Gemeenteraad van St. Pancras
De avonturen van Stan en Pol
aan den da^
Proefpolder te Zuid-Scharwoude
NANCY STEELE
ivordt vermist!
WACHT MET CRTTIEK
WAT TE DOEN MET
HET B.A.
i
Er tteekt niet» achter
Men weet wat men heeft
Waarschuwing tegen
legendevorming
Het onderzoek der Staten-
Commiatie
Niemand tegen het groote
plan
„Een wethouder is nog
geen armvoogd”
Alleen B. en W. verdedigen het
voorttel tot opheffing
XIII V
I
minuut
\De geluks-
De proef moei een zoo volledig
mogelyk beela geven van het
Geeetmer-Ambacht
DONDERDAG 29 JULI 1937
JAC. GROEN Az.
'S
DUISTER
LUC
WILLINK
Naar de gelUknamlge laxrm.i
14
toen
k
t
HU klom op het kozijn.en keek naar binnen. Daar zag hU in
een knus kamertje een oud vrouwtje zitten, dat droevig voor
zich uit keek. Wat zou er aan schelen, dacht PoL
Het is'daarom zeer gevaarlUk het standpunt
in te nemen, dat men nu die proeven maar eens
moet nemen en dat deze wel zullen mislukken
en men dan van verdere plannen zal afzien.
Ze gelooide haar oogen niet, toen ze daar een heuschen ka
bouter voor zich zag staan. Pol was niets bang en hU klom
direct op tafel en toen vroeg hu met zUn fUne stemmetje wat
er aan scheelde. Het vrouwtje vertelde hem daarop dat haar
poes, die ze reeds vijftien jaar had, eensklaps ziek was gewor
den en gestorven was. Daar had ae nu verdriet om.
armvoog-
t over
De heer VAN KAMPEN nam de woorden van
den heer Kloosterboer niet zoo zwaar op. HU
geloofde niet, dat de werkliedenvereenlglngen
op het oogenbllk nog veel voor een instelling
nam hU een vel papier en een fleechje lijm en
zoo stelde hU den volgden brief samen:
Meer niet. Maar er was fn dat optreden, in dien
Heven eenvoud, genoeg, om duldelUk te maken,
dat Sheila een kind van de goede soort was en
dat Danny den hemel mocht danken, dat hU
onverdiend zulk een ..lief dier" had gevon
den om zUn eenzaamheid te deelen, om den kost
voor te verdienen en om aan goed te maken,
wat hi, Jegens velen misdreven had.
.Mijnheer, u is een ezel.” riep dr. Bemardin
in gerechte verontwaardiging uit. „Het eenlge
wat u schUnt te kunnen doen, van hetgeen u
doet, is dien Inktpot heelemaal leeg te gooien op
mUn brief.”
De heer Van Kampen wond zich nogal
zoodat de Voorzitter begon te hameren, zonder
veel resultaat nochtans, terwUl wethouder Lek
er heelemaal beduusd van werd. Gelukkig be
daarde het dreigende stormpje al spoedig, wat
voor het prestige van den raad maar gelukkig
was.
Dus was Shells overstelpt door de twee tegen
gestelde emoties, door den dood van haar ge
liefden pleegvader en door de komst van den
man, die zU voor haar heuschen vader hield.
om-
dle
Maar dan moet men toch, met terzijdestelling
van indlvldueele belangen, ook de consequentie
hiervan aanvaarden. Die consequentie was. dat
niet alleen een keuze mocht worden gedaan uit
het slechtste land en dat de proef de grootste
waarborgen moest inhouden voor het groote
plan. Wanneer dit door deskundigen is uitge
maakt, dan voelt men toch, dat omwille van
NANCY LEEFT BEWIJS-VOORHAN
DEN ADVERTEER IN AVONDBLAD
EVENING MAIL VRIEND
Niemand (zelfs niet op de Bannevergadering)
heeft zich durven uitspreken tegen het groote
plan.
Pol tikte tegen het venster. Het oude vrouwtje hoorde het
niet en Poi tikte nog eens, nu harder. Eh ja hoor, het vrouwtje
stond op en keek naar het venster. Poi tikte nog eens en nu
kwam het vrouwtje naar het raam toe. Hoe verbaasd keek ze,
toen ze daar een kaboutertje zag staan. Vlug deed ae het raam
open, en Poi wipte naar binnen.
Wethouder LEK vond het voor de menschen
prettiger, dat ze hun geld van de gemeente
kunnen krijgen dan van de armvoogdlj. welker
naam een minder prettigen klank heeft. Spr.
kan zich ook in geenen deele vereenlgen met
bet stukje in de Bchager Courant; er was van
geen enkele bijbedoeling sprake, spr. was noch
linksch, noch rechtsch.
Het groote plan is dus primair.
Men kan de proefpolders niet bezien zonder
daarbij het eigenlijke doel: het groote plan, op
den voorgrond te stellen. De mogelijkheid be
staat, dat bij mislukking der proeven, van het
groote plan niets komt; maar omgekeerd brengt
het gelukken der proeven de consequentie mede,
dat het groote plan wordt aangepakt en door
gevoerd. En dit beteekent. dat dan de grond
in ongeveer het halve Ambacht (bedoeling is
het zuidelijk deel) in denzelfden toestand wordt
gebracht als men de proefpolders gaat brengen.
Besloten werd ten slotte nadat de voor
zitter er zich mee vereenlgd had het voorstel
tot nader orde aan te houden.
Aangeboden werd de gemeente-rekenlng ower
1936, welke voor den gewonen dienst sloot met
een bedrag van 76 635.56 aan inkomsten en
uitgaven voor den gewonen dienst. Het batig
saldo was 2.838.11.
De kapltaaldlenst sloot met 97783 aan ba
ten en lasten en met een voordeelig slot va»
98.63.
De rekening werd in handen gesteld van da
commissie uit den raad, welke met het onder
zoek is belast.
Dr. Weeds had van Shells verklaard, dat zjj
„een Hef dier” was en dat moge misschien wat
plomp uitgedurkt zijn, het was toch heelemaal
niet gek gekenschetst. Zij was een allerliefst
meisje en daar was alles mee gezegd Zjj was zeer
ontróerd, dat op ditzelfde oogenbllk, dat haar
aoo geliefde pleegvader haar ontviel, haar wer
kelijke vader (die, naar baar altijd was verteld
Het was hem onmogeljjk, Iets hartelijks en
troostend» te zegt 'n tot dit schepseltje, maar hjj
meende het goed -net haar, dat merkte zij wel
en dat verwachtte zU natuurlijk ook. En het
was maar gelukkig, -lat zij niet kon raden, hoe
Danny haar Jimmy die onder ons gezegd haar
vrijertje was) bU zijn kraag gepakt had en de
deur had uitgezet, op die vanouds bekende
eigengereide manier van hem. die meende, dat
hjj maar altijd alles doen mocht....
De heer VAN KAMPEN vond, dat wethouder
Lek wien hij zijn vertrouwen niet wilde
schenken wel wat er veel van linksch of
rechtsch sprak, hoewel hij de laatste moest zijn
die er over sprak. Er was van linksch of rechtsch
bij de armvoogdlj nimmer sprake geweest.
Maar de zieke genas niet. Integendeel, nimmer
kwam de Dood op zóó zachte voeten en ging
het leven zóó onmerkbaar heen. En al dien tijd
bleef Danny onbeweeglijk staan wachten In de
voorkamer, tot eindelijk en ten laatste de dokter
en Sheila bij hem binnentraden. En nóg weer
duurde het gerulmen tijd, eer Sheila zich kon
afvragen, wat deze vreemdeling hier deed.
Danny deelde haar op zijn schutterige manier
(hij was nimmer een vlot spreker geweest en de
schier eindelooze celstraf had hem nog veel
stiller en zijn tong nog onwennlger gemaakt)
mee. dat hU haar vader waa Dat was haar
tweede groote emotie in zóó kort tijdsbestek.
Aan het slot van de vergadering maande
de VOORZITTER de leden aan toch vooral
hun kalmte in de toekomst te bewaren, per
soonlijke zaken buiten beschouwing te laten
omdat het in alles alleen ging om het belang
der gemeente.
Hierna sluiting.
EEN ONTMOETING IN HRT
In de Statenvergadering, waar de discussie
hoofdzakelük geloopen heeft over de aange
voerde bezwaren, Is de voordracht, welke de
machtiging voor Oed. Staten inhield om bij
onoverkomelijke bezwaren nog een ander punt
te kiezen, met algemeene stemmen aangenomen.
wellicht wat kras gezegd, maar spr. zei, wat
hem en z’n collega's armvoogden op de tong
lag. Spr. zou graag willen, dat men hier in
voerde, wat men In Zuld-Scharwoude deed.
Na deze vergadering Is de Technische dienst
een onderzoek gaan instellen, zijn boringen ge
daan. metingen verricht, zijn door dezen alle
consequenties, die aan een eventueele keuze
vastzaten, overwogen enz. enz.
Ik plaats hier thans deze noot: zelf vdelde ik
er veel voor dat, indfen het door mij genoemde
punt (het is voor alle duidelijkheid misschien
goed, dat ik heb genoemd een punt, dat ten
Noorden begrensd zou worden door de Machlne-
sloot, waarbij het Kerkepad ongeveer in het
midden van den polder sou komen te liggen)
aan de voorwaarden zou voldoen, de tweede
proefpolder hier zou komen. Ik zag daar tevens
belangen in voor de gemeente Zuid-Scharwoude.
Alle andere commissieleden zullen het gaarne
willen getuigen, dat ik dat openlijk en rond
naar voren heb gebracht. Maar ik heb er bij
gevoegd, dat hierbij de belangen van den proef
polder zouden moeten domlneeren. Dit mocht
trouwens gerust worden overgelaten aan de on
partijdigheid van den Cultuur-tecbnischen
dienst, die door mij ik stel er prijs op dit te
verklaren in zijn oordeel niet is beïnvloed.
Trouwens: van mijn oorspronkelijk plan is niet
veel overgebleven De dienst is na de onderzoe
kingen gekomen met een voorstel tot het stich
ten van den Westelijken proefpolder en een
OosteliJken proefpolder ten zuiden van de Ker-
kesloot en niet aansluitende aan het Kerkepad.
Deze plannen zijn, voordat ze door Ged. Sta
ten aan Prov. Staten werden aangeboden, aan
het oordeel van de Adviescommissie onderwor
pen. Hierover kan ik kort zijn. Ik citeer slechts
de toelichting van Ged. Staten op de voordracht
blz. 13, waarin letterlijk staat:
belangen van Jan, Piet en Klaas niet in één
richting mag worden gegaan, die geen ander ge
volg zou hebben, dan dat dan weer Gerrit, Wil
lem en Jaap met voor hen even groote bezwaren
voor den dag zouden komen.
Men moet, als men de consequenties niet aan
vaardt, niet zeggen, dat men het groote plan
prachtig vindt als men de proef maar op een
andere plaats neemt. Daar de Oostpolder aan
de hier gestelde elschen voldoet (volgens het
Hoofd van ’s Rijks Cultuurtechnlschen dienst,
indien aangesloten aan het Kerkepad. een ideaal
dient de proef op soon plaats te worden ge
nomen. Wjjst men die af, dan wijst men prac-
tisch ook het groote plan af. Maar laat men
dat dan ook zeggen. Zooals gezegd, wij hebben
dat gemist en het is daarom ook begrijpelijk,
dat de Staten dus in de aangevoerde bezwaren
geen aanleiding hebben kunnen vinden om een
ander besluit te nemen.
Dit beteekent geenszins, dat met de belangen
van de betrokkenen geen rekening zou dienen
te worden gehouden. Natuurlijk, het is door mij
en anderen openlijk uitgesproken, niemand mag
van deze plannen de dupe worden.
En dit oan. is aanleiding geworden van het
opnieuw bezien van deze bezwaren. Hoewel aan
alle leden der adviescommissie ter kennis ge
bracht in een dezer dagen gehouden vergade
ring. meen ik geen vrijheid te hebben, de groote
verbeteringen in het plan die In uitzicht zijn
gesteld en tegelijk nog weer een groot stuk der
bezwaren zullen ondervangen, mede te deelen.
Ze zullen wel spoedig blijken. Ik moge echter
in het algemeen verzoeken, van verdere crl-
tiek af te zien tot het oogenbllk, dat deze nieu
we plannen bekend zijn. Ik moge dit vooral vra
gen aan de inwoners van Zuld-Scharwoude, wier
belangen en de belangen van deze gemeente,
zoo sterk bij deze zaak betrokken zijn.
anders was dan Nancy Steele, de erfgename van
de Steele-miljoenen
Er waren oogenblikken, dat Danny dit vergat,
dat hij werkelijk een eigen dochter In het meisje
zag en het dient te worden erkend, dat hjj
goed en vriendelijk voor haar was, ook al had
hi) er nu niet bepaald veel slag van, om dat te
toonen. Maar des nachts (in sjjn langjarige cel
straf was hij ernstig gaan lijden aAn slapeloos
heid!) lag hij te piekeren en te wrokken....
hij moest dan toch maar tot een besluit komen!
Het kon niet blijven, zooals het wAshet was
het beste, dat hij een anonymen brief schreef
aan Michael Steele. dat zijn dochter nog In
leven was en dat hij de som maar moest ver
dubbelen, dan zou Nancy levend en gezond tot
hem terugkeeren.Zeker! DAt was dan maar
het beste! Dan had hijzélf een onbezorgden
ouden dag (want hij was nu* weldra zeven en
vijftig en er was natuurlijk geen schijn van een
kans, dat hij ooit ergens arbeid zou kunnen
krijgen!) en dan was allee weer in het reine.
Maar Sheila had óók haar zorgen! Zij was
Immers in het geheim verloofd met dien Jlmmle
van haar en door de plotselinge gebeurtenissen
zag zij hem heelemaal niet meer! Jlmmle had
haar niet durven opbiechten, dat hij een beetje
doodsbenauwd was voor dien ongellkten beer met
zijn ijzeren spierkracht, die haar vader bleek te
zijn en hij toonde zich niet erg geneigd, om naar
New York te komen en haar een bezoek te
brengen. Liever zocht en vond hij redenen,
waarom dit voorshands niet mogelijk was en
daarbij hoefde hij niet eens te liegen; er was
mAaat Hrwanl
Zoodra de stenografische notulen zullen zijn
verschenen, beveel ik ten zeerste aan, kennis
te nemen van alles wat over deze zaak is ge
sproken. Het heeft mij verwonderd, dat be
halve de pers, niemand blijkbaar behoefte heeft
gevoeld, de beraadslagingen te volgen.
Ik wil wel bekennen, dat ik, die voor mijn
fractie als woordvoerder optrad, werkelijk ver
wacht had dat van tuinderszijde en van de zijde
van andere belanghebbenden, wat dieper op het
groote plan zou zijn Ingegaan. Niet, dat het voor
mij sceptisch staande tegenover het groote
plan moeilijk was mij de te verwachten groo
te voordeelen hiervan voor den geest te stellen,
voordeelen waarom ook ik van meening was,
dat deze goed bedoelde poging niet mocht wor
den afgewezen. Maar het stond toch maar zóó:
de bezwaren waren geen algemeene bezwaren,
zij glhgen slechts over de plaats van den proef
polder en zij betroffen slechts de indlvldueele
personen, die daar een gedeelte van hun bedrijf
hadden. En juist daaromtrent waren alle mo
gelijke toezeggingen tot eventueele schade
regeling gedaan.
Van den aanvang af hebben daarom t. a. v.
de te nemen proeven bij de leiding deze punten
op den voorgrond gestaan. Gelet moet worden
op de grondsoorten, waterrijkdom, de huidige
verkaveling, waarbij een voornaam punt is de
huidige bezitsverdeellng der landerijen over het
aantal eigenaren, het kiezen van punten in den
polder, die behoorlijk bereikbaar zijn om de
cultuurproeven in de te maken proefpolders te
kunnen demonstreeren.
Daarom piekerde Sheila er over, of zij niet een
betrekking zou kunnen krijgen, ergens tusschen
haar oude en haar nieuwe woonplaats in, zoodat
zij zonder veel moeite Jlmmle zou kunnen op
zoeken én haar vader, al naar dat zoo uitkwam.
Want daar kwam bij. dat zij naar bezigheden
hunkerde. Het was allemaal mooi en wel, om
thee en koffie te brengen aan den ouden man,
die meesttijds In gedachten verdiept op de oude
divan lag, maar die had nu eenmaal ontzaglijk
weinig behoeften en was een stilzwijgende, in
zichzelf gekeerde natuur, die zelfs nooit iets van
de zee en van de verre landen vertelde, wat
anders zeelui toch altijd doen!
Natuurlijk hield zij van haar vader, maar
óók van Jlmmle en zij was jong en gezond en
ze hield van werken en het was niet makkelijk,
om hier maar op een paar kamers te zitten In
de duisterste straat, die zij ooit gezien had! Dus
zei ze tot zichzelf, dat het mooi zou zijn, als zij
een stuivertje inbracht en pór trein of bus op
en neer reisde en zoo vrij als een vogeltje zou
zijn. En toen ze dit allemaal aoo mooi bedacht
had (en natuurlijk met geen enkel practlsch be
zwaar had rekening gehouden, zooals dat bij
haar leeftijd hóórt 1), viel ze In slaap en droomde
van alles en nog wat.
En toen Sheila sliep, klom Danny moeizaam
van zijn legerstede en stak het licht op in het
miserabele klein kamertje, waar hij zijn tenten
had opgeslagen en draaide de deur in het slot,
opdat Sheila hem niet zou kunnen overvallen.
HU nam de krant en ging er letters uitknippen.
Urenlang moest hU zoeken, tot hij alle be-
inderdaad van aUcrtai. dat hU moest dpenl lnoo«Jjg<ie letterteekens gevonden had «n
kei oogenbllk onherstelbaar verwoest had.
„Uw verwijt trof mij." vervolgde Georges Dau
derot, ..Indien het werkelijk Inhoudt, dat u als
stelregel heeft inderdaad alles goed te doen
Van hetgeen u doet, kan ik u gebruiken. Ik ben
overtuigd, dat u üw geluksmlnuut zult weten te
benutten.”
„Inderdaad,” antwoordde dr. Bemardin. ,Jk
begin er iets van te begrijpen. Morgen zal ik
hier zijn.”
xnjpv.iuc mcxi „U zult uw voorloopig contract vinden bij
die omtuimelde. Juist over het rose briefje van den procuratiehouder. Goeden middag, dr. Ber-
dr. Bernardin. nardln.”
Bernardin groette en vertrok, doch bulten de
directeurskamer trok hij zijn schouders op en
stelde voor zichzelf vast, dat toch zijn aanbe
veling de beste aanbeveling was. ook al noemde
Georges Dauderot die een geluksmlnuut.
steeds over de oceanen zwalkte) kwam opdagen.
In de hevigheid van haar verdriet was het nog
niet eens tot haar doorgedrongen, dat zij nu
alleen op de wereld was komen te staan. Maar
nu, nu haar eigen vader plotseling verschenen
was, besefte zij dat haar beschermer haar was
ontvallen en dat ter zelfder tijd een nieuwe toe
vlucht In zicht was gekomen Dus ging zij ver
trouwelijk naar Danny toe. streelde schuchter
■ven zijn ruige jas en zet: Vader....
Teneinde legendevorming te voorkomen en
een duidelijk beeld te geven van het verloop van
bovengenoemde zaak en van het plan zelf, meen
ik goed te doen in de plaatselljke pers van, een
en ander mededeeling te doen.
De voorstellen tot het maken van proefpol
ders in het Geestmer-Ambacht spruiten voort
uit het groote plan tot verbetering van den
economlschen toestand, hetgeen het Provinciaal
Bestuur van Noord-Holland zich voorstelt te
bewerkstelligen oa (dus niet uitsluitend) door
her-inpoldering en ruilverkaveling van een groot
deel (pl.m. 2400 HA.) van het Ambacht. Daar
naast ligt het. blijkens de gegeven voorlichting,
in de bedoeling, proeven te nemen met andere
cultures dan de bestaande op de nieuw verkre
gen gronden.
Mjj dunkt, dat goed beleid vordert, dat min
stens deze punten in acht genomen dienen te
worden; wil men op het resultaat vpn een proef
al of niet tot het zoo diep Ingrijpende groote
plan besluiten.
Voor deze voorwaarden werden ook de advi
seurs (adviescommissie) gesteld, die het Prov.
bestuur zich uit de tulnbouwkrlngen In Langen-
djjk e. o. had gekoeen.
In de eerste vergadering van deze commissie
stond dus practlsch reeds vast, dat men, om
een eenlgszlns getrouw beeld van het Geestmer-
Ambacht te krijgen, niet zou kunnen volstaan
met een proefpolder hoog om de West, waar
toe aanvankelijk de meeste aandrang bestond.
Het Geestmer-Ambacht bevat zooveel verschil
lende grondsoorten, dat het wel erg moeilijk
was om op één punt een proefpolder te creéeren,
die aan alle voorwaarden voldeed. Doch ieder
geeft toe, dat behalve de andere verschillen er
in leder geval één groot verschil Is, n.l. de
grondsoort en ook de waterrijkdom hoog om de
West en die om en nabjj de Langer.dijker dor
pen.
De eenlg mogelijke conclusie was dus twee
proefpolders.
In die vergadering zijn toen verschillende
punten genoemd: hoog om de West (de plaats
waar nu de Westelijke proefpolder zal komen),
lager om de West onder Broek op LangendUk
en onder Noord-Scharwoude, om de Oost onder
Noord-Scharwoude enom de Oost onder
Zuld-Scharwoude, een plaats, die zooals later
duidelijk is gebleken ook nog aan de twee an
dere voorwaarden voldeed: bezitsverdeellng over
een zeer groot aantal eigenaren en uitstekend
bereikbaar.
p bijna alle mogelijke manieren had de
I I jonge doctor in de chemie, Bernardin,
getracht een aanstelling te krijgen in het
enorme staalbedrijf der Soclété Anonyme Geor
ges Dauderot et Frères, toen hem op een zonnl-
gen Augustus-mlddag nóg een methode te bin
nen viel. Toen hij de idee eenmaal had, ver
wonderde dr. Bemardin er zich over, dat hij
aan deze mogelijkheid eigenlijk niet eerder had
gedacht. Hij vond het een gouden idee, omdat
het geboren was, terwijl hij peinzend lag te
luieren in de warme zonnestralen en omdat het
hem waarschijnlijk een gouden tijdperk openen
zou.
Na drie weken was het dr. Bemardin reeds
gelukt een resultaat te verkrijgen. Door bemid
deling van eenlge vrienden was hij voorgesteld
aan mevrouw Georges Dauderot, en hij had een
uitstekenden Indruk gemaakt. Slechts enkele
weken daarna bezat hij een persoonlijke aan
beveling van haar, geschreven op rose papier
en gericht aart haar echtgenoot, om toch vooral
dr. Bernardin een goede kans te geven in het
laboratorium van de firma.
Dien dag voelde dr. Bemardin zich reeds aan
gesteld en hij ging den volgenden morgen de
groote poort voor de enorme moderne fabrieks
gebouwen binnen, als begon hU roor de eerste
maal zijn chemische - taak voor rekening van
Georges Dauderot et Frères.
Toen hij zich evenwel vervoegde bij den
hoofdportier, daalde zijn geluksstemmlng spoe
dig met verrassende snelheid. De portier ver
zekerde hem met de meest aanvaardbare argu
menten. dat iemand als fte heer Georges Dau
derot persoonlijk niet te spreken was. Zelfs de
mededeeling, dat dr. Bemardin een aanbeve
ling van zijn echtgenoote bij zich droeg, had
geen effect op den geroutlneerden portier.
Ten einde raad, haalde dr. Bemardin. die
Inzag dat persoonlijk prestige noch welsprekend
heid eenlg gewicht in de schaal legden in zijn
voordeel, de met alle voorzorgen bewaarde rose
enveloppe voor den dag en hij spreidde met
veelzeggende gebaren het rose briefje voor den
portier open. Wat doet men al niet, wanneer
men, ten einde raad, tracht een portier van
zijn stuk te brengen en een toegang te forcee-
ren. Doch de portier bleef onbewogen:
„Zelfs met dien brief kan Ik u niet aandie
nen. Mijnheer Dauderct Is niet te spreken, wan
neer hij u niet heeft ultgenoodlgd.”
Op dat moment kwam een ietwat bejaarde
heer zenuwachtig druk de portiersloge binnen
en greep naar een pakje brieven boven het rose
blaadje postpaplér en naast den geopenden inkt
pot van den portier. Ongelukkig stootte het
pakje In de grijpende hand tegen den inktkoker.
De VOORZITTER protesteerde tegen de qua-
lificatie van „Jongen" die de heer K. had ge
bruikt; de ambtenaar is een flinke jonge man,
die van, zijn taak volkomen op de hoogte Is.
Bovendien zal die geen beslissingen hebben te
nemen. De veronderstelling, dat het secretarie
de kleine toelagen zou opslokken, vond spr.
zeer ver gezocht, terwijl hij zich ook met
scherpte verweerde tegen een stukje in de
.Bchager Courant", waarin werd geïnsinueerd,
dat achter het voorstel politiek zou schuilen.
Spr. zou zich de oogen uit het hoofd schamen
indien dit zoo was. De zaak volkomen eerlijk
en zonder eenlge bijbedoeling. Wil men het an
ders, best, maar men zoeke niets achter het
voorstel.
Hjj had er bijzonder veel werk aan, omdat hij
zoo ervaren door zijn jarenlang verblijf In
de Graham-gevangenis eiken vingerafdruk
wilde vermijden en alle mogelijkheden tot ont
dekking bij voorbaat ónmogelijk maken. Nu.
van zulke zaken had hij buitengewoon veel ver
stand gekregen en dus kon hij zoo tegen het
morgengrauwen met voldoening op zijn werk
neerzien.
Den dag vertelde Sheila terstond opgetogen
over haar zelf bedachte plan en Danny knikte
afwezig. Voor zijn part mocht het kind prak-
klzeeren, wat het maar wou.... dat telde tóch
nj^t mee. gauw genoeg zou ze In weelde
baden.... Daardoor verviel het eenlge, wat
Shelia nog met een bqptje angst had vervuld:
de vraag, of haar vader het plan wel goed sou
vinden en ae toog welgemoed naar Pennsylvania
om er haar geluk te beproeven, als winkeljuf
frouw, op kantoor, of wat er maar te vangen en
te grijpen zou zUn....
Dus bleef Danny alleen achter en zat hij In
zware, suffende gepeinzen verdoken te wachten
op de schemering. Dan wou hij op stap gaan
en Zijn brief In de bus van Michael Steele’S
kantoor stoppen.
(Wordt vervolgdJ.
Ik schrijf dit zoo neer, omdat ik werkelijk van
meening ben, dat velen er zóó over denken. Ge
volg van dezen gedachtengang is. dat deze men-
schen een druk uitoefenen In deze rlc+,tlr.g
laat men die proeven maar nemen op de n^ist
waardevolle gronden, dan Is er tenminste bij
mislukking niet veel overboord.
t Is begrijpelijk, dat anderen, die zich ver
antwoordelijk voelen voor de zaak, er anders
ovey denken. Wil men de leiding van 's Rijks
Cultuurtechnlschen dienst, die in andere pro
vincies zooveel verbetering op dit gebied wist
te brengen, en de prov. deskundigen volgen,
e wil men deze zaak werlfelljk serieus bezien en
wat nog meer beteekentWgwdt men geroepen
om daarvoor verantwoording te dragen, dan
staat één ding voor deze personen vast, dat de
proef een serieuze proef dient te rijn.
De proef moet een aoo volledig mogelQk beeld
geven van het Geestmer-Ambacht en van wat
men zich van het groote plan In zijn vollen om
vang voorstejt.
De raad van deze gemeente vergaderde
Woensdagmiddag te drie uur.
De wethouder Druijf was afwezig.
Van den Minister van Sociale Zaken was
bericht Ingekomen, dat hjj op het verzoek van
het gemeentebestuur de werkverschaffingsloo-
nen bil den aanleg van de begraafplaats van
25 cent per uur te verhoogen tot 27 cent, niet
kan ingaan.
Medegedeeld werd, dat de steunverleenlng
kanworden verlengd tot 1 Januari 1938. Be
treffende de begraafplaats werd medegedeeld,
dat tot nu toe 1524.91 was verloond en dat
de Werkzaamheden voor 1/5 waren verricht,
zoodat nog flink wat werk in het verschiet ligt.
De werkzaamheden, die in verband met een
ministerieel besluit tijdelijk waren opgeschort,
zullen Maandag a s. worden hervat. Alle werk-
loozen zullen aan het werk kunnen komen.
In verband met de algemeene verlaging van
den rentevoet, werd op voorstel van B. en W.
besloten de renten van de verschillende loopen-
de leenlngen te converteeren.
Aan de orde was hierna een voorstel van B.
en W. tot opheffing van het Burgerlijk Arm
bestuur en tot het stichten van een Instelling
voor Maatschappelijk Hulpbetoon.
Als motief voerde het college aan, dat het
niet juist is, dat thans de raad geen zeggen
schap heeft over het groote deel der belas
tinggelden 5000 dat jaarlijks aan ar
menzorg wordt uitgegeven. Het ligt in de be
doeling de uitvoering der noodige maatregelen
voor sociale zorg In handen te geven van B.
Ongetwijfeld is dit mede aanleiding geworden
tot een behandeling van de zaak op een meer
dan gewone wijze De Commissie uit de Staten,
die de behandeling van deze zaak kreeg voor
te bereiden, oordeelde het nuttig zich ter plaatse
van de situatie op de hoogte te stellen. Bij dit
bezoek aan de geprojecteerde proefpolders wa
ren van de Statencommissie, behalve Gedepu
teerde Koolman, aanwezig de Statenleden Lu-
den, Beuzemaker, Braakman, Van Dok, Honig,
De Miranda, Van de Vall, v. d. Wal en onder-
geteekende.
van M. H. zouden gevoelen. De manier waarop
hier de armvoogdlj wordt beoefend doet niet
naar verandering verlangen; zoo vindt men het
in andere plaatsen zelden.
Bovendien heeft de gemeente veel aan de
armvoogdlj te danken; zat de gemeente vroe
ger in nood, de armvoogdlj sprong bij. Een wet
houder kan een goed mensch zijn, maar hij
is daarom nog niet geschikt voor armvoogd en
het is voor de menschen minder hard om met
hun nooden bij een zorgvuldig uitgekozen en
warmvoelend armvoogd te komep, dan bij een
ambtenaar.
Spr. vroeg het voorstel aan te houden, op
dat men niet overijld een besluit zou nemen,
waarover men spijt zou kunnen hebben.
De VOORZ7TTER erkende de verdiensten
van het Burgerlijk Armbestuur volkomen, maar
de tijdsomstandigheden waren nu wel zoo. dat
eenlge verandering wel gewenscht genoemd
mocht worden.
..By de voorbereiding van de onderwerpelljke
plannen Is zoowel van de zijde van de ontwer
pers als van die van ons College bij herhaling,
hetzjj collectief, hetzij individueel overleg ge
pleegd met gezaghebbende deskundigen uit de
betreffende streek, die tenslotte met de plan
nen, locals zij thans aan Uwe vergadering wor
den voorgelegd, hunne Instemming hebben be
tuigd”. Ter voorkoming van meergemelde legen
devorming. meen ik goed te doen enkele woor
den te onderstreepen.
Daarna is de vergadering van de banne Zuid-
Scharwoude gehouden en heeft deze het adres
met de daarin opgesomde bezwaren aan de
Staten gezonden.
Uit het verslag der Statencommissie citeer ik
letterlijk (onderstreeping van mij): is
de commissie unaniem tot de conclusie geko
men, dat fn de keuze ten aanzien van de plaats
voor den OosteliJken polder geene wijziging
dfent te worden gebracht en tegemoetkoming
aan het verzoek van de Bann» te Zuld-Schar
woude, bedoelden polder te projecteeren aan de
Westzijde van den Dorpsweg, slechte verplaat
sing van moeilijkheden zou beteekenen. Het
denkbeeld echter om aan den geprojecteerden
polder uitbreiding te geven in Noordelijke rich
ting. met begrenzing door het z.g.n. Kerkepad
vindt algemeene instemming, met dien verstan
de. dat in de commissie verschil van meening
bestaat over de vraag of al dan niet aan den
Zuidkant ter hoogte van de zg.n. Cornells-
boersloot een gedeelte van het aangeweaen
gebied moet komen te vervallen”.
en W. Daarnaast zal een administrateur wor
den benoemd, wiens rechtspositie door B. en
W. geregeld wordt. Ten slotte stelden B. en
W voor een commissie uit de plaatselljke ver-
eeniglngen van weldadigheid te benoemen,
welke commissie desgevraagd het college van
advies kan dienen. Het bezit van het thans be
staande Burg. Armbestuur zou worden over
genomen door den nieuwen dienst, terwijl den
armvoogden eervol ontslag zal worden verleend
De VOORZITTER lichtte nog toe. dat reeds
eenlge jaren geleden door de verschillende ar
beidersorganisaties gevraagd was om een in
stelling voor M. H., welk verzoek werd afge
wezen als niet urgent. Thans zUn de omstan
digheden veel anders geworden; de armenzorg
is zeer omvangrijk geworden, terwijl door het
B A. steeds meer een beroep op de gemeente
moet worden gedaan om geld.
Over de verandering als thans werd voorge-
steld was door B. en W. met de armvoogden
overleg gepleegd, bij welk overleg, Vat Woens
dagmorgen was gebleken, de armvoogden
niet zonder voorbehoud voor het voorstel van
B en W. waren. Door twee van hen werd voor
gesteld het B. A. te laten bestaan en B en W.
daarin medezeggenschap te geven.
Spr. zei, dat een Maatschappelijk Hulpbe
toon zeer veel practlsche voordeelen heeft bo
ven een Burgerlijk Armbestuur, dat niet steeds
alles, wat met de armenzorg samenvalt, kar.
overzien.
De heer SPAAN vroeg, of, wanneer het B. A
bleef bestaan zooals thans door de c~'
den werd voorgesteld, deze instelling ook
de gegevens, ter secretarie aanwezig, kan be
schikken.
De VOORZITTER antwoordde, dat dit niet
zoo maar kon. maar dat de aanvragen om hulp
dan eerst aan het secretarie om bericht en
raad zouden kunnen worden doorgegeven, het
geen tamelijk vertraging zou kunnen geven, wat
in spoedgevallen wel bezwaarlijk is.
De heer KLOOSTERBOER had als armvoogd
aanvankelijk wat vreemd tegenover het voor
stel gestaan, hoewel hl) er in principe niet
tegen was. HIJ had zich afgevraagd wat er
achter stak, wat hem niet duidelijk was. De
behandeling der zaken op het secretarie door
een jongen ambtenaar („een jongen" zei d?
heer K.) achtte spr. hoogst ongewenscht, ter
wijl hij vreesde, dat de kleine toelagen, door
het B A. aan sommigen verstrekt, door het
secretarie zouden worden opgeslorpt. Dit was
D% portier zweeg van pure ontsteltenis en de
ietwat bejaarde heer zag dr. Bernardin een
oogenbllk aan, wendde zich om en verdween
door een deur In de gang.
.Mijnheer, maar u is gek! Dat was meneer
Georges Dauderot!” stamelde de portier.
Dan ben Jij ook een ezel, want dat had je
mij direct behooren te zeggen!” antwoordde
hem de jonge chemicus.
De telefoon belde; de portier luisterde onder
danigs!
,X>’r zit nog wat voor u op," constaterde daar
op de portier, „u moet by meneer Dauderot
komen.”
„Dus krijg ik toch mijn zin," ging dr. Ber-
nardln op het bevel in.
„Wacht maar! U zult nog spijt genoeg heb
ben van uw uitlating T* waarschuwde de portier,
„Volgt u m(j maar.”
Toen dr. Bernardin bij Georges Dauderot
binnentrad, liep deze zenuwachtig heen en
weer. Plotseling bleef hij staan, zag Bernardin
doordringend aan en vervolgde zijn home-dra-
verij op de korte baan.
„Laat ik u vertellen,” begon hij opeens, „dat
u uw geluksmlnuut beleeft. Hoe heet u?”
„Bernardin, doctor In de chemie.’’
„Honderden menschen willen mij spreken,
dagelijks trachten zij hier binnen te dringen.
De beste aanbevelingen hebben ze bij zich,
vooral van mijn vrouw, op rose papier. Maar
geen aanbeveling komt tot hier, zeker niet die
van mijn echtgenoote. Dat is een afspraak,
weet u. Ik accepteer niemand op aanbevelingen.
Ik stel mijn menschen aan. wanneer er voor
mij een ongewone, plotseling aanleiding toe is.
Ik noem dat de geluksmlnuut. U kunt in mijn
laboratorium morgen beginnen, over drie maan
den hoort u of u een vaste aanstelling krijgt."
Bernardin zweeg,
hij dacht aan de
gelukkige
standigheld,
zijn moeizaam
verkregen rose
aanbevelings
brief in een en-
LIUUÏÏ
„Vriend Joe" was begraven naast zijn geliefde
Kitty en het bleek, dat hij bU testamentaire be
schikking het weinige, dat hl) bezat aan Sheila
had vermaakt. Dus werden huls en erf verkocht
(beneden de waarde, want Danny had haast en
wilde niet op zijn gemak wachten tot de juiste
kooper kwam) en Shells zag zich in het bezit
gesteld van een paar duizend dollar, de zij ter
stond argeloos aan Danny ter hand stelde.
HU nam haar mee naar New York, waar hU
een paar kamers huurde in een van 'de leven-
looze straten bij East River, die de troosteloos
heid zélf moeten lUken voor een meisje, dat op
het platte land is opgegroeid en'dat gewend
is aan ruimte om zich heen, groen en bloemeh,
licht en lucht Het was een oude huurkazerne,
Intens smerig, door en door vervuild, versleten
en vergaan, een eindeloos huls vol haastige
menschen, die zich naar hun werk spoedden, of
doodelijk vermoeid daarvan terugkeerden;
buitenlanders, die het Amerikaansch radbraak
ten, duistere figuren, waarvan niemand wist, hoe
ze aan den koet kwamen, afgesloofde vrouwen,
kibbelende echtparen, hullende kinderen....
Kort en goed: Danny had het meiske weggehaald
uit de gelukkige en gezonde omgeving, waar
zU was grootgebracht en had haar gebracht
naar een mlllleu. dat hu voor zichzelf goed ge
noeg achtte. En daar lag hU dan op een oeroude
en kaal en vet geworden sofa, liet zich bédlenen
door het meisie. dat toch feltelllk niemand
