Over het zwarte werelddeel
den day
WUl
H:
4
De avonturen van Stan en Pol
I
F 250.
NANCY STEELE
wordt vermist!
Communistische
infiltratie
’n Nieuw bord.
HET LUCHTVERKEER EN
AFRIKA
WOENSDAG 14 JULI 1937
Het zwarte
hart
Japansche burchten
in
s
1937 van beslissende
beteekenis
Heiligdomsvaart
Maastricht
In Engelache arbeidera-
vereenigingen
De eerate dateert van omatreeka
het jaar 650
Gezamenlijk met de kano’s
erop uit!
bij verlies van een hand,
een voet et een oog.
„Stalen vleugela zyn een waar
borg, dat de beachaving van
de blanken niet zal
ondergaan*’
ATT E* A *C? °p d,t blad “fl11 ta<«w>lge de verzekenngrvoorwaarden tegen p b|J levenslange geneele ongeschiktheid tot werken door p &U een ongeval met
- /Al al /AD V/IN IN Ui O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen wVe" verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen VVe" doodeljjken afloop
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
toem n^ar AlexandrM aan de Middellandsche
Zee vliegt.
zijn
den
Stan begon Freekje uit te leggen, dat de draden gemaakt
Dat kou.t nog wel zei Pol. Stap maar in, dan gaan we ver-
Op een kozijn van een raam gelijkvloers gingen ae nu zitten.
werden van de wol, die van het schaap afkomstig is. Dat had
der. Freekje stapte in zijn stoeltje en pijlsnel gingen ze naar
Freekje op school wel eens gehoord. Alleen begreep Freek het
omlaag.
Freekje dacht dat hjj viel en hjj gaf een harden
verband niet tusschen deze machine en zijn broekje.
schreeuw. De kabouters stelden hem echter gerust.
EEN HEER IN ZIJN CLUB
WILLINK s=s=
DOOK
LUC
teurs.
Ze
hadden
Freekje keek naar binnen en zag hier ook een groote machine
staan die ontzettend veel iCTen maakte. De draden die hjj bo
ven had gezien werden' hier tot groote lappen geweven. Het
was thans net zulke stof als waarvan zijn broekje was gemaakt.
flV Om roods driehoek. met
IT de punt naar beneden ba-
toekent, dat men oen vooa
rangsweg nadert, waarop
ook hot verkeer, dat van
links nadert, voorrang heeft.
De
eigenlijl
>te lijnen kan
van Italië en
van Afrika een
Frankrijk
I
niet mogelijk naar Je toe te komen
had hij uren te wachten op den trein, die in den
laten avond komen zou. Hier voor de eerste
maal ultte Danny een woedend geknor: hij
had zijn brood in zijn zeemansplunje laten zit
ten! Dus had hij zijn avondmaaltijd in den poel
verdronken en het ging in hem om. dat hij
toch maar altijd kind van de rekening werd!
Dus zat hij narrig op een bank in den mllden
zomeravond, kin op de borst, handen in de
broekzakken? een bronzen standbeeld, dat
tegen alle regelen die voor standbeelden plegen
te gelden in nu en dan voor zich uit spoog
Tenslotte kwam de trein en stopte. Danny
stapte in en staarde door het venster in den
nacht. Wéér zat hij twee uur lang onbeweeg
lijk. Hij was ontladen. Hjj zou weer jaren kun
nen mokken en wrokken en „onrecht” verdu
ren..".. hjj had de periode van activiteit weer
échter zich en de bui was weer voorbij. Ja.
hij was wél overtuigd, dat hij een zielsgoele vent
was. Als ze hem maar niet te na kwamen! En
dAt deden de menschen nu eenmaal altijd!
Tenslotte bereikte de trein New York Daar
was niets te bespeuren van den zoeten zomer
nacht. hier drukte alleen de hitte. Het eeuwige
lawaai van de Metropolls joelde onverflauwd.
De krantenventers krüschten wat zü konden
Haastige voeten joegen over de betegelde
stationstrappen, om treinen te halen, of om ze
te verlatenhet bedrijf ging onverminderd
voort. De menschen renden bij honderdtallen, ze
haastten zich naar links en naar rechts, in
dikke drommen. Ze draafden soms heele einden
met een roerende eensgezindheid, om zich dan
eensklaps driftig te splitsen.... dit was dan dc
n Japan is. aan de hand van ter beschikking
staand historisch materiaal, een geschiedenis
verschenen over Japansche burchten.
Wanneer men van trotsche bufchten hoort,
denkt men aan de sloten aan den Rijn, de to
rens van Bourgondlë of hoogstens nog aan oude
Engelache kasteelen. Maar wie had kunnen den
ken, dat een van de Interessantste landen op dit
gebied Japen zou zijn?
De eerste Japansche aanteekening over
bouw van een burcht stamt uit het derde jaar
van de Talkwa, dus uit den regeeringstijd van
keizer Kotokoe omstreeks het Jaar 650. Intus
schen bestond deze „burcht” nog slechts uit
massieve palissaden. Van stevige muren was nog
geen sprake. De tijden waren toenmaals niet
aangenaam voor Japan. In het Noorden dreig
den half barbaarsche buren met invallen en van
het Westen uit kon eiken dag over zee een in-
over Frankrijk komen en haar vader, ..monsieur
le marquis”, zou baar zeker voor het huweljjka-
feest vergezellen.
Maar Markies Duclos de Quatrevllles was
geen gemakkelijke vader; hij bekeek de situatie
heel anders en wenschte een onvervalschte be
stendiging van den oer-ouden adeldom.
ÏHk atholieken. God heelt alleen aan
onze Kerk de eenige eeuwige waar
heid gegeven om haar te dienen, te
beschermen en te verspreiden. Waakt
en bidt in het vertrouwen op Christus'
woord, dat de poorten der hel. on
danks alles, haar nimmer zullen over
weldigen.
langdurig afscheid, daar Heinrich nog
..J.U—J "^echter binnen enkele weken
hem volgen naar de groote handelsstad; zij zou
een zachtaardig ulte^lljk, dat nu door smart
vertrokken was. Hjj was naar zijn club geko
men, omdat het thuis niet langer uit te houden
was. Zijn vrouw doorstond daar haar zenuw
crisis, de politie doorsnuffelde alle vertrekken
en ondervroeg het personeel.... hjj wou niet
langer worden verhoord, hjj had al tienmaal
verteld wat hij wist.... hij wou zijn klein
theisje terug en anders niets, niets,- niets....
En hü had geen belting bij de politie! 0e politie,
dif zou niets anders doen, dan de roevers op
jagen, hen in het nauw drijven, tot ze in hun
vertwijfeling de kleine Nancy zouden dooden....
Wat schoot hij daar mee op? HU wou zijn kind
terug, dat was al!
HU bekrulslgde zich, zonder dat hü het wist.
Hjj was buiten zichzelf van ellende. Niets, niets,
niets had hu gehoord! VUftigduizend dollar be-
loonlng had hU uitgeloofd.... maar de roovers
reageerden niet. Heel de wereld bood hem haar
meelU aan, maar ze konden hem niet helpen....
Nu ging hU naar zün besten vriend, het mede-
clublld Mallon, als een ziel in nood.
Mallon wachtte reeds een uur. In' een klein
vertrekje, waar hü lange jaren met Steele ge
luncht had en dat door de andere clubleden
schertsend ..Steele s privé eetzaal" was genoemd.
Zeker, ze wareh beiden in den loop der jaren dit
vertrek als hun privé eigendom gaan beschouwen
en het werd gerespecteerd. Maar nü dachten zU
daar niet aan.
De krantenventers stoven op hem af.
het sensationeelste nieuws der laatste
maanden: .MUlioenen-Erfgename vermist!”....
..Baby Steele gestolen!”.... ..Nancy Steele ge
roofd”Michael Steele's kind ontvoerd"....
Maar Danny kocht géén krant HU zag niet op
of om. HU verwachtte deze ontvangst en zUn
instinct zei hem. dat hU nu maar liever dóór
moest loopen. HU immers had dit alles ontke
tend! HU had de kleine Nancy Steele. de dochter
van zUn landgenoot, den multimllllonnalr Michael
Steele, den munltie-fabrlkant. gestolen en haar
naar de Flaherty's gebracht Nu kon de ouwe
in den piepzak zitten I Nu kreeg h(j zün trekken
thuis! Michael Steele verkocht moordtuig, waar
mee de menschen elkaar de borst openreten en
nu werd hü daarvoor gestraft door Danny
O’Neill,
kende.
Daarom ook aldus de schrijver van ge
noemden brief kan apathie op dit terrein
slechts in de kaart der rooden spelen. MUn
eerste ervaring betreffende een vergadering be
vestigt slechts wat velen mU reeds hadden ver
teld. Niets zal mU er van weerhouden om ook
in de toekomst vergaderingen bü te wonen, om
er op te blUven letten dat deze afdeellng in elk
geval de politiek bluft volgen, waarvoor zü in
het leven geroepen werd.” WaarbU de redactie
opmerkt: „WU hopen dat dit voorbeeld meer
en meer door het geheele land zal worden na-
pevolgd.” Verder wüst zU op de dringende nood-
zakelUkheld eener bloeiende katholieke actie
als tegenwicht tegen de roode infiltratie, en als
geneesmiddel voor vele nooden, ook op sociaal
gebied.
Het bovenstaande geeft ons meer inzicht in
typisch Engelsche verhoudingen, waarin im
mers door het gematigde karakter der Labour-
partU het zeker geoorloofd is en vaak zelfs
zeer nuttig dat ook katholieken hierin een rol
jpelen. In ons land zUn de verhoudingen on-
getwUfeld anders, al is ook hier in de kringen
der S. D. A. P. een duldeiUk naar Moskou ge
richte propaganda waar te nemen, naast een
redelUker streven dat in vele opzichten onze
belangstelling verdient. Daarom zal men hier
vooral moeten streven naar een meer „Platonl-
schen" vorm van samenwerking tusschen goed
willende elementen, die zich niet zoozeer uit
strekt tot het terrein der practlsche politiek,
doch ook naar persoonlUke sympathie en per-
soonlUk contact tusschen katholieken en socia
listen. welke daarvoor vooral in aanmerking
komen. Zóó zal zeker de weg geëffend kunnen
worden tot een nauwer samengaan van allen,
die uit werkelUk ideëele motieven en op de
basis eener Christelüke levenbeschouwing de
rechten der arbeiders, verdedigen.
En, last not least, zullen voorbeeld, gebed
en offer der katholieken aan velen bulten de
Kerk het licht kunnen brengen, waarnaar de
wereld thans met zulk een verlangen uitziet.
M H.
onderzocht en doorkruist. Heden ten dage
le.kt men Kaapstad van Londen uit in nc.
ragen en intusschen is men over geheel Afrika
heengevlogen. Er is bUna geen gebied meer in
het donkere werelddeel, dat men niet binnen
een tüd van een week kan bereiken, van welk
vliegveld In Europa ook wordt gestart.
Over de kaart van Afrika ligt thans een net
-an luchtverkeerslijnen, waaraan alle plaatsen,
die maar eenigszlns van belang zijn voor den
wereldhandel of d<t wereldpolitiek, zijn aange-
a o ten. De driehoek LondenParijsBerlijn is
tweemaal per week en zelfs dagelijks met de
centrale punten van het donkere werelddeel
verbonden. Daarbij moet men zich niet voor
stellen, dat alleen mllllonnairs het genoegen
kunnen hebben In luxueuze cabines over onbe
kende gebieden te vliegen. De „Imperia! Air
ways”, de „Regie Air Afrlque", de .Ala Litto-
ua”, de „Sabena”, zij alle hebben gegevens ver
zameld over het beroep van hun passagiers, die
van Brussel naar Stanleyville, van ParjJs naar
Madagascar, van Rome naar Somaliland en
van Berlijn naar Windhoek vliegen. Het zijn
hoofdzakelijk reizigers, die groote fabrieksbe-
diljven ol handelskantoren vertegenwoordigen,
welke daar ter plaatse zelf hun onderhandelln-
gen voeren en zaken doen, die anders wellicht
nimmer tot stand zouden komen, omdat een
brief, welke drie weken noodig heeft om óp de
plaats van bestemming aan te komen, niet op-
wtegt tegen een persoonlijke bespreking tus-
seben zakenlieden.
Daarbij komt, dat de ontwikkeling van het
vliegtuig Juist voor den dienst op Afrika groote
vorderingen heeft gemaakt. Dezen zomer nemen
de Engelschen „Imperial Alrways”-vllegtuigen
in gebruik, waarin vier salons zijn voor 24
passagiers, een rooksalon, een promenadedek,
slaapkamers en natuurlijk een moderne keuken.
De toestellen zullen den afstand Londen-Dur-
ban In 4K dag moeten afleggen; zij vliegen
hoofdzakelijk langs de Afrikaansche kusten.
Het is verbazingwekkend, In hoe weinig tljds
-- deze verovering van Afrika door de luchtwegen
zich heeft voltrokken. Het jaar 1937 heeft een
beslissende beteekenisdaarvoor. De .Afrika
Rundschau” te Hamburg wijdt aan deze ont
wikkeling een artikel, waarin door een bekwaam
oeskundlge de luchtkaart "van Afrika, zooals die
thahs is. werd geteekend.
Terecht zegt de minister van Verkeer en De
fensie van de Zuid-Afrikaansche Unie. Oswstd
Plrow. hierin: „De luchtvaart is de grondslag
van alles, waarop het In oorlog' en vrede aan
komt.” In dit zelfde artikel zegt de minister
voorts: „Stalen vleugels boven het donkere
werelddeel zün een waarborg, dat de bescha
ving van den blanke niet zal ondergaan.”
Afrika zelf zit echter ook niet stil. Het werkt
terdege mee om het zoo lang achteruitgestel
de werelddeel, dat zulk ’n goede toekomst te
gemoet gaat, op allerlei gebied grooter te
maken. Verreweg de voornaamste luchtvaart
maatschappij in Afrika is die lan de Unie
van Zuld-Afrika. In 1929 werd In de gebieden
’an de Unie de grondslag gelegd voor de
geweldige ontwikkeling van het vliegweren,
welke toen een aanvang nam. Reeds In 1931
werd in Zuid-West-Afrika een regelmatig
luchtverkeer ingesteld tusschen Windhoek ?n
Kimberley. Eenige Jaren later werd de „South
Atrican Airways” in het leven geroepqn en
vele groote machines met meer motoren wer
den in gebruik genomen. In 1932 werd, nadat
In de Rhodesische landen en in Oóst-Afrika
vliegvelden waren aangelegd, het traject Lon
denKaapstad voor de luchtpost geopend en
reeds op 27 April 1932 uitgebreid voor per
sonenvervoer. Wie eenmaal den afstand van
het Vlctoriameer naar Khartoem met een
automobiel en later met de Nljlboot aflegde
de reis duuyt 14 dagen en voert door het
meest warme deel van Afrika en door gebie
den, waar voor enkele jaren nog< geen blanke
voet had gestaan dien moet het tooverjj
Schijnen, wanneer men in nauwelijks twee da
gen van Juba aan den Witten Nlji over Khar-
In het kader der buiten-kerkelljke viering
van de sevenjaarlüksche Heiligdomsvaart wordt
een der hoogtepunten gevormd door een uit
voering van „Die Schöpfung” van Josef
Haydn in den Stadsschouwburg op Donder
dag 15 Juli 's avonds om half negen. Deze uit
voering wordt gegeven als gala-concert. Uit
voerenden zijn het Maastrichtsch Stedelijk or
kest, de Maastr. Oratorium-Ver. en de Ne-
derlandsche solisten: Anckle vah Wickevoort
Crommelin (sopraan) Louis van Tulder (tenor)
en 'Lucas Bouman (bariton). Het geheel staat
onder leiding van Henri Hermans.
gelegenheid, waarop Je elkaar kon voorbijstre
ven! Over de perrons raasden de electrische
lorries, die het nieuwste nieuwtje waren en die
het moesten ontgelden in ieders verachting,
doordat ze stank verspreidden. Alles ging mee
in dezelfde versnelling, alleen Danny, ontladen
en gekalmeerd, wandelde tegen den stroom op.
automatisch en massief. Men ging voor hem opzij,
instictmatig en zonder zich rekenschap te
geven. Een blond meisje, dat gesmeerde brood
jes had bezorgd bij een der statons-restaura-
waagde het, een spottend woord naar
dezen bruinen beer te roepen. Danny hoorde
het niet. HU was heelemaal in zichzelf begra
ven.
T y beeld van Afrika heeft zich in de laat-
f—I ste Men A twaalf Jaren aanmerkelUk ge
wUzigd. Het te nog niet zoo lang gele-
oen, dat de gebieden van Noord-Afrika volku
ipen waren afgesloten van de Midden- en
Zuid-Afrikaansche landen. Het verkeer van
Europa met Afrika geschiedde uitsluitend langs
den zeeweg. Twee A drie weken was de minste
tijd, welken men er voor kon rekenen. Afrika
is, voor de ouderen onder ons, altijd een onbe-
op
het
-J—e schrijver der hoofdartikelen in het En-
i 1 gelsche Katholieke weekblad The Unlver-
se heeft nu al vele malen de aandacht
gevestigd op de min of meer verkapte Sovjet
propaganda, welke in Britsche arbeldersveree-
nigingen wordt gemaakt. Het gaat hier om het
verspreiden van lectuur, het oprichten van
studieclubs en andere middelen, waarmee
blUkbaar de arbeiders systematisch worden be
werkt. Eenzelfde soort „pénétratlon paclfique”
als ook in andere landen is waar te nemen I
In verband hiermee is het Interessant om ken
nis te nemen van een schrijven, dat door een
katholiek aan de redactie van genoemd week
blad werd gezonnen, en waarin de ervaringen
worden medegedeeld welke werden opgedaan
tijdens de bUeenkomst van een communistisch
getinte organisatie. Deze schrijft dan:
„Toen het verslag van de vorige vergadering
werd voorgelezen, hoorde ik tot mUn verbazing
onder andere het volgende:
1. Dat de vorige vergadering een resolutie had
aangenomen en een telegram had verzonden
aan de Roode Regeerlng, om deze geluk te wen-
schen met haar overwirihingen.
2. Dat er een lezing zou worden gehouden,
waarbU de spreker een actief lid was van de
Linksche Theater-groep.
3. Dat deze afdeellng van plan was Om deel
te nemen aan een georganiseerde betooglng op
den eersten Mei.
Ik liet daarop een naar ik hoop leven
dig protest hooren. Ikzwees er op dat het eenlg
doel der organisatie was: verbetering der ar
beidsvoorwaarden van haar leden. Verschillen
de antwoorden op mijn woorden bevestigen ten
volle Uw zienswijze.
De voorzitter wees er op dat dergelUke be-’
sluiten slechts genomen werden omdat com
munistisch gezinde leden altijd de vergaderin
gen bU woonden, en anderen dit niet deden.
Een andere spreker gaf zich groote moeite
cm aan te toonen dat de meerderheid der leden
er anders over dacht, en de werkelUke kracht
van het roode element weinig beteekende.
begraven en daarin zaten kleertjes van het
kleine meisje negen maanden oud dat hjj
aan Kitty's zorgen had toevertrouwd.
En nü wandelde een elegant heer in een grtjs
flanellen zomercostume met een wijden boog om
de woning der Flaherty's heen, want hjj mocht
hun niet onder de oogen komen. HU wandelde
op Romond aan, waar hU den trein wou nemen
naar New York, om dan weer zUn dagelUkschen
dienst dienst te beginnen In de Gotham Union
Club, alsof er nooit iets gebeurd was. HU had
geen dag vacanUe genomen; hü had zich een
voudig ziek gemeld. Want Danny had nu een
maal een uiterst eenvoudige natuur en deed de
dingen impluslef; ze moesten hem maar nemen,
zooals hU wks.
De wandeling naar Romond viel niet mee.
Het was verder dan hU dacht en het was druk
kend warm. Maar zooiets telde Danny niet. HU
kon goed zwoegen. HU liep voort en verder en
viel aan elkeen op, door zUn zwaren, bUna
automatischen gang en door het elegant
costume, dat zoo in het minst niet bU zUn
persoon hóórde.
De auto was gehuurd in Trenton en onder
een valschen naam; dien van zUn lang geleden
in Ierland overleden moeder, den eersten, die
hem inviel. De autoverhuurder moest maar zien,
dat hU zUn wagen terugkreeg.... Danny be
kommerde zich in het minst niet om dien
kerel, hU kwam absoluut niet op het denkbeeld,
dat hU dien man. die hem vertrouwd had.
eenlg onrecht kon hebben aangedaan.
In Romond toentertUd nog sen nest, waar
frultkweekem bun eindelooss tuinen hadden
Daarna ontmoette Heinrich Staffier zUn
Fnmsche bruid voor de vertegenwoordigers van
de Dultsche rechtbank. Hier bleek, dat Ivette
haar roman ..Het zwarte hart” niet op papier
geschreven had. maar in het leven zelf. Zonder
achting voor haar oer-adellUke afstamming,
noch eenige waardeering voor haar perfect
Duitsch schreef de rechter het einde van het
eerste hoofdstuk van dezen levensroman met de
nuchtere woorden: Acht maanden gevangenis
straf.
Maar binnenkort zal deze prestatie toch
weer worden overtrosfen. soodra de Britten
hun nieuwe kustlUn Londen—Kaapstad In
4h dag! in gebruik nemen. Men zal de
volgende route volgen: van Cairo over Khar
toem. het Albertmeer, Kisoemoe aan het Vlc-
toriameer, Mombasa, Daressalam. Mozam
bique, Beira, LorenzoMarques naar Durban
en tenslotte naar Kaapstad. Deae zoute hoopt
men voorloopig tweemaal per eps^z te kunnen
maken.
In vergelUklng met dsz^'gi
men terecht de verbindingen
FrankrUk met het Noorden
„buurtverkeertje” noemen! FrankrUk onder
houdt dezen dienst door de „Air FranceDa-
gelUks gaan er toestellen naar Alicante. Oran,
Fez en Casablanca. Buitengewoon belangrUk is
voor FrankrUk de lUn, welke over Corsica naar
Tunis voert. De windrichtingen boven de Mld-
dellandsche Zee schUnen bUzonder mee te wer
ken op dit traject, want In het regelmatig ver
keer heeft de .Air France” voor de heenreis 7
uur en 25 minuten noodig en voor de terugreis
slechts vUf uur.
Ook Italië heeft een luchtdienst naar
Afrikaansche koloniën ingericht, welke In be
teekenis niet te vergelUken is bU dien van de
.Air France" naar Marokko, Algiers en Tunis.
Ook dit is „buurtverkeer” met Europa. Ook
naar Tunis gaat wegens de groote Italiaansche
belangen een luchtlUn, welke dagelUks wordt
gebruikt.
De .JJnca dell’ Imperio" vliegt driemaal per
week van Rome over Syracuse en Bengasi naar
Cairo, loopt dan geluk met de Britsche route
naar Khartoem, buigt hier vandaan over de
Soedaneesche route van de luchthaven Cassala
naar Asmara, en bereikt de Abesslnlsche hoofd
stad Addis Abeba.
Afrika is voor goed betrokken ifi het Euro-
peesch luchtverkeer. De groote idee van Cecil
Rhodes, ,om een spoorweg van de Kaap naar
Cairo aan te leggen, is verdwenen; zU zal niet
worden yerwezenlUkt. Het vliegtuig heeft eiken
afstand overwonnen.
Ach Ja, in zUn wonderlUke levensover
tuiging moest zoovéél -er aan”; hU was
slachtoffer en beschuldiger en rechter en
uitvoerder der gevelde volmlssen in één persoon
vereenigd en dat was hU zich niet eens be
wust.
Dus zette hU den motor aan en reed den wagen
In de richting van het water. Dan stapte hU af
en liet den auto recht het water inrUden. HU
zonk langzaam. De lucht trok zich samen onder
het zeildoeken dak van den wagen en maakte
daar een grooten bopbel. Dan verdween de auto,
terwUl zuigende girtlssende geluiden in de stilte
weerklonken. Het kwam niet op in Danny, dat
hU weleens kon worden bespied. Zoolets lag
bulten zUn horizon. HU deed maar, wat In zUn
brein opkwam, dat moest de wereld maar voor
Hef nemen.
Zoo.... de wagen was weg en een knappe
Jongen, die hem ooit terugvond! En het zee
manspak en de mand van de Gotham Union
Club waren eveneens weg en in den grond onder
den boom, dien hU tien Jaren lang in zUn ge
dachten gehouden had, lag bet U*eren kistje
.En,” las Heinrich in het laatste der vele
welriekende en saumon-kleurige brieven In per
fect Duitsch geschreven, „toen monsieur mon
papa vernam, dat ik er niet aan dacht Jou,
den eenigen schat in mUn leven, op te geven,
heeft hU het meest wreede besluit genomen,
dat denkbaar is en alleen kan worden uitge
voerd door een adel, die zich nog In de Middel
eeuwen levend waant. HU heeft mij gedreigd en
voor de laatste maal geëischt mijn besluit op
te geven en den rtiim vUftlg-Jarlgen graaf de
Sèvres d’Alentours te huwen, dien hü voor mU
had goedgekeurd. Ik weigerde. Kón ik anders,
Heinrich? Mócht Ik anders, lieveling? Per kee-
rende post kreeg
ik de onstellende
mededeeling, dat
de Markies mij
uit de familie
had gestooten.
Daar sta ik nu
en het is me zelfs
•a w ademoiaelle Ivette Duclos verstond in
lyZ] hooge mate de kunst om perfect
■LvA Duitsch te spreken en haar schoonheid
in het décor van een uiterst smaakvolle klee-
ding opvallend te maken.
Onverwacht was Ivette in een der chicste
amusëffientsgetegenhedën te Berlijn verschenen
en naar hoogst moderne levensopvatting zonder
eenlg gelelde. Dienselfden avond nog was zü
onzeglUk verliefd geworden. Heel toevallig be
trof haar plotselinge liefde een schatrüken Jon
gen koopman uit Hamburg, die voor zaken te
BerlUn vertoefde en een avond verstrooiing
socht.
Ivette kende haar wereld en zU wist er zich
in te gedragen; de jonge koopman was vrij
wel onbekend In deze sferen en derhalve wer
kelUk verliefd op de schoone Ivette.
Bovendien was Ivette-lntelllgent. zelfs Intel
lectueel. beschaafd en welbespraakt. Zoo in het
algemeen was er niet het minste zelfs aan te
merken op Ivette, en volgens de overtuiging
van den overigens wel iets gewenden Hambur
ger was zU perfect In alle denkbare mogelük-
heden.
Natuurlük gaf Ivette Duclos hem ook de re
den van haar verbluf te BerlUn nauwkeurig op.
Als men liefheeft, heeft men geen geheimen en
dus vernam de harts vertrouwde, dat Ivette
stamde uit een oer-oud markiezengeslacht in
het binnenste binnen van FrankrUk. Daar had
Ivette haar perfect Duitsch geleerd. Van een
privaat-docent, professor Hlmmelmayer uit
München. Maar München ligt te ver van Ham
burg. dat koopman Heinrich Staffier dezen ge
leerde zou kennen. Hü was trouwens, de profes
sor. vorig Jaar overleden.
Ivette deed haar Heinrich nog veel meer be
langrijke onthullingen. Zü schreef namelük.
Een roman, geheel in het Duitsch en met den
veelzeggenden titel: Het zwarte hart. Dien roman,
dat geesteskind, had zü persoonlük overgebracht
naar BerlUn Doch nu bleek, dat. hoewel Ivette
perfect Duitsch kende, zü minder perfect op
de hoogte was van Dultsche gebruiken wanneer
men een roman wil uitgeven. Want naam noch
adel had Ivette kunnen vrüstellen van den
eisch dat zü een cautie zou storten voor de uit
gave van haar „Zwarte hart", al was dat in ook
nog zoo perfect Duitsch geschreven.
Maar nu ^>leek tevens hoe ongelooflük geluk
kig het was. dat Ivette Juist verliefd geworden
was op Heinrich Staffier, want hoewel llAde
gewoonlUk blind is offreerde hU In dit geval
het bedrag der waarborgsom aan Ivette voor te
schieten. Slechts na herhaald aandringen meen
de Ivette dit aanbod te mogen aanvaarden.
Enkele dagen later nam het thans verloofde
p——- langdurig afscheid, daar Heinrich nog
seeds te Hamburg woonde en daar zün zaak
dreef. Ivette aou echter binnen enkele weken
kend en vreemd land geweest. En toen wü
de scholen van Afrika leerden, leerden wü
land kennen als een stuk van de aardglobe,
dat nog door de blanken grondig moest worden
,i be-
negen
Vanzelfsprekend was de brief hiermede niet
beëindigd, doch het was ruim voldoende voor
den aanstaanden echtgenoot om onmlddellük
voor eenige maanden bestaansmogelükheld In
geldswaardlgen vorm naar BerlUn te zenden.
Doch welriekende geuren blüven niet hangen
en vele zalm-roode velletjes postpapier vormen
een eentonig geheel. Bovendien dringt ook tot
den meest liefhebbenden man wel eens een ge
dachte door, die hü eigenlük nooit mocht heb
ben.
Het wantrouwen van Heinrich Staffier
wenschte deze echter zeer zakelUk uit te roeien
en dus begaf hü zich, een week na zün chèque,
eveneens naar BerlUn en hü ontmoette Ivette
Duclos de Quatrevllles, la célèbre romancière,
temidden van een aantal door enthpusiasme
uitgelaten bewonderaars, die eveneens perfect
Duitsch spraken.
Waarom Je d'r gisteren niet geweest was.
Omdat ik ziek was!
Wat of je dan gescheeld hebt....
Ik ben nou weer goed!
Dat was alles, wat Danny geliefde op te hel
deren. Ze hadden er genoegen mee te nemen,
zooals hüzélf er genoegen mee nam, steeds een
schoone boord om te hebben, een witte das en
goudgalon asm zün revers. En .Asjeblief" en
„dank-je-wel" tegen al de hooge oomes van de
Gotham Union Club
NatuurlUk stond die club op stelten. Iedereen
beklaagde Michael Steele. De num was al niet
zoo jong meer; etndelük na een limg kinderloos
huwelUk was hü vader geworden van een lief
meisje en na amper negen maanden had men
het geroofd. Van de daders geen spoor. Ieder
vroeg den ander naar nieuws. Ieder had ge
ruchten vernomen. Maar feiten waren er niet
Absoluut niet
bekende advoc^t Dan Mallon, deftig.
Ik niets Anders dan dat, zat op den be
roofden vader te wachten. De secretaresse van
de Club. Miss Judson, stond met hem te praten.
Achter het mom harer meewarigheid loerde haar
nieuwsgierigheid, maar Mallon liet niets los. HU
gaf zün nieuws (wanneer hü het héd!) maar
niet zoo gratis weg aan iedereen....
Michael Steele. zuchtend en steunend, het
vaste plaats vinden. Intusschen bleken derge
lUke vestingen voldoende te zün om de vUanden
te kunnen keeren en vele eeuwen lang bleef dan
ook alles bü het oude. Eerst omstreeks het Jaar
1300 begonnen nieuwe toestanden ook nieuwe
versterkingen noodig te maken.
Het land was in dien tüd door partüstrljd
verscheurd. De Noordelüke regeerlng stond te
genover de Zuidelüke machthebbers. De roya
listen hadden daarbü te strijden tegen tegen
standers. die dlkwUIs veel grooter in aantal wa
ren dan züzelve. Reeds op grond van deze om
standigheid moesten de royalistische leiders
Koesoenokl en Klkoesjl ter zelfverdediging mas
sieve burchten bouwen en van alle door de na
tuur geschonken mogelükheden gebruik maken.
In de daarop volgende burgeroorlogen bouwde
men ook de eerste kasteelen met torens.
Een zeer sterk en beroemd slot was in dien
tUd de onder leiding van Noboenaga Oda ge
bouwde burcht Azoesjl. welke echter in later
Jaren door vüanden van dezen Japanschen
staatsman platgebrand werd. Daarna stond het
land onder leiding van Hideyoghi Toyotoml, die
in de provincie Settsoe den Osaka-burcht liet
bouwen. Niet minder dan 30.000 man hebben
daar drie jaren lang dag en nacht aan gewerkt.
Deze burcht dwingt niet slechts door zün groo
ten omvang bewondering af, maar architecto
nisch ook door het feit, dat een toren van acht
verdiepingen met de toenmalige primitieve
hulpmiddelen in betrekkelük korten tüd „uit
den grond gestampt" kon worden. De burcht
werd later gedeeltelük vernield, maar daarna
weer hersteld en verbeterd. De enorme steenen
muren, die wü op het oogenbllk aan het Osa-
ka-slot bewonderen, stammen uit den tüd van
de restauratie.
De Japansche kasteelbouwers waren het er In
den beginne Intusschen niet geheel over eens.
aan welk burchttype zü de voorkeur moesten
geven. Burchten in het dal of op den berg,
burchten tegen hellingen of aan de kust? Het
probleem der voorziening van levensmiddelen
pleitte voor,burchten in de dalen, het verdedl-
gingsprincipe voor kasteelen op de bergen. Eer
men eigenlük kon beslissen, had de tüd echter
reeds andere elschen gesteld. De burchtheeren
zagen in. dat het noodzakelük was. met de om
wonende menschen voeling te houden. Men had
behoefte aan een regelmatige voorziening van
levensmiddelen. In ruil daarvoor verleende men
aan deze menschen bescherming tegen roovers
en andere vüanden. Het gevolg daarvan was,
dat evenals in de Middeleeuwen in Europa
vele menschen in de onmiddellüke nabijheid
van het kasteel gingen bouwen, om binnen kor
ten tüd In veiligheid te zijn, wanneer er gevaar
dreigde. Uit de burchten groeiden zoo steden,
de slotheeren werden tot stadsbestuurders. Een
van de meest interessante steden van deze
soort was zonder eenigen twüfel Kanazawa,
welke stond onder het bestuur van .Jord"
Maeda, die-op zün gebied Jaarlüks een mlllioen
kokoe rijst oogstte.
CD
HO
