Middeleeuwsche Palmzondag Het Zeemonster Nagasaki van ^CdwïAaal wui den da^ I H F 750.- van De zorgen Jimmy ttmmmmittmimHmunmHimmtMMumtmnnmnwmNWNMMMMm Ontsnapt ■3 Katholiek leven Het lekkere hapje Viering in 1938 In Holland staat Bergen op Zoom 650 jaar bij verlies van een band, een voet erf een oog. een huit... Slechts één processie, waar aan bijna de geheele stad deelnam HONIG'5 BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en 25Z zwaarder dan de pieeste andere J «tem. In Monaco die der zün. Ik zegen hier mijn koorn, worm» 1 Jonge man. die hier jutot 1 Toen besloot Piet Prikkel een list te gebruiken. Hij belde den kapitein op en set, dat hü een grooten vlsch naar Nederland te sturen had. De kapitein bracht hem een bezoek, maar toen hjj zag. dat hij met Piet Prikkel te doen had. schrok hjj erg en liep hard weg. Met de tram gingen de beide vrienden naar de andere zijde van de stad, waar een rijke Amerikaan woonde, die nog wel van gekke plannetjes hield. In de tram zat een meneer, die erg bang voor de belde vrienden was. Hjj dacht dat Drein en Plet stilletjes het zeemonster de tram binnengesmokkeld hadden. Toen de tramconducteur zag, dat er twee grootte kotters op het balcon stonden met de initialen P. Pr. en Dr. Dr. erop, gelastte hij hen den wagen dadelijk te verlaten. Hjj vertrouwde de kotter» niet en was bang, dat bet zeemonster erin verbor gen was. Ik veronderstel, dat Monaco de eenlge staat ter wereld is waar geen land- of tuinbouw be staat. behalve in de particuliere tuinen, omdat het geheele land bebouwd Is. Gedurende bijna 1000 jaar reeds wordt het vorstendom bestuurd door de Grimaldi's en hun heerschappij lijkt vandaag nog even goed bevestigd te zijn als ooit In het verleden. ZU hebben altijd veel ge daan voor den vooruitgang van hun gebied, vooral de latere vorsten; en de vader van den regeerenden vorst stelde een daad van onschat bare waarde door het Oceanographisch Museum te stichten, hetwelk eenig op de wereld is door zijn verzamelingen en laboratoria en door het groote aquarium.” L Elk jaar wordt het vorstendom bezocht door anderhalf millloen toeristen, grootendeels Britten en Amerikanen. Er is te Monte Carlo een Anglicaansche kerk. met. zooals men mij mededeelde, een flink aantal vaste bezoekers Maar, naar men mij vertelde, wordt daar nooit een hymne gezongen van de nummers vóór no. 37 in ..Oude en Nieuwe Gezangen” want als men een nummer beneden de 37 aankondlgde zou er geviar bestaan dat sommigen van de gemeente den heuvel afrenden om hun geld te zetten op dat bepaalde nummer van de roulette tafel! ~tb21 oe er in het miniatuur-staatje Monaco aan de Riviera nog iets meer te vinden is dan roulettes en door speelzucht ver lepte of verwoeste levens, leerde ons *n schets van den Benedlctljner-Abt Hunter Blair In de Universe. uitgevoerd en enkele stukken van Bach en nieuwere Italiaansche componisten er tusschen door. Zoo waren sommige kerken dien dag In swart laken gekleed. Het aldus in rouw gehulde hoog altaar was versierd met een aantal zilveren kandelaars. Een beeld van O. L. Vrouw der Zeven Weeën was aan den eenen kant geplaatst, een doodkist met zwarte zijden geborduurde doeken aan den anderen. Nadat In den middag de lüdenspreek gehouden was. kwamen de kloosterlingen tn de kerk. De priesters onder hen herkende men aan de zwarte stool, die zü boven hun kleed droegen. Men maakte nu den Christus los van het kruis, en legde Hem tn de kist. In processie ging het naar een rustal- taar. waar de kist en bet beeld van O. L. Vr der Zeven Weeën werden lieer genet. Intusschen speelden de muzikanten, onder wie veel hoorn blazers waren, treurliederen. Het is ook lang gewoonte geweest, dat er op Goeden Vrijdag gevangenen of ter dood ver oordeelden gratie werd verleend. In de Augustij nenkerk te Brussel werd een veroordeelde mis dadiger gekruisigd, om ten slotte te worden vrijgelaten om wille van den gekruisigden Ver losser. Dergelüke vertoonlngen bleken echter minder geschikt voor een Godshuis, en lang zamerhand werden zulke uit de meelevende volksfantasie ontstane gebruiken afgeschaft. twijfel en verveling uitdrukte. Hij kreeg hoe lan- ker hoe meer de vaste overtuiging, dat zijn zen ding op een mislukking ging ultloopen. ,Jk kan hem dus zeggen,” zei hjj, „dat alles in orde is?” „Dat wat In orde is?" „Dat hjj hier terug kan komen?" .Absoluut niet.” Mevrouw Pett was voor geen klein geruchtje vervaard, maar zij kon zich niet weerhouden te rillen, als zij zag. wat er voor een complot om haar heen gesmeed werd. Haar dankbaarheid Jegens Lord Wlsbeeach ‘werd op dit punt van het gesprek bevorderd tot helden-vereering. Wanneer het niet Was om hem en zijn open baringen over den man, die nu voor haar stond, zou zij zeker hebben gezegd, dat Jerry mocht terugkomen. Want hoe mln ze ook op had met Jerry, zij had zich toch zoo trlomfantelljk ge voeld, toen Jimmy Crocker terug kwam In spijt van zijn stiefmoeders wenachen, dat zij hem zeker niets zou hebben geweigerd. Maar nu was de zaak heel anders. ZU zag heel duidelijk een bende samenzweerders zich om haar heen nestelen. ZU bevond zich in de sterke strategi sche positie van Iemand, die blijkbaar bedrogen wordt, maar gelukkig genoeg weet, dat het ge beurt. ZU overwoog In stilte, of ze Jerry maar niet moest laten komen. OngetwUfeld was zUn aan wezigheid noodzakelUk om het complot volledig te maken, wat zü dan ook van plan mochten zün. En misschien was bet dan nog het beste, om ze maar allemaal binnenshuis te houden. heeech is Kremer’s Aï T IT A D/^i'IK.TNT'C'>C °P blad ïlJn ‘“gevolge de verzekenngsvoorwaarden tegen T7 7^0 - blJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door E* bij een ongeval met F - XX I .1 .F*. XX w I W r. ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen WV» verlies van beide armen, beide beenen of belde oogen kJVJa" dood e lij ken afloop fcrtJV» AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL In Holland staat een wrak gebouw. Het aanzien haast niet waard, ‘t Werd plotseling tot ideaal. Tot .zeer geschikt" verklaard. Het ligt vlak bj) den zetel van ‘t Provinciaal bestuur, Men vond onlangs: een kleine ton Was daarvoor niet te duur. Nu kreeg men 't zelfs voor 60 mille, Maar jongens, was dat fijn! Wel moest er vier en twintig ook Voor de Verbouwing zijn Maar ay. nu gaat het spel niet door. Al was die prijs zoo laag!!?) We hebben toch gelukkig! nog Een Kamer in Den Haag! Die voelde niets voor X Zonnehuis, Ze vond het véél te duur.... Zet nu dat oude wrak maar weer Te koop desnoods te huur! HERMAN KRAMER. In Holland staat een prachtig huis. Gewoonweg een paleis, Als woning van een gouverneur Volkomen naar den eisch. 't Staat aan een mooie, stille gracht. Een imposant geheel, Zoo deftige behuizingen Vindt men hier niet te veel. De gouverneur was best tevree, Heeft nooit een klacht geuit, Maar eensklaps had dat vorst’lljk huls Het „hoogerop* verbruid.... een oogenblik diepe stilte. neer, groote. matige verder rent. „En JU. Hansen?” ..Neen.” sissend komt het vanuit zün kramp achtig vertrokken lippen. Voorover gebogen ligt hU in het zadel, één lün met den hals van zijn paard. ..Ga JU met me mee terug. Perinsky?” .Ja. Berger," meer zegt de zwijgzame huzaren officier niet. In een wtjden boog galoppeeren de belde mannen naar het kamp terug. Af en toe zien ze nog eens om In de richting van hun beide makkers Kozakkenpatrouilles jagen in de verte voorbü. de beide vluchtelingen achterna Wat Berger verondersteld had. blUkt maar al te waar te »Un Zinneloos van razernU over de brutale ontsnappingspoging, zün de meeste be wakers er op uitgetrokken om de vluchtelingen te achterhalen. En de weinigen, die zün achter gebleven, denken ook aan niets anders en ver- waarloozcn elk voorschrift Onhoorbaar sluipen Berger en Perinsky terug naar t gat onder den houten wand. Eenmaal binnengekomen, dich ten ze het zoo goed mogelük. Even later zün aa weer terug in de zaal, waar allen opgewonden door elkaar krioelen. Schünbaar kwam niemand op de gedachte dat zü mede de oorzaak van dit nachtelük alarm konden zün geweest; de spanning van het oogenblik had hun eenlge en onverdeelde belangstelling. „Wie zouden er van door zün?" Dit was de eenlgste vraag, die hen bezig hield. Niet voor den volgenden morgen kwam het antwoord. Om tien uur werden de krijgsgevangenen op de binnenplaats bü elkaar gebracht. Met tril lende woorden hield de bevelvoerende officier een toespraak, die In X kort hierop neerkwam, dat elkeen drie minuten in het lükenhulsje sou moeten doorbrengen, om hem voor eens en altüd den lust te ontnemen een ontsnappings poging te wagen. Op den harden vullen vloer lagen gehuld in zware overjassen, twee jonge mannen. Kremer en Hansen. de een gedood door een kogel, die hem dwars door het hoofd gegaan was en de' ander onherkenbaar verminkt door diepe sabel houwen. Vaalgrauw als een dronken man sluipend op zün beenen. verliet Perinsky het doodenhulsje; aan Berger viel niets bijzonders te sien. ..Nooit meer. Berger, vreeselük.” Een ondefinieerbaar knikje van Berger’s hoofd was het eenlge ant woord. In 1938 herdenkt Bergen op Zoom het 650- jarig bestaan als stad. In 664 stichtte de H. Geertrulda, dochter van Pepün van Landen, hier een kapel (de tegenwoordigeJbt. Geertruldta Bronne), waarom ze patrones der stad werd genoemd. Vroeger vormde Bergen op Zoom met StrUen, Oeertruldenberg, Zevenbergen en Breda het graafschap StrUen. In pint. 1200 verloor StrUen zün titel als graafschap en werd verdeeld. Het grootste deel kwam aan Holland, maar Bergen op Zoom kwam aan den Hertog van Brabant die het in leen gaf aan Gerrit van Wesemale, een afstammeling van het huls StrUen. Deze liet de stad met muren omringen. Ziehier de vroegste geschiedenis van Bergen op Zoom 650 jaren zün sindsdien verloopen en thans heeft de burgemeester van Bergen op Zoom een ..stichting" In het leven geroepen, die tot doel heeft de feestelüke herdenking van dit feit te vieren. De dagelUksche leiding is In handen gegeven van de heeren mr. J. P. H. M. van Hasselt, W. Asselbergs Chz. en O. J. F. Slootmans. Reeds zijn diverse heeren ultge- noodlgd om de leiding van de verschillende feest-commlssles op zich te nemen. Het herdenkingsfeest zal Zaterdag 4 Juni 1938 beginnen en 13 dagen duren. De stad zal gedurende dien tijd op feestelüke wüse ver sierd zün. De clou van bet feest zal een His torische optocht zün. Hiervoor Is reeds een zeer bekwame leider aangezocht; met dezen heeft het stichtingsbestuur reeds een eerste orién- teerend onderhoud gehad, waarbü zeer duldelUk is uitgestippeld, wat allereerst moet worden gedaan. Daarnaast zal op Plein 13 een oud Ber gen op Zoom, met attractle-terrein verrüsen. De organisatie hiervan berust in handen van V. V. V. Het leggen van den eersten steen van een nieuw te bouwen huls werd bü voorkeur na Palmzondag gedaan. Men doopte het pasge- ■Wüde palmtakje in wijwater, besproeide daar mee den steen, en metselde dezen vervolgens met het takje tn. Vanzelfsprekend waren X ook de Goede-week- dagen. en daarvan wel in het bijzonder Witte Donderdag en Goede Vrijdag, waaraan veel oude gebruiken waren verbonden. Witte Donderdag was vooral de dag voor de armen. Er werd in veel plaatsen een extra maaltijd voor hen klaar gemaakt. Dien dag ook hadden de passiespelen plaats, die later weer, wegens de misbruiken die hiermee inslopen, werden afgaschaft. In veel steden werden boetprocessies gehouden. Zoo stelden de paters Capucünen in 1586 te Ant werpen een boetprocessie In, waarbü een groot gedeelte, dit in den stoet meetrok, zich voort durend gceselde. Vaak ook ontaardden zulke processies in een wat wü zouden noemen hls- torischeri optocht. Zoo organiseerden de Capu cünen te Ostende een eeuw later een boetpro cessie. waarin bijna alle episoden uit het lüden van Christus aanschouwelijk werden voorge steld Voor het gehee' waren driehonderd men- schen noodig. Sommige afbeeldingen van gedeel ten uit de passie werden door twaalf mannen, die In grijze kleeren en blootsvoets liepen, ge dragen. Andere gedeelten werden ook door menschen zelf voorgesteld. Zoo werd de stoet gesloten door een man, die een kruis droeg en omringd was door de lijfwachten van Pilatus. die op paarden reden en in oude wapenrustin gen gekleed waren. De overige boetelingen droegen fakkels of houten kruisen, sommigen sleepten ijzeren ballen aan een ketting mee aan de voeten. De boetprocessiën werden ook op Goeden Vrij dag gehouden. Deze dag kenmerkte zich verder echter hoofdzakelük door het vereeren van relikwieën en het doen van de „Cruysganck” De wijze, waarop men dien dag de processies en de verdere kerkelüke plechtigheden ver richtte.’ verschillen vaak heel wat van elkaar. laag struikgewas, aan den voet van een heu vel, waarachter een Chinees hen wacht met vier paarden. Verlicht durven ze ademhalen, als na enkele oogenblikken blükt, dat de man zün afspraak is nagekomen. Door den heuvel aan vijandige blikken onttrokken, springen Kremer en Hansen op uit hun gebogen hou ding. met groote, haastige sprongen zün ze bü de paarden en slingeren zich in het zadel. Perinsky en even later Berger volgen hun Tegen den bliksem en den oorm (den Tegpn metsens en knechten, Dat zü het koorn niet omme vechten, en tegen dat dulvelsch zwjjngers, dat zoo kwaad om pikken is. Amen. DOOR P G WODEHOUSE ■mumu^uummmm .Mitchell.” vervolgde Jimmy, onbewust van de vermoedens en gevoelens, die ieder woord, dat hü sprak, bü mevrouw Pett opriep, „vertelde my een en ander over wat er gisteren gebeurd Is. HU was er erg van onder den indruk. HU zei, dat hü zelf niet begrüpen kon, hoe hü zich zoo had kunnen vergeten. HU verzocht mü, een goed woordje voor hem te doen bü u. Hü verzocht mü u te zeggen, dat hü erg veel «PÜt heeft over wat hü heeft gedaan, en ver zocht mü, er vooral bü te voegen, dat hü tot nu toe zich nog nooit aan Iets dergelüks heeft schuldig gemaakt.” Jimmy hield even op. Hü kreeg niet de minste aanmoediging en scheen niet den minsten indruk te maken. Mevrouw Pett zat vierkant rechtop in haar stoel, in een min of meer verdedigende houding. Het leek wel, alsof zü zich absoluut niets aantrok van boksen. Hü was een füne kerel, hü had een uit stekenden slag, die de kaken van zün tegen stander Ik bedoel, hü was erg goed begrijpt u." „Och, Ik houd niet erg van die vechtjassen," zei mevrouw Pett, „en Ik ben altüd een beetje tegen Mitchell gekant geweest, van af het oogenblik dat hü hier in huis kwam.” „Dus dan zult u hem zeker liever niet terug hebben,” zei Jimmy. „Zeker niet Ik denk er geen oogenblik aan.” „Het spüt hem anders heel erg." „Wanneer hü nog een grün menschelük ge voel heeft, spreekt dat vanzelf.” Jimmy peinsde. Het liep heelemaal niet zoo vlot als hü wel verwacht had. Hü vreesde, dat Annie zich, misschien voor den eersten keer In haar leven. Iets zou moeten ontzeggen, waarop zü haar zinnen gezet had. HU dacht eraan, dat dit misschien wel eens goed voor haar zou kunnen zün, maar bedacht meteen, dat zü hem waarschünlük voor de mislukking aansprakelük zou stellen, en dat was' niet prettig. „Toch houdt hü werkelük veel van Ogden.” „Hm." zei mevrouw Pett. „Ik denk, dat de hitte hem te pakken heeft gekregen. In normale omstandigheden sou hü geen vlieg kwaad doen. Ik heb hem nog heel goed gekend, toen hü dat deed." „Wat deed?” „Geen vlieg kwaad.” „lach,” «el mevrouw Pett en dat was de eerste keer, dat Jimmy dat merkwaardige geluld van men schel ijk» lippen hoorde komen. Hü hield het, en «eer terecht voor iets, dat afkeuring, voorbeeld en dan gaat het in gestrekten draf de woestün In. De hoefslag der paarden wordt gesmoord in het sand, dat flauw opdwarrelt. Vüf. ses minuten misschien rennen ae voort, geen woord wordt er geaproken, ieder ia ver vuld van zün eigen gedachten. Het volgende oogenblik klinkt er een schot, onmlddellUk ge volgd door een tweede, een derde. De kanten nemen tswacht maakt alarm en schiet de kara» bünen in de lucht af. Het doordringende geluid van een commando fluit en giert door den stlk- donkeren nacht. Berger, die tot dusver de achterhoede vorm de. geeft zün paard de sporen on is even later aan den kop van den kleinen stoet Malt", even rustig als altüd is zün stem. „Terug Kra mer. omkeeren. In het kamp heeft men onae vlucht bemerkt, wellicht «Un we verraden. Terug, seg Ik je. met soo’n kleinen voorsprong als we nu hebben is verder rüden een zekere dood." „Terugkeeren „Nooit, hoor je. nooit." Met een kletterenden slag komt zün zweep op zün paard dat met onregel- sprongen Ik meen dat Monaco geen Bisschopszetel was toen Ik er voor het eerst kwam, maar onder de rechtsmacht stond van een naburigen Fran- achen Bisschop (Frejusi. Het was Monsieur Blanc, naar ik meen, de millionnalr-elgenaar van de groote speelbank men denke hier aan het oude gezegde: .Boms wint rood, soms zwart, maar Blanc wint altüd" die de middelen verschafte om de Kathedraal te bou wen. op voorwaarde dat Monaco tot een af- zonderlük diocees zou worden verheven. Som mige gevoelige menschen maakten er de Kerk een verwüt van dat zü geld aanvaardde, dat uit zulk een bron vloeide; maar Paus Leo XIII kende zün klassieken goed, citeerde de oude Latünsche aegswüze: „Non olet", nam de gift aan en zegende den gever. Pett's afschrik voor Jimmy meer en meer. ,Jk vertelde hem natuurlük.” zei Jimmy, „dat u zoo vrlendelük was geweest, mü uit te noodlgen. hier te blüven wonen en toen vertelde hü me over zün moellükheden en verzocht me, een goed woordje voor hem te doen. Als u hem gezien had. zooals Ik hem zag, somber en be rouwvol, dan zou u werkelük medelüden met hem gekregen hebben. Uw vrouwelük hart...." Wat Jimmy ook zeggen wilde over mevrouw Pett’s vrouwelük hart, het werd plotseling onderbroken door het opengaan van de deur en de diepe stem van meneer Crocker: .Meneer Sturgis." De detective kwam gehaast binnen, alsof zünn tüd geld was, wat ook Inderdaad het geval geweest moet zün. want het Interna tionale Detective Agentschap dreef een heel aardige zaak, en Sturgis was er de eigenaar van. HU was een magere man. en zag er uit. alsof hü altüd honger had. Hü kon vüftlg jaar zün en had Ingezonken oogen en dunne lippen Het was zün gewoonte, altüd naar de laatste mode gekleed te gaan; want een van zün voornaamste axlomata vu, dat Iemand detective en toch een heer kon zün: hü zag er dan ook uit als het gewone type club-bezoeker Zün gunstig ulterlük bedroog Jimmy voldoende, en die ging dan ook de kamer uit, niet anders denkende, dan dat die meneer een gewone bezoeker was. De detective keek hem scherp aan. toen hü langs hem ging. Het was een van zün voor naamste bezigheden. Iedereen scherp aan te loopen. Maar van den anderen kant overwoog mevrouw Pett, dat Lord Wlsbeach en de detec tive hun handen vol zouden hebben met Skin ner en Jimmy Crocker. Het zou dwaas zün, de zaken onnoodig nog ingewikkelder te maken. Zü keek eens naar de klok op den schoorsteen Meneer Sturgis zou aanstonds komen, als hü tenminste direct van zün kantoor was heenge gaan, toen hü gebeld werd. ZUn spoedige komst bracht mevrouw Pett heelemaal tot kalmte. Jimmy was halverwege de deur blüven staan en wachtte nog op het beslissende antwoord. „Zooiets als gisteren gebeurd Is, zou zeker nooit meer voorkomen." zei hU. .daar hoeft u niet bang root te zün.” „Ik ben daar niet bang voor," antwoordde mevrouw Pett bits. „Als u hem had kunnen zien, zooals ikl” „Wanneer was dat elgenlUk? Je bent van morgen met de boot aangekomen; je ging naar het kantoor van meneer Pett en jullie beiden kwamen toen regelrecht hierheen. Ik zou wel eens willen weten, wanneer jU Jerry Mitchell gezien hebt?" ZU betreurde haar uitval wel even, want mis schien zou die man daardoor meer op zün tellen gaan passen. Maar zü had zich niet kunnen Inhouden, en het deed haar genoegen, te zien, dat de ander er even door in de war geraakte. „Ik kwam hem tegen, toen Ik mijn bagage ben wezen halen!” zei Jimmy. v. ..Dat was juist een antwoord, zooals ook ,JDe Worger” zou gegeven hebben; die wist zich ook altüd op dergelüke manieren overal Met doet me genoegen, dat u gekomen brat, meneer Sturgis,” zei mevrouw Pett. „Neemt u plaats." Meneer Sturgis ging zitten, trok de püpen van zün broek een beetje op en keek toen mevrouw Pett scherp aan. „Wie was die wegging?" Met is juist over hem. dat ik u wtlde spreken meneer Sturgis." Meneer Sturgis leunde achterover in agn stoel en zette zün vingertoppen tegen elkaar. „Vertelt u me maar eens, hoe hü hier komt.” Mü beweert, dat hü mün neef is, Janm Crocker.” „Uw neef? Hebt u uw neef nooit gesten?" „Nooit. Ik moet j; eerst vertellen, dat mgn zuster een jaar geleden voor de tweede maal getrouwd is. Ik was er tegen en weigerde haar man of diens zoon te zien het was een weduw naar. Nu ging ik een paar weken geleden, voor een particuliere aangelegenheid naar «nqrêlarwi. waar zü wonen, en vroeg mijn zuster, haar stiefzoon hier naar toe te laten komen. Zij weigerde, en mün echtgenoot en ik keerden terug naar New York. Dezen morgen werd ik verrast door een telefoontje van meneer Pett, die me vertelde, dat James Crocker onver wacht toch nog was aangekomen en bü hem op kantoor waa Zü kwamen beiden hier naar toe. en de Jongeman scheen het werkelijk te agn Hü heeft ook soo’n manier van genmakt-grappig, soms beleedlgend. spreken, dat geheel overeen „Onlangs zocht en vond ik de winterzon in Monaco, misschien wel het zonnigste van alle plekjes aan de Riviera en ik heb dit unieke en aantrekkelüke kleine vorstendom met groote belangstelling bestudeerd. Ik spreek over Mo naco, dat evenveel van Monte Carlo verschilt als kalk ‘van kaas behalve dan wat het kli maat betreft. Rustig, primitief en schilderachtig als het is. heeft dit hoofdstadje van een mlniatuur-staat duizend aantrekkelükheden voor den bezoeker die zün oogen gebruikt en de dwaze menigte links laat liggen. HU mag misschien lachen om het kleine leger, welgeteld 80 karablnlers en enkele officieren, ongetwijfeld genoeg om een gebied te verdedigen dat drie mül lang is en anderhalve mü! breed; maar hü zal geïmpo neerd worden door de gendarmerie: 200 flinke mannen In een vroolüke uniform. Alleen vraag ik mü met verwondering af waar zü hun me dailles kregen en waarvoor! Het vorstendom van Monaco Is Katholiek en van de 24.000 inwoners vervult het grootste deel zün godsdienstplichten, zoo vertelde mü de goede pastoor van St. Charles, een mooie kerk, die door den regeerenden Vorst zestig jaar geleden werd gesticht op een heerlüke plaats, die de saphierkleurige baal over schouwt, maar vanuit mün hotel in de diepte slechts kan worden bereikt langs een lange, hooge trap met vele treden. Op Qulnquageslma-Zondag begon X Veertig urengebed In alle kerken, die vol bezoekers wa nen. waaronder zich tot mün vreugde ook vele mannen van alle leeftijden bevonden, tk as sisteerde bü de Hoogmis in de Kathedraal, een gebouw van nobele Iffnen dat een vüftigtal ja ren oud is. De muziek was goed: een polyphone mfe voor drie stemmen, die op devote wüze werd ou het lukken? Dag en nacht was bet deze vraag, die vier mannen, opgesloten in een der vele Russische concentratie kampen bezig hield. Zoo onopgemerkt mogelük bespra ken zü met elkaar de mogelijkheden van hun gewaagde onderneming, waartoe het initiatief van dr. Berger was uitgegaan. Voor wie dezen num kenden, was dit vanzelfsprekend. Jaren lang had hü als natuurvorscher door alle stre ken der wereld gezworven; de ongebonden vrü- heid beteekende voor hem het leven. Was het wonder, dat het doelloos verblüven in dn bal lingsoord voor hem. meer dan voor eenig an der. ook een geeetelüke foltering was? Geniaal was de opzet van «ijn plan, waarvan de uit voering slechts wachtte op het meest juiste tijdstip. Tot in de kleinste büxonderheden had Berger alles voorbereid, niets was zün aan dacht ontsnapt: zün drie wapenbroeders, die hü in vertrouwen genomen had. konden slechte instemmend knikken, toen hü «ün plannen vertelde. Zóó moest hun ontvluchtlngspoglng slagen, daar waren ae zeker van. Ongeduldig wachten op zekeren avond drie mannen op hun britsen. Hun ooren luisteren scherp naar het geroep van een uil. het afge sproken teeken. dat dr. Berger zal geven als alles veilig is voor hun gedurfden tocht naar het Oosten en vandaar terug naar het vader land. Minuut na minuut verstrijkt, en doet het gesnurk toenemen. Roerloos, de oogen gesloten, om bü een eventueele onverwachte contróle geen schün van argwaan te kunnen opwekken, wordt het wachten afmattend. Zou Berger be trapt zün? Neen, niet zóó denken! Maar hü had toch al lang kunnen waarschuwen. Als ae niet vlug voortmaakten, dan Buiten fluit Iemand. DuldelUk een uilen- schreeuw. Kremer staat al naast zün brits en kükt Hansen aan. Het Is tjjd. nu gaat het ge beuren. Ongemerkt sluipen de drie mannen door de slaapzaal, geluidloos opent zich de deur, met enkele stappen een smal gangetje door, dan verdwünen zü In het lükenhulsje, waar Berger hen wacht. Vlug trekken ze 'n zware Chinecsche overjas over hun schamele plunje, dan gaat het weer voorwaarts, dr. Ber ger voorop; een kleine spade draagt hü bü zich. Enkele minuten later hebben ze een opslag plaats bereikt, forceeren het slot en gaan bin nen. Nu is alle waakzaamheid vereischt. Op onderlinge afrtanden van 20 M posteerden zich de mannen, terwül Berger met een ongedachte vaardigheid zün schop hanteert. Onder den hou ten wand door moet een gat gegraven worden, dat hen meteen bulten het concentratiekamp brengt. De nacht is on wezen lijk stil, de hemel git zwart; geen ster is er waar te nemen Slechts het dof stampen van zware, gespoorde laarzen der op post staande kozakken, nu en dan ver mengd met het gejank van wolven in de om ringende woestenü. zün de eenlge levensteeke nen, die hun oor bereiken. Weer klinkt de roep van den uil. X Is, of een lichte schok door dc mannen gaat; nu gaat het om leven of dood. „Hierdoor." rustig klinkt Berger's stem als de mannen bü het uitgegraven gat gekomen Muiten wachten, tot Ik bü jullie ben.” Enkele minuten later liggen de drie mannen plat op hun bulk, hun oogen trachten de duis ternis te doorboren, op zoek naar tegen standers. „Volgen, ik ga voor," een lichte trilling gaat er door de mannen, wier zenuwen tot het uiterste gespannen zün zóó onhoorbaar is Ber ger bü hen gekomen, dat zün stem hen een oogenblik van de wjjs heeft gebracht. Als slan gen glüden ze verder door het rulle zand, dat in hun kleerzn kruipt. ElodelUk komm ze aan n de middeleeuwen werd op Palmzondag in iedere stad slechte één processie gehou den. waaraan zoo goed als de heele stad met de kloosterorden en geestelükheid deel nam. Lag er in de nabijheid van de stad oen heuvel met kerk of kapelletje, dan ging men zich hier verzamelen, om de gelijkenis hiervan met den Olüfberg en de Hemelvaartskerk in de stad Jeruzalem. Voordat de stoet van hier echter wegtrok, werden de palmtakjes gewüd. Daarna zette de processie zich zingend en bidJ dend in beweging. Eer zü echter haar plaats van bestemming zou bereikt hebben, ging eerst nog heel wat ceremonieel vooraf. Bü iedere kerk, die de stoet voorbütrok, werd stilgehou den bü het groote kruis aan de deur, dat dien dag overdag versierd was met palmtakken en buksboomtwügen. Onder het voorttrekken werden hymnen en beurtzangen gezongen, bü de Atatlones” echter las men gedeelten uit het Evangelie voor, waarna een preek volgde. Bü de poorten der stad was de stoet ge noodzaakt stil te staan. De poorten waren na- melljk gesloten, en op de plaats in de torens, waar anders de wachters uitzagen, stond nu een groep jonge zangers, die in jubel: „Gloria laus et honor” begon te zingen. Dit stilhouden voor de gesloten poorten had een zinnebeeldige beteekenis. De gesloten stadspoorten verbeeld den de hemelpoorten, die door de erfzonde der menschen gesloten waren geworden. Christus’ komst zou echter het menschdom verlossen Om dit op aanschouwelüke wüze voor te stellen, werd tot driemaal toe met een staf op de poort geslagen. De poorten werden dan geo pend. en onder het zingen van „Ingredient» Domino”, trok de processie de stad binnen. In de processie zelf werden vaak de meest won- derlüke zinnebeelden meegevoerd. Zoo trachtte men de herinnering aan Christus’ feestelüken Intocht op den ezel binnen de stad Jeruzalem te verlevendigen door een van de geestelüken op een levenden ezel te doen meerliden. Ook plaatste men vaak een schllderü of afbeelding die betrekking had op het feest van Palm zondag. of die den zegenenden Zaligmaker voorstelde, op den ezel. En bü gebrek aan een levenden ezel trok men maar een houten mee! De gewoonte der Palmzondag-proceaslc tehünt een overoud gebruik te zün. Want tü- dens het leven van den heiligen Udalricus be gon deze zinnebeeldige ceremonie al Ingang te vinden. Dat was dus in de tiende eeuw. En al die eeuwen lang kregen de palmtakken een bü- zondere plaats, in het huls of daar bulten, en werden ze bevestigd in schuren en stallen, als voorbehoedmiddel tegen ziekte, bliksem of an dere ongelukken. In veel Zuidelüke streken was het onder de boeren ook gebruikelük, op de vier hoeken van hun akkers een palmtakje te steken, waarbü dan het volgende rümpje werd opgezegd: *1 wat hü vertelde. „Dus,” besloot hü kort, „het •PÜt hem erg.” Er heerschte i Moe heb jü Mitchell leeren kennen?” vroeg mevrouw Pett „Wü kenden elkaar, toen Ik hier nog aan de Kroniek was. Ik heb hem een pa»r maal Men I f' ÉS,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1937 | | pagina 9