in deze aan alle kanten
treurige en ongelukkige zaak 2 maanden ge
vangenisstraf tegen den man. De rechter was
nog meer verontwaardigd en veroordeelde den
onwaardigen echtgenoot tot 3 maanden.
gehouden bjj opbod, op Maandag 15 Maart
1937, ten overstaan van notaris C. J. de Lan
ge, van de volgende perceelen te Alkmaar:
Geboren: Relnder. z. van Willem Steensma
en Johanna Nellie Keyser; Hendrlkus Petrus.
Z- van Adrtanus Wilhelmus Antonius Johanna
v. Mierlo en Antonia Johanna Mlechels; Henk
z. van Hendrik Stoffers en Anna Christina Eli
sabeth Bemhardina Lensing; Renske Anna d.
van Ype var. Dijk en Antje Bwager; Theodora
Antonia Hyacinths, d. van Cornells Johannes
Warmer en Theodora Wajer; Cornells, z. van
Klaas Bleman en Dlna Koning.»
Geboren: Antonia Maria, dochter van Ante-
nlus Petrus Maria van Tooren en
Maria Rabellng.
Ondertrouwd: Johannes Jan Oosterwyk en
Maart je Wiedyk; Simon Hendrik Koopman en
Helena Anna van der Steen; Pieter'Leegwater
en Cornelia Hendrika Maria de Groot.
Overleden: Adriana Bakker, 36 j„ geh. met
Anthonius Ruiter; Klaas Bak, 55 j„ wedr. van
Maria Schenk; Teunls Blokker, 47 j., geh. met
Elisabeth van Twuljver; Reinoud Heleen Jo
han Morra, 74 j-, geh. met Aljjda Catharina
Feith.
Overleden: Bastiaan Boekee, 5 Jaar.
voorloopig de onderdanige te
achter dat masker van opge-
voorkomende vriendelijkheid
woedde een sloopende zielestrljd. een niet te
stillen verlangen naar den man. dien zij als een
ccrljjk en oprecht mensch had leeren kennen.
Terwijl generaal Christensen met zijn doch
ter nu eens hier en dan weer daar den tijd
doodde, stug maar gestadig gevolgd door brie
ven. die verschillende poststempels droegen, on
dervond Roland Hansen de voor- en nadeelen
van een gefêteerd man te zijn. Van verschllle»-
de kanten bereikten hem de meest eervolle op
drachten, nu eens vertoefde hij in Kopenhagen,
dan weer diende Praag of Nice hem tot tijde
lijke woonplaats. Maar bij al zijn doen en laten
bleef het beeld van Roza hem het dichtst nabij.
En de gedachte dat men haar met opzet van
hem weghield, bracht hem soms tot razernij,
soms in een melancholieke stemming. Dan
schreef hij den generaal lange brieven, over zijn
eerlijke liefde voor Roza. zijn arbeid en zijn
successen. Hij had het beter kunnen laten!
Geen antwoord keurde men hem waardig.
Slechts eenmaal kreeg hij een kort briefje,
korter gesteld dan het meest onbeduidende za
kenbriefje: .Roza is verongelukt. Nu kunt u
gerust zjjn. Christensen.”
tWas niet te gelooven. Roland schreeuwde
het uit. Dat kon niet bestaan, zooveel haat bij
zoo’n vreeseljjken slag. Tot de avondbladen hem
de bevestiging brachten. Roza was met haar
paard in een afgrond gestort en onder het dier
verpletterd. Overweldigd door êen ontzettende
smart, was bet alleen zijn werk, dat hem af
leiding kon brengen. Zjjn talenten buitte hij
uit; met zijn crayon en penseelen beeldde hy
zijn zielepijn en onverflauwde eerlijke liefde uit
voor het leven, dat goed was.
De tijd heelde langzamerhand de wonden, die
niet te dichten leken. Tien jaren waren voorbij
gegaan van niest werken, dat ongekende succes
sen oogstte en hjj besloot «en
organiseeren. waarop al zijn
zameld zouden zijn, met als middelpunt het
meisje in wit en blauw. De handelaren deden
hun uiterste best de adressen van de koopers
te achterhalen. Voor een deel gelukte het,
slechts van één eigenaar’, iemand die zich gene-
raai Christensen noemde, bleef een antwoord,
ondanks "herhaald aandrtngen. uit. Roland’s plan
dreigde te mislukken. Christensen had te veel
van zijn werkstukken in bezit, dan dat men
zonder deze een behoorlijke tentoonstelling zou
kunnen houden.
Tot de post hem op zekeren morgen een brief
bracht met een monogram, dat hy oogenbilkke-
HJk als dat van den generaal herkende. Opge
wonden opende Roland den brief en las:
„Mijnheer.
U hoeft mij mijn dochter ontnomen; ik
kocht uw schilderijen op en heb ze stuk
voor stuk verbrand.”
Als door den bliksem getroffen, zat Roland
Hansen daar, overweldigd door zooveel haat.
Nu verloor hjj voor de tweede maal Roza. zyn
eerste «n eenige liefde, die al ^jjn werken had
beheerscht Zy was het geweest, die hem ge
bracht had tot den hoogen sport, waarop hy„nu
stond. Zonder haar. Roland voelde het, kon hy
niets. Deze gedachten hielden hem gevangen.
-j—ie heele kunstkritieken-kllek kan my ge-
1 stolen worden en met hetzelfde genoe-
gen. waarmede Roland Hansen anders
een voozen appel naar buiten zou hebben ge
worpen. verdwenen nu wel vyf of zes dagbladen
over de vensterbank. Waar ze zouden terecht
komen, deerde Roland allerminst. Terwyi hy
naar het vertrek, dat als .atelier” gedoodverfd
was. slenterde, schoten hem nog enkele zin
sneden te binnen, die een oogenbllk dreigden
zyn goed humeur grondig te bederven. Een
grimmige trek kwam er even" op zyn haast nog
jongensachtig gelaat Maar nauwelyks was hy
in zyn „ezelshok”. temidden van een bonte ver
zameling van verfpotten, kwasten, linnen, en
al dan niet beëindigde geestesproducten, of hy
was weer zich zelf; Roland Hansen. kunstschil
der, met of zonder talent, daar schreven an
deren kolommen over vol. maar meestal wel
met honger.
'tWas een vast ingeroeste gewoonte van Ro
land Hansen, om vanuit zyn venster naar bul-
tén te Auren, naar altyd dezelfde, maar toch
steeds weer nieuwe aspecten-biedende vensters,
zonder echter iets bepaalds te zien. Nu eens
duurde die periode van droomend-staren wat
langer, dan eens wat korter, maar vanmorgen
was van dit alles geen sprake. Evën roerloos
als anders was zyn houding, inderdaad, maar
zyn oogen keken nu fixeerend scherp naar het
tafereeltje, waaraan zyn kunstenaarsziel zich
laafde, tot berstens toe vol.
Op het balcon van een aangrenzend hotel
zat een meisje, gekleed in een immens-witte ja
pon, feëriek doorweven met smalle, hemelblauwe
banen, de armen achter het weelderig krulle-
kopje gekruist, het gelaat met een zachten,
haast opmerkeiyken glans naar de zon gewend.
Wie het meisje was. wist Roland niet en het
interesseerde hem ook bitter weinig. Haar op
windende houding, die kleurenschakeering te
gen een achtergrond van fel-gekleurde muren,
waarop zachtzwevende schaduwen van flauw
in den wind bewegende marklezen-randen, dat
was een tafereeltje. Biedermeier waardig.
In felle potloodstrepen schetste Roland in
een haast ongekende haast; dan kwamen zyn
penseelen aan de beurt en hy gunde ze geen
oogenblik rust, bang dat zyn slapend model
aan de idylle een ontydig einde zou maken.
Geen afgewerkt schilderstuk, maar een gran
dioos ontwerp was het, dat hy tegen het mid
daguur een veilig plaatsje gaf in een hoek van.
zyn atelier.
Op een kunstenaarsbal. dat twee dagen later
werd gehouden, verscheen ook Roland Ransen.
Het voorgeschreven costuum was wel gehuurd,
maar dat ging niemand anders dan hem zelf
wat aan. Vry en onbedwongen bewoog hy zich
door de zalen, toen hy zich eensklaps recht te
genover zyn „droomen'-model van het hotél-
balcon bevond. Hun oogen ontmoetten elkaar
en hielden elkander langer vast dan eigenlyk
wel oirbaar was. De meest gewone plichtplegin
gen, waarvan het wederzydsch voorstellen wel
een der vervelendste pleegt te zyn, gaven Roland
Hansen een schok, die hem uit zyn evenwicht
dreigde te slaan. Oogenblikkeiyk herstelde hy
zich echter en zyn charmante manier van op
treden was het waarschymyk, wat het meisje
ervan weerhield naar de oorzaak van zyn ver
warring te peilen. Een avond uit het sprookje
van duizend en een nacht was deze solrée-dan-
sante, vol idylle en ongekende bekoring. Zelfs
zyn gehuurde smoking, waar Roland onmanne
lijk zuinig op was. kon dezen ban niet verbre
ken.
Helmeiyk was het meisje naar het kunste-
naarsbal gegaan. Op de vlucht was ze geslagen
voor de goedbedoelde tyrannie van haar vader,
generaal Christensen, die overdreven bezorgd
was voor het wel en wee van zyn dochter. „Mijn
Roza” noemde hy haar steeds. Hy waa er aich
Cornelia maar al te goed van bewust, dat een mUllotnan-
vermogen een ongelimiteerd aantal huweiyks-
pretendenten op'de been brengt. En onder alle
koren is nu eenmaal kaf.
Het was hem den volgenden dag dan ook
duideiyk aan te zien, dat hy er alles behalve
mee lugenoipen was kennis te maken met
Iemand, die. zoo werd er by gezegd, kunstschil
der was. Een geheel overbodige opmerking, oor
deelde de heer Christensen, dat is aan den man
zyn plunje wel te zien. Koude rillingen voelde
hy langs zyn rug opkomen, toen hy ervoer, dat
Roza den jongeman met een feilen blos op de
De rechter schudde zyn hoofd en ondervroeg
toen buurman O. maar. Die vertelde, dat hy
merkte, dat zyn houtvoorraad verminderde en
dat hy wel degeiyk van verdachte vergunning
had van een klein stukje van diens erf gebruik
te maken. “De waarde van het gestolene was
t ongeveer vier dubbeltjes!
De rechter: Waarom deed u eigenlyk aan
gifte? Het is toch eigenlyk geen werk zoo’n
v> ouden man voor zoo iets aan te klagen?
Getuige begreep het niet en zei: Ik heb geen
schuld!
Verdachte zei buurman geen vergunning te
hebben gegeven om op zyn erf te komen.
Onder bepaalde voorwaarden wilde hy. het
echter wel toestaan.
De rechter: Maar dat hy van uw erf gebruik
maakte gaf u toch geen recht dat hout weg te
nemen?
Verdachte: Dat weten we nu al; en zyn vin
ger omhoog stekend en zwaaiend hy deed
dat geregeld vervolgde hy: Mag ik me ver
dedigen?
Nog niet zei de rechter en gaf het woord aan
den Officier, die het ongelukkig vond dat zulke
oude heeren nog zoo’n herrie met elkaar maak
ten en kinderachtig bovendien, 10 boete of
5 dagen was de eisch.
Eindeiyk mocht verdachte zyn verdediging
voorlezen; die verdediging had natuuriyk niets
om het lyf en behelsde felteiyk alleen, dat
verdachte de baas was van zyn erf.
Het schynt tot veel menschen maar niet te
kunnen doordringen, dat de vrede een groot
goed Is. Zoo maakte ook Arte de J.. pakhuis
knecht te Alkmaar, ruzie met mejuffrouw Sch.
B. en haar dochter en op een gegeven oogenbllk
liep het zoo hoog, dat hy de dames mishan
delde door stompen en slaan, zoodat de moe
der twee blauwe oogen en een krab over haar
gezicht opliep.
Verdachte gaf een uitvoerig verhaal over den
vyf-jarigen oorlog tusschen zijn familie en de
twee dames. Hy zou vêrschrlkkeiyk gepest en
getreiterd zyn en zyn slotconclusie was: ik had
liever twee kerels tegenover me dan die twee.
De dames ontkenden natuuriyk hardnekkig
de juistheid van die beweringen en de Officier
vroeg f 20 boete of 10 dagen.
De rechter vond, dat de man zich moest
schamen vrouwen zoo te attaqueeren; het was
onwelvoegiyk. Het vonnis was conform den
eisch, plus een vermaning voortaan anders op
te treden.
Programma 3e
17 Maart: Met z’n TienenVictoria.
Cubo 3W.I.K.
18 Maart: HouthakkersOnder ons Dames.
Toen de belde vrienden terugkwamen wachtte hun een on
aangename verrassing. Het zeemonster had zich thans omge
keerd en in plaats van zyn staart lag nu de kop op het strand.
Het rolde woest met zijn oogen en Piet fluisterde ttein toe,
dat het misschien maar beter was te maken, dat ze zoo
spoedig mogeiyk wegkwamen.
1. Huls en erf, Comansstraat 10, groot 118
cJt„ 4070—,
3. Huis en erf. Stationsstraat 73.
CJL, 2960.—.
3. Café en woonhuis. Bierkade, hoek Luttik-
Oudorp, 45 C.A., 4210.
4. Huis en erf. Tuinstraat 27. groot 106 c.A.,
f 2250
De afslag biyft bepaald op Maandag 22
Maart aa, des avonds 6 uur, in Hotel de Nach
tegaal, Langestraat 94 te Alkmaar.
De op één na oudste verdachte van den mid
dag was de stakkerige zwerver Pieter TJ., oud
77 jaar, zonder beroep of vaste woonplaats en
gedetineerd in het Huis van Bewaring. Het
.jnisdryf” waaraan hy zich schuldig had ge
maakt was landloopery te Castricum. De man
had van zyn armelyk leven al 23 jaar in Veen
huizen doorgebracht en wilde nu niets liever
dan weer naar dat oord tertrg. Stuurde men hem
er niet heen, dan zou hy een ruit ingooien of
iets dergelyks.
De officier hield er niet van verdachten op
hun wenken te bedienen, maar hy had mede
lijden met zoo’n ouden en zwervenden man,
zoodat hy een dag hechtenis vroeg en opzen
ding naar Veenhuizen voor den tyd van drie
jaar.
De rechter „vfroordeelde” conform dien eisch.
Klaas S„ visscher te Egmi
spannlgheld tegen jachtopz,
Eisch 1 maand gevangenisstraf. Vonnis 1 maand
voorwaardeiyk met 2 proefjaren.
Jan F. P., Anna Paulowna. Beleedlglng van
D. J. Doets te Anna Paulowna. Eisch en vonnis
15.of 10 dagen.
Gerhard K. los-werkman te Hoogwoud. Be-
leediging van burgemeester D. Hoogeboom.
Eisch ƒ30 of 15 dagen. Vonnis ƒ35 of 10 dagen.
Meindert W„ machlne-bankwerker te Den
Helder. Mishandeling Van H. Pronk, door wien
hy geplaagd werd. Eisch en vonnis slechts ƒ4
of 2 dagen.
„D*e lui van den „Geheimen Dienst” van
andere landen. Lord Wisbeach heeft me daar
gisteren een en ander van verteld. Hy zei, dat
ik iedereen moest wantrouwen. Hy zei ook, dat
nu leder oogenbllk verwacht kan worden, dat
er een aanslag wordt gepleegd op de uitvinding
van Willy.”
„Dat zei hy toch seker maar voor de grgp?”
„Geenszins. Ik heb zelden iemand zoo ernstig
hooren spieken. Hy drukte me vooral op het
hart, in iedereen, die hier nieuw binnentreedt,
«en verdacht persoon te zien.”
■JfQUt ik geloof, dat u hem dan zeker in de
gaten moet houden,” bromde Ogden vanaf de
sofa
Mevrouw Pett schrok.
Ogden. Ik was vergeten, dat je hier was.
Zy ultte een kreet van schrik, want nu zy
Ogden, zag, rees een nieuw schrikbeeld voor
haar oogen. „Wel, misschien is die man wel
gekomen, om jou te ontvoeren! Dat ik daar niet
•erder asm gedacht heb.”
Zooals bekend, zal mede dank zy den by-
dragen van vereenigingen en belangstellende
burgers, met Ingang van Vrydag a.s. het wik-
en weegloon gebracht worden op 4 cent per
20 kilo.
Laten zy. die nog niet hun bedrag schon
ken. in dit mooie resultaat een aansporing
mogen vinden, om alsnog van hun burgerzin
te getuigen.
Het Comité van Actie Immers gaat door en
zal alle pogingen In het werk stellen, om met
de ihgekomen gelden onze mooie kaasmarkt
tot zoo groot mogelyken bloei te brengen.
Voor heden bevat onze Hjst de volgende
giften:
Dr. F A Stehr
Wasschery 8. Krom
V. V. V. Sneek a
V. V. V. Hellendoom
D J. Woldendorp
d. B
De Frlesche winkel
Dr. J. Degenaar
„De Noord-Holander”
Firma F. H. R. en Zn.
beweren, dat hy dien Jongeman al eerder gezien
had op de Atlantic.”
,Ru. dat zal wel een toevallige geiykenls zyn,
veronderstel ik. Oom zei Immers, dat hy dien
man, dien hy bedoelde, met my had zien praten.
Maar dan zou ik toch vóór alles de geiykenls
hebben moeten opmerken.”
Van uit een onverwachten hoek kreeg Annie
hulp.
,jk weet, wien oom Peter bedoelde," zei
Ogden. .XMe leek heelemaal niet op dien vent."
Annie was te dankbaar voor de hulp, om er
verbaasd over te kunnen zyn. zy dacht er
alleen maar aan, dat Ogden hasu: ongetwyfeld
met iemand anders had zien praten op het
schip. Het had haar daar immers geenszins aan
gezelschap ontbroken.
Mevrouw Pett kwam nu ook onder den in
druk van al die argumenten.
„Misschien geef ik myn verbeelding te vry
spel,” zei ze.
„Wel natuuriyk, tante,” zei Annie. „U beseft
zelf niet, hoe levendig uw verbeelding Is. Toen
ik laatst dat verhaal voor u overtypte, heb ik
werkeiyk versteld gestaan over de ideeën en de
verbeelding, die u er in had verwerkt. Ik heb
het nog tegen oom Peter gezegd. Het is zeer
verklaarbaar, dat iemand met een dergelyke
verbeeldingskracht als u. zich ook eens werkeiyk
iets .inbeeldt, nietwaar?”
Mevrouw Pett lachte bescheidenlyk. zy zag
haar nicht vol verwachting aan, en wachtte
biykbaar op nog meer complimenten. Maar
Annie vond het genoeg voor dezen keer.
Samen f 41.75
In totaal is er nu eeW bedrag van f 2364.—
Het Is werkelijk verblydend. dat zoo allerwe
gen wordt medegevoeld van hoe groot belang het
behoud van onze kaasmarkt is niet enkel voor
de stad, maar ook voor het vreemdelingenver
keer in het algemeen. Het bewys daarvoor leve
ren de giften, welke er reeds binnen gekomen
zyn van diverse V.V.V.’s. Dit laatste moge een
aansporing zyn voor degenen, die nog niets by-
droegen. in het actlefonds alsnog hun gift te
storten Men kan dat doen by V V V. (giro 24888
ten name van den penningmeester N Bettlnk,
het NH.D., giro 104863, en Alkm. Crt., giro
37060).
Vandaag werd ontvangen: van Chr. Mldden-
standsvereenlgtng f 7.50; NJ4. f 2.50; fam. Hoek
f 5; Orde van Advocaten te Alkmaar f 25; V.
V. V. GroetCamperduin f 5; samen f 45.
Het totaal bedraagt tot heden f 2409.
Anine vond, dat het tyd werd, om tus
schen beide te komen. Mevrouw >Pett begon
zich, meer dan Annie lief was, in de buurt van
de waarheid te bewegen.
„U moet zich niet zooveel in het hoofd halen,
tante Nesta. Ik geloof werkeiyk, dat het komt,
doordat u allemaal zulke nare verhalen achryft.
Het is heuach onmogeiyk, dat die man een be
drieger la Hoe zou hy het durven riskeeren? Hy
zou toch wel heel goed weten, dat u hem ieder
oogenblik zou kunnen ontmaskeren door even
een telegrammetje te sturen naar mevrouw
Crocker, om te vragen, of haar stiefzoon wer
kelijk in Amerika was.”
Het was een stoute poging, die Annie waagde,
want wanneer haar tante dat werkeiyk
doen, zouden al haar plannen in duigen vallen.
Maar zy moest toch iets wagen. .Zy wilde ten
minste weten, of haar tante de bedoeling had.
aan mevrouw Crocker inlichtingen te vragen, of
dat de vyandschap zoo groot geworden was, dat
zy er geen oogenblik aan zou denken, zich met
haar zuster in verbinding te stellen, zy her
ademde weer, toen mevrouw Pett plotseling ver
strakte in haar stoel by die opmerking.
TV denk er niet aan, om Eugenia te telegra-
feeren.”
„Dat hegryp ik,” zei Annie, ..maar een bedrie
ger zou niet weten, dat u reden hebt, om dat
niet te doen, nietwaar?”
,4a, ik begin je nu te begrypen.”
Annie herademde nogmaals, maar haar onbe
zorgdheid duurde niet lang.
„Niettemin kan ik maar niet begrypen,” zei
mevrouw Pett, Jsoe je oom zoo positief kou!
Geiyk men zich nog herinnert, werd op 7
Februari van de Breedstraat een auto gestolen,
die een of twee dagen later ergens in Ouden-
dyk op een boerenerf werd aangetroffen. Het
bleek, dat de 18-jarige Pieter H., slagersknecht
te Alkmaar en de 20-Jarlge Bernardus B met
selaar te Alkmaar, den auto hadden „geleend”
om „hun „dames" naar huis te brengen.
Ondertusschen was de gedupeerde zeer on-
voordeellg uit, want hy woonde in de Wyde
Wormer en moest een taxi nemen om weer
naar huis te gaan. Bovendien kwam aan zyn
auto, die hy gehuurd had. avery, zoodat in
totaal de onkosten ruim 60 groot waren.
De jongelui stonden nu terecht en erken
den hun domheid. Diefstal van benzine was
hun ten laste gelegd.
De heer R. de Jong, melksiyter te wyde Wor
mer en de gedupeerde, vertelde, dat hy de on
kosten van de Jongelui had terug gekregen. Het
bleek echter, dat de vader van H. het had
betaald, en dat zoonlief by stukjes en beetjes
weer aan papa terug moest geven, terwyi B. het
op zyn beurt voor de helft aan H. moest afbe
talen.
De Officier achte een boete uit opvoedkundige
overwegingen niet gewenscht en eischte tegen
leder een week gevangenisstraf.
De rechter ging daarmede accoord en veroor
deelde de jongelui conform, terwyi hy ze ook
nog een flink standje meegaf.
wangen begroette. Hy wist nu precies waar hy
aan toe was en nam oogenblikkeiyk zyn maat
regelen. Dagenlang was zyn secretaris in de
weer om de antecedenten van Roland Hansen,
van beroep kunstschilder, op te sporen. Het re
sultaat dekte volkomen de eerste vermoedens
van den heer Christensen: een jongmensch zon
der eenlg verleden en geld, met tot dusver geen
inzichten of biyk van eenige capaciteit. Zijn
besluit was onherroepelykwe vertrekken.
Maar tusschen Roland en Rosa was die in
nige, oprechte liefdesverwantschap gekomen, die
zich niet door dergelyke maatregelen met wor
tel en al laat
uitroeien. Roland
was niet aan ’n
vaste woonplaats
verbonden. Er
waren nauwelyks
24 uren verstre
ken na de aan
komst van den generaal en zyn dochter, toen
Roland Hansen hetzelfde stationsgebouw ver
liet.
Het schlldery van het meisje in wit en blauw
had hy beëindigd. En met één slag was zun
naam er een. dien iedereen kende, indien men
zich al niet pertinent herinnerde hem eerder
te hebben gezien. Kolommenlange artikelen en
tallooze reproducties verdoezelden kritieken, die
vroeger geschreven waren. Met een schouderop
halen ging Roland dit alles voorby; er waren
kwesties, dft hem meer kopzorg kostten. Gene
raal Christensen week geen duimbreed van zyn
eenmaal Ingenomen standpunt. .Myn Roza
trouwt niet met een kunstschilder.deze woor
den lagen hem vooraan in den mond. Het wa
ren wel heel krasse termen, die hy gebruikte,
toen hy Roza verbood nog ooit dien „verloopen
kunstschilder" te ontmoeten. En en passant
voegde hy eraan toe: .Morgenochtend vroeg
vertrekken we. Het waarheen bluft voor Jou
voorloopig een geheim.”
tWas Roza aan te zien, dat geheel haar we
zen er op was Ingesteld den vader haar ge
dachten over Roland Hansen vierkant te zeg
gen. ware het niet dat de herinnering aan haar
pas overleden moeder, die zoo’n gapende leegte
had achtergelaten, haar op ’t laatste moment
deed besluiten
blijven. Maar
ruimdheid en
Vee! sensationeels viel er op de Maandagsche
zitting van den Alkmaarschen politierechter
niet te beleven en de eenige deugd die van haar
verteld kan worden van verslaggeversstand
punt dan is. dat zy zich kenmerkte door een
uitermate vlotte afwikkeling van zaken en een
spoedig einde.
Het begon heel nuchter met het geval van
den Urker visscher Teunis de B.. die misbruik
had gemaakt van de Zuiderzee-steunregellng,
Voor de competitie is deze week een flink en
belangrijk programma afgewerkt.
In de eerste afdeellng behaalde Op de Lat
zun eerste overwinning, waardoor de leeluke 0
tenminste weg is. Hiermede heeft Op de Lat
tevens getoond tot goede prestaties in staat te
zyn. De stryd tusschen de belde Donderdag-
•vond-clubs Z E.K.Z en Op t Kantje Af leverde
een verdiende overwinning op voor Z. E. K. Z.?
Zaterdag was het de groote ontmoeting tus
schen Koekoek en Alc. Vlctrlx. Zouden de Koe
koeken er In slagen hun tot nu toe ongeslagen
record te handhaven? Koekoek trof 1 echter
slecht, want de Alcmarianen waren buitenge
woon op dreef. Ondanks den drukken avond had
Olie zyn zenuwen thuis gelaten en daar de
andere Alcmaria-gooiers ook niet achter bleven,
werd t mooie hout van 733 geworpen.
De Koekoek-menschen bleven, ofschoon geen
slecht hout gemaakt werd, toch beneden hun
kunnen, vooral de 58 van den bekenden*Koe-
koekcrack van het Verdronkenoord waren voor
z’n kegelaars-capacitelten te weinig.
Intusschen Is door deze overwinning van Alc-
maria de spanning in de eerste afdeellng weer
toegenomen.
In de tweede afdeellng klopten de O. K. A.
reserves het tweede vyftal van Z. E. K Z met
groot verschil.
Alc. Vlctrlx II had met Onder Ons heel veel
moeite en met slechte 3 hout verschil verloor
Onder Ons.
Met z’n Tienen won verdiend en met groot
verschil van Cubo 2.
De Koekoek reserves waren Zaterdagavond
zeer goed op dreef en zy slaagden er in het
sterke vyftal van Alc. Vlctrlx te kloppen, het
geen een mooie prestatie genoemd moet wor
den. Door deze overwinning van Koekoek is ook
de spanning in de tweede afdeellng weer zeer
gestegen. Hiermede is de eerste helft van *t pro
gramma afgewerkt.
De tweede helft van t programma zal
concours verkegeld worden.
De volledige uitslagen lulden:
le klasse:
CuboOp de Lat
Z. E. K. Z.?—O. K A.
KoekoekAlc. Vlctrlx
2e klasse:
Cubo 2—Met z’n tienen 522—654.
Z. E. K. Z. 2—0. K. A 2
Alc. Vlctrlx 2Onder Ons
Koekoek 2—Alc. Vlctrlx 2
3e klasse: a
Cubo 3Met z’n tienen 2
dat doen, vóór hy kwam, en dat kon elk oogen
bllk het geval zyn.
..Natuuriyk,” zei ze. met geweldige zelfbe-
heerschlng. „Daar had ik niet eens aan ge
dacht. Het is heel eenvoudig als het maar
,nlet te laat wordt voor de lunch, want ik kryg
honger.”
zy ging langzaam naar de deur, maar toen
zy die achter zich gesloten had. rende zy naar
haar kamer, greep een hoed en liep wat
zy loopen kon, de trappen af en naar bulten.
Juist toen zy op de straat liep, kwam Jimmy
den hoek om. zy liep hem tegemoet en wenite
met haar handen.
zyn penseelen bleven roerloos waar ze waren;
zyn geest verlamde.
Roland Hansen schilderde nooit meer....