Middeleeuwsche Palmzondag
Het Zeemonster
Nagasaki
van
^CdwïAaal wui den da^
I
H
F 750.-
van
De zorgen
Jimmy
ttmmmmittmimHmunmHimmtMMumtmnnmnwmNWNMMMMm
Ontsnapt
■3
Katholiek leven
Het lekkere hapje
Viering in 1938
In Holland staat
Bergen op Zoom
650 jaar
bij verlies van een band,
een voet erf een oog.
een huit...
Slechts één processie, waar
aan bijna de geheele stad
deelnam
HONIG'5 BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en 25Z zwaarder dan de pieeste andere
J
«tem.
In Monaco
die
der
zün.
Ik zegen hier mijn koorn,
worm»
1
Jonge man. die hier jutot
1
Toen besloot Piet Prikkel een list te gebruiken. Hij belde den
kapitein op en set, dat hü een grooten vlsch naar Nederland
te sturen had. De kapitein bracht hem een bezoek, maar toen
hjj zag. dat hij met Piet Prikkel te doen had. schrok hjj erg
en liep hard weg.
Met de tram gingen de beide vrienden naar de andere zijde
van de stad, waar een rijke Amerikaan woonde, die nog wel
van gekke plannetjes hield. In de tram zat een meneer, die erg
bang voor de belde vrienden was. Hjj dacht dat Drein en Plet
stilletjes het zeemonster de tram binnengesmokkeld hadden.
Toen de tramconducteur zag, dat er twee grootte kotters op
het balcon stonden met de initialen P. Pr. en Dr. Dr. erop,
gelastte hij hen den wagen dadelijk te verlaten. Hjj vertrouwde
de kotter» niet en was bang, dat bet zeemonster erin verbor
gen was.
Ik veronderstel, dat Monaco de eenlge staat
ter wereld is waar geen land- of tuinbouw be
staat. behalve in de particuliere tuinen, omdat
het geheele land bebouwd Is. Gedurende bijna
1000 jaar reeds wordt het vorstendom bestuurd
door de Grimaldi's en hun heerschappij lijkt
vandaag nog even goed bevestigd te zijn als
ooit In het verleden. ZU hebben altijd veel ge
daan voor den vooruitgang van hun gebied,
vooral de latere vorsten; en de vader van den
regeerenden vorst stelde een daad van onschat
bare waarde door het Oceanographisch Museum
te stichten, hetwelk eenig op de wereld is door
zijn verzamelingen en laboratoria en door het
groote aquarium.”
L
Elk jaar wordt het vorstendom bezocht
door anderhalf millloen toeristen, grootendeels
Britten en Amerikanen. Er is te Monte Carlo
een Anglicaansche kerk. met. zooals men mij
mededeelde, een flink aantal vaste bezoekers
Maar, naar men mij vertelde, wordt daar nooit
een hymne gezongen van de nummers vóór no.
37 in ..Oude en Nieuwe Gezangen” want als
men een nummer beneden de 37 aankondlgde
zou er geviar bestaan dat sommigen van de
gemeente den heuvel afrenden om hun geld te
zetten op dat bepaalde nummer van de roulette
tafel!
~tb21
oe er in het miniatuur-staatje Monaco
aan de Riviera nog iets meer te vinden
is dan roulettes en door speelzucht ver
lepte of verwoeste levens, leerde ons *n schets
van den Benedlctljner-Abt Hunter Blair In de
Universe.
uitgevoerd en enkele stukken van Bach en
nieuwere Italiaansche componisten er tusschen
door.
Zoo waren sommige kerken dien dag In swart
laken gekleed. Het aldus in rouw gehulde hoog
altaar was versierd met een aantal zilveren
kandelaars. Een beeld van O. L. Vrouw der
Zeven Weeën was aan den eenen kant geplaatst,
een doodkist met zwarte zijden geborduurde
doeken aan den anderen. Nadat In den middag
de lüdenspreek gehouden was. kwamen de
kloosterlingen tn de kerk. De priesters onder
hen herkende men aan de zwarte stool, die zü
boven hun kleed droegen. Men maakte nu den
Christus los van het kruis, en legde Hem tn
de kist. In processie ging het naar een rustal-
taar. waar de kist en bet beeld van O. L. Vr
der Zeven Weeën werden lieer genet. Intusschen
speelden de muzikanten, onder wie veel hoorn
blazers waren, treurliederen.
Het is ook lang gewoonte geweest, dat er op
Goeden Vrijdag gevangenen of ter dood ver
oordeelden gratie werd verleend. In de Augustij
nenkerk te Brussel werd een veroordeelde mis
dadiger gekruisigd, om ten slotte te worden
vrijgelaten om wille van den gekruisigden Ver
losser. Dergelüke vertoonlngen bleken echter
minder geschikt voor een Godshuis, en lang
zamerhand werden zulke uit de meelevende
volksfantasie ontstane gebruiken afgeschaft.
twijfel en verveling uitdrukte. Hij kreeg hoe lan-
ker hoe meer de vaste overtuiging, dat zijn zen
ding op een mislukking ging ultloopen.
,Jk kan hem dus zeggen,” zei hjj, „dat alles
in orde is?”
„Dat wat In orde is?"
„Dat hjj hier terug kan komen?"
.Absoluut niet.”
Mevrouw Pett was voor geen klein geruchtje
vervaard, maar zij kon zich niet weerhouden te
rillen, als zij zag. wat er voor een complot om
haar heen gesmeed werd. Haar dankbaarheid
Jegens Lord Wlsbeeach ‘werd op dit punt van
het gesprek bevorderd tot helden-vereering.
Wanneer het niet Was om hem en zijn open
baringen over den man, die nu voor haar stond,
zou zij zeker hebben gezegd, dat Jerry mocht
terugkomen. Want hoe mln ze ook op had met
Jerry, zij had zich toch zoo trlomfantelljk ge
voeld, toen Jimmy Crocker terug kwam In spijt
van zijn stiefmoeders wenachen, dat zij hem
zeker niets zou hebben geweigerd. Maar nu was
de zaak heel anders. ZU zag heel duidelijk een
bende samenzweerders zich om haar heen
nestelen. ZU bevond zich in de sterke strategi
sche positie van Iemand, die blijkbaar bedrogen
wordt, maar gelukkig genoeg weet, dat het ge
beurt.
ZU overwoog In stilte, of ze Jerry maar niet
moest laten komen. OngetwUfeld was zUn aan
wezigheid noodzakelUk om het complot volledig
te maken, wat zü dan ook van plan mochten
zün. En misschien was bet dan nog het beste,
om ze maar allemaal binnenshuis te houden.
heeech is Kremer’s
Aï T IT A D/^i'IK.TNT'C'>C °P blad ïlJn ‘“gevolge de verzekenngsvoorwaarden tegen T7 7^0 - blJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door E* bij een ongeval met F -
XX I .1 .F*. XX w I W r. ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen WV» verlies van beide armen, beide beenen of belde oogen kJVJa" dood e lij ken afloop fcrtJV»
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
In Holland staat een wrak gebouw.
Het aanzien haast niet waard,
‘t Werd plotseling tot ideaal.
Tot .zeer geschikt" verklaard.
Het ligt vlak bj) den zetel van
‘t Provinciaal bestuur,
Men vond onlangs: een kleine ton
Was daarvoor niet te duur.
Nu kreeg men 't zelfs voor 60 mille,
Maar jongens, was dat fijn!
Wel moest er vier en twintig ook
Voor de Verbouwing zijn
Maar ay. nu gaat het spel niet door.
Al was die prijs zoo laag!!?)
We hebben toch gelukkig! nog
Een Kamer in Den Haag!
Die voelde niets voor X Zonnehuis,
Ze vond het véél te duur....
Zet nu dat oude wrak maar weer
Te koop desnoods te huur!
HERMAN KRAMER.
In Holland staat een prachtig huis.
Gewoonweg een paleis,
Als woning van een gouverneur
Volkomen naar den eisch.
't Staat aan een mooie, stille gracht.
Een imposant geheel,
Zoo deftige behuizingen
Vindt men hier niet te veel.
De gouverneur was best tevree,
Heeft nooit een klacht geuit,
Maar eensklaps had dat vorst’lljk huls
Het „hoogerop* verbruid....
een oogenblik diepe stilte.
neer,
groote.
matige
verder rent.
„En JU. Hansen?”
..Neen.” sissend komt het vanuit zün kramp
achtig vertrokken lippen. Voorover gebogen ligt
hU in het zadel, één lün met den hals van zijn
paard.
..Ga JU met me mee terug. Perinsky?”
.Ja. Berger," meer zegt de zwijgzame huzaren
officier niet.
In een wtjden boog galoppeeren de belde
mannen naar het kamp terug. Af en toe zien
ze nog eens om In de richting van hun beide
makkers Kozakkenpatrouilles jagen in de
verte voorbü. de beide vluchtelingen achterna
Wat Berger verondersteld had. blUkt maar al
te waar te »Un Zinneloos van razernU over de
brutale ontsnappingspoging, zün de meeste be
wakers er op uitgetrokken om de vluchtelingen
te achterhalen. En de weinigen, die zün achter
gebleven, denken ook aan niets anders en ver-
waarloozcn elk voorschrift Onhoorbaar sluipen
Berger en Perinsky terug naar t gat onder den
houten wand. Eenmaal binnengekomen, dich
ten ze het zoo goed mogelük. Even later zün aa
weer terug in de zaal, waar allen opgewonden
door elkaar krioelen. Schünbaar kwam niemand
op de gedachte dat zü mede de oorzaak van
dit nachtelük alarm konden zün geweest; de
spanning van het oogenblik had hun eenlge en
onverdeelde belangstelling. „Wie zouden er van
door zün?" Dit was de eenlgste vraag, die hen
bezig hield. Niet voor den volgenden morgen
kwam het antwoord.
Om tien uur werden de krijgsgevangenen op
de binnenplaats bü elkaar gebracht. Met tril
lende woorden hield de bevelvoerende officier
een toespraak, die In X kort hierop neerkwam,
dat elkeen drie minuten in het lükenhulsje sou
moeten doorbrengen, om hem voor eens en
altüd den lust te ontnemen een ontsnappings
poging te wagen.
Op den harden vullen vloer lagen gehuld in
zware overjassen, twee jonge mannen. Kremer
en Hansen. de een gedood door een kogel, die
hem dwars door het hoofd gegaan was en de'
ander onherkenbaar verminkt door diepe sabel
houwen.
Vaalgrauw als een dronken man sluipend op
zün beenen. verliet Perinsky het doodenhulsje;
aan Berger viel niets bijzonders te sien. ..Nooit
meer. Berger, vreeselük.” Een ondefinieerbaar
knikje van Berger’s hoofd was het eenlge ant
woord.
In 1938 herdenkt Bergen op Zoom het 650-
jarig bestaan als stad. In 664 stichtte de H.
Geertrulda, dochter van Pepün van Landen,
hier een kapel (de tegenwoordigeJbt. Geertruldta
Bronne), waarom ze patrones der stad werd
genoemd. Vroeger vormde Bergen op Zoom
met StrUen, Oeertruldenberg, Zevenbergen en
Breda het graafschap StrUen. In pint. 1200
verloor StrUen zün titel als graafschap en
werd verdeeld. Het grootste deel kwam aan
Holland, maar Bergen op Zoom kwam aan den
Hertog van Brabant die het in leen gaf aan
Gerrit van Wesemale, een afstammeling van
het huls StrUen. Deze liet de stad met muren
omringen.
Ziehier de vroegste geschiedenis van Bergen
op Zoom 650 jaren zün sindsdien verloopen en
thans heeft de burgemeester van Bergen
op Zoom een ..stichting" In het leven geroepen,
die tot doel heeft de feestelüke herdenking van
dit feit te vieren. De dagelUksche leiding is In
handen gegeven van de heeren mr. J. P. H. M.
van Hasselt, W. Asselbergs Chz. en O. J. F.
Slootmans. Reeds zijn diverse heeren ultge-
noodlgd om de leiding van de verschillende
feest-commlssles op zich te nemen.
Het herdenkingsfeest zal Zaterdag 4 Juni
1938 beginnen en 13 dagen duren. De stad zal
gedurende dien tijd op feestelüke wüse ver
sierd zün. De clou van bet feest zal een His
torische optocht zün. Hiervoor Is reeds een zeer
bekwame leider aangezocht; met dezen heeft
het stichtingsbestuur reeds een eerste orién-
teerend onderhoud gehad, waarbü zeer duldelUk
is uitgestippeld, wat allereerst moet worden
gedaan. Daarnaast zal op Plein 13 een oud Ber
gen op Zoom, met attractle-terrein verrüsen.
De organisatie hiervan berust in handen van
V. V. V.
Het leggen van den eersten steen van een
nieuw te bouwen huls werd bü voorkeur na
Palmzondag gedaan. Men doopte het pasge-
■Wüde palmtakje in wijwater, besproeide daar
mee den steen, en metselde dezen vervolgens
met het takje tn.
Vanzelfsprekend waren X ook de Goede-week-
dagen. en daarvan wel in het bijzonder Witte
Donderdag en Goede Vrijdag, waaraan veel
oude gebruiken waren verbonden.
Witte Donderdag was vooral de dag voor de
armen. Er werd in veel plaatsen een extra
maaltijd voor hen klaar gemaakt.
Dien dag ook hadden de passiespelen plaats,
die later weer, wegens de misbruiken die
hiermee inslopen, werden afgaschaft. In veel
steden werden boetprocessies gehouden. Zoo
stelden de paters Capucünen in 1586 te Ant
werpen een boetprocessie In, waarbü een groot
gedeelte, dit in den stoet meetrok, zich voort
durend gceselde. Vaak ook ontaardden zulke
processies in een wat wü zouden noemen hls-
torischeri optocht. Zoo organiseerden de Capu
cünen te Ostende een eeuw later een boetpro
cessie. waarin bijna alle episoden uit het lüden
van Christus aanschouwelijk werden voorge
steld Voor het gehee' waren driehonderd men-
schen noodig. Sommige afbeeldingen van gedeel
ten uit de passie werden door twaalf mannen,
die In grijze kleeren en blootsvoets liepen, ge
dragen. Andere gedeelten werden ook door
menschen zelf voorgesteld. Zoo werd de stoet
gesloten door een man, die een kruis droeg en
omringd was door de lijfwachten van Pilatus.
die op paarden reden en in oude wapenrustin
gen gekleed waren. De overige boetelingen
droegen fakkels of houten kruisen, sommigen
sleepten ijzeren ballen aan een ketting mee
aan de voeten.
De boetprocessiën werden ook op Goeden Vrij
dag gehouden. Deze dag kenmerkte zich verder
echter hoofdzakelük door het vereeren van
relikwieën en het doen van de „Cruysganck”
De wijze, waarop men dien dag de processies
en de verdere kerkelüke plechtigheden ver
richtte.’ verschillen vaak heel wat van elkaar.
laag struikgewas, aan den voet van een heu
vel, waarachter een Chinees hen wacht met
vier paarden. Verlicht durven ze ademhalen,
als na enkele oogenblikken blükt, dat de man
zün afspraak is nagekomen. Door den heuvel
aan vijandige blikken onttrokken, springen
Kremer en Hansen op uit hun gebogen hou
ding. met groote, haastige sprongen zün ze bü
de paarden en slingeren zich in het zadel.
Perinsky en even later Berger volgen hun
Tegen den bliksem en den oorm (den
Tegpn metsens en knechten,
Dat zü het koorn niet omme vechten,
en tegen dat dulvelsch zwjjngers,
dat zoo kwaad om pikken is. Amen.
DOOR P G WODEHOUSE
■mumu^uummmm
.Mitchell.” vervolgde Jimmy, onbewust van
de vermoedens en gevoelens, die ieder woord,
dat hü sprak, bü mevrouw Pett opriep, „vertelde
my een en ander over wat er gisteren gebeurd
Is. HU was er erg van onder den indruk. HU
zei, dat hü zelf niet begrüpen kon, hoe hü
zich zoo had kunnen vergeten. HU verzocht mü,
een goed woordje voor hem te doen bü u.
Hü verzocht mü u te zeggen, dat hü erg veel
«PÜt heeft over wat hü heeft gedaan, en ver
zocht mü, er vooral bü te voegen, dat hü tot nu
toe zich nog nooit aan Iets dergelüks heeft
schuldig gemaakt.” Jimmy hield even op. Hü
kreeg niet de minste aanmoediging en scheen
niet den minsten indruk te maken. Mevrouw
Pett zat vierkant rechtop in haar stoel, in een
min of meer verdedigende houding. Het leek
wel, alsof zü zich absoluut niets aantrok van
boksen. Hü was een füne kerel, hü had een uit
stekenden slag, die de kaken van zün tegen
stander Ik bedoel, hü was erg goed begrijpt
u."
„Och, Ik houd niet erg van die vechtjassen,"
zei mevrouw Pett, „en Ik ben altüd een beetje
tegen Mitchell gekant geweest, van af het
oogenblik dat hü hier in huis kwam.”
„Dus dan zult u hem zeker liever niet terug
hebben,” zei Jimmy.
„Zeker niet Ik denk er geen oogenblik aan.”
„Het spüt hem anders heel erg."
„Wanneer hü nog een grün menschelük ge
voel heeft, spreekt dat vanzelf.”
Jimmy peinsde. Het liep heelemaal niet zoo
vlot als hü wel verwacht had. Hü vreesde, dat
Annie zich, misschien voor den eersten keer In
haar leven. Iets zou moeten ontzeggen, waarop
zü haar zinnen gezet had. HU dacht eraan,
dat dit misschien wel eens goed voor haar zou
kunnen zün, maar bedacht meteen, dat zü hem
waarschünlük voor de mislukking aansprakelük
zou stellen, en dat was' niet prettig.
„Toch houdt hü werkelük veel van Ogden.”
„Hm." zei mevrouw Pett.
„Ik denk, dat de hitte hem te pakken heeft
gekregen. In normale omstandigheden sou hü
geen vlieg kwaad doen. Ik heb hem nog heel
goed gekend, toen hü dat deed."
„Wat deed?”
„Geen vlieg kwaad.”
„lach,” «el mevrouw Pett en dat was de eerste
keer, dat Jimmy dat merkwaardige geluld van
men schel ijk» lippen hoorde komen. Hü hield het,
en «eer terecht voor iets, dat afkeuring,
voorbeeld en dan gaat het in gestrekten draf
de woestün In. De hoefslag der paarden wordt
gesmoord in het sand, dat flauw opdwarrelt.
Vüf. ses minuten misschien rennen ae voort,
geen woord wordt er geaproken, ieder ia ver
vuld van zün eigen gedachten. Het volgende
oogenblik klinkt er een schot, onmlddellUk ge
volgd door een tweede, een derde. De kanten
nemen tswacht maakt alarm en schiet de kara»
bünen in de lucht af. Het doordringende geluid
van een commando fluit en giert door den stlk-
donkeren nacht.
Berger, die tot dusver de achterhoede vorm
de. geeft zün paard de sporen on is even later
aan den kop van den kleinen stoet Malt",
even rustig als altüd is zün stem. „Terug Kra
mer. omkeeren. In het kamp heeft men onae
vlucht bemerkt, wellicht «Un we verraden.
Terug, seg Ik je. met soo’n kleinen voorsprong
als we nu hebben is verder rüden een zekere
dood."
„Terugkeeren
„Nooit, hoor je.
nooit." Met een
kletterenden slag
komt zün zweep
op zün paard
dat met
onregel-
sprongen
Ik meen dat Monaco geen Bisschopszetel
was toen Ik er voor het eerst kwam, maar onder
de rechtsmacht stond van een naburigen Fran-
achen Bisschop (Frejusi. Het was Monsieur
Blanc, naar ik meen, de millionnalr-elgenaar
van de groote speelbank men denke hier
aan het oude gezegde: .Boms wint rood, soms
zwart, maar Blanc wint altüd" die de
middelen verschafte om de Kathedraal te bou
wen. op voorwaarde dat Monaco tot een af-
zonderlük diocees zou worden verheven. Som
mige gevoelige menschen maakten er de Kerk
een verwüt van dat zü geld aanvaardde, dat
uit zulk een bron vloeide; maar Paus Leo XIII
kende zün klassieken goed, citeerde de oude
Latünsche aegswüze: „Non olet", nam de gift
aan en zegende den gever.
Pett's afschrik voor Jimmy meer en meer.
,Jk vertelde hem natuurlük.” zei Jimmy, „dat
u zoo vrlendelük was geweest, mü uit te
noodlgen. hier te blüven wonen en toen vertelde
hü me over zün moellükheden en verzocht me,
een goed woordje voor hem te doen. Als u hem
gezien had. zooals Ik hem zag, somber en be
rouwvol, dan zou u werkelük medelüden met
hem gekregen hebben. Uw vrouwelük hart...."
Wat Jimmy ook zeggen wilde over mevrouw
Pett’s vrouwelük hart, het werd plotseling
onderbroken door het opengaan van de deur en
de diepe stem van meneer Crocker:
.Meneer Sturgis."
De detective kwam gehaast binnen, alsof
zünn tüd geld was, wat ook Inderdaad het
geval geweest moet zün. want het Interna
tionale Detective Agentschap dreef een heel
aardige zaak, en Sturgis was er de eigenaar
van. HU was een magere man. en zag er uit.
alsof hü altüd honger had. Hü kon vüftlg jaar
zün en had Ingezonken oogen en dunne lippen
Het was zün gewoonte, altüd naar de laatste mode
gekleed te gaan; want een van zün voornaamste
axlomata vu, dat Iemand detective en toch
een heer kon zün: hü zag er dan ook uit als
het gewone type club-bezoeker Zün gunstig
ulterlük bedroog Jimmy voldoende, en die ging
dan ook de kamer uit, niet anders denkende,
dan dat die meneer een gewone bezoeker was.
De detective keek hem scherp aan. toen hü
langs hem ging. Het was een van zün voor
naamste bezigheden. Iedereen scherp aan te
loopen. Maar van den anderen kant overwoog
mevrouw Pett, dat Lord Wlsbeach en de detec
tive hun handen vol zouden hebben met Skin
ner en Jimmy Crocker. Het zou dwaas zün, de
zaken onnoodig nog ingewikkelder te maken. Zü
keek eens naar de klok op den schoorsteen
Meneer Sturgis zou aanstonds komen, als hü
tenminste direct van zün kantoor was heenge
gaan, toen hü gebeld werd. ZUn spoedige komst
bracht mevrouw Pett heelemaal tot kalmte.
Jimmy was halverwege de deur blüven staan
en wachtte nog op het beslissende antwoord.
„Zooiets als gisteren gebeurd Is, zou zeker
nooit meer voorkomen." zei hU. .daar hoeft u
niet bang root te zün.”
„Ik ben daar niet bang voor," antwoordde
mevrouw Pett bits.
„Als u hem had kunnen zien, zooals ikl”
„Wanneer was dat elgenlUk? Je bent van
morgen met de boot aangekomen; je ging naar
het kantoor van meneer Pett en jullie beiden
kwamen toen regelrecht hierheen. Ik zou wel
eens willen weten, wanneer jU Jerry Mitchell
gezien hebt?"
ZU betreurde haar uitval wel even, want mis
schien zou die man daardoor meer op zün tellen
gaan passen. Maar zü had zich niet kunnen
Inhouden, en het deed haar genoegen, te zien,
dat de ander er even door in de war geraakte.
„Ik kwam hem tegen, toen Ik mijn bagage ben
wezen halen!” zei Jimmy. v.
..Dat was juist een antwoord, zooals ook
,JDe Worger” zou gegeven hebben; die wist
zich ook altüd op dergelüke manieren overal
Met doet me genoegen, dat u gekomen brat,
meneer Sturgis,” zei mevrouw Pett. „Neemt u
plaats."
Meneer Sturgis ging zitten, trok de püpen van
zün broek een beetje op en keek toen mevrouw
Pett scherp aan.
„Wie was die
wegging?"
Met is juist over hem. dat ik u wtlde spreken
meneer Sturgis."
Meneer Sturgis leunde achterover in agn
stoel en zette zün vingertoppen tegen elkaar.
„Vertelt u me maar eens, hoe hü hier komt.”
Mü beweert, dat hü mün neef is, Janm
Crocker.”
„Uw neef? Hebt u uw neef nooit gesten?"
„Nooit. Ik moet j; eerst vertellen, dat mgn
zuster een jaar geleden voor de tweede maal
getrouwd is. Ik was er tegen en weigerde haar
man of diens zoon te zien het was een weduw
naar. Nu ging ik een paar weken geleden, voor
een particuliere aangelegenheid naar «nqrêlarwi.
waar zü wonen, en vroeg mijn zuster, haar
stiefzoon hier naar toe te laten komen. Zij
weigerde, en mün echtgenoot en ik keerden
terug naar New York. Dezen morgen werd ik
verrast door een telefoontje van meneer Pett,
die me vertelde, dat James Crocker onver
wacht toch nog was aangekomen en bü hem
op kantoor waa Zü kwamen beiden hier naar
toe. en de Jongeman scheen het werkelijk te agn
Hü heeft ook soo’n manier van genmakt-grappig,
soms beleedlgend. spreken, dat geheel overeen
„Onlangs zocht en vond ik de winterzon in
Monaco, misschien wel het zonnigste van alle
plekjes aan de Riviera en ik heb dit unieke en
aantrekkelüke kleine vorstendom met groote
belangstelling bestudeerd. Ik spreek over Mo
naco, dat evenveel van Monte Carlo verschilt
als kalk ‘van kaas behalve dan wat het kli
maat betreft.
Rustig, primitief en schilderachtig als het is.
heeft dit hoofdstadje van een mlniatuur-staat
duizend aantrekkelükheden voor den bezoeker
die zün oogen gebruikt en de dwaze menigte
links laat liggen. HU mag misschien lachen om
het kleine leger, welgeteld 80 karablnlers en
enkele officieren, ongetwijfeld genoeg om een
gebied te verdedigen dat drie mül lang is en
anderhalve mü! breed; maar hü zal geïmpo
neerd worden door de gendarmerie: 200 flinke
mannen In een vroolüke uniform. Alleen vraag
ik mü met verwondering af waar zü hun me
dailles kregen en waarvoor!
Het vorstendom van Monaco Is Katholiek
en van de 24.000 inwoners vervult het grootste
deel zün godsdienstplichten, zoo vertelde mü
de goede pastoor van St. Charles, een mooie
kerk, die door den regeerenden Vorst zestig
jaar geleden werd gesticht op een heerlüke
plaats, die de saphierkleurige baal over
schouwt, maar vanuit mün hotel in de diepte
slechts kan worden bereikt langs een lange,
hooge trap met vele treden.
Op Qulnquageslma-Zondag begon X Veertig
urengebed In alle kerken, die vol bezoekers wa
nen. waaronder zich tot mün vreugde ook vele
mannen van alle leeftijden bevonden, tk as
sisteerde bü de Hoogmis in de Kathedraal, een
gebouw van nobele Iffnen dat een vüftigtal ja
ren oud is. De muziek was goed: een polyphone
mfe voor drie stemmen, die op devote wüze werd
ou het lukken? Dag en nacht was bet deze
vraag, die vier mannen, opgesloten in een
der vele Russische concentratie kampen
bezig hield. Zoo onopgemerkt mogelük bespra
ken zü met elkaar de mogelijkheden van hun
gewaagde onderneming, waartoe het initiatief
van dr. Berger was uitgegaan. Voor wie dezen
num kenden, was dit vanzelfsprekend. Jaren
lang had hü als natuurvorscher door alle stre
ken der wereld gezworven; de ongebonden vrü-
heid beteekende voor hem het leven. Was het
wonder, dat het doelloos verblüven in dn bal
lingsoord voor hem. meer dan voor eenig an
der. ook een geeetelüke foltering was? Geniaal
was de opzet van «ijn plan, waarvan de uit
voering slechts wachtte op het meest juiste
tijdstip. Tot in de kleinste büxonderheden had
Berger alles voorbereid, niets was zün aan
dacht ontsnapt: zün drie wapenbroeders, die
hü in vertrouwen genomen had. konden slechte
instemmend knikken, toen hü «ün plannen
vertelde. Zóó moest hun ontvluchtlngspoglng
slagen, daar waren ae zeker van.
Ongeduldig wachten op zekeren avond drie
mannen op hun britsen. Hun ooren luisteren
scherp naar het geroep van een uil. het afge
sproken teeken. dat dr. Berger zal geven als
alles veilig is voor hun gedurfden tocht naar
het Oosten en vandaar terug naar het vader
land. Minuut na minuut verstrijkt, en doet het
gesnurk toenemen. Roerloos, de oogen gesloten,
om bü een eventueele onverwachte contróle
geen schün van argwaan te kunnen opwekken,
wordt het wachten afmattend. Zou Berger be
trapt zün? Neen, niet zóó denken! Maar hü
had toch al lang kunnen waarschuwen. Als ae
niet vlug voortmaakten, dan
Buiten fluit Iemand. DuldelUk een uilen-
schreeuw. Kremer staat al naast zün brits en
kükt Hansen aan. Het Is tjjd. nu gaat het ge
beuren. Ongemerkt sluipen de drie mannen
door de slaapzaal, geluidloos opent zich de
deur, met enkele stappen een smal gangetje
door, dan verdwünen zü In het lükenhulsje,
waar Berger hen wacht. Vlug trekken ze 'n
zware Chinecsche overjas over hun schamele
plunje, dan gaat het weer voorwaarts, dr. Ber
ger voorop; een kleine spade draagt hü bü zich.
Enkele minuten later hebben ze een opslag
plaats bereikt, forceeren het slot en gaan bin
nen. Nu is alle waakzaamheid vereischt. Op
onderlinge afrtanden van 20 M posteerden zich
de mannen, terwül Berger met een ongedachte
vaardigheid zün schop hanteert. Onder den hou
ten wand door moet een gat gegraven worden,
dat hen meteen bulten het concentratiekamp
brengt.
De nacht is on wezen lijk stil, de hemel git
zwart; geen ster is er waar te nemen Slechts
het dof stampen van zware, gespoorde laarzen
der op post staande kozakken, nu en dan ver
mengd met het gejank van wolven in de om
ringende woestenü. zün de eenlge levensteeke
nen, die hun oor bereiken.
Weer klinkt de roep van den uil. X Is, of een
lichte schok door dc mannen gaat; nu gaat het
om leven of dood.
„Hierdoor." rustig klinkt Berger's stem als
de mannen bü het uitgegraven gat gekomen
Muiten wachten, tot Ik bü jullie ben.”
Enkele minuten later liggen de drie mannen
plat op hun bulk, hun oogen trachten de duis
ternis te doorboren, op zoek naar tegen
standers.
„Volgen, ik ga voor," een lichte trilling
gaat er door de mannen, wier zenuwen tot het
uiterste gespannen zün zóó onhoorbaar is Ber
ger bü hen gekomen, dat zün stem hen een
oogenblik van de wjjs heeft gebracht. Als slan
gen glüden ze verder door het rulle zand, dat
in hun kleerzn kruipt. ElodelUk komm ze aan
n de middeleeuwen werd op Palmzondag in
iedere stad slechte één processie gehou
den. waaraan zoo goed als de heele stad
met de kloosterorden en geestelükheid deel
nam. Lag er in de nabijheid van de stad oen
heuvel met kerk of kapelletje, dan ging men
zich hier verzamelen, om de gelijkenis hiervan
met den Olüfberg en de Hemelvaartskerk in
de stad Jeruzalem. Voordat de stoet van hier
echter wegtrok, werden de palmtakjes gewüd.
Daarna zette de processie zich zingend en bidJ
dend in beweging. Eer zü echter haar plaats
van bestemming zou bereikt hebben, ging eerst
nog heel wat ceremonieel vooraf. Bü iedere
kerk, die de stoet voorbütrok, werd stilgehou
den bü het groote kruis aan de deur, dat dien
dag overdag versierd was met palmtakken en
buksboomtwügen. Onder het voorttrekken
werden hymnen en beurtzangen gezongen, bü
de Atatlones” echter las men gedeelten uit het
Evangelie voor, waarna een preek volgde.
Bü de poorten der stad was de stoet ge
noodzaakt stil te staan. De poorten waren na-
melljk gesloten, en op de plaats in de torens,
waar anders de wachters uitzagen, stond nu
een groep jonge zangers, die in jubel: „Gloria
laus et honor” begon te zingen. Dit stilhouden
voor de gesloten poorten had een zinnebeeldige
beteekenis. De gesloten stadspoorten verbeeld
den de hemelpoorten, die door de erfzonde der
menschen gesloten waren geworden. Christus’
komst zou echter het menschdom verlossen
Om dit op aanschouwelüke wüze voor te stellen,
werd tot driemaal toe met een staf op de
poort geslagen. De poorten werden dan geo
pend. en onder het zingen van „Ingredient»
Domino”, trok de processie de stad binnen.
In de processie zelf werden vaak de meest won-
derlüke zinnebeelden meegevoerd. Zoo trachtte
men de herinnering aan Christus’ feestelüken
Intocht op den ezel binnen de stad Jeruzalem
te verlevendigen door een van de geestelüken
op een levenden ezel te doen meerliden. Ook
plaatste men vaak een schllderü of afbeelding
die betrekking had op het feest van Palm
zondag. of die den zegenenden Zaligmaker
voorstelde, op den ezel. En bü gebrek aan een
levenden ezel trok men maar een houten mee!
De gewoonte der Palmzondag-proceaslc
tehünt een overoud gebruik te zün. Want tü-
dens het leven van den heiligen Udalricus be
gon deze zinnebeeldige ceremonie al Ingang te
vinden. Dat was dus in de tiende eeuw. En al
die eeuwen lang kregen de palmtakken een bü-
zondere plaats, in het huls of daar bulten, en
werden ze bevestigd in schuren en stallen, als
voorbehoedmiddel tegen ziekte, bliksem of an
dere ongelukken. In veel Zuidelüke streken was
het onder de boeren ook gebruikelük, op de
vier hoeken van hun akkers een palmtakje te
steken, waarbü dan het volgende rümpje werd
opgezegd:
*1 wat hü vertelde. „Dus,” besloot hü kort, „het
•PÜt hem erg.”
Er heerschte i
Moe heb jü Mitchell leeren kennen?” vroeg
mevrouw Pett
„Wü kenden elkaar, toen Ik hier nog aan de
Kroniek was. Ik heb hem een pa»r maal Men
I f'
ÉS,