TCrf wïAaal
can
De avonturen van Stan en Pol
I
den da^
in -het Bisdom Haarlem
D
„De Hanze”
I
DE GEHEIMZINNIGE
Hl KAMERS Hl
Ha. DIEPSTE WEZEN DER
ORGANISATIE
DONDERDAG 3 JUNI 1937
I
Omzetbelasting
JONGETJE VERDRONKEN
K. D. P.
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en 25Z zwaarder dan de meeste andere
r
i
De vergeten
huissleutel
Feestelyke viering van het zesde
lustrum in het Concertgebouw
te Haarlem
Onderscheiding van den
voorzitter
5
p-
s.
H
Toespraak van den
Bisschop
staan pas aan het begin'
vn
DOOR SVEN E LV E STAD
•Ai-
.i
r
wees op de stichting van
Z. H. Exc. Mffr. J. P. Huibert
..haal me
et
a
binnen?"
de
vroeg
l
Toen hü in de kamer was, pakte Poi alle Ueeren bü elkaar,
Thar® eel Poi een tooverspreuk op. HJJ had thans een paar
die hij kon vinden. Hij bekeek ze met een diepen rimpel in zün
voorhoofd. Hoe kon iemand zoo slordig zün-, foei. HU probeerde
de Ueeren glad te strijken, maar dat ging niet.
f
Installatie adviseur
eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeoeeeeeeeeaeeeeeeew
vóór-
vleugeltjes gekregen en zweefde zoo onJaag, recht op bet raam
van den slordlgen Jongen aan. *1 een wip waa hü in de kamer.
5.
3.
I
B
L
Monseigneur deed dit door te wijzen op de
bijzondere plaats, welke de middenstand altijd
In de christelUke samenleving heeft Ingenomen.
Door afschaffing van de slavernij en door het
benadrukken van dé rechten der persoonlijk
heid heeft de Kerk den middenstand voortge
bracht, terwijl van den anderen kant bet gods-
ult
1
L
i.
De dokter knikte.
„Welnu, 1
nog *n paar passen
Deken J. F. A. Bots, pas sinds korten tüd als
geestelijk adviseu» van de diocesane Hanze af
getreden. hield vervolgens de feestrede.
Spr. begon met een terugbllk op de achter-
f8
1. Ai.ü
11
r.
i.
L
Vader zag het lichaam in den
Binnen-Amatel drijven
L
t.
r.
i”.
n.
3.
r.
i.
n.
8.’
Spr. deelde mede, dat ook HM. de Koningin
de verdiensten van den heer Stumpel had wil
len eeren, en dat het daarom H. M. behaagd
had den voorzitter te verheffen tot Rid
der in de Orde van Oranje-Nassau. Onder het
daverend gejuich van de vergadering bevestigde
dr. Groeneveld Meyer het ordeteeken op de
borst van den nieuwen ridder. Persoonlijk over
handigde spr. daarbij de schriftelljke geluk-
wenschen van Z. Exc. den minister.
De Middenstand in het bisdom Haarlem heeft
steeds getoond deze Idealen te begrijpen. En
hiermee wenschte Monseigneur de jubileerende
vereenlglng geluk. Maar toch, hoeveel meer zou
er niet bereikt kunnen worden, als de organi
satie nog krachtiger sou zUn. als zü, die op het
oogenbllk nog bulten de hun aangewezen or
ganisatie staan, de machtige eenheid van zoo
velen zouden komen versterken!
De afdeeling Purmerend stelde voor om
alle middenstanders, die lid van de K.D.P.
zün of Onze Vlag lezen, uit den bond te
verwijderen.
ajaar in de Kamer komen; dan kan
een en ander gezegd worden.
d Brule, hoofdbestuurslid, wensch-
(ap-
Wat sou zulk een middenstand, vooral naar
tinnen uit, voor goeds kunnen verrichten. Hoe-
veel meer succes zou het werk der kernen, dat
door pater Alexander zoo juist wordt geleid en
cat door deken Bots werd ontworpen, niet voor
de leden van „De Hanze'J, kunnen hebben.
Het ChristelUke beginsel, dat de middenstan
ders allen zonder uitsondering willen erkennqn.
moet worden uitgeleefd op allerlei gebied. Niet
alleen op het terrein van den godsdienst, maar
ook op het gebied van handel, concurrentie,
reclame, waar dlkwUls zoo bedroevend weinig
tan bet katholieke principe is te bespeuren
Reeds de vorming van de jeugd moet geheel
in deze richting geschieden. Monseigneur deed
dan ook een beroep op alle leden van De Hanse
om het streven van de K J.M V, de organisatie
voor de katholieke Jonge middenstanders, soo
goed mogelUk te ondersteunen.
Na zün toespraak gaf Monseigneur aan alle
aanwezigen sUn zegen. De voorzitter sprak nog
een dank- en slotwoord, waarna de vergade
ring gesloten werd.
Woensdagmiddag vermiste de familie De
Jager te Ouderkerk aan deri Amstel haar zoon
tje, dat juist dien dag vUf Jaar was geworden.
Men trok er onmlddellük op uit om de omgeving
af te zoeken. Alle moeite was vergeefach. Men
vond het knaapje niet.
Toen de vader des avonds om zeven uur van
zün werk huiswaarts keerde, zag hü het lichaam
van' den kleinen jongen in den Blnnen-Amstel
drijven. Zoo spoedig mogelijk bracht men het
kind op het droge, doch de levensgeesten waren
reeds geweken.
De voorzitter zeide, dat dH voorstel geen
waarde meer heeft, «dat deze „zaak" we
gens gebrek aan belangstelling gesloten Is
(groote hilariteit, applaus).
kwikzilver met een mes weggekrast. En dat kon
nog niet zoo lang geleden gebeurd zijn.
„Nu wist ik graag,” mompelde Krag, terwijl
hij de scherven voorzichtig op 'n hoop legde,
„wat men den armen ouden man In dezen hoek
heeft laten lezen. Ik stel me voor, dat het een
ontzettende aanklacht moet geweest zijn."
Nadat hü het kistje op zUn plaats had gezet,
nam hU vlug het boek, dat hü ongemerkt van
de schrijftafel genomen had, uit zün tak Ter
wijl Aakerholm zenuwachtig en haastig in het
boek bladerde, had hü wel scherp toegezien,
doch X was hem toch niet mogelUk geweest
de bladeren te tellen. Maar hU vermoedde, ge
zien de dikte van het boek, dat de oude heer
de betreffende passage moest gevonden hebben
tusschen de bladzUden 200 en 250. HU begon
dus op bladzude 200 te lezen. HU las zorgvuldig
woord voor woord. Het was een Engelsch roman
netje, blUkbaar wel spannend, doch overigens
zeer licht verteerbare lectuur. Doch Krag lette
allerminst op de verwikkeling in het verhaal.
HU hoopte in wat hü las, ergens een verborgen
zin te zullen vinden. HU moest echter lang lezen,
voor hem zulks zou gelukken. Geen woord, geen
zin kwam hü tegen, die zelfs ook maar in de
verste verte iets met dit drama uitstaande kon
hebben. Eindelük zou toch zün zoeken met suc
ces bekroond worden. Geheel onderaan op blad
zijde 348 stond een regel, die zün bUzondere
aandacht wekte. Het was een uitroep van een
der personen uit het verhaal. En het scheen
Krag toe, als stond die regel daar geheel op
zich zelf, zonder eenig verband met de andere
luid altscbreeuwend Xt kreet van
De Hanze In het bisdom Haarlem hield
Woensdagmorgen om tien uur haar 57e Cen
trale Raadsvergadering In het Concertge
bouw in de blsschoppelUke residentie. Het
dertigjarig bestaan van den bond werd la
den namiddag herdacht.
■Ukheid optuisterde met liederen van den Haar-
lemschen componist Philip Loots.
Om kwart voor vier kwam ZHExc Mgr. J. P.
Huibers met het hoofdbestuur der jubileerende
vereenlglng de feestzaal binnen. De voorzitter,
de heer E. J. M. Stumpel, begroette de aanwe
zigen en sprak als Inleiding een korte feest
rede uit.
De voorzitter dankte allereerst den Blsschop
voor zUn tegenwoordigheid en betuigde Mon
seigneur namens de geheele vergadering harte-
lUke liefde en onvoorwaardelUke trouw. Ver
volgens begroette hü de talrijke geestelUke ad
viseurs, die mede ter vergadering waren geko
men. wethouder W. J. B. van Liemt, die het
Haarlemsche gemeentebestuur vertegenwoordig
de. dr. Groeneveld Meyer, die namens den mi
nister van Handel. Nijverheid en Scheepvaart
aanwezig was. den heer J. A. Koops uit Venlo,
voorzitter van den Ned. R. K. Middenstands
bond. rector Beune. moderator van de K.J.M.V.,
de besturen van andere diocesane bonden en
de directies van het cdntrale Hanzebureau en
van de Diocesane bureaux. Spr. zei, dat De
Hanze In haar dertlg-Jarlg bestaan Is ultge-
groeld tot een organisatie met bijna tiendui
zend leden. Wel voor het grootste deel Is deze
groei te danken aan de activiteit van voorzit
ters als Verbeek en Struycken. en aan de wUze
leiding van de vroegere geestelUke adviseurs
Mgr. Konlngs, pastoor Jansen, rector Stroomer
en rector, nu deken. Bots. Toch zün er nog
altijd duizenden middenstanders bulten hun or
ganisatie. Een krachtig beroep deed spr. op de
aanwezigen, om ook dezen voor de organisatie
te winnen en zoo te komen tot een nog ster
kere eenheid, die nog grootere successen zal
kunnen bereiken.
Dr. Groeneveld Meyer bracht aan „den groot-
aten dlocesanen Middenstandsbond" de geluk-
Mnschen van den Minister over. Het werk van
de organisatie en de arbeid van den voorzitter
in het bijzonder is. door de Regeerlng steeds op
hoogen prUs gesteld.
weid.
De menschen van tegenwoordig willen niet
meer worden soetgehouden met de vage wüs-
liegeerte van de laatste eeuwen ZU zoeken het
leven, trachten aan het leven een nieuwen In
houd te geven. Wü bezitten de rust, die alleen
aan het leven den veelgezochten zin kan her
geven. Den strUd aanbinden met het materia
lisme In al zUn verschijningsvormen, dat Is onze
roeping. En dit is ook de grond, waarop onze
organisatie het recht heeft offers van ons te
vragen.
De groote hulpmiddelen, die de Paus in zün
laatste Encyclieken duldelUk heeft aangegeven,
zijn de versobering, waarmee we ons leven aan
de tyrannie van de stof kunnen Ontworstelen,
en de gemeenschapsliefde, die alleen verkregen
wordt door een oprechten gemeenschapszin
Eteeds weer blUkt. hoe moellUk het ons valt
ons dezen echten gemeenschapszin eigen te ma
ken. Alleen een algemeene geest van verdieping
kan ons hier op den goeden weg helpen.
Het enthousiast applaus van de vergadering
bewees, hoeseer men de woorden van deken
Bots ter harte wilde nemen.
Namens den Ned. R. K. Middenstandsbond
complimenteerde voorzitter J. A. Koops de ver
eenlglng.
..Het is voor mü even onverklaarbaar als voor
u," antwoordde de weduwe.
Krag vroeg haar, of zü in Aakerholms gedrag
in de laatste dagen niets opvallends opgemerkt
had.
„De laatste veertien dagen was hU zeer zeker
*n beetje teruggetrokken," antwoordde zU. ,Jk
weet niet wat hem scheelde, maar zeker liep hü
niet met zelfmoordplannen rond. Althans niet,
voor zoover ik het beoordeelen kan."
„Wanneer zou het huwelUk plaatsvinden!”
Krag zag direct, dat zün vraag haar onaan
genaam beroerde en dat zU ongaarne op dit
onderwerp Inging. Toch antwoordde zü. na even
nagedacht te hebben: „over vier weken zouden
wü trouwen, Aakerholm drong er echter op aan,
dat het nog eerder zou gebeuren."
„Waarom?"
„Dat weet Ik werkelijk niet Maar vooral In
de laatste dagen drong hü er sterk op aan,
dat wü eerder zouden trouwen. HU beweerde,
dat het van zeer groot belang was."
„Kent u Aakerholm’s pleegzoon?"
„Bengt? Ja. natuurlük ken ik hem.”
„Hoe stond hü ten opzichte van de verhouding
tusschen Aakerholm en u?”
„HU was er niet erg mee ingenomen, en
werkte het huwelük met alle kracht tegen."
„Zou het niet mogelUk zün, dat Bengt's hou
ding in deze de elgenluke oorzaak was van
Aakerholm’s terneergedrukte stemming van de
laatste weken?”
Mevrouw Hjelm antwoordde ontwijkend:
„Aakerholm was niet altUd zoo droefgeestig;
BU DE WEDUWE HJELM
De beide heeren bleven nog *n uurtje zitten
■raten. De detective wilde zich niet te bed Jcg-
liggende periode en legde daarbij vooral den
nadruk op het feit, dat De Hanze ontstond en
zich ontwikkelde onder de voortdurende leiding
van den Blsschop. Z. H. Exc. Mgr. Hulben
brengt door zün tegenwoordigheid, aldus spr..
nogmaals tot uiting, welk een voorname plaats
dc sociale organisaties In de belangstelling van
de Kerk innemen
En dit komt ook geheel met het diepste «re
zen van de katholieke organisaties overeen. Ons-
eigenlijke streven ontleenen we Immers hlet
aan de economie, maar aan de streving naai
het geestelUke. dat al ons doen en laten moet
doordringen. Het werk van de menschen. die
dit ten volle hebben begrepen, vormt het ge
heim van onze beweging. Zoolang deze geest
in onze rijen levend blüft moet de arbeid van
onze organisatie succes hebben.
„Je weet niet wat een sloddervos die Jongen is,* zei ze. „ZUn
moeder heeft verleden week nog pas een nieuwe broek voor
hem gekocht en kük nu eens. Ze beeft eens tegen hem gezegd,
dat als hü niet wat netter wordt, hU ééns zjjn goed zal kwüt-
raken en bet nooit meer terug zal zien. Toen werd hu nog
brutaal en zei: „Fijn, dan hoef ik niets aan te trekken en dan
hoef ik ook lekker niet naar schoot”
dienstig leven door den middenstand steeds Is
gesteund.
Hoeveel goed heeft de katholieke middenstand
m ons land niet gedaan aan de tallooze liefde
werken, die vooral tegenwoordig zoo sterk op
de milddadigheid van de geloovlgen zün aan
gewezen Hoe zün hun gezinnen niet dlkwUls
toonbeelden van echt-chrlstelük leven.
afdeelingen
woordlg zün.
Dan kwamen de voorstellen In behandeling.
Naar aanleiding van een voorstel der afdeeling
Zaandam over het cadeaustelsel deelde het
hoofdbestuur mede, dat de actie voor afschaf
fing van dit stelsel met verhoogde activiteit zal
warden gevoerd.
Zaandam wenscht mét de andere bonden een
actie bü de regeerlng te voeren ten einde een
wüzlging In de uitvoering van de Warenwet te
verkrügen. Het H. B. deelde mede, dat breed
overleg reeds heeft plaats gehad en dat ophef
fing der heffing of billüker verdeeling bü den
minister bepleit ia
De gelukwensch van den
Bisschap
het klelnbedrüf spreken.
De voorzitter zeide, dat deze kwestie krach
tiger dan ooit is en zal worden aangepakt.
Er zal opnieuw een commissie worden inge
steld om te komen tot de stichting van een
Dioc. Vacantle- en Herstellingsoord voor kin
deren van Hanzeleden. Aangedrongen werd op
consequente toepassing van het wederzüds ver
plicht lidmaatschap van stands- en vakorga
nisatie.
Nadat
Eerst neer LINKS,
den neer RECHTS
uitkijken vóór u
oversteekt, en....
even uw beurt ei-
wachten. (Neem lie
ver een letere tram
dan., de auto van
den „Eerite Hulp
dienst'.)
Het hoogtepunt van de feestelüke bijeenkomst
werd gevormd door de toespraak van Z. H.
Exc. den Blsschop, die met enkele woerden den
Jubileerenden Bond persoonlUk wilde geluk-
wenschen.
woede, die geheel paste in het droeve drama
dat zich in dit rüke huls afgespeeld had
Asbjöm Krag borg het boek In zün koffer.
HU zou nu tenminste enkele uren gaan rusten.
Maar voor hü zich' te bed legde, opende hü nog
even het venster, om *n weinig frissche lucht in
te ademen. Het was een stille nacht met een
heldere vrieslucht. Het landschap werd over
goten met maanlicht, vlekkeloos wit lichtte de
blanke sneeuw op, blauwig uitschemerend over
hulzen en bosschen In de verte, de schaduwen
diep zwart. Als een zwarte gordel omsloten de
parkboomen het stille, uitgestorven slot. Alleen
op Bengt’s kamer brandde nog licht. Voor 1
overige lag alles in diepe rust, geen geluid, geen
enkele beweging verried, dat het door menschen
bewoond werd De detective sloot het venster en
schoof de gordUnen toe. Dan onderzocht hU. of
de deur wel goed gesloten was, nam uit het
zwarte koffertje een der met goud beslagen'
revolvers en legde die op het nachtkastje. Op
"t oogenbllk, dat hü In bed stapte, waren alle
gedachten en beslommeringen als uit zün brein
weggevaagd. Hü sliep direct in.
Den volgenden ochtend om tien uur was Krag
reeds bü de weduwe Hjelm. ZU had van t droe
vig sterfgeval gehoord, en t had haar, zooals zU
Krag zeide, zeer smartelUk getroffen.
Als geneesheer van den afgestorvene, gedu
rende zün laatste levensdagen, meende Krag ver
plicht te sün. zoo mogelUk alles aan *t licht
te brengen, wat maar eenlgszins mede *n verkla
ring kon geven van de oorzaken, die Aakerholm
tot deae daad «an vertwijfeling gebracht had-
De man had gelük. Het huis zag er verlaten
uit, de gordUnen waren dicht, in den tuin begon
het onkruid sterk op te schieten, uit de brie
venbus staken een paar circulaires.
„t Is vervelend," zei Ik, jsoolets Is me ook
eens overkomen, maar gelukkig vond Ik toen een
zijraam open
„Een raam." mompelde hü. „dat is een idee.
,,'k Ben benieuwd of t mü zou lukken."
De man sag er nog al hulpeloos uit. Ik bood
den man aan hem te helpen, door het raam
imar binnen te klimmen, als we er tenminste
een vonden, groot genoeg om iemand binnen
te laten.
..Dat Is buitengewoon vriendelük van u!" riep
hü. „maar zooveel moeite mag ik van u niet
vergen.’
„Volstrekt geen moeite," verzekerde Ik. .Als
het raam niet laag genoeg is, hebt u misschien
m’n rug noodlg."
.Ja. misschien wel. Ik ben geen erg goed
klimmer.”
We keken naar de ramen aan den voorkant.
Alle waren ze hermetisch gesloten.
..Moet u absoluut naar binnen?" vroeg ik.
.Absoluut,” antwoordde hü. ,Jk ben er spe
ciaal voor overgekomen. Al was het alleen maar
voor m’n brieven.”
,En rekeningen,” glimlachte ik.
,Ja. ook rekeningen. Maar die vind je altijd
nog vroeg genoeg."
„Laten we den zükant eens probeeren." stelde
Ik voor.
We liepen het huls langs en Ik zag dat hü
z*n wenkbrauwen fronste. HU zei dat hU niet
begrüpen kon. waarom Ik zoo vriendelük was.
Ik moest hem aan s’n lot overlaten.
Ik antwoordde dat Ik het m’n christenplicht
achtte hem niet alleen te laten tobben .Als Ik
e man stond In den voortuin; hü keek .met iets begin, dan zet ik bet ook door,” voegde
bedrukt. Ik kwam juist den hoek van de lik er aan toe.
laan om. die naar het huis met den voor
tuin leidde. Zoodra de man mü zag. kwam hü
naar me toe en sprak me aan.
„Een echt vervelend geval," begon hü- ..We
zün met vacantle bulten; Ik moet even in huis
zün en kom nu tot de ontdekking, dat Ik mUn
huissleutel vergeten heb."
„Waarom belt u dan niet?” vroeg Ik.
„Omdat er niemand Is om open te doen ze
zün allemaal naar buiten. Me dunkt, dat Is dul
delUk te zien."
„Om u de waarheid te zeggen.” zei hü ver-
trouwelUk. „ben Ik net zoo.”
Het huls zag er aan den zUkant iets hoop
voller uit dan van voren. Er was een klein raam,
dat renlge mogelUkheid bood. Als we het open
konden krijgen, sou iemand, die niet al te dik
was. naar binnen kunnen glippen, meende Ik.
En m’n metgezel was niet dik.
„Dat is zeker de provisiekamer?" opperde Ik.
,Ja. maar ik vrees dat het me niet lukken zal
binnen te komen.”'
.Moed gehouden!" riep tk vroolük en aan
moedigend; ,jk denk dat ik het raam wel open
zal krügen."
Weer prees de man m’n buitengewone vrien-
delükheld en weer wees ik z’n lof af. Ik haalde
m’n stevig zakmes te voorschün en begon het
raam te bewerken. Het ging open.
„Ik heb het voor hlekaar!” riep ik verheugd.
„*t Is knap gedaan, maar zal ik het ook voor
mekaar krügen?”
Hü keek somber.
„U kunt het allicht probeeren." moedigde Ik
aan. „Ik zal me bukken, u springt dan op mün
rug. neen, u klimt er voorzichtig op. en u klikt
of u er door kunt.”
Ik vouwde me zelf dubbel. Hü aarzelde even,
deed het en greep den zükant van het raam
vast. Toen kwam Ik voorzichtig omhoog en liep
langzaam naar voren.
„Kalm wat!” riep hü.
„Vooruit nu!"
„Ik kan niet verder,” hügde hü;
in vredesnaam terug."
Ik maakte me van hem los om den toestand
te overzien. HU hing nu half binnen, half bul
ten het raampje. Een oogenbllk was ik bang,
dat hü voorgoed zou blUven zitten. Toen begon
hü achteruit te
trappen. Ik greep
z’n beenen vast en
duwde uit alle
macht, t Ging
niet. Toen begon
Ik te trekken. HU
zat vast 'als een
muur. Maar eensklaps kwam hü los. en
dat we het zelf wisten, zaten we naast elkaar
op den grond. We keken elkander aan.
Dit agendapunt werd Vervolgens even onder
broken. omdat de geestelük adviseur, Dr. A. A
Olierook ter vergadering was gekomen. Met een
prettige speech installeerde de voorzitter den
nieuwen leidsman.
Toen rector Bots pastoor werd en ons verliet,
aldus spr. zaten wü In zak en asch. May de
blsschop wist reeds wien hü ons in zün plaaK zou
geven en we zün dankbaar voor de beslissing.
Moge Dr. Olierook nog lange Jaren in ons mid
den blüven. tot hell van den bond, tot hell van
onze geestelUke belangen.”
De nieuwe adviseur dankte voor deze Instal-
latierede en wees op de prestaties van den bond
In de afgeloopen 30 jaar. God heeft de Hanze
toch wel zichtbaar gezegend. Wanneer men de
geschiedenis der organisatie leest, vraagt men
zich af hoe de Sturm- und Drangperiode over
wonnen kon worden. Het SAamhoorigheidsge-
voel heeft wonderen verricht Spr. bood zün
gelukwenschen aan met het 6e lustrum, maar
voegde er bü. dat deze mülpaal niet alleen moge
zün „een omzlen” maar een stuwkracht voor de
toekomst. Een eere-saluut aan de strüders in het
eerste gelid, die met fier godsvertrouwen en met
krachtlgen wil vooruit zün gegaan! (Applaus).
Bü de voortzetting der behandeling van voor
stellen werd gediscussieerd over de al of niet
oprichting van een middenstands-ziekenfonds.
Het H. B. wees op de moellükheden en de moge-
1 Ukheid tot aansluiting bü het in Limburg door
de Katholieke Middenstandsorganisatie gestichte
Ziektekostenfonds „Zleko" te Venlo.
De afdeeling Amsterdam was het er niet mee
eens en wilde de zaak zelf ter hand nemen.
Andere afdeelingen meenden, dat er tegen-
gelegenheld te over Is om zich tegen
Want we moeten In de toekomst blüven zien
De organisatie heeft inderdaad reeds veel be
reikt, maar het groote werk moet toch elgenlUk
r.og beginnen Z^ts In de arbeidersorganisaties,
die ons toch zooveel voor sün geweest, leeft het
besef, dat men pas aan het begin staat.
Het lükt wel, of men pas na een eeuw tot
het volkomen begrip van het sociale vraagstuk
Is gekomen. Kolping en Ozanam meenden, dat
het vraagstuk kon worden opgelost door het
handwerk in eer» te herstellen of door den
nadruk te leggen op het christelUke gezin of
de christelUke charitas. Mede onder Invloed
van het Marxisme rijn we gaan begrijpen, dat
de fout in de structuur van de samenleving
zelf lag. ..Rerum Novarum” ging reeds zoover
als de omstandigheden dit toen toelieten, maar
pas in „Quadrageslmo Anno” kon het probleem
volledig worden blootgelegd: alleen een goed
doorgevoerde ordening kan de maatschappü
weer gezond maken.
Het maatschappelük probleem is hét groote
probleem van dezen tüd. bü velen heeft het t
.a van een
onze levens-
1 we
Vervolgens werd gedebatteerd over de «listri-
butle van goedkoope levensmiddelen en steun
In natura. Men meende, dat het Rük steeds
meer gaat centrallseeren met uitschakeling van
den Middenstand.
Het hoofdbestuur wees op de stichting van
een contactcommissie tusschen den detailhandel
en Sociale Zaken.
Een der afgevaardigden deelde mede, dat de
commissie er Is. maar dat ook de coöperatie er
een rol In speelt.
De voorzitter gewaagde van een vortdurende
zorg op dit gebied. Er is voortdurend om ver
betering gevraagd. Gelukkig, dat nu ook uit de
kringen van land- en tuinbouw protesten klin
ken. Plaatselük kunnen de afdeelingen goede
resultaten bereiken. Rotterdam is daar een
voorbeeld van.
Om kwart over negen droeg de Zeereerw. heer
Dr. A. A Olierook aan het Hanze-altaar In de
kathedraal St Bavo een H Mis op, die door
velen werd bügewoond.
De vergadering werd geopend met het zingen
van het bondslied, waarna de voorzitter der af
deeling Haarlem, de heer Th. Hooü een wel
komstwoord sprak.
De algemeen voorzitter, de heer E. J. M Stum
pel verheugde zich over de groote opkomst en
zeide af te zullen zien van een breedvoerige be
schouwing. In verband met de uitgebreidheid
van de agenda. Spr. heette büzonder welkom de
afgevaardigden der andere diocesane bonden, de
eere-leden Struyck en Dekker en den vertegen
woordiger van U. B. O.
Bü de mededeellngen wees de voorzitter op de
bedevaart naar Heiloo op 18 Juni. Mogen alle
i in Noord-Holland daarbü tegen-
,JMt is dwaasheid," foeterde hü; „*e zullen
X moeten opgeven.”
„Ik geef het niet op," zei Ik koppig, terwül
Ik m'n gezicht afveegde. „Er Is ook een achter
kant aan X huls.”
..Neen, neen." riep hü. .4k mag niet langer
beslag leggen op uw welwillendheid.”
.Maar wat wilt u dan doen?” vroeg Ik.
..Dat zal Ik nog wel zien."
Ik deelde hem mede, «lat Ik padvinder was
geweest, en dat het verlangen, om één goede
daad per dag te verrichten, mü altüd was bü-
gebleven. Ik stond op, liep naar den achterkant
van X huls, klom een laag hekje over en begon
nu aan deze züde de ramen te bestudeeren.
HU volgde me met een vrij ongelukkig gezicht
en ging naast me staan turen.
,JIa!” riep Ik opeens.
„Wat?”
„Daarboven staat een raam op een kier. Ziet
u ‘t? En die tak van dien boom komt er vlak
bü- Vooruit. Ik zal u helpen.”
De man had echter veel minder hulp noodlg
dan Ik gedacht had. HU scheen s’n capaciteit
om te klimmen danig onderschat te hebben.
Misschien deed het ook wel m’n aanmoedigend
geroep van beneden. Hü speelde het klaar den
tak te grüpen. die vlak bü X venster was, daar
na op X kosün te springen, het raam verder
open te duwen en In X huls te verdwünen.
„Goeden dag!” riep Ik naar boven.
Z’n hoofd verscheen weer om X hoekje.
„Goeden dag!” riep hü terug. Jk blüf
vreeselük dankbaar!"
.Daar twüfel ik sterk aan,” mompelde Ik. liep
den tuin uit en de laan op, waar Ik een politie
agent tegen kwam, wlen Ik vertelde, dat er een
dief In X huis was.
„Weet u dat wel zeker?” vroeg de agent.
.Absoluut zeker; Ik heb hem zelf naar binnen
zien gaan.
.Maar hoe komen w
agent weer.
„Heel gemakkelUk.” antwoordde ik en haalde
mün huissleutel uit m'n zak.
nadat hü geschoten had, deed hü
w r--1 achterwaarts, tot bü den
boom. Daar trof hem de kogel van den moor-
ftenaar."
De dokter liet zich In zün stoel vallen en
staarde gerulmen tüd peinzend voor zich uit.
,Jk begrüP .niet," zei hü eindelük,
'Aakerholm nog soo laat In den avond door X
park liep.”
.Dat begrijp ik ook niet,” antwoordde Krag
en stak zün derde sigaar op. .Maar dat zal ons
de .Madame" wel kunnen zeggen. Vergeet niet,
dat wü één der hoofdpersonen van dit drama
nog heelemaal niet gesproken hebben, namelük
het knappe weeuwtje, mevrouw Hjelm."
nog eenige schriftelük ingediende
vragen behandeld waren, werd de ochtendver
gadering gesloten.
Na de zakelüke besprekingen, welke in de
ochtendvergadering waren gehouden, was de
middagbüeenkomst, die „De Hanze”, de R. K.
Middenstandsbond van het bisdom Haarlem,
gisteren In de Haarlemsche Concertzaal hield,
geheel gewüd aan de feestelüke herdenking van
het dertig-jarig bestaan van den Bond. Achter
de lange bestuurstafel op het keurig versierde
podium waren plaatsen ingeruimd voor de hoo-
ge gasten, die werden verwacht en onder leiding
van den heer Frans Pielage had zich een man
nen- en Jongenskoor opgesteld, dat de feeste-
gen, alvorens hü antwoord op zün* telegram ont
vangen had.
Endelük hoorden zü in den stillen nacht het
doffe geluld van paardenhoeven. Even later
zwenkte de slede de oprijlaan In en Krag riep
den koetsier, boven te komen.
Hü bracht twee telegrammen mee, een uit
Oslo en een ander uit Amerika.
Krag las het laatste eenige malen over en de
dokter zag aan de uitdrukking van zün gezicht,
dat de Inhoud niet Iets onaangenaams betrof.
Maar nu was dokter Rasch zoo afgemat, dat
hü moeite had. de zware oogleden open te
houden. De geweldige Inspanning der laatste
dagen had hem zeer aangegrepen. Hü stond op
en verliet zün vriepd met een hartelük „wel te
rusten."
Asbjöm Krag echter voelde zich Ifchamelük
en geestelük nog frisch en monter. Toen hü al
leen was, nam hü het kistje met de scherven
van het spiegelglas uit een kast, «He hü zorg
vuldig afgesloten had. Voorzichtig legde hü
stuk voor stuk op den vloer, met de rugzüde
naar boven en trachtte de scherven aaneen te
sluiten. In X begin wilde X maar niet lukken,
doch dan begon Krag geduldig opnieuw, tot hü
eindelük een bevredigend resultaat bereikt had
en ongeveer de helft van den spiegel compleet
had. Hoe meer deze ongewone .knlppuzzle” zün
voltooiing naderde, hoe meer schik de detective
in het werk begon te krijgen en hoe vlotter bet
hem van de hand ging.
Eindelijk had hü het gewenschte doel be
reikt; In een der boeken van den spiegel WMüirM nsimrre.
woordlg
ziekte te verzekeren.
De voorzitter achtte het X beste de resultaten
in Limburg af te wachten. De voorzichtige weg
moet gekozen worden. Aldus werd besloten.
Purmerend wilde het kortingstelsel in de wet
op de ultverkoopen opnemen, maar X hoofd
bestuur meende, dat deze aangelegenheid apart
dient te worden geregeld. Er Is een commissie
bezig met het onderzoeken van de mogelük-
heid om dit euvel uit den weg te ruimen. De
zaak is niet eenvoudig, temeer daar de mid
denstand zelf er telkens weer in loopt.
Een afgevaardigde wees op de methode van
sommige katholieke vereenigingen om korting
v<x>r hun leden t^ bepleiten. De uitverk«»pwet
werd algemeen een paskwil genoemd. Alleen in
de twee maanden, dat er uitverkoop mag wor
den gehouden, heeft men zich aan bepaalde
regelen te houden. 10 maanden doet men maar
raak. Werkt de commissie niet te langzaam?
vroeg men.
De voorzitter verklaarde, dat de bond op dit
terrein steeds paraat is en zich aanbevolen
houdt voor geconstateerde misstanden. Het
rapport van de commissie zal zeker in de vol
gende centrale raadsvergadering besproken
kunnen worden.
Waar op afschaffing van de omzetbelasting
werd aangedrongen, werd er op gewezen, dat
deze crisismaatregel 31 December 1938 afloopt
Er zal krachtige actie worden gevoerd om den
afschaffing te verkrügen.
De voorzitter ultte er nogmaals zün teleur
stelling over, dat de regeerlng zoo weinig wel
willend tegenover den middenstand staat. Moge
het nieuwe kabinet een anderen koers volgen.
De wüzlging in de wet op de omzetbelasting
zal In het -
er dus no,
De heer
te onmiddellüke actie tot afschaffing
plaus).
De voorzitter zegde alle actie toe, maar
meende, dat de werkelükheid niet uit het oog
mag worden verloren. Alles hangt af van
's lands financiën.
De heer v. d. Brule meende, dat de omzet
belasting na 1938 gecontinueerd zal worden,
omdat de regeerlng anders niet in het najaar
van 1937 met een wüzlging komt. Er Is dus
gevaar en de zaak is dus zeer urgent. Het
H.B. blijve ageeren. IJmulden drong aan op
verlaging van accüns op bier en gedistilleerd
Ook op «Ut gebied werkt een commissie en is
men paraat.
Amsterdam wilde ook wüzlging der Drank
wet, omdat velen in moellükheden zün geko
men d«x>r practlsche fouten in deze wet.
De voorzitter antwoordde, dat deze wüzlging
gereed ligt ten departemente. Met alle instan
ties uit het vak Is de zaak besproken.
Haarlem wees op de ntxxizakelüke prüs-
regeling tusschen fabrikanten en verkoopers.
Aangedrongen werd op actie om de werkver-
schaffingsobjecten om te zetten In werk in X
vrüe bedrijf.
Eenige afgevaardigden bespraken nog de
noodzakelüke inperking van het groot-fillalen-
bedrüf. Op het Poolsche Congres op 22 Juni
zal prof. dr. de Quay over de bescherming van
karakter van een levenshouding, ja
religie aangenomen. AUeen door c..„
houding daar tegenover te plaatsen kunnen we
den grooten strijd winnen. Nu Is de organisatie
weliswaar geen religieuze broederschap maar
ril bestaat toch krachtens een beginsel dat op
de eeuwigheid berust, op een band met het
bovenzlnnelüke. die nooit ongestraft wordt ver
vangen door een band van kracht en bruut ge-
„U hebt mün vraag nog niet beantwoord."
ZU werd onrustig. Na even nagedacht te heb
ben zeide zü:
„Aakerholm kon soms zeer verbitterd over
zün zoon spreken. Ik geloof Inderdaad, dat de
gedachte aan diens toenemenden tegenstand,
voor hem aanleiding was, om het huwelijk te
bespoedigen."
.Aakerholm vreesde dus sün pleegzoon?"
„Neen, dat absoluut niet. Maar Ik had wel den
Indruk, dat hü iets anders vreesde.”
.Jets anders?"
.De laatste dagen sprak hü vaak over *n ge
beurtenis In zün leven, die missiJuen sün ouden
dag nog wel eens kou verduisteren.”
„Hebt u eenig vermoeden, wat dat kon ge
weest sün?”
,J(een. maar het moet Iets verschrikkelijks
geweest zün.”
.Hebt u hem nooit gevraagd om X u te ver
tellen?”
•4a."
„En wat antwoordde hü dan?"
,Dat Ik zün volle vertrouwen hebben aou."
..Hü was dus wel van plan, om X u te ae*-
gen?"
.Maar wanneer?”
De jonge vrouw werd zeer nerveus.
.Ja. en dat Is nu juist zoo merkwaardig.” zeide
.JRoezoo?”
„Ik verwachtte Aakerholm gisteravond.”
„Om elf uur.” vulde Krag aan.
