oan den day Het Zeemonster van Nagasaki van De zorgen Jimmy x DUUR AUTOTOCHTJE r WOENSDAG 17 MAART 1937 ALKMAARSCHE KEGELBOND De competitie Aan alle kanten treurig ALKMAARSCHE RECHTBANK De competitie Oud en zwervende Uitspraken 0 BURGERLIJKE STAND Al* twee oude rnannen Uitslag veiling HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en •Uit. Een, die liever twee kerels had Z.e zullen het voortaan wel laten 50 N en Z 6.— 10.— 50 50 Voor het behoud van de kaasmarkt Een 78-jarige wegen* diefttal van brandhout voor den rechter •I «O aotu na roep Je mtfn «Bieten wakhfrj \Zijn eerste liefde Een veel geplaagde Injtelegram*tyl --A I Kroot 75 A - I P<W na t 483—545. mi ml r maanden gevangenisstraf. Klasse: oude I DOOR P. G WODEHOUSE VEERTIENDE HOOFDSTUK sou kon «Wordt vereoigdj e v a oop aan Zee wedey- r D. Koelewyn. 5 5 5 5 5 5 4 4 3 3 1 1 5 4 4 4 3 1 3 3 3 1 1 1 1 1 1 3 3 4 4 1 3 3 2 3 5 5 8 8 6 4 3 3 5 5 4 3 3 3041 3830 3739 3726 2992 3530 3039 1791 1710 1880 1774 1815 1604 was voor urein memel en mei. t-nuei van handelen aangebroken. Ze haalden uit hun sak de einden touw die ze nog steeds bij zich droegen en wonden dit om den gladde nek van het ondier. „Ópschieten, jö, zei Piet tegen Drein, die lustig een liedje begon te fluiten. WaaroorJ?” vroeg Drein. tentoonstelling te schilderden ver- runt rnde ■yfelyk brutaal al een In. Hermanns’ erf op- 10 8 8 8 4 3 3530 3372 3302 3259 3317 3133 3e~ masse: Alcm. Vlctrlx Koekoek O.K.A. Z.E.1 Met Cubo Onder Ons 3e Klasse: Victoria Onder Ons D. Met z’n Tienen Houthakkers W.I.K Cubo 3 dine en 6 6 6 6 5 6 5 r r. a - r sr ts je n n 3 3 3 3 3 3 3e 3e f 350 10 2-50 0-25 ISO 3.50 3.50 len. dae. len. im. ins, op- „n. K.Z.? in Tienen Ml Jan Hendrik W., visscher te Den Helder. Ver nieling van een stoel, bierglazen en een asch- bak In het café van E. Smit. Eisch en vonnis ƒ25 of 15 dagen. 641—643. 691—658. 654—732. 585—667. 673—669. 683—655. Van zaken, behandeld op 9 Maart J.L Jan 8.. scharensliep en zonder vaste woon plaats. Diefstal van een portemonnale te Middel- lie. Eisch 6 maanden gevangenisstraf. Vonnis. 4 Standen: le Klasse: Alcm. Vlctrlx Koekoek ZK.K.Z.7 O.K.A. Cubo Op de Lat zei mevrouw Pett, toen zij niet meer kon reke nen op voortzetting van de lofspraak. „Het was ongetwijfeld dwaas van me. dien Jongeman te verdenken. Maar de woorden van Lord Wls- beach maken op een geest, als de mijne, natuurlijk meer indruk, dan op dien van welke andere vrouw ook.” „Natuurlijk,” zei Annie. ZIJ was nu In een prettige stemming. Alles was goed gegaan. „En bovendien," zei mevrouw Pett, Js er nog een manier, waarop wij kunnen vaststellen of de jonge man werkelijk Jimmy Crocker la” Annie werd voor de zooveelste maal naar. „Een manier? Welke manier?" „Maar herinner je je dan niet, mijn beste, dat Skinner James Crocker jaren lang gekend heeft?” Skinner?” De naam klonk vertrouwd, maar Annie hem niet direct thuis brengen. „Mijn nieuwe butler. HIJ Is rechtstreeks Eugenia hier naar toe gekomen. Hjj was die 3 2 3 Ik geloof, dat ik een beetje ontactisch geweest ben tegenover Ogden. Dat gebeurde voor jij binnenkwam. Ik denk tenminste, dat het daar over gaat." „Welnee, daar gaat t niet over,” zei Annie ongeduldig. „Het is veel erger. Tante Nesta Is wantrouwend. Zij giste, dat JU niet echt Jimmy Crocker was.” „Goeie hemel, hoe kwam ae daarbij?” „Ik heb het haar zooveel mogelijk uit bet hoofd trachten te praten, maar ze wantrouwt je nog. Tenslotte besliste zjj. je een proef te laten doorstaan, door je te confronteeren met Skinner, den butler. Als hl) je niet herkent, weet zij, dat ae het bij het rechte eind had.” Jimmy keek werkelijk mistroostig. „Ik begrijp wel niet erg goed, hoe dat moet. Ik vind het nog al een rare proef. Waarom kan zy zich niet voorstellen, dat iemand het eerlijk en oprecht meent, als haar butler dien man niet kent? Er zijn toch zeker honderden eerbare menschen, die de butler niet kent.” „Sklnner Is pas een paar dagen geleden uit Engeland aangekomen. Tot dan toe was hij bij mevrouw Crocker in dienst. Begrijp je het nu?” Jimmy bleef staan. Zjj had langzaam en dui delijk gesproken, en hij kon haar dus niet ver keerd verstaan hebben. Maar hoe kon iemand, die Sklnner heette, butler zijn geweest bij zijn stiefmoeder? Sinds ae in Londen waren, was er nooit een andere butler geweest dan Bayliss. JBen je daar zeker van?” van het. ons binnenliet toen wij haar bezochten. Niemand kan beter getuigen, dat deze persoon Jimmy Crocker is of niet, dan hij.” Nu werd het te veel voor Annie. Op een der- geiyken slag was zij heelemaal niet verdacht geweest Het stond haar duidelijk voor oogen, dat nu alles moest mislukken. Jimmy mocht in geen geval meer terugkeeren naar dit huis, om daar met den butler geconfronteerd en ont maskerd te worden. Als hij terugkwam, zou hij regelrecht in de val loopen. Zij stond op «Je hebt volkomen geiyk, mjjn beate klad.” Direct moest ae hem waarschuwen. Zit moest Jimmy hield zijn schreden In. Haar verschy- nen deed hem schrikken. Hjj had wel aan haar loopen denken, maar hjj- verwachtte niet, dat i zjj hem wuivend tegemoet zou komen. „Wat is er gaande?" vroeg hl). Annie trok hem met zich mee een zijstraat in. ,Je kunt niet meer naar huis terug. Alles is verkeerd uitgevallen.” i „Verkeerd uitgevallen? Ik dacht toch, dat ik geweldig geboft had. Met je oom in ieder geval wel. Wü zijn als de beste vrienden van elkaar gegaan. En we hebben afgesproken om morgen samen naar den wedstrijd te gaan. Daarom zal hij op kantoor vertellen, dat hy morgen een onderhoud moet hebben met Carnegie.” „Och, het is oom Peter niet, maar tante Nesta.” Maar nu geöeurue er iets eigenaardigs. net zeemonsuer slaakte een diepen zucht, deed zijn oogen toe en bleef beweging loos liggen. Piet dacht, dat het door een flauwte was getroffen, later zouden ae bemerken, dat een zeemonster heel vast sliep en dat je het dan bijna niet wakker kon krijgen. door minder Inkomsten op te geven dan hij In werkelijkheid had genoten. Op een bepaald oogenblik gaf hij zelfs slechts 13.op, terwijl hl) in werkelijkheid ƒ28— per week had ver diend. De eisch was 1 maand gevangenisstraf de Officier wilde voor Urk, omdat dit het eerste Urksche geval van onrechtmatig steuntrekken was. een voorbeeld stellen en het vonnis was conform. Het tweede Urksche geval van hetzelfde soort kwam onmiddellljk hierna voor. De vlsschers- knecht Klaas R. had hetzelfde grapje uitge haald als zijn mede-ellander, maar bovendien nog de handteekening van zijn werkgever ver- valscht. De Officier rekende hem dit zwaar aan en eischte twee maanden gevangenisstraf. De rechter dacht er milder over, schoor de twee schapen over één kam en vonniste Klaas ook tot een maand brommen op staatekoaten De rechter vond het een mooi lied, al was het niet op rijm en veroordeelde den oude tot 10 boete of 5 dagen. Onbenullig maar toch nog eenlgermate ver makelijk was het geval van den 78-jarigen tuinbouwer Hermanns B.’ult Noord-Scharwoude, die nog nooit In aanraking was geweest met vrouwe Justltla en nu op zijn zeer ouden dag zich had bezondigd aan diefstal van een beetje brandhout ten nadeele van zijn 64-jarigen buurman Petrus O. Hermanns was een echt oud mannetje, met hog welig grijs haar, half doof en weinig over tuigd van zijn eigen misdadigheid. Immers: buurman O. had onbesdiri jaar lang dat hout op ejjr geslagen, zonder dat Hermanns daar toestem ming voor had gegeven. Wat was nu billljker, dan dat Hermanns als tegenprestatie wat brand hout van Buurman afnam? Van een rechtsprocedure had or vriend niet veel verstand, want er waa Hjks naar zijn naam gevraagd, of hjj wilde zijn op papier gestelde verdediging gaan voorlezen. Mag ik me verdedigen? vroeg hjj. De rechter: dat kunnen we zóó wel af, ik zal eerst wat schuldbesef trachten bjj te brengen. Maar toen de rechter verdachte aan zijn ver stand wilde gaan brengen, dat hjj toch geen recht had dat hout weg te nemen, kwam er weer: „Mag ik me nu verdedigeh?” Het huwelijk is een verheven en heilige in stelling. waarin de echtgenooten In Innige en opofferende liefde behooren samen te leven. Edoch, de Heldersche gepenslppneerde Martinus van der L. lapte deze eenigfct juiste huwelijks opvatting aan zijn laars en gedroeg zich tegen over zUn vrouw als een rabauw. Tenslotte werd het zoo erg. dat ’t arme mensch ten einde raad naar de politie liep en haar man aanklaagde wegens zware mishandeling. Hij had op een zekeren dag een schoen naar haar hoofd ge gooid en een blikken bus, waardoor tamelijk ernstige verwondingen waren ontstaan, en schopte, sloeg en beet haar verschrikkelijk. Deze man was niet verschenen, maar de vrouw wel en deze getuigde tegen haar man en zei, dat het nog geen zier verbeterd was. Ze had nu een verzoek tot echtscheiding ingediend; des ondanks woonde ze nog bU haar man, omdat ze nergens anders heen kon. De Officier eischte in deze aan alle kanten treurige en ongelukkige zaak 2 maanden ge vangenisstraf tegen den man. De rechter was nog meer verontwaardigd en veroordeelde den onwaardigen echtgenoot tot 3 maanden. gehouden bjj opbod, op Maandag 15 Maart 1937, ten overstaan van notaris C. J. de Lan ge, van de volgende perceelen te Alkmaar: Geboren: Relnder. z. van Willem Steensma en Johanna Nellie Keyser; Hendrlkus Petrus. Z- van Adrtanus Wilhelmus Antonius Johanna v. Mierlo en Antonia Johanna Mlechels; Henk z. van Hendrik Stoffers en Anna Christina Eli sabeth Bemhardina Lensing; Renske Anna d. van Ype var. Dijk en Antje Bwager; Theodora Antonia Hyacinths, d. van Cornells Johannes Warmer en Theodora Wajer; Cornells, z. van Klaas Bleman en Dlna Koning.» Geboren: Antonia Maria, dochter van Ante- nlus Petrus Maria van Tooren en Maria Rabellng. Ondertrouwd: Johannes Jan Oosterwyk en Maart je Wiedyk; Simon Hendrik Koopman en Helena Anna van der Steen; Pieter'Leegwater en Cornelia Hendrika Maria de Groot. Overleden: Adriana Bakker, 36 j„ geh. met Anthonius Ruiter; Klaas Bak, 55 j„ wedr. van Maria Schenk; Teunls Blokker, 47 j., geh. met Elisabeth van Twuljver; Reinoud Heleen Jo han Morra, 74 j-, geh. met Aljjda Catharina Feith. Overleden: Bastiaan Boekee, 5 Jaar. voorloopig de onderdanige te achter dat masker van opge- voorkomende vriendelijkheid woedde een sloopende zielestrljd. een niet te stillen verlangen naar den man. dien zij als een ccrljjk en oprecht mensch had leeren kennen. Terwijl generaal Christensen met zijn doch ter nu eens hier en dan weer daar den tijd doodde, stug maar gestadig gevolgd door brie ven. die verschillende poststempels droegen, on dervond Roland Hansen de voor- en nadeelen van een gefêteerd man te zijn. Van verschllle»- de kanten bereikten hem de meest eervolle op drachten, nu eens vertoefde hij in Kopenhagen, dan weer diende Praag of Nice hem tot tijde lijke woonplaats. Maar bij al zijn doen en laten bleef het beeld van Roza hem het dichtst nabij. En de gedachte dat men haar met opzet van hem weghield, bracht hem soms tot razernij, soms in een melancholieke stemming. Dan schreef hij den generaal lange brieven, over zijn eerlijke liefde voor Roza. zijn arbeid en zijn successen. Hij had het beter kunnen laten! Geen antwoord keurde men hem waardig. Slechts eenmaal kreeg hij een kort briefje, korter gesteld dan het meest onbeduidende za kenbriefje: .Roza is verongelukt. Nu kunt u gerust zjjn. Christensen.” tWas niet te gelooven. Roland schreeuwde het uit. Dat kon niet bestaan, zooveel haat bij zoo’n vreeseljjken slag. Tot de avondbladen hem de bevestiging brachten. Roza was met haar paard in een afgrond gestort en onder het dier verpletterd. Overweldigd door êen ontzettende smart, was bet alleen zijn werk, dat hem af leiding kon brengen. Zjjn talenten buitte hij uit; met zijn crayon en penseelen beeldde hy zijn zielepijn en onverflauwde eerlijke liefde uit voor het leven, dat goed was. De tijd heelde langzamerhand de wonden, die niet te dichten leken. Tien jaren waren voorbij gegaan van niest werken, dat ongekende succes sen oogstte en hjj besloot «en organiseeren. waarop al zijn zameld zouden zijn, met als middelpunt het meisje in wit en blauw. De handelaren deden hun uiterste best de adressen van de koopers te achterhalen. Voor een deel gelukte het, slechts van één eigenaar’, iemand die zich gene- raai Christensen noemde, bleef een antwoord, ondanks "herhaald aandrtngen. uit. Roland’s plan dreigde te mislukken. Christensen had te veel van zijn werkstukken in bezit, dan dat men zonder deze een behoorlijke tentoonstelling zou kunnen houden. Tot de post hem op zekeren morgen een brief bracht met een monogram, dat hy oogenbilkke- HJk als dat van den generaal herkende. Opge wonden opende Roland den brief en las: „Mijnheer. U hoeft mij mijn dochter ontnomen; ik kocht uw schilderijen op en heb ze stuk voor stuk verbrand.” Als door den bliksem getroffen, zat Roland Hansen daar, overweldigd door zooveel haat. Nu verloor hjj voor de tweede maal Roza. zyn eerste «n eenige liefde, die al ^jjn werken had beheerscht Zy was het geweest, die hem ge bracht had tot den hoogen sport, waarop hy„nu stond. Zonder haar. Roland voelde het, kon hy niets. Deze gedachten hielden hem gevangen. -j—ie heele kunstkritieken-kllek kan my ge- 1 stolen worden en met hetzelfde genoe- gen. waarmede Roland Hansen anders een voozen appel naar buiten zou hebben ge worpen. verdwenen nu wel vyf of zes dagbladen over de vensterbank. Waar ze zouden terecht komen, deerde Roland allerminst. Terwyi hy naar het vertrek, dat als .atelier” gedoodverfd was. slenterde, schoten hem nog enkele zin sneden te binnen, die een oogenbllk dreigden zyn goed humeur grondig te bederven. Een grimmige trek kwam er even" op zyn haast nog jongensachtig gelaat Maar nauwelyks was hy in zyn „ezelshok”. temidden van een bonte ver zameling van verfpotten, kwasten, linnen, en al dan niet beëindigde geestesproducten, of hy was weer zich zelf; Roland Hansen. kunstschil der, met of zonder talent, daar schreven an deren kolommen over vol. maar meestal wel met honger. 'tWas een vast ingeroeste gewoonte van Ro land Hansen, om vanuit zyn venster naar bul- tén te Auren, naar altyd dezelfde, maar toch steeds weer nieuwe aspecten-biedende vensters, zonder echter iets bepaalds te zien. Nu eens duurde die periode van droomend-staren wat langer, dan eens wat korter, maar vanmorgen was van dit alles geen sprake. Evën roerloos als anders was zyn houding, inderdaad, maar zyn oogen keken nu fixeerend scherp naar het tafereeltje, waaraan zyn kunstenaarsziel zich laafde, tot berstens toe vol. Op het balcon van een aangrenzend hotel zat een meisje, gekleed in een immens-witte ja pon, feëriek doorweven met smalle, hemelblauwe banen, de armen achter het weelderig krulle- kopje gekruist, het gelaat met een zachten, haast opmerkeiyken glans naar de zon gewend. Wie het meisje was. wist Roland niet en het interesseerde hem ook bitter weinig. Haar op windende houding, die kleurenschakeering te gen een achtergrond van fel-gekleurde muren, waarop zachtzwevende schaduwen van flauw in den wind bewegende marklezen-randen, dat was een tafereeltje. Biedermeier waardig. In felle potloodstrepen schetste Roland in een haast ongekende haast; dan kwamen zyn penseelen aan de beurt en hy gunde ze geen oogenblik rust, bang dat zyn slapend model aan de idylle een ontydig einde zou maken. Geen afgewerkt schilderstuk, maar een gran dioos ontwerp was het, dat hy tegen het mid daguur een veilig plaatsje gaf in een hoek van. zyn atelier. Op een kunstenaarsbal. dat twee dagen later werd gehouden, verscheen ook Roland Ransen. Het voorgeschreven costuum was wel gehuurd, maar dat ging niemand anders dan hem zelf wat aan. Vry en onbedwongen bewoog hy zich door de zalen, toen hy zich eensklaps recht te genover zyn „droomen'-model van het hotél- balcon bevond. Hun oogen ontmoetten elkaar en hielden elkander langer vast dan eigenlyk wel oirbaar was. De meest gewone plichtplegin gen, waarvan het wederzydsch voorstellen wel een der vervelendste pleegt te zyn, gaven Roland Hansen een schok, die hem uit zyn evenwicht dreigde te slaan. Oogenblikkeiyk herstelde hy zich echter en zyn charmante manier van op treden was het waarschymyk, wat het meisje ervan weerhield naar de oorzaak van zyn ver warring te peilen. Een avond uit het sprookje van duizend en een nacht was deze solrée-dan- sante, vol idylle en ongekende bekoring. Zelfs zyn gehuurde smoking, waar Roland onmanne lijk zuinig op was. kon dezen ban niet verbre ken. Helmeiyk was het meisje naar het kunste- naarsbal gegaan. Op de vlucht was ze geslagen voor de goedbedoelde tyrannie van haar vader, generaal Christensen, die overdreven bezorgd was voor het wel en wee van zyn dochter. „Mijn Roza” noemde hy haar steeds. Hy waa er aich Cornelia maar al te goed van bewust, dat een mUllotnan- vermogen een ongelimiteerd aantal huweiyks- pretendenten op'de been brengt. En onder alle koren is nu eenmaal kaf. Het was hem den volgenden dag dan ook duideiyk aan te zien, dat hy er alles behalve mee lugenoipen was kennis te maken met Iemand, die. zoo werd er by gezegd, kunstschil der was. Een geheel overbodige opmerking, oor deelde de heer Christensen, dat is aan den man zyn plunje wel te zien. Koude rillingen voelde hy langs zyn rug opkomen, toen hy ervoer, dat Roza den jongeman met een feilen blos op de De rechter schudde zyn hoofd en ondervroeg toen buurman O. maar. Die vertelde, dat hy merkte, dat zyn houtvoorraad verminderde en dat hy wel degeiyk van verdachte vergunning had van een klein stukje van diens erf gebruik te maken. “De waarde van het gestolene was t ongeveer vier dubbeltjes! De rechter: Waarom deed u eigenlyk aan gifte? Het is toch eigenlyk geen werk zoo’n v> ouden man voor zoo iets aan te klagen? Getuige begreep het niet en zei: Ik heb geen schuld! Verdachte zei buurman geen vergunning te hebben gegeven om op zyn erf te komen. Onder bepaalde voorwaarden wilde hy. het echter wel toestaan. De rechter: Maar dat hy van uw erf gebruik maakte gaf u toch geen recht dat hout weg te nemen? Verdachte: Dat weten we nu al; en zyn vin ger omhoog stekend en zwaaiend hy deed dat geregeld vervolgde hy: Mag ik me ver dedigen? Nog niet zei de rechter en gaf het woord aan den Officier, die het ongelukkig vond dat zulke oude heeren nog zoo’n herrie met elkaar maak ten en kinderachtig bovendien, 10 boete of 5 dagen was de eisch. Eindeiyk mocht verdachte zyn verdediging voorlezen; die verdediging had natuuriyk niets om het lyf en behelsde felteiyk alleen, dat verdachte de baas was van zyn erf. Het schynt tot veel menschen maar niet te kunnen doordringen, dat de vrede een groot goed Is. Zoo maakte ook Arte de J.. pakhuis knecht te Alkmaar, ruzie met mejuffrouw Sch. B. en haar dochter en op een gegeven oogenbllk liep het zoo hoog, dat hy de dames mishan delde door stompen en slaan, zoodat de moe der twee blauwe oogen en een krab over haar gezicht opliep. Verdachte gaf een uitvoerig verhaal over den vyf-jarigen oorlog tusschen zijn familie en de twee dames. Hy zou vêrschrlkkeiyk gepest en getreiterd zyn en zyn slotconclusie was: ik had liever twee kerels tegenover me dan die twee. De dames ontkenden natuuriyk hardnekkig de juistheid van die beweringen en de Officier vroeg f 20 boete of 10 dagen. De rechter vond, dat de man zich moest schamen vrouwen zoo te attaqueeren; het was onwelvoegiyk. Het vonnis was conform den eisch, plus een vermaning voortaan anders op te treden. Programma 3e 17 Maart: Met z’n TienenVictoria. Cubo 3W.I.K. 18 Maart: HouthakkersOnder ons Dames. Toen de belde vrienden terugkwamen wachtte hun een on aangename verrassing. Het zeemonster had zich thans omge keerd en in plaats van zyn staart lag nu de kop op het strand. Het rolde woest met zijn oogen en Piet fluisterde ttein toe, dat het misschien maar beter was te maken, dat ze zoo spoedig mogeiyk wegkwamen. 1. Huls en erf, Comansstraat 10, groot 118 cJt„ 4070—, 3. Huis en erf. Stationsstraat 73. CJL, 2960.—. 3. Café en woonhuis. Bierkade, hoek Luttik- Oudorp, 45 C.A., 4210. 4. Huis en erf. Tuinstraat 27. groot 106 c.A., f 2250 De afslag biyft bepaald op Maandag 22 Maart aa, des avonds 6 uur, in Hotel de Nach tegaal, Langestraat 94 te Alkmaar. De op één na oudste verdachte van den mid dag was de stakkerige zwerver Pieter TJ., oud 77 jaar, zonder beroep of vaste woonplaats en gedetineerd in het Huis van Bewaring. Het .jnisdryf” waaraan hy zich schuldig had ge maakt was landloopery te Castricum. De man had van zyn armelyk leven al 23 jaar in Veen huizen doorgebracht en wilde nu niets liever dan weer naar dat oord tertrg. Stuurde men hem er niet heen, dan zou hy een ruit ingooien of iets dergelyks. De officier hield er niet van verdachten op hun wenken te bedienen, maar hy had mede lijden met zoo’n ouden en zwervenden man, zoodat hy een dag hechtenis vroeg en opzen ding naar Veenhuizen voor den tyd van drie jaar. De rechter „vfroordeelde” conform dien eisch. Klaas S„ visscher te Egmi spannlgheld tegen jachtopz, Eisch 1 maand gevangenisstraf. Vonnis 1 maand voorwaardeiyk met 2 proefjaren. Jan F. P., Anna Paulowna. Beleedlglng van D. J. Doets te Anna Paulowna. Eisch en vonnis 15.of 10 dagen. Gerhard K. los-werkman te Hoogwoud. Be- leediging van burgemeester D. Hoogeboom. Eisch ƒ30 of 15 dagen. Vonnis ƒ35 of 10 dagen. Meindert W„ machlne-bankwerker te Den Helder. Mishandeling Van H. Pronk, door wien hy geplaagd werd. Eisch en vonnis slechts ƒ4 of 2 dagen. „D*e lui van den „Geheimen Dienst” van andere landen. Lord Wisbeach heeft me daar gisteren een en ander van verteld. Hy zei, dat ik iedereen moest wantrouwen. Hy zei ook, dat nu leder oogenbllk verwacht kan worden, dat er een aanslag wordt gepleegd op de uitvinding van Willy.” „Dat zei hy toch seker maar voor de grgp?” „Geenszins. Ik heb zelden iemand zoo ernstig hooren spieken. Hy drukte me vooral op het hart, in iedereen, die hier nieuw binnentreedt, «en verdacht persoon te zien.” ■JfQUt ik geloof, dat u hem dan zeker in de gaten moet houden,” bromde Ogden vanaf de sofa Mevrouw Pett schrok. Ogden. Ik was vergeten, dat je hier was. Zy ultte een kreet van schrik, want nu zy Ogden, zag, rees een nieuw schrikbeeld voor haar oogen. „Wel, misschien is die man wel gekomen, om jou te ontvoeren! Dat ik daar niet •erder asm gedacht heb.” Zooals bekend, zal mede dank zy den by- dragen van vereenigingen en belangstellende burgers, met Ingang van Vrydag a.s. het wik- en weegloon gebracht worden op 4 cent per 20 kilo. Laten zy. die nog niet hun bedrag schon ken. in dit mooie resultaat een aansporing mogen vinden, om alsnog van hun burgerzin te getuigen. Het Comité van Actie Immers gaat door en zal alle pogingen In het werk stellen, om met de ihgekomen gelden onze mooie kaasmarkt tot zoo groot mogelyken bloei te brengen. Voor heden bevat onze Hjst de volgende giften: Dr. F A Stehr Wasschery 8. Krom V. V. V. Sneek a V. V. V. Hellendoom D J. Woldendorp d. B De Frlesche winkel Dr. J. Degenaar „De Noord-Holander” Firma F. H. R. en Zn. beweren, dat hy dien Jongeman al eerder gezien had op de Atlantic.” ,Ru. dat zal wel een toevallige geiykenls zyn, veronderstel ik. Oom zei Immers, dat hy dien man, dien hy bedoelde, met my had zien praten. Maar dan zou ik toch vóór alles de geiykenls hebben moeten opmerken.” Van uit een onverwachten hoek kreeg Annie hulp. ,jk weet, wien oom Peter bedoelde," zei Ogden. .XMe leek heelemaal niet op dien vent." Annie was te dankbaar voor de hulp, om er verbaasd over te kunnen zyn. zy dacht er alleen maar aan, dat Ogden hasu: ongetwyfeld met iemand anders had zien praten op het schip. Het had haar daar immers geenszins aan gezelschap ontbroken. Mevrouw Pett kwam nu ook onder den in druk van al die argumenten. „Misschien geef ik myn verbeelding te vry spel,” zei ze. „Wel natuuriyk, tante,” zei Annie. „U beseft zelf niet, hoe levendig uw verbeelding Is. Toen ik laatst dat verhaal voor u overtypte, heb ik werkeiyk versteld gestaan over de ideeën en de verbeelding, die u er in had verwerkt. Ik heb het nog tegen oom Peter gezegd. Het is zeer verklaarbaar, dat iemand met een dergelyke verbeeldingskracht als u. zich ook eens werkeiyk iets .inbeeldt, nietwaar?” Mevrouw Pett lachte bescheidenlyk. zy zag haar nicht vol verwachting aan, en wachtte biykbaar op nog meer complimenten. Maar Annie vond het genoeg voor dezen keer. Samen f 41.75 In totaal is er nu eeW bedrag van f 2364.— Het Is werkelijk verblydend. dat zoo allerwe gen wordt medegevoeld van hoe groot belang het behoud van onze kaasmarkt is niet enkel voor de stad, maar ook voor het vreemdelingenver keer in het algemeen. Het bewys daarvoor leve ren de giften, welke er reeds binnen gekomen zyn van diverse V.V.V.’s. Dit laatste moge een aansporing zyn voor degenen, die nog niets by- droegen. in het actlefonds alsnog hun gift te storten Men kan dat doen by V V V. (giro 24888 ten name van den penningmeester N Bettlnk, het NH.D., giro 104863, en Alkm. Crt., giro 37060). Vandaag werd ontvangen: van Chr. Mldden- standsvereenlgtng f 7.50; NJ4. f 2.50; fam. Hoek f 5; Orde van Advocaten te Alkmaar f 25; V. V. V. GroetCamperduin f 5; samen f 45. Het totaal bedraagt tot heden f 2409. Anine vond, dat het tyd werd, om tus schen beide te komen. Mevrouw >Pett begon zich, meer dan Annie lief was, in de buurt van de waarheid te bewegen. „U moet zich niet zooveel in het hoofd halen, tante Nesta. Ik geloof werkeiyk, dat het komt, doordat u allemaal zulke nare verhalen achryft. Het is heuach onmogeiyk, dat die man een be drieger la Hoe zou hy het durven riskeeren? Hy zou toch wel heel goed weten, dat u hem ieder oogenblik zou kunnen ontmaskeren door even een telegrammetje te sturen naar mevrouw Crocker, om te vragen, of haar stiefzoon wer kelijk in Amerika was.” Het was een stoute poging, die Annie waagde, want wanneer haar tante dat werkeiyk doen, zouden al haar plannen in duigen vallen. Maar zy moest toch iets wagen. .Zy wilde ten minste weten, of haar tante de bedoeling had. aan mevrouw Crocker inlichtingen te vragen, of dat de vyandschap zoo groot geworden was, dat zy er geen oogenblik aan zou denken, zich met haar zuster in verbinding te stellen, zy her ademde weer, toen mevrouw Pett plotseling ver strakte in haar stoel by die opmerking. TV denk er niet aan, om Eugenia te telegra- feeren.” „Dat hegryp ik,” zei Annie, ..maar een bedrie ger zou niet weten, dat u reden hebt, om dat niet te doen, nietwaar?” ,4a, ik begin je nu te begrypen.” Annie herademde nogmaals, maar haar onbe zorgdheid duurde niet lang. „Niettemin kan ik maar niet begrypen,” zei mevrouw Pett, Jsoe je oom zoo positief kou! Geiyk men zich nog herinnert, werd op 7 Februari van de Breedstraat een auto gestolen, die een of twee dagen later ergens in Ouden- dyk op een boerenerf werd aangetroffen. Het bleek, dat de 18-jarige Pieter H., slagersknecht te Alkmaar en de 20-Jarlge Bernardus B met selaar te Alkmaar, den auto hadden „geleend” om „hun „dames" naar huis te brengen. Ondertusschen was de gedupeerde zeer on- voordeellg uit, want hy woonde in de Wyde Wormer en moest een taxi nemen om weer naar huis te gaan. Bovendien kwam aan zyn auto, die hy gehuurd had. avery, zoodat in totaal de onkosten ruim 60 groot waren. De jongelui stonden nu terecht en erken den hun domheid. Diefstal van benzine was hun ten laste gelegd. De heer R. de Jong, melksiyter te wyde Wor mer en de gedupeerde, vertelde, dat hy de on kosten van de Jongelui had terug gekregen. Het bleek echter, dat de vader van H. het had betaald, en dat zoonlief by stukjes en beetjes weer aan papa terug moest geven, terwyi B. het op zyn beurt voor de helft aan H. moest afbe talen. De Officier achte een boete uit opvoedkundige overwegingen niet gewenscht en eischte tegen leder een week gevangenisstraf. De rechter ging daarmede accoord en veroor deelde de jongelui conform, terwyi hy ze ook nog een flink standje meegaf. wangen begroette. Hy wist nu precies waar hy aan toe was en nam oogenblikkeiyk zyn maat regelen. Dagenlang was zyn secretaris in de weer om de antecedenten van Roland Hansen, van beroep kunstschilder, op te sporen. Het re sultaat dekte volkomen de eerste vermoedens van den heer Christensen: een jongmensch zon der eenlg verleden en geld, met tot dusver geen inzichten of biyk van eenige capaciteit. Zijn besluit was onherroepelykwe vertrekken. Maar tusschen Roland en Rosa was die in nige, oprechte liefdesverwantschap gekomen, die zich niet door dergelyke maatregelen met wor tel en al laat uitroeien. Roland was niet aan ’n vaste woonplaats verbonden. Er waren nauwelyks 24 uren verstre ken na de aan komst van den generaal en zyn dochter, toen Roland Hansen hetzelfde stationsgebouw ver liet. Het schlldery van het meisje in wit en blauw had hy beëindigd. En met één slag was zun naam er een. dien iedereen kende, indien men zich al niet pertinent herinnerde hem eerder te hebben gezien. Kolommenlange artikelen en tallooze reproducties verdoezelden kritieken, die vroeger geschreven waren. Met een schouderop halen ging Roland dit alles voorby; er waren kwesties, dft hem meer kopzorg kostten. Gene raal Christensen week geen duimbreed van zyn eenmaal Ingenomen standpunt. .Myn Roza trouwt niet met een kunstschilder.deze woor den lagen hem vooraan in den mond. Het wa ren wel heel krasse termen, die hy gebruikte, toen hy Roza verbood nog ooit dien „verloopen kunstschilder" te ontmoeten. En en passant voegde hy eraan toe: .Morgenochtend vroeg vertrekken we. Het waarheen bluft voor Jou voorloopig een geheim.” tWas Roza aan te zien, dat geheel haar we zen er op was Ingesteld den vader haar ge dachten over Roland Hansen vierkant te zeg gen. ware het niet dat de herinnering aan haar pas overleden moeder, die zoo’n gapende leegte had achtergelaten, haar op ’t laatste moment deed besluiten blijven. Maar ruimdheid en Vee! sensationeels viel er op de Maandagsche zitting van den Alkmaarschen politierechter niet te beleven en de eenige deugd die van haar verteld kan worden van verslaggeversstand punt dan is. dat zy zich kenmerkte door een uitermate vlotte afwikkeling van zaken en een spoedig einde. Het begon heel nuchter met het geval van den Urker visscher Teunis de B.. die misbruik had gemaakt van de Zuiderzee-steunregellng, Voor de competitie is deze week een flink en belangrijk programma afgewerkt. In de eerste afdeellng behaalde Op de Lat zun eerste overwinning, waardoor de leeluke 0 tenminste weg is. Hiermede heeft Op de Lat tevens getoond tot goede prestaties in staat te zyn. De stryd tusschen de belde Donderdag- •vond-clubs Z E.K.Z en Op t Kantje Af leverde een verdiende overwinning op voor Z. E. K. Z.? Zaterdag was het de groote ontmoeting tus schen Koekoek en Alc. Vlctrlx. Zouden de Koe koeken er In slagen hun tot nu toe ongeslagen record te handhaven? Koekoek trof 1 echter slecht, want de Alcmarianen waren buitenge woon op dreef. Ondanks den drukken avond had Olie zyn zenuwen thuis gelaten en daar de andere Alcmaria-gooiers ook niet achter bleven, werd t mooie hout van 733 geworpen. De Koekoek-menschen bleven, ofschoon geen slecht hout gemaakt werd, toch beneden hun kunnen, vooral de 58 van den bekenden*Koe- koekcrack van het Verdronkenoord waren voor z’n kegelaars-capacitelten te weinig. Intusschen Is door deze overwinning van Alc- maria de spanning in de eerste afdeellng weer toegenomen. In de tweede afdeellng klopten de O. K. A. reserves het tweede vyftal van Z. E. K Z met groot verschil. Alc. Vlctrlx II had met Onder Ons heel veel moeite en met slechte 3 hout verschil verloor Onder Ons. Met z’n Tienen won verdiend en met groot verschil van Cubo 2. De Koekoek reserves waren Zaterdagavond zeer goed op dreef en zy slaagden er in het sterke vyftal van Alc. Vlctrlx te kloppen, het geen een mooie prestatie genoemd moet wor den. Door deze overwinning van Koekoek is ook de spanning in de tweede afdeellng weer zeer gestegen. Hiermede is de eerste helft van *t pro gramma afgewerkt. De tweede helft van t programma zal concours verkegeld worden. De volledige uitslagen lulden: le klasse: CuboOp de Lat Z. E. K. Z.?—O. K A. KoekoekAlc. Vlctrlx 2e klasse: Cubo 2—Met z’n tienen 522—654. Z. E. K. Z. 2—0. K. A 2 Alc. Vlctrlx 2Onder Ons Koekoek 2—Alc. Vlctrlx 2 3e klasse: a Cubo 3Met z’n tienen 2 dat doen, vóór hy kwam, en dat kon elk oogen bllk het geval zyn. ..Natuuriyk,” zei ze. met geweldige zelfbe- heerschlng. „Daar had ik niet eens aan ge dacht. Het is heel eenvoudig als het maar ,nlet te laat wordt voor de lunch, want ik kryg honger.” zy ging langzaam naar de deur, maar toen zy die achter zich gesloten had. rende zy naar haar kamer, greep een hoed en liep wat zy loopen kon, de trappen af en naar bulten. Juist toen zy op de straat liep, kwam Jimmy den hoek om. zy liep hem tegemoet en wenite met haar handen. zyn penseelen bleven roerloos waar ze waren; zyn geest verlamde. Roland Hansen schilderde nooit meer....

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1937 | | pagina 3