JCetiMfiaal aan den daq
8
De avonturen van Stan en Pol
De ster van Toesjatsjewski
plotseling ondergegaan
RIazepoot
D
F 750.-
F 250.-
DEN
3
HET RAADSEL VAN
- X
VAN GOUDEN PAGE TOT
ROODENMAARSCHALK
1
VRIJDAG 18 JUNI 1937
Ironie der geschiedenis
Mgr. Aug. Zampini f
Paus
Meteoren
DOOR THEO BLANKENSEE
I
btj writes van een hand,
een wet et een oog.
/Al «I <r< /A I XiV Ft O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen 1 VV.“ doodelljken afloop
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UURJIA HET ONGEVAL
Persoonlijke herinneringen van dr.
A. Andrewski, een Russisch
diplomaat uit den tijd van
den wereldoorlog
Vredesboodschap van
Kard. Verdier
Komt met zgn orkest naar
Nederland
Wilh. Furtwttngler
FI
Dokter Samuel
5 I
Knotter i
Hoe kom ik van
die hoofdpijn af?
Sacrista van Z. H. den
Wilhelm Furtwangler
de
langs
mom-
wonderen.
I
De jongens wisten niet of te soms droomden. Kabouters, hoe
kon dat, die bestonden toch al lang niet meer Stan en Pol stel
den zich met hun fijne stemmetjes aan de twee jongens voor en
direct vertellen," zei Pol. Wijs ons maar eerst eens die school
vertelden dat ze gekomen waren om Jan te helpen.
van je. Weldra waren ze daar.
heeft hij nooit 'n voet bulten het slot
gaan. Laat uw collega even
u
Soms
Ui
Daarom
mededeellng gaf te denken;
een
de kamer van den ver-
nu
had
zoo
>3
AKKER.CACHETS
mofij
geen
num
„Hoe willen jullie me dan helpen," vroeg Jan. terwijl hij nog
even met zyn zakdoek aan zyn oogen wreef." Dat zullen we je
land
meer.
De grootste drama’s geschieden in de werke
lijkheid.
I
en
De
chen
«pen
K«.<1
t 90P
>P de
zenidl
volg.'
..Nou,
Knotter
De jongens stonden zwijgend by elkaar en de kabouters had
den medelijden met Jan, die schijnbaar door ziekte niet had
mee kunnen komen op school. Stan en Pol zelden een spreuk op
en tot verbazing der jongens, zagen ze eensklaps in het kozijn
van het raam waarvoor ze stonden te praten, twee kabouters
zitten.
Dultschland een groote slag. Niet alleen, dat
Furtwangler zijn leiderschap van het Philhar-
monlsch Orkest neerlegde, maar ook zijn func
tie van dlrecteur-genjraal der Beriynsche
Staatsopera legde hy neer. Furtwangler, die
bekend staat om zijn steun aan kunst
broeders, had vele aanhangers, en vandaar wel
licht, dat het geschil In den loop van 1936 werd
bijgelegd.
AT I D A D/”ÏNTM'E’,Q °P dlt b,ad zlJn lnKevolKe de verzekenngsvoorwaarden tegen p *7^0 - by levenslange geneele ongeschiktheid tot werken door p bij een ongeval met
In verband met het as. Congres van de Pax
Romans heeft Kardinaal Verdler Aartsbisschop
van Parijs. Zaterdag jJ. een radiorede gehou
den. waarin hij den duizenden katholiekerfstu-
denten die te Parijs in congres zullen bijeen
komen voor een groote internationale mani
festatie, harteljjk welkom heeft toegeroepen.
De Kardinaal deed een beroep op deze jeugdige
intellectueelen die de toekomst in hun hand
hebben. „Ik wil gelooven da\_ deze jeugdige
buitenlanders nog een keer te meer zullen con-
stateeren. dat ondanks de politieke en sociale
woelingen die ons beroeren Frankrijk trouw
blijft aan zyn traditie en dat het steeds het
ware geluk der menschheid wil dienen."
Met een beroep, inplaats van de verdeeld
heid die door den haat wordt gezaaid, in plaats
van den bloedlgen strijd die een vernedering
voor onze beschaving is. de eenheid, de Weder-
zijdsche liefde en den vrede onder de volkeren
te helpen herstellen, besloot de Kardinaal deze
indrukwekkende toespraak. (K.WP.)
Dr. A. Andrewski, die In den wereldoorlog als
Russisch diplomaat In de Scandinavische lan
den werkzaam was, deelt ons persoonlijke her
inneringen mee aan den terechtgestelden maar
schalk.
Wie had het 25 jaren geleden kunnen den
ken. dat de page Toesjatsjewski. deze slanke,
elegante jongeling en leerling van de meest
feodale militaire academie van den Tsarentijd,
eens maarschalk van een „rood leger" zou wor
den. om daarna op tragische wijze om het leven
te komen? Het begrip „rood leger” kende men
indertijd nog niet en iets dergeljjks had men
zich in het \eizeriyke Rusland ook uiterst moei
lijk kunnen voorstellen. Toesjatsjewski was in
dien tijd een gaarne geziene gast op alle ont
vangsten van de hoogste aristocratische krin
gen. Jongelingen van zijn type noemde men
gewoonlijk „gouden pages". ZIJ ontbraken bij
geen première in het keizerlijke theater, waren
veelbegeerde danspartners op de groote bals en
Kien kon hen lederen Zaterdag in elegante wa-
e gens by het Corso in de Morskayastraat be-
,Js X niet mogelijk, dat Rudolf Hallstein
nu en dan in stilte het slot verliet?”
„Ik heb er nooit iets van gemerkt.”
„Kwamen er wel eens gasten?"
..Neen. Als er in de stad iets bijzonders te
regelen was. dan werd Langhalm ontboden.”
Hoewel Werner geen enkel feit had kunnen
achterhalen, dat in eenig verband met den
moord kon staan was hy toch niet geheel en
al onbevredigd. Hij nam nu het moordwapen
en toonde bet den bediende
(Wordt vervolgd)
Danstley's oogen begonnen te glinsteren
hij wist maar al te goed wat zoo n stap-
avondje met Tony beteekende en dat deden
ze nog. toen zijn wagen al voor de club stil
hield. Van alle kanten werd Tony begroet en
zijn gezicht, dat nog wat martiaal streng had
gestaan, kwam allengs uit de plooi en toonde op
het laatst een vroolijken grijnslach. Dat duurde
eenlgen tijd. Walter was er aan gewend ge
raakt dat X zoo was, en toen werd X eensklaps
weer even martiaal, even streng en even stroef
als kort te voren. Ernstig en afgemeten neigde
een tafeltje,
beantwoord-
een
Zou daar het geheim van dit mysterie te vin
den zijn?
Langhalm verbrak t e^rst de stilte.
..Zouden we niet eerst het bureau onderzoe-
Hjke hoogwaardigheldsbekleeders in eere stond
Een langdurige ziekte heeft den verdienstelij
ken grijsaard aan zijn heerlijk werk en asm zijn
Orde, die hy zoo liefhad, ontnomen. Vooral de
niet-Romeinsche medebroeders en talrijke Ro-
me-bezoekers zullen diep in hun hart een dank
bare herinnering bewaren aan de buitengewone
vriendelijkheid, waarmede de Pauseiyke Sacrista
hen wilde ontvangen en hun bezoek aan 't Va-
ticaan en heel bizonder aan de voor den Paus
gereserveerde liturgische plaatsen wist te ver
aangenamen.
Met hem is een stille werker, maar ’n groot
en verdienstelijk man heengegaan
rond.
*»de wijdde. 1
•chrjjfbureau. naast het openstaande venster.
„Hebt u omtrent *n bepaald persoon vermoe
den?"
.Neen."
„Hebt u niemand binnen zien komen?”
.Neen”
„Is er vanmiddag bezoek geweest?"
„Ook niet"
„Hoe lang bent u reeds hier?”
.Ruim vier jaar.”
Js X u bekend, of Rudolf Hallstein vijanden
had, of dat hy iemand vreesde?"
.Ry heeft er nooit over gesproken. Toch
schijnt X wei zoo Ce zijn, want zoo lang ik hier
Toen de revolutie uitbrak en Toesjatsjewski.
uit Duitsche gevangenschap ontvlucht, in Rus-
aankwam, bestond het gezelschap niet
waarin de vroegere page eens zoo ge
schitterd had. De zoon van generaal Pansjoelld-
seff, die eveneens in het corps der pages zijn
militaire opleiding had genoten, gaf er de
voorkeur aan. als cabaretzanger op te treden.
HIJ had een mooie stem en verdiende liever op
deze wijze een karig stukje brood, dan door
dienst te nemen in het Roode Leger, waarin
Toesjatsjewski, die steeds een warm vriend van
hem was geweest, hem toch zeker aan een goe
de positie had kunnen helpen.
Reeds een jaar na de revolutie werd de nau
welijks 25-jarige Toesjatsjewski door de nieu
we heerschers tot opperbevelhebber In den oor
log tegen Polen benoemd. In een vliegtuig be
gaf Toesjatsjewski zich naar het front. Onder
weg moest het toestel echter een noodlanding
maken. Een ironie van het toeval! Het vlieg
tuig was op het feodale goed van de Toesjat-
(jewskl’s in de nabijheid van de stad Tambon,
geland. Toesjatsjewski’s ouders behoorden tot
de voornaamste grootgrondbezitters in dit ge
bied. Het landgoe^, bevond zich reeds sinds den
r. Wilhelm Furtwangler zal in het aan
staande seizoen een groote concertreis
door Europa aanvangen, met zijn Berli-
kunst-
geven
Amsterdam en
tegen zes uur weer thuis. Franz heeft me toen
verteld, hoe ze meneer gevonden hadden.”
„U hebt dus zelf niets gezien!’
.Neen."
„Dan kunt
komen."
Deze noemde zich Franz Herbit.
„Bent u den geheelen middag op X sot ge
weest?"
.Ja. in de keuken.”
„Waar ligt de keuken?"
,Jn de benedenverdieping, aan den achterkant
van het slot”
„Is het mogeljjk,-dit huls langs den achter
kant te bereiken, zonder gezien te worden?"
„Gewoonljjk is de tuinpoort wel gesloten, doch
met 'n beetje handigheid is ze gemakkelyk te
openen
„Maar kan zoo iemand dan het huls naderen
zonder opgemerkt te worden?”
woon.
gezet.”
„Althans, dat hebt u nooit gezien."
.Juist."
„Hebt u nooit iets bijzonders In het gedrag
van uw patroon kunnen opmerken?"
.Ja. dat wel. Hij was ’n zonderling,
sloot hjj zich wel drie of vier weken in z"n
kamer op."
„En wie bracht hem dan z'n eten?”
.Mevrouw zelf. Niemand van het personeel
zou het gewaagd hebben, dan op zijn kamer
te komen.”
Zulk een mededeellng gaf te denken; het
was een uitgangspunt, dat bijzondere aandacht
verdiende. Wemer vroeg derhalve verder:
„Hoe was zijn houding jegens u en de anderen.
als hy zich dan weer Het zien?”
„Zooals altyd knorrig!'
„Als mevrouw afruimde, was dan steeds alles
of tenminste X grootste gedeelte van X eten
geconsumeerd
kowski’s ballet „Doornroosje",
liep weg met een vioolsolo ujt c
zelf viool speelde. Een wwzee:
paardje by een typlschen vertegenwoordiger van
de „gouden jeugd" van Petersburg. Bovendien
onderscheidde Toesjatsjewski zich door een uit-
stekende kennis op het gebied der geschiedenis, sische theaters, den eersten staatskapelmeester
tyd van Iwan den Verschrikkeiykea. dus sinds
de 16e eeuw in het bezit van de familie. De te
hulp gesnelde boeren herkende In den jongen
officier den zoon van hun ouden landheer. Naar
oud-Russisch gebruik vielen zy voor hem op de
knieën en wilden hem de handen kussen. Zeer
zeker was het een pHniyk oogenblik voor den
rooden generaal, toen hy op deze wyze in het
byzyn van zyn „partygenooten” als een feodaal
landheer begroet werd. Hy trok zich dan ook
zoo spoedig-mogeiyk terug en vloog verder.
In zyn legerbevelen copieerde Toesjatsjewski
woordelyk den styi van zyn Uevellngsheld Pe
ter den Grooten. Zoo had hy b.v. een passus
uit het bevel van den grooten Tsaar voor den
slag by Poltava, die met wen vernietigende ne
derlaag der zweden eindigde „Iedere aarze
ling beteekent de dood!” in zyn bevel voor den
slag by Warschau overgenomen. Ook In andere
dagorders van Toesjatsjewski wemelt het van
uitdrukkingen van Peter den Grooten.
Het is eene Ironie der geschiedenis, dat deze
man, die zich van een gouden page In een roo
den maarschalk veranderde, tenslotte toch nog
als een soort „wit-gardist" moest sterven.
„Onraad, luitenant.” fluisterde hy, „vlak by
bet huls" en reeds had hy het geweer in den
aanslag.
„Wachten"
.Dank u. Wacht op my In den salon, tot ik
.met myn onderzoek klaar ben. Dan wil ik
tevens de belde bedienden een verhoor afne-
men.”
.Jk zal er voor zorgen."
Nu vroeg Langhalm:
„Zal ik hier op tl wachten?"
„Gaat u maar mee binnen. Vier oogen zien
altyd meer dan twee.”
„Ook goed.
Beiden traden
■morde binnen.
Het lyk lag nog op dezelfde plaats, met het
tèkicht op den vloer.
Wemer wierp eerst ‘n vluchtigen blik in X
alvorens hy al zyn aandacht aan den
Lang staarde hy op het oude
maan te zien. Gelukkig had het opgehouden te
regenen en ook de wind nam in kracht af. De
zat met myn sergeant onder het afdak, elk
oogenblik gereed om de leiding te nemen. Ge
spannen luisterden we, geen woord wisselden
we. Allengs verslapte onze Ingespannen hou
ding en ik was byna ingedut, toen ik den elle
boog van den sergeant tegen mijn ribben voel
de porren.
■w ~r oor eenige dagen overleed te Rome Mgr.
Aug. Zampini O.E.S.A., biaschop van Por-
phyrië. Sacrista van Z. H. den Paus.
Verschillende hooge waardigheden had hy
reeds bekleed in zyn Orde. o.a. Secretaris van
den Generaal. Assistent Generaal. Provinciaal
van Etrurië. toen hy in 1910 tot bisschop van
Porphyrië werd gekozen en de blsschopswyding
ontving uit de handen van Kardinaal Merry
del Va! in de Sint Augustlnuskerk te Rome.
Dit geschiedde bij gelegenheid van zyn verhef
fing tot Sacrista van Z. H. De Sacrista. die
sinds 1497 altyd gekozen wordt uit de leden van
de Orde der Augustynen. is de elgeniyke pastoor
van het Vaticaan. Als zoodanig heeft hy de taak
te zorgen voor alle liturgische zaken, plaatsen
en plechtigheden, die rechtstreeks betrekking
hebben op het dagelyksch leven van den Paus
en de groote pauselyke plechtigheden.
Hy dient den stervenden Paus het H. Oliesel
toe en heeft vooral by de keuze van den nieu
wen Paus verschillende functies waar te nemen.
By het Verdrag van Lateranen in 1929 stelde
Paus Pius XI nog een geheel afzonderlijke
waardigheid voor Zyn Sacrista in.
By Apostolische Constitutie van 30 Mei 1929
bepaalde Z. H, dat Zyn Plaatsvervanger als
Bisschop van de Vatlcaansche Stad voortaan
altyd zou gekozen worden uit de Orde der
Augustynen en als eersten Vicaris Generaal van
het nieuwe bisdom der Vatlcaansche Stad be
noemde Hy Mgr. Zampini. Onder zyn bisschop-
pelyke rechtsmacht staan de parochiekerk der
Vatlcaansche Stad, die eveneens altyd door de
Paters Augustynen zal worden bediend, alsmede
de 10 openbare kapellen tn de Vatlcaansche
Stad; verder het Paleis van Lateranen en het
Paleis van Castel Gandolfo met vyf kerken en
kapellen bulten het Vaticaan.
Hoe groot de vereering was. die Paus Pius XI
voor zyn Sacrista had. bleek wel zeer duidelyk,
toen Mgr. Zampini 30 Dec. 1935 zyn zilveren
bisschopsfeest 'vierde en by die gelegenheid van
Z. H. een byzander schryven mocht ontvangen,
waarin de H. Vader hem van harte geluk
wenschte met zyn jubileum en zyn groote ver
diensten in heeriyke en vaderlyke woorden
prees. Ook de aanwezigheid van vele Kardinalen
by het huiseiyk feest, dat Mgr. Zampini in die
dagen in het klooster van Sint Monika te Rome
vierde, bewees, hoezeer hy by de hoogste kerke-
„Wie had dat kunnen denken? Nu zyn we nog
even ver als in X begin."
„Er zal hard gewerkt moeten worden."
De zon was intusschen al dieper en dieper
gezonken en dreef nu als een geel koperen kogel
boven den Westelijken horinzon.
..Het is voor vandaag te laat gewordAi.”
meende Wemer. „Ik kan hier niets meer doen,
dan nog even vlug ‘n kort verhoor afnemen.
Morgen zal ik het lyk laten vervoeren en dan
gaan we aan den slag."
Nadat hy het venster langs den binnenkant
gesloten had. verlieten beiden de kamer. De deur
werd zorgvuldig verzegeld.
Mary Hallstein en de beide bedienden zaten
in den salön.
„Ik kan niet allen tegelyk een verhoor afne
men. Twee van u zullen hiernaast dus even
moeten wachten." merkte Werner op.
.Regelt u alles, zooals u goeddunkt," verzocht
Mary Hallstein. „Wie van ons wenscht u eerst
te spreken?”
.Rem
De commissaris had op Heinz gewezen,
waarop de overigen den salon verlieten.
•Roe is uw naam?” vroeg Werner. nadat hy
papier en potlood te voorschyn had gehaald.
„Heinz Norbert.”
„Sinds wanneer bent u hier in dienst?"
Rinds een half jaar.”
„Weet u iets naders omtrent de beide echt-
genooten?”
.Neen.”
„Wat weet u omtrent den moord zelf?”
.Niets! Ik was naar de stad en kwam pas
hy zyn hoofd in de richting van
waaraan een heer alleen zat. Deze
de hem zoo mogeiyk nog koeler, een simpel
hoofdknikje was het maar, en zijn oogen keken
norsch. Dan verdween hy weer achter een
enorm krantenblad. Een licht, maar daarom
niet minder duidelyk trekken van zyn schou
ders bevestigde, hoe weinig ingenomen hy er
mee was, den luitenant hier te zien.
nou. jy achynt het by dokter Samuel
leeiyk verprutst te hebben. Tony!”
„Verdraaid vervelende geschiedenis!"
pelde Tony en sprak tot aan het dessert geen
stom woord. Maar zooals het altyd gaat, als er
behooriyk is gegeten en menigmaal geklonken,
dan komt langzamerhand toch de tong los. En
Tony verging het net zoo. Eerst wat weifelend,
maar allengs toch wat breedvoerig ging hy in
op de vraag van Walter „wat er tussehen hem
en dokter Samuel Knotter was voorgevallen.”
.Dat zit zoo. Walter. We hadden uitgeknob
beld, dat er boven in de bergen zoo nog al eens
wat gebeurde, dat de regeering nu niet bepaald
welgevallig kon zyn. We vermoedden, dat die
actie zich in een klein, weergaloos smerig nest
concentreerde. De eenige behooriyke woningen
waren die van enkele ambtenaren en van dok
ter Samuel Knotter. Met een afdeellng van on
geveer veertig soldaten trok ik er op uit en Op
een goeden, beter gezegd kwaden dag, arriveer
den we ter plaatse. In de bescheiden woning
van dr. Samuel Knotter, die my nog het meest
behooriyk voorkwam, besloot ik myn tenten op
te slaan. Hoewel X een kinderwerkje was om
binnen te komen, besloot ik de komst van den
dokter af te wachten; ik ken mijn pappenhei
mers. Walter. Elndeiyk. na ruim een uur wach
ten het goot van de lucht, zoodat ik tot op
mijn huid dryfnat was kwam hy aanwagge
len; juister kan ik zyn manier van loopen niet
aangeven. Zware gummilaarzen aan, een cape
om, waar hy zich wel tweemaal kon Inwik
kelen en zyn melancholisch-suf gezicht verbor
gen achter zyn onafscheideiyke paraplule, was
hy het meest ultzonderiyke wezen, dat ik ooit
ontmoette, maar: op en top dokter Samuel
Knotter. Ik zal niet herhalen, hoeveel woorden
ik er voor noodlg heb gehad, voor ik my kon
gaan installeeren. Ik kwam binnen en dat is
de hoofdzaak.
Ik had bevel gegeven de grootste wasVream-
heid te betrachten en by het geringste ver
dachte te schieten. De eerste nacht de beste,
dat wy er waren, was er een. die geknipt was
voor verrassende overvallen. Dichte, zwarte
wolkengevaarten joegen langs de lucht en
slechts af en toe was er een glimpje van de
Furtwangler jienoemde tot „Opemdlrektor.”
Men zal zich nog wel herinneren de z.g. ,Af-
falre-Hindemith", waarin de jonge Duitsche
kunstenaar was gewikkeld, en welke voort
kwam uit een eigenaardige soort van behande
ling. welke men in Dultschland den persoon
Hindemith aandeed, zulks op grond van het
feit, dat de dirigent werken opvoerde van Jood-
sche meesters. Furtwangler verklaarde zich
vóór Hindemith en richtte tot Dr. Göbbejg het
verzoek hem te ontheffen van al zyn
functies, welke hy tot dan toe in Dultschland
bekleedde. Dit was voor het kunstzinnig
i
v -r r le was maarschalk Toesjatsjewski, die
tot zqp hooge eer klom in het revolu-
T tionnaire Rusland, en wiens ster nu zoo
tragisch is ondergegaan door het wantrouwen
van Stalin?
f-r mynheer de officier-van-den-dag
y „Verdorie, Tony, ben Je nu al van boven
terug?” Met uitgestrekte hand liep lulter,
nant Walter Danstley op zyn collega toe. Een
korte handdruk en *n formidabele klap op zyn
schouder waren de dank voor zyn spontane be
groeting.
.Dat durft te spreken van ..nu al weer terug”.
Je moest Je oogen uit je hoofd schamen! Ja,
voor jullie hier beneden is een half jaar dienst
kloppen een pretje. Maar als je boVen in dat
nest zoowat niets anders dan van die zwarte,
valsche kroeskoppen ziet. nu. ik beloof je. dan
duurt een half jaar langer dan je heele mili
taire opleiding!”
.Nou. bedaar maar, jongetje. Vanavond mag
je met my mee gaan eten in de club."
„We moesten de rollen omdraaien, dat lykt
me heel wat beter! jy bent myn gast tpt op
het moment, dat ik je aan je lot overlaat. Nou.
en dat zal nog wel even duren!"
ner Phllharmonisch Orkest. Op deze
tournee zal de dirigent ook concerten
in Nederland, waarschyniyk te
te 's-Gravenhage.
Reeds feerder trad Furtwkngler hier op. Door
het Scheveningsche concertleven, dat in de
zomermaanden zoovele vreemdelingen naar de
.Parel der Noordzee" trekt, telt zyn orkest al
van ouds zyn vrienden onder de Hollandsche
kunstliefhebbers. Het was in 1931 en 1932, dat
Furtwangler concerten gaf in onze groote ste
den. Toenmaals dirigeerde hy ook voor de ge
luidsfilm, ofschoon hy hiertegen is. Evenals
zoovele groote kunstenaars schuwde Furtwang
ler langen tyd de microfoon, en de aarzeling
der kunstenaars schynt niet ongegrond te zyn.
als men bedenkt, dat het eerste radio-optreden
groote meesters byna nooit een suc-
te zyn, en zeker niet dat van Furt-
orkest. waarvan men zooveel had
.Dus tegen vyf uur. De doode heeft geen ge
legenheid gehad zich te verdedigen. Er heeft
tenminste geen worsteling plaats gehad
Voorzichtig trok Wemer het dolkmes uit de
wonde. Het wapen bleek een Damascener dolk
te zyn, van zeer kostbare uitvoering. Het hand
vat was van ivoor, kunstig uitgesneden in den
vorm van een hazenpoot. De kling was door een
niet minder vaardige hand geciseleerd
droeg tune onberispelyke ornamentjes,
grootste waarde welke Wemer aan dit zeldzame
wapen toekende was wel. dat het hem mogeluk
den dader op X spoor kon brengen,
stak hy den dolk by zich.
„Verder kan ik hier niets doen. Nu het
schrijfbureau."
Met vereende krachten schoven zy de zware,
massieve schryftafel op zy. Wemer klopte boven
den linkerachterpoot en vernam inderdaad een
hollen klank. Doch waar kon wel de suiting zyn’
Zy konden niets vinden, hoe zy ook klopten
en tastten. Het bureau werd nu n kwartslag
opzy gedraaid en daar ontdekte Wemer aan den
binnenkant van den uitgeholden poot een klein
Ivoren knopje. Hy drukte er op en tegelyk
sprong aan een der zykanten 'n paneeltje open.
.JEindeiyk!”
Wemer bukte zich, doch welk een teleurstel
ling.
.Deeg! Hier is niets te vinden.”
„Wat?” vroeg Langhalm plots als versuft. ,Js
het leeg?”
„Ja! De moordenaar kende het geheim van
dit bureau dus.”
In het huis van myn oom, den luitenant-ge-
neraal van de Keizerlijke Garde Wladimir Pans-
joelodseff. verkeerden. wyi hy een huwbare
dochter had, cadetten, pages en jonge officieren,
lederen Woensdag vond er een ontvangst in dit
gastvrye, oud-Russische huis plaats. Onder de
talryke vereerders van de schoone dochter des
huizes viel de page Toesjatsjewski byzonder
op. wyi hy zich niet slechts voor paarden en
dansen interesseerde, maar ook als een groot
liefhebber van muziek ontpopte. In het byzonder
Interesseerde Toesjatsjewski zich voor Tsjai-
kowski's balletmuziek, zyn lievelingsstuk was,
naar ik my nog goed herinneren kan. Tsjai-
De jonge page
dit ballet, wyi hy
zeer zeldzaam stok-
beval Ik zachtjes en tuurde
scherp in de duisternis. Maar hoe ik ook keek,
ik zag niets, niemendal. Opeens hoorde Ik iets,
X was een zacht, sleepend geluid, als van iets,
dat berekend langzaam naderby komt, uit de
richting van de veranda. Enkele seconden maar
dreef een verscheurd wolkenpsdc langs d^
maan, zoodat
even een matte
glans omlaag
kwam. En meteen
zag ik ook let*
bewegen: een
donkere, gehurkte
gedaan kwam om
den h
Het
van de
ces bleek
wangler's
verwacht.
Furtwangler heeft weleer concerten gediri
geerd op de Festsplele te Bayreuth, doch een
verschil van meening met mevrouw Winifred
Wagner was oorzaak, dat. de dirigent in Juni
1932 ontslag als artistiek leider nam.
Het was In December 1933. dat de Minister-
President van Pruisen, Hermann Göring, óp
voorstel van den intendant-generaal der Prul-
,Neen. Eerst den doode om mogeiyke gegevens,
omtrent de wyzen waarop hy vermoord werd, te
venaunelen.”
Langhalm deed een stap nader, doch Wemer
riep hem toe:
„Blyf voorlooplg daar by de deur staan, tot
ik alles nauwkeurig opgenomen heb."
Met scherpen blik onderzocht hy het tapyt en
ook het lyk, doch hy vond niets, dat hem op
een spoor zou kunnen brengen. Nu onderzocht
hy de wonde. Even onder den tweeden hals
wervel had de moordenamr hem getroffen. Het
moordwapen stak nog in de wonde. De ver-
slagene was dus blykbaar van achter en onver
hoeds aangevallen. Het scherpe staal was met
zulk een kracht in het vleesch gestooten, dat
der halswervels afgebroken was. Om de
wond zat een korst geronnen bloed, dat ook
zyn kleeren en het tapyt bevlekt had.
Wemer wendde zich tot Langhalm:
,De doode heeft waarschyniyk z'n moorde
naar niet gezien. Deze is door die deur binnen
komen sluipen en heeft den ongelukkige direct
neergestooten."
,Dus de doode zou hem niet gezien hebben?"
„Neen! En niemand bulten hen was getuige
van deze daad. Alleen de zon! Maar helaas "n
stomme getuige!"
Langhalm was diep onder den indruk. Een
dergeiyk tooneel had hjf waarschyniyk nog
nimmer aanschouwd en hy kon z'n afgrijzen
dan ook niet verborgen houden.
,De dood is ongeveer anderhalf uur geleden
ingetreden."
langhalm knikte slechte.
Professor Nlnlnger kon in den loop van de
laatste drie Jaren zestig groote en kleine mete
oorsteenen verzamelen, welke Intusschen naar
de verschillende meteorologische instituten voor
onderzoek zyn getransporteerd.
De onderscheiding, welke Washington hem
dezer dagen verleende, heeft de professor ten
'■olie verdiend.
.van de veranda!
veer van den sergeant en myn revol
ver kraakten gelyktydig. Ademloos wachtten
we en meenden steunen te hooren. Een oogen
blik later kwam er vanuit het venster van dr.
Knotter's kamer een lichtschijnsel, dat op de
donkere gestalte viel. Op hetzelfde oogenblik
sprong die weer op en meteen schoten we. Maar
X leek wel of de duivel er mee speelde; als
razenden vuurden we op dien gehurkten Idioot,
maar telkens kwam hy met ‘n hupsch spronge
tje dlchterby. Ons heele magazyn schoten we
leeg en reeds hadden we het wear geladen,
toen die zwarte roerloos bleef liggen. Terwyi
wy hem nog met Argus-oogen bespiedden, ging
eensklaps de deur open en kwam dokter Samuel
Knotter naar buiten.
.Duitenant.” riep hy met zyn krakende stem,
„waar is u?”
Voorzichtig kwamen wy vanachter onze dek
king vandaan en naderden, met onze wapen*
tn den aanslag, voorzichtig de plaats, waar ons
zonderling doelwit lag. tegelyk met dokter Sa
muel Knotter. Als aan den grond genageld
stonden we daar en keken naar wat op den
vcrandavloer lag.
„Ik zou van u wel eenige opheldering van die
schietparty willen hebben, luitenant. Het is al
erg genoeg, dat u met uw horde hier gekomen
is in deze .vredige omgeving, maar het gaat toch
alle perken te buiten, dat u in het holst van
den nacht met uw zinloos geschiet de menschen
van hun zoo noodzakeiyke rust berooft. U be
grijpt natuuriyk wel. dat ik dit niet over zyn
kant kan laten gaan! Ik acht het myn plicht
uw superleurëh van uw kwajongensachtig wan
gedrag op de hoogte te stellen. Wie ter wereld
haalt het In zyn hoofd, een ander zyn para-
pluie. die hy heeft buiten gezet om te laten
drogen, als schietschyf te gebruiken?”
Walter Danstley lachte, dat het in het kleine
eetzaaltje daverde.
.Ja. jy hebt makkeluk lachen. Maar je be
grijpt natuuriyk wel. dat het morgen op het
compagnies-bureau myn beste beurt niet Is.
Dokter Samuel Knotter is natuuriyk naar be
neden gekomen om zyn beklag in te dienen!”
.Je moet niet meteen het ergste vreezen,
Tony", suste Walter. „Kan jy je dokter Samuel
Knotter indenken zonder paraplule? Nou dan,
is het dan zoo vreemd te veronderstellen dat
hy zich een nieuwe is komen laten .aanmeten?”
(Nadruk verboden)
Ook dat was in zekeren zin een zeldzaamheid,
want de pages blonken over het algemeen niet
Uit’door een groote kennis en zy hadden slechts
voor zeer weinig dingen eenige belangstelling.
Indertyd was de jonge Toesjatsjewski een groot
vereerder van Peter den Grooten, den genialen
hervormer van Rusland. Daaruit moge blyken,
dat hy toen zeer vaderlandlievend was.
Toen de oorlog uitbrak, was Toesjatsjewski
luitenant van de Keizerlijke Garde. Ik herin
ner my nog een ontvangst in het huis van myn
oom, ongeveer twee maanden voor het uitbre
ken van den oorlog. Aan een kaarttafeltje zat
een generaal, die toen nog weinig bekend was,
maar later opperbevelhebber van het Gallcische
front zou worden: generaal Broessilow. Aan een
andere tafel lachte luitenant Toesjatsjewski.
In dezelfde kamer bevonden zich dus twee
mannen, die later wereldberoemd zouden wor
den. Maar niemand van de aanwezige gasten
zou dat toentertyd geloofd hebben.
Professor H. H. Nlnlnger is aangewezen voor
een onderscheiding, welke elk jaar door een
staatsinrichting te Washington wordt verleend
voor bet vorschlngswerk. waarby de meeste
energie aan den dag werd gelegd en dat ten
slotte tot het grootste succes leidde.
Nlnlnger is van beroep curator van de afdee-
iing Meteorologisch Onderzoek in het Colorado-
Museum van Natuurgeschiedenis. Voor eenige
jaren was hy professor, maar kreeg op een dag
genoeg van het college geven, hing zyn toga
aan den kapstok en ging op zoek nhar een
meuwe levensvervulling, die hem meer bevre
digde dan het lederen dag les geven. En daar-
by kwam hy tenslotte terecht by de meteoren.
By zyn jacht naar meteoren gaat de geleerde
zeer systematisch te werk. Hy begeeft zich
naar de meest eenzame streken van bet Wes
ten van Midden-Amerika, werft er menschen,
die een belangrijke dosis moed bezitten, en
werkt dan stap voor stap het geweldig ultge-
slrekte prairiegebied af. Dit geluksspel zoo
zal het den kek wel toeschynen heeft tot
nu toe veel succes gehad.
Wanneer Uw hoofdpijn (migraine) U over
valt bij het ópstaan, vóór ot na den maal
tijd, koop dan even bij Uw drogist of
apotheker een doosje AKKERTJES”.
■Deze nieuwe vinding van Apotheker
Dumont wordt overal en door iederen
gebruiker geroemd om haar wonderlijke
resultaten bij Hoofdpijn, Migraine, Kies
pijn, Zenuwpijn, Kou, Influenza, Spierpijn,
Neuralgische pijnen, Rheumatische pijnen.
Het is niet noodig U te laten plagen door
Uw pijn. Want bijna onmiddellijk zullen
"AKKERTJES" U helpen en Uw pijnen snel
tot bedaren brengen. Ook Gij zult opge
togen zijn over de resultaten. Probeert ze I
Overal verkrijgbaar. Per 12 stuks 52 cent.
AKKERTJES
Volgens recept ton Apotheker Dumont
