De Internuntius celebreerde
Pontificale Hoogmis
De Koningin opent de Jamboree
Hart der wereld jeugd klopt
op Vogelenzang
Meer dan 28.000
Het koninklijk
openingswoord
jongens van
42 naties vereenigd in een
massaal samenzijn
na
PLECHTIGHEID VOL ONT
ROERING
Verrassende rally onderbrak
anderhalf uur het défilé
a
MASSALE OPMARSCH
DER GROEPEN
MAANDAG 2 AUGUSTUS 1937
Een imposant overzicht tijdens de rallye door de meer dan 28.000 deelnemers. Rechts de koninklijke tribune
geheven.
„Hoort, zegt het voort**
Bijzonder schouwspel
Onze jongen»!
De Engeltche Scout»
Nederland de gast bij
zijn jonge gasten
„Blijft nu en later trouw aati den
V erkenner»gee»t**
De taak van de wereld padvinderij,
de Volkenbond van de jeugd
Het dankwoord van
den Chief Scout
■1
Lang» een haag van kleurige
vlaggen tchreed Z. Exe.
Mgr. Giobbe naar
het altaar
Elke groep deed haar uitertte
be»t om zoo goed mogelijk
te vertchynen
Vijf en twintig duizend jongen* stormden vooruit, hoeden en
mutsen geheven op de stokken, vlaggen en vanen meevoerend
in één wilden galop, terwijl hun kelen één juichkreet slaken, die
aangroeit tot een donder, voortrollend over het wijde veld. On
weerstaanbaar is deze storm, deze „rally” losgebroken. Rijen
stuwen rijen voorwaarts, groepen dringen groepen op, tot op een
oogenblik het cordon wijkt en de juichende massa voorwaarts
stroomt als een vloed, die den dijk doorbreekt.
Te vroeg komt dit hoogtepunt van heel de Jamboree. Nog
staan tweeduizend Nederlanders, de laatsten van het défilé, ge
reed om langs de eeretribune te trekken. Maar het geduld der
wachtenden heeft zijn grenzen bereikt, spanning en enthousias
me willen zich uiten en dan is zij daar op eens, de jeugd van
heel een wereld, samengedrongen tot voor de eere-loge, waar de
Koningin der Nederlanden de jubelende jongen* lachend gade
slaat en de Chief, aan Haar zijde, de grijze Baden Powell, hen
wenkt tot matiging van hun ongebreidelde geestdrift.
Een onvergetelijk oogenblik is dit massaal vooruitsnellen, in
bonte mengeling van alle nationaliteiten: -een felle demonstra
tie van hart en geest der Jamboree.
(Van onzen specialen verslaggever).
eindelijk
>rrel-
13
Hoofdverkenner Rambonnet begroet H M. by
Een'bonte stroom van Juichende, wuiven-
-X
cor-
(Van onzen specialen verslaggever)
i 14
1 -
Nog eenmaal zingen de Polen en als na den
zegen en het laatste Evangelie Mgr. Giobbe
Filbry van de Kathedrale Kerk te Haarlem
de plechtigheid bijwoont.
Weer gaat het verder. Portugal, Roemenië, de
Syriërs met hun typische helmen, Siam, de
Tsjechen een jonge staat, dus hechtend aan
houding en styi Ijsland, de Zweden.
een groep vaandeldragers, die kleurige, veel
al symbolische vlaggen omhoog houden. De
Katholieke verkenners hebben in deze na
tionale manifestatie een belangrijk aandeel,
men ziet het ook aan de blinkende kruizen
op de vlaggenstokken.
zijn
den
den
Reeds van half twaalf af trekken de padvin
ders uit alle subkampen op naar de arena
Haast onafgebroken dreunen de rhythmische
stappen over de houten bruggen. In rijen van
Vijf marcheeren zij op. naast elkaar, de hand
op eikaars schouder; de stokken onder den arm
als een geweer, met de punt naar boven. Tus
schen hen in stappen de leiders of de buiten-
landsche geestelijken, die aan den troep zijn toe
gevoegd. De Engelschen hebben een Angllcaan-
scben Bisscbop bij zich in padvinderscostuum.
Intusschen arrlveeren ook de autoriteiten.
Een kort commando. De Jongens, die met hun
stokken de afzetting vormen, springen in het
gelid en "brengen den wereldleiders van hun
beweging den groet. Mllitalrement. Alleen kijkt
B. P. by het passeeren van de knapen vrien
delijker, dan de overheden bjj militaire inspec
ties plegen te kijken.
de eere-tribune heeft ingenomen. En op
eens wordt de HJn van al die Jongensbeenen
gebroken en staat alles in de houding.
de eere-loge. Een kleine padvinder, Floor Toet
van de Jonge Verkenners Groep III uit Den
Haag, offreert H. M. een tuil oranje-kleurlge
anjers. „Ik bled U deze bloemen aan uit naam
van alle Nederlandsche padvinders,” zegt hy.
van het altaar naar den uitgang is geleid, zet
de Harmonie St. Michael het Wilhelmus in,
waarvan twee strophen worden uitgevoerd. Or-
delyk verlaten daarop allen het altaar-terrein.
Oostenryk heeft een vendelzwaaier tus
schen zyn vaandrigs. De witgekouste kna
pen van het bergland voeren hun lands-
knechten—trommels mee; prachtige instru
menten, die het ook in onze beweging zou
den doen. De Polen! Alweer een modelgroep,
fier en frank achter hun rood-wltte vlag
gen en het eigen muziekcorps, dat tijdens
het défilé van de groep zich terzyde op
stelt. De zweefvliegers voeren model-toe-
stellen mee en er is ook een afdeeling wiel
rijders die op hun fietsen in den stoet mee
trekken.
’By de Zweedse he groep marcheert Prins
Gustaaf, de leider, naast den vaandrig, aan
den kop. zyn saluut wordt door Hare Ma
jesteit met een buiging beantwoord.
Opnieuw komt de Nederlandsche vlag in
zicht: het Moederland! Een kwartier lang
marcheeren ze langs de tribunes, sub-kamps-
gewijs, iedere afdeeling voorafgegaan door
De Chief Scout, Baden Powell, richt zich
in zyn dankwoord tot de Koningin en tot
de deelnemers aan de Jamboree. Hy dankt
H. M., dat Zij de openingsplechtigheid heeft
willen verrichten en betuigt Haar zyn er-
kenteiykheid voor de schoone boodschap,
welke zy aan allen heeft willen geven en
welke hen bemoedigen zal in het uitvoeren
van hun taak, nu en straks. Dezen dank
brengt spr. niet slechts namens de duizen
den hier aanwezig, maar namens heel dé
wereldpadvlndery, den Volkenbond van de
jeugd, zy die deze jamboree mogen by-
wonen zyn hoogst bevoorrecht door hun
verbiyf in dit land met zyn roemryke
historie, dat zoovele groote mannen op elk
gebied heeft voortgebracht. Baden Powell
doet tenslotte op 'allen het beroep om de
broederschapsgedachte onder de volkeren
te verbreiden, welke de beste waarborg is
voor een duurzamen vrede.
lezen
het
van
Iften
eit 2
i het
p de
2den
ge-
ge-
oo-
den
i t
ien,
ren
ge-
i de-
[elijk
:hlbu
zoek
ster-
ieol-
Biyk
din
eert
be
nen
an-
:rder,
kant
3®
>er.
uder,
i den
>p de
kan
men
men
en
den
door
aan
nog
g 12
nln-
2 st.
Iden
iver.
Onze Koningin, Die, grootendeels staande, het
défilé heeft gadegeslagen, onvermoeid wuivend
en groetend, ziet thans Haar eigen jeugdige on
derdanen naderen. Want als de Zwitsers
als laatste buitenlandsche contingent, zyn langs-
getrokken, begroet luid applaus onze Oost-In
dische Jongens, die kranig opmarcheeren. on-
middeliyk gevolgd door het wakkere troepje van
Saba, dat groote stroohoeden draagt en einde
lijk de Curaqao’ers.
Amerika opent de ril en brengt al dadeiyk
de toeschouwers in geestdrift. Een woud van
stars and stripes-vlaggen wordt voor de groep
uitgedragen en dan komen de lange khaki-
kleurige gelederen nader, die op het oogenblik
Applaus klinkt den meisjes van alle kan
ten tegemoet, maar dan begroet de mu
ziek reeds de eerste der internationale groe
pen, die in alphabetische volgorde naderen,
voorafgegaan door den Jamboree-staf.
Het British Ecmplre rukt op Dominions en
Kroonkoloniën. Als zy voorby trekken met
hun vlaggen, wordt menige herinnering aan
historische verbondenheid met eigen volk
wakker. Want als Canada en Australië ge
passeerd zyn, volgen dan Nieuw Zeeland
en Zuld-Afrika, het laatste met het oranje-
blanje-bleu van de Unie. Het publiek ap
plaudisseert en Juicht.
Terzelfder tyd vëreenlgen zich de Pro-
testantsche deelnemers op het demonstra-
tieterrein, waar prof. dr. 8. Berkelbach van
der Sprenkel, hoogleeraar aan de Utrecht-
sche Universiteit, een aandacht leidt, by-
gewoond door Minister Slotemaker de
Bruine. In subkamp 8 werd voor de Pro-
testantsche deelnemers van het Amerikaan-
sche Contingent nog een godsdienstoefe
ning gehouden, welke door een eigen mu
ziekcorps werd opgeluisterd.
In stille oogenblikken hooren de verza
melde katholieken de muziek en psalm-
zang van ver overklinken. Een heel be
kende en internationaal vertrouwde melo
die vooral, welke we kennen als „Lieve
Moeder van den Heer”.
En ondanks de scheiding der religies voelt
men den band, die bindt al die jonge
Christenen van heel de wereld, op dezen
morgen getreden voor God, den Heere.
Hierna hield de Koningin Haar openingsrede,
welke werd beantwoord door een luid gejuich
der deelnemers, waarop de Nederlanders geest
driftig „Hoera, voor de Koningin" aanheffen,
gevolgd door het gezamenlyk gezongen Wilhel
mus.
Dan spreekt de Chlef-Scout zyn antwoord, dat
wederom door geestdriftige yells wordt gevolgd.
H. M. de Koningin geeft thans den wensch
te kennen, dat de hoofdverkenners der deel
nemende landen aan Haar worden voorgesteld.
Ze verschynen één voor één en H. M maakt
verschillenden van hen Haar compliment over
de afvaardiging.
Intusschen probeert men met man en macht
voor de eere-tribune vry veld te maken. Dat
gaat niet zoo gemakkeiyk, want de jongens
hebben geen meter vry gelaten in hun enthou
siasme. Ze denken er ook niet aan achteruit te
gaan, aoodat door middel van den luidspreker
in drie talen het bevel tot ontruiming van bet
terrein voor de eereloge noodzakeiyk is. Voor
trekkers sluiten hun stokken voor de borst aA-
een en langzaam, heel langzaam wordt er een
paar meters grasveld vry gemaakt. Nu kunnen
de koninkiyke auto’s voorrijden en stapt H. M.
met Haar gevolg in. Het publiek zingt het Wil
helmus, de padvinders staan in de houding en
salueeren.... de Jamboree ie geopend.
van passeeren langs de eere-loge Juichen en
Joelen en wuiven met kleine Amerikaansche
vlaggen, terwijl de leiders het saluut brengen.
En zoo biyft het heel den middag tot in
den avond toe. De eerste Jamboree-Rondag
brengt een ontzaglyke belangstelling. Ne
derland is vandaag oy zyn jonge gasten
te gast.
H. M ving Haar toespraak aan in het En-
gelsch:
Padvinders, Jong en oud, padvinders van alle
landen.
Ik heet u allen welkom in Myn Konfnkryk
en hoop, dat u daardoor zult weten, hoe zeer
Ik uw beweging waardeer en er belang dn stel.
Het is voor My een vgdoening, te zien, dat
na Jaren van vruchtbaar streven deze prach
tige organisatie een wereldbeweging is gewor
den, die Jongens omvat van alle klassen en
van alle naties en die hen er toe voorbereidt,
goéde burgers en goede mannen te worden.
Moogt gy Immer, thans zoowel als in uw
i, trouw biyven aan den padvlnders-
:e, om te spreken met de woorden
Tegen twee uur nadert van den anderen
kant een klein groepje in padvinders-
unlform. De Chief Scout, Lord Robert Ba
den Powell, vergezeld van zyn echtgenoote.
Lady Baden Powell. Chief Guide en van
enkele leden van zyn Hoofdkwartier en
eenige kampleiders. Slechts héél sober
draagt hy op zyn eenvoudige uniform de
teekenen van zyn velp hooge onderschei
dingen
De komst van Baden Powell wordt aange-
kondlgd. Vele padvinders vormen een eere-
haag en lachend gaat de Chlef-Scout tus
schen de ryen. Het moet weer een heel
groote dag zyn voor den gryzen stichter der
wereld-jeugdbeweging. Hy heeft reeds te
kennen gegeven, hoe prachtig hij het kamp
in Holland vindt, hy zal na den openlngs-
middag hopelijk nog verraster zyn.
De komst van B. P. wordt niet met fan
fares gemeld, maar de Jongens hebben ge-
tnerkt, dat hun opperlelder zyn plaats op
Als Hare Majesteit in de eere-loge heelt
plaats genomen tusschen den Chief Scout en
■diens echtgenoote, zet de muziek de melodie tn
van het bekende, maar altoos opnieuw pakken
de Nederlandsche padvinderslied „Hoort, zegt
het voort.” En de drie duizend Hollanders zin
gen het uit volle borst, aanvankelyk begeleid
door de muziek, het tweede couplet echter al
leen, hun Jonge forsche stemmen helder klin
kend, wyd in het rond.
Als de Jonge zangers ordeiyk naar links en
rechts zyn afgemarcheerd, is het oogenblik van
het défilé aangebroken. Het eeregelid van ver
tegenwoordigsters van het Nederlandsch Pad-
vindstersgilde trekt nu op. Keurig marcheeren
de in het blauw gestoken meisjes met de vlag
gen van haar afdeellngen en die van de groep
Curasao. De wind speelt met de vlaggen, die
strak staan in den krachtlgen Noord-Wester.
Alleen de zon heeft zich teruggetrokken achter
de wolken, zoodat het schouwspel de volle
feestgloed onthouden blijft.
Klokslag twee hoort men in de ver
te de menschen, die buiten het ter
rein staan, en daar de aankomst van
H. M. de Koningin afwachten, jui
chen. Een groote groep padvinders,
terzyde van de arena vangt het ge
juich op en brengt het over op het
terrein. Een auto draait het grasveld
op; politie-autoriteiten. En dan komt
het gejuich dichterbij. De muziek zet
het Wilhelmus in, de Koninklijke
standaard wordt geheschen. In een
grooten open wagen, rijdt Hare Majes
teit, in parej-grys costuum gekleed,
de arena binnen tot vlak voor de
eeretribune, waar zij met hoera-ge-
roep van de duizenden menschen op
de tribunes en met hoeden en stok-
ken-gezwaai van de eveneens duizen
den padvinders op het terrein, wordt
ontvangen.
later levgi,
geest, wWki.
van uw chief, dien wy hier heden met vreugde
welkom heeten, gekenschetst wordt door zyn
breeden en onzelfzuchtlgen kyk, zyn oprechte
vriendschap, zyn daadwerkeiyke liefde en zin
cm met vreugde te dienen.
Daarna vervolgde H. M. in het Nederlandsch:
My thans tot u. padvinders-landgenooten
richtend, wensch Ik in de eerste plaats een wel
kom toe te roepen aan hen uit het Ryk van
overzee, die zich de lange reis hebben getroost
om aan deze byeenkomst in het moederland
deel te nemen.
Ik hoop, dat gy van deze jamboree met schoo
ne Indrukken naar uw geboortegrond zult te-
rugkeeren.
Padvinders uit alle deelen van het Ryk, gy
moogt nooit vergeten, dat gy tydens deze Jam
boree gastheer zyt.
Vervult uw taak in dezen met hulpvaardig
heid en opgewektheid en doet daarmede den
naam van Nederland als gastvry land eer aan.
H. M. besloot Haar rede in het Engelsch als
volgt:
Mogen de dagen, dat gy hier byeen zyt, ge
kenmerkt worden door den waren padvinders-
geest en mogen, door Gods Zegen, de vriend
schapsbanden, die ge hier aanknoopt, versterkt
en verdiept worden tot ware en trouwe broe
derschap, die zal biyven bestaan lang nadat
gy terug zyt gekeerd naar uw landen over de
gehëele wereld.
Hiermede verklaar Ik de Jamboree geopend.
Inderdaad, ze marcheeren niet stram, het
tempo is zeer gematigd; sa heffen geen
„yell” aan en ze brengen geen opvallenden
groet. Maar zoo zyn ze geïnstrueerd, ae zyn
gaatheeren. ze mogen niet boven de anderen
uitsteken, ze hebben zich bescheiden aan ta
sluiten. Juist daardoor hebben m zich on
derscheiden en daarvoor past een woord van
hulde aan de leiders.
De Armeniërs volgen en ook zy hebben hun
beste beentje voorgezet. Zy zien er keurig uit
in hun donkere uniformen en marcheeren dap
per achter hun nationale vlag. Een groote
groep heeft België, waarvan de driekleur wordt
gedragen door een vaandrig met langen zwar
ten baard. De Belgen voeren geen stokken.
Onder hun groepsvlaggen trekt sterk de aan
dacht de reusachtige Vlaamsche Leeuwenvlag,
die zich fier ontplooit.
Een kleine groep heeft China jen hier valt
het op, dat de kleine, martiaal stappende lei
ders. met wandelstokken zyn uitgerust. Warm
is het colorlet van de nu optrekkende Deensche
patrouilles, zy zwaaien hun hoeden boven hun
frissche blonde koppen en maken een monteren
indruk. Ook Egypte maakt een goede beurt.
Met hun roode fez en flonker khaki-costuum
genieten zy de onverdeelde belangstelling van
het publiek.
Te tien uur precies wordt Z. Exc. Mgr
P. Giobbe aan den hoofdingang van het
terrein ontvangen. De torenklok van Ben-
nebroek luidt. Deputaties deraanwezige
landen met hun natievlaggen, lange rijen
misdienaars en priesterstudenten, de as-
sisteerende geestelijken. Mgr. A. J. M. H.
kgnunnik van den Venne en Mgr. I. I. R.
M. Poetma troondiakens Mgr. dr. Th.
Verhoeven aartsdiaken de hoofdaal
moezeniers van Polen enn Luxemburg
diaken en subdiaken de Zeereerw. Heer
H. W. Achterof, secretaris van Haarlems
Blsschop ceremoniarius zy allen be
geleiden den Internuntius, tusschen de nei
gende vlaggen door, naar het altaar.
Hier heeft zich de Schola Cantorum der
Amsterdamsche Verkenners onder leiding
van Hopman H. Bauer opgesteld, zy zal
de achtste Missa de Angelis uitvoeren,
waarby Vice-Praeses E. Paap uit Amster
dam, links van het altaar, den gezameniy-
ken zang dirigeert.
en met hoeden
De groote stroom der bezoekers, welke
op dit uur reeds de poorten der Jamboree
passeert, treft dan ook overal een bedry-
vig kamp. Duizenden en duizenden komen
er, uur na uur. Elke trein weer en het
zyn er zeer velen dezen dag voert nieu
we massa’s aan. De trams zyn overvol,
auto's en fietsen naderen in lange files en
in het anders zo stille, maar thans feeste-
lyk bevlagde en overdrukke Bennebroek,
heerscht een wereldstad-«feer.
Kort voor half vier wjjkt het
don. Te vroeg nog weliswaar, maar
in een door niets meer te. stuiten uit
bundig enthousiasme, dat weldadig
aandoet, volgt de rally.de storm
loop dwars over het veld, naar da
eere-tribune waar H. M. de Konin
gin en de Chief Scout lachende dit
spontaan hoogtepunt der plechtig
heid beleven. Vriendelijk wuivend
beantwoordt H. M. de toejuichingen
der jongens. Vaderlijk vermaant de
gryze Chief de jeugd, die juicht en
joelt tot kalmte. Maar zij roepen nog
luider: B. P.I B. P.en het gejuich
schijnt geen einde te nemen.
Een wonderlijke groep trekt dan
de blikken. Sioux-lndianen zijn het,
slechts gedekt door een lederen len-
denschort. terwijl over hun fiere ko
perkleurige lichamen de bonte veder-
trossen afhangen. Als een vertelling
vol prairie-romantiek- is de verschij
ning van deze jonge prachtmenschen
in hun fantastischen dos, zooals zij
daar statig voorbij marcheeren over
den nuchteren Hollandschen grond.
„Wilt heden nu treden voor God,
den HeereBreed en statig
golft de melodie in volle koperklan
ken en jonge, forsche stemmen zin
gen het altoos opnieuw ontroerende
oud-Nederlandsche Dankgebed,
waarvan de woorden uitklinken over
de luisterende jeugd van Polen en
Amerika, van Portugal, Hongarije en
Luxemburg, van Mexico, Lithauen,
Egypte, Frankrijk en België, van
Zwitserland, Oostenrijk en Malta,
van de Lage Landen zelf. Tiendui
zend jonge menschen hooren toe en
De Beckslaan is by het begin van de arena
afgesloten door een ruw getimmerd houten
hek, waar dienstdoende scouts uit het voortrek
kerskamp de bokken van de schapen scheiden.
De bokken, dat zyn de menschen, die maar een
gewone tribune-plaata hebben; de schapen, dat
zyn degenen, die op de eeretribune thuis hooren.
Voortdurend worden auto’s doorgelaten; auto's
met heeren In uniformen en heeren in officieele
burger!yke kleeding en heeren, die zoo maar
gewoontjes komen, maar die toch tot de auto
riteiten behooren. Nummerborden uit allerlei
landen ziet men erby. Ook véél nummerborden
van het Corps Diplomatique. Ministers en oud-
minlsters stappen uit en verscheidene hooge
militairen, de Internuntius, Z. Exc. Mgr. P.
Giobbe, meerdere gezanten met hun dames.
En al deze hoogwaardigheidsbekleeders be
geven zich naar de groote overdekte eeretri
bune.
De lersche Vrijstaat, New Foundland, Britsch-
Indlë, waarvande deelnemers donkergroene
hoofddoeken dragen, Barbados, ^Mmuda,
Guyana, Ceylon alweer een Nedeflmdsche
herinnering Honkong, Jamaica, Malta, Noord-
Rhodesië, Palestina met wit gesluierde Arabie
ren, groep na groep trekt voorby. Als eindelyk
ook de Engelsche padvinders uit verschillende
continentale landen gepasseerd zyn, komt het
moederland der padvindery zelf: Engeland.
hun blikken, de blikken der Katho
lieke Wereldgemeenschap, richten
zich naar het altaar, dat hoog en
blank afsteekt tegen de looverkrui-
nen van het Teylingerbosch.
De Apostolische Internuntius, Mgr.
P. Giobbe, staat voor het altaar,
waarheen de honderden vlaggen nei
gen, voor de pontificale Hoogmis,
een der grootsche, massale plechtig
heden der Vjjfde Wereldjamboree.
o
Reeds over half tien is de opmarsch begon
nen der honderden groepen Katholieke Jon
gens, met hun vlaggen en vanen voorop ver
gezeld van najmoezeniers en leiders. Des mor
gens hebben*zy, elk in hun eigen kamp, de
stille Missen bygewoond en gecommuniceerd. Nu
vullen zy het groote terrein achter Teylinger
bosch. waar een aangegeven indeellng hen on-
mlddeliyk hun plaatsen wyst. Schouder aan
schouder staan zy daar, ry na ry van ont-
bloote, jonge hoofden, blond en zwart en bruin,
gekeerd naar het hoogaltaar, waar reeds de
kaarsen branden en twee bassen roode gla
diolen gloeien naast het Kruis.
Een breed middenpad is vrygelaten en daar
langs jrormen de honderden groepsvlaggen een
dubbele, kleurige haag, waar tusschen door de
Internuntius naar het altaar zal worden ge
leid. Rechts, terzyde van het altaar, is een
tribune gebouwd, voor de officieele autoriteiten,
wy merken hier op Z. Exc. Minister Goseling
met zyn familie en verschillende leden van
het Corps Diplomatique. Aan den anderen kant
hebben afgevaardigden plaats genomen van
alle Jeugdorganisaties, aangesloten by de In
terdiocesane Jeugdcommissie. Verder knielen er
vele geesteiyke en wereldlyke leiders van de
Verkennersbeweging, terwyi ook Plebaan F.
Onze kranige zeeverkenners loopen voorop. Een
heel goede gedachte, want is ons land niet aan
de zee ontrukt en kunnen we niqt bogen op
wereldberoemde zeehelden? Luchtverkenner*
hebben we nog niet, maar t is wel zeker, dat
Holland ook op dit terrein straks met eere Zou
kunnen verschynen.
DAAr marcheeren de Limburgers, met hun
vlaggen uit Venlo. Maastricht en de Mynstreek.
Daar komen de jongens uit t Gooi, daar uit
1 Noordeneindeloos is de troep, die voort
trekt op de muziek van het Jamboree-Ued.
Een machtige wyding gaat uit van deze
plechtigheid. Het hemelgewelf wind-
looze lucht koepelt zich hoog en wyd
tot over de kruinen der boomen. die zich
aan alle zyden van het terrein verheffen,
roerloos is de klare atmosfeer. Een won-
deriyke stilte heerscht onder die duizenden,
een stilte, ontroerend vooral in de oogen
blikken der Consecratie, als de vlag
gen neigen naar het altaar, het kaarslicht
in de handen der misdienaars zachtjes
wiegt en de zoete wierookgeur zich ver
mengt met den sterken reuk van den be
dauwden grond.
Eerst zingen echter de Franschen nog. Een
lied van „Notre Dame des Eclaireurs” en dan
laat het Poolsche Muziekcorps zich hooren.
Men speelt den religieusen morgenzang, die by
elke ochtendparade wordt uitgevoerd. Al de
Polen zingen het weemoedig klinkende lied
mee. De Harmonie St. Michael van den R. K.
Volksbond afd. .Heemstede begeleidt daarna on
der leiding vah haar directeur, den heer H. B.
Hofmeester, Me Misgezangen.
Slechts luttele uren scheiden de Jamboree-
deelnemers van het massaal vertrek in het
middaguur naar Haarlem, waar deputaties der
katholieken zich vereenlgen in de nieuwe St.
Bavo voor een Indrukwekkende hulde aan
Christus Koning, terwyi de oude St. Bavo de
anderen tusschen haar gryze muren zal zien
samenkomen voor een plechtigen dienst. Spoe
dig branden dus de kampvuren en zwoe
gen de Jeugdige koks om op tyd de hongerige
magen te vullen.
de knapen in alle kleuren van het khaki-
unlform, hun shirts vol distinctieven, zoo
golven zy voorby, de Engelsche Scouts, In
schier eindeloose gelederen, de groepsvlag
gen in één gelid ter linkerzy<^. armen,
stokken en hoeden naar rechts ten groet
Duurt het een kwartier, twintig
minuten, een half uur? Nog altyd maar
trekt het juichende jong Engeland op, om
eindelyk.... eindelyk te worden gevolgd
door de Schotten in hun bonte kilts, waar
over de lederen tasschen hangen. Wales en
Noord Ierland sluiten de rij, die nog even
de byzondere aandacht vraagt als de handi
capped scouts, kreupele, blinde en doof
stomme Jongens voorby gaan, plotseling héél
stil na hun Joelende broeders, die voor gin
gen.
1
