z
H
DELFTSCHE
SLAOLIE
Het Zeemonster
RK STAATSPARTIJ
wm dan dag
450ste sterfdag van Broeder Klaas
H
De proefstemming
F 250.
■F* Een week
Ivol verschrikkingen!
ff
nare
Die
Hoofdpijn
dag niet te vergallen. Neem een
F en Go zijt er at Bovendien, Ge
proeft niets! Prettig en makkelijk innemen!
AKKER - CACHETS verdrijven spoedig
Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijn, Spierpijn.
Overal verkrijgbaar i 59 cent per U stuks.
GROOTE VEREERING IN
GEHEEL ZWITSERLAND
F EMAILLE
VRIJDAG 7 MEI 1937
Op de groslijst
NAAR HET ENCELSCH J|
CALVE-KWALITEIT
268
I
I
Neutraliteitsgedachte
in zijn testament
Nieuwe generaal der
Carmelieten
bQ verlies van aan band,
aan voet af aan oo*.
In een uiterst moeilyk tydstip wist
hy de eenheid te redden voor
het Eedgenootschap
KEUKENUITRUSTINGEN J
VAN f 21.30 AF
kZ FABRIEK TE DIEREN jijl
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
De origineele
kennismaking
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en 25Z zwaarder dan de meeste andere
269
••X'
vertrouwen
op
alle
Plet en Drein kwamen buiten adem aanhollen.
JSlult
Het
zee
gangen af." glide Piet. Het was te laat. Het zeemonster bleek
Aan Piet en
dierentuin de deur uit om bet beest te zoeken.
reeds over het hek geklommen te zijn. Dat zag er moot uit!
Drein werd een telegram gezonden.
op dit blad zijn ingevolge de verzekenngsvoorwaarden tegen
HOOFDSTUK VI
1«
Den vplgenden dag gebeurde er Iets vreeselUka.
monster was losgebroken. Radeloos holde de directeur van den
BERNICE."
Misschien dat Collins toch wel te bewegen zou
stJn, om dit briefje te posten, als zij zag, dat het
enkel maar een beroep was op een vriend.
eereplaats
verzekeren.
51.411
51.387
Het generaalkaplttel van de Ongeschoeide Car
melieten te Venetië koos als Generaal der Orde
den Hoogeerw. Pater Petrus Thomas van de
Carmelmaagd, In de wereld Dr. Vittorio Sloll.
Ik stak de enveloppe bjj mij en bleef heel dien
nacht opzitten, Al die lange, eenzame uren, mij
afvragend, wat die wel beduiden zouden voor
dien man daar ginds in het vooruitzicht van
een eenzamen, smartelüken dood In de koude en
de duisternis.
enk Beunsma las den brief van zijn
vriend nog eens over: ,Je moest beslist
waar
van
Ik moest een oogenbllk tegen den muur leunen,
om weer wat op adem te komen. Het geval stond
er nu hopeloos voor. Ik werd gevangen gehouden
en zag niemand dan Mrs. Garbutt en Collina en
dié zou al wat ik haar vertelde, opvatten als de
wartaal van een bezetene.... En intusschen sou
die arme man omkomen I
Nog één kansje was er: zou ik Collina niet
kunnen bewegen, om een brief van mfj aan Val
te posten, zonder dat haar meeaterease er van
af zou weten? Aan deze gedachte klampte ik mjj
vast als een drenkeling aan een stroohalm.
Ik ging terug naar mijn kamer en schreef deze
enkele woorden:
„Foundeyre Abbey. Hampshire.
Kom dadelijk bij mU aan bovenstaand
adres. Vraag naar Miss Phillips. Maar haast
Jet
In 1930 werd hjj gekozen tot Provinciaal der
provincie van Genua. Hjj bleef dit ambt beklee-
den ook gedurende het volgende triennaaL Na
6 jaren koos hem het provlnclaal-kapittel met
hoogere volmachten tot prior van het klooster
der H. Moeder Anna te Genua. En nu, nauwe
lijks een jaar later, wordt hjj geroepen tot de
hoogste waardigheid in de Orde.
HU werd te Genua geboren in 1803 en is dus 44
Jaar oud. Als kind bezocht hfj vaak de kerk van
den H. Carolus, toebehoorend aan de Orde van
het
In
der
uit
volk alge-
populalren
De
het kanton
zijn wonden herstelde, kon hfl toch niet
voor den krijgsdienst gebruikt worden en
verliet met den rang van officier het leger.
In 1920 vroeg hU om opname in den Carmel
en twee jaar later werd hU met pauselUke dis
pensatie tot priester gewijd. Na zUn wijding
was hu leeraar der letterkunde in het College
van Arenzano der Paters Carmelieten. risama
mocht hU acht jaar verblUven in het klooster
te Varazse, een eremltage.
het Zwltsersche Eedgenootschap gepleit heeft.
In leder geval heeft hU de neutrallteltsgedachte
vooraan geplaatst in zUn zoogenaamd „politiek"
testament, dat ook thans nog zeker met de
gevoelens van de groote meerderheid van het
Zwltsersche volk in overeenstemming is en als
volgt luidde: Ot lieve Vrienden! Belast u niet
met vreemde aangelegenheden en sluit geen
bondgenootschappen met vreemde heerschers!
Weest op uw hoede tegen tweedracht en eigen
baat, behoedt uw vaderland en staat het trouw
bU> Wakkert geen opzettelUken oorlogslust aan,
'Ooch wanneer Iemand u overvalt. strUdt dan
dapper voor vrijheid en vaderland!"
federatie met nieuw vertrouwen de toekomst
tegemoet zien. Doch wat zou er gebeurd zijn,
vroeg president 'Motta bU de Nlcolaas von der
Fliih-herdenklng. indien Broeder Klaas op dit
voor de Zwltsersche eenheid zoo gevaarlijke
tijdstip niet geleefd zou hebben en zUn wijzen
raad niet gegeven had? „WU zoudenons dan
wellicht thans geen Zwitsers kunnen noemen!"
Het groote succes van 1481 verhoogde natuur-
lUk nog belangrijk het algemeene aanzien van
Broeder Klaas, die van toen af aan hoe langer
hoe meer ook In politieke kwesties geraadpleegd
werd. Men neemt aan, dat hU elgenlUk de eer
ste gezaghebbende Zwitser geweest is. die krach-
i, tig voor een eeuwige neutraliteitspolitiek van
„Oefl" hield Henk Ineens stlL „Ga eens
voor me staan. Daar zweeft waarachtig mijn
onbekende reisgenoote, van “wie ik je straks
verteld heb.”
„Die?" (iep de ander uit. „Dat is bet beroem
de achternichtje van Frits Veen!"
„Wraak. Pierre, revanche. Roep Frits, dan
zullen we hiernaast in een box even krijgsraad
houden.
Frits werd erbU gehaald en in
genomen.
„Wat wil je
elgenlUk, Henk?”
„Officieel woe
den voorgesteld,
maar onverhoeds,
zoodat ze volgens
de regelen der
kunst overrom
peld wordt en het succesje voor mU
„Geef Je kaartje, dan zal ik het haar brengen."
,MUn kaartje? Stop, een helder oogen
bllk!" HU griste in zUn binnenzak en haalde
er het bordje „Vrouwen" uit.
„Ziezoo, menschen, daar gaat-ie.”
Óp de keerzUde trok hU in sierletters zijn
naam. met eronder: jur. student.
.Trits. JU brengt het; Plerre en ik volgen je
op den voet. Zoodra ze het gelezen heeft, treed
ik buigend naar voren. Begrepen?"
„Accoord." Frits begaf zich in de zaal, de an
deren bleven ongezien In zUn nabUheld.
.Kelly, mUn vriend Henk Beunsma, zou graag
met Je kennis maken en verzocht me. Je rijn
hyper-modern visitekaartje aan te bieden."
Het meisje nam ten hoogste verbaasd het
bordje „Vrouwen” aan, dat Frits haar zonder
blikken of blozen overhandigde. Ze las op den
achterkant en toen ze opkeek, stond Henk In
de meest correcte buiging voor haar.
„MUnheer Beunsma!”
.Juffrouw.I”
.Kelly Verkroost"
„Mag ik het genoegen hebben voor den vol
genden dans?”
.Keel graag, maar ik heb geen jaszak en ben
niet zulke abnormaal groote visite-kaartjes ge
wend.”
,Jk zal het voor u bewaren; als u er ten
minste prijs op stelt, het te bewaren."
.Ja, zeker, het is zoo’n origlneele kennisma
king geweest, dat ik het „corpus delicti" dat
zou het hier wel kunnen zUn, nietwaar mijn
heer de jurist? graag wil houden.”
Ze dansten en wisten toen nog niet, dat een
paar jaar later bU gelegenheid van een vroo-
lük bruiloftsfeest op het midden der tafel het
groen omlUste, ietwat groezelig „visitekaartje"
zou prUken, dat voor Henk en Nelly den weg
naar het levensgeluk had geopend.
niet af! En wij maken ons geen Illusie, dat
de intensiteit van onze organisatie In de
groote steden, en in de steden in het al
gemeen, tot dezelfde hoogte waren op te
voeren als op het platteland. Dit is een
voudig ónmogelijk!
Iets anders is om de middelen op te spo
ren, om een aanzienlijke verbetering daar
in te brengen. Daarover praten we nog eens
na 26 Mei!
dachten jegens mU koesterde. „Wasuusn ben ik
op deze vreeselljke wijze opgesloten?.... Collins,
als je een vader hebt, erbarm je dan over mij!
MUn vader heeft mU zoo innig lief en hU weet
niet eens, waar ik ben. Misschien heb je een
verloofde ook. Collins? Zoo JA, denk dan egns.
wat bet voor hem zou wezen, om je zoo ineens
te verliezen: je te verliezen, zonder zelfs te
weten, of je dood was, of nog in leven. Ik heb een
verloofde, Collins een man, die geen schepsel
eenlg kwaad zou doen meer omdat hU nu
Iets ondernam, dat mU niet beviel, ben Ik van
hem weggeloopen, heb mU schuilgehouden en nu
straft de Hemel mij voor dat doordrijven!....
Denk eens aan. wat het voor die beide mannen
zal zijn, om nooit te weten, hoe het mU vér
ging! Als ze het maar wisten, dan zou ik t niet
zoo erg vinden. Maar om nu te moeten sterven,
door niemand betreurd!....”
„Och, Miss Phillips, wind u toch niet zoo op,"
fluisterde ze sussend, toen mün hoofd op haar
schouder viel en ik in snikken uitberstte. .Koe
komt u er bU. dat u zou moeten sterven? Wie
heeft u dat wijs gemaakt?”
„Wel. zU: Mts. Garbutt," kreunde ik, niet meer
bU machte. mU langer te bedwingen. Jje zal mjj
vergiftigen. Collins; ze zal mU vergiftigen!....
Het kan wel nooit uitkomen, dat ik door vergif
gestorven ben, maar tóch aal dit zoo wezen. Zoo
zeker als JU en Ik hier samen zQn. aal je
meesteresse tnü vergiftigen I”
„Hoe verschrikkelUk!" riep Collins steeds,
haar wijdopen oogen strak op m(| gericht „Hoe
komt u er toch bU, dat Mrs. Garbutt u eenlg leed
zou willen doen?" (Wordt verenigd
schrikte ook zoo, toen ik u over haar gebogen
zag staan met dat ding in de hand."
Van dit gezegde nam ik verder geen notitie en
keek alleen hoe Collins alles om den hals bij
Mrs. Garbutt los maakte.
.Moeten we niet den dokter laten halen?"
vroeg ik. .Kal ik Guthfie naar hem toesturen?"
.Keen, Miss, blijft u maar. U kunt toch niet
beneden komen: de deuren zUn afgesloten."
„Geef mU dan den sleutel," zei ik en dacht
bU mUzelf: „O, kon ik toch maar bulten die ge
sloten deuren komen!"
Maar ze schudde het hoofd:
„WU hebben geen dokter noodig, Miss. Ik weet
wel. wat ik doen moet. Ik heb haar al meer zoo
gezien. Ik vrees, dat ze weer te veel heeft ge
bruikt van dat nare chloral.”
Chloral?Daarom was ze er zeker zoo door
heen geslapen, toen ik gisterenavond al dat
leven had gemaakt!
„Neemt ze dat dikwijls In, Collins?"
..Enkel, als ze niet slapen kan. Miss. Verleden
zomer, toen Mr. Garbutt zooveel had verloren bU
het wedden op paarden, heeft ze zich aange
wend, om dit In te nemen, en de dokter heeft
haar gewaarschuwd, dat ze zich nog den dood
zou aandoen, als ze daar niet mee ophield."
„Ze voelde zich zeker gekweld door dat ver
lies aan geld?"
„O, het was verschrikkelUk voor haar, ziet u!
Ze moesten een zware hypotheek nemen op de
Abbey; tenminste, dat heb ik Mr. Guthrie
hooren zeggen. Stil! Ze komt weer bü- Zou u
niet liever uit de kamer gaan. Miss? En zeg hier
niets van. als u komt ontbijten; bet zou baar
behoeft Uw
"AKKERT JF’ en Go zijt er
□03
Het was zün bedoeling te dien einde naar
den Elzas te trekken en hU bevond zich reeds
aan den oever van den RUn. toen hU plotseling
door een ontmoeting met een landbouwer uit
den omtrek van Bazel er toe bewogen werd nog
één avond aan deze zijde van den RUn door te
brengen. Dit uitstel had wellicht een beslissende
beteekenis voor de toekomst van Nlcolaas von
4er Flüh en daardoor wellicht ook voor de ge
heele toekomst van Zwitserland, op welks lot
„Broeder Klaas" een tiental jaren later zulk
een gelukkigen invloed zou hebben! Want In
dien éénen nacht, dat hU nog aan deze zUde
van den RUn bleef, zelde een mystieke stem
hem, dat hU den RUn niet moest oversteken,
doch den terugweg naar zün geboorteplaats we
der moest aanvaarden. Nlcolaas gehoorzaamde
deze stem, legde den langen en moeizamen te
rugweg weder af, totdat hU half verhongerd
neerstortte op een Alp In de buurt van zijn ge
boorteplaats. VriendelUke jagers, die hem daar
vonden, droegen den uiterst zwakken man naar
het dal terug, waar hU door de goede zorgen
van zjjn dorpsgenooten een kleine kluis kreeg,
om rijn verder leven in godsvrucht door te
brengen.
Het merkwaardige is, dat van dit oogenbllk
af, dus juist toen hU zich van al het aardsche
gen, dat voor leder, die ons stemsykteèm
kent, de conclusie, als zou de uitslag een
politieke „uitspraak”. In zich bevatten
met name voor den uitslag in Den Bosch
een dwaasheid Is. Sommige buitenstaan
ders hebben gemeend die conclusie te mo
gen stellen, zonder dat zij iets wisten van
onze stemmethode. Daarom waren zij er
faliekant naast! Maar de gelegenheid om
In onze rijen niet door ons, maar door hen
gewenschte tegenstellingen op te roepen,
heeft men niet voorbij kunnen laten gaan.
Het zij hun gegund. Wij weten beter.
Hieruit blijkt echter wèl, dat een juist
kiessysteem niet alleen intern van belang
is, maar ook voor onze positie naar bulten
een rol speelt, althans spelen kan. En
daarom zal het probleem wel weer bekeken
moeten worden!
Doch het probleem kan men dan beper
ken tot het stemsysteem. De nieuwe
kiesp rocedure, zooals die In het regle
ment Is neergelegd, heeft in alle opzichten
goed voldaan en tot geen moeilijkheden
aanleiding gegeven.
De opkomst der partUleden was over het
geheel genomen zéér goed. Als altUd maken
de groote steden het slechtste figuur. Dit
Is het nog niet opgeloste vraagstuk van
de massa-organlsatle en van de functlo-
neering daarvan In de groote steden. WJj
erkennen de groote moeilUkheden daaraan
verbonden. Met een verzuchting: dat dat
toch eens anders moet worden, zijn we er
den Carmel. HU voltooide zUn studies aan
bisachoppelUk College van zijn vaderstad.
1914 werd hU onder de wapenen geroepen en
Ingedeeld bU de artillerie. In den strijd bU
Carso werd hU zwaar gewond. jOfschoon hU van
meer
hU
Op straat heerschte de grootste opgewondenheid. Als een
loopend vuurtje ging bet door de stad, dat bet zeemonster van
Nagasaki losgebroken wws en in >ljn eentje door de stad mar
cheerde. De drukste straten werden afgezet. Niemand mocht
er meer door.
et Maandblad der R. K. Staatspartij
schrijft over de proefstemming op
de groslijst:
De nieuwe generaal heeft zich ais program
gesteld op de eerste plaats de verschillende
Spaansche provincies, die zoo ontzettend In de
vervolging geleden hebben en die aooveel mar
telaars en martelaressen tellen, zoo spoedig mo-
gelUk te herstellen. Als tweede punt staan de
missles op zUn program. Moge God en de Car-
melmoeder hem tot dit alles de kracht geven.
ZUn benoeming werd met vreugde begroet,
vooral ook door Kardinaal Rosal, den Pro
tector der Orde, zelf een kind der Orde, en
door den Patriarch van Venetië, eveneens een
cngeschoeiden Carmellet, die verschillende kee
pen zUn medebroeders, in zUn residentie ver
gaderd, bezocht
aww p A °P d1* bla<1 ingevolge de verzekenngsvoorwaarden tegen I? 7^0 bU levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door T7 7^0 een on8e’r*1 met
/X, I f*. IpVjJI W I w ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen k-FVFs verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen AJV/s doodelljken afloop
Het stemsysteem-1937 is wij moeten
dat eerlijk bekennen een mislukking
geworden. ZU, die het advies stemden,
konden daarmede geen volgorde uitdruk
ken. Die volgorde werd en is bepaald door
de van het advies afwUkende stemmen.
De redeneering, dat in de praktijk het
advies in ruime mate niet wordt gevolgd
en dus de geadviseerde volgorde er vanzelf
wel in zou komen, Is gebleken fout te kun
nen uitkomen. Er Is ditmaal zóó sterk op
het advies gestemd, dat daardoor de volg
orde der geadvlseerden te zeer aan toeval.
aan een klein getal afwijkende stemmen,
is overgelaten. Vandaar de onverwachte
uitslag in Tilburg, waar Mr. Steenberghe als
lUstvoerder werd vervangen door Dr. Mol
ler. In Holland gebeurde bijna hetzelfde
met Dr. Beaufort. En In Den Bosch was het
verschil der eerste drie candldaten mini
maal:
Vrijdag. Tegen den morgen viel ik in een
diepen slaap en het eerste geluid, dat tot mU
doordrong, was een zacht op en neer steppen in
het vertrek daarnaast
Ik keek op mUn horloge; het was pas kwart
over seven en het ontbijt was niet klaar vóór
half negen.
Dit kon niemand anders zUn dan Mrs. Gar
butt Waarom was ze al zoo vroeg bU de hand?.
Zou ik eenst gaan kUken?,... Neen, dat durfde
ik niet
Zeker was het, dat zU rich gekweld voelde door
haar geweten. WaarschUnlUk had haar intrigue
iets uit te staan met de bemachtlging van een
fortuin. Collins’ opmerking van bezuinigingen,
die haar meesteressen de huishouding Invoerde,
en de toespeling van Mrs. Garbutt op de om
standigheid. dat haar zoon haar geld noodig
had, leidden belde tot deze gevolgtrekking. Maar
aangenomen nu, dat zU slaagde in haar onder
nemen en dat haar misdaad niet ontdekt werd,
hoe zou zU ooit gemoedsrust kunnen hebben?
Onwillekeurig stond Ik op en ging In de
oude kast luisteren, met mijn oor< aan het sleu
telgat, of mUn leven afhing, van hetgeen ik nu
hoeren zou.
wltserland gedenkt dit Jaar den 450sten
sterfdag van Nlcolaas von der Fltlh,
een der bekendste figuren uit zUn
geschiedenis, bU het Zwltsersche
meen bekend onder den populalren eere-
naam van .Broeder Klaas”. De vorige
week is te Sachseln, In het kanton Ob-
walden, bU het Vlerwoudstedenmeer, de offl-
deele gedachtenisplechtigheid gehouden, waar
bij president Motta de voornaamste woordvoer
der was, zoo meldt een Geneefsche correspon
dent aan de N.R.Crt. Doch gedurende den gan-
schen zomer zullen vrijwel lederen Zondag ge
meenschappelijke tochten, telkens uit een an-
der kanton, naar Sachseln ondernomen worden
om dasu-, bU het graf van .Broeder Klaas” In
do katholieke kerk hulde te brengen aan den
man, die in een uiterst moeUUk tUdsUp voor het
toenmalige Zwltsersche Eedgenootschap de
eenheid nog wist te redden en wiens naam
steeds ook in het protestantsche gedeelte van
Zwitserland in even hoog aanzien Is gebleven
•la bU zUn Katholieke geloofsgenooten.
Nlcolaas von der Flüh, die In I«7 te Flüell
bü Sachseln geboren werd, had aanvankelUk een
leven, dat zich heel weinig van dat zUner mede
burgers, vrUwel allen Uverige boeren, onder
scheidde. HU was een goed landbouwer, een
braaf echtgenoot, een trouwe vader voor zijn
tien kinderen (vUf meisjes en vUf Jongens) en
werd om zUn rechtvaardigheidszin en helder
verstand door zUn medeburgers tot hun rechter
uitverkoren. ZU hadden iiem zelfs de opperste
leiding van de regeeringszaken van het geheele’
kanton willen toevertrouwen, doch Nlcolaas vop‘
der Flüh wees deze onderscheiding van de hanï
HU had. toen hU riin 50 Jaren naderde, Integen
deel meer m meer de behoefte gevoeld, zich
uit het openbare leven terug te trekken, om
zich geheel en al aan godsdienstige overpeinzin
gen te wUden. Dit werd voor hem zelfs een zoo
sterke rielsbehoefte, dat Nlcolaas, met goedvin
den van zUn vrouw en kinderen, zelfs besloot
ook zUn hulselUk geluk vaarwel te zeggen en
een eenzaam kluizenaarsleven te gaan voeren.
komen, het wordt een gezellige fuH.v
oa. ook aanwezig zal zUn een achternichtje
Frits Veen, dat werkelUk een schoonheid la. Een
introductlekaart ligt thuis voor Je klaar."
Henk, de Leldsche student, sprong overeind.
Het menu, zooals zUn vriend Plerre het be
schreef. sag er niet kwaad uit, te deksels niet.
ZUn horloge wees ruim 18 uur. Als hU wat
haalde hU den trein van 19.07 uur
nog.
Nadat hU zijn hospita de noodlge Inlichtin
gen had verstrekt, stalde deze smoking, ge
steven overhemd, schoone boord, sokken, lak
schoenen, enz. uit op bed en zoo kon Henk om
18.45 uur met versnelden pas nasr het station
trekken.
De stationsklok wees 19.06 uur. Allemachtig.
zUn horloge liep achter. Met een vaartje stoof
hjj voor het loket. Fluks een kaartje, dan bok
ste hU den controleur bUna omver..., de trein
zette zich al In beweging. Een spurtje, een
sprongetje op de treeplank, met een ruk ging
de coupédeur open en Henk was binnen.
Uitermate vroolUk groette hU een medereizig-
ster. Deze, een jeugdige, knappe verschijning,
zag een tikje uit de hoogte op hem neer.
„1 Is een dameacoupé,” beantwoordde ze rijn
groet met nadruk.
„Oh, wat aardig," zei hU. de koele ontvangst
absoluut negeerend. „Ik ben." vervolgde hu,
„steeds ongelukkig met dergelUke dingen, maar
nu verheugt het me toch, dat het lot me in
een dameacoupé heeft geworpen."
Het meisje keek uit het raampje en speelde
stommetje.
JAejuffrouw?”
.MUnheer!”
„WerkelUk, Ik kon het niet helpen. Ik vraag
U beleefd verontschuldiging voor mUn Indrin
gen. U gelooft me toch wel, alü Ik U zeg. dat Ik
de laatste 100 meter In recordtijd heb ge-
loopen, om dezen trein te halen?"
Ze haalde de schouders op, zweeg’, greep een
boek uit haar tasch en begon te lezen.
HU zei niets meer en neuriede zachtjes tua-
schen zUn tanden. Intusschen nam hU bet
meisje nauwkeurig op. Ze zag er piekfUn uit.
Alsof ze naar een solréetje ging. En buitenge
woon knap was ze ook. Henk genoot In stilte
van haar verschUnlng, al had ze hem nog zoo
koel bejegend.
Toen na een half uurtje de trein stilhield,
rees Henk overeind, verliet de coupé, maar niet
dan nadat hU het kartonnen bordje „Vrouwen"
bU zich gestoken had.
De fuif was reeds geruimen tijd aan den
gang, toen Henk en Pierre de zaal binnen
kuierden.
Deckers met 51.481 stemmen-
Van Poll --
Teullngs
Op zichzelf Is met deze wijzigingen van
de geadviseerde volgorde geen candldaat
geschaad. Maar het toevalselement en de
onjuiste wijze, waarop de beslissing over de
volgorde Is gelegd, komen er scherp mede
naar voren.
De vraag, of hierin verandering zal moe
ten worden gebracht, komt later wel aah
de orde.
Alleen willen wij hier nog even vastleg-
van streek maken, als zU dacht, dat u er iets
van wist”
Ik keerde mU om, om het vouwbeen weer
op het open boek te leggen. terwUl ik dit deed,
viel mün blik op den titel: „Studiën over de
Werking van Giffen."
Het was een nieuw boek; eerst enkele bladen
waren opengesneden.
Op de voor mU liggende bladzijde werd gehan
deld over arsenicum, zag Ik met één oogopslag
Zonder een woord meer te zeggen, verliet ik
het vertrek. Nu begreep Ik ook, waarom Mrs.
Garbutt zoo vroeg al op haar zitkamer was ge
gaan Ze had In alle stilte op: „De Werking van
Giffen” willen studeeren.
Deze ontdekking was allerminst geruststellend
in mUn geval, want als er één persoon ter wereld
was, die zU uit den weg wilde hebben, dan was
Ik het
Ik trad aan het venster en stond uit te kijken,
zonder iets te zien.
Toen Collins een half uur later binnenkwam,
vond ze mU daar nog net zoo en merkte op:
„U ziet er naar uit, of u den heelen nacht niet
geslapen heeft. Miss. En als antwoord keerde ik
mU om, sloeg onstuimig mijn armen om haar
hals en riep:
„Neen, dat heb ik ook niet, Oolllns. Ik heb den
heelen nacht In den grooten stoel opgezeten; ik
kon niet slapen, omdat Ik voelde, dat ik gevan
gen zat"
„Gevangen zat. Miss?"
Ja, gevangen!" riep ik en bleef mU steeds
aan haar vastklampen, daar ik troost vond in
de nabijheid van lemend die geen kwade ge-
Ineens hield het heen en weer loopen op en
hoorde Ik Mrs. Garbutt op scherp-luisterenden
toon voor zich heen prevelen:
„Ik zal nog gek worden, als ik In die spanning
blUf verkeeren! Hoe lang zou het nu duren, eer
Iemand van den henger omkomt?
Had ik zeK nu gegild, of was zU het geweest?.
Ik wist het niet. En nog verkeerde Ik in twijfel,
toen ik ineens een zwaren val hoorde: Mrs.
Garbutt lag in zwUm.
In mijn schrik leder ander gevoelen verge
tend, dan dat zU hulp noodig had, liep Ik door
de corridor naar haar kamer en vond haar da/ir
liggen, met het hoofd op het haardkleedje. Ik zag
duldelUk, dat het geen gewone flauwte was.
Haar gelaatstrekken waren erbarmelük ver
wrongen en haar lippen waren met schuim over
dekt
Ik belde en keek rood naar Iets, waar mee
ik haar tanden vaneen zou weten te krijgen Ik
vond een Ivoren vouwbeen liggen op een open
boek op de schrUftafel en, terwUl ik trachtte,
haar dit tusschen de tanden te schuiven, kwam
Collins, half gekleed, het vertrek blnnenUlen.
Haar eerste woorden bezorgden mU een ge
weldigen schrik.
.Hemel beware!” riep ze en rukte mU het mes
uit de handen. „U hebt haar vermoord!”
Gedurende een oogenbllk was ik heftig ont
steld; toen zei Ik kalm:
,KÜ heeft een beroerte. Zie Je dit dan zelf
niet? Ik hoorde haar vallen en kwam kijken,
of Ik ook Iets voor haar doen kon."
„Nz«n mU niet kwallik. Miss, maar Ik
niets meer wilde aantrekken, atfn invloed op
zt)n medemenschen en ook op den gang van
dé staatszaken der kantons, die toen de Zwltser
sche confederatie vormden, steeds grooter werd.
Want de wUsheid en de onbaatzuchtigheid an
den zich uit het wereldsche leven teruggetrok
ken hebbenden .Broeder Klaas”. zooals hU
sinds zUn wonen in de eenzame kluis algemeen
genoemd werd, oefenden zulk een aantrekkings
kracht uit op hen, die zich In bUzondere moei
lUkheden bevonden, dat een steeds toenemend
aantal hunner hem opzocht, om zUn goeden
raad in te winnen. Van heinde en ver, zelfs uit
Dultschland en Italië, trok men naar Sachseln
op. om den Kluizenaar te raadplegen.
Dit alles zou echter WaarschUnlUk niet vol
doende zUn geweest, om .Broeder Klaas" een
in de Zwltsersche geschiedenis te
Indien niet de overwinningsroes,
waarin de Zwitsers door het zegevierend af
slaan van den aanval van Karel den Stouten
van Bourgondlë geraakt waren, het gevaar had
veroorzaakt enkele Jaren na den slag bU Nan
cy van 1477 (ook In onze vaderlandsche ge
schiedenis niet onbekend!) het geheele Zwlt
sersche Eedgenootschap te doen uiteenspatten.
De overwinning had op de Zwitsers een ver-
derfelUke ritwerklng gehad* een ernstige de
moralisatie met zelfoverschatting en strijdlust
had zich vooral van de boerenkantons meester
gemaakt. De Zwltsersche confederatie bestond
op dat oogenbllk uit acht kantons: yUf boeren
kantons, waaronder natuurlUk de drie „oer-
kantons” Schwyz, Uri en Obwalden behoorden,
uit wier samengaan. In 1291 't Zwltsersche Eed
genootschap was geboren en de drie stadskan
tons Bern, Luzern en Zürich. Deze laatste
vreesden op den duur onderdrukking door de
boerenkantons en elschten daarom, dat Fri
bourg en Solothurn, die in den strijd tegen Ka
rei den Stouten reeds hadden medegestreden, In
het Eedgenootschap zouden worden opgenomen.
De boerenkantons verzetten zich tegen de op
neming van deze nieuwe stadskantons, vreezend
dat ZU daardoor hun overwicht In de confede
ratie zouden verliezen. De spanning tusschen
de boerenkantons eenerzUds en Bern, Luzern en
Zürich anderzijds werd zoo groot, dat een Zwlt
sersche broederoorlog dreigde uit te breken en
het geheele Eedgenootschap dreigde ineen te
storten. Toen werd .Broeder Klaas" de redder
in den nood. Dank zU den bemoeiingen van den
pastoor van Stans Helmo am Grund, die steeds
de groote vertrouwde van Broeder Klaas ge
weest was, besloten de leiders der acht kantons,
alvorens den strUd met de wapenen tegen el
kander te beginnen, aan Broeder Klaas nog de
gelegenheid tot een bemiddelenden raad te bie
den. die de eenheid van het Eedgenootschap zou
kunnen In stand houden.
Broeder Klaas nam niet rechtstreeks aan de
hierop volgende beraadslagingen In de raad
zaal van Stans, dicht bU het Vlerwoudsteden
meer gelegen, deel. Doch zUn woord, uit zUn
stille kluis door den pastoor van Stans ter
kennis der vertegenwoordigers der acht kantons
gebracht, beheérschte de beraadslagingen. En
twee dagen vóór Kerstmis 1481 kon eenieder
naar zUn kanton de vredesboodschap mede-
nemen, dat het dank zU het wijze bemiddelend
optreden van Broeder Klaas gelukt was de een
heid te bewaren. De kluizenaar, die zelf ook uit
een boerenkanton afkomstig was, had de vijf
boerenkantons ertoe weten te bewegen In de
opneming van Fribourg en Solothurn In de
Zwltsersche confederatie toe te stemmen, nadat
op zUn aandringen de vertegenwoordigers van
Bern, Luzem en Zürich geruststellende verkla
ringen hadden afgelegd, hierop neerkomend,
dat de dorpelingen niet te vreezen zouden heb
ben, dat de stedelingen voortdurend een ge-
meenschappelUk front tegen de boerenkantons
zouden vormen. Dank zU Broeder Klaas was t
onderling vertrouwen der leden van het Zwlt
sersche Eedgenootschap weder hersteld en met
twee kantons versterkt kon de Zwltsersche con-
."“W
