fKclwtfiaal van den dag
vicToria
I
I
F 250.-
DE GEHEIMZINNIGE
Hl KAMERS Hl
DE APPEL VALT NIET VER
VAN DEN STAM
ZATERDAG 12 JUNI 1937
ons prijsraadsel
Verlaat U op mijn goede raad.
Koopt slechts BISCUJTS
indien op de verpakking staat:
Golven des doods
o
BEHANDELING VAN MELK
O plotting vorig roodtel
Oorlog tegen de insecten
Le-Ban-De
Het nieuwe roodtel
a
t
I
F
IM
Het maandelijksche
kruiswoord-probleem
Een Annamietitch chrittelyk
kunttenaar
rt.
de
>»-
Prytwinnaart
echt opfrittehertje op een
tropitchen Zondag
namiddag
I Happy end...
DOOR SVEN ELVESTAD
en CHOCOLAAT),
3g
„_Jal
a
BISCUIT- EN CHOCO
KFAHHK
mij
l OM
van
2.
MARTINE WITTOP KONING.
de Juffrouw
e-
d
81
INDE.
twee woorden: „Happy end”. t
(Nadruk verboden)
r
i
i
van de speelgoedafdeling. „hoe keent dit harmonicaatje op mün
afdeehng?" Deze op haar beurt begreep er ook niets van.drie
juffrouwen kwamen nu naar elkaar toe om het gekke geval te
bespreken. „Ik mis ook nog een paar wollen kousjes,” zei juffrouw
Nel, „waar zullen we die nu weer terugvinden?” Ze hoefden niet
lang te zoeken. De Juffrouw uit de koekjesafdeellng vond ze in
een trommeltje met zuurtjes, dat ao nog niet had gebruikt.
sn
ten slotte in de vertlkale rij 14 nog een Ne-
derlandsche plaatsnaam.
We ontvangen natuurlijk verschillende va
riaties in de oplossing van dit probleem.
Onder de Inzenders van een goede oplossing
worden weer zes fraaie prijzen verloot
Oplossingen worden tot Donderdagmiddag 13
uur ingewacht bij den heer G. M. A. Jansen,
Ruysdaelstraat 60 Utrecht.
Piloot: „En als de parachute nu niet
opengaat?”
Commandant: „Dan krijg je in ieder
geval een andere parachute!"
28
27
26
2S
24
23
22
21
20
IS
IS
17
1«
15
cto-
nte)
ting
itk
un
Sn.
37
en
an de
geld-
ui de
ij ving
r ult-
J van
31 en
»wU-
11X1
rkeur
lee-
s na
kan-
mezen,
□gisten
Obll-
>t den
4d op
Theo-
i NV.
erdam
or en
:-ont-
eurs-
rzien
Don-
jvlng
liga-
1837
uit-
1-
n
7
tr
□gen
L
iren.
bil-
teld
Co..
de
de
lot-
van
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
vocr-
vrije
icie
no-
ds-
bU
pet.
er-
jen
urn
en.
rag
len
»-
la-
er-
Juffrouw Annie riep ze boos tot haar overbuurtje van de
comestibles. ..hier ligt een stuk worst van Uw afdeellng tusschen
mijn mooie wol.” „Wat denkt U wel," riep deze terug, .gelooft
U dat ik misschien een grap met U zou willen uithalen?" „O,
kjjk hier eens,” riep ze verschrikt uit. Tusschen een paar kazen
lag een harmonlcaatje uit de speelgoed-afdeeUqw.
.Juffrouw TTuusje.’ riep juffrouw Annie nu tot
L1
Iedere sutomoMht kan dadalgk
vertegen, hoeveel kilometer per
uur zgn wagen haak, maar slechts
ae wil noodh) hebben om mot
dte vaart te stoppenl
De Chlneesche regeering is van plan alle
mogelijke maatregelen te nemen, om tegen bet
steeds grooter wordende gevaar der insecten op
te treden. Men wil een vemletigingsveldtocht
door het land, van uit het water en van uit de
lucht ondernemen en men wil geen kosten
sparen, om deze vreeselijke plaag eindelijk eens
meester te worden. Het tegenwoordige ministe
rie schat, dat alleen reeds de oogst jaarlijks een
schade van 1 milliard gulden lijdt, afgerien nog
van de sebade, die de insecten in de bosseben,
steden en dorpen veroorzaken.
Van hier en daar moest men ons ditmaal
eens komen opmerken, dat we tot hun
groote tevredenheid weer met het minder
lastige genre waren uitgekomen.
„Gelukkig" schreef oju een dame
„nu eens een niet zoo moeilijk raadsel,
waarbij ook de minder vaardige puzzelaars
een kans krijgen”.
yin
•chert;
En een derde: „Gaat u nu zoo in het
seizoen s.v.p. nog een poosje voort?
kunt u ons in het najaar wel weer wat har
der aan het werk zetten I"
Nu we zijn al begonnen met onze voor
radige collectie In twee porties een zomer
en een win ter-editie, te verdeden....
de flguur-
-1 op-
btj verlies van sen hand,
een voet of een oog.
De zes uitgeloofde prijzen werden door het
lot toegewezen aan: mej. M. C. J. A. Heines.
Wllhelmlnaslngel 12, Weert; E. Hoes, Veen-
bergpleln 33, Haarlem; J. F. Hunsche, Joris van
Andringastraat 31 II, Amsterdam (W.1; J. J.
Limburg, Kerkstraat 7. Purmerend; A. J. van
Rijnsoever, Potgieterstraat 19, Utrecht en mej.
A. Vogelsang, Bentlnckstraat 43, Oldenzaal.
Nu stekten de meisjes den chef van het gekke geval in kennis.
Deae geloofde er eerst niets van. Maar toen hem achtereenvol
gens op de boekenafdeeling een paar laarzen en op de kunst-
afdeellng een pot groene zeep werd getoond, begon hij belang
in het geval te stellen. Stan en Pol, die zooals jullie begrijpt
deze guitenstreken op hun gevreten hadden, stapten thans
ongemerkt in de lift en beten zich zoo naar boven dragen.
aria wist niet, wat ze doen sou: wandelen
f of luisteren naar de radio. Na eenig dra-
len besloot ae tot het laatste. Ze
distributie aan en hoorde, dat de omrt
laar
ereit
erei-
enot
i be
lief
>aak
ring,
wie
zijn
en
Iken
een
itte.
t en
zien
1 te
We
nen
~X>T-
iten
den
Deze week volgt het Junl-nummer van ons
maandelijksch kruiswoordraadsel volgens bet
hierbij gepubliceerde schema:
We geven ditmaal een gedeeltelijk Ingevuld
kruiswoord-probleem, en noodigen onze puzze
laars uit, door invulling der open vakken den
„cross” te voltooien.
Hierbij merken we op, dat er 7 aardrijkskun
dige namen in voorkomen, als volgt:
in de vertlkale rij 1 en in de horizontale
rij 2 twee plaatsnamen uit ons land;
in de horizontale rij 1 en in de vertlkale
rij 9 twee eilanden: een tn West-Indlë en een
in Oost-Indlë;
in de horizontale rij 9 en in de horizontale
rij 10 twee rivieren: een in ons land en een in
Siberië;
n de laatste maanden hoorde men niet veel
meer van de zg. doodelijke stralen, die het
verschrikkelijkste wapen in den modernen
oorlog zouden vTOrden. Dat beteekent echter
niet, dat degenen, die zich sinds lang met dit
probleem bezighouden, de handen in den schoot
hebben gelegd. Juist dezer dagen is n.l. de Roe-
meensche ingenieur Jules Arganl komen bewe
ren. dat het hem gelukt is een apparaat te
construeeren, waarmede hü golven des doods
kan uitzenden.
Arganl is op het oogenblik 35 jaar oud. Hij
houdt zich sinds zijn 17de levensjaar met het
electro-magnetische onderzoek bezig. In de laat
ste jaren heeft hjj bovendien veel tijd besteed
aan het onderzoek der golven. Op het oogen
blik werkt hjj aan de verbetering van een
merkwaardig apparaat, dat in zijn laboratorium
staat opgesteld. Kort geleden is dit apparaat
aan verschillende bekende geleerden gedemon
streerd. Over de reeds behaalde resultaten ver
telt Arganl het volgende:
Het is mij gelukt, met mijn ultra-kortegolven
niet slechts vasté lichamen te verpulveren,
maar bovendien ook biologische en physlologi-
sche effecten te bereiken, welke tot vernietiging
van bepaalde bestanddeelen van het bloed, tot
den ploteelingen dood van insecten en tot zware
boofdpijnen bij hooger ontwikkelde zoogdieren
hebben geleld. Ik moet hierbij opmerken, dat
deze resultaten zijn behaald op een afstand,
welke tot nog toe door uitvinders van andere
methoden ter opwekking van doodsstralen voor
ónmogelijk werd gehouden.
Men stelde daarop aan den uitvinder de
vraag, van welke theorie hij by zijn onderzoek
op het gebied der doodsstralen is uitgegaan.
Wij moeten onder doodsstralen twee moge
lijkheden verstaan, aldus zei hij. Ten eerste den
electro-magnetlschen weg, die met een hooge
frequentie werkt; daarmede heeft men in Ame
rika bi) verschillende experimenten ontstekin
gen op groote afstanden weten te bereiken. De
andere weg ligt echter op het gebied der ultra-
accoustlsche „stralen”, die men eigenlijk golven
zou moeten noemen, omdat zjj elastische tril
lingen der materie beteekenen en waarbij een
frequentie van 20.000 moet worden overschre
den. Mijn streven was nu, een zoo mogelijk een
voudig en weinig kostbaar apparaat te con
strueeren, dat In staat is, ultra-golven op te
wekken in een vorm, welke het mogelijk maakt
een zeer groot aantal trillingen per seconde te
voorschijn te roepen. Tot nog toe heb ik een
grens van 500.000 trillingen bereikt, maar nadat
Ik eenlge verbeteringen aan het apparaat heb
aangebracht zal ik beslist nog een frequentie van
1 millioen bereiken.
Voor den leek is bet natuurlijk moeilijk zich
trillingen voor te stellen, vrelke materie kun
nen vernietigen, hoewel bet misschien ook den
leek bekend is, dat dikwijls een zeer bepaald
geluld b.v. een glas kan doen springen en dat
de gelijkmatige marschtred van een troep zelfs
ijzeren brugpjjlers heeft doen barsten. Hoe
karakteriseert nu Jules Arganl de door herq be
reikte resultaten?
Wanneer Ik een vast lichaam met mijn gol
ven bewerkt, zoo zegt hij, dan vertoont het on
der bepaalde omstandigheden en in zekere ge
vallen een neiging tot puveriseering. Men kan
door de verstoring van bet evenwicht, wat ik
b.v. bij een magneet kan bereiken, den mag
neet on magnetisch maken Bij zachte lichamen
bewerken de golven een temperatuur-stijging.
De hoogte van deae stijging hangt af van de
omstandigheden, In hoeverre het lichaam In
staat is, deze ultra-golven In zich op te zuigen.
Tot nog toe liep men het gevaar, dat de meestal
bed legde. Eindelijk vond h|j een middel, om
hiervan de oorzaak te achterhalen.
In alle stilte brak hij een stuk van den vloer
uit In de onbewoonde kamer, gelegen boven
Aakerholm’s slaapkamer en boorde daarna een
heel klein gaatje in t plafond. Daardoor kon
hjj alles zien en hooren, wat er beneden hem
gebeurde. En op die wijze heeft hij het groote
geheim ontdekt.
U zegt zoo weinig, dokter. Is T dan nog steeds
niet duidelijk? Dan zal ik u wel alles vertellen.
De oude Aakerholm. in z*n hart een brave kerel,
kon de gedachte aan de begane misdaad maar
niet van zich afzetten. Zoodra hij alleen was,
liep hij er over te piekeren, wat zeker in niet
geringe mate te wijten viel aan het feit, dat
hjj den zoon van den vermoorde dagelijks rond
zich zag. Tenslotte had bet gebeurde zich vol
komen in s*n denkvermogen vastgeaet. het dreef
hem in de eenzaamheid, beheerschte zijn gees
telijke vermogens bij dag en bij nacht, liet hem
zelfs niet rustig meer slapen.
Eén moment van de meegemaakte scène in
het bijzonder kon hjj maar niet vergeten. Toen
hjj den ouden Charter een kogel door t hoofd
joeg, had hjj hem toegeroepen: .Daar heb je
t.JU duivel!”
Ons, criminalisten, zijn veel gevallen bekend,
dat misdadigers zich op eenzelfde wijze verra
den hebben als Aakerholm. M'n waarde dokter
reeds het eerste uur wist Ik. waarin het geheim
van de drie kamers bestond: de oude Aaker
holm sprak in den slaap.”
De dokter stond op en staarde zijn vriend
met groote oogen aan.
„Wat ben ik een idioot geweest!" riep hij ultl
en Het zich verslagen in zijn fauteuil vallen.
De detective lachte hartelijk.
program-
opwinding van'Carla thans opviel, keek in het
spoorboekje. .De eenlge middagsneltrein In die
richting gaat om 5.20 uur.”
Carla riep opeens uit: „Ik moet den heer
Dumont dadelijk spreken, want anders wordt
de novelle, die hij straks heeft voorgedragen,
nog bittere werkelijkheid. Ik ben nJ. Madeleine."
Zjj vloog meer dan ze liep naar het station.
Toen zij het perron oprende, gaf de chef juist
bet vertreksein. Half waanzinnig van angst en
smart nu wist Carla, hoeveel zij van Jean
hield sprong zij in den al rijdenden trein.
In koortsachtige spanning liep ze door de gang
en opende de coupé’s. In den laatsten coupe van
dén derden wagon sat Dumont aan bet raampje
met gesloten oogen. Hjj was In het minst niet
opgewonden, niet boos, niet treurig, alleen
maar moe, buitengewoon vermoeid. Hij hoopte
op iets, dat alles weer zou doen worden als drie
dagen geleden. Maar niets had zich voorge
daan. Zijn lot was beslist. Zoo ver was Dumont
met ijjn gedachten, dat hij niet eens hoorde,
dat er iemand In zijn coupé gekomen was.
Pas, toen Carla hem voorzichtig over zijn haar
streek, keek h|j op. Met de grootste verbazing
zag hij Carla aan. Dan, toen hij eindelijk als
uit een troosteloozen pijnigenden droomtoestand
ontwaakte, stond hjj op en drukte Carla in zijn
armen als een kostbaar bezit, waarvan men
voor geen geld ter wereld afstand wil doen. En
Carla, de trotsche, koele Carla weende, weende
van geluk en vreugde.
De programmachef echter las "s avonds eerst
verbaasd, maar dan met een vergenoegd lachje
disselboom
levertraan
barrevoets
passerdoos
opstanding
meerendeel
melkhandel
gevangenis
napolltaan
kalfslever
stuurboord
ontevreden
liefdegave
experiment
Op de plaats der punten komt dus van 1
naar 28 te lezen:
De appel valt niet ver van den stam
Toen ik van de zonderlinge eigenaardigheden
ran den ouden Aakerholm hoorde dat hij zich
‘s nachts opsloot In de laatste der drie geïso
leerde kamers en niemand daar binnen duldde
toen stond reeds voor mjj vast, waarom hjj
dat deed."
,Bn waarom dan?”
.Heb *n oogenblik geduld. Als u den samen
hang der feiten wilt begrijpen, dan dien tk ze in
t Juiste verband te zetten. Ik doe t ook daarom,
°<n uwe scherpzinnigheid in de gelegenheid te
«tellen, mij noodelooze verklaringen te besparen.
We gaan dus verder. Is het niet opvallend, dat
de oude Aakerholm, die zijn pleegzoon geen goed
hart toedroeg ja, we mogen gerust van "n
zekere antipathie spreken deze toch In zijn
huls duldde?”
«Daaraan heb Ik nog niet eens gedacht.”
.Dat had u toch moeten doen. Aakerholm
adopteerde Bengt, toen hjj zeventien jaar oud
Er is geen enkele reden om aan te nemen,
dat hij hem toenmaals sympathieker vond, dan
vlak voor zijn dood. Maar waarom adopteerde
h(l hem dan? Bengt is 'n wees, doch met Aaker
holm absoluut niet vermaagschapt Er moet dus
*«1 heel bijzondere reden geweest zjjn. Het
een ander: ,Dat was een echt opfrls-
op den troplschen Zondagnamiddag.."
warme
dan
Voor een goede oplossing
puzzle moest men de volgende 14 woorden
zoeken:
e-- nder de vele goede resultaten, die de on-
I I verdroten arbeid der keuringsdiensten mag
boeken, behoort zeer zeker ook de vrjj
groote zekerheid, dat de melk die ons thuis be
zorgd wordt, niet vervalvbt is en naar den eisch
Is vóórbehandeld.
Daarmee is echter ten opzichte van de melk,
die door ons gedronken zal worden, nog niet
alles gezegd: melk is een „teer” artikel, en ze
heeft van het oogenblik af, dat ze aan huis
wordt afgeleverd tot bet oogenblik, dat te in
de bekers of de glazen wordt geschonken, nog
heel wat kansen om in deugdelijkheid en ook
in smakelijkheid achtte-an. te gaan.
Goede verzorging „Öinnenshuls” zal dus moe
ten volgen op de reeds genomen maatregelen
„buitenshuis”, en een kort overzicht van wat de
hutevrouw In dit opeicht heeft te doen mag
zeker wel geplaatst worden naast de vaste voor
schriften, waaraan de melkleverancler zich te
houden heeft.
In een tiental wenken onderverdeeld, zou dit
overzicht zich op de volgende wijze laten samen
vatten
le. Gebruik voor het aannemen en bet koken
van de melk een gaven, steeds zorgvuldig achoon-
gemaak ten melkkoker.
2e. Begin bet koken met een lage vlam, een
middel, waardoor aanbranden wordt voorko
men.
3e. Roer (om dezelfde reden) In de melk, tot
ze goed warm Is.
4e. Laat de melk 'n paar minuten doorkoken
en koel ze dan zoo vlug mogelfjk af. door as
eenlge malen over te gieten van de pan in de
kan en omgekeerd: de kooksmaak en ook de
vorming van een vlies worden op die manier
tegengegaan.
5e. Gebruik voor het bewazen een gave, gladde
kan, breed genoeg om gemakkelijk te worden
schoongemaakt.
6e. Dek of sluit een melkkan (ook een een
maal opengemaakte melkflesch) niet geheel van
de lucht af, maar leg er never ala bescher
ming tegen sterf een los doekje over.
7e. Spoel het voor melk gebruikte vaatwerk
(kannen, pannen, maar, ook glazen en bekers)
eerst met koud water om en breng ze eerst
d&Arna met beet zeepsop In aanraking: de kans
op aankleven is dan verdwenen.
8e. Kies voor het bewaren van melk een
koele plaats; set dus, als geen kelder beschik
baar is, de kan of de flesch in een teiltje met
koud water, dat op warme dagen nu en dan ver-
verscht wordt.
9e. Bewaar de melk nooit in de buurt van
sterk geurende stoffen: houd ze bijv, ver van
uien, visch, inmaakvaten en dergelijke, want
melk neemt bijzonder gemakkelijk den geur
daarvan aan.
10e. Open bij *t gebruik van flesschenmelk de
flesch niet van te voren: houd ae tot op het
oogenblik van Inschenken gesloten en dek ze
daarna af met een doekje, zoodat luchtverver-
aching (zonder kans op stof) kan plaats hebben.
achizdenla van de liefde van Jean, een zeer
alledaagsche kleine liefdeshistorie
Carla stond op en ging naar bulten, om zich
naar de studio te begeven. Zij vroeg den pro
grammachef te spreken en Informeerde, wie de
schrijver was van de novelle, welke zij zoo
juist voor de radio beluisterd had en waar deze
zich bevond.
„Waar de heer Dumont zich op het oogen
blik bevindt, kan ik U helaas niet zeggen, om
dat ik dat niet weet. Voor zoover mij bekend,
sou hij vandaag nog naar zijn geboorteplaats
gaan.”
.Kunt U
ook zeggen, wan-
neer de trein -
vertrekt; Ik moet
het beslist we
ten.”
De
machef, wlen de
en het kwik weg, en in die doorschijnende plek
las Aakerholm op een avond een dreigende toe
speling. Ik denk, dat er zooiets gestaan heeft
van .Moordenaar" of „Wraak” Krankzinnig
haast van angst smeet Aakerholm den spiegel
in stukken.
Op den avond van onze aankomst hier, heeft
hij den gouddelver weer gezien, nu met Ti
pistool in de hand en deze wilde schijnbaar op
hem schieten. In werkelijkheid schoot hij in de
lucht en verborg zich vlug in ’t paviljoen, waar
uit Bengt hem enkele oogenblikken later redde
en hem 'n eind over de sneeuw droeg.
Toen wij dien zelfden avond gezellig bij elkaar
zaten, kreeg Aakerholm in stilte een wenk, om
een bepaalde passage uit een boek, hetwelk op
de schrijftafel lag, te lezen. Hij bladerde zenuw
achtig het boek door, tot hU op pagina 248 de
volgende woorden vond:
•Daar heb je t.Jij duivelt"
Toen Bengt en ik *n half uur later naar de
club reden, ging Aakerholm uit, om mevrouw
Hjelm te bezoeken. De opzet was, dat hij de
spookachtige gestalte "dien avond weer zou ont
moeten en wel In de kleine laan. En wat er toen
verder gebeurd is, dat weet je.”
„Ja,” zei de dokter, „het is alles volkomen
duidelijk, maar nu weet ik nog steeds niet, wat
dat geheim van de drie kamen te beteekenen
heeft.”
De detective lachte.
,Jk meende, dat je -t nu wel zou kunnen
raden. Ik zal je nog "n eind op dreef helpen. Je
kunt je Indenken, dat ook Bengt, toen h(j nog
niets van het geheim pit Aakerholm» laven
vermoedde, er vaa> over nadacht, waarom de I
oude heer zoo zonderling deed en zich zoo angst
vallig in zijn drie kamen opsloot, als hij rich te
met behulp van kwartskristallen opgewekte
golven onzeker en dikwijls geheel verschillend
werkten. Dergélijke moeilijkheden heb ik door
een verbetering der constructie overwonnen.
Ingenieur Arganl laat zich over de toekomst-
mogelükueden van zijn uitvinding zeer voor
zichtig uit. Hü weet niet, of hü reeds binnen
af zien baren tijd met zijn apparaat een bom
menwerper uit de lucht zal kunnen halen. Maar
wel ziet hü groote mogelükheden op het gebied
der bestrijding ven schadelüke insecten. Daar
nu echter het begrip „doodsstralen” vele men-
schen angst aanjaagt, stelde men tot slot de
vraag, of men zich op een of andere wüze te
gen zün golven zou kunnen beschermen.
Het beste beschermingsmiddel bestaat uit het
gebruik van een niet elastischen. sterk abeor-
beerenden beschermenden wand, die bovendien
een vdarmte-lsoleering bezit, zoo antwoordde
hü. Maar voorlooplg behoeft de mensch nog niet
aan bescherming te denken. Want Ik vrees, dat
ook mün doodsstralen op het oogenblik nog
weinig voor de wereld beteekenen....
Hetgeen den lezer een zucht van verlichting
zal ontlokken.
Er is al afschuwelük moordtuig genoeg.
p Plnkster-Maandag van het vorig jaar
f 1 is te Rome door Aartsbisschop Constan-
tinl, secretaris van de Congregatie tot
Voortplanting des Geloofs, een inlandsch beel
dend kunstenaar uit Annam in Fransch Indo
china katholiek gedoopt. Op denzelfden dag
deed de bekeerling zün Eerste H. Communie
en ontving het H. Vormsel.
Le-Ban-De, zooals deze kunstenaar uit het
verre Oosten is geheeten, had in zün land, en
ook elders, reeds voordien bekendheid als een
figuur,' wiens worstelen om godsdienstige ze
kerheid rich duidelük In zün arbeid uitsprak.
Hü behandelde reeds katholieke onderwerpen,
en men mag gerust zeggen dat de genade hier
gewerkt heeft met de kunst als geleidster.
Op 28 Augustus 1906 werd Le-Ban-De te
Mocay In de provincie Bentre, in Cochinchina,
geboren. Hü ging school bü de fraters te
Saigon, en kwam daarna op de kunstakademie
van de Unlversltelt te Hanoi. Daar trok hü zóó
de aandacht, dat het Gouvernement hem naar
Parijs zond, om zich verder te bekwamen. Op
verscheidene Parijsche tentoonstellingen trok z*n
werk de aandacht en de Fransche regeering
kocht een züner schilderijen aan. Hü trok ver
volgens naar Italië, waar hü diep getroffen
werd door de kunst der middeleeuwse!» Pri
mitieven. Gaandeweg raakte hü geheel ver
trouwd met de katholieke waarheden en de
katholieke voorstellingswereld. Te Saigon was
de klem gelegd van hetgeen later zoo rijk sou
opbloelen.
In zün kunstarbeid heeft Le-Ban-De zich
gehoed voor het gevaar, geheel onder Invloed
van het Westen te geraken. Hü is de traditie
van zün land blüven volgen. In het Zuiden
van Indochina, in Kambodscha. heeracht de
Indische kunststjjl, maar In het Noorden, wur
Annam ligt, staat men onder Chineeschen in
vloed. Het vroege werk van Le-Ban-De la uit
gevoerd met lakverven en vertoont duidelük
den Chineeschen stijl Thans schildert hü in
ons meer bekende technieken en op een wüae
die men een „mengstül” zou kunnen noemen:
Chlneesch en Westersch, tot een persooniüke
uiting opgevoerd.
Zün werk is Innlg-rellgteus en zeker in t bü-
zonder geschikt om zün landgenooten, in een
stül dien zü voelen en begrijpen, de christelüka
waarheden te suggereeren. Voor hem in t bü-
zonder geldt het apostolische van de task des
kunstenaars.
i de
een
litterair halfuurtje aankondlgde. Ze had ge
hoopt op muziek en luisterde aanvankelük een
beetje verstrooid, maar plotseling werd ze neer
aandachtig.
Jean had in zUn leren nooit t^d voor
de liefde Voor ham bestond er slechts arbeid
en reizen. Hü was sen moderne nomade, die
zelfs een beetje bang voor liefde en meisjes was.
Zoo was hü langzamerhand 25 jaar oud ge
worden. Op een van zün reizen voerde zün weg
hem naar Hilversum. Verveeld zat hü °P het
terras van een café, en probeerde den tüd, tot
dat hü >ün hotelkamer zou opzoeken, te doo-
den. Tegenover hem zat een joviale oude heer,
die op een gegeven oogenblik een gesprek met
hem aanknoopte. Men sprak over de crisis, den
in het algemeen slechten zomer, enz. enz., tot
opeens een jongedame aan hun tafeltje kwam
staan. Verheugd keek de oude heer op. .Mün
kleindochter”, stelde hü het meisje voor. Toen
Madeleine Jean met een haast kinderlijken blik
aanzag. wist hü, dat hü de vrouw gevonden
had, van wie hü zou kunnen houden. Men
bleef nu een heele poos gezellig bü elkaar zit
ten en Jean sprak af, dat hü den volgenden
dag de familie zou bezoeken. Dien morgen
voerde Jean een zwanen strijd met zichzelf. Iets
in züh binnenste ried hem. drong er op aan, af
te reizen, dadelük af te réizen. Jean bleef en
bracht een bezoek aan de familie, bü wie de
grootvader inwoonde. Madeleine was niet thuis.
Dü tüd ging voor Jean oneindig langzaam voer-
bü. Ze spraken over alle inogelüke onverschil
lige dingen, alleen niet over Madeleine. Emde-
üjk, toen hü zich al verplicht voelde, weer heen
tc gaan, kwam Madeleine thuis. Ze bood haar
excuus aan; graag had ze eerder gekomen, maar
men had haar opgehouden. Jean ging pas veel
later Weg. Hü bleef in Hilversum en alles kwam,
zooals het komen moest. Er brak een wonder
mooie tüd voor Jean aan. Hü deed allés, wat
hü anders nooit in zün leven gedaan had. HÜ
wachtte urenlang op Madeleine, hü was ja-
loersch. ja zelfs liep hü. toen Madeleine eens
niet kwam, urenlang voor haar woning heen
en weer. En Madeleine, ja uit Madeleine kon
men niet gemakkelük wijs worden. Misschien
trof het haar, zich zoo bemind te weten, mis
schien was ae zelf een beetje verliefd, mis
schien ook speelde ze een beetje comedie, zon
der te vermoeden, wat er uit kon voortkomen.
Jean geloofde tenminste, dat Madeleine van
hem hield en hü was gelukkig met dit geloof.
Intusschen verliep de tüd. Jean en Madeleine
hadden een wandeling afgesproken. Voor Jean
stond vast: hü wilde niet langer een nomade
zün; vandaag wilde hü den besllssenden stap
ondernemen en zün gouden vrijheid opgeven.
Madeleine kwam, maar het was een andere
Madeleine, die zwügend naast hem liep. Lang
zaam, dralend ze! ze eindelük: ..Ik moet het je
elndelük zeggen; het 13 moellük, maar je leeft
in een dwaling. Ik houd nigt van je en zal
ook nooit van je houden. Jk bent een goede
vriend voor me geweest, maar nu moet ik je
vragen, maar weg te gaan, ver weg. Vergeet
me en kom nooit weer!" Jean hoorde haar
woorden als vanuit de verte; hü verstond haar
niet; hü zag slechts haar oogen, haar mond,
haar handen. Alles begon voor hem te draaien.
Het suisde en bruiste in zün ooren. Dan, narist
bü zich met een laatste inspanning tot kalmte
gedwongen had, sprak hü woorden, die hüzelf
niet begreep, leege. banale woorden. En het
slot was: „Vaarwel!" En dan was hü opeens
alleen.
Jean wist, dat het nu geen doel meer had,
langer in Holland te blüven. Nog denzelfden
avond vertrok hü uR Hilversum, om den vol
genden dag door te reizen naar zün geboorte
plaats, waar hü nog eenmaal het graf van zün
ouders wilde bezoeken, om dan voorgoed te ver
trekken naar de nieuwe wereld, waar hü ook
een nieuw leven hoopte te vinden. Dit is de ge-
,Maar all right, nu zün alle raadsels opgelost
en ik heb hier een paar spannende, interessante
dagen beleefd, al is 't *n droeve geschiedenis,"
meende de dokter.
.Het is de geschiedenis van een toch wei nobe-
len ouden man.” zei Krag, ..die een in jeugdigen
overmoed en roekeloosheid begane fout niet in
vrede heeft mogen goedmaken en uitboeten, doch
door de hand der wraak getroffen werd, plots en
onverwachts, zooals de wraak steeds pleegt te
komen.”
.Maar het is ook de geschiedenis van een
scherpzinnig en vindingrijk detective.” riep de
dokter in vervoering uit, „den knapsten politie
man uit heel Noorwegen!”
„Och neen." weerde Krag af. zoo ernstig als
de dokter hem nog nooit gezien had. „het is
slechts de geschiedenis van een eenvoudig
mensftl, die zelfs niet eens het leven van een
medemensch wist te redden.”
Twee dagen later waren Jim en Bengt uit
het arrestantenlokaal van het hoofdbureau van
politie, waarin de dikke commissaris resideerde,
ontvlucht
Eer er twee jaren verloopen waren, was Jim
bü een meer dan afgrüselüken treinoverval in
Amerika betrokken. Hü werd gegrepen en vond
zün einde in den electrischen stoel.
Van Bengt heeft Krag nimmer meer iets ge
hoord of gezien.
Doch hü kon het voorgevoel niet van virii
afzetten, dat hü hem nog eenmaal in z*n leven
zou ontmoeten, wellicht ergens op een duistere
trap of op een eenzamen weg.
Toen Bengt het geheim vernam, schreef hü
direct aan zün broeder, die zich, zooals gewoon
lük, wel ergens in een speelhol zal opgehouden
hebben. En samen dachten zü een demonisch
plan uit, n.L om den ouden heer dood te mar
telen en zich dan in *t bezit van zün rijkdommen
te stellen. Maar zü moesten de uitvoering van
dat plan bespoedigen, want het huwelijk piet
mevrouw Hjelm was niet zoover meer af. En zü
draaiden de duimschroeven nog vaster.
Aakerholm zelf had er niet X minste vermoe
den van, dat zü zün geheim kenden. Toen hü
op zekeren dag in X park wandelde, zag hü
opeens, tot zh groote ontzetting, dat zün oude
vüand Charter, dien hü veel Jaren geleden in
Califomlë doodgeschoten had, in levenden lüve
voor hem stond.
Je herinnert je nog wel, hoe hü toen, doods
bleek van schrik en angst, ziek en ellendig naai
huls kwam en mompelde:
„Is t de duivel zelf of is 1 een mensch?”
De dokter knikte.
„Jim Charter gelijkt sprekend op zün vader,”
ging de detective verder. ..Even lang, even mager
denzelfdenrixxxlen baard en haar. .Mün ulterlük
is veel geld waard," heeft hü eens tegen me
vrouw Hjelm gezegd. Het is nu volkomen duide
lük, wat hü daarmee bedoelde. En om de ge-
lljkenis nog treffender te maken, had hü zich
als gouddelver verkleed.”
„Vandaar dat we in het oude tuinhuis die
eigenaardige kleedlngstukken vonden," zei dc
dokter.
.Juist. De oude Aakerholm werd van den
eenen schrik in den anderen gevoerd.
Op den achterkant van den grooten spiegel
uit de huiskamer krasten z|j in een hoek de verf
ATT T? A °P blad zijn Ingevolge de verzekenngsvoorwaarden tegen 17 levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door K7 MJ een ongeval met
/Al sl «r, AA IN IN F*. O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeerlngen WX/e" verlies van belde armen, belde beenen of beide oogen doodelijken afloop
AAJVG/FTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
stond bü hem reeds direct vast, dat deze daad
niet voortsproot uit medelüden. noch minder
uit ’n overdreven uiting van plichtsgevoel Ik
vond er maar één aannemelüke verklaring voor:
Aakerholm was rijk en wilde, met dien jongen
man te adoptee ren. iets goedmaken, bü voor
beeld, misschien 'n onrecht Bengfs vader aan
gedaan.”
,Ja,” meende de dokter, „als je t zoo ver
klaart, komt me dat alles ook waarschünlük
voor."
„Het was mün eerste vermoeden,” zet Krag,
„en spoedig vond Ik tal van bewüzen, die de
juistheid van mün veronderstellingen bevestig
den. Dezen avond echtér was alle twüfel abso
luut bulten gesloten. Als ik ook Bengt 'n moor
denaar noem, en ik kan dat, zonder hem
onrecht aan te doen, want hü was toch Jim's
medeplichtige, dan hebben we in dit treurig
drama met niet minder dan drie moordenaars
te doen."
„Wat zeg je? Met drie moordenaars?"
,Ja: Bengt, Jim Charter en de oude Aaker
holm. Dat is namelük het groote geheim uit
t leven Van dezen jovlalen man. Hü heeft,
toen hü in Califomlë naar goud zocht, in een
vechtpartü den vader van Bengt en Jim dood
geschoten. En deze misdaad wilde hü weer
goedmaken, door Bengt te adopteeren. Zoomin
Bengt als Jim hebben in al die jaren ook maar
iets van die misdaad geweten, tot Bengt. nu 'n
maand of drie geleden, door een toeval alles te
weten kwam. Vanaf dat oogenblik was voor den
ouden Aakerholm alles verloren, want daarmee
viel hü ten prooi aan de wraakzucht van twee
misdadigers, zoo geslepen en van zoo n onmen-
schelük karakter, als Ik in m'n geheele loop
baan nog nooit ontmoet heb.
0
58
